http://inactievoorkenia.waarbenjij.nu/?page=message&id=4142015
Welkom!
Welkom op inactievoorkenia.waarbenjij.nu, In dit dagboek kun je vanaf nu de reisverlagen, foto's en video's van inactievoorkenia lezen en reacties plaatsen. Als inactievoorkenia jouw e-mailadres heeft ingevuld in de prive mailinglist ontvang je zodra inactievoorkenia een reisverslag heeft geplaatst een e-mail. Zo weet je precies wanneer er weer iets nieuws in het dagboek van inactievoorkenia staat. Wil je op de hoogte blijven van alle avonturen van inactievoorkenia schrijf je dan in voor de mailinglist van inactievoorkenia en ontvang direct een e-mail voor elk nieuw reisverslag! Schrijf je in voor deze mailinglist in het "Blijf op de hoogte"-blok op deze pagina! Via je mobieltje op de hoogte blijven van elk nieuw reisverslag? Stuur een sms START FOLLOWING INACTIEVOORKENIA ON naar 1008. (EUR 0,55 p.o.b. max.1 per dag. Lees de voorwaarden) Veel plezier!
Reisverslag inactievoorkenia, 3 januari 2012 Ethiopië , Addis Abeba
24°
on our way to AFRICA
Nadat we maandag om 13.00 uur hadden verzameld, vertrokken we naar Brussel! Lekker gegeten @ de pizza hut. De eerste blunder van vandaag was dat prinsesje 2 koffers vol privé spullen had.. alles behalve de haspel.. vervolgens kwamen we bij de douane, nienke`s tas is gehalveerd. Ze dacht dat een schaar wel mocht, en dat deo, zonnebrand en handcreme en niet onder vloeostof viel.. vwo heahh! Na een lange gebroken heenvlucht geland in Ethiopië! Ze denken dat het hier winter is! We werden warm onthaald met het liedje: let it snow. Nu lekker aan de Hamburger met friet om 8 uur s`ochtends. Zijn we wel aan toe haha! Ohjaa, we aten lekkere kalkoen in het vliegtuig! Wat wil je nog meer met kerst? Haha! Till net time!
Reisverslag inactievoorkenia, 4 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
27°
arrivel
Hallo allemaal! Gisteren is het ons helaas niet gelukt om de blob bij te werken, ook al wil dat niet zeggen dat we niks te vertellen hadden... Vanuit Ethiopie zijn we gevlogen naar Mombasa. Dat visa invullen duurde even.. vooral omdat we eerst door de douane moesten en zij ons vaccinatieboekje wilde checken.. die Tim thuis is kwijtgeraakt...tja en hoe doe je dat? Tido zwaait met zijn armen en boekje door de lucht en hup Tim is binnen.. Een grote verassing voor ons was dat Bas en Lae-Titia, Dyllen en Gerben ons warm verwelkomden in Kenia! Helemaal te gek, ook al waren we een beetje gesloopt door de reis.. Onze volgende verrassing waren de twee leuke busjes die voor ons klaarstonden, alle 20 koffers erin en proppen maar! De reis door Mombasa was helemaal te gek, prachtige stad, alles kan en alles mag! Zo lijkt het tenminste..... Er zijn namelijk een paar regels in het verkeer, waar we al binnen 5 minuten achter waren... geen regels?
voorrang geven is hier voorrang nemen. Maar alles kumt goed , alles past precies! Wij (Nienke en Anne) hadden een gezellige taxichauffeur genaamd Eddi, gezellig met z'n 3en voorin! We zijn helemaal bijgepraat over van alles en nog wat. Eerst reden we naar een wisselingskantoor; alias maffiakantoor. Daar kregen Nienke en ik (Anne) ons eerste huwedijksaanzoek. Wij zeggen 1-1. Eenmaal aangekomen bij ons appartement was het uitpakken en wegwezen richting zee. We voelden ons een beetje geintimideerd en gediscrimineerd maar alles is gewoon zo leuk. Rolt er een jongen door het witte zand: rent langs met I AM WHITE MAN! jaajaja..... Hier kwamen we er ook achter dat ons prinsesje (Lisanne) een strijkijzer bij zich had.. in plaats van de haspel! Hier heeft Tido dankbaar gebruik van gemaakt... Bij het avondeten werd ons nog even herinnerd dat we toch echt in Kenia zijn. 19.00u eten betekend 21.00u eten krijgen... Maar we moeten zeggen, ook al zag het er aan de buitenkant nogal vaag uit, het was HEERLIJK! Woensdag 4 januari De planning was 05.45 ontbijten.. Dit werd 06.15u gebracht, maar waar waren Nienke en Niels? Precies, aan het slapen....ja verslapen! Nynke heeft ze maar even gewekt.. Om 06.30u vertrokken we naar onze werkplaats. De weg daarnaartoe was kort gezegd....hobbelig.. maar we houden ervan! Bijna bij de chauffeur op schoot.. De werkplaats was een grote verrassing, de 2 delen van onze omheining (een gemetselde muur) stonden er al, en zij waren ook bijna klaar. Kennis gemaakt met de locals en daarna hard aan het werk.. En toen begon de zon te schijnen, toch wel erg warm? Volgens mij is het al bijna tijd om te stoppen.. we dachten toch echt dat het 13.00u was... Nee het was pas 10.00u dus dat was nog even doorbikkelen... Morgen maar 1 uurtje eerder beginnen?1 Beetje jammer van de boor die er even mee ophield, maar een gelukje dat de slang optijd werd gezien en verbrand, dat hopen we tenminste...... Nienke wil een kindje adopteren, hopeloos verliefd op Elmo (van 6 maanden)...... 13.30u time to go home.... and swim! 16.30u werden we opgehaald om naar de 37 weeskinderen te gaan waar we het allemaal voor doen! Ze hebben ons super verwelkomd, allemaal zingen en dansen, ja wij hebben ook gedanst.. zelfs Anno en Tim kwamen er niet onderuit! Waar we ook achterkwamen is dat ze de flits van Anne's camera ook wel interessant vonden.. Nienke kreeg haar tweede huwelijksaanzoek. Dit betekent 2-1 voor Nienke... 18.15u We zijn weer opgehaald door ons busje, inmiddels is het hier alweer donker. Net alsof je op een knopje drukt, echt in 1 keer.. Weer een leuk ritje! Dadelijk gaan we terug naar ons appartement, lekker eten (dat hopen wij) en dan vroeg het bed in (als het eten tenminste niet een paar uur later komt) Alvast welterusten? En misschien tot morgen, waar ook weer leuke, maar een vooral bijzondere happening op de planning staat, een verrassing van Bas en Lae-Titia!
WE CAN'T WAIT! xxxxxxxx uit Kenia Namens onze groep, Anne & Nienke
Reisverslag inactievoorkenia, 5 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
26°
5 januari
gisteravond, nadat het laatste blog was geplaatst zijn we terug gegaan naar het appartement en hebben we heerlijk spaghetti gegeten. Iedereen was moe dus we zijn vrij snel na het eten naar bed gegaan. Rond 4.15 ging bij de meeste de wekker weer om 5.00 uur op tijd bij het ontbijt te verschijnen. Jammer maar helaas was er door een miscommunicatie helemaal geen ontbijt. er werd ons beloofd zo snel mogelijk op de bouwplaats een ontbijtje tebrengen. Na snel een sinasappel naar binnen gewerkt te hebben vertrokken we naar de bouwplaats. Om 11.00uur kwam ons ontbijt (brood met worstjes) maar dit schijnt voor Keniaanse begrippen nog optijd te zijn. We zijn behoorlijk opgeschoten met de bouw; alle palen staan in beton in de grond. Moeders niet schrikken, de kleren zijn wel een beetje vies, maar gelukkig hebben we Lisanne en Nynke met hun waspoeder en heeft Lisanne haar strijkijzer mee. De dames (vooral Nienke) zijn wel een beetje afgeleid tijdens het werken nu ze het tweelingzusje van Elmo hebben gezien. We hebben net lekker zitten rusten bij het zwembadje en er zijn er een paar naar het strand geweest. Vanavond nemen Bas en Lea-Titia ons mee uit eten en komen er 10 Maswai langs. Ze gaan een voorstelling doen met oude tradities. We zijn benieuwd... Daily Quotes: Maud heeft een pot nutelle van 10 euro gekocht zonder naar de prijs te kijken Niels is omgedoopt tot sinterklaas met zijn meetlat-staf in de hand Nynke is al 30 keer ten huwelijk gevraagd door Keniaanse mannen Lisanne (prinsesje) vond het zelfs niet erg dat haar nagels vies werden. Timothy heeft een angst gekregen voor het dansen met kleine kinderen TIdo, de kleine hulk, werkt als enige met de zware grondboor en de grote moker
Annemaree legt, tussen het cement maken door, alles vast op video en foto Nienke denkt serieus over adoptie van de Elmo-tweeling En de leraren zitten na een zware dag rustig aan een welverdiend biertje. Tot snel!!! xxxxx de groupie
Reisverslag inactievoorkenia, 6 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
26°
Ingeburgerd
Djambooooooooooo, Jaaa we zijn ingeburgerd! Na ons laatste blog van gisteren vertrokken we met ons busje richting restaurant Safari Inn in Mtwapa, georganiseerd door Bas en Lae-Titia en aangeboden door Fahari Foundation, bedankt allemaal, ook Stefanie, Karin en Els. Super gezellig met heerlijk typisch Keniaans eten: Wiener Snitzel mit pommes! De grote “verrassing” van de avond (het was al geraden door Anno) was dat de Masai langskwam bij het restaurant. Een geweldige ervaring! De Masai is namelijk de bekendste stam in Kenia en leven in de binnenlanden. Ze staan bekend om het dragen van veel verschillende en velgekleurde kleding met daarbij veel rammelende sieraden. Ze kunnen enorm hoog springen en dat hebben wij geweten ook.. Maud en Nienke werden uitgekozen om mee te springen, wat waren ze daar blij mee haha! Later ging iedereen mee en moesten we allemaal maar eventjes mee “dansen”…. Ja dat ritme gaat ietsjes anders… maar we hebben heel hard gelachen… Anne mocht speciaal naar voren komen en werd gehuldigd. Waarvoor weten we nog niet precies… het enige dat we weten is dat ze niet meer bang hoeft te zijn voor de Big 5! Nadat “het optreden” afgelopen was gingen we met z’n allen weer aan tafel en werd ons van alles aangesmeerd.. poging tot tenminste…. Anno heeft zelfs een kettinkje gekocht, Jan overigens ook, maar wel iets duurder?! Bij terugkomst in Kerstin Apartments waren we allemaal heel moe.. er stonden ons slechts 4 uurtjes slaap te wachten.. Met Anne’s rechtervoet ging het ook niet al te best.. dik/rood en alles wat er niet goed uitziet. Dat werd afwachten.. Ze is wel heel goed verzorgd door prinsesje, die 2e koffer heeft wel nut!
6 januari Iedereen zit brak aan het ontbijt.. Die 20 uur per dag wakker en 4 uur slaap beginnen zijn tol te eisen. Toch snel ontbijten want de taxi staat weer optijd voor de deur, overigens de enige Keniaan die op tijd komt (05.15u).. Met Anne’s voet gaat het ook niet bepaald beter, dit word veel zitten vandaag.. We wisten ook meteen, dit wordt een warm dagje, het was heel vochtig dus vervelend om te werken.. overigens is er heel hard gewerkt, de laatste paar paaltjes werden verstevigd met wat extra cement en daarna werden de planken geslagen! Bas, Lae-Titia en Lucy kwamen langs om te kijken naar onze vorderingen en naar Anne’s voet. Die werd er niet beter op, dus ging ze mee naar het ziekenhuis in Mtwapa. Jaa… bijzondere ziekenhuizen! Een van de betere en meest hygienische, maar ze zag toch echt een kip lopen… Trouwens goed nieuws, het is slechts een warmtereactie en overbelasting (te enthousiast bezig geweest woensdag met het cement maken). Anne moet zogenaamd nu een week met de voetjes hoog.. dat gaat ‘m niet worden, maar natuurlijk gaat ze wel rustig aandoen. Toen Anne terugkwam was het hekwerk bijna af! De laatste planken werden geslagen en meer als de helft van het kippengaas lag al over de planken heen; dit schiet op! Nadat ons werkdagje er weer opzat, zijn we teruggegaan naar Kerstin Apartments. Jokertje (=Tim) ging drank halen en Niels ging slapen.. De rest ging met het busje naar het strand, overigens maar op 8 minuten loopafstand, jaa thanks to Anne… Op het strand waren Anno en Jan er ook al, uiteraard aan een welverdiend/therapeutisch biertje.. Zoals Jan zegt; “voor een vocht regulerend biertje”, yeah right… De meiden (en Tido) gingen lekker zonnen in de zee… HEERLIJK! Alle sappige verhalen kwamen boven.. 17.00u was Frencis (de taxichauffeur) er weer om ons op te halen, jahaa weer optijd, zelfs 5 minuten te vroeg! Eenmaal terug in het appartement gingen we zwemmen met herinneringen aan gisteravond.. De Masai bewegingen kwamen weer naar boven, vooral bij Nynke, natuurtalentje… De eigenaar was hier niet zo blij mee, net zoals onze lieve buurman ‘de Duitser’, wie elke morgen schreeuwt: crazy, stupid, so early and SHUT THE FUCK UP MAN! Hij komt overigens elke morgen net thuis, dronken.. Aan het zwembad kwam de zoveelste nieuwe Duitser aan.. weer een vaag figuur, wij weten wel wat hij hier komt doen als alleenstaand vies oud mannetje.. Tussentijds kwamen we erachter dat we Gerben en Lucy nog even moesten bellen voor ons avondeten, wij dachten namelijk; dat doet Tim wel.. maar hij sliep.. dusja.. Allemaal netjes aan tafel om 19.00u, en lekker gegeten.. This was it for today, we hope you enjoy! Daily quotes; -Nynke gaat zelfs Engels praten tegen de groep -Tido was vanmiddag one of the girls, hij ging mee naar het strand om te zonnen en kreeg een heerlijk moddermasker. -Niels werd gewerkt door onze imitatie van de Masai van de meiden (en Tido) in het zwembad. -Maud zegt doodleuk tijdens ’t ontbijt: ‘Wat ben ik toch blij dat de kippen hier dezelfde eieren leggen als in Nederland’, ja een hele opluchting.. -Nienke is serieus gevraagd of ze de Elmo-tweeling wil kopen. -Nynke verteld alle mannelijke Kenianen dat ze geen mobiel nummer heeft, terwijl ze later doodleuk met haar mobiel rondloopt! -Niels stem klinkt alsof hij schuurpaper heeft doorgeslikt. -Anne mag bij de safari de enige de jeep uit, aangezien zij toch door de Masai “gehuldigd” is en niet meer bang hoeft te zijn voor de Big 5… ook had ze het voorrecht een bezoekje te brengen aan het ziekenhuis.. lucky
bastard.. -Nienke heeft een schraal gezichtje, aangezien haar Dove gezichtscreme is achtergebleven bij de douane in Brussel.. wat zullen die mannen daar een zacht huidje hebben… -Maud is eindelijk van haar vaseline verslaving af, nadat ze de hele middag schroeven in de vaseline moest dopen, overal zat het, en na afloop kon ze geen vaseline meer zien.. Overigens zit Maud nu wel met vaseline in d’r haar (wij denken aan afkickverschijnselen).. -Prinsesje heeft morgen een dansdate.. we zijn benieuwd! -Timothy is met zijn witte petje en strakke zonnebril net Jokertje uit OhOhCherso.. -Anno is de meester in afdingen, begonnen bij een tientje.. geëindigd bij 1,50! -Janno (Jan en Anno) gaan graag mee naar het strand, onze ‘oppassers’, maar ondertussen weer aan een biertje.. Greetz from Africa
Reisverslag inactievoorkenia, 8 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
25°
Children of Blessed Compassionate
Dit is de blog van gisteren, helaas deed onze dommel het niet, de blog van vandaag komt er zo aan, wij hopen dat internet ondertussen niet uitvalt!
Heeee allemaal, Let’s start with this night.. We waren gisteravond druk aan het inpakken met alle spulletjes & kleding voor de kinderen.. Prinsesje sliep al en Anne zat mank op het bed.. Komt Nienke natuurlijk aan met haar handen vol met spullen & ballen! ‘Kan iemand de deur even opendoen, heel snel?!’ Nee, eigenlijk niet.. ‘Oké, dan doen we het zo’. En Nienke was binnen, door middel van haar rechtervoet.. Creatief ja.. Maar Nienke is nog niet klaar. Aangekomen op haar kamer lag Niels allang te snurken.. Nienke dacht laat ik de klamboe is inspecteren en vond toen toch echt 4 muggen. Deze moesten eruit, toevallig kwam Tim op dat moment even buurten.. Tim ging de klamboe in, net zoals Nienke.. Niels inmiddels wakker! We gaan op muggenjacht.. Na een kwartier waren gelukkig alle muggen dood, maar dit had wel gevolgen.. een bed vol zand en een klamboe met een gat erin veroorzaat, doordat Tim de klamboe tegen de ventilator aansloeg, tevens is deze geplakt door Tim..
7 januari 2012 Heeeerlijk, die wekker @ 04.30u ! Lekker ontbeten en daarna meteen richting de werkplaats gegaan. Eenmaal aangekomen zorgde Nienke even voor paniek. ‘Waar is het kippengaas?’ Shit, het is gejat… Iedereen helemaal over de zeik. Tim loopt langs het hek op naar het schuurtje om te kijken voor meer kippengaas, maar kijkt ondertussen niet naar het hek, blijkt het er gewoon op zit, en later blijkt ook dat de andere kant nogsteeds ‘heel’ is.. foutje?! En een goed begin.. Anne heeft het helemaal voor mekaar zou je denken… Voetjes hoog en in het zonnetje (ja om 06.00u).. Maar ze (ik) baal natuurlijk wel.. je wilt liever aan het werk! Rond 09.00u vertrokken Nienke, Nynke, Maud en Anne naar de kinderen samen met Bas en Lae-Titia. Daar hebben we het leuk gehad en nog even gespeeld met alle kinderen, mooi om te zien voor wat/wie we het nou doen! De boys en Lisanne hebben hard doorgewerkt aan het hek en hij is nu helemaal af, uitgezonderd de deur! Om 11uur kwam ook de rest van de groep aan bij de kinderen. We hebben met z’n allen dansjes gedaan en Anno mocht zelfs voor de tweede keer een dansje doen.. of gedwongen, maar dat maakt niet uit! De spullen werden uitgedeeld (kleding, speelgoed, ballen enz.) en de vreugde was van hun gezichtjes af te lezen! Toen Nienke aankwam met haar sambaballen waren ze ook in één keer weg, voordat Nienke het zelfs nog maar doorhad.. mooi gezicht was dat.. Tim heeft nog gedrumd met de kinderen, dit liep ietsjes anders dan gedacht, ze waren namelijk heel enthousiast, op z’n zachts gezegd.. Gelukkig vonden de kinderen het wel helemaal geweldig! Je ziet ook duidelijk het verschil tussen de kindjes van Fahari Foundation en kinderen wie nog geen steunouders hebben, zij kijken gewoon anders, een uitzichtloze blik.. verschrikkelijk om te zien, maar het motiveert gelijk wel om alles op alles te zetten om dit project te laten slagen en af te krijgen! Niels had nog even gespeeched voor alle kinderen en betrokkenen! Rond 14.30u zaten we allemaal uitgeput in het busje om terug te gaan naar het appartement, Frencis lieten we maar even uitrusten.. hij maakt ook vele uren, thanks to us! Maarja.. Anne mag nog steeds niet teveel lopen, dus hoe lossen we dit op?! Yes, pikiepikie… Dit zijn motoren waar je wel met 4 mensen op kan, en nee ze zijn niet groter, precies hetzelfde als in Nederland..gezellig knus.. De rest zou gaan lopen, maar waar is prinsesje? Die liep nog vrolijk rond in d’r kamer met oortjes in met muziek op en had geen idee.. We hadden al van Bas en Lae-Titia te horen gekregen dat we links moesten afstappen, rechts kom je tegen de uitlaat aan en verbrand je je been, dit is ook een van de redenen dat veel mensen in het ziekenhuis terechtkomen hier in de buurt! Gezellig met Nynke, Nienke en Maud op de pikiepikie richting de grote boom.. Jan en Anno wouden hier even een foto maken, terug op de pikiepikie richting het strand ging de Keniaan er bijna vandoor met Nienke en Anne op de pikiepikie. ‘No, wrong way sir, GO TO THE BEACH!’ Mooi ritje overigens.. Op het strand was dit keer Tim aan de beurt. He was one of the girls en dit keer kwamen weer alle sappige verhalen boven water, maar geen vragen want what happen in Kenya, stays in Kenya hebben we afgesproken. Wanneer Tim en Anne uit het water gingen, lagen Nynke, Maud en Nienke alleen in de zee. Hoewel we al de hele tijd werden belaagd door kleine Keniaantjes werd het nu erger. ‘Daddy’ was namelijk weg. Nynke, Maud en Nienke lagen lekker in de zon. Nouja lekker… De schattige kindje wouden niet weggaan en inmiddels hadden zowat alle kinderen van het strand zich om het drietal heenverzameld, ze waren niet weg te jagen en zorgden voor een mooie echo. Nadat we waren bekogeld met modder schreeuwde Nienke, Heee bah! ‘bah, bah, bah, bah’ klonk het in koor. Net als ‘flikkar op, flikkar op, flikkar op’ en ‘idiooten, idiooten’. Vanaf het strand vroeg de rest zich al af waar dat geschreeuw vandaan kwam. (Ja, dit keer deden de dames een laatste poging om de kinderen weg te jagen met hun massai-optreden) Continu wanneer Tim opstond op het strand waren de kinderen meteen weg, ja pas maar op voor daddy Tim, soort baywatch/reddingsactie... Tim was onze reddende engel van vandaag! Jammer genoeg hebben we op het strand ook afscheid moeten nemen van Bas en Lae-Titia, zij vertrekken morgen weer terug naar Nederland. Super jammer natuurlijk. Zij hebben ons ontzettend geholpen hier en we
gaan hen zeker missen! En hun lekkere hapjes ook! Echt topmensen, wat ze voor de kinderen over hebben en wat ze voor hun doen is echt geweldig! Op de terugweg gingen dezelfde 4 meiden weer op de pikiepikie, dit keer was de chauffeur iets minder oplettend. Onder een boom door stootte nienke haar hoofd aan een tak, (overigens dezelfde tak als die op de heenweg), maar dit is ondertussen niet het enige waar Nienke zich aan stoot (denk aan: tafelpoot, wasbak, elke dag bij het in- en uitstappen van het busje, grindpad).. Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, maar Nienke wel twee keer aan dezelfde tak.. Hierna natuurlijk weer heerlijk in het zwembad. Wat raar eigenlijk dat de hele bodem onderhand is bezaaid met zand en koekkruimels, tja… Mauds bikini ging kapot, ‘zou prinsesje een naaisetje bij zich hebben?’ Rond 18.15u kwam het eten.. heerlijk Hollands. Huh, gekookte aardappelen? Boontjes en wortels? Weer typisch Keniaans.. De malariapil innemen met alcohol? ‘Hakuna matata’ (maakt niks uit), zegt Maud. Allemaal lekker opgefrist en met bijna iedereen opweg naar Mtwapa City voor wat drank, Maud en Nynke hadden hun ‘I love cocktails’-shirt aangetrokken, zeer toepasselijk. Ook haalden we nog wat chips, fruit, een simkaart, beltegoed en nog maar een potje nutella want deze viel toch wel in de smaak.. wat niet eigenlijk?! Allemaal netjes gesplitst in 2 Anne en Nienke hand in hand, je wordt toch een beetje vreemd aangekeken, beter dan ‘We love misungu’ (Ik hou van buitenlanders) horen.. dan ga je snel hand in hand lopen namelijk… Nu zitten we lekker aan ons drankje, chips met wat gezellige (hardstyle)muziek op de achtergrond, vind onze Duitse buurman vast fijn. Even napraten en morgen gewoon UITSLAPEN! Ja, je hoort het goed.. gewoon pas 08.30u ontbijten.. Dit betekent de wekker op 08.00u, in plaats van 04.30u, HEEEEEEEEEERLIJK! Ook nog een leuke uitspraak horen?! We hebben zin om morgen naar de kerk te gaan haha... schijnt hier een hele happening te zijn! Dikkekussssssss aan iedereen! Anne en Nienke namens de Keniagroep!
Reisverslag inactievoorkenia, 8 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
25°
OUR FREE DAY!
Dag allemaaaaaal! Het is 19.30u bij ons.. net lekker gegeten but what a day.. what a day… deze dag (vooral middag) zullen we nooit vergeten…
Gisteravond was het nog zeer gezellig. Na afloop kwamen Tido en Tim nog eventjes buurten in de kamer van Maud en Nynke. Eerst schreeuwt Tido ‘help, er hangt een bh aan mijn been’ Tido wist niet hoe snel hij er vanaf moest komen (is natuurlijk ook heel eng), toen bracht hij een bezoekje aan de wc en riep ‘Ik kan mijn handen niet wassen, er ligt een bh in de wasbak!’ (jaa, leuk zo’n meidenkamer). Achteraf bleek het een bikini te zijn, maar ach je draagt het allemaal op dezelfde plek, aldus Tim. We begonnen vanochtend vreemd aan de dag… Waarom?! We werden wakker in het licht, jahaaa want het was 08.00u. Iedereen is uit zichzelf al wel eerder wakker geworden.. hoe kon het ook anders.. Lekker ontbeten met worstjes, brood, melk en alles wat erbij hoort! Die nutella van Maud is nu wel bijna op… de vervanger hebben we gevonden voor maar liefst 3,Om 09.45u gingen we met zijn allen richting de kerk. Nienke en Anne + Maud en Nynke op de pikiepikie, heel vervelend… Aangekomen bij de kerk was het daar wel akelig stil, alleen wat gemompel, we konden er weinig van maken, heeeel interessant! Afrikaans blijft een lastig taaltje! Anne had de ogen al dicht, en ondertussen verliet Anno de kerk al.. De ‘pastoor’ bleek tegen ons te praten, maar Nienke en Anne hadden niets in de gaten en liepen doodleuk de kerk uit.. Eenmaal buiten vertelde Anno ons dat we waarschijnlijk in de verkeerde kerk zaten.. We zullen je even vertellen hoe de kerk eruit zag: golfplaten, stukjes boom, tuinstoeltjes, een podium met keyboard en een lullig tafeltje.. maar hee, de stoelen hier zitten stukken beter dan die in Holland (in de kerk dan).. Iedereen naar buiten gestuurd en met zijn allen op naar de kerk, hoe we wisten waar die was? Dat kon je duidelijk horen.. Deze kerk was heel gezellig, gezang/gedans, ongelooflijk ruim en best druk bevolkt.. Jan moest nog even een welkomstpraatje houden, omdat je anders nogal raar wordt aangekeken, er zitten toch opeens 10 blanken in de kerk, wat moeten die hier?! Na 3 kwartier hadden we het wel even gezien, wegwezen! Naast deze kerk stond er een gammel schuurtje vol met kinderen die aan het dansen en zingen waren. Erg leuk om te zien. Anne had even last van d’r voet… en zocht een steunpaal. Het dichtstbijzijnde was een grote, mooi en witte auto. Even steunen op het handvat.. Anno zat ondertussen aan de motorkap.. En ja, daar ging het alarm af… Anno denkt overigens nog steeds dat dat door hem kwam.. Bij deze: dat is niet zo! (psssst!) Vanuit de kerk liepen we Mtwapa City in. Maud zag nog een leuk jurkje, helaas stonden er 2 vrouwen in de winkel, afdingen bij vrouwen gaat niet zo soepel haha.. bij mannen gaat ’t iets makkelijker! Even rondgekeken, maar we waren natuurlijk lopend. Frencis had een dagje vrij, dat verdiende hij ook! We werden belaagd door taxi’s op het moment dat we stonden op een lege parkeerplaats, omringd door taxi’s werd het: NO, LEAVE ME ALONE, GO AWAY.. Maar weetje wat een Keniaan dan zegt? Hakuna matata.. en ze gaan weer vrolijk verder! Nienke en Maud hadden hun song gevonden: no no, no no no no, no no no no, no no there’s no limit! Op de terugweg verlieten we Anno en Jan, zij bleven hangen op een terrasje en wij gingen op naar het zwembad.. Vlakbij het appartement stonden een paar jongens met een paar leuke souvenirs (ja verrassingen voor sommige ouders onder ons), dat afdingen ging wel erg goed.. Hier laten we het even bij.. Lekker in het zwembad met alle 8… Wijn, bier, chips en brood heeeeeeeeeeeerlijk! Tido wou weer wat anders… noodles van prinsesje! Nienke zegt: ‘Voor Anne is het net een gevangenis, droog brood met water’. ‘Neem toch een wijntje kind..’ Anne is nu ook niet meer de enige geblesseerde van de groep. Maud was fijn handstandjes aan het maken en liep op haar handen naar achter, toen ze het wel weer welletjes vond en op haar benen wilde gaan staan, knalde ze met volle vaard met haar benen tegen de stenen rand, ze had het zwembad iets groter ingeschat. (ach, we zwemmen hier toch pas 4 dagen) Om 15.30u stonden de pikiepikie’s weer klaar voor Maud en Nynke + Nienke en Anne! Opweg naar het strand om te gaan varen op een bootje van vrienden van Gerben en Lucy.. Onderweg kwamen we helaas dezelfde tak tegen als gisteren.. Dit keer was Anne het die de klap opving, maar wel zo aardig was om Nienke even te
waarschuwen: BUKKEN VOOR DIE TAK! Chauffeur vond het uiteraard heel grappig… Nienke happy… een keer mezelf niet pijn gedaan! Op het strand even gewacht op Gerben en Lucy en daarna met de boot over Mtwapa Creek. Superleuk bootje, echt een klein piratenschip! Het begon al goed met een botsing tegen een andere boot en een bezoekje aan de struiken langs de kant. Gezellig met z’n allen, sfeer zit erin! Wat we de volgende keer wel beter kunnen doen is luisteren naar het geluid van de motor, die klonk namelijk precies als het geluid van onze drilboor (die kapot ging en is zoals je weet).. Maar hierover zodadelijk meer! Rond een uur of 5 konden we lekker zwemmen en daar werd natuurlijk gebruik van gemaakt! Prachtige omgeving! GENIETEN! Lekker gezellie op de foto met een paar Kenianen, maar Nienke uit enthousiasme loopt over de Keniaan en schopt hem langs z’n gezicht! Jaa thanks man… hakuna matata! Nienke pijnigt nu ook anderen.. De motor was al een paar keer uitgevallen, maar heee, dan gaan we verder zeilen, maar dat ging vrij moeilijk zonder wind en matroosjes die weinig verstand van zeilen hebben… Nog een checkpuntje voor de volgende keer (zie Wasini Island)… Dus motor èn zeil kapot, lastig dit! Toen zaten we vast, he wat raar? Hoe moeten we nu terug dan? Hakuna Matata ofcourse… We bellen wel even.. Een Keniaan die zegt: ‘Ik heb de telefoon gebeld’, ze kunnen niet heel goed Engels! Ondertussen werd het donker.. Zoals we al eerder zeiden, Kenianen kennen geen tijd, en dat werd in dit geval nog is een keer bevestigd! Nog 5 minuten, dan 10 minuten, dan 30 minuten…tja… Nienke dacht: ik vraag even of er hulp komt vòor het donker.. want dat gaat hier natuurlijk heel snel! Kenianen draaien altijd om de feiten heen, wij hadden het wel in de gaten. Maar heee, beetje avontuur is leuk. Het begon bij schemering wel een beetje te lijken op een film van Crocodil Dundee, gelukkig hadden we mazzel met volle maan, dan blijf je het water en de bomen goed zien.. Is het toch niet pikkedonker.. Tijdje later kwam eindelijk de hulp aangevaren, een nieuwe motor en na een tijdje hoorden we het goede oude geluid van een goed werkende motor.. Al met al een heel avontuur, maar we zitten nu weer met zijn allen gezellig aan tafel. Het eten is op en nu gezellig napraten… Morgen naar Wasini Island, heel vervelend haha.. Even een stukje cultuur opsnuiven.. Dikkekusssss x Nienke, Anne en de rest!
Reisverslag inactievoorkenia, 9 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
Wasini Island
25°
Hi everybody, De nacht begon weer goed gisteren… Nadat we nog een (na)drankje hadden genuttigd, gingen we allemaal een voor een naar bed! Maar als prinsesje ineens schreeuwt: ‘HELP ANNE’! Dan denk je eerst… joah.. dat kan wel even wachten, maar nee dat kon niet! Er was namelijk een hagedis naar binnen geglipt! Ja alsof Anne die gaat vangen, dus Tido schoot te hulp! Samen met Nienke, Anno en Jan. Maar ho, even wachten! Anno wil eerst een foto maken haha.. Aangezien we een hekel hebben aan de Duitser naast ons vonden we het een toepasselijk cadeautje om de hagedis voor zijn deur te plaatsen.. Vanmorgen aan het ontbijt hadden verschillende mensen hier geschreeuw gehoord..van de Duitser haha.. Voor Nienke hebben we een kruis geplaatst op de deur bij prinsesje en Anne, ze loopt namelijk nog steeds de kamer van de neger binnen als ze wil buurten! Weer lekker ontbeten, daarna met het busje richting Wasini Island. De autorit duurde zo’n 2,5 uur.. best lang hoor! Op de brug reden we wat langzamer omdat we krokodillen konden spotten, in Nienkes enthousiasme steekt ze haar hoofd uit het raam, maar reageert niet wanneer Tim roept: ‘NIENKE AUTO’! ‘Hé wat?!’ Tim: ‘NIENKE PAS OP AUTO!’ Anne: ‘BUKKEN’… Maar hee, ze leeft nog! Eerst moesten we over een rivier heen met een pond, het aantal mensen dat daar vanaf komt is ook niet normaal! Aangekomen bij de Wasini Tour stapten we een soort piratenbootje in. Leek verdacht veel op het bootje van gisteren, en ook het geluid van de motor, gelukkig was hier niets mis mee vandaag! Op de Indische Oceaan varen is nogal… hobbelig.. op z’n zachtst gezegd. Nienke en Tim hingen al over de boot heen. Na een uurtje of twee mochten we het water in, snorkelen en duiken.. Super mooie vissen gespot en ongelooflijk mooi koraal. Hier hebben mensen zich aan geschaafd, gelukkig allemaal niets ernstigs.. Na het zwemmen was het Nienke die nog overbleef met over de boot heen hangen.. Het dolfijnen spotten is uiteindelijk een beetje mislukt, sommige van ons hebben wel een of twee dolfijnen gezien, maar over het algemeen niet! Vanuit het schip van Captain Jack Sparrow moesten we een gammel roeiersbootje instappen om naar het strand te varen! Hele leuke ervaring weer.. Lekker gegeten, krab/kip/vegetarisch.. De wc was overweldigend luxe, een schort met een wc-pot en zelfs een douche! We raakten gewend aan het gat in de grond… Hierna zijn we het kleine koraaldorpje ingegaan, en ook letterlijk je loopt op koraal. Zo voelt het tenminste! De meeste hebben toch een aantal leuke souvenirs gekocht! Daarna mochten we het gammel piratenbootje weer in om vanuit dit bootje het piratenschip weer in te stappen, mi gado… heel gedoe! Vooral als de zee niet bepaald meewerkt en de hele linkerkant in een keer opstaat.. Nee, dat werkt echt niet! Het kleine stukje terug richting land werd er gezongen, eerst het traditionele Keniaanse lied, iets dat we ondertussen allemaal uit ons hoofd kennen en de hele dag door wordt gezongen en daarna waren de Hollanders aan de beurt: Sinterklaas, Het is een nacht…. you name it! Anne zong uiteraard ook vrolijk mee met de Italianen haha… Onze captain was erg gecharmeerd van Tim, hij mocht namelijk wel trouwen met zijn zusje trouwen.. Dat wou hij wel even regelen.. how nice of him?! De terugweg was lang, vermoeiend, maar ook zeker interessant! Jan bidt zelfs in zijn slaap.. ja we hebben bewijs! Ondertussen nog een paar x gestopt voor wat souvenirtjes. Terug @ het appartement werd het eten gebracht … weer HEERLIJK! Hachee met gehakt, niets te klagen ofcourse.. Hierna hebben we werkbespreking gehad, de plannen voor morgen zijn gemaakt! Nagepraat en nu allemaal langzaam richting bed, want morgen gaat die wekker weer om 04.45u.. Dikkekusss en tot morgen! x Nienke en Anne namens de Keniagroep
Reisverslag inactievoorkenia, 10 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
25°
WORK WORK WORK
Heee allemaal, Vandaag zijn we er hard tegenaan gegaan, tenminste dat was de bedoeling, het weer werkte niet helemaal mee. Het weer was erg warm en klam.. dat zorgde voor koppijn, misselijkheid enz. Desondanks zijn we weer mooi opgeschoten! Na vanochtend weer lekker gegeten te hebben en Maud nog steeds haar Nutella van 10,- wil kopen (en de rest niet) liepen we weer naar ons busje, dat was 05.25u! Maar waar is Frencis? Nelson (de broer van Lucy) stond ons op te wachten, helemaal prima natuurlijk, maar we misten Frencis wel een beetje. Vooral onderweg (en gisteren de weg naar Wasini Island) merkten we toch dat Frencis wel een beetje beter rijdt, die wegen voelen een stuk misselijker aan in je maag wanneer er door iemand anders dan Frencis wordt gereden, dus ja… we miss him! Na een keer verkeerd te zijn gereden in het Bomani gebied (hoe kan het ook anders) kwamen we weer lekker vroeg aan bij de werkplaats. Onderweg hoorden we al een keer of twee een naar geluid van onder de bus, hoelang zal dit goed gaan?! Het zou een hete dag worden en vooral hard werken! Een hoop beton moest er worden gemaakt, de tuin moest worden uitgemeten, de bouwtekeningen gemaakt en gerekend, Maud droomt vannacht hoogstwaarschijnlijk over de afmetingen. Allemaal een hoop werk, iets dat ook veel tijd kost! Nienke en Nynke stortten zich samen op het beton maken, het begon meteen al goed door met een zak cement door een deur heen te lopen van nog geen 50cm breed, tja dat pas niet hé?! Mooi wit kleurtje hadden ze daarna… Vandaag was er ook een behoorlijke ziekenboeg. Nienke dacht dat ze nog steeds op de boot zat en zag alles op en neer gaan (misselijk), Niels lag op een boomstam met hoofdpijn, Anne moest op het eind wel even zitten (ik wil nog kunnen lopen morgen) en Anno heeft een splinter in zijn hand, tja.. Maar dit is niet het enige. Anno heeft een aanbod gekregen van iemand om met een meisje van (wij schatten tussen de 7/11 jaar) te trouwen, maar back to the point.. De poort is bijna klaar, morgen hopelijk de laatste puntjes op de i zetten! De watertank is aangekomen en morgen nemen we de generator mee! Dan gaan we waarschijnlijk echt duidelijk resultaat zien. We hopen nog steeds dat er water in de put is, voordat wij vertrekken, maar de kans wordt natuurlijk steeds kleiner! Rond 13.15u had iedereen het wel een beetje gehad, sommige vielen bij het raken van de stoel in het busje al meteen in slaap. Maar hee, c’est Africa, zou raar zijn als deze dag zonder problemen zou verlopen.. Na 10m hoorden we dezelfde klap als deze ochtend, alleen dit keer was het foute boel…. Neee hé, kom op we willen zwemmen.. of slapen haha! Tim, Tido, Jan en Nelson onder het busje, Anno staat natuurlijk weer foto’s te maken.
Teruggekomen bij het appartement gingen Niels en Tim eerst de bordjes ophalen wie wij hebben laten maken voor de moestuin. Janno gingen naar Mtwapa city om nog een paar noodzakelijke boodschapjes te doen > touw, takjes, schroeven, boortje enz. De meesten doken het zwembad in, dat zand moet er toch weer af worden gewassen. En ook bleek vandaag weer dat Tim overal kan slapen; in het zwembad, naast het zwembad, en zelfs op de rand van het balkon. Creatief moet je zijn, toch? Nienke en Anne zijn nog even een straatje ingelopen met succes, toch weer de helft afgedingd voor een paar leuke souvenirs! Tim & Tido en Nynke & Maud zijn nog even met de pikiepikie naar Tuskys geweest (=supermarkt) om wat heerlijke gezonde voedselwaren in te slaan.. Guess what?! Chips! (en sinasappels voor de vitamientjes) Ons diner bestond weer uit een typisch Keniaanse maaltijd. Aardappelen, boontjes&wortelen en gehaktballen. Ooooo die waren zo lekker. Maud is tegenwoordig vegetarisch ‘Niet omdat ik het zielig vind voor de dieren, maar omdat ik het zielig vind voor mezelf’. Maar voor die lekkere gehaktballetjes maakte ze toch naar een uitzondering, deze bevatten inmiddels geen pees of bot. Nu zitten we met zijn allen aan een streng werkoverleg. De pot is op, maar we hebben nog geen slang vanaf de waterput naar de moestuin.. Wat nu? Is er toevallig iemand met een dikke portemonnee die zich geroepen voelt? Neee, dit gaat goedkomen! Maud zei al voor de grap: ‘Laten we gewoon de burgemeester bellen!’, 2 minuten later had ze er alweer spijt van, want de groep vond haar de geschikte kandidaat om de burgemeester te bellen en nu zit ze eraan vast.. (zal ze nog slapen vannacht?) Goede ideeën hoor! Een project is geen project zonder problemen natuurlijk, dat zou te makkelijk zijn! Maar we hebben het nog steeds hartstikke naar ons zin in het zonnige Kenia! Maar nog iets.. Nienke zou Nienke niet zijn om de dag af te sluiten met een passende vraag: ‘Als iemand mijn slippers, zwart sportbroekje, shirtje, zonnebrand, deet, petje, portemonneetje, paspoort (maar die is weer terug) of handcrème vindt, vertel dat mij even?’ Dikkekusss en tot morgen weer! x Anne namens de Keniagroep PS. Net op het moment dat ik de blog wil plaatsen horen we dezelfde gil als gisteren van prinsesje.. Dit kan dus 1 ding betekenen…. HAGEDISSEN! En ja hoor.. maar geen één, maar twee! Dit wordt een leuke nachtje joh.. Nienke ging Tido alvast halen, ‘Tietje, prinsesje is weer aan het gillen’. Tido: ‘Tjoow ik kom al’. Tido deed nog een poging met een drumstokje en tandenborstel, maar helaas..
Reisverslag inactievoorkenia, 11 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
Er hard tegenaan
24°
Hi allemaal, Na weer een lange en vermoeiende werkdag zitten we allemaal uitgeput aan tafel om de laatste puntjes op de i te zetten. Het ontbijt stond zoals gewoonlijk om 05.00u weer voor de deur. Jammer genoeg werden prinsesje en Anne 05.05u wakker.. Had nooit gedacht dat ik binnen 10 minuten aan tafel kon zitten haha.. het is dus mogelijk! Generator in het busje gezet, dus dat was lekker krapjes en knus! 06.50u aangekomen op de werkplek en iedereen ging meteen hard aan het werk.. We hebben namelijk nog maar 2 dagen te gaan! De paden zijn uitgeschept,alle troep weggeharkt en de bedden zijn gladgemaakt. Het begint zowat echt op een moestuin te lijken, zonder groenten nog Na een uur of twee krijgen mensen hier wel zin in een worstje (die we vaak krijgen bij het ontbijt). Ze zouden in de tas moeten zitten, maar hé, waar zijn ze gebleven? Maud dacht dat Nynke ze had en Nynke dacht Maud.. helaas… geen worstjes deze ochtend/middag.. Weer back to work krijgen we in een keer een stortbui over ons heen! Een echte Afrikaanse stortbui, maar wel heeeeerlijk verfrissend! Rond twee uur gingen we terug in het busje richting het appartement. Onderweg vlakbij Bomani (de plaatsnaam van onze werkplek) stopten we bij een klein dorpje waar elke dag wanneer wij ’s middags terugrijden de kinderen aan komen stormen en roepen: JAMBOOOO! Echt superleuk, dus vonden we dat we wel een keer wat mee konden brengen. De buurvrouw van Nynke had Nynke balletjes meegegeven en dit vonden we wel een geschikte plaats om ze af te geven. En of .. De stuiterballen vonden de kinderen helemaal geweldig. Superleuk die blije gezichtjes! Nog even langs ‘de tuinman’ geweest om een paar plantjes te kopen. Onze moestuin is namelijk een plek met een Award square (het middelpunt van onze moestuin) die er natuurlijk wel een beetje leuk uit moet zien! Terug in het appartement dook iedereen meteen het zwembad in. Niels en Anne gingen naar ‘de vertegenwoordigers’ van Blessed Compassionate en vrijdag, de laatste dag dat we hier zijn door te nemen. We moeten de moestuin namelijk overdragen! De rest bleef bij het appartement en hielden een poolparty, daarbij kon chips, drank, muziek en het zwembad natuurlijk niet ontbreken! Goh wat hebben we het zwaar haha. Daarna zijn ze naar Mtwapa City geweest voor nog wat souvenirtjes. Onderweg vroeg een man aan Tido of die één van zijn vrouwen mocht kopen, Tido vertele ze dat hij ze allemaal nodig had. En toen de man specifiek naar Maud wees en zei: ‘And only that girl?’ duwde Tido Maud naar voren en zei: ‘Yes, you can have that one!’ (Gelukkig was het een grapje van Tietje). Net weer gegeten, rijst met……..? Werkelijk geen idee… Maar helaas dit keer meer bot dan vlees haha.. En niet alleen Maud is nu vegetarisch, Nienke, Nynke en Lisanne hebben haar voorbeeld gevolgd. na de gehaktballen van gister hmmmm… Nu aan een strak werkoverleg.. De plannen voor morgen en vrijdag maken. Morgen hopen we de moestuin af te hebben, dus we moeten er nog even hard tegenaan gaan. Morgenmiddag hopen we naar Mombasa te gaan, who knows...
Dikkekuss en tot morgen weer! x Anne namens de Keniagroep p.s. Tim, Nienke en Lisanne lagen met een big smile in de bus, aan wie zouden zij nou denken... Kirsten, Koen en Conner worden gemist in Kenia!
Reisverslag inactievoorkenia, 12 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
25°
Finish is in zicht!
Hey allemaal, Vandaag een vreemde dag gehad, we waren vroeg klaar met het werk, DE TUIN IS KLAAR! Helaas is er nog geen bron aangeboord, ze verwachten volgende maand: alles polipoli (=rustig, rustig).. Let’s start with yesterday night.. Hoe kan het ook anders?! Een nieuwe hagedis gevonden op de kamer van prinsesje en Anne.. Drama, want deze is ook verdwenen! Wanneer we vanochtend wakker werden was de hagedis nog steeds verdwenen, maar we waren wel een ander huisdier rijker.. een duizendpoot! Wat een geluksvogels zijn wij… We hebben op ’t moment 3 huisdieren: Jaap (het beest in onze wc-lamp), Henk (de hagedis) en Herman (de duizendpoot).. Vanochtend zaten we allemaal lichtelijk brakjes aan het ontbijt, totdat, tot onze grote verassing, Frencis weer voor de deur stond met lekkere gebakken eitjes! Iedereen was in één keer weer klaarwakker (Frencis is onze chauffeur vanaf het begin, en rijdt gewoon goed).. hoe we dat weten? We hebben een paar andere chauffeurs meegemaakt, die rijden ook goed, maar toch anders… haha Het grappige is dat de jongen die elke ochtend ons ontbijt een beetje klaarzet nog steeds niet doorheeft dat je melk, pasta en brood gewoon niet moet invriezen. Het werkt gewoon niet om 5 minuten van te voren iets op tafel te zetten dat bevroren is, maar heeee hakuna matata! Eenmaal aangekomen op de werkplek ging iedereen er weer hard tegenaan. Alle bedden nog een keer overlopen om de troep eruit te halen, de paden buiten het hekwerk bijwerken, de paden binnen de moestuin hergraven en alles bijharken. Tot onze grote verbazing waren we om 10.00u klaar. We hebben in overleg besloten de groentes niet te planten, aangezien het jaargetijde (het is nu zomer en de regentijd is net voorbij) daar nu niet geschikt voor is.. Toen kwam het overleg voor de overdracht van morgen, het schijnt hier dus de gewoonte te zijn om bij een ‘happening’ een geit te slachten. De meeste meiden waren daar gelijk al fel op tegen, we zijn nog in overleg… Tido wilde best een kipje slachten, maar dat wordt morgen denk ik nog dè verassing van de dag! Dit allemaal heeft ons natuurlijk weer een paar uurtjes gescheeld, waardoor we vroeg terugreden. We werden bij terugkomst bij het appartement al vreemd aangekeken, ‘so early?’ Het blijft ook
leuk om te horen en te zien hoe verbaasd de mensen hier zijn, dat wij, als witte mensen, hier werken. Voornamelijk zijn het Duitse toeristen die hier vakantie komen vieren en hele dagen aan het strand liggen. Ook is het erg grappig dat de meesten hier Amsterdam of Den Heeg (zo spreken zij het uit) wel kennen bij naam. Sommigen denken dat onze school naast een coffeeshop staat en wij de hele dag aan het blowen zijn.. maargoed.. Na een duik te hebben genomen in het zwembad, en een korte poolparty, moesten we ons klaarmaken voor ons tripje naar Mombasa, de grote stad! Eerst gingen we even geld wisselen, ook weer een hele happening. Anne kwam ‘oude bekenden’ tegen van het begin van de reis en prinsesje werd bijna verkocht door Tim voor 5,- ?! Jaa die man had zoveel geld over voor prinsesje.. Eerst zijn we naar een groot bedrijf gegaan wie alle ‘souvenirs’ maken die in winkels en op marktjes worden verkocht. Denk aan alles wat van hout gemaakt wordt en later geverfd. Denk bij dit bedrijf niet aan een gebouw met deuren of wat dan ook.. Het is een gebied, met allemaal hutjes van bamboe naast elkaar, open en ontzettend warm. Heel veel mannen van verschillende leeftijden zijn daar aan het beitelen, hakken en alles wat moet gebeuren om die souvenirs te kunnen verkopen. Erg knap werk… Bijzonder om te zien hoe het nou wordt gemaakt, en vooral voor welke prijs wij het kopen, in vergelijking met het aantal werkuren dat er in één zo’n beeldje zit! Hierna gingen we naar Fort Jesus, maar dit duurde even. We stonden in de FILE! Nou.. hoe saai en slaapverwekkend de files in Nederland zijn, is het hier dus niet! ÉÉN GROTE BENDE! Mensen rijden over de vluchtstrook, die hier eigenlijk niet is (het ‘voetenpad’), rijden tegen het verkeer in, en er zijn geen twee rijbanen meer, maar een stuk of 5. Het is slim zijn en goed opletten en sneaky ertussendoor glippen. Wat een happening zeg… Ondertussen zag Anne een look a like van Mohombi (voor alle 30-plussers, zoek even op youtube: Mohombi – Bumpy ride), meteen de knapste Keniaan die we hier hebben gezien. Maud heeft bij fort jesus ook de burgermeester gebeld, helaas geen geld.. Na Fort Jesus zijn we naar een paar winkeltjes gegaan. We begonnen bij de markt, grotendeels vieze ventjes hoor. Er staan een aantal rekken waar tijdschriftjes worden verkocht. Die man wou wel wat aan Tido verkopen, maar Tom en Jerry waren niet zo interessant, jullie kunnen wel raden wat tido wèl interessant vond en vroeg deze man of hij wat van dit soort interessante tijdschriften verkocht. Helemaal lachend en sneaky haalt hij een klein plastictasje achter de andere blaadjes vandaan en met een bigsmile laat hij het zien, nou wat een schik had hij haha.. en wij onderhand ook, aangezien iedereen al om ons heen mee stond te kijken, snel wegwezen hier haha.. Hierna zijn we even na een kledingwinkeltje geweest waar Tim, Tido en Niels goed zijn geslaagd! Hier begon de eerste grote pech van vandaag.. Toen we buitenkwamen hoorden we van Anno dat zijn camera weg was.. Gejat dus.. Gelukkig was het een oude en al redelijk aan het kapot gaande digitale camera (teveel water is niet bepaald bevorderlijk voor zo’n camera). Een schrale troost is dat alleen de foto’s van vandaag verloren zijn gegaan van zijn camera. Het was de bedoeling wat te gaan eten bij de ‘Chicken Inn’, iets dat Maud en Tim op een reclamebord onderweg hadden gezien en daar niet meer van af te brengen waren, helaas had Frencis er nog nooit van gehoord en werd het iets anders.. maar alsnog heerlijk en zeer gezond gegeten! Voor het eerst zagen we de politie, nouja niet voor het eerst, maar wel dat ze aan het werk waren. Het dwingt ook zoveel respect af en het straalt zoveel macht uit als er 2 agenten uit een tuktuk stappen. Wel grappig is dat de vrouwen hier meer intimideren dan de mannen, ze lopen daar met hun knuppels en geweren. Die vrouwen kijken alsof ze je zo kunnen killen, bij de mannen daarentegen kan nog wel een lachje vanaf.. Helaas waren veel marktjes al dicht en reden we langzaam terug richting Mtwapa (nouja, langzaam). Een aantal van ons moesten staand in het busje, dat kan hier omdat het dak altijd openstaat.. Nienke had ook veel plezier, ze was zeer sociaal bezig haha.. In Mtwapa aangekomen stapten Nienke, Nynke, Tim, Tido, Maud en Anne uit om drinken te gaan halen, zij
zouden hierna weer teruglopen naar het appartement. Onderhand werd het al donker en werden we er weer even aan herinnerd dat de straten hier niet bepaald vol staan met straatverlichting. Oversteken blijft hier een kunst. Het is rennen voor je leven, balanceren en goed kijken. Jaa, dit is na deze reis geen probleem meer in Nederland. Onderweg stopte er ineens een busje achter ons, heee Frencis (en de rest).. Waar komen zij nou vandaan? Bleek dus dat zij net toen wij uitstapten een lekker band kregen. Ook heel fijn, midden op de weg en bijna helemaal donker! Terug in het appartement zijn we eerst weer gaan eten. Lekkere gehaktballetjes weer. De Duitser kwam net ook weer langslopen met een nieuw slachtoffer voor deze nacht haha. Nu gezellig aan de tafel met zijn allen.. De eerste personen verlaten de tafel al richting bed… blijft vermoeiend zo’n reis! Tot morgeeeeen! x Anne namens de Keniagroep Zojuist zien we de zojuist aangekomen Duitser weer aankomen met een nieuwe prooi. Echt ziek gewoon om te zien, prostitutie gebeurd gewoon recht onder je neus. Vanochtend zat hij ook in het zwembad en vertelde hij tegen zijn buurvrouw zo slecht geslapen te hebben… goh je meent het.. Zojuist… hebben prinsesje en Anne nog meer kleine hagedisjes gevonden, Henk heeft dus gepaard… fijn dit, gelukkig nog maar één dagje, voordat er één heel nest zit!
Reisverslag inactievoorkenia, 13 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
26°
De overdracht
Hi allemaal, Vreemde dag vandaag, waarom? We hoefden niet vroeg op om te gaan werken! Denk je dat je langer kunt slapen, wordt je (en ik spreek denk ik voor iedereen) nog een aantal keer wakker, omdat het ritme er al helemaal in zit.. Tussen 04.00u/05.00u opstaan! Trouwens, allereerst een nieuwtje; gisteravond/-nacht is Herman begraven (in de wc overigens). Maar back to the point.. Om 09.00u zaten we allemaal aan het ontbijt, druk overleg over ‘de ceremonie’ van vanmiddag. Eindelijk heeft Maud d’r vervanger gevonden voor haar Nutella, de suiker van de koffie! De meesten volgden gelijk dit voorbeeld. Beetje jammer dat dit dan het eenalaatste ontbijt moet zijn.. Ondertussen moest er nog van alles worden gehaald/gedaan. De taken waren verdeeld, zo hadden Nienke, prinsesje en Anne het geluk dat ze op dat moment even niks hoefden te doen, behalve voor de laatste keer naar het strand gaan. Zullen we één of twee pikiepikie’s bestellen?! Lastig, lastig…. We hebben wel is onderweg gezien dat het mogelijk is om met 4 personen op een motor te zitten… en JA DAT KLOPT! Was wel
knus hoor.. en misschien niet 100% comfortabel, maar hee.. Op het strand was nog niets te doen op dit tijdstip van de dag. Nienke en prinsesje klommen het koraal op (op het strand), ook niet 100% comfortabel, ze hebben een hoop nieuwe beesten leren kennen van dichtbij… En wat een geluk, we kwamen Captain Jack Sparrow tegen (onze kapitein van ons boottochtje op Mtwapa Creek, dat zo ongelooflijk soepel verliep). Maud en Nynke kwamen na het boodschappen doen ook naar het strand, samen met Nienke gingen ze lekker zwemmen. Prinsesje en Anne gingen lekker zitten bij de BeachBar.. En wat ziet Anne daar? Nog een Mohombi look a like, vanavond misschien weer terug naar de BeachBar haha?! Ondertussen vermaakten Nienke, Nynke en Maud zich met een hele, hele, hele grote vis (bleek het alleen de kop te zijn), egels en krabben. Back to prinsesje en Anne.. Rasta-boy kwam aanzetten.. een acrobaat. Geen idee wat er allemaal uitkwam, maar het kwam erop neer dat ze geld wilden en hun act wilden promoten.. Ojaa, ze kwamen ook nog gezellig naast ons zitten.. Ondertussen komen Tido en Timothy erbij zitten en later kwamen Janno en Niels ook. Het begon even op het riedeltje van gister te lijken… Telkens wanneer wij Kenianen tegenkomen moet je gewoon vriendelijk zijn om te laten zien dat je niet de ‘standaard’ witte toerist bent. Dus Jambo, dan krijg je how are you? Fine.. en dan waar kom je vandaan? Holland.. Dus toen werd het: Jambo, fine, Holland. Dit is ook geen geintje, standaard hetzelfde! We zaten er met zijn allen al aan de denken om een standaard bandje te maken, scheelt heel wat gepraat. Anne heeft een cd gekocht bij de BeachBar, of ze daar te koop waren geen idee.. Anne vond de muziek wel tof, en vroeg of ze er een mocht kopen?! Tuurlijk, why not? Everything is for sale Terug bij het appartement ging iedereen nog even lekker zwemmen of douchen. Rond 13.30u gingen we met het busje naar de moestuin. Onderweg stopten we nog even om flessen terug te brengen, komt er een ‘souvenirman’ aan. Anne zag daar wel een leuke armband, maar niet voor 200 kesh. Nee 100 kesh, waarop de man zegt: ‘Nee, 150 kesh.’ Oké, ook prima toch.. Maar dankzij Maud en Nynke werd het alsnog 100 kesh. ‘Nooo, 100 kesh’, zeiden ze. Ja ook prima haha.. Eenmaal aangekomen werden alle versieringen opgehangen, drankjes/koekjes klaargezet en alles. Wat we niet hadden verwacht, is dat we door het halve dorp werden opgewacht. Ik bedoel maar.. Welke Keniaan komt er hier nou serieus op tijd (behalve Frencis natuurlijk).. Wanneer wij aankwamen was dus het halve dorp al uitgerukt en aten ze voor de tuin op tuinstoeltjes op ons te wachten. Slik…. Alles snel opgehangen, gewacht op de kinderen (die zingend uit het busje kwamen) rond 16.00u. Toen een bijzondere ceremonie bijgewoond, waarin wij de locals verwelkomden, wijzelf werden verwelkomd en er allemaal leuke praatjes werden gehouden. Zeker 60 mensen, heel bijzonder! Eerst met zijn allen bij de waterput en daarna met zijn allen de moestuin in en zitten bij ‘The Award square’. Bij de echte overdracht belden we Lae-Titia op, zodat zij (en misschien Bas) het toch nog live konden meemaken. Superjammer dat zij er niet meer bij konden zijn, maar we weten zeker dat ze de beelden ook met veel plezier terug zullen gaan kijken! Langzamerhand wordt er van iedereen afscheid genomen, wel een beetje verdrietig allemaal.. Je ziet de meesten elke dag, twee weken lang, van vroeg in de ochtend tot in de middag. Dan in één keer is het afgelopen, dat wordt wel weer even wennen. Tido komt op een gegeven moment wat teleurgesteld aanlopen. What’s happened with Tido? Gisteren kreeg hij van een jongen (zijn vriend) een leuk Keniaans armbandje, een soort wensarmband. Daarstraks kreeg hij een soort Masaï beeldje, allemaal superleuk, een vriend voor het leven?! Helaas kwam daarna de vraag: ‘I like your shoes, do you need them?’ Nee, dat was niet zo tof.. en natuurlijk een beetje jammer! Maud zet tussendoor haar muziek aan met de boxjes aan. Komt het nummer ‘I just had sex’ van Akon voorbij. Dat vond ze, en de rest ook, een zeer toepasselijk nummer voor onze buurman ‘de Duitser’ en bedacht dat het
wel leuk zou zijn om deze voor hun appartement af te spelen. Jaaa, als wij het nog meemaken vanavond, gaan wij voor zijn deur staan met dit nummer, want het is echt niet normaal. Eerst werden de kinderen van Blessed Compassionate teruggebracht en daarna werden wij opgehaald om ook naar de kinderen te gaan voor een laatste groet! Anno en Anne staan staand in het busje. Heel leuk, vooral omdat we ook éen aanspreking kregen met ‘Hey baby’, volgens Anno voor Anne, maar Anno wil er niet aan. Die gast keek toch echt Anno heel diep in de ogen haha, kreeg hij zowat rode wangetjes … Bij de kinderen aangekomen was het wel akelig stil, normaal springen ze rond het busje. De weg door het dorpje heen was overigens niet heel rustig, het was namelijk ontzettend druk. Overal kinderen en de volwassenen waren zeker weten in de minderheid. Maar zoals verwacht, wanneer wij het hoekje omliepen werden we verwelkomd met een leuk nummer met heel vaak het woord ‘Welcome’ erin. Superleuk, met zijn allen in een cirkel en hebben we liedjes gezongen, met nog een paar verrassingen tussendoor… Hierna zijn we het klaslokaal ingegaan voor de laatste speeches en laatste woorden. Ontzettend lief afscheid gehad van de vertegenwoordigers, je hoort nu namelijk rechtstreeks uit hun mond, wat deze moestuin en onze aanwezigheid voor hun betekend. Ook hoorden we van de supervisor van de moestuin (Mwangomi) dat toen hij ons de eerste dag (woensdag) aan zag komen, dacht: ‘Dit wordt niks, die komen morgen niet meer terug.’ Integendeel, we hebben hem echt verbaasd, en hij stond letterlijk perplex.. Superleuk natuurlijk om te horen! Dit was namelijk vaak het geval, we horen van veel Kenianen dat ze er niet veel van verwacht hadden. Een paar witte mensen die even leuk willen helpen, zo komt het misschien ook wel over, maar we hebben zeker weten het tegendeel bewezen! Afscheid genomen van de kinderen.. voor de een wat zwaarder dan voor de ander natuurlijk! Ondertussen was het donker geworden, dus werd het allemaal iets lastiger de kinderen nog te herkennen .. Toen we allemaal in het busje zaten was het nogal.. druk?! Dat klopt, we waren niet alleen haha! Na een eind gereden te hebben en de helft van de kinderen uitstapte hebben we even geteld. Gezellig met 27 man in een busje gezeten met 9 stoelen, gelukje… dat open dak! Eenmaal aangekomen in het appartement begonnen we meteen aan ons avondeten (samen met Gerben&Lucy, Mwangomi, Doris en iemand waarvan ik heel even de naam kwijt ben.. spijt me zeer). We schrokken wel even van de bruine bonen, met name Tido en Timothy, gaat dit goedkomen vannacht haha?! Ondertussen kregen we van Lucy de laatste details te horen over de safari van morgen! Klinkt te gek allemaal! We hebben er zelfs een optie bijgekregen. Er is een mogelijkheid tot een Game Drive by night.. Dit is voor iedereen individueel zelf te beslissen, je hebt kans om weinig te zien (ligt aan de lichten van het busje), of juist heel veel, omdat de dieren ’s nachts heel actief zijn. Al met al weer een druk dagje.. We hopen dat we ’s avonds bij de safari nog kunnen bloggen, maar dat weten we nog niet zeker! Dikkekuss en tot snel! X Anne namens de Keniagroep Ps. Nienke steunt me wel tijdens het bloggen haha.. helaas wel slapend aan tafel. Wel een mooi gezicht hoor..
Reisverslag inactievoorkenia, 16 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
First day of safari
26°
Hey allemaal, Zoals hieronder gezegd, konden we helaas geen internetverbinding maken in de bushbush! Nu (16 januari 19.30u) kunnen we alsnog de blog uploaden. Op dit moment (14 januari 19.10u @Ngutini Lodges) typt Anne de blog.. Helaas zonder internetverbinding, we hopen deze zo snel mogelijk te kunnen uploaden! Hoe kon het ook anders dan de laatste nacht van prinsesje en Anne af te sluiten zonder een waardig afscheid te hebben van hun huisdieren. Jaaa, prinses heeft een hagedis gedood. Per ongeluk overigens, maar goed. Vanochtend hebben we voor de laatste x ontbeten @Kerstin appartments samen met Gerben en Lucy. Iedereen nog een beetje moe van de dag ervoor. De koffers werden gecheckt, alles bij ons? Koffers verplaatst naar onze 2 busjes voor de safari met onze chauffeurs Frencis en Nelson. De indeling was als volgt: Boyzz en Girlzz. Erg gezellig hoor, meiden en jongens gaan toch niet samen in een busje op safari, zo is gebleken Waren we toch bijna de broek van Jan vergeten mee te nemen, die hij door prinsesje liet wassen. In Mtwapa moesten we nog even tanken. Daar kwam een oude bekende langs, tenminste dat zei hij: ‘Do you remember me?’. Ehm…yes?! ‘Do you remember me yeah?’ Yeeees, tuurlijk alsof we iedereen hier meteen herkennen haha.. De weg richting de safari was weer erg mooi. Je wordt letterlijk gegooid in gebieden van verschillen tussen arm en rijk, zij leven gewoon letterlijk naast elkaar. Ook hebben we lang gereden over Mombasa/Nairobi highway road. Mooie weg, overigens ook de enige weg waarbij wij vangrails hebben gezien deze twee weken, maar de mensen lopen nog steeds langs de snelweg hoor . Het blijft Kenia haha.. Na 3,5 uur stopten we bij een souvenirwinkeltje. Prijzen stijgen meteen omhoog, maar wel gezellig gehad! Hierna moesten we terug het busje in voor nog ongeveer 40 minuutjes rijden om het echte safarigebied binnen te rijden. Frencis zou ons, de meiden, wakker maken wanneer we toevallig allemaal zouden slapen, gelukkig was dit niet het geval! Na 2 minuten kwam bij de meiden de vraag: ‘Jezus, nog steeds niks gezien.’ Het is hier gewoon letterlijk zoeken, gewoon het tegenovergestelde van een dierentuin. Je moet hopen dat je iets ziet, en echt goed opletten. Binnen niet al te lange tijd zagen we een aantal giraffes. Niet iedereen zag dit meteen, waarop prinsesje antwoordde: ‘Jaaa, bij die boom’. Maud: ‘Dit gebied bestaat uit alleen maar bomen en zand!’.. Ja dit bracht ons niet veel verder, maar uiteindelijk wel gevonden! Prinsesje werd meteen gekroond tot onze dierenspotter. Ze vindt ze serieus overal tussen. Nienke vroeg zich ondertussen wel af waar de koeien waren.. ja we zijn niet in Nederland hé Nienke. De olifanten kwamen we ook al snel tegen. Langzamerhand kwamen de lodges in beeld! Waaauw, de buitenkant alleen al zag er geweldig uit! Bij aankomst werden onze koffers naar binnen gebracht. Huh? Wat is dit nou? Na 11 dagen werken, tillen en alles zelf doen, was dit wel even vreemd. Bij binnenkomst kregen we handdoekjes aangeboden en meteen een lekker sapje. Wat ìs dit voor luxe? We keken onze ogen uit: alles superstrak, gèweldig uitzicht, aardige mensen en bovendien zo mooi! Dit waren we niet meer gewend. Geen takken, planten of stenen die de weg blokkeren, nee alles mooi, ruim en schoon! Het appartement was hartstikke leuk, maar zo’n omslag om dan in één keer hier te arriveren. We werden ingecheckt als one big family. Tuurlijk allemaal broertjes en zusjes van elkaar, en Janno als onze
papa’s?! Nadat de koffers waren neergezet in onze kamers werd dit onze tweede shock. Wat is die kamer mooi groot. En het uitzicht… We kijken uit op een waterplas op nog geen 15 meter afstand waar telkens wel dieren te vinden zijn, heel veel olifanten, maar ook andere dieren….. Ook heerlijke bedden en een supermooie badkamer! Het is vooral weer vreemd om twee schakelaren te moeten gebruiken bij de douche om de temperatuur te regelen. Dat was wel een voordeel in het appartement in Mtwapa. Gewoon aan de knop draaien en je hebt water. Geen moeilijk gedoe Hierna gingen we meteen lunchen. Een heel buffet, lopend overigens. Super lekker gegeten. Nu hadden we even vrije tijd en daarna om 16.00u meteen op safari. Al snel vonden de zebra’s. Waarop, hoe kan het ook anders, Maud zegt: ‘Oeeeh, daar kun je een leuke tas van maken.’ Juist Maud…. Onderweg veel verschillende dieren gezien. De olifanten kwamen regelmatig langs, zelfs bijna door één opgejaagd. We hebben leeuwen gezien, 2 vrouwtjes met hun jongen. Zij werden opgejaagd door de olifanten. We stonden stil met het busje en waren zo gefocust op het gebeuren dat we de olifant achter ons niet zo snel zagen aankomen. Die had haast, en aangezien Maud en Nienke OP het busje zaten, doken ze toch heel snel weer het busje in. Best scary zo’n olifant die eraan komt rennen. De jongens vonden het natuurlijk hilarisch.. We hebben nog struisvogels gezien, maffe beesten als ze rennen hoor. Ze hebben een beetje weg van de Masaï dans wanneer ze rennen. Jaaa, die filmpjes zullen jullie thuis nog zien, dan snap je wat we bedoelen! Onderweg hebben nog een aantal die OP het busje zaten hun hoofd gestoten tegen een aantal takken (Tido, Niels, Maud, Nienke). Bij terugkomst werd er snel gedoucht, heeeerlijk op zo’n ruime badkamer waar alles glimt en shined. Klinkt heel verwend natuurlijk… maar het was ook heel vreemd tegelijkertijd. Het drukt je meteen op de feiten en wat voor geluk wij eigenlijk hebben dat we dit mogen meemaken! En dan spreek ik namens de hele groep. Na het douchen van Nienke moest ze wat kleren aan, logisch toch? Deze kleren waren alleen nat uit de koffer gekomen en had ze daarom netjes over het balkon verspreid. Niet denkend aan de wind of zo, dus in een handdoekje uit de douche naar het balkon. Maar waar zijn haar kleren? Jaa precies, onder het balkon tussen de struiken. Daar kwam gelukkig onze reddende engel Tido weer aan. Met een zaklamp dook hij de bosjes in opzoek naar Nienkes kleren. Nog een leuke actie.. Nienke denkt niet dat daar beesten in kunnen zitten dus verspreidt ze netjes over haar bed heen. En ja hoor, daar kwam de eerste spin al aan. Alsof prinsesje en Anne nog niet genoeg huisdieren hebben gehad. De haren werden geföhnd. En ja hoor, een iets te modern apparaat. De oplader viel namelijk uit elkaar. Dat moeten we morgen maar even melden Om 19.30u gingen we dineren. Bleek dus dat wij 10 van de 17 gasten waren. Vanmiddag was het heel erg druk, maar deze mensen vertrokken allemaal naar de safari lodges, waar wij morgen ook naartoe zullen gaan. We kunnen ons geluk niet op. Er is een zwembad bij de lodges waar wij morgen zullen verblijven! Een heerlijk voorgerecht: tomatensoep. Verder net zoals vanmiddag weer een lopend buffet. Tijdens het typen van deze blog ben ik een aantal keer verplaatst. Van het zitten onder de lodges naar de kamer. Er vielen iets te veel kevers naar beneden… geen fijn gevoel! Dikkekusss x Anne namens de Keniagroep en tot over een paar daagjes!
Reisverslag inactievoorkenia, 16 januari 2012 Kenia , Mombasa/Mtwapa
26°
2nd day safari
Hallooooooooooo, Iedereen heeft heerlijk geslapen, hoe kan het ook anders in zo’n mooie lodge! Om 07.00u moesten we klaarstaan om op ochtend-gamedrive te gaan. We hebben veel gezien: leeuwen, buffels, giraffes, olifanten, antilopes en gazellen. Misschien nog wel meer trouwens.. Na de gamedrive gingen we terug naar de lodges om te ontbijten, ook al zo lekker! Hierna moesten de koffers gepakt worden. Snel uitchecken, weer op gamedrive en richting de andere lodge, die volgens Frencis (chauffeur van de Girls) nog veel mooier was. Deze lodge waar we nu zaten was nog niks… Okee?! En we zijn weer aan het rijden door de bush. Echt super mooie omgeving. De olifanten lopen voor je neus langs, erg mooi om te zien, maar het blijft oppassen!.. Sommigen van ons zaten aan de achterkant op het dak van het busje, waar toen niet aan werd gedacht is het opstuiven van rood zand. Maud en Nynke waren al heel bang dat hun haar voor altijd oranje zou blijven, gelukkig bleek het na een douche weer gewoon blond te zijn. Nienke bleef ondertussen maar vragen: ‘Waar zijn de koeien?’ Wij hadden niet verwacht die nog te zien.. Maar wat bleek? Koeien lopen er wel degelijk rond. Onderweg kwamen we bordjes tegen met het aantal kilometer tot aan de lodge. Nog geen 20 meter na een bordje met 3km stond alweer 4km. Zo blijkt maar weer, ze zijn hier heel creatief met kilometers. Maar hee, dat maakt toch niets uit! Om bij de lodges te komen moesten we een heuvel (kleine berg) oprijden, we keken onze ogen al uit toen we door de grote poort heen moesten. ‘Ooooh, wat mooi!’ En dit was pas dan de parkeerplaats. Toen we binnenkwamen werden we meteen verwelkomd met een handdoekje en een drankje. Onze koffers werden meteen overgenomen, WAT EEN LUXE! Het uitzicht bij onze vorige lodge was geweldig, die waterplas was heel bijzonder. Oòk deze lodge had een waterplas, alleen veel verder weg, gezien de hoogte dan, maar nog steeds net zo mooi, we konden vanaf de hoogliggende lodge ontzettend ver over het safaripark heenkijken! Na de heerlijke lunch zagen we dat deze lodge ook nog een zwembad met een bar had en wanneer je daar over de rand hing zag je de olifanten onder je lopen. Zo lig je aan het zwembad en lopen er opeens meer dan 20 olifanten langs, het begon zelfs normaal te voelen! Je raakt er onderhand aan gewend. Waar we ook wel is voor gewaarschuwd zijn (in een ver ver verleden…) is dat er apen in je kamer kunnen komen. Maarja, wie gelooft dat nou serieus? Nou… wij geloven dat inderdaad. Thanks to Tido en Nynke. Voordat weer op gamedrive zouden gaan moest Nynke nog even naar haar kamer toe. Voor haar kamer stond een ‘bediende’. ‘Watch out, there is a baboon, but don’t be afraid.’ Rustig ging de deur open en ze zagen de aap net het raam uit springen.. Hele kamer overhoop.. En volgens de bediende was er wat meegenomen, meestal kunnen apen niet klimmen met spullen in hun hand dus dan laten ze het ergens liggen. later die middag kwam de bediende dan ook aanzetten met het doosje waar de zuurtjes van Maud inzaten. Wat een aap wel niet kan aanrichten zeg.. Dit is niet het enige dat kwijt raakte tijdens dit avontuur. Iedereen is na het bezoek aan Kerstins appartments van alles kwijt… Nienke.. nouja die is sowieso altijd iets kwijt; een spijkerbroekje, ondergoed en nog wat spullen, bij Anne zijn 3 handdoeken weg (waarvan 1, doordat er een
hagedis mee is gedood), Nynke een bh, Maud een topje en haar jumpsuit, Niels zijn ketting en Anno zijn fleecetrui, een beetje vreemd? Anno en Jan hadden een aanvaring met een zwaluw.. Die was niet zo blij met hen.. Vooral niet met de camera die continu op hem werd gericht.. Het fijne weet ik er nog steeds niet van, ligt misschien nogal gevoelig?! Om 16.00u gingen we weer op gamedrive! Opzoek naar neushoorns, maar hoe leg je dat uit aan je chauffeur? Zoals Nienke zegt: ‘Where are the nosehoorns?’ We hebben leeuwen gezien en weer lekker gereden. Superleuk! En natuurlijk heel gezellig als je met alleen meiden in een busje zit. Dat blijft natuurlijk heel stil en ondertussen spotten naar dieren, not. Op een gegeven moment reden de jongens voor ons en zij zaten vast… Er was een bepaald stukje dat heel smal was en waar het aan beide kanten een afgrond zat. Mooie stofwolken krijg je dan hoor.. Daarna was het busje van de meiden aan de beurt. Zij zaten ook ècht vast. En hoe meiden dan reageren… precies! Zo hoorden wij niet dat er geroepen werd, ACHTERIN DE BUS GAAN STAAN! Met z’n allen klommen we heel soepel achterin het busje, er werden stenen voor de wielen gelegd en jaaa we waren eruit! Vlak hierna kwamen we een kudde olifanten tegen. Moeders met hun kleintjes.. maar goed dat we die net niet tegenkwamen! Beide busjes stonden stil en beide chauffeurs keken nauwlettend. Er kwam één olifant wel heel hard aan lopen, en daar ging de bus van de jongens! In één keer weg. De meiden reden naar achter, wel een sensatie hoor. Haha, het leuke is dat het ook nog op film staat. De meiden reden later lekker door .. Zo’n beetje opgejaagd door olifanten dus! Omdat we na deze olifanten een tijdje geen dieren meer zagen, werd het zingen… je moet je toch vermaken hé… De meiden vonden de vogels niet zo interessant dus werd er goed doorgereden, in tegenstelling tot de jongens Rond 18.30u stonden we weer voor onze lodges. Tim en Nienke namen nog snel een duik in het zwembad. De rest ging zich even omkleden voor het diner! Ook weer heeeerlijk. Nienke kwam van de weg naar haar kamer tot de eetzaal een kever tegen. En niet zo’n klein kevertje, nee wel 4cm dik en lang.. Deze zouden we later de avond nog een keer tegenkomen. Na het eten hielden we een evaluatiegesprek.. Even de reis doorgesproken. Dingen die goed zijn gegaan en dingen die in de toekomst beter zouden kunnen enz. Een heel leuk gesprek. Iedereen heeft wat gezegd en het was zeker een mooie afsluiting van deze reis met uitzicht op de olifanten Geloof dat we hier iets te lang zaten… Toen we ons ‘afsluitingsdrankje’ wouden bestellen duurde het even voor de serveerster opkeek. Ze sliep… en dat is geen grapje! Terug richting onze kamers kwamen Tido en Anne de kever tegen.. Tido, onze dierenvriend, heeft hem op vriendelijke wijze een trap verkocht.. Die zien we dus nooit meer terug ! Nienke verrast ondertussen Tim en Tido op hun kamer. En ja, zij schrokken! Prinsesje, Nienke en Anne dachten ondertussen van hun huisdieren af te zijn.. Niet dus. Onze beste vriend, de hagedis, kwam weer even buurten. Even 3 keer raden wie hem heeft gedood? Juist, prinsesje! Morgen weer vroeg op, 07.15u klaarstaan voor de laatste keer op gamedrive om daarna meteen het park uit te rijden richting Mombasa Airport te gaan! Dikkekuss en tot morgen! xxxxxxx x Anne namens de Keniagroep
Reisverslag
inactievoorkenia, 16 januari 2012 Kenia , Ethiopië, Addis Abeba
26°
Laatste deel gamedrive & way to the airport
Good evening everyone, Het is hier nu 20.54u… Nog ongeveer 2,5 uur wachten op onze vlucht richting Parijs/Brussel! Maar zoals je al merkt… vermaken we ons wel… de blogs worden eindelijk geplaatst, de laatste souvenirs gekocht.. en voor de rest is het wachten! En hopen op geen vertraging natuurlijk! Let’s start with this morning 100% zeker is dat Anne als eerste op was. 07.15u moesten we klaarstaan voor de lodges. Mijn morgen begon in ieder geval goed, not! Ik werk wakker met gekriebel in mijn haar, ja leuk… wat zou dat zijn? Even schudden en ja hoor daar lag het al.. een kever! Ramen dicht, deuren dicht en klamboe, HOE KOMT DIE KEVER DAN HIER? Maargoed… Een hoop ophef vanochtend over de was-taferelen van Tido en Tim. Het plan was om 06.30u te gaan ontbijten. Maar om half 7 hoorden we de douche nog lopen bij Tido en Tim.. Tim komt al naar buiten, hij kan niet douchen omdat Tido eronder staat.. tja.. Wat een planning jongens! Dus Tim rent snel naar de kamer van Nynke en Maud die net gingen ontbijten om daar maar even te douchen. Bij terugkomst bij zijn eigen kamer werd hij weer verrast. De kamer was ‘overstroomd’, nouja dat is misschien wat overdreven.. maar het water liep in ieder geval verder dan zou moeten! Het ontbijt was zoals verwacht weer heerlijk. Keuze uit warm/koud buffet en nog van allerlei snackjes. Wanneer Tim eraan komt is het eerste wat hij doet weer goed opletten.. Er stond een groot apparaat waar je 3 verschillende soorten sapjes uit kan laten komen. Dat leek Tim wel wat, maar volgens hem deed dit apparaat het niet zo goed… Laat dit maar aan Tim over, en ja hoor: apparaat kapot! Hij zorgde in ieder geval voor een nieuw klusje……. Om 07.15u stond iedereen netjes klaar. Nog even rondgereden in het park, maar verder geen nieuwe dieren gezien ten opzichte van gisteren. Nienke zou Nienke niet zijn wanneer zij zich niet zou stoten. Alleen was het dit keer niet haar schuld. Het dak klapte naar beneden, en dat 2 keer. Maar heee, geen gewonden! Toen we bijna het park uitgingen moest het dak toch ècht dicht, op de snelweg rijdt je gewoon te hard en is het niet te doen met een open dak. Allemaal heeerlijk geslapen, denk ik tenminste. Onderweg nog één tussenstop gemaakt bij een grote souvenirswinkel. De mensen waren hier wat minder leuk, beetje té… Aangekomen op het vliegveld wachten we nog even op Gerben! Hij is zo aardig geweest Tido’s rugzak op te halen bij onze werkplaats en deze helemaal naar Mombasa terug te brengen! Thanks Gerben! Nog een keer
afscheid genomen en nu richting douane. Leuk om te zien hoe praktisch de mensen hier te werk gaan. Staan met z’n vijven achter een bureautje van 2 bij 1 meter te kijken. Iedereen had ondergewicht, bèhalve Tim. Ja precies, Tim! Niet eens een meisje, haha.. En dit vriendelijke personeel hier was zo aardig om dit niet goed te keuren. Nee, een koffer moet onder de 23kg wegen (ook al zijn alle andere koffers -20kg), maar dat even terzijde.. Anno’s koffer ging los en die van Tim: OVERPAKKEN! Uiteindelijk werden de koffers op de lopende band gezet. Maar wat zien we daar? Een koffer met een slotje eraan, waar de sleutel nog in zit. Rara van wie is die koffer: TIDO! Zijn argument? Hier komt ie: ‘Ik was bang dat ik mijn sleutel kwijt zou raken, dus doe ik hem maar aan mijn koffer.’ De laatste paar souvenirs zijn gekocht… De meeste shilings zijn opgemaakt. Nu wachten tot we mogen instappen. 15.00u konden we al instappen, vlak daarna vlogen we al weg. Vliegtuig was nou niet bepaald…drukbevolkt! Het opstijgen was nogal…interessant! In de bocht trokken we op en maakten we vaart, en nog geen 10 seconden laten vlogen we in de lucht. Ging allemaal heel snel, zijn we niet zo gewend hier denk ik… We zaten goed (de weg van Mombasa-Tanzania en Tanzania-Ethiopië. Lekker eten gehad in het vliegtuig, je kon weer kiezen tussen beef en kip. Niels had een beetje pech. Iedereen had een tv-schermpje in zijn of haar stoel zitten om filmpjes op te kunnen kijken. Bij Niels deed hij het helaas niet. Ook zijn tafeltje stond niet zo recht als gedacht, dat merkte hij wel toen zijn sapje niet bepaald bleef staan. Wel een zoet geurtje haha.. Rond 18.15u kwamen we aan bij Ethiopië Airport: YEEEEEEEEEEEEEES, WE ZITTEN BIJ HET LUXE GEDEELTE. Op de heenweg zaten we aan ‘de verkeerde kant’ van het vliegveld. Daar had je dus niet veel mogelijkheden. Hier is alles wat netter, mooier, fijner enz. En wat krijgen we nou? WIFI VERBINDING! Tim wordt ondertussen gesmst door zijn pa, zijn vaccinatieboekje is teruggevonden. Fijn, dit toch nog vòòrdat we terugkomen. Dit was het voor nu……..over een uur of twee vliegen we weg! Dikkekusss en tot morgen allemaal! x Anne namens de Keniagroep
Reisverslag inactievoorkenia, 18 januari 2012 Kenia , Ethiopië, Addis Abeba
26°
Back homeee
Zoals velen al weten.. Was de terugreis niet zonder slag of stoot. Dit hebben we overigens niet vermeld op de laatste blog om zo 'paniek' te voorkomen. In Ethiopië is heeft Nienke een bezoekje moeten brengen aan het
ziekenhuis in Addis Abeba, omdat het niet zo goed ging. Misselijk, buikpijn en duizelig is niet fijn, wanneer je een vlucht van nog 9 uur te gaan hebt. Samen met Jan en Lisanne gingen zij naar het ziekenhuis. Het was niet zeker of ze optijd terug zouden zijn om de vlucht te halen, maar dat is uiteindelijk allemaal goedgekomen. Helaas bij terugkomst op het vliegveld was Lisanne ook niet meer lekker in orde. Zelfde symptomen als Nienke.. Dit zou geen fijne vlucht voor hun beide worden! Het vliegveld bestond vooral uit... Chinezen en Moslims.. Ik moet zeggen, we vielen zeker op! Toen de stroom uitviel op het vliegveld en ook echt ALLES donker was, werd het een beetje creepy. Je denkt meteen aan de voorspelde terroristische aanslagen op toeristen, maar hee het viel gelukkig mee Eenmaal in het vliegtuig duurde het minstens een uur langer voordat we opstegen. Er was nog een zieke passagier aan boord wie uiteindelijk is uitgestapt, daarvoor moesten natuurlijk ook de koffers nog worden uitgezocht. In het vliegtuig had Tido het ook even niet makkelijk, èn de rest. Het leek een beetje op een slechte film: 2 zieke mensen voor je, Justin Bieber muziek en een huilende baby achter je. Toen iedereen bijna sliep, gingen de lichten aan. Hoelaat zou het zijn? 02.05uur, juist! Wat gaan we doen? Dineren... Prima, no problem! Om 05.00u gingen de lichten weer aan. Anno had nu wel hoge verwachtingen voor het ontbijt waarvoor hij was wakker gemaakt. Helemaal grappig toen het bleek te gaan om een (droog) cakeje. Om 07.00u landden we in Parijs en iets over 9 uur in Brussel. Wat hoorden we daar nu? Geklap en gejoel... 'Heee, zou dat voor ons zijn?' Nee joh, ben je gek.. maar toch wel! Een superleuk welkom. De ouders van Niels stonden klaar met een roosje en héél toepasselijk: een pot Nutella. Toch een deel van onze verhalen geweest haha.. Met zijn allen hebben we nog even koffie gedronken en nagepraat. Dit was het zo'n beetje... Binnenkort zullen we een gezamenlijke avond organiseren waarin de hele reis met foto's en video's nog een keer zal worden verteld! Beloofd een mooie avond te worden! Dikkekusss x Anne namens de Keniagroep
Reacties op bovenstaand reisverslag Stephanie 2 dagen geleden Vervelend dat iets wat zo mooi, vermoeiend en indrukwekkend was dan op die manier afgesloten wordt. Ziek zijn en dan moeten reizen lijkt mij ook geen pretje!! Maar ...eenmaal nu weer thuis kunnen jullie met ontzettend veel trots terugkijken op een geweldige prestatie. Zal misschien weer even omschakelen zijn, maar hee eigen bedje ligt toch ook wel weer lekker Ik wil jullie allemaal bedanken voor de geweldige inzet en diegene die ziek zijn heel veel beterschap wensen. !!
Angely 2 dagen geleden Jammer dat de laatste dag niet helemaal volgens de planning is verlopen. Gelukkig is iedereen weer thuis,en kunnen jullie in je eigen bed bijkomen van alle mooie ervaringen. Van harte beterschap voor de zieken onder de Kenia groep. En bedankt voor de mooie reisverhalen. Erik 2 dagen geleden Inderdaad. Het is maar goed dat we dit van Nienke niet geweten hebben. Maar gelukkig is ons meisje weer thuis. Het gaat nu redelijk goed met haar. Fijn dat de leraren zo goed gehandeld hebben. Die verdienen een dikke pluim. Mannen bedankt! Trots mogen jullie allemaal zijn wat jullie daar gepresteerd hebben. Petje af. We zijn benieuwd naar de fo'to's. Anne we gaan je mooie verhalen op de blog missen. Ook wij moeten afkicken. Succes weer op school. Groetjes en tot binnenkort. trees 2 dagen geleden Ja afschuwelijk dat overgeven en misselijk zijn in een vliegtuig. Nynke heeft ze door tussen hen in te zitten zo goed mogelijk proberen te verzorgen. Dit moest ik afgelopen nacht bij haar doen, want toen heeft zij de hele nacht gespuugd en op de WC gezeten. Helaas een inderdaad wat minder mooi einde, maar wat jullie daar meegemaakt hebben en gedaan pakt niemand jullie meer af. Ans en Vincent 2 dagen geleden jaja het is me wat.....AnneMareé ligt NU ook met buikpijn in bed en is nog vreselijk moe. vanmorgen om 10.00 uur hebben we ze even naar school gebracht want dat wou ze en om 13.00 uur maar weer opgehaald daarna heeft ze bijna de hele middag geslapen....dus maar even afwachten wat hier uitkomt....maar verder......jongens en meisjes jullie waren geweldig....en natuurlijk ook Anno en Jan BEDANKT! Marcel en Thera gisteren Ook Niels heeft even een dipje. Erg beroerd en heel moe. En dat terwijl vandaag de eerste toetsen beginnen. Desondanks zijn we heel blij dat jullie allemaal relatief ongeschonden en vol verhalen veilig thuis zijn. Het was ook voor ons een spannende en leuke "blog"tijd. Anne: zullen we afspreken dat het boek nog voor de zomer uitkomt? Jan en Anno bedankt voor de begeleiding.
karin gisteren hallo luitje, Jammer dat het eind zo moet zijn, maar gelukkig allemaal weer thuis . jullie hebben een geweldige prestatie geleverd. namens ons en de kinderen heel erg bedankt liefs hans en karin Frans, Rinie, Noëlle 13 uur geleden Hallo Allemaal, Met lisanne gaat het ook al ietsje beter. Jammer dat het allemaal zo gelopen is. Hopelijk word iedereen weer beter en kunnen we later nog een keertje samen dineren. Jan en Anno bedankt voor de goede begeleiding. We gaan de blogs missen! Ohjaa, en Nynke hartstikke bedankt voor de goede zorgen van Lisanne. De rest natuurlijk ook!
