Muziekblaadje Fanfare Sint Willibrordus, Stramproy 09-10-2014 Jaargang 22 Nummer 3
Beste allemaal, Op 12 oktober organiseert ons Damescomité weer de jaarlijkse wandeltocht. Een prachtige happening waarvoor mensen uit de wijde omgeving komen. Veel mensen willen deze tocht lopen omdat de routes van begin tot einde mensen laten genieten van een prachtige omgeving. Elk jaar weten “de routeplanners” van de Fanfare er weer iets moois van te maken en elk jaar is de verzorging op de rustplekken een oase waar iedereen op krachten kan komen. Organisatie en medewerkers veel succes gewenst. Onze Grenskapel heeft weer genoten van hun optreden bij de wijnfeesten. Het was erg gezellig heb ik begrepen en ze mogen terug komen. Op dit moment zijn de voorbereidingen voor Royaal Theatraal in volle gang en het belooft een geweldig mooie revue van muziek en show elementen te worden. We kunnen wekelijks zien en horen dat er keihard gewerkt wordt om iets unieks voor de bühne te brengen. Een keur van aansprekende artiesten zullen samen met de muzikanten van de fanfare zorgen voor een 3tal inspirerende avonden. Van harte bedankt organisatie , artiesten , muzikanten, helpers, bouwers, allemaal, het is hartverwarmend om jullie betrokkenheid en inzet te ervaren. De Zaal zal er uit zien en klinken als nooit tevoren. Afgelopen periode werd er herhaalde malen een beroep gedaan op de muzikanten van onze Fanfare voor een serenade of muzikale bijdrage en elke keer was ik blij verrast dat er zo veel mensen een vrij moment inlasten om te zorgen voor een waardige presentatie. Een bijzonder compliment voor jullie allemaal is zeer op zijn plaats. Op dit moment gaan onze zorgen uit naar de jeugdfanfare en de percussiegroep omdat daar het aantal muzikanten sterk is teruggelopen. De kartrekkers van beide groepen zijn samen met muziekcommissie en bestuur hard aan het werk om oplossingen te vinden, want zoals al vaker gezegd; Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. De voorzitter is een tevreden mens met zo een mooie groep mensen, onze Fanfare. Muzikale groet, Voorzitter Thieu
2
Op de koffie bij……….
Max Hoekstra
Hoe oud ben je en waar woon je? Ik ben 15 jaar en ik woon in Stramproy Wie zijn je ouders en heb je nog broers of zusjes? Mijn vader: Peter, Mijn moeder: Annie Mijn zusje Tika Op welke school zit je? Het College in Weert Heb je nog meer hobby’s? Volleybal en gamen Wat zou je later willen worden? Ik zou willen dat ik dat wist. Wat is je lievelingseten en wat vind je juist vies? Lievelingseten: Frietje Stuff, Vies: spinazie Wat is jouw favoriete muziek, zanger(es), band? House, Hardwell, Afrojack enz. Waar kunnen ze jou ‘s nachts wakker voor maken? Een goede film met Fanta en Chips Waarom ben je muziek gaan maken, en waarom juist bugel? Muziek maken vonden mijn ouders belangrijk en toen ik moest kiezen welk instrument, vond de dirigent van de fanfare mij het meest geschikt voor bugel. En ik, gehoorzame jongen als ik ben, heb dat gewoon gedaan. Wat denk je dat nog verbeterd kan worden bij de fanfare? De stanklucht van de Luifelse diepvries.
3
November 1
Nic Donders
2
Tijn Favié
3
Len Camp
6
Jo Vonken
8
Jochem Steijvers
15
Jean Baens
21
Tjeu Meulen
28
May Kwaspen
30
Anka Palmen
1944 2003 1998 1946 2000 1956 1951 December
1984 1996
Januari René Schrader Renske Roosendaal Jac van Dael Anita Palmen Monique Bisschop Piet Rietjens Ralf Schreurs Luuk Heijmans
6 9 11 13 14 24 26 30
1957 2002 1944 1968 1966 1946 1989 1998
4
Cor Steijvers
6
1969
Koen Baens
8
1990
Joep Klaessen
10
1994
Jac Nijs
11
1967
Diana Heijmans
14
1966
Jens Palmen
16
1999
Jac Creemers
18
1937
Ton Pleunis
22
1940
Dolly Haselager
23
1995
Paul Palmen
26
1973
Agenda 12 oktober Wandeltocht 14 oktober Extra repetitie (ten tijde van drukken, nog onder voorbehoud) 28 oktober Repetitie De Zaal 29 oktober Repetitie De Zaal 30 oktober Generale repetitie De Zaal 31 oktober en 1&2 november Muziekevenement 2 november Allerzielen
Noot Cultuurverschil Het nieuws dat de KNMO het brassbandconcept inzet om het nationale harmoniekampioenschap nieuw leven in te blazen, heeft in Limburg een levendige discussie opgeleverd, die de cultuurverschillen in de blaasmuziekwereld haarfijn blootlegt. De kenmerken van de brassbandformule zijn: alleen een verplicht werk spelen, blinde jurering, het opmaken van een rangschikking en optreden in volgorde van loting. Muzikanten van brassbands en fanfares in het noorden lopen ermee weg. Zuiderlingen hebben niets met het systeem. In een artikel in de Limburgse dagbladen gooide dirigent Jan Cober de knuppel in het hoenderhok door de introductie van de brassbandformule in de harmoniewereld “verwerpelijk” te noemen. Het heeft volgens Cober niet te maken met het idee waar muziek voor gemaakt is: beleving. Beleving of niet, feit is dat zowel de brassband- als fanfarekampioenschappen met deze formule ieder jaar deelnemersaantallen trekken waar reguliere concertwedstrijden niet aan kunnen tippen. Wat mezelf ieder keer intrigeert is dat deze wedstrijdopzet met name de vele jongeren binnen de noordelijke orkesten kennelijk enorm aanspreekt. Op de vraag waaruit zij hun muzikale voldoening halen, is het antwoord telkens; “De kick van de competitie met elkaar aangaan.” We spelen overal in het land dezelfde noten. Maar in de intentie waarmee dat gebeurt, kan een wereld van verschil zitten. De discussie heeft er uiteindelijk in geresulteerd dat de organisatiecommissie eieren voor haar geld heeft gekozen. Harmonieorkesten kunnen ervoor kiezen om alleen het verplicht werk te spelen of om naast het verplicht werk nog een keuzewerk uit te voeren. Een poldermodel dus. Frank Vergoossen
Noot “Koninklijke” krijgt schilderij In het clublokaal van de in 1775 opgerichte Koninklijke Harmonie van Roermond (vermoedelijk de oudste harmonie van Nederland) hangt sinds deze zomer een bijzonder schilderij. Het toont de thuiskomst van het orkest na de deelname aan een concours in Brussel in 1830. Het kunstwerk van de schilder Alex van Afferden was sinds de Tweede Wereldoorlog in het bezit van de Roermondse familie Puts. Deze heeft het schilderij nu in permanente bruikleen gegeven aan de harmonie. Het verhaal achter het schilderij is tekenend voor die tijd: de dertig muzikanten hadden vier dagen gereisd om in Brussel te komen. Een week later keerde het gezelschap met een eerste prijs terug in Roermond. Aan de rand van de stad werden de succesvolle muzikanten door talloze enthousiaste stadsbewoners onthaald. Dat waren nog eens tijden.
5
Noot Limburgse Trombone Dag De bovenverdieping van muziekspeciaalzaak Adams staat vandaag in het teken van de trombone. Liefhebbers uit heel Nederland zijn afgereisd naar het Limburgse Ittervoort om workshops te volgen van grote namen, onder wie Paul Polard (New York Metropolitan Opera Orchestra), Bart Claessens (Koninklijk Concertgebouworkest) en Sandor Hendriks (Philharmonie ZuidNederland). Zweetdruppels druppelen over de geconcentreerde gezichten in het leslokaal. Binnen heerst een tropisch klimaat, maar dat weerhoudt Paul Pollard er niet van om zijn leerlingen even flink aan het werk te zetten. Het kleine ensemble klinkt indrukwekkend. Dat belooft veel voor de presentatie die later deze middag op het programma staat. Ondertussen worden ook bij de workshop voor beginners de handen uit de mouwen gestoken onder leiding van Twan Dubbers (bastrombonist bij het Residentie Orkest), en ook dit onder een hele goede sfeer. De docenten staan open voor deelnemers van elk niveau en proberen zoveel mogelijk wijsheid over te brengen. De Limburgse Trombonedag vormt de perfecte manier om de populariteit van het instrument nieuw leven in te blazen. De opkomst van meer dan vijftig enthousiaste deelnemers onderbouwt dit argument. Volgens twee deelnemers heeft de trombone aan populariteit ingeboet. “Het instrument is jarenlang in trek geweest, maar de laatste jaren zie je toch een terugval. Het is daarom fijn om te zien dat er vandaag zo’n goede opkomst is van zowel jong als oud. Dat verdient de trombone: er is geen instrument met zo’n gevarieerd geluid.” Hafabra-niveau A oefent een Scandinavisch kerstlied met de titel Ueletide. Dubbers probeert verschillende tempi met zijn leerlingen, maar zodra het fout lijkt te gaan zit hij er strak bovenop. Het resultaat is op het eind een haast vlekkeloze uitvoering van het stuk. Met een opgetogen gevoel verlaten de deelnemers aan het einde van de workshop het oefenlokaal. Teun van Rooij
Noot St. Joseph 1880 Weert eind dit jaar naar China De kerkelijke harmonie St. Joseph 1880 Weert maakt van 26 december tot en met 4 januari een concertreis naar China, Om de Chinezen kennis te laten maken met de West-Europese cultuur geeft het orkest op uitnodiging van het Chinese ministerie van Cultuur in en rond Shanghai vijf concerten. De Chinese overheid biedt de harmonie de verblijfskosten en het lokale busvervoer aan. De tickets voor het vliegtuig en het vrijetijdsprogramma komen voor rekening van de muzikanten. Een mooi initiatief waar ook “onze” Mariëlle Gitmans zal deelnemen in dit korps op sax Tenor. We hopen dat er in China geen gekke dingen gebeuren de komende maanden, zodat alles fijn door kan gaan. De drum- en showfanfare Door Vreindschap Sterk uit Katwijk heeft nl. afgezien van deelname aan het Internationaal Militair Muziekfestival Spasskaya Tower in Moskou. Men zou hier meedoen aan het wereldberoemde klank- en lichtspektakel op het Rode Plein. Echter onder de huidige omstandigheden, mede door de ramp met vlucht MH17, vond men het ongepast om deze concertreis doorgang te laten vinden. Harmonie St. Joseph 1880 Weert heeft een leuke actie bedacht om wat extra geld binnen te krijgen. Vraag voor de mogelijkheden even aan Mariëlle Gitmans
6
Allereerst dikke complimenten voor de inzet van alle betrokkenen. Het is hartverwarmend om te zien hoe iedereen zijn/haar best doet om van dit evenement een succes te maken. En zeker ook fijn dat men kritische blikken levert, daar kunnen en doen we wat mee. We hebben inmiddels een aantal ingeplande repetities gehad waarbij de ensembles al aan bod zijn gekomen. Ook tijdens de repetitiedag zijn de werken allemaal doorgenomen waardoor er meer inzicht is gekomen in het totaalprogramma. De werken beginnen al heel goed te lopen, nu de o zo belangrijke afwerkingen nog. Jullie hebben vast ook gemerkt dat enkele dingen nog wat meer body en routine moeten gaan krijgen. Daar hebben we de laatste weken hard voor nodig, dus ieders aanwezigheid is enorm belangrijk, ook in de herfstvakantie. Nu is het de beurt aan de finishing touch. Er zullen best nog wat wijzigingen komen, wij hopen ook dan weer op ieders begrip, medewerking en eigen verantwoordelijkheid. Om meer duidelijkheid te geven over posities, plek op het podium etc. zal er een concreet draaiboek gemaakt worden zodat het voor alle deelnemers inzichtelijk wordt waar men moet staan. Dit wordt de komende weken in kaart gebracht, nadat we in De Zaal hebben gerepeteerd met de podiumattributen zoals we die voor ogen hebben. Kortom: houd jullie mail goed in de gaten, we laten vast nog van ons horen. Zoals reeds aangekondigd, zullen we in zwarte kledij (en ook zwarte schoenen!) optreden. Jullie mogen zelf kiezen wat jullie precies aantrekken: pak vooral iets waar je je prettig in voelt… Wel willen we jullie vragen om ook echt zwarte kleding en schoenen te dragen. Dus geen vaal zwart, grijs of donkerblauw: at valt met alle belichting heel erg op en dat zou jammer zijn voor het totaalplaatje. Vanwege alle changementen willen we jullie ook vragen om zoveel mogelijk samen te kijken op pupiters. We hebben gezien dat al veel leden een zwarte pupiter hebben. We willen dan ook vragen om alléén de zwarte pupiters te gebruiken, de zilveren passen niet mooi op het podium. Spreek zelf even af met wie je samen kijkt, ook tijdens de ensembles waarin je ingedeeld bent. En oefen dit de komende weken ook alvast zodat alles vlekkeloos gaat verlopen. Wij weten zeker: de laatste weken zullen nog erg druk zijn, maar het wordt zeker een succes. De voorstellingen bevatten een mooie variëteit aan acts en artiesten en de fanfare zal zich op een kei sjieke en vernieuwende wijze gaan presenteren. Zet hem op mijn zijn allen, het is een voorrecht om dit samen met jullie en alle andere artiesten en ondersteuners te mogen neerzetten. Koop daarom kaarten namens en/of voor al je familie, vrienden en kennissen zodat je met trots kunt laten zien van wat voor een mooie en veelzijdige vereniging jullie lid zijn Zoals dat in de Theaterwereld gezegd wordt: Toi Toi Toi!
7
Noot Michiel Dijkman, voorzitter doelgroep Blaasmuziek Voor eens en voor altijd afrekenen met het hoempapa-imago van de blaasmuziek. Het is één van de grootste doelen die Michiel Dijkman zichzelf als voorzitter van de doelgroep Blaasmuziek heeft opgelegd. De amateurmuziek steunt volgens Dijkman op die aansprekende pilaren die het verdienen om nadrukkelijk onder de aandacht te worden gebracht bij een breed publiek. “Op de eerste plaats spelen we kwalitatief goede muziek. We zijn zelfs de kweekvijver voor de professionele sector. De tweede pijler is teamspirit, een thema dat vooral de jeugd aanspreekt. Jongeren moeten ontdekken dat je via de muziekverenigingen een vriendenkring kunt opbouwen.” Het derde aspect waar Dijkman in de pr-campagne de focus op wil leggen, is de rol van de muziekvereniging binnen de leefgemeenschappen. “We doen wat terug voor de maatschappij en dat is meer dan alleen door de straten trekken met de Koningsdag. Kijk alleen al eens wat we op gebied van educatie doen.” De doelgroep Blaasmuziek staat inmiddels op de rails. Dijkman heeft niet hoeven te leuren om uit alle provincies een vertegenwoordiger te krijgen. De samenstelling van de doelgroep is echter geen juiste afspiegeling van de praktijk. Met name de jonge generatie is ondervertegenwoordigd. “Ik hoop dat ook jongeren bereid zijn om de kar mee te trekken. Het is belangrijk dat er op termijn nieuw bloed instroomt. We moeten ons gaan focussen op prioriteiten. Als doelgroep moeten we vooral meedenken met de verenigingen en niet verzanden in discussies over reglementen en onbenulligheden. We helpen verenigingen verder met en algemene visie en niet met geneuzel over punten en komma’s. Ook moeten we af van het parochiedenken. Er wordt nog te veel in het eigen straatje gekeken. Bij thema’s zoals teruglopende subsidies, nieuwe leden aantrekken en jeugd behouden hebben we het niet over de fanfare of de harmonie, maar over de amateurmuzieksector in het algemeen. We moeten verenigingen met elkaar in gesprek brengen. Kennis delen, dat is belangrijk.” Een van de grote klussen op de agenda van de doelgroep Blaasmuziek is de implementatie van de nota “Groei en Bloei van de Blaasmuziek in Nederland”. Aanleiding voor de nota is de enorme terugloop van het aantal concoursdeelnemers. Groei en Bloei biedt blaasorkesten naast de reguliere concoursen allerlei alternatieven aan om aan kwaliteitsontwikkeling te doen. Groei en Bloei is een enorm uitgebreid verhaal. Wellicht te veel om alles in één keer te kunnen overzien. “Daarom hebben we besloten om de aanbevelingen stapsgewijs uit te zetten zodat het voor iedereen meer behapbaar wordt.” Dijkman vertelt dat de eerste resultaten van deze aanpak al zichtbaar zijn. In Groningen wordt gewerkt aan de auspiciëring van een festival, in Zuid-Oost Brabant wordt de lichte muziek opgepakt en in Limburg zijn al pilots met het portfoliosysteem afgerond. Dijkman: “Het begint hier en daar los te komen. Ook zijn we bezig om de optie “jury aan huis” concreet te maken. Gebleken is ook dat deelname aan festivals populair is bij orkesten. Door festivals te auspiciëren proberen we daar op in te haken.” Dijkman wil verder met het college van juryvoorzitters om de tafel gaan zitten om verjonging van de lijst van juryleden te bespreken. “Op de huidige lijst staan mensen met een enorme staat van dienst. Ik zie daar te weinig verschuiving in. Om de continuïteit te waarborgen is het belangrijk dat er verjonging komt.” De belangrijkste taak volgens Dijkman van de doelgroep Blaasmuziek is in zijn optiek vooral het fungeren als de denktank van de blaasmuziek. Waar ideeën ontstaan en uitgewerkt worden. Maar het zijn uiteindelijk de provinciale bonden en de individuele verenigingen die het moeten oppakken. Namens Limburg zitten in de doelgroep Blaasmuziek; Bart Nijs (LBM) en Armand Nijsten (LBT)
Noot Nieuw seizoen Prinses Christina Concours Binnenkort begint het Prinses Christina Concours aan een nieuw seizoen. Vanaf 1 oktober kunnen muzikale jongeren van 12 tot en met 19 jaar zich weer inschrijven voor het jaarlijkse Prinses Christina Concours voor klassieke muziek. De regionale voorronden gaan in januari 2015 van start. Informatie: www.christinaconcours.nl
8
Geachte sponsoren, Langs deze weg bedanken wij u namens fanfare bestuur en leden voor uw jaarlijkse financiële bijdrage. Het doet ons een genoegen u te mogen rekenen tot de Vrienden van onze fanfare. Mede dankzij uw steun kunnen we het komend jaar onze fanfare op een muzikaal en representatief niveau handhaven en ons goed voorbereiden op ons grote muziekevenement aan het eind van dit jaar. Via de vermelding op de omslag van het muziekblad en de sponsor pagina op onze website dragen wij zorg voor uw naamsbekendheid. Nogmaals hartelijk dank.
De sponsorcommissie
Deskundig advies Gratis oogmeting zonder afspraak Ruime keuze in monturen
U heeft al een muziekbril voor € 79,Pearle opticiens, Langstraat 20M, 6001 CV Weert, Tel. 0495-545645
Geachte sponsoren, Wij bieden u de mogelijkheid om een zwart-wit advertentie van maximaal ¼ A4 in ons muziekblad te plaatsen. De kosten zijn € 12,50 voor een eenmalige plaatsing in een kwartaal uitgave of € 50,00 voor een plaatsing in de jaarlijkse 4 uitgaven. Bij interesse kunt u een email sturen naar
[email protected] en nemen wij contact met u op. De sponsorcommissie
9
Wat er speelt Uitstapje met de Muziek Commissie Al heel lang (jaren) waren we met de MC bezig om een keer gezellig met z’n allen er een keer op uit te gaan. Al in het voorjaar kwam er de uitnodiging van dirigent René om met z’n allen een keer naar hem te komen, waar hij en Petra ons zouden verzorgen met een hapje en een drankje. Na heel lang zoeken naar een geschikte datum, en na het enkele keren verzetten van de datum, is het er op 21 september toch van gekomen. Direct na de volksliederen te hebben gespeeld bij grenspaal 160 vertrokken we richten Herten, waar we natuurlijk door Petra en René met open armen werden ontvangen. Na even te hebben bijgepraat in de kamer, onder het genot van het eerste wijntje, zakte het niveau al heel snel; we gingen namelijk naar de (wijn) kelder. Hier konden we aan een prachtig gedekte tafel ongestoord (geen bereik voor mobiel) gaan genieten van al dat lekkers wat Petra en René voor ons in petto hadden. We maakten een hele rondreis over de wereld met wijnen uit vele streken maar ook met versnaperingen uit alle hoeken van de wereld. Om ook de andere leden van de fanfare te laten watertanden, wilde ik het menu toch even onder de aandacht brengen. We begonnen met een Chinees met gorgonzola uit Italië en Brussels witlof. Hierbij dronken we een heerlijk glas wijn uit de Languedoc (Frankrijk). Hierna een Hollandse peperkoek gebakken met stroop en roompaté uiteraard met een lekker wijntje erbij in de vorm van een Alto Adige (Italië). Verder genieten van een Surinaams garnalenglaasje met een avocado mouse uit Centraal-Amerika. De hierbij behorende wijn was de verrukkelijke Rioja uit Spanje. Vervolgens een Atlantische zalm met een Noorse forelbonbon. Hierbij dronken we glaasje water om even de mond te spoelen. Toen volgde het Mexicaanse kippenpootje met een wijntje van juist de andere kant van de wereld, namelijk uit Australië. Vervolgens kwamen er de Indonesische saté-gehaktballetjes, waarbij een Franse wijn uit de Rhone er een extra melange aan gaf. De Hongaarse goulash met een Hollands wit puntje vond hierna gretig aftrek, en jammer genoeg was het label van deze wijn erg wazig dus geen idee waar hij vandaan kwam. Een mooie culinaire afsluiting was het Franse kaasbordje, en eerlijk gezegd kan ik me niet meer herinneren of hier ook nog wijn bij kwam. Uiteraard werd er met een stevige kop koffie afgesloten, waarna we allemaal weer rond en gezond huiswaarts konden keren. Niet alleen de MC leden waren uitgenodigd, maar ook de partners, en dan merk je toch dat dit in het begin nog aftasten is. Het viel gelukkig wel op dat het al vrij snel gezelliger werd, en even later nog gezelliger en direct hierna weer gezelliger en de gezelligheid bleef maar groeien. Oftewel, de MC (en enkele oud leden van de MC) kunnen terugkijken op een super geslaagde activiteit, die zeker nog vaak voor herhaling vatbaar is, en dit alles dankzij chef kok Petra met haar assistente René, of was het juist andersom. Een dikke merci namens ons allen. Fred
10
Dwarsfluit
Verder kijken dan je neus lang is……. Moeder Thea wil haar kleinkinderen graag wat geld schenken. Ze vraagt haar dochter Annie om dit voor haar te regelen. Annie vult voor alle vijf de kleinkinderen een overschrijvingsformulier in. Ze heeft vanzelfsprekend het IBANnummer van haar kinderen en het IBANnummer van de kinderen van haar broer Mart heeft ze van hem doorgekregen. Ze controleert de nummers nogmaals, en stopt vervolgens de overschrijvingsformulieren bij de bank in de brievenbus. Moeder Thea regelt haar bankzaken nog op papier, zoals ze dat gewend is. Enkele dagen later belt Thea haar dochter Annie op. Ze is enigszins in paniek want ze heeft twee briefjes terug gekregen van de bank. “Nu hebben drie kleinkinderen wel iets gekregen en die andere twee niet”. Dochter Annie stelt haar gerust, en spreekt af dat ze ’s middags even langs komt. Zo gezegd zo gedaan. En inderdaad daar liggen twee kopietje van de overschrijvingsformulieren, per post gekomen, bij moeder op de tafel. In de begeleidende brief staat dat de opdrachten onduidelijk of met rode pen zijn geschreven. Dochter Annie snapt er niets van. Het is goed aan de kopieën te zien dat er met blauwe of zwarte pen is geschreven, en haar handschrift is meer dan duidelijk. Ze pakt de kopietjes en de brief van tafel en gaat er mee naar de bank. Daar vraagt ze aan de langharige blondine achter de balie wat er mis mee is. “Niets,” antwoordt zij, “niet met rode pen geschreven en duidelijk. Waarschijnlijk heeft de computer het niet kunnen lezen.” Waarop Annie antwoord: “Wat raar dat die computer die andere drie overschrijvingsformulieren dan wel heeft kunnen lezen.” “Tja,” reageert de blondine, “dan zal het wel aan de rekening liggen, die is zeker niet bij onze bank.” “Jawel” zegt Annie fijntjes en wijst haar op de IBANnummers waar toch heel duidelijk op uit te maken is om welke bank het gaat. De blonde dame zoekt de desbetreffende nummers op in het computersysteem. “Klopt” zegt ze, “niets bijzonders aan de hand, kan gebeuren.” Annie vult daar ter plekke met een pen van de bank nieuwe overschrijvingsformulieren in en vraagt de juffrouw achter de balie voor de zekerheid of het ook goed leesbaar is. “Prima, alles komt in orde, het zou gek zijn als die formulieren weer terug komen. En mocht dat gebeuren dan regelen we het hier ter plekke. Enne….het zou trouwens wel beter zijn als uw moeder gaat internetbankieren, of u daarvoor machtigt.” Annie slaakt een diepe zucht. Dat is al de zoveelste keer dat ze deze opmerking krijgt. “Nee” antwoordt ze. “Mijn moeder wil zelf haar handtekening zetten onder het overschrijvingsformulier voor de kleinkinderen.” Annie groet de jongedame vriendelijk en gaat vervolgens terug naar haar moeder. Daar legt ze de situatie uit en stelt moeder gerust dat nu alles goed komt. Een week later krijgt Annie wederom een telefoontje van haar moeder. En jawel hoor, de overschrijvingsformulieren komen als kopie, per post weer retour. In de begeleidende brief wordt weer melding gemaakt van het schrijven met rode pen of onduidelijk schrijven. Annie krijgt er ondertussen de kriebels van. Ze pakt de kopietjes van de vorige week en de kopietjes van deze week op en gaat weer terug naar de bank. Daar wordt Annie dit keer te woord gestaan door een jonge langharige brunette. Weer stelt Annie de vraag wat hier toch aan de hand kan zijn. ”U bent een nul vergeten” zegt de jongedame. “Nee nee” zegt een senior collega “het klopt zo. Het zijn spaarrekeningen en dan hoeft er geen nul tussen.” Weer worden de rekeningen op de computer bekeken en nu blijkt het te liggen aan het feit dat het internetspaarrekeningen zijn. “Hoe komt het dan dat het bij die andere drie internetspaarrekeningen dan wel is gelukt, en bij deze niet?” vraagt Annie. De brunette antwoordt dat ze dat niet weet en dat moeder maar moet gaan internetbankieren. “Dat wil ze niet” roept Annie gefrustreerd uit, “ze heeft niet eens internet. Ze wil niet alles uit handen geven.” Vervolgens geeft Annie aan dat de jongedame van de vorige week haar heeft toegezegd dat de bank alles ter plekke zou regelen als de papieren weer terug zouden komen. “Tja” zegt de brunette, ‘ik weet niet hoe dat moet, en mijn senior collega heeft op dit moment een klant.” Annie zegt dat ze nu graag gebruik wil maken van de goede service van de bank, en spreekt de verwachting uit dat het nog diezelfde middag in orde wordt gemaakt. Ze wacht op een telefoontje van de collega. Een paar uur later is het zover. De senior collega belt Annie op en biedt haar excuses aan voor de gang van zaken. Blijken de IBANnummers verkeerd te zijn! Broer Mart heeft de verkeerde nummers doorgegeven. Annie kan wel door de grond zakken en maakt vervolgens ook haar excuses, mede namens haar broer. De senior collega zal er voor zorgen dat alles in orde wordt gemaakt. Moeder Thea blij, Annie blij. Wat fijn dat er ook nog (senior) personeel is dat verder kijkt dan haar neus lang is. Zou broer Mart in het vervolg ook moeten doen. Groetjes Tr. Bone
11
12
