Struinen met de Strûner over de Nederlandse en Duitse Wadden. Deel 2.
Corrie en Eiko hebben de Nederlandse Wadden bevaren waarbij ze vele dagen verwaaid hebben gelegen. Gelukkig hebben ze als alle tijd. Ze wilden via het Groninger Wad naar Borkum varen. Helaas het tij en het weer werkte niet echt mee en zodoende zijn ze binnendoor via Groningen naar Delfzijl gevaren. In de volgende aflevering kunt u lezen hoe het hen vergaan is op de Duitse Wadden.
Onze Duitse Wadden route
Dinsdag 27/7. Eindelijk is het weer zodanig opgeknapt dat we, met het tij mee, om 13.00 uur vertrekken richting Borkum. Het gaat voorspoedig omdat we de ebstroom volop mee hebben. Jammer dat de wind nog in het noorden zit. Daarom varen we het grootste deel van de reis op de motor.
We verlaten Delfzijl en gaan de Eems op
Voorbij de Eemscentrale draait de wind iets naar het N.O. Dus proberen we het grootzeil bij te zetten. Maar het maakt niet veel uit.
Op de Fisher Balje aan gekomen hebben we nog een behoorlijke tegenstroom en gaan we niet sneller dan 2 knopen over de grond. Maar heel langzaam zie je de jachthaven dichter bij komen. Wel moeten we nog een keer uitwijken voor de veerboot maar dan varen we de jachthaven binnen.
We naderen Borkum
Het is vrij vol in de haven en het is nog steeds erg provisorisch qua steigers. Als je niet zeeziek op het water wordt, dan wordt je het wel hier. In tegenstelling tot de slechte steigers is het eten in het restaurant erg goed. We hebben geen plaats gereserveerd maar kunnen wel aan de bar eten. We krijgen gezelschap van 2 broers die met een RIB (soort snelle rubberboot) uit Noordpolderzijl zijn overgestoken in ca. 3 kwartier. Ze hebben ca 20 liter benzine verstookt. Na het eten “spuiten” ze weer terug. Wij gaan weer naar onze boot en hebben nog een leuk gesprek met onze Duitse buren. Woensdag 28/7. Schitterend weer. Alleen met de genua op zeilen we over het wantij van Borkum. Het oostelijke deel van dit vaarwater is verlegd en staat niet op mijn oude kaart maar als je de boeien volgt kan je het niet missen. Op de Ooster Ems kunnen we weer heerlijk zeilen en op een gegeven moment zien we een zeehond naast onze boot opduiken. Als we de zuidpunt van het onbewoonde eilandje Memmert zijn gepasseerd ga ik proberen of ik nog over mijn eigen route van jaren geleden naar Juist kan varen. Dat lukt en zo komen we bij haveningang van Juist. Ik had al gehoord dat Juist een echte jachthaven heeft gekregen. Vroeger moest je aan de kade liggen met lange landvasten naar voren en achteren omdat het geen drijvende kade is. Nou, het verschil is merkbaar. De jachthaven ligt helemaal vol terwijl er een paar jaar geleden altijd maar een paar jachten aan de kade lagen. Na veel zoeken en met hulp van omstanders vinden we een plekje. Juist is een heel lang en smal eiland. Van de haven op de zuidkust loop je in een kwartier naar het strand aan de noordkust. Er rijden geen auto’s, alles gaat hier per paard en wagen. Het is een prachtig eiland, misschien het beste te vergelijken met Schiermonnikoog. Het dorp met leuke winkeltjes en een kleine supermarkt is dicht bij.
in de nieuwe jachthaven van Juist
De haven is alleen aan te lopen vanaf ca. 2,5 uur voor HW tot 2,5 uur na HW. Indien de haven vol ligt kun je net als enige jaren geleden aan de vaste kade liggen. Zoek dan wel een plekje bij een trappetje want anders kun je niet van boord komen bij LW. En zet lange lijnen voor en achter uit. Want het verval is ca. 3 m. In de jachthaven zelf zak je bij LW in de modder weg. Het havengeld is vrij hoog omdat de passanten sinds kort ook Kurort-tax en servicekosten moeten betalen. Totaal moesten wij 22 Euro per nacht betalen.
Jachthaven Juist bij laagwater
Donderdag 29/7. Vandaag gaan we het eiland verkennen. Het is er vrij druk, terwijl het enige jaren geleden nog een rustig eiland was waar veel oudere mensen kwamen . Nu de jachthaven er bij gekomen is zie je ook veel meer jongere mensen. In het parkje wordt in een muziektempel een concert gegeven en er wordt gebarbecued. Inderdaad met……bratwurst…. Op het strand zijn veel badgasten en in de verte zien we het volgend eiland Norderney duidelijk liggen.
Strand van Juist met Norderney in de verte
Vrijdag 30/7. Het zal niet zo zijn……..het stormt….….!!!! Dus varen we niet uit. Er komt ook niets binnen er gaat ook geen enkele boot uit. Wij gaan eerst lekker ontbijten in het dorp en doen daarna boodschappen. Alles is hier behoorlijk duur Eigenlijk wel logisch want alles moet per boot aangevoerd worden en per paard en wagen naar de winkels gebracht worden. We willen met de huifkar een rondrit maken maar haken snel af als we de prijs horen. Zaterdag 31/7. Vandaag staat op de planning om naar Norderney te gaan maar …… windkracht 7 met regen en bovendien erg koud. Dan maar niet. We vermaken ons wel met wandelen, lezen en tv kijken. s’Avonds doen we het kacheltje er bij aan en nemen een extra oorlam. Zondag 1/8. Als we opstaan is het uitgelezen weer om te vertrekken. Sluierbewolking, de wind uit het noorden en niet te hard. We volgen de nieuwe route naar het Busetief. We zetten de motor bij omdat de geul nogal slingert.
In het prikkenstraatje naar Norderney
Als we in het zeegat tussen de eilanden komen zien we bakboord van ons de grondzeeën dichterbij komen maar we blijven er buiten door de boeienlijn aan te houden. Wel merken we dat de golven een langere deining hebben en hoger zijn.
Bij de scheidingston vlak bij de kust van Norderney buigen we af richting de haven en daar wordt het water rustiger. Als we de haven van Norderney binnen lopen is het al, zoals bijna altijd, vrij vol. Maar de havenmeester weet ons naar een prima plekje te loodsen. Na havengeld betaald te hebben gaan we een pintje pakken op het terras. s’Avonds maken we een lange wandeling langs het strand . Maandag 2/8. We lopen naar het dorp (stadje?) We zien hier veel kurortgangers. Toch vind ik het wel wat hebben. Ook bezoeken we het Kulturpalace waar een expositie van waddenschilderijen is. Vorige keer hebben we hier een gratis concert meegemaakt. Corrie gaat shoppen. We gaan eten in “ons bekende restaurantje”. s’Avonds gaan we naar een uitvoering van de plaatselijke cultuurvereniging. Wel leuk, het gaat over de ontwikkelingen in de tijd op Norderney. Ze spelen sketches en zingen liedjes in het OstFriesisch. Voor mij geen bezwaar omdat dit veel op Gronings lijkt. Corrie verstaat ook veel. Zij heeft een talenknobbel. Dinsdag 3/8. Corrie besluit om vandaag de was weer eens te doen . Dus blijven we. Terwijl de was draait doen we boodschappen. Op de steiger kom ik een Duitse mevrouw tegen in een zeer kort broekje met een klein teckeltje. Opeens struikel ik over iets en hoor een plons gevolgd door een Duitse kreet van die mevrouw. Ik had het hondje gelanceerd, het water in. Die mevrouw duikt op haar buik en probeert het hondje op te vissen. Maar daardoor dreigt ze zelf ook te water te gaan. Zonder mij te bedenken ga ik op haar fraaie billen zitten als tegenwicht. Het hondje is gered en mevrouw loopt met een misprijzend gezicht weg. Er wordt door de bemanning van een paar boten in de buurt hard gelachen om het voorval.
Norderney
Donderdag 5/8. We gaan een eilandje verder vandaag . Het weer is heerlijk en met een Noordwester windje achterop kunnen we alles zeilen. Het vaarwater onder Norderney is prachtig om te varen. Het wantij kunnen we al bijna 4 uur voor HW. over. Op de oost kant van Norderney liggen zoals gewoonlijk 10-tallen zeehonden . Je vaart er betrekkelijk dicht bij langs. Ze vertonen helemaal geen vluchtgedrag. Soms kunnen die milieuclubs aardig overdrijven. Ook hier zien we de grondzeeën dichterbij komen We varen tot de keerton midden tussen de twee eilanden in en zetten dan koers naar de ingang van de haven. Baltrum heeft maar een kleine jachthaven waarvan het grootste
gedeelte voor de eilanders is. Er is geen havenkantoor, wel douches en wc’s. Het havengeld moet je betalen bij de vluchtleider van het vliegveldje.
Kerkje van Baltrum
Baltrum is het kleinste bewoonde eiland . Ik heb jaren geleden in 2½ uur het eiland helemaal rondgelopen. Het dorp vind ik niet erg sfeervol. Weinig van de oude eilanderhuizen zijn bewaard gebleven. Allemaal nieuwbouw. Wel is er een schattig oud kerkje bewaard gebleven evenals een paar echte kust boerderijtjes. Er is ook een supermarktje en enkele leuke restaurantjes. Ik ga alleen het wad op om te fotograferen. Zie veel zeekraal en lamsoor hier groeien. Ook kom ik zeeasters tegen.
Baltrummer Wad
Zaterdag 7/8. We vertrekken al vroeg voor ons doen i.v.m. het tij. We gaan naar Langeoog, weer een eiland verder. Het is half 9 als we op het wantij van Baltrum varen. Dit wantij is het ondiepst van de Duitse Wadden . Maar voor onze diepgang geen probleem. Toch heb ik hier vroeger met de C720, diepgang 0.90 m., wel eens vastgelegen. Dat kwam toen omdat er een langdurige Oostenwind had gestaan in combinatie met doodtij. Doordat Langeoog niet zo ver ligt zijn we al om 9.45 uur in de haven. Het is hier wel even oppassen en houdt de prikken goed in de gaten ook in de haven want ook hier kun je vastlopen. De jachthaven is vrij groot. De voorste steigers
zijn de passanten steigers. Het dorp ligt enkele km. van de haven, ruim een half uur lopen. Maar je kunt ook fietsen of met het treintje. Die vertrekt nadat de veerboot gearriveerd is. De haven ligt in een landelijke omgeving, Weilanden, bossen en duinen. Op de kop van de haven staat een leuk restaurantje waar je goed eten kunt. Wel eerst bespreken. De jachthaven valt bij eb gedeeltelijk droog. We gaan lopend naar het dorp. Doen boodschappen en lunchen op een terrasje. Met het treintje reizen we terug.
Watertoren van Langeoog
Maandag 9/8 We nemen afscheid van Langeoog en gaan naar Spiekeroog. We maken om 11 uur los en varen heel rustig onder het eiland door en komen ca. 13.00 uur aan. Heiko de havenmeester die hier jaren lang de scepter zwaaide is niet meer. Ook deze haven valt gedeeltelijk droog en je zakt weg in de slik. Er liggen 2 Nederlandse platbodems droog op het strand. Ook aan de andere kant van de haven waar de bevoorradingsboot ligt, is nog een steiger voor jachten. Corrie en ik vinden Spiekeroog van alle Waddeneilanden het leukst. Een gezellig dorp met nog originele eilandhuisjes en veel bomen.
Spiekeroog met een platbodem in een priel
We gaan op een terras iets eten, een schnitzel patat en een bak sla. Lekker goedkoop. We eten het met lange tanden en besluiten ergens anders koffie te drinken met “iets” erbij. Uiteindelijk dus toch niet zo goedkoop.
We blijven nog 3 dagen op dit eiland waar we veel wandelen. Ook kun je hier internetten.
Spiekeroog
s’Nachts is het hier echt donker met een prachtige sterrenhemel. Dat zie je niet meer in Holland. Donderdag 12/8. We willen weer verder op. We besluiten maar niet naar Wangerooge te gaan. Vinden we het minst leuke eiland. We gaan naar Neuharlingersiel. Pal tegenover Spiekeroog aan de vaste wal. Vroeger kwam ik hier ook vaak en lag je in de prachtige vissershaven in het dorp tussen de gekleurde visserkottertjes. Tegenwoordig is er een kleine jachthaven. Hier vinden we een plekje. Terwijl ik tracht aan te leggen breekt de koppelingskabel terwijl ik dacht dat de motor in z’n vooruit staat. Helaas dus niet en ik vaar met een rotgang achteruit tegen een betonnen wand. Ik hoor een hevig gekraak. Na het aanleggen zie ik dat de bevestigingspunten van de zwemtrap naar binnen zijn gedrukt. Gelukkig 10 cm boven de waterspiegel. De havenmeester weet iemand te bellen die bereid is de koppelingskabel te vervangen. En inderdaad staat een half uur later een monteur met zijn knechtje op de steiger. Na een uurtje werk heeft hij een nieuwe kabel gemonteerd en vanavond komt hij terug als het laag water is met een kitspuit. Hij is om half 7 bij de boot. We draaien de boot met de spiegel naar de kant toe zodat hij er beter bij kan vanaf de steiger. Hij kit de bevestigingspunten met siliconenkit vast. Ik bedank de man heel hartelijk en vraag wat het kost. Hij zegt 30 Euro. Ik schrik van dat bedrag. Dat is veel te goedkoop. Ik geef hem dan ook maar 50 Euro. Evengoed nog erg goedkoop. We gaan eenvoudig maar wel lekker eten in het Hafenhaus onder genot van live accordeonmuziek.
Neuharlingersiel
Vrijdag 13/8 Een gedenkwaardige dag. s’Morgens krijg ik een telefoontje van thuis dat mijn oudste broer plotseling is overleden. En s’middags weer een telefoontje dat ik grootvader ben geworden van een kleindochter. Een emotionele dag voor mij. Verdriet en vreugde op één dag, hoe vreemd kan het gaan. De crematie van mijn broer vindt volgende week woensdag plaats. Ik ga naar de havenmeester voor informatie over openbaar vervoer naar Amsterdam. Hij gaat het voor mij op internet uitzoeken. Even later komt hij met een keurige uitdraai met alle gegevens over bus- en treinverbindingen. Ik besluit om dinsdagochtend te vertrekken en donderdag terug te komen. Corrie blijft dan aan boord. Verder doen we die dag boodschappen en eten weer in het Hafenhaus. Zaterdag 14/8. Er zijn vandaag in Neuharlingersiel visserijdagen. Alles is versierd met vlaggen. Ook de kotters. Er treedt een shanthykoor op en s’middags is er een Kutterregatta. Heel gezellig en heel druk. Dinsdag 17/8. Ik ga vandaag naar Heemskerk. Ga met de bus naar Norden en vandaar met de sneltrein naar Bentheim om daar over te stappen naar Amsterdam. Donderdag 19/8. Ik ben weer tegen 4 uur terug op de boot na een lange reis. De bus tocht door Ostfriesland is best wel leuk. Kom bijna in alle dorpjes daar. Corrie is blij dat ik weer terug ben. Ze is bijna 3 dagen alleen geweest. Ze heeft tijdens mijn afwezigheid heel slecht weer gehad, storm en veel regen. Verder heeft ze de tijd nuttig besteed met opruimen, luchten en schoonmaken. Pluimpje van de schipper!!! Wel is haar huid weer gaan opspelen. Jeuk! Na het eten ga ik vroeg slapen, ik ben erg moe van het reizen en alle emoties. Vrijdag 20/8. I.v.m. het tij gaan we al om 7.30 uur weg. We willen op de terugreis langs een aantal vissershaventjes aan de kust en gaan vandaag naar Bensersiel. Over het Neuharlingerwattfahrwasser (d.i. een wantij) varen we om 10 uur de haven binnen. Er is een grote jachthaven met alle voorzieningen behalve elektra.
Bensersiel
Bensersiel is een bedrijvig dorp met een eigen strand. Er is markt en er zijn veel toeristen. De veerboot vertrekt van hieruit naar Langeoog. Zaterdag 21/8. We gaan om 7.45 uur weg. We willen naar Nordeich. Helaas hebben we zwaar stroom tegen en ter hoogte van Baltrum begint het ook nog eens hard te waaien en te regenen. We besluiten om Baltrum binnen te vluchten. En gelukkig net op tijd. Want de wind is intussen aangewakkerd tot een dikke 7. Zondag wordt er zelfs windkracht 8 a 9 verwacht. Tijdens een moment van wat minder wind leg ik de boot aan de andere kant van de steiger zodat we meer in de beschutting van de andere boten liggen. Gedurende HW. ligt de haven onbeschut omdat de stenen dam dan onder water ligt en de golven vrij spel hebben. We liggen dan ook behoorlijk te hobbelen. Ik heb vergeten de vlaggen te strijken en daar is dan ook niet veel van over. En zo gaat het door tot en met woensdag 25/8. Heb nog nooit een vakantie meegemaakt met zoveel verwaai-dagen. Donderdag 26/8. Het weer is opgeknapt en wij varen dan ook uit. Onder Norderney door naar Nordeich. Onderweg zien we weer veel zeehonden. De jachthaven van Nordeich is vrij groot en ligt direct aan de dijk. Vanaf het kantoor van de havenmeester waar ook een restaurantje zit, heb je schitterend uitzicht over het Wad. Nordeich is de veerboothaven naar Juist en Norderney en heeft een groot spoorwegstation. Verder is het ook een belangrijke vissershaven.
Havenkantoor + restaurant Nordeich
Wat ons opvalt, is dat de auto’s zo stinken. Normaal ruik je ze niet maar nu valt het op na al die autoloze eilanden. Vrijdag 27/8. Het wordt nou toch echt vervelend. Het regent weer eens en er staat een harde wind. Weer een dag verwaaid liggen. De zoveelste deze zomer. Zaterdag 28/8. We gaan naar het leuke vissersdorpje Greetsiel. Ik had op Baltrum gehoord dat de Nordeicher Wattfahrwasser weer voorzien was van boeien en prikken. De diepgang op het wantij is bij HW. 1,20 m. Dit door een actie van de Duitse Wadvaardervereniging “Solt Water”. Hoewel het nog stevig waait gaan we toch omdat we ruime wind hebben. Als ik achteruit onze ligplaats wil verlaten gaat het niet. Het blijkt dat de koppelingskabel niet goed vast gezet was tijdens de reparatie in Neuharlingersiel. Na dit verholpen te hebben zijn we gelukkig nog op tijd om over het wantij te komen. Na een mooie tocht komen we bij de zeesluis van Greetsiel aan. Hier worden we al gauw geschut. Greetsiel is in de jaren eind 70 door deze sluis van de zee afgesloten zodat de vissersboten onafhankelijk van het tij in en uit kunnen varen.
Zeesluis Greetsiel
Greetsiel is de moeite waard om eens te bezoeken. Als je door de sluis bent, vaar je door een prachtig natuurgebied met allerlei waddenvogels. Het is een zoetwaterbekken waar je goed de bebakening moet aanhouden. Na een half uurtje varen zie je de 2 molens die het dorp rijk is opdoemen en daarna het haventje met zijn gekleurde visserskotters waarvan de meesten nog van hout zijn. Wij gaan het dorp in met z’n typische vissershuisjes, leuke restaurantjes en winkeltjes. Wij gaan heerlijk eten bij de Griek.
Greetsiel
De volgende ochtend zondag 29/8. Het is prachtig mooi weer maar de weersvoorspelling is minder…….. regen en harde wind. De havenmeester zegt dat dit geldt voor eind van de middag. We vertrekken daarom toch 3 uur voor HW naar de sluis We worden om ca. 12 uur geschut. Als we het wad op gaan zien we donkere wolken verschijnen en even later begint het te regenen. Ook de wind trekt aan. We hebben de stroom tegen en zetten daarom de motor aan. Als we op de Ooster Eems aankomen, gaat het harder waaien. We komen dan ook langzaam vooruit. Ook het zicht wordt steeds minder door de regen. Soms kunnen we de Eemscentrale als richtpunt gebruiken en daarna weer niet. Ik hoor op een gegeven moment heel zacht gepiep. Het blijkt dat het alarm heel zachtjes staat te piepen We zien echter geen waarschuwingslampje branden. Een raadsel. We gaan door want in dit spektakel kunnen we toch niets doen. Als we uiteindelijk op dieper water zitten krijgen we de stroom mee en zetten de fok bij. Dit schiet in ieder geval op en na ca. 2 uurtjes leggen we aan in de jachthaven van Delfzijl. Koud en nat. Ik ga direct kijken wat er met de motor aan de hand . Koeling genoeg maar als ik het oliepeil bekijk staat deze erg laag . Waarschijnlijk is door te weinig olie de motor te warm geworden en is daardoor het alarm zacht gegaan. Olie bij gevuld en het is over. Zo zie je maar weer dat het belangrijk is om dit toch regelmatig te controleren. Ik had dat al een week niet meer gedaan en ik wist dat ik iets olieverbruik had. Dom, dom dom! We zijn weer in Nederland en besluiten om helemaal binnendoor via Dokkum Leeuwarden Echtenerbrug ,Giethoorn. Vollenhove, Elburg ,Naarden naar Uitgeest te varen.We hebben genoeg van al dat verwaaid liggen. We komen dan ook op zaterdag 11/9, na ruim 2 maanden in Uitgeest aan. We hebben heel veel wind gehad maar toch evengoed een leuke vaartocht meegemaakt. De bemanning van de “Strûner”. Corrie Spanjaard en Eiko Rozenga.
