Van New York naar
Niagara Falls On the road met Herman Melville
12 |
Een autoroute vanuit New York, over de kustwegen van Connecticut, Rhode Island naar Massachusetts en dan westwaarts, naar de donderende Niagara Falls. Onderweg stoppen we bij Mystic Seaport, Martha’s Vineyard en een zomerhuisje van 170 miljoen dollar. Tekst & fotografie: Teake Zuidema
in De haven van New York 6 uur 28, in de ochtend. Ik tuur vanaf Pier 16 over het water van New York’s East River naar het oosten en zie onder het silhouet van de Brooklyn Bridge een gloeiende bal opkomen. Ik draai me om. Het eerste zonlicht botst tegen de glazen wanden van One World Trade Center, de nieuwe wolkenkrabber die zo pedant boven de skyline van Manhattan uittorent. Is het echt al 14 jaar geleden dat die Twin Towers... Het is nog stil aan Southstreet Seaport. Een groepje bejaarde Chinezen doet ochtendgymnastiek op een disco-uitvoering van Beethovens Negende. ‘Alle Menschen Werden Brüder’, maar dan in het Kantonees. In de verte hoor ik de monotone dreun van het verkeer op de Brooklyn Bridge. Alle vallen en touwen van de zeilschepen die langs Pier 16 liggen afgemeerd – de Peking en de Wavertree – klapperen zachtjes in de wind. Het zijn museumstukken, die zeilschepen, overblijfselen van de tijd dat dit de bruisende haven van New York was. Southstreet Seaport was ooit een woud van scheepsmasten. Dat staat op een grote, korrelige foto in zwart, wit en grijs op Pier 17. In de 19de eeuw arriveerden hier dag en nacht stoomboten met migranten uit Liverpool, zeilschepen met melasse uit Cuba en walvisvaarders afgeladen met blubber en olie. Als ik mijn ogen sluit kan ik het bijna horen: een schreeuwende bootsman, krakende zeilschepen, klapperende touwen, een huilende vrouw en het plonzen van jongetjes die naakt het donkere rivierwater in duiken. Verder stel ik me voor dat een oudere douanebeambte, met gebogen rug en in een versleten zwart pak, zwijgend toekijkt hoe een Chinese theeklipper wordt gelost. Ooit was deze New Yorker zelf een zeeman, een jonge avonturier en bovenal een veelbelovend schrijver. Nu slijt hij zijn laatste dagen met het tellen van balen thee. De afkeer van zijn werk staat voorgoed in zijn gezicht gegrift. Zijn naam: Herman Melville. Het boek dat hem ruïneerde was getiteld ‘Moby-Dick of De Walvisch’.
van NYC naar Niagara Falls
Écht interessant Amerika
Foto’s pagina 12 & 13: > Een boot vol passagiers kruipt langzaam naar de muur van water, de Canadian Falls, onderdeel van de Niagara Falls. Pagina 15: > Op de Brooklyn Bridge, bij de start in New York. > Twee zeilschepen, de Peking en de Wavertree, liggen afgemeerd langs Pier 16. > ‘In the old days werd alles in vaten verpakt’, aldus yankee en cooper (kuiper) Mark. > Elke fish-shack rond Mystic is goed voor een broodje warme kreeft. > De muziekkamer van The Breakers, het gouden zomerpaleis van de Vanderbilts.
14 |
Genoeg gefantaseerd. Op de New Jersey Turnpike of de New York State Thruway moet je wel weer even met je kop in het hier en nu zijn: uitkijken, invoegen, tol betalen, inhalen, politiewagen zien, pootje van het gas en bedenken dat de snelheidsmeter mijlen aangeeft, niet kilometers. Toch fijn zo’n automaat: ik kan met links sturen terwijl mijn rechterhand een beker koffie van Starbucks vasthoudt. Opletten nu, die Peterbilt-vrachtwagen slingert raar over de weg. Laten we het over één ding eens zijn. Een reis in Amerika is geen echte road-trip wanneer je als een asfaltjunkie vastgeplakt zit aan vier- en zesbaanswegen. Het landschap van malls, benzinestations en service-plaza’s langs de snelweg wordt al gauw net zo saai als de vloerbedekking in een goedkoop motel. De andere kant van de medaille: over de secundaire wegen kun je wel een maand onderweg zijn van New York naar Niagara Falls. Het zij zo. Een reis is als het leven zelf, vol compromissen. Het écht interessante Amerika begint bij de afrit van de snelweg. En daarom rij ik zoveel mogelijk over de slingerende kustwegen van Connecticut, Rhode Island en Massachusetts, waar je de zee ruikt wanneer je een raampje opendraait. Hier staan luxe visrestaurants naast lobster shacks die van ouwigheid bijna in elkaar storten. Hier ontmoet je nog serveersters die Ashley of Beverly heten en die je consequent aanspreken met ‘sweetheart’, ook al ben je nog zo’n somberpot.
Mystic Seaport Mark is een cooper, een kuiper, een vatenmaker. Hij demonstreert in zijn werkplaats in Mystic hoe hij houten planken rond trekt en er daarna gesmede, ijzeren banden omheen plaatst. ‘In the old days werd alles in vaten verpakt’, zegt Mark terwijl hij hard met de knokkels van zijn rechterhand tegen een vat tikt. ‘Er was domweg geen andere manier om granen, suiker of olie te vervoeren.’ Mark ziet eruit als een echte yankee, een inwoner van het noordoosten. Hij bedrijft zijn ambacht in Mystic Seaport, een prachtig openluchtmuseum in Connecticut met schepen, huizen, winkels en werkplaatsen uit lang vervlogen tijden. De walvisvaart – de industrie die New England eeuwenlang op de been hield – staat centraal. In de 18de en 19de eeuw trokken duizenden yankees het zeegat uit voor de jacht op de walvissen. Eén van hen was Herman Melville. Hét pronkstuk van Mystic is de Charles W. Morgan, de laatste houten walvisvaarder van de wereld. De Yankee Whaling Fleet bestond ooit uit wel 2700
schepen. Ze stroopten alle oceanen af op zoek naar potvissen. ‘Er was geen walvis overgebleven als colonel Drake niet in 1859 in Pennsylvania aardolie had ontdekt’, zegt Mark. ‘Plotseling hadden de mensen geen walvisolie meer nodig voor hun verlichting.’ Jawel, aardolie betekende de redding van de walvissen en het einde van de yankee whalers. Ik besluit de eerste dag van mijn road-trip met een broodje warme kreeft in een fish-shack aan de waterkant. De uitbater van de Sea View Snackbar in Mystic legt me ongevraagd uit wat het essentiële verschil is tussen Connecticut en Massachusetts: ‘Hier in Connecticut eten wij broodjes met warme kreeft. Zo hoort dat. In Massachusetts eten ze broodjes met koude kreeft.’ Dan trekt hij een vies gezicht en zucht: ‘Ze zijn daar gek.’
een zomerhuisje van goud In de muziekkamer van The Breakers in Newport, Rhode Island lijkt alles goud. De muren en plafonds zijn bedekt met bladgoud. De bekleding van alle meubels is goudkleurig met rood en dat geldt ook voor de gordijnen. Hoe de vergulde plafonds de geweldige kristallen kroonluchters kunnen dragen, is een mirakel. Een glimmend zwarte concertvleugel steekt scherp af tegen al het goud. De hele kamer straalt weelde en protserigheid uit. Opulent, zo noemen Amerikanen dat. Ik mag al voor openingstijd in The Breakers foto’s maken voor REIZ&, maar of ik alstublieft absoluut niets wil aanraken. Dat kan niet, met 300.000 bezoekers per jaar. Ik stel supervoorzichtig mijn statief op en schiet erop los. Mijn begeleidster legt uit dat de muziekkamer inclusief meubilair in Frankrijk is gemaakt en vervolgens in zijn geheel naar Amerika is verscheept. Allesbehalve Hollandse soberheid, en toch… dit was ooit het ‘zomerhuisje’ van een Nederlandse familie. Het begon in 1650 toen ene Jan Aertszoon uit het Utrechtse De Bilt als indentured servant, een soort lijfeigene, in Amerika arriveerde. Twee eeuwen later bestierde zijn achterachterkleinzoon – die zichzelf Cornelius Vanderbilt noemde − een scheeps- en spoorwegimperium dat hem de rijkste man van Amerika maakte. Op het einde van de 19de eeuw lieten de Vanderbilts hier in Newport een Italiaans palazzo bouwen. In hedendaagse dollars kostte The Breakers zo’n 170 miljoen. The Breakers is nog in perfecte staat. Van de familie kun je dat niet zeggen. In de 20ste eeuw moesten de Vanderbilts talrijke huizen en paleizen van de hand doen. Toch bleef het succes sommigen achtervolgen: Gloria Vanderbilt is een beroemd ontwerpster en haar zoon Anderson Cooper is het gezicht
van NYC naar de Niagara Falls
‘ik vond het leven prima in leiden en heb daar de tekst van dit geuzenlied geleerd. maar onze leiders wilden naar amerika en wij vrouwen horen hun dan te volgen.’
van de nieuwszender CNN. Jan Aertszoon had eens moeten weten hoe ver zijn nageslacht het zou schoppen in de Nieuwe Wereld. Voor ik Newport verlaat, stop ik bij zo’n moderne koffietent voor het ontbijt: een stuk pompoencake en een latte. Het dringt met een schok tot me door: Starbucks! Natuurlijk, de koffieketen is vernoemd naar de potige bootsman van de Pequod die in Moby-Dick vergeefs probeert de bezeten kapitein Ahab af te houden van de jacht op de witte walvis.
Het zesde couplet ‘Mijn schilt ende betrouwen zijt ghy, O Godt mijn Heer. Op U soo wil ick bouwen verlaet my nimmermeer.’ Bezoekers kijken enigszins verbouwereerd toe wanneer twee actrices vol overgave, en redelijk zuiver, het Wilhelmus laten schallen over het terrein van Plimoth Plantation. Tja, je verwacht hier in Massachusetts een stuk Engelse of Amerikaanse geschiedenis. Maar het Wilhelmus? Voor het eerst sinds Koninginnedag 1965 zing ik het zesde couplet uit volle borst mee. ‘Toen we uit Engeland vertrokken gingen we eerst naar Nederland’, zegt één van de actrices die de rol van kolonist speelt. ‘Ik vond het leven prima in Leiden en heb daar de tekst van dit geuzenlied geleerd. Maar onze leiders wilden naar Amerika en wij vrouwen horen dan te volgen.’ Ze vertelt in een notendop, en met een wat ouderwets Nederlands accent, hoe de Engelse Pilgrim Fathers via Leiden in Massachusetts belandden. Plimoth Plantation is een kopie van de nederzetting uit 1620 die nog steeds wordt gezien als de oerknal van de Verenigde Staten van Amerika. Ik heb wel eens gegniffeld om dat bizarre idee van living history, waarbij verklede vakantiekrachten in een openluchtmuseum de rol van indiaan, soldaat of George Washington spelen. Maar nu ben ik om: de acteurs & actrices van Plimoth Plantation zijn zo goed geschoold en zitten zo voor honderd procent in hun rollen, dat het echt voelt alsof ik waarachtig in de 17de eeuw ben beland. Den vaderland getrouwe.
kennedy’s speeltuin Martha’s Vineyard oogt met haar bont geverfde gingerbread huizen, uitgestrekte stranden en een haven vol zeiljachten als een Amerikaanse mix van
Terschelling en de Bahama’s. Ik huur een fiets in de haven van Oak Bluffs en trap tegen een stevige zuidwestelijke bries richting Edgartown langs het strand waar ooit de thriller Jaws is opgenomen. Onlangs fietste president Obama met vrouw en kinderen over hetzelfde fietspad. Alleen werd hij gevolgd door een peloton veiligheidsmensen. Martha’s Vinyard is al meer dan honderd jaar een geliefd vakantieoord voor prominente Amerikanen. Het was ook een gevaarlijk speeltuintje voor de Kennedy’s. Senator Edward (Ted) Kennedy reed hier in 1969 vanaf de brug bij Chappaquiddick het water in waarbij een jonge vrouw – Mary Jo Kopechne – verdronk. En dertig jaar later stortte het privévliegtuig van John Kennedy jr. – de zoon van de vermoorde president – in de zee bij Martha’s Vineyard. Behalve John kwamen daarbij ook zijn vrouw en zijn schoonzuster om het leven. In het haventje van Hyannis, het grootste stadje van Cape Cod, is het een komen en gaan van schepen. Zeiljachten maken pleziertochtjes, veerboten vol dagjestoeristen vertrekken naar Martha’s Vineyard en Nantucket. Vissers staan op hun schepen alsof ze iets heel stoers doen. Verder ruikt het hier gewoon naar de Kennedy-clan die hier nog steeds huizen bezit. Er is een monument gewijd aan JFK en er is ook een JFK-museum dat vooral opvalt omdat het, met wat ingelijste foto’s en een obligaat videootje, helemaal niets voorstelt. Nou ja, ik weet nu dat JFK dol was op James Bond-boeken.
Het brilletje van Melville Voor het eerst sinds New York City, verlaat ik de kust. Ik moet een beetje opschieten en scheur in drie uur van Hyannis over de Massachusetts Turnpike naar de Berkshire Hills. De huurauto heeft satellietradio en ik vermaak me drie uur lang met Neil Young. Keep On Rocking In the Free World, echte Amerikaanse muziek, ook al is-ie dan een Canadees. Rond het middaguur beland ik in Stockbridge. In The Red Lion check ik in, een van de oudste hotels van Amerika, waar je na het eten een chocolaatje ontdekt op het nachtkastje. The Berkshires is het meest westelijke deel van Massachusetts, dat tegen de grens van de staat New York aanschurkt. Een schitterend gebied vol forse heuvels, stuk voor stuk bedekt met weelderig bos, en daarom elk najaar een superpopulaire bestemming voor de leaf peepers, mensen die van
Foto hiernaast, boven: > Het haventje van Hyannis op Cape Cod. Foto’s onder: > Twee ‘dochters’ van de Pilgrim Fathers op de Plimoth Plantation, een kopie van de nederzetting uit 1620. > Bont geverfde huizen op Martha’s Vineyard, een geliefd vakantieoord van prominente Amerikanen, van Kennedy tot Obama. > The Berkshire Hills zijn elk jaar populair vanwege de herfstkleuren, maar nu is alles nog groen.
| 17
van NYC naar Niagara Falls
‘melville stopte er alles in wat hij wist over zeevaart, walvisvangst, het leven zelf en de eeuwige strijd tussen goed en kwaad. Helaas, de critici sabelden het boek neer.’
Foto’s pagina 19: > Eindelijk, Niagara Falls. > Watervalbezoekers. > In New York State op weg naar Niagara Falls kom je eerst nog langs deze Ithaca Falls. > Beluga-walvis in Mystic.
18 |
heinde en ver, zelfs uit het buitenland, komen om de herfstkleuren te bewonderen. Daarvoor is het nu – de eerste week september – nog te vroeg. Hier en daar is al een Amerikaanse iep aan het verkleuren, maar verder is het groen, groen en nog meer groen. Geen kust, geen zee, geen walvissen; zult u denken. Sorry, mijn belangrijkste doel in The Berkshires is Arrow Head, een oude herberg net even buiten Pittsfield, waar Herman Melville Moby-Dick rond 1850 schreef. Als kind verslond ik het stripverhaal over de knotsgekke kapitein Ahab die koste wat kost de witte walvis Moby-Dick aan zijn harpoen wilde rijgen, maar wiens obsessie leidde tot de ondergang van zijn schip en haar bemanning. De tronies van kapitein Ahab, bootsman Starbuck en harpoenier Queequeg staan in mijn grijze cellen gegrift, alsof ik ze echt gekend heb. ‘Melville was een moeilijke man’, zegt de jonge vrouw die me rondleidt door Arrow Head. ‘Hij leed aan depressies die hij bestreed met veel alcohol.’ Moby-Dick moest en zou een meesterwerk worden. De schrijver stopte er alles in wat hij wist over zeevaart, walvissen, het leven zelf en de eeuwige strijd tussen goed en kwaad. Helaas, de critici sabelden het boek neer en niet veel later moest Melville uit Arrow Head vertrekken. Hij sleet zijn laatste jaren als een zure douanebeambte in New York. De bron van alle ellende in Melville’s persoonlijkheid? Mijn gids heeft een uitgesproken mening: Maria Gansevoort. ‘Melville had een dominante Nederlandse moeder die hem opvoedde volgens de strenge principes van de Nederlands gereformeerde kerk.’ En dat leidde tot een gestoorde persoonlijkheid én het beste boek dat ooit in Amerika is geschreven? Ik fotografeer het brilletje dat op Melville’s tafel ligt en vertel haar toch maar even dat ik ook opgevoed ben door een gereformeerde, Nederlandse moeder, maar dan wel een hele lieve. De Berkshire Hills hebben niet alleen geflopte kunstenaars voortgebracht. Twee mijl – dat is dus 3,2 kilometer – buiten Stockbridge ligt het Norman Rockwell Museum. Deze illustrator maakte in de vorige eeuw honderden omslagen voor de Saturday Evening Post, illustraties van een Amerika zoals
het eigenlijk had moeten zijn, met lachende politiemannen, taartbakkende moeders, kinderen die altijd ondeugend maar nooit stout zijn en waarin uiteindelijk alles op zijn pootjes terecht komt.
Donderende watervallen Eindelijk, Niagara Falls. Dit keer zit ik niet in een auto of op een zeilschip. Ik besluit mijn road-trip met een ronkende vlucht van Niagara Helicopter Tours. Beneden me zie ik de knalrode kabelwagen, de Aero Car, boven de zeepgroene Whirlpool in de Niagara rivier bungelen. We vliegen verder langs de rivier en ik ontwaar de hotels, het casino, de drie wassenbeelden musea en kijk daar, een enorm reuzenrad. Geloof me, het Canadese Niagara Falls is een Las Vegas in een notendop. De helikopter buigt scherp naar links en daar heb je dan de watervallen. Water, water en nog meer water. Links de Amerikaanse waterval en rechts de veel grotere Canadian Falls, alias de Horseshoe Falls. Ik zie een bootje vol passagiers in roze regenponcho’s naar de muur van water kruipen. Vanuit de lucht lijkt het een scheepslading marsmannetjes. Het gedonder van het water wordt uiteraard geheel overstemd door het helikoptergeraas. De reis zit erop. Ik moet nog even kwijt dat Melville stierf in 1891, geheel vergeten door zijn tijdgenoten. In 1920 werd Moby-Dick herontdekt en begon het boek een triomftocht door de Amerikaanse literaire wereld. De witte walvis zelf heb ik ook gezien. Niet één maar wel drie. Goed het waren geen potvissen, maar het aquarium in Mystic heeft een enorme watertank met drie knotsgekke, witte Beluga’s, dolfijnachtige walvissen die schijnaanvallen uitvoeren op de bezoekers en – of lijkt dat maar zo? poseren voor hun selfies. Ook dat aquarium is dus een echte aanrader op een road-trip van New York naar Niagara Falls. •
Reageren?
[email protected]
On the road in New England.
van NYC naar Niagara Falls
hoe kom je er?
vanaf
€
2250
Vele maatschappijen vliegen van Schiphol naar de drie vliegvelden van New York/New Jersey. Op internet vonden we retourvluchten met 1 overstap v.a. € 500 en rechtstreeks v.a. € 700. De vlucht terug kan ook gemaakt worden (altijd met een tussenstop) vanuit Buffalo in de staat New York, maar het is leuker om van Niagara Falls in circa 2 uur door te rijden naar de Canadese metropool Toronto van waaruit je desgewenst rechtstreeks naar Amsterdam terug kunt vliegen. Zie ook www.skyscanner.nl.
pp
Lezersreis Reisprogramma
Je reis begint in New York met een unieke begeleide fietstocht door Manhattan en boottour over de Hudson River. Daarna rijd je langs de kust van Connecticut naar Cape Cod, waarna je een ontspannen fietstocht maakt op Martha’s Vineyard, het eiland van de Kennedy’s. Dan door het binnenland via Vermont naar Lake Placid in de Adirondack Mountains en de wijnstreek rondom Ithaca. Hier steek je de grens over naar Canada waar je de befaamde Niagara Falls bewondert. De reis eindigt in Toronto.
Prijs
Vanaf € 2250 pp (op basis verblijf in 2-persoonskamer). Dagelijks vertrek mogelijk in september of oktober 2015, en van 1 mei t/m 15 oktober 2016.
Inclusief
> vliegreis Amsterdam-New York en Toronto-Amsterdam > 11 overnachtingen in goede ***hotels > begeleide fietstocht en boottour NYC > 10 dagen autohuur cat. ‘compact’, incl. verzekeringen en belastingen > entree Newport Mansions > veerboot & fietshuur naar/op Martha’s Vineyard > SNP informatiepakket en routekaart. Niet inbegrepen: oneway kosten huurauto ($ 225 + 9% tax) en bijdrage Calamiteitenfonds (€ 2,50 per boeking).
Boeking en informatie
Ga naar www.reizenmagazine.nl, ‘de mooiste lezersreizen’ of bel met SNP: 024- 32 77 000 (lokaal tarief). De ANVR-reisvoorwaarden zijn van toepassing.
autohuur
• ANWB Wereldreisgids Verenigde Staten Oost, een dikkertje met aandacht voor o.m. New York, Rhode Island en Niagara Falls, en daarom geschikt voor de gehele route (€ 23,95). • Voor enkel New York: ANWB Extra New York (€ 9,50). Compact en handzaam, met o.m. 15 hootepunten en een grote kaart. • Voor o.m. Connecticut, Rhode Island en Massachusetts: Capitool Reisgids New England (€ 25). Prima gids, 400 pagina’s dik en rijk aan illustraties. • Voor wie nog meer de diepte in wil, zijn er deze 3 Engelstalige Moon Handbooks: Cape Cod, Martha’s Vineyard & Nantucket, New York State en Niagara Falls (ca. € 15 per stuk).
Vanuit Nederland kun je al op elke luchthaven in New York een auto huren. Zo huur je via Sunny Cars (www.sunnycars.nl) een ‘compact’ vanaf € 367 per week, all-in. Inleveren kan ook op het vliegveld van Buffalo, dichtbij de Niagara Falls, maar dit kost dan US$ 99 (= one way fee) meer. Een internationale one way tussen New York en Toronto in Canada is niet mogelijk, wel kun je in Buffalo de auto inleveren en daar meteen een nieuwe auto voor Toronto huren, maar dan komt er nog een one way fee bij. REIZ&abonnees krijgen € 25 korting (bij 3 of meer dagen huur) bij Sunny Cars, zie www.reizenmagazine.nl onder ‘prijsvragen & korting’.
8x informatie via internet
12 dagen New York & new England Een 12-daagse rondreis in het spoor van de REIZ& roadtrip naar Niagara Falls. Geniet van de topattracties maar ook van karakteristieke dorpjes, prachtige architectuur en de spectaculaire natuur vol wandel- & fietsmogelijkheden. Je rijdt zelf met een huurauto en overnacht onderweg in prima hotels. Speciaal samengesteld voor de lezers van REIZ& door SNP Natuurreizen.
6x reisgidsen
De Brooklyn Bridge en de skyline van New York.
geld & beste reistijd 1 US-dollar is momenteel € 0,90 waard en 1 Canadese dollar € 0,70. Beste tijd voor een reis van New York naar Niagara Falls vinden wij mei/juni of september/oktober (want: minder druk en lagere tarieven). Vanaf midden september tot midden oktober zijn de herfstkleuren in The Berkshires ronduit uitzonderlijk. De Niagara Falls zijn het hele jaar door bijzonder, zelfs in de winter als ze bevroren zijn.
7x eten onderweg • New York: het beste broodje pastrami (pekelvlees) van de wereld eet je bij Katz’s Delicatessen, 205 East Houston Street in de Lower East Side. • Mystic: Abbott’s Lobster in the Rough, 117 Pearl Street in Noank (5 kilometer ten zuidwesten van Mystic aan de kust). Sfeervol en lekker. • Hyannis: Naked Oyster, 410 Main Street. Befaamd restaurant met een eigen oesterkwekerij. • Martha’s Vineyard: Sweet Life Café, 63 Circuit Avenue. Oak Bluffs. De Obama’s eten hier graag. • Stockbridge: The Red Lion Inn, 30 Main Street. Uitstekende Amerikaanse keuken. • Ithaca: Moosewood Restaurant, 215 N Cayuga Street. Vegetarische restaurant, wereldberoemd om zijn kookboeken. • Niagara Falls: Skylon Tower, 5200 Robinson Street. Dineren in een ronddraaiend restaurant bovenop een toren met uitzicht op de watervallen.
Voor wie graag leergierig surft over plekken van deze REIZ&-autoroute, tippen wij deze 8 sites: > nycgo.com > mystic.org > hyannis.com > mvy.com > theberkshires.com > visitithaca.com > the-breakers.com > visitniagaracanada.com
6x slapen onderweg
‘Jaws? Nee, niet gezien vandaag.’
3x literatuur Drie klassiekers uit de Amerikaanse literatuur die in dit gebied spelen: • Moby-Dick of De Walvis van Herman Melville. Roman over de walvisvaart in de 19de eeuw. Beste boek ooit volgens Maarten Biesheuvel. • Caleb’s Crossing van Geraldine Brooks. Hoe een indiaan zich in de 17de eeuw aanpast aan de komst van de kolonisten op Martha’s Vineyard. • Mystic River van Dennis Lehane. Moord, misbruik en misplaatste wraak in de straten van Boston.
Onderweg sliep REIZ& hier naar volle tevredenheid: • Lyndhurst, New Jersey: Quality Inn Meadowlands**, 10 Polito Avenue, v.a. € 100. • Mystic, Connecticut: Howard Johnson Mystic**, 235 Greenmanville Avenue, v.a. € 60. • Hyannis, Massachusetts: Hyannis Harbor Hotel***, 213 Ocean Street, v.a. € 85. • Stockbridge, Massachusetts. The Red Lion Inn***, 30 Main Street, v.a. € 135 (warm aanbevolen). • Ithaca, New York, Country Inn & Suites of Ithaca***, 1100 Danby Road, Route 96B, v.a. € 120. • Niagara Falls, Canada, Best Western Plus Cairn Croft***, 6400 Lundy’s Lane, v.a. € 80.
NYC - Niagara Falls
niet vergeten! Vraag via https://esta.cbp.dhs.gov/esta/ esta.html reistoestemming aan voor de Verenigde Staten, uiterlijk 72 uur voor vertrek. Kosten € 14, twee jaar geldig (of tot einddatum paspoort).
| 21
