REGIOWERKTOP NOORD-HOLLAND-NOORD Een balie vol studenten, de ontvangst was zeer gastvrij Koffie, thee en voor wie wou zat er een koekje bij. Veel dames hooggehakt, sommigen echt in feestkledij Wapperende gewaden, als was dit een trouwerij. Iets te laat begonnen, dat lag echt niet aan Marijke Slank, in stemmig zwart, was zij een feest om naar te kijken. Het filmpje bij aanvang werd genegeerd door iedereen Niemand had door dat het gestart was, dus praatte men er dwars doorheen. “Kaartenbakkeritis”, die moest hier getackeld worden En telefoons moesten op stil, dat was een volgend punt van orde. Toen was daar onze gastheer Dirk, rode blos en rode das Die eerst maar eens vertelde waar ie allemaal trots op was. Maar liefst twéé van zijn opleidingen, stond ie te verklaren Wist u dat die met stip de besten van héél Nederland waren? En wie op zijn ouwe dag iets wou, besloot Dirk toen de les Was bij inHolland ook al aan het juiste adres. Daarna het woord aan Elly, zij hoopte dat u zou genieten En voor de netwerkborrel de voetbalwedstrijd graag zou laten schieten. Een amorf gemor en zacht geloei ving daarop aan Ik zag Elly hier dadelijk al in haar eentje op die borrel staan. Werken op de arbeidsmarkt en wat daar leuk aan was? Nou, het was een vreugde, meldde Elly aan de klas. Ik moet u zeggen dat ik haar verhaal bijzonder boeiend vond Maar wat was er aan de hand met die beelden op de achtergrond? We keken naar een filmpje, inspirerend vonden we dat Over Uitzendbureau Espeq, dat een prijs gewonnen had. “Ik ben er mooi doorheen gerommeld”, zei een tevreden Espeq kracht Elly kreeg weer kippenvel, en had een cadeautje meegebracht. Elly “dereguleerde”, meldde zij hier nog subiet Maar rommelen? Dat deden ze in het college niet! Toen verklapte Marijke: Jetta Klijnsma was er niet Ter verantwoording geroepen vanwege die volkstuinakkefiet?! Jetta had wel een videoboodschap voor ons geprepareerd: Door mensen met een beperking moest kunnen worden geparticipeerd. En vooral bij jullie, werd tot slot van haar gehoord Want het was goed toeven daar, in Noord-Holland-Noord.
Toen was daar een heel vrolijk bericht van onze Marijke: We hielden eerder op, zodat we voetbal konden kijken. Bruno Bruins en Bert van Boggelen, vier B’s op het toneel Bruno deed de catering en Bert aanvankelijk nog niet veel. Bruno, oranje stropdas, nou ’t leek mij een zeker ding Dat ie voetbal zou gaan kijken en niet naar die borrel ging. Mensen met een arbeidsbeperking moesten aan de slag, zei hij En jargon gebruiken, was er vandaag bij hem niet bij. Daarna het woord aan Bert, die wist ook dadelijk van wanten Mensen met een beperking hadden ook hele sterke kanten. Doven hadden ruimtelijk inzicht, Bert die meldde het maar even En dineren in het donker was een ervaring voor het leven. Een ADHD’er, daarvoor kon ook een plekje wezen Laat die met een stofzuiger lekker door lange gangen racen. “De kaartenbakken, daar wil ik vanaf”, vertelde Bert En hij pleitte voor enthousiasme, waardoor alles beter werd. Twee wajongmevrouwen die hij kende functioneerden nu als de besten Hadden een manege en twee mannen, om de stallen uit te mesten. De vrouwen gaven paardrijles en bloeiden helemaal op Marijke ging weer verder in een soort gestrekte galop. Regionale ondernemers noodde zij op het toneel Frank en Marco, uit het goede hout gesneden, deden veel. Frank ging ervan uit dat iedereen een beperking had, zei hij Maar wat zijn beperking was, dat zei ie er niet bij. Wat hem diep geraakt had? Frank die vond het makkelijk zat: En huilende mevrouw die hem zijn ogen geopend had. Zij huilde van geluk, we lieten ’t eventjes bezinken Omdat zij met collega’s lekker koffie kon gaan drinken. Het punt dat Frank wou maken, en ook Marco voor de klas: Ze waren blij te horen dat het vanmiddag vroeg afgelopen was! Toen kwam Daniël Rappange nog even voor ons staan Marco, Frank en Bruno zag ik reeds richting uitgang gaan. Toen een filmpje over Sjaak, die mooie olympische dromen had Maar wie hier nou precies dat filmpje meegenomen had? The Road to Rio stopte wat abrupt, was er wat stuk? Of zette weer die voetbalwedstrijd alles onder druk?
Dennis, nogal ADHD, kwam hyperend voor ons staan Gangen stofzuigen, dacht ik, had ie vast ook heel goed gedaan! Dennis had twee linkerhanden, negen filmpjes, tachtig sheets En ook een hyperactieve opa, het was allemaal niet niets. Hij was fan van Jip en Janneke en wou slechts enthousiaste klanten In de wereld van de topsport wist ie ook bepaald van wanten. Een olympische vriendin had Dennis, vijf keer kampioen En topsport? Dat was kippenvel! Vertelde hij ons toen. Resultaten en looks, brains kwamen er jammerlijk achteraan “Daar kan ik geen merk op bouwen”, gaf Dennis te verstaan. “Linkshandig je naam schrijven”, sprak Dennis vol lyriek “Met een zonnetje als je een kind krijgt, kijk, dat is nou Champions League!” Stopcontacten en verlichting, daar begon het allemaal mee Maar inmiddels was Van der Laan ook heel erg groot in de IT. Om vijf voor half vier zei Dennis: “Maak van je bedrijf een merk En als je olympisch water wilt dan moet je daarvoor aan het werk.” Vijf tips gaf Dennis om van je bedrijf een merk te maken En kijk vooral naar goede tijden slechte tijden, dat was ook ter zake. Plaatjes op facturen van mooie, sportieve damesbillen? Nou, dunkt mij dat wij zulke facturen allemaal wel willen. Toen tijd voor een tropisch drankje en versnaperingen Waarna we allemaal gehaast op weg naar de deelsessies gingen. Vrouwen in het MKB, dat was de workshop die ik vond In het hoek van deze zaal, met Dennis op de achtergrond. Naast mij staat trouwens Eelco, hij heeft een absoluut gehoor Hij is licht autistisch, maar hij rommelt lekker door. Een en al looks zoals u ziet, maar brains? Die heeft ie niet Hij werkt nu al tien jaar voor mij maar speelt alleen dit ene lied. Omdat deelsessie zeven het toilet zat te blokkeren Kostte het wel tien minuten om te toiletteren. Er waren al nootjes neergezet toen wij hier weer binnenkwamen En ik zag dat sommigen op de borrel maar alvast een voorschot namen. Was de helft van u al naar huis, of moest het merendeel nog komen? Met wie er was werd kort de opbrengst van de sessies doorgenomen. Dat ik dat niet allemaal citeer, dat moet u mij vergeven Maar anders zitten wij hier allemaal nog om kwart voor zeven.
Daar was nog Yassine, die had een mooi meisje meegenomen Zij ontpopte zich als de ideale medewerkster van zijn dromen. Ze vertelde over haar wijnkennis bevlogen aan de klas En hoe belangrijk die wijnkennis ook voor haar verdere toekomst was. Nou, die Yassine, zo aardig, mooie ogen, lieve lach Volgens mij wou heel Noord Holland Noord daar liefst morgen aan de slag. Toen was daar Els, in feestjurk stond zij hoopvol te beweren: “In ieder kind zit talent, en wij moeten dat stimuleren.” Marijke, leerden wij, kwam niet uit een standaard Libelle gezin Maar dankzij een leraar maatschappijleer hield zij toch de moed erin. Toen sprak Jan Jacob Jaarsma, ook van goeie wil was hij En op tijd komen viel lang niet altijd mee, zo leerden wij. Iedereen mocht hem mailen, en ondanks dat onze oren tuutten Kregen ook Esther Mentink en Occo Koedijker vijf minuten. Marijke veegde alles op een grote hoop hier toen Lijkt mij bij straatvegers ook zeer ter zake om te doen. Marijke vroeg maar niet meer wat Esther morgen ging doen “Graag niet teveel publieke sector!”Meldde Occo hier nog, toen. En toen de laatste spreker, Martijn Smit die kwam naar voren Een geluidsfragment met Asscher kregen wij eerst nog te horen. Ook Asscher werd rap afgekapt, Martijn die mocht vertellen Snel, want voor de wedstrijd begonnen de minuten nu te tellen. Tachtig procent van Martijn z’n team waren Wajongeren, gaf ie aan De technicus werd zenuwachtig, maar goddank, we hoorden Daan! Daarvoor zag ik kort iets dat ik een hoogtepuntje vond: Martijn die in een supermanpak in zijn moestuin stond. Daan had een teringhekel aan dieren maar moest naar de kinderboerderij Ik dacht: waarom is Daan vandaag niet ingehuurd, in plaats van mij? We moeten mèt de doelgroep praten! Had Martijn heel goed begrepen Toen ie zelf op zoek ging naar Wajongeren bleken die niet aan te slepen. “Brutaal durven wezen, niet bang zijn voor de geur van Ritalin!” Voor Marijke was ie superman, en toen kwamen wij erin. Ik kom zo zoetjes aan eens aan het eind van mijn verhaal Alles rijmde en het was ook allemaal klare Jip en Janneke taal. En toch kan ik u zeggen: wat een hondenklus was dit De laatste spreker te zijn voor een zaal, die zo erg op de schopstoel zit.
Mijn brains, daar is niks mis mee, mar ik snap zelf ook heel goed Dat ik het van mijn looks vanmiddag echt niet hebben moet. Mijn performance liet in elk geval weer niks te wensen over Want ik heb deze middag weer geen rijnwoordje gemist. Ik kan nog uren door rommelen, maar daar plezier ik u niet mee Mevrouw Konijn wil naar de borrel, en jullie gauw voor de TV U kippenvel bezorgen? Ik heb het echt willen proberen Maar tegen die voetbalwedstrijd is niet op te concurreren. Dit moet het einde wezen, ik hoor u al bijna juichen Dennis heeft nog energie voor tien, die gaat de gang nog even zuigen. Marijke gaat voetbal kijken en ik lekker GTST En we zaten hier gezellig, en we zaten hier oké! Dominique Engers, Alkmaar, 23 juni 2014 www.desneldichteres.nl
