[email protected]
Om’e toer Zomer, E. K. voetbal, Olympische Spelen, Havendagen, fietstochtje, barbecue, vakantie, tuinklusje, sporten of zomaar lui zitten op een terras; misschien is er toch ook nog wel even tijd om Mienskip nummer 3 even door te lezen. Het lijkt er momenteel wel op dat niet veel mensen de tijd hebben om de Mienskip te lezen want het is behoorlijk druk in het dorp. Overal wordt gewerkt en geklust. De Dijksterbuursterleane heeft onlangs een splitlaag gekregen, er is grootscheeps gesnoeid rond het trapveldje, de toegangsweg naar het MFC is al voor een groot deel aangelegd e. De benedenverdieping van het café is grootscheeps verbouwd, het werk in het MFC, vooral de sportzaal vordert gestaag en op 21 mei was er grote klusdag met woningstichting WELKOM waar bij de speeltuin, de kerk en rond het Grutte Pier beeld werden opgeknapt. Ook verschillende particulieren zijn druk bezig met verbouwing van hun woning. En dan niet te vergeten, de drukte op het land, die met het mooie weer een prachtige start had. Tenslotte nog, op de achtergrond, het werk aan de N31 dat z’n voltooiing nadert. Evenzogoed snel gegaan, die aanleg, 2 jaar geleden waren er alleen nog maar wat piketpaaltjes en nu is de boel al bijna klaar om het verkeer op een veiliger manier doorgang te verlenen. Kimswerd, een rustig dorp op de Friese klei, maar als je even beter kijkt is er Aktie genoeg. Rustig, maar springlevend en zo hoort het ook. Even terug naar de Mienskip. In dit zomernummer weer de gewone rubrieken, terugblikken, de gang van zaken van vandaag en vooruitkijken. Vooruitkijken ook naar de Kimster merke, de feestcommissie is druk bezig met voorbereiden en in dit nummer wordt al e.e.a. over de merke uit de doeken gedaan. De volgende Mienskip staat weer zoals gewoonlijk in het teken van het Grutte Pier feest, al blijft er ook ruimte vrij voor actuele zaken
van dat moment. Hebt u iets wat in de volgende Mienskip geplaatst moet worden, zo spoedig mogelijk aanbieden s.v.p. want ook de redactie heeft vakantie en dus lopen de zaken in de zomer wat trager. Zo dat was de kuier Om’e tour voor deze keer, we gaan eruit met een uitspraak van onze, voor het eerst in jaren fris gewassen dorpsheld, ons aller Grutte Pier: “De drukspuit heeft mij niet gespaard, schoon is mijn zwaard, en schoon ben ik, van voeten tot baard; deez’ wasbeurt vond ik zeer de moeite waard.”
Moudekrûper:
( foar AvS)
Binne jo by de dokter om it gehoar te testen, seit de pasjint: “Begjinne jim no hast ek ris mei de test?” Seit de dokter: “De test is al hast klear.” Konklúzje: dat wurdt in gehoarapparaat.
Gedicht.
Elkenien hat dat wol ris: fan dy “opwellinkjes” , lytse filosofyske gedachten. Deidreamerijkes is sa’n samling fan dy “opwellinkjes”. Se binne fan berber van der Geest. It rigeltsje fan ’e foarside komt dêr út: De klok slacht by de graasje fan myn opwinen. Dat der altyd immen is, dy’t my opwynt…
voor een partijtje of een feestje. Voor de kunst of een lekker koppie thee. Een lekker ijssie of een kamer. Bij Manie kun je altijd terecht dat weet je.
De Bonnema’s Oepkes reis 6. Alvorens met de volgende aflevering te beginnen het volgende. De Leeuwarder courant staat thans digitaal op de computer en daarin vond ik het volgende; 1 Maart 1859. Tijdens de aftocht van de Kimswerder landverhuizers bleek dat er vier personen te laat arriveerden en het schip al onder zeil was naar Engeland. Twee van hun kinderen waren wel aan boord. Met een “visscherspink”werd de achtervolging ingezet. 29 Maart 1853 arriveerden in Harlingen weer een man en een vrouw met vier kinderen. Zij durfden de overtocht niet aan. Er waren al drie landverhuizers overleden! Eindelijk brak de 5 Mei aan, de dag van s’Heeren Hemelvaart. En op dezen dag was het dat wij Zijne wijze, ontzigtbare hand aanbiddend bewonderden. Toen namelijk waren wij met den dankbbaren eerbied vervuld, toen wij in den vroegen morgen land en eenigen tijd daarna een schip ontdekten. O! hoe gespannen waren aller ogen gevestigd naar de hemelstreek, van waar men redding verwachtte. En weinige oogenblikken daarna moest gij die tranen van blijdschap eens hebben zien vloeijen, toen genoemde kiel regt op ons aankwam. Het was een Engelsche strandvonders Schoener The Oracle, Kapitein Roberts Sands, een neger, van de Bahama Eilanden. Dadelijk werden de kinderen en vrouwen overgescheept en daarna de mannen. Al onze bagage moesten we achterlaten; maar daaraan dachten we minder. Het leven te behouden was ons enigste doel en streven een daartoe schonk de Voorzienigheid ons Haar zigtbaren bijstand. Den geheelen dag kruiste men rondom het ontredderde schip, om er af te halen wat mogelijk was, hetgeen alles buit was voor de kapitein der schoener. Des avonds zette men de Friezen en Duitschers aan wal, op het eilend Groot-Bahama. Welk eiland wij in den morgen reeds ontdekt hadden. Met deze gebeurtenissen willen wij deze paragraaph afbreken, welker inhoud met bloedige letters in ons geheugen bewaard blijft en eene volgende aanvangen
4. Verblijf op Groot Bahama. Inscheping en Reis naar Nassau. Verblijf aldaar. Vertrek en Reis naar New Orleans. Waar bevinden wij ons? Dit was de vraag welke wij elkander deden, want wij wisten toen den naam van het eiland nog niet. Een ieder wapende zich met eenig tuig. Om in tijd van nood te kunnen verdedigen. Een gedeelte van het volk begaf zich onder den blooten hemel ter ruste, terwijl de anderen de wacht hielden. En ziet,--weldra werden wij door vijanden omsingeld. Onbeschaamd overvielen ze ons kamp van alle kanten en hoe goed wij ons ook verdedigden, werden toch velen gewond. Maar ik wil uwe weetgierigheid niet in spanning houden;---die onmeschelijke vijanden waren ….Muskito’s, eene soort van vliegen, welke in de warme luchtstreek den reiziger dikwijls overvallen, zoo dat hoofd en handen geheel overdekt worden met hunne eenigzins vergiftige steken. Des morgens van den 6 Mei, gingen eenigen onzer uit op eene verkenningsreis en moesten, van wege de digtheid van’t kreupelbosch, dat geheel het eiland bedekte, de rotsen langs het strand passeren. Weldra ontdekten wij de noordzijde van het eiland iemand, die ons rustig naderde. Het was gelukkig de Agent of burgemeester van het eiland, die zeker van onzen toestand onderricht was geworden. Hij ging mede naar onze legerplaats en deed verder onderzoek naar al het voorgevallen. Spoedig werd ons water en scheepsbeschuit bezorgd, hetgeen voor ons eene lekkernij was, zoo als wij het zelden smaakten. Gedurig kwamen er visscherslieden aan, die ons eenige verkwikking bezorgden. Des namiddags deden wij opnieuw een togtje langs de kust en vonden gebouwen zoo als in sommige streken der provincie Noord-Braband. Zij werden bewoond door blanken en negers, welke zich allen even voorkomend jegens ons betoonden, gastvrij ontvingen door ons te onthalen op meelkoek, visch en spek en die zich schaamden iets van het genotene te ontvangen. Bijzonder aardig kwam het mij voor, dat eene vrouw die op een’ wiegstoel zat, met den eenen voet zich zelve en met den anderen haar kind wiegde. Op dezen dag ging ons verlaten schip eerst ten gronde. Het volk, dat op hetzelve gebleven was om te pompen, sprong in de sloep der schoener. Een onzer had door vertwijfeling de beradenheid niet de anderen te volgen en
zonk met het schip naar den afgrond. Hij zou zeker omgekomen zijn, zoo men hem niet spoedig gegrepen had, toen hij bewusteloos boven kwam. Des nachts logeerden wij weder onder den blooten hemel en werden des anderen morgens eenigen afgehaald, om hen op last van genoemden Agent, naar de stad Nassau (op het eiland New-Providence) te voeren, alwaar onderscheidene Consuls wonen. Hun koers vindt op de Kaart aangeduid met de letter b. De overige personen, (waaronder ook ik) bestaande uit een 44 tal, bleven dezen dag nog op het eiland, en verkwikten zich met oesters en helder bronwater. Des nachts daaraan werden wij op 2 vaartuigen ingescheept, welken de koers volgden, geteekend met letter c. Gedurig werd hier en daar provisie ingekocht, wijl men hier op één plaats niet veel heeft; maar alles uit Nassau komen moet. De bevolking van de Bahama-eilanden leeft arm, zoo dat men er geene rijke winkeliers vindt. De Bahama-eilanden staan onder Engelsch bestuur. Slaven zijn het niet;-de neger- leeft er vrij en onafhankelijk als de blanke inwoner. De kost op ons scheepje bestond uit rijst of boekweit met spek, visch of schildpadsoep. Onderwijl zette men ons ook wel eens aan wal, waar een blanke inwoner mij o.a. heeft verteld, dat alhier voor 2 maanden, 215 man schipbreuk leden welke ook allen over Nassau naar New-Orleans vervoerd waren. Van het schip was de kapitein niet de eerste, maar de laatste, die het schip verliet. Zoo avanceerden wij tot den avond van den 12 Mei, wanneer wij de haven van Nassau in’t gezigt hadden. Schoon was het tafereel, dat de nieuw gebouwde stad, verlicht door de schitterende avondzon, voor ons oplevert,-voorons, die een vijftigtal dagen van de maatschappelijke zamenleving waren afgezonderd. Des morgens van den 13 Mei, werden wij aan wal gezet en naar een welingerigt gebouw geleid, waar wij ons met spijs en drank goed verkwikten. Thans waren wij verblijd, dat ons lot zeker gunstiger was dan dat van de 3 verdwenen Friezen. Daarbij hadden wij nog al eenige losse kleederen, terwijl ik van de vertrokkenen heb zien gekleed met één broek, door middel van een riem vast gemaakt, zonder jas of buis aan, met één en een halven klomp en—zonder provisie voor zulk een wisselvalligen togt. Het eiland New-Providence behoort tot de Bahamaeilanden en staat mede
onder Engelsch bestuur. De inwoners bestaan uit blanken en negers, of liever koperkleurigen en hebben een welvarend bestaan. Zij betoonden zich zeer milddadig jegens ons en voorzagen door bijeengebrachte gelden, rijkelijk in onze noodigste levensbehoeften. In wel te doen schijnt iedereen hier eene eer te stellen en hunne daden hebben den stempel dier Christelijke godsdienst, welke zij hunne woorden belijden. Men heeft hier Baptisten, Episkopalen, Quietisten enz. Op Zondag den 15 Mei bezochten wij eene der kerken, en mogten op het Pinksterfeest dus onze stille verzuchtingen met de Gemeente tot Hem opzenden, Die ons zoo klaarblijkelijk had beschermd, wanneer de doodsangst onze harten beklemde. Onder de merkwaardigheden der stad behoort vooral een schoon Columbus beeld. Men leest op het voetstuk ”Columbus” en een weinig lager 1492, zijnde het jaar waarin die groote man Amerika ontdekte en zoo doende eenen rijke bron van welvaart opende voor de bewoners der oude wereld. Het was een weinig Oostelijk van hier op het eiland St. Salvador, dat hij eerst den voet aan wal zette. Verder heeft men hier een fort genaamd Charlotte, dat geheel in eene rots is uitgehouwen, met een tal van onderaardse gangen en zalen is voorzien en zeker een meesterstuk van vestingbouwkunde mag genoemd worden. Men heeft mij onder anderen laten bezien de onderaardsche zaal, waarin de Spaansche gouverneur zich ophield, toen het fort aan de Engelschen overging. De kosten van ons verblijf kwamen op rekening der reederij van ons verloren schip en beliepen nog al iets, wanneer gij met 200 tal personen iedereen dag rekent: 1/4 pond brood, 1/4 pond vleesch of spek, 3 ons rijst, 1 ons suiker en een half ons koffij. Bovendien deelden de inwoners aan ieder persoon mede: 1 witte buis en broek, 1 hemd, 1 hoed en 1 paar schoenen, terwijl wij bij den afreize ieder nog 1 dollar ontvingen. Den 1 Junij was de dag van ons vertrek en na den Docter aan boord te hebben gehad, stak men met een stevigen Noord-Ooster in zee. Het was thans vrij wat vrediger op het schip dan gewoonlijk, dewijl de Ieren met een anderen schoener vertrokken. Ook bleven er een twintigtal Ieren en Duitschers achter, welke later zouden worden afgehaald. In den nacht van 1 en 2 Junij zeilden wij om den Noordhoek der Berberij eilanden en rigten toen de koers Z.W gelijk gij op den kaart kunt zien aan
den lijn geteekend met de letter d. In den volgenden nacht passeerden wij een vuurtoren welke op eene der groepen van de Salt-Keij-Bank staat, en bevonden ons op den middag van den 3 Junij in de Golf van Mexico. Den volgenden nacht omstreeks drie uur stevenden wij om het laatste dier eilanden welke Florida omsingelen, wanneer wij N.W., dat is regelregt op de Missisippi aanzelden. Hier moet ik iets invoegen dat voor iedere Fries laakbaar en der verlichte 19 de eeuw tot schande is. Op den 5 Junij n.l. was het de dag des Heeren, wanneer het den sterveling betaamt denzelven in stillen eerbied door te brengen. En weet gij, wat de Kapitein tegen mij zeide? “het verwondert mij, dat uw volk vandaag niet in den Bijbel leest.”Gij zijt zeker alreeds nieuwsgierig, wat ons volk wel verrigte. Wel, men lag schier den ganschen dag op het dek, even als het vee in de weide. Slechts bij weinigen had het gevoel van Godsdienst nog zooveel kracht, dat zij het beste aller boeken, de getrouwe gids op de dikwijls moeitevolle levensbaan, ter hand te namen. Waarlijk, mijn lezer! Ik heb dikwerf opgemerkt, dat wij in het stichtelijk vieren van den Zondag, verre bij de Engelschen ten achteren staan. Zelf menige kleurling beschaamde ons in dit opzicht. Op Dinsdagavond den 7 Junij, hadden wij een vuurtoren der Missisippi in ‘t gezigt en waren van wege de doodelijke stilte des anderen morgens nog 2 à 3 uren van denzelven verwijderd, toen eene rivierboot die hier doorkruiste, om de schepen hooger op te voeren, ons op sleeptouw nam. Weldra bereikten wij de gewenschte kusten en hiermede willen wij dit hoofdstuk afbreken, als zijnde het einde der zeereis en een volgend aanvangen. Reinder.
Moudekrûper: Wisten jim dat it swurd fan grutte Pier, bewarre wurdt ûnder it bêd fan Lange Kees?
Thuisgekomen Thuisgekomen in Kimswerd Vorig jaar oktober bracht ik mijn oudste zoon van toen 21 naar een klein gehucht in het voormalige Oost-Duitsland. Hij wilde het boerenleven leren kennen en kon als vrijwilliger aan de slag op het biologische bedrijf van boer Eckhart. Met een licht bloedend moederhart liet ik hem achter op het rommelige erf waar een stoere tekkel van hooguit twintig centimeter hoog de kippen en eenden verdedigde tegen de vossen. Moe thuisgekomen na een lange reis stond mijn jongste zoon klaar om mij het volgende grote nieuws te vertellen: ook hij ging het nest verlaten. Het appartementje van zijn grote broer was immers vrij gekomen en het zou toch zonde zijn als hij daar niet in zou trekken. Hij was tenslotte al achttien en het was dus hoog tijd dat hij op eigen benen ging staan. ‘Het is wel leuk bij jou hoor mam, maar ik denk dat het wel goed voor me is’, waren zijn wijze en troostende woorden. Nog geen week later was zijn kamer leeg en zijn grote avontuur begonnen. De rust kwam over ons huis. Even wennen, maar zeker niet onprettig. Al snel begonnen Han en ik ons over onze toekomst te beraden. Zo langzamerhand waren we al meer samen dan nog ieder in ons eigen huis en dat beviel goed. Het stadse leven in Den Haag stond ons echter steeds meer tegen. Er kwam bij mij ook weer een oud verlangen boven. Al jaren riep ik dat ik ‘later als mijn kinderen uit huis zijn’ een B&B of pension wilde openen. In Frankrijk het liefst. In het ruige Bretagne aan de prachtige rotskust bijvoorbeeld. Half oktober hakten we resoluut een aantal flinke knopen door. We besloten samen een huis te gaan zoeken, buiten de Randstad, dat geschikt was om kamers te verhuren. Toch maar niet in Frankrijk, maar in Gelderland, Overijssel of Friesland, zodat we niet te ver van onze vijf kinderen en onze ouders zouden zijn. De weekends erna trokken we erop uit op zoek naar ons droomhuis. Al snel kwamen we in Gaast terecht. Daar stond (en staat) een kerkje te koop met appartementen. Ik vond het prachtig en zag door mijn roze bril niet de immense hoeveelheid werk die nodig was om het geheel op te knappen. Na
een nacht van weinig slaap was het romantische beeld van Gaast naar een realistisch plaatje bijgesteld en besloten we nog een keer naar Friesland te rijden en dan ook in Kimswerd te kijken naar de herberg die daar te koop stond voor een bedrag dat beter in ons budget paste. Op een zondag in de derde week van oktober stopten we onze auto op de Greate Pierwei (hoe spreek je dat uit?) en zagen de herberg. Voor Han was het liefde op het eerste gezicht. ‘Dit is het, we kopen het’ riep hij en sprong monter uit de auto om door de gesloten ramen en deuren naar binnen te turen. Bij mij moest het nog even groeien. Er zweefde nog een kerkje op mijn netvlies. Na een avond praten en dromen was ook ik om: we wilde de herberg in dat mooie kleine dorp kopen. Het paste precies in onze wensen en plannen. De volgende ochtend kregen we een koude douche van de makelaar. De herberg was al verkocht. We waren zo teleurgesteld dat we onze zoekactie tijdelijk staakten. Tot onze grote verbazing bleek de herberg later toch weer te koop te zijn. De koper had zijn financiering niet rond gekregen. Na twee bezoekjes aan Christina en Cok waren we het snel met elkaar eens. Zo snel, dat we nog geen twee weken later al met de sleutel in de hand in het pandje stonden en de oude eigenaars uitzwaaiden. Een vervreemdende ervaring. Na een paar weken plannen maken, tekenen, rekenen en een oefenweekend met vrienden, collega’s en familie pakten we op 2 februari 2008 de sloophamers op en sloegen eigenhandig de eerste binnenmuren om. Nou ja, met wat hulp van dorpsgenoten die wat meer ontwikkelde spierballen hadden dan wij. Het was het begin van een stevige verbouwing die u als inwoner van Kimswerd vast niet is ontgaan. De broers Bruinsma hebben in korte tijd de oude kroeg omgetoverd tot lichte, praktische maar vooral sfeervolle ruimtes voor onze gasten en een kleine woonruimte voor onszelf. In de weekends werkten we zelf hard mee en intussen bereidden we ons voor op de grote veranderingen in ons leven. Het huis in Den Haag werd verkocht en aan mijn loopbaan als zelfstandig communicatieadviseur en tekstschrijver kwam na twintig jaar een einde. Geen deadlines, files, presentaties en vergaderingen meer. Voor mij bestaan de dagen nu uit het verwennen van onze hotelgasten die gelukkig de weg naar Kimswerd al goed weten te vinden. En natuurlijk het bedienen van de dagjesmensen en anderen die op het terras of binnen bij de open haard iets willen drinken of eten. En dan zijn er nog de kinderen van Kimswerd die onze eerste
voorraad ijsjes al snel op hadden! We genieten er volop van. Soms is het heel vroeg op en een lange dag rennen en vliegen. Soms is het rustiger, maar iedere dag is het weer een feestje om hier in Kimswerd in onze mooie herberg te zijn. Han moet helaas nog gewoon naar zijn werk bij de vakbond voor ZZP’ers van de FNV, maar ook hij geniet van zijn weekends als herbergier. We voelen ons de koning te rijk hier en zijn geraakt door de vriendelijke en open ontvangst in het dorp en alle hulp die we kregen. Als kind groeide ik op in een dorp en het voelt alsof we hier zijn thuisgekomen. Daar bedanken we alle Kimswerders hartelijk voor en uiteraard volgt er nog een openingsfeestje voor het dorp! Eline en Han Herberg Greate Pier
Proms OKK mei Koop Schokker nei “Proms in Concert”. Op sneon 29 maart skuorden de blazers fan OKK yn de Grutte tsjerke alle registers iepen en brochten in magistraal konsert foar it fuortljocht. De leien rattelen op it dak en de oare dei hienen inkele blazers fan lytse ynstruminten de blierren op de lippen. By it nijjierskonsert wie al te hearren dat ús korps de opgeande line wer te pakken hie en dat lieten se hearre yn Harns. Jack en Angelique Bonnema krigen de geast en ha nei twa jier wer in muzikale jûn organisearre. As dy minsken wat op poaten sette dan klinkt it yn de regel as in klok. Net allinne is it publiek mear as tefreden, mar de muzikanten net minder. Dy wurde troch dy beide minsken yn ‘e watten lein. Alles ha se oant yn ‘e puntsje regele, sadat elkenien oan syn gerak komt mei iten en ek mei drinken. Sels ûnder elke stoel stiet dan in fleske mei wetter klear. Soks wurdt mear as wurdearre. Net faak meitsje jo sa’n entûsjast publyk mei en soks docht in Kimswerter mear as goed. Efter ús sieten Harnzers en dy seurden, foardat it begong, oan ien tried wei. Foaral hienen se kommentaar op it grut oantal stuollen dat reservearre wienen, mar doe’t de muzikanten los rekken bearden se as skuorde klokken fan: ”Wat in korps, wat in korps! Soks hoare ju niet in Hallingen. Dizze muziek werkt verslavend. ” Ek de kombinaasje mei Wiebe van Dijk en Tetsje van der Kooi wie geweldich. Fierder moatte wy de Kimswerters Anna en Guido Hoogeboom net ferjitte, dy soargen der foar dat it gehalte oan Bonnema’s gâns heech lei. En dan Mirjam Vis! Noch mar 11 jier âld en sa’n lef om op in poadium fan ien fjouwerkante meter sa’n staaltsje balletkeunst sjen te litten. Geweldich. OKK en Koop SchOKKer ha der foar soarge dat Kimswert wer mei docht op muzikaal mêd. Alle besikers fan dy jûn sjogge al wer út nei 2010, dan giet it wer los! Reinder.
Kind-Ouderpartij Kind-Ouderpartij 2008 geslaagd! Vrijdag de 13e, een ongeluksavond… Volgens het gezegde in ieder geval want dat was deze avond absoluut niet het geval. Een paar druppen regen was het enige wat misschien tegenzat maar voor de rest was het één groot feest. Om precies zes uur werd er begonnen in drie verschillende categorieën. In de jongste categorie streden Fleur Jongema, Bas vd Veen, Rian Faber, Ruben Postma, Dolores Vonk en Lisanne Mulder samen met een vader/ moeder of kennis om de prijzen. Voor Lisanne en Ruben was het de eerste keer dat ze echt meededen aan een kaatspartij en ze deden dat erg goed! In de finale moest Rian samen met haar moeder tegen Ruben die met zijn vader een sterk partuur had. Uiteindelijk was het Ruben die op zijn allereerste kaatspartij meteen de krans won en hier was hij natuurlijk apetrots op! De wisselbeker mag hij een jaar thuishouden en die zal vast en zeker een mooi plekje krijgen! Rian won een grote doos met gebak en die heeft de Familie Faber vast heerlijk opgegeten! In de middelste categorie was het de beurt aan Sander Wiersma, Brett Kieftenburg, Björn Kieftenburg, Bianca vd Heide, Jesse Postma en Floris Bijlsma om een mooie krans te verdienen. Er werd fanatiek gestreden en de kinderen deden erg hun best! Ze waren soms ook aan het voetballen wat niet altijd de bedoeling is tijdens een kaatspartij maar dat had vast te maken met de spanning voor de wedstrijd van het Nederlands Elftal die avond tegen Frankrijk. In de finale moest Brett Kieftenburg aantreden samen met de grootste man van Kimswerd tegen Bianca vd Heide met Eric Mulder. Ondanks dat Bianca wat last had van haar buik heeft ze wel de krans gewonnen! De doos gebak ging naar de Brett Kieftenburg die daar vast en zeker lekker van heeft genoten met de hele familie! Bij de oudste categorie waren er vijf parturen. Chris Monfils, Jelke
Politiek, Lisa Jongema, Kevin Kieftenburg en Anne Monfils deden erg hun best om de krans mee naar huis te krijgen. Of het nu met Pake, een Broer, een Papa, een Mama of een kennis was, ieder partuur deed erg zijn best en dat was ook te zien in het veld waar het er soms erg fanatiek aan toeging. Iedereen moest drie keer kaatsen, één partuur zelfs vier keer, en de uitslagen werden bij elkaar opgeteld wat er uiteindelijk voor zorgde dat Jelke Politiek samen met zijn broer de eerste prijs won. De tweede prijs was voor Lisa Jongema die samen met Pa erg haar best deed. Die flinke doos gebak kwam ook in deze categorie bij een grote familie terecht! Na de prijsuitreiking was een ieder snel van het veld verdwenen en was iedereen net op tijd thuis om te genieten van het Nederlands Elftal en de 4-1 winst op Frankrijk. Een geslaagde kind-ouderpartij, met maar liefst 17 parturen! Fantastisch om te zien dat de jeugd weer fanatiek bezig is en laten we hopen dat het de komende jaren alleen nog maar meer wordt! De jeugdcommissie van KV de Helfrichs (foto’s op www.kimswerd.com)
Dit is wel een heel groot kind!
Straatkaatsen Straatkaatsen 2008 succesvol verlopen! Begin juni vond het straatkaatsen weer plaats in de Simon Sipma straat en de Sudterp. Elke avond werd er gestreden om de winst en er hing een zeer gezellige sfeer in en om het veld heen. De velden geverfd door Sipke Palsma, bedankt daarvoor!, lagen er uitstekend bij. Ondanks dat er soms een auto in de weg stond of er iemand onder de douche weg moest worden gehaald omdat ook die de auto nog in het speelveld stond kon er elke avond zonder problemen worden gekaatst. De maandagavond was het duidelijk wennen aan het kaatsen met een grote bal. De jeugd die ook allemaal aanwezig waren hebben erg hun best gedaan. Er werd zeer sportief gekaatst, niet veel gescheld en gevloek, wat ik zeer op prijs stel. Ook de ouders langs de kant die zo nu en dan even hun steentje bijdroegen wil ik bedanken wat voor zichzelf spreekt misschien maar toch elke avond weer moest gebeuren. Uiteindelijk kon op donderdagavond de prijsuitreiking plaatsvinden. Één iemand had alle vier de wedstrijden gewonnen en hij heeft dan ook terecht gewonnen, Brett Kieftenburg. Apetrots liet hij na de prijsuitreiking aan een ieder zijn mooie krans en wisselbeker zien! Een tweede prijs was er voor Sander Wiersma, de laatste avond verloor hij met een volle telegraaf van Brett, anders had hij misschien de krans nog wel in de wacht gesleept. De derde prijs ging naar Anne Monfils, ze was drie avonden aanwezig maar heeft in die drie avonden goed gekaatst en dan ook een mooie derde prijs verdiend! Aan alle jeugd zou ik willen zeggen, GA ZO DOOR, en laten we hopen dat we volgend jaar nog meer deelname hebben bij het straatkaatsen! Bij de oudere jeugd werd er ook zeer fanatiek gestreden, van maandag t/m donderdag. De deelname was niet groots, maar met de deelname die er was mogen we erg tevreden zijn. Laten we hopen dat het er volgend weer meer zijn! De sfeer was in ieder geval gezellig, wat natuurlijk ook
het belangrijkste tijdens dit toernooi. Gelukkig hadden we het weer ook mee, we hebben geen drup regen gehad! Ook bij de volwassenen was er een winnaar en dat was Sjoerd Atze de Jong. Fanatiek ging hij elke avond er tegen aan en verdiend heeft hij dan ook de krans omgehangen gekregen! De tweede prijs was voor Tiny Wiersma, zo moeder, zo zoon… De derde prijs ging naar Anne Laanstra, jarenlang niet meer gekaatst maar hij was het duidelijk nog niet verleerd! Tot slot wil ik een ieder nog bedanken die zich met het straatkaatsen heeft bemoeid en laten we hopen dat we volgend jaar weer net zulke mooie omstandigheden hebben! Michiel de Boer. (voor foto’s van het straatkaatsen, kijk op www.kimswerd.com) De prijswinnaars: Sander Wiersma, Brett Kieftenburg en Anne Monfils
Busreis Busreis Bolsward en Wûnseradiel Doordat veel mensen in de zomermaanden naar hun vakantiebestemming vertrekken, kan dit voor u betekenen dat u tijdelijk minder bezoek van uw kinderen, buren en/of kennissen krijgt. Wij kunnen ons voorstellen dat dit een ‘leeg gevoel’ op kan roepen. Om u ook een beetje een vakantiegevoel te geven, organiseren wij een busdagtocht. Vorig jaar hebben we vanuit Stichting Ouderenwerk Bolsward voor de eerste keer een busdagtocht georganiseerd, die mede dankzij een gift van het fonds Bolsward-Dronrijp mogelijk gemaakt kon worden. Wegens grote belangstelling vorig jaar bieden wij ook dit jaar weer een combinatiereis voor 55 plussers uit beide gemeenten aan! Deze keer gaan we de afsluitdijk over. Wanneer: Waar naartoe: Vertrek: Eigen bijdrage:
8 juli 2008 Noord Holland (o.a. Medemblik en Volendam) 8.30 uur Bolsward (plein 1455) 8.45 uur Witmarsum (gemeentehuis) € 15,-- p.p. (te betalen voor instappen in bus bij vertrek)
Wilt u mee? Geeft u zich dan op van 9 t/m 19 juni via telefoonnummer 0515-576507 of via de mail
[email protected]. Deelname is in volgorde van opgave. We hopen op een mooie, gezellige dag en komen rond 18,30 uur weer in Witmarsum en Bolsward aan.
Delta Delta-fleander. Op 9 maaie meitsje wy in kuier by Sjoerd en dy om. Yn it lân, eefkes de pleats foarby, stiet in man by in ynpakt fleantúchje. Hy wachtet op in auto dy’t him mei de hiele brot ophelje sil. Wy meitsje in praatsje. It docht bliken dat er earne by Esnchede omheech gongen is en pas yn kimswert wer omleech. Sa’n 175 KM en dat yn in fleantúchje sûnder motor, in saneamde deltafleander. Ik freegje de man om wat gegevens en hy seit dat er my wol in mailtsje stjoere sil. Dat mailtsje krij ik in pear dagen letter en dêryn wiist hy my op in side fan ynternet dêr’t ik wol wat mear te witten komme kin oer syn flucht. It folgjende haw ik dan ek fan it ynternet plukt. Piloot: André Disselhorst. Datum: 09/05/2008. Startplaats: Bruinehaar –NL 15:47:46. Landingsplaats: Leeuwarden –NL ( - 24.5) (Kimswert falt blykber ûnder Ljouwert.). Flight info: Duur: 2:49:46 Max. stijging: 10.0 m/sec. Max. daling: 6 m/sec. Max. hoogte (ASL) 1980 m Min. hoogte (ASL): 0 m Starthoogte (ASL): 71 m Hoogtewinst: 1909 m Max. snelheid: 172.6 KM/u Gem. snelheid: 59.1 KM/u By opmerkingen skriuwt er noch: Voor het eerst boven Friesland gevlogen. Mooi! Boven de Waddenzee maar omgedraaid. Geland bij ‘Grote Pier’: “Bûter, brea en griene tsiis, wa’t dat net sizze kin, is gjin oprjochte Fries.”
Oan ’e ein fan syn mailtsje skriuwt er: Overigens kwamen we om 2 uur ’s nachts thuis: moe, maar bijzonder tevreden.
Moudekrûper: (Net elkenien hat boereferstân). Seit in krekt delkommen deltafleander en wiist op ’e ierappelrêchjes dêr’t de ierappels noch krekt net boppe de grûn komme: “Worden er hier ook al asperges geteeld?”
A. Hogenhout Greate Pierwei 31 tel.: 0517 64 1766
8821 LV Kimswerd fax: 0517 64 18 79
Uit de oude doos Zo bij de aanvang van het kaatsseizoen 2008 dwalen we in herinneringen nog graag even af naar de “Ald Finne”, waar eens tussen braakhok en de Sint Laurentius boerderij alweer in lang vervlogen tijden, de kaatssport hoogtij vierde. De lytse bal had het mede voor het zeggen en bij de bovenslagen teisterde ze de dakpannen van het oude braakhok. Op bijgaande foto is te zien dat ze meerdere malen moesten worden vervangen. Nog gezeten op plank en schammels was daar nog altijd het massaal toegestroomde publiek, dat hun “helden van nog op sokken”aanmoedigden en tijdens de kerkdiensten even het balletje er bij neerlegden om de zondagsrust te heiligen. Onder de schare trouwe toeschouwers zien we op de foto nog de met rijke commentaar voorziene oudjes van toen en wel Ysbrand van der Boom en Rintje de Vries, die hun kaatsverslagen onder het genot van een hapje pruimtabak op de Smit’s hoeke voortzetten en daar gesausd verder verslag uitbrachten over wat
de kleine bal te weeg had gebracht. En natuurlijk waren daar ook nog de winnaars zoals Sjouke Helfrich, Anne de Haas en Jetze Kuiper, die in 1928 voor Kimswerd de Jong Nederland-partij wonnen. Een gesloten partuur dat met de sterk uitslaande Sjouke die vaak onderhands de bovenlijn wist te passeren, de balvaste wisse Anne en het krachtmens Jetze. Een sluitend partuur dat eens zijn kaatsleerschool in de Alde Finne had opgedaan en best nog eens in de “Mienskip”mag worden opgenomen. Natuurlijk ook het braakhok met daar op de muur geschreven “Leve de kaatssport”en even zo de aandachtige toeschouwers Ysbrand en Rintje. Zo maar even een greepje nog vanuit de oude Finne, waar de kaatssport uit het tijdsbeeld is verdwenen en alweer toevertrouwd is aan de vergetelheid. Nu opgeslagen in het archief van waaruit onze huidige kaatsgeneratie misschien de moed, eer en roem kan putten om het “Leve de Kaatssport”nog springlevend en in ere te houden, door niet buiten de perken te slaan, zo nu en dan een bovenslag te maken en het balletje sportief te laten rollen. Hille
OKK Nijs fan OKK Op het moment dat ik dit schrijf, is het halverwege mei. OKK heeft een drukke periode achter de rug, en voor de zomerstop staan er ook nog flink wat activiteiten op het programma. Zoals u een tijd terug heeft kunnen lezen, hebben we ons in de maanden januari, februari en maart helemaal gericht op het Proms concert in de Grote Kerk in Harlingen. Elke woensdagavond werd er druk gerepeteerd, en vanaf februari ook bijna elke zondagmiddag. Het was vaak een drukte van belang in het nieuwe dorpshuis (gelukkig is het groot genoeg ;-) want op 29 maart zou OKK niet alleen fanfarenummers spelen, maar ook zangers en een koor begeleiden. En dat samenspel diende uiteraard ook gerepeteerd te worden. Vandaar dat in het MFC regelmatig zo’n 20 koorleden, 3 zangeressen, 2 zangers, 3 pianisten en 2 gitaristen zaten te wachten tot dat ze aan de beurt waren. Erg hectisch, en ook enorm gezellig, vooral ook omdat we door de “catering” van Jack en Angelique uitstekend werden verzorgd. Op 29 maart was het dan zover, na een officiële generale repetitie op woensdagavond en een op het laatste moment ingelaste pre-generale repetitie op dinsdagavond verzamelden alle muzikanten en zangers zich rond 18.00u in de Grote Kerk, waar een uitgebreid buffet voor ons klaarstond. Iedereen had er zin in, en er gierden hier en daar ook wat zenuwen door de keel, gezien de muizenhapjes waarmee sommige OKKers aan het eten waren…… Om 19.00u gingen de deuren open voor publiek, en dat bleef binnenkomen tot vlak voor 20.00u. Zo rond de 550 mensen zochten een plaatsje in de kerk waar ze zowel iets konden horen, als iets konden zien. Dat laatste was wel eens wat lastig, vooral voor de kleinere medemensen. Dat is een nadeel van deze locatie: Er staan hier en daar pilaren en er hangen hier en daar kroonluchters in beeld. Aan de andere kant is het geluid fantastisch, en daar gaat het bij een concert uiteindelijk toch om? Na het welkomstwoord van Jack Bonnema werd de kerk helemaal
verduisterd voor de opkomst van OKK. Dit vond ik zelf ontzettend leuk bedacht, en ik hoop dat het op het aanwezige publiek ook goed is overgekomen. In het volkomen donker kwam Afke, met een mijnwerkerslamp op haar hoofd van achteruit de kerk naar het podium lopen, terwijl ze Tango Apasionado speelde. Na 8 maten zetten de andere 1e bugels daarbij in, nadat ze hun lichtje aangedaan hadden. Zo kreeg Afke steeds meer bijval, vanuit steeds andere hoeken van de kerk, en verschenen er ook steeds meer lampjes. Alle muzikanten liepen al spelend naar het podium en gingen daar op hun plaats zitten. Toen iedereen zat, kwam dirigent Koop op, die de laatste 8 maten met 2 lampjes in zijn handen dirigeerde. Nadat de slotnoot had geklonken, moesten snel de mijnwerkerslampen afgezet worden, want het volgende stuk werd al weer ingezet. Dit was CC Rider, gezongen door Wiebe van Dijk. Na dit stuk zong Willy van der Eems begeleid door een ensemble Sara van Fleetwood Mac. Na dit mooie nummer stond the Woman in White, een heel nieuw stuk van Andrew Loyd Webber, gespeeld door OKK op het programma. Vervolgens zong Tetsje van der Kooi, begeleid door OKK Ave Maria. Om kippenvel van te krijgen, zo mooi! Hierna volgde Mijn Gebed, gezongen door Wiebe van Dijk, op orgel begeleid door Eeuwe Zijlstra, en met een trompetsolo van Gjalt de Vries. Hilariteit alom, toen Wiebe, staand hoog boven in de kerk, naast het orgel, vlak voordat hij moest beginnen zijn “tekst” naar beneden liet vallen…..”Nou, dan mut ut mar uut het hoofd!”. Hierna zong Elise Hoornweg van Rij, met begeleiding van korps en 2 gitaristen, Nothing else matters van Metallica. Hierna volgden een pianostuk met dans (Mirjam Vis) Chaques Fois, gezongen door Willy van der Eems, en de mars Stars and Stripes Forever. Na de pauze verraste Eeuwe Zijlstra alle aanwezigen met een orgelimprovisatie, en zong Dirk Kracht Geef mij je angst. Hierna kwam er een interactieve mars: Le jour plus long. Iedereen werd geacht de melodie mee te fluiten. Erg leuk om te horen, bijna 600 mensen die tegelijk zitten te fluiten! We hadden nu inmiddels al heel wat stukken gehad, en er stond nog veel meer op het programma….. Wiebe van Dijk en Tetsje van der Kooi zongen na deze vrolijke fluitmars een schitterend en ontroerend duet, met begeleiding van OKK: Con te Partiro (ook wel bekend als Time to say goodbye) Wiebe had op de repetitie wat moeite om tegelijk met het korps op te houden met de laatste
noot. Wiebe had daar echter ook gelijk een oplossing voor. Tegen Koop zei hij: “ Kiek, at jou met dat stokje staan te zwaaien, zien ik dat natuurlijk niet. Dus jou mutte met dat stokje mij even un tikje geve, dan hou ik wel op, en zij zien dat oek wel”. Tijdens de repetitie hebben we dat gelijk uitgeprobeerd, en het werkte. Wiebe triomfantelijk: “Zie, tegelyk uut!”. Bij zo’n mooi gevoelig nummer is het echter een beetje raar als de dirigent aan het eind van het stuk naar een van de zangers toe rent om hem met zijn dirigeerstokje een tik te geven. We hebben dat uiteindelijk heel subtiel opgelost. De oplettende kijker heeft het misschien gezien. Voor de minder oplettende kijkers en voor de mensen die achter een kroonluchter zaten zal ik het hier verklappen: Tetsje legt tegen het slot van Con te Partiro een arm om de schouder van Wiebe. Terwijl Koop de laatste noot voor het korps afslaat, geeft Tetsje tegelijkertijd Wiebe een “schouderklopje”. Tegelyk uut! Na dit stuk ontstond er een kleine volksverhuizing: de achterste rij muzikanten van OKK moesten met stoel en al aan de kant om ruimte te maken voor het Orpheon Emsemble met Hor che’l e la Terra, een Gregoriaans klinkend stuk met korps en gitaarbegeleiding. Hierna een compleet ander nummer: het ontzettend blije en swingende It’s oh so quiet van Björk, nu gezongen door Willy. Het programma bleef afwisselend, want na dit swingende stuk kwam Tetsje van der Kooi in een schitterende witte jurk achteruit de kerk lopen terwijl ze loepzuiver Don’t cry for me Argentina zong. Ook dit nummer werd door OKK begeleid. Elise zong hierna Melody bij melody, en Wiebe en Tetsje daarna samen de glimlach van een kind. Dit nummer wijkt wat af van het normale repertoire van Tetsje, en ze moest er in het begin wat aan wennen. Nu kon ze er echter geen genoeg van krijgen. We hadden van te voren een “lalalalaherhaling” afgesproken, waarin het publiek kan meedoen. Tetsje en Wiebe bleven het publiek maar opzwepen, zodat we die herhaling uiteindelijk 7 x (!!!) gedaan hebben! Dat was allemaal leuk en aardig, ware het niet dat het volgende stuk op het programma Dichter und Bauer was….Dit is een behoorlijk heftig technisch lastig fanfarestuk dat zo’n 10 minuten duurt. En als je al een hele avond zit te toeteren dan is 10 minuten best lastig vol te houden…….We naderden het officiële slot van het programma: Zing, vecht, huil, bid gezongen door alle zangers van die
avond, begeleid door alle muzikanten van de avond. Een soort “vrienden van Amstel live” slot dus. Volgens het boekje was dit het laatste stuk. Maar uiteraard hadden we stiekem nog wel een toegift ingestudeerd: Terwijl Jack zijn dankwoord deed en de bloemen door Angelique uitgedeeld werden, speelde OKK Everybody needs somebody. Hierna was Proms 2008 echt afgelopen. We hebben een schitterende avond gehad, en na het opruimen kon de avond nog even voortgezet worden in Anna Caspari, dat voor deze gelegenheid afgehuurd was. De foto’s van deze afterparty staan op okk.kimswerd.hyves.nl De foto’s van het proms concert en van de generale repetitie (250 stuks) zijn te bekijken en eventueel te bestellen op www.d2foto.nl/ algemeen/12/101
Afterparty in Anna Caspari
Normaal gaan we altijd ergens in februari naar Aylvastate in Witmarsum om daar een concert te verzorgen. In verband met de repetities voor Proms in concert kwam dat dit jaar wat minder goed uit, vandaar dat we onze fans op leeftijd op 14 mei bezocht hebben. We hebben in Aylvastate een flink aantal stukken van het programma van het nieuwjaarsconcert en van het proms concert gespeeld. Dit werd erg gewaardeerd. Alleen het meefluiten bij Le jour plus long ging minder goed als verwacht…… De 55+-ers van Kimswerd en omstreken gaan 28 mei op reis. Om 19.00u worden ze weer in Kimswerd verwacht. OKK zal ze dan muzikaal binnen halen. Op zaterdag 31 mei kunnen inwoners van Kimswerd, Arum en Pingjum een OKK-lid aan de deur verwachten met een kruiwagen, kinderwagen of bestelbusje vol wc-papier. Dit in het kader van onze actie “OKK heeft hoge nood/t” Dus, dit is uw kans om een flinke voorraad wc-papier aan te leggen, zonder zelf de deur uit te hoeven! Op 7 juni (2 weken eerder dan normaal, dit in verband met de Havendagen) wordt in Harlingen het jaarlijkse straatfestival gehouden. Het thema dit jaar is Scandinavië. ØĶĶ zal uiteraard ook dit jaar weer meedoen. U kunt ons tussen 13.30 en 17.00u vinden op de Vøørstråot in Hărlinġěn, ergens in de buurt van de bibliotheek. We reizen wat af in de maand juni, want op 14 juni spelen wij tijdens de Slachtemarathon op het dijkvak Arum. (Slachtehiem) u kunt ons hier zien én horen tussen 9.30 en 12.00u (voor ons speelt het korps van Arum, en na ons een brassband uit Leeuwarden, dus u kunt van 7.00-14.30u van muziek genieten) Hierna heeft OKK nog 1 repetitie, en sluiten we op 21 juni het seizoen af met een BBQ. De woensdag voor de merke komen we dan weer bij elkaar, voor de eerste repetitie van seizoen 2008/2009……. Tot ziens bij (een van) onze optredens, Tine
grafsteen Opmerkelijke grafsteen van Simon Zwerver. Simon Zwerver kwam vanuit Lemmer naar Dijksterburen. Hij trouwde met Reinskje Anema en werd zeevisser bij zijn schoonvader Jan Anema. Zwerver was een man die boordevol vissersverhalen zat. Hij kon die
verhalen op een spannende manier ten tonele brengen. Jammer dat ik daar toen veel te weinig notitie van heb genomen. Verder was het een zeer vriendelijke man, die altijd met de tongval van zijn geboortestreek sprak. Hij droeg altijd een mooie schipperspet en een bruine kiel. Doordat hij jaren op zee had vertoefd, was zijn huid door het zoute zeewater behoorlijk geëtst. Het gaf hem een filosofisch uiterlijk. Zwerver was een kenner van de Waddenzee en hij wist precies waar de vis zat, maar ook over het weer wist hij alles. Nu worden we doodgeslagen met weerberichten via krant, radio, tv en computer. Voorheen moest je er zelf voor zorgen dat je er achter kwam, hoe het weer zich zou ontwikkelen. Voor een zeevisser zeer belangrijk. Had je je in de voorspelling vergist,
dan kon je leven er vanaf hangen. Je moest vroeger via de zintuigen ogen, oren, neus en soms middels smaakcellen op de tong een conclusie trekken. Krimpende en ruimende winden opkomende en ondergaande zon, vogelgeluiden, maar ook de geluiden uit de zee. Alle waarnemingen werden geïnventariseerd en dan pas werd een conclusie getrokken en kon er besloten worden wat ze die dag zouden doen. Nam je de beslissing om uit te varen en het werd slecht weer dan kwam je onherroepelijk in de problemen. Voer je niet uit en het werd die dag mooi weer, dan was het een financiële strop. Er was geen beroep zo nauw met de natuur verbonden, dan dat van een visserman. Op de kleine amper zeewaardige houten bootjes moest je ook nog een duizendpoot zijn, om je staande te houden in het wiebelige geval. We weten allen van de grote ramp op 6 maart 1883, toen de vissersvloot van Paesens-Moddergat verging en er 83 doden te betreuren waren. Dit jaar is dat 125 jaar geleden en toen deze ramp op 6 maart herdacht werd, moest ik aan de verhalen van Simon Zwerver denken! Slechts één van die vissers werd die dag gered. Het schip de WL 2 sloeg ook door de hoge golven om, maar bleef drijven. De 31 jarige Gerben Basteleur voer met zijn vader en oom en was op dat moment net beneden. Hij wist zich met een laatste krachtsinspanning vast te klampen aan een spant. In het bijna vol gelopen schip was nog een luchtbel en daar zat net genoeg zuurstof in om 12 uur in leven te blijven. Een oom van Gerben kon zich niet zolang in het ijskoude zeewater vasthouden en verdronk waar hij bij was. Zijn vader was direct over boord geslagen. Het omgeslagen schip dobberde uren op de woeste zee en strandde na een twaalftal uren op het strand van Schiermonnikoog. Toegesnelde jeugd hoorde zacht kloppen en maakte een gat in de bodem van het schip en daar vond men, meer dood dan levend, de tot het bot verkleumde schipbreukeling. De vader van Gerben spoelde pas vijf maanden later aan. Gerben ontsprong als enigste de dans en dat gaf hem een soort van schuldgevoel. Daardoor wilde in zijn omgeving niet verder vissen. De bevolking van Moddergat ging hem verwijten maken. Hoe was het mogelijk dat juist Hij als enige door God gered was? Was hij een beter mens geweest, dan de mannen die verdronken waren? De streng gelovige bevolking dwong hem in een
onmogelijke positie. Zijn leven werd totaal vergald en hij monsterde aan op het vissersschip van Simon Zwerver en Jan Anema, ver uit de buurt. Als Zwerver over deze vissersramp vertelde, dan beleefde je het bijna in levende lijve. Zwerver kende alle ondiepten in Wadden-en Zuiderzee. Van gevaarlijke sterke stromingen in geulen wist hij alles. Overleven op zee was vaak een kunst. Ook Kimswerder vissers beleefden vaak hachelijke avonturen. Ze gingen niet allen voor vis de zee op, maar in de herfst en winter als er niet gevist kon worden ging men op ganzenjacht. In de uitgestrekte wiervelden zaten die dieren te foerageren en kon je een paar van die dieren bemachtigen, dan was er weer eten en kon je de overtollige dieren verhandelen. Soms was snel opkomende mist een ernstig gevaar. Mensen die zich dan niet meer konden oriënteren waren verloren. Een aantal vissers uit Zurich werd plotseling overvallen door zware mist. Ze konden de wal nier weer vinden en enkele dagen later vonden andere vissers hen dood in hun bootje. Ze waren dood gevroren! Ook Kimswerders beleefden rare avonturen. Jacob de Haas sloeg een keer met slecht weer overboord en die wist men nog net op het allerlaatste moment te redden. In zijn zware visserspak kon hij niet zwemmen, maar bleef wel drijven op de lucht in zijn laarzen. Net voordat hij zou zinken trok men hem met man en macht aan boord. Zijn hoofd was al onder water. Zo sloeg Hilbrand Postma ook tijdens een snel opkomende zware onweersbui over boord. Hij werd gered maar heeft nooit weer de kracht gehad om de zee op te gaan. Hij raakte sterk onderkoeld en kreeg longontsteking. Vroeger bijna altijd een fatale ziekte. Na een lang ziekbed herstelde hij gedeeltelijk en verhuisde met zijn groot gezin van Dijksterburen naar ons dorp. Hij kwam te wonen in het oude schoolmeestershuis, waar Peter Harders nu woont en begon daar een groentezaak. Zijn zoon Rinse ging met een oud paard en wagen groente verkopen in Zurich en Pingjum. Simon Jacobs de Haas beleefde weer een ander avontuur. Op een vissersschip waren altijd jachtgeweren aanwezig. Je wist nooit of je op zee een eend, gans of zeehond kon bemachtigen. Lukte het om een zeehond te
schieten dan kreeg je van de gemeente een flinke premie. Zeehonden waren de grootste vijanden van vissers. Ze vraten zich ieder dag vol met vis, die een vissersman dan niet meer kon bemachtigen. Zeehonden kwamen in zeer grote getale voor in de Waddenzee. Buiten de premie was het beest ook geld waard. Het vel bijvoorbeeld. Als men het beest ging uitkoken, kon men er traan en vet uit halen. Waardevol spul en duur. Leerwerk en paardentuig werd vroeger met traan soepel gehouden. Een dode zeehond was een fijne vangst, omdat het traan en het vet super geschikt was om tijdens winterdagen op handen en gezicht te smeren. Het was de beste bescherming tegen felle winterkou. Ook het traan en vet uit een bruinvis was een gewild artikel. Nu is alles voorhanden, maar voorheen lukte het allen slimmeriken om te overleven. Een jachtgeweer moest je wel aan boord hebben, om windhozen mee te bestrijden. Als een windhoos te dicht in de buurt kwam schoten de vissers als allerlaatste redmiddel hun geweren leeg in de gevaarlijke slurf. Volgens de verhalen raakte die slurf dan lek en zo kon je de dans ontspringen. Tijdens slecht weer viel plotseling een geladen geweer, op het schip van Simon de Haas, naar beneden. Het kwam ongelukkig terecht. Het schot ging af en de hagel vloog in een been van de Haas. Hij werd zo snel mogelijk naar de wal gevaren en naar een ziekenhuis gebracht waar de doktoren zijn voet hebben geamputeerd. De medische wetenschap stelde toen nog niet veel voor. Zijn verdere leven moest hij zich met een houten been redden. De Haas liet zich later op oudere leeftijd, vaak door een hondenkar vervoeren. Hierin heeft hij vreemde reizen beleefd. Een zeevisser had één van de zwaarste en gevaarlijkste beroepen. Vaak was de vangst minimaal en als er veel gevangen werd kreeg je een lage prijs voor de vis. Soms kon je in één nacht een vermogen verdienen . Eens was Dijksterburen een vrij grote en hechte gemeenschap van ijverige mensen, die zelf de broek moesten ophouden. Vaak kwamen er 20 kinderen naar onze school. Er woonden drie grote boeren, twee koemelkers, een gardenier die tevens veel kippen hield, een molenaar, een twaalftal boerenarbeiders, een caféhouder en een tiental zeevissers. Toen de Afsluitdijk klaar was werd een groot deel van de huizen afgebroken. Ze
stonden te dicht op de zeedijk, die toen verhoogd moest worden. Dat was het eerste begin van de aftakeling van Dijksterburen. Na het overlijden van Simon en Anne Zwerver kwam daar een einde, aan de voorheen aanzienlijke visserij. En nu, voor velen onbegrijpelijk, de eeuwenoude en historische weg naar zee ook nog totaal wordt afgesloten is Dijksterburen alleen nog voor ouderen een begrip. Het is wel jammer dat met het overlijden van Simon Zwerver zovele oude verhalen mee gingen in zijn graf. Vroeger was er op Dijksterburen altijd wel iets gaande. Die gemeenschap moest zich daar staande houden met allerhande werk. In de zomer werd massaal zeewier verzameld. Dat spul moest op de zeedijk drogen en werd daarna opgeslagen in de grote wierschuur. Deze schuur is de enigste wierschuur nog in Nederland. In de winteruren ging men het persen tot grote balen. Het werd vooral gebruikt voor vulling in kinderbedjes. In de herfst en de winter waren er ook nog “wilsterflappers” actief. De vissers moesten in het winterseizoen hun netten opkalefateren, het zogenaamde “boeten”. Daarna werden ze in een grote taanpot gedompeld. In zo’n pot werd teer gedaan en aan de kook gebracht. De warme teer trok in het touw en op die wijze werden de fuiken geconserveerd. De netten gingen dan veel langer mee. Achter het erf van Anne Zwerver stond een aantal jaren geleden nog zo’n oude pot. Helaas is het ding door anderen genaast. Op Dijksterburen was tot 1950 nog een echt mooi strand. Tijdens mooie zomerdagen was het daar een drukte van belang. Van verre kwam vooral de schooljeugd massaal op de fiets naar die plek. Het was een soort zwemparadijs. De naam was ”De Brijkom”. Velen hebben daar het zwemmen geleerd. Helaas werd er steeds meer rioolwater in zee geloosd en het slib uit die smurrie zette zich af op de Friese kust. Het strand werd een onherkenbare vieze blubberpoel. Jammer, want alles bij elkaar geeft Dijksterburen toch wel een sentimenteel gevoel. Slechts vage herinneringen resten ons! Reinder.
De Helfrichs Wedstrijdagenda Kv de Helfrichs seizoen 2008 Zondag 27 jan Zaalkaatsen met Zurich categorieën 10.00 uur
alle
Zaterdag 24 mei 11.00 uur
KNKB Dames hoofdklasse
uitnodiging
Zaterdag 24 mei 10.00 uur
KNKB Dames senioren
del + verl
Zondag 25 mei Ledenpartij categorieën 10.30 uur
alle
Zondag 1 juni
Gezamenlijke ledenpartij in Zurich met Pingjum en Kimswerd
Vrijdag 13 junii 18.00 uur
Kind ouderpartij
kind/ouder
Zaterdag 14 juni 11.00 uur
Federatie senioren
vrije formatie
Zaterdag 21 juni 11.00 uur
Federatie schooljeugd
del
Zaterdag 21 juni Federatie afd.com meisjes
meisjes/pup welp jon
Zondag 22 juni Ledenpartij categorieën 10.30 uur
alle
Vrijdag 4 juli 17.00 uur
Verrassingspartij
jeugd
Zaterdag 19 juli 10.00 uur
KNKB Pupillen jongens
uitnodiging
Zaterdag 19 juli 10.00 uur
KNKB Pupillen meisjes
uitnodiging
Zondag 20 juli
Pelotepartij leden
Zaterdag 16 augustus Merke ledenpartij categorieën 9.30 uur
alle
Zondag 17 augustus KNKB Heren hoofdklasse 12.00 uur
vrije formatie
Zaterdag 30 augustus KNKB Jongens met 2e jr 10.00 uur
del
Zondag 7 september Pearkekeatsen 13.00 uur
vrije formatie
Vrijdag 5 september Slotmiddag ntb
jeugd
Vrijdag 12 september Slotavond vrijwilligers 19.00 uur
leden/ sponsoren
25 jier lyn De Mienskip nr. 3 van juni 1983 opent met Om’e toer waarin beschreven wordt dat het voorjaar extreem nat is geweest, maar dat het op het moment dat deze aflevering geschreven is werd eindelijk iets beter gaat. De nieuwe tekenaar Frans Colman wordt aan de lezers voorgesteld. Verder is er het overzicht van het van het bevolkingsverloop en tenslotte wordt nog vermeld dat Geertje van Oudheusden schaakkampioene van Friesland is geworden. Van de kaatsvereniging is er het nieuws dat er een nieuw bestuur is gevormd, nadat het oude was opgestapt. Voorzitter W. de Haan belooft de mouwen te zullen opstropen om de vereniging weer tot een hechte eenheid samen te smeden. Op de Buren werd een rommelmarkt gehouden t.b.v. de jeugdclub. Daarna volgen enkele korte berichtjes van o.a. de biljartvereniging en de volkdansclub. Vervolgens worden de lezers voorgesteld aan de bewoners van het grote huis naast het café, de familie Tassabajof. Ook wordt de geschiedenis van het huis, gebouwd rond 1915 nader bekeken. W. de Haan verteld nog e.e.a. over de kaatsbal en de geschiedenis ervan, soortgelijke ballen werden ook gebruikt bij het golf en kolf spel. Daarna weer een paar korte stukjes over jeugd-EHBO, Greenpeace actie op Koninginnedag en de toneelavond. S. Brunia schrijft nog een stukje over het slechte voorjaarsweer en de gevolgen ervan voor de akkerbouw. Met name voor een goede afloop van de pootaardappel teelt werd dat voorjaar gevreesd. Het was 25 mei en er waren nog bijna geen aardappelen gepoot, wat inhield dat het groeiseizoen amper acht weken zou gaan duren. Pas in de week van 6 tot 11 juni konden de boeren uiteindelijk aan de slag. Dan alweer enkele korte stukjes met bijdragen van lezers. Tenslotte nog de mededeling dat er een informatie avond in het café gehouden wordt over 8 te bouwen premie A woningen. Tot zover het Kimswerder nieuws uit juni 1983.
Humanitas Maatjes gezocht voor mantelzorgers Stand-by Fryslân In 24 Friese gemeenten koppelt Stand-by Fryslân al vele jaren vrijwilligers aan mantelzorgers die er eens tussenuit willen. Mantelzorgers zorgen voor een naaste met een handicap of chronische ziekte. Deze zorg geeft vaak veel voldoening, maar kan ook steeds meer tijd en energie gaan vragen. Het tijdelijk overdragen van de zorg is voor mantelzorgers dan ook belangrijk. Het blijkt dat hierdoor de relatie met de verzorgde verbetert, dat de mantelzorger zich minder eenzaam voelt en minder last van stress heeft. Kortom, mantelzorgers houden de zorg langer vol als zij de zorg af en toe kunnen overdragen. Vrijwilligers kunnen hierin een belangrijke rol spelen. Maatjes Tijdens de vervanging, zoals Stand-by Fryslân die in de thuissituatie biedt, houdt de vrijwilliger de verzorgde gezelschap, doet zo mogelijk een gezamenlijke activiteit en biedt zowel verzorgde als mantelzorger een luisterend oor. De vrijwilliger is voor beide een maatje! De coördinator zorgt voor een zorgvuldige koppeling tussen vrijwilliger en hulpvragers. Belangrijk is dat de hulpvrager op de vrijwilliger kan rekenen. In overleg worde de vrijwilliger op een vast tijdstip ingezet of is op afroep beschikbaar. De vrijwilliger wordt vanuit Stand-by begeleid en krijgt een introductiecursus aangeboden. Zomer De zomer is voor velen een tijd vol plezierige buitenactiviteiten. Voor mantelzorgers is dit echter niet altijd weggelegd, vooral voor hen die dag in dag uit voor iemand zorgen, die ze niet alleen kunnen laten. Veel familieleden en bekenden, die anders een oogje in het zeil houden, zijn op vakantie. Maar mantelzorgers willen er in de zomer ook wel eens tussenuit, bijvoorbeeld een middagje vissen, wandelen, fietsen of naar een braderie.
Het tijdelijk kunnen overdragen van de zorg is voor mantelzorgers in de zomer juist ook nodig. Met de inzet van een vrijwilliger van Stand-by kunt u met een gerust hart genieten van zomerse activiteiten! Belangstelling Heeft u enkele uurtjes per week (of meer) tijd over en lijkt het u fijn om deze in te vullen met zinvol vrijwilligerswerk als maatje van een mantelzorger en verzorgde? Nog deze zomer of pas in het najaar? De vrijwilliger is bij ons WA verzekerd en ontvangt een onkostenvergoeding. Neem dan voor meer informatie of aanmelding contact op met De Poort, Sneek, telefoonnummer 0515-414162. Ook kunt u onze webside bezoeken: www.stand-byfryslan.nl.
Moudekrûper: It is wer de tiid fan ’e alvestêdetochten: kuierje, (TH hat it wer dien sûnder ien inkele blier!), op ’e fyts, mei boaten, mei âlde auto’s, op motors, op autopetten. It wurdt tiid foar wat nije prestaasjes lâns de alve stêden: efterútrinne, hinkelje of soksawat.
Mededeling
Collecte. De jaarlijkse collecte voor het Nationaal Fonds Kinderhulp, die gehouden is in de week van 20 tot en met 26 april, heeft in kimswerd € 302,22 opgebracht. Hiervoor zijn 6 collectanten op pad gegaan. Het ingezamelde geld is bestemd voor kinderen in Nederland die, meestal door problemen thuis, te maken krijgen met jeugdzorg. Kinderhulp financiert met de opbrengst van de collecte bijvoorbeeld een klimrek bij het kindertehuis, een fietsje, het lidmaatschap van een sportclub, of een weekje kamperen. Met deze extra’s geeft Kinderhulp veel kinderen een beetje gewoon geluk. Collectanten en gevers: hartelijk dank! Ria Vis-Levering.
Verhuisbericht. Per 27 mei 2008 luidt het adres van D.Postuma, Harlingerweg 19-A, 8821 LD Kimswerd: Welgelegen 16, 8861 XR Harlingen. Telefoonnummer/faxnummer en e-mailadres blijven ongewijzigd: 0517 – 642452 en
[email protected] Ouderdom heeft mij gedwongen te verhuizen. Ik blijf evenwel bij de kerk in Kimswerd. Ik dank u allen hartelijk omdat u mijn verblijf in Kimswerd zo prettig heeft gemaakt: ik heb er met het grootste genoegen gewoond. De lidmaatschappen enz. blijven gewoon doorgaan. Ik hoop dat we elkaar nog vaak mogen tegenkomen.
Yntema. In de Leeuwarder Courant van 9 februari stond in de rubriek 100 jaar Elfstedentocht een prachtig verhaal van de Kimswerder Jan Lambertus Yntema. Als je dat leest moet je daar meer van weten! In de winter van 1908-1909 vroor het fel en al snel lag er een dikke laag ijs in sloten en vaarten. Voor liefhebbers van schaatsen brak er een waar feest aan. De ijsclub van Kimswerd ging een schaatswedstrijd voor jongens uitschrijven. De eerste prijswinnaar werd Jan Barts Yntema. De eerste prijs was een mooie barometer. In die tijd was een eerste prijs bij het schaatsen een grote eer. Jan was knecht bij zijn oom Tseard Postma. Postma woonde op de boerderij waar Beert Politiek nu woont. In 1907 stond daar één van de grootste boerderijen uit de omgeving. Tseard Postma was niet alleen eigenaar van die boerderij, maar ook van de boerderij, Popta Zathe, waar Poppe en Nelly Wiersma nu wonen. Hij was niet alleen een rijke boer, maar ook een boer met grote kwaliteiten. Verder had hij ”frjemde oanslaggen”, vreemde kuren, grappen en streken. Hij was één van de voorvaders van onze oud-veearts Geert Alberda. Ook een man van vreemde grappen. De ouders van Jan Yntema waren boer op Eenhoorn te Kornwerd. Jan was nog maar vier jaar toen zijn vader overleed. Zijn moeder Akke zette in eerste instantie het boerenbedrijf wel verder, maar toch ging ze na enige tijd de boerderij verhuren, tot het moment dat haar zoon Jan zelf boer kon worden. Ze vertrokken naar Workum. Daar bracht Jan zijn jeugd en schoolperiode door. Hij leerde daar als jongen vrij vroeg het melken bij een “komelker”. Na de lagere school ging hij naar een oom, Tseard Herres Rinia te Hiddum. Een paar jaar later vertrok hij naar Kimswerd om het boerenvak te leren bij weer een oom Tseard Postma. Hij voelde zich beter thuis in Hiddum dan in Kimswerd, maar Postma was wel beter boer en hij leerde
daar de fijne kneepjes van het vak uitermate goed. In 1909 werd er een Elfstedentocht uitgeschreven op 2 januari. Jan had echter besloten om deze monstertocht op 1 januari te rijden. Ook de boerenzoons Klaas en Wiebe Westra waren van de partij. Het drietal besloot om in Bolsward te starten. Eerst op schaatsen naar die stad en om kwart voor zes gingen ze van start. Vandaar reed men naar Workum. Aankomst om 7 uur. Sj. van der Zee noteerde de aankomsttijd in het boekje waar alles in werd bijgehouden. Daarna Hindelopen om 7.30 uur. Aankomst Staveren 8.45 en Sloten om 10 uur. Ijlst 11.14 Sneek om 11.45, Leeuwarden 1 uur, maar bij de handtekening in Dokkum geen tijd. Franeker om 6.11 en Harlingen 6.45. De tocht duurde lang omdat ze alle keren in een stad moesten afbinden en dan een handtekening halen. Verder was het slecht weer mistig en zacht ijs. De baan was ook heel slecht. In die tijd was er veel vervoer met boten en die hadden er voor gezorgd, dat het ijs steeds werden stukgevaren en toen de winter doorzette bestond een gedeelte van de ijsvloer uit vastgevroren schotsen. Waarom ze de officiële tocht niet hebben gereden weet ik niet. Ik denk dat ze gedacht hebben, dat die door de dooi niet door zou gaan. De volgende dag was de officiële tocht dan ook veel zwaarder. De snelste schaatser, Marten Hoekstra had er 13.50 uur over gedaan. Van de 22 deelnemers kwamen er slechts 9 aan. Yntema met zijn maten deden er 13.45 uur over en alle tijden van doorkomst staan keurig met een handtekening in een aantekenboekje. Toen de boerderij op Eenhoorn weer vrij kwam werd Jan Yntema daar boer, maar hij vertrok in 1919 naar Arum. Hier lag echter het meeste land over de Bolswarder vaart, waar een brede “barte”, een zeer eenvoudige brug, over lag. De boerderij, met de mooie naam “Jaringa state” waar Tseard Postma op woonde, werd op een gegeven moment verkocht. De nieuwe eigenaar werd IJselstein. Die heeft daar niet veel geluk gehad. In 1924 heerste hier een vreemde kinderziekte waar hun zoontje Willem aan overleed. Een paar weken eerder was al een kind van R. de Boer overleden. Enkele jaren later is de boerderij onder mysterieuze omstandigheden opgebrand. De boerderij zat vol vlas en toen hij op een avond in brand raakte was de zaak niet te houden. Twee brandweerkorpsen bestreden
de brand Harlingen en Witmarsum. De beide brandweercommandanten schreeuwden om het hardst, om hun mannen aan te voeren. Toen de commandant van Harlingen op een bepaald moment de opdracht gaf tien atmosfeer, schreeuwde de commandant van Witmarsum, vijftien atmosfeer, terwijl hij slechts zes tot zijn beschikking had. Tussen die korpsen was het haat en nijd. Het vuur schoot tientallen meters de lucht in. In vlas zit lijnzaad en dat bevat veel zeer brandbare olie. In het dorp Holwerd zagen de mensen de vlammen, maar die dachten dat het in Stiens was en gingen op pad om te kijken. Aangekomen in dat dorp was er niets te zien. In Stiens dacht men dat het in Dronrijp was en de mannen reisden verder tot ze uiteindelijk in Kimswerd kwamen. De boerderij is herbouwd maar veel kleiner. Yntema bleef een echte schaatsliefhebber en werd in Arum al snel bestuurslid van de ijsclub. Verder mocht hij er graag met de arrenslee op uittrekken en de kinderen er mee van school halen. Hij had hier zelfs een speciaal paard uit Groningen voor gekocht. Een lang verhaal van Jan Barts Yntema, maar ik wilde het u niet onthouden. Reinder.
Moudekrûper: R en B(eatrix) koenen it bêst mei elkoar fine
De Piere Pôlle Nieuws van Speeltuinvereniging Woensdag 21 mei hadden we in Kimswerd Woningcorporatie Welkom op visite. En wat voor visite: 13 werknemers van Welkom die de handen behoorlijk uit hun mouwen hebben gestoken! Vorig jaar is Welkom begonnen met het houden van een actiedag, waarbij werknemers van het bedrijf op diverse plaatsen in hun werkgebied een hele dag aan het werk gaan voor de gemeenschap. Dit jaar was Welkom actief op 5 plaatsen: Bolsward, Winsum, Jirnsum/Warten, Terwispel en dus Kimswerd.
Als Speeltuinvereniging hebben we de helpende hand aangevraagd voor de werkzaamheden in de speeltuin die sowieso met vrijwilligers gedaan moesten worden in verband met de wederopbouw van onze speeltuin. Maar Welkom liet weten ook graag nog iets algemeens voor het dorp te willen doen. Samen met Dorpsbelang is een keus gemaakt uit allerlei klussen die er zijn in het dorp. En zo ziet Grutte Pier er weer fris uit, is het onkruid bij de ingang van de kerk weggehaald, zijn de twee hekken bij de kerk opnieuw geverfd, staan er weer nieuwe plantjes in de bloembak bij de kerk, is het bankje bij de kerk opnieuw gelakt, heeft de speeltuin een nieuw hek gekregen (mét een naambordje erop), is de bestrating gelegd aan de binnenkant van het hek en zijn de oude speeltoestellen die blijven staan in de speeltuin opnieuw geverfd! Bovendien krijgen we nog een tweede bankje in de speeltuin, aangeboden door Welkom! Bedankt dorpsbelang voor het attent maken op deze actie-dag en jullie hulp! Bedankt Woningcorporatie Welkom voor al jullie hulp. Bedankt dorpsgenoten voor jullie hulp! (we hoorden later dat we één van de twee dorpen waren met de meeste helpende dorpsbewoners!) Bedankt Jongema Sierbestrating! Bedankt MFC voor de catering!
Enne…., hoe staat het nu met die nieuwe speeltuin? We kunnen jullie berichten dat de speeltuin is besteld! Dankzij alle gulle giften in de envelopjes, een gift van het plaatselijke Jachtfonds en de laatste benodigde 2000 euro van Dorpsbelang is het geld bijelkaar gebracht! Er is nog één wens van de speeltuinvereniging over: een valondergrond (rubber tegels) onder het draaimolentje (één van de oude toestellen die blijft staan). Dit geld is nog niet bijeengebracht, maar we hebben onze hoop gevestigd op de bedrijven in Kimswerd. Zoals het nu lijkt wordt de speeltuin in week 32 geplaatst, in de laatste week van de zomervakantie dus. Het bedrijf Flexibilo Playground Equipment heeft ongeveer een week nodig om alles te plaatsen. Financieel staan we er op dit moment als volgt voor: Nodig voor de herinrichting: € 48.476,95 Binnengekomen/Toegekend: Overheid: Provincie Gemeente
€ 10.000,00 € 11.350,72
Fondsen: Samen Buiten Spelen Stichting VSB Fonds Bolsward/Dronrijp Stichting ’t Nut Fundatie Van den Santheuvel, Sobbe Stichting Zonnige Jeugd
€ 11.000,00 € 2.500,00 € 3.500,00 € 1.700,00 € 3.000,00
Lokaal: Dorpsbelang Dorpsbewoners Jacht Fonds Bloemenactie Jantje Beton Collecte
€ 2.000,00 € 900,00 € 250,00 € 650,00 € 150,00
Eigen inbreng: Eigen financiële inbreng Totaal:
€ 1.476,23
€ 48.476,95
Nog nodig voor de valondergrond onder de draaimolen: € 2.167,82. Binnengekomen van bedrijven in Kimswerd: • • • •
Spes Mea Zeilcharter (Jan Timmerstraat 4): Jongema Sierbestrating (Simon Sipmastraat 1): Agro-Servo (Greate Pierwei 31): Popta-Zathe Bêd & Brochje Camping (Kimswerderlaan 6):
€ 150,00 € 150,00 € 50,00 € 50,00
Bedankt dorpsgenoten voor jullie giften! Bedankt (enkele bepaalde)dorpsgenoten voor de hulp bij het afbreken/verplaatsen/ afvoeren van oude speeltoestellen en hek! Bedankt fondsenverstrekkers! Namens Speeltuinvereniging “De Piere Pôlle”: Harmke Bijlsma-Johnson
Moudekrûper: In tút fan AH foar PvV!
Dorpsbelangen In de periode tussen Mienskip nr. 2 en nr. 3 werd er twee keer vergaderd en was er het tweejaarlijkse overleg met het gemeentebestuur. Op de vergadering van 8 april konden we naast het nieuwe bestuurslid, Els Bleijenburgh ook Femke Peringa verwelkomen. Ze had zich enige tijd na de jaarvergadering aangemeld als belangstellende en kon dus nu gelijk aan de slag. Tijdens deze vergadering kwamen de volgende onderwerpen ter sprake: - De situatie ronde de verkoop van It Foarhaad. - Evaluatie jaarvergadering: Er werd afgesproken dat de jaarverslagen minstens twee weken voor de jaarvergadering ter inzage aan te bieden. - Over de medicijndistributie kon weinig gezegd worden, omdat er nog een nieuw proces aan zit te komen; daarom (voorlopig) nog geen actie. - De federatievergadering te Skúzum: hier is duidelijk naar voren gekomen dat woningbouw in de kleinere dorpen niet meer mogelijk is; we zullen ons dus als Dorpsbelangen in gaan zetten voor verbetering van het (senioren) woningbestand. - De agenda voor de ontmoeting met het gemeentebestuur werd opgesteld; punten o.a. De Streek, wandelroute, fietspad richting Arum en overhandiging Dorpsvisie. Van een niet gebruikte rekening werd € 2.000,-- geschonken aan de speeltuinvereniging en verder werd € 2.700,-- gereserveerd voor antieke straatverlichting langs De Streek en de Duivengracht. - De gemeente blijkt bezig te zijn met een ontsluitingsroute achter de ijsbaan langs naar het bedrijf van P. de Boer zodat zwaar verkeer niet langer langs De Streek hoeft. Plannen zijn nog in een pril stadium, maar wel serieus. - Ook werd nog gesproken over een standpunt betreffende de vuilverbrandingsinstallatie te Harlingen. Het bestuur vindt dit een zaak voor politiek en actiegroepen en houdt zich dus afzijdig van deze kwestie. Op 24 april was er het tweejaarlijkse overleg met het gemeentebestuur. Bij de opening van de vergadering bedankte voorzitter B. Bierma het college voor de goede medewerking betreffende de problematiek bij de verkoop van It Foarhaad. - Het voorstel om de antieke verlichting voor De Streek en de Duivengracht te plaatsen viel goed bij het college, men zegde toe mee te betalen aan plaatsing en onderhoud. - Ook werd de ontsluitingsroute besproken, de gemeente is al in bespreking met grondeigenaren en ook overigens wordt hard gewerkt om tot een oplossing te komen.
- Over de wandelroute is nog weinig te zeggen, de gemeente wil e.e.a. eerst nader bestuderen. - Het fietspad richting Arum zal een beperkte onderhoudsbeurt krijgen, geld voor vernieuwing is momenteel niet beschikbaar, ook de geplande rotonde Tolhek gaat waarschijnlijk niet door wegens andere prioriteiten. - De verkeersdrukte op Sûdterp is groot, waarbij ook nog eens te hard wordt gereden. Het college zegde toe de zaak te bekijken en er eventueel iets aan te gaan doen; te beginnen met een matrixbord met registratie van overtredingen. - Verder werden besproken: de Speeltuin, de verkrotting en de aanpak ervan, het plaatsen van een strooimateriaalbak en het trapveldje dat in augustus geëgaliseerd en nieuw ingezaaid zal worden. - Tenslotte vroeg het college nog naar het sociaal- en cultureel verenigingsleven in Kimswerd. Op 13 mei was er weer een gewone bestuursvergadering. Het overleg met de gemeente werd besproken. Daarna werd voor het laatst de verkoop van It Foarhaad besproken, deze werd definitief afgerond op 5 mei, dit vooral tot opluchting van voorzitter Boudie Bierma, die hier samen met Tsjebbe Hettinga een hele kluif aan heeft gehad. - Om de kosten voor “Kimswerd op A4” te dragen hebben Dorpsbelangen en de redaktie van De Mienskip elk € 120,-- per jaar toegezegd. - Fenny Hibma hoopt de administratie van It Foarhaad binnenkort te kunnen afsluiten, nog enkele rekeningen te ontvangen, of af te dragen, dan kan er een streep onder worden gezet. Ook de lopende verzekeringen op het gebouw zijn al opgezegd. Op 17 juni wordt nog één keer vergaderd en dan gaat het bestuur op “zomerreces”, hebt u nog iets voor deze vergadering laat het even weten, of anders kunt u tot oktober wachten….. Tot zover de mededelingen van Dorpsbelangen. Klaas Hibma
De Merke 15,16 en17 augustus zal traditiegetrouw de merke van Kimswerd plaats vinden. Hoewel, helemaal volgens traditie zal het niet zijn ,het wordt de eerste keer dat de merke zich in en rond het nieuwe mfc zal afspelen. De verschillende mfc commissies zijn druk bezig om alles tiptop voor elkaar te krijgen om alle dorpsbewoners, kaatsliefhebbers en feestgangers te kunnen ontvangen tijdens de merke. Meer dan ooit wordt de merke een dorpsfeest voor en door het dorp ,we hebben alles in eigen hand, de accommodatie, de hapjes en de drankjes en als een landelijk bekende weergoeroe op onze uitnodiging in gaat misschien zelfs het weer.
De feestcommissie heeft dit jaar dan ook “feest” als thema voor de merke gekozen . We hopen dat Kimswerd er in de week van de merke feestelijk uit zal zien en dat de straatversieringen uitbundig en kleurrijk zullen zijn.(wij rekenen op u) . Dan de merke zelf: het programma is bijna rond, maar we zullen nog niet alles prijs geven . Wel kunnen we zeggen dat we de band “gratis bier” dit jaar voor de zaterdagavond gecontracteerd hebben. Op de vrijdagavond zullen de “feetwarmers” voor ons optreden ,en ook hier weer een bandlid uit het dorp. Over deze band meer in de volgende Mienskip. Houdt u er rekening mee dat ook als de zon schijnt tijdens de merke het toch een natte bedoening kan worden………. Tot zover de tipjes van de sluier. Zoals elk jaar vraagt de feestcommissie van de dorpsgenoten een vrijwillige bijdrage om de verschillende activiteiten te kunnen bekostigen ,naast de verschillende sponsorgelden ,waar de feestcommissie erg blij mee is, is uw bijdrage klein of groot onontbeerlijk om er een knalfeest van te maken .U kunt uw donatie in de huis aan huis bezorgde enveloppen meegeven aan Trijntje Thewissen en Fenny Hibma, zij komen binnenkort weer bij u langs. Bij voorbaat onze dank. Namens de Feestcommissie Jasper van Schaik
Alles draait om mensen, thuis! Of u nu jong bent of oud, ziek of gezond: als u wat hulp nodig heeft in uw eigen omgeving, staat Thuiszorg Zuidwest Friesland voor u klaar. Wij bieden een grote diversiteit aan producten en diensten. Bij u thuis, op het moment dat u het nodig heeft. Dat doen we al jarenlang. We bieden persoonlijke zorg en professionele hulp, afgestemd op úw wensen en behoeften. Zeven dagen per week, 24 uur per dag. Betrokken en betrouwbaar. En van goede kwaliteit. Thuiszorg Zuidwest Friesland is onlangs tot één van de vijf beste thuiszorgorganisaties in Nederland uitgeroepen.
Meer informatie? Bel 0900-0607
(lokaal tarief)
Of kijk op onze website: www.thuiszorgzwf.nl
Stap eens in de bus!
Voor vragen en advies over wonen, welzijn en zorg. Ook bij u in het dorp!
Stap gerust eens in. Onze verpleegkundige staat u graag te woord. Ook kunt u (gratis) gezondheidstests laten doen. Laat bijvoorbeeld uw bloeddruk, polsslag of bloedsuikerwaarde meten.
Wanneer staat de bus bij u in Kimswerd?
Wanneer:
3e donderdag van de maand 20 sept. / 18 okt. / 15 nov. / 20 dec. 2007
Tijd:
16.00 - 17.00 uur
Plaats:
In het centrum van het dorp
Aldereinkommisje Kort nieuws van de seniorencommissie De seniorencommissie heeft in samenwerking met Hille v.d. Meulen de ouderenclub een nieuw leven ingeblazen. Er zijn in de maanden maart en april van dit jaar 4 bijeenkomsten geweest. Dat was altijd op donderdagmiddag van 14.30 – 17.30 uur in het nieuwe MFC, telkens om de 2 weken. Bij de eerste bijeenkomst is gesproken over de wensen van de aanwezigen. Er is op deze middagen gekaart, gebiljart, en er zijn ook andere spelletjes gedaan, zoals: Rummikub, en scrabble. Twee bijeenkomsten werden opgefleurd met het optreden van een trekzakgroep “de tobbedieven” en een film over het bekende en succesvolle theaterstuk: Rolling home, waarin Klaasje Postma haar moeder op de planken zet. Uiteraard was er ook altijd ruimte voor een gezellig praatje. De onkosten voor de middagen bedragen € 4,-- per keer. Dat is voor 2x koffie of thee, prijzen voor de bingo en zaalhuur. De middagen werden gemiddeld bezocht door 15 personen. Het is de bedoeling om in het winterseizoen 2008/2009 weer van start te gaan met deze gezellige bijeenkomsten. We organiseren naast de spelletjes zo nu en dan ook iets bijzonders. Zo komt op 30 october de friese zangeres Griet Wiersma naar Kimswerd en zal daar een grandioze voorstelling verzorgen. Schrijf die datum vast op !! Ook introducés mogen daarbij aanwezig zijn. U krijgt van ons nog bericht over de start van de seniorenclub en de data van de bijeenkomsten. Op 28 mei hebben wij het seniorenreisje van Kimswerd georganiseerd. Wij zijn met 19 personen naar Aqua Zoo geweest. Een topattractie in Friesland. Daarna heerlijk gegeten in Wyns aan de Dokkumer Ee. ’s Middags hebben wij het indrukwekkende buitendijkse waddengebied bij Marrum bezocht. Het was een klasse-reisje en iedereen ging zeer tevreden naar huis. In de volgende Mienskip zal nog een uitgebreid verslag van dit reisje verschijnen. De Aldereinkommisje
Greate Pier Greate Pier en in tút foar Pieter yn Makkum. Woansdei 30 april sil foar it Gilde fan Greate Pier in histoaryske dei bliuwe. Doe’t yn maart bekend waard dat de keninginne op 30 april nei Makkum soe is der kontakt opnommen mei de gemeente. Want dy dei soe it in gaadlik momint wurde kinne foar it Gilde fan Grutte Pier om him dêr te profilearjen. Nei in pear wike waard it bestjoer fan it gilde al útnoege foar in gearkomste en doe wie al dúdlik dat Pier fan herte wolkom wie. It plan wie om alle 27 doarpen fan de gemeente in plakje yn Makkum te besoargjen en dan soe Kimswert mei Pier foar it ljocht komme kinne. Al ridlik gau kaam Huub Rutten by my oft ik ek ree wie, om in ferhaaltsje te hâlden, as de keninginne lâns kaam foar de fjouwer doarpen, Burchwert mei syn kleaster, Kimswert mei Grutte Pier, Penjum en Wytmarsum mei harren Menno Simons en de skûltsjerkjes. Dat wie in grutte ferrassing foar my. As monnik, dus ynkognito as Abt Worp fan Thabor, soe dat dan barre. Op 29 april wie de generale rippetysje mei boargemaster Piersma en in nepkeninginne. Dy soenen de rûte rinne, om te sjen as alles perfekt ferinne soe. Dat wie lykwols foar my net it geunstichste barren. Doe krige ik de meidieling dat ik allinne wat sizze mocht as de keninginne my wat freegje soe. No dan soe it treffe kinne dat ik neat hoegde te sizzen. Dagen fan te foaren ha wy it waarberjocht yntinsyf besjoen en belústere. It wiisde net bêst en alle dagen dat 30 april tichter by kaam, waard dit berjocht swartgalliger. Sels it alderlêste waarberjocht fan 29 april seach der poer min út. De profeten seagen oars net as driigjende loften mei buien boppe Makkum en Frjentsjer ferskinen. It koe net minder. Waarman Erwin Krol sei de jûns fan 29 april, mei wat leedfermaak nei Fryslân: ”Boven Makkum en Franeker zal de gehele morgen een buiengebied hangen!” De berichten koenen beslist net minder.
De oare moarn kaam de sinne wrachtsjes klear op, hy skynde wol net út alle macht, mar de foartekens wienen yn elts gefallen net min. In kâlde noard-eastewyn soe de reinbuien wol út elkoar skuorre, alteast dat wie ús hope. We moasten al om 7 oere yn Wytmarsum wêze, omdat de bus dy’t ús yn Makkum bringe moast, dan klear stie om ús op te pikken. Wol wie it dy moarn roetkâld mar droech. Oankommen yn Makkum moasten wy in behoarlik ein rinne, want alle strjitten wienen foar it ferkear ôfsletten. Sels de tagongsdiken waarden strang kontrolearre. Wol sieten doe al ferskate minsken op de daalderse plakjes. Pier wie de middeis tefoaren al ophyst en yn de klean setten, sadat de bouploech him dan allinne mar nei it plak fan bestimming hoegde te riden. Op it stuit dat Pier yn al syn gloarje by de Slûs delried, kaam út it publyk in grut applaus op. Dat wie doe al massaal oanwêzich. It wie foar harren op dat stuit ek wer in fersetsje, want wachtsjen duorret lang. Foaral as it kâld is en it noch lang duorje sil. Dy kjeld waard ús lid Pita Sluiter fataal. Se krige heftige koartsen en moast doe mei de sikenauto nei Kimswert werom brocht wurde. Dat wie tige spitich. Se hie sa nei dy dei útsjoen en dan soks! Kâld wie it en bleau it, mar ek droech en dat wie doe it wichtichste. Om 10 oere bruts de sinne ek noch troch de wolken en doe seach elkenien it wol sitten. Jo moatte der net oan tinke as it kâld is en reinich west hie, dan hie dat wachtsjen net willewurk west. Aukje Vonk sette al gau út ein mei har grimearjen, want wy moasten goed foar it fuotljocht komme. De boef stie der wer prachtich op mei syn bloederige kop! Op it momint dat de helikopters oer Makkum sweefden bruts de sinne troch en doe kaam alles folle better út. Efkes letter hearden wy, út in TV fan de buorlju, dat boargemaster Piersma moedich yn it Frysk de keninginne wolkom hjitte en doe koe se mei him har tocht troch Makkum út ein sette. Alle doarpen hienen in plakje tawiisd krigen, wat unyk neamd wurde mei. Yn Frjentsjer die allinne de stêd mar mei! In heal oere letter stevene it selskip, mei de keningin en boargemaster Piersma foarop, op ús ôf en koe ik mei myn ferhaal útein sette. Doe’t de keninginne rjochting Pier rûn, wienen de leden fan It Gilde net mear te hâlden. It lange wachtsjen wie dêr debet oan tink ik.
De boef, Joepy Hibma, waard mei geweld nei foaren sleept en alle leden fan It Gilde begongen doe sa te kriten en te razen, dat it hearen en sjen jo hast fergong. Wilens dat kabaal seach de keninginne earst wol wat raar om har hinne, mar liet it dôchs mar oer har hinne komme. Trochdat de mikrofoan it doe ôfwitte liet, foel myn ferhaal yn it wetter. Wol ha ik de keninginne lokkich noch wat oer libben fan Grutte Pier fertelle kinnen en dat Fryslân no Grutte Pier noch as in grutte frijheidsheld ferearet. Pieris foar de Friezen in soarte fan Che Guevara west. Ik ha ferteld dat it Gilde Greate Pier, Wûnseradiel en Fryslân, fertsjinwurdiget by grutte ynternasjonale optochten yn Nederlân en it bûtenlân en dat wy dan in geweldich sukses ha. Dat fûn se tige ynteressant. Doe´t se de boef yn it blok stean seach, wie glimkjend har fraach: “Dat is dan zeker een Hollander?” Dêr koe ik allinne mar ja op sizze. Op dat stuit gong Anny nei foaren en stevene op Pieter van Vollenhove ôf. Dy fierde ommers ek syn jierdei en se bea him in Grutte Pier oan yn glêsen-lead, makke troch De ZoutKust út Kimswert. Se beklonk de felisitaasje mei in dikke tút. Pieter naam it geskink yn tank oan. Neffens saakkundigen seach prinses Margriet doe wol wat prot! No dat mocht. Efkes letter stie it selskip al by Menno Simons. Doe ha ik Pieter van Vollenhove noch frege oft hy ek mei ús lid Jelle Bergmans lokwinskje woe, want dy wie op deselde dei berne as Pieter, mar hy moast doe al wer fierder rinne. Wol sei hy dat it jier en dei fan syn berte in útsûnderlike dei en jier west wie. Nei de keninginne kamen har bern en beppesizzers. Ut dy groep wie in protte belangstelling foar it skânpeal. Prinsesse Laurentien en foaral prins Maurits bemoeiden har mei de boef. Maurits hat sels in hellebaard yn hannen hân. Prinsesse Mabel gong, as die se it alle dagen, tusken de tsjerkegongers fan Menno sitten en song it tsjerkefers entûsjast mei. In pear minuten letter wie it hiele selskip al foarby en siet ús taak der foarearst op. Doe krige it publyk folop tagong ta Pier. Ferskate minsken ha foto’s makke fan famyljeleden dy’t yn it blok setten waarden. Al mei al in drege moarn, earst tige kâld op dat wynderige plak, mar úteinlik in slagge dei, dy’t perfekt organisearre wie. Makkum stiet foar
jierren op de kaart. Nei ôfrin fan dit unike spektakel, want dat meie jo soks gerêst neame, sette elkenien tige tefreden nei hûs, elk mei in eigen ferhaal. Ik mocht doe nei Frjentsjer en ha dêr, yn it gemeentehûs, mei Beatrix, Willem Alexander en Maxima prate mochten. Wol bysonder. Keninginnedei yn Makkum wie in barren dat oer de hiele wrâld sjoen is. Ut Dútsklân, Frankryk en sels Nij-Seelân kamen de ferhalen dat se It Gilde fan Greate Pier sjoen hienen! Alles wie yn de puntsjes tarist en de rust dy’t fan de boargemaster Piersma útstrielde doe’t hy de tocht mei de keninginne makke, die elkenien goed. Reinder.
aankondiging
Grote taarten bakwedstrijd!!!
Vrijdag 15 augustus (op de Merke) Bak je beste, lekkerste en mooiste taart en laat hem beoordelen door een vakjury.
Jurylid van bakkerij Elzinga: Klaas Bijlsma 1e Prijs: Een Dinerbon van 100 euro gesponsord door:
Mammoetprint groot formaat kleuren prints
Het heeft de koningin behaagd om Meindert Bijlsma tot ridder te slaan en Jo van der Tol-Tromp te benoemen als lid in de Orde van Oranje Nassau.
FAN ’E ADMINISTRAASJE Wy ha wer lêsjild krige fan: A.Voldeda-v.d.Zee S.de Jong S.en J.Bouma Tresoar Aylva State A.Hettinga D. en T.Andringa H.v.d. Schaaf J.Tigchelaar S.Munniksma
Harlingen Stiens Goutum Leeuwarden Witmarsum Sneek Bolsward Amsterdam Milford U.S.A. Heerhugowaard
En de stipers út Kimswert: G.K.Terpstra, R.de Haas-v.d.Zee,G.M.Kaandorp, A.Niezink, A.Bouma,Spaarlân, N.J.P.v.Winden, D.Zijlstra,E.Peters/J.Dekker, en S.Karsten. Tige tank
SJOUK.
Sels betelje 9 Euro Ophelje 10 Euro Bûtenlêzers 14 Euro
Mevr. S. Rijpma - Bosma De Mienskip Harlingerweg 23, Kimswert Tel. 0517-642245 Postbank 36.33.364 Frieslandbank 29.36.58.048
De bank van wolle is kinne. We zijn geen internationale bank maar wel een hele beste. Met een typisch Friese manier van zakendoen. Dus zonder bancaire prietpraat en ingewikkelde procedures maar recht op de man af en vooral door zee. En met glasheldere adviezen en ferme daadkracht. frieslandbank.nl Friesland Bank, Noorderhaven 114, 8861 AR Harlingen, telefoon (058) 299 55 99
Willen is kunnen
