Bachelors: Harry Blaas (major natuurwetenschappen) Veel nutriënten en weinig algen in de boezem van Noord-Holland. Onderzoek naar de oorzaken van het uitblijven van algenbloei in eutroof water van het Noordhollands Kanaal en het Alkmaardermeer in de periode 1984-2003 (H. Blaas, P. Weder, H. Sparreboom & T. Kalwij, 2005)
'Er is niets praktischer dan een goede theorie' Harry Blaas (66) studeert Milieu-natuurwetenschappen aan de Open Universiteit Nederland. Studeren is zijn grote hobby, hij heeft zijn hele leven gestudeerd en wil dat, ook nu hij gepensioneerd is, blijven doen. Je capaciteiten worden minder als je je geest niet gebruikt, 'use it or loose it', vindt Harry. Zijn sport is het combineren van theorie en praktijk. De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Harry is erg blij met zijn studie en vindt het een uitdaging om als wetenschapper bezig te zijn. (zie ook: http://infonet.ou.nl/info-algcampagne/actie/) Taco Bosdijk (major milieubeleid) Uitwerking versnipperingsknelpunten Limburg uit MJPO (Meerjarenprogramma Ontsnippering). (S. Lewyllie, T. Bosdijk & B. Sanders, 2005). Karen van Essen (major milieubeleid) Detergentengebruik bij oliebestrijding (K. van Essen, M. de Jongh & M. Knol-Bos, 2004) Robèr Goed (major natuurwetenschappen) Fecale verontreiniging langs de Nederlandse kust: nu en in de toekomst (A. Cnossen, R. Goed & R. Havenaar, R., 2004).
Sinds z'n eerste tentamen in 1990 bij de Open Universiteit, is studeren een deel van z'n leven geworden. Met erg veel plezier, dat moet ook wel anders hou je het niet zo lang vol, heeft hij, in z'n eigen tempo, module voor module afgerond. Hij was toentertijd werkzaam als techneut bij de Koninklijke Luchtmacht en verrichte onderhoud aan elektronische vliegtuigsystemen van de F-16. Hij heeft MTS elektronica als vooropleiding. Z'n interesse lag toen al bij natuur en milieu zodat hij bij de Open Universiteit is begonnen binnen de faculteit Natuurwetenschappen. Nu 15 jaar later heeft hij z'n Bachelor afgerond en werkt, dankzij deze opleiding, als milieucoördinator op de vliegbasis Gilze-Rijen. Wat hem erg aanspreekt bij de Open Universiteit is het modulaire onderwijs en de persoonlijke begeleiding. Onlangs is hij begonnen aan het Mastertjact en – wie weet – waar het zal eindigen. Arjen Hartog (major Natuurwetenschappen) Reductie verontreiniging van Zeeuwse Rijkswateren vanuit gemalen. Een bronnen- en maatregelenonderzoek op de eilanden Noord-Beveland en Schouwen-Duiveland naar twee prioritaire stoffen: Nikkel en Chloorpyrifos. (B.J. Boomkamp, A.M. Hartog, B.M. de Leede & W. Urgert, 2005).
Arjen’s achtergrond is medisch. Hij was namelijk radiodiagnostisch laborant van beroep. In 1998 had hij het gevoel dat hij wilde gaan studeren. Biologie was altijd zijn grote passie, maar om vanuit Zeeland een biologie studie op te pakken was wat moeilijk. Zodoende heeft hij als alternatief de studie milieukunde bij de Open Universiteit opgepakt. De Open Univesiteit biedt de mogelijkheid om te studeren in je eigen tempo. Dat was voor hem een groot voordeel omdat hij een fulltime baan had. Na het kennismakingstraject gedaan te hebben, heeft het milieuvirus toegeslagen. Hij kreeg het idee dat het een interessante studie moest zijn en ging door tot de propedeuse. Toen hij die eenmaal binnen had, bekroop hem het gevoel om toch nog verder te gaan. Kortom, wat als hobby begon, is zeer serieus geworden. Echter, na een aantal jaren kruiste zijn grote liefde, de biologie weer zijn pad, samen met het lesgeven. hij solliciteerde op een vacature als biologiedocent. Tot zijn eigen verbazing werd hij aangenomen door zijn medische achtergrond en zijn studie milieukunde. Hij heeft toen in verkorte tijd zijn tweedegraads biologie behaald. Die anderhalf jaar heeft hij de studie aan de Open Universiteit op een laag pitje gezet. Maar daarna is hij vol ambitie verder gegaan om zijn bachelor te gaan halen; en dat is nu gelukt. Hij kreeg de kans om nu zijn eerste graads te gaan halen, ook een masters-opleiding, en heeft die aangenomen. De keus was moeilijk, maar wanneer hij zijn eerste graads heeft behaald is hij van plan om daarna toch nog zijn masters aan de Open Universiteit te gaan halen.
Els Kaan (major gezondheid) Voedselkilometers: omvang en aard van het transport van voedingsmiddelen naar Nederland (C.J.M. Antens, E.C. van Balen, M.J.A. Gering & P.J.M. Kaan-Heijnen, 2003)
Voor Els is de belangrijkste ervaring bij de Open Univeriteit een aanvullend stuk levenservaring. Door het bestuderen van de OU-cursussen heeft zij natuurlijk een schat aan kennis opgedaan, maar daarnaast heeft ze heel veel mensen leren kennen. Mensen, met wie zij haar mening kan delen of mee van mening kan en mag verschillen; universitaire docenten en niet op de laatste plaats medestudenten: communicatie in de ruimere zin van het woord. Een mooie gelegenheid voor informeel contact, die zijzelf als erg prettig heeft ervaren, waren de excursies, bijvoorbeeld een bezoek aan Neeltje Jans en De Kleine Aarde. Een ander en ook heel leerzaam voorbeeld waren de landelijke bijeenkomsten met lezingen over diverse interessante onderwerpen, vaak ook een afstudeervoordracht van een medestudent. Eén van de belangrijkste ontmoetingsplaatsen voor OU-studenten is voor haar nog altijd het open.alg.cafe, waar lief en leed gedeeld wordt, virtuele appeltaarten en Belgische bonbons opgesmuld worden en pittige discussies een extra dimensie geven aan het zoete samenzijn. In eerste instantie was het haar bedoeling om een losse cursus biochemie te doen ter ondersteuning van het werk in de immunohistochemie, daar was dan weer voorkennis op scheikunde gebied voor nodig en daar weer voorkennis voor... zij durft haar studie tot nu toe best een sneeuwbaleffectstudie te noemen. Een aantal cursussen heeft ze met veel plezier gedaan, soms heeft ze daarbij samen met andere studenten helemaal in een deuk gelegen. Er zijn ook cursussen geweest, die ze met de blik op oneindig, verstand op nul, doorgeworsteld heb, het zij zo. En om dan op het stuk levenservaring terug te komen: ja, ze is ook heel vaak zichzelf tegengekomen. Op haar 17e heeft ze haar HBS-B diploma gehaald, door de toen heersende meningen is zij niet aan een reguliere universiteit gaan studeren, maar achteraf is zij blij dat de Open Universiteit haar alsnog met al die ‘sneeuwballen’ bekogeld heeft.
Rob Lengkeek (major natuurwetenschappen) Waterbeheer in Roemenië – Onderzoek naar de mogelijkheden voor samenwerking in de County Teleorman (A.R. Lengkeek, E. Poortier & A.A.A. Wolters, 2005)
In onstuimige jeugdjaren werd HBS en HTS-bouwkunde gevolgd ten behoeve van een loopbaan bij een schaderegelingsburo. Op latere leeftijd begon het weer te kriebelen om te gaan studeren. Als kenningsmakingsmodule bij de Faculteit Natuurwetenschappen koos hij voor Geologie rondom Plaattektoniek, gevolgd door andere ‘pretmodules’ die hem interesseerden. Pas bij de invoering van BaMa realiseerde hij zich dat met nog 6 modules te gaan + een deelname aan het Virtueel Milieu Adviesburo, een Bachelortitel in handbereik lag. Inmiddels richt hij zich op de Masterstudie met als Slogan: Ik bestudeer modules in vrije tijd en vacanties omdat ik dat leuker vind dan het invullen van kruiswoordpuzzels. Lisette Loonen (major milieubeleid) Toepassingen van DDT-verontreinigde baggerspecie op DDT-verontreinigde fruitteeltbodems in de gemeente Kapelle in de provincie Zeeland. Beoordeling van deze maatregel op wet- en regelgeving vanwege mogelijke ecologische en gezondheidseffecten (G.A.E.G. van Asseldonk, A. van der Auwera, J.M.C. Boogaard & E.H.M. Loonen, 2004)
Na het afsluiten van het HLO en enkele jaren werken wilde Lisette haar horizon gaan verbreden. Zij ontdekte de mogelijkheid om in je vrije tijd te studeren bij de Open Universiteit en volgde cursussen bij verschillende faculteiten. Uiteindelijk heeft dit geresulteerd in een carrièremove van ‘lab’ naar gemeente en een BSc in milieubeleid. Tijdens de studie heeft zij binnen de Open Universiteit bestuurlijke ervaring opgedaan en een team enthousiaste medewerkers leren kennen.
Jürgen Loones (major natuurwetenschappen) Uitwisseling tussen hoofd- en regionaal watersysteem: aandachtspunten voor de beheerstaken van Rijkswaterstaat Directie Limburg (H. de Gooijer, A.D. Hol, J.J. Loones & M.F.G.R. Serrão, 2003)
Als regent Wetenschappen-Aardrijkskunde (leraar) ziet Jürgen het niet goed zitten om op zijn oude dag nog voor een klas leerlingen te staan van 12-15 jaar. Dus ging hij op zoek naar een studie om zijn mogelijkheden op de arbeidsmarkt uit te breiden. Op de opening van Flanders Language Valley kwam hij bij een infostand van de Open Universiteit. Bij de Open Universiteit vond hij een flexibel, modulaire, interessante opleiding, met uitstekend cursusmateriaal; begeleiding wanneer nodig en toch voldoende vrijheidsgraden. Kortom IDEAAL! Bob Meulmeester (major milieubeleid) Luchtkwaliteit en gezondheid regio Eindhoven (H. Bastiaansen, E. Bolderman, B. Meulmeester & W. de Vries, W. (2004).
In 1996 is Bob begonnen met de eerste modulen bij Open Universiteit. Dat is dus al bijna 10 jaar geleden. In verband met zijn vooropleiding (HBO-milieukunde te Deventer), is hij met flink wat vrijstellingen begonnen. Een aantal jaren geleden heeft hij de overstap gemaakt naar het BAMA-model. Studeren bij de Open Universiteit vraagt om zelfdiscipline en doorzettingsvermogen. Bob heeft zelf gemerkt dat dit niet altijd even eenvoudig is. Het voordeel is echter dat je je eigen tempo kunt bepalen. Als je dan doorzet kun je ook iets afronden. Voor hem is dat nu dus zijn Bachelordiploma! Hij is zich nu aan het oriënteren op de mastersfase. Hopelijk weet Bob binnenkort welke koers hij hierin wil gaan varen.
Esther Poortier (major milieubeleid) Waterbeheer in Roemenië – Onderzoek naar de mogelijkheden voor samenwerking in de County Teleorman (A.R. Lengkeek, E. Poortier & A.A.A. Wolters, 2005) Jenny Put (major natuurwetenschappen) Kustverontreinigingen (E. Dorenbos, M. Kraneveld, T. Krijgsman & J. Put, 2004)
Zo'n 6 jaar geleden leerde Jenny de Open Universiteit kennen. Zij begon toen met het kennismakingstraject van de opleiding psychologie, en vervolgde daarna met nog een aantal modules van deze opleiding. Wegens herstructureringen bij haar werkgever kwam zij 4 jaar geleden op een afdeling terecht waar milieuchemisch onderzoek wordt verricht. Omdat zij het gevoel had dat ze onvoldoende kennis bezat binnen dit onderzoeksgebied (oorspronkelijk is zij gegradueerd in de klinische scheikunde), en omdat het studeren aan de Open Universiteit haar zeer goed beviel, besloot zij over te schakelen naar de opleiding milieunatuurwetenschappen. Ondertussen heeft zij de bachelor afgerond, en als alles volgens plan verloopt hoopt zij tegen eind 2006 ook haar Masteropleiding af te hebben. Bij Open Universiteit kan je zelfstandig studeren aan een zelf te bepalen tempo. Dit is voor Jenny de ideale manier om universitaire studies met een job en een gezin te combineren. Steven Verpaele (major natuurwetenschappen) Duurzaam waterbeheer Grenspark ‘de Zoom-Kalmhoutse heide’. Onderzoek naar de mogelijkheden van de Kaderrichtlijn water en de habitatrichtlijn ten behoeve van duurzaam waterbeheer in het Grenspark (L. Keybeck, S. Lewyllie & S. Verpaele, 2004)
Steven’s ervaring met het studeren aan de Open Universiteit is er een met vallen en opstaan. Het starten van de opleiding begon met volle moed en ging dan ook goed vooruit. Door zijn
vooropleiding als graduaat chemie optie chemie waren de cursussen in het begin van de opleiding makkelijk te volgen. Na een jaar was hij tevreden met het bereikte resultaat, maar erna kwam hij tot de conclusie dat de cursussen meer tijd vergden en het niet altijd makkelijk was deze te combineren met een voltijdse job. Daaruit volgend liepen de studies dan ook enige vertraging op en dit heeft hij vooral ervaren met de afstudeeropdracht voor de Bachelor Milieuwetenschappen, waar in groepen werd gewerkt en het niet zo evident was tijd te vinden om een goede samenwerking te verkrijgen tussen de verschillende mensen. Deels kwam dit door de afstand tussen de betrokken personen, en alles via het net en telefonisch werd geregeld, en deels door de job die niet altijd toeliet nog eens voltijds te kunnen bezig zijn met de opdracht, waardoor vervelende situaties ontstonden. Uiteindelijk heeft hij toch de bachelor behaald en nu staat de uitdaging voor de masterproef voor de deur, dat wordt dus nog eens tanden bijten… Verder is Steven heel tevreden dat hij deze studies heeft aangevat en kan hij zelfs zeggen dat hij mensen heeft aangeraden een dergelijke vorm van studeren te volgen. Pauline Weder (major milieubeleid) Veel nutriënten en weinig algen in de boezem van Noord-Holland. Onderzoek naar de oorzaken van het uitblijven van algenbloei in eutroof water van het Noordhollands Kanaal en het Alkmaardermeer in de periode 1984-2003 (H. Blaas, P. Weder, H. Sparreboom & T. Kalwij, 2005)
Masters: Marlouce Noest-Biemans (master Milieu-natuurwetenschappen) Ecotoxicologische effecten van lokale industriële emissies (DCMR en Provincie ZuidHolland)
Met een HAVO vooropleiding is Marlouce bij de Open Universiteit terecht gekomen omdat zij iets van Biologie wilde gaan studeren en dat niet kon, omdat ze kostwinner was. Nadat ze een paar jaar naast haar werk had gestudeerd is ze gestopt om een managementopleiding te doen voor dat werk. Kinderen krijgen stimuleerde weer andere bezigheden. Na zeven jaar niet ingeschreven te zijn geweest, is Marlouce gestopt met werken om zich op de studie te storten, en met 25 uur per week ging dat goed. Een prima inpassingsvoorstel en 500 uur vrijstellng kwamen ook van pas. De resterende tijd (een kleine drie jaar voltijds) heeft ze in vier jaar tijd afgemaakt, met een leuke baan tot gevolg. Marja Smith (master Milieu-natuurwetenschappen) Herstel van kweldervegetatie in een binnendijks gebied in Noord Groningen. Compensatie van het verlies van buitendijkse kwelders (RUG: Community and Conservation Ecology group) Wolter de Vries (master Milieu-natuurwetenschappen) Productiekennisgeving Wet Milieugevaarlijke Stoffen als model voor het inschatten van gezondheidsrisico’s – ‘Arbo-Pkg’ als nieuwe systematiek in plaats van de huidige productiekennisgeving Wet Milieugevaarlijke Stoffen, gebruik makend van referentiestoffen
Wolter heeft als vooropleiding de HTS gedaan: Chemische Technologie (CT), ook in
de avonduren! Daarvoor haalde hij het HBO-A diploma chemisch analist, specialisatie analytische chemie. Studeren aan de Open Universiteit was voor hem: 1. iets willen bestuderen en je ergens in willen bijten op een tijdstip dat je "past" 2. een antwoord vinden op vele natuurwetenschappelijke vraagstukken 3. spelenderwijs toch een bepaald programma volgen wat in zijn geval heeft geleid tot Master of Science 4. over het algemeen heeft hij studeren aan de Open Universiteit gewoon als een leuke vrijetijdsbesteding gezien. Omdat hij eigenlijk "zijn hele leven lang al leert" zijn de overgangen geleidelijk gegaan. Hij studeerde aanvankelijk nooit met in het achterhoofd "ik moet dit halen", maar naarmate hij vorderde werd de drang steeds groter om tot het einde door te gaan en af te studeren als master of doctorandus. Toen kwam er druk op de ketel en waren er vele minder leuke momenten. De laatste "loodjes" wogen echt zwaar.
Doctorandi: Luc Bertels (doctoraal, natuurwetenschappen) Hyperspectral Remote Sensing of vegetation in the dynamic dunes along the Belgian Coast (VITO, Mol, België)
Afgestudeerd als graduaat in 1982 aan het Technicum in Antwerpen: A1 diploma Informatics – Teletechnics & Microprocessors Werkzaam bij Alcatel als software ingenieur in digitale telecommunicatie systemen. • 1983 – 1985 : training and software test • 1985 – 1989 : customer support in China (Shanghai 2 jaar, Beijing 1,5 jaar) • 1990 – 1991 : customer support in Norway and Spain (enkele maanden) • 1992 – 1999 : engineering department, software development In mei 1999 veranderd van werkgever: Alcatel naar VITO; reden: uitgekeken op software en een natuurwetenschappelijke milieu gerelateerde job was een nieuwe uitdaging. Via internet bij de Open Universiteit terechtgekomen en in augustus 1996 begonnen met de cursus “Oriëntatiecursus natuurwetenschappen”; reden: interesse in de natuurwetenschappen. (Stond te popelen om eraan te beginnen en heeft toen van het studiecentrum in Antwerpen tijdelijk het exemplaar uit de bibliotheek meegekregen zodat hij tijdens de zomervakantie al direct met de studie kon beginnen.) Plezantste is het moment dat je cursussen, gloednieuw en mooi ingepakt, thuis toekomen en je niet kan wachten om ze één voor één door te bladeren. Je moet echter wel de discipline hebben om ze één voor één in te studeren want anders komt er niets van J. Bij thuiskomst na een succesvol sys-tentamen vliegt de ‘oude’ cursus de kast in en begin je dadelijk met de volgende! Na 9 jaar en 35 cursussen afgestudeerd als Drs. Natuurwetenschappen, natuurwetenschappelijke oriëntatie.
Pierre Blommers (doctoraal, vrij WO) Risicoschatting naar broomhoudende vlamvertragers (BFR’s of brominated flame retardants) als verdachte hormoonverstoorder van humane en dierlijke gezondheid (RIVM, Bilthoven).
Pierre voltooide atheneum-B en laboratoriumschool: Hoger Laboratorium Onderwijs, met als afstudeerrichting Histo-Cyto-Pathologie. Hij begon in 1992 met zijn studie aan de Open Universiteit. De vrijheid van het kiezen van cursussen en het tempo waarin deze konden worden afgelegd is hem steeds erg goed bevallen. In de eerste jaren lag Pierre’s studietempo vrij laag (1 cursus/module per 1 à 1,5 jaar). De laatste 6 jaren is dat tempo opgevoerd tot minstens drie per jaar. Pierre heeft daarbij nauwelijks gebruik kunnen maken van de bij dit tempo horende studiebegeleiding, omdat de cursussen meestal in het begeleidingstraject werden aangeboden op momenten waarop hij het bijbehorende tentamen al met goed gevolg had afgelegd. Ook op landelijke studiebijeenkomsten was de opkomst erg wisselend .Om deze redenen vond hij het studeren bij de Open Universiteit soms een wat eenzaam gebeuren. Anderzijds was het contact met studiebegeleiders en medewerkers in Zwolle en Heerlen steeds allerhartelijkst en werd er niet moeilijk gedaan als hij cursussen wilde inruilen tegen andere of toen hij wegens persoonlijke omstandigheden enkele dagen uitstel wilde voor het inleveren van een werkstuk. Hierdoor heeft hij kunnen afstuderen met een vrij WO, met zelf gekozen en door hem als interessant ervaren cursussen, die voor zijn werkzaamheden in een ziekenhuis waardevoller konden zijn. Tijdens zijn stage voor de afstudeeropdracht heeft Pierre gebruik kunnen maken van de mogelijkheid om een presentatie te houden over mijn afstudeeronderwerp voor een aantal OU studenten. Hij heeft hiervan veel profijt gehad tijdens de presentatie van zijn afstudeerverslag. Al met al is hij een tevreden ex Open Universiteit student en misschien gaat het studeren weer kriebelen. Cees Buitendijk (doctoraal, natuurwetenschappen) Risico-evaluatie van opslagplaatsen van gevaarlijke stoffen in emballage (Groenewout Consultants)
Studeren is gedurende zijn hele leven een waarschijnlijk aangeboren behoefte geweest. Na het gymnasium B, de h.t.s-opleidingen werktuigbouwkunde en meet- en regeltechniek, fysische en sociale geografie aan de K(atholieke) L(eergangen) en de U(niversiteit) U(trecht) en meerdere andere cursussen in de beroepssfeer zag hij de Open Universiteit en met name de cursusmodules op natuurkundig en chemisch gebied als een geschikte aanvulling op en ondersteuning van zijn beroepsoefening. Deze laatste bestond in toenemende mate uit toepassing van de regelgeving op het gebied van milieukunde en arbeidsomstandigheden. Zijn beroep en andere sociale verplichtingen waren er echter ook de oorzaak van dat het afstuderen soms langzaam en met de nodige onderbrekingen is verlopen. Al met al concludeert hij dat de studie van het overigens uitstekende cursusmateriaal bij de oefening van zijn functie als projectingenieur van wezenlijk belang is geweest. Een negatief aspect van het studeren aan de Open Universiteit vindt hij wel dat de persoonlijke contacten wel intensiever hadden mogen zijn, hoewel hij moet toegeven dat dit in ieder geval deels te wijten is aan zijn eigen, drukke, activiteiten. Henk de Heer (doctoraal, beleid) Omputten in de uiterwaarden: kansen en bedreigingen (Rijkswaterstaat DON)
Henk’s eerste ontmoeting met de Open Universiteit was ergens eind tachtiger jaren. Een mevrouw vertelde toen op een voorlichtingsbijeenkomst dat je bij de Open Universiteit een wetenschappelijke opleiding kon gaan volgen, ongeacht je vooropleiding. Een volledige opleiding zou in 5400 uur gepiept zijn. Dat leek mij nogal veel en daarom ben ik in eerste instantie onverrichter zake naar huis gegaan. Op de één of andere manier, wellicht door een tamelijk calvinistische inslag, voelde hij zich schuldig wanneer bij al zijn vrije tijd in ledigheid zou doorbrengen. Daarom heeft hij een jaar later toch maar een module besteld en is daaraan begonnen.Het bleek direct een heel interessante module te zijn (risico’s en maatschappelijke beslissingen) en omdat de vrijheid/blijheid – die de Open Universiteit toen nog meer uitstraalde dan nu – hem erg aansprak was zijn interesse voor meer gewekt. Hij is begonnen met wat toen Kort Wetenschappelijk Onderwijs heette. Inmiddels was hij er ook achter dat vooropleiding op zich niet zo belangrijk was, maar dat je met bepaalde vooropleidingen wel in aanmerking kwam voor vrijstellingen. Op basis van zijn HBOopleiding Levensmiddelentechnologie kreeg hij inderdaad een aantal vrijstellingen. De ontwikkelingen bij de Open Universiteit gingen sneller dan die bij hem, en voordat hij het hele traject had afgerond was Kort Wetenschappelijk Onderwijs veranderd in Kort Hoger Onderwijs. Omdat zijn al gememoreerde calvinistische instelling ook tot gevolg heeft dat hij eigenlijk alles waaraan hij begint (soms tegen beter weten in) af wil maken heeft hij dat programma afgerond. Eigenlijk vond hij het toen wel genoeg, maar door de zeer stimulerende
invloed van Anda Counotte heeft hij toch besloten om ook voor de hoofdprijs te gaan en een volledige wetenschappelijke opleiding te gaan volgen. Hoe verder je komt in zo’n studie hoe leuker het wordt omdat het accent steeds meer verschuift van kennis vergaren (uitmondend in meerkeuze tentamens) naar kennis toepassen. Je ziet gaandeweg de studie als het ware steeds meer puzzelstukjes op hun plaats terecht komen en het grote geheel wordt steeds duidelijker. De modules die niet (uitsluitend) met een meerkeuze tentamen moesten worden afgerond, maar waarvoor je opdrachten/werkstukken moest uitwerken, gebruik makend van de theoretische stof uit het begin van de opleiding heeft hij als heel motiverend en stimulerend ervaren. Een ander heel belangrijk facet aan de studie bij de Open Universiteit was dat hij ook in periodes waarin het wat minder met hem ging vanwege nare ziekteperikelen steeds op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo kon doorgaan zonder dat de vertragingen die hij opliep vervelende consequenties hadden. Hij werd af en toe eens gebeld, maar heeft nooit de indruk gehad dat er druk werd uitgeoefend om verder te gaan in periodes, waarin hij daar eigenlijk niet aan toe was. Ook in de aanloop naar en tijdens de afstudeerfase is er steeds rekening mee gehouden dat het allemaal niet zo snel ging en werd er meegedacht over hoe hij de zaak het beste weer op kon pakken en hoe hij het best de problemen het hoofd kon bieden. Hij heeft het overgrote deel van zijn studie met heel veel plezier gedaan en hij gelooft zeker in de toekomst nog wel weer eens een losse module aan te schaffen om de geest scherp te houden. Jan-Willem Jannink (doctoraal, beleid) Verbeterde milieuprestaties door introductie van milieukostprijzen. Een onderzoek naar de toepasbaarheid van milieukostprijzen in de olie- en gaswinningsindustrie (TNO-NITG, Delft) Lydia de Waard-Levöleger (doctoraal, natuurwetenschappen) Milieuparameters als indicator voor optimale productie van polyamide 6 (DSM Engeneering Plastics, Emmen)
Lydia heeft als vooropleiding HAVO gedaan en daarna een HBO-opleiding voor medisch analist. Als kind is ze heel vaak verhuisd en dat was ook de reden dat zij – zeer tegen haar zin – van het atheneum terug is gezet naar het HAVO. Toen zij van het HBO afkwam wilde ze zo snel mogelijk voor haarzelf kunnen zorgen, zodat ze gelijk aan het werk is gegaan. Maar eigenlijk kon ze het niet uitstaan dat ze geen wetenschappelijke opleiding had gedaan. Omdat ze parttime ging werken toen de kinderen klein waren zag ze haar kans schoon en is ze bij de Open Universiteit gaan studeren.
Minou Woestenenk (doctoraal, vrij WO) Sturing en eigen verantwoordelijkheid. Een beleidsonderzoek naar een nieuwe combinatie van sturingsinstrumenten en de effecten ervan voor de provincie Zuid-Holland (provincie ZuidHolland)
Minou is via haar werk bij de provincie als milieujurist bij de Open Universiteit verzeild geraakt. Zij is in 1991 afgestudeerd als milieujurist bij de Rijksuniversiteit Utrecht. Al vanaf het begin vond zij haar vak een beetje te ‘smal’, te weinig gericht op probleemvoorkoming en teveel op ‘vechten’. Zij is daar weliswaar goed in, maar ziet er geen manier in om van milieuproblemen af te komen. Dat moet anders en beter kunnen, bedacht ze, en wist na een paar jaar precies welke vakken ze erbij zou willen doen: alles wat ze in Utrecht niet had kunnen doen, nl. de meer technisch getinte vakken en management-vakken. Die kon Minou, precies volgens haar gedachtelijn, kwijt in een vrij doctoraal bij de Open Universiteit. Vandaar dat zij zich nu ook ‘milieukundige’ mag noemen. Maar wat je daar ook van vindt: ze is nog steeds blij dat ze het puur voor de leut heeft gedaan (ze deed het primair uit puur plezier erbij), want haar tweede titel heeft haar tot op heden niets opgeleverd. Ze is aan het solliciteren en merkt er geen positieve effecten van. Wel negatieve: ze heeft bij een sollicitatie bij (nota bene) DHV gehoord dat ze ‘overgekwalificeerd’ is.....!! Het is maar wat je problemen zijn........ Minou’s belangrijkste ervaringen bij de Open Universiteit zijn heel positief en heel negatief: de positieve zijn met name dat het totaal geen probleem was dat zij tussendoor twee kinderen op de wereld heeft gezet (waardoor ze twee maal ruim 7 maanden gestopt is tussendoor, zelfs toen ze net gestart was met haar afstudeeronderzoek) en dat de faculteit zo'n kanjer als Cobi in dienst heeft (een intelligent politiek dier dat, net als Minou, wetenschap in praktijk wil kunnen toepassen, wat haar betreft de ideale combinatie). De negatieve zijn dat er een klein aantal vakken was dat op het moment van tentaminering een laag niveau bleek te hebben. Met dat lage niveau bedoelt Minou: multiple choice vragen stellen waarop meerdere antwoorden mogelijk zijn (ze heeft zichzelf twee maal alsnog als geslaagd kunnen laten registreren na een kort betoog van haar kant) en/of die vroegen naar ‘weetjes’ (in welke zin op welke bladzijde stond ook weer wie iets gezegd had.....). Ze kan zich verder minstens één vak herinneren waarvan het werkstuk zwaar beneden niveau beoordeeld werd. In schril (positief) contrast daarmee stonden de cursussen Argumentatie en openbaar bestuur (was tenminste echt op academisch niveau, moest ze echt moeite voor doen en had ze echt het gevoel dat ze er werkelijk iets van opgestoken had) en Management van milieuconflicten & EPIC (praktijkopdrachten met strenge en goed beargumenteerde beoordeling).
