Schrijfster, journaliste, presentatrice en communicatieadviseur. Mabel van den Dungen (43) schreef eerder al acht boeken waaronder Slappe Tekst, Puur, Roze Wolk aan m’n reet, 100% Jezelf, Inspiratie, Zelfontwikkeling en Word je eigen Mastercoach. Ze ontwikkelde en presenteerde televisieprogramma’s voor de TROS, RTL4 en RTL5 en ze schrijft maandelijks in Intermediair PW.
Mabel van den Dungen ontwikkelde, na zelf twintig jaar transcendente meditatie te hebben beoefend en zich verdiept te hebben in het Nichiren boeddhisme, haar eigen meditatietechniek. In Verlicht in 1 seconde beschrijft zij hoe zij als carrièrejagende single en overhitte moeder haar mentale kracht, empathie en spiritualiteit ontwikkelde door bijna niets te doen. Een contradictie die in onze prestatiemaatschappij voor onmogelijk wordt gehouden. In het humoristisch geschreven boek vol herkenbare valkuilen neemt ze niet alleen zichzelf, maar ook de hele semi-spirituele volg-de-eerste-de-beste-goeroe-kliek op de hak en biedt haar lezers, die misschien net zoals zij over weinig geduld en oosterse wijsheid beschikken, een eenvoudige manier om het leven te simplificeren en te verdiepen met bijbehorende nieuwe of bestaande meditatietechnieken. www.verlichtin1sec.nl ‘Over het algemeen vind ik wat er over spiritualiteit wordt geschreven een hoog Sinterklaasgehalte hebben, maar Verlicht in 1 seconde van Mabel is een eerlijk, oprecht, vermakelijk boekje zonder de gebruikelijke olifantenstront.’ Lex Harding, media-entrepreneur en Quote 500 zakenman
NUR: 723
‘Bij ’t lezen van dit boek realiseerde ik mij elke keer weer hoe simpel verlicht zijn eigenlijk is.’ Emile Ratelband, bestsellerschrijver en motivatie-expert ‘Mabel raakt me diep met haar “lichte” benadering van verlichting en ik heb niet alleen genoten van haar inzichten maar ook weer een paar stappen gemaakt in mijn leven inzake alles wat ik dacht dat belangrijk is. Een aanrader voor een ieder die serieus geïnteresseerd is in spiritualiteit.’ Roy Martina, bestsellerschrijver en spiritualiteit coach
Inleiding Twisted moment of zen
Lijkt het je niet heerlijk om niets te moeten, niets te willen en niets te zijn? Soms lijkt het misschien alsof jij de enige bent die af en toe van het pad afraakt en in een donkere bergspleet verdwijnt. Dat is natuurlijk lariekoek. In deze gedigitaliseerde en materialistische wereld, waarin het tempo onmenselijk hoog ligt, is het een wonder als je af en toe de weg niet kwijt bent. Je komt na een lange werkdag oververhit thuis, propt snel wat eetbaars naar binnen, scheurt naar je stepklasje, ploft uitgeput op de bank en sleept je midden in de nacht slaapdronken naar bed om vervolgens de volgende ochtend, totaal verfomfaaid in de sportoutfit van de avond ervoor, aan het ontbijt te verschijnen. En dan begint de ratrace weer vrolijk opnieuw. Als je mensen die in dit tempo leven, voorstelt om te mediteren, gezond te eten, minder blabla-gesprekken te voeren en te stoppen met roken, dan gooien ze je het liefst meteen over het balkon. Want dat zijn de momenten dat ze zichzelf kunnen verliezen in een twisted moment of zen. Het is vanaf de zijlijn overduidelijk dat hele volksstammen – single, getrouwd, gescheiden of wat dan ook – vluchten in goedkope luxe en verdoving zoals drank, drugs, seks, sport, materie, carrière of overmatig zorgen voor anderen. Oké, en dan heb je dat leuke huis, dat strakke figuur en die
11
Verlicht in 1 seconde
dito auto voor de deur, maar success without fulfillment is failure. Ik weet het, ik weet het, het kan zo op een wandtegeltje, maar daarom is het niet minder waar. En waarom doe je het allemaal? Niemand eist van je dat je geslaagd, succesvol, slank, gezellig, emotioneel in balans, gezond, rolmodel en maatschappelijk betrokken tegelijk moet zijn. Toch proberen we het voor elkaar te boksen zonder enige vorm van strategie of planning, gewoon louter en alleen omdat we het onszelf opleggen. Want… het moet toch kunnen? Het resultaat is dat we vastlopen in de alledaagse futiliteiten van ons leven. We bouwen ons zo in dat we verdrinken in pietluttigheid. Heel vaak hoor je dan ook iemand roepen met een ietwat overslaande stem: ‘Ik zou wel anders willen. Maar ja, ik weet echt niet meer hoe!’ Door de dag heen komen, voelt als het staan in een circusact waarbij twintig bordjes in een bloedgang draaien op evenveel ijzeren staven. En hoe goed je het ook doet en hoe hard je er ook aan draait, aan het eind vallen er altijd een paar kapot. Het enige wat je jezelf kunt afvragen als je overspannen dreigt te raken of al bent, is: ‘Wil ik dít?’ Of wil je je leven zo inrichten dat je dagelijks rust ervaart? Dat je de ruimte hebt om daadwerkelijk die partner te ontmoeten die echt bij je past in plaats van genoegen te nemen met een direct leverbaar exemplaar? Wil je samen met je kinderen rustig op het strand of in het bos zitten, zonder dat jullie aan het zoveelste kampioenschap eikelwerpen moeten meedoen? Wil je een leven waarin je echt in alle rust en met honderd procent aandacht je partner of je kinderen kunt ondersteunen in plaats van hen weg te sturen, zodat jij naar de beurskoersen of The Bold and the Beautiful kunt gluren? Lijkt het je niet heerlijk om niets te moeten, niets te willen, niets te zijn en daardoor juist alles in je leven te creëren dat je echt wilt?
12
Inleiding
Het klinkt zo paradoxaal dat je het bijna niet kunt geloven. Wij zijn in het westen opgegroeid met het dogma dat hoe meer je je best doet, hoe beter het resultaat zal zijn. Maar heb je ooit een vastgelopen auto zien loskomen uit mul zand doordat er meer gas werd gegeven? In Verlicht in 1 seconde heb ik mijn eigen spirituele reis beschreven, met al zijn herkenbare tegenslagen en meevallers. Ik beloof dat ik je niet ga vervelen met voor de hand liggende metaforen over lotusbloemen die zich door de modder omhoog worstelen of dat je voortaan alleen nog maar kruidenthee mag drinken en aan verheven dingen moet denken. Met Verlichtin1sec.nl wil ik je slechts aansporen om jouw innerlijke wijsheid en voorspoed te ontwikkelen, zonder dat je nu meteen je hoofd kaal hoeft te scheren en je moet bekeren tot het boeddhisme. Door simpelweg dagelijks te mediteren zal je de rust vinden om een leven te creëren waarin voorspoed en mededogen net zo gewoon worden als water dat naar beneden stroomt en moeders die overbezorgd zijn. De opbrengst van het boek Verlicht in 1 seconde gaat volledig naar De Stichting Verlicht in1 seconde, die ervoor zorgt dat iedereen die daar niet de middelen voor heeft, gratis workshops en lezingen kan bijwonen.
13
Getranscendeerde white trash ‘Een meditatiecursus voor 2380 euro? Nu niet, dan niet en nooit niet, maar ik heb wel een gratis alternatief voor je.’
Ik ben de enige geheelonthouder uit ons horecagezin. Oké, een glaasje champagne op zijn tijd, als er echt iets te vieren valt, maar daar houdt het ook meteen wel weer op. Voor mij geen snelle pillen of andere geestverruimende middelen, al probeerde mijn inmiddels ex-astroloog mij wel allerlei indianenkruiden aan te smeren waarvan je gaat hallucineren. Ik noem dat forceren en hij gooide het op ‘innerlijk reizen’. Ja, zo lust ik er nog wel een paar. Van mijn moeder heb ik mijn liefde voor boeken, al lezen we ieder een geheel ander genre. Mijn vader zat helemaal in een andere hoek, richting godfather. Hij was dan ook niet blij met een van mijn vorige boeken 100% Jezelf, omdat ik daarin volgens hem te expliciet over ons gezinsleven had verteld. Hij heeft een jaar niet tegen mij gesproken. Inmiddels zijn we weer on speaking terms. Behalve als het over mijn boeken gaat dan. Toch moet ik wederom, om een waarheidsgetrouw beeld te scheppen van mijn eigen spirituele reis, wat achtergrondinformatie prijsgeven. Ik zal het zo journalistiek mogelijk doen, zonder al te veel van mijn onvervulde familieverlangens te spuien. Mijn vader had in de Amsterdamse Kinkerstraat een café
15
Verlicht in 1 seconde
met de welluidende naam ‘De Blauwe Vaas’. Het was een ontmoetingsplaats voor plaatselijke alcoholisten, buurtbewoners, kruimelcriminelen en echte zware jongens. Niet dat ik werkelijk op de hoogte was van wat iedereen zoal deed, maar ik begreep wel dat je niet van gebakken lucht de hele dag in een dure auto kon rondrijden. We woonden in de Marnixstraat naast de tweede horecazaak van mijn vader, de discotheek ‘Van Dungen’. Allemaal heel gezellig, maar ik besloot toch maar om iets gezelligers voor mezelf te zoeken. Ik ging op mijn zeventiende al het huis uit en wonder boven wonder kwam er schuin boven de ‘Blauwe Vaas’ op drie hoog een appartementje vrij van 25 vierkante meter, met een douche in de kast om ruimte te besparen. Als cadeau voor mijn nieuwe huis kreeg ik van mijn vader een koelkast, die in mijn herinnering 1 meter 50 hoog was, waardoor ik met mijn 1 meter 68 nog net niet op mijn tenen hoefde te staan om bij het gasfornuis en de pannen te kunnen. Overdag werkte ik in een sigaren- annex boekhandel, ook in de Kinkerstraat. Ik deed daar onder andere de inkoop van boeken, die dankzij mijn niet-commerciële geest meestal in de winkel bleven liggen. Ik kocht bijvoorbeeld de luxe uitgave van Het Achterhuis van Anne Frank groot in, omdat ik dacht dat iedereen daarop zat te wachten. Ook werkte ik af en toe in de haringstal van mijn moeder die, met haar gevoel voor drama, pal tegenover het café van mijn vader, haar stal had gekocht. Mijn ouders hebben elkaar, geloof ik, nooit echt aardig gevonden, maar ze mocht in deze periode gebruikmaken van het toilet van het café. Dat was op zich een hele vooruitgang. In de Kinkerstraat gebeurde het. Mijn vader had op de ene hoek zijn café en op de andere hoek zat coffeeshop ‘Het Zonnetje’, die volgens de geruchten in handen was van
16
Getranscendeerde white trash
drugsbaron Klaas Bruinsma. Diens lijfwacht, schorre Gerrit, woonde naast ‘De Blauwe Vaas’ en was stamgast bij mijn vader. Hij haalde dagelijks verse broodjes voor mij of kookte een pannetje groentesoep. ‘Iemand moet toch voor je zorgen,’ zei hij dan. In een boetiek aan de overkant stond Willem Holleeder broeken te verkopen. Stoere jongens, en ik wist intuïtief dat ik me nooit amoureus met hen moest inlaten, hoe lief en leuk ze ook tegen me deden. Je zag dat sommige meiden werden behangen met de duurste spullen en je wist dat die nooit meer uit het circuit of van hun sponsor loskwamen. Hoe gemakkelijk ik me ook tussen hen in bewoog, ik had altijd het gevoel dat er meer moest zijn en dat het anders kon. Thuis had ik dat gevoel ook. Vooral in mijn moeders leven was er na de scheiding van mijn vader veel huiselijk geweld met haar nieuwe man, waar niet alleen zij, maar ook mijn broer en ik zwaar onder hebben geleden. Langzaam maar zeker kwam ik op het lumineuze idee dat ik door het vergaren van kennis wel eens uit deze wereld zou kunnen ontsnappen. Ja, een mens verzint wat af in de hoop op een beter leven. Ik ben van kleins af aan dol op school geweest, omdat het er rustig en veilig was. En leren ging, zeker vanaf de middelbare school, toen ik wist dat ik dyslectisch was, steeds beter. Ik zocht in die tijd alle moeilijke woorden op en meldde mij aan bij de Open Universiteit om Cultuurwetenschappen te gaan studeren. De feedback die ik van mijn vader kreeg, bleef meestal hangen tussen: ‘Je hebt een lekkere bek, jij trouwt gewoon iemand met geld’ en ‘al dat geleer leidt nergens toe, je hebt gewoon een minderwaardigheidscomplex.’ Later bleek pas hoe glashelder mijn intuïtie mij had beschermd tegen alles waaraan ik in mijn milieu dagelijks werd blootgesteld. Onnodig om te vermelden dat ik een
17
Verlicht in 1 seconde
maagd was op het gebied van spiritualiteit. Wel geloofde ik, als enige van het gezin, hartstochtelijk in God. God hield van mij en ik van Hem. Hij vond mij goed zoals ik was en Hij begreep alles wat ik zelf nog niet begreep. Dus ging ik steeds verder graven richting spirituele zaken en wat er zoal naast God nog meer te koop was. Ik kwam zijn raarste kostgangers tegen op een sektarisch aandoende informatieavond, waar ik onverwijld ruzie kreeg met de voorzitter omdat iedereen 50 procent van zijn inkomsten moest afdragen. Ja, je komt uit de Kinkerstraat of niet! Via mijn zoektocht kwam ik ook in aanraking met transcendente meditatie van maharishi Mahesh Yogi. De inmiddels 90-jarige grondlegger van een van oudsher Vedische meditatietechniek. Door deze vorm van mediteren komt het gedeelte van de hersenen dat het lichaam stuurt tot rust, zodat andere delen actief worden en ze verbinding met elkaar kunnen maken. Het effect van de samenwerking van je beide hersenhelften heeft volgens de maharishi en zijn gestudeerde aanhang ongekende positieve effecten op het IQ, het lichaam, de ziel, ons collectief bewustzijn en niet te vergeten de hele wereld. Niet echt lullig dus. En het is niet eens een luie profeet, want hij richtte honderden onderwijsinstellingen op; van basisscholen tot universiteiten die lesgeven volgens deze oude Vedische technieken. Maharishi Mahesh Yogi is dezelfde ‘knakker’ waar de Beatles een tijdje achteraan hobbelden. Tegenwoordig is onder anderen de wereldberoemde filmregisseur David Lynch een fervent ambassadeur van hem. Vanuit de Kinkerstraat was het niet ver reizen naar een aftandse driekamerflat in Amsterdam-Noord, waar tijdens een TM-informatieavond aan mij werd uitgelegd wat transcendente meditatie allemaal voor je doet. Maar niet alleen voor jou, want als een paar mensen in een wijk mediteren,
18
Getranscendeerde white trash
gaat de criminaliteit met aantoonbare cijfers omlaag. En dat kon bij ons in de buurt echt geen kwaad. Na een week ging ik terug en werd ik hoogstpersoonlijk door de transcendente meditatiechef met een heus ritueel ingewijd. Onder het genot van te veel wierook en bloemen ontving ik mijn strikt persoonlijke mantra. Er werd uitdrukkelijk bij gezegd dat ik deze nooit mocht doorvertellen. Ik heb dat tot op de dag van vandaag ook niet gedaan. Al ben ik ervan overtuigd dat iedereen dezelfde krijgt. Ik geef toe, ik had toen geen ervaring met spirituele mensen, maar ik vond de transcendente meditatiemensen vooral eng en in sommige gevallen zelfs autistisch. Als ik ze daarop aansprak, zagen ze dat als een compliment omdat ze iedereen gelijk en los van hun emoties wilden behandelen. Do I need to say more? Dat was nog eens wat anders dan die lui, die op een gemiddelde dinsdagmiddag bij mijn vader op het terras zaten. Ik verhuisde naar de Bellamystraat, twee straten achter de Kinkerstraat, en ging samenwonen met de portier van mijn vader, die het achteraf niet zo nauw bleek te nemen met heel veel dingen en monogamie. Hij dacht werkelijk dat ik knettergek was geworden toen ik van de ene op de andere dag vegatariër werd, ’s ochtend en ’s avond consequent een stoel in de douche zette, het licht uitdeed, mezelf opsloot en vervolgens twintig minuten ging mediteren. Ik kende niemand in mijn omgeving die mediteerde en sprak er dus ook maar niet over. Het was een geheim. Waarom ik het zo vol overtuiging deed, wist ik eigenlijk niet. Ik kocht zo veel Boeddha’s dat ons huis twee hoog achter wel een museum leek. Het was een drang die sterker was dan de sportauto en juwelen die ik aangeboden kreeg met het onuitgesproken verzoek om toch vooral in zijn wereld te blijven leven. Na een paar jaar vond ik dat ik genoeg was belazerd. Ik ont-
19
Verlicht in 1 seconde
moette een heel lieve, bescheiden man, die was geslaagd als commercialregisseur en ik verhuisde van twee hoog achter naar een villa van 500 vierkante meter aan het Vondelpark. Dat nieuwe veilige leven had ik toch maar mooi bij elkaar gemediteerd! En die nieuwe man liet mij zien wat er gebeurt als je samenleeft met iemand die in je gelooft en je steunt. Ik ging echt studeren, werd journaliste en reisde met hem de wereld over. Hij maakte het financieel mogelijk dat ik al mijn helden zoals Isabel Allende, Benoîte Groult en architect Richard Meier kon interviewen. En als ik Connie Palmen en Joost Zwagerman wilde interviewen, kwamen ze bij míj op bezoek, want ik was inmiddels in de ideale omstandigheden om hoog bezoek te ontvangen. Koekje erbij? Mijn nieuwe liefde introduceerde me in werelden waarover ik voorheen alleen maar kon fantaseren en dromen. We zijn een paar jaar bij elkaar gebleven en gingen toen weer ieder ons eigen weg. Ik ben altijd blijven mediteren, want de meditatie op zich is perfect. Hoe raar ik de mensen van de transcendente meditatie ook vond, zij hebben er voor een groot deel toch aan bijgedragen dat ik mezelf ontwikkelde en sterk genoeg werd om helemaal uit mijn eigen milieu te stappen. Soms kom ik nog wel spoken uit het verleden tegen en wordt het hier en daar nog wel eens tegen mij gebruikt. Maar ik ben blij dat ik eerst streetwise heb mogen worden, voordat ik boven op die berg ben gaan zitten. Transcendente meditatie kun je volgens de mensen van de Nederlandse TM-club in zeven stappen gedurende twee weken leren. Je moet daar echter wel € 2380,– voor neertellen, wat ik ronduit een bespottelijk bedrag vind. Wil je tegen een schappelijk tarief meer weten, lees dan het boek Gezond uit het Zelf door Wolfgang Schachinger en Ernst Schrott. Het is uitgegeven door uitgeverij Symbolon en kost € 17,75. Het ISBN is 9789074899598.
20
Getranscendeerde white trash
Meditatie-oefening: Transcendente Meditatie Vraag: Hoe kun je nu transcendente meditatie beoefenen zonder dat je een TM-leraar hebt of een heilige mantra? Antwoord: Als je blindelings 2380,– euro aan een meditatiecursus kunt en wilt uitgeven, dan moet je dat vooral doen. Als je denkt: het zal wel, dan kun je met het volgende alternatief ook ver komen. En zo doe je dat. Transcendente meditatie is niets meer en niets minder dan je hoofd helemaal leegmaken. Je gaat ’s ochtend en ’s avonds twintig minuten in een rustige kamer zitten waar je niet wordt gestoord. Je gaat gewoon op een stoel zitten. Als je echt lenig bent, ga je op de grond in de lotushouding zitten. Je haalt eerst een paar minuten rustig adem en probeert je daarna helemaal, met je ogen dicht, op het punt tussen je ogen te richten. Daar zit je derde oog en is je pure intuïtie. Zodra je ergens aan denkt, zeg je in gedachten het woord OHM. Dat is een goddelijke klank die het hele universum vertegenwoordigt. Komt er daarna opnieuw een gedachte op, dan herhaal je deze klank. Je hebt geen officiële transcendente meditatiemantra, dus dit is bij dezen een gratis alternatief. In het begin gaat het hoogstwaarschijnlijk moeilijk en heb je na een paar minuten al het gevoel dat je uren zit te zitten. Ik beloof je dat je, als je het een paar dagen volhoudt, gaat verlangen naar die stille momenten in de dag en dat je lijf en je leven er wonderbaarlijk veel baat bij zullen hebben.
21
