Verlangen naar vrede Deze studie is geschreven voor een lezing op de Israël Jongerdag 2013 rondom het thema 'Geen wereldvrede zonder Israël'. De eerste studie op deze dag stond in het teken van Gods bijzondere plan met het volk Israël. In deze - tweede - studie zoomen we in op de vrede die God voor dit volk en de hele wereld belooft en de situatie van schijnvrede die in de aanloop daar naartoe zal ontstaan. Een groeiend verlangen naar vrede Verlangen naar vrede... Wie doet dat tegenwoordig niet? Gaat er één dag voorbij dat dit onderwerp verlangen naar en/of bouwen aan vrede - niet ergens in het nieuws langs komt? In de 50-er jaren van de vorige eeuw werd dit verlangen in ons land vooral uitgedragen door hippies en studenten die demonstraties hielden in het kader van 'Ban de bom' (nu Global Zero). Nu vinden er zowel in binnen- als buitenland met grote regelmaat vredesmarsen plaats, waar mensen uit veel meer bevolkingsgroepen aan meedoen. Ook komen er steeds meer vredesconferenties, -missies en -besprekingen. Vergeet ook niet alle lokale initiatieven - zoals die van wijkteams - in het kader van prettig samenleven. En als er weer een Nobelprijs voor de vrede wordt uitgereikt, dan is dat wereldnieuws. Kortom, de wereld snakt naar vrede. En dat begrijpen we allemaal als we zien hoeveel ellende, onrecht en oorlog er is. Wat zou het gaaf zijn als iedereen op aarde in vrede zou kunnen leven. Wat zou dat ons allen veel ellende besparen. En wat zou het waarschijnlijk ook een goed gevolg hebben voor de economische situatie op aarde. Oorlog voeren kost tenslotte veel geld en het repareren van de schade ook. Waarschijnlijk... want het voeren van oorlogen levert de wapenindustrie ook veel geld op... De Bijbelse boodschap van vrede Ook in de Bijbel is het verlangen naar en het realiseren van vrede een belangrijk thema. Als je alle passages waar het gaat over vrede zou schrappen, zou je maar een dunne Bijbel over houden en zou je een deken gooien over een van de hoofdlijnen uit Gods plan, waarvoor Hij juist zoveel moeite heeft gedaan om dat aan ons te openbaren. • Het thema vrede is God letterlijk op het lijf geschreven. Een aantal keren wordt er in de brieven van de apostelen gesproken over de 'God van de vrede' (Rom.16:20; 1Thess.5:23; Hebr.13:20) of over de 'Heere van de vrede' (2Thess.3:16) en ook laat God ons keer op keer groeten met 'genade en vrede' of 'barmhartigheid en vrede'. • Het verlangen naar vrede komen we niet alleen tegen in al die geschiedenissen waarin gesproken wordt over het sluiten, bewaren en breken van vrede, maar vooral rondom de Persoon en het werk van Jezus Christus, de Messias. Hij wordt de Vredevorst genoemd (Jes.9:5; Mich.5:4) en Hij bewerkte vrede voor het volk Israël (Jes.53:5) én voor alle volken (Rom.5:1; Ef.2:17) en zal ook in de toekomst die vrede blijven bewerken (Ezech.34:25; Luk.1:79; Zach.9:10). • Het werk van de Vredevorst is ook onlosmakelijk verbonden met de vrede die er zal zijn in de toekomst, als het volk Israël tot bekering gekomen zal zijn. Daarover getuigen onder meer de psalmdichters en profeten (Ps.72:7; 85:11; Jes.32:17). Deze situatie mag met recht de naam 'Vrederijk' dragen (Jes.11:1-10; 65:17-25). De volken zullen opgaan naar Jeruzalem en delen in de vrede van Israël (Jes.2:1-5; Zach.8:20-23; Hagg.2:7-10). Het rijk van koning Salomo was een type van deze toekomstige situatie. Er was vrede (1Kon.4:24), de HEERE woonde te midden van het volk in de tempel, de grenzen van het rijk waren maximaal en buitenlandse mensen kwamen om de glorie van de vorst van Israël te zien. De situatie van vrede die er zal komen, is nu nauwelijks voorstelbaar. Er zijn veel vragen te bedenken over hoe de dingen straks zullen gaan. Laat het geen belemmering voor ons zijn om toch te geloven in het Bijbelse getuigenis over de toekomst. Er zijn al zoveel dingen realiteit geworden die men eerst niet voor mogelijk achtte. Laten we ons daarover niet te druk maken met zo’n almachtige God.
1
Als er één ding duidelijk is, dan is het wel dat er nooit wereldvrede zal komen zónder Israël. De vrede waar heel de schepping naar uitziet, is onlosmakelijk verbonden met de Messias van Israël en met het Israël wat door de Messias tot haar doel zal komen. De tegenstander Ik wil in deze studie echter wat dieper graven in deze vrede-materie. Je 'kunt er gif op innemen' dat als er zoiets moois staat te gebeuren in de toekomst, dat er dan meer aan de hand is. Laat ik ter illustratie wijzen op de ontwikkeling dat steeds meer mensen denken dat wereldvrede tot stand zál en móet komen zónder Israël. En er zijn steeds meer partijen die dat niet alleen dénken, maar die er graag alles aan zouden willen dóen om dit te realiseren. We constateren een toenemen van het antisemitisme; een opmars van moderne Hamans. Wat zit hier achter? Ofwel: wíe zit hier achter? Het is oorlog Laten we beginnen met de constatering dat we ons wereldwijd bevinden in een situatie van oorlog, waarin niet alleen mensen tegenover elkaar staan, maar waarin ook God en Zijn machten tegenover satan en zijn machten staan. Het front van deze oorlog speelt zich nu nog af in de hemelse gewesten (Ef.2:2; 6:10-18; Op.12:9), maar de Bijbel laat ons zien dat we, naarmate de verschijning van de Vredevorst en Gods vrederijk dichterbij komt, hier op aarde steeds meer van gaan merken en zien. Niet voor niets zegt Gods Woord dat we in de ‘tegenwoordig boze eeuw’ (aioon) leven (Gal.1:4). Een periode van schijnvrede De satan beschikt over een heel wapenarsenaal aan activiteiten die hij kan inzetten om de realisatie van Gods plan schade toe te brengen. Een van de plannen die hij nu ontvouwt en die in de komende tijd verder zichtbaar zullen worden, is de realisatie van schijnvrede ofwel valse vrede; een vrede die gecreërd wordt - althans: lijkt te worden - door de mens, onder aanvoering van de satan. In werkelijkheid zal deze periode niet gekenmerkt worden door vrede (en zo spreekt de Bijbel er ook niet over), maar wel zal het de boze lukken om het overgrote deel van de mensheid samen te brengen in één gezamenlijk streven, wat de illusie zal wekken dat er vrede is (1Thess.5:3). Er zal een situatie komen, waarin de satan maximaal zijn gang zal kunnen gaan. Informatie over deze periode vinden we bijvoorbeeld in Matth.24:1-28; 2Thess.2:1-12; 1Joh.2:18 en 4:3; Op.13. Het is belangrijk om te zien dat nu al het voorbereidende werk plaats vindt voor de situatie die straks zal ontstaan. De wereld waarin wij leven wordt steeds verder getransformeerd. • Satan is nu al de god van deze eeuw (2Kor.4:4), maar straks zal hij op aarde letterlijk als een beest tekeer gaan in de periode die we de naam 'beestheerschappij' kunnen geven (Op.13). Satan zal zich uitleven in het ‘beest uit de zee’ en het ‘beest uit de aarde’. De 'engel des lichts' (2Kor.11:14) zal zich presenteren als een 'brullende leeuw' (1Petr.5:8). • Nu infiltreert hij de wetteloosheid (2Thess.2:7) en daarna zal hij de wetteloze openbaren op aarde (2Thess.2:8). De wetteloze is in zijn houding ten opzichte van God (2Thess.2:4) de exponent van de autonome mens, die 'een steeds grotere vuist maakt' naar de hemel. • Nu al zijn er de antichristen (1Joh.2:18) en is er de geest van de antichrist, maar straks zal hij zelf op aarde verschijnen (1Joh.4:3). Hij zal zich eerst aandienen namens de Christus, maar zal daarna Zijn grootste tegenstander blijken te zijn. Hij wordt ook de valse profeet genoemd (Op.16:13). Het volk Israël zal in deze periode in de knel komen te zitten als nooit tevoren (Matth.24:21-22). Het antisemitisme zal een hoogtepunt bereiken als de volken samen (het exponent van de huidige Verenigde Naties) tegenover Jeruzalem zullen staan en Gods volk van de kaart zullen willen vegen (Zach.14:2; Op.16:14). Op het absolute dieptepunt van deze 'grote verdrukking' - die in de eerste plaats op Israël gericht zal zijn - zal de HEERE verschijnen om Zijn volk te redden en de volken te oordelen (Zach.14:3 etc.). Als de nood het grootste is, is ook voor hen de redding nabij.
2
Dit alles is geen prettig vooruitzicht voor deze wereld, voor het volk Israël en voor mensen die trouw willen blijven aan God en de waarheid van Zijn Woord. Dit alles zál gebeuren, net zo zeker als het is dat ook het vrederijk zál komen! Satans dagen zijn geteld De reden dat deze periode vooraf gaat aan de periode van het vrederijk, heeft alles te maken met het feit dat de satan goed weet dat zijn dagen geteld zijn als de Vredevorst zal verschijnen (Rom.16:20). Nu is hij nog de vorst van deze wereld, maar straks is Jezus Christus de vorst over alles en zal Hij regeren als Koning over deze aarde. Na het vrederijk - wat naar verwachting 1000 jaren zal duren - zal de satan nog kort ontbonden worden en daarna zal hij definitief in de poel van vuur gegooid worden (Op.20:3-4; 7-10). De satan heeft daarom een sterk motief om mensen af te leiden van dat wat er straks zal gebeuren en - wat nog belangrijkrijker is - om vóór die tijd de volken bijeen te brengen in een laatste offensief tegen Gods uitverkoren volk Israël; Zijn oogappel (Deut.32:10; Zach.2:8) en een wereldwijde opstand tegen God. Zo zal hij proberen velen mee te slepen in zijn val. Hij zal ook proberen om christenen te 'zand in de ogen strooien', zodat ze blind blijven voor wat hij aan het doen is en zodat hun getuigenis en hun uitzien naar de wederkomst zwak zal zijn. Het werk van de satan past bij zijn aard. Mogen we van hem anders verwachten dan leugens en mensenmoord (Joh.8:44). Hij wil het werk van God door elkaar gooien (diabolos), om vervolgens zelf de regie te kunnen voeren. Verlangen als hefboom De satan blijkt vooralsnog echter zijn werk achter de schermen aansturen. Hij stuurt zijn machten (demonen, engelen) aan en probeert zo de mensheid mee te krijgen in het uitvoeren van zijn plannen. Om mensen zover te krijgen en om dit alles te bereiken, maakt de satan onder andere gebruik (ofwel misbruik) van het verlangen naar vrede wat er in toenemende mate op aarde zal zijn. Verlangen is als het ware een hefboom, die door hem gebruikt wordt om zijn doel te bereiken. • Verlangen creërt bij mensen ontvankelijkheid (het effect op ons denken) voor ideeën en pogingen die de realisatie van dat waarnaar ze verlangen dichterbij brengen. Als voorbeeld hierbij kunnen we iemand nemen die graag iets wil kopen, maar die daar nog een poos voor zal moeten sparen. Zo iemand zal mogelijkheden die geboden worden om geld te verdienen met beide handen aangrijpen. • Verlangen creërt bij mensen ook een krachtige impuls om zich in te zetten (het effect op ons handelen) voor hoopvolle opties. Als voorbeeld hierbij kunnen we verkiezingen nemen, waarbij mensen (ondanks teleurstellingen toch) steeds opnieuw in beweging komen om te stemmen op de partij die het beste idee heeft en de meeste mogelijkheden biedt om ze te realiseren. De neiging om vooruit te grijpen Dat de satan het menselijke verlangen aangrijpt om mensen van Gods spoor af te halen en voor zijn karretje te spannen en om daarmee Gods plan te dwarsbomen en te beschadigen, is al een oude en veel beproefde truc van hem. Hij maakt gebruik van het feit dat we vaak moeilijk kunnen wachten. Als we ergens naar verlangen, is het soms moelijk om onszelf te bedwingen in het wachten. Van tijd tot tijd hebben de meeste mensen de neiging om vooruit te grijpen op datgene waarop ze moeten wachten. Als het dan blijft bij een likje slagroom nemen van de taart in de koelkast, valt het mee, maar vaak zijn de gevolgen veel groter, zeker als we het zien in relatie tot ons thema. Een winkelier maakt bij het uitstallen van zijn producten gebruik van ons verlangen naar eten, of van onze behoefte naar een bepaald product. Hij gunt de klant een goed product, maar heeft er tegelijk ook zelf belang bij dat er producten verkocht worden. De satan misbruikt ons verlangen naar vrede
3
om zijn structuren te vestigen. Hij dient alleen zijn eigen belang en heeft geen greintje belang bij het welzijn van mensen. Hij misbruikt mensen om uiteindelijk zijn totalitaire macht te kunnen vestigen. Als de satan mensen kan verleiden tot vooruitgrijpen op Gods beloften; tot eigenmachtig handelen, kan hij 'zijn klauw tussen de deur krijgen'. We komen dit mechanisme in de Bijbel regelmatig tegen. • Abraham verlangt en ziet uit naar een zoon. Het inzetten van Hagar lijkt een manier te zijn om de vervulling van Gods belofte te realiseren, maar de gevolgen zijn groot voor het beloofde zaad. • Jacob bemachtigt de eerstgeboortezegen op een slimme manier, maar wat een ellende vloeit daar uit voort. Als we de geschiedenis volgen, zien we dit patroon vaker terug. Mensen kunnen de vervulling van Gods beloften niet afwachten en proberen door eigenmachtig handelen hun verlangens te realiseren en de boze is de lachende derde. We kunnen dit patroon ongetwijfeld ook terug vinden in ons eigen leven, dat we 'iets gaan doen', omdat we niet kunnen wachten op Gods tijd. De boze zoekt onze zwakke plekken en probeert daar gebruik van te maken. We kunnen hier ook heel concreet denken aan het vooruitgrijpen op dingen die God gereserveerd heeft voor het huwelijk. Als wij hierin zondigen, levert dat vaak niet alleen narigheid op voor onszelf en andere betrokkenen, maar brengen wij ook schade toe aan het getuigenis en de Naam van God. Laten we hierin de waarschuwing en bemoediging van de volgende teksten ter harte nemen (2Kor.2:10; Ef.4:27). Wachten op Gods vrede Een zelfde gang van zaken zien we terug als het gaat om een thema als wereldvrede. We verkeren nu nog in de situatie dat we moeten wachten. Maar hoe gedraagt de mens(heid), of de christenheid, of het volk Israël zich in deze wacht-tijd? Is het niet onze onkunde die satan in de kaart speelt, dan wil hij het wel proberen door ons te verleiden tot voorbarig handelen. Het leidt de aandacht af van de echte vrede en geeft hem de gelegenheid om de Vredevorst zoveel mogelijk schade toe te brengen. • We weten uit het verleden dat het volk Israël zich meerdere malen tevreden heeft gesteld met maakbare vrede (Jer.6:14; Ezech.13:10), met een tijdelijke oplossing voor hun problemen, met hulpmiddelen die niet echt helpen(2Kon.18:21). Het verlangen naar vrede werd een valstrik waar ze met open ogen in liepen. Er zijn aanwijzingen dat ze dat in de toekomst opnieuw zullen doen als de antichrist hen zijn waarheid en vrede zal aanbieden (Matth.24:5; 23-24; Joh.5:43). • Als het bij hen zo gaat, waarom zou het dan bij ons niet zo kunnen gaan? Het probleem dat mensen moeilijk kunnen wachten, wordt in onze tijd alleen maar groter, omdat we leven in een 'hamburgermaatschappij', waarin we gewend - zo niet verslaafd - zijn geraakt aan een snelle bevrediging van onze behoeften. Steeds meer dingen zijn maakbaar en daar zijn we trots op. Kunnen we echter nog wachten op Gods vrede, of nemen we alvast een voorschot op de vrede die komt, of - nog erger - ruilen we de vrede waar Gods Woord helemaal om voor iets anders? De illusie van maakbare vrede Het is opvallend dat in een tijd waarin de geestelijke oorlog zich toespitst, steeds meer mensen praten over en verlangen naar vrede. Dat geeft te denken. We zijn geneigd om vredesinitiatieven positief te duiden, maar hoe positief zijn ze in werkelijkheid? Natuurlijk is het goed en belangrijk om ons in te zetten voor goede intermenselijke relaties, maar als dit de illusie voedt dat het zal bijdragen aan wereldvrede, slaan we de plank mis. • De Bijbel vertelt ons dat liefdeloosheid en ik-gerichtheid van mensen zullen juist toenemen (Matth.24:12), naarmate de wederkomst van Jezus Christus dichterbij komt. Iemand deed eens de uitspraak: 'Oorlog zou weleens onze beste belegging kunnen zijn.' • Niemand van de wereldleiders zal bijvoorbeeld ooit vrede kunnen brengen in het Midden Oosten. Ze zullen zich 'vertillen' aan de lastige steen (Zach.12:3).
4
Wie gefocust blijft op maakbare wereldvrede, komt terecht op gevaarlijk terrein; terrein waar de boze zich als een vis in het water voelt en waar hij op aan stuurt. De wereldwijde roep naar vrede speelt - als die los staat van de vrede zoals de Vredevorst die zal brengen - hem in de kaart. De satan speelt in dit alles een dubbelrol. Hij creërt enerzijds chaos en stimuleert zo de roep om vrede en hij introduceert en stimuleert vervolgens de zogenaamde oplossingen naar die vrede. Echter, zowel de chaos als de zogenaamde oplossingen daarvan dienen het zelfde doel: het verstevigen van zijn grip op de mensenmassa's en het creëren van een gespreid bedje voor de antichrist. En als die eenmaal zijn ware gezicht laat zien, zal pas goed zichtbaar worden hoe groot de haat van satan is voor alles waar Gods hart naar uitgaat. Mechanismen op weg naar schijnvrede Er is een gestage groei van mechanismen (bewegingen, ideeën, organisaties) die in dienst staan van wereldvrede, maar die er uiteindelijk toe zullen leiden dat de antichrist - het zichtbare product van de boze op aarde - de regie zal kunnen nemen. We zullen een paar van deze mechanismen onder de loep nemen. De Nieuwe Wereldorde (New World Order) Steeds duidelijker tekenen zich de contouren af van een wereldwijde beweging die streeft naar wereldheerschappij en die zo stabiliteit wil brengen op aarde. De NWO stuurt aan op een globale regering die alles coördineert en controleert, ten gunste van vrede en eenheid. Een kleine groep machthebbers zal daarin - desnoods onder leiding van een 'sterke man' - controle krijgen over de volken, over de geldstromen, over religie. Voor degenen die al bij voorbaat de mogelijkheid van een dergelijke ontwikkeling als ‘kletskoek’ terzijde schuiven, wil ik wijzen op de huidige ontwikkelingen binnen Europa. Wie het nieuws volgt, weet dat we hard op weg zijn naar de realisatie van een superstaat Europa, waarin individuele en nationale belangen steeds meer ondergeschikt zullen zijn en worden aan het grote geheel. Alles groeit toe naar een internationaal bestuur en controle van allerhande terreinen vanuit Brussel. Als dit gebeurt binnen Europa, waarom zou het dan ook niet kunnen gebeuren op nog grotere schaal? Hoe onrealistisch is een toekomstscenario waarin het failliete Westen noodgedwongen tot een samenwerking zal komen met rijke Arabische landen? Als dat gebeurt, worden Bijbelse voorzeggingen over een herleving van het oude Romeinse Rijk (Dan.2:40-44) werkelijkheid… Een recente uitspraak (november 2012) in deze richting is van de Nederlandse Europarlementariër Frans Timmermans: 'Samenwerking tussen de EU en de Arabische Liga is cruciaal om problemen in het Midden-Oosten op te lossen.' Nu wellicht Syrië als inzet; straks Israël. Er zijn diverse invloedrijke mensen zich in het verleden en heden hebben uitgesproken over de realisatie van een NWO: Winston Churchill, Michail Gorbatsjov, George Bush sr. Ook Gordon Brown (kort geleden nog premier van het UK) is een bekende aanhanger. Het is inmiddels algemeen bekend dat er op mondiaal niveau politiek topoverleg ofwel uitwisseling van ideeën is tussen wereldleiders in grote lobby’s of genootschappen. Verbindende namen die genoemd worden zijn de het CFR (VS), het IMF, de Bilderberggroep. We weten dat veel deelnemers betrokken zijn bij de Vrijmetselarij. De doelstelling van deze orde is 'broederschap onder alle mensen, volmaking van de mens en evolutie van de mensheid'. Dit past dus prima binnen NWO. Over wat er op deze conferenties exact besproken wordt en wat de werkelijke motieven en doelen zijn wordt, is niet veel bekend. Het is de vraag in hoeverre de deelnemers (o.m. koningin Beatrix, Jan Peter Balkenende, Alexander Pechtold, Mark Rutte) zich bewust zijn / waren van de rol die ze spelen binnen dit grote netwerk.
5
De vermoedens die geuit worden over de invloed en werkelijke bedoelingen van deze omvangrijke overlegstructuur lopen erg uiteen. Het varieert van een positieve duiding van besprekingen over wereldvrede tot anderzijds de beschuldigingen dat men op hoog niveau crises op aarde zou regisseren of laten gebeuren (oorlogen, 9/11, voedselcrisis) om zodoende bepaalde interventies te kunnen plegen ten gunste van wereldregering. Sommigen uiten de vermoedens dat mensen op grote schaal gemanipuleerd zouden worden door stoffen in voedsel en zelfs dat men bewust de integratie van buitenaardse wezens op aarde geheim houdt. Het zal niemand verbazen dat critici van de NWO verweten wordt dat ze zich bezig houden met complottheorieën. Het is voor ons - op basis van weinig informatie - moeilijk om te kunnen bepalen of er sprake is van een vooropgezet plan ofwel complot. Maar dat er in de geestelijke wereld een complot achter zit, is zo zeker als wat. Dat zelfde geldt van het feit dat de satan op aarde mensen zoekt die hem kunnen helpen bij het uitvoeren van zijn plannen. Om een plan uit te voeren heb je leiders en volgers nodig. Merendeels volgers en slechts een paar leiders... Wat we wel vast moeten houden is dat de wereldwijde structuren waarvan de antichrist straks gebruik zal (kunnen) maken, bestaan en verder zullen ontstaan. Als we de profetieën uit het boek Daniël serieus nemen, zullen we in de eindtijd op aarde te maken krijgen met een bundeling van de macht en met grote machthebbers, die hun eigen doelen nastreven. Als Christus terug zal komen, zullen de volken verzameld zijn in één streven (Ps.33:10; Zach.12:3). Zelfs de mogelijkheid van een integratie van bovennatuurlijke wezens op aarde kunnen we met de Bijbel in de hand serieus nemen (Gen.6:1-5; Judas:6). Is het niet door de huidige sleutelfiguren dat de wereldregering een feit zal worden, dan zal het wel zijn door hun opvolgers. Dat we de ideeën over een NWO zeker niet als 'onzin' terzijde moeten schuiven, blijkt wel uit de uitspraken die twee belangrijke wereldleiders recent gedaan hebben. • De Iraanse president Ahmadinejad vertelde in september 2012 in een interview over de NWO waar hij naar uitkijkt en waar hij zijn medewerking aan wil en zal verlenen. Hij sprak over ‘een mondiale situatie waarin eerlijkheid en rechtvaardigheid zal heersen’. Hij sprak over ‘een orde waarin alle landen een gelijke rol hebben, zonder machtsblokken zoals de huidige VS’. Alleen Israël zal volgens Ahmadinejad in dit alles geen rol spelen. ‘Israël wordt binnenkort een voetnoot in de geschiedenisboeken.’ • De huidige paus Benedictus heeft al meerdere malen over de NWO gesproken. Recent deed hij dat weer (december 2012). Deze paus – die als het om bepaalde thema’s gaat (bijv. homohuwelijk) conservatief is – nam openlijk afstand van het Bijbelse spreken over de letterlijke terugkeer van Jezus Christus op aarde. Zowel Ahmadinejad als de paus spreken openlijk over een NWO en laten daarin geen ruimte voor de toekomst voor Israël, zoals de Bijbel hierover spreekt. Ze geloven in een vrede zonder Israël. Blijkbaar is de NWO toch iets om in de gaten te houden… De Wereldraad van Kerken (World Council of Churches) We moeten niet alleen letten op politieke en economische ontwikkelingen, maar ook op religieuze. Het is te voorzien dat men in de eindtijd ook zal proberen om allerlei religies samen te smeden tot één geheel (syncretisme), in dienst van de wereldvrede. De Wereldraad van Kerken (World Council of Churches) is een van de grootste oecumenische organisaties op aarde. Ze streeft mondiale vrede en wederzijdse acceptatie van alle godsdiensten na. In 2011 organiseerde de WvK een conferentie die in het teken stond van vrede in Palestina. Daar werd gezegd dat het bestaan van de Joodse staat een zonde is. 'Israël is niet het uitverkoren volk.' Israël werd opnieuw aangewezen als hoofdschuldige van de problemen in het Midden-Oosten, terwijl er over de dreiging die er uitgaat van de Islam maar zijdelings gesproken werd. Veel christelijke leiders en kerkgenootschappen steunen het gedachtegoed van de WvK.
6
Het nationale Manifest 'Wij kiezen voor eenheid' bewijst - hoe nobel het streven naar eenheid op zich ook is en hoeveel fouten er ook door kerken richting elkaar zijn gemaakt - hoe gemakkelijk oecumenische eenheid leidt tot het doen van concessies ten aanzien van het belijden van de waarheden uit Gods Woord. Dat zelfde zien we bij een massale beweging als Taizé. Een bekende voorstander van de WvK is Rick Warren, onder meer schrijver van het boek 'Doelgericht leven' en bekend van de toespraak bij de eerste inauguratie van Barack Obama. Warren is voorstander van een wereldkerk, waarbij alle religies onder één paraplu vallen. Hij gelooft ook in een samensmelting van christendom en Islam, onder de naam Chrislam. Warren is lid van de CFR (Council on Foreign Relations), die samenwerkt met de Bilderberggroep aan de realisatie van wereldvrede. Ook oud-premier Tony Blair met zijn Faith Foundation werkt samen met de WvK. We zien hier dus een koppeling tussen politieke, economische en religieuze netwerken. New Age beweging (New Age Worldorder) De vraag rijst hoe ver de idealen van de WvK af staan van de idealen van de New Age beweging. Het doel van de aanhangers van New Age is immers ook 'het samenbrengen van alle religies (syncretisme), om zodoende samen een tijdperk in te gaan waarin vrede, liefde en eenheid de hoofdtoon voeren, onder leiding van de verlichte mens'. Voor degenen die dit soort ontwikkelingen niet voor mogelijk achten geef ik hier een simpel voorbeeld van hoe elementen uit verschillende geloven nu al in elkaar kunnen schuiven. We zien dit bij de groeiende beweging van het contemplatieve gebed. 'Gelovigen kunnen Gods nabijheid beter ervaren door beeldend te mediteren en door lichamelijke en mentale ontspanningsoefeningen te doen.' We kunnen dit niet los zien van Yogatechnieken en de visie van het Boeddhisme. Kingdom Now beweging (Dominion Theology) We zijn nog niet klaar met onze zoektocht naar elementen die de satan inzet om zijn doelen te realiseren. We moeten ons ook afvragen hoe hij christenen die zich overwegend Bijbelgetrouw noemen probeert te verleiden om mee te werken aan zijn plan of hoe hij hen juist verblindt, zodat ze niet doorhebben wat er werkelijk aan de hand is. Hoe kan hij op een andere - meer vrome - manier afdingen op de waarheid van Gods beloften? Daarvoor gebruikt hij o.a. het gedachtegoed van de Kingdom Now beweging. Deze beweging probeert christenen ervan te overtuigen dat we samen nu op aarde het Koninkrijk van God kunnen verwezenlijken. Men beweert dat we nu al kunnen heersen over deze aarde, in de autoriteit die Christus ons geeft (Joëls Army). Door 'spiritual mapping' (het wereldwijd in kaart brengen van geestelijke bolwerken) en geestelijke oorlogvoering kunnen we de zaken op aarde ten positieve ombuigen. De leiders binnen de KN beweging zijn de nieuwe apostelen (New Apostolic Reformation), die een bijzonder zalving ontvangen hebben en die daardoor ook over bijzondere krachten beschikken (genezing, uitdrijving van demonen). Men verwacht door dit alles een grote opwekking te kunnen bewerken. Daarna zal Jezus bij Zijn wederkomst als het ware in een gespreid bedje terecht komen en de leiding overnemen. Voor Israël is binnen de KN-visie geen enkele rol weggelegd. Aanhangers van de KN beweging hebben een a-chiliastische eindtijdvisie. Ze ontkennen de komst van de antichrist. Die is volgens hen al geweest in de persoon van keizer Nero. We leven volgens hen feitelijk al in de periode van het vrederijk, waarin alles steeds beter zal gaan. De aanwezigheid van gebrokenheid - of het nu op mondiaal niveau is of in ons persoonlijke leven - kan niet geaccepteerd worden, maar moet in de autoriteit van Jezus verdreven worden. De zegenbeloften voor Israël zijn voor nu. We hebben hier dus te maken met een charismatische variant van de vervangingsleer.
7
Charismatische theologie In de KN-theologie herkennen we hopelijk een onbijbelse gang van zaken. Maar herkennen we ook de bewegingen binnen het christendom die elementen van deze theologie in zich hebben? Wat te denken van het wijd verbreide welvaartsevangelie (Word faith theology), waarin men beweert dat christenen kunnen en moeten leven in voorspoed en gezondheid. Er zijn tal van christelijke organisaties die hierin actief onderwijs geven (bijv. New Wine en de jongerenorganisatie Soul Survivor). Wat een pastorale schade brengt deze visie ook tot stand bij mensen die moeten leven met ziekte en gebrokenheid. Wat de denken van de charismatische theologie, waarin - om maar één ding te noemen - ook de zegeningen voor straks en voor Israël naar het nu getrokken worden. Dit wordt onder andere zichtbaar in een groot aantal liederen uit de Opwekkingsbundel, die binnen deze kring is ontstaan. Voorbeelden hiervan vinden we in: Opw.299 'Wees blij'; Opw.573 'We zijn hier bij elkaar' en OPW.334 'Heer Uw licht en Uw liefde schijnen'. Ook in de liederen van bijv. Hillsong komen we veel KN-theologie tegen. Er zijn meer voorbeelden te noemen van theologie waarin - soms zelfs onbedoeld - beloften voor Israël geclaimd worden voor nu. Het is frappant dat we zelfs in kringen waarin men ageert tegen het welvaartsevangelie en aanverwante visies, elementen tegen komen die hiermee overeenstemmen. De vervangingsleer kan met recht beschouwd worden als een voorbeeld van hoe de satan al vroeg in de kerkgeschiedenis zijn voet tussen de deur heeft weten te krijgen in de christelijk kerk. De ontwikkelingen volgen De bovengenoemde ontwikkelingen laten zien dat er vanuit verschillende invalshoeken wordt afgedongen op de Vrede die Israël toebehoort en dat er ook bewust wordt aangestuurd op een 'wereldvrede' waarin men geen plaats ziet voor een hersteld Israël. Satan gebruikt niet alleen politieke en economische structuren, maar ook religieuze, om dit plan verder uit te werken. De vrede waar de massa naar uitkijkt, focust zich niet op de Messias en op het belang van Zijn koninkrijk, maar op een vrede die de mens goed uitkomt. Satan maakt gebruik van het verlangen naar vrede bij de massa om de wereld zijn kant op te trekken en de structuren te realiseren die straks de beestheerschappij mogelijk maken. En zijn de huidige structuren en mensen niet de koplopers in dit alles, dan zijn het wel belangrijke schakels in een groter geheel. Het is een veeg teken dat ook christenen soms niet weten of niet willen erkennen dat de situatie op aarde er zo voor staat. Als we onze ogen hier wel voor opendoen (en de Heere wil ons daar door de Heilige Geest ook bij helpen als we het Woord biddend bestuderen), gaan we verbanden zien tussen de dingen om ons heen en op deze wereld die we eerder niet zagen. Het wordt de hoogste tijd dat we oog krijgen voor dergelijke ontwikkelingen, want de invloed van de boze heeft zich wijd vertakt in onze samenleving, als een kankergezwel wat zichzelf steeds verder zal uitzaaien. Geestelijke aanvallen in de eindtijd Het is een interessante vraag welke rol (deze of andere) religieuze ontwikkelingen en dwalingen spelen en gaan spelen in de eindtijd. Is er dan nog plaats voor religie en zo ja, welke les moeten we daar uit trekken? De meningen hierover verschillen. Argumenten voor de visie dat religie geen (grote) rol zal spelen • Karl Marx deed de uitspraak 'dat godsdienst opium voor het volk was' en bedoelde daarmee te zeggen dat religie doorgaans fungeert als een bron van troost (zoals een verslaving). Mensen stellen zich volgens hem door religie tevreden met een beloning of een betere toekomst na dit leven en zijn daardoor minder gefocust op het verbeteren van aardse omstandigheden. Religieuzen worden te weinig gedreven door de prikkel om hier op aarde voor het beste te gaan en zijn daarom een gevaar voor de vestiging van aardse machtssystemen. Kortom: religie is een dwarsligger ten opzichte van het streven naar wereldvrede.
8
•
•
•
Atheïsten denken dat religies juist blokkades zullen blijven voor wereldvrede en dat ze daarom eerst afgeschaft zullen moeten worden. De mens heeft volgens hen al moraal genoeg in zichzelf om het goede na te streven en religie voegt daar niets aan toe. Nog sterker: men acht het bewezen dat religies juist als stoorzenders fungeren in het proces naar eenheid. Religies leiden juist tot discussies en oorlogen en religieuze mensen stellen zich niet flexibel op in het aanvaarden van andere waarheden of gezag. Ook atheïsten zeggen dus dat religie een dwarsligger is in de beweging naar wereldvrede. Sommigen wijzen erop dat de grote wereldgodsdiensten (Jodendom, Christendom en Islam) zo ver bij elkaar vandaan staan, dat het niet te verwachten is dat het ooit zal komen tot een religieuze harmonie. Anderen stellen dat religieuze mensen er overwegend conservatieve ideeën op na houden, wat alleen maar zal leiden tot tegenwerking van de plannen die tot uitvoering moeten worden gebracht.
Argumenten voor de visie dat religie wel een (grote) rol zal spelen Het is echte veel aannemelijker dat religie wél een grote rol zal spelen in de aanloop naar satans wereldvrede en dat er tot aan de verschijning van Christus godsdienst bedreven zal worden op aarde. Dat leren we onder andere uit de geschiedenis. • De macht van grote wereldrijken stond nooit los van een religieuze cultus. • Keizers en andere heersers pasten regelmatig de tactiek toe dat ze eerst religieuze vrede creëerden in hun rijk, wat bestond uit een lappendeken van culturen en religies. Was die eenheid tot stand gebracht (dat ging vaak niet zonder het doen van de nodige concessies aan meerdere kanten), dan was het vervolgens makkelijker om ook op bestuurlijk vlak eenheid te bewerken. • Levensbeschouwelijke organisaties hebben al eerder een grote rol gespeeld bij het bewerken van vrede. Denk aan de kerken die in Zuid-Afrika hebben bijgedragen in het afschaffen van de apartheid. Dit kan volgens theologen ook in de toekomst, 'mits gelovigen bereid zijn tot de dialoog, tot zelfkritiek en tot het versoepelen van hun dogma's.' Er zijn ook andere argumenten te noemen. • Religie verdeelt, maar bindt tevens ook samen. Religie is een grote gemene deler. Als je gelovigen 'mee hebt', dan heb je al heel wat bereikt. • Omzien naar de ander en vergevingsgezindheid zijn gewenste elementen in de liefdeloze eindtijd. Religie is dus gewenst. • Het realiseren van religieuze vrede spreekt tot de verbeelding. Het is wellicht een veel pittiger klus dan het verzoenen van landen of bevolkingsgroepen en zal daarom als uitdaging gezien worden. • Als mensen ergens 'in geloven', zijn ze bereid om vergaande consequenties te aanvaarden en zelfs te steunen. Een oecumenische theoloog zei het zo: 'Innerlijke vrede is een stabiele basis en een sterke impuls voor de uiterlijke (zichtbare) vrede die georganiseerd moet worden.' Wat de Bijbel zegt over religie in de eindtijd De Bijbel schetst ons een toekomstbeeld waarin twee dingen in ieder geval duidelijk worden. 1) De satan zal blijven aansluiten bij de religieuze behoeften van de mens. 2) De geestelijke aanval op christenen en op de waarheid van Gods Woord zal doorgaan en toenemen. Bij beide conclusies geef ik een aantal tekstverwijzingen. De satan zal blijven aansluiten bij de religieuze behoeften van de mens • In 2Thess.2:9-11 worden de werken van de wetteloze beschreven: krachten, tekenen, wonderen van de leugen, verleiding, dwaling, geloof in leugens. Satans aanval sluit hiermee aan bij de religieuze behoeften van de mens.
9
•
In Openbaringen 13 lezen we over 'de draak' (satan zelf), 'het beest uit de zee' (een heerser die uit de volken zal voortkomen) en over 'het beest uit de aarde' (waarschijnlijk is dit de antichrist die de Joden zal verleiden). Het is opmerkelijk dat zowel de draak als de twee beesten (in het Grieks letterlijk ‘ondieren’) 'aanbeden' zullen worden. Dit sluit een religieuze sfeer niet uit. Ook wordt er in dit hoofdstuk gesproken over tekenen en over verleiding.
Ter illustratie voor het feit dat satan mensen met 'religieuze' (lees: 'demonische' - zie 2Tim.3:1) tactieken kan imponeren en verleiden hoef ik slechts te wijzen op de kijkcijfers van TV-programma's als 'Ik weet wat jij deed' (hypnoseshow van Jan Smit); 'Het zesde zintuig' en 'The Ghost whisperer' (Derek Oglive). Dergelijke programma's vallen tegenwoordig in de categorie 'Amusement'. Het is opmerkelijk dat veel mensen dit soort praktijken duiden als 'bedriegerij' of 'goochelarij', maar niet als het werk van mediums, die zich door boze geesten laten leiden. Het Verlichtingsdenken biedt geen ruimte aan het bestaan van demonen en geesten. De satan heeft dus bij veel mensen vrij spel. De geestelijke aanval op gelovigen en op de waarheid van Gods Woord zal doorgaan en toenemen • In de 'eindtijdrede' spreekt Jezus over verleiders (Matth.24:5 en 23-24), die zich aandienen in de Naam van Jezus; als Messias dus. • In 1Tim.4:1 staat dat sommigen in de laatste dagen zullen afvallen van het geloof en zich zullen gegeven tot verleidende geesten en leringen van duivelen. • In 2Tim.3:1-5 wordt duidelijke dat er in de 'demonische' laatste dagen sprake zal zijn van vergaande goddeloosheid in godsdienstige kringen. • In 2Tim.4:1-4 staat dat men in de laatste dagen de gezonde leer niet meer zal verdragen en dat men zich van het gehoor van de waarheid zal afkeren. • De apostel Petrus, die leefde in de verwachting van de spoedige wederkomst (1/1:5-6; 13), schrijft in 2Petr.2:1 over valse leraars die de Heere zullen verloochenen. • Ook de apostel Johannes schrijft over antichristen (1Joh.2:18-23) en over dé antichrist (4:1-3) die in de 'laatste ure' zullen optreden. Juist de gelovigen worden opgeroepen om alert te zijn. Alle genoemde Bijbelpassages laten ruimte voor een aanval van satan in de eindtijd op het ware geloof en vanuit een religieus kader. Ook christenen zullen hiervan de impact ervaren. Voegen we hier de andere argumenten van hierboven bij en ook de oecumenische ontwikkelingen en dwalingen die we al eerder noemden, dan kunnen we maar één conclusie trekken, namelijk dat we ook als christenen bijzonder alert moeten zijn op de religieuze varianten van satans offensief. Al lezend kun je jezelf de vraag stellen hoe ver we hier qua tijd vandaan staan? Of is dit scenario zich al aan het ontvouwen? Als we de tweede vraag met 'ja' beantwoorden, impliceert dit dat we ook de genoemde bewegingen binnen het christendom niet als 'neutraal' kunnen beoordelen. Dat moet dan ook consequenties hebben in de wijze waarop we wel of niet met dingen meegaan, ook al zullen er veel broeders en zusters zijn die dat wellicht wel doen. Hoe is het mogelijk dat de satan in dit alles zoveel mensen mee krijgt, ook christenen? Hij zoekt en gebruikt hefbomen waar hij zijn voordeel mee kan doen en waarmee hij zijn grip op het aardse gebeuren kan verstevigen. • De algemene behoefte bij mensen aan vrede en harmonie. • De menselijke moeite met wachten en de neiging om op dingen vooruit te lopen. • Onkunde en wereldgerichtheid bij veel gelovigen. • Groeiende twijfel over de betrouwbaarheid van Gods Woord.
10
Appèl Je verwachtingen bij deze studie waren mogelijk ‘vredig’ van aard. Logisch, want het thema ‘Verlangen naar vrede’ bepaalt ons bij het prachtige vooruitzicht van het aanbreken van de vrede op aarde, onder leiding van de Vredevorst. We lijken echter op een struisvogel als we voorbijgaan aan het feit dat Gods vrede voorafgegaan zal worden door de situatie van schijnbare vrede die in werkelijkheid zal uitmonden in een allesomvattende oorlog. Gods Woord vertelt ons over de ontwikkelingen die hierin een rol zullen spelen en we kunnen dit ook zelf waarnemen. De Heere laat ons dit alles niet voor niets zien. We kunnen onszelf niet alleen laten leiden door verlangen, maar we zullen ook ‘wakker’ moeten zijn (1Thess.5:6; 2Tim.4:5; 1Petr.5:8). In Nederland lijkt het misschien nog zo'n vaart niet te lopen, maar als je goed oplet, zie je dat ook in ons land het gezag van Gods Woord stelselmatig naar de rand wordt gedrongen. De opmars van het evolutiedenken, levensbeschouwelijke ontwikkelingen binnen het onderwijs, demonische invloed in speelgoed en media zijn er een paar voorbeelden van dat de satan zijn grip op alles verstevigt. Ik wil afsluiten met enkele concrete aanwijzingen voor onszelf, die wellicht als generatie de afronding van deze ‘tegenwoordige boze eeuw’ (Gal.1:4) gaan meemaken. Alert zijn Ook wij zijn inzet van de strijd die de satan voert. Laten we oppassen voor de aanval die er vanuit de religieuze hoek op ons afkomt. Laten we ons voornemen om geen concessies te doen aan de waarheid van Gods Woord. Gods Woord kennen Het is daarom belangrijk dat het Gods Woord ook kennen. Niet alleen de waarheden die betrekking hebben op ons persoonlijke leven, maar ook de profetische waarheden die de Heere ons heeft geopenbaard. Het bestuderen van Gods Woord moet een vaste plek in ons leven hebben, zodat we dwalingen kunnen ontmaskeren, maar ook zullen weten welke informatie uit de Bijbel waarop betrekking heeft. Heel de Schrift is voor ons, maar niet heel de Schrift gaat over ons. Wachten en verwachten We moeten onszelf beheersen om niet vooruit te grijpen op de vrede die God zal realiseren op Zijn tijd, hetzij door voorbarig en eigenmachtig handelen, hetzij door het verbuigen van de Bijbelse beloften om ze van toepassing te laten zijn op onze tijd. We mogen de vrede waar de Bijbel naar uitziet nooit loskoppelen van de Vredevorst en Zijn plan. Laten we ervoor oppassen dat we in ons verlangen naar de vervulling van Gods beloften niet zelfgericht worden en daardoor in zekere zin ook weer de mens in het middelpunt plaatsen. Gebed Laten we met regelmaat bidden voor het Joodse volk, wat nog een zware tijd te wachten staat. Laten we bidden dat vele Joodse mensen vóór die tijd tot de erkenning van de Messias zullen komen en dat het zendingswerk wat daarop gericht is, rijk gezegend zal worden. Laten we bidden om ‘de vrede van Jeruzalem’ (Ps.122:6), overeenkomstig de beloften die de HEERE daarover gedaan heeft. Hij is onze Vrede We worden geroepen om nú uit te leven wat er aan vrede is bewerkt door het Kruis (Kol.1:20). We mogen door Jezus Christus in vrede leven met God (Rom.5:1) en ook als Lichaam van Christus in vrede leven met elkaar (Ef.2:14-17; 4:3; Kol.3:15).
11
De beloften voor Israël maken geen deel uit van de hoop die we als lichaam van Christus mogen hebben. Wij dragen de verantwoordelijkheid om te leven naar de positie die wij als gemeente binnen Gods plan hebben en het daarbij behorende vooruitzicht (Kol.3:1-4). Volharding Laten we bereid zijn om verdrukking te ondergaan als we worden geconfronteerd met de gevolgen van ons vasthouden aan de waarheid van Gods Woord en onze liefde voor Gods volk Israël. Getuigenis De toenemende chaos in de wereld zal kansen bieden om mensen te vertellen over de hoop die we mogen hebben in Christus en over het vooruitzicht wat Gods Woord ons geeft. Laten we alert zijn op mogelijkheden die er zijn om te getuigen en in dat geval ook met vrijmoedigheid handelen. Bemoediging Ik wil afsluiten met de woorden van Filippenzen 4:4-7. 'Verblijd u altijd in de Heere; ik zeg het opnieuw: Verblijd u. Uw welwillendheid zij alle mensen bekend. De Heere is nabij. Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus.' In deze wereld zal de echte vrede voorlopig steeds meer verdwijnen. Maar in ons hart kan en mag het nu al vrede zijn; een vrede die niemand ons af kan nemen. We mogen ons verblijden, onder meer in de vrede die zal komen en nog veel meer in de Vredevorst die nu al in ons hart wil wonen. We hoeven niet bezorgd te blijven, maar mogen alles steeds weer in de handen leggen van Hem die alles in de hand heeft (Matth.28:18 en zo zijn komst verwachten. Wat zal het geweldig zijn als straks de vrede zal aanbreken voor Israël en de volken en als God tot Zijn doel komt met deze aarde. Daar mogen we naar verlangen!
___________ Bastin Romijn Februari 2013
12
