No title

WWW.BLIJMETJEZELFENJELEVEN.NL

BEN JIJ KLAAR VOOR HET LEVEN VAN JE DROMEN? Lieve lezer of lezeres, Ik neem aan dat het antwoord op de vraag hierboven, een volmondig ‘ja!’ is. Ik kan me voorstellen dat ook jij worstelt met de vraag: ‘Maar hoe dan?’ Vooral als je het idee hebt vast te zitten in een leven dat soms niet van jou lijkt. Het lijkt misschien zelfs een beetje hopeloos, maar dat is het niet, dat weet ik uit eigen ervaring. Ik leef inmiddels het leven van mijn dromen maar dat was niet altijd zo. Ik heb ook erg geworsteld met vragen zoals: ‘Wat maakt mij nou echt gelukkig? Is dit de man met wie ik oud wil worden? Waarom ga ik niet fluitend naar mijn werk?’ Ook zocht ik het antwoord op de vraag: ‘Hoe kan ik ontspannen opvoeden en de moeder worden die ik wil zijn?’ De reden dat ik mijn – toch wel heel persoonlijke – verhaal deel, is om je te laten zien dat het kan: het leven van je dromen leiden. Ook als je in een situatie zit die hopeloos lijkt. Ik hoop dat ik je kan laten zien dat het echt te moeite waard is om te ontdekken wat jij wilt maar ook: met wie je dat wilt. Schroom niet om me te mailen als je vragen hebt of als je even wilt sparren over je eigen leven. Stuur me een Facebookberichtje op: https://www.facebook.com/blijmetjezelfenjeleven of een e-mail: [email protected] Ik hoop dat je positieve kriebels voelt tijdens en na het lezen van mijn persoonlijke verhaal. Kriebels om ook aan de slag te gaan met de eerste stappen op weg naar een gelukkig en fijn leven.

Groetjes, Wendy


ALS JE GEEN EIGEN PLAN HEBT, WORD JE ONDERDEEL VAN HET PLAN VAN EEN ANDER En dat was precies wat er gebeurd was. We gaan even twintig jaar terug in de tijd. Ik leefde op dat moment niet mijn eigen leven maar dat van een ander. In de eerste plaats dat van mijn ex waar ik mij naar schikte. En wat nog veel erger was: ik liet mijn kind met me meeschikken. Uit angst en vanuit een behoefte om erkend te worden. Erkenning voor mij en erkenning voor mijn kind. Je snapt dat dat nooit gebeurde. Hoe we hem ook pleasden, het was nooit genoeg. Het leek juist wel dat hoe meer wij ons best deden, hoe slechter hij ons behandelde. Het was niet alleen zijn leven dat ik leefde, ik leefde ook het leven van mijn ouders, dat van mijn baas, mijn vriendinnen… Ik deed vooral wat ik dacht dat er van mij verwacht werd en hunkerde naar erkenning voor mijn offers.

Offers ja, want als je het leven van een ander leeft, dan offer je jezelf op Na acht jaar van onderdrukking, geestelijke- en fysieke terreur, continu op mijn tenen lopen, vol met angst en stress, te weinig eigenliefde en eigenwaarde, was de maat vol. Al sinds ik bij mijn ex introk omdat het immers de vader van mijn kind was, wist ik dat hij ons niet ging brengen wat we nodig hadden. Of toch wel? Hij werd mijn meest brute en grote leermeester. Door met hem te leven, wist ik hoeveel ik aankon, hoeveel kracht ik had en vooral: uit wat ik niet wilde, ontstond het verlangen naar iets wat ik wel wilde…


Verandering begint met een last, soms moet het zelfs pijn worden, ondragelijke pijn voordat je in beweging komt… of DURFT te komen Verandering begint ook met een ijzersterk verlangen. Soms komt het verlangen voort uit pijn. Als je klaar bent je te richten op wat je wilt vermijden, begint te dagen wat je dan eigenlijk wél wilt.

IK WILDE GEZIEN WORDEN, MAAR ZAG IK MEZELF EIGENLIJK WEL? Dat mijn ex mijn dochter en mij niet zag, dat was wel duidelijk maar zag ik mezelf en mijn eigen behoeften eigenlijk wel? Was ik niet voornamelijk gericht op wat ik wilde vermijden, op vechten en overleven waardoor ik vergat na te denken over mijn werkelijke behoeften? Vaak is dit een patroon, ontstaan in je jeugd. Daar kunnen allerlei oorzaken voor zijn: een onveilige gezinssituatie, (alcohol)verslaafde ouders, ouders die altijd aan het werk zijn, een scheiding, emotioneel afwezige ouders en ga zo maar door. Ik begreep dat mijn pijn, verdriet en boosheid zinloos waren: ik bereikte er niets mee. Ik probeerde al die tijd mijn ex te veranderen voor mijn dochter en mij.

Maar als die ander geen last of verlangen heeft, dus geen drijfveren om te veranderen, dan gebeurt er helemaal niets. Echt niet WWW.BLIJMETJEZELFENJELEVEN.NL

Ik heb dat lang willen geloven. Zeker als hij spijt betuigde en huilde dat hij zou veranderen voor ons. Hij wilde ons niet kwijt. Hij wakkerde hiermee weer wat hoop aan waarop ik weer even verder kon. Ik durfde ook niet weg. Ik was bang dat mijn ex mijn dochter pijn zou doen en wilde haar daartegen beschermen. Als ik maar bij hem bleef, dan kon ik haar in elk geval beschermen. De vraag: ‘Wat wil ik eigenlijk?’ had duidelijk wat in gang gezet. Ik zag een beeld voor me van mijn dochter en mij, in een echt vrouwenhuis met zachte kleuren, veel kussentjes op de bank, een dekentje waar we samen onder konden kruipen, familie en vrienden over de vloer, een huis waarin gelachen en gedanst wordt, een huis zonder angst en stress. Zelf kunnen kiezen wat we doen, waar we naartoe gaan, met wie we omgaan… Het beeld werd steeds sterker en het verlangen groeide. Ik keek ’s avonds naar ‘Rozengeur & Wodka Lime’ en verlangde steeds heviger naar het vrijgezellenleven dat de hoofdrol speelde in deze tv-serie. Ik voedde me met beelden en informatie van een leven zonder mijn ex.

MOED VERZAMELEN EN DOEN WAT GOED VOOR ONS WAS Toen mijn dochter mijn zusje smeekte om ons weg te halen bij hem, wist ik dat mij maar een ding te doen stond. Voor mijn dochter en voor mezelf. Mijn hart, gevoel en verstand volgen en kiezen voor een leven met vrijheid, geluk en veiligheid. Gelukkig heb ik altijd een rijk en liefdevol sociaal leven gehad. Mijn zusje, onze rots in de branding, mijn stiefmoeder die heel betrokken was, familie die ons koesterde (en wij hen) en fijne vriendinnen. Dit grote sociale vangnet zorgde ervoor dat ik wist dat we er niet alleen voor stonden. Ik had ondertussen via het Viva forum vrouwen gesproken die in een soortgelijke situatie hadden gezeten: weggaan bij een man die gewelddadig is. Op basis van een risico-inschatting, ervaringen van die WWW.BLIJMETJEZELFENJELEVEN.NL

vrouwen en gezond boeren verstand, trof ik voorbereidingen om weg te gaan. Dan zijn er nog van die onhandige momenten: geplande verjaardagen en dat soort dingen waardoor je het uit gaat stellen. Kerst kwam eraan en toen wist ik: ik ben geen huichelaar, ik ga geen vrolijke kerst met hem vieren. Een dag voor kerstavond kregen we weer ruzie. Er moet een rust over me heen zijn gedaald die duidelijk van mijn gezicht af te lezen was, want mijn ex zei: ‘Jij wilt helemaal niet dat het goed komt, he?’ En ik zei: ‘Nee.’ Ik pakte de spullen voor mijn dochter en mij en vertrok naar mijn vader en zijn vrouw. Ik was rustig en krachtig en overtuigd van mijn plan. Ik heb mijn kind nog nooit zo gelukkig gezien. Kerstavond vierden we met vrienden en vriendinnen. Mijn dochter zei daar: ‘Dit is de allergelukkigste kerst die ik ooit heb gehad.’ Mijn hart huilde en zong tegelijk. Helaas heeft mijn ex ons nog bijna anderhalf jaar in zijn greep gehouden voordat we een eigen huis hadden. Ik zal je de details besparen maar neem van me aan dat ik weet hoe het voelt om wanhoop te voelen! Ik weet dus ook hoe je daar uit kunt komen en hoe je in een periode van heel veel stress, verdriet en onrust, toch momentjes kunt vinden om jezelf op te laden. Om te weten welke richting je op kunt en welke hulptroepen je daarvoor aan kunt spreken. Ik weet hoe je je eigen kracht kunt aanspreken en hoe je kunt koersen op vertrouwen en hoop. En ik weet inmiddels ook hoe ik anderen hiermee kan helpen. Toen ik mijn ex verliet was ik zo blij dat we weg konden maar voelde ik naast angst ook schuldgevoel (ja, echt!) dat ik zei dat hij alles mocht houden. Ik wilde alleen de matras van mijn dochter meenemen, haar belangrijke spulletjes en een eettafel en stoelen. Alimentatie voor mijn dochter wilde en durfde ik niet te vragen want geld was het allerbelangrijkste in zijn leven. Daarnaast was ik daar ook te trots voor. ‘Als je geen vader voor haar kunt zijn, hoepel (oké, ik gebruikte een ander woord;-) je ook maar op’, was mijn eigenwijze reactie. ‘Dan doe ik het zelf wel.’ Het vinden van een huis met maar een inkomen en nog de helft van de lasten voor onze koopwoning, was niet gemakkelijk maar het lukte.

‘Aan de andere kant van angst, ligt vrijheid.’ WWW.BLIJMETJEZELFENJELEVEN.NL

Toen mijn dochter en ik ons nieuwe huis binnenliepen voelde ik vrijheid, een gevoel zo groot, zo intens en zo fijn dat ik het met geen pen kan beschrijven, laat staan een toetsenbord. Ik was intens gelukkig. We hadden niets. Mijn lieve zusje had van kartonnen dozen een kast gebouwd voor onze kleren. Ze had een plekje gemaakt voor mijn dochter met haar Playstation en een oude televisie. We sliepen samen op de matras van mijn dochter. Zij met het dekbed over zich heen, ik met een badjas als deken. Zo weinig spullen en zo gelukkig! Langzaam aan richtten we het huis in, ons eigen domein. Net als in mijn droom, was het een huis waarin gelachen werd, gespeeld, waar familie, vrienden en vriendinnen graag kwamen. Alleen… de angst was door de voordeur mee naar binnen gekomen. ‘Hoe kan dat nu? Ben ik vrij en ben ik nog steeds bang,’ dacht ik. Je kunt een situatie ontvluchtten maar het gevoel dat je daarbij had, neem je met je mee. Het was een soort een oorlogssituatie op microniveau toen we bij mijn ex woonden. Altijd bang, altijd op onze hoede, bij het minste geringste kon mijn ex exploderen. Blijkbaar gaat dat in je zitten, het vreet zich een weg naar binnen. Harde geluiden, een geheven stem, ik schrok me rot! En ik niet alleen. Ook bij mijn dochter had de situatie waarin we zaten, sporen achtergelaten.

HOE WORD JE JEZELF? We hadden een grote stap gezet. Een eigen huis, vrijheid, een situatie waarin we niet meer zo bang hoefden te zijn. Mijn zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde waren enorm gegroeid omdat ik gekozen had voor het geluk van mijn dochter en mij. Ik merkte wel dat mijn dochter en ik net pas waren begonnen met het opruimen van de brokken die de puinhoop waarin we geleefd hadden achter had gelaten. Toen we loskwamen van mijn ex, merkte ik pas hoezeer we ons naar hem geschikt hadden… Op een avond zette ik de televisie aan en keek ik naar Goede tijden, Slechte tijden. Ik besefte dat ik er niets aan vond, ik snapte niet waarom ik ernaar WWW.BLIJMETJEZELFENJELEVEN.NL

keek. Ja, ik snapte het wel… Deze soap was een heilig rustmomentje in de relatie met mijn ex. Dan had hij zijn mok koffie, zijn voeten werden gemasseerd (ja, echt, zucht, ik schaam me diep) en hij was stil. Ik had rust! De serie vond ik echter niets aan. Ik had nog zo’n moment, toen ik ‘Opsporing verzocht’ keek. Ik werd er verdrietig van. Waarom keek ik dan? Omdat mijn ex dat deed. Ik heb de televisie uitgedaan. Dit soort dingen inzichten hielp mij los te maken van dingen die niet bij mij hoorden. Ik werd een beetje rebels, alsof ik een tweede puberteit nodig had om me los te maken van de identiteit die ik als een fout jasje aangetrokken had om een ander te pleasen. Niet alleen het figuurlijke jasje, maar ook de letterlijke variant nam ik onder de loep. Ik ontdekte dat ik een totaal andere kledingstijl had dan wat mijn ex mooi vond. Ik heb de mantelpakjes en strakke rokjes nog net niet ritueel verbrand maar het scheelde niet veel. Ik droeg stoere workers en gympen en kon mijn lol niet op. Ook ging ik stappen met vriendinnen. Ik ontdekte dat deze tweede puberteit niet anders was dan de eerste. Nog steeds een braverik. Geheelonthouder en altijd de BOB, vriendinnenoppasser en professioneel muurbloempje. Het stelde allemaal niet zo veel voor maar ik had het nodig om me los te maken van het leven dat ik met mijn ex had. Mijn dochter en ik leken net twee vogeltjes die de deur van het kooitje open hadden gezet. Helaas had mijn ex na onze relatie nog steeds de missie ons pijn en verdriet te doen en ons te terroriseren. Ik kon me wel steeds beter verweren en voor mijn dochter opkomen, dat had ik mezelf beloofd en die belofte kwam ik na. Ik wist: ‘We zijn er nog niet, maar wel zijn wel mooi op weg!’ In de periode dat ik vrijgezel was, leerde ik steeds meer wie ik was en wat ik wilde. Ik voelde wel dat ik eigenlijk pas net begonnen was met deze ontdekkingstocht. En toen… toen kwam de liefde langs. Tenminste, dat dacht ik.


NIEUWE LIEFDE, NIEUWE KANS? Ha! Ik wist wat ik wilde! Ik wilde een lieve man, die gericht was op het gezin. Ja, ik wilde een gezinsman. Iemand die mijn dochter en mij zou koesteren en liefhebben. Hij moest niet materialistisch zijn, niet op geld belust en hij hoefde niet van winkelen te houden. Ik wilde geen spullen maar liefde. En zo was het dat ik gevoelens kreeg voor een man die mijn dochter als een langgekoesterde wens zag. Een man die zich ontfermde over mijn dochter en die verantwoordelijkheid toonde. Een man die net als ik, hield van gezond eten en mijn dochter niet zat te bestoken dat ik haar teveel voerde met vitamines. Toen mijn dochter ook nog zei: ‘Als ik dan een stiefvader uit mocht kiezen, zou hij het zijn,’ kon ik niet meer ontkennen dat ik dacht dat ik liefde voelde. Dat ik hem niet zo aantrekkelijk vond als mijn zusje haar vriend, dat vond ik wel vreemd, maar ik dacht dat dat niet belangrijk was. Dat we met veel dingen niet hetzelfde dachten, dat we andere ambities hadden, ach… hij was tenminste wel een gezinsman! Ik wilde gewoon een stabiele situatie voor mijn dochter en mij.

Je kunt niet iemand anders de gaten in jouw fundering laten repareren Ik kan je vertellen: deze man had echt een goed hart en was oprecht. In het begin leek het harmonieus en gezellig. Hij had veel voor ons over, zorgde goed voor mijn dochter en leefde eerlijk en puur. Ik genoot van zijn Italiaanse familie en gebruiken die we er cadeau bijkregen. Maar helaas, pindakaas (misschien moet ik beter zeggen: pastasaus) bleken we toch niet het beste in elkaar naar boven te halen. Ik irriteerde me mateloos aan hem en ik kon hem niet geven wat hij wilde. Hij had behoefte aan een kluizenaarsleven met hier en daar wat sportieve activiteiten en ik wilde er op uit! Mensen treffen, op pad, vrijheid! En ook al heb ik het geprobeerd: je kunt mij niet echt een sportief type noemen. O, o, o, was ik me dan toch weer aan een man aan het aanpassen? Daar gingen mijn dochter en ik, op de skeelers van Apeldoorn naar Deventer WWW.BLIJMETJEZELFENJELEVEN.NL

terwijl we het in Teuge (da’s onderweg naar Deventer) toch echt wel voor gezien wilden houden. Zijn boosheid dat ik geen kinderen van hem wilde, begon hij op mijn dochter te projecteren. En weer dacht ik dat ik hem kon veranderen! Helemaal omdat ik wist dat ik hier met een goed mens te maken had. In mij begon het verlangen naar een leven zonder man maar met dochter weer te broeien. Dit keer bereikte ik veel sneller het kookpunt (godzijdank!) en wist ik dat ook deze relatie ten einde kwam. Dat het praktisch niet uitkwam, bleek wel uit het feit dat we nog aan het klussen waren in ons samen gekochte huis. Trouwens… in dat huis ging het eigenlijk ook meteen mis. Tijdens de verhuizing zei hij tegen mijn zusje: ‘Ik heb me altijd moeten schikken in dit huis, het nieuwe huis is mijn domein en daar gelden mijn regels!’ Dat was het teken dat ik de verhuisdozen gewoon weer uit moest pakken, maar ja, dat doe je niet. Er stond nog een vakantie gepland met mijn schoonzusje en haar gezin. Ik vond het een beetje naar om dat af te zeggen en de vakantie voor iedereen te verpesten dus zijn we toch gegaan. We kregen ruzie en ik heb zo ongeveer het hele eiland inwendig bij elkaar geschreeuwd van woede. Ik had beter mezelf een klap voor mijn kop kunnen geven, want ik was er weer ingestonken. Tijdens het uitpakken van de koffer thuis, beëindigde ik de relatie en voelde ik weer die immense vrijheid. En toen gebeurde er iets heel raars… Ik had al vaker gezegd dat ik geen zin meer had in deze relatie en dan deed ik hem veel verdriet. Hij deed er alles aan om het weer goed te maken. Toen ik mijn bikini uit mijn koffer viste en vertelde dat het over was, reageerde hij heel kalm en zei hij dat hij zijn spullen ging pakken en bij zijn broer in zou trekken. Geen tranen, geen gesprek, niets. Hij ging gewoon. Waar ik net vrijheid voelde en bevestiging dat ik een hele goede keuze maakte, werd ik compleet verward door zijn reactie… (Had ik al verteld dat ik toen nog last had van verlatingsangst?) Ik stampte en gilde als een klein kind dat hij niet weg moest gaan. Waaat? Ja, dat deed ik. Gruwelijk. Waar zat ik met mijn hoofd? Ik transformeerde van een onafhankelijke, zelfstandige vrouw in een zielig, afhankelijk wezen. (Je mond hangt open, snap ik… maar ik ga het nog veel erger maken.) WWW.BLIJMETJEZELFENJELEVEN.NL

Het moment ging voorbij en ik genoot weer met volle teugen van de ruimte en tijd met mijn dochter alleen. Het leven was mooi, het leven was heerlijk. Mijn Italiaanse ex en ik praatten weer gewoon met elkaar en vielen terug op onze oude vriendschap. Hij vertelde dat hij het liefst weer naar zijn geboorteland terug zou willen keren. Ik hielp hem met de voorbereiding en samen met zijn broer en schoonzus, brachten mijn dochter en ik hem naar het vliegveld. Ik zei toch dat ik het veel erger ging maken? Nou, hier komt het. We spraken af dat mijn dochter en ik samen een weekje naar Italië zouden komen om hem op te zoeken. Op een gegeven moment belde hij op dat hij het wilde annuleren. Ik wist ook dat hij een andere vrouw had ontmoet. Dat gaf mij het gevoel dat ik wel heel snel vergeten was en dat was een zeer onaangenaam gevoel. Het tastte mijn eigenwaarde aan. Ik wilde erkenning van hem en die kreeg ik niet. Ik praatte op hem in en we besloten dat we toch een week zouden komen.

Dat werd een week waarin ik een van mijn grootste angsten recht in zijn boze ogen keek… Mijn ex deed zo koel tegen ons, ik kon er niet mee omgaan. Hij triggerde een angst in mij die ik al die jaren zo goed verborgen had weten te houden. Verlatingsangst is een vreemd, vreemd ding. Het is een monster, dat je stevig vastpakt met zijn grote stekelige vingers en je dingen laat doen waar je je later voor zal schamen. (Doe ik nu niet meer, het heeft me tenslotte een van mijn grootste lessen geleerd.) Omdat hij zo koel tegen me deed, dacht ik werkelijk (!) dat ik hem terug wilde! En hij wilde dat niet meer. Ik raakte in paniek en heb mezelf werkelijk vreselijk voor gek gezet daar op dat mooie eiland. Onder toeziend oog van mijn dochter die ik mede daarmee een voorbeeld gaf van hoe je je als vrouw niet moest gedragen. Mijn dochter en ik hebben daar later toen ze ouder was, hele mooie gesprekken over gehad. Wat is het fantastisch dat je zo’n goede band met je kind kunt hebben en kunt zeggen: ‘Meis, ik zie dat ik


je een aantal foute voorbeelden heb meegegeven. Laten we het daarover hebben. En helemaal als je kunt laten zien hoe het wel moet…’ Maar even terug naar dat Italiaanse eiland. Ik zeg altijd: je krijgt wat je nodig hebt in je leven… en ik kreeg een psychologen-stel waarmee ik bevriend raakte. Het was alsof ik tot de grond toe afgebroken was, alsof niets meer veilig was. Het monster was ontsnapt. Het bleek niet zo gek te zijn dat ik verlatingsangst had. Er zijn dingen in mijn jeugd gebeurd die dit veroorzaakt hebben. Ik heb een gesprek gehad met dit stel en kreeg oefeningen mee. Binnen een paar dagen kon ik mezelf weer in elkaar zetten en beseffen dat deze verlatingsangst irrationeel is en niets te maken had met mijn ex. Ik heb daar een vreselijk heftige ervaring gehad maar ik besef dat ik daarmee wel tot de kern ben gekomen van iets waarmee ik onbewust elke dag worstelde en op basis waarvan ik regelmatig verkeerde keuzes maakte. Terug in Nederland, voelde ik een rust die ik nog nooit eerder in mijn leven had gevoeld. Het monster waarmee ik af had gerekend bleek een heel klein meisje te zijn dat bang was dat ze in de steek werd gelaten en dat ze het niet zou redden alleen. Dat is dus ook precies wat mensen vaak doen in een relatie of als ze naarstig op zoek zijn naar een relatie: een ander gebruiken om een gat in jezelf te dichten. Je wordt dan als het ware afhankelijk van diegene en doet er alles aan om hem of haar in je leven te houden. Ook als het niet goed is, want het alternatief voelt onveilig en onbekend. Ik weet inmiddels dat onveilig en onbekend negatieve woorden zijn voor avontuur, groei en ontwikkeling. Dat als je uit je comfortzone durft te treden, deze steeds een stukje op weet te rekken, dat je ten volle gaat leven, dat je eruit haalt wat erin zit en dat je superzeker van jezelf wordt en op jezelf leert te bouwen en te vertrouwen. En dat is dan wel weer een heel veilig gevoel. Want jij, jij bent er altijd voor jezelf.

Gelukkig waren er nog andere monsters om te bevechten. WWW.BLIJMETJEZELFENJELEVEN.NL

Gelukkig, want anders had ik dit nu niet kunnen doen: anderen helpen met hun worstelingen, vrouwen helpen die in een relatie zitten die niet goed voor ze is. Ik denk dat als je zelf in bepaalde situaties hebt gezeten, dat je je écht goed kunt verplaatsen in iemands situatie. Dat het niet altijd is wat het lijkt. Ik had zelf immers nooit kunnen bedenken dat ik bij een man zou blijven die mij fysiek en geestelijk mishandelde. Tot je in zo’n relatie zit en doodsbang bent (letterlijk) voor de gevolgen als je bij hem weggaat. Dat heeft niets te maken met kracht of met afhankelijkheid maar met een diepgewortelde angst en een kansberekening die je voor jezelf maakt. Je kunt je voorstellen dat ik ook in mijn werk en vriendschappen veel te veel van mezelf gaf en mijn grenzen niet goed bewaakte. Ik wist dat we afhankelijk waren van mijn inkomen en dat zorgde voor een ongezonde houding ten opzichte van mijn werk. In mijn vriendschappen dacht ik dat ik iedereen altijd maar moest helpen maar vond het lastig hulp te ontvangen. Iedereen dacht dat ik een koele superwoman was en dat beeld wilde ik ook niet doorbreken.

IK SCHREEF MIJN EIGEN PLAN EN BEGON MIJN EIGEN LEVEN TE LEIDEN Mijn tweede vrijgezellenperiode was de meest vruchtbare. Dat was ook een periode waarin ik een psycholoog en een coach bezocht die mij hielpen te ontdekken wat ik zelf precies wilde. Maar alle puzzelstukjes vielen in elkaar op het moment dat ik een les organisatiekunde volgde. De leraar zei: ‘Als je geen eigen plan hebt, wordt je onderdeel van het plan van een ander.’ Alsof de bliksem insloeg! Ineens begreep ik het! Ik besefte dat ik degene was die de baas was over mijn eigen leven. Dat ik een koers uit moest zetten en niet die van een ander moest varen. Dat als je niet weet wat je wilt, dat het ook niet uitmaakt wat je doet.


Ik kocht een schriftje en doopte deze mijn ‘Persoonlijke waardenplan’. Ik schreef op waar ik energie van kreeg: dingen ondernemen met mijn dochter, mijn zusje, mijn vriendinnen en mijn familie. Lekker lunchen, een stuk wandelen en gewoon lekker kletsen. Maar ook van lezen, schrijven en persoonlijke ontwikkeling. Mijn comfortzone vergroten, dingen doen waar ik uitdaging in vind. Een stukje van mijn persoonlijke waardenplan wil ik met je delen. Misschien geeft het je handvatten er ook een voor jezelf te maken. Het gratis dagboek helpt je hierbij.

Persoonlijk waardenplan van Wendy Als happy single ontdekte ik wat ik belangrijk vind in mijn leven, dat ik sterk en zelfstandig ben, en waaraan ik mijn tijd & energie wil geven. Ik heb ontdekt wie Wendy is en waar zij voor staat. Ik heb geleerd van mijn vorige relaties dat ik mijn waarden, activiteiten, oftewel mezelf wil vasthouden binnen een relatie. Ik heb geleerd dat ik mij anders schik naar de ander, indut, wegkwijn en onzeker word! Ik was hierdoor ongelukkig en afhankelijk van erkenning (die ik niet kreeg)en leefde het leven van mijn partner, volgens zijn levensplan! Als ik vasthoud aan mijn huidige manier van leven, behoud ik mijn zelfwaarde, ik blijf authentiek, ik behoud mijn zelfvertrouwen, energie, onafhankelijkheid, zelfstandigheid, kracht! Ik blijf de wereld verkennen, mijn horizon verbreden en ontmoet steeds nieuwe mensen. Ik concentreer mij niet op de afwezigheid van een man maar op wat ik wil in het leven en ik handel hier ook naar. Een positief neveneffect is dat ik dan ook interessant voor mijn toekomstige vriend blijf én: belangrijker nog: er is en blijft sprake van gelijkwaardigheid. Ik heb net zoveel rechten als een man en net zoveel recht op plezier en ontwikkeling! Ik blijf hierdoor onafhankelijk en zelfstandig en vind de bevestiging bij mezelf in plaats van bij een man. Ik kan dat! Ik heb voor mijn dochter en mijzelf gezorgd al die jaren, ook financieel, zonder hulp, in mijn eentje! Ik straal hierdoor, ik voel me goed, het geeft mij energie, het geeft mij mijn bestaansrecht! Ik wil ook binnen een relatie tijd en energie besteden aan de volgende zaken die mij energie geven: WWW.BLIJMETJEZELFENJELEVEN.NL

1. Mezelf: schrijven, lezen, bieb, tijd voor mezelf 2. Mijn dochter & opvoeding: uitstapjes met haar, samen thuis kletsen, weekendjes weg, vakantie, series kijken, naar familie 3. Familie: hier schreef ik de namen van de familieleden die belangrijk voor me zijn en wat ik graag met ze deed 4. Vriendinnen: hier schreef ik de namen van de vriendinnen die belangrijk voor me zijn en wat ik graag met ze deed 5. Persoonlijke ontwikkeling: studie, nieuwe uitdagingen (starten van een blog), trainingen en opleidingen. Ik schreef dit op voor moeilijke momenten: Angst voor verlating en afwijzing is een gevoel, geen feit! Leid jezelf af en besef dat het niets te maken heeft met een ander maar met jezelf. Gebruik een helicopterview: bekijk de situatie van bovenaf, bel familie of een vriendin. Laat hem achter jou aanzitten. Neem dat risico, wees niet bang voor het oprechte antwoord, zijn oprechte reactie. Misschien valt het wel mee en zo niet: dan red jij je ook wel. Laat zien dat je niet met je laat sollen en dat je het waard bent om een eigen leven te leiden en hiervoor tijd en ruimte in te lassen, ook ten koste van hem en tijd samen. Haal adem en handel! En als je blijft doen wat je graag doet, blijft zeggen wat je echt vindt en wilt en hij wil dan nog met je samenzijn… dan heb je ontdekt wat echte liefde is…

En ik deed het… en ik voelde het… en ik trof de baan en de man die bij mijn lijstje pasten…


Lijstje? LIJST MET DINGEN DIE IK WILDE, OOK IN EEN RELATIE Ja… na het ontdekken van mijn persoonlijke waarden en drijfveren, maakte ik een wishlist met dingen die ik wilde doen en doelen die ik wilde bereiken. Ken je de term: selffulfilling prophecy? In het Nederlands staat het voor: zichzelf waarmakende voorspelling. Als je opschrijft wat je wilt en als je er een heel duidelijk beeld van hebt, dan ga je je richten op datgene wat je moet doen om het waar te maken. Daarom is het maken van een wishlist ook zo krachtig. Om een voorbeeld te geven van een wishlist, deel ik een paar punten van de wishlist die ik een jaar of tien geleden maakte. Ik werk ‘m elk jaar bij. Ik zet een streep door alle dingen die uitgekomen zijn en dat zijn er echt heel veel! Let op: belangrijk is dat je omschrijft wat je precies WEL wilt. Denk niet na of het haalbaar is, schrijf het gewoon op. Werk & geld • Baan waarin ik leiding kan geven, kan coachen, situaties en mensen helpen ten goede te veranderen zijn drijfveren; • Opleiding doen om coachingsvaardigheden op te doen; • Bemiddelen, mensen die vastzitten coachen, inefficiënte manier van werken omzetten in efficiënte manier van werken Dus zowel menselijk als praktisch; • Door eigen inspanningen binnen nu en een jaar 500 euro bruto per maand meer gaan verdienen.


Relatie • Een relatie waarin we samen een team vormen en hieraan actief werken door te praten, open te zijn, eerlijk te zijn, kwetsbaar op te stellen, te zeggen wat ik nodig heb, wat ik wil van de relatie maar ook van hem; • Ik wil onafhankelijk zijn in een relatie, mezelf kunnen zijn en blijven; • Ik wil in een relatie tijd en ruimte voor mijn eigen dingen en sociale contacten, ik wil een man die mij die ruimte geeft maar die zelf ook die ruimte neemt. Een onafhankelijke man, dat is wat ik wil. Maar ik wil ook dat deze man aandacht, tijd en energie in mij en onze relatie steekt; • Aandacht voor elkaar, echt luisteren naar elkaar, geïnteresseerd zijn, de ander iets gunnen, elkaar helpen bij groei en ontwikkeling. En nu? Ik leef in mijn droom en blijf nieuwe dromen opschrijven. Ik voel energie, liefde, ik voel me erkend en gewaardeerd. Ik heb een relatie waarin ik precies kan zijn én blijven wie ik ben. Ik vind mezelf leuk zoals ik ben, inclusief al mijn imperfecties want dat ik die heb, is wel zeker en… dat maakt me juist leuk en authentiek. En jou ook, lieve lezer(es)! Als hij mij zou moeten missen, dan weet ik dat hij juist de typische Wendydingetjes gaat missen. En andersom is dat ook zo. Wij hebben samen veel gemeen, we hebben gezamenlijke dromen, houden van elkaars kinderen, komen voor elkaar op, geven elkaar een schop onder elkaars kont, zijn eerlijk, we zeggen vaak hetzelfde tegelijk, huilen op dezelfde momenten en zitten met veel dingen op dezelfde golflengte maar ook zijn we op sommige fronten totaal verschillend. Hij leert van mij en ik leer van hem. En van de verschillen? Daar houden we juist van. Ik wil het niet veranderen, niets aan hem, behalve dan dat hij niet gamed in bed. ;-) En hem kan het gestolen worden dat ik soms de rijst vergeet bij het eten omdat ik tijdens het koken heel andere dingen aan het doen ben. En stiekem moeten we lachen om die dingen. Waar ik dankbaar voor ben, is dat ik mijn dochter ook heb laten zien hoe je kunt veranderen en hoe je een goed leven voor jezelf op kunt eisen. Hoe belangrijk het is om onafhankelijk te zijn, om je eigen mening te kennen en uit te dragen en hoe echte liefde eruit ziet. Ik ben het bewijs, dat je van een leven waarin je onzeker bent, niet weet wat je wilt, in een relatie en baan zit die je niet gelukkig maken een leven kunt maken dat je vervulling en energie geeft. In welke fase je ook zit, in welke situatie je je ook bevindt, het begint bij een ding:


Zorg dat je weet wat je wilt… en ga daarnaar leven! Ik laat je natuurlijk niet zomaar achter met deze eye-opener die je ongetwijfeld heel logisch in de oren klinkt. Leuk, leven volgens de dingen die jij belangrijk vindt. Grote kans dat je eigenlijk helemaal niet weet, wat je precies wilt… Je bent niet de enige, ik hoor het heel erg vaak en ik heb natuurlijk zelf ook geworsteld met die vraag. Daarom heb ik voor jou een dagboek gemaakt met vragen die je helpen je persoonlijke waarden en drijfveren te ontdekken. Wil je geen meters maar kilometers maken en in korte tijd erachter komen wat je graag wilt en een plan dat voor jou goed uit te voeren is, zodat je je gelukkiger gaat voelen en eruit haalt wat erin zit? Vraag dan een gratis en vrijblijvende 1-op-1 sessie aan waarin we samen gaan kijken naar wat er speelt in jouw leven en welke kansen en mogelijkheden er voor jou zijn. Ik heb een hoop obstakels in mijn leven moeten overwinnen en onderweg heb ik mezelf gevonden. Met de kennis en ervaring die ik heb opgedaan, heb ik al veel vrouwen geholpen. Ook jou kan ik helpen. Wil jij ook leven volgens je eigen plan en ontdekken welke dat dan is?

A Change May Be Just Around The Corner! En? Klaar voor de eerste stap? www.blijmetjezelfenjeleven.nl/gratissessie


No title

Recommend Documents