Nr 90
SEPTEMBER / OKTOBER
2012
INHOUD: Editoriaal...................................... 2 In de spotlights.............................. 3 Safaga mei 2012.......................... 4 Luc Verbrugge • Duik 2012............ 5 Initiatienamiddag in open zwembad.6 Vraagje van Reginald..................... 7 Zeeland 15-16-17 juni................... 8
EDITORIAAL Na een deugddoende vakantie zijn we begin september terug van start gegaan met de wekelijkse trainingen, en weldra starten ook de theorielessen. Enkelen hebben zich tijdens het verlof tegoed gedaan aan een duikje in Barges of ergens in een meer zuiders continent. Ook het inmiddels traditionele Zeelandweekend op 15 augustus is met een tropische temperatuur weer een topper geweest. De talrijke foto’s vindt je terug op de site van KDK. De voltallige redactie staat klaar om uw ervaringen tijdens uw vakantie te verwerken in een mooi artikel om onze volgende Apneetjes op te fleuren. Ook de lesgevers zijn meer dan ooit gemotiveerd om er het beste van te maken. Een paar lesgevers gaven tijdens het verlof initiatielessen in het open zwembad van Kortrijk. Een mooi initiatief om leden te ronselen, maar de weergoden staken een stokje tussen de „zwemvliezen”. Eind juni deed Luc Verbrugge zijn 2012e duik, wie doet het hem na. Michel
e-mail adressen: “apneetje”
[email protected] KDK site: www.kortrijkseduikersklub.be e-mail KDK:
[email protected] [email protected]
‘t Apneetje: periodiek tijdschrift van de Kortrijkse Duikers Klub Redactieteam: Michel Matten - Katrien Vanneste - Dirk Verledens - Tom Christiaen Druk en vormgeving: Michel Matten Verantwoordelijke uitgever: Michel Matten, Mellestraat 2A13, 8501 Heule, 0473/32.20.37
koen
in de spotlights ugille
Beselare, heksengemeente, daar is Koen in 1982 geboren waar hij ook zijn jeugd doorbracht. Hij was er bij de Chiro die toen al een werkgroep had die meewerkte aan de Heksenstoet. Koen is nu nog altijd actief bij het tweejaarlijkse Heksengebeuren. Na zijn lagere school in Beselare ging hij naar het VTI in Ieper om er houtbewerking te volgen om nadien in het BME in Gent zijn graduaat te behalen. Daar vader Ugille zelfstandig schrijnwerker was, werkte Koen een drietal jaren bij zijn pa. Toen hij rugklachten kreeg, volgde Koen avondlessen in het St.-Lievens in Gent voor landmeter. Toen die studies af waren, ging hij in Moorslede bij een zelfstandig landmeter werken als landmeter. Na een vijftal jaren kreeg hij de kans om bij het bouwbedrijf Vandaele in Langemark-Poelkapelle aan de slag te gaan. Hij werkt er nu reeds twee en een half jaar in het studiebureau en is er aangesteld voor het opmeten bij de realisaties van industriële gebouwen. Tevens oefent hij hier de functie van veiligheidscoördinator uit. Wat sport betreft, deed Koen na zijn middelbaar enkel aan recreatief lopen. Intussen had hij een huis gekocht in Zonnebeke dat hij beetje bij beetje renoveerde. Waar dan ook zijn vriendin later bij hem introk. In 2011 stapten zij in het huwelijksbootje en op 30 augustus laatstleden werd hun dochtertje ‘Evine’ geboren, Hierbij willen we hen nog eens een dikke proficiat toewensen!. Na zijn verbouwingen was Koen op zoek naar een beetje sport, en daar hij voor het duiken altijd interesse gehad heeft, ging op zoek naar een club in de omgeving: Roeselare, Poperinge, Kortrijk. Het werd uiteindelijk de KDK. Philippe stelde hem voor eens te komen proeven en zo’n viertal jaren geleden kwam Koen in onze club terecht. Hij werd zeer goed opgevangen en voelde er zich direct thuis, aldus Koen. Intussen heeft hij al zijn derde ster behaald. Zoals iedereen heeft hij vele duiken in Barges en Zeeland en ook Spanje en Egypte staan op zijn palmares. Duiken met de Wetwheels vond hij fijn en zeker voor herhaling vatbaar. In 2011 ging zijn huwelijksreis naar Curaçao waar hij ook prachtige duiken deed, bootduiken alsook kantduiken, want ieder hotel heeft daar zijn eigen rif. De Padi-club aldaar deed eerst moeilijk, maar toen Koen zijn duikboekje en zijn brevetten bovenhaalde, was het meteen in orde. Daar vergeleken zij een Padi-instructeur met een 3-ster van bij ons. Vrouwlief heeft er ook al snorkelend van de onderwaterwereld genoten. Het moeten niet altijd verre duikreizen zijn voor Koen: Zuid-Frankrijk en Spanje zijn gemakkelijk met de wagen te bereiken. Toch zal misschien later eens het barrièrerif in Australië op het programma staan… Met de verbouwingen, het uitbreiden van zijn gezin en de opleidingen bij de brandweer (waarvoor hij zich ook al jaren inzet) had Koen weinig tijd om te duiken, maar hij heeft beloofd zich vanaf nu terug meer te laten zien in de KDK. Koen ik wens je verder nog veel succes in het leven Michel
3
SAFAGA MEI 2012 4
„30 juni 2012, het begin van de zomervakantie. Reden om een feestje in Barges te organiseren? Misschien wel, maar 1 KDK’er had nog een andere reden. Luc Verbrugge trakteerde de aanwezige mededuikers want hij vierde zijn duik 2012 in het jaar 2012. Proficiat Luc, weinigen zullen het je na doen!! Ook voor deze duik heeft Luc een proef afgenomen en geëvalueerd. Velen onder ons hebben van Luc al het en ander geleerd.. Onder een stralend zonnetje werd het na het duiken een gezellige boel. Iemand stelde voor dat Luc tot volgend jaar zou wachten om zijn volgende duik te doen en dan opnieuw de cava zou boven halen, maar dat was voor Luc geen optie…! We wensen Luc nog vele mooie duiken!!!. “
LUC VERBRUGGE DUIK 2012
Overtuig vrienden om eens een duikinitiatie te volgen 3x 3$ per initiatie (alle materiaal en fles inbegrepen)
5
Demonstratie- en initiatienamiddag in het open zwembad Kortrijk • 8 augustus 2012 “Joepie! Eindelijk vakantie! Lekker genieten en niks doen!”. Ten minste, dat dacht ik! Op mijn eerste vakantiedag riep de plicht al: ik was als vrijwilliger aangeduid om mee te werken aan een demonstratie en initiatie duiken in het open zwembad van Kortrijk… Samen met Luc, Chantal, Karel, Willy en Sarah (en een late doch welkome steun van Kobe) trokken we ten strijde om zoveel mogelijk mensen te overtuigen van het mooie van onze duiksport… Ondanks het slechte weer en het weinige volk in het zwembad daagden er toch tien moedigen op om het koude water “in den diepen” te trotseren. Zij konden een eerste keer kennis maken met lood, duikbril, vinnen, jacket, enz. Iedereen was er behoorlijk enthousiast over al vertelden ze dit wel met klapperende tanden! Eén persoon leek last te hebben van dieptedronkenschap nadat hij één meter onder water geweest was, maar Willy kende hem en zei dat dit zijn normale manier van reageren was… Enkelen zeiden dat ze een dinsdagavond eens zouden langs komen in het Magdalenabad. Ze zijn uiteraard zeer welkom! De zes initiators hebben, ondanks het minder goede weer en de lage opkomst (zelfs de redders keken reddeloos toe!), toch genoten van de namiddag (Willy zag onder andere hoe Luc Chantal de (duik)kleren van het lijf trok…). Het initiatief is zeker voor herhaling vatbaar maar dan zullen we wat meer eieren naar de Arme Klaren moeten dragen zodat de zon ook van de partij kan zijn!! Tom C.
6
VRAAGJE VAN REGINALD Vraag 1 Zijn er uitzonderingen om te duiken op zee met een windsnelheid van meer dan 5 Beaufort? Indien ja, geef één of meerdere voorbeelden en leg uit waarom. Antwoord: Wij kunnen duiken achter een rots (een klein eiland), daar waar de wind niet aan kan. (bv. Medes eilanden in Spanje) Besluit: Hoe groter de windsnelheid en zijn inwerkingstijd, des te groter de golven (de Fetch genaamd). Achter de rots is er geen wind en ook geen inwerkingstijd, dus geen golven !!
Vraag 2 Zijn er bijzondere voorwaarden wat betreft decompressiemiddel en back-up decompressiemiddel indien een 3*D duikt met een 1*D die reeds 38 duiken op zijn logboek heeft? a) moet de 1*D met 38 duiken een decompressiemiddel hebben? b) Moet de 1*D met 38 duiken een back-up decompressiemiddel hebben? c) Moet je als duikleider een decompressiemiddel hebben? d) Moet je als duikleider een back-up decompressiemiddel hebben? e) Mag de 1*D een decompressieduik doen? Antwoord: a) neen b) neen c) ja d) ja indien de 1* duiker geen decompressiemiddel heeft neen indien de 1* duiker wel een decompressiemiddel heeft e) ja indien de 1* duiker wel een decompressiemiddel heeft neen indien de 1* duiker geen decompressiemiddel heeft
7
Zeelandweekend 15-16-17 juni 2012 Na een geslaagd paas-duikweekend vorig jaar in de Kabbelaar Inn, had Katrien het sublieme idee om dit jaar opnieuw een weekend te organiseren in dit goed uitgeruste duikhotel.14 enthousiaste duikers (Dirk en Katrien, Kobe en Sarah, Pieter, Roos, Tom C., Yves M., Sindy, Mark, Rudy en ikzelf, Reginald en Geert en hun even enthousiaste fietsende echtgenotes Fabienne en Sonia) schreven in voor dit weekend. Het kwakkelweer van het voorjaar was nog niet van plan om zich gewonnen te geven aan de in aantocht zijnde zomer, maar toch beloofde Frank ons regelmatig opklaringen met, wat kan je anders verwachten, af en toe een bui. Zeven diehards (ofwel met nog genoeg verlofdagen, dat kan ook) vertrokken al vrijdagmorgen voor een eerste duik aan de Zeelandbrug omstreeks 13u00. Katrien, Dirk, Sindy, Mark, Tom, Rudy en ik waren goed op tijd aan de brug. Dirk had goed naar het weerbericht geluisterd en had zijn wagen onder de brug geparkeerd, om Katrien en hem een droge omkleedsessie te garanderen, maar het was niet de regen die roet in het eten kwam gooien die eerste duikdag. Het begon met Rudy, die was zijn loodharnas vergeten thuis, en vermits hij niet genoeg had aan de overal verzamelde kilo’s mocht hij zijn pak weer uittrekken. Dit keer was zijn droogpak nog echt droog. Maar toen ging het ook mis bij Katrien, wiens voorhoofd nogal bruusk in aanraking kwam met de betonnen trap, toen ze op weg naar de duikplaats een trede miste. Ondanks het vele bloed, bleef de schade gelukkig beperkt tot een oppervlakkige schaaf/ snijwonde die ter plaatse werd verzorgd door Dirk en andere toegesnelde duikers. En dus doken we slechts met zijn vieren, nog een beetje aangedaan door het gebeurde. Het zicht was niet super en sepia’s hebben we niet gezien (wat een troost was voor de niet-duikers). Wel enkele mooie naaktslakken gezien (sorry, niet-duikers). Op naar de volgende duikstek, Dreischor gemaal, waar Roos en Yves ons zouden vervoegen. Onderweg hiernaartoe hadden we de enige regenbui van het weekend, van timing gesproken! Met een verse lading lood voor Rudy was het nu enkel Katrien die moest toekijken van op de wal, en we hadden een mooie duik met prachtig begroeide gemaalpalen (of hoe heten zo’n dingen?) en prachtig belicht viltwier. Daarna vertrokken we naar ons hotel waar de anderen in de loop van de avond ook arriveerden. Er viel al één en ander te vertellen over die eerste dag, dus werd een verslagschrijver gezocht, en … ook gevonden. Sarah had ook een opdracht, namelijk de algemene duikleiding voor de volgende dagen, en dus werd er druk overleg gepleegd om geschikte duikplaatsen te vinden in functie van het getij. De volgende morgen stond ons een heerlijk ontbijt te wachten. Daarna was het briefing op de parking want we doken ter plaatse op het kabbelaarsrif waar vorig jaar enkele wrakken gedropt werden. Katrien was ook opnieuw paraat, zij het met een grote sticker op het voorhoofd. De
8
buddy’s werden toegewezen en toen verscheen ook net op tijd Michel zodat de duikers helemaal compleet waren en de fietsters tevreden dat hun vehikels behouden waren aangekomen. Ikzelf heb op de Kabbelaar vooral succes bij het vinden van golfballetjes, maar vermits de paashaas al lang terug naar Rome is moest ik vertrouwen op mijn buddy Dirk om het kleinere wrak ‘de zeehond’ en de reefballs te vinden. Geen enkel probleem voor Dirk, zo bleek, en ondanks het redelijk troebele water toch enkele mooie waarnemingen, waaronder een vlokkige naaktslak en enkele uit de kluiten gewassen noordzeekrabben. Na een parkingpicknick vertrokken we naar de Plompe toren waar Michel zijn laatste proef voor zijn derde ster zou afleggen. Het werd een eerder troebele duik met te vroeg gedraaide stroming. Volgende keer toch iets vroeger naar beneden gaan wegens file aan het touw. De veel te talrijk aanwezige brokkelsterren maken dit nog steeds niet tot mijn favoriete duikplaats, maar het is wel ideaal om een duikleiding te doen als proef. Maar of Michel nu geslaagd was of niet, daar werd nogal geheimzinnig over gedaan. De fietsende dames kwamen ook aangewaaid, en zo was de bende compleet. Een pintje (of twee) werd geconsumeerd, en na een stop in de duikwinkel arriveerden we terug aan ons hotel. Daar werd het aperitief verder gezet boven op de dijk met uit allerlei auto’s tevoorschijn gehaalde flessen, kartons, bekertjes en chips en het werd een gezellige boel. Degenen die nog een nachtduik wilden doen moesten zich wat inhouden, maar de anderen konden zich laten gaan tot de bodem van de fles of het karton in zicht kwam.Na het eten was het voor sommigen bedtijd en voor de nachtduikers duiktijd, en met een roze deken als verwarming hielden Roos, Yves, Tom en ik de wacht om de duikers op te wachten en te vergasten op de laatste druppels rode wijn.De luxe van de kleed- en spoelruimte van het hotel werd geapprecieerd, en na nog een glaasje (teveel, ik beken) in de bar was het ook voor ons bedtijd. Zondagmorgen na het ontbijt vertrokken we naar Den Osse haven waar we snel rechtsomkeer maakten wegens een overvolle parking en doken we dan maar aan Den Osse Kerkweg, waar ook veel volk was. Er waren ook veel oorkwallen en botervisjes, en ondanks het feit dat we geen speciale waarnemingen hadden, is dit nog steeds één van mijn favoriete duikplaatsen. Daarna was het tijd om in te pakken en af te rekenen, en tijdens de lunch hield Sarah haar laatste briefing waarbij ze de aandacht kreeg van gans het terras toen ze over ’tetjes’ begon.Sommigen hadden genoeg van het duiken en begonnen al te dromen van thuis (en naar ik later vernam van een duikcruise op de Grevelingen), de anderen vertrokken voor een laatste duik aan de, jawel, tetjes, waar Michel nu alle twijfel over zijn in aantocht zijnde derde ster deed verdwijnen. Ik had hiervoor veel bewondering want het zicht was beneden alle peil.Zelfs in het ondiepe water aan de kant, was ik bijna mijn
9
palms kwijt. Gelukkig vond Reginald ze op de tast terug, waarvoor dank.Na nog wat napraten was het dan tijd om naar huis te gaan. Iedereen was het erover eens dat het een zeer geslaagd weekend was (nog een dankjewel aan de organisatoren!!) en zoals reeds aangehaald worden er al nieuwe plannen gesmeed. Ilse
10
WWW.TARCY.BE Alle duikmateriaal • Onderhoud • Herstellingen • Opleidingen Vulstation 200/300 bar HOOGSTRAAT 137 • DEERLIJK • 0479 / 37 02 82
HUIS TE KOOP: bel 056 / 35 20 35 www.vdcvastgoed.be • e-mail:
[email protected] BIV 502 167 - BIV 505 884
Cafetaria Magdalena zwembad Kortrijk
Noël & Fatiha D U I K S C H O O L
VERKOOP - ONDERHOUD - HERSTELLINGEN DUIKMETERIAAL - VULSTATION NITROX & TRIMIX 200 - 300 BAR
Alle merken: Mares - Scubapro - Suunto - Aqualung - Bare - Metalsub Green Force - Sea and Sea - Dive System - O.M.S. - Ikelite O’Neill - Sealife - Cressi Koningin Astridlaan 107 www.divingworld.be 7700 MOUSCRON Tel. 056 / 84 77 67 Open Fax 056 / 84 12 08 di tot zat: 10.00 - 19.00
[email protected] zondag & maandag: gesloten
