s c h o o l j a a r
2 0 1 1 - 2 0 1 2
2 De leerling centraal 2 Mentoren klas 1 en 2 op Leefstijltraining 3 Een sectie stelt zich voor 3 Dichter bij de leerling 4 Het nieuwe vak in de brugklas: NTS
|
n u m m e r
2 3
4 Waar zijn ze gebleven? 5 Exameneisen worden zwaarder 5 Lerarenbeurs 5 Huiswerkklassen 6 Veel leuker dan de basisschool
|
o k t o b e r
i
2 0 1 1
6 Mijn voorbeeld 7 Even voorstellen 8 Column 8 MaS: de maatschappelijke stage 8 Colofon
Marnixhockeyjongens kampioen van Nederland
Al tijdens de regionale voorrondes stak het jongenshockeyteam van de onderbouw met kop en schouders boven de andere teams uit. Met een strakke organisatie en subliem spel overrompelden zij elke tegenstander en zij werden dan ook met recht als Nederlands kampioen gehuldigd. De vorige Marnix Motief lag helaas al bij de drukker toen deze enorme zege werd binnengehaald. De verslaggeving over deze fantastische prestatie moest dus over de zomer heen getild worden. Op weg naar het kampioenschap werden de jongens getraind en gecoacht door oud-leerling Lennart Bakker en de zakelijke leiding van het team lag in handen van docenten Klaas Vink en Rick van Weert. Een investering in tijd en energie die ruimschoots de moeite waard zou blijken. Vrijdag 10 juni was het zover. Onze jon-
gens mochten hun krachten meten met de overige regionale kampioenen van Nederland en wel in het Walhalla van elke hockeyer: het Wagener stadion te Amstelveen. De verwachtingen waren hooggespannen en de jongens waren behoorlijk nerveus, maar vol zelfvertrouwen begonnen ze aan hun reeks groepswedstrijden. Een voor een werden die wedstrijden met redelijk gemak gewonnen, zodat onze jongens via de kruisfinales in de finale belandden. Toen moest het dus gaan gebeuren! Het team betrad het hoofdveld met gespannen gezichten. Al heel snel, in het begin van de finale, bleek dat het Marnixteam een surplus aan techniek en tactisch inzicht had. Ze speelden werkelijk de mooiste wedstrijd van het toernooi. In alles bewezen ze hun superioriteit: het loopvermogen, het tactisch inzicht, de techniek, het
spelinzicht, het anticiperen. Ze verpletterden de tegenstander met de score 4 - 0. Met recht werden ze dus Nederlands kampioen, een prestatie van groot formaat, die nooit eerder door een team van het Marnix is geleverd. Daarom moeten de namen van de jongens die deze titel binnenhaalden nog eens genoemd worden: Bob Driessen , Rens-Jan Bakker, Tommy Westermeijer, Boris Jeene, Niels Nijdam, Juri Beumer, Thijs Kamphuisen, Renaldo de Bock, Kaj van der Molen, Bas Wolters, Nick Noteboom, Jesse Verhoef, Marciano de Bock, Lennart Daniëls en Jorn Kooy. Hun succes zal in de toekomst niet gemakkelijk geëvenaard worden.
door Jos Gort
Rector zijn van het Marnix College is een prachtbaan. Natuurlijk, af en toe zitten er vervelende kanten aan. Soms moet je de boodschapper van vervelend nieuws zijn of moet je beslissingen nemen waar niemand echt blij van wordt. Beslissingen die nu eenmaal genomen moeten worden. Denk maar eens aan het feit dat we als school (net als iedereen in ons land) de afgelopen anderhalf jaar op allerlei manieren hebben moeten bezuinigen. En het einde van die bezuinigingen is helaas nog lang niet in zicht. Ook een mooi voorbeeld van een akelige kant van zo’n rectorsbaan is dat je soms regels moet handhaven waar iedereen het eigenlijk wel mee eens is, tot die regels op enig moment hen zelf raken . Dan wordt jou, als rector, nog wel eens verweten dat je geen gevoel voor mensen of verhoudingen hebt. Dat je eigenlijk maar een afstandelijke, gevoelloze persoon bent. Nee, dat zijn geen leuke momenten. En toch … rector zijn van het Marnix College is een prachtbaan en ik geniet er bijna iedere dag van. Dat komt gewoon omdat er zoveel topmomenten zijn die gelukkig de soms wat minder leuke ogenblikken doen verbleken. Wat dacht u bijvoorbeeld van het moment dat je aan het eind van de zomervakantie weer op school komt en het gebouw je tegemoet blinkt en glanst dankzij het keiharde werken van de onderwijsondersteunende medewerkers. Zo’n stille school die op leerlingen wacht, is werkelijk een prachtig gezicht. En het is ook echt een topmoment wanneer je kunt vaststellen dat het schooljaar van start kan gaan zonder echte problemen, omdat alle docenten en alle leerlingen gezond en wel teruggekomen zijn van hun vakantie. Of wat dacht u van het moment dat je aan het begin van een nieuw schooljaar ruim 260 nieuwe brugklasleerlingen mag ontvangen en ze welkom mag heten op het Marnix College? De licht gespannen, verwachtingsvolle blikken van al die jonge, talentvolle mensen zijn werkelijk met niets te vergelijken. Of het moment dat alle klassen weer aan hun lessen begonnen zijn, de gangen weer gonzen van het leven en je je in de pauze door die drommen jonge mensen heen mag worstelen. Dit zijn zomaar een paar topmomenten in de eerste dagen van een jaar. Er zullen er nog vele volgen. Dan is het toch niet zo gek dat ik zeg: echt, rector zijn van het Marnix College is een prachtbaan.
door Leo Spelt, rector
Vakantierooster 2011 - 2012 Herfstvakantie
Ma 17 t/m vrij 21 okt
Kerstvakantie
26 december 2011 t/m 6 januari 2012
Voorjaarsvakantie
20 t/m 24 februari 2012
Goede Vrijdag
6 april 2012
Tweede Paasdag
9 april 2012
Meivakantie
30 april t/m 4 mei 2012
Hemelvaart
17 en 18 mei 2012
Pinkstermaandag
28 mei 2012
Zomervakantie
9 juli t/m 24 augustus 2012
2
w w w
.marnixcollege.nl
De leerling centraal “Schuilplaats voor verschoppelingen ”
Los Angeles is glamourous en staat bekend om de succesverhalen, de witte stranden en winkels tot aan de horizon. Toch kent LA ook een andere kant: de wijk Skid Row met 10.000 daklozen. Californië heeft een gunstig klimaat. In de winter is het, hoe wrang ook, op straat redelijk uit te houden. In de herfstvakantie van 2010 vertrokken de neven Rik (havo-5) en Bob Verweij (oudhavo-5) met twee vrienden naar Los Angeles. Ze waren daar op uitnodiging van de christelijke organisatie The Jonah Project in de ´opvangkerk´ om een kwetsbare groep, de vele daklozen van LA, te helpen. Hun doel? The Jonah Project omschrijft het als volgt: “Our main goal is to shine the light of the love of Jesus in the dark streets of Skid Row”. Rik en Bob stapten uit hun comfort-zone en probeerden daklozen een luisterend oor te bieden. “Iedereen zit daar met zijn eigen verhaal,” vertelt Rik. “Erover kunnen praten, betekent heel wat voor hen,” voegt Bob toe. De opvangkerk heeft iets weg van een verzamelplaats voor verschoppelingen: mensen met torenhoge doktersrekeningen, werklozen, drugsverslaafden, alcoholisten, moordenaars, allen veelal onzichtbaar voor de
samenleving en allemaal mensen die daar ooit the American dream hoopten te verwezenlijken. Het verhaal van de man in de rolstoel heeft op Rik diepe indruk gemaakt. Deze man had ooit een auto-ongeluk gehad en belandde, zonder verzekering, verlamd op straat. Buiten zijn schuld om: zijn vriend bestuurde de auto. “Dan breekt je hart toch?” verzucht Rik. Voor Bob was de ontmoeting met een moordenaar behoorlijk heftig. “Door alle verhalen realiseer je je dat het niet zo vanzelfsprekend is dat je zo’n goed leven hebt. Van de ene op de andere dag kun je alles kwijt zijn.” “Al die dakloze mensen hebben onze hulp nodig. Het is makkelijker om dat te negeren dan in actie te komen. Dit is een stukje naastenliefde dat The Jonah Project probeert handen en voeten te geven,”vertelt Bob. Het percentage daklozen in Nederland is zoveel lager dan in de VS. “Hier is alles zoveel beter geregeld met het Leger des Heils, de Voedselbank en alle uitkeringen. Maar..,” zo verzekert Rik mij: “Amerikanen bezuinigen amper, ze leven ‘gewoon’ totdat hun geld op is.” “Dat doen wij gewoon veel beter: ons bin zûnig, hè,” vult Bob aan. “Die tv-reclame van
Toyota (‘Mooi schermpje hoor - Marktplaats hè?’), is toch typisch Nederlands?" Ik kan een glimlach niet onderdrukken… Voor de twee neven was het bezoek aan LA een life changing experience: een reis om nooit te vergeten. Ik vind het een indrukwekkend relaas over de broosheid van het bestaan en twee gewone leerlingen die hierin willen helpen.
www.jonahproject.com door Jeannette de Boer
Mentoren klas 1 en 2 op Leefstijltraining
Op maandag 7 en dinsdag 8 november vallen er veel lessen in de onderbouw uit, omdat de mentoren van de klassen 1 en 2 scholing volgen, de Leefstijltraining. Wat is er mis met onze Leefstijl? Nee,… er is niets mis met de manier van leven van onze brugklas- en tweedeklasmentoren. Het betreft hier een training voor mentoren die in de mentorles werken met de methode Leefstijl: een programma om structureel en preventief te werken aan sociaal-emotionele vaardigheden in de groep. Waarom vinden wij het geven van Leefstijllessen belangrijk? Het Marnix College werkt in klas 1 en 2 in de mentorlessen nu al een aantal jaar met de methode Leefstijl. We hebben in het verleden
voor Leefstijl gekozen, omdat de methode aandacht besteedt aan sociaal-emotionele vaardigheden en actief burgerschap. Met Leefstijl oefenen de leerlingen basisvaardigheden als luisteren, met gevoelens omgaan, “nee” zeggen, assertief zijn en conflicten hanteren. Ook groepsvorming, elkaar echt leren kennen, krijgt veel aandacht en is belangrijk voor het creëren van een veilige omgeving voor de leerling. En juist dit gevoel van veiligheid is een belangrijke voorwaarde voor leerlingen om te kunnen leren. Goed georganiseerde en doordachte Leefstijllessen geven dus een kwaliteitsimpuls aan ons onderwijs! Maar als we er al jaren mee werken, waarom dan opnieuw deze training? Door de jaren heen zijn de verschillende mentorenteams van samenstelling veranderd. Er
zijn mentoren weggegaan en er zijn nieuwe bijgekomen, met als gevolg dat er mentoren zijn die wel lesgeven met behulp van de methode, maar hier zelf nog niet in getraind zijn. Voor de mentoren die deze training al eens eerder hebben mogen volgen, geldt dat het toch al snel een aantal jaar geleden is dat zij deze training hebben gevolgd. Een opfrisbeurt kan dus absoluut geen kwaad. De training is zeer praktijkgericht. Het doel van de training is het ontwikkelen van de vaardigheden van de docent om Leefstijl in de klas toe te kunnen passen. Om dat te kunnen bereiken, is het van belang om als mentor zelf te ervaren wat je de leerlingen wilt laten ervaren. Dit gebeurt dan ook tijdens de training. De training heeft mede hierom ook wat weg van een teambuilding programma. Dat het deze
keer een training betreft waarbij ervaren en onervaren mentoren kunnen samenwerken is uniek en een ideale gelegenheid om ervaringen uit te wisselen. U snapt dat deze training gevolgen kan hebben voor het lesrooster van uw zoon en/of dochter: er zullen, met name op dinsdag 8 november, veel lessen komen te vervallen. Dit is een bewuste keuze geweest. We zijn ervan overtuigd dat dit een investering is die zich zal terugbetalen in de mentorlessen van uw zoon of dochter.
Namens de mentoren van klas 1 en 2, Wouter Vink
3
Een sectie stelt zich voor
Aangezien Engels geen keuzevak is en het Marnix College een tweetalige afdeling heeft, bestaat de sectie Engels uit wel twaalf verschillende docenten en een LIO (leraar in opleiding). De leiding van de sectie is in handen van Corine de Boer, die dit al weer jaren doet, zij het met een korte onderbreking door de geboorte van dochter Tara Lynne. Ze omschrijft de sectie als vooruitstrevend en traditioneel, lokaal en internationaal, nieuwsgierig en ervaren. LIO Daan Zijlstra is een leraar in opleiding, student en toch docent. Hij heeft de school al eerder uit de brand geholpen toen twee docentes Engels praktisch tegelijkertijd met zwangerschapsverlof gingen. Theo van der Heijden is het langst aan de sectie verbonden en wel sinds 1974. Hij is al ruim vijftien jaar bezig met tweetalig onderwijs en is coördinator van het International Baccalaureate (IB). In zijn vrije tijd is hij een fervent Griekenlandganger en luistert graag naar muziek uit de sixties. Harald Stegeman is een gedreven voorstander van levendig talenonderwijs, is e-Twinningambassadeur voor digitale Engelstalige projecten. Ook is hij ambassadeur voor het Global Teenager Project waardoor er in Learning Circles met scholen uit 10 verschillende landen in het Engels gecommuniceerd wordt. Gertie Engels beleeft plezier aan het gevarieerde publiek waaraan ze les geeft en roemt de goede, gestructureerde samen-
werking in de sectie Engels, die elkaar zelfs in de pauze opzoekt. In haar vrije tijd sport ze graag, speelt op de Nintendo DS, houdt van shoppen en spelen met haar eenjarige zoontje Sjuul. Bert de Vries heeft lang weinig tijd gehad voor zijn grote hobby golfen door zijn masteropleiding Engels. Dit schooljaar is hij mentor van havo-4 en hij is met veel plezier lid van het havo bovenbouwteam. Verder is hij een liefhebber van eten en zeer goede wijn en nuttigt die bij voorkeur in Antwerpen. Saskia van Kampen begint aan haar tweede jaar op het Marnix College. Naast het lezen van Engelse literatuur, mag ze graag naar de toppen van de Dolomieten klimmen en goede films kijken. Typisch Britse dingen zoals melk in de thee, pub quizzes en Sunday roasts kunnen haar waardering wegdragen. Ginette Wieken is sinds 1992 aan het Marnix College verbonden en geeft altijd les in de onderbouw, zowel in de reguliere afdeling als in de tweetalige. Ook is zij sinds jaar en dag brugklasmentor en begeleidt sinds tien jaar leerlingen met autisme. In haar vrije tijd leest ze graag, houdt van stedenbezoek en gaat liever uit eten dan dat ze zelf kookt. Cindy Gertsen voelt zich na drie jaar Marnix College al helemaal bij het meubilair horen. Ze vindt het mooi wat je met woorden kunt bereiken en hoe het beheersen van de Engelse taal vele werelden opent. Cindy is nieuwsgierig van aard, wat goed
uitkomt, want met lesgeven leert ze zelf ook elke dag weer iets nieuws. Lucy Massaar is geboren en getogen in Engeland, maar woont alweer 23 jaar in Nederland. Ze vindt het leuk haar moedertaal voor haar werk te kunnen gebruiken. Als native speaker kan ze met haar leerlingen kleine weetjes delen die voor vele mensen onbekend zijn. Jeanet Kelderman werkt alweer heel wat jaren bij de school en je kunt haar altijd wakker maken voor the great outdoors: een toertocht op natuurijs, motorrijden, hardlopen in bos of op strand of vogels spotten. Indoors mag ze graag whodunnits en andere Engelse boeken lezen en naar de BBC kijken. Peter de Kiewit werkt in de onderbouw en stelt dat Engels gewoon veel cooler is dan Nederlands. Hij vindt lesgeven verder het beste excuus om niet te hoeven opgroeien. Een sterk punt van het Marnix vindt hij dat het geen leerfabriek is. Last but not least is er nog een native speaker, te weten John Kavanagh die zijn roots in Ierland heeft. Inmiddels woont hij al meer dan twintig jaar in Nederland. Desondanks rekent hij pas sinds kort fietsen tot zijn hobby. Hij werkt al negen jaar in het tweetalig onderwijs en werkte vroeger in de IT, voordat het ICT ging heten.
door Ginette Wieken
Dichter bij de leerling Er was eens een eerste schoolweek. Er was eens een leerling die de weg op het hoofdgebouw nog niet wist, een leerling die niet met nat haar op de schoolfoto wilde, een leerling die al in de eerste les zijn mobiel moest inleveren, een leerling die in de eerste week al drie keer zijn spullen vergat, een leerling die me beloofde dít jaar echt te zullen
gaan werken, een leerling die de weg naar school vergeten was, een leerling die ál zijn boeken meenam op de eerste schooldag, een leerling die haar mascara bijwerkte onder de les, een leerling die me al zo goed kende dat hij mijn zinnen af kon maken, een leerling die precies wist hoeveel dagen het nog was tot de herfstvakantie..
Er was eens een schooljaar dat weer begon, met dezelfde stomme, leuke, irritante en grappige dingen van elk jaar. Er was eens die vertrouwdheid die toch nog lang geen routine is…
door Charlotte Olsman
Ma 17 t/m vrij 21 okt Herfstvakantie. Ma 24 okt Huiswerkvrij voor alle klassen m.u.v. de examenklassen. Di 25 okt 19.30 uur Aula hoofdgebouw. Voorlichtingsavond over profielkeuze voor ouders van leerlingen in H3. Do 27 okt Excursie G1a naar het Allard Pierson Museum in Amsterdam. 20.00 uur - Vergadering Ouderraad. Vrij 28 okt 19.30 – 23.00 uur, aula Juniorgebouw. Onderbouwfeest voor de klassen 1 en 2. Ma 31 okt t/m vrij 4 nov Eerste tentamenweek voor M4, H5 en V6. Di 1 nov 19.30 uur, aula hoofdgebouw. Voorlichtingsavond over profielkeuze voor ouders van leerlingen in V3. Do 3 nov Toneelvoorstelling Just good Friends voor tvwo 1 en tvwo2. Toneelvoorstelling William B. voor tvwo 3 en tvwo 4. Vrij 4 nov 20.00 uur, aula hoofdgebouw. Uitreiking IB-certificaten aan geslaagde oudleerlingen V6. Di 8 nov 19.30-21.30, Juniorgebouw. Bijeenkomst Milkywayclub. Woe 9 t/m za 12 nov Reisdagen voor M4. Woe 9 nov Na het 5e lesuur. Culturele middag voor alle derde klassen. Do 10 nov 20.00 uur, aula hoofdgebouw. Cabaretvoorstelling Superlatief door Van der Laan en Woe. Vr 11 nov 10.00-11.00 uur, aula hoofdgebouw. Optreden Murth Mossel voor M3 in het kader van kv-1. Di 15 nov Uitreiking cijferkaart in de examenklassen. 19.30 uur, aula hoofdgebouw. Voorlichting voor ouders van leerlingen in M3 over studie- en beroepskeuze. Do 17 nov 6e en 7e uur H4 naar Cultura voor Nederland leest. Vrij 18 nov 6e en 7e uur V4 naar Cultura voor Nederland leest. Di 22 nov 19.30-21.30, Juniorgebouw. Bijeenkomst Milkywayclub. Do 24 nov Na het 5e uur Volleybaltoernooi voor liefhebbers uit de 4e klassen. 20.00 uur Vergadering Ouderraad. Vrij 25 nov Uitreiking rapporten.
4
w w w
.marnixcollege.nl
Het nieuwe vak in de brugklas: NTS Dit schooljaar is er een pilot voor een nieuw vak van start gegaan, Natuurkunde en Techniek Samen (NTS). In twee havo/atheneumbrugklassen zagen de leerlingen op hun eerste dag op het Marnix dit gloednieuwe vak op hun rooster staan. “Het team van NTS bestaat uit alle docenten techniek en natuurkunde, inclusief de technisch onderwijsassistenten,” licht docent Ariën Vorselman toe, “Techniek is tegenwoordig niet meer verplicht in de basisvorming, maar wij vinden het op het Marnix College een verrijking dat we het vak wel geven.” De start van het nieuwe vak is dus niet een initiatief van het Ministerie van Onderwijs. Vanuit de sectie techniek kwam echter de vraag om meer samenwerking en dat leidde tot een vernieuwingsslag. “Het is een goed geïntegreerd vak geworden,” aldus Ariën, “inhoudelijk zorgt natuurkunde voor de theoretische kant, waar het meer gaat om het willen weten om te willen weten. Techniek gaat over de toepassing van dat alles, dus de praktische kant.” Het samenwerken tussen twee of meer vakken gebeurt op meer scholen, met name op VMBO-scholen waar er vaker sprake is van leergebieden. “We beginnen hier op school met twee parallelklassen, B1a en B1b, want dat is gemakkelijk vergelijken. Ed Renes en Suzan Bokdam verzorgen de lessen.” Voorheen kregen leerlingen pas natuurkunde in de tweede klas en nu krijgen ze NTS in klas één en straks ook in de tweede. “Ze komen straks in de derde met meer kennis en prak-
tisch vaardigheden dan vroeger. In de derde klas wordt natuurkunde weer als apart vak gegeven, want dat is dan nodig om een goede profielkeuze te kunnen maken.” De betrokken havo-/atheneumklassen vormen straks natuurlijk nieuwe tweede klassen waarin ook leerlingen zitten die alleen maar techniek hebben gehad. “We zullen zorgen dat die laatste groep toch moeiteloos de overstap naar NTS kan maken. Er zit natuurlijk ook een grote overlap tussen de vakken tech-
niek en NTS. Het is een pilot, dus we moeten eerst kijken hoe het allemaal uitpakt,” legt Ariën uit. NTS moet een nog betere aansluiting geven op het vak NLT (natuur, leven en technologie), dat in het vijfde en zesde jaar wordt gegeven in de bovenbouw van het vwo. In NLT zijn de vakken natuur- en scheikunde, biologie, wiskunde en aardrijkskunde vertegenwoordigd. “We zouden dat ook graag op de havo gaan geven,” praat Ariën enthousiast verder.
Al deze ontwikkelingen zijn onderdeel van een bredere beweging, het promoten van ons bèta-onderwijs. Zo wordt er ook gewerkt aan een laboratorium op het hoofdgebouw, dat eind dit schooljaar gerealiseerd zal zijn. Kortom: een flinke boost voor de exacte vakken.
door Ginette Wieken
Waar zijn ze gebleven? oud-leerling Mariska Wessel
van grijze muis tot creatieve duizendpoot
Met een gymnasiumdiploma op zak neemt de Edese Mariska als “allerbraafste meisje van de klas” in 1987 afscheid van het Marnix. “Een school die,” zo vertelt ze mij, “toen al als erg goed bekend stond. Er was sprake van een gezonde autoriteit met duidelijke regels. Ik voelde me gestimuleerd om serieus mijn hersens te gebruiken.” Ze kiest voor Culturele Studies aan de Universiteit van Amsterdam, Beleid en Management. In die tijd weet ze een beurs te bemachtigen om een jaar in de VS te studeren. Ook muziek behoort hier tot een van haar vakken: haar zangtalent blijft nu niet langer onopgemerkt. Na haar afstuderen raakt ze verzeild op de PR-afdeling van het Concertgebouw. Dit blijkt voor Mariska dé manier om gratis aan kaartjes voor de allermooiste concerten te komen. Als koningin Beatrix en prins Claus verhinderd zijn, bezet Mariska vorstelijk hun loge. Wanneer ze op een goed moment Anne-Sofie von Otter hoort zingen, weet ze het zeker: dit wil ze ook! Dus besluit Mariska, inmiddels moeder van twee prachtige dochters, als mezzo-alt, op haar 30e auditie voor het Arnhems Conservatorium te doen. Een studie die ze bekostigt door als model in redelijk lucratieve com-
mercials op te treden. “Een mooie manier om geld bij te verdienen, “ bekent ze me: “Laatst deed ik hier thuis, samen met mijn dochters, een fotoshoot voor het kledingmerk Sandwich.” Inmiddels heeft ze haar woonplaats Amsterdam verruild voor Bennekom: “back to my roots.” Niet zo verwonderlijk dat ze met enige regelmaat haar voormalige Marnixdocenten tegen het lijf loopt: de heren Vermeulen, Helweg, Graaff, Biermans, Stieltjes en van de Peppel. “Een warm bad met leuke mensen, echt vakmensen.” Omdat het lastig blijkt om puur en alleen van de muziek te leven, start ze een eigen zangpraktijk genaamd Villa stemwerk. Hier voegt ze een extra tak van sport aan toe: Voice matters. Dit is een bedrijf dat communicatietrainingen voor professionele sprekers verzorgt. Mariska: “In ieder beroep is de impact van een krachtige stem in combinatie met een overtuigende communicatiestijl van onschatbare waarde.” Dat iedere stem ertoe doet, hoe het voelt om met lef voor een goed gevulde zaal te staan, dat weet Mariska natuurlijk als geen ander. Als klassiek geschoold zangeres communiceert zij immers op een vergelijkbare manier, veelal nog zonder versterking ook.
Mariska is regelmatig als soliste in cantates van Bach en andere concerten te horen. Hiernaast maakt ze (ook) nog deel uit van het duo Loca Boca. Dit is een vocale act als energizer voor een symposium of ludieke verstoring van bijeenkomsten van managers. “Zingen is voor mij nog steeds een enorme inspiratiebron: omgeven door de mooiste muziek sta ik op het podium. Uit deze bron put ik ook tijdens mijn trainingen, waarin ik mensen niet alleen leer spreken, maar ook leer stralen.” Wanneer we samen terugblikken op haar Marnixperiode vindt ze het een gemiste kans dat er in haar tijd geen oog was voor “het leren presenteren.” Het is bijzonder dat uitgerekend zij, zo biecht ze me eerlijk op, hier haar beroep van heeft gemaakt. Immers: als meisje hield ze er totaal niet van om in de belangstelling te staan. Marikska Wessel: een ultieme combinatie van een mooi mens en een veelzijdige vakvrouw. Meer Mariska? www.voicematters.nl
door Jeannette de Boer
5
Exameneisen worden zwaarder In de komende jaren zullen stapsgewijs de eisen waaraan examenkandidaten moeten voldoen om een diploma te halen fors zwaarder worden. Zo zal elke examenkandidaat met ingang van het examen 2012 voor alle vakken voor dat landelijke eindexamen gemiddeld een 5,5 of hoger moeten scoren. Het jaar daarop, in 2013, mogen havo- en vwo-kandidaten nog maar maximaal één vijf als eindcijfer scoren voor de kernvakken Nederlands, Engels en wiskunde. Nog een paar jaar later wordt aan deze groep van zogenoemde kernvakken ook nog het vak rekenen toegevoegd. Met ingang van 2014 moet elke examenkandidaat in het kader van zijn eindexamen immers ook nog een rekentoets afleggen. Al met al een forse verzwaring van de diploma-eisen. Wat gaat het Marnix College doen om haar leerlingen zo goed mogelijk op de nieuwe eisen voor te bereiden? Bij een groot opgezet landelijk onderzoek is gebleken dat er wat rekenen betreft op scholen als het Marnix College eigenlijk sprake is van een onderhoudsprobleem. De leerlingen zijn allemaal intelligent genoeg om op een behoorlijk niveau te kunnen rekenen, maar ze hebben het te weinig gedaan. In het basisonderwijs is wellicht onvoldoende tijd aan inslijpen besteed en in het voortgezet onderwijs maakte rekenen geen deel uit van het curriculum. Met enig onderhoud, een beetje oefening, zouden bijna al onze leerlingen in staat moeten zijn om het rekenexamen succesvol af te leggen. Om er nu voor te zorgen dat alle leerlingen voldoende oefenen, besteden de nieuwe edities van de wiskundeboeken weer expliciet aandacht aan rekenen en bovendien zal er bij de vakken wiskunde, natuurkunde, schei-
kunde, biologie, aardrijkskunde en economie elke maand in alle klassen geoefend worden met verschillende rekenonderdelen. Daarnaast worden alle leerlingen aan het einde van elk schooljaar getoetst om te bepalen of hun rekenvaardigheid op peil is. Mocht dat niet zo zijn, dan worden in het daarop volgende schooljaar bovenbouwleerlingen verplicht naar keuzewerktijd rekenen te gaan en krijgen onderbouwleerlingen bijles rekenen van mevr. Ineke Bette of dhr. Bert van den Borne. Als het Marnix College de examenresultaten van de afgelopen jaren onder de loep neemt en eens kijkt wat er gaat gebeuren als de nieuwe eisen straks van kracht zijn, dan zal slechts een beperkt aantal leerlingen extra zakken door de eis van maximaal één vijf als eindcijfer voor de kernvakken. De gevolgen van de eerste aanscherping, gemiddeld minimaal een 5,5 scoren voor het CSE, zouden wel eens veel drastischer kunnen zijn. Op de mavo en het vwo zou het aantal gezakte kandidaten gemiddeld met 3% stijgen. Op de havo zouden we wel eens 8% meer gezakte kandidaten kunnen krijgen. Bij een eerste analyse lijkt taalachterstand de oorzaak. De examens zijn in de afgelopen jaren in toenemende mate talig geworden. Zelfs bij de exacte vakken moeten de kandidaten heel lange en soms ook heel gecompliceerde teksten doornemen. Wie daarvan een fraai voorbeeld wil zien, zou eens op www.examenblad.nl de opgave Woei wordt waaide uit het havo-examen wiskunde a, 1e tijdvak 2011 kunnen bekijken. We zijn bang dat vooral leerlingen met een magere woordenschat zullen zakken. Vaak (maar zeker niet altijd) gaat het om leerlingen die een andere taal dan het Nederlands
als moedertaal hebben. Op het gebied van taal gaan we daarom onze leerlingen ook extra ondersteuning bieden. Brugklassers met een door het basisonderwijs geregistreerde taalachterstand krijgen vanaf het begin extra lessen. We bieden leerlingen met hiaten in de beheersing van het Nederlands extra ondersteuning in de klassen 1 en 2. Maar ook in de bovenbouw moet de aandacht voor de woordenschat geïntensiveerd worden. In de havo-examens 2011 kwamen bijvoorbeeld – niet bij economie - begrippen voor als “handelsembargo”, “protestgeneratie”, “arbeidsmigranten” en “geliberaliseerde wereldmarkt”. Het zal duidelijk zijn dat dit heel moeilijke woorden en begrippen zijn voor leerlingen die soms echt niet weten dat “geringe neerslag” zoveel betekent als “weinig regen”. In het komende schooljaar gaan we dan ook voor al onze docenten een studiemiddag over taalbeleid organiseren, zodat we ons in de hele school realiseren dat we zeker op de mavo en de havo constant de vinger aan de pols moeten houden. We zullen ons er voortdurend van moeten overtuigen dat leerlingen snappen wat er in teksten staat. Met een combinatie van
Agenda Vrij 2 dec Excursie G2 en G3 naar Keulen. Ma 5 dec Na het 3e uur Sinterklaasviering voor de brugklassen. Di 6 dec Huiswerkvrij. 19.30-21.30 uur, Juniorgebouw. Bijeenkomst Milkywayclub. Ma 12 en di 13 dec Vanaf 19.00 uur Ouderavonden. Vrij 16 t/m zon 18 dec Juniorgebouw Preliminary Round European Youth Parliament. Vrij 16 dec 20.30 uur, aula hoofdgebouw - Kerstgala. 19.30-21.30 uur, Juniorgebouw. Bijeenkomst Milkywayclub. Vrij 23 dec 8.00 uur Kerstvieringen Juniorgebouw. Na het 3e lesuur Kerstvieringen klassen 3 t/m 6. Ma 26 dec t/m vrij 6 jan Kerstvakantie.
al deze maatregelen moeten we op termijn erin slagen onze examenresultaten op niveau te houden ondanks het feit dat de eisen stevig opgeschroefd zijn.
door Josephie Brefeld
Lerarenbeurs Leraren blijken ruimschoots gebruik te maken van de lerarenbeurs voor o.a. het volgen van een driejarige masteropleiding. Sinds 2008 zijn bijna 19.000 lerarenbeurzen toegekend. De lerarenbeurs maakt het voor iedere docent van het primair onderwijs tot en met het HBO mogelijk om eenmaal in zijn carrière een stevige bijscholing te volgen. Een mooi avontuur, die driejarige deeltijdopleiding. Het programma is pittig en uitdagend van karakter en geeft de deelnemers gelegenheid zich te ontwikkelen tot veelzijdige professionals binnen de schoolorganisa-
tie. Qua facilitering betekent dit dat de overheid drie uur lesvermindering én het jaarlijkse collegegeld voor haar rekening neemt. Hoe groot is het animo voor de lerarenbeurs op het Marnix? Ik sprak met vier door de wol geverfde docenten: Ben Teunis (2e jaar master Frans), Bert de Vries (bijna in het bezit van zijn master Engels), Ineke Bette (onze BTR : Begeleider Taal en Rekenen : 1e jaar bachelor Nederlands) en Harry Pongers (2e jaar master Duits.) Deze vier alfa’s durfden de hernieuwde uitdaging met de literatuurgeschiedenis, taalen letterkunde en taalbeheersing aan. “Het is loei- en loeizwaar geweest, de afgelopen drie jaar. Gelukkig heb ik geen kinderen meer thuis en heeft mijn vrouw een drukke baan,” vertelt Bert. “Je krijgt er gewoon een tweede werkweek bij,” merkt Harry op die met pijn in zijn hart
Huiswerkklassen Al een aantal jaren kent het Marnix College huiswerklassen. Deze huiswerkklassen waren tot en met het vorig schooljaar uitsluitend bestemd voor leerlingen uit de eerste en tweede klassen. Met ingang van
dit schooljaar kunnen ook leerlingen van MAVO 3 en HAVO 3 voor wie het huiswerk maken problemen oplevert, deelnemen aan de huiswerkklas. In de huiswerkklas maken de leerlingen vier maal per week ‘s middags
afscheid moest nemen van zijn geliefde sport, korfbal. “Al mijn vrije tijd gaat, zonder overdrijven, naar de studie. Ik tref het met een inschikkelijk thuisfront.” Ben, eveneens met een gezin als ondersteuning, heeft de ultieme oplossing: hij smeert zijn studie uit over vier of vijf jaar. Voor hem was de keuze om weer te gaan studeren een kwestie van nu of nooit. Hij erkent dat het bestaan van de lerarenbeurs heeft hem over de streep heeft getrokken. Ineke gaat het allemaal nog ervaren, zij start zeer binnenkort. Niet de wekelijkse colleges op woensdag van 15.00-21.30 uur in Utrecht of Amsterdam maken het zwaar, maar meer de enorme hoeveelheid studieboeken die zelfstandig in een vrij kort tijdsbestek moeten worden doorgeploegd.
op school onder begeleiding hun huiswerk. Voor leerlingen uit onze brugklassen is deelname aan de huiswerkklassen kosteloos. Voor de leerlingen uit klas 2 en klas 3 zijn aan de huiswerkklas wel kosten
Lesplannen, presentaties en “hoe breng ik het in de praktijk” komen daar nog bovenop. Zo hoorde Harry zijn zoontje Freek eens tegen iemand zeggen: “Mijn vader heeft wel veel boeken hoor, maar hij leest ze nooit.” Ineke kiest voor een iets andere studievorm: het zgn. “afstandsstuderen” via Windesheim in Zwolle. Zij gaat er één keer per maand naar toe en krijgt het merendeel van het benodigde materiaal via de LOI toegestuurd. Ontberingen of niet, de collega’s ervaren de bijscholing als een enorme verrijking, een stap waar ze absoluut geen spijt van hebben. Immers: “stilstand is achteruitgang, vooruitgang vergt beweging”.
door Jeannette de Boer
verbonden. Zij betalen resp. €40,- en € 80,- per maand, onafhankelijk van hoeveel dagen per week ze komen.
6
w w w
.marnixcollege.nl
Veel leuker dan de basisschool
Als ik mijn mentorklas B1a vraag of ik ze in de pauze mag interviewen over hun eerste twee weken op het Marnix College, offert de helft van de kinderen onmiddellijk hun pauze op. Bij elke vraag die ik stel, schieten er telkens vingers in de lucht. Hun woorden buitelen over elkaar heen. De begroetingsdag vonden ze bijna allemaal een beetje spannend, maar “door die dag was het verder niet zo eng meer,” zegt Marije. Ilse: “Ik vond het niet zo spannend, maar vooral gezellig. Ik had er veel zin in.” “Ik vond de spelletjes leuk en het was fijn dat
Ouderraad
Het zal u niet ontgaan zijn dat er het een en ander is veranderd in de regeling rond de financiële bijdragen van ouders aan de school. U heeft, als het goed is, inmiddels twee brieven van de schoolleiding hierover ontvangen en de regeling staat uitvoerig beschreven in de schoolgids 2011/2012 (p.28 en 29) en op de website van het Marnix onder het kopje “Ouders”. Een andere regeling, die rond de bijdragen aan de excursies/reizen van uw kind, blijft onveranderd: uw kind kan alleen mee als u daarvoor betaalt.
je de namen leerde kennen,” vindt Anne. Bij Bart en Arnaud riep het nog iets heel anders op: “We voelden ons opeens heel klein.” Na de begroetingsdag volgden de lessen. “Het was heel leuk, maar het is wel heel druk op de gang.” “De eerste dagen begon ik te zweten als de bel ging, mijn boeken moest inpakken en dan weer bedenken naar welk lokaal ik moest,” vult Anne haar aan. Tom en Rosanne ervaren de afwisseling van elk uur een andere leraar ook als positief, maar Emma en Janine vonden de allereerste lessen ook wel saai: “De leraren praatten allemaal heel lang en elke les moest je weer je
naam zeggen. Dat was wel irritant.” En meteen na die eerste lesdag volgde het onherroepelijke huiswerk. “Ik vond het wel wennen,” zegt Tom, “ik had op de basisschool bijna nooit huiswerk gehad.” “Ik was er in het begin de hele tijd mee bezig als ik thuis was, maar dat is nu wel over,” meldt Saron. Ook Arnaud vindt dat zijn leven een stuk drukker is geworden: “Ik tennis drie keer per week en verder ga ik ook nog naar huiswerkbegeleiding. Nu kan ik pas om zeven uur eten.” Maar het fenomeen plannen is tot Lina al doorgedrongen: “Voor maandag
en dinsdag hebben we het meeste huiswerk, dus je leert wel vooruit werken.” Het afscheid van de basisschool wordt met gemengde gevoelens bezien: “We waren op de basisschool heel hecht,” vertelt Glennys en ook Ilse mist haar gezellige basisschoolklas wel, maar, zo zegt Kim: “Het is hier toch leuker door alle afwisseling.” “Wij hadden op de basisschool afgesproken om in de herfstvakantie nog eens bij elkaar te komen, maar het kan best dat ik dat vergeet. Ik ben hier al zo gewend,” vertelt Bart. Nieuwe vrienden zijn snel gemaakt, vindt ook Lina. B1a is een gezellige klas, vinden ze allemaal. “Ik kwam als enige van mijn basisschool in deze klas, maar het gaat heel goed,” zegt Janine. En betekent Marnix nu echt Mag Niks, zoals de buitenwacht weleens zegt? “Nou, dat slaat nergens op,” vindt Ilse. “Dit is gewoon een goede school met gewone, duidelijke regels,” vult Janine aan. Emma vindt het wel een beetje waar, maar vindt dat regels ook wel nodig zijn. Verder verheugen de brugklassers zich op het eerste schoolfeest en het eerste uitstapje. “Ik leer steeds meer mensen kennen en ik vind al die nieuwe ervaringen heel leuk,” zegt Marije. “Alleen is het wel jammer dat onze havo-/atheneumklas eind dit jaar alweer uit elkaar gaat,” vindt Glennys. Oh, is het interview al weer klaar? Ze hadden nog wel een uur door kunnen praten. door Ginette Wieken
Vrijwillige bijdrage voor uw kind en een goede school In het kort: de jaarlijkse, vaste vrijwillige ouderbijdrage bestaat niet meer. Landelijke wetgeving heeft dit veranderd in een vrijwillige ouderbijdrage gekoppeld aan een keuzemenu waarop u kunt aanvinken waar u wel of niet voor wilt betalen. Betaalt u ergens niet voor, dan kan uw kind daar niet aan mee doen. Overigens blijft de coulanceregeling bestaan in het geval ouders de bijdragen echt niet kunnen betalen. Voor de schooladministratie levert dit een hoop rompslomp op en voor u is het even wennen. Maar Den Haag legt deze verplich-
ting op, dus er zit voor de schoolleiding niet veel anders op dan deze uit te voeren. De Ouderraad, een afvaardiging van alle ouders, heeft het afgelopen jaar veelvuldig met de schoolleiding van gedachten gewisseld over deze nieuwe vrijwillige bijdrage van de ouders. Wat steeds naar voren kwam, was het feit dat het voor een kind triest is als het niet mee kan doen aan activiteiten of gebruik kan maken van faciliteiten, omdat haar/zijn ouders hiervoor niet betalen. Maar wat ook duidelijk werd, is dat de andere leerlingen, en het Marnix zelf
ook, worden gedupeerd als veel ouders besluiten zaken te schrappen in het keuzemenu. Immers, de school ontvangt hierdoor minder inkomsten en kan daardoor minder faciliteiten bekostigen. Dus wanneer u vrijwillig bijdraagt aan het hele keuzemenu steunt u in de eerste plaats uw eigen kind(eren), maar zorgt u er ook voor dat het Marnix een goede school blijft voor alle kinderen. door Ellen Okkersen namens de ouderraad
Mijn voorbeeld Midden jaren zeventig heb ik de laatste jaren van mijn middelbareschooltijd vertoefd op de Koninklijke Scholengemeenschap in Apeldoorn. Terugdenkend aan die tijd is het niet moeilijk om mij docenten van toen voor de geest te halen. Naast degenen die vooral opvielen door aparte kleding, lang haar of anderszins warrig gedrag zijn mij twee docenten het meest bijgebleven. Toevalligerwijze zaten zij beiden in de sectie Nederlands! De ene, Jan Heerze, was een man die ik nooit zijn stem heb horen verheffen; hij had een natuurlijke uitstraling die een ieder tot rust maande. Dat kan je toch zeker een kwaliteit noemen! Als absolute tegenpool daarvan had je
meneer Heimerickx, een soort mengeling van de heren Jekyll en Hyde. Buiten school was hij schuchter, ja zelfs verlegen, en hij durfde ons als leerling nauwelijks gedag te zeggen. Maar in school ging het dak eraf! In zijn lessen gebeurde er altijd wat. Hij had een tomeloze inzet vanaf de eerste minuut en hij was vaak gekleed in een overhemd met spencer. Omdat hij vaak hevig gesticuleerde, zagen we vaak de zweetplekken onder zijn oksels! Deze docent had echt wat te vertellen; hij was een wereldburger en hij dacht niet in hokjes en wist zelfs oude Nederlandse teksten interessant te maken! Daarnaast was hij een van de eersten die in de klas vertelde over Nietzsche, Jung,
Marx en consorten. Niet dat we er veel van begrepen, maar het was razend interessant. Meneer Heimerickx was voor mij een sprekend voorbeeld van een academisch gevormde leraar die wist uit te dragen dat kennis macht is, zonder zich er op voor te laten staan. Kortom: een docent met wie ik mij graag zou vereenzelvigen! Jaren later kwam ik Heimerickx nog eens tegen op een reünie; hij zat nu ergens in Italië op een internationale school… Volgens mij zijn zij daar nu net zo enthousiast als wij dat ooit waren! door Hans Loois
7
Even voorstellen
Ik ben Ida Bakker, geboren in Groningen (stad) en opgegroeid in Roden. Om en nabij mijn twintigste ben ik teruggekeerd naar mijn geboortestad om er te gaan wonen/werken o.a. bij Wolters-Noordhoff Grafische Bedrijven (die van de schoolboeken). Ik ben getrouwd en heb twee kinderen, een zoon van 26 en een dochter van 24. Door het werk van mijn man zijn wij vertrokken uit Groningen en in Harderwijk gaan wonen en sinds 1989 wonen we in Ede. Het Marnix is mij niet geheel onbekend. Mijn beide kinderen hebben op het Marnix gezeten en vanaf die tijd ben ik ook als vrijwilliger werkzaam geweest in de Mediatheek. Het afgelopen schooljaar heb ik af en toe gewerkt als (inval-)conciërge, vooral op het Junior. Nu ga ik aan de slag als coördinator MaS (maatschappelijke stage), een nieuwe stage die vanaf dit schooljaar verplicht is voor alle leerlingen van middelbare scholen. In deze Marnix Motief treft u een artikel aan over deze nieuwe stage.
Mijn naam is Marnix Bergwerff. Ik ben 27 jaar, en ben getrouwd met een Chinese. Zij is ook de reden dat ik vorig jaar, na mijn bachelor Grieks en Latijn in Leiden te hebben behaald, 8 maanden in China heb gewoond. Ik ben daarheen gegaan om het fascinerende land en de eindeloos boeiende cultuur te leren kennen, en heb daar aan kleine klasjes Engels gedoceerd. Terug in Nederland ben ik naast het lesgeven begonnen met de master Grieks en Latijn in Nijmegen. Vorig jaar merkte ik dat ik het leuk vind les te geven, maar dat ik toch liever met mijn eigen vak aan de slag wil. Ik was dan ook erg blij dat ik, terwijl ik nog in China zat, bericht kreeg dat het Marnix mij wilde aannemen als nieuwe leraar klassieke talen. Tja, nomen est omen!
Ik ben Lamiaa Chrifi en ik geef dit jaar Frans. Ik ben 32 jaar oud, Marokkaanse van afkomst, getrouwd en ik heb twee kinderen. Ik woon nu tien jaar in Nederland en heb een grote passie voor het voortgezet onderwijs. Als ik voor de klas sta, zie ik regelmatig de ontwikkeling van mijn leerlingen en dat geeft mij veel voldoening. Ik ben mijzelf aan het ontwikkelen als docent en ik verwacht veel van mijn toekomst als docent. Mijn eerste indruk van het Marnix College is erg positief. Ik werd goed opgevangen door collega’s en ik ben tot nu toe tevreden over het niveau van de leerlingen.
Mijn naam is Anne de Fraiture. Ik ben 52 jaar en ik ben een aantal jaar geleden opnieuw de collegebanken ingegaan. Ik studeer in deeltijd Religiewetenschappen in Nijmegen. Sinds mei van dit jaar vervang ik een zieke collega bij de leuke sectie Levensbeschouwing. Het Marnix College ken ik als een goede, gedegen school. Twee van mijn drie kinderen hebben hier eindexamen gedaan. Ik woon met man en kinderen in Wageningen. Ik heb zeven jaar als tropische bosbouwer in Afrika en Indonesië gewoond en gewerkt. Ik wil dat mijn leerlingen zich meer bewust worden van verschillende levenbeschouwingen en culturen en hierin een eigen ‘standpunt’ innemen. En verder...houd ik van tennissen, tuinieren, verre reizen maken en koken voor feesten en partijen. Mijn naam is Rieky van der Heijden, ik ben een nieuw lid van de sectie wiskunde. Ik ben nog bezig met de opleiding tot wiskundedocent aan de Hogeschool Utrecht. Het laatste jaar van de studie combineer ik met het lesgeven aan een brugklas op Marnix. Wiskunde stimuleert logisch denken. Dat vind ik belangrijk voor alle maatschappelijke beroepen en als basisvaardigheid voor alle leerlingen. Ik houd erg van wiskundige en managementspelletjes en ik vind het leuk om dit te combineren met wiskunde. Ik hoop dat wiskunde voor leerlingen daardoor toegankelijker en leuker wordt. Voor ik het onderwijs in ging, was ik beleidsmedewerker duurzame ontwikkeling/milieu bij een regio en bij twee gemeenten. Ik ben opgeleid als socioloog aan de RU. Als socioloog heb ik belangstelling voor ontwikkelingen, maatschappij, geschiedenis en politiek. In de vrije tijd die me rest (naast baan, studie en gezin), speel ik viool in een orkest. Hoi! Ik ben Sriyani Gerritsen en ik wil me graag even voorstellen. Ik ben 25 jaar en ik woon in Duiven. Dit jaar geef ik biologielessen in een aantal brugklassen H/V (maandag t/m donderdag). Ik vind het ontzettend leuk om met kinderen te werken waarbij ik graag de leerlingen enthousiast maak voor de bijzonderheden m.b.t. biologie. Biologie is voor mij verwondering. Wat ik belangrijk vind? Respect, vertrouwen, inzet en een veilige omgeving. Wat betreft de school: ik heb gemerkt dat zowel leerlingen als docenten hier ontzettend welkom zijn. Ik hoop dat mijn leerlingen en ik een leuk en leerzaam jaar tegemoet gaan. Mijn naam is Annemieke de Roo-Kouwenberg, ik ben 31 jaar en ik woon met mijn man en onze twee dochtertjes in Arnhem. Sinds het begin van dit schooljaar werk ik op het Marnix College als docent Nederlands. Na mijn studie in Nijmegen heb ik eerst als onderzoeker op de universiteit gewerkt. Toen mijn proefschrift af was, heb ik de overstap naar het onderwijs gemaakt: als ik moet kiezen tussen achter mijn computer zitten of actief aan de slag gaan met leerlingen, weet ik het wel. Na een paar vervangingen op scholen in Arnhem, Duiven en Boxmeer, ben ik nu, hopelijk voor wat langere tijd, in Ede terecht gekomen. De eerste weken op het Marnix zijn me in elk geval prima bevallen. Als neerlandica lees ik natuurlijk graag, maar daarnaast zing ik ook in een kamerkoor. En als het even kan, ga ik met mijn kinderen lekker naar buiten. Ik ben Bea van Santen, 44 jaar en ik woon in Ede. Vanaf dit nieuwe schooljaar geef ik economie op het Marnix College in klas 3. Ik hoop leerlingen te motiveren voor het vak economie, want het is een vak waarmee iedereen dagelijks te maken heeft, dus ook een 14- of 15-jarige. Economie gaat over middelen, verschillende behoeften en het kiezen daartussen. In mijn vrije tijd doe ik veel aan sport: hardlopen, mountainbiken, kajakken, skeeleren, spinning, survivals en adventure racen. Verder zet ik mijn spieren in voor goede doelen o.a. Roparun (hardlopen) en Duchenne Heroes (mountainbike) onder het motto “Sporten is mooi, maar sporten voor anderen is nog veel mooier!”
Mijn naam is Pascal van der Veeken. Ik ben 30 jaar en heb in Wageningen Moleculaire Wetenschappen gestudeerd. Daarna ben ik bij de groep Fysische Chemie gepromoveerd. Gedurende die tijd heb ik veel lesgegeven aan eerstejaarsstudenten die net de middelbare school achter de rug hadden. Ik ga dit jaar het vak natuurkunde geven aan een hele rits klassen en naast het lesgeven ben ik bezig met een lerarenopleiding in Utrecht. Ik hoop dat het op het Marnix net zo gezellig wordt als toen ik dit voorjaar op bezoek was!
Mijn naam is Anja Wiethorn. Ik heb in Duitsland geschiedenis en politieke wetenschappen gestudeerd. Na mijn studie ben ik samen met mijn vriend naar Nederland (Amsterdam) gegaan. Sinds twee jaar ben ik bezig met de lerarenopleiding Duits. Ik verwacht in december van dit jaar mijn studie af te ronden. Op het Marnix geef ik 12 uur Duits in de onderbouw. Als native speaker vind ik Duits natuurlijk een heel mooie taal ;-) . Ik wil de leerlingen ook uitgebreide kennis van het land en het volk meegeven, kennis die zich niet alleen beperkt tot “Berlin, Bratwurst, Oktoberfest en Sauerkraut”, maar die ook rekening houdt met regionale verschillen in dit land. Door het gebruik van de methode “doeltaal-voertaal” wil ik bereiken dat de leerlingen niet bang zijn om de taal te spreken, en dat zij in Duitstalige landen kunnen “overleven”. In mijn vrije tijd ben ik het liefst in de natuur om te wandelen of te fietsen. Bovendien lees ik bijna elk boek dat ik in mijn vingers krijg. Ik ben Daan Zijlstra en ik zal voor velen op het Marnix geen heel nieuw gezicht meer zijn. De afgelopen twee schooljaren heb ik namelijk al in de bovenbouw lesgegeven. Deze zwangerschapsvervanging combineerde ik met het afronden van mijn masterscriptie op de universiteit in Nijmegen. Nu het studeren achter de rug is, ben ik blij op het Marnix te kunnen terugkeren. Inmiddels combineer ik lessen op het hoofdgebouw met een brugklas en tweede klassen op het Junior. Opdat ik het studeren in Nijmegen niet te veel ga missen, mag ik op de maandag nog in de collegebanken zitten om dit jaar, naast het lesgeven, mijn eerstegraads lesbevoegdheid te behalen. Tussen lessen en vergaderingen door probeer ik de omgeving van Ede te leren kennen door op de Ginkelse hei te gaan hardlopen. Daarnaast help ik graag de sectie L.O. uit de brand als er tegen leerlingen gevoetbald moet worden. Na de 6-0 inmaakpartij van afgelopen jaar wordt van een aantal leerlingen dit jaar revanche verwacht!
8
w w w
.marnixcollege.nl
Column
Bezieling De afgelopen zomervakantie heb ik, zoals altijd, veel gelezen, waaronder het boek In Darwins Woorden waar de drie auteurs, Buskes, Hovius en Vandermassen, elk een deel van het boek voor hun rekening hebben genomen: nummer een zijn leven, twee zijn werk en drie zijn denken. Het is fascinerend om te lezen over het leven van een man wiens onderzoek tweehonderd jaar na zijn geboorte de gemoederen nog steeds hevig in beroering kan brengen. Los van wat sommige mensen misschien mogen vinden van The Origin of Species, is het voor leerlingen met wie het allemaal op school niet zo lukken wil wellicht een opsteker dat Darwin op school een heel middelmatige leerling was. En ook na school heeft hij nooit een opleiding afgemaakt. Zijn vader, die arts was, haalde hem over tot een medicijnenstudie, maar daar lag duidelijk niet de roeping van de jonge Charles. Hij stapte over op theologie, - plattelandsdominee worden, leek hem wel wat -, want dat was een rustig bestaan dat hem voldoende tijd zou laten voor zijn passie: het onderzoeken van de flora en fauna om hem heen. Theologie werd het uiteindelijk ook niet, maar tijdens zijn beide afgebroken studies volgde Darwin vele colleges biologie en geologie en in Cambridge beleefde hij het meeste plezier aan
het verzamelen van kevers. Als een jongeman in elke jaszak een kever bewaart en vervolgens bij gebrek aan ruimte de derde kever maar in zijn mond stopt om hem zo naar huis te kunnen vervoeren, dan kun je toch wel spreken van een zeer uit de hand gelopen hobby. Het was trouwens geen succes, want de kever vond Darwins mond geen prettige plaats en spoot een smerig gif op zijn tong. Toen hij 22 was, kreeg Darwin het aanbod om op het schip de Beagle mee te reizen. Hij zou tropische regenwouden kunnen zien, dieren en planten kunnen verzamelen, kortom: jarenlang met zijn hobby bezig kunnen zijn. Maar zoals bij elke jongere zijn er dan altijd ouders die er ook wat van vinden. Zijn vader had goede redenen om hem niet te laten gaan, want zo zou er later niets meer terecht komen van zijn werk als dominee en Charles was ook niet gewend aan reizen op zee. Wat moest er gebeuren als hij niet overweg zou kunnen met de kapitein? Een oom van Charles wist zijn vader echter te overreden, hoewel zijn vader achteraf toch grotendeels gelijk kreeg. Zoals wij allemaal weten, werd Charles nooit dominee en hij werd vaak zeeziek. Desondanks piekerde hij er niet over eerder naar huis te keren, ook niet als hij heimwee had naar zijn familie. Zijn passie en zijn tomeloze nieuwsgierigheid naar wat hij aan het
MaS: de Maatschappelijke Stage Voor alle leerlingen die vanaf augustus 2011 aan hun middelbareschoolopleiding beginnen, geldt dat zij een maatschappelijk stage moeten lopen. De wet zegt dat wie geen maatschappelijke stage heeft afgerond geen diploma krijgt. Het Marnix College heeft er voor gekozen de stage buiten schooltijd en niet in de brugklas of het examenjaar te laten plaatsvinden. Dat betekent dat een mavoleerling twee jaar, een havist drie jaar en een vwo’er zelfs vier jaar de tijd heeft om aan zijn wettelijke verplichting te voldoen. Die verplichting ziet er eigenlijk heel eenvoudig uit: alle leerlingen moeten bij een niet-commerciële instelling 30 klokuren de handen uit de mouwen steken, zonder dat zij daarvoor een beloning krijgen. Volgend schooljaar, 2012-2013, zullen de leerlingen van mavo-2 het spits afbijten. Wat kunnen leerlingen gaan doen? De mogelijkheden zijn eindeloos, zolang een leerling maar “om niet” de handen uit de mouwen steekt. Het initiatief voor de MaS ligt uitdrukkelijk bij de leerling. Natuurlijk kunnen ouders hun kinderen prima helpen bij het vinden van een stageplaats. Leerlingen kunnen zich inzetten op heel voor de hand liggende plaatsen waar dat nu ook al gebeurt: hun eigen sportvereniging of scoutingclub. Wie daar bijvoorbeeld een jaar lang trainer van een jeugdteam is of begeleider van een groep kaboutertjes heeft
in feite zijn maatschappelijke stage voor elkaar. Het is ook denkbaar dat leerlingen via heel andere kanalen een onbetaalde bijdrage leveren aan de samenleving. Te denken valt dan aan zaken als het geven van ICT-cursussen aan ouderen: hoe doe je dat nou, iets opzoeken op internet? Of iemand sms’en? Maar ook helpen bij het organiseren van een toneelvoorstelling of concert, werken in een kringloopwinkel, wandelen met bejaarden, bossen van zwerfvuil ontdoen, taalles geven in een buurtcentrum: het kan allemaal dienen als MaS. Tenslotte is op scholen zelf natuurlijk ook nog een hoop te doen. Bij ons zou een aantal leerlingen na schooltijd bijles kunnen geven, zich kunnen inzetten voor de leerlingenraad,
Ganoteon of een humanitair project, of gastvrouw/gastheer kunnen zijn op een ouderavond. De Edese scholen voor voortgezet onderwijs hebben afgesproken te werken met één gezamenlijke database waar al onze leerlingen stageplaatsen kunnen vinden en melden. De school heeft een coördinator maatschappelijke stage benoemd, mevr. Ida Bakker, die namens de school de stage organiseert, contacten onderhoudt met stagebieders en met De Medewerker. De Medewerker is al jaren de plek waar in Ede vraag en aanbod op het vlak van vrijwilligerswerk bij elkaar komen. De Medewerker ondersteunt de MaS-coördinatoren van de scholen. Dit schooljaar zal de school gebruiken om voor ouders en leerlingen informatieve brochures over de MaS te maken. Met ingang van het volgende schooljaar zullen jaarlijks de ouders van leerlingen die aan de MaS beginnen, worden uitgenodigd voor een ouderavond over de MaS. Vanzelfsprekend zal mevr. Bakker de leerlingen zelf ook goed voorlichten over wat van hen gevraagd wordt. In de toekomst zult u in Marnix Motief af en toe kunnen lezen wat onze leerlingen in het kader van de MaS zoal doen.
door Josephie Brefeld
ontdekken was, hielden hem bijna vijf jaar lang op het schip de Beagle en ze zouden zijn leven bepalen. En de jongeren van nu die straks eindexamen doen en op kamers gaan en het thuisfront missen, moeten toch eens aan Darwin denken die alleen contact had via brieven die hij kreeg als ze land aandeden. Voor hem geen sms’jes, geen Facebook, geen Skype. Zijn vader kreeg op één punt helemaal geen gelijk. Iedereen die Charles Darwin ontmoette, vond hem een aimabele man en op de Beagle ging het ook goed. Darwin stond ook bekend om zijn warme interesse in mensen en zijn tien kinderen waren ook allemaal dol op hun vader. Het is prachtig om te lezen hoe Darwin, die als tiener nergens in uitblonk en niet wist wat hij wilde, uiteindelijk zijn bestemming vond en dat ook nog als self-made man, want hij had geen van zijn studies afgerond. Ik gun alle leerlingen die eind dit schooljaar eindexamen doen een studie, werk of zo’n uit de hand gelopen hobby. Ik prijs degenen die met zoveel bezieling als Darwin vorm kunnen geven aan hun leven heel gelukkig.
door Ginette Wieken
Colofon
Marnix Motief is een uitgave van het Marnix College Ede en zal vier maal per jaar verschijnen, telkens voor het begin van een vakantieperiode. redactie: Jeannette de Boer Josephie Brefeld Marian de Jong René de Koeijer Leo Spelt Ginette Wieken adres: Postbus 8037, 6710 AA Ede Telefoon: 0318 - 650035,
[email protected] foto’s: Rob Arts lithografie en drukwerk: BDU Grafisch Bedrijf Barneveld verzending: TNT
marnix > gewoon een bijzondere school
