WWW.BRIDGEBERICHTEN.NL ---- 11e JAARGANG NR 4 december 2004 -maart 2005 ---Bridge vereniging ‘de Looier’ Lijnbaansgracht 185 / 187 Amsterdam www.bridgeles.nl Tel.: 020-420 69 88; Email:
[email protected]
Arie kiest voor Hartenkoning
Een Kerstvertelling Colofon Bridgeberichten: Bestuur:
Pagina 4 Pagina 15
Oplage: 3 500 Voorzitter, penningmeester: Hans Becker Secretaris: Wim Hangard Redactie & Advertenties: zie adres en email hierboven
STANDEN & UITSLAGEN v/d COMPETITIES: Stand in de 2 maandelijkse competitie van maandagavond: Gemiddelde stand Stand Laddercomptetitie: 1. Jos van Beijnum 65,08 % na 1x 1. Theo Groeneveld 2. Greet Dijkstra 62,70 % na 1x 2. Arjan de Jong 3. Arnoud Spoor 62,01 % na 4x 3. José Grooteman
299,92 280,39 253,77
Winnaars D I N S D A G M I D D A G C L U B “ D E A D V O C A A T D R I V E“ Gemiddelde score Ladder score 1. Arijan Porsius 59,61% na 9x 1. Jan Duvivie 661,67 STAND “GAY PRIZE BRIDGE“ 1. Arjan Porsius 2. Yvo Baudoin 3/4. Hans Bruins / John de Smit
WOENSDAGAVOND 255 Victory points 236 Victory points 217 Victory points
“DE TEADRIVE“ S TANDEN DONDERDAGMIDDAG Ladderpuntenscore voor prijzen van: € 100,- € 75,- € 50,- € 25,- en € 10,1/2/3. Trudy van Leeuwen 1.140 1/2/3. Roelie Kloose 1.140 1/2/3. Wim Hangard 1.140 4/5/6. Bea Herresma 1.080 4/5/6. Margretha Meijer 1.080 4/5/6. Lily Kho 1.080 Gemiddelde score ___ Ladder van opgetelde percentages 1. Hans Becker 59,77% na 6x 1. Trudy van Leeuwen 779,53 2. Egge de Groot 55,14% na 11x 2. Agnes Huijbregts 774,64 3. Arnoud Spoor 55,10% na 10x 3. Lily Kho 771,34
“D E R O K E R S C L U B“ van D O N D E R D A G A V O N D Stand 2 maandelijkse laddercompetitie voor prijzen van:€ 50,- € 35,- en € 20,1/2. Gerd Caarls / Hans van der Moolen 840 Ladderpunten 3/4. Peter van Westering / Wim Hanggard 720 Ladderpunten Winnaars bij: “ D E P A T T O N C L U B “ van V R IJ D A G A V O N D 1/2. Hans Becker 70,83% 1x 1/2. Rietje Roele 111,46 1/2. Max Wolper 70,83% 1x 1/2. Arie Kooy 111,46 3/4. Yvo Baudoin 60,42% 1x 3/4. Marga Meijer 107,29 3/4. Rob Kohinor 60,42% 1x 3/4. Jos van Dam 107,29 “DE MEESTERPUNTENDRIVE“ ZONDAGMIDDAG Ladderpunten score voor prijzen van: € 50,- € 40,-, € 30,-, € 20,- en € 10,1. Justus Jonkman 840 2/3. Lily Kho / Sieb van Bruggen 780 4.Betty Galesloot 750 5. Wim Hangard 720 Gemiddelde score ___ Ladder van opgetelde percentages 1. Justus Jonkman 55,08% na 10x 1. Sieb van Bruggen 586,13 2. Rineke Kosten 54,86% na 8x 2. Lily Kho 570,85 3. Joke Jonkman 54,77% na 9x 3. Betty Galesloot 555,46 2
Bridgeclub gesloten; Antona open! Donderdag 23 december is de laatste dag van dit jaar dat ‘Bridgeclub de Looier’ geopend is. U kunt tijdens de feestdagen enkel bij ons in Toscane terecht. Wij organiseren daar met Kerst en Nieuwjaar reizen heen. Donderdag 23 december wordt u, als u voor de kerstreis ingetekend hebt, in Antona verwacht. Donderdag 30 december verwelkomen wij u, als u Oud en Nieuw met ons gaat vieren. U kunt ook de volle 14 dagen met ons meegaan. Wel zo gezellig. 1400 Km is toch een hele afstand. Bovendien wordt u dan voor een traditionele Kerstlunch bij ‘da Piero’ (het plaatselijke restaurant) uitgenodigd. De bridgeclub gaat maandagavond 3 januari weer open. Wij zijn dan nog in Italië. Jan Veenekamp en Arjan de Jong nemen die eerste dagen van het nieuwe jaar de honneurs waar. De nieuwjaarsreceptiedrive, die altijd de eerste donderdag van het jaar plaats vindt, wordt een weekje uitgesteld, want een receptie zonder het bestuur: dat zou een beetje raar zijn.
Kerst in Toscane!
Hoewel wij met Kerst en Nieuwjaar in Toscane voor iedere portemonnee iets te bieden hebben, is er, terwijl dit geschreven wordt, nog niemand die definitief heeft toegezegd te komen. Er lijkt belangstelling genoeg, maar gereserveerd wordt er niet. De ene wil niet in een tweepersoons bed, de ander is slecht ter been en kan op de pittoreske trapstraatjes van Antona niet uit de voeten, de derde heeft geen rijbewijs en denkt zich in het dorpje opgesloten te voelen, de vierde wil een geheel verzorgde reis, de vijfde ambieert een groot gezelschap met vele bridgers, zodat hij kan excelleren, de zesde kan één van de twee bridge begeleiders niet pruimen. Je vraagt je soms af: “Komt er ooit wel iemand op dit type bridgereis af?” Het concept dat door het bestuur van Bridgeclub de Looier bedacht is lijkt toch heel aantrekkelijk. Een prachtige omgeving met vele mogelijkheden tot wandelen en excursies. Variërende prijzen: € 70,- per week als goedkoopste mogelijkheid, € 295,per persoon voor mensen die wat meer eisen aan hun vakantiehuis stellen en daartussen een range van aantrekkelijke alternatieven. Hoewel deze prijzen exclusief schoonmaak- en elektrakosten zijn, blijft het bijzonder goedkoop. U huurt een appartement. Wim en Hans houden u tussen 16.30 en 19.30 uur indien u dat wenst bezig met een spelletje bridge 3
en voor de rest: Vrijheid, blijheid. Het is een kleinschalige reis, want er kunnen hooguit 12 mensen mee. En er zijn legio mogelijkheden om naast het bridgen een eigen invulling aan uw vakantie te geven. Wim en Hans staan u met raad en daad terzijde. De prijzen van de verschillende appartementen nog even: -De Studio: 2 pers. per week € 140,- +€ 20,- +€ 5,- = € 165,-Il Primitivo: (2) €170+€17,50+€7,50=€185,- extra bed +€ 70,-I'Intimo: 4 personen € 435,- + € 30,- + € 10,- = € 475,-Il Grandioso: (4) € 535+€ 30+€ 10=€ 575,- extra bed +€ 70,-Il Lussuoso: 2 personen € 590,- + € 30,- + € 10,- = € 630,-
Janie van der Horst wordt laatste en pakt een hoofdprijs! LART, het drie daags toernooi dat Bridgeclub de Looier jaarlijks ter gelegenheid van haar verjaardag viert, is ook dit jaar weer geslaagd. De opkomst was iets minder dan vorig jaar, maar de prijzentafel stond weer boordevol aantrekkelijke zaken. Het was verwonderlijk dat de winnaars de kostelijke hoofdprijzen lieten liggen en minder waardevolle artikelen verkozen. Wij vonden dat zó bijzonder, dat we de deelnemers met de door hen gekozen prijzen niet willen onthouden. 1. Justus Jonkman nam de DVD speler en wordt automatisch lid van: De Winnersclub 'Gay Prize Bridge' 2. Arnoud Spoor koos de boormachine. Kreeg spijt als haren op zijn hoofd toen hij zag dat Betty Galesloot, die twee plaatsen onder hem eindigde, een bridgereis naar Italië voor twee personen, die hij over het hoofd gezien had, koos. Hij smeekte haar zelfs om hem alsnog die reis te geven. Dat nooit natturlijk! 3. Arie Kooy koos een prachtige met de hand geborduurde ♥ Koning. (zie voorpagina) Volgens mij symboliseert het hemzelf als de hartendief van Rietje. Het wandkleed, dat nu hun hal siert, heeft de prijzentafel de afgelopen zes jaar geteisterd. Niemand had er plaats voor. Gelukkig kunnen wij er volgend jaar weer eens iets anders voor in de plaats hangen. 3. Frits van Lierop: Koos de elektrische tafelgrill 4
4. Betty Galesloot: Nam als vierde de hoofdprijs! Een verblijf van één week in Antona/Toscane/Italië voor twee personen tijdens onze ‘Lente Feestweek’ aldaar. Zij won een verblijf in ons duurste appartement: “Il Lussuoso”. Het appartement bestaat uit een woonkeuken met open haard een slaapkamer met tweepersoons bed; een grote badkamer met tweepersoons Jaccuzzi en terras op het westen met uitzicht op zee. De waarde van deze prijs is € 541,50. 5. Martin Wolff koos ‘De Meesterpuntendrive’ met buffet voor twee personen. 6. Nieke Blitz nam ‘De Advocaatdrive voor 10 personen’. Een dinsdagmiddagfeest waar mensen, die deze drive nog niet kennen, het nog lang over zullen hebben. 7. Hannah Blind koos de tweede hoofdprijs het bridgeappartement in Amsterdam voor een week. Waarde € 430,-. 8. Jaap Noordzij was verliefd op een prachtige grote kristallen schaal, durfde het niet aan om hem op de fiets mee te nemen en kwam hem twee dagen erna speciaal ophalen. 10. Fons Eickholt koos een fles bubbels. 11. Barbara Bennink Bolt zag de Blind Date Drive wel zitten. 12. Willy Lissauer koos de placemats servetten + dito ringen. 15. Dinie Brandon kon daardoor nog een fles bubbles scoren. 16. Gerard Keet koos een mooi rieten onderbord. 17. Rietje Roele nam de geheel verzorgde Teadrive. 18. Selma Hartog vond een fles wijn aantrekkelijk. 19. Sieb van Bruggen nam een mandflesje Chianti. 20. Lily Kho was in haar nopjes met bonbons. 21. Hans Becker is gek op versieren en koos daarom een 10 meter lange slinger. 26. Marga Meijer verkoos een geheel verzorgde donderdagavond op onze rokersclub inclusief 2 pakjes sigaretten. 29. Bernard Stegeman kiest altijd snoep dus nu bonbons. 30. Josje Dermout koos ook een heel leuke prijs die kennelijk iedereen over het hoofd gezien had. Een geheel verzorgde avond voor vier personen op de Pattonclub. 31. Meriam Jonkman van Duin had haar zoon Babu meegenomen. Ze kwamen samen naar de prijzentafel. Babu was weg van een zwart aardewerken LL petje, een asbak met het embleem van de sado/masochistische leerclub de LL-bar er op. Hij dacht dat te kunnen dragen, maar moeder Meriam hielp hem uit de droom en koos zelf twee vrolijke kurken reclameonderzetters van de Heineken brouwerij. 5
36. Wim Hangard nam een sinaasappelpers van aardewerk. 38. Annie Ots koos een groene glazen fruitschaal. 39. Janie van der Horst stond onderaan de lijst, maar sprong een gat in de lucht. Er was nog één hoofdprijs blijven liggen. De ‘Spoedcursus Looiersysteem’ ter waarde van € 85,-. Het was de prijs waarop zij, vanaf het eerste ogenblik, haar zinnen had gezet. Als zij eerste was geworden, dan had zij hem eveneens gekozen vertelde zij me later. Curieus dat waarden zó betrekkelijk zijn. Had u dat gedacht?
Dubbel feest voor Margreet!
Het is haar gelukt! Margreet heeft de 10.000 meesterpunten binnen. Zij speelde zondagmiddag 28 november met haar kleinzoon de Meesterpuntendrive, werd tweede en verdiende er 45. Haar grootste bridge-wens is nu vervuld en om juist die laatste meesterpunten met haar kleinzoon te scoren, gaf toch wel extra glans aan deze uitslag. Zij lieten zich het buffet nadien dan ook goed smaken. De sterren staan weer wat beter voor Margreet. Na een jaar sukkelen, met een overigens geslaagde voetoperatie als dieptepunt, heeft ze de draad weer opgepakt. Dinsdag 12 oktober werd zij 90. Haar kinderen wilden haar extra verwennen en omdat haar zoon Meyers rederij exploiteert, was een passend cadeau makkelijk gevonden. Na de advocaat-drive werden al haar bridgevrienden in de boot genomen en voeren, onder het genot van enkele uitstekende wijnen en een uitgebreid buffet, door de grachten en het IJ. Een geweldig feest waarover nog weken gesproken is. En nu dit prachtige resultaat met haar kleinzoon Stef. Stef Meijer heeft nu twee maandagavonden gespeeld. Hij is nog slechts 25 jaar en komt in aanmerking voor de € 10.000,- jeugddrive. Hij zou een geduchte concurrent voor Massenzio Hoogsteden kunnen worden om de hoofdprijs van € 4.000,- in de wacht te slepen. Hij heeft echter nog niet besloten of hij lid wil worden. Ook Margreet Leclercq, Lydia Bremmer, Matthijs Holwerda en Pim Bettenhausen spelen wel, maar zijn nog geen lid. Twee van hen kunnen zich eveneens kwalificeren omdat ze zaterdag 3 september nog geen 27 zijn. Massenzio zelf hoopt ook op meer concurrentie.
Van 24-12-2004 t/m 02-01-2005 is Bridgeclub de Looier gesloten 6
Barbara Bennink Bolt is niet meer.
Barbara met Wim op het eiland Onverwoestbaar leek ze, keer op keer werd ze opgenomen en keer op keer kwam ze lachend weer spelen. Sommigen trokken haar ziekte daardoor in twijfel, maar van binnen werd ze langzaamaan gesloopt. Een week voor haar verscheiden stonden Wim en ik aan haar ziekbed en kregen een uitnodiging. Ze had ons nog zo graag in haar ‘hut’ willen ontvangen. Peuren uit het leven wat er in zit en anderen niet met je problemen opzadelen. Dat waren haar deviezen en bridge was haar leven. Tien jaar geleden kwam ze bij ons op les. Ze was meteen enthousiast. De leerlingen van haar groep hadden wat met elkaar. Een gezamenlijke bridgereis naar de achterhoek was een onvergetelijk hoogtepunt. De band die tijdens die lessen is ontstaan, blijkt na tien jaar nog steeds intakt. Bij haar uitvaart was iedereen aanwezig. Bridgereizen waren haar favoriete uitstapjes. Ze is in oktober nog meegegaan naar Braamt. Stelde er zelfs een behandeling voor uit! Een ontmoeting met Daisy van Immerzeel, een vriendin van vroeger die ze dertig jaar niet gezien had, maakte deze reis heel bijzonder. Nu is ze op haar laatste reis. Ik weet het zeker, ze is op weg naar de ‘Witte Wijn Vallei’, waarin het ‘Eeuwige Bridgehotel’ ligt en ze zal er gelukkig zijn. 7
De groep van Kees Tammens laat het tot nu toe afweten! Kees Tammens heeft ons twee hele goede tips gegeven. Hij vond onze leeftijdsgrens voor deelnemers te laag. Wij hadden 25 jaar in gedachten. Hij stelde voor die naar 27 jaar te verhogen. Kees vond € 10.000,- in één prijs ook niet goed. Het leek hem beter 10 prijzen in het vooruitzicht te stellen, waardoor er voor meer deelnemers wat te verdienen zou vallen en ook minder goede bridgers kans op een prijs zouden maken. Aan tien prijzen hadden wij nooit gedacht. Of dat laatste een goed idee was, moet nog blijken, met het aantal jeugdleden dat nu deelneemt, raken we niet eens alle prijzen kwijt. Hopelijk verandert dat binnenkort en worden er meer jeugdigen lid, want een competitie met één lid, slaat natuurlijk nergens op. Was een leeftijdsgrens van 25 jaar aangenomen, dan was er hoogstwaarschijnlijk helemaal niemand komen opdagen. Nu hebben we tenminste één lid dat, mocht er niemand bijkomen, automatisch met de hoofdprijs gaat strijken. Nu is gebleken dat er zelfs met een leeftijdsgrens van 27 jaar te weinig belangstelling voor deze drive is, heeft het bestuur besloten de leeftijdsgrens de volgende keer naar 30 jaar te verhogen. Het is jammer dat de spelers die Kees Tammens dacht te kunnen enthousiasmeren, het tot nu hebben af laten weten. Niemand van zijn groep heeft zich nog op de maandagavond gemeld. Hopelijk komen zij in het nieuwe jaar opdagen, want ze kunnen vóór 1 september nog makkelijk 20 keer op maandagavond bij de Looier komen spelen. Het winnen van een mooie geldprijs lijkt dan zeker.
Notulen Algemene ledenvergadering van
31 augustus 2004 Na opening van de vergadering door de voorzitter (onder toeziend oog van Hein Hoefnagels en secretaris Wim Hangard), de enige aanwezigen, worden de notulen van de vergadering van 15 september 2003 voorgelezen en goedgekeurd. De leden verlenen het bestuur, onder dankzegging, décharge voor het gevoerde beleid. Binnengekomen stukken. De behandeling van de ingekomen stukken was simpel. Op enkele wenskaarten na is er namelijk niets binnengekomen. Jack Bol en Sarina Cserno hebben mondeling laten weten niet op de vergadering aanwezig te kunnen zijn. 8
Hein Hoefnagels zegt blij te zijn met de nieuwe promotie/degradatie regeling in van intern competitie op donderdagavond. Enkel leden kunnen nu promoveren en degraderen. Nietleden worden ingedeeld naar behoefte. Bij de externe viertallen worden wij vertegenwoordigd met twee teams: Een in de 2e en de andere in de 3e klasse. Tot ons grote verdriet konden wij de 2e tweede klasse plaats, waar onze club recht op had, niet opvullen. Deze is nu voor de club verloren gegaan. Het financieel verslag. Het financieel verslag wordt behandeld. Hein merkt op dat de bankkosten het afgelopen jaar gestegen zijn. Hans zegt dat dit komt doordat wij de leden afgelopen jaar acceptgiro’s hebben toegestuurd. Doordat de giro’s in een erg kleine oplage gedrukt werden, zijn de kosten verhoudingsgewijs erg hoog geworden. De positieve kasstroom is gehalveerd. Dat komt o.a. doordat de zaterdag marathon niet meer wordt gehouden en er een terugval van het aantal vrijdagavond leden is. Hans tekent hierbij aan dat in de toekomst alle kosten zoveel mogelijk door de bridgeclub zelf gedragen zullen moeten worden. Hij hoopt dat de club in de toekomst de advertentiekosten zelf zal kunnen dragen. De Looier B.V. blijft, zolang dat niet lukt, de advertentiekosten sponsoren. Statutenwijziging. In verband met de aangekondigde regelgeving ten aanzien van roken in horeca gelegenheden, vond het bestuur het verstandig daarop vooruitlopend de clubregels aan te passen. Daartoe is er een statutenwijziging voorgesteld, waarover de leden op deze vergadering hun oordeel konden uitspreken. De aan de statuten toegevoegde tekst luidt als volgt: “Tijdens wedstrijden en andere activiteiten van de vereniging die worden gehouden in het gebouw De Looier is roken uitdrukkelijk toegestaan. Een lid kan zich niet verzetten tegen het rookgedrag van andere aanwezigen, tenzij in het huishoudelijk reglement aanvullende regels zijn opgenomen.” Doordat het benodigde quorum (2/3 van de leden dient voor zo’n statutenwijziging aanwezig te zijn) niet gehaald werd, konden tijdens deze vergadering geen rechtsgeldige besluiten genomen worden. Er is toen direct een nieuwe vergadering uitgeschreven. Deze nieuwe vergadering heeft op woensdag 6 oktober 2004 plaatsgevonden. In deze volgende vergadering was een gewone 9
meerderheid voldoende. Leden konden schriftelijk iemand machtigen, om hun standpunt tot uitdrukking te brengen. In de rondvraag die volgt merkt Hein Hoefnagels op dat er volgens hem, sinds de invoering van de betaalde reserves, vaker stilzittafels voorkomen. Hans zegt dat dit niet kan. Personen die op donderdagavond in de gele lijn spelen kunnen individueel wel vaker stilzitten, doordat de stilzittafels enkel in de gele lijn vallen. We willen de groene en blauwe lijn van stilzittafels vrijwaren. Mensen die in geel spelen worden er daardoor voorlopig vaker mee geconfronteerd. Op zich kan het gemiddeld aantal stilzittafels niet omhoog gaan. Dit zal zelfs dalen, als er zich in de toekomst meer reserves aanmelden. Voor de vierde t/m de zevende reserve creëren we namelijk geen stilzit. Als er veel reserves bijkomen, zal er daardoor minder vaak een stilzittafel zal zijn. Het bestuur verwacht dan ook dat ook voor de gele lijn het aantal stilzittafels op den duur zal dalen. Hein kan door vakantie de volgende vergadering niet aanwezig zijn en geeft een getekende verklaring af waarin hij zich voor de wijziging van de statuten uitspreekt. Wim vraagt of de Alzheimerdrive gecontinueerd wordt, Hans verwacht van wel. De drive is een initiatief van de “Stichting ter bevordering van Contact tussen ouderen en jongeren”. Hij wordt door onze bridgeclub georganiseerd en wij verwachten in april 2005 een tweede drive te houden. Onder dankzegging van de aanwezige leden besluit de voorzitter de vergadering. Wim Hangard secretaris bridgeclub de Looier
Notulen ledenvergadering van 6 oktober 2004 2e Vergadering speciaal over de statutenwijziging ten aanzien van rookregels Onder aanwezigheid van het voltallige bestuur en de leden Sarina Cserno, Arijan Porsius, Jos van Dam en Marga Meijer opent voorzitter Hans Becker de vergadering. Daar het vereiste quorum van 67% van de leden op de ledenvergadering van 31 augustus, benodigd om de statuten te wijzigen, niet werd gehaald moest binnen een termijn van 14 dagen een nieuwe vergadering worden uitgeschreven met als enige agendapunt de volgende statutenwijziging: 10
“Tijdens wedstrijden en andere activiteiten van de vereniging die worden gehouden in het gebouw ‘De Looier’ is roken uitdrukkelijk toegestaan. Een lid kan zich niet verzetten tegen het rookgedrag van andere aanwezigen, tenzij in het huishoudelijk reglement aanvullende regels zijn opgenomen”. De secretaris meldt dat de volgende leden zich schriftelijk door het bestuur hebben laten vertegenwoordigen en zich akkoord hebben verklaard met de voornoemde statutenwijziging. Hein Hoefnagels, Jaap Kerkhof, Yvo Baudoin, Jan van Wetering, Piet Tamminga, Peter van Westering en Ben ter Steeg. Regels ten aanzien van het roken, die in de toekomst van bovenaf opgelegd zullen gaan worden, kunnen het karakter van onze vereniging aantasten. De vergadering is unaniem van oordeel dat wij een club van mensen moeten zijn die zich in elk opzicht vrij moeten voelen. Het motto: “Een tevreden roker is geen onruststoker” doet zeker opgeld. Onze club heeft dat aan den lijve ondervonden. De niet rokersclub van dinsdagavond is kijvend ten onder gegaan. Het onderlinge gekrakeel liep regelmatig zo hoog op, dat een veilige voortzetting van deze club onverantwoord bleek. Als compromis is toen de donderdagmiddag als niet-rokersclub met een aparte rookruimte verwezenlijkt. Rokers en niet-rokers zijn daardoor in deze club in evenwicht. Voor de avondclubs waar regelmatig alle beschikbare ruimtes in gebruik zijn, is zo’n optie onmogelijk. Arijan Porsius draagt aan dat bij de bridgebond op verzoek nietroken stickers verkrijgbaar zijn. Hij vraagt of dat misschien een compromis zou kunnen zijn. Mensen die om bepaalde redenen niet willen dat er aan tafel gerookt wordt, zouden zo tegemoet gekomen kunnen worden. Hans stelt dat je niet-rokers geen handvat moet geven. Je begeeft je zo op een hellend vlak, als je van plan bent een vrijplaats voor rokenden te creëren. Hij vergelijkt het met onze woensdagavond club waar homo’s en lesbo’s zich helemaal thuis moeten kunnen voelen. Als iemand zich stoort aan zoenende vrouwen of kussende mannen dan moet hij daar niet komen. Het geeft geen pas om dáar te vragen dat in privé te doen. Hans meent bovendien dat een vriendelijk verzoek niet te roken, genoeg moet zijn. De verslaafde, die moeite heeft om aan dat verzoek te voldoen, moet in onze club de vrijheid hebben nee te zeggen. Het lijkt Hans bovendien vreemd, dat als er achter je, voor je en opzij van je gerookt wordt, die sigaret aan de tafel waar je speelt problemen zou opleveren. Maar mocht iemand dat 11
verzoek doen, dan heeft de ervaring geleerd dat daaraan probleemloos wordt voldaan. Voor de gemoedsrust binnen de vereniging en de tolerantie binnen onze bridgeclub vindt hij het beter die stickers niet aan te schaffen. Bij stemming blijkt dat alle aanwezigen en alle leden die een schriftelijke machtiging hebben afgegeven, het bestuur machtigden de statutenwijziging te wijzigen. Onder dankzegging van de aanwezige leden besluit de voorzitter de vergadering. Wim Hangard secretaris bridgeclub de Looier
Meer prijzen bij de ‘Buffetdrive’ De Buffet-drive van zondagmiddag wordt steeds drukker. Het dringt eindelijk bij de mensen door dat de laatste zondagmiddag bij de Looier heel bijzonder, heel goedkoop en heel gezellig is. Bovendien is er op de Nassaukade en in de Kinkerbuurt vrij parkeren op zondag. Dat helpt! Omdat het steeds drukker wordt, hebben we het aantal prijzen voor mensen die regelmatig komen uitgebreid. Mensen die acht van de elf zondagen meespelen of reserve zijn, dingen mee. De nieuwe competitie start zondagmiddag 30 januari. De prijswinnaars van de afgelopen competitie vindt u hieronder: € € € € €
50,35,35,20,10,-
Winnaars van de ladder Justus Jonkman Lily Kho Sieb van Bruggen Wim Hangard Agnes Huijbregts
840 780 780 750 630
ladderpunten ladderpunten ladderpunten ladderpunten ladderpunten
Winnaars met de hoogste gemiddelde score € 20,€ 15,€ 10,-
Rineke Kosten Joke Jonkman Jos van Beijnum
54,86 % 54,77 % 54,19 %
Winnaars met het hoogste opgetelde gemiddelde
€ 20,€ 15,€ 10,-
Betty Galesloot Hans Becker Yvo Baudoin
555,46 punten 491,91 punten 481,78 punten
Een lentereis naar Toscane Kijk op www.bridgereis.nl
12
Looier Biedvoordeel 3 Uw partner zuid opent 1♥ , West past en u heeft als noord de volgende hand: ♠ A, 6, 5 ♥ B, 7 ♦ A, H, B, 4, 2 ♣ 10, 3, 2 Waarschijnlijk biedt u 2♦ . Er wordt door oost nu soms met 3♠ tussengeboden en soms gepast. Zuid biedt nu 3 of 4♦ , maar soms biedt hij 4♥ . West biedt, in het geval dat oost 3♠ heeft tussengeboden, 4♠. Wat wordt uw bod? In het Looier Systeem gaat deze bieding heel wat makkelijker: zuid - 1♦ - 3♥2 -4♥4- 5SA 6 - pas1. 2. 3. 4. 5. 6.
-
west pas pas pas pas pas -
noord - 1♥ 1- 4♣ 3 - 4SA 5 - 7♦ -
oost - pas - pas - pas - pas
– -
Relay 8+ punten. Reverse 6/4 verdeling minimaal 4♦ en 6♥. ‘Looier Slam Convention’, vraagt naar het aantal kleuren met minstens twee directe verliezers. Eén kleur met twee directe verliezers. K.R.O. Azen vragen. Twee azen ongelijk van kleur en rang.
Omdat de tegenstanders wisten dat wij de punten hadden, werd er niet tussengeboden. Men zuid zou nog ♠ kunnen bieden en dan zou oost noord/zuid in de tang hebben. Analyse: Na de ‘Looier Slam Convention’ wist noord dat er in alle kleuren minstens een tweede controle was, Er waren samen minimaal negen kaarten in ♦ en acht in ♥ . Na de vraag naar het azen bezit wist noord dat alle azen aanwezig waren. Uit de Looier Slam wist hij dat zuid een heer, singelton of renonce in ♠ moest hebben. Met minimaal aas heer boer leek ♦ veiliger dan ♥ . De vraag was zes of zeven. Op de lange ♥ kleur konden eventuele ♠ en/of ♣ verliezers weg. In ♠ en ♣ had zuid hooguit drie kaarten, waarbij ♣ aas. 7♦ Moest een grote kans maken en dat werd geboden. 13
Op een rustige woensdagavond waren er slechts zes uitslagen: 3X 4♥ score voor NZ – 5 1X 6♠ gedubbeld score voor NZ +3 1X 6♥+ 1 score voor NZ +7 1X 7 contract score voor NZ +12 Een prima resultaat voor het Looier Systeem. We geven u nog even het gehele spel: Spel 9: Z gever Niemand kwetsbaar
♠ H, V, 10 ♥ 10, 9, 8, 5 ♦ 9 ♣ 8, 7, 6, 5, 4
A, 6, 5 B, 7 A, H, B, 4, 2 10, 3, 2 __________ | N | ♠ B, 9, 8, 7, 4, 2 |W O| ♥4 | | ♦ 10, 6, 5 | Z _| ♣ H, V, 9
♠ ♥ ♦ ♣
♠3 ♥ A, H, V, 6, 3, 2 ♦ V, 8, 7, 3 ♣ A, B Naschrift voor systeemfanaten: De zuidhand telt, als het spel ook maar een beetje zit, acht speelslagen: 6 in ♥, ♣ aas en één in ♦. In de derde hand zou er zeker met 2♣ (o.a. semi mancheforcing in een willekeurige kleur) geopend moeten worden. In de eerste hand is het een keuze. Agressieve spelers zullen voor de 2♣ kiezen, de wat voorzichtiger opererende voor 1♦. Graag wil ik u het Looier biedverloop laten zien. Daarmee wordt de hand opgevraagd door gebruikers van het Looier Systeem, of zo zou moeten worden geboden. De tweede relay wordt namelijk nogal eens vergeten. zuid - 2♣ 1 - 2♥3 -3♦5-
west - pas - pas - pas -
noord - 2♦ 2- 2♠ 4 - enz. -
oost - pas - pas -
1. Twee ♣ heeft in Looier vier! betekenissen: Zwakke ruiten; Semi manche-forcing in een willekeurige kleur; Manche-forcing in klaveren; ±8 slagen en één ongedekte korte kleur (lekke sans) 14
2. Twee ♦ is de relay en wordt altijd met minder dan 18 punten of 16 punten met een 3-kaart ♦ gegeven. 3. Twee ♥ belooft een 6-kaart ♥ met ±8 slagen als ♥ troef wordt. 4. Twee ♠ is de tweede relay en vraagt of er misschien een tweede lange kleur (minimaal 4-kaart) aanwezig is. 5. Drie ♦ belooft de ♦ als tweede lange kleur. De hand is nu genoegzaam bekend en nu kan noord beslissen of hij het eindbod wil doen, of dat hij met 4♣ de rotkleuren wil opvragen, om een slam poging te ondernemen.
2e cursus Looier Systeem uitgesteld. Het lag in de bedoeling dat Hans Becker eind januari met de 2e cursus in het Looier Systeem zou beginnen. Door zijn huidproblemen, die mede het gevolg van teveel stress zijn, probeert hij het even wat rustiger aan te doen en heeft hij de cursus een jaartje uitgesteld.
Buffet-Bridge start weer in januari. De ‘Meesterpuntendrive met buffet’ welke gewoonlijk elke laatste zondagmiddag van de maand in de Looier plaatsvindt, wordt tussen kerst en nieuwjaar nooit gehouden. Zondagmiddag 30 januari zijn we er weer en wij raden u aan vroegtijdig te reserveren, want het was de laatste keer weer geheel bezet. U kunt reserveren door € 19,70 over te maken. Ons gironummer is 7366100 en ons banknummer is: 42 18 32 177 Beiden staan ten name van de Looier Amsterdam. Van bank naar bank en van giro naar giro gaat het snelst. Dat is belangrijk, want het geld dient uiterlijk vrijdag vóór de wedstrijd bij ons binnen te zijn.
Vroegmis
(vervolg van het boek Buon Natale in Antona)
deel 12
Het vuurtje brandde dus en het was ondertussen al ver over elven. We dienden ons maar eens aan te kleden om ter kerke te gaan. Ik besloot twee briefjes voor de collectebussen mee te nemen, want in Nederland was ik altijd twee collectes en soms zelfs drie gewend. Het leek me leuk Euro’s te geven, want papieren Euro’s waren er, op die van mij na, in Antona nog niet. Ik beschouw, sinds ik geen praktiserend katholiek meer ben, zo’n nachtmis als een theatervoorstelling en wil daar dan een zelfde hoeveelheid geld voor betalen. 15
Wij klimmen de trappen naar de San Gemignano enthousiast op. Het kerkje dateert van rond 1400. Het is, volgens een prachtig uitgevoerd foldertje met plattegrond van het dorpje, vermoedelijk in de plaats gekomen van een reeds bestaand kapelletje. De kerk behoort nu tot een van de oudste van de provincie! Toen we over het pittoreske pleintje, dat voor de kerk is gelegen, liepen begonnen net de klokken te beieren. Wij waren de enigen. Het bleek dat de mis pas om twaalf uur zou beginnen. Een mooie gelegenheid om het interieur in ons op te nemen. Prachtige oude banken, zonder kussentjes, om op te knielen. Overal grote, imponerende schilderijen, je komt in zo’n kerk ogen tekort. We realiseerden ons op dat moment niet welke religieuze schatten we aanschouwden. De wetenschap over dat prachtige kerkje heb ik uit het foldertje over ‘ons’ dorpje’ gehaald en die informatie wil ik graag doorgeven: “Voor we het plein betreden, dat voor de kerk is gelegen en dat overigens een prachtig uitzicht biedt, kunnen we een soort portaal aanschouwen dat een marmeren beeld draagt van Maria Hemelvaart. Aan elke kant staat een engel. Dit werk, dat in 1617 werd uitgevoerd, wordt toegeschreven aan de beeldhouwer Felice Palma die uit Massa kwam. Als u door die poort gaat, staat u op het pleintje voor de kerk. In de halfronde ruimte boven de hoofdingang vinden wij een fresco van de patroonsheilige van het dorp, Sint Gemignano. Dit is een werk van de schilder Ippolito Ghirlanda. Binnen het gewijde gebouw, vindt men belangrijke werken waaronder: *een marmeren altaar dat is gewijd aan de maagd van de rozenkrans en dateert uit 1711; *een doopvont, die in de 17e eeuw werd gerealiseerd, met twee wapenschilden: één van het Kardinaalswapen van Cybo Malaspina het andere met de voorstelling van een schaap, enkele sterren en guirlandes van graan. Dit laatste schild zou het wapen van Antona kunnen zijn; *het schilderij voorstellende Madonna met kind en Sint Jozef dat uit de 17e eeuw stamt (olie op doek); *een schilderij met madonna en enkele heiligen 16e eeuw. *het fresco van het altaar, dat aan twee heiligen gewijd is aan Sint Gennaro en eveneens aan Sint Croce, een werk van Fillippo Martelli, is erg beschadigd. Het is gedateerd 1606 en is een van de vroegste werken van deze kunstenaar in Antona uitgevoerd; 16
*twee marmeren wijwaterbakken uit de 17e eeuw; *een terracotta altaarstuk, achter glas, van Benedetto Buglione uit 1622; *twee stukken van een achtenswaardig drieluik uit de 15e eeuw gedeeltelijk beschadigd bij een brand. Toch nog maar even terug naar huis, want om alleen in zo’n kerk te gaan zitten leek ons niks. Wim, de lieverd, zet nog even een kopje thee en om tien voor twaalf opnieuw naar boven.
De straat naar de kerk. IN DE KERK Het pleintje is nu niet uitgestorven meer. Een echtpaar probeert hun hond naar huis terug te sturen. Bij het binnenkomen zie ik 17
Gina en Elio achterin de kerk staan. Dat zijn vrienden van Tiziano en Christa, enige mensen. We hebben er kennis mee gemaakt toen we voor de eerste keer in Antona waren. Tiziano, Wim en ik waren op weg naar het pleintje en zij zaten voor hun huis aan de wijn. Tiziano maakte een praatje en we werden allen op een glaasje heerlijke zelf geproduceerde wijn genodigd. Het werd een heel gezellige avond. Enige tijd later toen ik voor Tiziano, vanuit Amsterdam, een brief moest afgeven, werden de architect, aannemer en ik als vrienden binnengehaald en moesten we alles over Tiziano vertellen. Er werd weer een fles van die verrukkelijke wijn open getrokken. Op mijn groeten nu, krijg ik een formeel knikje terug. De brede gulle lach is verdwenen. Komt dat, omdat we in een godshuis zijn, of omdat ik het huis, dat zij in de aanbieding hebben, niet kocht, daar ik het niet vond passen in mijn plannen? De enthousiaste schouderklopjes, die goede vrienden elkaar hier geven, bleven nu achterwege. Ligt het misschien aan mij, zit het tussen mijn oren, zoals men dat zegt? Ben ik door mijn Nederlandse achtergrond geremd en minder enthousiast, of is er echt een afstand ontstaan? Ik kom er niet uit, we lopen door en vinden twee plaatsen in het midden van de kerk. De kerk is nu goed gevuld, helemaal vol zal het niet worden, we kunnen makkelijk plaats vinden. Het is gek, maar door zo’n gang naar de kerk hoor je er opeens meer bij. Je bent nu, naast degene waar men misschien een huis aan verkopen kan, ook een katholiek met respect voor hun tradities. Ik voel me opeens meer met de gemeenschap verbonden. In mijn jeugd zou men nu met het zingen van kerstliedjes zijn begonnen. Machtig klonk toen uit alle kelen ‘De herdertjes lagen bij ‘nahahachten’’ en ook ‘Stille nacht heilige nacht’ behoorde tot het vast repertoire. Hier nam het, overigens voortreffelijke, kerkkoor die honneurs waar. HET BRANDWEERMANNETJE Zo’n volle kerk is weer heel anders dan het lege gebouw dat we net bezochten: knusser, intiemer. Boven het altaar hangt een ovale satijnen baldakijn. Onder de baldakijn hangt het kindje Jezus. Een prachtig kerstkindje dat alle aandacht naar zich toe trekt. Hoewel het al twaalf uur geslagen heeft, is de dienst nog niet begonnen. In Nederland komt de priester punctueel op de laatste slag van de kerkklok het altaar op. Hier niet, dit is Italië, hier regeert de tijd niet over de mensen, maar beslissen de 18
mensen zelf wanneer de tijd gekomen is, om te verschijnen. Ondertussen nog even rond gekeken. Twee banken voor me zit een echtpaar met een zoontje van net vijf. Hij heeft voor de Kerst een prachtige vuurrode plastic brandweerwagen gekregen met grote alarmbellen. Hij is heel lief, hoewel hij zich op den duur stierlijk zal gaan vervelen. Zijn ouders weten hem echter uitstekend rustig te houden, maar hij zint op wraak en op het moment dat zij opgelucht de kerk denken te kunnen verlaten slaat hij toe. Wij blijven na de dienst gewoonlijk nog even zitten, omdat we daarna de kerststal in alle rust willen bekijken. De ouders van ons ‘brandweermannetje’ echter wilden direct weg, opgelucht dat er geen scène had plaatsgevonden. Nu wilde hun zoon echter blijven. Ze konden hem met geen mogelijkheid van zijn plaats krijgen. Hij liet ze duidelijk voelen wat hij de hele mis had moeten doorstaan. Eindelijk na vijf minuten liet hij zich overhalen en ging mee. De bellen van zijn brandweerauto hadden echter niet geklonken. DE DIENST Natuurlijk zal ik u de dienst niet onthouden. Om vijf over twaalf kwam de priester, voorafgegaan door zes misdienaars, het altaar op. Ik herkende direct de voetballertjes van het pleintje en er was zowaar een meisje bij. Zou dat komen omdat er in dit kleine dorp te weinig kinderen zijn, om een zestal mannelijke acolieten te rekruteren, of ontkomt het conservatisme hier evenmin aan de ontwikkelingen op het gebied van de emancipatie? Het was een plechtig gezicht. Iedere dienaar was volledig van zijn of haar belang overtuigd en met grote kaarsen in de hand stelden ze zich aan weerskanten van de priester bij het altaar op. Iedereen was gaan staan. In Italië staat men veel en lang tijdens de dienst. Enkel tijdens de preek wordt er gezeten en tijdens het zegenen van het brood en de wijn wordt er geknield. Het koor, dat geheel uit vrouwen en meisjes bestond zingt het Kyrië. Meegezongen wordt er nauwelijks dan moet je maar op het koor gaan, dan kun je zingen. Prachtige kerstliedjes worden ten gehore gebracht, terwijl de kerk in ademloze stilte luistert. Ik kan me niet bedwingen, als ik, tijdens het breken van het brood, het ‘Stille nacht Heilige nacht’ hoor en neurie zachtjes mee. Onder het baldakijn komt het kindje Jezus in beweging. Het blijkt onder een stoffige engel, van ongeveer gelijke afmetingen, te hangen. Ze worden aan een staalkabel naar beneden gelaten. 19
Een rossige krullenbol, die ik regelmatig in het dorp tegenkom, was de eer gegund om het kindje Jezus uit zijn houder te verlossen en in de kribbe, die voor het altaar klaarstond, neer te vlijen. Hij deed dat voortreffelijk met alle eerbied die Gods eigen zoon verdient. Misschien ligt het aan mijn wellustige geest, maar ik kon mijn ogen maar niet van de houder, waar het kindje Jezus ingeklemd had gezeten, afhouden. De kelder van een aan de sadomasochistische riten toegewijde homo zou er een topstuk aan hebben. Twee klemmen voor de bovenarmen en een venijnige pin voor het kruis. De engel werd weer opgetakeld en zijn rok kwam nu net een stukje onder het baldakijn uit. De metalen houder hing daar weer onder. Curieus. DE MENSEN De dienst vroeg nu alle aandacht en hoewel ik me van vroeger herinnerde, dat ik me altijd stierlijk verveelde, vloog de tijd nu voorbij. Er was zo veel te zien. Het koor, de misdienaars, de mensen, ja speciaal de mensen. Antona is een eenvoudig dorp met simpele lieden. Iedereen is netjes degelijk gekleed, dit dorp lijkt gespeend van uiterlijk vertoon. Er is echter één dame die in het oog springt. Zij valt op door een kokette nertsmantel tot op haar knieën. In Nederland, waar bont, ondanks het feit dat iedereen op leren schoenen loopt, verketterd wordt, op zich al een ‘doodzonde’. Een flamboyante zwarte hoed maakt haar nog eleganter. Ook haar schoonheid en de manier waarop ze zich kleedt maken mijn belangstelling bijna tastbaar. Het meest opvallende is echter de 20 centimeter lange doorzichtige kanten onderjurk die brutaal onder de bruine nerts uit piept. De combinatie van dat warme bont met het frivole zwarte kant doet dermate wulps aan, dat ik mijn ogen bijna niet van haar kan losmaken. Nu moet me van het hart dat de mode, die de mensen hier op TV voorgeschoteld krijgen, ook elke beschrijving tart. Decolletés tot onder de navel zijn eerder regel dan uitzondering. Alle opgepropte boezems worden uitgebreid in beeld gebracht en het lijkt of de televisiedames er enkel zijn om hun ‘waren’ te tonen en te glimlachen. Dit was voor mij als nuchtere ‘Hollander’ echt een cultuurschok. Het is niet verwonderlijk dat mensen zich net als hun idolen gaan kleden, ook in Nederland wordt alles wat er op de televisie aan kleding getoond wordt gekopieerd. De dame in kwestie gedroeg zich verder gewoon, knielde met ons, stond 20
met ons op en zat, als ook wij dachten dat zitten gepast was. Uiteindelijk lukte het me om mijn blik van haar af te wenden en me op de rest van het gebeuren te concentreren. Op de bank voor me zat een wat oudere vrouw met haar zoon. Zij droeg een zwarte mantel met geschulpte kraag en de kraag zat dubbelgevouwen over haar rechter schouder. Haar zoon had voor dergelijke details kennelijk geen oog, maar mijn handen jeukten. Ik wilde hem recht trekken. Zou ook dat een kenmerk van onze Hollandse pietluttigheid zijn? Want wat maakt het nou eigenlijk uit of zo’n kraag dubbel zit. Natuurlijk, ook ik begrijp dat het niet de bedoeling is dat hij dubbelgevouwen zit, maar dan nog. Ik heb hem niet durven rechtleggen, maar ik vraag me nog steeds af, zou die vrouw nu blij, boos, of beschaamd geweest zijn als ik het wel gedaan had. Zou haar zoon er zich mee bemoeid hebben? Je kunt zo’n actie namelijk op allerlei manieren beoordelen. Met blijdschap, omdat je blij bent er nu keurig uit te zien, met boosheid omdat je je in je privacy aangetast voelt, omdat een wildvreemde zich met iets bemoeide waar hij niets mee te maken heeft, of je kunt je opgelaten voelen, omdat je denkt de hele tijd voor gek gelopen te hebben. Ik heb me dus beheerst, net als dat jongetje met die brandweerauto. Op het altaar vonden ondertussen allerlei kerkelijk rituelen plaats. Ook ik ging tot mijn 15e elke zondag naar de mis, later ging ik enkel nog op hoogtijdagen uit nostalgische overwegingen. De dienst op zich is mij dus niet vreemd. Die verliep overigens vlekkeloos. De priester had een sonore duidelijke stem en tijdens de preek ving ik het woord ‘luce’ regelmatig op en begreep dat er nog steeds gesproken werd over het licht dat Jezus naar de aarde had gebracht. Het is opmerkelijk wat een invloed zo’n stem op een preek heeft. Tijdens een kerst- skivakantie in het Oostenrijkse Bürserberg had ik in een zo mogelijk nog mooier kerkje een dienst bijgewoond die door een priester werd geleid die noch een zang- noch een preekstem had en aan die mis leek geen einde te komen. Daar barstten de mensen het kerkje echter bijna uit, terwijl er hier ruimte genoeg was. Zo’n mooie stem doet kennelijk toch niet alles. De preek was ook anders dan ik gewend was, al was het enkel maar omdat vloeiend Italiaans door mij nog steeds niet goed verstaan wordt. Alle misdienaren mochten een klein stukje voorlezen. Om beurten kwamen zij naar de kansel om de hun toebedeelde tekst uit te spreken. Apetrots waren ze. 21
Tussen de koorleden was plots een klein wit hondje opgedoken. Het ging niet met de gezangen meehuilen, sommige honden voelen daartoe een sterke aandrang, maar bleef rustig bij het teruggevonden bazinnetje staan kwispelen en niemand nam er aanstoot aan. OFFERANDE De collecte werd gehouden door een broodmagere zeer vroom uitziende dame, die ik op bijna 90 schatte. Was zij gekozen om extra gelden te genereren? Als ik zou denken dat er voor haar persoonlijk gecollecteerd werd, had ik zeker meer gegeven. Ook zij was zich, even als de misdienaars, terdege van haar status bewust en kweet zich met een opmerkelijke gratie van haar taak. Geen blik werd door haar in de mand geworpen, zodat gulle gevers niet van sloebers, die zich minder vrijgevigheid konden permitteren, werden onderscheiden. Mijn Euro’s werden dus tot mijn spijt niet eens opgemerkt. Mijn ijdelheid kreeg hier geen kans. Het was prettig dat men slechts één keer voor giften langs kwam. In Nederland buit men de kansen die zo’n volle kerk op hoogtijdagen biedt volledig uit. Er is dan altijd één schaal voor het onderhoud, één voor de priester en ook de missie wordt nooit vergeten. Soms was er zelfs een gastspreker, die ergens vandaan kwam waar de noden der kerk tot zulk een hoogte gestegen waren, dat een extra beroep op de goedertierenheid van de kerkgangers niet kon uitblijven. Natuurlijk waren die sprekers altijd hoog begaafd en bij zulke collectes vormde het papiergeld zo’n berg dat de platte schaal, die enkel op muntgeld berekend was, bijna overliep. Aangezien er in het Italië van de Lires weinig muntgeld was, is men hier kennelijk snel op manden overgegaan. Daar waait papiergeld wat minder snel uit. Het tweede biljet, dat ik gereed had, bleef ongebruikt in mijn jaszak achter. Ik zal het de kerk zeker nog schenken, en bewaar het als extra gift tot een volgend keer. Want ik ben bij deze eucharistieviering zeker aan mijn trekken gekomen. COMMUNIE Bij de communie was het opvallend dat niet iedereen naar voren liep. In Nederland loopt bijna de hele kerk naar voren om het lichaam van Christus te nuttigen, denkend dat het zo hoort, uit gewoonte of uit schaamte misschien? Je mocht vroeger namelijk niet ter communie als je in zonde was. Een vriend van me vertelde me daarover dat hij speciaal elke zaterdag te biechten 22
ging, want onaneren was een grote zonde. Hij had dan vreselijke moeite om zich de nacht van zaterdag op zondag in te houden, want de hele familie ging ter communie en hij dorst niet achter te blijven, omdat iedereen dan door zou hebben dat hij iets op zijn geweten had. Je moest die zonde eerst biechten, kreeg dan de absolutie, waardoor de zonden werden vergeven, als je de penitentie (enkele Onze Vaders en Weesgegroeten bidden) volbracht had. Daarna was je weer rein genoeg om het lichaam van Christus te ontvangen en kon je er weer tegenaan. Hier laten mensen zich minder door schaamte, dan door principes leiden. Zeker een kwart van de kerkgangers bleef zitten. TANTI AUGURI Een voor mij nieuw onderdeel was de kerstwens. Iedereen werd na de communie verzocht zijn buurman of vrouw ‘Tanti Auguri’ te wensen. Wim was natuurlijk het eerst aan de beurt, maar ook mensen achter en naast Wim reikten ons de hand. In Nederland deed ik dat altijd buiten de kerk op het plein en niet met wildvreemden, maar enkel met mensen die je kende. Ook hier werden aan het eind van de mis, net als bij ons in Utrecht vroeger, kerstliedjes gezongen. De parochianen zongen hier echter nog steeds niet mee. DE KERSTSTAL De mis was voorbij en toen bijna iedereen zich naar de uitgang had begeven sloten wij de gelederen om de kerststal nog even te bewonderen. Geen grote levende beelden hier met echte schapen zoals ik dat in Geldrop bij Eindhoven wel eens gezien heb. Geen grote gipsen beelden, om indruk te maken, maar een stal met beeldjes die je qua afmetingen bij elk Nederlands gezin zou kunnen tegenkomen, misschien zelfs iets kleiner. Het aantal beelden was echter veel uitgebreider. Allerhande figuren, die wij nooit bij een kerststal zouden neerzetten, hadden hier als vaste onderdelen hun plaats. De ruimte die de kerststal was toebedeeld mat ruim anderhalve meter in ‘t vierkant. U begrijpt dat er, om dat oppervlak te vullen, heel wat van die kleine herdertjes, schaapjes en andere beeldjes stonden opgesteld. Het is jammer dat ik geen pen en papier heb genomen om de ons onbekende figuren te beschrijven. Ik heb een geheugen als een zeef en ik zou het niet leuk vinden, als u daar ook ter kerke ging en de door mij beschreven beelden miste, daarom hiervan geen uitgebreide beschrijving. Reeds in 1973, toen ik een Kerst in Rome doorbracht, had ik vol 23
bewondering verschillende gipsen beeldjes, die op de kerstmarkt op de Piazza Navone waren uitgestald, bekeken. Een hele collectie heb ik toen mee naar Nederland genomen. Ik runde toen mijn eerste winkeltje, een uitdragerij, De beeldjes wilde ik te gelde maken. Handel! Dat lukte me overigens moeiteloos. Iedereen vond ze enig. Een visboer achter zijn kraam, groentehandelaren, alle marktkooplieden waren vertegenwoordigd en alles handbeschilderd. Deze Italiaanse stal bezat dus eveneens een grote afwisseling van dat soort beeldjes. Het kindje Jezus, de os, ezel en Maria en Jozef ontbraken natuurlijk niet. Ook alle mij bekende herders, koningen en schapen waren present. Het was ook best een heel uitgebreide en gevarieerde stal waar zelfs een beekje langs liep, maar geen stal van dertig meter lang zoals we in Heerlen ooit zagen, en ook de engel met het ‘Gloria in excelsior Deo’ aan het dak van de stal kan ik me niet herinneren. In het half duister van deze kerstnacht had deze uitstalling een soort genoeglijke vriendelijkheid, die ik van onze Nederlandse kerststallen niet ken. Hij vormde één geheel ondanks de variaties in alle beeldjes. Het kan natuurlijk ook aan mijn stemming gelegen hebben, of aan het feit dat deze stal niet, zoals in Nederland gebruikelijk, in blakende schijnwerpers was uitgelicht. Door dat felle licht, valt aan het gips van die beelden dan niet meer te ontkomen. Dit stalletje in die donkere hoek naast het portaal bracht mij die mystieke ontroering die de bedoeling van zo’n opstelling is. Dit had ik in jaren niet zo gevoeld. KERSTSFEER IN HET DORP Op het pleintje voor de kerk werden alle bekenden nog even de hand geschud en ‘Tanti Auguri’ toegewenst. Nu dus eindelijk naar de cafetaria op het pleintje waar we Rina en Altivano, de erg vriendelijke uitbaters van deze gelegenheid, voor het eerst deze reis zouden ontmoeten. We hadden ze nog niet gezien, omdat het we het gewoon te druk hadden gehad met alle zaken die we moesten regelen. De tocht naar beneden, niet meer dan drie trappen en een stukje straat, bracht ons op het centrale pleintje waar Rina en Altivano hun toko runnen. Het hele plein is opgebroken, want er vindt een renovatie plaats. Het schijnt dat er prachtige bestrating komt, maar nu is het een zanderige bende. Over de nieuwe grijze rioolafvoer liggen een aantal planken. Ze lijken meer ter bescherming van het riool dan ter bescherming van ons schoeisel te zijn neergelegd, want zonder door de modder te lopen was het onmogelijk de cafetaria te 24
bereiken. Toch had men ook hier, ondanks de troep die zo’n opbreking natuurlijk altijd meebrengt, de kerstsfeer proberen te verhogen, door een sliert gekleurde lichtjes. Er schalde uit één van de oude huizen, die aan dit prachtige pleintje liggen en die bijna allemaal met meer of minder succes opgeknapt zijn, een in het open venster gezette luidspreker. Hij braakte, gelukkig niet al te luid, kerstliedjes en religieuze muziek uit, om de kerststemming er nog beter in te rammen. ‘s Lands wijs ’s lands eer, maar dit concert stond toch wel in schril contrast met die eerste buitenlandse kerstviering in Oostenrijk. In Bürserberg stonden op de eerste verdieping van een huis, recht tegenover de kerk, op een balkon in de koude nacht, drie mannen met trompetten ‘Stille Nacht, Heilige Nacht’ te spelen. Het sneeuwde zachtjes, het hele dorpje wit, en dan die heldere tonen door die sneeuwzachte stilte, die herinnering doet nog koude rillingen over mijn rug lopen. Die ervaring maakte mijn nachtelijk bezoek aan de mis aldaar helemaal goed. Nu echter geen ontroering, maar een glimlach, men deed zijn best! Op veel plaatsen in het dorp hadden mensen zelf kerstbomen met gekleurde lichtjes opgesteld. Dat is heel leuk, omdat doorkijkjes en nauwe trapstraatjes, je plotseling met een feestelijk kleurige kerstversiering kunnen confronteren. Nee, kerst in Antona was zo’n slecht idee nog niet geweest. Christa had Wim afgeraden er heen te gaan, “Totaal geen sfeer.” had ze gezegd. Ze wilde dan ook beslist geen tweede kerst in Antona vieren en bleef in Amsterdam. Het blijkt maar net hoe je dingen opvat en inpast. Wij vonden het enig en nu stond het glaasje Poncho al Mandarino op het program. KERST HERINNERINGEN Elke Kerst is er, na de mis, iets. Vroeger, ruim 50 jaar geleden, begon de nachtmis om drie uur. Er was altijd een kerstboom, ook al wachtte mijn moeder tot 24 december ’s avonds om hem in te kopen. Hoewel we niets te kort kwamen, hadden we het thuis niet breed. Mijn moeder was uitermate zuinig en kerstbomen waren de 24ste, aan het eind van de dag, gewoonlijk aanmerkelijk goedkoper. De beste en mooiste exemplaren waren er natuurlijk al uit; een enkele keer had ze pech, dan waren ze bijna uitverkocht en extra duur. Maar gewoonlijk lukte het goedkoop een echte boom op de kop te tikken. Na het avondeten werd hij dan opgetuigd. Alle schattige vogeltjes, engeltjes, ballen en de piek met belletjes werden uit hun zachte sinaasappel papiertjes 25
gehaald. Die papiertjes werden het hele jaar door verzameld enkel voor dat doel. Zo veel waren dat er niet, want sinaasappels kwamen niet vaak ter tafel. De zilveren slingers, die na jaren gebruik een gouden glans van de rook hadden gekregen, werden in de boom gehangen en ook de kaarsjes werden in hun knijpertjes gedrukt en over de boom verdeeld. Dat was een heel belangrijk werk. Goede plaatsen moesten gevonden worden, want ze mochten niet onder andere takken staan, in verband met het brandgevaar. Ze moesten bovendien gelijkmatig over de boom verdeeld, want dat stond het mooiste en ze moesten er natuurlijk ook allemaal in, zelfs als de boom wat klein was uitgevallen. Na de nachtmis mochten ze voor het eerst aan. Mijn vader, die na zijn huwelijk nooit meer een voet in de kerk gezet had, zorgde dan dat er een feestelijke ontbijttafel was klaargezet. Er waren kadetjes, die we anders nooit kregen, allerhande vleeswaren en zoetigheden, maar de zelfgebakken krentenmik van mijn moeder vormde het hoogtepunt. Dat ‘zelfgebakken’ was betrekkelijk. Moeder kocht de ingrediënten, mengde die, kneedde het deeg, liet het rijzen en de plaatselijke bakker bakte het dan voor haar mee in zijn oven. Een eigen oven kregen we pas later. Dat was een klein aluminiumkleurig gasoventje. Het had altijd nogal wat voeten in de aarde voor ze het gebruikte, want het was een heel gedoe. Het leverde echter even verrukkelijke resultaten op. Het kerstontbijt was een waar feestmaal, waarop iedereen zich terecht verheugde. Ook in de hotels, waar we de laatste jaren onze kerst vierden, om zelf niet voor al die rompslomp te hoeven zorgen, werd na de nachtmis altijd iets van kerstbrood met chocolademelk of Glühwein geserveerd. KERST EN SINTERKLAAS Doordat de nachtmissen uit efficiency overwegingen tegenwoordig allemaal om 12 en niet om 3 uur beginnen, zal ik de vreugde van zo’n kerstontbijt nooit meer mogen smaken en ook echte kaarsjes verdwijnen meer en meer uit beeld. Nu zie je soms vòòr Sinterklaas al kerstbomen in de vensters branden. Men wil, in concurrentie met de buren, zo snel mogelijk alles optuigen, om toch vooral de eerste te zijn. De verrassing van het feestelijke licht is op kerstmis dan geheel verdwenen. Enkelen zijn die versiering tegen de tijd dat het kerst is al zó zat, dat ze de tweede kerstdag al bezig die ‘rotzooi’ op te ruimen en de boom buiten zetten. 26
Ik wijd die nieuwlichterij van een zo vroege aanvang van de kerstversiering aan de tegenwerking van Sinterklaas. Dit van oorsprong heidense feest is door Rome succesvol met een heilige ingevuld. In: “Het geheim van Sinterklaas en de Kerstman” van Tonny van Renterghem, kunt u een heel exposé over de ontstaansgeschiedenis en de achtergronden van dit gebruik lezen. Sinterklaas komt al jaren ’n kleine 3 weken voor zijn verjaardag officieel het land binnen. In een ‘herenakkoord’ is met de winkeliers overeengekomen dat er vóór die tijd geen reclame voor de goedheilig man gemaakt wordt. De jeugd, die dagelijks overspoeld wordt met commercie en aan alle kanten wordt toegeroepen: “Koop, koop, koop!”, zou een langere tijd dan enkele weken ‘Sinterklaasgeweld’ niet aankunnen. Natuurlijk is het voor de gemiddelde winkel onaantrekkelijk om hoge investeringen in uitgebreide Sinterklaas etalages te plegen, als die na twee weken al weer afgebroken dienen te worden. Dat probleem gold vroeger de Kerstman, want die kwam, op een natuurlijke manier twintig dagen na Sinterklaas. Vóór dat ‘herenakkoord’ had men moeite om kerstinvesteringen terug te verdienen. Daarom kreeg de kerstman tot voor enkele jaren nooit vaste voet aan de Nederlandse grond. Om zulke investeringen terug te verdienen is meer tijd nodig. Nu zien we Nederlandse folklore verdwijnen en wint de Kerstman, waarvoor minder stringente regels gelden, steeds meer terrein. Tuincentra, die toch niets aan Sinterklaas verdienen, beginnen zes weken voor de kerst met uitgebreide campagnes en richten hele kerstafdelingen in. Zes weken is een tijdspanne die alle investeringen in tijd, materiaal en moeite rechtvaardigen. Is het verwonderlijk dat Sinterklaas, die nauwelijks drie weken tijd wordt gegund, langzaam maar zeker tot een tweederangs gebeuren verword? Zelfs de mijns inziens onzinnige discussie over Zwartepiet, waardoor negers zich gediscrimineerd zouden kunnen voelen, draagt aan het verdwijnen van deze oerHollandse traditie bij. Ik dwaal af. Antona is nu in beeld, maar soms moet je even iets kwijt en dit verslag leek mij een uitermate geschikte plaats om mijn mening over de ontwikkelingen rond Kerst en Sinterklaas te ventileren. ____________________________________________________
“Buon Natale in Antona” een kerstvertelling als kerstcadeau. € 4,95.
27
Data om te noteren!
Donderd. 23 dec.: Laatse speeldag van 2004 in de Looier 12.45 u. Middagleden gratis; clubleden € 1,95; niet-leden € 5,19.00 u. Avondleden gratis; clubleden € 1,95; niet-leden € 5,Donderd. 23 dec.: 1ste speeldag van Kerstbridge in Antona Vanaf € 70,- per week. De 16.30 uur eerste bridge ontmoeting! Donderd. 30 dec.: 1ste speeldag Nieuwjaarsreis in Antona Vanaf € 70,- per week. De 16.30 uur eerste bridge ontmoeting! Maandag 3 januari 19.15 uur ‘De Individuele Drive’ Start nieuwe competitie. Club-leden en niet-leden gratis Dinsd. 4 januari. Start nieuwe competitie Advocaat Drive Niet-leden € 5,-; clubleden € 1,95; leden donderdagavond gratis Reserves 1, 2 en 3 ontvangen respectievelijk € 5,-, 7,50 of 10,-. Woensd. 5 jan. Start nieuwe competitie ‘Gay Prize Bridge’ Niet-leden € 5,-; clubleden € 1,95; leden donderdagavond gratis Reserves 1, 2 en 3 ontvangen respectievelijk € 5,-, 7,50 of 10,-. Donderdag 6 januari: Vertrek uit Antona, Toscane - Italië Uitboektijd 12.00 uur. Mogelijkheden tot een langer verblijf! Donderdagavond start nieuwe competitie ‘De Rokersclub’ Niet-leden € 5,-; clubleden € 1,95; leden donderdagavond gratis Reserves 1, 2 en 3 ontvangen respectievelijk € 5,-, 7,50 of 10,-. Vrijd. 7 jan. 19 u. start nieuwe comp. van ‘De Patton Club’ Niet-leden € 5,- Clubleden € 1,95 Leden vrijdagavond gratis Reserves 1, 2 en 3 ontvangen respectievelijk € 5,-, 7,50 of 10,-. Donderdag 13 januari Nieuwjaars Receptie Drive’ 19.00 uur Leden gratis; niet-leden € 12,50 Zondag 30 januari 12.45 uur ‘De Meesterpuntendrive’ leden € 3,60 andere deelnemers € 7,20 Het buffet reserveren door betaling € 12,50 per persoon vooraf. Zondag 27 februari 12.45 uur ‘De Meesterpuntendrive’ leden € 3,60 andere deelnemers € 7,20 Het buffet reserveren door betaling € 12,50 per persoon vooraf. Zondag 27 maart 12.45 uur ‘De Meesterpuntendrive’ leden € 3,60 andere deelnemers € 7,20 Het buffet reserveren door betaling € 12,50 per persoon vooraf. Zondag 24 april 12.45 uur ‘De Meesterpuntendrive’ leden € 3,60 andere deelnemers € 7,20 Het buffet reserveren door betaling € 12,50 per persoon vooraf. Zaterdag 7 mei: 1ste speeldag van Lente-bridge in Antona 16.30 uur Eerste bridge ontmoeting vanaf € 59,50 deze week! D Zaterdag 14 mei: 1ste speeldag Pinksterdrive in Antona 16.30 u. Eerste bridge ontmoeting. Prijs? Vanaf € 70,- per week!
