'
"■•
\
15it
7 0ECEMBERi:«
KERST-tAADSEL Oplossing der onderstaande opgave jende men — liefst op een briefkaart — uiteriuk 6 Januari a.8. aan den „Raadsel-regisseur", Redactie ..Cinema & J1»"»" • Paulus Potterstraat 4. Amsterdam-Zuid, Op „de adresliide te vermelden: „Kertt-raadsel 6 Januari . Onder dé inzenders van de opgave worden verloot, een hoofdprijs van ƒ a.50 en vjjf troostpruien van f 1.—.
ZINGT UITSLUITEND VOOIt
f
Cabaret Programma mat o.«.
De Honolulu Hawaians •n
Prof. Murray TaUpaath an gadachlanlazar ladaran dag gaopand vanaf 4 uur
MARKT
[INDHOVEN HET GEZELSCHAP HERMAN BOUBER MET
HET KIND VAN DE BUURVROUW
KRUISWOORDRAADSEL. Horizontaal: 1. krachtig, 4- muzieknoot, 5. wintervoertuig, 7. deel van een mast, 10. winst, 13- meisjesnaam, 14. bijwoord, is. familielid, 16 vulkaan 17. al» ,3 horizontaal, 18. onder anderen (afk.), 19. deel van een wiel, 30. titel van e«?! film, 23. vandaag as. voorzetsel, 26. brilslang, a8. reeds, ag. bid (Lat.), 3«. familielid, 33- menigte (Z.-Ned), 35- 1 eesteeken, 37voorzetsel, 39- wankelbaa». 40. lidwoord 41. *«"g»S™ van planten, 43. nieuwe testament (afk.), 44- '»f'11»«? (Z.-Ned), 46. voegwoord, 47. vochtig, 4». persoontyk voornaamwoord. Vtrtieaal: 1. muzieknaot, 3. titel van een filn, 3. meUjesnaam, 4- familieU«. 6. als 1. verticaal, 7- deel van een mast, 8. achting; 9- telwoord, 11. mooi, ia + 23 naam van een filrastw, is. hemellichaam, 18. voorzetsel, 20. vogel uit Ziid-Aziê, 21. lidwoord (Fr.), 22 + 34. naam van «en filmster, 25. meisjesnaam, 27 pret, 30. afk. op telegrammen, 32. betrekking, 34faam, 36. uitroep, 38. afmeting, 40. dankbetuiging, 41. groente, 42. paardekracht (afk.), 45- voegwoord, 46. voedsel. OPLOSSINGEN VAN 16 DECEMBER (No. 49) V4Tbi»dintsraadsel: wijnrood-roodkleurig, vooroordeel-oordeelkundig, schietlood-loodrecht. speelfluitfluiten, achterwiel-wielrijder, loopeend-eendvogel, linkerhand-handvat. — Rolf Weih. FUmster-logotryflu: a. = than», b. = An», c. = een, d. = en, e. = ode, f. = e, g. = Door, h = do, i. = dankbaar, j. = k, k. = baar, 1. = Egmond, m. = mond, n. = geraas, o. .= «a», p. = Theodor Oanegger. Woordraadsil: 1. barst, 2. fruit, 3. laden, 4. droom, 5. halen, 6. offer, 7. w»cht, 8. drama, 9. derde, 10. dalen. — Rudolf Carl.
t tA
^r*CZ! fk 1
—
ll
^
i
T
\^ \\
4r
J4 Vf
5w
^\ *»
i
w
0E
y^W^'
BAV^l* \«K^V.cn Pony , *'' •l<10PC, : „, Vf.esie"
Ä t* M
M «
V>
\
Toont.ell"'=m,c'C ';
wir
^
L 1K
E.n Wüte ü,oo.n
B.ugman . " ouik. rfa4 Tï,ee tilnntc-en i»^^ ^„„Ms
w«VA)i Wü \
13 14
Z-
.
BeIt
H.
!o
ia X 'ï
.
T
^rt>\ <» \ <
^ |s
\
c
03ste Jaargang - "0
Wt i
WH w
\ \
M %"
TA\
k" ^-P *r , „^ 7^ w ^X0**^u W
S^
iï' tl
\>
5
rL ui^r ^
PRIJSWINNAARS Hoofdtrüs: J. v. d. M. te Amsterdam.. ?"Ä«»: W. S. te Sdiiedam, AS te Rotterdam, J. P. S. te Breda, R. S. te Heemstede, L. K. te Naarden.
met o.a. AAF BOUBER ?
ladaran avond hall acht Zondag middag hal< dila
OUM STADS6R«CHT
j NIJMEGEN
HOOFDPUN » CONSTIPATIE » ZWAARUJVIBHEID J
Wenscht U kennismaking
voot -.■'.'
w-s
en/of correspondentie (nieuwe vrienden, vriendinnen, leuke briefwisseling, conversatie, huwelijk, em.) in Uw woonplaats of elders? Zendt ons dan Uw naam en adres (35 cent, postzegels voor antwoord en administr.kosten insluiten) en U ontvangt ons prospectus en invulformulier.
Bur. „CONTACTCLUB" [Pottbut 277 - AW. C
Kou gevat? Rillerig? Zoo acht grieperig 7 Wacht dan niet tot de koort» U overvalt.
■J
h
- DEM HAA6
j
LA
fel 1
tè&élÊt
Ga vroag naar bed, neem 'n „AKKERTJE Tien lagen één, dal Ge dan weer morgen „(il" opstaat an dat de Griep niet doorzet t „AKKERTJES" zijn griap-vardrijvert bij uitnemendheid en zi) helpen U direct tegen hooldpijn, zenuwpijn-«h rheumatische pijnen.
miCTINES-VICHY beschermen Uw gezondheid, doordat zij een eind maken aan de verstopping, die er veelal de oorzaak van is, dat U zich onprettig en ziek voelt. Zorgen er voor, dot de overtollige stoffen en vergiften snel en veilig langs natuurlijken weg het lichaam verlaten. Een vruchten laxeermiddel in _den vorm van een heerlijk smakende bonbon.
„AKKERTJES" zl|n omgeven door 'n omhulsel van ouwel; Ge proeft niets. Zacht geweekt, glijden ze dan gemakkelijk door de keel.
FRUCTINESVICHY Neem 'n AKKtKJJt De Nederland sehe Pijnstiller
VERTEGENWOORDIGERS VOOR NEOERUND;
CINEMA & THEATER - (nr. 52) 14
: ««—
mmmmmmmm. .'
■
-
■
-
--^
.
;-/
,„ .,,=«..-.. *'s »elrlce «t* daarbuiten als een dor bovaiiigst* en tegeH}k m««« „menschelllfeo" lilrmterron, xoi men tejien Karstm?» ioruaxlen in haar nieuw« film „Gabriele Pambrone , met Siegfried Breuer (Foto Terra)
_L_.
^^
e^toam kW
'é&w. Xr,
BNV^oip^ s
■PH
EEN WITTE DROOM
(Dtr witt» Trgum) DtMiboek,: G«» voo Ctiffra. — Muilek: Anton Prof«».*rCaoMra: Haiu» Schnetberjer. — Decor«: Eduard Stolbs. — Gïtald: WüH Rsdd«. — Monttare: Arnfried Heyn«. — Costuums: Junta Zinier. — Productieltidin»: Karl Jano•cfack. ■— Choreorrafie: Hedy Pfundmayr. W»ie: GEZA VON CZIFF^A Péfréó nen : . t Lieselotte Strolx . Olly Eolanaon Erntt Eder , . Wolf Albach-Retty Josef Wildner . . ^K^IR. CMcar Sima Lotte Lans Loe, lijn vriendin . . . . Hans Olde» Scbmoller, theaterdirecteur Georg: Loren*'. Franz, Hcretaris . . Hans Schott-Scböbincer \ Berg, rerftxur .... Petra Trautmann Gtrti Kramer Een WIEN-Film
-rf^v '
Dlfc film is een getuigenis van Weénen. Het is een weerspiegeling van de symboliek der muziekstad aan den Donau, waar een» een gansch congres gedanst heeft. Ik>#eet wel dat de realiteit, vooral in deze 'jaren, den argeloozen toerist eer» ander Weenen JlÉNmt. Jk weet ook, dat de Donau niet blauw is, 'doch vuil-grijs, maar wat hindert dat alles
DBRHMBBBRBSHsHMnHwi
/
een gelspiel". een „Grottenbahn" en ook ontelbare ko! van Jut —«Stls ers „Wiener Madels" zijn met hun zangerig dialect en hun sprankelende levensvreugde ? Kortom, als de sfeer er is, die den mensch vleugels geeft om op te stijgen boven de grauwe sleur van .eiken dag, om hem te doen toeven in wolkenpaleizen, betooverender dan de paleizen uit den Biedermayer-tijd, die nu kantoorgebouw zijn? En die sfeer is en blijft er en zal al het tijdelijke overleven, het is door haar, dat het „Wien bleibt Wien" zoo uitbundig mag weerklinken, als een uitdaging aan den tijd, die de stad door alle ■ eeuwen beproevingen Oplegde. De film „Een Witte Droom" is een afschaduwing op celluloid van den Weenschen geest.
IJsJjfcvue MT Weenen ^... drie begrippen die zkhjljnakki laten >i|binden.... en die de tnÉHHf' Césa,- von. Ctiffra dan ook tot een rmonisch geheel gecombineerd, heeft. Om tot ■tgrootsche apotheose van een betooverend ijssprookje te komen, virtuoos ge-schaats-danst door den wereldkampioen Karl Schäfer en Qlly Holzmann, de jonge Weensche actrice die eveneens de kunst van het ijsdansen tot in de perfectie beheerscht, was een vlot en onderhoudend verhaaltje noodig, zonder veel pretenties en mefeen jwudt, die past bq de snelle schaats. Het is de roman van een jongen tooneel»rcnitect, verbonden aan een niet bepaald florerend revue-theater en van een charmant meiske, t door haar oom, een kunstijsbaan-bezitter, bestemd is om ijsdanseres te worden, doch dat zelf meer voor de planken voelt. Zij ontmoeten elkaar op de kunstijsbaan, waar Liesl, het meisje, in het geheim traint — haar oom wil met haar als verrassing voor den dag komen — en Ernst, de jongeman, verzwijgt dat hq een bekend ijshockey-speler is en gaat den volgenden dag schaatsles by haar nemen. Een nadere kennismaking volgt en het resultaat daarvan is. dat Liesl van Ernst een introductie krijgt voor' de directie van het revue-theater waar deze werkzaam is. Zij moet maar zeggen, dat zij door dén „chef" gestuurd is. Dat 'dat „chef" een afkorting is van „Chefdecorateur" veriwggt hg.Ongeveer terzelfder tijd heeft de échte chef ■— oftewel dlrectenr —i van het theater een onderhoud met zijn geldschieter, die zoo lang-
\\l
zaamaan genoeg krijgt van de verliesposten. Hij voelt er dan ook weinig voor de nieuwe reyjil, die geprojecteerd is, te financieren en begrijpelijkerwijze stelt 4KjiË^l -«ecteur alles , i«p|NR k om hem te overtuigen, dat het ditmaal beeen geweldig succjiMal inHen. De geldhieter komt dan op^fpn lumineus idee. Hij eft «mi vriendin, een juffrouw die slechts één wensch koestert: aan het tooneel te gaan. Ondanks haar zanglessen bij den beroemden pitófessor'Scherzinger mist zij echter iederen aanleg en nu is het de bedoeling van haar verm ogen den vriend haar daarvan zelf te overtuigen. DeNrevue mag nu door gaan, op voorwaarde, dat zij de hoofdrol krijgt en. . .. dat het een debacle wordt, zoodat haar den lust om aan het tooneel te gaan voor altijd vergaat. De directeur accepteert het wonderlijke aanbod, omdat hem geen'anderen uitweg overblijft.. In plaats van de vriendin van den geldschieter, wordt Liesl. die immers zegt, dat zij door den chef gestuurd is, aangenomen en de Staf van het theater verwondert er zich eenparig over, hoe iemand het in zijn hoofd kan halen zoo'n begaafd meisje talèntloos te noemen. De vriendin, die eerst wordt afgescheept, weet zich tenslotte tóch in de voorstelling te dringen en de première wordt door deze twee figuren, die eikaars tegenpolen zijn, een grandioos succes. Iedereen in de
r|
zaal is opgetogen, behalve de geldschieter, die op een debiele gerekend had. Hij staakt zijn crediet onmiddellijk. Temidden van de algemeene verslagenheid heeft Ernst een idee. Waarom de planken-revue niet veranderd in ijsrevue? . Zoo ontstaat dah de ijsrevue, na een aanloop vaü een serie, vroolijke verwikkelingen, waarin vooral Hans Olden als de directeur en Oskar Sima als de' geldschieter-renstalbezitter een goed figuur slaan. Olly Holzmann is de bartenveroverende Schoonrydster, en Wolf Albach-Retty is haar cavalier. Lotte Lang maakt van de vriendin een canailleuze figuur en voorts valt nog op de jeugdige Petra Trautmann als één der leden van het revue-gezelschap. Z^ is nog niet zoo lang geleden door Willy Forst voor het witte doek 'ontdekt. De wereldkampioen Karl Schäfer, op het gladde vlak, Olly Holzmann's tegenspeler, zien wq in de ijsrevue in zgn element. Hq is daarbij af en toe met een saxofoon gewapend; die hij zélf bespeelt. Trucage was hier overbodig, wan Schäfer is van huis uit musicus. De ijsrevue is een aaneenschakeling. van verrassende vondsten, die alle meewerken om den
MYSTERY S I i ' I I
p K
u s
r^
;
OLtY HOLZMANNEN WERELDKAMPIOEN KARL SCHAFER titel „Een Witte Droom" te rechtvaardigen. Zooals in een droom, worden hier de onmogelijkste zaken tot werkelijkheid. In een boeiende schakeering volgen de scene's elkaar op, en men kan daarbij maar één ding betreuren, namelijk dat deze film niet in kleur is opgenomen. Hedy Pfundmayr verzorgde de choreografie van de' fantastische balletten, en haar naam is op zichzelf reeds een belofte. Ook de muziek, van de hand van den veelbelovenden componist Anton Profes, verdient vermelding. Voor '. schaatsen thousiasten diene nog als bijzonderheid, dat de film werd opgenomen in de Engelmann-Afena in Weenen, waar Karl Schäfer zijn eerste successen oogstte. ROB ROODENBURGH
Ah »oonlief de tcgde »»• reld intrekti word* hfl nageieuifd door Vader, Moeder en »Ö" oudtten broer rale't Cor Dohitr
Bert Brugnutn, BUricum" vonnt een begrip In on» Itnd. Zonder overdrijving mag " men hem dèn man van het Nederland•che marionettenepel noemen. Ongetwijfeld hééft hij de meeete artutieke iuccewen geboekt en.i» hij ook degene, die »ich bö voortduring en zonder 'onderbreking (twintig jaar!) aan het poppenspel is blijven en i» kunnen blijven wijden. Vooral dit laaUte, dit kunnen, i» belangrijk, daar het een »chakel vormt in de keten: (financieele) mogelijkheid tot werken — «ucce» — artUtieke capaciteiten. , Dat hij nu dan ook iet» ander» is gaan brengen, vindt niet «ijn oorzaak in het feit, dat hij zich van de kun»t der „pupazzi" heeft afge-
wend, maar uiUluitend in »ijn Immer levendlgen gee»t, die «teed» naar andere, naar nieuwe dingen zoekt, In zijn artUtieke temperament, dat voortdurend nieuwe wegen vindt. Zoo > Bert Brugman dezer dagen dan begonnen met een noviteit voor Nederland: een ma»ker»pel. WelUwaar hebben maaker» ook vroeger wel een» een rol geepeeld in tooneelopvoeringen en andere voorstellingen in on» land, maar een »pel, waarin het ma»ker, al» wij het »oo een» mogen «eggen, de „hoofdrol" vervult, waarin dit het yoornaamate en alle» overheerechende element vormt, i» toch iet» nieuw». Brugman ziet het ma»ker»pel »1» een - vergrooting van de poppenkast, al» een combinatie
EEN NOVITEIT VAN DEN POPPENSPELER BERT BRUGMAN van tooneel- en poppenspel. Iet» dergelijks hebben wij wel eens eerder gezien, het betrof toen een „levend Jan Klaaasenspel", waarbg de speler» gegrimeerd w»reh en poppen imiteerden. De ervaringen, die de »peler» bij dit masker»pel opdoen, zijn geheel anders. Allereeret zullen de bewegingen geen imitaties van die van poppen zijn, doch in overeenDe
huichelachtige
herbergier
stemming inet de !nä»ker» wel groteak. Wen «al ook niet kunnen «eggen: nu «uilen wij dit 6f dat bestaande tooneeUtuk of ^verhaal in tooneelvorm een» met masker» gaan opvoeren. Dat ia onmogelijk, want juist de masker» vragen een geheel eigen, een volkomen aparte bewerking, een atywluvit „geëigend" »P«*- Bovendien vergt het spraken bijzondere oefening, daar het geluid door het masker aanmerkelijk gedempt wordt. Dit geheel nieuwe terrein kan men dan ook niet zonder meer betreden. Vandaar dat men besloten • heeft, allereerst een reek» vooratellingen voor kinderen te geven, om na de daarbij opgedane ervaringen met de» te meer kan» op »ucce» voor ouderen te gaan optreden. Dit houdt niet in, [ dat men het voor kinderen nu maar een beetje „maakt", doch te allen tijd* zal een kindervoorstelling op ander niveau blijven »taan dan een opvoering voor volwassenen. Tot op heden ontwierp en vervaardigde Brugman voor »ijn „Burlesk Theater" achttien ma»T ker». Wij njogen zonder ee^ig voorbehoud «eggen, , dat deze maaker» uitnemend geslaagd «Sn, zelf» dat «ij boven allen lof verheven »ijnt Alleen al hiermede beeft Brugman bewezen een kun«tenaar te «ijn van den eeraten rang. Immer», de maaker», die gedurende het geheele »pel „atar" blijven, dienen volkomen karakteriatiek te »ijn voor de uit te beelden figuur. Dat is het voorna^nute — »pel «n »tem, hoè belangrijk ook, komen in de tweede plaat». Bij de eertte opvoering, die het „Burlesk Theater" dan voor kinderen gaf, konden wij slechts „Tafeltje-dek-je" zien en daarin vereenigden zich alle kwaliteiten, kwamen ook alle • moeilijkheden naar voren, die wij tevoren reeds zouden hebben kunnen bepalen. Moeilijkheden met spreken (duidelijkheid), moeilijkheden met het spel, met bewegingen, die nauwelijks grotesk genoeg kunnen zijn — kwaliteiten door de masker», die op sommige momenten bijna „levend' werden. Wij konden ook vaststellen, hoe het lichaam geheel ondergeschikt gemaakt moet worden aan het masker, hoe elk woord met het lichaam moet worden geacteerd, hpe het lichaam dus ook steeds in beweging, moetzijh. Van de medewerkenden, het echtpaar Brugman, Dook van Bruggen, Madeleine van Dooremaalen en Henk Schuurman, voldeed de laatste ons het beste. Vooral zijn uitbeelding van den ■ waard was geheel wat wij ons al» maakerspel mogen voorstellen: grotesk, in overeenstemming met het masker en duidelijk gearticuleerd. Wij voorspellen Brugman's „Buriesk Theater nog veel «nccès en «ijn vooral benieuwd naar de maskerspelen, die binnen VOTden afzienbaren tijd voor ouderen gebracht zullen - hetgeen toch uiteindelijk de bedoeling is. COR DOKTER
TWEE FILMSTER EEK OUDE STA
•" '
^e twee jfi^nsterren Waren voor het eerst samen in de vreemde stad; waar de opnamen voor. een groote film hen bijeen brachten;; Annelies ReinhQld.die den laatsten tijd hoe langer hoe meer naam begint te maken, en Martin ürtel, die in d« film haar charmante tegenspeler is. De oude stad is sinds eenige jaren dóór de' film meer bekend als de „gouden stad" — de hoofdstad van Bohemen, Praag. Duizend jaren zagen op dit tweetal neer, dat tezamen nog geen halfhónderd telt. Eh nog niet zoo bekend zijn zij. dat de autograffimenjagers hen tot op :.8h-aat volgden. Dus wandelden zij er, een paar vrge uren tnsschen de opnamen, als elk willekeurig „stel", dat met vaca^ntic, of ja, misschien wel als elk jong paar, dat op de huwelijksreis is, -. JB : De fotograaf volgde hen ongemerkt en bracht een reportage mee naar huis, vol stemming en vol ongedwongenheid: twee jonge menschen in een oude stad. En wie Praag kent, zal het op deze foto's ^rzien, zooals zij het zagen.
t
A» - -••' -V;
*
:? ;
■ ■ i I A.' A'
IJ t\
Grotetke en sterk aangeeette bewegingen zijn noodig om deee masker* te doen leven
De pre Ï0taff'm
turnen van de ^„Gouden oude miirkt en de bewonde en. (Fatè'i
-
EUGEN D'ALBERT'S BIJ HET DEUTSCHES THEATER
Unk» <*n ******* *m ^
Do» Murwio, metEUeruohn ah boo«, êpéet%*u£Sl*?*n Johan Schnüt. «b »peter.
K
^S^
Goede „herbergiers" dient men smds delate Middeleeuwen waarschijnlijk »^v'nof kille Noorden te »eken, waar het onheusche klimaat en de natuurlijke honk^.the.d der bewoners den Roeden, warmen herberg als het plaatsvervangend huis, waar >«» °P f"" weinige reizen zijn leger kon opslaan, vanzelf in
^ Mrardfüwaard". al dan niet goed, is sinds die Eeuw d^r Uithuizigheid die de achtUende heet, een typische uitvinding van het. warme en wufte Zuiden, waar de zon en het fol« £ niente, de behoefte aan aanspraak en het kwalijke eigen huis met de domme vrouw den man op stLt en achter het wijnglas dreef^ Vandaar misschien, dat van oudsher de Grieken de befaamdste restaurateurs waren de Spanjaard n de welriekendste bodega's hielden en de Italianen de eerste koffijhuizen openden. Liever gezegd de Venetianen. Geen wonder. L in ren sud laar alle verkeer te water geschiedde, had de voetganger altijd al het rijt alleen Geen paardendrek verontreinigt Venetië s kleTne pleinen, waar de smalle straatgeu en op u komen - geen karos van koning of bisschop Se de eerste café-stoeltjes omver te werpen Ïelen vindingrijk man er neer zette. Men kan er over twisten of de (sinds lang tot een firma vereenigde) koffiehuishouders Quadri en Flonan, dteÜln .70S meen ik - als concurrenten hun tenten op de „mooiste openluchtontvangszaal op Zooals Napoleon het Marcusplein noemde sloegen, de eersten waren; of wel in het ver ke°rsarme Salzburg de waard Tomaselli d.e «uwens als ik me niet vergis ook een VeneUaan was en wiens kof f ij huis eveneens nog besta^ In elk geval was de tooneelschnjver Goldom, deze ongeëvenaarde journalist van "J", ee^; van beiden een tijdgenoot. Hij moet een dr lersten geweest zijn, die zich — nieuwsgierig unend op zijn stok, den driekanten pluishoed ooiijk op het hoofd - op de rococo-stoeltjes neervleide en terecht heeft Venetië hem, wandelende tusschen zijn hedendaag^.ev ^f!' nooten een frappeerend oorspronkelijk standbeeld gezet op net zoon klein koffiehuis-pleintje ' "thans voor zijn gelijkmatig stuk -La Bot ega d-l Caffè" het tooneel sierde. En als voortreffelijk -u-oninueur van zijn tijd schiep Goldom in dit -.. ie.chetsend blijspel niet alleen de eerste figuur
maar ook wat vlak. onderhoudend en onschuldig familiestuk, typisch voor de donkere ^gen ^ sehen Kerstmis en Nieuwjaar, gaan ««^Mrn kan er met kind en kraai «"V« en op fStlin teeenover de vele stoeltjes op het tooneel «tten, d'e zelfs door onze geroutineerdste acteun. en actrices nog een dozön keer per avond omver S^pen worden. Men kan zijn genoegen vinden nÏÏgezelligenenom het lichamelijk en geestelijk heü van zqn gasten bezorgden Anton Roemer van wien men terecht kan zeggen: «ooals de waard is, „betreut" hij. zijn gasten. ^ ka* vele malen lachen om den ^.^^V^! Louis de Bree als een op zijn dr.bbelbeenen Dit alles en deze heele vroege koffiehuiswandelende chronique scandaleuse van de Dogenatmosfeer (waar men echter meer de toen mostad _ of om de eerste kellners, een nog vnj ongelikt gezelschap onder aanvoering van Fnts tóuze chocolade dronk dan de ^nenko«ie) ziet men in het stuk, dat het Gemeentelgk Theater van Dijk. Men weet niet precies wat er allemaal bedrijf met zooveel zwier «aar ook niet v«* gaande is met den speler Eugenio (Johan Schmitz) meer dan dat) ten tooneele brengt, "et stuK en zijn jaloersch vrouwtje (Myra Ward), of met mist dt pointe van zijn -uwe^k tegenbeeld. den valschspeler Flaminio (een aardige rol van duurt la Goldoni's „Herbergierster" — het "f; Kees van lersel) en de vurige danseres die hem namelijk tot het derde bedrijf, voo[ d.e.«"^ tenslotte de deur uitgooit (Ellen de Thouars) fiBUür van Don Marzio de journalistieke bontof zijn eigen vrouw, als een nogal onwaarschijnheid van de vele personages, elk met zijn eigen lijke „bedevaartgangster" (erg dilettantisch geSommeringen, o'verheerscht. ^ ^t is ^ me speeld door Jenny van Maerlant). Men schep zonder staart, dan toch ^nder kop 8^^» plezier in den doodongelukkigen Speelhuishouder een vlotte reportage, zooals Goldom, die de ge serreerdheid van een Shakespeare miste er b j van Johan Elsensohn en den „dooien diender , honderden op papier wierp. Waar nog bijkomt, waarin Anton Grijnders eindelijk weer eens een £dU stukUe'ndien uit ^t jaar "jner gr^hem passend, duister en overlang type vindt. 316 S Maar het mooist van alles was wel het ingewaarvan Venetië te auen njuc H^M.-.i.n nieuze decor van Karel Bruckman, met een rose kwamen ze echter uit het woordenrijke Napels!), kof f ij huis in het midden, een groen speelhu.s Ïlm na dit stuk geruimen tijd het leven op de links en een gelen barbierssalon rechts, gekoïfijhuizenpleinen onder de loggia bij de camflankeerd door twee logement-ingangen, waarpan e en aan de Rialto-brug onmogelijk maakten. Maar wel schept het in luchtige lijnen voortreftusschen de stegen op het allerliefste plekje felijk raak geziene menschen: menschen van GoU uitkwamen: men raakte er lang met aan uitgedoni, die nog altijd menschen van ^ "Jn; Af keken vooral wanneer de bonte stoeten van geauthentiek filmjournaal van ^ rococo-tijd is maskerden, harlekijnen en speellieden (die nog Goldoni onovertroffen en, dit stuk ««^e. tem véél vlotter en ongedwongener hadden kunnen men dan ook vanzelf tot uitweidingen over sierzijn) ervoor langs trokken of zich op de stoeltjes de Venetianen. met den degen dwars ach er den neerlieten.En dat was dan ook de voornaamste gouden rok, en koffijhuizen met de vederlichte winst van een voorstelling, onder.regie van Cor stoeltjes, waarop menschen zitten, die «en go den Hermus, die aan kleur te over had wat zij dag zou willen zeggen, omdat men "na wee mèt het stuk - aan dramatische diepte en honderd jaar nog heel goed herinnert Dit s, mef een'zwaar woord, de „cultuurhistorische grondigheid miste. HENRIK SCHÖLTE waarde" van Goldoni's stuk. Maar het meerendeel va» het publiek zal het wel als een breed.
van den goeden. »Ummen maar trouwhart.gen ^"ard. oSch terstond ook. ten voeten uit de fijn-menschelijke caricatuur van den eersten bezoeker", den „stamgast", den vilgnen, rappen rwetser, nietsnut,.tien „stadsnieuwtjesomroeper , meestertoddelaar en voorbq gangerspest Don MarTio, die aan het slot in een bekoorl^k commedia dell'arte-tafereel. waar men hem van alle omliggende loggia's uit met den vinger nawijrt en de waard hem de dandizie ontzegt «jn stamcafé om zijn kwaadsprekerijen verliest en den doolhof van Venetië's stegen ingejaagd wordt.
^tSrte Ïi Sde^flat-Ui
CINEMA &- THEATER - (^ 51)
. jjfe*.^
Het is eens gezegd geworden, dat de opera het gegeven voor een korte novelle uituitdijdt tot een volslagen roman en indien dit voor één libretto opgaat, dan is het wel voor Eugen d'Alberts „Tiefland", dat zoojuist voor het .^Deutsches Theater in den Niederlanden" in première is gegaan. Het Spaansche tooneelstuk, dat aan het werk ten grondslag ligt, kennen wij helaas niet en vergelijkingen met het oorspronkelijke zijn daarom uitgesloten. Maar hetzelfde onderwerp zou ook in een éénactertje behandeld kunnen worden. Men voege hierbij, dat componist Eugen d'Albert, die van zijn muziek-professie eigenlek klaviervirtuoos was, geen muzikale meesterwerken heeft nagelaten. Er is «een enkele reden om „Tiefland" tot de hoogtepunten van het operarepertoire te rekenen. Niettemin, het werk is vooral op het Duitsche operatooneel geliefd en het behoort in dit land tot de tien meest gespeelde zangdramatische werken. Er zit dus iets in, dat spreekt tot de publieke fantasie en dat iets is gemakkelijk te achterhalen. Het is een uiterst zingbare, dankbare speelbare partituur, die d'Albert heeft geschapen. Lyrische cantilenen paren zich aan opwindend suggestieve of innig lieve klanken. Men neemt er veel van mee naar huis en indien er iets is, dat een opera grift in het hart van rijn hoorders, dan zijn het de brokstukken melodie, die in de herinnering bljjven voortleven. In de Pyreneesche bergen speelt dit verhaal. dat ons vertelt van een wereldvreemden herder en zijn moreel laags taan den meester, die zijn vriendin wil uithuwelijken aan dezen niets vermoedenden en argeloozen droomer bij de kudden. Het doel van deze daad is het dooden van de kletapraat, welke om hem i» ontstaan, want een rijk huwelijk ia de eenige weg uit zijn moeilijkheden en dus móet hij zich van zijn verleden ontdoen. De onschuldige Pedro, die in zijn eenzame berghut van reine liefde droomt, is een
gemakkelijke prooi voor meester Sebastiano's De componist van de opera „Tiefland", Eugen (^Albert, is nog fas een tiental plannen, maar Martha, de vriendin, voelt zich jaren geleden gestorven. Den iden Maart verkocht en verraden en wenscht de verbintenis r93i overleed hij te Riga of 67-jarigen leefniet aan te gaan. Sebastiane weet haar te overtijd. Een reeks o f era-composities liet hij ons na, reden door haar voor te stellen heimelijk toch waarvan echter alleen het hier besproken teerk zijn geliefde te blijven. Wanneer hij in haar grootere bekendheid heeft verworven. bruidsnacht zich toegang wil verschaffen tot Eugen d'Albert kreeg zijn opleiding eerst haar slaapvertrek, wordt Pedro argwanend. Hij onder Ernst Pauer te Londen, later onder Liszt, begint naar het verleden van zijn bruid te vragen die hem tot pianist opleidde. Hij werd zelfs een en sensatielustige dorpsbewoners zijn maar al te gevierd pianovirtuoos. bereidwillig om hem in te lichten. Het leidt tot In 1893 verscheen de eerste of era van zijn een poging Martha van het leven te berooven, hand, namelijk de sfrookjesachtige „Der Rubin". wanneer hij de waafheid heeft gehoord, doch nu Hierof volgde een rij werken, die zich echter is Martha's afkeer van den opgedrongen echtgeen van alle lang op het speelplan konden handgenoot veranderd in warme liefde. Dan keert de haven. Ook „Tiefland" had aanvankelijk geen wraak zich tegen haar verleider Sebastiaho, die succes. Eerst later werd deze opera het werelddoor wurging aan zijn eind komt. Met zijn thans succes, dat zij thans nog is. willige bruid laat Pedro de stad, die hem zooVan zijn andere muziekscheppingen hadden de veel emotie heeft gebracht, achter zich en keert bevallige éênacter „Die Abreise" (189S) en „Die terug naar zijn herdershut in de bergen. toten Augen" (l9'6) het meeste succes. „Tiefland" werd op 15 November 1903 voor Het was een voorbeeldige voorstelling, deze het eerst, te Praag, opgevoerd. Het libretto voor première. Hoe goed wordt hier gespeeld en hoe dit muziekdrama in één voorsfel en twee bevaardig heeft de regie van dr. Joachim Klaiber drijven, was van A. Guimera, alle dankbare trekjes uitgebuit I Een betrekkelijk D'Albert is een tijdlang hofkapelmeester in bijkomstige scène als die van de roddelende Weimar geweest, overigens werkte hij hoofdmeisjes aan het begin van de eerste acte, waarin zakelijk te Lugano. speciaal Hertha Thosz en Erna Twele vocaal en qua actie uitblinken, krijgt een relief en een natuurgetrouwheid, die de grootste waardeering verdienen. Ilse Wald als Martha heeft prachtige gesteld. Toegegeven, dat deze muziek weinig oogenblikken en het is slechts te betreuren, dat eischen stelt, het is een kunststuk een dusdanig haar gebaar niet op gelijke hoogte staat als haar spel van goedkoope hartstochten zoo aannemelijk vocale uitbeeldingskracht. Haar dialoog in de te xingen en te spelen, dat men werkelijk geeerste acte met Pedro (Wilhelm Otto) en met boeid kan zijn. Een mooi decor van Alfred Sack Sebaatiano (Hermann Uhde) is krachtig en verhoogde de locale suggestie en een kleurige levendig tot het uiterste. Haar mannelijke tegenaankleeding deed de rest Georg Pilowski dirispelers doen daarbij voor haar niet onder. Otto geerde dere .dankbare speelopera. die zoo weinig is naar wij meenen een nieuwe verschqning hier, diep muzikale, maar zooveel tooneeltechnische die *ijn reputatie in één slag heeft gevestigd vreugde verschaft. en ühré, die reeds in den „Freischüt«" opvallend W. H. VAN STEENSEL VAN DER AA werk verrichtte, heeft ook ditmaal niet teleur B^^M—
De Roêotia teerd geaongen door Gertrud Herper§, dm Pepa door Gertrud Jeune (die twee »eken geleden „/enw/o" vertolkte), dm Antonio door Erna Twele. Anton Jorosch tong dm Morueeio-partff. Men riet dese tier figuren hier büeen.
Midden t Een »eine, dié d" Albert's muziekdrama treffend typeert, tusschen Hermann Uhde alt Sebaetiano en the Waid ab Martha. — Rechte: Sebattiano, Pedro (Wilhelm -Otto) en Tomnuuo (Hermann Greiner), (Foto'i Stapf/van der Leeuw)
■
' zzzzzzz.... rikk^ftjrt(k]cetik. is een zw,eÄi^S&jsäij ke Stuka's net gël^ï^wyté^SSbenleger neer op denjstnt^v^jgptfk^p^i^en snooden vos, die hef klajfiê\mïJsjan«|Jrt^op te peuzelen. Op het laatrfeMtaM^Htlw^&^^n geringde achterlijven ntar^Bi'en. righterra^bhieten den vos de :hinege«feersaj<j(nr in mMflboden staart. 'Dit is Ven/«Smnt uit HanSv Held's teekenlilm ..Der SWrenlried", die thans alom in den | lande vertócmd/ wordt. Muziek, kleur, maar 'bovenal ^tev'gejïftige teekening «n wel het meest ifggestieve beweging der teekeningen "tien toeschouwer, ondanks de kennelijk \itieve middelen, waarmee men werkte. „Störenfried" is, naar het korte leven is gemeten, al een oude film: ondanks als Stuka's en egels als pantsergrenadieren rij grootendeels vlak vóór den oorlog gett. Sindsdien is het dankbare dierenmotief 'wespen ook door anderen overgenomen. Wat 'niet wegneemt, dat Hans Held de eerste bleef, en ook de beste als teekenaar en als ideeëndichter van het kleine, maar rijke rijk der gekleurde teekenfilm, dat in de harten der filmliefhebbers
steeds een bizondere plaaats inneemt, omdat optische charme, muzikaal rythme en sprookjeskleuren hier hand in hand gaan, terwijl de bewegingen der dieren, zelfs waar zij uit „den aard van het beestje" voortkomen, weer iets gechargeerd menschelijks krijgen. Merkwaardig is het, dat beroemde caricaturisten, die een „statisch" moment zoo treffend vastlegde^, in de Ä««r«;««i* teekenfilm het eerste faalden. Niet aldus Held. Hans Held is een rustelooze, inventieve geest, die reeds in zijn vroegste jeugd zijn geboorteland aan den Weser onveilig maakte door op knallende racemotoren naar school te rijden en meer dan eens met een gebroken rib in het ziekenhuis te eindigen. Hij studeerde vliegtuig- en motorbouw, en dit waren, geen fantasie-gewrochten, maar uitvoerbare en uitgevoerde ontwerpen. Zijn eerste vakken -l— tooneelspeler in Osnabrück, regisseur en decorateur (het laatste in de kunststad München) bevredigden hem niet. AI spoedig bleek, dat Held één der weinigen in Europa was, die de teeken- en trucfilm met fantasie én kundigheid — de twee voorwaarden voor succes in dezen zijtak der filmbranche, 'waarin Europa lang achterbleef — ter hand ïou kunnen nemen. Zoo ontstond de „Störenfried", eigenlijk te laat ontdekt en op zijn waarde geschat. In Held's archief liggen twee studiefilms — „Münchhausen" I en II — onvertoond: zq zijn niet alleen in kleur en vormgeving veel gaver, maar zij behelzen ook op wonderlijke en soms aandoenlijke wijze juist die bekende „gags" uit de Münchhausen-historie, die de groote film niet of nog niet kon realiseeren. Een jaar geleden ongeveer kwam Hans Held — fijn kunstenaar en goed organisator — als een lichamelijk en. geestelijk nog zeer jong en vitaal mensch naar ons land. Het is te weinig bekend gewerd u . dat de laatste jaren in Den Haag een teekenfilmproductie werkte, die ondanks den goeden opzet niet tot afgewerkte resultaten kon komen. Held, of liever zijn maatschappij, de Bavaria, nam de zaak over en reorganiseerde die grondig. In een ruim pand aan 'de. Laan van Meerdervoort werken thans .sinds een half jaar een zestigtal Nederlandsche teekenaars onder zijn bezielende leiding en rij brachten in dien tijd — behalve veel studiewerk aan de Münchhausenteekenfilms — een complete, gekleurde truc-
DF DE LEIDER DER BAVARIA-TEEKENFILM WERKT MET ZIJN NEDERLANDSCHEN STAF IN DEN HAAG teekenfilm tot stand, die „Das Gespenst" heet. Het is een oerkomische geschiedenis van een spook dat „vrij" komt, als arbeiders een oude ruïne omverhalen en dat, met een spin, die hij als een hondje kan fluiten en in een koffertje stopt, in de groote stad gaat spoken — zeer tot ongenoegen van hemzelf en van de anderen. Doodmoe legt hij zich b.v. als laken in een bed, waarop een jong meisje gaat slapen en, zelfs de waschketel van de hospita brengt geen uitkomst. Als het laken in zes kleine stukjes verknipt wordt, wandelen eenvoudig zes kleine spoken den weg naar de ruïne terug. Dit is een typisch gegeven voor Held, die overigens — in tegenstelling met andere teekenfilmontwerpers — zijn fasen teekenaars naar door hem zelf ontworpen modellen laat werken en sterk
het persoonlijk initiatief prikkelt. Een geest van ongedwongen kameraadschappelijken omgang, ja van lach-graagheid heerscht dan ook in het Bavaria-huis in Den Haag. En gewerkt wordt er, zopals altijd bij een teekenfilm, waarvan tien minuten toch altijd een 30.000 tot 40.000 teekeningen vragen, onder beogen druk. Want na „Das Gespenst" staat reeds een nieuwe film „Die Gestohlen« Krone" op stapel, waarbij de dankbare „wespen" wederom in hersteld verband hun intrede zullen doen. Om van duizend en één andere plannen in een zoo vruchtbaar en enthousiast brein als van Hans Held maar niet te spreken, voor we ze zonder twijfel binnen afzienbaren' tijd in de bioscopen gerealiseerd zullen vinden. HENRIK SCHÖLTE (Foto-reportage Stevent, teekeningen Hans Held)
Bewegingen werden vaak „iptiend*" gevonden
g,
,
,
,
__
.
•m^-rni i J*rmvn..
^
,.
p
.^r«,^ ■■IN»->— ■ m ^ .,, ., ■.•^■p. LUüU-UJ^IM^ ,mßmj^^jfffmn f
•^«JNU.»^^^^^.^, -ti-LUJil^IJ^MiLLilU~LJ-UiU.. . ll-^JÏJiiilUflf 14^lifi^|pip|
DEZE WEEK IN DEN AETHER
^ekm uit Studie JGL BRAVE HE&DRIKI Het spreekt vanrelf, dat een radiobedrij f «ön hoogtepunten noodig heeft en dat je soms artisten in de cantine van Studio A tegenkomt, in wier nabijheid je niet graag je neus zoudt durven snuiten, vooral niet, wanneer je op dit eebied een toeteraar bent. Een en ander neemt echter niet weg, dat de radio. toch ook gebouwd woi-dt door de harde werkers, die telden op den voorgrond treden, maar die men niet gaarne rpu missen, omdat men ze niet kan missen t Het «yn de menschen, die nimmer hoog van den toren blaien en toch van onschatbare waarde MJn. Wat zou bijvoorbeeld de Nederlandsche Omroep beteekenen zonder de technici, de regisseur», de musici en de acteurs? Wat, Brave Ifendrik, ben jij tenslotte zonder je Barbara «n •«tat is Tobias zonder zijn Fransientje, al heeft ze slechts een aardig dopneusje met eenige grappige stippelsproet je» en geen geblondeerde haardos? Enfin, we zijn tevreden, is het niet? , , . ^_ Eén van die werkers achter e^e Omroepschermen i« de acteur Bert van der linden. Van postuur een kleine man, die alttfd bereid is om te helpen, jiie op critieke oogenblikken zijn optimi»me.«n goed humeur weet te bewaren, die «teeds geatdriftig naar link« en naar recht» draaft om ter wille te zijn, kortom, een kerel, wien geen opdracht te veel is en dtórom beschouwd kan worden al» één van die menschelijke peiler», waar de Omroep (en trouwen» de geheele wereld) zoo'n groote behoefte wn heeft. Bert van der Linden is deze maand twintig jaar aan héttooneel, hetgeen een felicitatie waard is. Op het oogenblik staat hü in dienst van de afdeellng Regte en ik kan je verzekeren, dat h« al heel wat rollen door z«^ handen heeft «en «an We hebben hem gehoord in luisterspelen, klankbeelden, revue's en lezingen, maar »teed» I00
oed
mo el k
f
en
levert hjj «jjn *«* * 8 Ö * vooral wanneer het »peciale typeeringen betreft, behoort Van der Linden tot de beste krachten op radiotooneèlgebied. In de toekomst zullen wij hem kunnen hooren en zien al» Bartje Bikkel, het blijmoedige en optimistische mannetje van de alom in den lande zoo populaire „Bonte Middagen". Geloof maar, dat Van der Linden ook van deze creatie iét» zal weten te maken, dat van levensvatbaarheid getuigt. Een aansporing voor de tekstschrijvers om zich in te »pannen en een dialoog te leveren, waÄr Bartje Bikkel wat aan heeft! Want juist een dergelijk artist móet het van prima tekst hebben, en daar tontbreekt nog wel eens het één en ander aanl Mevrouw Ter Kraeke, die een klassieke opvoeding genoot, zei eens tegen Fraftsientje, dat een strijkkwartet no^ lang niét altijd een strijkkwartet behoeft te zijn. Het is een opvatting, waarvoor zelft de onverschillige nicht Jopie respect kan voelen, en & zeg mee: drie violen en een cel,, cel. cel maken a ï»4o" no8 8««» volmaakte uitvoerihg van Bocchérini's quartet in A-groott Waar of niet? Wanneer hét- echter het Zepparonitavartet betreft, ja, dan mag Ter Kraeketje best komen luisteren, — hetgeen »e dan ook doet op Zondag 19 December, om 13 uur. Natuurlijk blijft ze '«middag» thee
drinken, niet omdat» ze de thee, Fransientje of Tobias zoo lekker vindt, maar om het eerste pianoconcert van Chopin te hooren, dat voorgedragen wordt door Branka Musulin, begeleid door het Rotterdamsch Philharmonisch. (Zondag, 19 December, 14 uur.) /. Ik vind het uitstekend hoor, laat de dame gerust van mijn distributie komen genieten, ofschoon ik liever met jouw Barbara praat over het onderwerp luisterspelen. Ik geef h?,ar vol- , komen gelijk, wanneer ze luisterspelen met „sfeer" verlangt, want wat is tenslotte een roomhoorn zonder room en een luisterspel tonder sfeer? Geen »pat! Toevallig staan er deze week twee spelen met sfeer op het programnj^. In de eerste plaats „Variatie op een- klassiek Thema" (19 December, .15 uur), waarin de plaat« van handeling — tropisch Afrika — voor de sfeer zorgt en dan op eereten Kerstdag „Het Geheim van den bronzen Armring", waar de muzikale
Zaterdag 18 December: 10.00—to.45 Gerard Lebon en zijn orkest. 11.00—ta.00 „Gevarieerd programma" WèV o-P- *en revue van Manie Verdennu „AnsenietJ*". 13.15—13.45 Piet van Dijk en lijn orkest. 14.00—15.00 Concert door het Rott. Philharm. Orkest. 15.00—16.45 ..Bonte Midd»«" m.m.v. Gretl Perelli, de Scl.»voiten, Les Deux Pico's, het Septet Jonny Ombach en Theo Uden Masman en zijn dansorkest. ao.00—21.00 „Een bont programma voor de familie Luister»raag". O.». „Het Paard van Troje" met vele medewerkenden o.l.v. Hugo de Groot. Zondag 19 December: 9.15—10.00 „Zondagmorgen zonder zorgen". la.is—11.4S Nederl. kamerkoor o.l.v. Felix de Nobel. 13.30—14.00 „Dé Schijnwerper", Qmroepkroniek van Kunst en Letteren o.l.v. J. A. van Kersbergen. 14.00—15.00 Het Rotterdamsch Philharmonisch Orkest o.l.v. Eduard Flipse m.m.v. Branka Musulin, piano. 15.00—15.45 Het luisterspel: „Prelude, variatie op een klassiek thema" door Arjan van Seelandt. 16.25—16.55 Dansmuziek 'door Theo Uden Masman. ,0— Het Amusementsork. o.l.v. Elzard Kuhlman. 17 I8.i5 18.1s—iq.oo „NEDERLANDSCHE VOLKSKLANKEN". Samenstelling en regie: Eddy Noordijk. 19.30—30.30 „Bastien et Bastienne". opera ia één bedrijf van Mozart. Uit te voeren door solisten en het O.SO. o.l.v. Johan Gerritsen. Maandag 20 December: 10.00—tl.00 Licht concert door het Salonorkest o.l.v. Tony Diepenveen. 13.15—la45 Dansmuziek door Theo Uden Masman. 15.15—16.45 „Elck wat wils", gevarieerd pifogramma, 18 05—18.45 Écu programma uit te voeren door het trio Pasquier. 30.00—M.00 Concert door het O.S.O. o.l.v. Pierre Reinard*. m.m.v. Riek van Veen. Dinsdag ai 11.00—13.00 130;—14.00 15.00—15.30 15.50—16.00 17.00—18.00 19.15—a3.00
December: Orkest Malando. Licht concert o.l.v. Elzard Kuhlman. Dansmuziek door Theo Uden Masman. „Zonnestralen in Ziekenzalen". Cabaret ..Nederlandsch Fabrikaat". „Bonte Verscheidenheid" uit Leeuwarden.
Woensdag »z December: 11.00—11.30 Orgelspel door Johan Jong. 13.10—13.45 Musette-orkest o.l.v. Frans van Capelle ■ m m.v. Rie Hellmig. zang. 15.15—»«.45 . „Halfweg", een gevarieerd programma. 1945—20.15 „Een halfuur bij de familie Speelman".
BERT F^iV DER UNDEN MS BARTJE BIKKEL, het eenvoudige, blijmoedige mannetje, dat tinds kort het succet van de „Bonte Middagen" U. Foto CNFIVermeulen
Donderdag as December: 12.15—1345 Licht concert door de Melodisten o.l.v. 'Dick Groeneveld. 13.05—14.00 Dansmuziek door Theo Uden Masman« 15.30—16.00 Een halfuur gevraagd« platen. 17.30—17.40 „Nieuws in een notedop". Een actueel programma van nieuwsflitsen en wetenswaardigheden, vergaard door den report »gestaf. 19.15—20.45 Het Concertgebouworkest brengt onder leiding van Eugen Jochum «ca concert m.m.v. Jaap en Haakon Stotijn, beiden hobo.
Vrijdag 34 December:: illustraties van Puck Jakma zeker het sprookjes13.15—13.45 Dansmuziek door Theo Uden Masman. achtige" zullen onderstreepen. Laat Barbara . 13.05—13.45 Licht concert door Gerard van Krevelen eens opletten I Ik denk niet, dat jij veel aan haar en zijn solisten m.m.v. Ans Heidendaal. hebt, dat uur. ... 18.05—'8.45 Concert door de Groninger Orkestvcr. 19.30—31.00 „Gijsbrecht van Aemstel". Ik dank je voor je uitnoodiging voor a.s. 21.00—33.00 Een Kcirstprogramma uit te voeren door Vrijdagavond, maar ik blijf thuis om op mijn het Kamerorkest „Ars Nova et Antiqua" o.l.v. gemak te luisteren- naar een verkorte radioFrits Gaillard m.m.v. Helene Ludolph. / opvoering van Vondel's „Gijsbrecht van Aemstel" Dat is lang niet mis en ik wil wedden, da( regisseur Koetsier Muller heel wat voetangels en klemmen zal ontmoeten. Toph is een dergelijke uitzending toe te juichen, al was het alleen om het feit, dat men op deze wijze poogt om de pracht van yondel's schs»fi:e"täal door zicltóelve te doen bloeien. Vind mij du», mijn brave, Vrijdag, ^4 December, 19.3 o nui', "> spanning vooy mijn iuidspreker. Gegroet! Je TOBIAS P.S. Weet je al, dat het »ngeresje Nel Brink plotseling door een microfoon i« opgeslokt? Gek, hè? 7A probeerde „uit d'r maag" te zingen en kwam zoodoende te dicht bij de micro. Hap, ^ei het ding en foetsie, weg was Nel Brink. Had zp ook maar gewoon moeten doen. Rle Helljpig mag wel oppassen! Die doet bok zoo maagachtig! Zouden ze het zelf zoo mooi vinden? 7".
„Pax" hebben ook massa's menschen als naam Hoera! 't Beest heeft een naam! ' gekozen - en dan waren er nog de zonderlingste „Eer dat ik nog eens zoo iets op mijn samenstellingen, bijvoorbeeld „Eniobe" (elke hals haal," zuchtte ik, toen ik den reusnaam is onzin, behalve Eniobe), „Izomyna" achtigen stapel pony-kaarten, brieven en tele(ieder zocht mijn naam), „Karé" (de eerste letgrammen rag (ja, heusch, telegrammen kwamen ters van Karel en Regina Stfassburger en tevens ook nog op den nipper vóór den sluitingsdatum de naam van het geboortehuis van de pony). binnen). Hef postbodinnetje van de Paulus Verder werden de woorden Mikkenie, StrassPotterstraat-wijk heeft het wel hard te verantburger, Cirtema & Theater, Elly Strassburger woorden gehad! lederen dag bracht ze stapels en. . . . Jossie op de gekste manieren door elkaar pony-post, samen veel meer dan een half-, gehutseld, waaruit woorden als Cijosmikstra, misschien wel een héél duizend. Elstra, Cinthea ontstonden. De geraffineerdste Harro, die even voor de gezelligheid mee was cocktail uit de letters van Mikkenie Strassburger geloopen, toen ik mijn „Boven de Achttien" bij mengde de eerste prijs-winnaar: H. D. de Jong, „Cinema & Theater" ging brengen, wist direct Kamf straat 55, Woudsend. {Friesland). Hij raad. „Weet je wat," zei hij, „je moet bij die maakte uit de letters, die voorkomen in Mikkeniedingen altijd je fantasie een beetje laten werken, Strassburger een soort „extract" en kreeg den je neemt den heelen stapel mee naar huis en mooien circusnaam „Master Bungki", dien hij op we spelen, dat wij samen getrouwd en op de huwelijksreis zijn en al onze felicitaties door moeten werken. Dan help ik je en is het best een gezellig kar^»i." gelukkige. De tweede en derde prijs krijgen ieder „Dank je, idioot," antwoordde ik op mijn lieftalligst. „Het idee alleen al om met jou getwee vrijplaatsen voor het circus. Dan hebben trouwd te zijn... en bovendien, de keuring wij als troostprijs een foto van de pony gestuurd is geheim en jij hebt geen stem in hel kapittel; naar de Paviljoenbewoonstertjes van het Amsterik moet met den hoofdredacteur van „Cinema" damsche Kinder-Sanatorium te Hoog-Blaricum. en de directie van het circus jury zijn, om uit die met den naam „Aksie" meedongen en er te maken, hoe mijn beest zal heeten." zoo'n leuken brief bij schreven. Het kwam hierop neer, dat ik eerst de namen Nu de doop. Hadden ze mij eerst willen laten eruit moest gooien, die heelemaal niet deugden, doen. Maar dat ging natuurlijk niet. Zou meteen hoe langer hoe strenger werd en in de laatste iedereen geweten hebben wie „Jossie" is en dan ronde . beslisten dan de beide andere juryzouden een heeleboel jongens en meisjes het misleden.' Al lezende kreeg ik den smaak te pakken. schien lang niet zoo leuk meer vinden om mij Want een heeleboel menschen schreven niet brieven te schrijven, want aan iemand, die je alleen den naam. maar stuurden me reuze aarniet kent, schrijf je altijd veel makkelijker. Ik dige brieven en kaarten. Anders beantwoord ik offerde me dus terwille van de romantiek (als je meestal de „Boven de Achttien"-6orrespondentie het maar waardeert!) en liet het doopen aan den persoonlijk, maar dat kan ik bij deze hoeveeleersten-prijswinnaar over, die het deed met melk heden heusch niet doen. Daarom stuur ik allen met een rietje. Mr. Schölte, de hoofdredacteur correspondentievrienden en -vriendinnen dit keer van „Cinema & Theater", hield een hartroerende mijn groetjes maar via „Cinema & Theater". speech, waarin hij o.m. zei, dat ik niet in de En nu de namen! Wat waren er veel leuke piste verscheen, omdat ik verlegen was en dat bij! Mijn neus krulde van trots (doet hij werkehij hoopte, dat de pony beter naar zijn naam lijk een beetje, daarom laat ik me altijd en face „Bungki" zou luisteren, dan ik naar „Jossie". kieken), omdat de Jossie's en de Jokita's verre Dat had Fred hem natuurlijk opgestookt. Ik zal in de meerderheid waren. Wel grappig voor het die twee beeren nog wel eens inpeperen! Tobias en Harro, dat hun naam ook verschilVerder zei hij bok nog wel een paar leuke dingen lende malen gekozen werd! üit nationale trots fn de arena van Carré doopt onze jeugen gaf het doopceel van de pony aan die mooie, stuurden velen den naam Jan in en schreven: dige prijswinnaar (rechts) de ponny tot lieve Elly Strassburger, met een krans, die zij „Jan is een echte Hollandsche naam. Het circus „Master Bungki", zooals hij 'voortaan zijn om den hals van de pony hing. reist de heele wereld door en als nu die pony pony4even lang en ook in de dressuur zal De muziek speelde „Lang zal hij leven", de allerlei vreemde landen bezoekt en naar den heeten. Links: Matter Bungki luistert naar kinderen (het was op de Zaterdagmiddagnaam Jan luister, zal dat altijd een herinnering de toespraak van onzen hoofdredacteur. matinee) joelden het „Hiep Hiep Hiep Hoera!" zijn aan zijn geboorteland." Maar deze lieden Naast hem de lieftallige Elly Strassburger. mee, dat het circus daverde en ik voelde me... . (Foto's CNFISlevens) wisten zeker niet, dat de naam Jan in vele ja. een woord kan ik er niet voor vinden, maar landen voorkomt, o.a. in Denemarken en heel ik zal uitleggen, wat ik bedoel: er 'zijn wel eens een oorkonde prachtig calligrapheerde. Hij kreeg Oost-Europa. films, waarin een moeder om een of andere ƒ 25.— en- heeft de pony j.1. Zaterdag in het reden niet mag laten merken, dat zij de moeder circus gedoopt* (daarover straks meer). Den van haar kind is. Zoo had ik het met dit ponytweeden prijs won D. Singerling, Pieter Aerlzpetekind. Ik denk, dat ik dit clandestiene petestraat, Amsterdam (Z.) met den naam „Tax". moeischap in mijn „Geen schuld, toch boete"Hij vond, als een Amsterdammer „pony" zegt, ÜOETEdSSTRAAT 34-36 filmscenario ga verwerken, als variant op het denkt hij er meteen „tax" achter en zou het zoo clandestiene-moederschap-thema. En ik heb nog leuk vinden, als de oorlog voorbij is en wij weer VAN VRIJDAG ^ wat suikerklontjes opgespaard uit den oertijd, 17 DECEMBER AF in betizine-taxi's rijden, als dan de naam „Tax" DE LACHSCHLAGER toen je overal nog suiker bij koffie en thee kreeg nog zou voortleven, als herinnering aan de VAN HET SEIZOEN in de kroegen. Die neem ik lekker eens mee naar pony's, die ons in dezen oorlogstijd zoo trouw den circusstal. En als er dan niemand is, ga ik hun diensten verleenden. Er zit wat in en misfijn, in mijn eentje, mijn petekind verwennen schien heeft deze heer ook wel bijzonder prettige momenten in de pony-tax beleefd, dat hij . met suikerklontjes en zal heel zachtjes de solo „Lang zal je leven!" voor hem zingen, en hem haar met zooveel dankbaarheid gedenkt? Den een roemvolle circus-carrière toewenschen. En derden prijs won Willy van Hasendonk-de Jongh, dan zal die kleine Bungki Joch weten, dat ik zijn tste Helmerstraat 222, Amsterdam, met den petemoei ben. Paps zegt: „'t Is maar te hopen, naam „Mistra", samengesteld uit de eerste letdat hij wat minder ondeugend en speelsch is." ters van Mikkenie en Strassburger. Mistra's en Maar dat is hij juist wèl. En dat vind ik zoo Mikstra's waren er.velen. leuk. Zoo grappig als hij het tij dens die plechtigDaarom hebben wij tusschen hen maar geheid ineens voor de foto op een loopen zette 1. . . . loot. Willy van Hazendonk-de Jongh was de
r
****.
CISEMA &• THEATER — (nr. 51) 10
iAafc-MMMa«
11 (nr. ,51) — CINEMA & THEATER
—
FW^^rm^^^MW^^ '^[
,__
r~^- —
T" -
""
' ^"^^ ^.'.WpW^U-/^^:!l',A-^T^r^ -:>r7^^
^m,mw^:m-«.m>mw>m"wu.j.mimi.i.f>i>?pm ■
t 1
DECCA Gramofoonplateiv^___
Hel num
AMSTE.KDAM
fl
Een kort verhaal door Kees Schilperoort
mYAL
VROOLUK KERSTVARIÉTÉ D. 6 ARFELS d»ni«n da wereld rond LM POSETTI-f adembenemende trapeze-tenjatie
Dagelljki 2 30-7.30 uur Zondag 2 uur — 4.15 uur — 7.30 uur
De nieuwe DECCA-gramofbönplaten, met medewerking van de populaire Decca-artisten als Theo Uden Masman, Dick Willebrandts, Josée Sann, Maui-Eilanders, Malando e.a. kunnen in beperkte mate geleverd worden, mits bij aankoop van een nieuwe pl^at 250 gram. oud materiaal wordt ingeleverd. Hoewel de kwaliteit der platen dóór de tijdsomstandigheden iets minder goed is dan vroeger, hopen wij straks weer platen van de bekende Decca kwaliteit te kunnen leveren.
DECCA Gramofoonplaten
I)
C ARRi: AMSTERDAM lederen dog
AMSTERDAM
r
^IHAHBRA PROLONGEERT HEINRICH GEORGFt meesterlijke creatie
Vanaf Leden een totaal vernieuwd programma
.; *
:
DE POSTMEESTER (Dar PoUmellter) W.en film
—
2 uur en 7.15 uur
Toaflang 18 jaar
Dagelliki 2.1 5 - 6 15 - 8.15 uur Zondag 1.30-3.30 -6.15 8.15 uur
■
W
ROTTERDAM
ARENA
Plaatebespreken' 2 dagen te voren tussehen 10 en 4 uur aan de kassa en telefonisch 53800
JOHAN KAART en „DE KOMEDIANTEN" In hat greota Daanieha tuceat
ALLES of NIETS JULES VERSTRAETE - LIZZY VALESCO JOHAN VALK • v. a.
Q
■
Dagelijki 2.15-7.30 uur Zondag 2 uur
-
4 30 uur -
«
7.30 uur
ROTTERDAM
£APITDL Heinz Rühmann regisseerde
FAMILIE-SCHANDAAL (Sophlenlund) Tarra-lllm
—
Toegang 18 Jaar
Op hat tooneel REXIS, da Hollandteha down ■
Degelijk. 1.15, 3.30. 7.30 u. Zondags 1.30 - 4.30 - 7.30 uur
.
,j -
■>.
-^
....
Flip is weer op de pottenjaent l
AMSTERDAM
Hier. . . . alweer een leege „De Betuwe"-pot! Die moet opnieuw gevuld. Lever ze weer
Winnie Markus - Siegfried Breuer
jn, met k\ het andere leege
In aan charmante lilm
ZOMER-AVONTUUR
„De Betuwe"-glaswerk.
(Sommerliehe) Wlan-fllm
—
Compleet met deksel s. v.p.!
Toegang 18 Jaar
Dagelijks (ook Zondags) voorstalllngan van 1.15 uur ai
■
'■■■
■■■■.■•'■.■".•:.
:
-'/■''.'
MIJ. Ve ßvfuu* I :J itm.
De drie voornaamste manieren om op een fiets het dagelijksch brood te bemachtigen, rijn: als,loopjongen, als wielrenner en als variété-artist.... Pieter Klonsinga deed het op de laatste manier, maaf we moeten dadelijk toegeven, dat hij in zijn soort geen uitblinker was. ... Te oordeelen naar het applaus vond zelfs het publiek in de kleinste provincie-plaats, dat hg maar een doodgewoon nummertje maakte.... Hij reed met losse handen voor- en achteruit, ging op zijn hoofd op het zadel staan, stuurde met zijn voeten en trapte met zijn handen, maakte een hoogstandje op-het stuur, en nam al rijdende zijn fiets uit elkaar, zoodat hij ten slotte nog op één wiel met twee trappers rondpeddelde.... Nu verschijnen de rijwiel-acrobaten sedert de uitvinding van de fiets al met zulke staaltjes op de planken, en als je in dezen tyd met een dergelijk nummer succes wilt hebben, moet je er nog heel wat bij bedenken. Maar Pieter Klonsinga bedacht er niets bij, en dus stond hij slechts met onopvallende letters als „Pedalino, rijwiel-act" op de programma's van een vierderangs circus en van de kindervoorstelling voor een jubileerende buurtvereeniging met een goochelaar en een poppenkast Toch hoefde hij niet te twijfelen aan zijn toekomst, want hij was nog jong, en de lieden, die er beslist verstand van hadden, beweerden, dat hij in staat was een prima nummer te maken, als hij maar wilde.... Pieter jOcAalnga had een stimulans noodig, dat was het eenige. . . . En op een goeden dag verscheen die stimulans in zijn jeugdig bestaan. ... Ze had donkere oogen, een pikant wipneusje, en een bijpassend hoedje. . . . Hij ontdekte haar in de Leidschestraat aan een lus van den bijwagen van lijn twee. „Gaat u zitten?" bood Pieter Klonsinga aan.... „O dank u wel," zei Wiesje de Weerd, en dat was het begin.... Och ja, hoe ontwikkelt zich zooiets? Pieter zei, dat het tamelijk koud was, en zij bedacht, dat het misschien nog kouder werd, waarop hij weer zei, dat je in dezen tijd van het jaar toch nog zulke mooie dagen kon hetben.... Zoo praatten ze voort, en bij den Willemsparkweg wist hij al, dat ze achttien was, dat haar vader een groote vleeschfabrikant (in blik) was, dat ze dól was op vermouth en jonge honden, maar absoluut niet tegen worteltjes kon.... Toen ze uitstapte, zei ze: „Goed, tot morgenavond dan. . . ." Die eerste dagen voelde Pieter zich mateloos ' gelukkig, maar toen 'ging hij over de dingen nadenken, en, dat had hij misschien beter nog wat kunnen uitstellen. . . . Want hij kwam tot de conclusie, dat een afgezaagd rijwielnummer nooit naar een rijken vleeschfabrikant (in blik) kon stappen om de hand van zijn dochter te vragen., . . Dat zei hij ook eerlijk tegen Wiesje, en zij antwoordde: „Kijk eens Pieter, ik vind je erg aardig, en we zijn allebei nog jong, en jij kunt nog heel wat bereiken, als je maar wilt. ..." „Natuurlijk," zei Pieter, „en dat wil ikl!" En zoo ging Pieter Klonsinga aan het werk, en hoé.... Uren achtereen zat hij op zijn fiets... Wekenlang deed'hij niets anders dan zwenken, draaien, vallen en opstaan.... Na een half jaar liet hij een behoorlijk nummer met
13 (nr. 51) — CINEMA <&• THEATER CI\ËAtA & THEATER — (nr. 51) 12
drie rijwielen zien, wat hem een bescheiden plaats in een goed variété-programma bezorgde.... En toch besefte hij heel goed, dat hij er nog lang nitet was, dat een meisje als Wiesje de Weerd nog ändere eischen stelde. „Pieter," zei ze, ,,ik mag je erg graag.... maar ik wil zoo graag zien, dat je iets presteert. Tk ben nog jong, en ik kan wachten. ..." „Ah juist," stamelde Pieter Klonsinga verheugd, en hij ging energiek op den ingeslagen weg voort. . . . Oefenen, wéér oefenen, en nóg eens oefenenlü ■ Een jaar later boo^ hij voor een klaterend applaus in de grootste variété-theaters van Amsterdam, Rotterdam en Den Haag. Pedalino, de jongleerende rijwiel-acrobaat begon naam té maken! Op één van zijn vijf fietsen gezeten, jongleerde hij op verbluffende wijze met ringen, kegels, -ballen en hooge hoeden.... Hij kreeg mooie contracten, en die gaven hem den moed om op een dag tegen Wiesje te zeggen: „En Wiesje, hoe denk je er nu over?" „Ja, zie eens Pieter," zei ze, „je weet, dat ik je héél, héél lief vind. ... En ik vind het prettig voor je, dat je zooveel succes hebt, maar ik ben er toch van overtuigd, dat je nog véél meer kunt bereiken, als je maar aanpakt en volhoudt. ..." Pieter zuchtte eens diep en zei, dat hij het wist en dat hij het begreep. ... O, hij zag heel goed in. dat een meisje als Wiesje van een variété-artist mocht verlangen, dat hij niet alleen een uitstekend, maar zelfs een sensationeel nummer maakte. En gesterkt door deze overtuiging, zwoegde hij weer voort, dag in, dag uit, onvermoeid, onversaagd.... Toen kreeg hij plotseling dat idee voor het nummer.... Een nummer, waarbij niet alleen snelheid en vaardigheid naar voren traden, maar dat in de eerste plaats boeide door het groote gevaar, dat er aan verbonden was.... Hij Jiet twee hooge stellages bouwen, verbonden door een tamelijk smalle plank. Op deze plank, hoog boven den grond, werkte hij niet.... een tandem, die door de beste rijwielfabriek, tot in onderdeden van een gram nauwkeurig, uitgebalanceerd was. Geblinddoekt reed hij tot het-midden van de plank, zocht zijn evenwicht, klom uiterst voorzichtig op het voorste zadel van de stilstaande fiets,, tot hij met uitgespreide armen recht overeind stond ... en dan, na seconden van ademlooze spanning, zette hij zich af. . . . en terwijl de tandem hierdoor naar voren reed, maakte hij een salto achterover, die hem in zittende houding op het achterste zadel deed neerkomen.... Onder daverende fanfares en toejuichingen reed hij de plank af. .... , De voorbereidingen voor dit nummer duurden anderhalf jaar. Het spreekt vanzelf, dat hij het "er niet zonder lichamelijk letsel afbracht.... Maar wat trek je je van al die blauwe plekken en builen aan, als je ze oploopt voor een meisje als Wiesje de Wèerd. ... En wat beteekenen een lichte hersenschudding, een gekneusde rib en een gebroken sleutelbeen, als ze leiden tot het veroveren van Haar Hart. . . . ? Eindelijk was het zoover. . . . Applaus, toejuichingen en ovaties zijn zwakke termen om den bijval uit te drukken, die dit nummer oogstte. Het duizelde Pieter Klonsinga van de bedragen, die de impressario's noemden. „Pedalino, doodensalto op de tandem 1" schreeuwden de aanplakbiljetten in alle metropolen, die er op den atlas te vinden zijn. ... lederen avond beleefde een uitverkocht huis
de sensatie zonder weerga.... Het publiek klemde zich aan de stoelleuningen vast nerveuze juffrouwen gilden. . . ., Pedalino maakte zijn salto in het laatste nummer vóór de pauze! In alle deelen van de wereld trad hij op, uit alle deelen van de wereld ontving een meisje in Amsterdam brieven met foto's, levensbeschrijvingen, en krantenknipsels van Pieter Klonsinga.... De tournee duurde ruim een jaar, maar einde-' blik brak de dag toch aan, waarop zijn trein het Centraal Station binnenstoomde.... Pieter Klonsinga liet zijn drieëntwintig kisten en zeventien koffers onmiddellijk in den steek, deed of er geen impressario's, autogrammen jagers en journalisten bestonden, en riep slechts: „T-a-x-i-!! I" Op het Leidscheplein kocht hy de mooiste bloemen, die er waren, en zoo begaf hij zich naar, moeten wij het nog zeggen, naar.... Wiesje de Weerd!! Hij voelde zich intens gelukkig.... Hij had bereikt wat er te bereiken viel. Na jaren van de grootste inspanning, was hij tot den top van den roem gestegen. Alléén voor haar. . . . Nog enkele oogenblikken en ze stonden tegenover elkander.... „Wiesje," stamelde hij... . „Pieter," fluisterde zij, en in haar oogen blonk (hoogstwaarschijnlijk) een traan.... Hij vertelde haar van zijn tournee, hoe gróót zijn succes geweest was, en-hoe véél hij verdiend had. ... En toen stelde hij haar eindelijk, de vraag, die hij al zoo lang geleden bedacht had: „Wiesje, wil je met me trouwen?" Een niet nader te beschrijven glimlach plooide zich om haar lipjes en ze antwoordde: „Pieter, je weet, dat ik héél, héél veel van je houd... .g^n ik wil dól-dólgraag met je trouwen.... maar.... op één voorwaarde. . . ." „Liefste natuurlijk. . . . zég het toch. ..." jubelde Pieter. „Dat je afstand doet van dat idiote gefiets, en bij paps in de zaak komt. . . .' En op dit oogenblik begon de groote rijwielacrobaat Pedalino, Pieter Klonsinga, eigenlijk pas in te zien, dat Het Leven in het algemeen, maar De Vrouw toch wél.in het bizonder, een Raadsel is... .
v
TeeMfng Eline van Eykern
m^rr-
—^—^
'
'
RAAPSEL-VARIETÉ Oplossingen der onderstaande opgaven zende men — liefst op een briefkaart — uiterlijk 30 December a.s. aan den „Raadsel-regisseur", Redactie „Cinema & Theater", Paulus Potterstraat 4, Amsterdam-Zuid. Op de adreszij de te vermelden: „Raadselvariété 30 December". Onder de inzenders van ten minste twee der drie opgaven worden verloot: een hoofdprijs van ƒ 2.50 en vijf troostprijzen van f 1.—.
é .
4
'■
6. 7. In leest
—
'
5
"
-
a
LETT E RP A RENXA A DSEL.
Norizoatoal:
Neem uit de hierbij gegeven woorden twee naast elkaar staande letters. Plaats deze letters naast elkaar en ge leest den naam van een filmactrice. De woorden zijn: schande, mennen, balie, gewest, redding, kinderen, verhouding, kobold.
i. 2. 3. 4. 5.
u
g^^^fea^r .
—'*'
en of correspondentie (nieuwe vrienden, vriendinnen, leuke briefwisseling, conversatie, huwelijk, enz.) in Uw woonplaats of elders? Zendt ons dan Uw naam en adres (35 cent, postzegels voor antwoord en administr.kosten insluiten) en U ontvangt ons prospectus en invulformulier.
- DEH HAAG
il ilHiBillilf If
s 1 mimi
HONIG'S ABINDA Voor tal van „lekkere gpijajes^ Voor het maken van pudding, pap en vla is Honig's ABINDA'n uitkomst! Veredeld aardappelzetmeel, dat Maizéna in dezen tijd uitstekend vervangen kan!
Honig's Maizena is natuurlijk het beste. Daarom is 't steeds een „bof", wanneer U dät op Uw bonnen krijgt!
HONIG'S MAIZENA
DUIZENDEN gebruiken met groot SUCCES onze uitgaven van de serie „HULP BIJ HET PUZZELEN". waarvan er 10 bij ons verschenen zijn. Prijzen vanaf 50 cent
PRIJSWINNAARS Hoofdfrijs: F. P. H. te Rotterdam. Trooslfrijzen: H. M. te Amsterdam; J. G.tp Groningen; N. M. te 's-Gravenhage; H.B,, te Rockanje ; J. D. te Den Helder.
^CTLEJOSCHEPtSIN brengt van 17 l/n 30 December)^
CONCERTGEBOUW, u.in.> T.Lfoon 27500
Vraagt nog heden prospectus aan:
Bur. „CONTACTCLUB" \
Postbus 277 - AH.RV.
SCHRIJFT ZIJN LEVEN
Verschuifraadsel. Viktor Staal.
mantel volgens model gemaakt deftige naam voor aardbei verslag kweeker klinker
PUZZELAARS
Wenscht U kennismaking il !
filmster-Logogryfhe. Varieeren; \ wachtwoord; en; nicht; held; kaste; snor; — Werner Stock in „Een nacht vol dwaasheid". Voorzetraadsel. Moer, iets, jnaar, ier, boor, oder, eden, snaar, nooit, avond, cel, hans, — Mimi Boesnach.
PYRAMIDE PUZZLE.
^JUP
ORLOJäSINGEN VAN 9 DECEMBER (No. 48)
—
■
r
medeklinker , klinker de buitenste vakjes van t tot en met A men den naam van een filmacteur.
Firma M00YMAN & ZR,
|
„'t PUZZELHUIS", Oyerioom 226,
1
Telefoon 85736 - Postgiro 230660 AMSTERDAM
Over goede tafelmanieren
„[eiaalWraaal!"' Han Beuker's kleinkunstveillng nwt: . Julia d« Gruyt.r. Hatty Blok, Martha Poino, Tanja Manhall, Jan Lamaira, Wim lbo. Rob v. d Bat, Bavkar, DanQi
-m
't Is helaas - uit den tijd „Smakelijk eten" te zeggen, voor den maaltijd begint. Zeg dus niets! Zoo hóórt het!
m///////////////////////m////////////////m
IK ZAG .... zegt Mina Bakgraag, hoe m'n overbuurvrouw van boven bij haar buurvrouw van
be-
neden op visite was. Ze f
W//////////1
En 't is van alle. tijden, dat men smakelijk eet, als de overheerlijke, zeer geurige Van Rijn's mosterd op tafel staat! Zoo hoort het óók!
Van RIJN waar Abram al eeuwen de mosterd haalt.
kreeg 'n s uk cake! Ze proefde en rook er aan... knikte veelbeteekenend! Tóén liet de ander haar .'n pakje Roer-Om zien! Nee .... géén eieren en géén melk!
Jacobus Henricus Speenhoff, geboren te Krimpen aan den Lek, maar desondanks toch in hart en nieren een volbloed Nederlander, „dichter-zanger", „bard met baard" — rooals de N.R.C, hem onlangs noemde; „dichter van den kouden grond" — rooals Boutens hem heeft gequalificeerd —, ijdeltuit, oprechte en waarheidlievend — dat zegt hij van zichzelf —, een man, die ,,altijd over dronkenschap spreekt en schrijft en zelfs dichten schildert en teekent", die „wel eens een kusje, ritselend aan de zedeloosheid, op de wangen van een bovenjaarsche vriendin in gedachten ma^ aanbrengen-. ..." EnzooVoorts. Speenhoff voornoemd, kunstenaar bij de gratie Gods, eerlek dichter van de kleine en groote vreugden en verdrietigheden van het dagelij ksch leven van ons volk,'en daarom een werkelijk volksdichter, artiest in merg en been, kleine burgerman en grand-seigneur, surrealist avant la lettre in sommige knappe teekeningen, en in vele schilderijen een bedachtzaam en wat peuterig realist, groot kleinkunstenaar en kleine grootbeid in onze vaderlandsche letteren, heeft ons thans verrekt met zijn herinneringen, een boek vol geschreven portretten, gedeeltelijk reeds in verschillende tijdschriften gepubliceerd, gedeeltelijk nieuw. Natuurlijk is er „Dichtung und Wahrheit" in deze stukken: veel waarheid, hier en daar, vermoedelijk wel eens zoo veel, dat de betrokkene zelf, als goede Nederlander, oogenblikkelijk op zgn teenen zal zijn getrapt, en veel Dichtung, maar dat geeft niet. Speenhoff heeft al vele jubilea gevierd, zoodat ik het overzicht, een beetje kwijt ben, maar zeker staat hij .toch al een jaar of vijf en veertig, vijftig op de planken en midden in het Nederlandsche kunstenaarsleven. Hij heeft dus de gelegenheid gehad, ontel[ baren te, uitmoeten en te leeren kennen en hij heeft daf.fliek gedaan. In eenisbpnten stoet trekken al die schutu-:..
n Peja product
CINEMA &• THEATER
ƒ. H. Speenhoff naar 'n zelfportret van 1912
— (nr. 51) 14 16 (nr. 51) — CINEMA &• THEATER
-\ ,._ _^. ..
>—_
MMÉHMM
en schutteressen voorbij : Lodewijk van Deysssl, Marie van Eysden-Vink, Henry Deterding, Eduard Verkade, Brusse, Henri Dekking, Buziau, Nolst Trénité, Multatuli — tqen Speenhoff acht jaar was, hielp die hem eens een vlieger op laten —, Jan van Riemsdijk, Walter Vaes, Mengelberg, Jacobus Donker, Kees van Dongen — een prachtig stuk schilderkunstgeschiedenis —, Alex Voormolen, Royaards, Piet van der Hem, Mata Hari, Pisuisse, Lucie van Dam van Isselt, Henry ter Hall, wie al niet. Speenhoff vertelt over en van hen in een sappig en stoer proza, dat zijn weerga niet heeft. Ik geef toe, hij is wel eens gezocht in zijn woordenbouwerijen als indermiddelings, Rotterdammelingen, levensliederaar, dagbladisten, stoerelingsch, powers, een lijfkleine man en meer van zulke verhaspelingen, maar ze „doen" het in Speenhoff's zinsbouw en in Speenhoff's verteltrant, die hoofsch is en gedegen, speelsch en vroolijk, met een innerlijke waardigheid en met een eerlijkheid van geest, die weldadig is. Levensgenieters zijn zeldzame menschen in ons kille klimaat en daarom alleen al zouden we op Speenhoff zuinig moeten .rijn; we zijn het geloof ik ook. Zoo niet, dan -zullen we het oogenblikkelijk dienen te worden. Speenhoff is al niet jong meer van jaren en onder de jeugd van beden zijn er misschien maar weinigen, die hem kennen; hij is nu eenmaal geen figuur om te associeeren met het schouw- en Hawai-gezaag, maar een begrip apart. „Daar komen de schutters" toont echter, dat hij nog springlevend is en in zijn uitzonderlijk soort een groot man; het is een boek, dat verfrischt en boeit. A. GLAVIMANS
Volg« _ zorflda vrouwen an gaaft Uw I lichaam sehoonhaid an irisch- haid door dagalijkjche var
TOILETPOEDER
Vasenol
m
GVSTA DE VOS—POOLMAN t Dese actrice, die in ie afgeloopen week op JB-farigen leeW* in alle stilte heengegaan i». Mal vooral bV ■oudere toonetMefhehher* voortleven door haar tjroote" foren fctf haar echtgenoot. Jan C, de Fo» Sr. aan „Het Nederlondêeh TooneeT' (19001919). Later bewonderde men haar innemende, fijne en doorleefde moederrollen in het Centraal Theater bV de uitêtekende tooneelcombinatie , Comoedia (1923-1925), deitvdt maar een klein geaebchap van fön op elkaar afgestemd «luemftle-tpel, iwraruit later de eerste krachten van twee oneer beste tooneelgeselschappen, het Centraal Tooneel en het Residentie Tooneel, «Ö« voortgekomen. In dit Comoedia-milieu was mevr, de Vos— Poolman uitnemend op haar plaat*.
BIEDT
V
HET BESTE OP FOTOCIEBIED
WERELDREPUTATIE - WERELDMERK
■
r- !•«'«(
■ 1 ■ ' '^. : ■'
.""f^^r1!^
ry,mm,m«,.»m n n./..,,,.,, ■
' ■■,',..■ ' ...;i.. ';- •::''-
_;; ■
"..;.", ..,■■,—
Il ll „umißi .•„ ,..i^l...l,f..<....,Vri....V-,,.tJ/M/i..;.,^ CT^.,.,^,n<,w
• ,.'. •
••■■'
■-:■ -.
' '■;'- „. ;v--.-
fg'..'! .-W"'^^.' ■■ !■ W" V-Mn"
^
r
03^ Jaargang -
% l""e
VOn n
£
«Inschen U ^»"^
'''T r'"«S";---"^,..»B.»V""T. film'- ■■""
w."""""""
I
HUIDVERZORGINGS PREPARATEN fj^
-ÄÄj
'..'■'•.•■.■'■'
Een geschenk waarvan hij In den werlcelijken zin des woords een „dankbaar gebruik" zal maken, lederen ochtend zal hij 'aan U denken, wanneer hij na het scheren de heerlijke verfrissching geniet van
MAMMIE?
Heb
M
h«usch weer op mijn toiletzeepbon die heerlijke |
MË
""^~"'
Adelaar-Kinderzeep •
meegebracht? Die schuimt zoo fijn en is nog E van oude kwaliteit
DR.P.H.V.D.H00G
mi \
VJ
■min:
VOOR NA HET SCHEREN ^^
Uit voorraad lavorbaar door: K.nn.m.r Ag.nlur.n H.nd.1 . Blownondaal
■'
•nADELAAR.PROOUC|=iPRIMAI
,^
usschen 4
l
A aam z
postgrlro 78676. — AbonnementsprUs voor Nederland / 7 SO per laar /3 90 m.r hnif io=ï ?i^? ^f** ï , l " - telefoon 21511, B et. (PrUsvaststeinn^ no. 017-1^-307). - $$$$f ^"pir^eik desTrÄ?^ iA^^P^^^^^ CWEMA &• THEATER - 23ste Jaargang - No. 5/ —#7 December ,943
\
Naclil
en
lorgen
een in deze donkere dagen suggestieve titel, heet de film waarin René Deltgen en Käthe Gold het liefdesduo zullen vormen. Met het oog op onze Kerstprijsvraag op middenpagma, plaatsen wij ook in onze strook de liefdesparen uit vijf komende films (Fotos Ufa 2. Tobis 2, Bavaria D F E )
