Woensdag 16 mei Kwart voor elf zijn wij bij Ma en drinken een kopje koffie. Daarna rijden we weg en zien in Eindhoven een woning in brand staan. Hulpdiensten zijn al aanwezig dus kunnen wij rustig doorrijden naar Maastricht. De gloednieuwe Tomtom wordt meteen gebruikt. Via Luik, correctie… dóór Luik, omdat we met een wegomleiding te maken krijgen. Naar de navigatie wordt niet meteen geluisterd zodat we een groot gedeelte van de stad kunnen zien. Eindelijk stuurt onze Herman de wagen linksaf, over de brug en keren we terug. Dit was hindernis nummer 1. De verdere route volgend krijgen we met veel meer wegwerkzaamheden te maken. En een wegrestaurant zien we daardoor al helemaal niet. Op een gegeven moment, ergens ter hoogte van Vielsalm, besluiten we de rijksweg te verlaten om een toilet te bezoeken en iets te nuttigen. We rijden het dorpje Recht in en stoppen bij een terras van een restaurant. Die blijkt gesloten te zijn. Gelukkig mogen we wel even naar de wc. Dat lucht al op. Bij de auto eten we meegebrachte krentenbolletjes en drinken we water. Daar kunnen we het weer een poosje mee doen. Dan naar de volgende omleiding. De rit gaat verder richting Verviers, Malmedy en Clervaux. In een grote supermarkt, 4 km voor Hosingen, kopen Ma en ik enkele levensmiddelen. Onderweg was het zonnig, maar nu hagelt het een beetje. Het is ook maar 8 graden. Later horen we dat het hier gisteren gesneeuwd heeft. Brrr. Met melk, boter en kaas extra aan bagage arriveren we bij het vakantiepark La Sapiniére , net buiten Hosingen. Het is inmiddels half vier. We krijgen de sleutel van huisje nummer 40 en huren beddengoed. Over een pad met losliggende, ongelijke tegels lopen we naar de woning. Die is donker en koud. De inrichting is enigszins verouderd, maar alles wat we nodig hebben is aanwezig. Moeder neemt de bovenverdieping voor haar rekening en heeft daar de beschikking over 2 kamers en een eigen badkamer en aparte wc. Wij slapen in een kamer onder de trap en doen het met een minder mooie badkamer met toilet (Geeft niets hoor, Ma. We konden ons er prima redden). De douchekop hangt heel hoog boven het bad dat wel. In de woning doen we meteen overal de kachels aan, want alles voelt klammig. Ma begint al snel haar bed op te maken. Zou ze nu al uitgeteld zijn ? Als we een beetje geïnstalleerd zijn en koffie drinken met een plak zelfgebakken cake van moeder, belt Peter op. Via face-time kunnen we hem zien op de I-pad. Dat is een leuke vorm van LUXEMBURG verslag mei 2012
1
beeldtelefoon. Peter en Janneke zijn van plan om morgen ook naar Luxemburg te komen. Wij waarschuwen ze alvast voor koude nachten. Bij een Chinees restaurant in Hosingen genieten we van een overheerlijke 4-gangen menu. Negen uur zijn we terug in het huisje. Nu is het nog licht, maar dat duurt niet lang meer.
Donderdag 17 mei Ondanks Hemelvaartsdag is de GB supermarkt gewoon open. We kopen daar o.a. koffie en cola omdat P&J waarschijnlijk zullen komen. Daarna koersen we naar Mullerthal. Ma wil graag een kijkje nemen op de camping waar haar oude stacaravan moet staan. Het is een prachtige dag. Wel een fris windje. We parkeren in de buurt van een hotel en wandelen naar de camping. En ja hoor, bovenin ziet Ma haar bekende caravan die inmiddels wel van kleur is verschoten. Voorzichtig lopen we er naartoe en zien we dat die er verwaarloosd uitziet. De caravan is omringd door hoog gras en struiken. Ma en Herman herkennen enkele dingen, zoals het trapje. Ze raken in gesprek met een paar camping-bewoners, die werden natuurlijk nieuwsgierig naar onze inspectie. Ze vertellen dat de caravan nog maar 2x per jaar wordt bewoond. In het hotel, naast deze camping, drinken we koffie en smullen van apfelstrudel met room. Dan rijden we naar Waldbillig. Het oorspronkelijke gebouw van de camping die daar was is, tot grote verbazing, gesloopt. Herman en Ma gaan van dichtbij een kijkje nemen, maar jammer genoeg verandert er niets aan hetgeen ze zien. Er is wel een bouwput aanwezig en het lijkt alsof er een nieuw huis wordt gebouwd. Er is geen enkele herkenning meer van het oude campingterrein. Herman stelt voor te gaan wandelen bij de Perekop in Berdorf. De Perekop is een enorme rotsformatie. Om daar te komen rijden we langs het kasteel van Beaufort en zien er brandweer en politiewagens staan. Wat zou er aan de hand zijn? Ma en ik gaan polshoogte nemen, terwijl Herman in de auto blijft zitten omdat er geen parkeerplaats vrij is. Het lijkt erop dat er een witte auto naar beneden is gestort en binnen de kasteelmuren is terecht gekomen. Er ligt iets wits op ruime afstand in het gras, aan de rand van een bomenrij. Dat wits blijkt een soort kleed te zijn. We horen dat er een lichaam is gevonden. Wat erg! Meer dan dat het er al 2 dagen moet hebben gelegen krijgen we, ook later, niet te horen. Er wordt niets bekend gemaakt over het geslacht en over de toedracht. Met een vreemd gevoel vervolgen we ons doel. Maar helaas, het zit niet erg mee. Er is een wegomleiding en we kunnen niet bij de Perekop komen. Of dat komt door de vele wandelaars weten we niet. Wel zijn er flink wat groepen wandelaars met labels om hun nek.
LUXEMBURG verslag mei 2012
2
We veranderen van plan en gaan naar Echternach. Daar is het druk omdat er een Jazzfestival wordt gehouden. Het centrum is gezellig. Met dit mooie weer worden de terrasjes goed bezet. Wij lopen door de winkelstraten en over het plein waar een podium staat opgesteld. Dan richting de rivier de Sure. Weg uit de drukte. Langs het water slenteren we op ons gemak terug naar de auto. Peter belt op om af te spreken voor later in de middag. Zij hebben eerst een camping opgezocht in Hosingen, maar vonden die niet geschikt omdat ze tegen een industriegebied aankeken. Nu willen P&J naar een camping in Berdorf. Wij gaan intussen ook die richting op en tot onze grote verbazing is van deze kant de Perekop wel bereikbaar. Nou ja! Terwijl Herman de auto ondersteboven haalt op zoek naar een stekkertje van de Tomtom, gaan Ma en ik alvast naar een terras. We zijn wel toe aan een drankje, het is inmiddels half vijf. Na contact met Peter te hebben gehad rijden we een klein stukje verder , naar camping Bellevue. P&J zijn daar net aangekomen en moeten de tent nog opzetten. In het zonnetje praten we even met elkaar en spreken af dat zij met Ma morgen gaan wandelen. H&W gaan dan hun eigen dag indelen nadat ze Ma weer hier hebben gebracht. We zwaaien gedag en rijden terug naar Hosingen, een rit van een dik half uur. Na overleg besluiten we door te rijden naar een restaurant. Dat wordt eerst even zoeken, want er zijn er niet veel. Maar dan belanden we bij een zaak naast de supermarkt. La Pyramide, een groot restaurant met veel tafels met blauwe kleedjes. Een uitgebreide menukaart die Ma en ik nauwelijks inkijken omdat we al besloten hebben asperges te bestellen. Dat wordt geserveerd met rauwe ham en schuimige saus Hollandaise, gemaakt van opgeklopt eiwit. Laten we hopen dat we er niet ziek van worden. Herman kiest cordon blue met salade en frietjes. We nemen koffie toe. Alle drie zijn we het erover eens om hier van de week nog eens naar toe te gaan. Half negen zijn we in het huisje en komen de puzzelboekjes tevoorschijn.
Vrijdag 18 mei. Een frisse, bewolkte dag. Om tien uur zitten we gezellig aan het ontbijt. Voor de wandel-afspraak hebben we nog tijd om enkele foto’s te maken van het vakantiepark. Daarna brengen wij moeders naar P&J in Berdorf. Wijzelf hadden het plan om enkele plaatsjes te bezoeken, maar omdat het nu droog is en goed wandelweer, besluiten we ook te gaan wandelen maar dan van het theater naar de Perekop en terug. Daar is het een beetje beschut. We starten vanaf het open veld achter camping Bellevue. We kunnen de auto dus laten staan. De anderen gaan een langere wandeling maken naar Beaufort, zo’n 7 km.
LUXEMBURG verslag mei 2012
3
Herman en ik lopen onze bekende route door het bos, over paden en bruggetjes. Soms enkele treden omhoog, maar meestal zijn we aan het dalen. Onderweg maken we foto’s van alle tinten groen en met mos begroeide bomen en rotsen. Terug, van de weg bij de Perenkop tot bij de auto, loopt het pad dus grotendeels omhoog. We doen er 45 minuten over. De afstand was te lezen op bordjes. Daardoor weten we dat we er 5,4 km op hebben zitten, in 2 uur tijd. Met de auto gaan we naar Beaufort en zoeken een plekje om iets te drinken. Het zit niet mee. Het lijkt wel of men hier allergisch is voor toeristen. De zaken die we zien zijn gesloten tot we bij rode luifels komen . Net op het moment dat er een spatje regen valt. Binnen in de zaak drinken we koffie en eten een uitsmijter. Dan belt Peter dat zij bij het kasteel van Beaufort zijn aangekomen. Niet ver hiervandaan. Dus even later schuiven de familieleden, met modderschoenen aan, bij ons aan tafel en bestellen pannenkoeken. De foto’s die Ma ons laat zien lijken heel sterk op die wij hebben gemaakt. Met onze auto rijden we met z’n vijven naar de camping omdat daar de auto van Peter nog staat. Vervolgens rijden we achterelkaar naar Larochette om daar de rest van de middag door te brengen.
Van winkelen komt niet veel omdat er a. weinig winkels zijn en b. winkels dicht zijn. Ma haalt herinneringen op en ziet haar oude kapperszaak en jawel, ze herkent een kapster van vroeger. Voor een drankje gaan we ergens binnen zitten, want buiten is het eigenlijk net iets te fris om stil te zitten. Om zes uur zitten we aan tafel in hotel Du Chateau een adresje waar P&J een keer hebben overnacht. En genieten we van een broodnodige maaltijd. Jawel, broodjes worden neergezet. De meeste van ons kiezen een schnitzel uit het menu. Op het parkeerterrein nemen we afscheid van de jongelui en keren terug naar Hosingen.
Zaterdag 19 mei. Om half tien worden we pas wakker en om elf uur kunnen we even voor het huisje in de zon zitten. Het is zacht weer, 23°C. Vanmiddag hebben we een afspraak met Christianne, een kennisje van Ma. Zij heeft in Waldbillig de camping gerund en nu is ze apothekersassistente in Luxemburg-stad waar ze ook woont. We rijden er in een uur naar toe. Dankzij de Tomtom hoeven we niet te zoeken, wel is het zo dat die ons een route geeft over binnenwegen. Dat moet makkelijker kunnen. Niet dat het uitmaakt, want we zijn er.
LUXEMBURG verslag mei 2012
4
Christianne woont op de 4e etage van een wooncomplex in een rustige straat, net buiten het centrum. Ze ziet de vliegtuigen voorbij gaan. Haar woning is knus ingericht met heel veel planten, beeldjes en snuisterijen. Er is geen lege plek te vinden. Op de bank liggen wel 4 of 5 kussens op elkaar gestapeld. Het is een kleurrijke, vrolijke inrichting. Ze heeft een klein terrasje, met veel planten, waar 2 katten zich hebben gesetteld en ze verteld dat ze beneden nog een stuk tuin heeft. Als we naar de wc zijn geweest lopen we richting het stadscentrum. Christianne weet een mooie route. Onderweg begroet ze diverse stadsgenoten. Het eerste stuk is onbekend bij het grote publiek. Ze voert ons langs een smal straatje met een rotswand. We komen bij het spoor, zien grote viaducten, stadswallen, kazermatten, een abdij, lopen door een stukje oude stad en bekijken een klein gedeelte van het grote stadspark. Dan willen we wat drinken. Al een tijdje terug hebben we vesten en truien uitgetrokken omdat het steeds warmer werd. Nu krijgen we dorst van al dat lopen. Een geschikte plaats in de schaduw bij een terras mogen we helaas niet gebruiken. Christianne voert ons verder mee naar een voormalige gevangenis met een groot plein ervoor. Dan een flinke klimpartij naar de bovenstad. Moeder Stel doet kranig mee en als we de bovenstad hebben bereikt worden we beloond met een mooi uitzicht. Een lekker drankje, helaas niet koel genoeg, nemen we op een terras, onder parasols. We slenteren nog verder en zien het paleis met een wacht ervoor. Op het grote marktplein is het erg druk. Er blijkt een nachtmarathon te worden georganiseerd dat gesponsord wordt door ING. Er worden oranje petjes en grote kunststof handen uitgedeeld. Het is supergezellig. Daarna met de bus terug, dat is wel even lekker. In het tuintje van Christianne krijgen we een stuk rabarbertaart en laat ze een fotoalbum zien met foto’s van haar 50ste verjaardag. Dan wordt het toch echt tijd om gedag te zeggen en Christianne te bedanken voor deze geweldige middag. Met een voldaan gevoel rijden we terug naar het noorden en eten bij het grote restaurant met de blauwe tafelkleedjes.
Zondag 20 mei. Waar hebben het mooie weer aan te danken? Was het woensdag nog 8 graden, nu is het wel 24 graden en zonnig. Half twaalf maken we een ritje naar Esch sur Sure. Wij kennen het hier niet, maar moeder Stel wel. Zij herinnert zich een kaarsenwinkeltje en verderop moet een stuwmeer zijn. LUXEMBURG verslag mei 2012
5
In het dorpje lopen we alleen beneden een beetje rond door enkele straatjes en drinken koffie en thee op een terras op de hoek. Had ik al verteld dat er veel motoren op de weg zijn. Overal waar we komen zijn groepen motorrijders. Op dit terras zijn ze ook aanwezig. Bij Lutzhausen moet een uitkijkpunt zijn. Alleen is de weg naar dat dorp omgeleid. Op een viaduct bij een groot meer van de Sure nemen we even een kijkje. De zon gaat schuil achter wolken. In dit gebied zijn 750 padvinders aanwezig. Voor hun veiligheid is op het viaduct een rijbaan afgesloten, zodat de padvindertjes daar veilig kunnen lopen. Het stuwmeer waar moeder het over heeft is niet te bereiken. Juist de weg naar die Barrage, zoals dat heet, is afgesloten. We besluiten om het meer heen te rijden, richting Pont Misère. Herman stopt de wagen op een parkeerterrein en speelt met z’n Tomtom. Gelukkig is de stekker eerder in de auto teruggevonden. Ma en ik zien een kappelletje en gaan er eventjes kijken. Niet lang want het gaat spetteren. Bij Boulaide in de buurt is er weer een wegafzetting. Ze moeten ons wel hebben, zeg! We zijn het zat en via Wiltz en Clervaux rijden we naar het huisje. Daar komen we om half vier aan. De lucht is inmiddels donker en het regent een beetje. De cake moet op dus krijgen we een dikke plak bij de koffie. Het licht gaat aan evenals de kachel, want het is een donkere, kille woning. Bij de Chinees eten we ’s avonds een overheerlijke maaltijd ter afsluiting van deze fantastische minivakantie.
Maandag 21 mei. We staan vroeg op omdat we tussen 9 en 10 uur moeten uitchecken. Dat lukt ruimschoots. Het inpakken van onze spullen is zo gedaan. Het lijkt hier op het vakantiepark wel uitgestorven. Het was al niet erg druk, maar nu staat er maar een enkele wagen geparkeerd. De woning wordt gecontroleerd en ook de teller van de energiemeter wordt genoteerd i.v.m. de afrekening. Het is een nevelige, bewolkte dag als we om tien voor half tien wegrijden. We krijgen te maken met een beetje mist. Hadden P&J gisteren lange files onderweg naar huis, wij kunnen doorrijden. Er komen wel 2 omleidingen op ons pad en 6 wegwerkzaamheden. Toch gaat de terugreis erg vlot. Bij een wegrestaurant pauzeren we even. Het weer wordt steeds mooier, nu al 20 graden. Half een zijn we in Eindhoven. Herman zet de foto’s op de computer van Ma en dan wordt het tijd om elkaar te bedanken voor deze fijne dagen. Ik en Herman komen half drie thuis.
LUXEMBURG verslag mei 2012
6
