QUINTA Quinta of Home in the Brook 04-03-2005 - 25-01-2013 (bijna 8 jaar)
Quinta betekent in het Latijn: “de vijfde”. En precies daarom werd je zo genoemd, in jouw eigen gezinnetje was jij de nr. 5 die het geheel compleet maakte. In 2008 kwam je voor het eerst bij ons. Voor jouw baasjes wel gemakkelijk want ze konden je altijd bij ons afzetten op weg naar de wintersport of naar Frankrijk. Je was een opvallende berner met hele leuke sproetjes en diepbruine oogjes in een lief gezichtje. Klein van stuk maar pas op, er zat meer pit in jou dan je in eerste instantie zou denken. Als andere honden lekker aan het spelen waren, kwam jij daar altijd tussenin, zogenaamd om de orde te handhaven en de rust weer te herstellen. Spelen met de andere logees deed je nauwelijks. Waken kon je als de beste. We hoefden maar een woord uit te spreken waarin …. sh voorkwam of je schoot al overeind en zette je luidste keel op. Je deed dat niet alleen bij bepaalde klanken maar ook bij een krakende vloer, een auto die voorbij reed of gewoon, zomaar uit het niets. Daarbij liet je ons achter met een kleine hartverzakking Je hield alles in de gaten met je kop halfschuin in de lucht. Dat standje was wel heel typisch voor jou. Je had een iets naar beneden aflopend lijfje en wat doorgezakte achterpootjes. Maar je kon heel stoer staan met je kop omhoog en een air van “mij kan niemand iets maken”. Als je dan vooruit liep, ging dat dansend als een amazonepaardje. Maar als je bij ons binnen rustig rondstapte, kon je jou duidelijk horen slepen met je voetjes wat je de bijnaam “slofje” opleverde.
Alhoewel je verder heel goed luisterde en alle commando’s wel beheerste, was er 1 ding waar nog aan gewerkt kon worden; het trekken aan de riem. Ongelooflijk hoeveel kracht er in dat kleine lijfje van jou zat. Je hebt ons in al die jaren over veel straten gesleurd. Er waren een aantal dingen waar je bang voor was. Ballonnen b.v., daar had je een bloedhekel aan. Wij misbruikten jouw angst hiervoor om een paar ballonnen bij ons aan de trapleuning te hangen, dan hoefden we het traphekje namelijk niet te plaatsen. Deden we dat niet, dan vonden we je beslist ‘s nachts een keer boven op de overloop want je wilde wel altijd daar zijn waar wij waren. De stofzuiger was ook zo’n ding waar jij liever een eind vandaan bleef. Kwam die te dichtbij, dan viel jij hem gewoon aan. Niet dat het wat uithaalde maar je bleef het gewoon proberen. En op het Brabantse land kom je boerderijdieren tegen, daar konden we niet omheen tijdens onze wandelingen. Maar paarden, koeien, schapen en geiten daar had je het niet zo op. Het is dat ik telkens doorliep en bijna uit beeld dreigde te gaan wat jou over de drempel trok om zo snel mogelijk langs deze beesten te rennen en achter mij aan te komen want uiteindelijk wilde je toch bij mij in de buurt zijn. De laatste paar logeerpartijen begon ik me zorgen over jou te maken. Je kreeg steeds meer last van je huid waardoor je veel moest bijten en krabben en je had best veel talgklieren. Je bleef eindeloos lang aan een struikje snuffelen en wilde in het donker niet meer meelopen. Je gezichtje keek zo zorgelijk met je gefronste voorhoofd en half dichtgeknepen ogen. Drinken deed je niet veel en je vacht was heel warrig. Afgelopen kerstvakantie vond ik je extreem mager geworden, je tong was gerimpeld en had een grauwe kleur. We hebben nog smakelijk gelachen om de duidelijk hoorbare scheetjes die je kon laten. Tijdens die vakantie is ook Yanske mank gaan lopen. Zij kon niet meer mee wandelen maar jij nog wel en je vond het heerlijk om in je eentje met mij erop uit te gaan. Met je kop hoog in de lucht was je zo waakzaam om je heen aan het kijken, ik had mijn eigen persoonlijke bodyguard bij.
Kort na je logeerpartij werd je heel ziek en stopte met eten. Onderzoek wees uit dat je nierfalen had. Jouw baasjes hebben jou toen moeten laten gaan. Sinds 2008 heb je 66 keer bij ons overnacht. In het hele rijtje logeerhonden zul jij zeker gemist worden als vaak geziene gast. Je was een heel lief meisje met een stoere uitstraling en een klein hartje van goud. Dag “Sproetje”.
Quinta’s laatste foto tijdens haar logeerpartij in dec.‘12/jan.‘13
