JAARGANG 58 NUMMER 3. Indien onbestelbaar: van Starkenborghstraat EB Groningen

Indien onbestelbaar: van Starkenborghstraat 67 9721 EB Groningen

Indien onbestelbaar: van Starkenborghstraat 67 9721 EB Groningen

JAARGANG 58 | NUMMER 3

Zaaladres Verlengde Lodewijkstraat 7 Groningen Telefoon (050) 8507226

Bestuur Voorzitter • Ernst-Jan Heijnen Jupiterstraat 44 Groningen Telefoon 050-3131036

Penningmeester (ad interim) • Jan-Luuc Halsema Bottelroosstraat 35 Groningen Telefoon 050-5779385

Secretaris

• Ina d’Haen-Venema Oldambtlaan 57 Groningen Telefoon 050-3141175

Algemeen

• Hans Hendriks (jeugdzaken) Perklaan 6 Haren Telefoon 050-5348700 • Gelijn Werner (seniorenzaken) 1e Hunzestraat 18 Groningen Telefoon 06-16488823 • Inge Redder (evenementen) van Starkenborghstraat 67 Groningen Telefoon 06-41187875 • Stephan Hakkers (technische zaken) Bandoenstraat 1 A Groningen Telefoon 050-5779055

Tafeltenniswinkel / Kantinezaken • Tjaart de Vries Helperwestraat 9 Groningen Telefoon (050) 5260240

58e jaargang | nummer 3 | augustus 2007

Redactioneeltje Hé, nu al een nieuwe Ratel. Die komt toch meestal pas in oktober of zo? Daar heb je op zich gelijk in. Maar mede omdat in de laatste Ratel een aantal items was vergeten en natuurlijk vooral omdat er weer meer dan genoeg te schrijven is ligt de vernieuwde Ratel voor je. Met de overstap naar een ander opmaakprogramma heeft de layoutredacteur (wat een woord) een aantal wijzigingen doorgevoerd in de vaste opmaak van de Ratel. Zo is de tekst in een ander lettertype en wordt hier en daar gebruik gemaakt van schaduwtjes en andere kleine effectjes. In de loop der tijd zal zo hier en daar nog wel eens wat veranderen; als je goede ideeën hebt, laat het ons weten. Genoeg over de opmaak, nu nog wat over de inhoud. De voorzitter mag zijn woordje weer doen en de diverse commissies kijken terug en vooruit. China komt uitgebreid aan bod en er is natuurlijk weer een puzzel. Sla deze pagina dus snel om en begin aan een Ratel vol met avontuur en nieuws. Met vriendelijke groet, Namens de Ratelredactie, Elco

Competitieleiders Senioren • Rudger Lammerts Korreweg 107 Groningen Telefoon 06-54322465

Jeugd (wedstrijdsecretaris) • Hella Brenninkmeijer Hoendiep 145 Groningen Telefoon 050-3145023

Ratelredactie • Joyce Haas (hoofdredactie) • Inge Redder (redactie) [email protected] • Gelijn Werner (redactie) [email protected] • Sander Wiersma (redactie) • Elco van Tromp Boomsma (lay-out)

GTTC op Internet: http://www.gttc.nl [email protected]

Op de cover: Tjaart en Stan verkennen de Chinese muur



bestuur en commissies

Preses Praat Een smsje. Een redacteur en tevens medebestuurslid. Of ik vandaag (woensdag 1 augustus ’07) mijn stukje voor in de zomer-Ratel wil inleveren. Een zomer-Ratel omdat er de vorige Ratel wat mis gegaan is en een aantal stukken niet geplaatst zijn die dat wel verdienden. Waaronder een stukje namens de voorzitter. Geschreven door de sms-er. Want ik had het toen te druk en was vergeten een uurtje inspiratie in een stukje voor ons geliefde clubblad te stoppen. Nu heb ik het minder druk en dit is ook bij mijn collega bestuurder bekend - en zal dus zelf met een stukje op de proppen moeten komen. De hele ochtend heb ik op deze zomerse dag achter in de tuin in mijn zwembroek gezocht naar inspiratie en ook heb ik een aantal kwartiertjes achter de computer doorgebubbeld. Maar echt veel kwam daar niet uit. Naarmate het niets op papier krijgen vorderde ging ik me steeds schuldiger voelen. De penningmeester is al begonnen met de afsluiting van het financiële jaar, het bestuurslid technische zaken werkt hard en is bijna klaar om dadelijk met nieuwe teams en nieuwe trainingsgroepen van start te gaan, het nieuwe bestuurslid jeugdzaken wordt ingewerkt, de vrijwilligerscoordinator is nog steeds hard op zoek naar een nieuwe penningmeester, het bestuurslid activiteiten is bezig met de jaarplanning en de secretaris bezorgt iedereen van de nodige info. En de voorzitter? Die ligt op zijn luie krent te worstelen met een stukje voor in het clubblad. Er zijn mensen die dan beweren dat je het als voorzitter goed doet. Want je moet delegeren. En onder

Onze voorzitter Ernst-Jan draagt zijn steentje/stoeltje bij aan het seizoen

invloed van een koud biertje en de zon ben ik het helemaal met deze personen eens. Zo mijn stukje is ook weer af. Eens kijken wat ik verder nog kan doen. Waar is de actiepuntenlijst van de vorige bestuursvergadering? Oké eens kijken. O… Volgens mij is het goed dat het morgen weer gaat regenen. Ernst-Jan

Technische commissie De eindtune ‘Buenas noches mi amor’ van zangeres Dalida wordt aangekondigd. De wijnglazen van Mart Smeets en van de tafelgasten priester Antoine Bodar en ex-wielrenner Jans Koerts zoeken elkaar op voor een proost in Lourdes. Ik besluit de televisie uit te zetten en op

bestuur en commissies mijn eigen balkonnetje van een wijntje te genieten. Vaak een ideaal moment om stil te staan bij de dag die geweest is. Wat mij bijstaat is de goede vergadering in de GTTC-kantine met Bob. Deze goede vergadering werd regelmatig verstoord door de laatste bergetappe van de Tour de France. Met bewondering kijk je dan naar het knechtwerk van Booggie en Dekkertje en naar het klimwerk van Rasmussen. Een Deens-Nederlandse verbroedering waar veel Nederlanders trots op zijn geweest. Als je dan s’avonds het besluit van de Rabobank hoort dat Rasmussen de Tour is uitgezet voelt een sportliefhebber zich verraden: ‘wat kan sport toch lelijk zijn’! Terecht dat ik Mart deze avond niet heb zien proosten. Buiten koelt het vrij snel af. Helaas nog niet het gewenste zomerweer. Ik besluit de afstandsbediening maar weer te pakken en kom terecht bij een reportage over Feyenoord. De boodschap van de reportage is dat de club van het volk weer leeft en je ziet nu gelukkig weer trotse supporters. Zelfs als Ajax-supporter stemt mij dat tevreden en kijk je uit naar de klassieker van Nederland. Het blijkt een herhaling van het sportnieuws te zijn. De ‘Kleine Kraai’ is uitgeschakeld in de tweede ronde en Royston Drenthe lijkt verkocht te gaan worden. Deze nieuwsberichten doen me weer even terugdenken aan de spannende Wimbledonwedstrijden van Michaele Kraijcek en aan de penaltythriller Nederland- Engeland in Heerenveen. Nederland was één met Foppe’s sterrenteam! Nu geen eindtune van zangeres Dalida, maar de orginele eindtune van Tonny Eyk. Wat kan sport toch mooi zijn. Ik besluit vlak voor het slapen gaan nog even snel te kijken of er tafeltennisnieuws is. Via ttnieuws.nl en tafeltennis.nu geen nieuwe berichten, maar dan..... Op



nttb.nl staan de nieuwe programma’s en indelingen van de najaarscompetitie. Yes, het seizoen kan weer beginnen! Je hebt van die mooie clubs in de verschillende takken van sport waar continue leven in zit. Binnen de tafeltennissport is GTTC Groningen zeker zo’n levendige club. Voor de technische staf is dat niet altijd even gemakkelijk om op in te springen. Het afgelopen seizoen heeft de TC geprobeerd om GTTC landelijk op de kaart te houden. Met het klassebehoud van het eerste seniorenteam, de promotie van het 2e seniorenteam naar de 3e divisie, het kampioenschapvanheteerstejongensteam en de promotie van het 3e jongensteam naar landelijk-B is dat qua prestatie goed gelukt. Natuurlijk moet niet vergeten worden dat de spelers en begeleiding het belangrijkste werk verrichten voor deze goede prestaties, maar de Technische Commissie heeft vooral op organisatorisch vlak belangrijk werk verricht. Vanaf maart zijn er veel gesprekken geweest met GTTCers rondom de landelijke teams om de invulling voor de najaarscompetitie rond te krijgen. Ook zijn er gesprekken geweest om spelers aan te trekken om samen met GTTC door te groeien. Dit is voorlopig niet gelukt en helaas moeten wij ook afscheid nemen van Matthias Sytstra (Flits Zwolle) en Ard-Jan Leeferink (ITN Assen). Beide spelers kiezen voor een nieuwe uitdaging. Hopelijk treffen wij Ard-Jan en Matthias nog wel regelmatig aan bij interne activiteiten als toernooien en trainingen. Flits Zwolle en ITN Assen zijn ingedeeld bij het eerste Groningse herenteam en daarom spelen Ard-Jan en Matthias dit seizoen nog wel in vertrouwde omgeving. Namens de T.C. wil ik jullie veel succes wensen bij de nieuwe club. Voor onze jeugdafdeling kunnen wij



bestuur en commissies

een nieuwe speler verwelkomen. Youri Hubner komt als gastspeler over van TTV Argus uit Harkstede en gaat uitkomen in het eerste jongensteam. Wij wensen Youri veel succes en spelplezier in de GTTCkleuren. De T.C. heeft het vertrouwen dat de landelijke teams zich goed kunnen weren in de landelijke tafeltennisstrijd en dat GTTC na de kerst zowel bij de senioren als bij de jeugd 2 landelijke teams kan opgeven. Eind mei is er voor de trainersstaf van GTTC een technische bijeenkomst geweest gegeven door trainer Titus Damsma. De bijeenkomst was ondanks een nevenactiviteit bij de club goed bezocht en uiterst succesvol. Bij de evaluatie kwamen een aantal verbeterpunten voor GTTC naar voren. In de allerlaatste vergadering van de T.C. is daarover gesproken en deze punten worden meegenomen in het op te stellen jaarplan c.q. beleidsplan. De T.C. heeft in de afgelopen zomerperiode niet stil gezeten en vooral op organisatorisch gebied goede stappen gezet. Het bestuur heeft in overleg met onze commissie een takenpakket opgesteld om de technische zaken goed te verdelen. Over deze taakverdeling later meer. Passend binnen deze taakverdeling zijn wij erg blij met het aanstellen van Bob Oosting als nieuwe hoofdtrainer. Bob zal met zijn ruime ervaring en kennis binnen GTTC het trainerskorps goed kunnen aansturen. De vacature was ontstaan doordat Titus het afgelopen jaar moest minderen bij de club en dat ondergetekende door gezondheidsredenen zich de komende jaren wil gaan richten op de bestuurstaak technische zaken. De 3 secties (topsport, breedtesport en jeugdopleiding) binnen

GTTC zijn klaar om er een succesvol jaar van te maken. Ik wil de secties en de trainers voor het seizoen 2007/2008 veel succes toewensen. Wat willen we nog meer: de club is er klaar voor, de trainers zijn er klaar voor, de trainingsindelingen volgen zo snel als mogelijk op de site, aan het groene boekje wordt gewerkt......Een ieder kan zich weer met tafeltennis bezighouden. Van 14 tot 18 augustus is er de trainingsweek bij GTTC en deze wordt afgesloten met het clubkampioenschap voor de jeugd. Deze trainingsweek is dus ideaal om jouw batje weer in de handen te pakken en te werken aan jouw talent! De week na de trainingsweek zal het reguliere trainingsrooster starten. Er wordt nog gewerkt om in het eerste weekend van september een extra trainingsweekend te plannen. Dit weekend zal ook gebruikt worden om een aantal oefenwedstrijden te spelen ter voorbereiding op het nieuwe seizoen. Het 2e weekend van september is er een toernooi georganiseerd door TTV Argus uit Harkstede. Een week voor de competitiestart is dit een goede krachtmeting. De TC zal verder een ouderavond, trainersavond en coachingsavond organiseren. Hou dus het jaarrooster op de site en in het clubblad in de gaten. Ik hoop dat jullie een goede zomervakantie hebben gehad en hoop jullie ‘herboren’ aan te treffen achter de tafeltennistafel. ‘Proost’... op een mooi, succesvol, sportief en uitdagend tafeltennisseizoen. Stephan Hakkers

bestuur en commissies



Anita is in de achtergrond bezig met een van haar laatste trainingen

Dependance Haren gaat door! Anita wordt na 2 ½ jaar opgevolgd door Gert Jan De inmiddels al weer 2 ½ jaar bestaande tafeltennisdependance van GTTC in Haren, ook wel bekend onder de naam “Het Harener Pingpong Paradijs”, gaat in ieder geval nog een jaar door. En hopelijk nog langer. Ook in het seizoen 2007-2008 zal er dus in de gymzaal van het Zernike College aan de Westerse Drift in Haren het mooie geluid van tafeltennisballetjes te horen zijn. Ditmaal zal de stem van Anita echter dit geluid niet meer begeleiden. Zij keert terug naar de moederschoot van GTTC en gaat weer training geven aan de Verlengde Lodewijkstraat 7.

Haar plaats wordt overgenomen door Gert Jan, sinds de zomer van vorig jaar ook gediplomeerd A trainer. Voor hem de moeilijke taak Anita in Haren te doen vergeten. Gelukkig heeft zij een fantastische basis gelegd, waarop hij kan voortborduren. Verder blijft Tjaart er als assistent trainer, waarop Gert Jan altijd kan rekenen en die hem zal helpen. Mocht u nieuwsgierig zijn naar onze dependance in Haren: Op donderdag 30 augustus gaat het weer van start. Kom eens kijken.

bestuur en commissies



Ditmaal geen bloemen voor de sponsor in het zonnetje, Peter Akkerman, maar bonbons.

Sponsor in het zonnetje Ditmaal bloemenhal Akkerman aan de Meeuwerderweg 93 in de Oosterpoort Sinds ruim een jaar zijn Peter en Jannie Akkerman sponsor van GTTC. Tja, wat geef je een bloemenzaak als je ze wilt complimenteren? Geen bloemen dus. Bij de keuze tussen drop (van Droppie) en bonbons (van Simon Levelt) vielen de laatste het meeste in de smaak. Waarom deze sponsor in de spotlights? Omdat ze bij meerdere gelegenheden bloemen hebben geleverd zonder daarvoor geld te vragen. Omdat ze

tafeltennisminded zijn en omdat ze hart hebben voor sportverenigingen in de Oosterpoort. Het lijkt ons dan ook niet meer dan terecht dat zij eens in het middelpunt komen te staan Dus mocht een bloemetje of boeketje nodig zijn weet u waar u moet zijn. Bovendien zitten ze vlak bij onze zaal aan de Verlengde Lodewijkstraat. De sponsorcommissie

10

bestuur en commissies

De grote GTTC-rommelmarkt Rommelmarkten, eigenlijk ben ik er geen fan van. Vroeger ging ik nog wel eens met een vriendinnetje een plaatselijke rommelmarkt af, de opdrachten waren simpel en goed verdeeld: Suske en Wiske’s en andere stripboeken voor mij, smurfenpoppetjes voor haar. (en dan alleen de echte echte natuurlijk, Peyo’s geloof ik) Maar ja, eigenlijk vond ik er nooit zo veel aan, zoveel mensen die naar zooi liepen te zoeken, verplaatsing van de ene zolder naar de andere en van die opdringerige handelaartjes die kleine kinderen afzetten.(misschien ook wel persoonlijk trauma ooit tijdens de wiekent-hem-niet ‘Dedemsvaria’) Maar ja, dit was slechts een beeld van rommelmarkten. Dit beeld is de afgelopen periode wel veranderd. Dit heeft natuurlijk alles te maken met de rommelmarkt van GTTC. Momenteel associeer ik een rommelmarkt met rondtoeren met Gert Jan door het Groningse Landschap in het busje, achteruitkijkend of er toch echt niks van die kar afvalt, een heeele zooi spullen in de kantine waarbij het spreekwoord ‘je kunt er je poten niet strekken’ wel een mooie benadering geeft (als mijn moeder dat had gezien, dan was dat vroeger nooit over mijn slaapkamer gezegd!). Maar natuurlijk was deze rommelmarkt toonbeeld van eensgezindheid bij (oud)leden. Hoeveel spullen er wel niet door iedereen werd aangedragen, was toonbeeld van betrokkenheid. Mensen die spullen kwamen langsbrengen maar gerust

de hele vrijdagavond bleven hangen, leden die op de zaterdag een kopje koffie kwamen halen en meteen dankzij kinderen of vrouwlief de hele auto konden volladen, echt geweldig allemaal. Ik geef slechts een aantal opsommingen van mooie momenten; vrijdagavond, na een week in de zenuwen gezeten te hebben of het allemaal wel goed zou komen een blik in een volle zaal en dan bedoel ik ook echt een VOLLE zaal. Zaterdagochtend ‘the battle’ van alle handelaars die al voor de deuren stonden te wachten. Het dehele-dag-durende gevecht om de fiets, waarmee Bas ons allen het nakijken gaf en Joyce ermee vandoor ging, de heerlijke cakes en taarten van de meesterbakkers van GTTC, de soep van de vader van Rudger, heerlijk. Maar het allermooiste was misschien wel pas anderhalve week later, toen alle spullen weer in opslag waren, of wat onverkoopbaar werd geacht naar de vuilstort. Heerlijk, het zat erop en het was goed gegaan en heeft wat moois opgeleverd! Ik heb geen smurfen of nieuwe Suske en Wiske’s gevonden, maar dit was wel de rommelmarkt die voor mij persoonlijk het meeste heeft opgeleverd (dat natuurlijk naast dat mooie spel, wat nog onaangetast in de doos zat, waar Maurice me nog flink voor heeft laten betalen… maar dus toch net niet compleet was…helaas! Haha). Ik kan gerust zeggen dat we deze rommelmarkt met zijn allen, voor ons allen hebben gedaan, alles in het werk gezet om ons cluppie wat extra financiële ruimte te geven. Nou, dit is zeker gelukt! Het precieze bedrag zal op de ALV bekend worden gemaakt, maar ik kan nu alvast vermelden

bestuur en commissies

11

dat dit zeker de moeite waard was van het organiseren! Bij deze wil ik dan ook gebruik maken om iedereen te bedanken die hieraan heeft mee geholpen en extra de zaalinruimers, verkopers, zaalopruimers, Tjaart, Gert Jan, Jan d’Haen voor veel hulp met de organisatie en opruiming en de familie Brenninkmeijer voor het vaak lenen van de kar!! Inge

Vrijwilligersdag Het is mooi dat de slechts schietende aanwezige van deze vrijwilligersdag een stukje mag schrijven. Ik ga dus niet vertellen dat de ‘lefty’s’ zonder mij erbij misschien toch hadden gewonnen, of dat Bob gewoon de beste was, maar van de groepjes toch Rudger, Tjaart en… hebben gewonnen. Maar ik ga dus gewoon vertellen hoe leuk deze dag was en dat dit zeker voor herhaling vatbaar is, zolang het geen boogschieten betreft! Het bestuur had besloten om leden van gttc, die gedurende het gehele jaar zitting hadden in commissies of training gaven ed, extra in het zonnetje te zetten, door ze een dagje mee uit te nemen. Onder leiding van Gelijn, vond deze dag plaats op Kardinge. Met een man of vijftien (waaronder ook een aantal moedige vrouwen die de mannen het wel even zouden leren, Felisha en Hella) zijn we wezen boogschieten en beach volleyballen. Eerst werd er boog geschoten en er zaten vele talenten tussen, niet iedereen wist meteen welke

Inge schiet met scherp op de vrijwilligersdag

arm, sommigen moesten op de slechte arm, weer anderen zijn hopelijk nu net van de blauwe plekken af. Na wat in geschoten te hebben, werd er serieus geschoten en bleek ook dat de meesten ook de roos wisten te vinden. (die gele Bob, niet rood!!!) Vogels en andere dieren waren relatief veilig voor ons! Na een lekker drankje was het tijd om te beach volleyballen, hierbij bleek dat de meesten toch een aardig richtingsgevoel hadden met een grotere bal, soms zij het totaal de verkeerde kant op. Het begon onwennig, met veel korte rally’s. (soms net pingpong) Maar na verloop van tijd werd het al gauw echt volleybal, het einde was dan ook superspannend en van hoog niveau. Na deze sportieve middag werd op de fiets/in de auto richting gezet naar de GTTC kantine, al waar het feest verder ging in een BBQ avondje ter afsluiting van het seizoen.

activiteiten

13

BBQ 7 juli Droog! Dat was de mooie voorwaarde die er lag voor de jaarlijkse barbecue. Met zo’n vijfendertig man werd het jaar op vrolijke wijze afgesloten en de kampioenen gehuldigd, alsmede de GK-commissie bedankt voor bewezen diensten. Het was een mooie avond, waarbij Jan d’Haen de jongere garde weer het goede voorbeeld gaf en de avond lang en vrolijk voortduurde… Een mooie afsluiting van het seizoen!!!

Jan geeft de jonge garde het goede voorbeeld bij de inname van voldoende vocht

Rudger, Hugo en Sjoerd kampioen!

Mark eet van de grond, terwijl Hugo zijn bordje liever vanaf de bbq vult

Barbecue-actie voor de zaal, met Geert-Jan aan het roer

Mees, Roelof en Felisha kampioen!

toernooien

Van vallen en opstaan naar een feest van herkenning GTTC heeft de afgelopen drie jaar met veel succes de Groninger Kampioenschappen(GK) georganiseerd. Een commissie bestaande uit: Gelijn, Gert-Jan, Hans, Henk (alleen het eerste jaar), Inge, Jan en Matthias hebben ervoor gezorgd dat tafeltennissend Groningen drie jaar achter elkaar aan haar trekken kon komen in het tafeltenniswalhalla van Hoogezand-Sappemeer de Kalkwickhal.

15 Nadat Tabak de GK’s van 2002 t/m 2004 had georganiseerd werd binnen het bestuur van GTTC geopperd dat onze vereniging haar verantwoordelijkheid niet kon ontlopen en dat GTTC maar eens aan de beurt moest komen om dit pretentitieuze toernooi een aantal jaren te organiseren. De toenmalige voorzitter van GTTC, de kleine kolonel b.d., informeerde bij een aantal betweters of zij hun kennis en kunde in dienst wilden stellen van de vereniging. Aangevuld met een aantal jonge honden was de GK-commissie geboren. April 2004 begon de GK-commissie met haar werkzaamheden voor de GK van 2005. Ja tafeltennisvrienden, het organiseren

De GK-commissie: Gert-Jan, Inge, Matthias, Jan en Gelijn

16

toernooien

van een GK voor zo’n 450 deelnemers doe je niet zomaar op een achternamiddag. Draaiboeken moeten worden opgezet, contacten moeten worden gelegd met gemeenten, provincies, AZC’s, sponsoren, alle verenigingen van zowel de NTTB als van de bedrijvenbond natuurlijk met het bestuur van de afdeling Noord. Omdat ik me bijna niet kan voorstellen dat jullie zitten te wachten op een opsomming van al onze werkzaamheden verwijs ik de echte geïnteresseerde GTTC-er naar een van de commissieleden.

van betweters en jonge honden kan een aardige mix opleveren. Je loopt tegen een aantal zaken op maar je lost ze op en de deelnemers merken er over het algemeen weinig van. Het tweede en derde jaar liepen eigenlijk gestroomlijnd. Je hebt de ervaring (een van onze commissieleden had het steeds over de know how), de voorbereiding kost minder tijd maar het blijft altijd echt hectisch in de laatste weken voor het toernooi met de inschrijvingen en de tafeltijdschema’s.

Ons eerste jaar was een kwestie van vallen en opstaan. Ondanks de draaiboeken en de informatie die we van Tabak hadden ontvangen moet je het zelf voor de eerste keer uitvinden. Maar ja, de combinatie

Maar gelukkig hebben we binnen onze commissie twee onvermoeibare helden: Inge en Gert-Jan. Wat deze twee mensen buiten hun eigen taken hebben verricht is met geen pen te beschrijven, daarom

toernooien slechts een ingetogen hoera, hoera voor deze tafeltennisregelaars. GTTC-ers het zit er voor ons op. Na een uitgebreide evaluatie die in de maand februari zal plaatsvinden heft de GK-commissie zich op. Ik kan niet anders zeggen dan dat mijn lidmaatschap van deze commissie beheerst zal worden door het beeld dat ik heb van al die tafeltennissers die van de vrijdagmiddag met het kleurrijkpingpongtafeltennistoernooi tot en met de finales bij de senioren op zondagnamiddag een plezier uitstralen met het beoefenen van de sport der sporten: tafeltennis. Hans

17

EDR 2007, een mooie reünie! Het mooie aan het EDR is niet het tafeltennis, ook niet het wakker worden… het mooie aan het EDR is de gezelligheid en het zien van mensen die je niet altijd spreekt. Zo ook weer dit EDR. Samen met oud-GTTC-ster Barbara van der Grijn reed ik op woensdagavond naar Klazinaveen. Met een andere GTTC-coryfee Lieselot hadden wij afgesproken om samen weer eens een happie te gaan eten. Door een moeizaam en zwaar afscheid van Hummel, file, vertraging en een omleiding rondom Klazinaveen kwamen Barbara en ik ruim een uurtje later. Lieselot had uit pure

18 verveling Rick van Beek van Flits (of all people) geholpen met het opzetten van de tent. Toen ze mijn tent ook nagenoeg alleen in de lucht had geholpen, kon ik het haar wel vergeven. Onder het eten werd teruggekeken op de tijd dat tafeltennis bij GTTC dusdanig emotioneel was dat zelfs Teun Bosvelt vandaag de dag zou zeggen “ach dames, het is toch ook maar een spelletje”. Ook werden de laatste opmerkelijke roddels uitgewisseld (Gelijn aan de vrouw, Rudger in het 1e, Inge zwanger), waarna we allemaal weer voldoende geïnformeerd waren. Het eten bij de Egyptische Italiaan smaakte fantastisch, mede door een tip van Jan de Haen (FTTC) die ons op de kipfilet schotel Cairo wees. En het EDR-toernooi begint natuurlijk pas echt als je achter in het restaurant de zwoele, en door shag doorgesmeerde stem van moeder Bosman dichterbij hoort komen. Door vreugde en nostalgie werden wij overmand. Helaas verlieten zij vrij rap het restaurant toen bleek dat Harry een vrij cruciale sleutelbos alsmede een minstens zo urgente salamirol op een onduidelijke plek in Deventer

toernooien hadden laten liggen. Na het eten waren wij helemaal klaar om de kantine van DTK in te duiken op zoek naar meer gezelligheid. Het tafeltennis van de volgende dag was gedegradeerd tot bijzaak en de aandacht werd verlegd naar een briljant kloppende wang van Linsey Preuter (Effect ‘74) die hier menig pril stelletje mee lastig viel. De woensdagavond is de avond waarop iedereen die eerste keus wil hebben aanwezig is, en wordt de eerste schifting gemaakt. Bij het bestellen van mijn eerste biertje werd duidelijk dat de 6e klasse (en niet alleen qua tafeltennisniveau) van het vrouwelijk gezelschap hun zinnen hadden gezet op mijn persoon. En stel dat ik nog enige twijfel zou hebben gehad over mijn terugwijzing, dan werd die twijfel de laatste dag geheel weggenomen toen mij het bericht bereikte dat onze vriend Herman Messchendorp (Argus) zijn overwinning in de heren D heeft gevierd door op – volgens ooggetuigen- dierlijke en licht aanstootgevende wijze deze vrouw haar onschuld te ontnemen. Door haar informatie van de woensdagavond wil ik bij deze Herman toch even adviseren

toernooien een bezoekje aan zijn huisarts te brengen. Overige gebeurtenissen op de aftrap van het EDR: Jose de Man (SKF) had haar gewenste droomgozer van Taverzo te pakken, haar tweelingzus kon eveneens niet een avond wachten tot de aandacht van Hugo en zij liet zich maar verleiden door een andere gladde gozer…dom, dom, dom. Het moment dat Jill de Bruin en Esther Goris (beiden Torenstad) de bar betraden en door een kantine vol met voetbalsupporters met (ik dacht te verstaan) ‘boeren, boeren!’werden verwelkomd is mijn geheugen eveneens niet ontschoten. Ook de wijze waarop Rob Jonker (SKF) de avances (“je belazert me niet, hè?”) kon weerstaan van een niet nader te omschrijven voorzitter van een niet nader te noemen tafeltennisclub met een niet nader te omschrijven geaardheid, was amusant om mee te maken. Na Robbie geholpen te hebben zijn vele ontvangen biertjes weg te tikken, vertrok hij met ene Anneloes naar zijn tent en ik kwam opgelucht in mijn eigen tentje aan…… De volgende dag stonden de eerste toernooien op het programma en vanaf dat

19 moment hoorde ik ook de eerste GTTC-ers binnendruppelen. Nabij mijn tent werd ik gewaakt door de stemmen van Loes, Suzan en Manon. Heerlijk….daarmee verloopt de overgang van dromen naar werkelijkheid wel heel geleidelijk, wat best wel wenselijk was die ochtend. De tent naast me was leeg gebleven. Barbara had Robbie ongemerkt geholpen zijn loverboy af te schudden, en was daar maar meteen in slaap gevallen om de wacht te houden. Later zag ik het GTTCtentenkamp, bemand door Cian, Arnold en Rudger. De D stond gepland voor 11.30 uur, best wel weer vroeg dus. Uiteindelijk kwam het erop neer dat Bertje Wassing en Herman Messendorp zoals gezegd er zeer verrassend met de eerste prijs van door gingen. Vraag me niet hoe het in andere klassen is verlopen, ik vond het al knap dat ik deze uitslagen nog weet. Langzamerhand nam het rumoer in de kantine weer toe, had de DJ zijn bak vol Nederlandstalige herrie weer gevonden en kwamen de bekende klanken van Mooi Wark, Jan Smit ons weer tegemoet. Gelukkig hebben we de foto’s nog, want verder heeft mijn geheugen mij in de

KROEG VAN KLAAS oosterweg 26

oosterpoort  050-3132330

ELKE ZATERDAG LIVE MUZIEK programma: zie www.kroegvanklaas.nl

OOK VOOR FEESTEN, BORRELS EN PARTIJEN

20 steek gelaten. Dat ik als 30-jarige kerel nog een hele avond groene breezers heb weg lopen tikken op een wijze die bij een gemiddeld hedendaags 13-jarig meisje respect doet afdwingen, wil ik dan ook maar wat graag vergeten. Overigens was het een mooi avondje. Hugo was goed op weg om promotie te maken in de Mixed-klasse. Voor het geval er nog plaats was had hij alvast twee dames geregeld voor eventuele ‘achtervang’, maar op de donderdagavond bleek toch Iris (no club) – studiegenootje van Suzan - de meeste kansen te hebben om zich naast Hugo te scharen achter de tafel. Suzan moest dan wel even de module SPSS even maken voor Iris, maar dat was slechts een formaliteit. Dat Iris nog nooit eerder had getafeltennist was van ondergeschikt belang. De volgende dag bleek dat de mixed vol was, en kon Iris weer huiswaarts keren. Voordeel was wel dat Hugo zijn twee ‘achterdehandjes’ gewoon afzonderlijk kon meedelen dat de mixed volgeboekt was. “Maar volgend jaar ben je de eerste…, kusje!” Hugo zou Hugo niet zijn om toch nog even een potje mee te pikken. Onder de naam ‘Andre Wennemars (Hoonhorst)’ werkte hij een potje af tegen Gerco Wiemer (Smash’70) die het worst zou zijn wie hij met 3-0 zou afmaken. Maar daar dacht Pol van de wedstrijdleiding heel anders over…..Hugo en de Wennemaster kregen een forse uitbranding en bij hun verwering werd er ook nog maar een forse schorsing tegen aan gegooid. En dan blijkt dat de jongens hun bekendheid weer hadden onderschat. Dat een bovengemiddelde speler uit de 2e divisie de hele dag als Henk van Spanje door het leven gaat, wordt niet opgemerkt, maar

toernooien als twee jochies uit de 1e klasse en de nrd 1e divisie eventjes een potje elkaars plekkie innemen, is de maat bij Pol echt vol en wordt hij pislink….Gelukkig is het via mediation van de glazenophaler (‘beste vriend van Pol’) weer helemaal goed gekomen en kunnen we ook volgend jaar genieten van Hugo en Wennemars. Overigens blijken met name mannelijke GTTC-ers erg gedreven in het edele mix-spel, gezien de uitslagen. In het hoofdtoernooi werd Nathan eerste met Renate Guitjens (SKF) door Jelle Bosman en Marleen Visser te verslaan. In de troostronde stonden zelfs 2 GTTC-mannen in de finale. Wiljon Meints wist samen met Esther Gijsbersten (oud-GTTC) de finale te winnen ten koste van Arnold Masselink en vrouw. Dat ikzelf de uitzondering op de regel ben, bleek wel uit het feit dat in het hele mixtoernooi alleen Arnold mij mocht feliciteren. Dat Loes en ik toch nog de kwartfinale bereikten kwam dan ook vooral door Loes en een vlekkeloos verlopen dubbelspel… Na twee avonden met Nederlandstalige meuk werd op vrijdagavond de kantine gelaten voor wat het was en werd het geluk in Emmen beproeft. Hugo liet zijn paaldanskwaliteiten aan elk verkeersbord voelen, en ook in de “De Zwetser” bleef geen paal onaangetast. Zelf heb ik geleerd dat paaldansen gewoon ‘slingeren aan een paal’ betekent (…en ik altijd maar denken dat ik de paaldanskoning was ;-) Emmen heeft vrijdagavond laten zien dat het een fantastisch uitgaansleven kent. Er was zelfs een Urban-party…en dat in Emmen!! Voor degenen die niet in de scene zitten: een Urban party is een

toernooien feest waarop honderden negerinnen samenkomen om elkaar flink met “The Big Brown Drumstick” de reggaeton te laten voelen. En reggaeton is dan weer een dans, net zoiets als salsa zeg maar…Maar geloof me, dat zijn de betere avonden…. Het schijnt dat er op die avond ook mannelijke negers rondlopen, maar ik moet zeggen dat ik die nooit zie (staan). En dat dus allemaal in Emmen. Helaas kwam om 3 uur de taxi weer voorrijden en kon iedereen weer naar buiten toe. Wennemars en Hidding gingen nog even de traditionele battle aan wie nu echt het leukst is. Met rake opmerkingen als “God, zegt hij nu nog steeds dat hij 25 jaar is en op voetbal zit?, wat zielig” leek Hidding toch de overwinning voor zich op te eisen. En ach, zo liep het EDR-toernooi voor velen op zijn einde. De zaterdag gebruiken velen om bij te slapen, worden de tenten ingepakt en wordt nog, veelal met medelijden, gekeken hoe de laatste fanatici proberen een rondje verder te

21 komen in de E of C-klasse. In de E-klasse kon ik zelf, tegen al mijn verwachtingen in, geen potten breken. De latere winnaars versperden Sebastiaan Doorn (Kampenion) en ondergetekende op zeer fanatieke wijze de weg in de kwartfinale ofzo. Ook geen prijzen voor Jan Boerma die optimaal samenwerkte met Gert-Jan Huiskes maar scoren achterwege liet. Wel veel plezier, want elke keer straalde die grote glimlach over het Edr-terrein en zag je menig tienermeisje onder de indruk raken. Maar zoals gezegd……Jan liet (gelukkig) het scoren achterwege. Mensen, het hoogtepunt van 2007 (tussen 15 en 20 mei dan) is alweer enige maanden voorbij. Bij velen begint het alweer prettig te jeuken als het over het EDR-toernooi 2008 gaat. Bij anderen jeukt het om compleet andere redenen (sterkte Herman!). Tot Hemelvaartsdag 2008! Rik

De Groninger Sportdelegatie wachtte een warm welkom in China

24

Voetbaltoernooi Hoorn Op zondag 10 juni 2007 heeft een groep GTTC-ers weer meegedaan aan het voetbaltoernooi in Hoorn. Zoals elk jaar is dit een leuk toernooi geweest, en ook dit jaar zou het weer een leuk toernooi worden. Tevens moesten we de beker verdedigen die we vorig jaar hadden gewonnen. In de vroege ochtend gingen we naar Hoorn. Toen we daar aankwamen was het veld nog wat nat van de regen, die de rest van de dag alleen nog maar s’ochtends een paar druppels liet vallen. ‘s Middags was het voor de rest zonnig en heerlijk voetbalweer. In totaal deden er 9 team’s aan mee, waarvan GTTC met 2 teams. Dat leidde tot de 1e ronde met 2 poeltjes van 4 en 5. Aangezien er 8 teams naar de kwartfinale gingen betekende dat er maar 1 team niet naar de volgende ronde zou gaan. GTTC 1 speelde in de poel met 4 en werd daar 3e. GTTC 2 speelde in de poel met 5 en werd daar 2e. Dat leidt in de kwartfinale tot een onderonsje, waarin GTTC 2 de betere ploeg was, maar niet tot scoren kwam. In de penalty’s ging het gelijk op, en daar trok GTTC 1 aan het lange eind. In de halve finale was GTTC 1 te sterk en werden de tegenstanders gemakkelijk verslagen. In de finale moest GTTC 1 tegen een tegenstander die ze in de poel ook al hadden getroffen. Daar werden we gemakkelijk aan de kant gezet. In de finale was het niet veel anders. We boden wel meer tegenstand, maar we

toernooien konden het ze nooit echt moeilijk maken. Zo werd GTTC verslagen en ging de beker dit keer niet naar GTTC. Verslagen zaten we in de kantine de finale van Rolland Garos te kijken, toen we weer naar buiten werden geroepen. Tot onze grote verrassing kregen wij als nummer 2 dit jaar ook een beker. De topscoorder van GTTC 1 (Merit) ging naar voren en heeft onze beker in ontvangst genomen. Zo hebben wij toch nog een beker in Groningen staan. HOERA

Het Europese Veteranentoernooi te Rotterdam Een van de voordelen van het ouder worden, naast het verwerven van een enorme wijsheid middels de toenemende levenservaring, is dat je na je veertigste verjaardag wordt toegelaten, ja zelfs uitgenodigd, aan de diverse veteranentoernooien. Dit veteranencircuit bestaat onder andere uit de Drentse, de Friese en de Groninger Kampioenschappen en deze zomer voor het eerst in Nederland (?) de Europese Kampioenschappen Veteranen in Rotterdam. Het illustere gezelschap van Richard Roosien (De Boys), Jan Boerma (oudGTTC en inmiddels Beukema), en de diehard GTTC-ers Tjaart de Vries en ondergetekende begaven zich als jonkies onder de 40, 50, 60, 70 en 80 jarigen. Zelfs een 92-jarige was er te bewonderen. Ze

toernooien was kampioene van Tsjechië geweest in het jaar 1937! Wij als nuchter ingestelde Groningers vroegen ons natuurlijk meteen af hoe wij er tegen die tijd voor zouden staan. Hoe zou onze fysieke en geestelijke gesteldheid zijn in het jaar 2058? Zouden wij als 92-jarigen nog iets kunnen presteren. Zouden wij überhaupt nog bestaan ? De twijfel sloeg toe en het ‘carpe diem*’ werd al snel het motto van de week

Het onderkomen

Ons onderkomen Op initiatief van Jan hadden we een huisje gehuurd op een complex met de Romeinse naam‘Citta Romana’. Het bevond zich aan de rand van Hellevoetsluis op 30 kilometer afstand van Rotterdam. Het was een schot in de roos: Een leuk huisje met een rieten dak en een leuk terras (jammer dat het regende, want we hadden een fantastische barbecue op het programma staan) en verder met alles d’r op en d’r aan: Oven (we zaten dinsdagavond om half twaalf nog aan de fantastische lasagne van Richard), magnetron, wasmachine, wasdroger, TV, internet (tegen een kleine extra vergoeding) en drie slaapkamers.

25 Bovendien was het strand maar 10 minuten lopen. De drie slaapkamers bleek achteraf toch een te weinig. Aangezien zowel Tjaart snurkt (dat wist ik nog van onze China reis, sterker nog, dat zal ik nooit vergeten), Richard zei dat hij dat ook deed, deelde ik de grootste kamer met Jan. Echter ik maak ook wel eens wat geluid, wat ik overigens keurig vooraf heb gemeld. Toch had kamergenoot Jan de eerste nacht niet goed geslapen. Hij was de eerste dag niet in vorm. In de tweede nacht werd ik al snel, nadat ik was ingedut, terug geroepen naar het land der wakenden. “Ja, je hoort het zelf niet, hè”. Ik wist meteen waarover het ging en had meteen het antwoord paraat: “Ik slaap wel beneden”. De rest van de week lag ik op de begane grond, naast de eettafel en achter de bank. De uitwisseling Een mooie traditie, die natuurlijk nog niet bekend was bij ons nieuwkomers, is het uitdelen van presentjes. Veel deelnemers hadden iets meegenomen uit hun land van herkomst. Zo bleef Tjaart zitten met een vaantje uit Slowakije en kregen de dubbelpartners Jan en Gert Jan een flesje Duitse appelwijn met bijbehorend glas. Zo’n mooie gewoonte heeft echter een keerzijde: wat moet je nou geven als Nederlander of Groninger? Klompjes? Een molentje? Of iedereen een tulp of een miniatuur Martinitoren ? En hoeveel neem je ermee? Stel dat je een aantal ronden overleeft. Je hebt net naam gemaakt als de vriendelijke Nederlander die van die mooie geschenken weggeeft en je zit plots zonder?

toernooien

26 Of je ligt er de eerste ronde uit en je hebt nog een tas van dat spul over? Bovendien kan het aardig in de papieren lopen. Met de enkels en dubbels speel je minimaal 8 wedstrijden. Dus heb je acht souvenirs nodig. Misschien krijg je wat körtnn (korting) op die hoeveelheid, maar het tikt wel aan. En niet te vergeten: Je hebt een extra tas nodig om het in te vervoeren. Ik schiet nu al in de stress als ik over twee jaar weer mee wil doen.

keer. De volgende verassing was dat beide Duitsers met normale rubbers speelden! Van de ene Duitser verloor ik nipt met 32 en aangezien deze met 3-1 had verloren van de andere, nogal stevige Duister, had ik zowaar nog een kans op de hoofdronde. Winnen met 3-1 zou genoeg zijn. Het werd 3-2. Weliswaar gewonnen, maar toch hield ik er een katerig gevoel aan over. Zeker gezien het feit dat ik de derde game met 16-14 of zoiets verloor, terwijl het 1-1 stond. Anders had ik de hoofdronde van een Europees Kampioenschap Tafeltennis gehaald! Ook Tjaart, Richard en Jan wisten zich niet te plaatsen voor het walhalla. Richard won overigens wel van een Herr Professor Doktor.

Tjaart in gesprek met de Ier

De Ier In de voorronde was ik ingedeeld bij twee Duitsers en een Ier. Ik dacht in mijn onnozelheid dat de Ier wel te pakken zou moeten zijn. Je hebt toch het idee dat ze daar alleen maar pints drinken. Duitsers zijn altijd lastig, vaak met smerig materiaal, fanatiek en onberekenbare spelletjes. De werkelijkheid is altijd anders dan hoe je deze had voorgesteld. Gelukkig had de Ier wel gevoel voor humor, maar kon hij daarentegen erg goed pingpongen en zag hij er erg afgetraind uit. Door hem werd ik van tafel geveegd. Ik haalde in totaal 9 punten. Hij stond fluitend ballen terug te brengen totdat ik een fout maakte. Dat deed ik al vrij snel 33

Opvallende deelnemers

Opvallende bezoekers De Tsjechische kampioene van 1937 heb ik inmiddels genoemd. Ze zat in een poule met 4 of 5 andere oude knarren. Een speelde zelfs met de arm in een mitella. Over oude taaien of mentaliteit gesproken. Een opvallende verschijning was verder Dr. Neubauer in eigen persoon. Deze

toernooien zeer vitale zestiger promoot zijn eigen noppen rubbers door op deze toernooien bijna iedereen van tafel te vegen met zijn onorthodoxe spelletje. Zo was hij al wereldkampioen bij de veteranen en daar moet je een aardig balletje voor kunnen slaan. Ook in Rotterdam kwam hij weer ver. Zeker ook financieel want het was de hele week stervensdruk bij zijn stand. Anne Vlieg, die er ook met een kraampje stond, werd er zelfs een beetje kribbig van. Nu is Anne al geen liefhebber van al ‘die prutsrubbers’, maar met de goedlopende tent van Dr. Neubauer naast zich werd het hem haast te veel: ‘meer dan de helft van alle mensen hier speelt met dat soort materiaal, ze verkloten het hele spelletje’. Andere noordelingen waren er niet veel. Wel de Assenaren Hans Hoendervanger en Roelof Baas (categorie 50 plus). Hans kreeg zwaar klop van een erg grote Duitser met een gewelidige forehand. Had nog ‘zusammengespielt mit Haldan’. Dan was ook de vriend van oud GTTCster Barbara van der Grijn, Henk van Spanje present. Hij verloor in de halve finale van de latere kampioen. Ja dezelfde Ier waar ik in mijn poule ook van had verloren. Ik kwam er alleen wat sneller achter dan Henk dat hij beter was. En natuurlijk waren de regelmatig aangekondigde grote sterren Mirjam Hooman-Kloppenburg en mijn persoonlijke heldin Bettine Vriesekoop er. Zoals zo vaak zou de laatste nog van zich laten horen. Beide dames dubbelden samen en waren ook bij de enkels favoriet voor een podiumplaats. Op de foto met Bettine Natuurlijk moest ik met mijn idool op de foto. Als tafeltennisser heb ik haar niet

27

Bettine Vriesekoop

veel gevolgd. Dat was ver voor mijn eigen tafeltennistijd. Haar ontwikkeling als mens vind ik des te opmerkelijker. Begonnen als een ‘Oostduitse tafeltennismachine’ onder een tafeltennisdocerende dictator, ontwikkelde ze zich later tot een onafhankelijk, modern en vrijgevochten persoon. Tevens, of juist daardoor, laatbloeier. Wat ook weer fascineert. Bovendien vind ik haar een mooie vrouw met een zeer sprekend gezicht. Op de vraag of ze met mij op de foto wilde, zei ze ja (of zei ze: “natuurlijk”?). Ik dacht nog: “Als ze zo makkelijk ja zegt, had ik misschien wat anders moeten vragen.” Achteraf is dit echter waarschijnlijk de laatste ‘ja’ van haar geweest tot vlak voor het einde van het toernooi, toen ze ja zei op de vraag of ze vlak voor de finale naar huis ging. De foto was overigens aardig maar niet al te scherp Richard! De Ierse pub op vrijdag Er ging een behoorlijke discussie vooraf, wat we op vrijdag, de feestavond, zouden gaan doen. Klaverjassen viel al snel af, dit was alleen leuk voor Tjaart en Richard. Het feest in Ahoy was duur (20 euro) en

toernooien

Voorbereiding op de Ierse pub

er zouden alleen oude knarren naar toe gaan. Tja, die jonge gasten van net in de veertig zijn vaak nog in de ontkenningsfase. Het werd de Ierse pub aan het strand dus. Deze stond zelfs bij de beste 20 strandtenten van de Nieuwe Revu. Eerste teleurstelling: ze hadden geen Kilkenny en geen Guinness, dat donkerbruine bier in die mooie traditionele pinten. Alleen Murphies Irish Red. Aardig, maar daarmee ben je volgens de ‘Hans Wijering standaard’ geen goede Ierse pub. Gelukkig was er een aardige barjuffrouw die vanwege haar leeftijd ons niet kon afleiden en waardoor we een heel aardig gesprek hadden die avond met leuke ontboezemingen. Het afscheid op zaterdag Nadat we ons Hans en Grietje huisje netjes hadden achtergelaten togen we nog eenmaal naar Ahoy. De tomtom kon uit ditmaal want we kenden de weg naar dit grote zalencomplex inmiddels uit ons hoofd! Nogmaals sorry Jan, Richard en Tjaart voor de overschatting mijn eigen geheugen en oriëntatievermogen eerder

29 in deze week. We waren deze laatste dag mooi op tijd en hadden dan ook een goed plaatsje bemachtigd voor de apotheose van het toernooi: de halve finales en de finales. We zaten klaar voor Henk van Spanje en natuurlijk voor Bettine. Zoals gezegd verloor Henk de halve finale en liet Vriesekoop zowel de dubbel als enkelfinale aan zich voorbij gaan. Enigszins gedesillusioneerd keken we naar de rest van de wedstrijden. Dit was echter snel voorbij. De Ier Culum Slevin won in een magistrale partij van een geweldige verdediger, die af en toe snoeihard kon aanvallen. En op de 50 + tafel zagen we iemand met een magistrale backhand. Wat kon die man vegen!

4 veteranen

Genoeg inspiratie om hard weer te trainen en de volgende keer wel de hoofdronde te halen. Gert Jan Carpe diem* ‘pluk de dag’, met als vrije vertaling: “Kom, we nemen er nog eentje” of “Ik neem morgen wel een trein later (HM)”

30

China

Stan op een van de wereldwonderen, de Chinese muur

Chinareis: naar Xian Stan de Ruiter was mee Hoe kwam het dat je mee mocht naar Xian? Omdat vorig jaar Chinezen bij ons zijn geweest in huis, en ik heb ook met ze getraind. Ze hebben ons toen uitgenodigd om naar China te komen Hoe vond je dat? Heel gaaf Was je ooit al zo ver weggeweest van huis? Ik was nog nooit zo ver weggeweest. Hoe lang duurde de reis? Het was 2.5.uur treinen naar Schiphol en daarna 9 uur vliegen Wie waren je reisgezellen? We vertrokken met Gert-Jan en Tjaart, in Peking kwam Hans Muskee erbij en in Xian

Rik en Gelijn. Jullie zijn eerst in Peking geweest, een stad van 14 miljoen inwoners, met per dag 4 miljoen forensen. Hoe vond je Peking? Ik was zeer verbaasd dat er zoveel auto’s reden, het was heel anders dan in Nederland. Wat hebben jullie daar allemaal gezien? Veel elektrische fietsen, we hebben in een fietsriksja gezeten, verder de Verboden Stad, het Tiamen plein, en de Chinese Muur. We hebben er ook nog getafeltennist, we liepen langs een buurthuis, en daar waren mensen buiten aan het tafeltennissen, toen mocht ik Tjaart , Gert-Jan en Hans meedoen Hoe was het chinese eten? Het eten was heel lekker, ik was dol op gestoofd rundvlees met peperbolletjes,

china

31

Stan verliest van een meisje van 9 (?) jaar, ja ja

heel heet. We aten allemaal met stokjes. Voor Tjaart was dat wennen. Wat vond je in Peking het meest indrukwekkend? De Chinese Muur Na 6 dagen zijn jullie doorgereisd naar Xian per nachttrein( 12 uur) Hoe was de ontvangst in Xian? Heel leuk, we werden opgehaald door een aantal mensen die ook in Groningen geweest waren. Heb je nog getafeltennist? Ja, drie maal, elke ochtend, de eerste ochtend trainen, de tweede ochtend een officiële wedstrijd en de dag erna tegen het universiteitsteam. Hoe waren je tegenstanders? Allemaal hele goede spelers. Ik speelde onderandere tegen een meisje van 9 jaar die een stuk beter was dan ik.

Ik heb geen wedstrijd gewonnen, de anderen trouwens ook niet veel. Rik en Gelijn voegden zich bij ons in Xian. Hoe was het eten in Xian? We hebben heel veel gegeten, lekker. Na elke wedstrijd was er een officiële lunch met toespraken. Ook voor de wedstrijden werden we steeds toegesproken en werden cadeaus uitgewisseld. Rik en Gelijn wilden niet voor ons onderdoen door ook met stokjes te eten, ze misten echter 6 dagen ervaring. Je bent eerder teruggegaan met je vader i.v.m. school, vond je dat niet jammer? Aan de ene kant wel, maar aan de andere kant vond ik het ook leuk om mijn moeder en broer terug te zien. Als je in een paar woorden moet samenvatten hoe je reis is geweest? SUPERCOOL!!

china

33

Gelijn en Rik kwamen via St. Petersburg, waar niet met stokjes werd gegeten

Hans pakt zijn stokjes uit om aan die handige rijst te beginnen

Gert-Jan is al redelijk bedreven in het opvissen van lekkernijen

34

diversen

Van de buitenlandcorrespondent Ergens nabij de drukke Wusi Street in Peking, ingesloten tussen autoweg en hutong, moet het zijn geweest dat mijn tafeltennisroeping definitief het predikaat ‘tijdelijk’ wist te verdienen. Keihard eraf gemept door een stel 70+ ers, met hun ijsgladde rubbertjes en hun valse getel. Tweeënhalve week eerder waren Rik Weijs en ondergetekende vertrokken voor een avontuurlijke reis, gepland rondom het verblijf met de GTTC-delegatie in Xian. Eerst werd Rusland aangedaan, vervolgens China. Dat is buitenland. Eervol neem ik dan ook de fakkel van de vorige buitenlandcorrespondent Sander Wiersma over. Het gigantische Moskou met haar Kremlin, Rode Plein en lelijke maar indrukwekkende communistische parken, haar ontelbare flats, overal zichtbare Stalin Skyscrapers en waanzinnige metrostations en haar norse blikken en dubieuze barbiepoppen werd als eerste succesvol getemd. Hoewel we hier kwamen ten tijde van het overlijden van bruggenbouwer Jeltsin, was rouw niet wat elke Rus ten deel viel. De 4 dagen dat onze gastvrouw in Moskou onze gastvrouw was, heb ik haar niet zo hard horen lachen als op de vraag of ze ook verdrietig was. Russische humor. En terwijl ik de lach van het verder wat treurig ogende studentenmeisje probeerde te lezen, deed Rik dat met het van het Grieks afgeleide Cyrillisch. En ik moet zeggen dat dit wel een geslaagde missie was.

Zoals het verkrijgen van de door hem zo felbegeerde zwarte capuchontrui met rits dat hier niet was, ook niet op de oneindig groot lijkende Izmailova Markt, waar Peter de Grote nog een vakantieoptrekje betrok, de Romanov’s een landgoed bezaten, een houten paleis de ingang siert en een voetbalstadion opgesierd wordt door potsierlijke communistische artillerie. Overal in Rusland kom je de geschiedenis tegen. Soms heeft wat je ziet en proeft iets schitterends, vaak iets oerlelijks, altijd is het boeiend. De grote vraag is wat de toekomst van dit waanzinnige land zal zijn. Een andere wel geslaagde missie in Moskou was het bezoeken en binnenkomen van een ontoegankelijk gebouw. Een gebouw dat maar liefst 93 verdiepingen moet gaan tellen in de toekomst! Een overavontuurlijke 21-jarige Nederlandse student voor wie geen berg te hoog lijkt als het gaat om netwerken was hierbij onze sleutel. Olaf Koens was zijn naam. Iets zegt me dat hij wel ergens op zal duiken in je leven. Op deze leeftijd heeft hij al zo’n 40 landen aangedaan, spreekt hij bijv. met presidentsvrouwen, praat hij zich persconferenties in van Guus Hiddink (bondscoach Rusland; Olaf

diversen vond Guus nogal arrogant), regelt hij invitaties voor besloten bijeenkomsten, spreekt hij Peter d’Hamecourt en schrijft hij voor internationale Moskovietse kranten. Wat hij voor ons deed was dus een eitje. Hij loodste ons in -in onze bescheiden oren- perfect Russisch het reusachtige gebouw binnen met het verhaal dat wij architecten uit Nederland zijn, werkzaam bij architectenbureau ‘Martinitoren’. Een rondleiding met verhaal, een indrukwekkende maquette van het complex dat het absolute businesscentrum van Oost-Europa moet worden, een rit omhoog in het arbeidersliftje aan de zijkant van het gebouw en een briljant uitzicht was de beloning. Dit uitzicht leerde ons dat Moskou, eh tja, tamelijk groot is. Na ons cultureel verantwoorde, leerzame en indrukwekkende bezoek aan Moskou, was het tijd voor een socialer bezoek aan de poort naar het westen, St. Petersburg. Een stad met in het centrum Italiaans ogende architectuur en royale paleizen en kerken en twee wereldberoemde musea, te weten de prachtige Hermitage en het Russisch Museum. Socialer, want hier hebben we van het Russische familieleven en het Russische stapleven geproefd. En net als de blini’s (gevulde pannenkoeken), wodka, B52 in een ijscafe en de soep van de pater familias smaakte dit meer dan goed. Het gezinnetje met de studerende, ondernemende en fotograferende dochter en de opofferingsgezinde weduwnaar/vader vingen ons op als ware familie. Met zijn 61 jaar leek hij een oude man, getekend door het harde Russische leven en Sovjet verleden. Nog van de oude stempel, zonder geloof in het kapitalisme. Hard werkende fabrieksarbeider, met

35 meer verleden dan toekomst. Maar boven alles een blije glimlach en een bijzonder groot hart. Dat wij dat hebben mogen ervaren was een onvergetelijke ervaring. De meest out-going, en daaraan gekoppeld meest domme, ervaring van onze reis was ook wel in St. Petersburg. Twee keer zijn we onder leiding van dochter Anastasia het befaamde nachtleven van St. Petersburg ingesleurd. De Joodse klezmermuziek uit Oost-Europa in cafe Fidel (jawel), de clubs, de bier en wodka en de Russische vrouwen om ons heen konden ons wel bekoren. Grappig was trouwens de laundrybar, waar je tijdens het barbezoek de was doet. Of andersom. Het stappen was geweldig. Tevreden vielen we ’s ochtend op weg naar ons tijdelijke huis dan ook in slaap in de metro. Totdat Rik tegen me zegt: ‘Gelijn, kijk eens naast je, Anastasia zit er niet meer.’ Slaperig en halfdronken kijk ik langzaam opzij, de betekenis hiervan dringt niet echt tot me door: ‘Huh, ze is weg ja’. Dit was de constatering die een reeks van domheden inleidde die we in het restant van de reis zelfs opgeteld niet konden evenaren en mag, naar Sovjetgebruik, dan ook niet op papier worden vastgelegd. Het resultaat was in elk geval dat we zondagochtend 8.00u ineens met z’n tweeën stonden in een buitengewoon onbekende buitenwijk, waarvan we m’n God niet wisten waar het was….. Hoe dit afliep valt als het goed afloopt te lezen in de eerstvolgende Ratel dat er geen andere buitenlandcorrespondent zich heeft aangemeld voor deze rubriek. Wordt dus hopelijk ooit vervolgd! Gelijn

36

diversen

EstaFêta Steven Hoe heet je? Steven Wat is je huidige MSN naam? Steven #18 Voor welk team sla jij een balletje en geef eens een mooie omschrijving van je team: Voor het team in noordelijke divisie. Het team is gezellig en leuk om in te mogen spelen. Hoe goed wil en ga je nog worden? Ik vind het best zoals ik nu speel en ga volgend jaar waarschijnlijk als invaller lager spelen, ik speel dus vooral voor mijn plezier. Wat is je mooiste tafeltennismoment? Geen flauw idee. Wat is je droom/doel binnen de tafeltennis? Het naar mijn zin hebben. Wat voor team/klasse hoop je volgend seizoen te gaan spelen? 1e klasse. Wat voor opleiding doe je en in welke klas zit je? Atheneum 4 van het werkman college. Laatste boek dat je (vrijwillig) gelezen hebt? (*.*) Vriend(innet)je??? Nee. Wat voor muziek heb je voornamelijk op je mp3-speler? Tiësto, Armin van Buuren, Paul van Dyke enz.. Wie is je idool? Heb geen idool. Wat is je grootste hobby naast tafeltennissen? Voetballen. Kun je ook goed pokeren? Ach ja het is wat je onder goed pokeren verstaat misschien moet ik eerst maar is alle regels leren..

En wanneer ga je nouw eens echt leren pokeren? Zolang Roelof mij geen les gaat geven zal der bij mij niet veel vooruitgang in zitten. Wat wil je worden als je groot bent? Geen flauw idee. Wie moeten we de volgende keer interviewen en verzin een leuke vraag voor deze persoon: Stijn.

teamindeling najaar

Teamindelingen Hieronder staan de voorlopige teamindelingen voor het najaar 2007. De klasses zijn aangevraagd en kunnen dus nog wijzigen! In totaal heeft GTTC dit seizoen 25 competitiespelende

Heren 1 - 2e divisie

Erik Mulder Rudger Lammerts Bahram Gerami

Heren 2 - 3e divisie

Hugo Beute Sjoerd van der Steen Jan-Willem van der Werf

37

teams, waarvan er 4 op landelijk en 5 op noordelijk niveau spelen.

Heren 3 - Nrd. 1e divisie

Teun Bosveld Daniël de Haas Mark Schuls Ernst-Jan Heijnen Titus Damsma (res.) Nathan Jansema (res.)

Heren 4 - Nrd. 2e divisie

Cian Garry Wiljon Meints Christian Struve Timothy van der Meulen Raoul Scherpenhuizen

teamindeling najaar

38

Heren 5 - 1e klas

Maurice van Hessen Arnold Masselink Jan-Sander Woudwijk

Heren 6 - 1e o

se

Heren 7 - 2e of 3e klasse

Elco van Tromp Boomsma Bas Plaut Hans Muskee Ralph Kampen Robert Draayer (res.) Edwin van Hooff (res.)

f 2e k lasse

Tjaar t de Vries Ger t-Jan Huiskes n Edwin van der Dee Inge Redder

Heren 8 - 3e klasse

Eef Schuls Piet van Gijssel Joop Mulder Kees van der Kamp

teamindeling najaar

Heren 9 - 3e of 4e klas

Toon Le Coultre Chris van Boetzelaer Roele Kok Derk Wedzinga Douwe Wedzinga

Heren 10 - 4e klas

Jan d’Haen Menze Poor tman Nono Amadi Jitse Doornbos

se

39

Heren 11 - 4e klas

Axel Jellema Joyce Haas Cees Bouwers Bart Stokkers

se

se Heren 12 - 5e klas

Henk Kruidhof Hans Hendriks Henk Nicolai

se

teamindeling najaar

40

Heren 13 - 6e

k lasse

Coen Sijtstra Michiel Schouten Inge van der Wal Joshua Rubingh Anne de Jong (res.)

Jongens 5 - 2

Stan de Ruiter Sjors Treffers Stijn Zijlstra Tadgio Tredget

e k lasse

Jongens 1 - Land

elijk A Nathan Jansema Ewout Oostwouder Youri Hubner Timothy van der Meule n Teun Bosveld (res.)

Jongens 2 - Landelijk

B

Gijs van Woerden Raoul Scherpenhuizen Joost Zijlstra Bram Parlevliet

Jongens 6 - 3

e k lasse

n Sandra van der Vee Arjen Wildeboer Bas Veenhoven Jongens 7 - 3

e k lasse

Remco Bloem Fenna den Har tog Sietze Wijma Tiemen Hiemstra

Jongens 3 - Nrd divisie

Felisha Aakster Mees Brenninkmeijer Jeroen Hendriks Jongens 4 - 1

Roelof Buring Kim Walker Loes Doornbos Steven Dijkshoorn Daan Oosting

e k lasse

Jongens 8 -

5e k lasse Arnes Hoeovac Lennar t Boswijk Maartje Veenhoven Cas Veldman Wouter Koks

puzzel

41

Lettersudoku Hieronder een lettersudoku. De letters die je mag gebruiken, je handen strelend om haar leest, zijn die van een zomers tennisevenement: WIMBLEDON. Veel puzzelplezier.

i

Een extra prijsje is te winnen voor degene die in bovenstaande tekst een heuse Nederlandstalige zomertekst ontdekt. Graag naam van artiest en naam van nummer sturen naar joyce_haas@hotmail. com. Puzzelmaker.net

m

d

e

o n

o

d w

i

o

i

m l

n l b d

o w l

m

e

nawoord

42

Nawoord En dan bent u reeds aanbeland bij de laatste pagina van deze wel heel bijzondere Ratel. Mocht u veel gemist hebben; dat klopt ditmaal! Atlas heeft de zware last die hij moet torsen even naast zich neergelegd en is gaan zwemmen en Neeltje ligt lekker in de zon op het strand te genieten van een grote cocktail. Hopelijk is het tot u nemen van deze Ratel ook zo’n zwoele frisse cocktail geweest: een mix van versgeperste sapjes over recente activiteiten, een gerijpte whiskey over het GK, een jeugdige breezer in de vorm van de EstaFeta, een sprankelend watertje van Stan en Gelijn over China en dit alles geserveerd met een Trainingsweekparapluutje! Want dat was onze bedoeling met deze Zomerratel; vergeten stukjes te combineren met

speciaal voor deze Zomerratel geschreven tekst, zodat ze de aandacht krijgen die ze verdienen. Mocht je deze Ratel toch nog te leeg vinden, of mis je de Neeltje, voel je dan vooral geroepen om eens een mailtje met inhoud te sturen naar joyce_haas@ hotmail.com. Denkend aan de deadline zie ik data traag langs digitale snelwegen mijn mailbox ingaan. Een mooi beeld! Voor de goede orde volgen hieronder alvast de data voor de deadlines van de komende Ratels: HerfstRatel: WinterRatel: LenteRatel:

1 oktober 2007 15 januari 2008 15 mei 2008

Voor iedereen een fijne voortzetting van de vakantie gewenst en eenieder die meedoet aan de traininsweek: veel speelplezier!

OPROEP De sponsorcommissie zoekt nog een of twee enthousiaste GTTC-ers! Er zijn nog twee kleine takenpakketten die wachten op inspirerende invulling: • werving en onderhoud van “De 50 Euro Club” en • het aanvragen van subsidies bij de overheid Zoals gezegd zijn het kleine en overzichtelijk taken die niet veel tijd in beslag nemen, maar waarvan het wel belangrijk is dat het goed gebeurd. Lijkt het je wat of wil je gewoon sympathiek de (club) sponsorcommissie ontlasten meld je dan aan bij: Ernst Jan Gert Jan Jitse

06-18162767 06-24149856 050-5260178