opmk-funnywereldreis.indd :31

opmk-FunnyWereldreis.indd 1

29-06-12 19:31

Opgedragen aan onze dochter Florian


29-06-12 19:31


29-06-12 19:31

Lees de hele Funny serie! Funny in galop Funny in het bos Funny en Pluk Funny viert feest Funny wint Funny op trektocht Funny mijn held

© Uitgeverij Callenbach – Utrecht, 2012 www.uitgeverijcallenbach.nl Illustraties binnenwerk en omslag Kristel Steenbergen Omslagontwerp Tamar de Klijn Layout/dtp Gerard de Groot ISBN 978 90 266 0476 8 NUR 282 Leeftijd 8-11 jaar Alle rechten voorbehouden.


29-06-12 19:31

Inhoud 1. Telefoon ......................................................... 1 1 2. Funny loopt weg ................................................ 1 5 3. Hulp van Sara en Tara . ......................................... 1 8 4. Een helikopter ................................................... 2 1 5. Boswachter Hans Dunsel ...................................... 2 6 6. Rommel in het bos ............................................. 3 1 7. Carolien .......................................................... 3 7 8. Funny steigert ................................................... 4 0 9. De training ....................................................... 4 4 10. Racekriebels ...................................................... 4 9 11. Lotus en tien sms’jes ............................................ 5 4 12. Weg brief . ......................................................... 5 7 13. Plannen ........................................................... 6 1 14. Scones en voorpret .............................................. 6 4 15. Paniek op reis .................................................... 6 7 16. Engeland ......................................................... 7 1 17. De race ........................................................... 7 4 18. Funny in de finale . .............................................. 8 0

5


29-06-12 19:31

6


29-06-12 19:31

7


29-06-12 19:31


29-06-12 19:31

Voorwoord

E

va woont samen met haar zus Carolien, broertje Pieter, papa en mama en Peer, de hond. De pony van Eva heet Funny. Het is een bruine pony met lichtbruine manen en staart. Funny is altijd vrolijk en soms stout. Pieter rijdt sinds de zomer op Sneeuw, een witte Shetlandpony. Carolien heeft een grotere pony gekregen. Bruno is een lieve bruine pony met zwarte manen. Het drietal rijdt op de ponyclub de ‘Bosruiters’. Juf Roos geeft les op de ponyclub. Ze is getrouwd met Hans Dunsel, de boswachter. Ze wonen op de boerderij naast de ponyclub.

9


29-06-12 19:31


29-06-12 19:31

1. Telefoon

E

va slaat haar arm om de hals van Funny. Ze verbergt haar gezicht in de manen. Tranen prikken in haar ogen. Vanmorgen is Pluk opgehaald met de trailer. Plukje stapte vrolijk de trailer in, maar toen hij vertrok, hoorde Eva hem heel verdrietig hinniken. Plukje is het veulen van Sneeuw. Eva was bij zijn geboorte. Ze heeft Pluk de eerste stapjes zien zetten. Samen met haar zus Carolien en broertje Pieter heeft ze Pluk opgevoed. Pluk heeft een jaar bij zijn moeder en de andere pony’s in de wei gelopen. Maar nu is Pluk verkocht aan een ponyfokkerij. ‘Pluk krijgt het echt naar zijn zin,’ zegt Carolien troostend. ‘Hij gaat met een kudde Shetlandvriendjes in een grote wei lopen en…’ ‘Ik mis Pluk zo,’ snikt Eva zachtjes. ‘Die lieve Pluk zal ’s morgens niet meer hinniken als we de pony’s voeren. Pluk zal geen brokjes meer uit mijn broekzak pikken.’ Carolien slaat haar arm om Eva’s schokkende schouders. ‘We gaan Pluk binnenkort opzoeken, zo ver is het niet. Dat hebben we toch afgesproken.’ ‘Kom op, Eva,’ zegt Pieter. ‘Pluk gaat niet in de worstmachine.’ Eva vindt het geen leuk grapje. Ze wrijft de tranen uit haar ogen en wil iets terug zeggen. Dan ziet ze het bleke gezicht van Pieter. Zijn lip trilt. Pieter wil niet huilen en daarom heeft hij praatjes. ‘We gaan even in de stal zitten,’ zegt Eva. Het drietal gaat op de voerkist zitten. ‘Weten jullie het nog…’ herinnert Carolien zich. ‘We sliepen in de stal om de geboorte van Pluk mee te maken.’ ‘Ik was als eerste wakker,’ zegt Pieter trots. ‘En ik zag meteen dat het veulen een jongetje was.’ 11


29-06-12 19:31

‘Plukje was net een speelgoedpony,’ zegt Carolien vertederd. ‘Zo lief en klein. Zijn hoefjes leken op glanzende toffees.’ ‘Ik vond die zachte krulhaartjes zo schattig,’ zegt Eva zachtjes. Ze veegt weer een traan van haar wang. ‘We wisten wel dat Pluk niet altijd kon blijven,’ zegt Carolien. ‘Pluk is echt te klein voor ons om op te rijden.’ Eva knikt. Dat snapt ze ook wel. Maar het liefst had ze de pony haar hele leven willen houden. De deur van de schuur gaat een stukje open. Peer glipt naar binnen. Eva krijgt een lik over haar hand van het kleine bruine hondje. Ze aait zijn kop. ‘Lieve Peer,’ zegt ze zachtjes. Peer laat zijn staart laag hangen. De hond weet dat ze verdrietig is, want normaal kwispelt hij vrolijk. De deur van de stal gaat verder open. Funny steekt haar neus naar binnen. De pony blijft in de opening staan. Eva ziet haar ogen glanzen. ‘Ben je ook al verdrietig omdat Pluk verhuisd is?’ Eva staat op en knuffelt haar pony. ‘Ik weet zeker dat Peer en Funny kleine Pluk missen,’ zegt ze. Eva geeft Peer en Funny een brokje. ‘Pony’s zijn heel erg gehecht aan elkaar,’ beweert Pieter. ‘Kijk, Sneeuw en Bruno staan bij het hek van de wei te wachten tot Pluk terugkomt.’ ‘Wat zielig,’ zegt Eva. Nu voelt ze zich dubbel verdrietig. Om de pony’s en om zichzelf. ‘We bedenken iets leuks voor de pony’s,’ stelt Carolien voor. ‘Een buitenritje?’ ‘We crossen dwars door het bos naar het Boshuis,’ zegt Pieter. Eva kijkt somber voor zich uit. Ze heeft eigenlijk nergens zin in. Ze mist Pluk heel erg en dat gevoel is niet zomaar weg. ‘Eva, telefoon voor je.’ Het is de stem van mama. 12


29-06-12 19:31

‘Ik ben er niet,’ zegt Eva. ‘Ik voel me zo depri.’ Ze verbergt haar gezicht weer in haar handen. ‘Dat kan je niet maken,’ zegt Carolien. ‘Sst,’ sist Pieter. Mama staat voor de deur van de stal. Ze kunnen verstaan wat ze door de telefoon zegt. ‘Haar Shetlandpony is pas zes en Eva is elf jaar. Ze is net veertig kilo. Ze is vrij tenger gebouwd.’ Eva kijkt verbaasd op. ‘Waar gaat dit over?’ fluistert ze. ‘Over jou.’ Pieter stoot haar aan. ‘Ja, de pony heeft een heel goede conditie. De pony springt ook goed.’ Mama praat verder door de telefoon. ‘Ze heeft zonder probleem binnen de tijd de lange afstandsrit gereden. Een mooie prestatie. Ik sta inmiddels naast haar pony. Eva moet in de buurt zijn. Eva!’ Carolien trekt Eva overeind. ‘Schiet op,’ zegt ze. ‘De telefoon is voor jou!’ Ze duwt Eva de stal uit naar buiten. Mama geeft Eva het toestel. ‘De trainer van een ponyteam wil je spreken. Alle kinderen van het team rijden op Shetlandpony’s.’ ‘Een Shetlandpony-team?’ vraagt Eva. Ze heeft nog nooit van zo’n team gehoord en ze begrijpt niet waarom de trainer haar belt. Mama knikt haar toe. Het is duidelijk dat ze het telefoontje wel moet aannemen. ‘Dag, met Eva,’ zegt ze. Carolien en Pieter blijven nieuwsgierig staan luisteren. Ze horen de man praten, maar kunnen niet verstaan wat hij zegt. Eva zegt helemaal niets. 13


29-06-12 19:31

‘En?’ roept Pieter zodra het gesprek afgelopen is. Eva staart naar de telefoon. ‘Het is niet waar,’ mompelt ze. ‘Wat is niet waar?’ vraagt Carolien. Pieter trekt ongeduldig aan haar arm. Funny duwt met haar snuit tegen de rug van Eva, net of ze ook meer wil weten. En mama kijkt Eva ook vragend aan. ‘Wat vind je ervan?’ vraagt ze. Eva slaat haar arm om Funny heen. ‘Doe je mee met het Grand National Pony Team?’ vraagt ze aan haar pony. Funny draait haar oren naar voren. Ze schraapt met haar hoef over de grond. ‘Funny heeft er zin in,’ zegt Eva. ‘Het lijkt mij ook heel leuk!’ Pieter springt met Peer om haar heen. Hij wil zo graag weten wat er aan de hand is. ‘Het Grand National Pony Team is een raceteam van Shetlanders,’ vertelt Eva. ‘Met het team doe je mee aan races. Een race wordt gehouden op een echte renbaan. Er doen twaalf ruiters met hun pony mee. Een van de kinderen kan niet meer racen. De pony is geblesseerd. Funny en ik mogen meedoen. We zijn uitgenodigd voor een training, aanstaande woensdagmiddag. Alle pony’s moeten een supergoede conditie hebben en…’ ‘De trainer van het team was bij de lange afstandsrit,’ vertelt mama. ‘Zo is hij Funny en Eva op het spoor gekomen.’ Pieter springt als een dolle rond. ‘Eva doet mee, ze wint een trofee!’ ‘Waar is die training?’ vraagt Carolien. ‘In de buurt van Assen,’ antwoordt mama. ‘Dat is heel ver,’ zegt Eva verschrikt. ‘Hoe moet ik daar komen? We hebben geen trailer. Funny is nog nooit met de trailer geweest.’ Opeens lijkt het raceteam veel minder leuk. ‘En ik weet niet of ik wel goed ben in racen…’ ‘Jij hoeft zelf niet te galopperen,’ zegt Pieter lachend. ‘Dat doet Funny wel.’

14


29-06-12 19:31

2. Funny loopt weg

E

va borstelt haar pony. Eerst de hals en rug en daarna de buik. Tot slot haalt ze de strootjes uit de dikke staart en borstelt ze de manen. Intussen schieten haar gedachten alle kanten op. Funny is door al het buitenrijden superslank. De pony heeft een topconditie. Het woord Grand National Raceteam klinkt wel heel officieel. Bij een race is er vast publiek. Eva voelt een steek in haar buik. Ze vindt het toch geen goed plan. Veel te eng. Stel dat ze van haar pony valt, of Funny stopt ermee… Ze had nooit moeten zeggen dat ze het wel wilde proberen. Kan ze nog afzeggen? En hoe zal haar vriendin Margreet reageren… ‘Mag ik je mobiel even?’ vraagt ze aan Carolien. ‘Ik wil weten wat Margreet van dat raceteam vindt.’ Carolien legt net het zadel op de rug van Bruno. ‘Maar je weet: een gesprek met Margreet kost je minstens een half uur aan belminuten. Ze is vast thuis, en over een half uur zijn we op het Boshuis. Je kunt het haar dan uitgebreid vertellen.’ Eva knikt. Carolien heeft wel gelijk. Margreet raakt nooit uitgekletst, zelfs in haar slaap praat ze gewoon door. ‘We gaan!’ Pieter zit al op de rug van Sneeuw. Hij is altijd snel klaar met poetsen onder het motto: vies worden gaat vanzelf, poetsen niet. Eva en Carolien hebben het opgegeven om op hem te mopperen. De witte vacht van Sneeuw is meer bruin dan wit, sinds Pieter Sneeuw verzorgt. De pony is wel gek op Pieter. ‘We rijden dwars door het bos,’ zegt Pieter. ‘Nee joh,’ zegt Carolien meteen. ‘Wandelen dwars door het bos is eigenlijk al verboden maar op de pony’s mag het echt niet.’ ‘Pech,’ zegt Pieter. ‘Ik ga wel. Ik heb zin in lekker illegaal doen.’ Hij stapt weg zonder hun antwoord af te wachten. 15


29-06-12 19:31

Carolien kijkt op haar horloge. Door al het gepraat is het al vier uur. De route langs de autoweg naar het Boshuis is lang zo leuk niet en vier keer zo lang. In de vakantie logeren Margreet en haar moeder in het Boshuis. Papa heeft een hekje gemaakt in de afrastering achter het huis. Nu kunnen ze dwars door het bos naar de tuin van het Boshuis lopen. Dat is voor ruiters illegaal: er mag in het bos alleen op de ruiterpaden gereden worden. Carolien kijkt naar Eva. Wat vindt ze van Pieters illegale actie? Eva heeft het druk met zichzelf. Ze zit al op Funny maar is haar cap vergeten op te zetten. Eva rijdt naar het schuurtje om haar cap te pakken. Ze is even vergeten dat pony’s geen rekening houden met hun berijder. Ze botst met haar knie tegen de deurpost. ‘Au,’ roept ze en ze springt van haar pony. Ze hinkelt de schuur in, pakt vlug haar cap en rent naar buiten. Op hetzelfde moment draait Funny zich om en galoppeert achter Pieter aan. Eva ziet haar pony nog net achter het huis verdwijnen. ‘Wacht op mij,’ roept Eva met haar cap scheef op haar hoofd. ‘Zie je nu wel dat je een echte racepony hebt,’ zegt Carolien lachend. ‘Ik zal Pieter waarschuwen.’ Ze draaft over het gazon naar de rand van de tuin. ‘Pas op! Niet over het gras,’ roept mama door het open raam. ‘Papa heeft mollenklemmen gezet.’ Carolien hoort het niet en Eva wil geen tijd verliezen. Ze legt het vanavond wel aan mama uit. Eva is ook vergeten dat haar knie net nog zeer deed. Ze rent zo hard als ze kan naar het hekje achter in de tuin. Peer springt blaffend achter haar aan. Carolien staat met Bruno bij het openstaande hek. ‘Funny is er vandoor,’ zegt Carolien. ‘Pieter heeft het hek waarschijnlijk voor ons open laten staan! Hij wist niet dat Funny alleen op stap zou gaan…’ ‘Beter een weggelopen pony, dan een gebroken been,’ zegt Eva. ‘Je reed met Bruno over het grasveld! Heb je de mollenklemmen niet gezien?’ ‘Nee,’ zegt Carolien. Ze kijkt heel erg geschrokken en klopt Bruno 16


29-06-12 19:31

op zijn hals. ‘Wat erg! Gelukkig is er niets gebeurd.’ ‘Kom, we gaan mijn weggelopen pony zoeken,’ zegt Eva. Ze aait Peer over zijn kop. ‘Jij blijft thuis. Honden mogen niet los in het bos. We zijn al in overtreding door in het bos pony te rijden.’ Peer blijft braaf zitten als Eva het hekje voor zijn neus sluit. Ze loopt achter Carolien op Bruno aan, dwars door het bos, op zoek naar Funny.

17


29-06-12 19:31

3. Hulp van Sara en Tara

C

arolien stapt voor Eva uit. Bruno heeft er zin in, de pony loopt flink door. Af en toe staat Carolien met haar pony stil om even op Eva te wachten. ‘Ik begrijp er niets van,’ zegt Eva. ‘Ik weet zeker dat Funny achter Sneeuw en Pieter is aangerend. Pony’s zijn kuddedieren. Ze volgen elkaar altijd. Pieter had best even op ons kunnen wachten!’ Carolien denkt na. ‘Klopt,’ zegt ze. ‘Dus is Funny niet achter Pieter aangerend.’ ‘Waar is Funny dan?’ vraagt Eva. ‘Misschien is Funny een andere pony gevolgd. Wie rijdt er zaterdagmiddag nog meer door het bos?’ ‘De boswachter,’ zegt Eva giechelend. ‘Boswachter Dunsel rijdt op zijn grote zwarte paard. Funny is doodsbang voor dat beest. Mijn pony gaat nooit achter het paard van de boswachter aan.’ ‘Of Sara en Tara,’ zegt Carolien. ‘De tweeling maakt ook vaak op zaterdagmiddag een ritje. Vorige week vroegen ze nog of ik meeging.’ Op dat moment gaat haar mobiel. ‘Nee toch,’ zegt Eva. ‘Is het Sara of is het Tara? De tweeling belt altijd als je over ze praat.’ Carolien kijkt op haar mobiel. ‘Sara,’ zegt ze lachend en ze neemt op. ‘We hebben Funny gevangen.’ Het geroep van de tweeling klinkt zo hard dat Carolien haar mobieltje een stukje van haar oor houdt. ‘Sara én Tara,’ zegt ze tegen Eva. ‘Ze hebben Funny te pakken.’ Eva knikt, dat heeft ze al gehoord. Ze is blij dat Funny terecht is. Toch baalt ze ook. De tweeling zal zeker commentaar hebben op haar domme actie. Een loslopende pony is niet erg handig. ‘Waar zijn jullie?’ vraagt Carolien. ‘In het bos,’ roept Tara. 18


29-06-12 19:31

‘Halverwege het pad,’ zegt Sara. ‘Rechts staat een boom. Is dat een den?’ Eva begrijpt dat beide meiden door het mobieltje van Sara praten. ‘Nee, een spar,’ antwoordt Tara. ‘Het is een soort kerstboom,’ roept Sara. Eva hoort aan hun stemmen of het Sara of Tara is. Het uiterlijk van de tweeling is precies gelijk. Hun Welshpony’s Jip en Janneke lijken ook heel erg op elkaar. ‘Ik weet zeker dat het een sparren-den is,’ zegt Tara. Eva luistert mee naar het gekibbel over de kerstspar, dennen-spar of sparren-den. Ze wil maar één ding: haar pony zo snel mogelijk terug. ‘Jullie staan waarschijnlijk bij het kerstbomen-bosje,’ zegt Carolien. ‘Dat bosje ligt achter het ven. Zullen we bij het bosven afspreken? Het ven ligt hier vlakbij.’ De tweeling vindt het een prima plan. ‘We komen eraan,’ roepen ze tegelijk. ‘Hup, Funny. Kom, kleine snertlander.’ ‘Zet je mobiel uit,’ roept Tara. ‘Straks horen ze je!’ Eva kijkt Carolien woest aan. Snertlander klinkt niet oké. Ze baalt al dat de tweeling haar pony heeft gevonden. Een loslopende pony is best een afgang, vindt ze. ‘Wees blij dat ze Funny hebben gevonden,’ zegt Carolien. Carolien stuurt Bruno dwars door het bos richting het ven. Eva sjokt achter haar aan. ‘Ik zie het water al glinsteren,’ zegt Carolien na een paar minuten. In de verte hoort Eva gehinnik. ‘Funny,’ roept ze blij. Eva rent tussen de bomen door naar het water. Aan één kant van het ven is een soort strandje. Sara en Tara laten hun pony’s water drinken. Tara houdt Funny vast aan de teugels. Eva neemt de teugels over. ‘Kleine rakker!’ Eva klopt haar pony op de hals. Ze strijkt de voorste pluk manen opzij en geeft Funny een kusje op 19


29-06-12 19:31

haar neus. ‘Stouterd,’ fluistert ze. ‘Je mag niet zomaar weglopen!’ Eva trekt het zadel recht en stijgt op. ‘Bedankt,’ zegt ze tegen Sara en Tara. Ze stuurt Funny naar Carolien en Bruno toe. ‘Doeg,’ groet ze. ‘We moeten gauw verder.’ Eva heeft geen zin in commentaar van de tweeling. ‘Het was geen moeite,’ zegt Sara. ‘We konden Funny zo pakken,’ vult Tara aan. ‘Ze liep als een sulletje met ons mee.’ Eva voelt zich beledigd. Funny is geen sulletje. Wat denken die twee wel! Ze houdt Funny in en draait zich om in het zadel. ‘Funny mag meedoen aan het Grand National Pony Team,’ zegt ze. Sara en Tara kijken haar met grote ogen aan. ‘We willen ook meedoen,’ roepen ze tegelijk. ‘Doei.’ Carolien en Eva rijden giechelend weg door het bos. ‘Die twee zijn echt dom,’ mompelt Eva. ‘Jip en Janneke zijn Welshpony’s. Ze kunnen helemaal niet meedoen in het team met Shetlandpony’s.’ Eva heeft altijd het gevoel dat ze minder goed is dan de tweeling. Funny is kleiner en niet zo pittig als Jip en Janneke. Daarom zegt de tweeling sulletje en snertlander tegen haar pony. Sara en Tara rijden altijd voorop. Nu heeft ze eindelijk iets waar de tweeling niet aan mee kan doen!

20


29-06-12 19:31

4. Een helikopter

P

ieter is al bij het Boshuis aangekomen. Hij heeft Sneeuw afgezadeld en in de wei gezet bij Mik en Bontje. Mik is de pony van Margreet. Pieter heeft op Bontje leren ponyrijden. Nu rijdt Ben op het brave Shetlandertje. Ben woont met zijn vader in het Boshuis. Ben heeft een ernstig ongeluk gehad en kan niet meer goed praten en lopen. Hij zit in een rolstoel. Ben vindt ponyrijden geweldig en het gaat steeds beter met hem. Margreet en haar moeder logeren in de zomervakantie in het Boshuis. Pieter zit met Margreet en Ben op het terras voor het huis. Ze drinken limonade. Op tafel staat een schaal met koekjes. Carolien en Eva rijden de tuin in. ‘Waar waren jullie?’ vraagt Pieter. ‘Ik zit hier al een uur te wachten.’ ‘Eva, gefeliciteerd,’ roept Margreet. ‘Het Grand National Pony Team klinkt top. Grand betekent toch groot? Hoeveel deelnemers heeft het team? Ben je niet blij, je kijkt zo triest. Hier neem een koekje!’ Margreet ratelt door terwijl ze de schaal pakt. Op hetzelfde moment rukt Funny de teugels uit Eva’s handen en neemt een hap van de schaal. Margreet duwt de neus van Funny opzij. ‘Stouterd,’ zegt ze lachend. Eva springt op de grond. ‘Sorry, hoor,’ zegt ze en ze trekt Funny weg bij de tafel. ‘Ik ben een beetje…’ Eva weet niet zo snel wat ze moet zeggen. Er is al zo veel gebeurd vandaag. ‘Je bent een beetje dolgedraaid,’ vult Margreet aan. ‘Dat heb ik ook weleens. Dan zit mijn hoofd helemaal vol en heb ik gewoon niet door wat er allemaal gebeurt. Mama zegt dan dat ik op de 21


29-06-12 19:31

opmk-funnywereldreis.indd :31

Recommend Documents