Jaargang: 27. Nummer: maart Agenda. Nieuws vanuit de directie. Regel van de Week. Lopen op het plein!

Jaargang: 27 Nummer: 18 9 maart 2015

Redactie Diedelbrief: [email protected]

E-mail school: [email protected]

Regel van de Week Lopen op het plein!

Agenda Maandag 9 en dinsdag 10 maart Donderdag 12 maart

Rapport- / oudergesprekken Koffie-ochtend 8:30 – 9:30 uur

Nieuws vanuit de directie Koffieochtend Donderdag 12 maart is er van 8:30 – 9:30 uur weer een koffie-uurtje in de teamkamer. Thema: invoering van de iPad op de Diedeldoorn - Wat is de stand van zaken? - Hoe ervaren ouders het proces van invoering? Ter voorbereiding op deze bijeenkomst, het artikel ‘Het iPad dilemma’, uit de Volkskrant van 7 februari 2015 (zie bijlage: Nieuwsbericht vanuit het bestuurskantoor van dhr. J. van Meekeren, voorzitter CvB SkOD/Fidarda). Bericht van juf Ineke Beste ouders/verzorgers, Na 27 jaar voor de klas te hebben gestaan heb ik het voor mij moeilijke besluit genomen om mijn carrière als leerkracht per 1 mei a.s. te beëindigen. Helaas heb ik dit besluit moeten nemen om mijn lichamelijke conditie die het voor de klas staan niet mogelijk maakt om het nog jaren vol te houden. Het gaat mij aan het hart en ik zal de warmte en de lach van de kinderen missen maar ik moet ook aan mijzelf denken. In 2000 ben ik begonnen in te vallen op de Diedeldoorn. Na een paar jaar in alle groepen te hebben gewerkt was er tot mijn vreugde een vaste plek voor mij in groep 2. Kinderen en onderwijs zijn altijd een grote passie voor mij geweest en ik voelde mij thuis op de Diedeldoorn. Jaren heb ik bij de kleuters gewerkt en later in de groepen 4 en 5. Dat was voor mij een mooie uitdaging waar ik van genoten heb. Met vriendelijke groet, Ineke Mersch- van Daalhoff

T.S.O.(Overblijf) aan-/afmelden: [email protected]

Website school: www.diedeldoorn-skod.nl tel: 0591-632020




Bericht van juf Mariëtte Beste ouders/verzorgers, Kinderen zijn mijn passie en zullen dat ook altijd blijven. Zoals u wellicht hebt gehoord heb ik besloten om per 1 juni a.s. te stoppen als leerkracht in het basisonderwijs. De afgelopen periode waarin mijn gezondheid te wensen overliet heb ik veel kunnen nadenken en ben ik tot de conclusie gekomen dat ik niet meer de kracht en energie heb om mij ook in de toekomst volledig in te kunnen zetten als leerkracht. Om die reden heb ik besloten om te stoppen. Wat ik na 1 juni ga doen, dat weet ik echt nog niet. Ik ga daar de komende tijd over nadenken. Ik zie het afsluiten van de periode waarin ik met ontzettend veel plezier in het basisonderwijs heb gewerkt ook als het startpunt van iets nieuws. Ik heb mijn beslissing om te stoppen in volle overtuiging genomen en ben daarin uitstekend begeleid door mijn leidinggevende M. Platzer en de HR adviseur Y. de Bruin van de SKOD. Daar ben ik hun en de stichting dankbaar voor. Tot aan de zomervakantie zal ik nog twee ochtenden per week werkzaam zijn op de Diedeldoorn waar ik ondersteunende werkzaamheden zal verrichten in de onderbouw. Ik hoop de komende tijd op een passende wijze van iedereen afscheid te kunnen nemen. Met vriendelijke groet, Mariette Derks-Westen. Even voorstellen Mijn naam is Caroline Kraan. Ik ben 25 jaar en woon in Emmen. Na de voorjaarsvakantie ga ik in groep 3-4 op de Diedeldoorn werken op vrijdagmorgen, leuk! Daarnaast werk ik op maandag, dinsdag en woensdag in groep 3-4 in Ter Apel. Ik hoop een leuke tijd te hebben op de Diedeldoorn! Hartelijke groeten, Caroline Kraan Even voorstellen Dag allemaal, Mijn naam is Laura Peter. Ik ben 25 jaar en ik woon in Emmen. Vorige week maandag ben ik gestart in groep 1. Het is precies een jaar geleden dat ik hier op school ben begonnen als juf in de instroomgroep. Van september tot maart heb ik volledig gewerkt in Barger Oosterveld op de Sint Gerardusschool. Hier had ik groep 3. Ik blijf tot de zomer in groep 1 en op de vrijdagen ben ik in groep 2/3. Ik vind het erg leuk om terug te zijn! Hartelijke groeten, Laura Peter






Palmpasen - gezinsviering Op zondag 29 maart is er om 9:30 uur een gezinsviering in de Pauluskerk. Het thema is uiteraard: Palmpasen! De kinderen mogen hun zelfgemaakte Palmpasenstok meenemen. We gaan de stokken aan alle mensen in de kerk laten zien door een processie/optocht door de kerk te lopen. Wij hopen jong en oud op 29 maart te ontmoeten! Werkgroep Kind en Liturgie Pauluskerk.

Nieuws vanuit de Geledingen Coördinatie luizenbrigade Na 6 jaar de coördinator van de luizenbrigade te zijn geweest, geef ik het stokje door aan Eugenie Camies, moeder van Vincent Kip (groep 2). Ik blijf als luizenmoeder actief voor groep 5. Mocht u luizen of neten ontdekken bij uw kind dan kunt u contact opnemen met de leerkracht of Eugenie, tel 0615829099. Diana Ditvoorst Van de Diedelbriefredactie Vanaf 5 januari 2015 verschijnt de Diedelbrief iedere maandag. Wij zijn op zoek naar een nieuwe enthousiaste ouder/verzorger die ons wil helpen bij het maken van de brief. We beginnen om 8:30 uur en zijn ongeveer rond 10:00 uur klaar. Vindt u het leuk om typewerkzaamheden te verrichten en heeft u een goede kennis van de Nederlandse taal, meldt u dan aan bij de Diedelbriefredactie (Patricia Koster, mama van Joey (gr. 5) en Jeffrey (gr. 3)). U kunt ook een mail sturen naar [email protected] of u melden bij Elise. Eerst een kijkje nemen op de redactie? U bent van harte welkom.

Diedeldoorn in beweging Kubus-project Afgelopen vrijdag heeft juf Margriet de ontvangen brief en opdracht voorgelezen voor het project. De kinderen van groep 5 en 6 mogen dus een speel- en beleefding bedenken en maken waarmee 'Joris' zich kan vermaken. Groep 7 en 8 maken een speel- en beleefding wat niet kwijt kan raken. Daarnaast ontwerpen en maken zij iets voor 'Sandra' waardoor zij weet hoelang ze nog moet wachten tot haar begeleider komt. De kinderen hebben een info-film bekeken over De Brink in Vries. Luna, Huub, Bryan, Chris, Janieke en Lindsey hebben hun Powerpoint over De Brink gepresenteerd. In het speellokaal hebben we geoefend met speciale brillen en blinddoeken om te ervaren hoe het is om niets te kunnen zien. Volgende week gaan we verder met het brainstormen en een tekening ontwerpen. De Techniek en Wetenschap groep (Kitty Bloeming, Henri Pragt en juf Karen)






Jarigen Groep 3/4: Groep 5:

13-3 Denis van den Borg 15-3 Harmen Musch



Nieuwsbericht vanuit het bestuurskantoor in Oude Pekela Onderwerp: artikel in de Volkskrant van 7 februari 2015.

Geachte ouders, directies en andere betrokkenen bij de Stichtingen Fidarda en SKOD, Graag wil ik u deelgenoot maken van een artikel dat recent verschenen is in de Volkskrant over het dilemma dat sommige ouders ondervinden bij het gebruik van de iPad door hun kind(eren). Ik heb dit artikel niet uit de krant geknipt, maar gedownload van de website van de Volkskrant. Qua opmaak kan het artikel er dus iets anders uitzien, dan in de papieren krant. Ik hoop dat ik u met dit artikel informatie heb verstrekt om een mening te kunnen vormen over het gebruik van iPads door kinderen. Met vriendelijke groet, J.A.C.H. van Meekeren Voorzitter College van Bestuur Fidarda/SKOD

Het iPad-dilemma. Voor veel ouders is de tablet een manier om hun kinderen even uit te zetten. Is dat erg? En hoe kan het beter? Door: Barbara van Erp 7 februari 2015, 02:00

'Ik was altijd heel streng met beeldschermen', vertelt Marianne van Buul (41), arts en moeder van jongens van 7, 9 en 11 jaar. 'Toen de jongens klein waren, mochten ze naar Sesamstraat en een dvd'tje van Baby Einstein kijken. Verder niks. Ik vond dat kinderen met autootjes en treintjes moesten spelen en niet achter beeldschermen thuishoorden.' En toen deed de tablet zijn intrede in de Nederlandse huishoudens. Ook bij Van Buul. 'Ik wilde er niks van weten. Ze mochten er alleen leerzame spelletjes op spelen - en zeker geen schietspelletjes. Ik was voortdurend bezig ze er op te wijzen dat het verslavend was en slecht. Zaten ze er net even lekker op, was ik alweer bezig met verbieden. Het leverde voortdurend spanning en ruzie op.' Altijd maar dat gezeur om die klote-iPad - dat vat ongeveer samen hoe wij ouders die nieuwe technologieën in huis ervaren. Wie nu een kind heeft onder de 12 behoort tot de eerste lichting ouders die moet dealen met de voortdurende beschikbaarheid van nieuwe media, met als hoogtepunt de iPad die pas vijf jaar geleden werd geïntroduceerd. Sindsdien zijn vele andere merken tablets op de markt gekomen. In bijna elk gezin zijn er wel een of meerdere te vinden. Dat gaat gepaard met onzekerheid. We lezen in de krant dat ze van gamen een kromme rug krijgen, er agressief van worden en concentratiestoornissen oplopen.

Aan de andere kant gebruiken we de iPad ook om onze kinderen even 'uit' te zetten. Als we op zondagochtend willen uitslapen bijvoorbeeld of als we willen koken zonder een peuter die aan onze rokken hangt: ga jij maar even lekker op de iPad.

Verwarring We hadden nog nooit gekeken naar hoe moeilijk ouders het vinden om hun kinderen wegwijs te maken in die media. Dat blijkt voor de meeste opvoedvragen te zorgen Dat zorgt ook voor verwarring - zowel bij ouders als bij kinderen. Verbieden is niet meer van deze tijd, weten ouders, maar hoe moet het dan wél? Bij Marianne van Buul begon de controle over het mediagebruik van haar jongens te wankelen toen de oudste een jaar of 8 was. Zowat de hele klas bleek in het weekeinde met elkaar Clash of Clans te spelen, een onschuldig schietspelletje zonder bloed. Via de wifi kropen ze in elkaars werelden en schoten en chatten erop los. 'Ik realiseerde me dat mijn zoon de enige was die daar niet aan mee mocht doen. Op dat moment wist ik dat ik mijn houding moest veranderen.' Van alle vragen die ouders hebben over opvoeden, staat het omgaan met media bovenaan het lijstje. Dat bleek uit het rapport Opvoeden met media van het Nederlands Jeugdinstituut dat verscheen in december 2014. De helft van de ouders maakt zich zorgen over de hoeveelheid tijd die hun kinderen doorbrengen achter beeldschermen. Volgens schattingen zitten kinderen tussen 2 en 12 jaar dagelijks tussen twee en zes uur achter een beeldscherm. Ouders weten niet of het slecht is en wat ze eraan moeten doen. Bijzonder hoogleraar mediaopvoeding Peter Nikken was als hoofdonderzoeker verbonden aan de studie. 'Er is natuurlijk al veel onderzoek gedaan naar kinderen en media. Maar we hadden nog nooit gekeken naar hoe moeilijk ouders het vinden om hun kinderen wegwijs te maken in die media. Nou, dat blijkt dus voor de meeste opvoedvragen te zorgen.'

Sociale uitsluiting Dat begint al in het eerste levensjaar. 'Het zijn heerlijke apparaten voor de allerkleinsten: je raakt het beeldscherm aan en je tovert allerlei beelden tevoorschijn. Ouders vragen zich af hoe ze de gebruikstijd kunnen reguleren, zodat de kinderen ook tijd hebben om met krijtjes, rammelaars en treintjes te spelen.' Voor kinderen die nu worden geboren, zegt Nikken, is de voortdurende beschikbaarheid van media normaal. 'Het is als water uit de kraan, maar voor volwassenen is het nieuw. Ze kunnen niet terugvallen op hun eigen jeugd als ze zich afvragen hoe ze het moeten aanpakken. Ze zien de voor- en nadelen scherp. Het plezier dat kinderen hebben met spelletjes spelen, de kennis die ze ermee opdoen en de communicatie. Maar ze zien ook dat de aantrekkingskracht enorm is en dat er veel tijd in gaat zitten.' Bovendien, zegt Nikken, zien ouders dat er geen weg terug meer is. 'Als je een kind weghoudt bij die digitale wereld, creëer je sociale uitsluiting. Dat willen de meeste ouders ook niet.' De vraag of een iPad nou goed of slecht is voor kinderen, vind Nikken daarom niet de meest relevante. 'Er zijn wetenschappers die roepen dat al die apparaten slecht zijn voor kinderen. Dat vind ik bangmakerij en bovendien een harde boodschap aan ouders: je doet het fout, zeg je daarmee. Onderzoek naar nieuwe media heeft niet bewezen dat het goed is, maar ook niet dat het per se schadelijk is. We weten het gewoon nog niet. Onderzoek loopt nu eenmaal altijd achter de realiteit aan.

Zoethouder Ik heb hier boekenkasten vol met studies uit de jaren vijftig en zestig die aantonen dat bioscoopfilms en zwartwittelevisie schadelijk zijn. Maar mijn gok is: met de juiste dosering, de juiste apps en begeleiding zijn die nieuwe media een verrijking voor kinderen.' En bij die begeleiding ligt nu juist het grootste probleem, zegt Nikken: 'Samen boekjes lezen, vinden ouders belangrijk en samen naar de film gaan, maar samen YouTube kijken doen de meeste ouders niet. Dat is gek, want het zijn allemaal media. Ouders hebben nog steeds de neiging nieuwe media te zien als iets verkeerds waarmee we moeten zien om te gaan.' De grootste eyeopener van zijn onderzoek was voor Nikken dan ook dat ouders de tablet vooral zien als een zoethouder. 'Kennelijk hebben ze niet door dat het een onderdeel van de opvoeding zou moeten zijn.' Bij Van Buul kwam het keerpunt toen ze een lezing bijwoonde van een vrouw die vertelde dat ze elke dag ruzie had met haar zoon over de laptop en toen besloot haar aanpak te wijzigen. Ze gingen samen filmpjes maken en kijken, spelletjes doen en dingen opzoeken. 'Toen viel bij mij het kwartje,' zegt Van Buul. 'Ik besloot het meer los te laten en me te interesseren in wát ze doen als ze zitten te gamen. Nu betrekken ze me erin, omdat ze weten dat ik er niet meer zo negatief tegenover sta. Ze zeggen: Mam, ik heb een woonboot gebouwd in Minecraft. Dan kijken we samen naar het resultaat. Dat is veel leuker dan zeggen: je bent verslaafd. Bovendien vraag ik me af of met een treintje spelen nou verheffender is dan een potje Mario Bros.'

De digitale wereld Offlinekwesties zoals pesten, verliefdheid, sociale uitsluiting en seksualiteit zijn doorgedrongen tot het domein van mediaopvoeding Haar kinderen mogen nu ook meedoen als de rest van de klas Clash of Clans speelt. 'Grote lol hebben ze dan. Zo leren ze ook in een redelijk veilige omgeving met elkaar om te gaan in een digitale wereld. Zo kun je ze ook vast leren over cyberpesten. Vroeg of laat komen ze daarmee in aanraking en dan liever op jongere leeftijd als het er nog niet zo heftig aan toegaat.' Het blijft af en toe een worsteling, erkent Van Buul: 'Ik merk ook wel dat ik het fijner vind als ze een typcursus doen of een spreekbeurt voorbereiden op Google dan wanneer ze een suf spelletje doen. Ik gooi soms ook spelletjes weg als ik ze te gewelddadig vindt. Dat vinden ze niet leuk. En we hebben strenge regels nodig: niet vóór school en pas na half vijf, anders zitten ze er de hele dag op. Maar verbieden wil ik niet meer. Straks gaan ze naar de middelbare school en zijn ze de enigen die de weg niet weten in het digitale landschap. Het hoort erbij.' Precies dat betoogt ook hoogleraar Jeugd en Media Patti Valkenburg in haar boek Schermgaande jeugd. 'Media zijn een hoofdbestanddeel geworden van het sociale leven van kinderen. Offlinekwesties zoals pesten, verliefdheid, sociale uitsluiting en seksualiteit zijn doorgedrongen tot het domein van mediaopvoeding. Vaak wordt gedacht dat kennis over technologie onontbeerlijk is voor een oplossing van deze problemen. Dat is een misverstand.' Je hoeft geen verstand te hebben van die digitale wereld om kinderen er toch in te begeleiden. In haar boek staat glashelder verwoord dat betrokken meekijken naar wat de kinderen doen, een positief effect heeft. 'Actieve monitoring kan kinderen minder gevoelig maken voor de effecten van mediageweld, het kan de educatieve eigenschap van media verhogen en de belangstelling van kinderen voor kunst en cultuur verhogen.'

Meekijken Krista Okma (39), pedagoge bij het Nederlands Jeugdinstituut en auteur van Minipubers! Survivalgids voor ouders van kinderen tussen 6 en 12 jaar, vindt dat ouders meer in actie moeten komen bij de digitale opvoeding van hun kinderen. 'Ik proef bij veel ouders dat ze denken: wij weten dat allemaal niet, want wij zijn er niet mee opgegroeid. Maar je kunt je echt niet meer verschuilen achter: het gaat allemaal zo snel, ik houd het niet meer bij.' Het meest interessant aan het NJi-rapport vindt Okma dan ook dat ouders zeggen zich wel zorgen te maken over de tijd die kinderen doorbrengen op de media, maar zich minder zorgen maken over wat ze online tegenkomen. 'Als ik dat lees, denk ik: dat is een onderschatting van wat daar allemaal is te zien. Uit onderzoek blijkt dat kinderen van 10 al porno kijken - dus ook die 10-jarige van jou.' Het is belangrijk dat ouders zich gaan interesseren in wat hun kinderen doen online. 'Je moet je kinderen voorbereiden op digitaal burgerschap. Ervoor zorgen dat ze weten wat je kunt doen als je iets ziet wat je niet wilt zien, ze leren over normen en waarden, over kritisch kijken naar wat wel en niet waar is. Ze leren het te zeggen als iemand iets tegen ze zegt dat ze niet bevalt. Ze moeten leren omgaan met pesten. In werkelijkheid, maar ook online. Die twee zijn één wereld geworden en je kunt je het niet permitteren in één van die werelden niet aanwezig te zijn.' Okma begrijpt als moeder van twee minipubers ook dat ouders genoeg aan hun hoofd hebben om zich ook nog eens te verdiepen in de leukste apps voor hun kinderen. 'Als een kind op de iPad zit, heb je tijd om zelf even op Twitter te kijken of te koken. Dan zit je er niet op te wachten om nog eens mee te kijken. Toch moet dat bij tijd en wijle wel, ook als je er geen klap aan vindt. Je kunt niet meer zeggen: ik heb er niks mee.'

FaceTimen met opa Het barst op internet van de leuke apps en spelletjes voor kinderen. Leerzame apps, spelletjes waarbij je dingen moet oplossen, taaldingetjes, constructies uitdenken De tijd dringt, zegt Okma, want de ouders die nu kleine kinderen hebben, kunnen het roer nog omgooien - als ze straks tiener zijn, is het te laat. Tot een jaar of 10 willen ze die wereld nog wel samen met je ontdekken, daarna gaan ze met hun vrienden online en hebben ze geen zin meer in oude pottenkijkers. 'Ik zie dat veel ouders dit nog niet doorhebben. Mijn kinderen, de oudste is 9, vinden het geweldig als papa meespeelt in Minecraft. Straks willen ze dat niet meer. Ooit gehoord van een puber die het leuk vindt als papa meekijkt in haar Facebookaccount? Nee. Nu kun je nog samen wegwijs worden op internet. Eenmaal puber, heb je die kans gemist.' Om de tijd die kinderen doorbrengen achter een beeldscherm enigszins te beteugelen, hebben veel gezinnen afspraken. Maar wat doe je als je kind bij het ontbijt vraagt hoe de aarde eruitziet vanuit de ruimte? Of midden op de dag wil FaceTimen met opa? Wil zien hoe een rups een vlinder wordt? Bij Okke Hora Adema (40), industrieel ontwerper, ligt de iPad daarom op de keukentafel. Hij heeft een dochter van 7 en een zoon van 4. 'Ik vind de iPad geweldig. We kunnen elk gewenst moment een filmpje over de natuur aanzetten of iets opzoeken wat we niet weten - het is een bibliotheek in zakformaat.' Als ontwerper is hij bezig met virtual reality. Zijn dochter probeert hij van haar angst voor achtbanen af te helpen door haar in een virtuele omgeving een paar keer over de kop te laten gaan in een achtbaan. Zo bereidt hij haar voor op een bezoek aan de Efteling. Hora Adema ziet alle mogelijkheden online als een kans de kinderen iets nieuws te leren, niet als iets engs of iets waarover je je als ouder schuldig moet voelen. 'Het barst op internet van de leuke apps en spelletjes voor kinderen. Leerzame apps, spelletjes waarbij je dingen moet oplossen, taaldingetjes, constructies uitdenken. Ik kijk dus vooral naar wat ze doen op de iPad en niet zozeer naar de tijd die ze erop doorbrengen.'

Beeldschermtijd Natuurlijk, erkent hij, is dat ook bij hem thuis een dagelijks terugkerend issue. 'Het moeilijke aan nieuwe media is dat het nooit ophoudt. Je moet de kinderen dus leren het af te sluiten en even iets anders te doen. Daarom hebben wij geen vaste regels voor de iPad. We proberen het binnen de perken te houden door goed te kijken: wat doen ze online? Maar ik zie voornamelijk dat de nieuwe media dingen teweegbrengen bij kinderen waarvan ze later profijt hebben. Ik verzet me er dus niet tegen.' Er zijn veel richtlijnen voor beeldschermtijd. Het maximum dat wordt geadviseerd voor kinderen onder de 12 jaar is twee uur per dag voor 10- tot 12-jarigen. Tussen 6 en 8 jaar is dat twee keer 30 minuten. En tussen 8 en 10 jaar: een tot anderhalf uur. Anderhalf uur voor het slapen geen beeldschermen meer. Dit zijn de richtlijnen van het Centrum Jeugd en Gezin. Echt houdbaar is dit vaak niet. Als je op zaterdag naar bioscoop gaat, mag je kind dan daarna niet meer op de tablet? Als het een spreekbeurt voorbereidt met hulp van Google? Of als het in de klas een uur gebruik heeft gemaakt van de laptop? Dan heb je als ouder weinig houvast aan dit soort regels. Ik zie voornamelijk dat de nieuwe media dingen teweegbrengen bij kinderen waarvan ze later profijt hebben Je moet er dus met je kinderen uit komen door goed te kijken wat ze doen op die beeldschermen, te zorgen dat er genoeg tijd overblijft om buiten te spelen en boekjes te lezen of om soms even helemaal niets te doen. Daarnaast is zelfcontrole de belangrijkste voorspeller van een succesvol leven. Als je ze langzaam maar zeker waarden en regels bijbrengt die ze accepteren, leer je ze hun eigen gedrag te reguleren. Daarnaast is het belangrijk steeds weer ervoor te zorgen dat ze de beschikking hebben over inhoud die bij hun leeftijd past. Voor elke leeftijd zijn er leuke en geschikte apps. Je vindt ze, met leeftijdswaardering, op mijnkindonline.nl, digidreumes.nl of jufjannie.nl. Kinderen kunnen ermee leren tellen, lezen, praten, puzzelen, opruimen, problemen oplossen en behendig worden. Die inhoud moet je als ouders voortdurend updaten naarmate het kind ouder wordt en dus toe is aan ander materiaal.

Opbloeien Ouderbrief bij Trefwoord, jaargang 20, aflevering 3, thema 3 Een plant is op zijn mooist in bloei. Dan geeft hij geur en kleur. Ook mensen bloeien op als ze het mooiste van henzelf kunnen geven. Hun talent, hun liefde, betrokkenheid. In dit thema passen kinderen de beeldspraak van het opbloeien toe op henzelf. Wat zij in de knop aan mogelijkheden hebben, mag tot bloei komen. Zoals planten verzorging, voeding en water nodig hebben om tot bloei te komen hebben kinderen aandacht, vertrouwen en ruimte nodig om hun talenten tot bloei te brengen. We hebben oog voor situaties waarin kinderen beknot worden in hun ontwikkeling. Bijvoorbeeld waar mogelijkheden voor goed onderwijs ontbreken, of waar opvoeders vaak goed bedoeld kinderen teveel beschermen of klein houden. Dat kinderen juist veel kunnen blijkt in Amsterdam waar kinderen zit inzetten voor een leefbare buurt. De buurt wordt er leuker van. De bewoners en de kinderen bloeien op.

Verhalen waarin mensen opbloeien Verhalen in het Evangelie hebben een goede boodschap. Ze beschrijven hoe Jezus voortdurend bezig is om mensen tot bloei te brengen. Hij weigert om mensen af te danken en neemt geen blad voor de mond als mensen worden klein gehouden. Een lamme die al achtendertig jaar aan de rand van een geneeskrachtige vijver ligt te verkommeren, zet hij op eigen benen. Een tollenaar die niet erg gezien is, omdat hij geld int voor de vijand, spreekt hij aan, tot ongenoegen van de omstanders. Jezus neemt hem als mens serieus.

Lentebloei en Pasen In een prentenboek ontdekken kinderen dat een bloem na een doodse winter opbloeit, en via de zaadjes overal kleur brengt. Over enkele weken is het Pasen. Een kleurrijk lentefeest. De natuur verbeeldt wat we diep van binnen voelen. Na een doodse winter is er nieuw leven. Zo werd en wordt het Joodse Paasfeest gevierd. Eerst als een feest om de oogst van het eerste graan. De mensen bloeiden op na een schrale winter. Later werd het een feest om de slavernij van Egypte en de bevrijding daarvan te herdenken en te vieren. Vanuit een waar schrikbewind bloeiden mensen op in vrijheid. Ook Jezus heeft dit Joodse Paasfeest met zijn vrienden gevierd in het laatste avondmaal. Daarna werd hij opgepakt, en de dood in gejaagd. De hoop die Hij bracht, liep uit op een desillusie. Enkele trouwe vriendinnen troffen op de derde dag Zijn graf leeg. Een engel sprak hen aan: Hij is opgestaan, Zoek de Levende niet bij de doden. Pasen is het feest van opstaan, durven hopen, toekomst zien. De natuur in deze tijd van het jaar verbeeldt het. Na een doodse winter, bloeit alles weer op. In school willen we dat met de kinderen beleven. Vieren dat Jezus onder ons leeft en samen met Hem elkaar tot bloei brengen. Bij deze wensen we jullie allemaal een bloeiend paasfeest.

Trefwoord 2014-2015 afl. 3 thema opbloeien Ouderbrief / onderwijsbureau meppel/JH

Jaargang: 27. Nummer: maart Agenda. Nieuws vanuit de directie. Regel van de Week. Lopen op het plein!

Recommend Documents