&'
' ( ) * + ,)
,
- * + ,)
! "
#
%$.
/
! 1
"""
waarmee we hier samen zijn, nog maar aan een begin. Wij moeten in onze parochies nog beginnen met een grote uitbouw van jeugdwerk, met een uitbouw van jeugdklubs, met een uitbouw van een jeugdtehuis, voor heel onze parochiejeugd. Het is in dat bewustzijn dat ik zou willen dat gij straks naar huis gaat. Binnen tien jaar mag er geen enkel stadion in dit land nog groot genoeg zijn om ons allemaal te bevatten!
2 2
2
02
2 6
0 2
" $3/
5
) 4
0
2
6
5
7
2
4
2
2
2 02
Z. Exc. Mgr. DAEM sprak tot ons:
0 4 2
02 8 4 4 2 0 0
0
0
)
3/ 26 :
2
0 22
9
4
0
2
0 2
0 6 4
2
9
2 0 ) 0
2
2 6
* 0
2
0 6 0
2 9 4
2 2
2 0
4 )
4
;
0 0 & 6
.
6
Beste meisjes en jongens, ik ben er niet weinig fier over dat deze Top-Belijdenisdag hier te Antwerpen plaats grijpt. Ik dank u daarvoor en dank daarvoor de nationale leiding en ook al diegenen die er hebben toe bijgedragen. En ik druk terzelfdertijd mijn fierheid en geluk erover uit dat dit geschiedt hier vandaag in aanwezigheid van Zijne Eminentie de Kardinaal Monseigneur Suenens. Ik dank hem voor zijn aanwezigheid en dat bewijst dat hij het bisdom hier nog een grote liefde toedraagt. Ik ben ook gelukkig hier te mogen begroeten als bisschop van Antwerpen, de Heer minister De Clercq. Zijn aanwezigheid spreekt boekdelen, want hij is voorzeker gelukkig eens terug te denken aan de tijd toen hij hier en elders zo dikwijls in de jeugdvereniging heeft gestaan. Ik dank allen die ons Bisdom de eer aandoen vandaag hier te zijn en ik dank nog meest al diegenen die behoren tot de Chirojeugd. Zo is het hier blij, zo is het trouw, en terzelfdertijd kameraadschappelijk! De geest van Kristus doorvoere hen altijd!
Z. Em. Kard. SUENENS sprak tot ons: Beste jongens en meisjes, het is me een vreugde temidden van u te zijn vandaag in dit wereldberoemd sportstadion van Antwerpen. Ik ben blij u geluk te kunnen wensen omdat u hier gekomen zijt, getuigenis afleggend van uw fier en onwankelbaar geloof. Wij hebben u nodig! De Kerk en ons volk hebben u nodig meer dan ooit! We vragen van u dat u in het leven de blijde en schone banier zoudt dragen die we hier hebben bewonderd, de banier van uw geloof, van uwe vreugde, van uw innige verbondenheid met mekaar. Het is in dat teken dat men een kristene mens herkent « Zie hoe ze mekaar beminnen! » Dat was de identiteitskaart van de eerste kristenen. Het weze uw kenteken voor nu en voor morgen. In naam van de Kerk dank ik u en wens ik u dat in de toekomst, alle stadia van Antwerpen of van elders te klein zouden zijn en hoop ik u in de toekomst terug te zien!
* 0
#
Nationale Leider Jef De Wolf sprak tot ons:
#
Beste meisjes en jongens, ik neem deze paar minuten te baat om in uw aller naam eerst en vooral diegenen te danken die met hun vererende aanwezigheid dit Belijdenisfeest hebben voorgezeten. Dank aan Zijne Eminentie, aan hunne Excellenties de Bisschoppen, aan Zijne Excellentie de Minister, aan al de personaliteiten die met ons deze namiddag samen doorbrengen. En ik wil u ook nog een paar mensen voorstellen die hier samen met ons zijn op dit ogenblik en die onze zuster- en broederbewegingen in het buitenland vertegenwoordigen. Eerst en vooral kreeg ik een telegram van de voorzitter van onze Internationale, van de FIMCAP. Dit telegram luidt: Een heerlijke van God gezegende Topdag wenst u allen in broederlijke verbondenheid! M. Hent-gartner, voorzitter van de FIMCAP en Nat. Leider van de Zwitserse Jungwacht, en Jungmanschaft. Voorts verwelkom ik hier ook de sekretaris van de Fimcap, die heet Manderfeld uit Duitsland. Hij kwam hier samen met de president van de Jungmännergemeinschap, onze zusterbeweging in Duitsland. Ook is hier aanwezig de afvaardiging uit Holland, onder leiding van Jaak Wynants: Jong Nederland en Jongensklubs. En tenslotte uit ons eigen land wil ik ook onze zusterbeweging uit Wallonië hier welkom heten, waarvan gij daarstraks reeds een afvaardiging hebt mogen begroeten. Zij zijn hier aanwezig met hun president mijnheer Delgrange, hun nationale Proost Abbé Desenfants, en zijn adjunkt nationale proost, en een afvaardiging van de jongens- en de meisjesleiding. Ik dank ook voor hun aanwezigheid en ze zijn te talrijk om ze allen te vernoemen - ik zou er kunnen vergeten - al de nationale leidingen van onze broeder- en zusterbewegingen hier in Vlaanderen. M'n beste jongens en meisjes, daarstraks heeft leider Jan u reeds gezegd dat wij een liedje zouden zingen voor al de mensen die achter de schermen werken, maar ik wil er hier toch een paar speciaal bedanken. Eerst en vooral de stadsdiensten van Antwerpen, van Deurne, van Borgerhout, van Wijnegem, die ons hebben bijgestaan, materieel dit feest mogelijk te maken. Velen van hen hebben ook overuren gedaan, hebben avonden en nachten gewerkt. Ik bedank hier ook de rijkswacht en de politie (applaus) die u naar hier geleid hebben. Anders waart gij allen telaat gekomen!... Wij danken ook al de oudleidsters en oudleiders die in al de verschillende werkgemeenschappen in de voorbereiding van de Top en ook nu nog overal achter de schermen aan het werk zijn. Zij zijn met enkele honderden, die meegewerkt hebben tot het wellukken van deze dag (applaus) en ik dank al de aanwezigen voor hun meeleven deze zondagnamiddag, deze heerlijke zonne-zondagnamiddag samen met ons. M'n beste meisjes en jongens, wanneer wij hier met 60.000 en meer samen zijn en dit stadion vullen, dan is dat niet alleen om er een macht-manifestatie van te maken, maar ik zou u willen vragen, dat wanneer wij van hier weggaan, dat gij u bewust zoudt zijn, en gij zeker leiders en leidsters, van de taak die u wacht. Wij staan met deze tienduizenden
* 0
3
* 0
We hebben dit jaar samen getracht de geest van de Chiro, uitgedrukt in onze Belijdenis met een nieuwe frisheid te beleven. Dit jaar zal uitvloeien in de Top, en we hoeven er niet meer op terug te komen. Wel zijn er voor ons enkele slotbedenkingen, die de bedding zijn waarin de stroom naar de Top loopt. Jeugdbeweging is voor alles GEEST! Jeugdbeweging leeft niet van techniek: van vaardigheid en geschooldheid bij haar leiding en leden, van kursussen, van brevetten en van bekwaamheid in allerlei soorten aktiviteiten. Zij zijn nuttig, maar absoluut niet onontbeerlijk. Men kan met een eenvoudige techniek tot een sprankelend jeugdleven komen. De techniek kan ook een bron worden van schoolse verdorring. Jeugdbeweging leeft niet van kennis, van studie, van verworven inzichten verkregen door lektuur, diskussies, onderricht. Het verstand moet zijn aandeel krijgen, ongetwijfeld; maar povere jeugdbeweging, die ontaardt tot een afkooksel van naschools onderricht! Jeugdbeweging is niet gebouwd op ervaring en traditie. Elke jonge mens wil zijn eigen weg zoeken, en de indruk hebben dat het een nieuw en onbegaan pad is. De volwassene die met zijn levenservaring de jeugdbeweging wil overbeschermen, laat ze stikken door gebrek aan zuurstof. Jeugdbeweging leeft van entoesiasme, van bezieling, van inwendige energie die de jonge mens voortdrijft om zijn eigen levensavontuur te wagen en zijn eigen levenskader te bouwen. Jeugdbeweging is eerst en vooral gebalde geestdrift, schijnbaar dikwijls koel en nuchter maar altijd met een grote spanning van ziel. Jeugdbeweging is een sterk doorstromende band van een samen voelen en willen, waarvoor meestal de woorden tekort schieten. Jeugbeweging is REVOLUTIE van de geest Elke jonge mens wil als de lente een nieuwe boodschap en een nieuw geluid zijn. Elke nieuwe generatie wil een nieuw leven, een nieuwe bé-leving van dikwijls oude idealen. Jeugd wil anders zijn: en omdat de volwassene zo dikwijls wil opvoeden naar zijn eigen schablonen, is de jeugd ook zo dikwijls in opstand tegen diegenen die voorafgingen. Het is de kracht, de genade van de jeugd dat zij een nieuwe kans is, en een nieuwe hoop.
* 0
/
Nationale Leidster Louisa Verhoeven sprak tot ons: Eminentie, Excellenties, Dames en Heren, en beste vrienden in de Chiro, Dit is zeker het ogenblik om in aanwezigheid van onze hoge overheid, van zovele getuigen en sympatisanten van heel onze Chiro hulde te brengen aan al onze Chirogroepen voor hun kranig werk Aktie Luchtbrug voor het jeugdbewegingswerk in de ontwikkelingslanden. Beste jongens en meisjes in de Chiro, de missiemaand januari is weer wonderschoon geweest. U herinnert zich de aktie Luchtbrug, het rondgaan met de ticketten, auto's poetsen, tom bola's organizeren, toneelspelen om allemaal samen met uw vendel, met uw afdeling, met uw groep geld bijeen te krijgen voor de Chiro overzee. Want we hadden het plan samen, een groot plan ervoor te zorgen dat daar ver van ons de leiders en de leidsters in staat zouden gesteld worden om een eigen jeugdbeweging, hun eigen leiding, hun eigen plannen uit te bouwen, en de duizenden jongens en meisjes daar de vreugde te geven die wij in onze Chiro hier kennen. Beste jongens en meisjes, ge zijt er in gelukt. Wij die zodicht bij onze Chiro leven in de missie, we hebben het mogen voelen, mogen meevoelen met onze Chiro in de Kongo, in Burundi, de Filippijnen, ZuidAmerika, Zuid-Afrika, waarmee we regelmatig kontakten hebben, en waarvan we blij zijn vandaag enkele zeer voorname te mogen begroeten. Wij groeten blij en we vragen uw toejuiching voor de aanwezigheid van de nationale proost Kiro-Kongo, E. P. Van Daele. (applaus) Heel dicht bij ons, m'n beste vrienden, had iemand moeten zijn vandaag: de nationale proost van Chiro-Burundi. Spijtig genoeg, want hij is naar hier gekomen om de Top mee te maken, is hij door ziekte verhinderd hier te zijn. Maar in het ziekenhuis ligt hij nu met een top-kenteken, en gisteren nog heeft hij mij gezegd: zegt aan heel de Chiro-Vlaanderen, dat ik één van hart ben met hen en dat ik hen dank voor al wat zij doen voor onze Chiro-Burundi... Monsieur 1'Abbé Roger. (applaus) Beste meisjes en jongens, we hadden nooit of nooit durven denken dat onze kontakten zo innig zouden geweest zijn: er zijn gelukwensen toegekomen uit Elisabethstad, uit Burundi, uit Kitega, uit Transvaal, uit Haïti, uit de Filippijnen. In hun naam ben ik ook blij dat ik u allen, meisjes en jongens, mag danken voor de aktie die gij gevoerd hebt voor hen, want onze missieaktie heeft de fantastische som opgebracht van 1 miljoen tweehonderdduizend en meer franken. (applaus) Beste groepen uit de Chiro, mijn beste vrienden allemaal, dat hebt gij gedaan, en als Chiro overzee kan doorwerken dan is het omdat gij allen deze maand januari trouw zijt geweest. Uw edelmoedige inzet is de reden geweest dat dit alles mogelijk was. Vandaag hebben we dan nog de grote eer de winnende groep hun nationale troffee te mogen overhandigen...
* 0
%
later gezegd hebben: « Ik heb geweend onder de mis... Het was aangrijpend... Greep al de rest naar het hart, dit greep naar de ziel... Ik heb er geen woorden voor, ik kan niet zeggen wat ik voelde... » Een ander zegde: Ik was toen zo ineens intens blij dat mijn dochterke daarbij was... Nog iemand, een vader van formaat en degelijkheid: « Dat was zó echt dat ik er van onder de voet geraakte... Die mis dat was n... schoon». Gelukkig heeft hijzelf ook niet gelet op het krachtwoord dat hij erbij gebruikte. Het was alleen maar een bewijs dat onze nederlandse taal op dat ogenblik geen overtreffende trap meer rijk was!... En dan die kommunie... Op 22 minuten zijn 40.000 jongens en meisjes te kommunie geweest... De witte gedaanten die zich verspreiden over gans het stadion. Het zingen... De kommuniezang, het Beloftelied... Een oudleider zei 's anderendaags: Wilt ge geloven dat ik geweend heb. En ge moet niet denken dat ik een 100% leider geweest ben in mijne tijd... Ik zag te vroeg en te gaarne de meisjes... en liet mijn leiderschap wat te vroeg in de steek... Maar als ge zo iets meemaakt... » En evenmin zijn er woorden om de 14 minutenlange golf van entoesiasme weer te geven wanneer de 3.000 banieren de grastapijt vulden... Wuiven met plastiekjes... Juichen, fluiten met de leid(st)ersfluitjes... Iemand dacht dat een supersonisch vliegtuig overvloog... Een leider zei: « Ik móést mijn fluitje nemen... want mijn stem ging verloren. Ik kon er alleen maar bovenuit komen met de scherpe toon van mijn leidersfluit. Ik moest... En dan hoorde ik dat ze dat allemaal moeten gedacht hebben!... » En toch weer de stilte voor het afscheidslied en het samen bidden van de Belijdenis... Wie dat allemaal onder woorden kan brengen, die moet van gans zijn leven niets meer zeggen!
Jeugdbeweging die niet wil veranderen, die niet storm loopt, die niet in zekere mate een revolutie preekt, die is als jeugdbeweging reeds op pensioen. Voor de Chiro is jeugbeweging voor alles, een KRISTELIJKE revolutie. De diepe nood van deze moderne jonge generatie is een vraag naar de waarde van het leven, naar de echte zin van het bestaan. Waarom zijn we kristen, en waarom leven we in de Kerk? Als we geloven in Kristus, dan moet dit ook een konsekwent geloof zijn, een vizie op het leven die van Kristus vertrekt. Als het waar is dat wij in Kristus leven, als het waar is dat Hij ons ganse leven opeist, als het waar is dat Hij van de mensen één gezin wil maken, en ons daarvoor wil inzetten: dan moet heel ons dagelijks leven terug worden bekeken als een belijdenis van deze Existentie, van deze Echtheid. De jeugd wil terug naar het blote ruwe hout: maar dit hout is de band van het Godskind met de Vader. Het spannende dagelijkse bestaan in deze wonderbare tijd is een vrucht die diep haar wortels vindt in de band van de jonge kristen met Kristus. Men zal van ons zeggen: ge zijt té katoliek, ge zijt té godsdienstig. Wij antwoorden daarop: ge kunt nooit katoliek of godsdienstig genoeg zijn. Ge kunt het alleen op een verkeerde manier zijn: niet écht genoeg, niet diep genoeg, doen alsof en het niet menen. En daar bekennen wij ook onze zwakheid: we zijn dikwijls en in vele dingen niet echt en niet diep genoeg godsdienstig. De echte geest van de Chiro, hoe diep en schoon ook bedoeld, vinden we zo dikwijls niet voldoende terug in ons leiderskorps, in onze afdeling, in onze kern. We verwarren zo gemakkelijk geestdrift met lawaaierige hevigheid, bezieling met fanatisme. We hebben vele fouten en kleine kanten in onze Chiro. Maar één zaak menen we heel oprecht en diep: we willen jonge kristenen zijn, NU.
* 0
/
* 0
%
< 9 &=
=,(
,
Inschrijving Midden april werd aan de groepleiders een inschrijvingskaart gezonden. Het is de definitieve inschrijving voor de deelname aan de Top '64. Groepen, die deze kaart nog niet terugzonden, worden verzocht dit onmiddellijk te doen en tevens het inschrijvingsgeld op onze postrekening 42.17.10 Chirojeugd VZW. Antwerpen, te storten. De groepen, die hun definitieve inschrijving instuurden en de betaling van de bijdragen regelden, ontvangen per jongen: een inschrijvingsbewijs, een programmaboekje, één plastiekje voor de regen, eveneens een bon voor drank voor het totaal aantal deelnemers. Gemakkelijkheidshalve herhalen we hier hoe het inschrijvingsgeld tussen de verschillende verbonden werd geregeld. Omwille van de bewegingssolidariteit betalen de dichtstbijgelegen groepen de grootste bijdrage. 1. BETALEN 20 F — Verbond Antwerpen - uitgezonderd: St.-Antonius Essen — Don Bosco Kalmthout — O.-L.-Vr. en St.-Jozef Kalmthout — St.-Jo Wuustwezel. welke 15 frank betalen. — Gewest Rupel — Gewest Lier — Gewest Singelberg — Gewest Waasland Centrum - uitgezonderd: St.-Andreas Belsele en St.-Jan Hamme, welke 15 frank betalen. 2. BETALEN 15 F — Verbond Brussel — Verbond Leuven — Verbond Kempen — De 5 groepen van verbond Antwerpen vermeld in 1. — Verbond Oost-Vlaanderen uitgezonderd wat in 1 en 3 anders vermeld staat. — Verbond Mechelen, uitgezonderd wat in 1 vermeld staat. 3. BETALEN 5 F — Verbond West-Vlaanderen — Verbond Limburg — Gewest Vlaamse Ardennen van Verbond Oost-Vlaanderen.
* 0
3
een stortvloed van regen... met opklaringen, zoals ze te Ukkel plegen te zeggen... Daarna sprak onze nationale leider, Jef De Wolf. Na de verwelkoming van onze zusterorganizaties uit de FIMCAP (Wallonië, Nederland, Duitsland, e.a.) riep hij de Chiromeisjes- en -jongens, leiders en leidsters, oud-leid(st)ers op voor de uitbouw van de parochiale jeugdtehuiswerking. Het was een groots en ontroerend moment. Ook voor hem. Het woord werd gegeven aan Mgr. Daem, Bisschop van Antwerpen, die de Chiro hartelijk welkom heette in zijn bisdom en ze een schone en grote toekomst toewenste. De volledige teksten vindt ge elders in het blad, want het was zeer spijtig dat op dit ogenblik onze draadloze mikro voor 50% forfait gaf. Het woord van Mgr., sympatiek en bezielend, deed ons deugd. Na hem nam dan Zijne Eminentie de Kardinaal het woord. Zijn warme, doordringende stem klonk over het ganse stadion en greep ieder meisje en jongen aan. « De Kerk heeft u nodig, zei hij, de Kerk rekent op u allen! » en entoesiast als ieder aanwezige, besloot hij met de hoop dat over 10 jaar geen enkel stadion nog groot genoeg zou zijn om de Chiro te bevatten! Het applaus bewees dat zijn woorden ingeslagen hadden. En tevens hield dit applaus de dankbaarheid van Chirojeugd in ten overstaan van Zijne Eminentie en alle Bisschoppen. Het programma ging verder. Liederen, ban, en het nummer van de aspirantenjongens, onder leiding van Fro «Een wereld vol trommels »... Het had, zoals de andere nummers veel zwoegen gekost, maar het was de moeite waard. Diep van inhoud, fijn en afgewerkt in uitvoering, prachtig voor oog en hart. Onmiddellijk volgde daarop het nummer van de aspiranten-meisjes. Weer een nieuwe vondst. Gitaristen en honderden aspiranten in fijne pastelgekleurde tunieken dansten de getuigenis van Zijn Liefde. Dat was wel het wondere en interessante van het programma: telkens was het anders, vol afwisseling, aangepast aan leeftijd, en uitdrukking brengend van wat in die afdeling of leeftijd geaksentueerd werd in het bewegingsleven. Variaties op het levenstema van de Belijdenis. Niet stijf, niet schools, maar gegroeid vanuit het jeugdleven zelf. De aspiranten meisjes van Brussel waren maar juist van het grasveld of het apoteose nummer dat de overgang maakte naar de Eucharistieviering begon. Samen één: spel van eenheid en verbondenheid, onder leiding van Heiko Kolt. Leidsters en leiders en aspiranten van Antwerpen « als één zingend woud » evokeerden de kracht van de kameraadschap, de broederlijkheid en de eenheid in geloof en leven. Een heerlijk nummer dat inmiddellijk voortging in de opbouw van een estetisch, indrukwekkend altaar. En dan de Eucharistieviering! Hoe kan men daarover iets zeggen, zonder banaal te worden! De plots ingetreden, wijdingsvolle stilte, het opkomen van de celebrant met de 300 priesters in albe, het samen zingen en bidden... Gans het stadion dat in diep besef van verbondenheid in de Heer één was... De plotse storm die opstak... het even plots verschijnen van duizenden plastiekjes... en weer de stilte... en het meebidden en zingen... Neen, het is niet te verwonderen dat verschillende mensen, ouders en oudleid(st)ers me
* 0
Daarna: Leider Jan met dans en liederen... In het bos... Oproepen van de verbonden met het oorverdovend antwoord, dan hier dan daar op het stadion, « hier! »... De sfeer wàs er. Dan optreden van de Zonnekinderen, de blije Annemiekes. Schoon en lief, van kleur en inhoud en spel... De bloemen-meisjes, de Zonnekinderen, die voor iedere mens een zonneke willen zijn... Het applaus bewees dat het knap was. Weer animatie, optreden van ldr. Walter en ldst. Magriet met liederen... « We zijn er met zovelen... » Zeker twee miljoen, zei leider Jan, maar dat was wel iets overdreven. Hij meldde ook dat men in het speciale postkantoor reeds 30.000 kaarten en blieven afgestempeld had met de speciale poststempel van de Top, en dat men nog niet in de helft was... En dan de knapen. Het interverbondelijk-hindernistornooi... Ieder verbond moedigde zijn kleuren aan... Spannende wedstrijd, spannende reportage... Wonderschone aanblik van het veld met de opgestelde hindernissen en de knapen die sportief maar kranig hun kleur verdedigden. OostVlaanderen won nipt op Kempen. Wanneer de kapitein van de Oost-Vlaamse ploeg het fanion uit de handen van leidster Louisa ontving, was hij zo overrompeld dat hij zei: « Merci madame! »... En misschien was zijn moeder nog wel leidster geweest, wie weet... We kunnen niet bij elk nummer stilstaan. De band die opgenomen werd tijdens het feest - een band van 2,5 kilometer - geeft én het entoesiasme én de sfeer weer, en we hopen dat ieder dat eens kan horen op onze Top-film... Direkt na de knapen kwamen in een zeer hoogstaand en fijn verzorgd nummer de Kroonmeisjes van Limburg ons vergasten op de inhoud van onze Belijdenis. Wie gedoopt is, wordt anders, blij omwille van de Aanwezigheid van de Heer, maar moet ook kranig Zijn wil beantwoorden. Een spel van wit-grijze doeken, banieren en penoenen. Indrukwekkend schoon en stijlvol. « Si si si tunata... » weerklonk en we wisten dat nu de overhandiging kwam van de trofee's, behaald in de spaaraktie voor de overzeese Chiro. Vooraf verwelkomde leidster Louisa nog de Afrikaanse afgevaardigden en vermeldde ze de tientallen telegrams die ons toegestuurd werden van uit de werelddelen buiten Europa. Burchtknapen en Zonnekinderen, resp. van St.-Aloysius Borgerhout en de meisjesgroep van Lommei, kwamen hun sierbanieren halen uit de handen van zijne Eminentie. Dat blijft een onvergetelijk ogenblik in hun leven. Als een leger in slagorde verschenen de Kerels. Piekfijn in hun nieuw spelkledij. Oefeningen van lenigheid en durf, met in de achtergrond aangepaste muziek en tromgeroffel om de oefeningen aan te duiden. En dan dat wegrijden in hun romeinse wagen... Een keurig, afgewerkt nummer van de Kerels uit Limburg en Brussel. Als een lente stoeiden daarna de Kristi-meisjes op het terrein. 720 frisse, blauwwitte meisjes die een wonderschone dans ten beste gaven. Verrassend in uitbouw. Dan lijn, dan kleur, dan figuren. Weer behaalde Oost-Vlaanderen een topprestatie van kranig, fris en eigentijds jeugdleven. Een donderend, verdiend applaus begeleidde hen, toen ze van het grastapijt slierden... Zo sterk als een keten! En zeggen dat ze hun nummer slechts eenmaal hebben kunnen herhalen, weken geleden, op een voetbalveld ergens te Gent, in
* 0
WAT NU ALS ER OP DE DAG ZELF, BIJ HET VERTREK VAN UW GROEP, MEER JONGENS AANWEZIG ZIJN DAN INGESCHREVEN? Bij de zending van programma's, plastiekjes enz. is een omslag bijgevoegd. Vóór het vertrek, of tijdens de reis ontvangt u de bijdragen van de leden die nog niet ingeschreven waren. U sluit dit geld in de omslag en vermeldt zeer duidelijk op de buitenkant van de dichtgeplakte omslag: het bedrag en het aantal bijkomende inschrijvingen. Op de verzamelplaats van uw Verbond is een sekretariaat opgericht. In ruil van uw omslag ontvangt u daar de bijkomende deelnemerskaarten, programma's, plastiekjes, enz. Het is vanzelfsprekend dat elke groep hierin eerlijk is, overigens ter plaatse zijn kontroolposten om na te gaan of ieder deelnemer zijn inschrijvingskaartje draagt. Nog een laatste opmerking in uw en ons belang. Als u uw groep niet vooraf inschrijft met de gedachte dit de dag zelf op het sekretariaat van de verzamelplaats te regelen, dan helpt u mede de zware organizatie van de Top te overbelasten. Inschrijving ter plaatse is slechts mogelijk voor enkele telaatkomers, niet voor heel de groep. De bij-inschrijvingen krijgen slechts programmaboekjes en plastiekjes zolang er voorradig zijn.
De onmiddellijke voorbereiding 1. Zorg er voor dat al uw jongens in volledig en korrekt uniform zijn. 2. Alle banieren worden medegedragen, fris gewassen en gestreken. Breng op de banier, de stok en de spits uw stamnummer aan. 3. Na uw inschrijving ontvangt u per deelnemer een plastiekje en een deelnemerskaart: — plastiekje: in dit plastiekje moet u voor elke jongen een gleuf snijden, zodat hij het gemakkelijk over het hoofd kan trekken. Maak de opening noch te groot, noch te klein. Bestudeer de zaak even, alvorens tot het knippen over te gaan. — deelnemerskaart: — aan de voorkant staat het topkenteken in de kleur van het verbond; — aan de achterzijde dienen een aantal gegevens ingevuld te worden, om het verloren lopen op te lossen. Deze dingen worden vooraf door de leiders voor elke jongen ingevuld. Dit deelnemerskaartje zal hij heel de dag op het borstzakje dragen. 4. Verwittig via een groepsomzendschrijven tijdig uw jongens, van de allerlaatste schikkingen: uur van bijeenkomst in het heem - uitrusting e.d.
* 0
#
5. Het opmaken van een aanwezigheidslijst van al uw jongens die naar de Top komen, zodat u op alle ogenblikken kunt kontroleren of iedereen aanwezig is.
Uitrusting
1. Alle banieren, geen pennoenen. 2. Elke leider heeft enkele flessenontstoppers op zak, om bij de drankbevoorrading, de flesjes van zijn jongens te kunnen ontstoppen. 3. De aanwezigheidslijst van al de jongens. 4. Per groep een kleine doos met een minimum aan E.H.B.O. uitrusting, zodat de eerste en kleine zorgen door u kunnen toegediend worden: tenso-plast - sparadrap - elastische windel - gewone windels - 1 pakje watten - zuurstofwater mercurochroom - keuls water - schaar - naald - veiligheidsspelden. 5. Een reeks veiligheidsspelden plus reserve om deelnemerskaartjes van uw jongens te kunnen opspelden. 6. Eten voor tweemaal - drank is ter plaatse te verkrijgen. Elke jongen is voorzien van wat pasgeld voor eventueel bijkomende drank of frisko. 7. Bij voorkeur het avondeten in de autobus laten liggen. 8. Het eten van de jongens wordt verpakt In grote rugzakken - ofwel per afdeling, ofwel per vendel. Geen andere kleine zakken toelaten. Broers letten er op dat hun boterhammen in hun vendel- of afdelingsrugzak terecht komen, zodat zij er kunnen over beschikken wanneer dit nodig is, en niet tussen 60.000 jongens en meisjes hun broer moeten gaan zoeken. 9. Zeer belangrijk: de jongens die in één van de nummers optreden dragen hun eten in afzonderlijke rugzakken, daar zij op een totaal gescheiden terrein hun boterhammen gebruiken. 10. Ingeval van betrokken of regenachtig weder, nemen alle jongens hun overkledij mede uit de bus. (in alle geval: paspoort en geld). 11. Iedereen heeft bij zich het programmaboekje - het plastiekje - en draagt het deelnemerskaartje. 12. Vergeet uw drinkbons niet!
De bijeenkomst in de groep op 24 mei
1. U komt tijdig samen in de groep, zodat u nog rustig de allerlaatste schikkingen kunt treffen. Denk er aan: gij kunt wel wachten naar de bus, maar de bus wacht niet op u. 2. Voor het afreizen neemt iedereen nog eens rustig zijn voorzorgen (WC) nu het nog mogelijk is en aangenaam gebeuren kan. 3. Het in- en uitstappen op de bus, trein of tram, wordt steeds gekontroleerd door enkele leiders, die hiervoor aangeduid worden in de leiderskring. 4. Voor het vertrek 'n kort aantreden met reisgebed.
* 0
>
Leider Jan begon de vooranimatie! Welkom. Samen zingen. De ban: zevenmaal Chirojeugd... Tippetoppe... Chiro... hier!... Optreden van de Vuurvogels (Vendeliers van St.Franciscusgroep van Merksem), de nationale muziekkapel West-Vlaanderen, de Reuzen en Reuzinnekes, en dat alles omkranst met onze Chiroliederen. Neen, het wachten heeft niet lang geduurd. Er hing Chiro in de lucht! Ondertussen kwamen ook de genodigden en de vele oudleiders en oudleidsters binnen, de ouders en sympatisanten, en zo was het stadion vol. Overvol. Want voor de banierdraagsters en dragers hadden we 3.000 stoelen op de piste bijgezet... 's Anderendaags hoorde iemand op de tram naar Antwerpen twee studenten zeggen: « Er was gisteren iets te doen van de Chiro op het stadion: ze konden er niet op, want ze hingen er in trossen over! ». De aanblik was inderdaad fantastisch: blauw, bruin en entoesiasme en heerlijke zon! Juist wanneer de nat. muziekkapel West-Vlaanderen het woordje TOP gevormd had kwam ook de afvaardiging van de F.N.P. binnen, onze broers en zusters uit de Patronaten (Chiro) van Wallonië. Ze waren eventjes mislopen omdat ze dachten dat het in het Sportpaleis te doen was... Donderende ovatie wanneer ze over de piste en de grasmat marcheerden. Tien minuten over halfdrie klonk het aankondigingssein. En de Top 64 was begonnen: het Belijdenisfeest van Chirojeugd, het grootse familiefeest van de blijheid, de kranigheid en de kameraadschap. De nationale muziekkapel Antwerpen spetterde haar nieuwe marsen over het stadion. De Eregenodigden werden verwelkomd: de Kardinaal, de Bisschoppen van Antwerpen en Brugge, hulpbisschoppen van Limburg en Mechelen, Vikarissen-generaal van Gent en Antwerpen, nog verschillende andere kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders, minister De Clerck, de attaché van minister Van Elslande, Burgemeester Sledsens, Schepen Posson en Thijsmans, en nog andere... De plechtige opening kon beginnen. Indrukwekkend sober en schoon. Nationale banieren, verbondsbanieren, die van de gewesten, groepen, afdelingen... Alle verscheiden in kleur maar tevens symbolen van de ene Chiro... Uitbeelding van het wachtwoord « Jonge Kristenen nu! » door de meisjes en jongens van Leuven: modern en fijn, en tijdens het beloftelied een prachtige uitvoering van vendelen door de vendeliers van St.Franciscus Merksem, onderlijnend onze Vlaamse trouw... Vele toeschouwers vertelden achteraf dat ze getroffen en geroerd werden door deze opening(sformatie). Het zingen, het bidden, het echte dat uitging van dit alles: op dit ogenblik was gans het stadion één in geest. De Burchtknapen van West-Vlaanderen brachten dan hun puik nummer... De herovering van de vreugde. Speels, afwisselend, fijn uitgevoerd... Onmiddellijk hadden zij het stadion te pakken... Het was zeer goed! Wel zo goed dat onmiddellijk na hun nummer twee Burchtknapen « gesnapt » werden in de kantien van de pers, zittend voor een grote trappist... « Hola! Wat zit gij hier te doen?» vroeg een persman... «Wel, zegden ze met overtuiging en fierheid, we vonden ons nummer zó goed dat we gezegd hebben: daar moeten we op drinken! »
* 0
"
stapt ge hier op en nergens anders. » 's Avonds stond hij toch netjes in de rij naast zoveel honderden, op volgnummer. De Chiro had Antwerpen eventjes geblokkeerd. Natuurlijk, ze wilden het niet geloven dat we met zovelen zouden zijn... De politie niet, de rijkswacht niet, de radio niet... want we hadden 't nochtans aan de verkeerspolitie en de uitzending 's zaterdags van de B.R.T. laten weten: pas op voor de opstropping en rij liefst langs... Ze hebben het niet gezegd... Ook goed. Maar dan niet kwaad zijn als er eventjes moet gewacht worden tot er 12.000 zielen (om niet van de lichamen te spreken) voorbij zijn van één verbond van de Chiro...
Pick-nick midden de volksverhuizing
60.000 meisjes en jongens bezetten de gebieden rond het stadion. Het geeft de aanblik van een massale volksverhuizing! Maar met dit verschil, dat alles op voorhand netjes afgebakend was: eetplaats, kantien, groepskantonnement, stortplaatsen, enz. Wanneer de kleur van hun verbond de hoogte in gaat, dan trekken ze ordelijk en zingend op naar het stadion... Timing was perfekt!... « Als ge ons dan ziet... Zingt het lied: we trekken op met velen! Naar de Top gaan we op: de Chirovreugde delen / »... Een mevrouw komt aan de hoofdingang van het stadion. « Meneer, ik zou gaarne mijn dochterke zien, ze is ook bij de Chiro.» - «Ja, mevrouw... ziet u die 60.000? De helft daarvan zijn de Chiromeisjes, en ééntje daarvan is heel zeker uw dochtertje...» - « Dank u, meneer, dan zoek ik wel... » - Hopelijk hebben ze mekaar gevonden vóór het 's anderendaags 's morgens werd...
Op het stadion:
Reeds om vijf na twaalf zat een bejaard moedertje op de eretribune. Gans alleen. Iemand gaat er naartoe. Natuurlijk, ze wist dat het nog veel te vroeg was. Maar ze zei: «...wat zal het schoon zijn als dat vol zit met blauw en bruin. Daarom wil ik het eerst leeg gezien hebben! » Het was stil en leeg op het stadion. Niemand daarbinnen kon vermoeden dat er op de eetterreinen duizenden jonge mensen waren en dat er op de aantreedvelden van de spelers reeds 8.000 bezig waren met eten, verkleden, opstellen, enz. Zelfs in de tent van de verloren kinderen zat een familie gezellig te picknicken... Maar op het stadion was alles rustig... Tot 13 u. Klokslag kwamen de aangeduide verbonden binnen. Ldr. Dolf (oudleider) ingeschakeld in de ordediensten zei voortdurend: « Doorschuiven alstublieft... » Het ging goed. Alles verliep vlot. Op zeker moment een burchtknaap die haperen bleef. «Allé, manneke, doorschuiven! » Het was zijn eigen zoontje! « Ja, ja, leider pa! »
* 0
In de bus
1. Worden de deelnemerskaarfen uitgedeeld en opgespeld. 2. De aanwezigheidlijst aangetekend. 3. De eventuele bijkomende inschrijving geregeld (zie onder inschrijving). 4. De plastiekjes bezorgd. 5. De propagandaborden opgehangen. 6. Wij stellen voor de programmaboekjes eerst aan de jongens uit te reiken na het eten, daar er anders veel kans bestaat dat ze reeds vuil zijn of verloren, wanneer zij het meeste dienst moeten doen. 7. Overloop even de richtlijnen met uw jongens welke in het boekje staan + algemene richtlijnen wat orde en tucht betreft. 8. Zeg dit voort: verloren kinderen spreken een leidster of leider aan met armband, die hen dan aanstonds tracht terug naar de groep te brengen. 9. Oefen de ordekreet in: Chiro Top... hier! en zing veel. 10. Kontroleer of het nummer van uw bus werd aangebracht. 11. Volg steeds stipt en zonder diskussie de richtlijnen van de reisordediensten en rijkswacht. Nota: Alle belangrijke gegevens: nummer bus, vertrek-uur, verzamelplaats onderweg, propagandabanden e.d. worden aan de groepleiders tijdig bezorgd door de centrale reisdienst.
Aankomst te Antwerpen
1. U komt in Antwerpen samen op uw verzamelplaats. Iedereen volgt daar strikt de bevelen van de ordediensten die uw groep zullen opleiden naar de plaats voor de opening. 2. Het is ook op deze verzamelplaatsen dat de jongens welke optreden in één van de nummers, afzonderlijk verzameld worden. Zorg er dus voor dat zij over hun mondvoorraad, hun drankbons, programmaboekjes en plastiekjes beschikken. 3. Op uw verzamelplaats wordt de bij-inschrijving en afrekening geregeld op het sekretariaat ter plaatse.
Mars
Na de korte opening op de verschillende verzamelplaatsen, heeft de grote stermars plaats naar het stadion. 1. De opstelling hiervoor geschiedt onder de leiding van uw verbondsleiding. Wees van goede wil en laat geen tijd verloren gaan. Help spontaan mede de marsorde vormen. 2. Alle spelers (optredende in de nummers) vormen afzonderlijke blokken, daar
* 0
$
zij bij aankomst aan het stadion afgetakt worden. 3. Tijdens de mars: volg de richtlijnen van uw verbondsleiding.
Eetterrein
1. Het eten gebeurt op de grote terreinen rond het stadion. Elk verbond heeft haar eigen eetterrein. Op elke eetplaats staan een aantal kantiens opgericht waar tegen ruil van de ontvangen drankbons of tegen betaling van 5 F per flesje drank wordt afgeleverd. Per groep komen enkele leiders de drank voor hun jongens ophalen. 2. Degenen die optreden in de nummers en afzonderlijk eten, worden op een andere plaats met drank bevoorraad - zij zorgen er echter voor hun drankbons in hun bezit te hebben. 3. Treuzel niet bij het eten, want vlugger dan u denkt zal uw verbond zich moeten klaar maken om haar plaats in te nemen in het stadion. 4. Werp geen papieren op de grond - ze gaan ofwel in de rugzak terug ofwel in de gemeenschappelijke vuilnisbakken op elk eetterrein aanwezig. 5. Lever de ledige flesjes na gebruik onmiddellijk terug in bij de kantiens. 6. Indien u frisko wenst, koop deze alleen bij de venters welke het woord TOP dragen. 7. Het is tijdens de etenstijd dat u nog een ogenblik vindt het nodige te doen (WC). Gebruik deze gelegenheid.
Vullen stadion
1. Volg de richtlijnen van uw verbondsleiding en van de ordediensten. Voor het vullen van het stadion wordt opnieuw een marsorde gevormd: vooraan de jongens - achteraan de meisjes. 2. Hier worden ook alle banierdragers afgetakt en naar een voorbehouden terrein gebracht. 3. Blijf goed bij elkaar - drum niet, er is voor iedereen plaats. Zorg er bij uw jongens voor dat er in geen geval geduwd of gestoten wordt. Op het stadion blijft ieder op zijn aangewezen plaats. 4. Zij die wensen te kommuniceren denken er aan geen eten meer te gebruiken vanaf 14u30. En geen drank meer te nemen vanaf 17 uur. Het kommunie-uitreiken: een priester komt staan aan het uiteinde van twee rijen. Op de eerste rij keren de jongens zich naar de priester, op de tweede keren ze zich met de rug naar hem. Zo gaan de twee rijen volledig voorbij. De priester blijft op dezelfde plaats staan. Ook zij die niet kommuniceren gaan mee rond,
* 0
"
Trefpunt per verbond: Op zeven plaatsen, op ongeveer 3 à 4 km. rond het Antwerpstadion, kwamen de verbonden, jongens en meisjes, bijeen. Uitstappen, plaats zoeken, zingen... In het Rivierenhof, waar Mechelen-Leuven, en ook Limburg samenkwam, stond een grootvader met zijn kleinkind op de arm mee te dansen en te zingen! Het was een gezellige zangstonde en een uitstekende sfeer. Welkom door de nationale leiding. Groet van de verbondsleiding. Korte opening en de stermarsen begonnen. Op een van de verzamelplaatsen vroeg iemand aan een leider: Hoe is 't mogelijk dat ge zoveel volk op de been krijgt! De leider moest antwoorden: Ge ziet nog maar één verbond, meneer! Stermarsen naar het stadion: Vanop het Sint-Jansplein, het Boelaerpark, Xaveriuskollege, Fredegandus-plein, en twee plaatsen in het Rivierenhof, Wijnegem, trokken ze op het uur H., dwars door Antwerpen, Deurne, Wijnegem, Merksem, Borgerhout naar de eetterreinen. rond het stadion. Een invazie! - Een chauffeur stapt rood-ver-bolgen uit zijn wagen en gaat resoluut naar de politie. «Meneer, wat is dat hier?! Ik probeer langs Wijnegem buiten te geraken, 't gaat niet: een mars van de Chiro. Ik probeer langs Borgerhout en de stad, 't gaat niet: een mars van de Chiro en nog geen klein! Ik probeer langs Deurne: wéér een mars! Als ik nu langs Merksem zou proberen, kan ik langs daar weg? » Waarop de politieman, glimlachend: « Maar meneer, weet gij 't dan niet: 't is Top vandaag! Ik denk dat ge langs daar ook niet weg kunt, het eerste uur... » — Op een andere plaats: de mensen van de centrale ordedienst staan voor een der marsen. Kunnen onmogelijk door. De politie ziet niet dat ze een vrijgeleide op de ruit hebben. Eindelijk gaat een knaap uit de rij en zegt tegen de politie: Meneer, ik denk dat ge die mannen moet doorlaten, want die zijn ook van de Chiro! ». — Een vader stond op z'n balkon de Chiro toe te juichen met een Top-affiche! Natuurlijk werd dat gebaar op stormapplaus onthaald. Op een andere plaats stonden Scouts voor hun lokaal en wuifden met Top-affichen van de Chiro. 'n Sympatiek gebaar en ook gewaardeerd! — Op een van de stermarsen kan een knaap het niet meer houden van het entoesiasme, en midden de stilte, tussen lied en muziekkapel, riep hij ineens over gans de straat, zodat hijzelf ervan schrok: « Leve de Top! » Inderdaad, het was een belevenis van het tweede stroofke van het Tripliedje naar de Top: « Geel en bruin en blauw... Kom nu gauw: we gaan de vreugde vieren! Naar de Top gaan we op met duizenden banieren / » Juist vóór de marsen waren de lege autocars naar hun parkingterrein geleid. Ook al zei een chauffeur tegen de groepsleider die in zijn bus zat: « Ik zet u hier af, en deze avond
* 0
"$
vingen op de verschillende sekretariaten van de aantreedvelden... E.H.B.O. diensten maken zich klaar... En de 23 top-kommissies zien alles voor een laatste maal na... Telefoonlijnen voor de regie worden aangelegd en buiten het stadion worden verbindingen tot stand gebracht tussen parkeerplaatsen en het stadion en de eetterreinen... Het opbouwen van het altaar en het opbrengen der hindernissen voor de knapen worden gerepeteerd... Om 22 u. heerste er op en rondom het stadion de gespannen kalmte der grote dagen. Slechts één plaats nog waar men de trommels monteerde (reeds van 's morgens vroeg) en waar men 's zondags 's morgens om 5 u. opnieuw de laatste hand aan legde... Maar ook die waren klaar voor het mooie stuk van de aspiranten-jongens.... HISTORIE DER UREN 's Morgens vroeg: Meer dan 120.000 oogskes worden opengewreven om naar de lucht te kunnen kijken... Schoon weer! Met nog een extra-toemaatje dat de leidsters en leiders vorig jaar op 1 mei gespaard hebben voor de Top. Een golf van geroezemoes over gans Vlaanderen: inpakken, boterhammen niet vergeten, hebt ge uw zakdoek bij, uw plastiekske want ge kunt nooit weten, gaat nog maar eens ergens naartoe, want God weet hoe zit dat ginder, en voorzichtig zijn, hé manneke!... Bijeenkomen voor de bus... Wachten... Ha, daar is ze! (enkelen moesten helaas blijven herhalen: waar blijft ze?), instappen, zingen, vol verwachting van de Top naar het verzamelpunt toe... Ouverture op het Zwanenmeer: Gans Vlaanderen scheen inderdaad een zwanenmeer te zijn. Op alle verzamelpunten van de bussen waren de « zwaantjes », de mobiele brigade van de rijkswacht, reeds op post. Rijkswacht op moto's, jeeps, met sirenen en flikkerlichten, gevaarlijke helmen en revolvers, maar met een blij en stralend gezicht. Zij zouden de slierten met honderden autobussen veilig en op tijd door alles heen loodsen naar de verbondelijke verzamelplaatsen. Ook de verantwoordelijken van het verbond en van de landsbond waren er al. De lange kolonnes zetten zich in beweging. Naar Antwerpen!... « Als de dageraad opengaat, na vele lange nachten, glanst de Top voor ons op, in wonderschoon verwachten! »... Verkeerslichten verschieten op groen wanneer ze de karavaan zien aankomen (en ook wel omdat er een rijkswachter in de nabijheid stond), alles moet wachten... Chiro trekt voorbij!
* 0
">
maar houden het hoofd gebogen, de armen langs het lichaam. De anderen handen gevouwen.
PRIESTER
Leg dit grondig aan uw jongens uit. De leiders in elke groep zijn daar ordedienst. 5. Bij lichte verwonding of ongesteldheid tracht eerst de leider te verhelpen. Kunt ge het niet helemaal af, brengt dan de jongen naar de E.H.B.O. post. Hiervoor neemt de leider kontakt op met de eerste-hulp-Ieiders (te kennen aan armband met kruisje) die op het stadion aanwezig zijn, voor elk verbond afzonderlijk. 6. Blijf steeds aandachtig, vraag uw jongens de stilte wanneer de stilte gevraagd wordt en doe met allen steeds blij mee! Het beantwoorden van de ordekreet: Chiro Top... hier! is altijd de inzet, door de leiding gebruikt, om een algehele stilte te verkrijgen.
Na de feestzitting
1. De verbonden verlaten beurtelings en op bevel het stadion - groeperen zich op de terreinen buiten het stadion en begeven zich naar de parkeerplaatsen van hun bus. (zullen tijdig medegedeeld worden) 2. Kijk nauwgezet de aanwezigheidslijst na, alvorens door te rijden.
* 0
""
#
$
Januari: Officiële kontakten: Heyzel, Antwerpstadion, Rijkswacht, stadbestuur, gemeenten, B.R.T. en T.V., Reisdienst, enz. Starten met de top-kommissies: ordedienst, reisdienst, programma, versiering, verloren kinderen, genodigden, drankbedeling, pers, Misviering, E.H.B.O., enz. Februari: Vergaderingen, Vergaderingen. Nationaal kaderweekend te Gent. Maart: Sub-kommissies schieten aan 't werk. Praktische werkploegen. Vergaderingen. Werkbijeenkomsten. Vergaderingen. April: Inschrijvingen. Definitieve inschrijvingen. Kontakten met verbonden. Vermeerdering der vergaderingen. Mei: Laatste voorbereiding. Telefoons. Vergaderingen. De dagen zijn te kort. Laatste kontakten met de weerdiensten en de Clariskens... HISTORIE DER DAGEN Reeds weken vóór de Top... — De diensten van het hoofdkwartier doen uren en nachten overwerk: duizenden omzendbrieven moeten weg: typen, stencilen, frankeren... Drie ton en half plastiek wordt op het gewenste formaat gesneden en verzonden... Tienduizenden kaartjes worden geteld, genoteerd en verzonden... Drukkerijen drijven het tempo op. Machines kraken en zuchten, geven soms de geest, worden opgekikkerd, en draaien verder voor de Top. Méér dan 1000 pakjes worden gemaakt, verzonden, vervoerd... De drie telefoonlijnen lopen warm (gelukkig brandweer in de geburen!)... Drie kilometer en half geluidsband wordt opgenomen, gemonteerd... — In alle verbonden: herhalingen voor de nummers, soms in de gutsende regen, en met uitvallen van klankinstallatie of forfait van de buschauffeurs... Verbondelijke leidingen en ordediensten, enz. drijven het tempo van vergaderingen op... — Vrijdagavond vóór de Top: algemene vergadering van de hoofdverantwoordelijken in de Reuzenpoort. Alles wordt overlopen, duidelijk gemaakt met dia's, laatste richtlijnen op het hart gedrukt. Buitengewone sympatieke sfeer en geest: oudleiders en oudleidsters, leiders en leidsters... Ieder gereed om zijn juist en klaar aangeduide verantwoordelijkheid te nemen. — Zaterdag vóór de Top: Van 's morgens vroeg op het stadion. Aanduidingen aanbrengen, eetplaatsen in orde brengen. Stadsdiensten zijn reeds weken vooraf aan 't werken, en deze week elke dag, doen vandaag gans de dag overuren: palen, nadarbarelen, afsluitingen, W.C.'s plaatsen, altaar aanbrengen en schilderen, enz. Geluidsinstallatie wordt reeds een ganse week gemonteerd op verschillende plaatsen... 60 tenten worden opgericht, aanduidingen geplaatst over gans het stadion voor ingangen, voor het geven van de Kommunie, genodigden, enz. 3000 stoelen worden bijgeplaatst. Parkeerruimte afgebakend en genummerd... Kontakten met buitenlandse gasten... 250 nummers worden op de grasmat « genageld », vlaggetjes gezet... Alles wordt klaargemaakt voor de bijinschrij-
* 0
"
* 0
"#
HISTORIE DER JAREN Grote gebeurtenissen moet ge altijd in groot perspektief zien... Elk merkwaardig geschiedkundig feit wordt altijd voorafgegaan door jaartallen die de zaak voorbereiden... Waarom zouden we dat ook voor de Top niet doen? Een Topgebeurtenis die een Topprestatie geworden is, verdient een voorgaande van indrukwekkende jaartallen. Ik zeg altijd maar: in geschiedenis, let op het jaar! Want dat vragen ze bij het eksamen... En ook voor goede wijn: let op het jaar! Vergeet 1964 niet! 1904: Konstateren bloei patronaten 1914: Uitbreken wereldoorlog I. 1924: Ben ik geboren. 1934: Verval patronaten, lanceren vernieuwing: Chirojeugd 1944: doorbraak Chirojeugd 1954: Nationale meivaart Scherpenheuvel. 1964: TOP 64: Belijdenisfeest van Chirojeugd met meer dan 60.000! Start parochiale Jeugdtehuiswerking. 1974: XWRZ 74! Ekskuus... dat laatste is geen geschiedenis meer, dat is al science-fiction! HISTORIE DER MAANDEN Juni: Hoofden worden bij mekaar gestoken voor de jaarplanning. Eerste inhaken bij vraag die reeds verscheidene malen naar voren kwam bij het kader: een gezamentlijke bijeenkomst met gans de beweging. Wanneer? In 1964 of '65? Juli: Bezinking. Oogst: Beslissing: Belijdenisjaar 1964! Verdieping van de geest en de werking. September: Beslissing nationale ontmoeting in 1964. Mededeling op nat. kaderweekend. Belijdenisfeest. Bekroning van jaarwerking. Oktober: Eerste mededelingen in Gloed en Licht. Ondertussen wordt gezocht naar de naam. November: Eerste konkrete plannen. Verworpen, aangenomen, gewijzigd, in beraad gehouden. December: Inschakelen van oudleid(st)ers. Telex. Plannen krijgen konkrete vormen op papier.
* 0
"3
Het behoort niet lot de gewoonte van de leiding, om zich persoonlijk tot u te richten langs het blad. Maar deze keer springen we toch eens buiten de hand. De Top heeft ons toch allemaal een beetje onderste boven geschud. Indien de mogelijkheid had bestaan om die avond met al de leiders en leidsters samen te blijven, en alles nog eens gezellig uit te praten wat we hadden meegemaakt en gevoeld, wie zou daar niet op uit geweest zijn! Dit briefje komt wel een maand later, maar ik denk niet dat we onze indrukken al kwijt zijn. Laat me eerst en vooral, in uw naam en in naam van al uw meisjes en jongens, eens hartelijk dank zeggen aan de beide nationale leidingen, en aan al de verbondsploegen voor het schitterend werk dat ze hebben gepresteerd. Zij hebben u werkelijk gevoerd naar de Top. De weg was soms hard. Méér dan een jaar geleden de eerste planning. Dan de plechtige inzet op de beide nationale kaderweekends in september '63. Toen ging de sneeuwbal aan 't rollen. Installatie van de werkkommissies en het lange moeizame werk van voorbereiding achter de schermen. In elk gewest, de ontplooiing van een gans jaarprogramma: periode van de blijheid, de kranigheid, de kameraadschap. Nieuwe nationale kaderweekends in maart. In versneld tempo: vergaderingen, vergaderingen, kontakten met de rijkswacht, jeugdreizen, gemeentebesturen, repetities, overuren van de stadsdiensten van Antwerpen, nog repetities, nog vergaderingen, koortsachtig werken van drukkerijen, voorlopige inschrijving 900 groepen, omzendbrieven, omzendbrieven met stromen, bijeenkomsten met honderden oudleiders en leidsters voor de organizatie, bezoeken aan het stadion, aan de openingsterreinen, aan de eetterreinen. En intussen maar zoeken op problemen: de verplaatsing van 1.000 bussen, de geluidsversterking, het drinken, de inschrijving, de WC's, het vullen van het stadion op korte tijd, het evolueren met 8.000 spelers, de kommunie van een gans stadion, enz., enz. Ge zult me toelaten een bijzonder woordje van lof in uw naam over te maken aan de diensten van het hoofdkwartier. Gedurende wekenlang een razende machine: circulaires drukken, op enkele dagen 60.000 plastiekjes snijden, 60.000 kaartjes in 8 kleuren tellen, 60.000 programma's, drankbons, affichetten, pakjes, en intussen voortwerken aan de tijdschriften, de verzending, de uitgaven. Een ongelooflijke inspanning zoals er vroeger nooit werd geleverd. Zeker, er zijn ook missingen geweest, vergissingen, afspraken die misliepen in de reisregeling, kleine strubbelingen in het verloop van het programma, en dus enkele zure gezichten. Maar dat alles zijn kleine schaduwen die vlug vergeten
* 0
"
zullen zijn. Iedereen moest het bekennen: het was een fantastische dag! Wat heeft de buitenstaanders het meest getroffen? — de overheden, de genodigden, de ouders, de sympathizanten, de pers, en vooral de vele oudleiders en oudleidsters? Eerst en vooral een gevoel van verrassing, een verbluft staan. Niemand had zich daaraan verwacht, of zich dit zo voorgesteld! Zo eindeloos veel jongens en meisjes, zulke gestroomlijnde organizatie waardoor met een leger van 60.000 man werd gejongleerd alsof het een groep op uitstap was, zulk een perfekt verloop, zulk een betoverend programma. De dag na de Top reden twee kleine jongens in KSA.-uniform voorbij het stadion op weg naar Wijnegem. En de ene zei tegen de andere: « Gisteren was de chiro hier op de Antwerp. En er waren er zóveel, dat ze er over hingen! ». Toch was dit niet voor de toeschouwers de diepste indruk. Men kan ook op een groot sportfeest onder de indruk komen van het aantal en de perfekte organizatie. De onvergetelijke emotie van elke toeschouwer, en zovelen hebben het gezegd, kwam van de gemeenschap die daar samenleefde in haar vreugde, in haar jong geweld, in haar diepe bezieling, in haar geloof. Zijn Eminentie de Kardinaal heeft het samengevat in enkele woorden waarmede Hij de ganse Top typeerde: « De identiteitskaart van de jonge kristen is zijn liefde! » Het was een dag van stralende kameraadschap. Een priester zegde me dat hij zijn ontroering niet meer baas kon, toen de leider en de burchtknaap van O.-L.-Vrouw ter Sneeuw, en de meisjes van St.-Lutgart - Lommel over het terrein liepen om hun trofee te gaan afhalen, en toen gans het stadion juichte van trots om hetgeen ze hadden gepresteerd voor de missie. Niet de show was van belang, maar hetgeen er leefde in de harten van die duizenden jonge mensen.
In het nummer van mei schreven we: « Jeugdbeweging is voor alles GEEST! Jeugdbeweging leeft van entoesiasme, van bezieling, van inwendige energie die de jonge mens voortdrijft om zijn eigen levensavontuur te wagen. Jeugdbeweging is eerst en vooral gebalde geestdrift, schijnbaar koel en nuchter, maar altijd met een grote spanning van ziel. Jeugdbeweging is een sterk doorstromende band van een samen-voelen en willen, waarvoor meestal de woorden tekort schieten ». De Top was daarvan liet stralend bewijs. En toen de banieren het stadion overspoelden brak ook alle nuchterheid in een roes van geestdrift, de ontlading van de maandenlange spanning. Voor de Top hebben we dikwijls gezegd: Er is maar één ding dat we zelf niet kunnen organizeren met de leiding: het goed weder! Eigenlijk is er nog een tweede dat we zelf ook niet konden organizeren: de bezieling waarmee elke jongen en meisje naar de Top is gekomen. Dat was uw werk, en ge hebt het schitterend gedaan.
Nationale proost.
Zo moet het ons niet verwonderen dat voor alle toeschouwers het ontroerendste moment kwam met de H. Mis. Een verpleegster die de chiro niet kende zei 's avonds: vóór de H. Mis was het nog spel, maar toen de H. Mis begon besefte ik ineens dat de H. Kerk een mysterie is, een leven en een band van binnen in de mensen. De stroom van priesters die de offergaven aanbrachten, het plechtige zingen en stilzijn van die grote gemeenschap, en vooral het gaan van O.-L.-Heer naar ieder van zijn jongens en meisjes: dat alles was de meesten te machtig. Ouders en oudleid(st)ers stonden schreiend mee te zingen, zonder hun ontroering nog de baas te kunnen. Dat was de échte Top, het hoogtepunt van het belijdenisfeest.
* 0
"/
* 0
"%
