Nieuwsbrief December 2015

Nieuwsbrief December 2015

NIEUWSBRIEF December 2015 Jaargang 5, nr.3

Nieuwsbrief is te downloaden op ww.asc62.nl

Met in deze nieuwsbrief: Pagina 8 interview André Ekkelenkamp Pagina 12 Lisanne Stokvis is te gast op Gerner

Hoofdredactioneel commentaar

Pagina 15 Dick Schuttert kopt ‘em in

GERNER De kerstboom staat inmiddels in volle glorie in de hoek van het clubgebouw en vanmiddag tijdens de jaarlijkse klaverjasmarathon liggen de kransjes op de bar.

Pagina 18 Afscheidsinterview Bertus Marsman

Het zijn de gezellige, laatste, voetballoze zaterdagen in het jaar. Alhoewel, deze ochtend zullen de A1 en ook Dames 3 de blauwwitte eer van ASC'62 nog verdedigen en wordt er door de jeugd volop in de zaal gestreden. Met de laatste 'clubgebouwzaterdag' van het jaar sluit de vereniging ook het 54ste kalenderjaar van haar bestaan af. Opnieuw twaalf maanden waarin veel gebeurde op zowel het sportieve vlak - denk aan de kampioenschappen van onder anderen Heren 3 en Dames 2 - als in de persoonlijke sfeer in de vorm van overlijden en gelukkig vele geboortes. Ook dit magazine maakte roerige tijden mee, waarin de meeste deadlines ondanks het alsmaar groeiende paginapakket en advertentiedruk ruimschoots werden gehaald. Voor de winterstop heeft de redactie dit keer gezorgd voor een dik nummer. Vol met mooie verhalen over interessante mensen, waarin een goede mix tussen de knipoog en een serieuze blik het uitgangspunt is. Met een analyse van verdediger Daan Dalhuisen, maar ook aandacht voor het afscheid van verzorger Bertus Marsman, de persoonlijke voorkeuren van Yoren Dam en André Ekkelenkamp die uitlegt hoe trainers gecontracteerd worden. Kortom, genoeg leesvoer om de donkere dagen voor Kerst door te komen. De redactie wens u dan ook veel plezier, fijne feestdagen en een gezond en sportief 2016!

en meer…...

DEZE NIEUWSBRIEF NIET MEENEMEN A.U.B.

Eindredactie Arjan Bosch, Bea Slotman Redactie Arjan Bosch, Wiltjo Koster, Bart Lindeboom, Bea Slotman, Arjen Stokvis, Brian Stokvis Fotografie Kristian Giesen, Bea Slotman

OOK TE DOWNLOADEN/LEZEN OP WWW.ASC62.NL

Pagina Twee Stabij spreekt Van het verhevene tot het belachelijke is slechts een stap, van het belachelijke naar het verhevene een eindeloze weg.

Vier Vier Tweet

Dick Kroon - Voetballen op kunstgras leidt niet tot meer of ernstigere blessures dan op gewoon gras

Bas Liezen (links) en Tijs Westenbrink. 2

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

Van de bestuurstafel Van de bestuurstafel De feestdagen staan “voor de deur” zoals dat heet. Tijd van gezelligheid, goed eten en drinken, familiebanden aanhalen en kerkbezoek. De winterstop is ingegaan en het is goed dat een dergelijke “adempauze” er is. De meeste teams hebben hun helft van de competitie erop zitten of beginnen straks aan een nieuwe reeks. De pupillen voetballen in de zaal, alhoewel de noodzaak hiervoor met deze hoge temperaturen niet zo noodzakelijk is. De ledenvergadering van 9 december is wat minder bezocht door onze leden wat wellicht komt omdat er geen controversiële agendapunten waren. Je kunt het ook vertalen met “alles loopt”. We hebben het seizoen 2014 – 2015 ook in financiële zin goed afgesloten. Met dank aan Henk Harink, Jan Stokvis en Jan Holsappel zijn alle getallen weer op een rij gezet en we staan er goed voor. Wel moeten we ervoor blijven waken dat we de uitgaven in de hand houden. Wat steeds weer terug komt zijn het aantal verdwenen ballen (tot nu toe ca. 20 stuks) en de uitgaven voor faciliteiten. We moeten kritisch blijven op het aantal busreizen want ook aan de grote bomen voor ons clubgebouw hangen geen briefjes van € 100,-

Nu we de accommodatie goed voor elkaar hebben is er weer meer tijd om aandacht te geven waar het werkelijk om gaat: voetballen. Voetbalzaken is druk bezig met allerlei plannen maar loopt nog wel eens tegen het niet kunnen vinden van de juiste personen aan. Een vereniging kan alleen draaien met vrijwilligers. Wanneer we iedereen moeten gaan betalen kunnen we beter gelijk de deuren sluiten. Er lopen meer talenten binnen de vereniging rond dan wij met elkaar weten. En daar zit nu net het probleem: hoe weten we wie dat zijn!! Ik doe een oproep aan iedereen om hierin mee te denken en mee te doen. Bertus Marsman stopt als onze verzorger. Jan van der Vegte volgt hem op en daar zijn wij blij mee. 10 jaar geleden heb ik Bertus als vz Voetbalzaken aangenomen en nu mag ik hem als voorzitter uitzwaaien. Zoals hij zelf zegt: de cirkel is rond. Wij bedanken Bertus voor de afgelopen jaren en wensen hem veel sterkte en beterschap na de operatie die hij in januari moet ondergaan. De spelers van Heren 1 hebben een leuk stukje op de site laten plaatsen en ook in deze nieuwsbrief komt Bertus aan het woord.

Rest mij nog jullie allemaal uit te nodigen voor de nieuwjaarsreceptie op 2 januari. We beginnen Wanneer we uitgaven zullen hier ook inkomsten om 16.00 uur. Er zullen dan ook weer diverse tegenover moeten staan. leden gehuldigd worden vanwege hun langdurig Inmiddels beschikken we over een fantastisch lidmaatschap en we rekenen op een “volle bak”. ballenhok en heeft elk team een container met slot voor de ballen. Het is niet meer dan normaal Namens het bestuur wens ik jullie goede feestdat je de training eindigt met hetzelfde aantal dagen en een gezond, sportief maar bovenal geballen waar je mee begonnen bent. En wij snap- lukkig 2016 toe. pen heus wel dat het zoeken niet altijd even eenvoudig is maar dat is naar onze mening geen Namens het bestuur, excuus. Bert Visscher Nog een punt van aandacht is het schoonhouden Voorzitter van de kleedkamers. Het is geen schande om na de training even een bezem te pakken en de gang schoon te vegen. Uiteraard kunnen we weer gaan werken met lijstjes maar we zijn met elkaar de vereniging en elk lid heeft daarin zijn eigen verantwoordelijkheid. Pak die dan ook op.

Seizoen 2015—2016, 19 december 2015

3

ASC’62 sluit eerste seizoenshelft af als zevende Het mannelijke vlaggenschip van ASC’62 heeft de laatste wedstrijd tegen IJVV dan wel verloren, al met al kan het terugkijken op een goed eerste half jaar. Met name uit werden verdienstelijke puntjes gehaald die op het eind moeten resulteren in een mooie plek op de ranglijst. Uit de laatste vier wedstrijden haalde team van Marcel Waaijer vier punten, hoewel er meer in had gezeten. Zo verloor ASC schlemielig van De Esch, door in de laatste minuten van de wedstrijd geen antwoord te hebben op een vrije trap. De Dalfsenaren wisten dat er een goede ploeg tegenover hen zou komen te staan op Gerner en waren goed voorbereid. ASC’62 begon goed aan de wedstrijd maar dit leidde dit keer eens niet tot een doelpunt. Ondanks dat De Esch zoals verwacht druk zou gaan zetten op de verdediging van ASC’62 voetbalden de mannen van Waaijer zich hier goed doorheen zonder veel de lange bal te gebruiken. De wedstrijd leek met een gelijkspel te gaan eindigen maar in de laatste minuut van de reguliere speeltijd was het nog één keer De Esch dat via een counter de aanval zocht.

Van Keulen moest aan de noodrem trekken en voorkwam zo een doelpunt van De Esch, gevolg was wel een rode kaart en een vrije trap op de rand van het strafschopgebied. Doelman Roeberts koos voor de lange hoek en blokkeerde de korte hoek met een grote muur. De middenvelder van De Esch wist echter wel om te gaan met deze muur en schoot de bal beheerst over de muur heen in de korte hoek. Hiermee besliste hij ook meteen de wedstrijd welke zo eindigde in een 0-1 overwinning voor de gasten. Op een koude herfstdag moesten de manschappen van Waaijer aantreden in Hulsen tegen de plaatselijke Hulzense Boys. Door schorsingen en blessures moest de trainer een flinke puzzel leggen om een goed elftal op de been te brengen tegen de koploper. Vanaf het begin gaf ASC ’62 flink gas en jaagde de thuisploeg over het hele veld af. De eerste grote kans was ook voor de Dalfsenaren. Na rust hetzelfde spelbeeld, een proberend combinerend Hulsen en een iets opportunistischer spelend ASC. Na 93 minuten maakte scheidsrechter Beldman een eind aan de wedstrijd en moesten beide ploegen genoegen nemen met een punt.

Bas Liezen (links) en Tijs Westenbrink. 4

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

De week erop pakt ASC ’62 de volle buit.Een winderig en koud sportpark Gerner was het toneel van de thuiswedstrijd van ASC ’62 tegen AVW ’66. De ploeg uit Westervoort bekleedt de voorlaatste plaats op de ranglijst, maar dat is slechts scorebord journalistiek, bleek die dag. Gewaarschuwd door eerdere tegenstanders waren de Dalfsenaren ervan op de hoogte dat dit voetballend een van de betere ploegen in de competitie is. Het was Matthijs van Gelder die de score opende. Vijf minuten voor rust was het na een diepe bal van Luuk Van Keulen raak. Na rust probeerde AVW verwoedt de hechte Dalfser defensie te breken, maar die gaf geen krimp. Van Faassen maakte aan alle onzekerheid een einde door 10 minuten voor tijd een uit een corner afvallende bal op schitterende wijze van een meter of 20 over de keeper te liften. Hoewel AVW’66 nog tegen scoorde ontbrak het aan tijd voor een echt slotoffensief. Bovendien tilt Piet de Jong in blessuretijd de stand naar 3-1. Tot op het bot gemotiveerd begon ASC aan de laatste klus van 2015. De ploeg wilde de laatste wedstrijd van verzorger Bertus Marsman omzetten in winst. ASC ging dan ook voortvarend van start en zette vanaf minuut één de toon door de tegenstander op eigen veld overal agressief af te jagen.. Knullig balverlies op het middenveld leverde echter de eerste mogelijkheid op voor

Seizoen 2015—2016, 19 december 2015

IJVV en meteen was het raak. De Velde schoof de bal in de lange hoek, de thuisploeg hiermee op een onverdiende voorsprong zettend. De meer dan verdiende gelijkmaker van ASC’62 kwam pas drie minuten voor tijd van de stip. Scheidsrechter Visser zag hands in de zestien, waar de bal op een bovenbeen terecht kwam. Pasman pakte het cadeautje kordaat uit en zette de ploegen op gelijke hoogte. Het slotakkoord was voor de thuisploeg, geholpen door de scheidsrechter. Slordig balverlies leidde een counter van IJVV in. Buikema werd aan de rechterkant weggestuurd en doelman Kijk in de Vegte dacht de bal te onderscheppen, maar verkeek zich op de snelheid van de spits en kwam te laat. Buikema omspeelde de doelman, speelde de bal schuin naar voren op spits De Velde die nog maar één verdediger bij zich had. Die wist wel raad met dit buitenkansje en scoorde de winnende. Dat hij dat ruim in buitenspelpositie zou hebben gedaan, doet dan niet langer terzake. ASC’62 gaat zodoende de winterstop in met een zevende positie en sluit daarmee het linkerrijtje af. De eerstvolgende wedstrijd is 23 januari, als de withemden het thuis tegen DZC’68 uit het Doetinchem van Herman Hoorn opnemen.

5

Dames 1 Winterstop vrouwen 1 Vanaf de eerste competitiewedstrijd tot aan de winterstop heeft vrouwen 1 behoorlijk wat punten bij elkaar gesprokkeld. Inmiddels staan we op een verdienstelijke 3e plek, op zich staan we veilig. De eensgezindheid en kameraadschap binnen het team word alleen maar groter. De resultaten en de behaalde punten zijn het bewijs. Iris Boesenkool, Nikki Boeve en Michelle van Nee zijn nog geblesseerd. Het contract met Jan Maat werd in november 2015 met een jaar verlengd. Sinds dit seizoen staat hij aan het roer bij de vrouwen uit Dalfsen en door direct zeer knap bovenin de eerste klasse B mee te draaien.

hoog mogelijke positie op de ranglijst. In de eerste 12 wedstrijden kwamen de doelpunten van: Alie Tempelman-Mol (7), Ingrid lans (6), Roelisse Schiphorst (6), Susan Borger (4), Marleen Holsappel (2), Nienke Weijdeman (1), Eva Visscher (1) en Eva Dalhuisen (1). Na een paar weken rust beginnen we op 5 januari te trainen. En oefenen op 16 januari thuis tegen De Weide om 15.00 uur. In januari hebben de vrouwen twee competitiewedstrijd op het programma staan uit naar Sneek en uit naar Dokkum. Tegen welk team zal vrouwen 1 uitkomen in de kwartfinale beker, Heino, RKHVV 2, AZSV, De Witkampers, VDZ, Tubantia of DTS Ede 2. De bekerloting voor de kwart- en halve finales van de vrouwen in district Oost vindt plaats op donderdag 7 januari 2016.

Er werd in de 1e seizoenshelft overigens verloren van HTC en van Heerenveense Boys. Gelijk spel tegen Lycurgus , MSC en Oranje Nassau. En overwinningen op achtereenvolgens, SC Genemuiden, ONS Boso Sneek, Be Quick Dokkum, SC Stiens, Bruchterveld, AZSV en Be Quick'28. Er is een serieuze aanval worden gedaan op de top in de 1e klasse B. Of de hoofdklasse op ons zit te wachten is niet bekend maar dit wordt in de tweede helft van de competitie vanzelf duidelijk. Met nog 12 wedstrijden te gaan kan het eerste vrouwenteam zich nu volledig richten op een zo

6

19 december 2015

Seizoen 2015—2016,

Prijswinnaar De winnaar van de kleurwedstrijd uit de vorige Nieuwsbrief is geworden: Twan Hogenkamp (10) uit Oudleusen. We maken een afspraak met Twan om de gewonnen prijs naar de Schapendrift in Oudleusen te brengen. In de volgende Nieuwsbrief staat weer een nieuwe kleurplaat !

GERNER Een beetje assistenttrainer neemt iedere dinsdag, donderdag en zaterdag gereedschap mee om aan de stoelpoten van de hoofdcoach te zagen.

Lukt het Piet de Jong om Marcel Waaijer af te troeven en de gouden medaille te vinden

In het geval van ASC'62 maakt Piet de Jong het dit keer wel heel bont, door trainer Marcel Waaijer met allerlei sierlijke schijn-bewegingen helemaal tureluurs te willen draaien. Maar Waaijer laat zich met al zijn ervaring - ook in zijn dagelijkse bezigheden - niet zomaar vangen. Piet roept inmiddels de hulp van de leden in, omdat hij de hoofdtrainer toch graag door de benen wil spelen. Kun jij hem de weg wijzen naar de gouden medaille, die achter het poortje van Waaijer ligt? Mail je antwoord naar [email protected] en win!

19 december 2015

Seizoen 2015—2016,

7

Voetbalzaken Andre Ekkelenkamp Veel taken voor Voetbalzaken

Een kijkje in de keuken van het technisch hart à la ASC’62 Tweeënhalf jaar terug vroeg Henk Winkels aan André ‘Stille’ Ekkelenkamp (49) of voorzitter Voetbalzaken niet een mooi klusje voor hem was. “Ik zou aanspreekpunt worden en eens in de zes weken een vergadering leiden”, weet André nog. Vanuit zijn bestuurservaring bij de Oranjevereniging had hij al een donkerbruin vermoeden dat dat wel eens wat meer zou kunnen worden. “Maar er kwam me toch een bak werk op me af”, blikt hij terug na bijna twee jaar in functie. Ruim 2000 e-mails en nog net niet zoveel vergaderingen verder vindt hij het bovenal toch erg leuk. Als clubman – ruim 40 jaar lid en nog altijd actief voetballend – stonden er bovendien jarenlang mensen voor hèm klaar. “Dan komt er een moment dat je zelf ook echt iets voor de club wilt betekenen. En dit is dan misschien wel de meest intense manier.”

mooie dingen!” Bij profclubs gaat het vaak over technisch beleid, hoe zit dat bij ASC? “De technische commissie is net zo goed één van de pijlers van Voetbalzaken, maar omdat het spelletje voetbal nu eenmaal nogal afhankelijk is van het beleid daarachter drukken ze wel duidelijk hun stempel.

"Mijn ideaalbeeld is een TC met echte clubmensen die bij voorkeur zelf ook aardig voetbalden"

Zij kunnen de gang van zaken dan beoordelen en advies geven aan de technische coördinatoren. Om een chargerend voorbeeld te noemen: als blijkt dat een trainer er met de pet naar gooit, kan zo’n commissie de coördinator van die cate"Er lopen gigantisch veel vrijwilligers gorie vragen eens met hem in gesprek te gaan. Als de trainer omgekeerd ergens mee zit, dan onder de vlag van Voetbalzaken" kan hij eerst bij de coördinator terecht, voordat Voetbalzaken zorgt voor de organisatie van het het bij de technische commissie en uiteindelijk Voetbalzaken belandt. voetballen binnen ASC’62. Dat is nogal wat.. “Maar er lopen ook gigantisch veel vrijwilligers Duidelijkheid is het toverwoord.” onder de vlag van Voetbalzaken. Denk aan het wedstrijdsecretariaat, de technische commissie, de scheidsrechterscoördinator, verzorging, keepertraining, allemaal onderdeel van de commissie. Dat heb ik als voorzitter met stomme verbazing aanschouwd. Voor die tijd maakte ik vooral muziek voor de vereniging en was ik drie jaar trainer van Dames 2. Nu merk ik hoeveel je dan als vanzelfsprekend aanneemt, terwijl er bergen – soms onzichtbaar – werk aan voorafgaan. Voor veel mensen is mijn respect dan ook flink gegroeid. En dan is nog niet eens al het werk ingevuld, terwijl we zeker weten dat er geschikte mensen voor rondlopen. Die moeten alleen nog even hun vinger opsteken. Een leuk voorbeeld is Linda Duteweerd, die ik vorig jaar eens gepolst had voor het wedstrijdsecretariaat van de dames. Kwam toen niet helemaal uit. Komt ze twee weken geleden naar me toe; nu ze tijdens haar zwangerschap niet voetbalt lukt het haar wel. Kijk, dat zijn

8

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

vervolg Andre Ekkelenkamp Toch zal je uiteindelijk nog veel problemen op je bord krijgen “Zeker, maar zonder wrijving geen glans. Een voorbeeld is dat twee teams op zaterdagochtend in de bestuurskamer wilden. Dan willen ze dat ik de knoop doorhak, maar ik ben dan voor overleg. Dat lukte niet, dus kwamen ze er allebei niet in. Heel veel problemen zijn echter schijnproblemen, want achteraf bleek het vooral een misverstand te zijn. Toch moet je ze serieus nemen. Zo was er laatst nog een team waarvan de tegenstander een niet-speelgerechtigde speler had opgesteld. Dan is de frustratie enorm, terwijl het op onze prioriteitenlijst misschien niet heel hoog staat. Die jongens konden kampioen worden, stonden 0-3 voor en verloren mede door dat incident met 5-3. Als er van onze kant dan niks gebeurt, ben je ze volgend jaar misschien wel kwijt. Wat dat betreft heb ik heel veel respect voor voorzitter Bert Visscher. Die krijgt nog wel driedubbel zoveel problemen op z’n bord en probeert altijd de diplomatieke oplossing te forceren. Gelukkig bestaan veel onenigheden vooral uit onduidelijkheid en is ASC bovendien een club waar heel veel gewoon goed geregeld is.”

"Je kunt het gerust uniek noemen dat Dames 1 en Heren 1 unaniem kozen voor verlenging” Zoals het verlengen van de trainerscontracten, want hoe gaat dat in z’n werk? “De trainerscarrousel begint in oktober al te draaien. Aan hoofdtrainer Marcel Waaijer bijvoorbeeld, wordt dan al van buitenaf getrokken en dan moet je snel handelen. De eerste vraag die wij dan stellen is wat de spelersgroep wil. Vervolgens vragen we de trainer zelf naar zijn wensen en ambities, en kijken we naar eventuele aanvullende voorwaarden. Als het sein op al die vlakken groen is, gaan we verder. Meestal is de houdbaarheid van een trainer ongeveer drie jaar, en als commissie zijn we waakzaam voor verval. Maar uiteraard zijn er uitzonderingen. Marcel gaat straks z’n vierde jaar in en heeft het nog ontzettend naar zijn zin.

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015 9

Een rustige, stabiele trainer met overwicht past bovendien perfect bij de jonge spelersgroep. Hij kan ze echt nog iets bijbrengen en heeft ontzettend veel draagvlak binnen de hele vereniging. Genoeg reden om door te gaan. Je kunt het gerust uniek noemen dat de groep van zowel Dames 1 bij Jan Maat als Heren 1 bij Marcel Waaijer unaniem koos voor verlenging.”

"Tegen een snoeshaan uit Zwolle wordt heel anders aangekeken" En wat als er wel een nieuwe trainer moet komen? “Er zijn de laatste jaren allerlei pogingen ondernomen om de jeugdopleiding op te tuigen, maar die strandden vaak in schoonheid. Misschien wel omdat ze te ambitieus waren. Zo zochten we gekwalificeerde trainers, vaak van buitenaf. Maar ASC’62 is een sociaal bolwerk en geen profclub. Als je alles uit de kast haalt om hogerop te komen verlies je ondertussen je identiteit. Nu spiegelt een jeugdspeler uit de C’s zich bijvoorbeeld aan trainer Chiel Pasman, die hij ’s middags in het eerste ziet schitteren. Zet je daar een snoeshaan uit Zwolle voor, dan wordt daar heel anders tegenaan gekeken. Voetbalzaken is er dus ook medeverantwoordelijk voor om de sfeer binnen de club te bewaken. Daar houden we ook rekening mee bij de zoektocht naar trainers. De Combi A1 is een uitzondering, maar toch een mooi voorbeeld. Om discussie te voorkomen moest die trainer van buitenaf komen. Een advertentie leverde vijf sollicitanten op, waarvan we er met drie om tafel gingen. De beslissing baseren we dan niet alleen op voetbalinhoudelijke kwaliteiten. Het gaat ook om bevlogenheid, hoe zo iemand zich manifesteert. En de chemie moet goed zijn, dus ook enkele spelers zaten aan tafel. Jurgen Beuwer bleek toen te voldoen. Er is dus geen specifieke procedure, maar wel een heel duidelijk idee. In dit geval is daarvoor natuurlijk nadrukkelijk samengewerkt met SV Dalfsen, iets dat sowieso hoog op de agenda staat en ook heel goed gaat.”

Pupil van de week Lucien van der Gronden—10-10-2015 Ik vond het super leuk om pupil van de week te zijn bij de wedstrijd van Heren 1 tegen DOS Kampen. Ik mocht met Heren 1 mee naar de kleedkamer. Toen ze waren omgekleed mocht ik met de scheidsrechter meelopen naar het veld. Eerst werd er getost wie er mocht aftrappen. Dat won ASC.

Toen kregen de pupil van de week van DOS Kampen en ik allebei een euro van de scheidsrechter. Hier heb ik na de wedstrijd lekker snoep van gekocht in de kantine. Daarna heb ik gescoord bij de keeper van de tegenstander met een harde knal in de linker onderhoek. Tijdens de wedstrijd heb ik in de dugout gezeten bij de wisselspelers. Er werd een overtreding gemaakt door ASC in het strafschopgebied. DOS Kampen mocht een penalty nemen en het was 0-1. Tot aan de 70ste minuut bleef het 0-1, maar gelukkig schoot nummer 14 van ASC met een hard schot in de goal en het werd 1-1. De laatste 20 minuten werd er geen goal meer gemaakt, dus het bleef helaas 1-1. Ik ben met Marco Laarman, die geblesseerd was aan zijn enkel, naar de kantine gegaan om een broodje kroket te halen. Daarna mocht ik mee naar de bestuurskamer, waar ik een poster en een vaantje kreeg, die nu op de deur van mijn slaapkamer hangen. Ik vond de spits Tom echt heel aardig en ik wil later net z’on goede spits worden als hij! Ik hoop dat ik later zelf spits word van Heren 1! 31 oktober 2015 ASC62 – Oranje Nassaou Pupil van de week, het leukste vond ik:  ik ging Berry inschieten. En dat vond ik leuk maar de bal was wel hardt  toen ik met de scheids het veld opliep vond ik het leuk dat ik de toss mocht houden ben ik 2 euro rijker  toen mocht ik scoren bij de tegenstander. toen liep ik naar de dugout en toen ging ik de wedstrijd kijken dankje wel voor de leuke middag Maiko Kragt

Zaterdag 13 november was ik pupil van de week. Toen ik aankwam werd ik opgewacht door Geert en die bracht mij naar de bestuurskamer. Daar gingen we de wedstrijd bespreken. De trainer gebruikte een whiteboard met magneetjes. Hij kan daarmee makkelijk uitbeelden waar de spelers en de tegenstanders staan. Daarna heb ik met mijn vader nog naar een andere wedstrijd gekeken. De Heren 1 gingen ondertussen de kleedkamer in om de voedbalkleding aan te doen. Tijdens de warming-up ging ik de keeper inschieten en met de wisselspelers de bal hooghouden en overspelen. Na de warming-up ging ik naar de kleedkamer van de scheidsrechter en daar mocht ik mee luisteren met de bespreking van de scheidsrechter en de grensrechters. Daarna mocht ik voorop lopen toen we het veld op liepen naar de middenstip. Bij de toss mocht ik een muntje met mijn duim en wijsvinger omhoog schieten en weer opvangen en kijken welke kant boven was. De munt was wit en zwart. De Esch koos voor zwart. Het was ook zwart. Daarna mocht dus De Esch de bal uitnemen. Eerst mocht ik nog met de bal naar de keeper van de tegenpartij lopen. Ik passeerde drie spelers van De Esch en ik heb vervolgens een doelpunt gemaakt. Mijn voorspeling was dat het 0 -1 zou worden. Helaas had ik het goed, want in de blessuretijd scoorde De Esch nog. Marijn Bronger 10

Seizoen 2015—2016, 19 december 2015

Trainerspraat Dinand van Tolij Geen Orlando Koekkoek, Klaas Jan Askes, Kleppie of Rik Hogenkamp als je in Oudleusen vraagt naar een DJ, het eerste wat ze daar zeggen is: Dinand! (DJ) Dinand is sinds dit seizoen trainer/leider van meisjes C1, een team van 17 speelsters met daarin helaas een paar langdurig geblesseerde speelsters. In de najaarscompetitie eindigde Dinand met zijn team als zevende, iets waar hij niet tevreden mee is. ‘De concurrentie is sterk, toch hoop ik dat we in de volgende competitie hoger kunnen eindigen, daar gaan we in ieder geval onze uiterste best voor doen.’ Wie Dinand eens in actie wil zien als trainer zal op de dinsdag of donderdagavond naar Gerner moeten komen. Beide avonden traint hij om 19:00 uur. ‘Op dinsdag trainen we op kunstgras, op donderdag trainen we op gewoon gras. Zaterdags zijn we op deze manier op beide types ondergrond voorbereid.’ De hierboven genoemde blessures komen in ieder geval niet door de trainingsopbouw van meisjes C1, Dinand houdt rekening met de fysieke belasting en probeert zo goed mogelijk in te schatten wanneer er hard getraind kan worden en wanneer het even wat rustiger moet. De training wordt verder vooral

voorbereid op basis van de zaterdag ervoor. ‘De dingen die we op zaterdag verkeerd doen proberen we op dinsdag te verbeteren. Op donderdag trainen we alweer gericht naar de komende zaterdag toe. Maar het belangrijkste dat is plezier, daar staat of valt alles mee.’ Veel lef heeft deze Oudleusenaar trouwens niet, op de vraag ‘wie is je beste trainer die je ooit gehad hebt en waarom?’ moet hij het antwoord schuldig blijven. Wellicht bang om deze trainers te kwetsen. Zijn eigen voetbalcarrière heeft Dinand weer nieuw leven ingeblazen. Vanwege een enkelblessure heeft Dinand zelf een tijd lang niet kunnen voetballen, sinds dit seizoen is hij ook daar weer mee begonnen. Eigenlijk is hij keeper maar omdat elk team al een keeper heeft speelt hij waar de ploeg hem nodig heeft. Vorig jaar heb ik trouwens ook een keer met het eerste mee mogen trainen, mijn vriend Rick Kijk in de Vegte had me getipt bij de hoofdtrainer, daarna helaas niks meer van Marcel gehoord, ik zal dus wel niet voldoende indruk hebben achtergelaten, haha. Dinand zijn ambitie als trainer rijkt momenteel niet ver, als er wat leuks op zijn pad komt dan stapt hij wellicht op de trein (‘want die hebben we in Oudleusen niet’). Het belangrijkste is het plezier bij de meiden. ‘Als we met plezier voetballen en we hebben het gezellig dan komen de resultaten vanzelf wel. We spelen met de meiden 4-4-2, een aantal snelle buitenspeelsters en meiden in de as die de bal goed kunnen vasthouden hebben me doen besluiten voor dit systeem te kiezen. De ontwikkeling gaat voor het resultaat bij ons. Als we verliezen dan baal ik. Maar als ik in de wedstrijd dingen terug zie waar we op getraind hebben dan maakt dat het verlies voor mij een stuk draaglijker. Als Dinand moest kiezen tussen trainer zijn of zelf voetballen dan zou hij nu niet weten wat hij zou kiezen. Het liefst doet Dinand beiden, ‘prima te combineren, eerst training geven en dan zelf trainen en op zaterdag eerst leider zijn en dan zelf voetballen. Dat zijn mooie dagen, met heel veel lol en plezier.’ Lol en plezier, twee belangrijke woorden voor deze gemotiveerde ras-ASC’er .

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

Gast op Gerner, Lisanne Stokvis De een vertrok via de achterdeur en kwam nooit meer terug, een ander verliet ASC’62 met een goed gevoel en is zonder een bal aan te raken nog regelmatig te vinden op het sportpark. De redactie van de nieuwsbrief geeft in Gast op Gerner die bezoeker de kans om terug te kijken op zijn carrière. In deze aflevering gaat de redactie zelf op zoek naar een uit het oog verloren lid: Lisanne Stokvis. Sinds een half jaar is Lisanne namelijk woonachtig in Noorwegen (Oslo). Dus kon zij haar “kunsten” niet vertonen op de plaatselijke voetbalvelden nabij het Gernerbos. Normaliter is zij speler van het tweede damesteam van ASC’62. Het elftal heeft dus noodgedwongen het gemis van Lisanne op moeten vangen. Zelf bagatelliseert ze de term “gemis” niet als dit ter sprake komt. “Onze leider (Teun van der Kamp, red) belt mij regelmatig of ik ook voor een weekend even terug kan komen, om zo het elftal uit de brand te helpen. De club heeft zelfs aangeboden om de helft van de vliegtickets te betalen. Dus je kunt wel stellen dat mijn afwezigheid op z’n minst een aderlating vormt.” het begin af aan is ze verdediger geweest. Ze geeft namelijk zelf aan dat ze niet in staat is om Tot nu toe kon Lisanne echter niet verleid wor- doelpunten te scoren. “Het is dus lastig om mijn den voor een (tijdelijke) comeback. “Je bent eigen ploeg aan goals te helpen, gezien mijn voltoch zo een hele dag kwijt aan dat heen en weer ledige gebrek aan scorend vermogen. Gelukkig vliegen. En ik denk ook dat mijn vervangers zich werkt dit kwaliteitsgemis ook in omgekeerde zo ook verder kunnen ontwikkelen. Uiteindelijk richting. Het voorkomen van tegengoals gaat mij wordt het team daar alleen maar sterker van.”, stukken beter af.” geeft Lisanne haar beweegredenen om niet in het vliegtuig te stappen aan. Tot haar vertrek naar Oslo afgelopen zomer speelde Lisanne elf jaar bij de damesafdeling Lisanne begon met voetballen toen ze tien jaar van ASC. In die elf jaar is ze twee keer kampioud was. Hiervoor zat ze op turnen, maar dit oen geworden. “Vooral mijn eerste kampioenleek haar toch minder leuk dan voetballen. Vanaf schap, twee jaar geleden, was fantastisch. Dames 1 werd toen na zo’n 10 keer tweede te zijn geworden eindelijk eens kampioen, en kon zo dus promoveren. Hiernaast heb ik niet zo veel hoogtepunten gekend.” Het leukste aan voetballen vindt Lisanne de derde helft. “Na de wedstrijd in de kantine zitten, dat mis ik toch het meeste van alles hoor.” Tegenwoordig studeert Lisanne in Oslo, aan dezelfde instelling waar ook de Noorse massamoordenaar Anders Breivik een studie volgt. Gelukkig is ze echter niet in gevaar voor deze extremist. “Hij zit gevangen en in zijn isoleercel, dus kan ik hem niet tegenkomen. Verder heeft Lisanne het goed naar haar zin in Noorwegen. Qua sporten doet ze het wel wat rustiger aan. “Zo af en toe loop ik nog eens een rondje hard. Maar ik denk wel dat ik weer even in moet komen als ik weer ga voetballen. Traditioneel worden in deze rubriek de mogelijkheden voor een comeback verkend. Desgevraagd laat Lisanne Stokvis weten dat ze na de winterstop weer aansluit bij de vrouwen van Teun van der Kamp. “Als ik straks weer in Dalfsen ben dan ben ik in principe direct weer beschikbaar.” 12

Seizoen 2015—2016

19 december 2015

Dalhuisen drukt zijn stempel In de 44ste minuut stopt Daan Dalhuisen verschrikt een vinger in zijn oor. Scheidsrechter Visser blaast voor de zoveelste keer keihard op zijn fluitje. Het tekent de linksback, die zich deze middag in IJsselmuiden steevast in het hart van de orkaan begeeft en ook nu dichtbij is.

DALFSEN/IJSSELMUIDEN Er zijn voetballers die je niet teveel opdrachten moet geven en het beste het hele seizoen een vaste plek op het veld kunt geven. Er zijn echter ook spelers aan wie taken, verantwoordelijkheden, verplichtingen en andere stalorders niet besteed zijn en die als een veulentje zo vrij over de grasmat galopperen. En dan is er nog de laatste categorie: de multifunctionele voetballer die het teambelang nooit door het individuele laat overvleugelen en vanaf de eerste minuut tot ver in blessuretijd ten strijde trekt. Tot dat laatste soort behoort ook Daan Dalhuisen, deze keer centraal in de inmiddels veelgeprezen rubriek ‘De Analyse’. De verdediger, in het verleden ook als doelman of puntspeler ingezet, stort na 95 minuten in het schemerduister van IJsselmuiden ter aarde. De longen liggen er dan figuurlijk naast, de punten gaan naar de thuisploeg na een laat doelpunt. Ruim in buitenspelpositie gemaakt, heeft ook onze linksback geconstateerd, maar de puf ontbreekt om er na afloop veel consternatie van te maken. Dat de energie langzaam is weggeëbd mag geen wonder heten, getuige de 21 (!) duels die Dalhuisen met de rechtsbuiten en waar nodig de spitsen van de tegenpartij uitvocht. Veertien besliste de geboren Heinöer maar naar Dalfsen getransfereerde verdediger er in zijn voordeel. Acht daarvan met het hoofd, wat meer zegt over het spel van tegenstander IJVV dan dat de hoge positie van die club op ranglijst doet vermoeden. Lange halen, snel thuis, van dat soort werk. Het verwerken van hoge ballen van achteruit horen als traditie tot het vaste takenpakket van de achterhoede. Toch lukt het Dalhuisen opmerkelijk vaak ook nog voor een goede voortzetting te zorgen.

Seizoen 2015—2015

19 december 2015

Die opmaat naar degelijkheid wordt in het eerste kwartier al gelegd, want al in de eerste minuut zet Dalhuisen de toon door kordaat en krachtig in te grijpen als een klutsbal in het bezit van de opponent dreigt te belanden. De bal vliegt weliswaar over de zijlijn richting de hoge IJsseldijk, maar zijn directe tegenstander doet snel een stap achteruit. ‘Hier valt vanmiddag niks te halen’, is de conclusie van diens nonverbale lichaamshouding. Die stille status verandert als de aanvaller even later ligt te kermen op de grond, waarna Dalhuisen snel de scheidsrechter inschakelt om verzorging te bieden. Dat die niet in die paaipoging trapt blijkt aan het eind van de middag, maar dat kan op dat moment nog niemand vermoeden. Naarmate de eerste helft vordert en ASC’62 meer vrije trappen om en nabij het zestienmetergebied van IJVV krijgt verschuiven de looplijnen van Dalhuisen naar voren. Na een kwartier ligt de bal op schootsafstand klaar en heeft de ASC’er een ziedend schot in gedachten. Groot is dan ook het misbaar, als een vleugelaanvaller de bal voor zijn voeten wegplukt. Toch zal de linksback uiteindelijk nog een schot op doel loslaten. De bal dwarrelt echter links naast het doel en rolt met een tergend, stroperig tempo de achterlijn over. Karakteristiek voor verdedigers is dat ze zich na zo’n mislukte poging vaak weer tot hun taak beperken, en die vervult Dalhuisen voor de rest van het duel met verve. Even voor rust verliest hij de controle - de lezer mag zelf bepalen of ‘hij’ naar scheidsrechter of speler verwijst - en krijgt Dalhuisen een gele kaart. Toch een smetje op de wedstrijd die zich voor het grootste gedeelte op de helft van IJVV afspeelt. Juist dan is het voor een defensie moeilijk zich te onderscheiden en blijft het oppassen geblazen. Net als bij de 1-0 overigens, die in de eerste helft valt en waar Dalhuisen zich toch ogenschijnlijk iets te makkelijk laat uitkappen en zijn directe opponent met links in de verre hoek ziet scoren. Na 86 minuten komt ASC’62 meer dan verdiend op gelijke hoogte en Dalhuisen heft beide armen in de lucht. Die gaan tien minuten later even rap naar beneden, als IJVV de winnende binnen prikt. En zo komt toch een wat treurig eind aan een toch al ijskoude decembermiddag. Met 13 goede passes, 5 matige en 3 slechte overlegt Dalhuisen prima rapportcijfers aan zijn immer kritische thuisfront. Voor vandaag koopt echter niemand daar wat voor en dus wordt de terugreis morrend aanvaard. Toch kan ASC’62 ook voor de tweede seizoenshelft het volste vertrouwen hebben in haar eigen achterhoede, getuige het spel van Dalhuisen en zijn metgezellen. Zij zijn de olie die de aanvalsmachine aan het draaien moeten houden. Want uiteindelijk worden alleen daar de knikkers verdeeld. Passes: 21 (13 goed, 5 matig, 3 slecht) Duels: 21 (14 gewonnen, 7 verloren) Schoten: 1 (naast) Onderscheppingen: 3

Sponsorcommissie STERSPONSOR

Bert van Bruchem, directeur Volvo Nieuwenhuijse Zwolle-Meppel sponsort de wedstrijdbal voor de wedstrijd van Heren 1 op zaterdag 26 September jl.

SHIRTSPONSOR De spelers van de ASC-pupillenteams – E1, E2, E4, E5, E6 – spelen al enige tijd in shirts van Bouwcenter Schippers. Fotograaf Henk Meulenbelt kreeg met enige moeite de ruim veertig pupillen netjes in het gareel en maakte hier een mooi plaatje van. De E-pupillen zijn altijd ruim vertegenwoordigd bij ASC’62, aan het eind van het vorige seizoen voetbalden er maar liefst tien E-teams. Schippers, zelf groot voetballiefhebber, op donderdag en zaterdag in een ASC-leidersjas en op zondag in SVD-wedstrijdtenue, bood de vijf teams ter aanmoediging ook nog eens consumptiebonnen aan die door de leiders in het clubgebouw besteed kunnen worden.

14

De enthousiaste directeur/eigenaar Richard Schippers sponsort naast ASC’62en SVD nog meer verenigingen. Niet alleen op sportgebied maar ook voor scholen, buurtverenigingen en ander maatschappelijk terrein. Eigenlijk kan men voor alles aankloppen bij Schippers bouwcenter. Samen met Marcel Schepers van Roessink Projectinrichting maakt Richard zich ook sterk voor het meisjesvoetbal. Mede door de jaarlijkse ASCLadies Night is het aantal voetballende meisjes binnen onze vereniging sterk toegenomen. Dit jaar speelt er bij de B-, C-, D- en E-teams overal 1 meisjesteam en zijn er ook een aantal meisjes die in gemengde teams meespelen.

Seizoen 2015—2016

19 december 2015

Sponsorcommissie BASISSPONSOR

Freddy Pruim, eigenaar van de internationale bedrijven NedSeal en Accusense Benelux, overhandigt de wedstrijdbal voor de wedstrijd van Heren 1 op zaterdag 14 november jl. aan ASC-voorzitter Bert Visscher.

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

15

De visie van Louis van Gaal In deze serie reiken we elke editie een favoriete oefenvorm aan van Van Gaal. Eén van Nederlands beste trainers ooit, is duidelijk in zijn communicatie maar ook in zijn oefenstof. In deel 3: 4 TEGEN 2, POSITIESPEL Instructie 2 keer raken (20x20m) 2 keer raken (8x8m) / 2 keer, 1 keer raken (na elke bal die 1 keer geraakt is mag de volgen de bal 2 keer geraakt worden, na 2 keer raken moet de volgende bal weer 1 keer geraakt wor den) / 1 keer raken Speeltijd 45 a 60 seconden Wedstrijdvorm: aantal onderscheppingen door de 2 verdedigers tellen Aandachtspunten Balsnelheid aanpassen aan de situatie De verdedigers moeten de momenten van balverovering leren herkennen (hoge bal, bal met stuit, te trage pass, slechte aanname) De verdedigers moeten onderling samenwerken (druk op de bal zetten, de dieptepass voorkomen) Een onderschepping houdt in dat een verdediger de bal onder controle krijgt en naar de trainer speelt of dat een verdediger de bal buiten het speelveld speelt. Het is niet de bedoeling dat de verdedigers ballen keihard wegschieten. Het is niet voldoende wanneer een verdediger de bal raakt, waarna de balbezitters in balbezit blijven. In de wedstrijd is het raken van de bal ook niet voldoende!

dan uiteindelijk maar 1 keer raken en mogen in principe niet van hun lijn af. Zij moeten wel lichtvoetig op hun lijn bewegen waardoor zij steeds aanspeelbaar zijn. Hierdoor worden de spelers voortdurend gedwongen zo vooruit te denken dat er steeds afspeelmogelijkheden ontstaan. Daarnaast wordt een grote technische vaardigheid in het 1 keer raken gevraagd. Ook hier is het aanpassen van de balsnelheid het tactische middel om de voetbalsituatie op te lossen

Opmerkingen 4 tegen 2 laat Van Gaal regelmatig spelen in een kleine ruimte van 8x8m. De spelers mogen de bal in balbezit

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

16

Kop ‘em in - door Dick Schuttert In die tijd heb ik ook nog tegen ASC`62 gespeeld op de vuilnisstortplaats aan De Stokte en later op de velden aan de Polhaarweg. Ook voetbalden we toen tegen “Veldzicht” de instelling voor langdurig gestraften uit Balkbrug. Bij thuis en uitwedstrijden stonden er 4 bewakers met geweren om het veld. Dat was toen allemaal mogelijk je moet er niet aan denken wat er kon gebeuren als er iemand van door was gegaan. Later mochten ze geen uitwedstrijden meer spelen. Na wat omzwervingen ben ik in 1970 in Dalfsen gaan werken en wonen en meteen lid geworden van ASC`62. Het sportpark Gerner was toen net geopend. Wat een prachtige accommodatie had men in Dalfsen. De eerste jaren heb ik het 2e gespeeld en daarna afgezakt naar de veteranen. Dat waren bijzondere gezellige jaren. Je speelde elk jaar vaak tegen dezelfde tegenstanders. Daar ik het vooral van mijn inzet moest hebben (de laatste jaren voorstopper) was ik op m`n 42e op en ben ik gestopt met het actieve voetballen.

In 1961 ben ik lid geworden van de enkele jaren daarvoor, o.a. door jouw vader, opgerichte voetbalvereniging in Ommen. Mijn leraar op de Mulo, de heer Jurjens, was voorzitter en trainer van OZC. Hij stimuleerde het om lid te worden van de voetbalvereniging om zo voldoende leden te krijgen.

Ondertussen was ik bestuurslid geworden en heb ik mij in die functie bezig gehouden met o.a. ledenadministratie, lagere senioren elftallen, velden, enz. Gelijktijdig werd ik voor ASC`62 consul van de KNVB. Dat heb ik ongeveer 25 jaar gedaan, de laatste 5 jaar zelfs als district consul. Dat hield o.a, in om in de wintermaanden elke zaterdagmorgen om 7.00 uur de velden te keuren. Daar in de jaren 80 ook de hockey en korfbal gebruik moesten maken van de voetbalvelden en kleedkamers konden wij als ASC niet meer alleen beslissen over de indeling. Daarom maakte ik elke donderdagavond samen met vertegenwoordigers van SVD, hockey en korfbal een indeling van de velden en kleedkamers. Twee elftallen gelijktijdig in één kleedkamer was toen heel gewoon. Na mijn actieve voetbal periode ben ik jaren als bestuurslid mee geweest bij uitwedstrijden met het 1e elftal.

Omdat er nog geen juniorenelftallen waren begon ik als snelle rechtsbuiten in het tweede. Waarin ik tot mijn vertrek in 1967 uit Ommen heb gevoetbald. We zijn in die periode zelfs nog een keer kampioen geworden. In welke klasse?, geen idee.

Zaterdags bezoek ik de wedstrijden van het 1e elftal thuis en uit nog steeds als fanatiek supporter samen met enkele vaste getrouwen uit de veteranen periode. Waarna we de wedstrijd in de kantine uitvoerig na beschouwen.

In de 60 jaren kwam het zaterdagvoetbal in deze omgeving net op gang met veel nieuwe verenigingen met slechte velden en soms geen kleed accommodaties. Bij OZC voetbalden we toen in het Laarbos achter de ijsbaan. Voor de tegenstanders was er een berging voor tuingereedschap om zich om te kleden. Als thuisspelers moesten we ons buiten omkleden. De meesten kwamen in voetbaltenue naar het veld. Water was er niet dus na afloop zo van het veld en ongewassen naar het club café om na te praten.

Je kunt je voorstellen dat ik zo goed als alle voetbalvelden in Oost Nederland weet te vinden. Mijn laatste klussen voor ASC waren het maken van de plannen voor herindeling (trainings)velden en parkeerplaatsen. De uitvoering van de aanleg van de kunstgrasvelden en verplaatsen hoofdveld heb ik als vertegenwoordiger van ASC begeleid. Dat ik lid van ASC`62 ben geworden, daar heb ik geen moment spijt van gehad.

Jan, ik kan mij niet herinneren dat ik eerder een voorzet van jouw heb geprobeerd in de koppen. Dat wij beiden lid waren van OZC is al een hele tijd geleden.

Bij de verenigingen waar we tegen speelden was het vaak weinig beter. Meestal een schaftkeet met een melkbus met water of omkleden in de plaatselijke kroeg met de kleren onder het biljard zoals bij het beruchte NKVV. Daar deed je in de rust de kleren in de auto die naast het veld werd gezet om na de wedstrijd zo gauw mogelijk in de auto te springen en dan wegwezen want als je had gewonnen moest je oppassen om geen klappen krijgen van de toeschouwers.

17

Naast het prestatieve is ook de gezellige en sociale kant bij ASC`62 voor mij heel belangrijk. Daar mensen van buiten Dalfsen zich goed thuis kunnen voelen bij ASC`62 geef ik de voorzet aan een ander persoon, waar ik nog wel enkele keren samen mee heb gevoetbald, die geboren is in Ommen, en heel actief is geweest en nog is bij ASC te weten:

Herman Baarslag.

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

Afscheid Bertus Marsman Dokter Bertus, dank voor een decennium! Een schouder uit de kom, wat harde hamstrings en een stijve rug. Het is een gemiddelde donderdagavond als de wachtrij in de nog altijd splinternieuwe verzorgingsruimte van Bertus Marsman uit begint te dijen. Met kenmerkende lach hoort hij aan wat de gehavende selectiespelers dit weekend zoal weer uitvraten, zijn handen onderdompelend in de olie die het kneden van de spieren moet vergemakkelijken.

” Tijdgebrek dus, maar toen zo’n zelfde oproep twintig jaar later weer opdook was hij er als de kippen bij. “Het had me altijd al leuk geleken. De club kende ik alleen van naam en op het gebied van sportverzorging was ik nog een broekie. Ik had een diploma, maar moest het echte werk nog leren. Toen heb ik tijdens een wandelingetje op zondagavond een brief bij Gert Buitenhuis door de bus gedaan, en op maandag werd ik direct gebeld voor een gesprek.” Cultuurshock Bertus, die vandaag (19 dec.) 60 wordt, groeide op in Ommen, woonde voor zijn studie even in Leeuwarden en kwam daarna via Genemuiden in 2001 in Dalfsen terecht. Voetballen deed hij heel even bij OZC, maar daarna was het toch voornamelijk volleybal. Tot hij in de rol van verzorger bij ASC belandde. “Dat was toch wel even een cultuurshock”, erkent de kersverse opa. “Ik zat bij Ouvol in Oudleusen, daar is het allemaal wat kleiner, wat compacter. En alles is binnen.” Maar hoewel je volleybal in sets speelt, was de derde helft ook in De Wiekelaar een begrip. “Alleen is het hier zoveel drukker. Overal teams: mannen, vrouwen, alles door elkaar. Het zit helemaal vol. En ASC is echt een netwerk, met veel families en hechte vrienden.” En, geeft Bertus toe, hij vindt de voetbalwereld wel een tikkeltje lomper. “Maar van de spanning en de sfeer eromheen heb ik altijd erg genoten. De gekkigheid en de lol die je met elkaar hebt. Ik zal de groep daarom wel missen.”

"In januari moet ik beschikbaar zijn voor een operatie aan mijn hartklep"

"Het leek me altijd al leuk om sportverzorger te worden" Deze gemiddelde donderdag is voor Bertus, bijgenaamd Brutus of de Dokter, onderdeel van zijn laatste loodjes in dienst van ASC’62, waar hij intussen tien jaar geleden terecht kwam. Jaren daarvoor had hij al eens een ASC-advertentie met de tekst ‘sportverzorger gezocht’ in de krant zien staan. Die bleef bij Bertus al die tijd in het achterhoofd zitten. “Ik zat toen zelf opgroeiende kinderen, was druk met werk, zat op volleybal en gaf nog training ook. Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

Operatie Zijn besluit om te stoppen was weloverwogen. “Ik had al bedacht dat dit mijn laatste seizoen zou zijn. We zijn net opa en oma geworden en dan gaat je leven er ook een beetje anders uitzien, daar wil je niet teveel van missen.” Dat hij dat laatste seizoen niet helemaal afmaakt is echter wel noodgedwongen. “In januari moet ik beschikbaar zijn voor een operatie aan mijn hartklep. Die kan wel zes uur duren, dus dat is behoorlijk ingrijpend. De specialisten zeggen dat ik pech heb gehad, omdat ik een klep heb die lekt. Omdat het hart dan extra moet pompen, gaat de spier groeien en dat is niet de bedoeling. Daardoor moet ik na de vorige operatie nu opnieuw onder het mes.” Daarmee hoopt hij met name dat zijn chronische vermoeidheidsverschijnselen – qua lichamelijk vermogen zit hij een vijfde onder de standaard – verholpen worden. 18

vervolg Bertus Marsman Revalideren Het hersteltraject is vervolgens niet van de lucht, herinnert Bertus zich van de vorige ingreep. “Als je uit zo’n operatie komt dan zit je qua conditie echt op nul komma nul. Je mag het ziekenhuis pas uit als je trap kunt lopen, en in de eerste zes weken kom je daarna niet verder dan voorzichtig wat kleine rondjes lopen door de wijk.” Pas dan begint de revalidatie volgens de ervaringsdeskundige echt. “Dan komt je bij de fysio, waar je allerlei balspelletjes en conditionele oefeningen doet om kracht en vertrouwen te tanken. En je gaat met ‘lotgenoten’ in gesprek over je situatie, leefstijl en doelstellingen”, beschrijft Bertus de periode waaraan hij al met al bijna een half jaar kwijt zal zijn. En ondanks de stevige risico’s die de operatie met zich meebrengt is de afzwaaiende verzorger er nuchter onder: “Ik zie er wel tegenop, maar ik kan me er ook wel aan overgeven. Ik heb geen keus.”

"Zijn duim stond precies verkeerdom" Bijzondere blessures Nuchter bleef hij ook onder de diverse ernstige blessures die de revue in zijn tien dienstjaren passeerden. Zoals de bekende bovenbeenblessure van keeper Mark van Lenthe. “Dat had ik nog nooit gezien. Maar ik heb er wel van geleerd, want als zoiets opnieuw dreigde kon ik spelers snel naar de dokterspost sturen.” Bij die dokterspost kwam Bertus overigens ooit met Arjen Stokvis. “Dat was wel een komische blessure. Zijn duim stond echt precies verkeerdom. Hij kermen van de pijn natuurlijk. Bij de eerste hulp hebben ze ‘m toen weer recht gezet. Zo heb ik ook weleens een knieschijf langs zien komen die helemaal verkeerd zat. Ik dacht eerst dat ‘ie gebroken was, maar het ambulancepersoneel kon ‘m terplekke gelukkig weer recht duwen. Dat was wel heel naar om te zien.” Maar ziet hij nou liever dat ASC wint, of dat hij een speler bijtijds kan klaarstomen? “Mijn aandeel is maar marginaal hoor, maar als de trainer aangeeft dat hij een speler er graag bij wil hebben en het lukt door een bepaalde bandage, maar we verliezen wel met 0-1 dan ben ik toch blij als het met die speler goed is gegaan.” Alex en Ard Inmiddels is het de zaterdag van zijn laatste thuiswedstrijd. Op de stoel naast hooftrainer Marcel Waaijer aanschouwt hij de ploeg waarmee hij zoveel meemaakte. Hoewel: “Berry Roeberts is de enige die er toen ik begon ook al bij zat. Het is leuk om de jonge jongens erin te zien groeien, maar je raak toch ook wel verknocht aan het oude vertrouwde. Als je dat ziet verdwijnen vervreemd je zelf ook een beetje. Maar dat is een karaktertrek”, 19

weet Bertus van zichzelf. Hoogtepunten kan hij op twee handen nauwelijks tellen. “De twee promoties waren natuurlijk erg mooi, en afscheidswedstrijden van jongens uit het eerste waren heel erg bijzonder. Vooral die van Ard Dwars en Alex Scherpenkate, waarin Bert Pekkeriet een goal maakte. Dat hij, net als Bram Steen, zo betrokken is, is sowieso al heel mooi.”

"Als ik met de waterzak het veld in liep, liet ik even subtiel horen wat ik van de arbitrage vond" Mondje dicht! Toch is de doorgaans goed gemutste Bertus ook wel eens boos geweest. Onlangs nog, toen ineens de helft van de bidons weg was. “Als ze slordig met materiaal omgaan dan maakt me dat wel boos, ja. En tijdens wedstrijden greep ik het moment dat ik met de waterzak het veld inliep aan om even subtiel te laten horen wat ik van de arbitrage vond. ‘Tegenwoordig mag ook alles’, ‘Dat hier niet voor gefloten wordt’, dat soort dingen. Daar gingen scheidsrechters ook wel eens op in. ‘Mondje dicht hè!’ ‘Jij je ding en ik m’n ding’. Dan zeg ik ook netjes sorry, maar dat is het spelletje dat je speelt.” Aan dat spelletje komt een einde nu ook de laatste uitwedstrijd, in IJsselmuiden achter de rug is. De waterzak is voor het laatst geleegd, de verbandjes opgerold en de koffer zit definitief dicht. Tijd om bij de Hof van Dalfsen te genieten van zijn welverdiende afscheid.

Bertus bedankt!

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

De ASC-er Yoren Dam Van welke voetbalclub ben je fan: Ajax en Bayern München Wie vind je de beste speler van ASC: Jan Willem van Veen (red. Appe, oom van Yoren). Ik leer veel van hem, ook wat je juist niet moet doen. Hij kan erg goed verdedigen. Ook kan hij erg goed gele kaarten pakken. En wie van heren 1? Ongetwijfeld Chiel Pasman. Hij heeft een goeie techniek en een fantastisch schot. Welke bekende voetballer: De beste speler van Ajax vind ik Gudelj, dat is mijn voorbeeld. Welk stadion vind je het mooiste: Amsterdam Arena Wat vind je het mooiste tenue: Het nieuwe uittenue van Barcelona, geel blauw Welke muziek luister je graag: Luister ik niet echt

Naam: Yoren Dam Woonplaats: Dalfsen ASC’er sinds: 8 jaar, begonnen bij de kabouters School: Thomas à Kempis college in Zwolle Broertjes of zusjes: ik heb een broertje, Stijn In welk team speel je en waar staan jullie momenteel: Ik speel in D1, mijn trainers zijn Emiel Slot en Mees Bartels. Mees speelt bij Heren 1. Emiel speelt bij de lagere senioren. We staan nu op de 3e plek. Be Quick staat bovenaan, maar die krijgen alle jongens die afvallen bij PEC en dat zijn hele goeie spelers. Heb jij niet ook een uitstapje gemaakt naar een andere club? Ja, ik heb bij PEC gespeeld en bij FC Twente. Ook heb ik voor de KNVB gespeeld. Ik heb met met ASC’62 C1 tegen dames C van CSE* gevoetbald in het station van PEC, we hebben toen met 2-1 gewonnen en de trainers vonden mij ‘men of the match’. (dit werd hem even ingefluisterd door zijn trotse vader Peter Dam ) *Center of Sports and Education Ook een keer speelden we op het hoofdveld bij PEC en toen waren er allemaal hooligans en politie die met elkaar ruzie maakten. Later bleek dat dit een oefening was voor de ME, maar dat wisten wij op dat moment niet. Dat was wel spannend. Waar sta je in het veld: rechts midden Wat doe je het liefst op training: afronden

Televisie: Samenvattingen van voetbal kijken wij thuis altijd. En soms een keer ‘the voice’ Hobby’s naast voetbal: voetbal op laptop spelen Waar ga je graag naar toe op vakantie:. Spanje, mooi weer en strand Wat speel je het liefst, Fifa of PES : Beide, liefst Fifa. Ik ben dan altijd Bayern München Damesvoetbal? Saai om naar te kijken. Welk beroep zou je later graag willen doen: Profvoetballer anders weet ik het niet. Misschien iets met gymleraar of in ieder geval iets met sport. Wat is je wens voor later: Leuk gezin en leuke kinderen, als ze maar voor Ajax zijn. Waar doen je ouders de boodschappen: Jumbo Wat is je lievelingseten: Italiaanse stoofpot, dat is pasta met vlees en wortelen. Dat is een goede bodem voor het voetballen. Een lekker broodje knakworst gaat er ook altijd wel in. Met wie zou je wel eens een dag willen ruilen: Met een miljonair, dan zou ik een dikke auto kopen Stel je hebt 100.000 euro die je mag gebruiken om te investeren in ASC, wat zou je dan doen? Extra kunstgras aanleggen, een mooie kantine (red. clubgebouw) bouwen en andere trainingsvelden aan laten leggen, deze zijn erg slecht.

Beste/leukste trainer die je hebt (gehad): Joren Wat is de leukste activiteit die je ooit hebt meeDrost. Ik heb veel van hem geleerd, hij is een gemaakt bij ASC? Het Fifa-toernooi vond ik het leuke trainer. Joren speelt nu bij ZAC in Zwolle. allerleukste, dat wil ik dit jaar wel weer doen Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

20

ANALYSE Philip Sibelt komt, drinkt en overwint GERNER Het schaatsseizoen is inmiddels weer in volle gang, en voor het eerst heeft een mens de vijfhonderd meter binnen de 34 seconden afgelegd. Een prestatie, vergelijk het met de eerste man op de man, de geslaagde vlucht van de gebroeders Wright of het ontdekken van Amerika. Bij ASC’62 zijn we gek op records, en een onzichtbare jury heeft in de eerste editie het bierdrinktempo van Philip Sibelt onder de loep genomen. Sibelt, doorgaans een veelscorende aanvaller binnen ASC’62 en een graag geziene gast bij de plaatselijke horeca en middenstand, nam voor deze poging de eerste slok van zijn Heinekenfles op zaterdag 12 december in het clubgebouw. Waar de regerend dartskoning van ASC’62 normaliter – met de klemtoon op de laatste twee lettergrepen – rap van start gaat en zichzelf vaak over de finish moet slepen, heeft hij nu een andere tactiek bedacht. Rustig zet hij de flessenhals aan zijn lippen om het eerste gerstenat via zijn spraakorgaan en slokdarm in zijn goedgetrainde lever te laten glijden. Dan neemt zijn poging al heel snel een opmerkelijke wending. Of het de elementen zijn – een goed gevulde praattafel – of een plotseling opkomend blaasprobleem zal nooit duidelijk worden, maar plots beent Sibelt richting de klapdeuren om linksaf te slaan naar het toiletgedeelte. De tweede slok wordt dan ook pas op 4 minuten, 33 seconden en 9 honderdste na het fictieve startsignaal genomen. En ook de derde slok – 6,28.70 – laat toch even op zich wachten. Sibelt herpakt zich echter en zet een extra tandje bij. Zijn lengte is bepaald niet in zijn voordeel, simpelweg omdat de niveauverschillen – zelfs Pythagoras moet moeite hebben met deze kwestie - tussen tafel, flesje, mond en arm een flinke dosis doorzettingsvermogen vragen. Maar dat heeft deze deelnemer wel degelijk, en op 6,42,36 is het alweer raak. Dan toch weer een terugval, ook omdat Sibelt wordt afgeleid door het barpersoneel dat al schreeuwend de aandacht vraag van de rechtmatige eigenaar van een broodje kroket.

van Sibelt met de minuut warmer. Dat moet anders, denkt de zichtbaar geïrriteerde Hijser van de Westerhof, waarna hij het op 9,06.47 opnieuw probeert. En 18 seconden later – de jury klokt 9,24.51 - ligt de zesde teug al in het mandje. Over het ietwat trage tempo mag menigeen zich dan verbazen, het drankvolume dat in de gebolde wangen van deze kandidaat nog even wordt gecentrifugeerd liegt er niet om. Ook op 11,33.33 een ferme slok en een minuut later – 12,36.48 – wordt bij kantelbeurt acht het kritische etiketpunt bereikt. Via 14:21,49 en 16:36,53 – voor de afwisseling twee nipjes – gaat het naar het laatste restje. Ook Sibelt kijkt dan al oogluikend naar het volgende met koude druppeltjes bedekte groene flesje, en besluit deze klus voor eens en altijd te klaren. Het ‘gewonde dier’ vecht nog een minuut of vijf voor zijn leven, maar heeft ook op deze agressieve alcoholaanval geen antwoord meer. Sibelt knelt met zijn rechterknuist nog wat harder, laat de zwaartekracht resoluut zijn werk doen en tikt na 17:37,89, 18:43.07 uiteindelijk in dertien slokken af. Het eerste ASC-ronderecord komt uiteindelijk te staan op 20:17.69. Het kadaver verdwijnt in het kratje, waarna de het peloton pimpelaars aan tafel op jacht gaat naar een nieuw slachtoffer. Dat doet de wedstrijdleiding Dat wordt ook, en in de volgende nieuwsbrief zal het steeds verslag doen van een poging om het record van kouder, en Philip aan te scherpen. het pilsje Geniet, maar drink met mate!

21

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

Stadionpuzzel

Horizontaal 2. La Bombonera 4. Bosuilstadion 5. Estadio Vicente Calderón 9. Selhurst Park 10. De Koel 11. Stadio San Nicola 13. Estadio Ramón Sánchez Pizjuán 16. Sukru Saracoglustadion 17. Offermans Joosten Stadion 19. Parc des Princes 20. Estadio Mestalla 23. Signal Iduna Park 25. Stadio Artemio Franchi 26. The Den 27. Weserstadion 29. Anfield 30. Gelredome Verticaal 1. Maksimirstadion 2. Griffin Park

Vul de bij de stadionnamen horende voetbalclubs uit binnen– en buitenland in.

3. Parkstad Limburg Stadion 6. Celtic Park 7. Old Trafford 8. Elland Road 12. Apostolos Nikolaidis Stadium

De letters in de vakjes met blauwe balletjes leveren na wat puzzelen drie namen op van wereldberoemde voetbaltempels.

14. Commerzbank-Arena 15. De Langeleegte 18. Stadio San Paolo 21. Volkswagen Arena 22. Juventus Stadium

Stuur je antwoord op naar [email protected] en win! Succes!

24. NSK Olimpiejsky 27. 't Kuipje 28. Santiago Bernabéu Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

22

Welke twee mensen zijn hier geswapt Ook de redactie van de digitale nieuwsbrief gaat helemaal mee met de nieuwste apps. Raad welke twee mensen hier geswapt zijn en win de titel van ASC’62 facefapper van de maand. Je kan je antwoorden doorgeven aan Arjan Bosch via [email protected]

Kersttoernooi in de Trefkoele+ Maandag 21 en dinsdag 22 december staat de Trefkoele+ in het teken van het traditionele Kersttoernooi. De C-, D-, E- en F-jeugd van SV Dalfsen en ASC’62 spelen om de felbegeerde bokaal en natuurlijk de taart. De organisatie heeft de teamindeling en wedstrijdschema’s bekend gemaakt. Kijk snel op de site van SV Dalfsen of van ASc’62 waar en wanneer jij verwacht wordt. Veel plezier en veel succes!

23

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

Clubinformatie “ASC’62 is een bruisende voetbalvereniging met 9 herenteams, 3 damesteams (en 3 damesteams 7 tegen 7), 11 juniorenteams (zowel jongens- als meisjesteams), rond de 20 pupillenteams en minipupillenvoetbal. Naast de actieve sporters heeft de vereniging vele vrijwilligers en bezoeken wekelijks honderden mensen ons sportpark. Binnen Dalfsen neemt ASC’62 in social en sportief opzicht een belangrijke plaats in. Uitgangspunt van de vereniging is om met plezier de voetbalsport te bedrijven, waarbij het beleid mede ook gericht is op het behalen van prestaties. Respect, waardering, open communicatie en een goede omgang met elkaar, de tegen stander en andere partijen staan bij ons hoog in het vaandel.”

VOETBALVERENIGING ASC’62 Voorzitter:

Bert Visscher 0529 432 676 / [email protected]

Secretaris:

Carolien Pasman 0529 435 606 / [email protected]

Ledensecretaris:

Geja Uitslag-Ekkelenkamp 0529 458 188 / [email protected]

Voetbalzaken:

André Ekkelenkamp [email protected]

Informatie opzeggen voetbal Voor 1 juli met een opzegtermijn van vier weken (dus voor 1 juni) bij de ledensecretaris. Verhuizen en andere wijzigingen: doorgeven aan de ledensecretaris.

Vacatures Vrijwilligers heb je altijd nodig en kun je niet genoeg hebben. Ben jij iemand die binnen onze vereniging een actieve rol wil vervullen en heb je interesse in één of meerdere van onderstaande vacatures? Neem dan contact op via de website (clubinformatie > vacatrures). Ook wanneer je ideeën of tiips hebt betreffende het vrijwilligerswerk binnen de vereniging kan je dit doorgeven via het contactformulier op genoemde websitepagina. Huidige vacatures - Tenuecommissie, wie wil meehelpen om gedurende het seizoen het kledingplan uit te voeren; – Bardienst (2 personen) voor zaterdag (12:30 – 17:00 uur); – Wedstrijdsecretaris heren selectieteams (H1 t/m 3); – Scheidsrechterscoördinator; – Technisch coordinator keepers; – Trainer/trainster dames 3; – Wedstrijdsecretaris C-junioren; - Bestuurssecretaris; - Technisch coordinator D-pupillen m.i.v. seizoen 2016-2017; - Technisch coordinator C-junioren m.i.v. seizoen 2016-2017; - Technisch coordinator herenselectie 1 t/m 3; - Assistent-trainer heren 1 met ingang van seizoen 2016-2017; - Hoofd jeugdopleiding met ingang van seizoen 2016-2017 (kan per direct ter voorbereiding instromen); - Lid/hoofd technische commissie damesvoetbal met ingang van seizoen 2016-2017; - Keepertrainer selectiekeepers senioren en junioren met ingang van seizoen 2016-2017.

Seizoen 2015—2016,

19 december 2015

24