Nieuwsbrief t Sjokkepoeike

Nieuwsbrief ‘t Sjokkepoeike

In deze OP TSJOK

’t Sjokkepoeike geïnfiltreerd door Noord-Ierse vrijheidsstrijders? HASSELT – van onze reporter ter plaatse. De voorbije weken berichtten verschillende media dat de Noord-Ierse vrijheidsbeweging, het IRA, erin geslaagd is te infiltreren in de Hasseltse mini-crèche, ’t Sjokkepoeike. Bedoeling zou zijn om de harten van de kindjes al op jonge leeftijd te winnen voor de Noord- Ierse zaak. Op Tsjok ging voor u op zoek naar de waarheid.

1.

Voorstelling nieuwe ouders: De ouders van

Ira en Free stellen zich voor 2. Culinair; recepten van kerstfeestje 3.

Welkom-afscheid:

Wie heeft zusje/broertje gekregen? Wie gaat naar school? 4. Woordzoeker: mailen naar Arthur 5. Klusploeg: Karin vertelt over de werken van keuken, bijkeuken en verzorgingsruimte 6. Arto is niet meer alleen en Arto in het wit 7. ,Naar de tandenborstel met Inias 8. Tips voor een zaterdagvoormiddagwandeling 9. Observatiemoment van Sarah, Matteo, Arto en Inias 10.Stagiaire Sabrina stelt zich voor 11.Agendapunten en

jarigen 12.Oproep van groep representatie 13.Waslijst en

Dinsdagochtend, half 8. Een nog wat slaperige mevrouw opent de deur van het Sjokkepoeike. OP TSJOK: dag mevrouw, klopt het dat het IRA in ’t Sjokkepoeike is geïnfiltreerd? HILDE: “(diepe zucht) Zijn jullie daar weer? Voor de zoveelste keer: er klopt niets van dat verhaal! Er zit hier wel een kindje met de naam Ira. Toevallig is dat mijn kleindochter. Maar met het IRA heeft ze helemaal niks te maken!” Onze conversatie wordt onderbroken door de plotse aankomst van een man met kinderwagen. Dries, de vader van meisje Ira, zo blijkt. DRIES: “Ik heb geen tijd voor deze onzin. Ik moet zo meteen de trein naar Brussel halen. Als u me nu wilt excuseren, mijn trein vertrekt over 10 minuten. En ik wil de Humo nog kopen. “ Er zit voor uw reporter niets anders op dan te wachten tot het meisje wordt opgehaald. Naar verluidt is Ruth, de mama van Ira, lerares aan de Handelsschool in Hasselt. Maar tot half 4 hoeven we niet te wachten. Ruth heeft halftijds ouderschapsverlof. Om half één stapt een mevrouw op het Sjokkepoeike af. Ze is de commotie beu, maar is te moe om te reageren. Daarom nodigt ze ons uit om dezelfde avond nog opheldering te verschaffen bij hen thuis, in de Djef Antenstraat 21. Gelukkig bevindt het huis zich op wandelafstand van ’t Sjokkepoeike. 20 uur. De deurbel rinkelt. Er klinkt heftig geblaf. Even vreest uw reporter voor zijn leven. Maar het blijkt te gaan om een hyperenthousiaste Jack Russell op middelbare leeftijd. Na 5 minuten heeft Maxx alle interesse verloren en trekt zich terug in zijn mand. I n het park ligt een meisje van een maand of 5 oud. Rond gezichtje, blauwe ogen, veel haar. In een wip rolt ze van haar rug op haar buik. Haar armpje zit nog wat in de weg, maar zo kan ze toch beter aan haar speelgoed. De ouders eten nog snel hun bord leeg, want Dries is nog niet zo lang thuis. OP TSJOK: “Klopt het dat jullie banden hebben met de IRA?”

containerlijst Contactgegevens: ‘t Sjokkepoeike Spoorwegstraat 119 3500 Runkst-Hasselt Tel. 011/27 51 80 Elke werkdag open van 7.30u tot 18.00 uur

DRIES: “(verslikt zich bijna in zijn laatste hap spaghetti). Maar neen! Ik werk als informaticus bij het Vlaams Parlement en Ruth geeft les, Nederlands, Engels en Duits. In mijn schaarse vrije tijd studeer ik ook nog. Verkeerskunde aan de Universiteit Hasselt. We zien wel hoe het loopt. Met een dochtertje erbij is dat niet evident.”

1


RUTH: “(proest het uit) Terroristen, wij??? In onze vrije tijd gaan we graag eens op café met vrienden, naar een concertje of naar de film. We kijken ook graag series op DVD en op citytrips zijn we dol, maar daar heeft een baby’tje niet zoveel aan. Dus passen we ons wat aan en gaan naar de zee of zo. Verder proberen we ook een keer per week te gaan joggen, maar ik vind het niet zo makkelijk om vol te houden. ” Intussen is Ira beginnen huilen. Ze is het duidelijk beu om op haar buikje te liggen. Dries neemt haar op schoot, doet even gek. Meteen begint ze te lachen. OP TSJOK: Maar hoe komt Ira dan aan haar naam? “ RUTH: “In Scandinavië komt de naam Ira nog voor. Wij hebben hem opgepikt van een Fins meisje. Achteraf hebben we het opgezocht. Ira komt van Irene en het betekent ‘vrede’. “ Zoals beloofd bracht Op Tsjok u het ware verhaal. Eén ding is zeker: het hart van uw reporter wist het kleine meisje alvast te veroveren. Nu het uwe?

CULINAIR (1) PITTIGE PENNE MET PAPRIKA 1 grote rode paprika 1 grote groene paprika 1 grote gele paprika 500g penne 80ml olijfolie 1.

2. 3. 4.

2 el zoete chilisaus 1 el rode-wijnazijn 20g verse koriander, gehakt 250g kersttomaatjes, gehalveerd versgeraspte Parmezaanse kaas

Snijd de paprika’s in vieren en verwijder het zaad en de zaadlijsten. Leg ze met het vel naar boven 8 min. onder een hete grill, tot het vel zwartgeblakerd is en vol blaren zit. Leg de paprika onder een vochtige theedoek. Verwijder het vel van de afgekoelde paprika’s . Snijd ze in smalle reepjes. Kook ondertussen de penne in een grote pan kokend water met zout al dente. Laat de pasta uitlekken en doe hem terug in de pan. Meng terwijl de penne opstaat de olie met de chilisaus en de azijn. Voeg peper en zout naar smaak toe. Schep dressing, koriander, paprika’s en de tomaatjes door de pasta. Strooi de Parmezaanse kaas erover.

TIP: Dit gerecht kan warm geserveerd worden als hoofdgerecht, of op kamertemperatuur als salade. Erg lekker bij kip en vlees van de barbecue. 2


Afscheid & Welkom We nemen afscheid van Inias want hij gaat naar school na de paasvakantie. We verwelkomen Mazarine, Ira en Free in ’t Sjokkepoeike Arto heeft een zusje, Olivia (3/1/09) Lander heeft een broertje, Lucas (21/1/09)

WOORDZOEKER

Vind jij alle namen van de kindjes en de begeleidsters terug? (18)

H A R A S O E A N N A

E L O T U S N E T O F

N Y N N E J I K E E I

R I K A B T R A B R K

E E R M H A A E R T F

D K D A S N Z B E T R

L N O N K J A N K U O

I I I E A A M O H S E

H R N O T L K T O I P

A I C I L T R E F N A

N E J N A A A O E A L

J F I E N S S M E N I

Neem uit de overgebleven letters de naam van de overgebleven bewoner van ’t Sjokkepoeike: . . . . . . . het . . . . . . De overige letters mag je niet uit het oog verliezen: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . De eerste die de oplossing mailt naar [email protected] krijgt een lekkere verrassing. 3


Werken aan keuken, bijkeuken en de verzorgingsruimte Het huis is al aardig opgeknapt, na de speelruimtes was het nu tijd om ook nog de keuken(s) en de verzorgingsruimte een opfrisbeurt te geven. We hebben dat goed bekeken, ’t weekend van 8 en 9 november 2008 gingen we aan de slag. Indien we het dan niet klaar kregen door omstandigheden konden we maandag 10 november 2008 het verder afwerken want dan hadden we een brugdag! We hadden afgesproken om zaterdag 8 november 2008 om drie uur van start te gaan. Vroeger gaat niet voor mij omdat ik op zaterdag van zes tot twee uur groenten en fruit verkoop op de markt van Eisden. Onze nieuwste aanwinst binnen de klusgroep, Luc (papa van Febe) is echter al op vrijdagavond van start gegaan. Dit om de oude deur- en raamafkasting tussen de twee keukens te verwijderen. Op zaterdagmorgen is hij dan vroeg begonnen om de nieuwe afkasting te plaatsen, de verdere lambrisering te plaatsen en waar nodig de muren bij te plamuren. Als ik om drie uur toe kwam ging hij net met het bezetten van de muren beginnen. Ook zijn Nadine (mama Matteo) en Steven (papa Inias) die zaterdag komen klussen. Steven is met het plafond in de verzorgingsruimte begonnen, terwijl Nadine met de muren van diezelfde ruimte begon. Ik deed ondertussen de muren van de eetkeuken. Rond vijf uur is Luc naar huis gegaan, terwijl wij nog moesten verder werken. Alle ruimtes moesten vandaag hun eerste laag krijgen! Alle drie hadden we de indruk dat de schilderwerken niet wilden vlotten. Om kwart na zeven hebben we dan ook een pauze ingelast. Deze hebben we goed benut om onze innerlijke mens met een lekker frietje met mayonaise te versterken. Dat had gesmaakt en nadien zijn we verder gaan schilderen. Ondertussen kreeg ook het plafond in de keuken zijn eerste laag, dit heeft enorm veel moeite gekost. We waren allen moe en dan ook tevreden toen we om middernacht huiswaarts konden keren en onze doelstelling van die dag hadden bereikt. Zondagmorgen 9 november 2008 zijn we om negen uur van start gegaan. Dit keer Jo (papa Anna) Wim (papa Lotus) en ik. Wim zette zich aan de plafonds, Jo en ik deden de muren. We zijn er stevig tegenaan gegaan, maar hadden pech dat we niet toekwamen met de verf. Gelukkig kon ik er op zondagvoormiddag nog gaan bijhalen. Rond de middag hebben we een boke gegeten en hebben we verder geschilderd. We waren samen goed rond geraakt met schilderen, daarna kwam het opruimen, terug plaatsen van materiaal, schoonmaken van verfborstels en –rollen. Om half zes heb ik de sjokkepoeikesdeur achter me dicht getrokken, moe maar voldaan. Buiten hier en daar nog enkele kleinigheden was het weer een geslaagde opdracht. Nog eens ne dikke merci aan mijn medewerkers van de klusgroep. Groetjes Karin

4


FREE , NEW IN TOMN Hey hey ! Ik ben Free en ik kom naar Tsjok sinds november vorig jaar. Wij hebben onze weg ernaar gevonden door het uithangbordje van de crèche op te merken tijdens een joggingrondje van mama. Om al een beetje te wennen, is mama met mij eerst enkele malen voor een uurtje langsgeweest. Telkens als mama de deur uit was, was ik heel erg droevig en mijn gesnik stopte pas als mama weer terugkwam. Ondertussen heb ik mij heel goed aangepast en ben ik heel wat vriendjes en vriendinnetjes rijker. Ze zeggen dat ik zo een vinnig ding ben en graag kruip, stap en zelfs klim. Ik houd ook enorm van observeren en ontdekken. Ik leer veel van mijn grote zus Lotte. Zij wordt 5 en ik 1 jaar in april. Ik houd mijn grote zus steeds nauwlettend in het oog en we maken samen veel plezier. Hoe wilder zij met mij omgaat, hoe liever. Mijn papa, Thomas, zullen jullie misschien niet zo vaak zien want hij werkt van maandag tot vrijdag bij Plastic Omnium in Bratislava, de hoofdstad van Slovakije. In die fabriek maken ze bumpers. Papa is ingenieur en is daar verantwoordelijk voor de productie. Mama en papa hebben 3 jaar in Slovakije gewoond en Lotte is in een grensstadje in Oostenrijk geboren. Mijn mama, Cindy, werkt iedere dag behalve op woensdag. Zij is van opleiding medische secretaresse maar zij werkt nu als trajectbegeleider bij Onthaalbureau Inburgering Limburg. Zij begeleidt nieuwkomers in ons land. In onze vrije tijd, tijdens het weekend, is papa bezig met huis bouwen. Wij wonen in de Boekstraat 106 en plannen binnen ongeveer 2 jaar naar Alken te verhuizen. Verder houdt papa van marathon lopen en het verzamelen van oude atlassen. Mama houdt ook van joggen maar haar grote hobby is fotograferen, foto’s bewerken en albums samenstellen. Tussendoor is ze ijverig bezig met schrijven in mijn dagboek en dat van Lotte. Ik ben benieuwd wat ik later als ik groot ben, allemaal zal lezen in dat boekje van mij…

Groetjes van Lotte, mama en papa en ikke XXX

5


ARTO IS NIET MEER ALLEEN ... Moet je horen wat ik nu weer heb meegemaakt... Het was een koude zaterdag ergens begin januari. De dag verliep net als elke andere zaterdag, papa was werken in de winkel, en mama ging met mij op stap, het enige dat een beetje anders was, was dat mama een beetje buikpijn had. Maar dat was alleen 's morgens, de rest van de dag was gewoon normaal. 's Avonds kwam papa uitgeput thuis, het was de eerste dag van de solden geweest, en hij had de winkel bijna leeg verkocht. Zoals gewoonlijk ging ik rond half acht slapen. Ik denk dat mama toen opnieuw een beetje buikpijn had. Wist ik veel dat de volgende dag mijn hele wereld op zijn kop zou komen te staan. Na een rustig nachtje slapen kwam papa me wekken. Net zoals andere ochtenden ging ik op zoek naar mama, maar ze was nergens te bespeuren. "Ze zal wel boodschappen aan het doen zijn", dacht ik. Maar papa had het voortdurend over een of andere Olivia. Ging papa vreemd? Had hij een nieuwe vriendin? Dit moest ik in de gaten houden. Ik spitste mjn oren om alles te horen om daarna bij mama verslag uit te brengen. De bedrieger!!!! Papa en ik genoten van een ontbijtje (nog steeds zonder mama), en op een bepaald moment zei papa, "Kom, Arto, we gaan naar het ziekenhuis, mama en Olivia bezoeken". Toen was ik helemaal het noorden kwijt. Papa, mama én die Olivia? Hmm, wat ging ik daar te zien krijgen? Ik wist niet dat mama en papa zo open-minded waren. We vertrokken naar het ziekenhuis en ik was vastberaden om die Olivia eens te laten kennismaken met het irritante kind Arto, hoe durft ze, zo tussen mij en mama en papa in komen te staan, de trut!!!! We kwamen aan in het ziekenhuis en gingen naar de kamer waar mama lag, ik was superblij om mama terug te zien, maar nergens zag ik een andere vrouw die Olivia heet. Totdat ik in een wiegje keek dat naast mama haar bed stond, Olivia bleek een pop te zijn. "Pop", zei ik, tot Olivia opeens bleek te bewegen, ik had er een zusje bij!!!! Nu begon opeens alles op zijn plaats te vallen, daarom had mama de laatste tijd zo een dikke buik, daarom had ze de dag ervoor buikpijn, Olivia wilde eruit, daarom was mama in het ziekenhuis,... Mama en papa (hebben ze me achteraf verteld) waren een beetje bang dat ik jaloers zou reageren op Olivia, omdat ik dan de aandacht zou moeten delen, maar ik ben supertevreden met mijn kleine zusje. Ze is zo schattig, ik zou haar zo kunnen opeten, Laat er zo nog maar een paar komen!!!

6


Naar de tandenborstel ! met Inias Een tijdje geleden kreeg ik van de tandarts een herinnering dat het tijd was voor de halfjaarlijkse controle. Ik dacht dat het wel een goed idee zou zijn om Inias mee te nemen, dan kon hij alvast een beetje wennen aan de tandarts. I Ik vroeg aan Oma Mimi (die had ook een uitnodiging gekregen) om mee te gaan. Dan kon ze Inias bezig houden terwijl de tandarts mijn tanden controleerde en omgekeerd. Toen het bijna zover was, begon ik hem wat voor te bereiden op het tandartsenbezoek. “We gaan naar de tanden dokter, die gaat kijken of je je tandjes goed poetst.” Inias bleef maar zeggen: “Mama, gaan naar tandenborstel”. Bij de tandarts aangekomen moesten we nog even wachten. Het was er een echte speeltuin. Lego, boekjes, Mickey Mouse op TV. Ja, tot nu toe was het bezoek aan de tandenborstel geslaagd. Toen was het onze beurt en mochten we mee naar binnen. Ra, ra, wie wilde er niet mee. Goed geraden, Inias. Tja, het was ook zo fijn in de wachtzaal. Na veel overredingskracht ging hij dan eindelijk toch mee. Eerst mocht ik. Ik ging in de stoel liggen. “Wat doet die stoel nou toch?” en “Wat doet die tandenborstel nou toch?” , vroeg hij heel de tijd. Daarna was het de beurt aan Inias om in de stoel te mogen gaan liggen. Hij deed heel flink wat de tandarts vroeg. Mond open, stil liggen. De tandarts vond dat hij mooie, verzorgde tandjes had. MAAR het tutten kon Inias beter laten. Oei, oei, ik zag al hele drama’s voor ogen verschijnen. Samen met Oma Mimi waren we de beste strategie aan’t bedenken. Aan Sinterklaas konden we de tutten niet meer meegeven. Die was al terug naar Spanje. De Paasklokken bleven nog te lang in Rome hangen. Dat was dus ook al geen optie. Dan maar plan B. Maar ik had helemaal nog geen plan B. Waarom niet gewoon de tutten samen met Inias in de vuilbak gooien. Zo gezegd, zo gedaan. Inias heeft zijn tutten eigenhandig in de vuilbak gegooid en leek te snappen dat de tutten definitief verleden tijd waren. Toen was het tijd om te gaan slapen. Ik kan je verzekeren dat mijn moederhart brak. Ik heb hem nog nooit zo verscheurend horen wenen. Ik had wel voor vervanging gezorgd. In mijn kast had ik nog een dommelhond liggen. Die heb ik hem gegeven. Inias heeft hem Poefi gedoopt. Gelukkig heeft Poefi hem door de moeilijke momenten geholpen. Na een valse start op de crèche om daar zonder tut te slapen, ging het de rest van de dagen redelijk goed. Thuis vraagt hij nog zelden om zijn tut. Hij heeft zelfs niet meer naar zijn tut gevraagd toen hij heel ziek was. En ik vind dat je het verschil aan zijn tandjes ziet. De voorste tandjes zijn nu mooi toe zonder spleetje. En nu maar ‘duimen’ dat hij niet gaat duimen!

Caroline 7


Observatiemoment van …SARAH Wanneer ik mijn fruit op heb, ga ik eerst even koken in het keukentje. En dan heb ik genoeg energie om me op de glijbaan uit te leven. Nog even boven halt houden en wanneer de rij achter me lang genoeg is ga ik glijden.

Samen met Sabrina de brug spelen is ook wel leuk, als ik dit alleen moet doen dan glijden ze me om. Daarna nog even in het ballenbad.

Dan is het tijd voor iets rustiger. Weer een beetje koken en proeven, wat is dit lekker zeg.

Samen met Matteo en Lander met de blokken spelen is fijn. Alleen gaat het dan zo snel, waar vind ik nu nog blokjes? Oei, Ira weent…zal ik eens gaan kijken.

Stil maar Ira, Sofie is je flesje aan het maken. Dadelijk kan je eten. Fien en ik zullen je wel even bezighouden.

Kom Fien, Ira gaat eten, ga je mee onze pop verzorgen? Oei, ze is ziek, vlug de doktersspulletjes halen. We zullen onze pop maar in het bedje leggen dan kan ze rusten terwijl wij gaan eten.

8


Tips voor een zaterdagvoormiddagwandeling Af te leggen afstand: ca.250m(heen en terug) Geschatte tijdsduur: ca. 45min. Wat doe je zoal op een zaterdagvoormiddag? Misschien eens naar de slager en het Vitamientje wandelen met Arthur? Op zich is dit maar een korte afstand, maar er valt ontzettend veel te beleven. Bij het verlaten van het appartementsgebouw merkt Arthur onmiddellijk “ò bus” op. Even wordt het moeilijk om over te steken, maar als je een kindje bij hebt, stoppen de chauffeurs al wat sneller. Arthur neemt op het zebrapad dan uitgebreid de tijd om zowel de witte lijnen als de koplampen van de auto’s te bestuderen. Eens de kleine ring over, begint de volgende uitdaging van het parcours: de stoepjes en dorpels van de ING-bank, dokter Nolens, de Fortis. Laatste financiële instelling heeft een kindvriendelijk gebouw, en is voorzien van mini ‘ramps’ waaraan Arthur met graagte opklimt om te merken dat hij toch niet zover komt als hij eerst dacht. Ja, papa herkent het van toen hij nog klein was. Ook het ‘zich optrekken aan de buizen voor fietsen’ is bijna een ritueel geworden. De trapjes van Grutman op de Havermarkt doen het steeds: al blijft het bovenste trapje juist iets te smal om hem van stabiliteit te voorzien. Met een beetje geluk kan hij in de volgende meters van het parcours even halt houden om een auto te zien parkeren (tot ergernis van de chauffeur die al spijt heeft dat hij voor zo’n kleine parkeerplaats heeft gekozen). Volgende halte zijn de twee kindvriendelijke vitrines van Donum waarin zaterdag designappelen lagen uitgestald (leg dit maar eens uit aan je kind). Ook het binnengluren in hun voorraadkelders is een vaste halte. Even doorstappen en we kunnen de fruitwinkel binnen. De ervaring heeft uitgewezen dat je Arthur dan toch beter even op de arm neemt. We oefenen dan meestal nog enkele fruitnamen: pompelmoes, jonagold, drakenvrucht, … We proeven een mandarijntje en degusteren een glaasje vruchtensap: troebel voor het bestellen, appel-kers voor het naar buiten gaan. Meestal is Arthur dan al redelijk moe, dus bij de naburige slagerij springen we na het ticketje te hebben getrokken nog enkele keren van de dorpel. Toen ik Arthur afgelopen zaterdag op de arm nam om binnen te gaan slaakte hij echter zo’n hoge en luide kreet dat heel de zaak even stil werd en ons aankeek. Het sneetje worst dat hij van de slager kreeg wordt steeds na een moment van achterdocht smakelijk verorberd. En dan snel huiswaarts. Een dorpel hier, een trapje daar. Misschien heeft mama intussen het eten klaar?

John

9


Arto in het wit Zoals jullie al lazen, kreeg ik er begin januari een zusje bij, op 3 januari om precies te zijn. Maar dat was niet het enige spannende wat er die dag gebeurde. Eigenlijk gebeurde het die nacht. Toen ik wakker werd viel er veel meer licht in mijn kamer dan anders, net alsof ik gemist had dat ze het zomeruur veranderd hadden. Maar dat was niet wat er gebeurd was, papa nam me op zijn arm en deed de gordijnen op mijn kamer open. Ik keek naar buiten maar mijn ogen hadden eventjes tijd nodig om aan te passen. Alles, zo ver ik kon zien, was spierwit en bedekt onder een dikke laag sneeuw. Dit had ik nog nooit gezien, het was het mooiste wat ik ooit gezien had (noot: op dat moment had ik Olivia nog nooit gezien). Ik wou meteen naar buiten gaan om te zien en te voelen wat dit was, papa deed de deur open en ik sprong in de sneeuw, ik pakte een handje sneeuw en... oei, koud!!!, mijn god die sneeuw was koud! Maar daardoor liet ik de pret niet bederven, met mijn buurjongen Max bouwde ik een sneeuwman, compleet met knopen en een wortel, maar een paar dagen later werd het warmer en geleidelijk aan verdween de sneeuw en zakte onze sneeuwman stilaan als een pudding in elkaar totdat alleen de knopen en de wortel overbleven, hopelijk sneeuwt het volgend jaar opnieuw en kunnen we nog een grotere sneeuwman maken, misschien zelfs met de hulp van Olivia.

Arto Stagiaire Sabrina Ik ben Sabrina Rombouts, ben 20 jaar en woon nog thuis bij mijn ouders te Hasselt. Ik heb 1 zus Carolien, zij is 25 jaar, en getrouwd met Ben. Samen wonen ze in Meldert.

Ik heb een half jaar kleuterleidster gevolgd in de XIOS in Hasselt, maar dit beviel mij niet. Omdat ik heel graag iets met kinderen wil doen, volg ik nu de opleiding kinderzorg in het VSPW te Hasselt. In mijn vrije tijd ben ik veel met mijn honden bezig, ik ga ook regelmatig met vrienden weg, … Sabrina

10


Observatiemoment van …MATTEO Ik heb zojuist fruit gegeten. Het liefst begin ik dan rustig te spelen in de living. Een boekje lezen dat zie ik wel zitten. Arto moet je dat eten nu brengen? Ik zat net zo gezellig met Sabrina te lezen.

De houten trein, daar speel ik graag mee. Fijn op de glijbaan laten glijden, of ermee op de kussens rijden. Zelf ga ik ook nog eens een paar keer glijden, lekker snel, joepie!

Tanja, ik wil graag met die clown spelen. Alles eruit halen en er weer terug instoppen. Dit kan ik wel een aantal keren na elkaar doen. Of zal ik Sarah eens helpen met de blokken? Nee, ik denk dat ik eens het ballenbad induik.

Na het ballenbad is het eens tijd om een beetje te werken. Mijn helm even opdoen en de boormachine pakken en klaar ben ik. Ik kom eraan. Hop de glijbaan op en zo aan het werk.

Aha, daar is Lander met de blokken aan het spelen. Hem zal ik eens een keertje helpen. Het is wel leuk om dit met zijn tweetjes te maken.

Haha, vind je deze niet goed? Met mijn badmuts op duik ik het ballenbad in, ik klim er weer uit, kruip dan over het klimrek en ga dan weer een duikje nemen in het ballenbad, tof hoor.

11


Herkent u zich ook in deze prentjes? Heb je nood er eens over te praten? Bel snel de zelfhulpgroep voor jonge vaders die eens willen uitslapen. 011/74 04 54 vragen naar John

12


CULINAIR (2) CHOCOLADE KOEK 250 g bloemsuiker 2 soeplepels cacaopoeder 2 eieren 150 g boter (ik gebruik Soja boter Bakken en Braden) 250 g petit beurre (petit beukelaer van Lu) Boter zacht maken (niet lopend) Boter samen met ganse eieren goed mengen Bloemsuiker en cacaopoeder erbij roeren Koekjes brokkelen (geen poeder van maken) Alles goed mengen In een cakevorm, bekleed met alluminiumfolie, storten 12 uren in de koelkast Versieren met zilveren, gekleurde bolletjes of smarties of …… en met bloemsuiker bestrooien

Sneller dan zijn schaduw Mijn nonkel werd 60 en had heel de familie uitgenodigd om mee te vieren. Steven kon niet mee, maar Oma, Opa, Inias en ik waren van de partij. Het eerste kwartier dat ik daar was, was Inias nog wat verlegen en bleef bij mij in de buurt. Waarschijnlijk ook wel omdat ik dicht bij de chips stond. Even later kwam hij wat meer los. Zeker toen Maya, Finn en Kaan (nichtjes en neefje van Inias) binnen kwamen. Al vlug begon hij te spelen en liep hij van de ene naar de andere kant. Ik kon hem echt niet meer volgen met mijn ogen. Ik zag hem in een flits voorbij razen. Tja, meestal zag ik alleen zijn schaduw nog. Als ik hem wilde onderscheppen om hem er even op te wijzen dat hij niet zo wild moest doen, ontglipte hij me telkens. Iets later ontstond er wat paniek. Ik dacht eerst dat er iets met Inias was, toen dacht ik dat mijn oma gevallen was. Maar het was dus mijn papa, die gevallen was. Het bleek dat Inias pijlsnel naar de trappen liep om naar beneden te gaan (daar konden de kinderen spelen). Mijn schoonzus had dat gezien en riep op mijn papa- die dicht bij de trap stond- dat Inias alleen de trap af wilde (het zijn nogal gevaarlijke trappen, die Inias niet kent). Dus mijn papa wil hem achterna lopen maar glijdt uit, valt en snijdt zich aan het glas dat kapot valt (gelukkig was er een dokter in de zaal). En Inias was nergens te bespeuren. Die zat al fijn te spelen beneden. En ik voelde me natuurlijk schuldig omdat ik even niet had opgelet. Na een tijdje vond ik dat het toch wel tijd werd om naar huis te gaan. Ik was stikop van heel de tijd Inias in het oog te houden. Inias, die was natuurlijk nog springlevend. Ik deed zijn jas aan en was bezig om mijn jas aan te doen, toen hij ineens weer spoorloos verdwenen was. Mijn schoonzus had hem op het terras onderschept waar hij klaar stond om de trap(een nog gevaarlijkere trap) naar beneden te nemen (de tuin ligt lager dan het terras). Toen we dan eindelijk goed en wel buiten waren en terug liepen naar de auto zei Inias “Leuk feestje, mama” En ik dacht: “ik moet dringend een extra paar ogen gaan kopen voor in mijn achterhoofd en misschien wel een leiband”. Caroline 13


Agendapunten 29/3 Lenteschoonmaak van 9-13h 30/3 Team 31/3 Raad van Bestuur 5/4 Paasbrunch 13/4 Paasmaandag 24/4 Algemene Vergadering 1/5 Feest van de arbeid 4/5 Team 8/5 Kennismakingsavond 21 en 22/5 OH-Hemelvaart + brugdag 1/6 Pinkstermaandag

Jarigen 10/1 Arto 2 jaar 17/2 Febe 1 jaar 6/3 Sarah 2 jaar 18/3 Hilde ? jaar 23/3 Lander 2 jaar 30/3 Fien 2 jaar 30/4 Free 1 jaar 24/5 Sofie ? jaar

14


Observatiemoment van …ARTO Zojuist heb ik lekker appelsap gedronken, maar het fruit was al op, dus zal ik nu maar een slaatje eten. En nog iets lekkers zelf klaar maken.

Bij de vensterbank speel ik graag. Eerst heb ik mijn hoplaboek gelezen en nu is het tijd om met mijn trein te spelen. Fijn zonder dat iemand mij stoort.

Ha, ha. De garage lijkt me ook wel leuk. Er is net niemand in de buurt. Brrroemm, de brug op, hopla de poorten open, echt tof. Tanja zit heel de tijd foto’s te maken. Dan zal ik eens laten zien wat ik nog allemaal doe!

Heb je me? Ik maak lekker eten klaar. Daarna ga ik nog een beetje in mijn hoplaboek kijken. En dat allemaal op deze vensterbank die ik voor mij alleen gereserveerd heb.

Nu is het even tijd om met de blokken te spelen, eerst alles eraf halen en dan weer alles terug erop stapelen. Daar ben ik wel een tijdje zoet mee.

Ja, dat is ook wel iets wat Matteo daar aan het doen is. Met die blokjes wil ik ook wel eens werken. Ja, Matteo pakt de boterham, dan neem ik vlug de blokjes. Fijn!

15


Flap uit: Inias kan niet van zijn piemeltje afblijven. Hij trekt en hij leurt eraan. Ja, hij vindt het iets geweldigs en fascinerend. Op een bepaald moment was hij zo hard aan’t trekken dat Steven zei “Inias niet zo hard trekken, dadelijk is je piemeltje stuk”. Inias antwoordt daarop “Niet erg, papa, ikke nieuwe pienoem kopen in winkel!” Ik was samen met Inias gehakt aan’t klaarmaken. Hij mocht er een eitje bijvoegen. “Kijk mama, een kuikentje”, was Inias zijn reactie toen het eigeel uit de eierschaal liep.

CULINAIR (3) WOKGERECHT MET KIP EN GROENTEN voor 4 personen: 2 kipfilets 2 paprika’s 2 courgettes 1 wortel 1 bakje champignons een geut olijfolie gekookte rijst of wokmie 1 potje saus van Go-Tan, Nasi Goreng, Riz à l’Indonésienne Snijd de kipfilet in reepjes. Laat de olie op hoog vuur verhitten. Voeg de kip toe en laat rondom dichtschroeien. Verwijder de kip uit de pan. Snijd de groenten in reepjes en doe ze in de wok. Voeg de saus toe, de kip en de gekookte rijst of de wokmie. Laat enkele minuutjes sudderen en klaar is kees. Ipv. kip kan je ook garnalen, varkensvlees of spekreepjes gebruiken. Uiteraard kan je ook andere groenten nemen zoals prei of sperziebonen of aubergine,...

16


CULINAIR (4) (KERST)STRONK Ingrediënten Voor de biscuit 5 eieren 100g suiker 1 zakje vanillesuiker 150g bloem 1 koffielepel bakpoeder

Voor de vulling en buitenkant 300g donkere chocolade (of een mengeling donkere en melkchocolade) 3dl room 50g zachte boter Facultatief: 1 doosje frambozen

Voor de versiering Poedersuiker Zilveren parels Of andere eetbare decoratie

Werkwijze • • • • • • • •

• •

Verwarm de oven voor op 200°C (hetelucht oven: iet s lager) Verwarm de room; roer er beetje bij beetje de chocoladestukjes door tot ze gesmolten zijn: haal van het vuur: laat even afkoelen; spatel er de stukjes boter door en laat 1uur rusten Scheid de eieren en klop het eiwit stijf. Klop de eidooiers samen met de suiker en de vanillesuiker romig; zeef hierboven de bloem; schep hierop het stijfgeklopt eiwit en spatel voorzichtig door het deeg. Bekleed de bakplaat met bakpapier; strijk het deeg uit op de plaat en plaats in de oven en bak ongeveer 10 à 15 minuten. Leg het deeg met het bakpapier op een vochtige keukenhanddoek en verwijder voorzichtig het bakpapier. Rol het deeg even op samen met de handdoek; laat even afkoelen. Rol de biscuit voorzicht open; bestrijk met de chocolade; plaats een rijtje frambozen op 2cm van de boord (= facultatief) en rol de biscuit terug op. Bestrijk de biscuit met de rest van de chocolade en trek er streepjes in met de tanden van een vork. Werk af met zilverparels, frambozen,… en poedersuiker.

17


Observatiemoment van …INIAS Na het fruit ga ik mijn washandje in de wasbak gooien. Dan nog eventjes pipi op het potje doen. Joepie, nu kan ik eindelijk weer spelen. Eerst even frietjes maken en proeven als ze ook wel lekker zijn.

Ooh wat hoor ik? Muziek, Fien is met de muziekstoel aan het spelen; dat wil ik ook wel eens doen. Fien! Ik kom meespelen. Nu heb ik eens zin in iets totaal anders.

Eens even lekker uitleven in het ballenbad. Lekker helemaal alleen. Wat zit Tanja daar toch heel de tijd met dat fototoestel te doen? Ik wil ook wel eens even kijken wat dat allemaal is. Dan krijg ik ineens het boekenrek in ’t oog.

Boekjes lezen dat is ook wel leuk, Hilde kan dat zo goed, haar schoot is nog vrij!

Boekjes lezen dat is ook wel leuk, Hilde kan dat zo goed, haar schoot is nog vrij!

Weet je waar ik nog graag mee speel? Met de duplo, fijn een lange trein maken. Daar kan ik dan zo goed mee op de vensterbank rijden. Wat ook leuk is, is om hem van de glijbaan te laten rollen, lekker veel lawaai! Ah, zou mijn trein ook in de garage geraken? Hier kan ik me zo lang mee bezighouden. Echt tof!

18


OPROEP ! OPROEP ! OPROEP ! OPROEP ! Beste ouders, Wij, van de werkgroep representatie, zouden graag jullie mening willen horen.. Zijn jullie tevreden/niet tevreden over onze nieuwsbrief? Vinden jullie dat het anders kan. Hoe? Vinden jullie dat het krantje regelmatiger/minder mag verschijnen? Hebben jullie misschien nog nuttige tips om in de nieuwsbrief te plaatsen? Bijvoorbeeld een tof uitstapje voor kinderen, een kindvriendelijk restaurant/hotel, een leuke speeltuin etc. LAAT DE IDEEEN MAAR BINNESTROMEN... Jullie mogen mailen naar [email protected]

Waslijst Containerlijst Mrt: Joke en John

Mrt

20 Cindy en Thomas 27 Ruth en Dries

Apr

3 10 17 24 30

Annelies en Bart Cindy en Luc Nadine en Frank Kristien en Jerry Joke en John

Mei

8 15 20 29

Liselotte en Steven Tessa en Roel Lien en Jo Evy en Wim

Jun

5 12 19 26

Anke en Christophe Cindy en Thomas Ruth en Dries Annelies en Bart

Apr: Liselotte en Steven Mei: Tessa en Roel Jun: Lien en Jo Jul/aug: Evy en Wim Sept: Cindy en Thomas Okt: Ruth en Dries Nov: Kristien en Jerry Dec: Annelies en Bart

19

Nieuwsbrief t Sjokkepoeike

Recommend Documents