Nieuwsbrief Duikschool Splash vzw

Okt 2011

Jaargang 4 nr 2

Bezoek ons op Internet : www.duikschoolsplash.be

Nieuwsbrief Duikschool Splash vzw

Duikschool Splash VZW Omer De Bruyckerstraat 16 9060 Zelzate Ondernemingsnr. 0895807173 E-mail: [email protected] Zicht rek: 979-3307736-41 Spaarrek : 979-3307737-42

Bestuur & contactpersonen Voorzitter Walter Willems [email protected] Duikschoolleider & Communicatie Frank Mangelschots [email protected] Ondervoorzitter & Feestcommissie Johan Van Puyenbroeck [email protected] Penningmeester Walter Van den Eeckhout

Secretariaat Yves Pattijn Foto & Video Willy De Neve Materiaal Michaël Van De Walle Clubblad Inge Frans Bestuursleden Yves De Pauw

0476/45.72.64 0474/84.93.73 0472/59.99.41

[email protected]

0475/83.20.03

[email protected]

0498/12.38.64

[email protected]

0486/68.04.43

[email protected]

0472/91.53.10

[email protected]

0476/66.83.03

[email protected]

0478/20.56.01

In dit nummer:

AANDACHT AANDACHT !!!!! Hou vrij !!!

29 / 30 / juni en 1 juli Duikweekend 2012

N.a.v. de grote opkomst van het voorbije duikweekend, hopen we volgend jaar jullie allen terug te mogen verwelkomen, met wie weet nog een grotere opkomst. Wij wensen onze mede duikers Bonne Lisette en Yves De Pauw veel beterschap en een spoedig herstel toe, na hun ingrijpende operatie en revalidatie. Wegens het bestuur van duikschool SPLASH.

Bestuur Aandachtspunten

1

Sponsors

2

Woordje van

3

de voorzitter Ging op cruise

4 5

Het kortsnuit

6

Duikschool “SPLASH”

zeepaardje Clubduiken Brandweer-duiktank

7

Reglement : Ontlenen materiaal

8

+ Sponsor

Garage & Carrosserie TERMONT Tony Veldekens 41 9991 ADEGEM Telefoon: 09/ 377.18.18.

Pagina 3

Woordje van de voorzitter. Beste clubgenoten, beste mededuikers, Bij de aanvang van het tweede deel van duikjaar 2011, denk ik dat het goed is even een terugblik te werpen op de voorbije acht maanden en even vooruit te blikken op de komende vier -. Over de eerste zes maanden kunnen we gelukkig tevreden zijn met de geboekte resultaten. Immers; velen van jullie slaagden in verschillende disciplines. Gaande van zwembad examens, over theorie examens, tot openwater proeven toe. Zo hoort het immers: niet versagen, steeds verder bouwen aan een veilige duikcariére. Gelukkig hebben we hiervoor een “JUISTE MAN OP DE JUISTE PLAATS” namelijk onze duikverantwoordelijke: Frank Mangelschots. Wat echter de laatste twee maanden betreft (juli en augustus), daar kunnen we, spijtig genoeg helemaal niet tevreden over zijn. Uiteraard hebben de weergoden ons ferm gefopt met bijna dagdagelijkse regenbuien. Hierdoor werd de zichtbaarheid – vooral in de Oosterschelde – archi slecht. Op sommige duiken was er zo weinig zicht, dat men met moeite de buddy – lijn kon onderscheiden, laat staan uw buddy. Spijtig, zeer spijtig, want in het voorjaar hadden we eerder weinig clubduiken, waar we de laatste twee maanden iedere week minstens één clubduik hadden. Uiteraard is het onmogelijk om iedere week zowat alle duikers van de club aanwezig te hebben. Zeker tijdens de verlofperiode. Maar…. het viel blijkbaar toch op dat de opkomst dit jaar eerder flauw was in vergelijking met vorig jaar. We zullen ons binnen het D.O. dan ook moeten bezinnen over de toekomst van dit soort duiken. Wij, instructeurs en hoger gebrevetteerden, kunnen ons alleen maar ter beschikking stellen van jullie, niets meer, niets minder. Maken jullie daar gebruik van of niet: dat is ieder voor zich natuurlijk. Ikzelf ben deze twee maanden, zo goed als altijd, in mijn caravan in Wemeldinge. Iedereen die wil duiken, ook op weekdagen, kan mij contacteren. Liefst per SMS. Ik dacht dat dit toch wel degelijk geweten is. Reeds meerdere jaren trouwens. Maar ook hier was de opkomst…… zo goed als onbestaand. GEEN ENKELE VOLWASSENE deed een beroep op mij om eens te duiken en slechts twee jeugdduikers weten mij blijkbaar te vinden. Wanneer men dan zegt, weinig te kunnen duiken, is men toch redelijk ongenuanceerd, of niet soms ? Wat er ook van zij, het verleden is voorbij en de toekomst lacht ons toe, dus: laten we met z’n allen zorgen dat de komende vier maanden, GOEDE maanden zijn, met veilige trainingen en openwaterduiken. Met goede duikleidingen en openwaterproeven. Met goede examens, voor alle brevetten. Wat de lay – out van ons clubblad betreft; deze is nu in handen van Inge Frans. De bedoeling is natuurlijk om de kwaliteit minstens te handhaven en de kwantiteit op te voeren. Immers: ons clubblad moet in principe 4 maal verschijnen per jaar (sponsor verantwoording) we hebben nog één verschijning in dit najaar. Iedereen die iets wil schrijven voor ons blad; neem gerust pen en papier (of uw PC) kledder dit vol, en geef het door aan Inge, ze zal u gedenken in haar gebeden. Zo, beste collega’s, dit was het nog maar eens. Hopelijk tot in het zwembad of tot aan de waterkant. Groetjes van uw voorzitter: W.W.

Pagina 4

Jaargang 4 nr 2

DUIKSCHOOL "S P L A S H " GING OP CRUISE. 11 maart 2011: 7 leden van Duikschool SPLASH vertrekken in de vroege ochtend uit Gent, richting Zaventem. Ze hebben, duikers als ze zijn, een cruise geboekt op de Rode Zee in Egypte. De voorbereiding van deze cruise had, spijtig genoeg, nogal wat commotie veroorzaakt, want origineel waren er 9 duikers ingeschreven. Om enkele duistere redenen waren er echter 2 deelnemers die "moesten" afhaken, waardoor de originele bedoeling, namelijk DAEDALUS, ELPHISTONE, BROTHERS niet meer kon doorgaan. We waren dus verplicht een ganse week op de Brothers te blijven. Dergelijke gebeurtenissen dragen natuurlijk niet bij tot het algemeen tevredenheidgevoel, maar ja, zij het met enige problemen, we waren toch “weg”. Op weg naar een fantastische cruise!!! Tenminste, dat had het moeten worden. Na deze eerste tegenslag te hebben overwonnen (?) staan we in Zaventem aan te schuiven bij de incheck balie, als er plots iemand (S) zegt: "Verd.... ik heb mijn paspoort niet bij". Algemene consternatie natuurlijk. Maar.... een telefoontje naar zoonlief, een razende rit van deze laatste naar de luchthaven, en betrokkene kon - nog juist gepast - mee op de 'VLUCHT NAAR EGYPTE'. Vliegen, landen, uitchecken, vervoer naar ons schip, kamers verdelen, spullen opbergen, motoren starten en..... vroemmmm, weg waren we, op weg naar onze eerste duik: Gotta Abu Ramada - west Zeker geen schitterende duik, te meer omdat het derde probleem zich aanbood, namelijk: (I) heeft haar O S B opbergzakje verspeeld. Gelukkig werd deze nog terug gevonden. De 2e duik: Gotta Abu Ramada - noordoost, en het 4e onheil komt eraan, namelijk een duiker die noord en zuid verwisselt. Palmen dan maar hé mannen. Men zegt dat dit op aanvraag was van (M) die vroeg: "'k Zou ne keer willen palmen hoor (J)". Zijn duikleider dus. Tijdens de boottocht naar de Brothers, deden we - gelukkig maar - ook nog Panorama Reef aan, alwaar we - nog maar eens - problemen ondervonden met ..... de zodiak. He (S) ? We zagen daar we een zeer mooie zwaardvis, zelf nog nooit gezien. Een exemplaar van zo'n goeie 2 meter lang. Een mooi beest. Gelukkig waren de duikleidingen, van zowel (M) als (S) perfect geslaagd. Duikleidingen van een boot dan nog wel. Gelukkig maar, de duikleiding van (S) was dan nog op de Salem Express, toch voor vele duikers nog steeds een tot de verbeelding sprekend wrak. Tijdens onze vordering, alsook de effectieve - oversteek - (de Brothers liggen immers midden in de Rode Zee) hadden we toch wel slecht weer zeker. De zoveelste tegenslag. En... de zeeziekte sloeg onverbiddelijk toe. Het eerste slachtoffer, men zou het niet verwachten, was onze zoetwatermatroos (J). Ziek ! Ge kunt het niet geloven als je hem niet hebt gezien. Groen, grijs, geel, alle kleuren van de regenboog heeft hij gehad. En hij niet alleen, want ook (M) werd redelijk zeeziek. Hierdoor hebben beiden toch een paar duiken gemist op Little Brother, het eiland(je) waar we eerst op afmeerden. Little Brother noord, oost, zuid, afgedoken, op zoek naar 'grote' beesten, maar wegens de zeer slechte zichtbaarheid, max. 10 meter, niet de echt goede duiken gehad. Gelukkig wel enkele goede duikleidingen mogen zien. Dan, de 8e duik, slaat het noodlot weeral toe. Niet alleen (S) verliest zijn lood, maar ook (W) is plots de helft van zijn lood kwijt. Op een paar meter van de boot dan nog wel. Met assistentie van onze vrouwelijke duikinstructeur, die overigens geen werk heeft gehad met ons, vlug een gewone loodgordel aangedaan, met de vraag aan haar: "Hoe diep is het hier onder de boot?” "Och, zowat 40 meter", waarop ik haar vroeg: "Mag ik eens gaan zoeken?" 3 O.K. doe maar, geen probleem". Ik dus naar beneden, ook al was ik alleen, want ik had de anderen verder doen duiken. 40 meter: geen bodem te zien. 45 meter: idem dito. 50 meter: nog niets. Amaai dacht ik, ze weet ook niet veel af van dieptes. Verder dus, en... op 63 meter zag ik de contouren van de bodem... op zowat 70 a 75 meter. Handrem dicht, uitgelesteerd en enkele zigzag zoek bewerkingen.

Pagina 5

Nieuwsbrief Duikschool Splash vzw

Geen lood gezien en na 5 minuten bodemtijd: opstijgen geblazen, via de rotswand, zodat ik toch nog 'iets' had aan mijn duik. Na de middag: verplaatsing van de boot naar Big Brother, het grootste eiland. Wel met golven van zowat 1,5 meter. Nu moet het natuurlijk lukken dat ik 's ochtends de patrijspoort van onze kajuit (W) en (J) wagenwijd had opengezet. Kwestie van enige geurtjes buiten te laten. Dit had ik natuurlijk vergeten en... jawel hoor, water in het bed van (J). In plaats van in bEd moest hij in bAd stappen. Hilariteit alom natuurlijk. Big Brother, wrak 1, wrak 2, oost, west, noordoost en zuid bedoken, maar zo goed als geen 'groot wild' gezien. Waarschijnlijk wegens de zeer slechte zichtbaarheid, want die dieren zijn er hoor, altijd. Wel enkele witpunt haaien gespot, meestal onder de boot. Veel te vlug is het tijd om terug te varen richting vaste land. Iedereen geniet op het bovendek van de zon. Ook (W), doch door een vergetelheid (zwembroek vergeten zeker?) stelt deze zich op een bepaald ogenblik recht, en... spiernaakt, in volle glorie voor alle duikers en duiksters. Ge moet maar durven hé. Na de overtocht nog een duikje op Abu Ramada zuid en El Miniya (mijnenvegerwrak) en onze cruise zit er weeral op. De duiken..... pffff, wegens het slechte zicht was dit voor mij de slechtste cruise die ik al heb gemaakt, en dat zijn er toch een 15 tal. De duiken waren alles behalve. Het schip, de accommodatie, het eten etc. waren echter wel in orde. Vooral het eten was zo goed, dat onze (J) steevast twee grote porties nam. En met groot bedoel ik: het bord volledig vol en 'op een torentje'. Wanneer iemand 's ochtends eens 5 eieren had gegeten, dan at (J) 's anderendaags er 6, zeggende: "Ge moet niet overdrijven hé”. Voor onze (Y) echter eindigde deze cruise zeker in mineur. Hij had immers een ontsteking aan de enkel opgelopen, helemaal niet wetende hoe of wanneer. Hij moest nadien in België worden nabehandeld, zelfs met een operatie. We wensen hem bij deze een spoedig herstel toe, zodat hij deze zomer toch nog kan genieten van enkele 'duikjes'. Aan (Y): kop op man, hou je goed en tot spoedig aan de waterkant. Laten we met z'n allen hopen dat de volgende clubreis iets beter verloopt. Beginnende met deelname van ALLE ingeschrevenen en eindigend zonder ziekenhuis opname, met tussendoor natuurlijk mooie duiken met een goede zichtbaarheid. Met duikersgroeten: uw voorzitter Walter Willems.

Pagina 6

Nieuwsbrief Duikschool Splash vzw

Het Kortsnuit zeepaardje op de Nederlandse kust (Hippocampus hippocampus Linnaeus, 1758)

Eerste Kortsnuitzeepaardje in Oosterschelde in 2010 (Foto: Peter H. van Bragt)

Kortsnuitzeepaardje: de naam doet het niet vermoeden, maar het is toch een vis. Hij komt autochtoon voor in de gehele Middellandse zee en op de zuidwestelijke Europese kust. De zuidelijke Noordzee vormt de noordelijke verspreidingsgrens van deze soort. In de vorige eeuw zijn slechts sporadische waarnemingen gemeld van het voorkomen van zeepaardjes voor onze kust, maar vooral in het laatste decennium zijn ze steeds frequenter hier aangetroffen. Daarbij gaat het jaarlijks om hooguit een tiental exemplaren die vooral door sportduikers in de Oosterschelde worden aantroffen. Beroepsvissers hebben ze echter ook af en toe in de Noordzee en de omgeving van de Waddeneilanden in hun netten gevonden.Waarschijnlijk is het geleidelijk opwarmen van het kustwater een belangrijke factor geweest bij het naar het noorden oprukken van het Kortsnuitzeepaardje. Dit valt samen met de afwezigheid van strenge winters in de periode 1997 tot 2008. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er in 2009, na de strenge winter van 2008-2009, minder waarnemingen van zeepaardjes in de Oosterschelde zijn geweest. Dit waren er in ieder geval minder dan in de periode 2006-2008. Na de strenge winter van 2009-2010 en het langdurige koude voorjaar was het zelfs nog maar de vraag of zij nu nog wel op onze kust zouden voorkomen. Aan die onzekerheid is nu een einde gekomen. Op zaterdag 15 mei heeft een sportduiker het, naar ons bekend is, eerste Nederlandse Kortsnuitzeepaardje van 2010 in de centrale Oosterschelde aangetroffen. Het is een jong volwassen exemplaar van hooguit een jaar oud, dat dus op onze kust de strenge winter overleefd heeft. Of de trend van steeds meer waarnemingen per jaar weer doorzet, is een vraag die we slechts over enkele jaren kunnen beantwoorden. De Zwartooglipvis en de Gehoornde slijmvis zijn twee andere vissoorten die zich het afgelopen decennium op een opvallende wijze op onze kust hebben gevestigd, maar deze populatie in de Zeeuwse Delta is door de twee recente strenge winters volledig in elkaar gestort.

Het Kortsnuitzeepaardje wordt slechts 12 centimeter lang. De snuit is ongeveer even lang of korter dan de helft van de lengte van de kop. En daar dankt hij dus zijn naam aan. Met zijn pipetvormig snuitje vangt hij onder andere kleine garnaalachtigen die hij, als een stofzuigertje, opzuigt en bij gebrek aan tanden levend inslikt en verteert. De mannetjes zijn goed te onderscheiden van de vrouwtjes. De mannetjes zorgen voor de broedzorg en hebben hiervoor een broedbuidel waar het vrouwtje haar eitjes in deponeert. De jonge zeepaardjes verlaten pas de broedbuidel van de vader als ze uit het eitje zijn gekomen. Op de foto’s is duidelijk te zien dat het eerste exemplaar van dit jaar geen broedbuidel heeft. Het is dus een vrouwtje. In de voorgaande jaren zijn ook al zich voortplantende zeepaardjes in de Oosterschelde aangetroffen. De aantallen zijn echter nog veel te klein om voor een stabiele en levensvatbare populatie te zorgen. Het Kortsnuitzeepaardje is een typische soort, die we goed moeten beschermen. Tekst en foto’s: Peter H. van Bragt, Stichting Anemoon

(mannetje [links] en vrouwtje), 21-8-2004 Oosterschelde © Joop Stalenburg

Pagina 7

Clubduiken

Opendeurdag brandweer Zelzate met onze jeugdduikertjes Onze jeugdduikertjes hadden veel plezier in de duiktank bij de brandweer in Zelzate. Ze hebben hier ook nog een aantal proeven kunnen afleggen o.a. duiktekens en mondstuk wisselen. Er was veel belangstelling hiervoor, jammer dat we geen folders hadden om uit te delen , anders hadden we er misschien nog een paar nieuwe jeugdduikertjes bij. Er was veel bekijks , spijtig dat de weergoden ons niet zo goed gezind waren !

Tekst en foto’s : Wilma Lucassen

Pagina 8

Jaargang 4 nr 2

Reglement ter ontlening van duikmateriaal A - VOLWASSENEN. Bij de volwassenen zijn er 2 (twee) volledig operationele duiksets te bekomen. Deze sets bestaan uit een duikfles, een jacquet en een ontspanner, voorzien van manometer, inflatorslang en tweede (reserve) ontspanner. Deze sets kunnen gebruikt worden door zowel beginnende duikers, als gebrevetteerde duikers. Tevens is er een NITROX 32 (32 % O2) fles ter beschikking. B _ JEUGDDUIKERS. Bij de jeugdduikers zijn er 3 (drie) volledig operationele duiksets te bekomen. Deze bestaan uit een fles (7 liter), een jacquet, en een ontspanner voorzien van manometer en inflatorslang. Jeugdduikers: Onder jeugdduikers verstaan we die duikertjes, welke trainen bij de jeugdafdeling van duikschool SPLASH, en tussen 8 en 14 jaar oud zijn. Ook hier hebben de niet - gebreveteerden recht op GRATIS gebruik van het materiaal. Eens er een brevet werd behaald (brons / zilver of goud) zal er een prijs van 1 euro worden betaald, per ontleend stuk. Beginnende duikers: Onder beginnende duikers wordt verstaan; duikers welke nog niet gebrevetteerd zijn en dus nog geen enkel brevet hebben verworven. Zij kunnen GRATIS een volledige - of gedeeltelijke duikset gebruiken om hun eerste 5 à 10 duiken uit te voeren. Gebrevetteerde duikers: Onder gebrevetteerde duikers verstaan we alle duikers welke reeds één of meerdere brevetten hebben behaald. Zij kunnen geen gratis gebruik maken van het materiaal, doch wel mits betaling van 2 euro per ontleend stuk. Dus fles + ontspanner + jacquet kost in totaal: 2 X 3 = 6 euro per duik. Beginnende duikers zullen steeds voorrang verkrijgen om gebruik te maken van clubmateriaal. Modus operandie: Om clubmateriaal te kunnen gebruiken, volstaat het een aanvraag te richten (mondeling of schriftelijk) aan de materiaalverantwoordelijke of, bij ontstentenis van deze, de voorzitter. Deze zal het materiaal ter beschikking stellen voor de gebruiker, NA inschrijving in het daarvoor bestemde boek. De ontvanger TEKENT voor ontvangst in goede staat. Dit materiaal kan worden meegenomen na de wekelijkse training, of tijdens de normale zwembaduren. In dit laatste geval is enkel de voorzitter gemachtigd het materiaal uit te lenen. Dit materiaal moet uit de materiaalkast en uit het zwembad weg zijn VOOR 22.00 uur. Terug brengen van het ontleend materiaal, gebeurd ZO VLUG MOGELIJK doch zeker VOOR aanvang van de training, volgend op de dag van ontlening. De ontspanners moeten in zoet water gespoeld zijn, de jacquets ontwaterd en gedroogd. Wanneer men met een geheel of gedeeltelijk gevulde fles is vertrokken, dan wordt deze teruggebracht met minimum 160 bar gevuld. Zo eveneens de NITROX 32 fles, deze zal steeds volledig hervuld (met NITROX 32) moeten terugkeren. Het jeugdduikmateriaal zal enkel "gebruikt" worden door de jeugdduikers, op de duiksite. Het aanbrengen, spoelen, drogen en terugbrengen, zal steeds gebeuren door een jeugdduik instructeur of - begeleider. De vullingen van deze flessen vallen STEEDS te betalen door de ouders. De betaling voor ontlening zal enkel gebeuren na controle van het teruggebrachte materiaal bij de materiaal verantwoordelijke. Deze controleert het teruggebrachte materiaal, IN AANWEZIGHEID van de ontlener. Bij defect of het ontbreken van bepaalde stukken is de ontlener hiervoor aansprakelijk en zal uiteraard de herstelling of vervanging dienen te betalen. Er wordt gevraagd aan alle volwassen duikers om het ontleend materiaal PERSOONLIJK af te halen en terug te brengen. Instructeurs en / of hogere brevetten zijn er niet om ontleend materiaal te brengen (tot bij de ontlener) of terug te brengen naar de club. Bij het terugbrengen van materiaal wordt gevraagd aan de ontlener om eveneens te TEKENEN voor de ontvangst in goede staat, ook de materiaalverantwoordelijk (van dienst op dat ogenblik) zal mee ondertekenen voor de goede staat van het materiaal. Onder geen enkel beding is het toegelaten om clubmateriaal MEERDERE WEKEN in eigen beheer (thuis) te bewaren. Iemand die clubmateriaal ontleend bij de club, wordt automatisch verondersteld kennis te hebben genomen van onderhavig reglement, en er zich akkoord mee te hebben verklaard.

Safe Train Uw partner in brandveiligheid Akkerstraat 19 9185 Wachtebeke 09/328.36.99 [email protected] http://www.safe-train.be