No title

Kalender

Jubilarissen

Agenda PV de Rotonde

Jubilarissen 1 april - 1 juni 2015

18 maart Jaarvergadering 19 april Bobbejaanland 5, 6 en 7 juni Weekend Bremen/Münster

Mieke van den Bogaart - Berkvens Anita van Summeren - Schell Rianne Emonts Ralf Sanders Ellen van Beukering Patricia Meeuwsen Yvonne Vervoort Nellie de Wit - Aarts Hella van Berlo - Bos Majorie Peters - Brech Ria Heijnen - Coolen Gerrie Loomans - van Horne Lisan van Veggel - van Malsen Petra Geboers - Verhagen Riky van de Weijer Rieky Jacobs - Seijkens Gerda van Ool - Verheijen Annemieke Kanters Marjon Meeuwis Hanny Coolen - Martens Evelien Bankers - Swinkels Patrick Teunisse

Activiteiten ORO 21 maart Open Dag ORO 13.00 - 17.00 uur Het Rijtven en KDC Binderen 30 maart Lezing autisme De Biekorf (Het Rijtven) om 15.30 uur Cacaofabriek (Helmond) om 19.30 uur 12 april Lentewandeltocht Lopersgroep Deurne Startlocatie Het Rijtven 8.00 - 14.00 uur 21 april Afscheidsbijeenkomst Mieke Ockhuizen voor medewerkers, De Traverse, Helmond 19.00 - 22.00 uur 23 april Afscheidsbijeenkomst Mieke Ockhuizen voor stakeholders, De Traverse, Helmond 16.00 - 22.00 uur 21 mei Opening dagbesteding Lindestraat 15.00 - 18.00 uur 14 juni 40 jarig jubileum en 5 jarig nieuwbouwfeest woonvoorziening Smalle Haven 18 juni ORO verwendag, Het Rijtven

Jaargang 18 Maart 2015

Postelpark De Hommel Het Klokhuis De Loop 8 HRM Smalle Haven Amb. Hulp Helmond West Den Dreef 6a De Meent Fysiotherapie Secretariaat Regio I Liender Aksent De Biekorf Romeinstraat De Biekorf De Biekorf KDC Binderen Liender Vennen 2 Vennen 3 Beweging

12,5 jaar 12,5 jaar 12,5 jaar 12,5 jaar 25 jaar 25 jaar 25 jaar 25 jaar 12,5 jaar 12,5 jaar 12,5 jaar 12,5 jaar 12,5 jaar 25 jaar 40 jaar 12,5 jaar 12,5 jaar 12,5 jaar 12,5 jaar 12,5 jaar 12,5 jaar 25 jaar

01-04-2015 01-04-2015 01-04-2015 01-04-2015 01-04-2015 01-04-2015 01-04-2015 01-04-2015 01-05-2015 01-05-2015 01-05-2015 01-05-2015 01-05-2015 01-05-2015 01-05-2015 01-06-2015 01-06-2015 01-06-2015 01-06-2015 01-06-2015 01-06-2015 01-06-2015

12,5 jaar 12,5 jaar

01-04-2015 01-05-2015

12,5 jaar 12,5 jaar

04-05-2015 12-05-2015

Jubilea vrijwilligers ORO Gertie Goossens - van de Weijer Antoinette Gladdines Rinie van Uden Elly Hermans - Lichteveld

Steengoed Aksent Het Klokhuis, Liender Romeinstraat en Vennen 2 Den Dries

7 “Er staat een topteam om Fleur heen” Fleur Dat

Colofon OROSKOOP is het huisblad van ORO. Het blad verschijnt in 2015 vier keer. Eindredactie ORO Vormgeving Spiegel crossmedia communicatie

25138

Tekst Comtext Tekst & Communicatie

Fotografie ORO, Spiegel crossmedia communicatie (tenzij anders aangegeven) Drukwerk Weemen Drukwerk & Communicatie

OROSKOOP is bestemd voor • ouders/contactpersonen van cliënten ORO • externe relaties • medewerkers en gepensioneerde mede werkers en vrijwilligers

Redactieadres Redactie OROSKOOP T.a.v. Wendy Berkers Postbus 96 5700 AB Helmond T 0492 53 00 53 F 0492 53 00 99 E [email protected] oro.helmond oro_nl

4

ORO staat er goed voor

7

Josette blijft bij ons

14

Het bruist aan de Lindestraat

18

Op zoek naar nieuwe prikkels

Din Bold 19 pt

41

Inhoudsopgave 2 3

Voorwoord Organisatieontwikkeling

13 14-15

Interview

Innovatie

Organisatieontwikkeling

18

Vrijwilligers

19

de samenwerking tussen ORO en

Actueel

Diomage. Op 1 maart leidden deze besprekingen tot een fusie tussen de

In Beweging

twee organisaties die dienstverlening

Organisatieontwikkeling Kennis en kunde verzameld in Autismeteam

Aan het werk

20

Kort nieuws

bieden aan mensen met een verstan-

Kalender Jubilarissen

delijke beperking in de Peelregio. ORO en Diomage gaan vanaf nu

Colofon

Kapelletje op Het Rijtven Twinkeltje en ORO Welkom op de Open Dag! Gouden Gift Nieuwe paardenstallen 12

Klusteam

Karin Leenders

Meike werkt bij Albert Heijn 10-11

punt bij de besprekingen over vergaan-

Centrum voor Bijzondere Tandheelkunde

Het Ontmoetingsdebat Vrijwilligers genieten van Rimboband Feest naar de wijken! 9

16 17

Josette blijft bij ons 8

Dagbesteding

Klusteam actief in wijk Rijpelberg

Pictosystemen hulpmiddel in communicatie 7

Samen sterker. Dat was het uitgangs-


Joost Goossens in gesprek met Mieke Ockhuizen 6

Cliëntervaringsonderzoek Soms moet je er gericht naar vragen

ORO en Diomage fuseren 4-5

samen verder onder de vlag van ORO.

Foto voorzijde

Cliënten werken samen in De Ruijschenbergh

Fleur Dat

Actueel

ORO en Diomage bundelen krachten

Op zoek naar de sleutel


4

Josette blijft bij ons

7

maar het fijne mag ik er natuurlijk niet van weten. Ook dat voelt een beetje raar, omdat ik toch van nature graag de regie zelf in handen heb.

ORO is met 1250 medewerkers de grootste van de twee en ook de grootste organisatie voor mensen met een verstandelijke beperking in de Peelregio. Diomage telt 170 medewerkers. Deze organisatie werkt vooral in de gemeente Gemert-Bakel en gemeenten daar omheen. “ORO en Diomage zijn al jaren samenwerkingspartners”, stelt Jan Roelofs, bestuurder van ORO. “Zo werken we bijvoorbeeld in zorgcentrum De Ruijschenbergh sinds 2013 samen. Daar hebben zowel cliënten van ORO als van Diomage dagbesteding. Zij helpen daar onder andere mee bij de bewoners van het zorgcentrum en maken leuke kunstvoorwerpen. Ook op het gebied van ondersteuning en behandeling werken we al langer goed samen.” De krachtenbundeling biedt volgens Roelofs goede kansen om nóg beter invulling te geven aan de uitdagingen waar de sector in de toekomst voor staat.

Die regie laat ik bij mijn afscheid los, in de wetenschap dat hij ook in de toekomst in goede handen is van de mensen die straks aan het roer staan. Met collega bestuurder Jan Roelofs voorop. Mij rest een fantastische herinnering aan een prachtige organisatie. Een organisatie met mensen, collega’s en cliënten, die ik zeker zal missen. Een organisatie ook met een mooi toekomstperspectief. Ik wens jullie allemaal nog vele mooie jaren bij ORO.

Kleinschalig Marc van Ooijen, vertrekkend bestuurder a.i. bij Diomage, geeft aan: “Diomage is heel goed ingeburgerd in Gemert en staat daar bekend om het kleinschalig organiseren van de zorg in de lokale samenleving. Juist om dat te behouden in een sterk veranderende omgeving is de verbinding met een grotere organisatie van belang. De krachtenbundeling biedt


14

Op zoek naar nieuwe prikkels

18

Mijn laatste voorwoord

2

Het is een beetje een rare tijd. Nog één keer op bezoek op die locatie, nog één keer naar die woonvoorziening, naar dat dagbestedingscentrum. In de laatste maanden dat ik voor ORO werk probeer ik op veel plaatsen zelf even afscheid te nemen. Dat voelt raar, maar ook goed. De betrokkenheid, het enthousiasme, de warmte van onze medewerkers in het werken met de cliënten. Het voelt alsof je met een gerust hart de deur kunt dichttrekken. Ook in de wetenschap dat het in de ondersteuning van het dagelijks werken met de cliënten wel goed zit. Maar raar blijft het, om een organisatie te verlaten waar je ruim elf jaar met zoveel plezier hebt gewerkt. In april neem ik uitgebreid en officieel afscheid. Er wordt van alles georganiseerd, dat zie en hoor ik in de wandelgangen,

OROskoop 41 / maart 2015


dus kansen om nóg beter invulling te geven aan de uitdagingen waar de sector in de toekomst voor staat.”

Gezamenlijke historie Ook Mieke Ockhuizen, bestuursvoorzitter van ORO, ziet louter voordelen. “ORO en Diomage passen bij elkaar. We kennen elkaar, medewerkers kennen elkaar, we hebben zelfs voor een deel een gezamenlijke historie. Samen bieden we zorg dicht bij de cliënt, waarbij de vraag van de cliënt het uitgangspunt is voor ons werk. Kennis en ervaring komen samen, waardoor we ook cliënten die nu nog op een wachtlijst staan sneller kunnen helpen.” Naam Diomage Voor de cliënten en cliëntvertegenwoordigers van Diomage verandert voorlopig niets. De leiding van de dagelijkse gang van zaken blijft vooralsnog ongewijzigd, net als de contactpersonen. Ook de naam Diomage blijft in de regio Gemert-Bakel en gemeenten daar omheen voorlopig als onderdeel van ORO gehandhaafd. In april wordt een bijeenkomst voor cliëntvertegenwoordigers, verwanten van Diomage georganiseerd. Tijdens deze bijeenkomst wordt de fusie besproken.

Mieke Ockhuizen Voorzitter Raad van Bestuur ORO


3

Interview In april neemt Mieke Ockhuizen afscheid van ORO. Ruim elf jaar lang was ze bestuursvoorzitter, zeg maar directeur van ORO. Voor hét afscheidsinterview gingen we, samen met onze verslaggever Joost Goossens en fotografe Meike Hagenaar voor de laatste keer op bezoek bij Mieke.

Joost Goossens in gesprek met Mieke Ockhuizen

Je kwam in 2003 bij ORO. Waarom eigenlijk? Mieke: “Ik werkte in die tijd in een ziekenhuis, maar wilde toch graag terug naar een andere tak van de zorg. Ik wilde weer naar een plaats waar je een band kunt opbouwen met mensen. ORO kende ik eigenlijk niet, maar ze zochten hier iemand die ook verstand had van geld. Nou, met mijn economische achtergrond bleek ik prima te passen.”

Fotografie: Meike Haaagenaar

Wat zal je het meeste bij blijven? Mieke: “Op de allereerste plaats de cliënten, die hebben me echt iets gegeven; het geluk zit in hele kleine dingen. En, daarnaast ook de betrokkenheid en het enthousiasme van onze medewerkers. Het valt me elke keer weer op. Mooi om te zien hoe ook jonge medewerkers er helemaal voor gaan. Dat zorgt voor een goede en noodzakelijke basis onder de organisatie.”

4

Hoe staat ORO er nu voor? Mieke: “Goed! En dat is in de eerste plaats belangrijk voor de cliënten. Organisatorisch hebben we een goede basis gelegd voor de toekomst. Huisvesting, financiën, onze medewerkers; we hebben een prima naam in de regio opgebouwd en dat is ook zeer terecht.” OROskoop 41 / maart 2015

Wat vinden de medewerkers van jou, denk je? Mieke lacht: “Tja, velen zullen me niet echt kennen, denk ik. Ik heb me altijd oprecht geïnteresseerd voor het werk van iedereen. We moeten het toch samen doen. En ja, ik ben ook eerlijk, open en direct. Dat vindt niet iedereen leuk, dus sommige mensen zullen me soms ook wel eens lastig gevonden hebben.”

Is de positie van de cliënt veranderd? Mieke: “Zeker! Cliënten en familie hebben in de afgelopen jaren meer en meer een stem gekregen. De cliëntmedezeggenschap loopt over het algemeen goed. We moeten misschien nóg beter naar de cliënten luisteren en zorgen voor goede informatie én communicatie. Dat gaat overigens steeds beter vind ik.”

Vind je het moeilijk om weg te gaan? Mieke: “Ja en nee. Ik vind het jammer want ik heb wel mijn hart verpand aan onze cliënten en aan ORO. Dat contact ga ik zeker missen. Aan de andere kant vind ik het ook niet erg om niet meer zo intensief te moeten werken. Ik heb er bijna veertig jaar opzitten. Ik zal dus ook wel blij zijn als ik straks wat meer vrije tijd heb.” Wat ga je straks doen als je niet meer bij ORO werkt? Mieke: “Ik wil in ieder geval wel actief blijven. Kijken waar ze mijn kennis en ervaring kunnen gebruiken. Niet meer in een volledig betaalde baan, nee. Die druk gaat er vanaf. Verder ga ik in het dorp waar ik woon, in Casteren, vrijwilligerswerk doen bij ouderen. En ik ga lekker in en om het huis klussen, fietsen, lezen, steden en musea bezoeken, allerlei dingen waar ik nu weer tijd voor heb. Daar kijk ik ook echt wel naar uit hoor.”


Kun je eens terugkijken op je tijd bij ORO? Wat vond je het leukste, wat vond je helemaal niet leuk? Mieke: “Ik vond veel leuk, vooral omdat er zo ontzettend veel gebeurd is. Ik heb heel veel nieuwe locaties mogen openen. Dat zegt iets over de ontwikkelingen die we hebben doorgemaakt. Ook de dagbesteding heb ik zien veranderen. Cliënten hebben tegenwoordig écht iets te kiezen. Ik kijk tevreden terug op de ontwikkelingen die ORO heeft doorgemaakt. Niet leuk? Dat is niet zo moeilijk: de enorme toename van de administratieve druk. Er is steeds gezegd dat het minder moest worden, maar het werd alleen maar meer.”

Je hebt ook heel hard gewerkt aan de veranderingen op Het Rijtven. Dat duurde erg lang. Mieke: “Veel te lang. Toen ik hier begon in 2003 waren de gesprekken al gestart. Vorig jaar konden we pas de eerste woningen opleveren. Het wordt erg mooi, maar het had veel eerder gemoeten. Ik had zelf nog heel graag de nieuwe Biekorf geopend, maar dat gaat helaas niet meer lukken.”


Een mooi kantoor. Daarover zijn Meike en Joost het meteen eens. Her en der nog stapeltjes papier, maar dat heeft te maken met het werk dat Mieke in de laatste maanden nog graag wil afronden. Tussendoor gaat ze nog naar zoveel mogelijk locaties op bezoek om persoonlijk afscheid te nemen. Als de koffie op tafel komt, vuurt Joost de vragen af.




5

Innovatie


Praten en vertellen wat je vindt en wat je bedoelt. Voor veel mensen is het niets minder dan een vanzelf-

Fleur is een vrolijke meid. Ze springt door de kamer

sprekendheid. Maar niet voor iedereen. Op allerlei

en zit na een lange schooldag nog vol energie.

manieren worden cliënten bij ORO ondersteund in hun

Ze wil van alles. En het liefst tegelijk. Met Anne

eigen manier van communiceren. Voor veel cliënten is

knuffelen, met mama een boekje lezen en met

een pictosysteem een prima hulpmiddel.

Josette werken. Laten zien wat ze allemaal kan. Jacqueline de Haan

Pictosystemen hulpmiddel in communicatie

Welke picto’s passen bij jou? ‘We gaan een kopje koffie drinken.’ Taal is eigenlijk een wonderlijk iets. Je zegt zes woorden en iedereen weet wat je bedoelt. Toch is het communiceren met woorden niet voor iedereen de normaalste zaak van de wereld. Veel cliënten van ORO hebben moeite om de juiste woorden te vinden. Of ze zijn niet in staat om die woorden uit te spreken. “We kijken bij iedereen individueel hoe we de taal het beste kunnen ondersteunen”, zegt Jacqueline de Haan, een van de logopedisten van ORO. Die ondersteuning kan op diverse manieren plaatsvinden. Een van die manieren is het werken met pictogrammen. “Tekeningen die cliënten gebruiken om duidelijk te maken wat ze willen of bedoelen, maar die ook begeleiders of ouders helpen in de communicatie.” Telefoon Picto’s kennen we allemaal wel. Eigenlijk zijn het kleine tekeningetjes die een heel verhaal kunnen vertellen. We komen ze bijna dagelijks tegen. Op het station, waar

6

een plaatje van een fiets verwijst naar de fietsenstalling, in een willekeurig groot gebouw waar een mannetje en een vrouwtje de weg wijzen naar de toiletten en niet te vergeten op een telefoon waar een muzieknoot de weg opent naar je opgeslagen muziekbestanden en een wereldbolletje toegang biedt tot het wereldwijde web. “Het geeft al aan dat we ook voor cliënten een enorme hoeveelheid picto’s ter beschikking hebben”, zegt Jacqueline. Standaard? Bij ORO wordt gewerkt met een aantal systemen. Standaardisering, dus één systeem voor de hele organisatie, bleek niet haalbaar en is misschien ook wel niet wenselijk. “Iedere cliënt heeft behoefte aan een eigen systeem.” Een van de meestgebruikte systemen binnen ORO is Visitaal. “Een concreet programma waarin met eenvoudige lijnen op een zwart vlak concrete afbeeldingen staan. Hoeveel? Heel veel! Er zijn er op dit moment al meer dan 1400 en er komen er nog steeds bij.” Een ander systeem is het pictosysteem dat ook op de Antoon van Dijkschool gebruikt wordt. Maatwerk Niet ieder systeem past bij iedere cliënt, zegt Jacqueline. Maar hoe wordt dan bepaald welke vorm het best passend is? “Daar gaat een voorwaardenonderzoek aan vooraf, dat wij als logopedisten afnemen. We kijken daarbij naar wat iemand begrijpt en op welk niveau hij optimaal ondersteund kan worden. Maar ook observaties en gesprekken met de cliënt en zijn of haar omgeving spelen een rol. Het is vooral belangrijk dat we een systeem kiezen waarmee de cliënt en de omgeving het beste uit de voeten kan.”

Tim laat zijn picto’s zien


Josette blijft bij ons! Want Fleur kan al veel. Als ze met Josette een aantal schoolwerkjes van de afgelopen week herhaalt, laat Fleur zien dat ze getallen kan splitsen, kan schrijven en kan lezen. “Dat hadden ze vroeger niet gedacht”, vertelt Herold. “Vroeger dachten ze dat Fleur niet leerbaar was, maar daar hebben wij nooit in geloofd. Fleur is altijd heel leergierig geweest. En we hebben ervoor gezorgd dat er een ‘topteam’ om haar heen staat.” Meer witte jassen Wat er met Fleur precies aan de hand is, wie het weet mag het zeggen. Feit is dat ze al drie weken na haar geboorte een aantal zware epilepsieaanvallen moest overwinnen. De eerste twee jaren van haar leven zag ze meer mensen in witte jassen dan haar ouders. Marja: “Ik ben toen gestopt met werken. Wilde alle energie in Fleur stoppen.” Marja en Herold legden zich niet neer bij de negatieve prognoses uit het medische circuit. Via de speel-leergroep kwam Fleur bij ORO. Josette van Beek werd later hun PPG’er. Ze komt elke week, een uurtje. “Ik help de ouders met de opvoedings- en ontwikkelingsvragen en daarnaast werk ik met Fleur. Destijds met de begeleiding in de richting van de Antoon van Dijkschool waar ze nu op zit, maar ook in algemene zin als het gaat om de ontwikkelingsstimulering

en met haar schoolwerk. In de komende jaren, als ze in de puberteit komt, zal de begeleiding meer op andere terreinen liggen. Dat kan een moeilijke fase worden, ook voor haar ouders. Het is dan aan mij om handvatten aan te reiken waarmee ze hier verder kunnen.” Drie-eenheid De familie Dat is erg tevreden over de begeleiding. Herold: “Er is een drie-eenheid rondom Fleur. De school, Josette en wij als ouders. Fleur staat écht centraal.” Zijn de ouders niet bang dat de begeleiding minder wordt nu de transities in de zorg plaatsvinden? Vrezen ze niet dat het weekendje logeerhuis komt te vervallen, of de activiteiten bij KansPlus in Asten eraf kunnen, of het zwemmen op Het Rijtven? “Nee, natuurlijk niet. Met Fleur hebben we een extra zorgvraag. Daar mag je niet op bezuinigen. Ook niet verkapt. En Josette? Die blijft bij ons. Al moet ik ervoor naar de staatssecretaris…”

Joris van elf tekent op een t-shirt. Hij heeft morgen een optreden op school. Moet er dus goed uitzien. Anne van zestien vraagt of Fleur nog niet thuis is. Moeder Marja en vader Herold praten ondertussen met Josette. Zij is al vele jaren kind aan huis bij de familie Dat in Asten. Josette is PPG’er bij ORO. Ze verleent Praktisch Pedagogische Gezinsbegeleiding. Dat doet ze al bij de familie sinds Fleur twee jaar is. Nu is ze twaalf. De bus stopt voor de deur. Fleur komt uit school. OROskoop 41 / maart 2015

7

Vrijwilligers

Aan het werk

In februari kwamen in De Biekorf op Het Rijtven zo’n dertig vrijwilligers en contactpersonen van ORO bij elkaar. Doel was om elkaar te ontmoeten en te praten over een

De Albert Heijn in Deurne. Het is een

aantal actuele thema’s. Dat gebeurde in een debatvorm

regenachtige ochtend. Meike Hagenaar is

waarbij onze vrijwilligerscoördinator, Marijn Scharten, de

druk aan het werk. De zakken macaroni in

rol van debatleider vervulde.

haar krat krijgen een mooi plekje in het rek. Meike lacht. Vier dagen per week is dit haar werk. En daar is ze dolblij mee.

Het Ontmoetingsdebat

Mensen werden geraakt

Wat is de rol van de vrijwilliger nu de zorg verandert en er steeds minder professionele tijd beschikbaar komt? Wat kunnen of mogen vrijwilligers, wie stelt de kaders, vormen vrijwilligers een ‘bedreiging’ voor betaalde werknemers en heeft ORO met 750 vrijwilligers nog wel behoefte aan meer? Het zijn maar een paar van de vele onderwerpen die tijdens een levendige middag besproken werden. Marijn Scharten toonde zich na afloop enthousiast. “De sfeer was erg open”, zegt ze. “Dat was bijzonder prettig. Er werd gepraat, maar ook geluisterd.

Mensen werden geraakt. Het ging niet hard tegen hard, maar wel vanuit het hart. Dat klinkt misschien wat zweverig, maar zo was het niet. Er is sprake van een zeker spanningsveld rondom het vrijwilligerswerk en dat werd blootgelegd. Prima, omdat ook steeds het woord ‘samenwerking’ centraal stond. Het is voor ons een goede basis om verder te gaan.” Het Ontmoetingsdebat krijgt zeker een vervolg. Centraal of in de verschillende wijken. We houden u op de hoogte.

Vrijwilligers genieten van Rimboband Op 12 maart werd een drukbezochte feestavond voor vrijwilligers in Asten en Someren gehouden. In gemeenschapshuis de Ruchte in Someren genoten vrijwilligers van de organisaties SWZ, ONIS, Tweedelig, Kans+, Kempenhaeghe en ORO onder meer van een fraai optreden van de Rimboband. Aan de vrijwilligers was gevraagd om ook een introducee mee te nemen die mogelijk geïnteresseerd is in het vrijwilligerswerk. Met deze activiteit hopen we het aantal vrijwilligers in Asten en Someren uit te breiden. De eerste aanmeldingen zijn inmiddels binnen!

Feest naar de wijken!

8

In het afgelopen najaar werd voor de laatste keer een gezamenlijk vrijwilligersfeest gehouden. Om de betrokkenheid verder te vergroten is besloten om deze


Meike werkt bij Albert Heijn Meike werkt met veel plezier. Op de dagen dat ze werkt fietst ze ’s ochtends ruim op tijd aan. Meike woont in Steengoed, een nieuwe woonvoorziening van ORO in Bakel. Jongeren worden hier begeleid in het vergroten van de zelfredzaamheid en zelfstandigheid. Bij Meike is het doel dat ze ooit een eigen appartement krijgt in Deurne, de plek waar ze werkt. “Ik doe verder zoveel mogelijk zelf”, zegt Meike. “Het wonen in Steengoed bevalt goed. Lynn, die hier ook woont, is een goede vriendin van me geworden. We gaan bij elkaar op bezoek, shoppen en gaan samen naar de film. De begeleiding? Met Patty kijk ik of alles goed gaat en ze helpt me met mijn financiën en mijn administratie. Dat vind ik fijn want ik wil geen schulden hebben.”

Jobcoach Bij haar werk wordt Meike begeleid door een jobcoach van ORO. “Cindy, maar die hoeft niet vaak te komen”, zegt Meike. Tonnie, de ‘onderbaas’ van de winkel, is dat met haar eens. “Meike werkt heel hard en bij de dingen die ze nog moeilijk vindt, helpen we haar”, zegt hij. Meike werkt steeds vijf uur per dag bij Albert Heijn. Anders zou het te veel worden voor haar. Nu houdt ze genoeg tijd over om haar huis te poetsen, te koken en voor haar grote hobby: fotografie. “Daar zou ik het liefst nog iets meer mee doen. Ik vind het echt heel leuk. Sinds kort mag ik ook voor de OROskoop foto’s maken bij een artikel. Mijn vader geeft me dan tips. Ik ben wel erg trots als het blad dan uitkomt. Met mijn foto’s erin!” Overschatten Ooit wil Meike de stap maken naar nóg meer zelfstandigheid. Volgens haar zorgcoördinator, Patty van Berlo, behoort dat zeker tot de mogelijkheden. “Maar een vorm van ambulante begeleiding zal wel nodig blijven”, denkt ze. “Een meisje als Meike kan zichzelf overschatten, maar ze wordt vaak ook overschat door haar omgeving. Je ziet de kwetsbaarheid niet altijd. Maar die is er wel degelijk.”

activiteit voortaan plaats te laten vinden in de diverse wijken. Voor meer informatie hierover kunt u terecht bij uw wijkmanager.


9

Kort Nieuws

Kort Nieuws Welkom op de Open Dag!

De Regioraad wilde het al lang: een kapelletje of een stilteruimte op Het Rijtven. Toen onlangs een relatief nieuwe bewoner van Het Rijtven, Dora

Op zaterdag 21 maart is er weer de nationale Dag van de Zorg. Tijdens deze dag bent u tussen 13.00 en 17.00 uur van harte welkom om een kijkje te nemen bij ORO. Op twee locaties informeren we u tijdens deze Open Dag graag over de vele mogelijkheden op het gebied van dagbesteding, werk, wonen, vrije tijd, behandeling en ambulante ondersteuning in de wijken. Ook geven we informatie over leren, werken en vrijwilligerswerk bij ORO.

Rovers, met hetzelfde verzoek bij Ingrid de Vries binnenstapte, was de klus snel geklaard. In de Vlindertuin, achter De Hommel, werd een kleine schuur in korte tijd helemaal omgetoverd tot een t nsen me voor me de regio ng en e beperki andelijk ng een verst eli sontwikk met een kinderen d tan ers acht

Zorg in

sfeervol kapelletje.

Kapelletje op Het Rijtven Bedrijven die op het terrein aan het werk waren, staken de handen uit de mouwen en het resultaat mag er zijn. Dora Rovers is er maar wat trots op. Ze heeft zelf een Mariabeeld beschikbaar gesteld. Gekocht in Kevelaer. Er staan mooie (kunst)kaarsjes en op de muur is een boom geschilderd. “Aan de takken komen schildjes met daarop de naam en foto van mensen die overlijden”, geeft pastor

René van Gooswilligen aan. “Met Allerzielen houden we dan een bijeenkomst waarop de familie het schildje meekrijgt. Het wordt op die manier een gedenkplek, waar iedereen welkom is.” Als het aan René ligt is het kapelletje overigens van tijdelijke aard. “Hopelijk is het de opmaat tot iets groters, maar we zijn al heel blij met deze eerste stap.”

Twinkeltje en ORO

Fotografie: Hein van Bakel

Deurne heeft een nieuw ‘winkelcentrum’. Eigenlijk is het meer een overdekte snuffelhal. Aan de Industrieweg 25 openden Lenie en Peter van de Westerlo een klein half jaar geleden iets compleet nieuws. In Twinkeltje kan iedereen een stelling huren en daarin te koop aanbieden wat men wil. Nu verreweg het grootste deel van de ruim zeventig stellingen gevuld zijn, is het meer dan de moeite om er eens rond te snuffelen.

10

Franka Coppens (links) en Lenie van de Westerlo


Lenie en Peter waren lange tijd als vrijwilliger actief bij ORO. Toen ze een goed doel zochten dat ze konden koppelen aan hun nieuwe winkel, was de keuze snel gemaakt. Franka Coppens, woonbegeleider op Vennen 2 in Deurne, werd bereid gevonden om in een van de stellingen een ORO-winkeltje in te richten. Daarnaast worden de ‘overgebleven’ spulletjes van huurders tegen een gereduceerde prijs verkocht en is de opbrengst daarvan, net zoals die van het koffie- en theepotje, voor ORO. In de eerste maanden is het ORO-potje al gevuld met zo’n 350 euro. “We hopen dat we van de opbrengst ooit een duofiets kunnen kopen, voor de bewoners van Vennen 2”, zegt Franka. Voor wie eens wil gaan snuffelen: Twinkeltje is geopend op dinsdag tot en met vrijdag van 12.30 tot 16.30 uur en op zaterdag van 11.30 tot 16.00 uur. Meer info: www.twinkeltje.de

G A D N E P O 1 M A A RT 2 0 1 5 ZA 2 13

.0 0 U U R .0 0 - 1 7

O flyer

25027 OR

g 2015

open da

def.indd

Din Bold

19 pt

W W W.O

RO.NL 26-01-15

13:45

De geopende locaties zijn: Kinderdagcentrum Binderen (0 tot 18 jaar) Helmondselaan 68 in Helmond. Het Rijtven (volledig zorgaanbod) Helmondseweg 144 in Deurne.

1

Gouden Gift ORO reikte donderdag 29 januari in Helmond de eerste Gouden Gift uit aan Rotary Deurne-Asten-Someren voor het initiatief ‘ArtORO in Kleur’. Het kunstwerk is een blijk van waardering voor initiatieven die stimuleren dat mensen met een beperking volledig deel kunnen uitmaken van de samenleving. ‘ArtORO in Kleur’, was de naam van de verkooptentoonstelling die vorig jaar in vier weken tijd honderden bezoekers trok. In een zogenaamde pop-up winkel in het centrum van Deurne exposeerden en verkochten de kunstenaars van ArtORO mooie schilderijen en kunstwerken. De realisatie van de winkel in een leegstaand pand werd volledig door de leden van Rotary Deurne-Asten-Someren

verzorgd. De cliënten van ORO, verruilden voor vier weken hun atelierruimte in Helmond voor een werkplek in de winkel. Daar werden ze onder meer begeleid door leden van de rotary. Op spontane wijze ontstond er een mooie interactie met de bezoekers en maakte het publiek kennis met het enthousiasme van de kunstenaars.

Nieuwe paardenstallen In april kunnen de paarden van Het Rijtven naar alle waarschijnlijkheid verhuizen naar hun nieuwe onderkomen. In de Noordzone komen nieuwe paardenboxen, twee lokalen voor dagbesteding en ook o.a. een wasplaats, tuigkamer, stalling en materiaalberging. In de afgelopen maanden is hard gewerkt aan deze mooie, nieuwe ruimte. Eind mei zal ook het gebouw voor de dagbesteding worden opgeleverd. OROskoop 41 / maart 2015

11

Actueel

Cliëntervaringsonderzoek Hoe ervaren cliënten de zorg die wij als

ORO gaat wijkgericht werken. Is daar eigenlijk al mee begonnen. Al enkele jaren zoemt de term door onze organisatie, maar ook door andere zorginstellingen. Langzaam maar zeker krijgt het begrip echter ook een meer concrete invulling. Wijkgericht werken houdt bijvoorbeeld in dat er meer en bewuster gekeken gaat worden naar de directe omgeving van de cliënt. Jeanne van Loon, voormalig medewerker van ORO en nu werkzaam bij GGzE, schreef er een

ORO bieden? Zijn ze tevreden, willen ze zaken liever anders? Veel weten we natuurlijk. Omdat we dagelijks met onze cliënten werken. Toch vinden we het goed om met enige regelmaat met de cliënten aan tafel te zitten. Dat gebeurt tijdens het cliëntervaringsonderzoek.

boek over. Enkele weken geleden overhandigde ze het eerste exemplaar aan Chris Janssen en Eric van de Laar van ORO.

Op zoek naar de sleutel ‘Op zoek naar de sleutel’, dat is de veelzeggende titel van het boek dat Jeanne samen met haar collega Wil Hermans schreef. Psycholoog Eric van de Laar van ORO noemt het een waardevolle en dappere poging om te achterhalen welke interventies, welke handelingen daadwerkelijk resultaat opleveren en welke attitudes een therapeut helpen om dat resultaat te bereiken. Maar die uitleg vraagt om een nadere verklaring. Eric: “In de wijken willen we de cliënten ‘in hun kracht zetten’. Dat klinkt mooi, maar hoe doe je dat? Jeanne benadrukt in haar boek de waarde van de context, de omgeving van de cliënt. Hoe nemen we die omgeving mee en welke methodieken gebruiken we om de omgeving van de cliënt optimaal te benutten.” Van de Laar doelt dan op de familie, maar ook buren en anderen waarmee de cliënt een relatie heeft.

Aan tafel

12

“De omgeving moet aan tafel”, vindt ook Chris Janssen. Maar gebeurde dat tot nu toe dan niet? Chris: “We hebben de omgeving altijd wel in beeld gehad, maar nooit expliciet onderdeel laten uitmaken van de therapie. Er was altijd sprake van een cliënt-therapeutrelatie. Nu krijgt de hulpverlener een andere rol. Ik kan iets voor jou betekenen, maar wie uit jouw omgeving kan ons daarbij helpen. Wie zijn de mensen die er voor jou toe doen? We moeten het allemaal


bewuster en beter op ons netvlies krijgen, waarbij we ook goed moeten kijken naar de plaatsen waar het al goed gaat. Waarom gaat het daar goed? Wat doet die hulpverlener dan? Wat zorgt ervoor dat er een goed resultaat behaald wordt?”

Handvatten Jeanne van Loon, als systeemtherapeut inmiddels ruim drie jaar aan het werk in de psychiatrie, zegt over het doel van haar boek: “We hebben geprobeerd om een bestaande visie te voorzien van praktische handvatten. Het belangrijkste is misschien dat we stellen dat je als hulpverlener niet moet oordelen over bijvoorbeeld een bepaalde opvoedings- of gezinssituatie, maar moet luisteren. Als je in een gezin werkt is er altijd sprake van een bepaalde dynamiek. Daar spreken loyaliteitskwesties, daar moet je geen partij kiezen, maar iedereen in zijn waarde laten en passend ondersteunen.” Het boek van Jeanne en Wil was in januari het hoofdonderwerp tijdens een congres bij GGzE over triadisch werken. Jeanne: “Er is altijd sprake van een driehoek tussen cliënt, ouders/omgeving en hulpverlener. Je moet samen om tafel, samen bouwen aan een vertrouwensband.”

Soms moet je er gericht naar vragen Zorgcoördinator Christel Uffink werkt op De Waard. Ze vindt het cliëntervaringsonderzoek een nuttig instrument. “Wij kunnen wel denken dat we weten wat onze cliënten voelen en vinden, maar soms moet je er gewoon gericht naar vragen.” Christel ging het gesprek aan met een groep van vijf bewoners en sprak daarna nog met iedereen individueel. Christel: “Wat opviel was dat de bewoners wel degelijk merken dat er in de loop van de tijd het een en ander wegbezuinigd is. Als begeleiders probeer je dat te ondervangen, maar de bewoners voelen dat toch. Zo gingen we voorheen vaak samen wandelen, de stad in of naar de bioscoop. Daar is nu geen tijd meer voor, maar we zetten daar wel vrijwilligers en stagiaires voor in. Dat vinden de meeste bewoners ook goed, maar een aantal geeft toch ook aan het persoonlijk contact met de begeleiders te missen.”

Verhuisdozen Därrin is een van de bewoners van De Waard. Tijdens zijn gesprek met Christel vertelde hij dat hij zich zorgen maakt over zijn huisvesting. En hij was niet de enige. “We zouden in 2013 al nieuwbouw krijgen, maar nu is het weer 2017 geworden. Wat mij betreft kan het niet snel genoeg gaan. Liever vandaag dan morgen. Dan krijg ik eindelijk een groot appartement.” Volgens Christel zorgt de onzekerheid over de huisvesting bij meer bewoners voor onrust. “Eentje had de verhuisdozen al ingepakt.”

Precies de bedoeling De gevoelens van de bewoners, verzameld in het cliënttevredenheidsonderzoek, leidden tot een bewustere aanpak van de begeleiders. “Nu duidelijk is waar en wanneer ‘onze’ nieuwbouw klaar is, gaan we de bewoners en hun familie er meer bij betrekken. We gaan nog meer uitleggen en inzichtelijk maken. Dat kan heel basaal. De bewoners worden betrokken bij werkgroepen, gaan meedenken en meebeslissen over de inrichting, de aankleding. En we gaan kijken in de wijk waar we terecht komen. Daarnaast gaan we ook vaardigheden oefenen die ze straks nodig hebben. Nu wonen ze in een groep, straks krijgen de meesten een eigen appartementje. Dan moet je ook eens zelf koffie zetten, zelf mensen uitnodigen. Daar zijn we nu toch wel bewuster mee bezig. We hebben gezien dat dit heel erg speelt, wij gaan daar dus ook actief op inspelen. Precies de bedoeling van het cliëntervaringsonderzoek volgens mij.”


13

Dagbesteding Dagbesteding dichtbij huis. Ook voor de cliënten uit Asten en Someren. Helaas was er tot nu toe geen dagbestedingscentrum in Asten. Maar daar is verandering in gekomen. In januari is een volledig verbouwde bedrijfsruimte aan de Lindestraat 28 in gebruik genomen. Op een steenworp afstand van het centrum van het dorp. Na drie maanden bruist het er al van de activiteiten.

Nieuwe dagbesteding in Asten

Het bruist aan de Lindestraat Emmelie woont aan de Kesselcamp. Net als Hans. Tot vorig jaar gingen ze bijna elke dag met de bus naar Beek en Donk of naar Helmond. Dat hoeft niet meer. Bea Jacobs, wijkmanager in Asten, kijkt met een brede glimlach hoe Emmelie en Hans bezig zijn met hun werk. “We vonden het wel spannend, hoor”, geeft ze toe. “Het was toch een hele verandering voor de meeste mensen. Mooi om te zien hoe snel ze hier hun plek hebben gevonden. Bijna iedereen was direct enthousiast.” Emmelie en Hans zijn aan het werk in de ruimte waar de sfeer en belevingsgerichte dagbesteding centraal staat. Lenie, voorheen werkzaam op Aksent, maakt er een grote pan groentesoep die een heerlijke geur verspreidt. Ondertussen helpt Fons haar met de afwas. In een andere kamer zitten enkele ambulant hulpverleners. Ook zij zijn naar de wijk toegekomen. Een prima ontwikkeling, vindt Bea Jacobs. “Het zorgt voor veel meer natuurlijke overlegmomenten. Het smelt allemaal samen.”

14


Groen

De eerste dagen

De dominante kleur in het gebouw is groen. Ook in de grote bedrijfshal aan de achterkant. Door een eigen ingang komen daar elke morgen de deelnemers binnen die arbeidsmatig productiewerk doen. Dat gebeurt samen met Atlant. Wendy Spang, zorgcoördinator van de dagbesteding in Asten, over die samenwerking: “Hier komen de doelgroepen van Atlant en ORO samen. De ORO-cliënten voor wie het werken bij een bedrijf nog nét een stap te ver is en de medewerkers van Atlant die nét iets meer bescherming nodig hebben dan hun collega’s. Ze zitten hier samen in één hal. Atlant zorgt voor het aanleveren van het productiewerk en begeleiders van zowel ORO als Atlant zijn aanwezig om de verschillende werknemers te ondersteunen.” Naast een eigen ingang heeft deze groep ook een eigen kantine. “In principe staan ze los van het andere deel van dit centrum”, aldus Wendy.

In februari werd de hal in gebruik genomen. Elf cliënten van ORO en twaalf werknemers van Atlant zijn er aan de slag met onder meer het maken van vliegengordijnen, het inpakken van batterijen en het verpakken van kaarsen. Piet Nijssen, werkleider van Atlant en Jeannie Bergerhof van ORO hebben in een open kantoorruimte hun uitvalsbasis. “Op dit moment zitten de mensen van Atlant nog aan de ene kant en die van ORO aan de andere kant van de hal”, vertelt Jeannie. “Of dat zo blijft? Dat zien we wel. Ik merk nu al dat ze elkaar helpen. Misschien zit over een paar maanden alles door elkaar. We gieten dat niet in beton.” Overigens is het de bedoeling dat het aantal mensen van zowel ORO als Atlant in de komende tijd verder wordt uitgebreid. Piet en Jeannie kijken tevreden terug op de start van de nieuwe samenwerking. “De meeste mensen kennen elkaar al”, aldus Piet. “Van de soos bijvoorbeeld. In de kantine zitten ze al bij elkaar. Dat gaat prima.” Volgens Bea Jacobs is het centrum aan de Lindestraat een mooi voorbeeld van de ‘dagbesteding van de toekomst.’ “Door de transities in de zorg zijn de voormalige WSW (Wet Sociale Werkvoorziening) en delen van de Wajong onder de Participatiewet gevallen”, zegt zij. “Daarnaast is een deel van de dagbesteding zoals wij die verzorgen onder de vlag van de WMO gekomen. Omdat zowel de Participatiewet als de WMO onder de gemeentelijke verantwoordelijkheid vallen, ligt een samenwerking voor de hand. De

gemeente is er ook erg enthousiast over.” Maar wat hebben de cliënten er aan? Bea Jacobs: “Nou, de doelgroepen van Atlant en ORO komen, als het gaat om de arbeidsmatige dagbesteding, op sommige plaatsen heel dicht bij elkaar. Samen met Atlant zien wij hier kansen om kennis en kunde te combineren in de begeleiding van deze doelgroep. Een doelgroep die we op die manier nog beter op maat kunnen bedienen; waarom zouden onze cliënten niet af en toe mee kunnen werken bij Atlant, waarom zouden medewerkers van Atlant niet af en toe een uitstapje naar ORO kunnen maken? Er liggen voldoende vragen en uitdagingen om daarmee aan de slag te gaan.”

Verbindingen Na drie maanden bruist het al enorm aan de Astense Lindestraat. “Het is een dynamisch centrum”, vindt Bea Jacobs. Wendy Spang onderstreept dat. “We zijn al druk bezig met het leggen van verbindingen in het dorp. We willen met een school samenwerken, misschien zwerfvuil opruimen, en we zoeken de samenwerking met de lokale ondernemers. Er zijn al heel wat ideeën.” Bea Jacobs vindt het een logische ontwikkeling. “De mensen die hier in ons centrum komen, wonen allemaal in de buurt. Als ze naar de supermarkt gaan, komen ze bekenden tegen. De stap voor de Astense bevolking om met ons iets samen te doen is nu veel kleiner geworden. Ik denk ook echt dat het aantal vrijwilligers uit het dorp zal groeien.”


15

Klusteam

Actueel

Buiten staat de rode bus al klaar. Met de aanhanger.

Typ op Google ‘tandarts verstandelijke beperking

Het regent. Sneeuwt soms een beetje. Binnen, in het

Deurne’ in en je komt terecht bij ORO. Daar is namelijk

dagbestedingscentrum aan de Rakthof worden de

een Centrum voor Bijzondere Tandheelkunde. De gespeci-

laatste slokken koffie naar binnen gewerkt. De gele

aliseerde tandartsen Carla Merkus en Theo Kwaks bieden

veiligheidshesjes gaan over de dikke jassen. Het Klus-

er, samen met een volledig gespecialiseerd en ervaren

team is klaar voor een nieuwe dag. Maandag, ofwel,

team, tandheelkunde voor een bijzondere doelgroep,

werken in de wijk Rijpelberg.

op een bijzondere manier. “Ik heb soms het gevoel dat nog niet iedereen weet wat wij te bieden hebben”, aldus Carla. “En dat zou heel jammer zijn.”

Klusteam actief in wijk Rijpelberg

We hebben plezier in ons werk Tja, het is leuker als de zon schijnt, maar heel erg vinden ze het niet. De leden van het Klusteam zijn niet van suiker. Michelle, David, Stefan, Kenny, Nassir en Henri stappen na een kort ritje op het Rijpelplein uit de bus. Nicky en Tim sluiten later aan. Zij gaan de wijkborden voorzien van nieuwe mededelingen. In het plantsoen ligt een grote hoop snoeiafval. Dat gaat eerst in de kruiwagen en dan in de aanhanger. Henri veegt zorgvuldig de takjes van het fietspad. “Dat moet ook schoon zijn, hè”, zegt hij. “Anders is het gevaarlijk.” Begeleider Dirk van de Reek is trots op zijn team. “Ze werken heel goed samen. Als de een wat is vergeten, lost de ander het op. Dat doen ze super.” Ondertussen heeft Nassir de strijd aangebonden met een aantal door-

nentakken. Hij wint en de stapel belandt keurig op de aanhanger. “Vanmiddag brengen we die naar de milieustraat”, vertelt Dirk. “Op zo’n dag maken we vaak twee grote aanhangers helemaal vol.”

Wijkdag De maandag is voor de leden van het team de wijkdag. Als de mensen van het Wijkbeheer of van de woningcorporatie iets tegenkomen, schakelen ze het Klusteam in. Dirk: “Soms in de plantsoenen, soms ligt er ergens afval en ook helpen we mensen die hun tuin heel erg verwaarloosd hebben. In de zomer doen we ook andere dingen; de verkeersborden en de afvalbakken schoonmaken bijvoorbeeld.” Op dinsdag werkt het team in de speeltuin van de wijk. Op woensdag wordt er geassisteerd in attractiepark Toverland en donderdag en vrijdag wordt het Dierenrijk, de dierentuin tussen Mierlo en Geldrop mee schoongehouden. “Sommige cliënten werken hier elke dag, maar de meesten wisselen dit werk af met een andere werkplek.”

Picknicken

16

Om twaalf uur gaat de bus weer terug naar de Rakthof. Eten! “Dat is in de zomer leuker”, vindt Dirk. “Dan nemen we een groot laken mee en gaan we lekker in het bos picknicken. We moeten natuurlijk wel plezier in ons werk houden.” Michelle is het ermee eens. “Plezier hebben we toch wel, hoor”, lacht ze. “Ook als het een beetje regent. Daar geven we niks om.”


Centrum voor Bijzondere Tandheelkunde

Een meer dan uitstekend alternatief Het Rijtven biedt al vele jaren onderdak aan onder meer de artsen en tandartsen voor mensen met een verstandelijke beperking. “Ook mensen met een lichamelijke beperking kunnen hier trouwens terecht”, zegt Carla Merkus, wijzend op de tillift in de ruime en opvallend rustig aangeklede behandelkamer. “Alles is hier speciaal ingericht voor de doelgroep. En dat geldt niet alleen voor de inrichting, dat geldt ook voor ons team.” Bij dat team draait alles om de cliënt. Logisch. Carla: “Klopt. En we vinden ook dat iemand met een verstandelijke beperking, als het kan, gewoon met het eigen gezin naar de eigen tandarts moet gaan. Alleen zijn niet alle tandartsen in staat om deze groep goed te bedienen. In dat geval bieden wij een uitstekend alternatief.”

Angstreductie In de praktijk in De Biekorf vormt angstreductie een belangrijk onderdeel van de behandeling. Zo zijn de artsen opgeleid om te werken met lachgas, dat soms wordt gebruikt om de angst te verlagen. In bepaalde gevallen wordt ook gewerkt onder een volledige narcose. Speciaal hiervoor is op Het Rijtven een anesthesieteam aanwezig. “Het comfort van de cliënt staat voorop”, zegt Carla die met haar collega’s ook nauw betrokken is bij de tandheelkundige controle van cliënten die de Downpoli bezoeken.

Syndromen Carla en haar collega vinden het werken met de doelgroep een geweldige uitdaging. Een uitdaging die wel extra kennis vraagt. “Kennis van specifieke gebitsproblemen die bij bepaalde syndromen passen, maar ook kennis van een gerichte aanpak bij bepaalde aandoeningen. Wat dat betreft is het ook fijn dat de lijnen hier bij ORO, met het medische team, maar ook bijvoorbeeld met de gedragskundigen en de diëtiste heel kort zijn. We weten elkaar wel te vinden. Meer tijd? Jazeker, de behandeling van deze cliënten vergt meer rust en meer tijd. Maar dat is geen probleem, integendeel. Het geeft veel voldoening om deze groep optimaal te helpen.” Bij het centrum voor bijzondere tandheelkunde van ORO werken naast de tandartsen en de assistente ook een mondhygiëniste en een preventieassistente. Meer weten? Stuur gerust een mail naar [email protected]


17

In Beweging

Organisatieontwikkeling Verduidelijking en voorspelbaarheid aanbrengen. Volgens Ine Gubbels, lid van het Autismeteam

Karin Leenders (28) werkt al elf

van ORO, zijn dat de belangrijkste uitgangspunten bij de behandeling en begeleiding van mensen

jaar bij ORO. Als invalkracht

met autisme. Drie jaar geleden startte het Autismeteam bij ORO. De rol van dat team is inmiddels

begonnen bij De Boogaard en

veranderd. Ine: “Er is steeds meer kennis gekomen en er staat een goede structuur waardoor wij

De Vennen, de laatste jaren

ons nu bezig kunnen houden met complexe casuïstiek, beleid, ontwikkeling en kennisoverdracht

actief bij De Terp op Het Rijtven.

naar gemeenten. Vooral voor wat betreft dat laatste staan we voor nieuwe uitdagingen.”

Vorig jaar klopte Karin aan bij het Kennis en kunde verzameld in Autismeteam

Carrièrebureau van ORO.

Autisme op de voorgrond

Ze was toe aan iets anders.

Karin Leenders:

Op zoek naar nieuwe prikkels Vier jaar werkte Karin als woonbegeleider. Inmiddels was ze gestart met een opleiding tot sociaal pedagogisch hulpverlener, waardoor een overstap naar een andere werkplek eigenlijk wel voor de hand lag. “Ik wilde wat meer uit de lichamelijke zorg om meer met de gedragsaspecten te kunnen doen. Toen er een vacature bij De Terp kwam, leek me dat wel wat.” Het was geen makkelijke tijd, vindt Karin als ze terugkijkt. De zware gedragsproblematiek waarmee ze werd geconfronteerd, het viel haar niet mee. Toen ze na een lange zwangerschapsafwezigheid en de geboorte van haar dochtertje terugkwam op De Terp, leek het mis te gaan. “Ik denk dat ik wel kan zeggen dat langdurige uitval op de loer lag, ja”, zegt ze. Met een ondertussen chronische rugpijn meldde Karin zich bij de bedrijfsarts. Daar werd niet alleen naar de rugpijn gekeken, maar kreeg Karin ook de spiegel voorgehouden. “Ik kwam erachter dat ik me te weinig bewust was van mijn talenten. Waarom doe ik dit, wat wil ik, wat kan ik? Ik zat een beetje op dood spoor.” Karin maakte de stap naar het Carrièrebureau. Ze had er verschillende gesprekken met een van de medewerkers. Ze stond open voor iets nieuws, iets anders. Sprak bijvoorbeeld met de speltherapeuten, deed een interessante workshop ‘Jobcrafting’ en keek goed rond in de organisatie.

18

OROskoop 41 31 / oktober maart 2015 2012

Heel anders Ondertussen stond de ontwikkeling bij ORO ook niet stil. Op haar werkplek, bij De Terp, was het team flink aan de slag gegaan met een vernieuwde visie. Karin: “Er wordt anders naar cliënten gekeken. Niet de begeleiding is bepalend, maar er wordt heel nadrukkelijk geprobeerd om mee te bewegen met de cliënt. Goed kijken naar de signalen en de achtergrond van die signalen, goed luisteren. Daardoor is de agressie, waarmee we toch vaak geconfronteerd werden, nagenoeg verdwenen. De visie is helder, het team is sterker geworden, waardoor ook het werk eigenlijk heel anders is dan een paar jaar geleden.”

Medewerkers van ORO kregen tot voor kort een basisopleiding Autisme aangeboden. “Een goede zaak”, vindt Diana Oussoren, de voorzitter van het team. “Je leert meteen anders kijken. Autisme komt veel voor. Om problemen te voorkomen is het belangrijk dat je het onderkent en de juiste accenten legt.”

vroegtijdige ondersteuning en hulp in gezinnen bij kinderen met autisme. Op dit moment zijn we nog zoekende hoe we dit op een goede manier kunnen doen. Gemeenten staan hier op dit moment nog niet voor open en hebben het druk met andere zaken.”

Gemeenten

Het Autismeteam bij ORO bestaat uit vier mensen. Naast Diana en Ine zijn dat Rini Verbeek en Bert Spooren. “We timmeren hard aan de weg”, vindt Diana. “Maar dat moet ook. De wereld wordt steeds complexer, sneller. Mensen met autisme, of ze nu een verstandelijke beperking hebben of niet, krijgen het daarin steeds moeilijker.” Diana maakt zich in dat kader enigszins zorgen over de borging van de deskundigheid binnen ORO. “De basisopleiding wordt niet meer standaard gegeven. Dat ligt nu bij de wijkmanagers en de individuele medewerker. Wij hopen dat mensen de noodzaak blijven zien van opleiden en kennisontwikkeling.”

In de laatste jaren zijn kennis en kunde bij ORO fors toegenomen. “Bovendien hebben we ondertussen goed in beeld waar binnen de organisatie de specifieke kennis te halen valt”, zegt Ine. “Als team geven wij nu gericht advies bij specifieke en complexe vragen. Verder zorgen we voor de opleidingen, trainingen, volgen we de landelijke ontwikkelingen, geven lezingen en verzorgen we workshops, sturen mailings en zitten in regionale overlegorganen.” Dat laatste wordt steeds belangrijker. Diana: “Het is vooral belangrijk dat we gemeenten goed informeren over het belang van

Zorgen

NLP Terwijl Karin op zoek was naar een andere werkplek, veranderde haar eigen werkplek op een dusdanige manier dat het plezier in het werk weer helemaal terugkeerde. “Ik zit weer prima in mijn vel”, zegt ze. “In februari ben ik gestart met een NLP opleiding. Nu niet met het doel om iets anders te gaan doen, maar wel om zelf door te kunnen groeien. Zo krijg ik meer bagage en dat is altijd prettig, want de zoektocht naar nieuwe prikkels wordt zonder twijfel ook in de toekomst voortgezet.”

Lezing Autisme en prikkelverwerking Het Autismeteam ORO organiseert op maandag 30 maart twee lezingen over ‘Autisme en Sensorische Integratie bij mensen met een verstandelijke beperking’, gegeven door Robert de Hoog. Op Het Rijtven in Deurne (Biekorfzaal) van 15:00 tot 16:30 en in de Cacaofabriek (Helmond) van 19:30 tot 21:00. Er wordt uitleg gegeven over prikkelverwerking en prikkelgevoeligheid bij mensen met ASS. Wil je komen? Meld je aan via [email protected] onder vermelding van “lezing Robert de Hoog”. Je ontvangt een bevestiging via de mail. Deze mail is dan tevens je entreebewijs. Meer informatie over de workshop vind je op www.oro.nl De toegang is gratis.

OROskoop OROskoop 28 /41 december / maart 2015 2011

19

No title

Recommend Documents