NIEUWSBRIEF www.LikoniOnderneemt.nl
Rek.nr. 1272.28.756
3de jaargang (nummer 2)
Oktober 2012
In deze nieuwsbrief van Stichting Likoni Onderneemt (SLO) Soroptimisten sponsoren vrouwenonderwijsproject schrijven wij over de activiteiten die wij afgelopen Woensdagavond 20 juni vond in Veenendaal een maanden hebben ondernomen. Mindfulnessavond plaats. De avond werd georganiseerd door de Soroptimisten uit Rhenen/Veenendaal. Het doel Nieuws uit Nederland van de avond was om geld in te zamelen voor een onderwijsproject voor vrouwen in Likoni. Tijdens de avond, Nieuw bestuurslid Michelle de Clercq waar alleen vrouwen aanwezig waren, kreeg Frank een Afgelopen zomer is het bestuur van SLO versterkt met een cheque uitgereikt van 2000 euro. Dit bedrag zal SLO nieuw bestuurslid, Michelle de Clercq. Michelle studeert besteden aan het opstarten van een onderwijsprogramma internationale betrekkingen en organisaties aan de voor vrouwen. De soroptimisten Rhenen/Veenendaal Universiteit in Leiden. Door de beroepskeuze van haar hebben SLO al vaker ondersteund (toiletgebouwen en vader heeft zij op jonge leeftijd veel mogen reizen. Zij Naiade) en als bestuur van SLO zijn wij dan ook erg blij dat zij kwam in landen die niet de standaard vakantiebestem- zich opnieuw voor de mensen in Likoni hebben ingezet. mingen zijn. Tijdens deze reizen zag zij in dat er maar weinig mensen in de wereld zijn die het zo goed hebben als wij in Nederland. Deze ervaringen hebben haar doen besluiten zich in te willen zetten voor deze mensen. Michelle heeft in 2008 vrijwilligerswerk gedaan in Ghana en wilde graag iets in deze richting blijven doen. Na wat zoeken op internet kwam ze terecht op de site van Likoni Onderneemt. Na contact te hebben opgenomen met Frank is zij in de zomer van 2012 naar Likoni gereisd en heeft zij het project bezocht. Ze zag hoe goed het project werkt en hoeveel kinderen profijt hebben van de school. Ze vindt het mooi dat het project echt een samenwerking is met de De Soroptimisten en Frank na uitreiking van de cheque Kenianen zelf. Het is niet een westers concept wat opgelegd wordt, maar door samenwerking tot stand komt. Sponsoring Roteract Veenendaal Na haar reis werd Michelle gevraagd of ze zich langer in Woensdagavond 3 oktober 2012 heeft Rotaract Veenendaal wilde zetten voor Stichting Likoni Onderneemt. De keuze een cheque van 2300 Euro uitgereikt aan SLO. Rotaract was snel gemaakt. “Ik ben er in vergelijking met de rest Veenendaal heeft voor het tweede achtereenvolgende jaar later bij gekomen maar vind het heel leuk dat ik zo projecten georganiseerd met als doel een bijdrage te leveren vriendelijk werd ontvangen en ik ben blij dat ik me voor dit aan SLO. Zo heeft er bijvoorbeeld een klaverjas- en een pokertoernooi plaatsgevonden en is er geld opgehaald met geweldige project mag inzetten”. het organiseren van roséproeverij. Goede banden met Wilde Ganzen SLO heeft de afgelopen jaren veel van haar doelen bereikt. Toch merken we dat we dingen beter kunnen doen en zijn we steeds op zoek naar manieren om onszelf te vebeteren. Sinds enkele maanden werken we voor sommige projecten samen met Wilde Ganzen. Zij bieden trainingen en advies aan, waar wij als bestuur dankbaar gebruik van maken. Sponsoring Dankzij een aantal eenmalige giften en onze vaste donateurs hebben we de afgelopen maanden de kinderen op het project kunnen ondersteunen. Door deze bijdragen kunnen we de enorme groei van het project opvangen.
De leden van Roteract Veenendaal met Menno en Frank
Stand van zaken in Likoni
Het verhaal van Michelle Als ik het mij het goed herinner ben ik op 1 augustus samen Groente uit eigen tuin met mijn vriend en Frank voor het eerst naar het project Het is nog niet zo lang geleden dat het project in Likoni gegaan in Likoni. De reis begon bij het hostel, we gingen de met fondsen van SLO in staat was om een nieuw stuk straat op en wachtten daar op de eerste matatu. Een matatu grond te kopen dat als schoolplein in gebruik is is een busje dat in Kenia dient als openbaar vervoer. Ook al genomen. Likoni is in ontwikkeling en de grond rondom was het niet mijn eerste keer reizen in een matatu, het blijft het project wordt in rap tempo vol gebouwd met huizen. altijd weer een aparte ervaring. In een bus zijn 12 zitplaatsen Om in de toekomst ook voldoende ruimte te hebben om maar met een beetje persen passen er altijd wel mensen bij het project mogelijk uit te breiden, hebben we besloten en anders kun je altijd nog staan in de deuropening. drie stukken grond van de buren te kopen. Hoewel we Aangezien toeristen liever niet reizen met dit de grond in de nabije toekomst niet direct zullen gaan vervoersmiddel ben je vaak de enige muzungu (blanke). bebouwen is het een belangrijke stap naar stabiliteit Mensen kijken vaak even op als je instapt, en de vrouwen voor het project. Op dit moment is er een grote raken soms ‘heel per ongeluk’ mijn haar aan omdat dit in groentetuin aangelegd. De verbouwde groenten worden hun ogen toch iets aparts is. Na lichtelijk onderhandelen met gebruikt voor het voedselprogramma en wat niet nodig de ‘conducteur’ over de prijs en meerdere malen te vragen is voor eigen gebruik wordt verkocht. Dit zorgt voor om wisselgeld, betalen we uiteindelijk dezelfde prijs die extra inkomsten. Tevens leren kinderen op deze manier iedereen in het busje betaalt en werden we bij onze eerste over de verbouw van groenten en fruit. stop afgezet: Ukunda corner. Dit is een groot kruispunt waar De aankoop van het land is gefinancieerd door SLO voor vele matatu’s samenkomen om naar andere richtingen te een bedrag van ongeveer 8000 euro. vertrekken. Vanaf het moment dat we uitstapten moest ik even wennen aan alle commotie die ontstond. Iedereen wilde dat we in zijn bus stapten en er ontstond ruzie over je tussen de ‘conducteurs’ zelf. Uiteindelijk stapten we in bij een andere bus en vervolgden onze reis naar een bestemming die mij een week heeft geduurd om te kunnen onthouden en uitspreken, namelijk Metongwe corner (over de juiste spelling van het woord ben ik nog steeds niet uit, dus pin me er niet op vast). De nieuwe tuin op het project
Met de kippen op stok Het project heeft naast een tuin ook een kippenhok gebouwd, waarin tien kippen elke dag voor een aantal eieren zorgen!
Hoe komen ze aan de shillings? Voor de inkomsten is het project voor een groot deel afhankelijk van SLO. Het is mooi om te zien dat in Likoni activiteiten in gang worden gezet die steeds meer eigen inkomsten genereren. Hierdoor worden de eerste stappen gezet op weg naar een zelfstandige school, die niet afhankelijk is van ondersteuning van SLO. 1%6% 18%
Bijdrage SLO Schoolgeld Tuinproject Lokale sponsors
75%
Vanaf deze stop liepen we naar het project. Hoe verder we het dorp in liepen hoe meer ik in de gaten kreeg dat ik naast een heuse beroemdheid liep, namelijk: Teacher Frank. Er kwamen veel mensen even een praatje maken en zijn hand schudden en ik merkte al snel dat de kinderen hem te gek vinden. De kinderen die niet bij het project horen spreken ons aan met: ‘Muzungu! Hello, how are you?’. Na drie keer te hebben gezegd: ‘fine’ liepen we verder naar het project aangezien het gesprek een beetje eentonig werd. Na ongeveer 5 minuten door het dorp te hebben gelopen kwamen we aan bij het project: school Destiny. Het is moeilijk een indruk te krijgen van het schoolgebouw omdat er net begonnen werd aan de verbouwing en alles dus leeg was of nog leeggehaald moest worden.
Wat ik wel meteen doorkreeg is dat het project in volle gang is en dat veel mensen profijt zullen hebben van deze verbouwing. Daarna liepen we verder naar een soort van speelveldje dat sinds kort ook bij de school hoort. Hoe dichterbij we kwamen hoe meer geluid we hoorden. Ik wist wel dat er veel kinderen zouden zijn maar om daar dan daadwerkelijk te staan is toch intens. De jongste kinderen op het project zijn denk ik 2 of 3 jaar oud en de oudsten zijn ongeveer 13 jaar. Ze droegen allemaal hun mooie schooluniformen en veel kinderen waren zo schattig dat ik ze zo mee naar huis zou had willen nemen. Ondanks dat de kinderen vakantie hadden kwamen veel kinderen toch graag naar school omdat dit beter is dan thuis. Ook de leraren waren elke dag aanwezig om op de kinderen te letten en met hen liedjes te zingen en spelletjes te doen. Alle kinderen waren benieuwd naar de onbekende muzungu’s en ze wilden ons een hand geven. We speelden een beetje buiten tot het begon te regenen en iedereen onderdak zocht.
Mijn ervaring is dat ik, na de week die ik er geweest ben, tot mijn verbazing behoorlijk gehecht geraakt aan sommige kinderen en leraren. Je ziet dat de leraren op het project hun baan heel serieus nemen en hart voor de zaak hebben. Ik vond het heel positief dat leraren door het bestuur zo serieus genomen worden aangezien zij uiteindelijk het dichtst bij de kinderen staan en de kinderen voor het project de grote drijfveer zijn. Het project is niet een westers concept dat opgelegd wordt op Kenianen maar door middel van samenwerking tot stand komt. Wat nog een verbeterpunt zou kunnen zijn is naar mijn idee het punt van gezondheid. Dat er voor leerlingen meer voorzieningen komen om behandeld te worden tegen eventuele ziektes. Maar al met al is het een ervaring geweest die ik niet zal vergeten en waar ik met veel plezier op terugkijk.
Michelle en haar vriend Thijsdelen snoepjes uit tijdens de feestdag
Michelle tijdens de sportdag
Naar mijn idee is dit een project dat werkt! Het geeft kinderen kans op een toekomst die zij anders niet hadden gehad. Ik vind het prijzenswaardig dat zoveel mensen zich voor dit project inzetten zowel in Nederland als in Kenia. Ik denk dat er al veel bereikt is door dit project en ik denk dat door dit te blijven doen er nog meer kan worden bereikt. Ik heb een topweek gehad in Likoni en ik hoop in de toekomst ooit weer terug te kunnen gaan!
De volgende keer dat we terug kwamen zouden we een sportdag organiseren voor de kinderen met de hulp van de leraren. We hadden een aantal spullen meegenomen zoals voetballen, eten en drinken en Frank had het voor elkaar gekregen dat we op een veld verderop de spellen konden doen. We hadden de kinderen in meerdere groepen verdeeld om tegen elkaar te kunnen spelen en deden spellen als voetbal, trefbal en korfbal. Na een keer de Michelle spellen te hebben uitgelegd begrepen ze het en deed iedereen enthousiast mee. Gelukkig waren de leraren er om ons te helpen want naarmate een team meer begon te verliezen werden de spelregels ook steeds meer in twijfel getrokken. Gezonde winnaarsmentaliteit zal ik het noemen. Tot slot hebben we de kinderen nog een dag naar het strand meegenomen. De kinderen waren al vroeg opgestaan voor dit uitje en keken er erg naar uit. Tot mijn verbazing konden de kinderen allemaal zwemmen en vonden ze het leuk wedstrijdjes te houden. Daarna hebben we nog een kringspel gedaan waarbij er telkens iemand uitgedaagd werd in het midden te staan en te dansen, hierbij is het schudden van de billen een absoluut vereiste.
Michelle op het strand tijdens een stranddag
Sponsor familie de Roij bezoekt het project Tijdens het werkbezoek van Frank, is familie de Roij, een van onze sponsors, op het project langs geweest. Zij hebben samen met de kinderen op het project een onvergetelijk dag gehad. Op hun waarbenjij.nu website delen hun ervaringen van deze dag gedeeld.
Frank is echt het grote voorbeeld voor deze kinderen en ze zijn allemaal zo trots op hem. (hij krijgt soms wel 3 huwelijksaanzoeken per week). Je ziet Frank ook zo stralen als hij daar rondloopt . Vervolgens mocht ik onze kadootjs aanbieden. Frank had voor ons een doos met Engelse leesboekjes gekocht om te geven. Alle kinderen natuurlijk klappen. Maar het mooiste was wel toen ik de vlag aanbood voor als over een maand de verbouwing klaar is. Ze joelden en klapten en ze waren helemaal blij met de Keniaanse vlag! Toen was het tijd voor dans en spel, en wij moesten uiteraard meedoen. Liedjes zingen in een kring onder de brandende zon en allerlei kringspelletjes. Kinderen die graag jouw hand vasthouden en lachen. Ondertussen werd de limonade in een grote emmer gedaan en klaargezet om uit te schenken. Alle kinderen per klas in een rij , keurig wachten op een glaasje limo, 2 biscuitjes en 2 snoepjes. Dat is echt feest! We hadden ballonnen meegenomen en dachten dat is misschien wel leuk om uit te delen. Maar we hadden niet kunnen bedenken dat ze bijna allemaal tegelijk op ons af kwamen en maar roepen, please Miss , en de handjes omhoog. De leerkracht greep gelukkig in en heeft geprobeerd ze in een rij te zetten. Dat lukte even redelijk maar al snel was het weer een chaos. We moesten ze allemaal opblazen want dat is te lastig voor ze zodoende kostte het heel wat tijd. Het is moeilijk te beschrijven hoe je dat ervaart als er allemaal kinderen om je heen verdringen voor een ballon.
We zijn vandaag op tijd op want we gaan naar het Likoni project. We hebben een taxi busje geregeld die ons daar naar toe gaat brengen. Frank reist met ons mee maar hij wacht buiten de gate ( gisteren moest hij nl. 100 Ksh betalen om binnen te komen) op ons. Frank had inmiddels al limonade en snoepjes voor kinderen gekocht. Na een half uurtje over de high way ( nou ja de weg is verhard ) slaan we rechtsaf en gaan we verder op een zandweg dwars door een woonwijkje heen. Zonder Frank is het lastig zoeken want ze werken niet met straatnamen! Bij aankomst van de school zagen we een betonnen gebouwtje dat nu verbouwd wordt in de schoolvakantie. Toen we op het schoolplein aankwamen werden we toegejuicht door alle kinderen. Ik denk zo'n 200 zwarte koppies , allemaal even blij! Het officiële gedeelte zou om 10 uur starten maar het bestuur was nog niet aanwezig. Dit is echt op z'n Keniaans volgens Frank, men kijkt hier niet op een uurtje of twee. We werden welkom geheten door het schoolhoofd, mister Barasso en de andere 5 leerkrachten. Om kwart over tien zijn ze toch maar gestart met het programma met de mededeling dat mama Can en het bestuur later zullen arriveren. Eerst kwam een groep kinderen zingend naar voren om ons welkom te heten. Alle leerkrachten ( groep 1 t/m 6) stelden zich een voor een voor en bedankten ons (?) voor sponsoring. Vervolgens een aantal speeches (het swahili werd door een leerkracht in het Engels vertaald) en een optreden van de drama klas. Je wist gewoon niet waar je moest kijken. Bijna alle kinderen in een schooluniform (meestal half kapot, maar ze zijn apetrots hierop en dragen het dus elke dag!) . Allemaal blije gezichtjes en enthousiast. Vervolgens werden per groep de drie beste leerlingen naar voren geroepen. De een verlegen , de andere apetrots en Familie de Roij deelt ballonnen uit wat meer zelfverzekerd. Deze leerlingen kregen een We hebben erg genoten (onze kinderen waren echt schriftje , een potlood en een gum voor hun prestatie . Alle overdonderd door alle indrukken) en hebben gezien dat mijn kinderen kregen vandaag hun rapport van hun leerkracht. verjaardagsgeld heeel goed terecht gekomen is. Ze hebben de afgelopen 5 jaar al zo veel bereikt. Gestart met 8 kinderen en nu met 280 hebben ze een leerlingenstop in moeten stellen ( hoe moeilijk dat ook is). Ze kunnen het gewoon niet aan. Komend schooljaar start groep 7 en het jaar daarop groep 8 en dan hebben ze alle groepen compleet. Deze kinderen hadden anders niet naar school kunnen gaan. We ontmoeten ook een jongen, zijn naam ben ik kwijt, hij is 15 jaar en zit in groep3. Hij heeft altijd op straat geleefd en met plastic verzamelen zijn eten kunnen betalen. Deze grote knul zit nu tussen kinderen van 6 jaar en krijgt onderwijs! Hij is zo De leerlingen tijdens de rapportuitreiking blij dat hij hier kan zijn!
Maar er zijn nog meer wensen/ dromen van het bestuur. Zo starten ze in september met onderwijs te geven aan een klein groepje ouders. Verder willen ze graag erkend worden door de overheid zodat leerlingen ook naar een high school zouden kunnen. Maar daarvoor moet weer een potje komen om aan een aantal slimme leerlingen vervolgonderwijs aan te kunnen bieden. Het project loopt goed maar er moet ook nog veel gebeuren. Sponsoring is dus heel belangrijk. Kijk maar eens op hun website likonionderneemt.nl en ik weet zeker dat de verhalen je aan zullen spreken. Rond 2 uur zijn we , uitgezwaaid door de kinderen, weer vertrokken richting hotel. We waren allemaal onder de indruk van deze ochtend en hadden allemaal zo onze eigen gedachten op de terugweg in de taxi. Wat een dag !
Bestuurslid Frank bezoekt Likoni In juli heeft Frank zijn rugzak omgehangen is voor ruim drie weken naar Likoni vertrokken om daar in samenwerking met de lokale bevolking te werken op het project.
Frank tijdens een dansspel Werk in uitvoering De afgelopen maanden is er op het project een grote renovatie uitgevoerd. Het hoofdgebouw is van top tot teen Zijn bezoek stond in het teken van een betere afstemming gestript en opnieuw ingericht. Hierdoor zijn in het tussen het bestuur in Likoni en het uitzetten van nieuwe hoofdgebouw nu vijf klaslokalen, een kantoor, een nieuwe projecten en plannen. Hij heeft hierbij aandacht gehad voor: De verbouwing van de school; bibliotheek en een lerarenkamer. De verbouwing is nog De aankoop van nieuw land; niet helemaal voltooid, maar zal binnen enkele weken Het project basiseducatie, dat opgestart moest worden afgerond. Het dak moet nog deels worden worden; vervangen en er moet nog geschilderd worden. Een duurzame samenwerking tussen het bestuur van SLO en het bestuur van het project ter plaatse; De kwaliteit van het onderwijs; Samenwerking met lokale partners; Het goed laten functioneren van de Naiade.
Boven: bouwvakkers mixen cement voor de nieuwe vloer. Onder: Metselaars metselen een muur.
De verbouwing is mede mogelijk gemaakt door Lionsclub Roosendaal/Westhoek in samenwerking met:
Tijdens zijn bezoek was Frank erg verrast over de ontwikkeling die het project de afgelopen jaren heeft doorgemaakt. Vijf jaar geleden kregen slechts acht kinderen ondersteuning op het project. Op dit moment zijn dit er meer dan 300. Tijdens de gesprekken die Frank met de kinderen had, werd hem de noodzaak van het werk dat SLO doet nog duidelijker. De kinderen die op het project ondersteuning krijgen hebben aangrijpende levensverhalen. Doordat ze op het project kind kunnen zijn en de kans op een toekomst krijgen, hebben ze weer hoop.
