JEUK IS... “De verlichting, een creatieve tak van de illuminati, een waargemaakte meisjes droom, een barokgeaderde gebronsde links lansdragende grabbelton, de weg naar Rome, overkoepelende orgaandonoren en offline na 12 uur. Maar ‘technisch’ gezien zijn ze een mix van artdirectors, vormgevers en kunstenaars die elke week bij elkaar komen om samen ideeën die overdag geen gehoor krijgen toch te kunnen realiseren.” - Apart magazine (spring 2008)
THE WORKS
JUST HANGING AROUND
# 01 > Een zelfgebouwde brievenbus deed ons sterk denken aan een vogelhuisje. Het was het alleen nog niet. De eerste guerrilla-actie van JEUK. (januari 2008). Kijk op www.royalsteez.com/movies.html voor de videoregistratie
DE BRIEVENBUS
# 02 > De Zwaanshals Kunst Route in Rotterdam vroeg ons om de ontvangst/borrelruimte aan te kleden. Gezien het onze eerste expositie zou zijn als collectief besloten we letterlijk en figuurlijk met onze billen bloot te gaan. 6 naaktfoto’s van 2m hoog sierde de ruimte. Slechts het ‘mannelijk lid’ ontbrak. Maar in een tweede ruimte, geheel gevuld met lege A4tjes, gaven wij de bezoekers de mogelijkheid toch dat belangrijke ontbrekende deel, na eigen vorm en smaak, te illustreren. Resultaat na 10 dagen expositie; ruim 200 tekeningen van ‘jongeheren’.
JEUK NAAKT/ PAINT A PENIS, DRAW A DICK
# 03 > Tijdens de Zwaanshals Kunst Route in Rotterdam was er nog één kleine ruimte over. Doch groot genoeg om een lang gekoesterde wens van sommige onder ons te vervu(i)llen. Nooit gedacht dat als iemand het over schieten met scherp en 20 spuitbussen had, het nou eens niet om een Gang War ging. Kijk op www.royalsteez.com/movies.html voor de videoregistratie
SPRAYCAN MASSACRE
# 04 > In mei 2008 zag een nieuw magazine het daglicht. Een zogenaamd ‘Wereldwijd platform voor creatieve’ genaamd APART magazine. De buzz rond JEUK wekte interesse bij dit blad met als gevolge ‘het grote JEUK interview’.
APART MAGAZINE INTERVIEW
Jeuk
— Art collective
2
if you ask Who or What jeuk (itch) is you’ll get a handful of different ansWers Within 3 minutes. here We go. “The enlightenment, a creative branch of the illuminati, a girls dream come true, a baroquely handled bronzed left carrying grab-bag, the road to Rome, an umbrella organization and an offline after 12 o’clock. Technically speaking we are a mix of art directors, designers, and artists meeting every week to work on ideas that don’t see the light of day an yet still need to be realized.”
Why is jeuk so much fun? Jeuk is fun because it can develop into every format or shape we want it to achieve. There is no room for political games. We all come from professional careers in which we had to deal with political obstacles that limited our ideas and productivity. Jeuk is a way to escape from such boundaries and a way to give full reign to our daily tingling sensation.
Who is your source of inspiration / creative heroes? All the mistakes Ronald has made in his life, the book titled “100 years of German humour”, the warbling of our feathered friends and ‘Arrow classic rock radio’ of coarse!
hoW do you accentuate each others ideas? Through booze, compulsion and broth. Apart from that by being honest to one another and not by desperately trying to cover each other’s ass like some “creative-communication-account-managergallery-owning-minister look-alikes” do.
What do you think of amsterdam as a creative playground? Amsterdam?....Creative?.... Playground?.... One shouldn’t limit himself. We create our own playground. Wherever in the world and in whichever city. If you have to shit urgently it doesn’t exactly matter where you do it. You can do it anywhere.
What is your Work procedure? is there a creative process or pattern? There is always a creative process. It never actually stops. You go to bed with it and you start the day with it. It is the practice of breaking the daily routine or responding to this routine that stimulates the work to progress. That’s why the process and approach is always different.
What does your netWork look like? Mark knows someone who gave Keith Haring a blow job.
Who do you Work With? We work together with Brian Kersbergën, Rïck de Zwart, Daniël te Lindert, Mark Schäpekötter, Ronald vän Vessem en Michiël van Abbe. So mostly together. Individually we cooperate with various parties. It varies from project to project.
What is your latest project? This picture for your magazine. It proves that Jeuk is fun. A tantalizing caprice causing a serious urge to itch, followed by an acute answer of total satisfaction….no, no, not with the use of talcum-powder… just scratch a little, and done!
# 05 > Meedoen aan een grote nationale kunstbeurs was een logische volgende stap. Helaas waren we te laat met inschrijven. Maar waar een wil is... CONCEPT: Het ter discussie stellen waarom veel kunst pas kunst is nadat de kunstenaar ‘het verhaal achter het werk’ heeft toegelicht. ACTIE: Een ‘alternatieve’ kunstroute uitstippelen waarin je geconfronteerd wordt met alledaagse elementen die een totale andere betekenis krijgen, wanneer je ‘het verhaal achter het werk’ leest. REACTIE: De organisatie van de Kunstvlaai vond het een welkome ‘illegale’ actie met als gevolg; uiteindelijk toch deelname de Kunstvlaai.
KUNSTVLAAI ‘08
KUNSTVLAAI_10 tm 18 MEI 2008_
overlooked, now come with a title and an expla-
ART PIE INTERNATIONAL
nation. Whether the explanation makes sense is an-
(review on www.kunstvlaai.nl)
other discussion. In Jeuk’s own words; “The text is incomprehensible, but beautiful and basically just
Jeuk, an ‘illegal’ participation, or maybe a better
bullshit”. Very recently, December 2007, a group
description would be ‘outside of the registered
of 6 – a mix of art directors, graphic designers and
participations’ of the Kunstvlaai. Without filling in
artists – united in an art collective with the purpose
any forms, without occupying themselves with the
to do exactly those things that are impossible in the
administration that generally proceeds to the actual
commissioned creative sector such as advertising.
participation, Jeuk installed their works in the public
The works of Jeuk are breaking the boundaries of
space of the Kunstvlaai. Who pays a good look at
politics, business restrictions and commissions. That
the details around the buildings might notice some
explains the name of the group; JEUK- tickle, itch.
ornaments that have recently been dedicated with
That is their own criterion for what they produce, it
the label ‘art’. Next to some ordinary, but also extra
has to tickle. With this, the Kunstvlaai has another
ordinary objects that attracted their gaze, Jeuk has
contribution that plays with and winks at the some-
put an art information sign. The objects, normally
times pretentious world of art. (IR)
all art at sometime was contemporary. By directly perceiving it the viewer has become super-contemporary. Whether the built image is isotronic or anisotronic will in the end be irrelevant since the chain between doing and not doing is already broken. Because we aim to amalgate the psychoanalytic with the perverse and the mythological, the works become vehicles through
6
5
4
3 KETELHUIS
2 FLEXBAR
wich to contemplate the conflicts inherent to the processes of differentiation and the utopian promises of their reversal. It is therefore our philosophy that every artist who is the subject
1
PACIFIC PARC
of a monograph should be presented in the simplest way possible, not in the coded language of art criticism, so that the worst that can happen is that you don’t like it.
© JEUK 2008 :: contact by invitation only ::
FLYER ‘ALTERNATIVE JEUK ROUTE’
1. ARBOL DESNUDO 2. E IS FOR INTERACTION
3. [ REINSERTION ] XIV 4. WOODEN TITS
5. WHAT WILL HAPPEN [if you stick your head in]? 6. MONDO TRASHO www.jeukjournaal.wordpress.com
Mark Schäperkötter (1961)
“ The true meaning of my work only reveals itself after staring intensely at it for long periods of time.”
WHAT WILL HAPPEN [if you stick your head in]? Wood, wood paint, metal hinges and small metal trap door
With “WHAT WILL HAPPEN [if you stick your head in]?” Schäperkötter introduces us to what he terms The Art Of The Unforeseeable. It deals with both spontaneity and constraint, and to this degree it counterbalances common sense. He dares us to satisfy our curiosity, but at the same time he feeds our inborn fear of what lies behind the threshold. He then amplifies this fear by demanding that we insert the most vulnerable part of our body into the unknown. What strikes anyone seeing his installations for the first time is the impression that they are watching the creation of a private mythology where both the viewers and the artist are swallowed up by a slow, spiraling narration that instead of presenting the facts chooses roundabout ways of telling a mystifying story.
www.jeukjournaal.wordpress.com
Rick de Zwart (1982)
“ Only when we strip the whole of physical reality bare of its contents will we be able to taste the void.”
[ REINSERTION ] XIV Human sweat, multicoloured bricks, mortar
Having no true psychology, the (missing) protagonist of this work has become subjected and humiliated by his immediate surroundings, rendering the left behind remains of the sculpture implicitly sexual. By removing and then randomly reinserting components of the stagelike wall-structure he mimes the act of procreation and so reincarnates the outcast hero of this drama and jumpstarts a new round in an endless cycle. Working exclusively with brick, mortar and his own bodily fluids de Zwart treads in the footsteps of the ancient master masons of the sacred temple of Solomon.
www.jeukjournaal.wordpress.com
Daniël te Lindert (1979)
“ A rational hold over madness may be possible, but not always necessary.”
MONDO TRASHO Plastic, metal bolts and concrete
Is it a giant sunken garden gnome, is it the tip of an underground cathedral or are we simply hobbled by a lack of vocabulary? Daniël te Lindert, when needing to create a notable image, first conceives in his head some beautiful idea, something appropriate to the requirements of the project, and with that in mind puts hand to tool, starts with the top part and then abandons the work. Dealing in representations that correspond to our everyday experience, Daniël te Lindert finds the disambiguation of ‘design’ disabling and therefore strives to redefine the trends of usage.
www.jeukjournaal.wordpress.com
micHiel Van aBBe (1978)
“ i see tecHnology as a symBolic representation oF tHe Biological tensions tHat animate oUr organism.”
WoodEN TITs wood, metal nuts and bolts, brick and mortar
in “wooden tits” van abbe explores the use of found materials and by attaching them to an existing structure seeks to immortalise them. like Joseph Beuys or matthew Barney, he forces the viewer to take a stance and reconsider his or her frame of reference, and question the true meaning of virtually everything. completely devoid of any trace of humanity, this work shows him to be a visionary interpreter of the individual’s will and desire.
www.jeukjournaal.wordpress.com
Ronald van Vessem (1981)
“ I have abandoned the idea of truth.”
ARBOL DESNUDO (Naked tree) Chainsawed tree, cast iron
The idea of truth - truth as correspondence to the facts - appears to be accepted today with confidence by all who understand it. In this piece van Vessem examines how objective truth - or falsehood - can lead to a different attitude. By caging a decapitated tree he changes the terms of our operations of verification and with that our set of rules of acceptance. Accepting nothing from nobody, he finds his way out of the turmoil of daily existence by severely limiting the degrees of freedom of as much of the Earth’s biosphere as he can.
www.jeukjournaal.wordpress.com
Brian Kersbergen (1972)
“Nobody knows what Art is.”
E IS FOR INTERACTION Steel chain, wood, metal alloy screws and oxydized metal hook
Active in the streetart-scene since his early teens, Kersbergen has long ago lost all respect for the contemporary urban environment. Having exhausted the possibilities of spraycans, he has turned his attention to the very materials that make up our artificial habitats, adding the element of interaction to his works. He categorically refuses to employ any of the spectacular rhetoric or populist style dictated by street-art protocols. His work must continue to cross frontiers, change into other episodes, other storylines and other objects. Seen as a whole, Kersbergen’s work appears to us as a living creature, perhaps a living monster, an overload of meaning.
www.jeukjournaal.wordpress.com
# 06 > Het 48hours Film Festival kondigde zich aan. Een internationaal film festival waarin je binnen 48 uur een film moet maken van maximaal 7 minuten. Je krijgt een genre, dialoog, karakter en props toegewezen die je op een creatieve manier in je film moet verwerken. Wij trokken het genre ‘thriller/suspence’. Actrice Anna Drijver werkte mee aan dit project. De gang van zaken kreeg een bijna desastreuze wending die grote gevolgen met zich mee bracht. Namelijk: 2 films, 2e plaats publiekprijs en de prestiseuze ‘Persitance award’. Bekijk de film: www.youtube.com/watch?v=jHlO6YnBYE0&feature=channel_page
48HOURS FILM FESTIVAL
# 07 > Voorstel voor ‘Negenstraatjes Rood’ in september 2008 in Amsterdam. (Afgewezen) CONCEPT: Formicolio Gelato (JEUK ijs). JEUK zal, met een traditioneel ogend ijsco karretje, de bezoekers van 9SR van een welkome verkoeling voorzien, namelijk een ijsje. Het ijs zal in de smaken banaan, vanille, chocola, pistache en citroen verkrijgbaar zijn. Allen in de kleur rood. Rood?... maar chocola is toch niet rood? Juist. Dat is precies wat JEUK wil bereiken. Het verwachtingspatroon van de kleur rood verstoren. We stellen de betekenis van kleur in het algemeen ter discussie: “Ik krijg een ijsje dat rood is, maar naar banaan smaakt. Dat klopt toch niet? Of wel?” De connectie tussen smaak en kleur in ons hoofd komt op losse schroeven te staan. Wat doet rood met je zintuigen? Wat verwacht jij van rood? Hoe smaakt rood volgens jou? Het ijs is helemaal hetzelfde als het ijs dat men gewend is en zal uiteraard verrukkelijk smaken. Maar het is rood en net even wat specialer, misschien stiekem wel lekkerder, dan ‘normaal’ ijs.
FORMICOLIO GELATO
en ijscokarretje (expo vind begin september plaats,
gend ijsco karretje. “Formicolio Gelato” (JEUK IJS) mmmm. Het ijsco karretje heeft natuurlijk verschil-
- Chocola - Pistache - Citroen - etc. (Aardbei is op).
en ijsje besteld, in bijvoorbeeld de smaken vanille en
de bolletjes op een hoorntje. aken vanille en banaan maar in een andere kleur od namelijk. we het vewachtings patroon van de bezoeker en plaats, HeART&Society Magazine od ter discussie. Ondanks dat ons voorstel niet werd uitgekozen, vroeg kleur in het algemeen, de betekenis van smaak, en UK IJS) het kunstenaars magazine ‘HeART&Society’ (na het niet ood. erschilzo positief te uiten over de gekozen ideeën) zich af waart je zintuigen? om er geen rood ijs werd uitgedeeld. Ook wij vragen ons ei is op). dit nog steeds af...
urendeen 10 dagen door alle 9 straatje lopen als een vanille ijsjes uit delen.
# 08 > De Zwaanshals Kunst Route in Rotterdam vroeg ons een tweede keer te participeren aan dit evenement. Wij kregen de keuze uit 3 ruimtes. 1 hele grote, 1 hele kleine en 1 die heel erg stonk. We zagen al direct potentie in die laatste. CONCEPT + ACTIE: Nadat enkele JEUK-leden de ruimte hadden bezocht probeerde zij de stank te beschrijven aan de andere leden. Woorden kwamen tekort. Slecht de expressie in het gelaat kon de ondraagelijke stank enigszins beschrijven. Deze onmiskenbare gezichtsuitdrukkingen werden vastgelegd op doek. 6 zelfportretten in een lege ruimte is niet zo bijzonder, maar de combinatie maakte het tot een groot geheel. De ruimte gaf ons de stank, wij gaven het een gezicht. Kijk op www.royalsteez.com/movies.html voor de videoregistratie
JEUK PRESENTS REUK
Na een lange zomer- en winterstop, staan er een aantal dingen op het vuur. Van TVformats, bouwsels tot guerrilla-acties. Ook het 48hours Film Festival (1, 2 en 3 mei 2009) zullen wij wederom verblijden met deelname. Mocht je nog geen JEUK genoeg hebben, bekijk dan wat leuke filmpjes van ons op www.youtube.com/jeukjournaal Tot ziens
JEUK KOMT ERAAN...
visuels frais pour 2009 ROYALSTEEZ visual design agency and... contact: +31 (0)6 25 38 25 60 |
[email protected]