JAARGANG 5
o n1 MRT12
3 8 6 10
I N D I T NUM M ER
Een compliment voor... Domotica, Big Brother of toekomstmuziek? Anders koken Personeeslfeest / Lustrumfeest voor bewoners MRT08 STA 1
3
< Voorpagina Op de foto staan: Muza Schoemaker (bewoonster Villa Spijker) met persoonlijke begeleider Els Baron.
C O LOFON
Inhoud
Jaargang 5, nr 1, maart 2012.
2
STA is een uitgave van Amsta en verschijnt vier keer per jaar, in een oplage van 4000 exemplaren.
3
STA is bestemd voor medewerkers, vrijwilligers en externe relaties. Amsta biedt persoonlijke
4
ondersteuning, wonen, zorg en welzijn aan mensen
6
met een verstandelijke beperking en ouderen in Amsterdam.
7
Redactie / Hoofdredactie: Ilse den Hollander Eindredactie: Sanne Hekman
8
Redactie: Sangeeta Stroes, Helna Bicker, Elske Cazemier, Lia Edel, Jolanda Horman, Lobke Lentjes, (adviseur). Het bewerken, inkorten en plaatsen
11
de redactie.
Fotografie / Cover: Gerlo Beernink Vormgeving en opmaak / Studio Zwaan Drukwerk / Drukkerij Peters Redactieadres / Amsta, afdeling Communicatie Wibautstraat 129, 1091 GL Amsterdam
T 020-60 66 927 E
[email protected] I www.amsta.nl
Nieuws
van de redactie
12 14 15 16
Verantwoorde zorg Cliënt aan het woord En wat doen jullie daar?
Gezien in de media
10
van (ingezonden) stukken is ter beoordeling aan
Een compliment voor...
Domotica: Big Brother of toekomstmuziek?
9
Mia Sleifer, Joep Aarts (adviseur), Hester Keesmaat
Van de redactie
Column / Fotocolumn Wisselgesprek Anders koken Als ik het voor ’t zeggen had
Personeelsfeest / Lustrumfeest voor bewoners Prikbord
Met dit nummer gaan we al weer de 5e jaargang van STA in. Een lustrumjaar dus. Net als voor heel Amsta. Dat deed mij het eerste nummer van STA er weer eens bijpakken. Wat hield ons toen bezig? Niet eens zoveel andere dingen dan nu, merkte ik toen ik het nummer doorbladerde. Ook toen aandacht voor de ontwikkelingen binnen Amsta en de mensen die er werken. Een mooi artikel over waar medewerkers voor staan in hun werk, een artikel over het belang van intervisie voor het werk. Verder veel artikelen om kennis te maken met elkaar en het werk dat we doen. Wat dat betreft merk je wel dat we inmiddels vijf jaar verder zijn. We kennen elkaar beter en kunnen dus dieper op bepaalde onderwerpen ingaan. Wat in ieder geval is gebleven is de positieve toon. Hoewel we, sinds bij een evaluatie is opgemerkt dat STA een ‘te blij blad’ is, meer aandacht geven aan zwaardere onderwerpen, proberen we toch aan elk onderwerp een positieve draai te geven. Zoals in de nieuwe rubriek Wisselgesrpek, waarin collega’s met elkaar in gesprek gaan over zaken die hen bezighouden. Ondanks ons streven om niet alleen ‘blije’ onderwerpen aan te pakken, hebben we sinds kort een ‘rubriek’ waar ik wel helemaal blij van word. Het begon in het vorige nummer met het artikel over de kleine successen die we binnen Amsta boeken. Dat artikel maakte zoveel positieve energie los dat we besloten daar een vervolg op te maken, nu aan de hand van de vraag: Wie zou jij een compliment willen geven? En weer stroomden de reacties binnen. Om warm van te worden. Dus of het nu te blij is of niet, wat mij betreft houden we deze rubriek erin! Ik wens jullie veel leesplezier. / Ilse den Hollander
[email protected]
2
MRT 1 2 STA 1
Een compliment voor… Werkelijk een stortvloed van reacties kregen we binnen toen we Amsta-medewerkers vroegen wie ze graag een compliment wilden geven. Er lopen bij Amsta duidelijk heel veel mensen rond die een compliment verdienen. Voor het werk dat zij doen, voor de inspiratie die ze anderen geven, voor hun inzet… Helaas hebben we niet genoeg ruimte om alle complimenten af te drukken. Daarom hieronder een greep uit de reacties. Alle andere vind je op Amst@net.
Ik wil graag Renske Swierstra complimenteren voor haar positieve uitstraling en daadkrachtige inzet in
De Poort. Annelies Schrale, afdelingshoofd De Poort. Mischa Bloemendaal, omdat hij een goede teammanager
is, met vakkennis, kalmte, geduld en een luisterend oor. Team 4b De kleine Johannes. Carla
Dingelhof, van Amsteldijk. Zij staat altijd voor iedereen klaar. Collega’s Horeca Amsteldijk. De teamleden van Meer en Oever. Zij hebben de afgelopen maanden erg goed hun best gedaan om de krappe personele bezetting op te vangen. Jeroen Koning, afdelingshoofd.
Irma uit de winkel van Vondelstede. Voor haar oprechte belangstelling en
Mijn calltake-collega’s, die onze afdeling hebben opgevrolijkt met narcissen en een snoeppot. Christine van Hoorn, ICT. Cevriye Tutucu en Margo Jansen van locatie Rengerskerkestraat. Zij zijn als moeders voor de groep. Maar ook een soort moeder voor mij. Suzanne Schuurman. De nachtzusters van De Beusemaecker, Dulcine en Conny. Nadat er ingebroken was zijn ze toch de volgende nacht komen werken. Sophia Regnald. De bewoners van de dagbesteding op de 1e verdieping. Zij hebben veel meegemaakt (verhuizingen, bezuinigingen) en gaan altijd positief door. Emilie van der Linden, dagbesteding Overtoom. Rob Hakker van projectondersteuning. Als je ziet lieve behulpzaamheid voor de bewoners. Jacqueline ter Veer, Vondelstede.
hoeveel tijd er gaat zitten in het met smaak inrichten van nieuwe locaties en het regelen van allerlei bijkomstigheden, ik heb er grote bewondering voor. Dick Kompier, De Werf. Mijn collega Patty
Francis, omdat zij al 17
jaar vrijwilliger in de linnenkamer van Ingenhouszhof is en haar werkzaamheden met liefde en zorg doet. Aaf Vonk,
Astrid Spits. Zij is goed en liefdevol voor haar cliënt en zet zich bovendien hard in voor de OR van Amsta. Orlanda Stuifbergen, Ambulant Specialistisch Team. Judith Meijer van de
activiteitenbegeleidster Ingenhouszhof. Mijn collega
Servicedesk. Wat er ook gebeurt, zij gaat altijd positief op zoek naar een oplossing. Helna Bicker, hoofd Activiteitenbege-
Mohammed voor de lekkere koffie in de Parooltoren. Ik kan echt niet zonder! Liesbeth Dijksma, PO&O. Mijn stagiair omdat hij het Partnerproject in Amsteldijk op een innovatieve manier ondersteunt. René Goudsblom, geestelijke verzorger. De receptie van De Poort. Ze zijn vriendelijk en behulpzaam, hebben een luisterend oor en letten op de veiligheid van de bewoner. Pieter Dorst, unit 5 De Poort. Charissa van Keeken, leiding Jan Bonga.
omdat zij haar nieuwe functie als hoofd Zorg intramuraal in Amsteldijk met veel energie en inzet vervult. Annemiek
Kristel Adelaar, voor haar goede zorg aan een van onze bewoners. Kristel is heel professioneel. Yvonne Pinas, Dr. Sarphatihuis. Bianca Istha, omdat zij een open, gastvrije, eerlijke en voor iedereen benaderbare leidinggevende is. Ik ben blij dat ik voor haar mag werken. Cocky Bak, Nellestein. De cliëntenraad VG en hun secretaresse voor de constructieve manier van samenwerken. Pedro Scheijven en Jacques Renooij, WZW-managers VG. Onze nieuwe collega, Paul Maeijer. Hij is nog maar net bij ons, maar doet Kuiken, opleider. Mijn collega
ontzettend veel. Rommel op zolder opruimen, sjouwen in het magazijn en de kerstversiering opgehangen! Paula Leenhoven, Wittenberg. Onze schoonmaker
Heddy Ban Messaoud. Heddy werkt al heel lang op groep 5
en doet dat met grote toewijding. Hij kent alle bewoners, houdt rekening met hun eigenaardigheden en zij kennen hem. Ingeborg van Goor, groep 5a De kleine Johannes.
/ Ilse den Hollander
MRT12 STA 1
3
Verantwoorde Zorg Zo doen ze dat bij de Koraallelie in Wittenberg Als zorginstelling moeten we ons steeds vaker verantwoorden. Voldoet ons zorgaanbod aan gestelde kaders, eisen en wetgeving? Is de zorg die we bieden verantwoord? Daarvoor zijn de normen verantwoorde zorg vastgesteld. Hoe werken teams binnen Amsta met deze normen? Waar lopen ze tegen aan en waar zijn zij trots op? In 2012 laten we in elke STA een ander team aan het woord. Voor dit nummer spraken we Anouschka Hassell over de eerste drie normen. Zij is afdelingshoofd van de Koraallelie, een psychogeriatrie afdeling in verpleeghuis Wittenberg,
Norm 1: Zorg(behandel)-/leefplan
verzorgenden bespreken per bewoner wat de beste benadering voor de betreffende cliënt is. Met arts Marieke Bouwsma is er
“Autonomie is voor mij en mijn team een belangrijke waarde”,
een vergelijkbaar overleg over eventueel ingezette middelen
begint Anouschka haar verhaal. “Om deze waarde te kunnen
en maatregelen: waren ze nog nodig, kunnen we iets bedenken
waarborgen is het belangrijk dat wij als zorgverleners goed op
om op een andere manier de veiligheid van de cliënt te
de hoogte zijn van de wensen van de bewoner en hoe hij of zij
waarborgen?Goed vastleggen van deze afspraken is essentieel
gewend is te leven. Daarom voeren we gesprekken met cliënten
voor het welbevinden van de bewoner.”
en hun familie. Daarnaast begeleiden en observeren wij bewoners intensief, zodat we nog beter vast kunnen stellen wat een
Verbeterpunten
bewoner bijvoorbeeld onrustig of tevreden maakt. Dit is vooral
Anouschka is trots op haar teamleden omdat ze zo gericht
belangrijk voor demente bewoners die hun emoties moeilijk
zijn op persoonlijke wensen van bewoners. “Verslaglegging
onder woorden kunnen brengen. Adequate verslaglegging hier-
ervan kan hier en daar nog beter, maar hier werken we hard
van in het zorgleefplan (ZLP) is hierbij van essentieel belang.”
aan”, vertelt ze. “Wat ik verder nog graag zou verbeteren is de aandacht voor seksualiteit en intimiteit. Ik ben in de zorg voor
Herinneringen aan het verleden
verstandelijk gehandicapten gewend dat dit een apart domein
Het verleden en de levensloop van bewoners zijn voor het
is. Ik denk dat het ook voor ouderen van belang is dat dit
multidisciplinaire zorgteam belangrijke instrumenten om te
onderwerp met elke cliënt bespreekbaar wordt.”
komen tot een fijne woonomgeving, een passende dagbesteding en vermindering van probleemgedrag. Dat dit soms ingewikkelder is dan het lijkt illustreert Anouschka met een voorbeeld:
Norm 2: Communicatie en informatie
“Een van onze bewoners was lusteloos en soms zelfs agressief. Via zijn familie kwamen we er achter dat hij vroeger met zijn
Op de Koraallelie werkt men met de Theater Veder-methodiek.
truck door Europa reed en dat dit de mooiste tijd in zijn leven
Medewerkers hebben in een speciale cursus geleerd hoe ze
was. Op m omenten dat deze meneer rusteloos werd, herinner-
hun theatrale vaardigheden kunnen inzetten om in contact te
den we hem aan zijn reizen en bekeken we plaatjes van trucks
komen met dementerenden. “Vanuit deze methodiek is er
op het internet met hem. Dit idee, van assistent woonbegeleider
continu aandacht voor de interactie met bewoners”,
Igo Bolster, maakt meneer een stuk rustiger en meer tevreden.”
legt Anouschka uit. “Zorgmedewerkers geven bijvoorbeeld
Anouschka vertelt dat het ook belangrijk is om van bewoners
kleine huiskamertoneelstukjes en er wordt per bewoner een
te weten welke vrienden of familieleden belangrijk voor hen
reminiscentiekoffer gemaakt. Op dit moment zijn we vanuit
zijn. “Er wonen bij ons meerdere mensen die rustig worden als
de Theater Veder-methodiek een activiteitenkalender aan
ze even met een geliefde kunnen bellen. Het is dus van groot
het ontwikkelen. We gebruiken hierbij beeldtaal en hangen
belang dat dit soort gegevens worden vastgelegd.”
de kalenders op in de huiskamer. Door het visueel te maken worden bewoners optimaal ondersteund bij het maken van
Met arts en psycholoog om tafel
keuzes in wat zij graag willen doen.”
Het zorgleefplan is vooral een goede ondersteuning bij
4
het voorkomen van probleemgedrag en het terugdringen
Communicatie met familie
van vrijheidsbeperkende maatregelen. “Wekelijks is er een
Ook aan de communicatie met familieleden wordt aandacht
omgangsoverleg met onze psychologe Nina Lindeman. Zij en de
besteed. Anouschka: “Om de familie meer inzicht te geven in
MRT 1 2 STA 1
wat hun familielid allemaal doet, hebben we in samenspraak
Normen verantwoorde zorg... welke waren dat ook al weer?
met de familieleden een communicatiebord ontwikkeld. Hierop schrijven we bijvoorbeeld dat een bewoner even onder begelei-
1 Zorg(behandel)-leefplan
ding naar buiten is of aan een andere activiteit meedoet. Ik zou
2
Communicatie en informatie
daarnaast graag meer informatie ontwikkelen die familie kan
3
Lichamelijk welbevinden
ondersteunen bij het (rouw)proces dat ontstaat als men zijn of
4
Zorginhoudelijke veiligheid
5
Woon- en leefomstandigheden
6
Participatie en sociale
haar geliefde moet achterlaten in een verpleeghuis. Ik wil ze meer informatie geven over ziektebeelden en over de opname.”
Norm 3: Lichamelijk welbevinden Anouschka geeft aan dat dit een breed onderwerp is en wil graag ingaan op het belangrijkste deel voor bewoners en familie: lekker
redzaamheid
7
Mentaal welbevinden
8
Veiligheid wonen/verblijf
9
Voldoende en bekwaam
personeel 10 Samenhang in de zorg
en gezond eten. “Mijn team heeft dit hoog in het vaandel staan. Onze droom is dagelijks vers koken op de afdeling. Een droom die ik aan het vertalen ben naar een concreet plan. We bereiden nu drie keer per week soep op de afdeling en daarnaast koken we één keer per week een verse maaltijd. In goed overleg met Simone
hebben, was het eten op en rondom de feestdagen. Thuis eten
Spong, teamleider horeca, willen we dit binnenkort uitbreiden
we ook niet alleen op 5 december een speculaasje of pepernoten.
naar twee keer per week. Bewoners en verzorgenden beleven
Dus ook in het verpleeghuis moeten bewoners de dagen voor ‘de
samen heel veel plezier aan het koken op de afdeling. Soms maakt
grote dag’ kunnen genieten van die typische Sinterklaassfeer.” Wat
onze voedingsassistent Mavis Surinaamse kip met boontjes en
Anouschka expliciet nog wil benoemen, is het grote kerstdiner van
je ziet wat een vreugde dit geeft op de huiskamer! De bewoners
afgelopen jaar. “We aten voor het eerst met alle bewoners en hun
eten op de dag dat er zelf gekookt wordt veel beter. Ze zien hoe
familie tegelijk in een prachtig versierde kerkzaal. Het feest was
de boontjes schoongemaakt worden en de heerlijke geuren op de
zo geslaagd dat er bewoners waren die om de wijnkaart vroegen,
afdeling stimuleren de eetlust! Daarnaast zie ik bewoners daar-
omdat ze het gevoel hadden in een luxe restaurant uit eten te zijn.
door ook actiever worden. Ze nemen zelf een rol bij het koken en
Een groter compliment konden we niet krijgen!”
afwassen bijvoorbeeld.” / Lia Edel en Lobke Lentjes
Echte feestdagen Aandacht voor hoe het eten wordt opgediend is daarbij ook belangrijk. Anouschka: “We hebben laatst gewinkeld en allerlei mooie spulletjes voor op tafel gekocht. Dit hebben we samen met
V.l.n.r. Marjan Schirmann (medewerkster in Wittenberg), Igo Bolster (leerling in
de bewoners uitgezocht: mooie tafelkleden, gebloemde kopjes,
Wittenberg), mevr. Linnenbank (bewoonster), Anouschka Hassell (afdelingshoofd
opdienschalen. Waar we met z’n allen ontzettend van genoten
Wittenberg) en mevrouw van Gellecum (bewoonster).
MRT12 STA 1
5
CLIËNT AAN HET WOORD gaan praten, maar als jongste van het gezin met vijf kinderen moest ik in het huishouden helpen. Mijn twee zussen waren 17 en 14 jaar ouder dan ik en beiden zwanger op dat moment. Mijn hulp was dus nodig. Ook was er geen geld om verder te leren, mijn vader was boeren arbeider. Mijn eerste paar schoenen kreeg ik ook pas toen ik zeven jaar oud was.”
Muzikaal Hoe was mevrouw Jager zelf als moeder? “Ik was een strenge moeder, maar heb mijn kinderen nooit geslagen. Toen ik zwanger was van mijn vijfde kind kwam ik er alleen voor te staan, dat was een zware periode.” Gelukkig waren er veel dingen waar mevrouw Jager plezier aan beleefde. Zoals zwemmen en het spelen op de mondharmonica. Dat laatste doet ze nog incidenteel op feestjes van de familie of in Ingenhouszhof. “Ik vind het nog steeds
Mevrouw Jager
leuk om te spelen, maar ik heb niet zoveel adem meer en kan het niet meer zo lang volhouden. Nu luister ik veel naar muziek. Lezen gaat niet meer en muziek luisteren is dan fijn.”
Over-overgrootoma worden… dat maken niet veel mensen mee. In Ingenhouszhof woont echter mevrouw Jager. In oktober 2011 werd zij de trotse oma van een achter-achterkleinzoon. Samen met activiteitenbegeleidster Aaf Vonk schuif ik namens de STA redactie aan bij mevrouw Jager. Om de trotse oma te feliciteren en om te horen hoe het is om vijf generaties in één familie te hebben.
Zwemmen is altijd haar lust en leven geweest. Mevrouw Jager: “Dit deed ik bij de Watervrienden in het Sportfondsenbad Oost. Wij noemden ons zwemgroepje HVO: Huisvrouwen Oost. We zijn zelfs nog uitgenodigd om de Bosbaan te openen. Op de dag van de opening was het koud en het regende. De andere vier
Terwijl Aaf en ik aanbellen komt mevrouw Jager achter haar rollater aangelopen. “Kom binnen”, zegt ze uitnodigend. “Ga maar zitten waar je wilt.” Ik neem plaats in een stoel voor het raam en Aaf gaat naast mij zitten . Mevrouw Jager neemt plaats in een grote leunstoel tegenover
“Kinderen van nu hebben meer kansen”
vanwege het slechte weer. En omdat ik wel was gekomen vroeg de organisatie of ik de Bosbaan wilde openen door tot de molen en weer terug te zwemmen, twee keer 500 meter!“
Tevreden
mij. “Kind,” zegt ze, “Ik zie dat er iemand
6
dames van HVO kwamen niet opdagen
zit, maar ik kan niet meer zien dan de
weken oud was en twee weken geleden
Op 14 februari woonde mevrouw Jager al
omtrek van een hoofd en iets van ogen.
was hij weer op bezoek.” Mevrouw Jager
weer zeven jaar in Ingenhouszhof.
Ik ben bijna blind dus je echt zien doe ik
laat me een foto zien waarop het kleine
“Door mijn slechte zicht leef ik in een
niet.”
jongetje staat met kleertjes die door
kleine wereld en dat maakt het soms
mevrouw Jager zelf gebreid zijn. On-
alleen. Maar ik ben zeker niet eenzaam.
Generatieverschil
dertussen vertelt ze over het verschil in
De andere bewoners zijn mijn ogen. Ik ben
Hoe is het om vijf generaties in de familie
kansen en mogelijkheden voor generaties
altijd opgewekt, waarom zou ik treuren?
te hebben? Mevrouw Jager: “Ach, het is
van toen en nu. “Kinderen van nu heb-
Ik ben tevreden en blij dat mijn kinderen
fijn om te hebben, maar ik voel me er
ben veel meer kansen dan dat wij vroeger
en achter- en achter-achterkleinkinderen
geen ander mens door. Het is wel heel
hadden. Ik vond leren erg leuk en ik had
de kansen hebben die ik niet heb gehad.”
bijzonder dat ik het kindje al twee keer
graag verder willen gaan na de 7e klas.
gezien heb. De eerste keer toen het twee
MeesterPoster is nog met mijn ouders
MRT 1 2 STA 1
/ Jolanda Horman
EN WAT DOEN JULLIE DAAR? Collega’s vertellen hoe het er op hun locatie of afdeling aan toe gaat. Dit keer José Stom en Chanella Oei, beide werkzaam op de Cliënt- en Productadministratie (C & P). Een afdeling die niet zo vaak in de schijnwerpers staat, maar wel heel belangrijk is.
Cliënt- & Productadministratie utaties dossiers m
n
formuliere
de indicaties en mutaties in de dossiers.
eisen
Er is een strenge wet- en regelgeving, waardoor de indicaties op tijd moeten worden aangevraagd. Zonder geldige indicaties krijgt Amsta geen geld en kan er geen
wetten
zorg geleverd worden. Wij halen de indicaties binnen en bewaken de geldigheidsduur.”
Werken jullie veel samen met andere afdelingen? Chanella: “Ja en nee. We hebben enerzijds heel zelfstandig en gespecialiseerd werk, waar we zelf verantwoordelijk voor zijn. Maar ondertussen werken we veel samen met teammanagers, gedragsweten schappers, afdelingshoofden en zorgcoördinatoren. Zij leveren ons informatie aan die wij verwerken. We zijn hierdoor ook geregeld op één van de andere locaties
deadlines
te vinden om met hen in gesprek te gaan. Op onze beurt leveren wij weer informatie aan voor de managers over de
regels
registratie en productie. Een goede afstemming met elkaar is belangrijk, aangezien er veel regels zijn waar we mee te maken hebben. Neem bijvoorbeeld de declaraties voor het Zorgkantoor voor de geleverde zorg, dat moet zorgvuldig gebeuren.”
C & P staat voor Cliënt- en Productadministratie. Kunnen jullie wat meer vertellen over die producten?
We maakten eerst een rondje in de organisatie; weten collega’s wat er gebeurt op C & P? Een greep uit de
José: “Bij producten gaat het om de zorg die we leveren. Bijvoorbeeld
reacties van collega’s: “Ze regelen financiële dingen voor
om verblijf, huishoudelijke verzorging, dagbesteding of behandeling.
cliënten.” “Ze regelen de opnames en de mutaties.”
Wat onze rol hierin precies is? Als er iets verandert in de zorg, moet er
“Ik zou het niet precies weten. Bedoel je soms Hen-
ook meteen een andere indicatie komen. Dat regelen wij. Evenals het
nie Spanjaart? Die regelt de indicaties! We hebben
doorvoerenvan de verandering in de administratie. Wij zorgen er tevens
regelmatig contact met haar.” “Ik weet dat ze o.a.
voor dat managers een overzicht krijgen van de geleverde zorg.”
veel met Caress werken, het nieuwe computer programma.” Deze reacties geven weer dat collega’s niet p recies weten wat er bij C & P gebeurt.
Wat boeit jullie in dit werk? Chanella: “Het is heel afwisselend werk. We doen ondersteunend werk voor het
Hoog tijd dus om enkele medewerkers zelf wat
applicatiebeheer en zorgen voor de managementinformatie en de administratie.
vragen te stellen. STA sprak met José Stom en
Er verandert zo vaak iets, dat we ’s ochtends niet weten wat ons de rest van de dag
Chanella Oei op hun kantoor in Nellestein.
te wachten staat. Soms moeten we mensen opjutten om ons de informatie op tijd te geven, terwijl we weten dat ze het druk hebben. Dat is lastig. Maar als we het dan
Wat doen jullie precies? “Bij C & P richten we ons o.a. op de registratie van indicaties voor de VG en
samen voor elkaar krijgen zijn we ook trots en voldaan. We doen het uiteindelijk voor de cliënten. En daarbij is de juiste verwerking in de systemen een waardevolle basis, waar anderen op kunnen bouwen.”
de V&V”, begint José. “We verzorgen de administratieve verwerking van
/ Elske Cazemier
MRT12 STA 1
7
Domotica: Big Brother of toekomstmuziek? Sensoren die meten in welke ruimte cliënten zich bewegen, die registreren of deurtjes open en dicht gaan en die meten of het licht of donker is in de kamer. En een digitale coach die cliënten tips geeft voor een gezonder en plezieriger leven. Science fiction? Niet bij De Keyzer. Daar is sinds kort het Living Lab van start gegaan: een pilot met technologische toepassingen in de ouderenzorg. Sommige medewerkers binnen Amsta zijn enthousiast over dit initiatief, anderen zijn sceptisch. STA sprak met voor- en tegenstanders.
Het Living Lab
en zoeken naar alternatieve manieren om zorg te bieden aan
Onderzoeken hoe ouderen langer, veiliger en plezieriger zelf
ouderen.”
standig kunnen wonen, door de inzet van domotica (technolo-
De inzet van technologie is zo’n mogelijk alternatief. Bij De
gische toepassingen), dat is in het kort het doel van Health Lab.
Keyzer is een zogenaamd Living Lab opgesteld; een pilotopstel-
Amsta werkt hierin samen met o.a de Amsterdamse Innovatie
ling waar bewoners nieuwe technologische toepassingen testen.
Motor, de VU, HvA, UvA en de Waag Society. Het onderzoek
Leo: ”Ik ben er trots op dat Amsta hier aan meedoet. Ik vind het
wordt gefinancierd door Agentschap NL van Economische Zaken
erg belangrijk dat de ervaringen van onze bewoners worden mee-
en Amsta vertegenwoordigt de gebruikerskant. Leo Versteeg
genomen. Je kunt tenslotte van alles ontwikkelen, maar het gaat
is senior beleidsmedewerker bij Amsta en via Vastgoed en
er natuurlijk om dat mensen het willen gebruiken. Het gebruik
Projectontwikkeling betrokken bij Health Lab: “Er komen in de
van technologie moet eenvoudig, intuïtief en leuk zijn en de
toekomst steeds meer ouderen in Nederland en er is minder geld
zaken niet nodeloos ingewikkeld maken. Deze pilot richt zich dan
en personeel beschikbaar om kwalitatief goede ouderenzorg te
ook niet zozeer op de technologie, maar vooral op de motivatie
blijven bieden. Daarom is het van belang dat we vooruit kijken
van mensen om innovatieve producten te gebruiken.”
Sophie Mangnus: “Fysiotherapie blijft altijd mensenwerk”
8
MRT 1 2 STA 1
Sensoren, een digitale coach en een gezelschapsspel In de woningen in De Keyzer zijn sensoren geïnstalleerd, die een aantal dagelijkse activiteiten meten. Met bewegingssensoren wordt geregistreerd in welke ruimte men zich beweegt, magneetsensoren nemen het openen en dichtgaan van deuren en kastjes waar en lichtsensoren meten of het donker of licht is in de kamer. Daarnaast wordt er een pilot gestart met een digitale coach. In de woningen worden computers geïnstalleerd waarop deze coach op verschillende momenten van de dag tegen de bewoners praat. Hij stimuleert mensen om actief te zijn en te blijven en geeft tips op fysiek en sociaal vlak voor een gezonder en plezieriger leven. Maar een digitale coach kan bijvoorbeeld ook ondersteunen bij de dagstructuur, mensen aan hun medicijnen herinneren, boodschappenlijstjes maken en instructies geven bij allerlei huishoudelijke klussen. Als derde toepassing is het spel ‘Play With Your Life’ ontwikkeld, waarbij spelers elkaar verhalen vertellen aan de hand van foto’s. Tijdens de test krijgen de deelnemers een I-Pad waarop ze dit spel kunnen spelen met anderen, zoals de kinderen, kleinkinderen, vrienden of partner. Het spel
Een bewoner oefent vast hoe een computer haar straks kan helpen
heeft als doel mensen op een wezenlijke manier met elkaar in contact te brengen.
Zorg is mensenwerk
welzijn bij Flesseman benaderde de Commissie Ethiek met de
Het enthousiasme van Leo Versteeg wordt niet door iedereen
vraag of het gebruik van domotica geen inbreuk is op de vrijheid
binnen Amsta gedeeld. Sophie Mangus werkt als f ysiotherapeut
en privacy van bewoners. Jeannet noemt als voorbeelden het
bij De Keyzer. Zij is tweeledig over het gebruik van domotica.
gebruik van sensoren waarmee toiletbezoek wordt geregistreerd,
Sophie: “Waar het op neer komt is dat er in Nederland steeds
of cameratoezicht ’s nachts.
meer ouderen komen en steeds minder verzorgenden. Er wordt
Leo Versteeg reageert hierop: “Van het grootste belang is
nu dus gekeken hoe dit probleem opgelost kan worden door mid-
natuurlijk dat het gebruik van domotica altijd wordt ingezet als
del van techniek. Dat is een ontwikkeling die ik liever niet zou
onderdeel van het behandelplan. En dan alleen wanneer men-
zien. Zorg is toch echt een menselijk vak en geen technisch vak.”
sen uitdrukkelijk toestemming geven. En er is natuurlijk een
Leo Versteeg beaamt het maatschappelijke probleem. “We zien
groot verschil tussen camera’s en sensoren. Het registreren van
dat de zorg nu al de grenzen van de betaalbaarheid raakt. En in
toiletbezoek of hoe vaak een bewoner uit bed komt gebeurt
de toekomst zullen we met minder middelen en minder mensen
bijvoorbeeld alleen met sensoren, waarmee veranderingen in
meer zorg moeten verlenen. We zullen dus een efficiencyslag
vaste patronen worden waargenomen. Wanneer iemand plotse-
moeten maken door gebruik te maken van technologie. Maar
ling acht keer per nacht naar het toilet gaat is dit een signaal
als dat zorgvuldig gebeurt hoeft dat geen probleem te zijn. Het
voor het behandelteam om te kijken wat er aan de hand is.”
menselijk contact blijft natuurlijk essentieel in de zorg. Technologische toepassingen kunnen daar een waardevolle aanvulling
In de pilot bij De Keyzer wordt nog niet met cameratoezicht
op bieden.”
gewerkt, maar ook daar ziet Leo Versteeg veel mogelijkheden. “In de zorg is altijd een spanningsveld tussen het waarborgen van
Sophie bevestigt dat we er in de toekomst niet omheen kunnen.
veiligheid en het bieden van vrijheid. Dementerende ouderen die
En voor haar eigen vakgebied ziet zij ook kansen: “Het kan wel
geneigd zijn te gaan dwalen moeten uit veiligheidsoverwegin-
een mooie aanvulling zijn op mijn werk. Tijdens een workshop die
gen naar een gesloten afdeling. Met dwaaldetectie is dat in de
ik volgde werd een goed voorbeeld gegeven: iemand breekt zijn
toekomst niet meer zo snel nodig. Computergestuurde camera’s
of haar heup. Gedurende drie maanden wordt de taxi vergoed
maken een profiel aan van een bewoner. Zodra deze zich in
naar de fysiotherapie. Echter, na drie maanden is de revalidatie
andere ruimtes gaat bewegen gaat er een signaal naar de zorg-
nog niet over. Door middel van oefeningen via een ‘spelletje’ op
medewerkers en/ of de portier. In plaats van een inbreuk op vei-
de computer kan de cliënt verder gaan met de training. Op die
ligheid en vrijheid is dit juist een bevordering op beide gebieden.
manier kan de toepassing van techniek een toevoeging zijn. Maar
Nu moeten cliënten nog op een scherm gevolgd worden, door de
het kan het echte werk niet vervangen. Fysiotherapie blijft een
dwaaldetectie is dat niet meer nodig. En de ruimte waarin zij zich
vak waarbij je vaak aanwezig moet zijn om advies en aanwijzin-
kunnen bewegen is groter. Eigenlijk een win-win situatie dus.”
gen te kunnen geven op oefeningen.” / Sangeeta Stroes
Ethische aspecten En dan zijn er nog de ethische aspecten. Jeannet Groot, hoofd
MRT12 STA 1
9
CO
LU
MN
Vroeger was alles beter Vroeger was alles beter. Kinderen luisterden beter, de treinen reden nog op tijd, op school werd nog wat geleerd en in de zorg…? In de zorg was er nog echt aandacht voor de bewoners. Geen grote zorgfabrieken met raden van bestuur en managementlagen, maar kleine, zelfstandige bejaarden- of verzorgingshuizen, waar je je ouders met een gerust hart achterliet. Huizen midden in het dorp of in de wijk. Met volop personeel, dat professioneel was en ook tijd had om met de bewoners te gaan wandelen. Beter kon het niet. Of toch wel? Die gedachte bekruipt me als ik tijdens de lunch luister naar verhalen van collega’s, die jaren geleden in de zorg werkten. “Als ik vroeger nachtdienst had, begon ik om 2 uur met het smeren van de boterhammen voor het ontbijt”, vertelt een collega. “Als ik klaar was gooide ik er een kop thee over om het lekker soppig te maken. Konden de bewoners het goed weg krijgen. En hadden ze gelijk hun vocht binnen.” “Als ik vroeger pap moest geven,” zegt een andere collega, “dan ging ik tussen twee bedden in zitten, en gaf de bewoners om de beurt een hap. Lepel rechts, lepel links.” Juist. Dus dat was die goeie oude tijd. Niet zelf kiezen wat je eet, soppig brood dat al uren onder een theedoek klaar staat, en gevoerd worden alsof je een baby bent. Dat strookt niet echt met al die mooie verhalen over aandacht en wandelen. De waarheid is, zo beamen mijn oudere collega’s ook, dat vroeger helemaal niet alles beter was. Ja, er was misschien wat meer (gediplomeerd) personeel, maar dat betekende niet dat er per definitie meer aandacht was voor de bewoner. Om over eigen regie nog maar niet te spreken. Werken aan wensen? Ja, als het in het instellingsbeleid paste. Bezoek op alle tijden van de dag? Ondenkbaar. Zo bezien is het nu dus zo slecht nog niet in de zorg. Natuurlijk kunnen dingen altijd beter, maar terug naar die goede oude tijd? Toch maar niet! / Ilse den Hollander
10
MRT 1 2 STA 1
Over de Dappermarkt slenteren...
Iedere leerling in Nederland, van VMBO tot gymnasium, is verplicht een maatschappelijke stage te lopen. Het Amsterdamse Stadsarchief organiseert in dit kader een project waarbij leerlingen cliënten van Amsterdamse zorginstellingen interviewen. De ontmoeting tussen jongeren en de ouderen is iedere keer verrassend. Eind december 2011 waren drie leerlingen van het Montessori College Oost te gast bij mevrouw Mögelin in Wittenberg. Ze luisterden geïnteresseerd naar haar verhalen. Over dansen op het Waterlooplein, slenteren over de Dapper(huwelijks)markt en de moeilijke oorlogsjaren. Het interview met mevrouw Mögelin werd door de leerlingen uitgewerkt in een powerpoint presentatie, waarin ze o.a. de foto hiernaast verwerkten. Dit alles werd gepresenteerd aan mevrouw Mögelin, haar dochter en schoonzoon en een leerkracht van het Montessori College Oost in Amsterdam. Zowel mevrouw Mögelin als haar familie waren erg enthousiast over dit project. Evenals de leerlingen die op deze manier van alles leren over het wonen, werken en leven in Amsterdam, vele jaren geleden… Meer weten over dit project? Stuur een berichtje naar:
[email protected] (Machteld Maris).
WISSEL GESPREK In deze rubriek mailt een collega naar een andere collega over een actueel onderwerp dat hem of haar bezig houdt. Het kan gaan om een vraag, een opmerking, een compliment of een poging tot discussie of overtuiging. Dit keer mailt Lobke Lentjes, afdelingshoofd in Wittenberg, naar Antoine Tromp, Hoofd Pool en P lanning.
Lobke Planning
en allerlei trainingen en projectafspra-
Onderwerp Datum
1 februari 2012 15:12:21 GMT+01:00
weken en na het bestuderen van het
Aan
Antoine
projectplan voor het Resultaat Gericht
Van
ken. Na de euforie van de eerste drie
Plannen (RGP) startte ik met de implementatie. De vraag waar mijn collega
Beste Antoine,
Hoofd Pool & Planning VG, Patricia Eind januari was het dan zo ver: een nieuw tijdperk brak aan. Jullie begonnen met het
Riebroek, en ik voor stonden was: hoe
plannen van het rooster voor de Magnolia in Wittenberg. Wat dit nieuwe plannen
geven we het centraal roosteren han-
precies voor consequenties zou hebben voor mij en het team kon ik van tevoren niet
den en voeten?
helemaal inschatten. Wat ik wel wist, was dat ik ter voorbereiding gesprekken moest
Daartoe kwamen we begin december
voeren met medewerkers over roostervrije diensten i.p.v. dagen. Ik gaf door wanneer
bij jou en je collega afdelingshoofden
de teamoverleggen in 2012 gingen plaatsvinden, hoeveel medewerkers ik voor welke
met het verzoek om informatie over
diensten nodig ging hebben en wat hun opleidingsniveau minimaal zou moeten zijn.
het afdelingsrooster schriftelijk over te
Nadat ik dit bij jullie inleverde kon het puzzelen beginnen.
dragen aan de afdeling P&P. We wilden bovenal weten welke zorg er op jouw
Een onmogelijke opdracht? Vast niet! Vooral niet als je weet hoe de puzzel er uit moet
afdeling geleverd wordt en welke men-
zien. En daar leek het mis te gaan. Alhoewel, ‘mis’ is misschien niet het juiste woord,
sen en diensten daarbij horen. De plan-
maar er moest zeker wat heen en weer gepraat worden. Waarom ik medewerker A
ner, Mandy Schoumacher, heeft daarna
toch echt niet vijf avonddiensten achter elkaar wilde laten werken en waarom een
een roostervoorstel kunnen maken.
dagdienst na een avonddienst in mijn ogen niet mogelijk was. Ook het indelen van de
Hiermee ging je voortvarend te werk
weekenden gaf wat discussie. Kunnen we van medewerkers vragen twee weekenden
en nam je de handschoen op om met je
achter elkaar te werken als ze gewend
team de beschikbaarheidafspraken te
zijn de weekenden om en om te
herzien.
werken? Tijdens dit gesprek ging het
Het feit dat het maken van een eerste
vooral over de gewoontes van een
rooster volgens de richtlijn van Resultaat Gericht Plannen niet zonder dis-
afdeling en het ‘gezonde’ rooster. Hoe kijken jullie hier tegen aan?
Beste Lobke,
cussie gaat, is volgens mij alleen maar een teken van gezonde communicatie
Al met al zijn we er volgens mij goed
Voor jou begon ‘het nieuwe tijdperk’
op een afdeling. Dat het vervolgens
uitgekomen en ik ben benieuwd naar
met een centraal bureau voor Pool &
‘mis’ ging met de eigen planning komt
de reacties op het rooster. Er zal vast
Planning in Centrum/Oost in januari.
wellicht omdat we te veel te snel wil-
nog een hoop moeten veranderen,
Daarentegen lag het startschot voor
len.
maar er is een begin. Wat me nu nog
mij al twee maanden eerder. Ik trad aan
het meeste puzzelt is dat het ondanks
op 1 november 2011 als Hoofd Pool &
Enfin, de planning heeft de laatste tijd
al het geplan toch mis gaat met onze
Planning. Tijdens mijn eerste bezoekje
extra aandacht van je gevraagd maar
eigen planning… Hoop van je te horen.
aan de Parooltoren werd mij meteen de
laten we ervoor zorgen dat er nu weer
titel van kwartiermaker opgespeld en
meer tijd en zorg voor bewoners komt.
de campagne kon beginnen!
De vraag die nog rest is hoe we de Pool
Groet Lobke
gaan opbouwen met voldoende goede De eerste weken was mijn agenda
poolmedewerkers? Iets voor een vol-
helemaal vol gepland met kennisma-
gende gedachtewisseling?
kingsafspraken met WZW-managers, afdelingshoofden, stafmedewerkers
Groet Antoine
MRT12 STA 1
11
Het volgen van ontwikkelingen in de zorg, verbetering van kwaliteit en gastvrijheid en meer aandacht voor kosten en efficiency: dat is in een notendop waarom het project Horeca & Zorg gestart is. Achter deze woorden schuilt een plan, waar verandermanager Horeca Frank Tas graag meer over vertelt.
Anders koken Frank Tas over het project Horeca & Zorg
Sinds enkele jaren kent ieder stadsgebied binnen Amsta een eigen
en geregenereerd in de open keuken. Dertig procent wordt ter
manager dienstverlening die de facilitaire zaken voor zijn of haar
plekke, vers klaargemaakt. Dit biedt mogelijkheid tot variatie
stadsgebied centraal regelt. “Dit is niet alleen efficiënt, maar
en verkort de doorlooptijd, waardoor het eten sneller en
sluit ook beter aan bij de manier waarop de zorgorganisatie op-
gemakkelijker op tafel komt.”
gebouwd is”, vertelt Frank. “De horeca binnen Amsta was echter nog niet op deze manier georganiseerd. Ook was men op zoek
Verpleeghuizen
naar een manier om efficiënter met kosten om te gaan. Kortom:
In de verpleeghuizen eten bewoners in de huiskamer en ook
horeca vroeg om extra aandacht. Dat was het moment dat de
daaraan verandert niets. Wel wordt de apparatuur uitgebreid
Raad van Bestuur een verandermanager Horeca aantrok die na ging denken over een andere manier van werken.”
Gastvrijheid Het verbeteren van kwaliteit en beleving van eten en drinken lag ook ten grondslag aan het project Horeca en Zorg. Frank:“Het gebruiken van de warme maaltijd is voor bewoners van verpleeg- en verzorgingshuizen vaak één van de belangrijkste sociale momenten. De uitdaging is om eetmomenten te creëren waar
Kok Luis Carvalho Luis werkt in de Ingenhouszhof, waar de open keuken onlangs gerealiseerd is. “De nieuwe manier van koken werkt goed hier”, vertelt Luis enthousiast. “We hebben
ouderen plezier aan beleven en naar uitkijken. En de maaltijd
onze draai gevonden, maar dat wil niet zeggen dat we
moet natuurlijk zo gezond mogelijk zijn.”
niet iedere dag bezig zijn om nog verder te verbeteren. Zo heb ik deze week het menu weer wat bijgesteld, waar-
Kleinschaligheid
door bepaalde groenten en vlees nog beter op elkaar
Frank: “Een andere ontwikkeling die bijdroeg aan de start van het
zijn afgestemd.” Dertig procent van de maaltijd wordt
project, was de opkomst van kleinschalig wonen. Hier is meer
in de nieuwe keuken vers klaargemaakt. “Zoals vandaag
aandacht voor de warme maaltijd. Er wordt gekookt in de huis
de andijvie”, vertelt Luis. “Niet alleen is het super vers,
kamer, bewoners zien en ruiken dat en eten met elkaar aan tafel. Dit werkt goed en willen we dus zo veel mogelijk doortrekken naar verpleeg- en verzorgingshuizen”.
Verzorgingshuizen Een plan van aanpak en projectplan werden opgesteld en besproken met alle geledingen. Maar wat zijn nu concreet de gevolgen? “In de verzorgingshuizen eten bewoners hoofdzakelijk in het restaurant, dit blijft zo”, verduidelijkt Frank. “Het koken gebeurt in de nieuwe situatie echter in het oog van de bewoners. Dit betekent dat er open keukens gebouwd gaan worden. Bewoners worden hierdoor veel meer betrokken bij het kookproces. Ze zien wat er gekookt wordt en ruiken de geuren. Zeventig procent van de maaltijdcomponenten wordt kant en klaar aangeleverd
12
MRT 1 2 STA 1
maar dit zelf klaarmaken is ook nog eens goedkoper. En de b ewoners vinden het erg lekker. Gisteren kreeg ik spontaan een dikke zoen van één van de bewoonsters, omdat het eten haar zo heerlijk gesmaakt had!”
met een speciale combisteamer en een koeling. Maaltijden worden in de nieuwe situatie gekoeld aangeleverd aan de huiskamer. De productiekeukens sluiten, voor zover die aanwezig zijn. Frank: “De aangeleverde maaltijden worden geregenereerd en vervolgens op schalen op tafel gezet. Dit regenereren zorgt voor meer geurbeleving. Bewoners kunnen zelf opscheppen en ook dit draagt bij aan een intensere beleving van de warme maaltijd. Ook hier geldt de verdeling van 70% kant en klaar en 30% vers klaar gemaakt.”
Testlocaties Een afdeling binnen het Sarphatihuis diende de afgelopen maanden als testlocatie voor de verpleeghuizen. Op korte
gezien
in de media
termijn starten ook tests op een afdeling binnen de Poort en Jan Bonga.
In de Westerpost, een huis-aan-huis blad in Zwanenburg en
Frank: “De testresultaten vanuit het Sarphatihuis worden
Amsterdam-West, verscheen op 08/02/2012 een bericht vol
vanzelfsprekend meegenomen bij de verdere invoering
complimenten aan De Schutse:
van het project en in de Poort en Jan Bonga. Medewerkers krijgen een training, waarin ze leren hoe de combisteamer werkt, hoe ze de maaltijd beter kunnen integreren in het zorgproces en hoe ze de ambiance nog verder kunnen verbeteren.” Voor de verzorgingshuizen geldt Ingenhouszhof als een testlocatie. Hier is nu een open keuken en wordt met de nieuwe manier van bestellen, regenereren en koken gewerkt.
Gevolgen voor medewerkers “Voor bewoners heeft deze andere manier van koken veel voordelen”, meent Frank. “Zij ervaren meer geur en sfeer en hebben meer inspraak bij de samenstelling van de maaltijd. Ook voor medewerkers zijn er voordelen te benoemen. Zorgpersoneel heeft meer vrijheid om zelf te bepalen w anneer er gegeten wordt. Ze zijn niet meer geheel a fhankelijk van wat er door de centrale keuken wordt aangeleverd, maar kunnen 30% van de maaltijd zelf samenstellen. Het koken met de combisteamer is mak-
Hulde voor De Schutse In een tijd waarin flink bezuinigd moet worden op alles en er veel gemopper is over de zorg in zoginstellingen, wilde ik eens vertellen hoe goed mijn moeder Mevr. M.A. Staats verzorgd is in zorgcentrum De Schutse. Wat een warmte kwam er elke dag haar kamer binnen. Met liefde en respect werd zij geweldig verzorgd. Een knuffel en een aai over haar bol, het was er allemaal en met een vanzelfsprekendheid die niet gespeeld was. Wanneer je ook kwam, mama was al tijd goed verzorgd, schoon bed en pon of kleding. Er werd niet over, maar met haar gesproken, of ze dit nu wel of niet meer kon begrijpen. Zo bleef ze tot haar einde toe haar waardigheid behouden. Ook wij kinderen en kleinkinderen werden niet vergeten, door een kopje koffie, een luisterend oor of even een hand op je schouder. Dat betekende dat wij met een gerust hart naar huis gingen, omdat we wisten dat ze goed verzorgd werd. Dit alles is heel waardevol en kost niets. In De Schutse hebben ze het goed begrepen en w orden mensen met een warm hart verzorgd. Dus deze hulde voor De Schutse.
kelijk en er komt extra afwasapparatuur.” Toch kleven er voor bepaalde medewerkers ook nadelen aan het project. Daarvan is Frank zich bewust. “Productiekeukens sluiten en hierdoor verdwijnt een groot deel van de functies voor horecamedewerkers. Een deel van hen kunnen we herplaatsen. We hebben tenslotte nog medewerkers nodig voor
vraagt nog veel tijd en aandacht het komende jaar. Frank heeft
het bestellen van maaltijden en hier en daar voor onder-
wel een duidelijk streven voor 2012. “Ik hoop dat we in drie
steuning bij de maaltijd. Maar toch zullen er medewerkers
verzorgingshuizen volledig gebruik maken van de nieuwe manier
boventallig zijn. We zullen met hun kijken of we ze ergens
van koken. Wat betreft de verpleeghuizen; die zijn eind 2012
anders in kunnen zetten binnen Amsta, maar dat is helaas
hopelijk allemaal over naar het anders koken.”
niet voor iedereen mogelijk.”
Als het gaat om de uitrol van dit project speelt gastvrijheid voor Frank een belangrijke rol. Frank: “Deze andere manier van koken
Wat brengt 2012?
biedt ons de gelegenheid om ook het verbeteren van gastvrijheid
Het project Horeca & Zorg heeft ook gevolgen voor andere
weer op de agenda te krijgen. Dit geldt niet alleen voor horeca-,
onderdelen binnen Amsta. Frank: “We kijken bijvoorbeeld
maar zeker ook voor zorgmedewerkers. Dit jaar zullen we beide
ook naar onze winkels. Kunnen we hier processen meer
groepen gaan trainen om onze bewoners een nog gastvrijer gevoel
standaardiseren? Ook kijken we naar de buurtfunctie
te geven.”
van onze restaurants. Is die er en hoe kunnen we buurt bewoners blijven faciliteren?” Kortom: Horeca & Zorg
/ Sanne Hekman
MRT12 STA 1
13
ALS IK ’T VOOR HET ZEGGEN HAD In deze rubriek komen medewerkers aan het woord die in hun dagelijkse werk een probleem of knelpunt tegenkomen, waar zij best een oplossing voor zouden weten… als zij ’t voor het zeggen hadden! Voor deze STA spraken we met Carla Scheijde, diëtiste bij de Poort.
Diëtiste Carla Scheijde inzetten op de juiste momenten is in deze situaties erg belangrijk, zo blijkt maar weer.”
Betrokkenheid Dergelijke gevallen zag Carla de afgelopen jaren vaker ontstaan. “De kennis is binnen Amsta wel aanwezig, maar collega’s weten elkaar soms onvoldoende te vinden. Ook binnen het project Horeca en Zorg valt er zoveel te winnen door met elkaar in gesprek te gaan. Wat vindt bijvoorbeeld een diëtist of een ergotherapeut van de ontwikkelingen die op de planning staan? Laat meer mensen meedenken! Ook de medewerkers die straks direct met aanpassingen te maken krijgen. Op die manier kun je niet alleen problemen voorkomen, maar creëer je ook betrokkenheid en draagvlak.”
SNAQ Door de jaren heeft Carla steeds meer beleidsmatige taken opgepakt, om zodoende nog meer bij te dragen aan verbetering van zorg voor cliënten. “Ik wil graag een zo groot mogelijke groep bewoners bereiken, als het gaat om goed eten en drinken. Een mooie ontwikkeling op dit vlak is de SNAQ methode, waar “Als ik het voor het zeggen had…., dat vind ik moeilijk om in
we sinds enkele jaren mee werken binnen Amsta. Dit is een
te vullen”, begint Carla haar verhaal. “Het is makkelijk om
screeningsinstrument voor vroege herkenning en behandeling
commentaar te hebben op dingen die niet goed gaan of om in de
van ondervoeding. Heel concreet wegen we bewoners in de Poort
schoenen van de bestuurder te gaan staan. Dat ben ik dan ook
iedere drie maanden om te controleren of ze op gewicht blijven.
niet van plan. Ik wil liever met de vraag beginnen: ‘Wat kan er
Valt men teveel af, dan grijpen we in door extra tussendoortjes
verbeterd worden binnen Amsta, om nog meer goede zorg aan
aan te bieden. Niet alleen signaleren van het probleem, maar ook
cliënten te verlenen?’ Daar heb ik na negen jaar als diëtist bij de
direct stappen ondernemen om het probleem te voorkomen dus.”
Poort wel mijn g edachten over…”
Papierwinkel Weet elkaar te vinden
Een laatste suggestie om de zorg nog verder te verbeteren is
Volgens Carla valt er binnen Amsta veel te winnen door meer
volgens Carla de invoering van het Elektronisch Cliënten Dossier
gebruik te maken van de ‘know how’ die binnen de organisatie al
(ECD). “Ook het screenen op ondervoeding brengt formulieren
aanwezig is. “Ik heb dit enkele jaren geleden zelf meegemaakt.
met zich mee. Zorgmedewerkers hebben echter al met veel
Op dat moment werkte ik aan het Ambiance project, om meer
papierwerk te maken en de formulieren over voeding krijgen
sfeer en warmte aan het nuttigen van de warme maaltijd mee te
daardoor helaas niet altijd prioriteit. Ik hoop dat het ECD het
geven. Het eten opdienen in mooie schalen en de bewoners zelf
invullen van formulieren sneller en makkelijk maakt. Waardoor er
laten opscheppen waren enkele veranderingen die we doorvoer-
meer tijd over blijft voor de zorg én meer aandacht voor het eten
den. Hier hebben we een ergotherapeut bij betrokken. Zij kon
en drinken van bewoners.”
beoordelen of het servies gebruiksvriendelijk is voor bewoners. Dat weet ik als diëtist niet precies. Kennis van andere collega’s
14
MRT 1 2 STA 1
/ Sanne Hekman
✶
✶
✶
✶
1 juni a.s. ✶ Amsta Personeelsfeest ✶ Op vrijdag 1 juni is het zover… het derde personeelsfeest van Amsta! Alle mede werkers en vrijwilligers zijn van harte uitgenodigd, zet de datum dus alvast in je agenda! Met dit feest wil de Raad van Bestuur jou en je collega’s bedanken voor alle inzet en betrokkenheid. Bovendien bestaat Amsta dit jaar 5 jaar: extra reden
✶ ✶ Lustrumfeest voor bewoners ✶
voor een knalfeest!
Ook met bewoners wordt het vijfjarig
Het vindt plaats in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam. Vanaf 20.00 uur zijn
bestaan van Amsta gevierd! De week
de deuren geopend en we feesten door tot 01.30 uur. De band Sonny’s Inc zorgt,
voorafgaand aan het personeelsfeest
afgewisseld met DJ Royal Dance Quality Party, voor de lekkerste dansnummers.
(maandag 28 mei t/m vrijdag 1 juni) is
Heb je meer zin om te loungen? Dan kan dit in de zogenaamde Heldenhoek. Hier
uitgeroepen tot speciale feestweek. In
kun je genieten van akoestische muziek en gezellig bijpraten.
de feestweek bieden we bewoners een feestelijke activiteit per locatie aan en we
✶ Welkom in Hollywood
organiseren een groter e venement per
Het thema van dit personeelsfeest is Hollywood! Kom dus gekleed als jouw favoriete Hollywood ster of in de stijl van glitter & glamour. Er lopen fotografen rond om jou en je collega’s op de foto te zetten en misschien kom je zelf nog een
stadsgebied.
✶
✶
Verschillende werkgroepen gaan de komende maanden aan de slag om er
bekende filmster tegen, om je eeuwig mee te laten vastleggen…
ook voor bewoners een echt feest van te Wat er verder allemaal op het programma staat blijft nog even een verrassing.
maken. Uiteraard worden alle festiviteiten
Meer informatie verschijnt binnenkort op Amst@net. Hier lees je ook hoe je je digitaal
zoveel mogelijk afgestemd op de behoef-
kunt aanmelden voor deze spetterende avond. We hopen je te zien op vrijdag 1 juni!
ten en wensen van onze bewoners. Zodra er een definitief programma is
De feestcommissie
✶
wordt dit gedeeld met alle medewerkers. Zo zie je niet alleen wat er binnen jouw locatie georganiseerd wordt, maar ontdek je misschien ook leuke activiteiten op andere locaties waar je best een handje
✶
bij zou willen helpen! Met z’n allen maken we er een feest van voor bewoners én medewerkers!
✶
De Lustrumcommissie; Ilse den Hollander, Bianca Istha, Claudia Bookelman, Lia Edel en Pedro Scheijven
✶
MRT12 STA 1
Aanmelden kan alleen via Amst@net, uiterlijk tot 18 mei 2012
15
Leve de ouderen Ouderen niets meer waard? Hoezo? Ze zijn een fortuin waard. Ze hebben zilver in hun handen, goud in hun tanden.
prik
bord
Gas in hun darmen, stenen in hun nieren. Lood in hun schoenen, kalk aan hun nagels. Staal in hun heupen en plastic in hun knieën.
Opening De Keyzer en De Raak
Vol met dure medicijnen, lijken ze wel
Op 25 januari werden zowel De Keyzer
op goudmijnen.
als De Raak feestelijk geopend. In De
Een mens met zoveel mineralen, is met
Keyzer was het Roeland Rengelink, lid
geen miljoen te betalen.
dagelijks bestuur Stadsdeel Centrum, die
Smullen door het kerstpakket
Daarom: ga fier door het leven en neem
met een slag op een grote gong het pand
De collega’s in Wittenberg maakten met-
kritiek op als een spons.
officieel opende. Onder het genot van
een gebruikt van de tajine die ze aantroffen
Want door bovengenoemde rijkdommen,
straattheater, muziek, hapjes en drankjes
in het kerstpakket. Samen kookten ze een
drijft de economie nog steeds op… hen.
konden de bezoekers het pand bewon-
heerlijk gerecht, dat op zo’n mooi gedekte
Nory Pablo, verpleegkundige Amsteldijk
deren. In de Raak vierde Stadgenoot de
tafel helemaal voortreffelijk smaakte!
officiële opening met toespraken en aandacht voor de buurtbewoners, om elkaar zodoende beter te leren kennen.
Dam tot Damloop, loop je mee? Wil jij met een team van Amsta mede werkers meelopen aan de Dam tot Dam loop op zondag 23 september 2012? Je kunt je alvast aanmelden door een mailtje te sturen naar Ilse den Hollander:
Kroon op het werk
[email protected].
Op 30 januari verhuisde de dagbehandeling van het Dr. Sarphatihuis naar De Keyzer. In de 12,5 jaar dat de dagbehandeling aan het Dr. Sarphatihuis verbonden was, passeer-
Arm uit de kom, hoorde ik?
den vele bezoekers en hun mantelzorgers de revue. Samen met de bezoekers hebben
Ik had mijn collega niet opgegeven voor zo’n Complimentje. ‘Geeft niks’ zei hij, ‘van mij krijg je een schouderklopje!”
Afscheid organist Wittenberg
medewerkers mooie momenten beleefd.
Organist Bertie Beijlevelt heeft op 29
Een kroon op het werk kwam in januari
januari afscheid genomen bij Wittenberg.
van dit jaar. Een van de bezoekers kwam
Maar liefst zestig jaar bespeelde hij hier
negen jaar lang naar de dagbehandeling.
het orgel. Op de vakantie na liet hij geen
In het begin van haar aanwezigheid zijn
zondag verstek gaan, met als gevolg dat hij
enkele Amsta medewerkers gestart met
zo’n 3.000 zondagdiensten en kerstvierin-
het maken van een levensboek. De bezoek-
gen speelde. Ook via deze weg wil Amsta
ster vertelde haar levensverhaal en dit
Bertie hartelijk bedanken voor al zijn inzet
werd woord voor woord op papier gezet.
en enthousiasme.
Met foto’s van vroeger erbij werd er een prachtig boek van gemaakt. Ondertussen is deze mevrouw overleden. Maar tijdens haar begrafenis las haar dochter voor uit dit boek. Bij de aanwezigen verscheen onder het vertellen een lach op het gezicht. Een prachtige afsluiting van een levensweg, voor altijd vastgelegd op papier…
Louis
Janneke Mol, Jolanda de Kuiper, Ingrid Smit,
De Koffiehoek 16
MRT 1 2 STA 1
Jolanda Sijmons, Martine Bel, Marianne Belgraver, Marja Mulders
