nieuwsbrief september 2012

nieuwsbrief september 2012 Eén van de boeken van James Mitchener is De vuurproef. Hij vertelt daarin het verhaal van een weesjongen die opgroeit in een tehuis waar ook psychisch zieke mensen wonen. Op een dag ziet de jongen een vrouw met dwangmatig gedrag iets heel vreemds doen. De vrouw is de hele dag bezig met het vangen van vliegen. Als ze een vlieg gevangen heeft, trekt ze hem de vleugels uit en legt hem op tafel. Dan maakt ze haar vinger nat met speeksel en tekent daarmee een cirkel om de vlieg heen. Daarna blijft ze zitten kijken naar de vlieg, die rondloopt in de cirkel van speeksel. Zolang hij in die cirkel blijft, is er niks aan de hand. Maar als hij eruit loopt, vermorzelt ze hem met haar vinger. Later in zijn leven krijgt de jongen het erg moeilijk, omdat hij te maken krijgt met vooroordelen en stigma. Ineens herinnert hij zich dan weer wat de oude dame deed. Zij deed hetzelfde als wat onze maatschappij doet. Mensen tekenen een cirkel van speeksel om elk ander mens heen. Zolang we in die cirkel blijven en doen wat volgens de maatschappij aanvaardbaar is, worden we geaccepteerd. Maar als we om de een of andere reden niet precies doen wat binnen de grenzen is, dan worden we verguisd. Heel vaak geldt dit ook voor mensen die HIV-positief zijn. Andere mensen weten meestal weinig of niets over hen, maar op het moment dat ze horen dat iemand HIV-positief is, krijgt die persoon een etiket en wordt ‘vermorzeld’, net als de vlieg buiten de cirkel.1 In Jezus’ tijd waren er ook ‘speekselcirkels’, vooral gemaakt door de farizeeërs. De vrouw die overspel pleegde, Zacheüs de belastinginner, mensen die onrein waren omdat ze lepra hadden, ze gingen allemaal buiten hun boekje en buiten hun cirkel. Het was ‘not done’ om hen als normale mensen te beschouwen en hen lief te hebben. Wat deed Jezus daarmee? Hij trok zich er niks van aan! Hij ging juist naar de mensen buiten de cirkel toe. Hij ging bij Zacheüs thuis op bezoek en at met hem (Lukas 19:5). Hij raakte een man met lepra aan (Mt 8:3). Toen de farizeeërs een vrouw bij Hem brachten die overspel had gepleegd zei hij: “Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eerste een steen naar haar werpen”(Joh 8:7). Hij zei zelfs: “Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar wie ziek is wel; ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar om zondaars aan te sporen een nieuw leven te beginnen.” En wij mogen zijn voorbeeld volgen. Wij willen net als Hij buiten de cirkel van speeksel gaan.

1

Voorbeeld overgenomen uit Churches, Channels of Hope, Facilitators Manual (Christian Aids Bureau Southern Africa) 1

Onze Home Based Care workers gaan binnen bij mensen die ziek zijn door het HIV virus. Ze zien er soms niet uit. Ze ruiken onfris. Wie weet wat hun verleden is? Maar dat maakt niet uit. “Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar wie ziek is wel”, zei Jezus. Ze hebben zijn liefde en (geestelijke) genezing nodig, en wij mogen aan hen laten zien waar ze die kunnen krijgen. In de pleegzorghuizen komen binnenkort kinderen te wonen. Ze kunnen nog niet voor zichzelf opkomen. Ze kunnen nog geen steentje bijdragen aan belangrijke dingen in de maatschappij. Ze zijn ‘onaanzienlijken’. Waarom zouden we iets voor hen doen? Omdat ze waardevol zijn in Gods ogen. Op het jaarlijkse kamp en de follow-up dagen komen we tieners tegen die seksueel al heel wat achter de rug hebben. Jezus kwam om zondaars aan te sporen een nieuw leven te beginnen. We volgen zijn voorbeeld door met hen te praten en hen lief te hebben. Wat een gaaf evangelie hebben we toch. Jezus maakte geen speekselcirkels. Hij doorbrak ze juist. We bidden dat God ons helpt om dat ook, vol liefde, te willen doen. Dank U Heer, dat we uw ambassadeurs op aarde mogen zijn!

thuiszorg Deze winter waren er erg veel heel zieke mensen. Een paar maanden lang hadden we 8 terminale patiënten die elke dag bezocht moesten worden. Alle 8 zijn ze inmiddels overleden. Dit was zwaar voor het team, temeer omdat al deze patiënten een kans gehad zouden hebben op een langer leven als ze eerder ondersteuning van de thuiszorgwerkers hadden gekregen. Maar er is nog zoveel ontkenning en onwetendheid rondom AIDS en tuberculose. We kunnen merken dat de bevolking waaronder we werken hierin een grote achterstand heeft. Dit betekent dat de thuiszorgwerkers met veel geduld de mensen op eenvoudige wijze moeten vertellen van hun ziektes en de gevolgen ervan. Meestal begrijpen de mensen dit ook niet direct en is herhalen heel belangrijk. We hebben geleerd om telkens vragen te stellen om te zien wat is overgekomen. Het gebied waar we werken is weer uitgebreid, doordat één organisatie is opgeheven en de andere geen werkers meer in het veld heeft. We hebben met beide organisaties gesproken, omdat er allerlei patiënten uit hun gebied naar ons toekwamen voor hulp. De organisaties hebben ons gevraagd in hun gebieden zorg te verlenen. Dus nu hebben we weer de zorg voor heel het gebied van F4, F2 en de 2

buitengebieden van F2. De verste patiënt woont twee uur lopen vanaf het kantoor. Wel zijn daar meer patiënten in die omgeving die dan allemaal in één keer bezocht en verzorgd worden. Drie van de verzorgers zijn bezig om hun rijbewijs te halen via een rijschool. Dit is hier in ons land ook een lang proces voor mensen die niet al van huis uit ervaring in rijden op doen. Wanneer je afhankelijk bent van een rijschool op het platteland, kun je niet altijd elke week een les krijgen. Terwijl om ervaring te krijgen eenmaal per week toch wel het minimum is. Omdat de werkers nogal veel te verwerken hebben gehad de laatste paar maanden, heeft het bestuur hun een dagje uit gegeven. Het personeel koos ervoor om naar Freedom Park (een groot complex met o.a. een museum, over het culturele erfgoed van Zuid-Afrika) te gaan en daarna na de dierentuin. De dag werd afgesloten met een maaltijd bij Spur. Iedereen was vol lof en positief gestemd.

groentetuin De groentetuin van Khothatsong staat vol groenten: wortels, rode bietjes, spercieboontjes, spinazie, selderij, peterselie, Chinese kool, witte en rode kool. Hiervan wordt dagelijks uitgedeeld aan de patiënten. Ook zijn er bij verschillende mensen thuis tuinen ontstaan. Jan Makinta heeft daar de zorg voor. Hij werkt ook mee in het thuiszorgteam en moet soms meehelpen met het verzorgen van de patiënten. Soms zijn er namelijk mannelijke patiënten die niet door een vrouwelijke verzorgster gewassen willen worden.

bejaarden De bejaarden komen trouw elke woensdag naar het kerkgebouw dat we voor onze activiteiten mogen gebruiken. Daar wordt er samen met de supportgroep geluisterd naar een Bijbeloverdenking en er wordt gezongen en gebeden. Soms komt er een spreker over een onderwerp dat door de groep gekozen is. Bij allemaal wordt de bloeddruk gemeten en bij eventuele hoge of lage bloeddruk worden adviezen gegeven. Soms is het nodig om ze naar de kliniek te verwijzen. Daarna doet iedereen mee aan gymnastiek. Hierbij moet vermeld worden dat de oudste van de bejaarden 102 jaar oud is en heel trouw komt. Met een grote lach op haar gezicht doet ze mee aan de oefeningen.

supportgroep

Na de geestelijke zorg zijn ze allemaal heel ijverig bezig op de naaimachines. Een lid van de kerk in Soshanguve blok GG is heel enthousiast om hun de techniek van het naaien te leren. Eerst hebben ze een tas en een sjaal voor zichzelf mogen maken. Nu gaan ze beginnen met het maken van hoesjes voor mobiele telefoons, die daarna versierd worden met kraaltjes. We hebben voor dit project veel lapjes en kraaltjes gekregen. We zijn van plan om de gemaakte spullen later te verkopen.

3

Tijdens het naaien wordt er door de deelnemers veel gepraat, dikwijls over hun ziek-zijn. Ze moedigen elkaar aan om vooral de medicijnen in te nemen. Ook de mensen die nog wat schuw zijn om over hun ziekte te praten worden op deze manier gestimuleerd en we zien dat hun instelling hierdoor verandert. Tot slot zou ik willen vragen om vooral voor onze hardwerkende thuiszorgwerkers te bidden. Dat zij kracht en geduld en doorzettingsvermogen mogen ontvangen om dit mooie maar zware werk te kunnen voortzetten. Bid ook voor de patiënten, vooral dat zij trouw hun medicijnen zullen innemen, maar meer nog dat wij een instrument in Gods hand mogen zijn om de blijde boodschap van verlossing te mogen vertellen en dat zij die mogen aannemen.

aidsvoorlichting

“Als je verloofd bent met de persoon met wie je van plan bent te trouwen, hoe ziet je relatie er dan uit?” “We maken plannen voor onze toekomst.” “We genieten van elkaars aanwezigheid.” “We hebben seks.” Dit waren een paar van de antwoorden van de tieners die de dag bijwoonden die we in Soshanguve organiseerden als vervolg op het kamp van afgelopen december. De titel van deze sessie was ‘Eerste liefde’. De focus was op de rol van God in onze relaties met het andere geslacht. We moeten God als eerste liefhebben. Er ontwikkelde zich een goede discussie rondom de keuze van een vriend of vriendin. De tieners werden uitgedaagd om na te denken over hun standpunt dat het belangrijker is om een aantrekkelijke vriend(in) te hebben dan dat die persoon een gelovige is. We vroegen ze om erover na te denken waarom ze dit vonden en of hun standpunt geworteld was in Gods Woord. We moedigden ze aan om God te leren kennen en Hem lief te hebben, de keuze voor een levenspartner aan Hem over te laten en God en zijn wil in het belangrijkste van hun relaties te maken. Het tweede onderwerp ging over de houding en stigmatisering van mensen. Er kwamen felle discussies op gang over stellingen als “Een man mag seks met zijn vrouw hebben zo vaak hij maar zin heeft” en “Mensen die met kinderen werken en HIV-positief zijn zouden dit werk niet mogen doen”. Vervolgens moesten de tieners kiezen: zouden ze een homoseksuele man of een verpleegster kiezen als proefpersoon in een test met een medicijn ter genezing van HIV/Aids? Ze kozen massaal de verpleegster, maar kwamen er daarna achter dat de verpleegster in haar vrije tijd als prostitué werkte en ze moesten hun keuze herzien. Ze leerden op deze manier dat mensen met HIV/Aids met respect, liefde en zorg behandeld moeten worden, zonder te kijken naar hun keuzes en omstandigheden.

4

In een andere oefening kwamen de tieners tot het inzicht dat christenen bijna hetzelfde zijn als ongelovigen. Ze zijn ook ongeduldig, onvriendelijk, egoïstisch, etc. Het enige verschil is dat christenen geloven dat Jezus Christus voor hun zonden is gestorven. We deden ook een creatieve activiteit. De tieners gingen er enthousiast mee bezig. Ze verfden een bloempot, waarin ze vervolgens ‘vrede in ons huis’ plantten. De les hierachter was dat relaties net als bloemen zijn: ze hebben verzorging en aandacht nodig. Deze analogie werd goed begrepen: één pot viel helemaal in diggelen en moest vervangen worden. Eén van de tieners zei over de jongen die de pot liet vallen: “Hij ligt in een echtscheiding met zijn bloempot.” Verder zijn we bezig met het voorbereiden van het jaarlijkse kamp. Het zal van 5 tot 7 october gehouden worden in Magaliesburg. Kinderen uit F2 en F4 zullen ervoor uitgenodigd worden.

pleegzorg

Stapje voor stapje naderen we het moment waarop de pleegzorg aan weeskinderen kan beginnen. Dit hebben we al gedaan:  twee pleegzorghuizen in Soshanguve gebouwd  een van de huizen is al gemeubileerd en gered voor een pleeggezin (= ouders met max. 6 kinderen). Het tweede huis wordt nog tijdelijk verhuurd.  pleegzorgouders en helpers zijn geidentificeerd (de helpers komen in actie wanneer de pleegouders soms een weekend of paar dagen vrij hebben)  contract gesloten met de Zuid-Afrikaanse Vrouwen Federatie, die aan ons een maatschappelijk werkster voorziet  afspraken gemaakt met organisaties die weeskinderen plaatsen in pleeghuizen / huizen van veiligheid

5





de pleegouders en helpers hebben een opleiding gevolgd (de amerikaanse organisatie Bethesda in de omgeving van Hammanskraal heeft al jaren ervaring met pleegzorghuizen, en hebben ons geholpen met de opleiding) contract opgesteld voor de pleegouders en helpers Het volgende staat ons nu te wachten:  de pleegouders en weeskinderen trekken in de huizen in  de officiele opening van de pleegzorghuizen is op DV 20 oktober 2012. De directe omgeving, alle samewerkende kerken en organisaties worden uitgenodigd. We hopen met deze officiele opening de ondersteuning van de gemeenschap en alle betrokkenen te garanderen. Bid aub. of de Here dit pleegzorgproject zal blijven zegenen, vooral nu we een fase betreden waarin onze plannen zich gaan realiseren. We willen allen die ons ondersteund hebben met giften (geld of goederen), heel hartelijk bedanken!

geestelijke zorg We danken God voor zijn zegeningen. Het team werkt op dit moment in F4 en maakt een groot verschil in de gemeenschap door met mensen die geïnfecteerd zijn met het HIV-virus de Bijbel te lezen en erover te vertellen. Hoewel sommige patiënten sterven, zijn we God dankbaar dat zij de tijd gekregen hebben om over Hem te horen en tot Hem te bidden via het team Geestelijke Zorg. Het team wandelt de weg samen met al degenen die geen hoop meer hebben, die pijn hebben of hun geloof zijn kwijtgeraakt. We brengen licht in hun leven. Als we in God en zijn leiding geloven, zal de weg nog niet gemakkelijk zijn, maar we zullen de beloofde bestemming halen. Onze God houdt zijn beloften en zal ons nooit in de steek laten.

training cabsa miniconferentie

Op zaterdag 19 mei hield Cabsa (Christian Aids Bureau Southern Africa) een miniconferentie. Verschillende thuiszorgwerkers en één bestuurslid woonden deze bij. Er waren verschillende sprekers, van wie er twee over gezondheidszorg voor kinderen spraken. In Zuid-Afrika sterven er elk jaar meer dan 50.000 kinderen. Babies gaan dood van de honger. Kinderen hebben hebben urgent een behandeling van hun tuberculose nodig. Kinderen sterven omdat hun moeders niet op tijd bij de klinieken kunnen komen omdat die te ver weg zijn. Er zijn veel kinderen die al 6

vanaf hun geboorte HIV positief zijn. Maar hun ouders denken er niet aan om ze een HIV-test te laten ondergaan en weten dus niet dat hun kind geïnfecteerd is. Een kinderarts noemde in dit kader het project Hide and seek (‘Verstoppertje’). In Pretoria en omgeving, zijn er naar schatting tussen de 14.000 en 19.000 kinderen die HIV-positief zijn maar die nog geen test hebben ondergaan en dus geen behandeling krijgen. Hide and seek beoogt om deze kinderen op te sporen en hen zo snel mogelijk met een behandeling te laten beginnen. Tijdens het vragenuur konden wij onze problemen met betrekking tot kinderen in gezinnen voorleggen. Een casus die wij noemden was dat van een kind van 13 jaar oud dat de symptomen van Aids had. De moeder had het echter nooit laten testen en wilde dat ook niet doen toen wij erop aandrongen. De spreker adviseerde om het kind zelf te vragen of ze een HIV-test zou willen doen. Als haar antwoord ‘ja’ zou zijn, zouden we haar mee kunnen nemen naar de kliniek en de moeder ervan op de hoogte stellen. Dat is ook gebeurd en dit meisje heeft en Tb en heeft al reeds aids. Een spreker van SANAC (South African National Aids Counsel) sprak over ‘Mannen als preventiepartners’. Veel mannen ontkennen dat ze HIV-positief zijn en laten zich ook niet testen totdat hun lichaam door Aids is aangetast, waardoor ze allerlei soorten infecties krijgen. SANAC geeft advies aan de Zuid-Afrikaanse overheid over HIV, seksueel overdraagbare ziektes en tuberculose. Op deze manier willen ze de overheid en de burgers sterker maken. Het onderwerp van de spreker van Cabsa was ‘Van doen naar zijn’. Het ging over hoe geloofsgemeenschappen op een adequate manier kunnen reageren op HIV. Het belangrijkste is het hooghouden van de Bijbelse verantwoordelijkheid om onze naaste lief te hebben als onszelf, en nederigheid omdat het Gods genade is waardoor we zijn gered. Het geloven in het Woord van God moet centraal staan in ons antwoord op HIV/Aids. Cabsa verzorgt de vijfdaagse workshop Churches, Channels of Hope, die overigens in oktober 2012 zal worden bijgewoond door één van onze bestuursleden. Op deze manier heeft Cabsa al vele chriselijke leiders toegerust met de juiste houding, kennis en vaardigheden om geloofsgemeenschappen bij te staan in hun omgaan met HIV.

conferentie over tuberculose De derde Zuid-Afrikaanse tuberculoseconferentie, ‘Reaching the target’ (Het doel bereiken) vond plaats van 12-15 juni 2012 in Durban. Drie van onze thuiszorgwerkers en één bestuurslid woonden deze conferentie bij. Er was een breed arsenaal aan onderwerpen en sessies. Er waren vier plenaire onderwerpen en een aantal workshops waarvan we er een paar konden kiezen. Er waren 36 nationale en internationale organisaties die een infokraampje hadden. Het was heerlijk om in de pauzes die kraampjes af te gaan en een heel aantal van de mensen die ze bemanden te spreken. We hebben veel informatie gekregen en een 7

hele hoop folders mee naar huis genomen. We konden ook van gedachten wisselen met andere deelnemers. De eerste sessie die we bijwoonden ging over de preventie van tuberculose en het uitvoeren van infectiecontrole. Er waren negen sprekers. We kregen statistieken te zien die aantoonden dat Zuid-Afrika één van de hoogste percentages tuberculosepatiënten ter wereld heeft. Bij het ondervragen van de medewerkers van 24 gezondheidsinstellingen in de provincie Limpopo bleek dat 55% van de staf geen training had gehad. In Modimole wordt er een speciaal ziekenuuis voor TB-patiënten gebouwd met eenpersoons kamers en een goed ventilatiesysteem. Tijdens de eerste plenaire bijeenkomst werden we welkom geheten door dr. Martie van der Walt, de voorzitster van de conferentie. Diezelfde avond werden alle afgevaardigden uitgenodigd naar een welkomsreceptie georganiseerd door de gemeente Durban. We werden ontvangen bij het zee-aquarium van uSaka Marine World. We werden verrast met heerlijk eten en drinken. Andere onderwerpen die we bijwoonden waren: - Als de verzorger TB krijgt - Nieuwe methodes voor het ontdekken van medicijnen voor TB - Vaccinaties en beleid stoppen de verspreiding van TB - Integratie van TB en HIV - Immunologie van TB - Perspectief van de leefgemeenschap We hebben veel geleerd en de informatie die we kregen kan worden toegepast in de dagelijkse activiteiten van de thuiszorgwerkers.

welkom

Het bestuur is uitgebreid met een nieuwe lid. Jack Mnisi komt de geestelijke zorg versterken. Hartelijk welkom en we rekenen op een goede samenwerking. We zien nog uit naar iemand die kan dienen in het pleegzorgbestuur.

dankbetuigingen

Er is weer zoveel om dankbaar voor te zijn. In de eerste plaats willen we de Here danken voor alle mogelijkheden die Hij ons schenkt. Krachten 8

en inzicht voor al het werk dat gedaan mocht worden. We vragen: “Blijf ons ondersteunen Vader, zonder uw hulp kunnen we niet verder.” Er zijn heel veel schenkingen gedaan: twee wasmachines, stof, kraaltjes, citroenen, babyvoeding. Ook willen we alle milde gevers van het wintervoedselproject heel hartelijk bedanken. We waarderen jullie omzien naar hen die soms bijna niets te eten hebben. De patiënten met hun kinderen waren er heel dankbaar voor dat zij in de schoolvakantie dit voedsel mochten ontvangen. We hebben zelfs 4 dekens gekregen die we aan onze Aidspatiëntjes hebben gegeven. Dan waren er zomaar extra giften van R1000 en R2000 en niet te vergeten onze trouwe maandelijkse donors. We waarderen jullie trouwe bijdragen. Canadian Reformed World Relief Foundation, de Verre Naaste en Circle of Life, wij waarderen jullie grote ondersteuning. We vragen ook om jullie gebeden voor al het werk dat verricht wordt in de projecten van Khothatsong.

contact gegevens Nellie Kleijn Tel: +2711 679 1646 [email protected]

Hermien Bijker www.khothatsong.co.za [email protected]

help ons Nederland ABN Amro, Zaltbommel Rekeningnummer: 56.18.74.395 t.n.v.: J.D. de Mooij Zuid-Afrika Khothatsong Aids Committee Nedbank –Hillcrest/Corporate Corner, Pretoria Rekeningnummer: 2634051794 Takkode: 163445 Swift kode: (BIC):NEDSZAJJ

Foster Care Board - ZA Bank: Nedbank Tak: Gezina Takcode: 160345 Rekeningnummer: 2603162640 Rekeningtype: savings account Swiftcode (voor internationale NEDZAJJ

9

betalingen):