No title

België - Belgique P.B. 8310 Brugge 3/5075

www.westvlaamsebergsportvereniging.be Driemaandelijks tijdschrift • Editie oktober - november - december 2011

De weinig zonnige momenten tijdens de laatste shortclimb. Fotograaf : Vanhoutte Yves.

VU Lay-Out en opmaak Redactie

: : :

Bart Vercruyssen - Schoolstraat 3 - 9881 Bellem - 09 / 3741250 Jens Behaeghe - Kasteelstraat 42 - 8792 Desselgem - 0496 / 904020 Hadewych Meyns - Wolvenstraat 10 - 8760 Meulebeke

WBV vzw - Brugstraat 57 - 8560 Wevelgem - RPR: 0444.99.970 Afgiftekantoor 8310 Brugge - Erkenningsnummer: P206505 - Drukker: Kopie Service Tielt

De voorzitter schrijft ... Tekst Bart

2

Wegwijzer De voorzitter schrijft

2

Wegwijzer

3

Woordje van de redactie

4

‘t Wandelpark B18

5

• Wandeling Oedeghien

5

• Jeugd-kampeerweekend te Maillen

6

• Wandeling te Oetingen

7

Oriëntatiedag Vloesberg

8

Rotsbeheer najaar 2011

9

Klimgebeuren

10

Mountainbike

11

WBV goes Elbrus

12

It smells like teamspirit

13 - 14

Elbrus project

15

Kalender

16 - 17

Een rugzak is goud waard

18 - 19

Highland dreams

20 - 23

WBV ledenbestand

25 - 27

Familiedag Ice Mountain te Komen

28 - 29

Fietstip

30 - 31

Een donsje meer of minder

32 - 33

Fun

34

Bestuursamenstelling

35

3

Woordje van de redactie Tekst Hadewych

Een nieuw WBV’erke is geboren. Proficiat aan Veronique Saelens en Bart Monteyne met de geboorte van hun zoontje Luca op 14 / 06 / 2011 ( Oostkamp ).

4

‘t Wandelpark B18

De laatste paar actieve maanden zijn weer voorbij gevlogen. Vergezeld van een deugddoend lentezonnetje stapten we met Ivan en Marijke door het Heuvelland. Veertien personen vertoefden met ondergetekende in de mystieke én zonovergoten Highlands van Schotland. Op onze oriëntatietocht voor gevorderden wist iedereen de weg te vinden naar een welkome verfrissing. In de Zwinstreek kon Koen Maréchal ons bekoren met zijn deskundige uitleg over het wel en wee in dit prachtige natuurgebied. Als laatste activiteit zijn we de spieren gaan strekken op het wandelweekend in Bohan. Tussen de aankondigingen door vind je een selectie foto’s van de voorbije activiteiten. Ik wens iedereen een deugddoende vakantie!

Wandeling Oeudeghien 4 september 2011 Waar zeg je? Oe-du-gjèn? Inderdaad, in dit kleine plaatsje ten zuiden van Ronse heeft Heidi voor ons een “tripke” voorbereid. Als je kickt op prachtige vergezichten, monumentale hoeves, bossen, paden, kapellen, heuvelachtige en bosrijke landschappen, dan moet je zeker meestappen in dit prachtig gebied. Belangrijk: picknick en voldoende drank niet vergeten! Er is geen cafetaria voor ’s middags. We spreken af op de parking aan de kerk van Oeudeghien (Place d’Oeudeghien) om 9u15.

5

Jeugd-kampeerweekend in Maillen 23 – 24 – 25 september 2011 Zoals beloofd het jeugdweekend op de agenda! Deze vijfde editie steekt in een feestverpakking. Graag had ik hier alles uit de doeken gedaan, maar dat maakt het geschenk minder leuk. Kom het zelf ontdekken op dit spetterend weekend! Toch enkele tipjes van de sluier oplichten: Op vrijdagavond installeren we ons op de kampeerweide van de Chaveehut. Jawel, we slapen in tenten. Op zaterdag en zondag hebben we een wel héél avontuurlijk programma voorzien met een mix van gezelligheid, teamspirit, oriëntatie, uitdaging, eten, hogere sferen, sensatie, opkuis, ontdekking, natuur, duikvlucht, clown uithangen, avontuur, klauterwerk, afwas, acrobatie, enz… Je leest het al: propere kleren zijn hier niet op hun plaats. Wie op één van de vorige edities aanwezig was zal deze jubileumeditie niet willen missen. Is je nieuwsgierigheid aangewakkerd én sta je te popelen om de geschenkverpakking van deze jubileumeditie te openen? Inschrijven voor dit evenement kan door 60 € te storten vóór 25 augustus op rekeningnummer: 476 – 4336521 – 34 van WBV, Brugstraat 57, 8560 Wevelgem, met vermelding : JEUGDKAMPEERWEEKEND.

6

Wandeling in Oetingen 16 oktober 2011 Na een paar jaar het Zoniënwoud verkend te hebben, nemen Nicole en Jan ons mee door een stukje Pajottenland. Deze prachtige streek is lang onontgonnen gebied gebleven, maar wandelaars en fietsers kunnen hier nu ook hun hart ophalen. Een ontdekkingstocht meer dan waard. ’s Middags kunnen we onze picknick nuttigen in een erg gezellige locatie! We spreken af op de parking aan de kerk van Oetingen (Kerkplein) om 9u15. Luc

7

Oriëntatiedag Vloesberg Op zaterdag 7 mei was het verzamelen geblazen aan Chalet Radar voor het vervolg op het weekend Kaart en Kompas van vorig jaar in de Ardennen. Die dag hadden Heidi, Debbie en Luc een heuse oriëntatiewandeling voor ons in elkaar geknutseld. Normaal gezien werd iedereen om 9 u (gewapend met een potlood, kaartenhouder en kompas), verwacht op de parking van de Radar, waar de mogelijkheid bestond om effe een korte opfrissing oriënteren te krijgen. Voor sommige van de groep bleek dit geen slecht idee te zijn, want een paar mensen hadden een beetje moeite gehad om de startplaats van de wandeling te vinden… Goed begonnen is half gewonnen?? Toen iedereen goed geariveerd was, werden er kleine groepjes gevormd en kreeg iedereen een stafkaart en de afgedrukte instructies overhandigd en konden we op weg. Heel belangrijke tip in oriënteren => volg niet zomaar de voorgaande groep en wees van bij de start heel allert ! ;o) Na een goede 500 m hadden we door dat waar we liepen niet juist kon zijn, want de instructies kwamen niet overeen met wat we ter plaatste zagen, dus toch maar iets grondiger de kaart bestudeerd en dan het struikgewas ingedoken om op de juiste holle weg uit te komen! Dus effen een valse start gehad, maar daarna waren we vertrokken voor een heel toffe, boeiende wandeling doorheen mooie bossen en velden, vergezeld van een stralende zon. Af en toe zat er een leuke instinker tussen de instructies (maar wie had er minder verwacht? ;o) ) en werd het nog eens duidelijk dat sommige landbouwers zich echt niet veel aantrekken van wandelpaden als ze inzaaien, maar na wat gepuzzel en een mooie tocht, kwamen we uiteindelijk op het eindpunt terecht en konden we gezellig aanschuiven bij de rest van het gezelschap voor een O zo welkome frisse drink op het zonnig terras. Bedankt Debbie, Heidi en Luc voor de heel toffe dag, weer maar eens heel knap in elkaar gestoken! Aan al de andere deelnemers: mercikes voor de leuke compagnie. Benieuwd wat de volgende Kaart en Kompas gaat inhouden! Katrien 8

Rotsbeheer najaar 2011 In de maand september 2011 steken we terug van wal met het rotsbeheer. Naar welke massieven we zullen gaan staat nog niet echt vast, maar we streven er naar om terug een gans massief onder handen te nemen. Misschien staan er ook enkele nieuwe projectjes op ons te wachten. We zullen wel zeker weer proberen om er enkele leuke dagen van te maken (er wordt gewerkt, maar er is ook veel tijd voor leute en plezier !!). BPA zal eveneens terug van de partij zijn. Noteer alvast volgende datums in jullie agenda :

• Zaterdag 17 september 2011



• Zaterdag 15 oktober 2011



• Zaterdag 19 november 2011



• Zaterdag 17 december 2011

De formule blijft hetzelfde : we spreken af op zaterdagmorgen rond 9.15 uur aan de Chaveehut van waaruit we gezamenlijk naar een massief gaan. WBV zorgt voor de lunch en KBF “trakteert” jullie op een gratis douche en overnachting. Meer info volgt eveneens op de website en per e-mail. Heb je vragen : [email protected] of 0474/68.33.27. P.S. En waarom niet op zondag gaan klimmen, wandelen, mountainbiken, …. ?

Wist-je-datje Wist je dat je zelf kan controleren of er een probleem Wist-je-datje

met de mantel van een klimtouw is ? Heel eenvoudig, Wist je dat het mogelijk is om20bijcm positieve temperaturen neem ongeveer touw tussen beide handen. te bevriezen Duw ? Dit beide fenomeen heetnaar Windchill. handen elkaar toe waardoor het touw Vermoedelijkomhoog heb je het fenomeen al eens aan de geduwd wordt. Wanneer hetlijve touw intact is ondervonden. tussenbocht 2 toppen de is er een zalJejestaat een mooie zienwaardoor verschijnen, ijskoude wind snijdt. Door 2 factoren en de 20 cm stap probleem dan deze zakt het touw in.- wind Herhaal gevoelstemperatuur - isde het mogelijk zelfs bij voor gans lengte van om je touw. positieve temperaturen te bevriezen.

9

Klimgebeuren Proficiat aan Mark en Bert Langs deze weg willen we onze 2 kersverse initiatoren proficiat wensen. Mark en Bert zijn geslaagd in hun opleiding bij de Vlaamse Trainersschool. Vanaf heden kunnen ze zich met enige trots “BLOSO Initiator Sportklimmen” noemen. We hopen hen te mogen opnemen in de lijst van klimschoolmedewerkers bij onze club. En we vragen ons al af wie de volgende zullen zijn?! Voorklimmersdagen Op verzoek organiseren we in 2011 opnieuw enkele voorklimmersdagen. Deze gaan door op een zaterdag vóór een klimschooldag en er worden enkele punten van de klimwereld nog eens grondig uitgelegd. Op 10 september 2011 gaan we enkele reddingstechnieken herhalen die iedereen ten goeie kunnen komen. Suggesties zijn welkom, dus als u een onderwerp wilt aansnijden laat het ons dan gerust weten. Het massief waarop dit alles doorgaat, is slechts ongeveer 1 week op voorhand gekend en is afhankelijk van de beschikbaarheid. Stuur dus een mailtje naar [email protected] met je suggestie en/of als je op de hoogte wenst gehouden te worden. Klimproeven 2011 Hierbij een verduidelijking van de wijzigingen aan de klimproeven. De eenzame examendag in oktober kreeg een broertje in april. We hebben dus 2 examendagen waar jullie KVB 3 kunnen behalen. Op 2 april en op 22 oktober 2011 zal de WBV een examendag organiseren voor het behalen van KVB 3. De enige voorwaarde is in het bezit zijn van KVB 1. Wat er van de cursist allemaal verwacht wordt, kan je downloaden op onze website bij downloads. Iedereen kan deelnemen. Voor personen die niet slagen in de proef na hun opleiding is de proef één maal gratis. Daarna en voor anderen hangt aan de deelname van de proef een prijskaartje van € 10,00. De proef wordt telkens volledig afgelegd. Even alle nog komende proefmomenten van 2011 op een rij: 16 september: Proef klimvaardigheidsbewijs 1 en 2. 22 oktober: Proef klimvaardigheidsbewijs 3. 22 oktober: Proef klimvaardigheidsbewijs 4.

10

Mountainbike Afscheid van Bart als MTB Coördinator Na verschillende jaren als Mountainbike coördinator van WBV heeft Bart Cluyse besloten om de fakkel door te geven. Bij deze wil ik namens het bestuur en alle leden Bart van harte danken voor het gepresteerde werk in de afgelopen jaren. Zij die ooit eens of meerdere malen aan een MTB tocht deelnamen die door Bart was uitgestippeld, weten dat dit altijd tot in de puntjes verzorgd was. Bart ging niet over één nacht ijs: er ging steeds een uitgebreide voorbereiding aan vooraf. En dan was er nog de uitpijling van de tocht zelf en dikwijls ook de GPS track. En vergeten we ook niet de meerdaagse “Grand Raid WBV” uitgaven waar nog meer voorbereiding bij kwam kijken gezien er ook voor een degelijke overnachtingplaats moest gezorgd worden. Daarnaast waren er ook nog de leuke stukjes in de Nieuwsbrief die zelfs voor de niet-deelnemers aangenaam om lezen waren. Tijdens de laatste Grand Raid in het Pinksterweekend werd Bart door de deelnemers reeds in de bloemetjes gezet. Bart, nogmaals dank voor je inzet voor WBV in de afgelopen jaren. Door omstandigheden zal de overgang naar een nieuw MTB programma niet verlopen zoals wij gehoopt hadden. Peter, die de fakkel zal overnemen, is door een val een tijdje uitgeschakeld. Hij wil in het najaar één en ander voorbereiden zodat we volgend jaar dan terug van start kunnen gaan. Natuurlijk heeft ieder zijn eigen werkwijze en Peter zal dan ook zijn eigen accenten leggen in het MTB programma. De komende maanden zijn de bikers dus een beetje op zichzelf aangewezen om er dan vanaf 2012 weer in te kunnen vliegen.

11

WBV goes Elbrus In de vorige nieuwsbrief kon je de namen van de deelnemers lezen en ook al wat algemene informatie over deze expeditie. Na de bomaanslag in de metro van Moskou en terroristische activiteiten in de Elbrus-regio de voorbije maanden, is de rust nu teruggekeerd in het gebied. Onze organisatie ter plaatse heeft van de militaire overheid de toelating gekregen om klimgroepen te begeleiden op de Noord-route van de Elbrus. Op zondag 17 juli vertrekken er al zes deelnemers naar Moskou waar ze eerst een tweedaags stadsbezoek plannen. Op dinsdag 19 juli worden ze dan vergezeld van de andere vier expeditieleden. Samen vliegen we op woensdag 21 juli van Moskou naar Mineralnye Vody waar we een transfer maken naar het dorpje Kislovodsk. Van daaruit gaat het richting basiskamp. Van hieruit worden dan acclimatisatietochten gemaakt, de hoogtekampen ingericht en de laatste details op punt gesteld. We hebben twee dagen voorzien om een toppoging te wagen: woensdag 27 en donderdag 28 juli. Sowieso landen we samen in Belgenland op zondagavond 31 juli. Zoals steeds, een expeditie is geslaagd als iedereen veilig en wel terug thuis komt! Een voorbereidingstocht onder begeleiding van Thomas Debevere werd gehouden op 28 mei. Hiernaast het verslag van die boeiende dag.

(OEUXVH[SHGLWLH 1257+5287(

5QVOQ
Rusland... ...ligt gedeeltelijk in Azië en Europa, is het grootste land ter wereld, heeft 14 buurlanden, heeft Moskou als hoofdstad, heeft de roebel als betaaleen-

heid, heeft de kleuren wit, blauw en rood in zijn vlag, heeft een uurverschil van +2 tot +12, viert de Nationale feestdag op 12 juni, heeft de grootste kern RussischOrtodox gelovigen is en vertaald de Elbrus ( hoogste berg van Europa ) in de plaatselijke taal als Minti-Taoe.

12

Opeenvroegezaterdagmorgenachtentwintigmeitweeduizendenelf

It smells like team spirit Dag beste klimtrippers! Hier een verslagje van een avontuurlijke dag op Waalse bodem. Uit verschillende hoeken van het land komen we samen in Maillen. Na de briefing door gids Thomas en een warm onthaal in de Chaveehut, trekken we richting startpunt in Beez gewapend met rugzak, klimgordel en helm. Klaar voor een uitdagende, eerder onbekende tocht met klauterpassages over, langs, door de rotsen, ons een weg banen door de wildernis van de jungle, de NO-borden voorbij, op het parcours van een adventuretocht, glijden door de bladeren en niet te vergeten de rappel met stoflawines als gevolg. Bijzonder afwisselend, niet geschikt voor buggy’s, wél voor goede speurneuzen, maar tegelijk toch heerlijk ontspannend. Volg de gele pijlen….Makkelijk zou je zo denken, maar niet als de gele verf het laat afweten of als de wegwijzers om de hoek verstopt zitten. Zo raakt het pad wel eens zoek, ‘oeps, we zijn hier al gepasseerd’, maar wie zoekt, die vindt en al gauw raken we weer op het rechte pad.

13

Tijdens de middagpauze genieten van het uitzicht op de Maas, de wind in de boomtoppen, een crèmekarmuziekje op de achtergrond of de geplette broodpudding. We zetten onze wandeling verder over een muur te midden van het bos. Plots meldt de GPS ontvanger van Luc ons dat er een cache in de buurt verstopt zit. Even later gaan we met zijn allen op schattenjacht. Ja hoor! Gevonden! Waar precies verklappen we lekker niet. In elk geval, Guido, onze eerlijke vinder heeft het doosje terug veilig op zijn plaats geborgen. Alvast een fijne ervaring! Blauwe pijlen op de terugtocht met af en toe een paar stopjes. Zo houden we even halt bij de apenbrug voor een fotoshoot, plaspauze of krijgen we les ‘inkorven van duiven voor dummy’s’. Auto in zicht, nog even nagenieten op een terrasje, om daarna stilletjes aan terug huiswaarts te keren. “We worn cavezwort, an der ginne frang an verdiend, mo worn ollemale (Brecht, Carine, Guido, Thomas, Peter, Geert, Luc & Emilie) écht content!” Nu-hoog-tijd-voor-een-stevige-schrobbeurtgroet!

Emilie

14

Wat? Nog een beklimming? Inderdaad, naast “onze” eigen expeditie naar de Elbrus, gaan er ook nog drie West-Vlamingen mee met gerenommeerd klimmer en vriend Frank Mattens. Deze expeditie behelst de Noord-Oost beklimming en overschrijding van de Elbrus met zijn dubbele top van respectievelijk 5642 meter en 5621 meter. Dit is een Belgische premiere! Voor verdere informatie kijk je best op hun site : http://elbrusproject.wordpress.com/ We wensen hen ook veel succes toe! Dertien West-Vlamingen op de top van de Elbrus deze zomer! Duimen maar !!!

15

Activiteitenkalender 2011 Juli 3

KVB3 en KVB4 te Pont-à-Lesse

10 - 16

Stage bergwandelen o.l.v. Bart Vercruyssen

17 - 31

Stage richting de Elbrus o.l.v. Luc Biebouw

Augustus 27

Jeugdklimmen te Durnal

September 3

Familiedag te Komen ( Ice Mountain )

4

Jeugdklimmen te Beez

4

Wandeling te Oeudeghien om 09:15 uur

10

Voorklimmersdag ( o.a. reddingstechnieken )

11

KVB3 te Yvoir, KVB4 te Durnal

17

Rotskuisen

17 - 18

Wandelweekend te Sint Martens Voeren

23 - 25

Jeugd-kampeer weekend te Maillen

24 - 25

Jeugd-klimweekend te Yvoir en Freyr

Oktober

16

1-2

KVB4 te Marche-les-Dames

2

KVB3 en KVB4 te Marche-les-Dames

15

Rotskuisen

16

Wandeling te Oetingen om 09:15 uur

22

Examen KVB3 en KVB4 te Yvoir

22

Dag van de vrijwilliger te Bornem ( CC Ter Dilft )

22 - 23

Examenweekend + afsluiten klimjaar in de Chaveehut

28 - 31

Wandelweekend te Hanne sur Lesse

29 - 1

Shortclimb

November 13

Wandeling

19

Rotskuisen

December 9

Reiscafé in ‘t Sas te Harelbeke om 20 uur

17

Rotskuisdag

18

Wandeling

Up-to-date info omtrent de clubagenda zijn terug te vinden op de website :

www.westvlaamsebergsportvereniging.be

2ko7% rting

269€ 74,95€

190€

3ko0rt% ing Suunto

Core Black

189 € 55 €

/ Yellow

Millet

145 €

Low Impact , 10

mm, 70m

Recta

DP6G spiegelkompas

2ko4% rting

17

Een rugzak is goud waard Rugzakken zijn te vinden in verschillende groottes, kleuren en prijsklassen. Uit ondervinding weet ik dat een goedkope rugzak verloren geld is, deze zijn meestal heel moeilijk af te stellen, gaan een stuk minder lang mee en zijn belastend voor de rug.

Top- of frontloader ? Is er dan een verschil, een rugzak is toch een rugzak ? Klopt, maar toch zijn er heel wat verschillen. Zo is een toploader een rugzak waarbij alle producten via de bovenkant gepakt dienen te worden. Een frontloader heeft als groot voodeel dat je vanaf de voorkant al je spullen kan in- en uitpakken. Bij het inpakken van een toploader dien je op voorhand een goeie planning te maken van wanneer je wat nodig zal hebben zodat je niet telkens de volledige inhoud van je rugzak dient uit te halen. Zowel een top- als frontloader zijn in verschillende varianten terug te vinden en dit tussen de 50 en 95 liter. Een nadeel van een frontloader is meestal de prijs, deze is ( bijna ) altijd iets hoger dan een toploader.

Hoe inpakken ? Een goeie rugzak is één, deze correct inpakken is twee. Een kwalitatieve rugzak beschikt over 3 compartimenten, het boven-, midden- en ondercompartiment. Een rugzak moet een hulp zijn, geen last. Daarom is het noodzakelijk dat de 3 compartimenten zo optimaal mogelijk gepakt worden. Hou alvast deze regels in acht bij het inpakken :

Bovencompartiment Steek alles wat bereikbaar moet zijn tijdens de tocht ( regenkledij, trui, kaart, kompas, wc-papier, zakmes, lunchpakket,... ) op gemakkelijk bereikbare plaatsen zoals de zijzakjes of het bovenste compartiment van je rugzak.

18

Middencompartiment Prop je kleren in ‘foedraaltjes’ (aparte zakjes). Dat bespaart plaats en je vindt sneller wat je zoekt. Steek zware stukken liefst op schouderhoogte en zo dicht mogelijk tegen je lichaam, zo komt het zwaartepunt van je rugzak zoveel mogelijk overeen met je eigen zwaartepunt. Als je zware stukken hoger steekt, verlies je je evenwicht. Als je ze lager steekt, belast je je heupen teveel en hindert de rugzak je bij het stappen. Het vullen van het hoofdcompartiment kan o.a. met een tent, kleding, brander, brandstof, voorraad eten enzovoort. Stapel de lichtere spullen er bovenop. Denk hierbij aan spullen zoals een fotocamera, een fleece of waterbidon.

Ondercompartiment Stop je slaapzak in het ondervak. Afhankelijk van de grootte ervan, stop je er meerdere spullen bij ( best geen breekbaar materiaal ). Bijvoorbeeld toiletartikelen of je vuile was.

Aandoen en passen Voila, de rugzak is perfect gepakt en gezakt, nu nog aantrekken en aanpassen aan uw eigen lichaam. Om jezelf een comfortabel gevoel te geven, is het “aanspannen” van de rugzak erg belangrijk! Het foutief aanspannen of het overspannen van de riemen van de rugzak kan ernstige rugklachten met zich meebrengen!

1. Om te beginnen zet je de schouderriemen (indien mogelijk) op de juiste hoogte. 2. Zet alle instelbanden in een ruime stand. 3. Plaats de heupgordel, met de rugzak op je rug, zodat hij rechtstreeks rond je heupbeen slaat en plaats de lendensteun op dit deel van je rug ( daar moet het me rendeel van het gewicht worden verdeeld ). 4. Span de heupgordel netjes aan zodat deze stevig rond je heupen zit. Het mag alvast geen klemmend gevoel geven! 5. Trek de schouderriemen zo aan zodat ze redelijk spannen ( niet overspannen ). 6. Daarna span je de riempjes, die je schouders verbinden, met de top van je rugzak aan totdat ze een mooi rechte lijn vormen. Span ze niet op zodat je rugzak hol komt te staan, dit is een erg zware belasting voor je rug op lange termijn! 7. Sluit vervolgens het borstbandje.

Sportieve groeten Jens 19

Highland dreams - Schotland Plaats van samenkomst was de aankomsthal van de luchthaven van Edinburgh. Door allerlei omstandigheden was ik de laatste die daar aankwam maar geen nood: ik werd er opgevangen door de andere deelnemers. We werden er opgehaald door de medewerker van de Gulabin Lodge (*), onze uitval- en verblijfsbasis voor de komende 10 dagen. Na een ritje van ongeveer 2 uur waren we dan eindelijk in Spittal of Glenshee(*) en we hadden het laatste halfuur al kunnen zien wat ons te wachten stond. Het leek op het eerste zicht een prachtige maar onherbergzame streek en de volgende dagen zouden dit enkel maar bevestigen. Op zaterdag had Luc voor een ons een inloopwandeling voorzien: een deel van de Cateran Trail (*). Na een ritje van ongeveer een halfuur werden we gedropt in Kirkmickael (*) waar we al snel de pijltjes van de Trail terugvonden. Het eerste deel liepen we door een bos, later over weiden en stukjes weg om dan in de heide terecht te komen. Daar het nog vroeg op het jaar was, kleurde de heide nog bruin. Het moet hier prachtig zijn als dit in bloei staat! Onderweg kwamen we nog een beroemde schuilhut tegen waar we konden zien dat Luc hier vroeger ook al eens geweest was. Na 5 uren onderweg geweest te zijn, kwam Glenshee vanop de heuveltop in zicht maar Luc had nog een kleine omweg voorzien om toch nog een Schotse sage te kunnen vertellen. De zondag zouden we de eerste van vele Munro’s (*) beklimmen. We vertrokken vanuit de Lodge langs de weg en al snel ging het dalinwaards richting een hotel met bijhorende golfterreinen. Voorbij het hotel gingen we via een weide naar een pad dat ons naar een vroegere spoorwegbedding leidde. Op de bedding van die vroegere spoorweg, de Glenlochsie Railway Line (*) waarvan de restanten nog duidelijk te zien waren, gingen we steeds verder het dal in. Op het einde van het dal konden we nog de ruïne van het vroege eindstation bewonderen. Maar nu begon het echte werk, de beklimming van de eerste Munro: de Glas Tulaicheain (1051 m). Iedereen kwam boven en al snel werd de afdaling ingezet om dan het pad te vinden naar de 2de Munro van de dag: Carn an Righ (1029 m). Voor de beklimming splitste de groep in 2, 5 deelnemers gingen niet mee naar boven maar namen het pad in de andere richting. Afspraak was terug samenkomen aan het meer Loch Nan Eun.

20

Later daalden we dan allen samen terug af via een ander dal naar Glenshee om na een dag van 10 uur onderweg geweest te zijn terug aan de Lodge aan te komen. De volgende dag stond ons na het ontbijt eerst een busrit van anderhalf uur via typisch Schotse bochtige wegen te wachten. Dat maakte dat enkele deelnemers niet geheel “fris” aan het vertrekpunt in Acharn (258 m) op het einde van de Glen Clova (*) kwamen. Na een kwartiertje rust was iedereen bekomen en konden we de tocht aanvatten. Eerst liepen we een uurtje door een bos om uiteindelijk aan de rand van dat bos het fameuze keteldal van Corrie Kilbo (*) te bereiken. In de wand van de steile helling gingen we via zogenaamde “trapjes” naar boven om zo de eerste Munro van de dag te bereiken: Mayar (928 m). Via een lichte afdaling en terug een forse beklimming bereikten we de top van de 2de Munro van de dag: Driesh (947 m). Via een ander pad werd de afdaling ingezet terug naar Acharn waar we terug de rit van 90 minuten naar de Lodge konden aanvatten. Wij hadden die dag enkel de zon gezien maar aan de Lodge had het toch wel wat geregend. Alleen jammer dat er daar schoenen waren blijven buiten staan om te drogen… Tot slot stond die avond “haggis” (*) op het menu: een typisch schots gerecht dat blijkbaar reeds door de oude Kelten gesmaakt werd. Bij ons vond niet iedereen het even lekker.

Op dinsdag stond ons een tocht te wachten langs de andere zijde van de lodge. We werden door het busje gedropt aan het Glenshee Ski Centre (*) na een ritje van ongeveer 10 minuten. We beklommen achtereenvolgens de volgende Munro’s: Carn Aosda (917 m), de Cairnwell (933 m) waar men op de top ongelooflijk lelijke masten had neergepoot en de Carn a’ Gheoidh (975 m). Via een ander dal kwamen we dan terug aan het hotel en de golfterreinen. Luc ging in het hotel vragen of we de locomotief van de Glenlochsie Railway konden bezichtigen maar dit bleek niet meer mogelijk gezien deze nu blijkbaar in privébezit was. We konden wel een boek inkijken met oude foto’s over de spoorweg en de bijhorende rijtuigen en kregen daarbij ook nog uitleg van een vriendelijke dame van het hotel. 21

Bijna had Luc de uitleg voor hem alleen gekregen want het leek er even op dat hij de groep “kwijt” was… ‘s Avonds maakten we voor de eerste maal sinds onze aankomst in Schotland mee dat het regende. Sommigen hadden dit niet verwacht en hadden dan ook “natte voeten”. Op woensdag waren we al goed gerodeerd. En dus stonden er maar liefst 6 Munro’s op het programma. Van ’s morgens vroeg al zon en onder deze uitstekende weersomstandigheden werden we terug afgezet aan het Glenshee Ski Centre. In tegenstelling tot dinsdag trokken we nu de andere kant op. Achtereenvolgens werden de Creag Leacach (987 m), de Glas Moal (1068 m), de Cairn of Claise (1064 m), de Tom Buidhe 957 m), de Tolmount (958 m) en tot slot de Carn an Tuirc (1019 m) beklommen. We werden terug opgehaald door het busje en waren rond 18.30 uur terug in de Lodge waar ons een heuse barbecue wachtte. Voorwaar een mooi einde van een prachtige dag. Op donderdag stond Jock’s Road (*) op het programma en dus werden we terug met het busje weggebracht naar het bezoekerscentrum van Glen Clova. Daar startte dit pad richting Braemar (*). We stapten eerst door een bos en klommen daarna langzaam naar de col. Onderweg kwamen we nog een shelter tegen waar Luc ook de geschiedenis van kende. Eénmaal over de top was het een beetje zoeken om het pad te vinden, maar de juiste richting vinden was niet zo moeilijk aangezien we naar een meer moesten gaan. Aan het Loch Callater aangekomen namen we de rechterzijde waar een mooi pad ons langs de boorden van het meer leidde. Voorbij het meer was het nog een lange afdaling op een brede aarden weg (volgens Lore het typische “ te veel” aan zo een tocht) tot aan de parkeerplaats van Auchallater waar het busje ons opwachtte. Terug een prachtige tocht met zeer veel afwisseling onderweg. De vrijdag stond de laatste Munro op het programma. Daarvoor moesten we een eindje rijden. Het busje bracht ons in de omgeving van Balmoral (*), het Schotse buitenverblijf van de Britse Koninklijke familie. We werden afgezet op de parking van Spittal of Glenmuick (*). Gezien we toch al de 7de stapdag voor ons hadden, verkozen sommigen om niet de Munro te beklimmen maar de tocht rond het Loch Muick (*) te doen. Daardoor splitste de groep na het passeren van het bezoekerscentrum in 2 groepjes De grootste groep ging eerst richting westen om eerst de Meikle Pap (980 m) te beklimmen en vervolgens de top van de Cac Carn Beag (1155 m) te bereiken. Via een lange afdaling kwamen zij ook aan de oevers van de Loch Muick om dan zo via de noordzijde van het meer terug aan het bezoekerscentrum te komen. De andere groep ging eerst naar de oever van het meer om dan in tegenwijzerszin rond het 22

meer te stappen. Het was een ongewoon warme dag waarbij aan de straalblauwe hemel geen wolkje te bespeuren viel en dus was de afkoeling van het water welgekomen. De 2 groepen vonden elkaar terug aan het bezoekerscentrum en we werden opgehaald door het busje dat ons deze keer aan het hotel in Spittal of Glenshee dropte. Door omstandigheden moesten we daar nog 2 nachten verblijven. Maar dat vonden de meesten niet zo erg: zo konden ze geen natte voeten meer krijgen… De laatste stapdag was aangebroken en eindelijk hadden we Schots weer: een betrokken hemel die er bovendien zeer dreigend uitzag. Gelukkig waren de Paasklokken ons niet vergeten: in Schotland komen die blijkbaar op zaterdag (met dank aan Bert die ze in de gaten had gehouden). We werden door het busje afgezet in Kirkton of Glenisla (*) waar we al snel de bordjes van de Cateran Trail richting Glenshee vonden. We stapten richting Glenshee door een zeer wisselend landschap: nu eens in een bos, dan door de heide, dan over een asfaltweg en dan weer door weides. Na een uurtje wandelen gingen de hemelsluizen open om niet meer te stoppen tot bij de aankomst. Het was geen erge regen, eerder druilerig maar toch voldoende om goed nat te zijn. Onderweg kwamen we ook nog 2 prachtige kastelen tegen die echter niet te bezichtigen waren. Na een laatste stuk tussen de “highland” koeien te hebben gewandeld kwamen we moe en nat maar voldaan aan in het hotel in Spittal of Glenshee. Terug een prachtige tocht. De Cateran Trail is zeker een aanrader en heeft als voordeel dat de tocht in een lus loopt (wat dus geen logistieke problemen geeft). De laatste avond van de stage in Schotland werd voor sommigen een latertje… Op zondag werden we vroeg terug naar Edinburgh gebracht want Peter had al een vlucht om 11.00 uur. Dat maakte dat er voor de meesten nog tijd was om een kort bezoekje te brengen aan de stad. Gezien het zeer goede weer en de bereidwillige oppas van Luc (op de bagage) nam nagenoeg iedereen de bus richting stadscentrum. Iedereen was tijdig terug om in te checken en dat was dan het definitieve einde van deze prachtige week in Schotland. Op mij heeft het een geweldige indruk nagelaten en ik ben dan ook van plan om terug te gaan! Rest mij nog Luc te danken voor zijn zeer zorgvuldige voorbereiding en kundige leiding. En aan de niet West-Vlamingen, een woordenboekje verklarend West-Vlaams is in voorbereiding! Bart

Alles wat met een (*) gemerkt is, kan je terugvinden op het internet. Googlen maar… 23

SPECIAL PRICE

4 36,75

4 59,95

+

Boreal Ninja

Boreal Ninja Jr

Leatherman Skeletool & Style CS6

MSR Alpine Cookset

SPECIAL PRICE

SPECIAL PRICE

4 37,50

4 103,43

SPECIAL PRICE

4 24,75 Platypus Big Zip 2 SL

SPECIAL PRICE

4 63,75

Teva Terra Fi

4 74,92

Trangia 27- 08 UL/HA

Fjällräven Lo T-shirt Bamboo

SPECIAL PRICE

4 13,50

4 29,95 SPECIAL PRICE

4 11,25 Bridgedale Bamboo Lo

Mammut Courmayeur pants SPECIAL PRICE

4 135,25

Prijzen geldig onder voorbehoud

SPECIAL PRICE

Bridgedale Bamboo Crew

24

SPECIAL PRICE

V.u. : André Ockerman, Sint-Amandstraat 20, 9000 Gent

SPECIAL PRICE

WBV ledenbestand In dit artikel wil ik even dieper ingaan op het ledenbestand van WBV en dit op basis van de ledenlijst van 20 mei 2011. Voor een goed begrip, de teksten voor deze Nieuwsbrief moeten binnen zijn tegen eind mei. Daarom is hier gewerkt met een ledenlijst van 20 mei zoals deze dan beschikbaar was bij de federatie. Geboortejaar

Aantal leden

1930-1939

6

1940-1949

47

1950-1959

91

1961-1969

147

1970-1979

137

1980-1989

156

1990-1999

84

2000-2011

28

Op 20 mei telde WBV 702 leden waarvan 469 mannen en 233 vrouwen. Als we dit onderverdelen naar leeftijd, zien we dat de grootste groep leden geboren is tussen 1980 en 1989, dus zich nu situeert in de leeftijdscategorie tussen +- 20 en +- 30 jaar. Nemen we daar de leeftijdscategorie tussen +- 30 en +- 40 jaar bij, dan komen we aan 240 leden of meer dan een derde van het totale ledenbestand. Dit wil dus zeggen dat we al bij al toch een relatief “ jonge ” club hebben. Het oudste lid is op de datum van het verschijnen van deze Nieuwsbrief 79 jaar oud, het jongste lid is 2 jaar oud.

Hieronder de cijfers per leeftijdscategorie en een grafiekje dat dit weergeeft. Wel nog op te merken is dat we van 6 leden geen geboortedatum hebben.

25

Bij de 702 leden zijn er 3 die in het buitenland wonen, 2 in Nederland en 1 in Duitsland. De verdeling per provincie voor de overige leden kan je zien in volgend overzicht:

Provincie

Aantal leden

Antwerpen

8

Brussel

3

Henegouwen

9

Luik

1

Luxemburg

1

Oost Vlaanderen

62

Vlaams Brabant

5

Waals Brabant

1

West Vlaanderen

609

Buitenland

3

Totaal

702

26

De gemeente met het grootste aantal leden is Kortrijk namelijk 37, gevolgd door Brugge met 36 leden. Op de 3de plaats staat Oostende met 34 leden. Hieronder een grafiekje met de gemeenten met minstens 20 leden. Als we echter gaan kijken per postnummer, komt er een andere volgorde uit de bus. Het grootste aantal leden woont in de gemeenten met het postnummer 8560 (GullegemMoorsele-Wevelgem) namelijk 49. Op de 2de plaats komt het postnummer 8200 (St.-Andries en St.-Michiels) met 41 leden en de 3de plaats is voor het postnummer 8500 (Kortrijk) met 37 leden. Hieronder een grafiekje met de gemeenten naar postnummer gesorteerd met meer dan 10 leden. In totaal hebben we 452 verschillende adressen waarop al onze leden wonen.

Tot slot bekijken we nog eens hoelang de 702 WBV leden al lid zijn van de federatie, nu dus KBF maar voordien de BAC en VB(S)F. Een overzicht hieronder leert dat we 1 lid hebben dat reeds meer dan 40 jaar lid is en 15 leden die meer dan 30 jaar lid zijn. De grootste toename van nieuwe leden kenden we sinds 2008. Wat ook opvalt is dat de mensen die lid geworden zijn sind 1995 blijkbaar ook lid blijven. In de jaren voor 1995 zijn er meer leden die hun lidmaatschap niet hernieuwden.

Lid sinds

Aantal leden

Lid sinds

Aantal leden

1970

1

1997

19

1973

1

1998

22

1974

2

1999

27

1976

1

2000

18

1979

3

2001

34

1980

3

2002

30

1981

5

2003

18

1982

3

2004

27

1983

3

2005

28

1984

3

2006

30

1985

5

2007

43

1986

9

2008

61

1987

3

2009

69

1988

3

2010

74

1989

6

2011

36

1990

11

Onbekend

11

1991

12

1992

7

1993

15

1994

12

1995

19

1996

28

Dit was dus een klein overzicht van het ledenbestand van WBV. Wie nog meer info of details wil hierover, kan steeds bij mij terecht. Bart 27

Familiedag Ice Mountain We organiseren een spectaculaire familiedag in Ice Mountain te Komen waar we activiteiten organiseren voor alle leeftijden. Het programma : • • •

Aankomst: om 14.30 uur + omkleden en bekomen van het ski/snowboardmateriaal Start activiteiten op de piste: 15 uur tot 17 uur Na 17 uur volgt er nog een aperitief aangeboden door WBV

Wat valt er te beleven : • • • • • •

Snowboarden (vrij of les). Ski (vrij of les). Snowtuben (glijden met band). Tocht met sneeuwraketten onder begeleiding (bergbottinen zelf meebrengen!). Tocht met tourski’s onder begeleiding. Workshop gebruik van lawinebeepers, sondes en sneeuwschoppen.

Let op: inschrijving is ‘verplicht’: kwestie dat we zo alles beter kunnen organiseren. Indien er ter plaatse meer geïnteresseerden zijn dan plaatsen, krijgen de ingeschrevenen absolute voorrang. Voor de Workshop lawinebeepers zijn er telkens maximum 10 deelnemers per uur. Kostprijs : • •

Ingang: gratis voor WBV leden. Niet-WBV leden betalen zelf hun ingang: volwassenen 11€/pp/uur, kind 9€/pp/uur.

Les : • •

Gratis, eventueel met WBV-begeleiding: tourski tocht, sneeuwraketten tocht en workshop lawinebeepers. Gratis met monitoren van Ice Mountain: skiles en snowboardles voor WBV-leden. De niet-WBV leden betalen de les zelf.

Betalen : •

28

Gebeurt ter plaatse. Er moet op voorhand niets gestort worden.

Materiaal: • Eigen ski en snowboard materiaal mag je meebrengen (zonder extra vergoeding te betalen). • Skimateriaal (ski’s, stokken en skischoenen): 5 € per persoon per uur. • Snowboardmateriaal (softboots en plank): 6.50 € per persoon per uur. • Raketten, tourski’s en tourskibotten worden door ons voorzien. Geef dus zeker je schoenmaat door indien je wil meedoen met de tourski!! Hoe inschrijven : • Inschrijven is verplicht en de chronologische volgorde van inschrijven zal gerespecteerd worden indien er meer vraag is dan dat we plaatsen kunnen aanbieden. • Inschrijvingen gebeuren tegen ten laatste tegen 15 augustus. • Inschrijven kan op de website, of door een mailtje te sturen naar [email protected] of door haar te contacteren op 0498/578057. • Volgende informatie moet je doorgeven bij je inschrijving voor èlke deelnemer die je inschrijft :

• • • • • • Activiteit

Naam deelnemer (van elke deelnemer!). Lidkaartnummer. Favoriet uur van deelname aan welke activiteit. Volwassene, kind. Schoenmaat indien inschrijven toerski. Ski/snowboard niveau indien inschrijven voor ski / snowboardles. 15:00 - 15:30

15:30 - 16:00

16:00 - 16:30

16:30 - 17:00

15:00 - 16:00

16:00 - 17:00

Snowtuben Rakettocht Toerskit Schoenmaat

Activiteit Workshop beepers / sondes / sneeuwschoppen Skiles beginners ( kind / volwassene ) Skitles gevorderde ( kind / volwassene ) Snowboardles ( kind / volwassene ) Snowboardles ( kind / volwassene )

29

Fietstip De Maare-Mosel Radweg De Maare-Mosel Radweg is een fietspad in de Duitse Eifel tussen Daun en Bernkastel-Kues. De totale afstand is 58 km en nagenoeg overal geasfalteerd zodat dit met een gewone fiets kan gereden worden. Bovendien zijn er weinig plaatsen waar de fietsweg de gewone weg kruist zodat dit ook met kinderen kan gefietst worden. Natuurlijk kan dit ook in de omgekeerde richting gefietst worden maar het interessants is toch om dit te doen vanuit Daun omdat het dan meestal bergaf gaat in de richting van de Moezel. Het fietspad is voor het grootste gedeelte aangelegd op de vroegere spoorwegbedding tussen Daun en Wittlich. Daarna wordt tot aan de Moezel gebruik gemaakt van kleinere wegen om dan het laatste stuk langs de Moezel te fietsen. De start is aan het station van Daun. Er volgt eerst een prachtig stuk over een viaduct waar je een spectaculair zicht hebt op het stadje Daun. Dan volgt een tunnel van net geen 600 meter. Het gaat dan even bergop om daarna af te dalen richting Gillenfeld. Daar is er terug een kort klimmetje om dan langzaam af te dalen richting Hasborn waar nog een laatste klimmetje wacht. Het vervolg is een dalende weg tot in Wittlich waar het fietspad door een deel van de stad gaat.

Nadien wordt gebruikt gemaakt van kleine wegen en fietspaden naast de weg om in Lieser aan de oever van de Moezel uit te komen. Van daar gaat het langs de rivier verder tot in het eindpunt Bernkastel-Kues.

30

Onderweg kom je nog eens 2 tunnels van +- 500 m tegen en het viaduct van Plein dat echter afgesloten is. De markering van de te volgen weg is voortreffelijk: waar nodig staan bordjes en in Wittlich staat op de grond MMR geschilderd met aanduiding van de rijrichting. Op verschillende plaatsen onderweg kom je infoborden tegen die aangeven waar je juist bent en ook enige info over de omgeving. Je komt slechts eenmaal in een dorp, namelijk Wittlich, maar bevoorraden is steeds mogelijk als je even van het fietspad afwijkt. Veel plaatselijke handelaars hebben bovendien gezorgd voor reclame en borden naar hun zaak. Voor wie voldoende tijd heeft en de tocht op een vrijdag fietst: op die dag is er markt in Wittlich en het traject loopt langs deze markt. Onderweg kom je ook Restaurant-Biergarten Thomas tegen: blijkbaar iets wat wij nog niet wisten van onze Thomas… En dan is er nog het logistieke probleem: hoe keer ik terug naar Daun? Wel daar hebben de plaatselijke busmaatschappijen iets op gevonden. Om het uur vertrekt er vanuit Bernkastel-Kues een bus terug naar Daun. En deze bus heeft een aanhangwagen waarop een 30-tal fietsen meekunnen. Op voorhand reserveren is echter wel nodig want op topdagen zit alles vol (reserveren kan online op www.regioradler.de of bij de toeristische dienst van Daun of Bernkastel-Kues). Meer info over deze fietstocht op www.maare-moselradweg.de. Bart

31

Gore onder de loep Windstopper is samen met Gore-Tex het meest gekende product van de firma Gore. De firma Gore is gelegen in Duitsland en is al sinds het begin van de revolutie in technische buitensportkleding actief op dit vlak. Om die reden dat de meeste buitensporters aannemen dat een softshell per sé een Windstopper is en dat een waterdichte jacket een Gore-Tex moet zijn. Gore speelt hier gretig op in en is de concurentie altijd een stapje voor.

Softshell Velen onder ons linken de term softshell aan Windstopper. Dit is niet correct, voor de term softshell bestaat er eigenlijk geen definitie, het is een verzamelnaam voor truien / vesten die de wind tegen houden. Zo is Windstopper er één van maar ken je ook Windblock ( Millet ) Powershield ( Polartec ), Powershield pro ( Polartec ), Softtech ( Mammut ), ... ? De Softshell komt in de lagenpiramide tussen de midlayer en voor de shell-layer. We onderscheiden enkele soorten softshell : - Klassieke : - Technische : - Fleece softshell :

Normale vorm, normale positie van de zakken en basis functionaliteiten. De zakken zitten hoger dan de klassieke wat gebruik tijdens het klimmen pratische maakt zodat de gordel niet over de zakken zit. Bij dit type softshell zijn meestal onder de oksels verluchtingsritsen voorzien. Ziet eruit als een alomgekende fleece doch zit er tussen de binnenste en buitenste laag fleece een membraam die de wind stopt. Voelt iets dikker aan dan een alledaagse fleece.

Shell-layer Ook hier is de redenering verkeerd dat een Shell-layer altijd uit Gore-Tex materiaal dient vervaardigd te zijn. Het voordeel van Gore was dat zij een patent op zak hadden om de manier waarop ze een membraam ( Gore-Tex ) konden doen ademenen maar toch waterdicht was. Ik schrijf was want ondertussen is dit patent al een aantal jaar vervallen en kunnen andere tegenspelers ook deze manier gebruiken. Zo is o.a. Event hier op de kar gesprongen. Gore heeft momenteel wel nog een geldig patent op de verlijming van het membraam waardoor ze altijd dat ene stapje voor zijn.

32

2- of 3-layer ? Dit heeft niks te maken of er nu 2 of 3 lager Gore-Tex in verwerkt zit of niet. Het heeft te maken met de manier van aanhechting. Zo heeft een 2-layer Gore-Tex altijd 1 laag Gore-Tex en een losse beschermingsstof. Bij een 3-layer zit er geen losse stof meer tussen, alle 3 de lagen zijn aan elkaar verlijmd. Als klimmer is een 3-layer het meest aangewezen en meestal voorzien van een Gore-Tex Proshell.

350 of 500 euro ? Beide prijzen zijn al stevig maar waarom zou ik 500 euro betalen als ik hetzelfde type jacket kan vinden voor 350 euro ? Het verschil zit hem hoofdzakelijk in de manier van verlijming / taping van de membramen. Zo zal een jacket van 500 euro gemiddeld 6% minder taping bevatten dan de goedkopere jacket. Wetende dat taping niet ademd betekend dit een verlies van gemiddeld 6% aan ademend vermogen van de jacket. Toch niet niks.

Vrijheid merken Die is beperkt en dat is je misschien al opgevallen. Zo ziet een jacket met een Gore membraam qua vorm van merk X er bijna hetzelfde uit als die van merk Y of Z. Idem dito wat broeken betreft. Dit klopt want Gore houdt de touwtjes stevig in handen. Zo is een producent niet vrij in de opmaak van hun kleding, Gore heeft daar serieus in de pap te brokken. Het proces van een nieuw product ziet er als volgt uit : -

Gore produceert het membraam. Dit membraam gaat naar het merk die het aangekocht heeft. Het merk maakt een prototype en stuurt dit terug richting Gore. Gore moet hun goedkeuring geven over de manier van verwerking van hun membraam. Als Gore akkoord gaat mag het product in productie genomen worden.

Om de prijs te drukken en aan bovenstaande regelgeving van Gore te ontsnappen brengen bijna alle merken producten op de markt met een eigen ontworpen membraam ( die eigenlijk dezelfde eigenschappen geeft als deze van Gore ). Zo kan je o.a. bij Haglöfs het membraam Proof terugvinden, bij ..... het membraam ..... en bij ....... het membraam ........ .

Soorten Gore heeft tal van membramen op de markt, een greep hieruit is de Paclite, Proshell, Gore-Tex Soft Shell en nieuw dit jaar de Active Shell ( speciaal voor actieve sporters ).

33

Werking Windstopper kan je vergelijken met een haag. De wind gaat door een haag niet heen, regen daarentegen wel. Veel heeft te maken met de manier van het weven van de stof, door die constructie houdt het de wind tegen. Een nadeel is dat het niet 100% waterdicht is ( alhoewel het membraam Windstopper dit in de praktijk wel is maar Gore dit niet wil bevestigen ), een groot voordeel is dat het heel goed ademend is. Het membraam van Gore-Tex is eigenlijk te vergelijken met een stuk plastiek waarin miljoenen kleine gaatjes geprikt werden. De gaatjes zijn zodanig klein dat een regendruppel er niet doorheen kan maar zweet ( die eigenlijk waterdamp is ) wel. Het voordeel is dat de jacket 100% waterdicht is, het nadeel is dat het membraam minder goed ademd waardoor dergelijk product voor een actieve sporter minder aangewezen is, hier is een Windstopper beter op z’n plaats. Een bijkomend nadeel is dat de gaatjes in het membraam door o.a. zweet ( zoutkristallen ) deels verstopt kunnen geraken waardoor af en toe reinigen aangewezen is. Windstopper werkt eigenlijk altijd en in ons Belgenland het meest aangewezen membraam. Gore-Tex werkt pas wanneer er overdruk is, dit wil zeggen dat het vocht ( zweet ) van binnen naar buiten geduwd / getrokken moet worden. Gore-Tex werkt dus niet in gebieden waar het buiten vochtiger is dan binnen in de jacket ( bv. de Tropen ).

En toch ben ik nat Ik fiets bijvoorbeeld dagelijks naar mijn werk en dit tegen een stevig tempo. Ik heb als shelllayer een Gore-Tex aan. Telkens als ik op het werk aankom ben ik volledig bezweet en nat. Is dit normaal of is er een probleem met mijn jacket ? Dit is volstrekt normaal. Zoals eerder vermeld ademd Gore-Tex maar in beperkte mate. Bij normaal gebruik ( bv. Alpine, wandelen, langzaam fietsen, ... ) heeft het Gore-Tex membraam voldoende de tijd om het zweet dat je produceert te laten wegvloeien via het membraam. Wanneer er op een korte termijn plots een grote hoeveelheid vochtigheid binnenin aanwezig is ( zweet ) dan kan het membraam niet mee met de afvoer ervan. Wanneer je echter stopt met sporten en je pakweg 30 minuten de vest aanhoud zal het zweet en klam gevoel wel verdwenen zijn, het membraam heeft de tijd gehad om het weg te werken.

Onderhoud Beide producten zijn relatief eenvoudig in onderhoud. Meestal is wassen in de wasmachine meer dan voldoende. Wel opletten dat we technische kledij zo weinig mogelijk met wasverzachter dienen te wassen en in de mate van het mogelijke met kalkvrij water ( regenwater is ideaal ). Sommige merken ( vb. Grangers, Nixwax, ... ) hebben specifieke reinigingsproducten op de markt voor het reinigen van technische kleding. 32

DWR behandeling Sommige jackets ( meestal die met het Windstopper membraam ) hebben een extra DWR behandeling ondergaan. DWR staat voor Durable Water Repellent. Deze extra laag die ze bovenop de jacket gelegd hebben zorgt ervoor dat wanneer het licht gaat regenen of de ochtenddauw dat de jacket er tegen bestand is om dit af te voeren en niet te laten opnemen door het jacket. Een DWR behandeling wil niet zeggen dat de jacket waterdicht is, het is enkel een extra laag die een kleine hoeveelheid water aankan. Een DWR laag is een tijdelijk laag, het is niet blijvend. Door o.a. te wassen en het gebruik in het algemeen gaat deze laag stelsigmatig gaan “ afslijten “. Er staat nergens beschreven wanneer de DWR-laag eraf is, dit moet je aanvoelen. Wanneer een jacket met Gore-Tex een DWR behandeling ondergaan heeft kan je dit wel merken. De indruk is dat de vest water gaat opnemen en dat deze zwaarder wordt. Het is niet zo dat de jacket effectief water gaat doorlaten, de eerste laag ( waar de DWR eraf is ) laat het water door tot op het Gore-Tex membraam, vanaf daar wordt het afgevloeid. Het nadeel hier is wel dat de jacket zwaarder gaat worden doordat het effectief water heeft opgenomen. Wanneer je dit merkt is het aangewezen om de jacket terug van den DWR-laag te voorzien. In de vakhandel zijn hiervoor specifieke producten voor terug te vinden die mee in de wasmachine mogen. Sportieve groeten, Jens

33

Fun

Horizontaal 3. 5. 7. 8. 9. 10. 12. 13. 14. 15.

In Zwitserland betaal je met de Zwitserse ..... . Wat is gelijk aan 1609,344 meter ? Hoeveel meter verschil is er tussen 2 hoogtelijnen van een Italiaanse topogratische kaart ? Hoeveel buitenlandse leden telt onze club ? UIAA is de afkorting van ..... International des Associations d’Alpisme. In welk Oostenrijks dal werd de ijsmummie Ötzi gevonden ? Een heel gekende merknaam van de firma Gore is ? Welke is de hoogste berg ter wereld ? Hoeveel type’s van wandelschoenen onderscheiden we ? In welk land stroomt de rivier de Po ? Verticaal

1. 2. 4. 6. 11.

34

Wat is de hoofdstad van Zweden ? In welk land start de Incatrail ? Wat is de Duitse benaming voor een Via Ferrata ? Een heel gerenomeerd Frans outdoor brillenmerk. Vanaf hoeveel graden helling kan een lawine ontstaan ?

Bestuur

WEST-VLAAMSE BERGSPORTVERENIGING VZW

Zetel en secretariaat :

Brugstraat 57 8560 – WEVELGEM

Website WBV Website KBF

: :

http://www.westvlaamsebergsportvereniging.be http://www.klimenbergsportfederatie.be

Voorzitter

:

Bart Vercruyssen - 0474/28.69.26 [email protected]

Secretaris

:

Benny Debusseré - 0479/02.03.14 [email protected]

Penningmeester

:

Thomas De Bevere - 0474/68.33.27 [email protected]

Ondervoorzitter

:

Leo Vanreybrouck - 0475/57.88.26 [email protected]

Klimcoördinator

:

Karl Vansteenkiste - 0495/67.18.32 [email protected]

Wandelcoördinator

:

Luc Biebouw - 0477/33.92.23 [email protected]

Mountainbike :

Peter Degrijze [email protected]

Redactie Nieuwsbrief

:

Hadewych Meyns - 0498/57 80 57 [email protected]

PR & Evenementen

:

Els Meyhui - 0478/94.88.04 [email protected]

Webmaster

:

Ivo Ver Eecke - 0479/45.72.05 [email protected]

Lay-out Nieuwsbrief

:

Jens Behaeghe - 0496/90.40.20 [email protected]

Bestuurslid

:

Marie-Josephe Vanbillemont

Financiële verrichtingen :

Rekeningnummer 476-4336521-34 WBV, Brugstraat 57 te 8560 Wevelgem

Betaling lidgelden :

Rekeningnummer 068-2247992-44 KBF, Boomgaardstraat 27 bus 47 te 2600 Berchem

35

36

Werking Windstopper kan je vergelijken met een haag. De wind gaat door een haag niet heen, regen daarentegen wel. Veel heeft te maken met de manier van het weven van de stof, door die constructie houdt het de wind tegen. Een nadeel is dat het niet 100% waterdicht is ( alhoewel het membraam Windstopper dit in de praktijk wel is maar Gore dit niet wil bevestigen ), een groot voordeel is dat het heel goed ademend is. Het membraam van Gore-Tex is eigenlijk te vergelijken met een stuk plastiek waarin miljoenen kleine gaatjes geprikt werden. De gaatjes zijn zodanig klein dat een regendruppel er niet doorheen kan maar zweet ( die eigenlijk waterdamp is ) wel. Het voordeel is dat de jacket 100% waterdicht is, het nadeel is dat het membraam minder goed ademd waardoor dergelijk product voor een actieve sporter minder aangewezen is, hier is een Windstopper beter op z’n plaats. Een bijkomend nadeel is dat de gaatjes in het membraam door o.a. zweet ( zoutkristallen ) deels verstopt kunnen geraken waardoor af en toe reinigen aangewezen is. Windstopper werkt eigenlijk altijd en in ons Belgenland het meest aangewezen membraam. Gore-Tex werkt pas wanneer er overdruk is, dit wil zeggen dat het vocht ( zweet ) van binnen naar buiten geduwd / getrokken moet worden. Gore-Tex werkt dus niet in gebieden waar het buiten vochtiger is dan binnen in de jacket ( bv. de Tropen ).

En toch ben ik nat Ik fiets bijvoorbeeld dagelijks naar mijn werk en dit tegen een stevig tempo. Ik heb als shelllayer een Gore-Tex aan. Telkens als ik op het werk aankom ben ik volledig bezweet en nat. Is dit normaal of is er een probleem met mijn jacket ? Dit is volstrekt normaal. Zoals eerder vermeld ademd Gore-Tex maar in beperkte mate. Bij normaal gebruik ( bv. Alpine, wandelen, langzaam fietsen, ... ) heeft het Gore-Tex membraam voldoende de tijd om het zweet dat je produceert te laten wegvloeien via het membraam. Wanneer er op een korte termijn plots een grote hoeveelheid vochtigheid binnenin aanwezig is ( zweet ) dan kan het membraam niet mee met de afvoer ervan. Wanneer je echter stopt met sporten en je pakweg 30 minuten de vest aanhoud zal het zweet en klam gevoel wel verdwenen zijn, het membraam heeft de tijd gehad om het weg te werken.

Onderhoud Beide producten zijn relatief eenvoudig in onderhoud. Meestal is wassen in de wasmachine meer dan voldoende. Wel opletten dat we technische kledij zo weinig mogelijk met wasverzachter dienen te wassen en in de mate van het mogelijke met kalkvrij water ( regenwater is ideaal ). Sommige jackets ( meestal deze die verwerkt zijn met het Windstopper membraam

33