JAARGANG 18 NR. 3 maart 2014

JAARGANG 18 NR. 3

maart 2014

Jubileumnummer Skivereniging Fryslân viert haar 40 jarig bestaan

Ledenservice Skivereniging Fryslân Fioringras 9 8935 BM LEEUWARDEN

AANGESLOTEN BIJ DE NEDERLANDSE SKI VERENIGING

Skivereniging Fryslân E-mailadres: [email protected] Website: www.sneeuwfit.info Bestuur: Voorzitter

Jellie Bazuin, 0512-540116 of 06 46415076, [email protected]

Secretaris

Gerrit de Jong, 0513-529696 of 06 15689490, [email protected]

Penningmeester

Marten Rosier, 058–2880777 of 06 44368417, [email protected]

Ledenservice

Berend Oosterveld, 058 – 2881840 [email protected]

SneeuwFitcoördinator

Elly Müller, 0513–688899 of 06 11085888 [email protected]

Sneeuwfittrainers: Geertje Douna

0513–627601 of 06–22447272 [email protected] Rinze Douna 0513–627601 [email protected] Jeroen de Graaf 06–23328436 [email protected] Sjoerd Kramer 06–21516085 [email protected] Johan van der Schoot 058–2800071 of 06–50575520 [email protected] Lars Schotanus 06 57313153 of 058 2890365 [email protected] Ad hoc trainers: Jan Post 0515-422404 [email protected] Wim van Oosten 0561-616523 [email protected]

Webmaster:

Jan Meijer

Redactie:

Neeltje Valkhof [email protected]

[email protected]

Skivereniging Fryslân is als regiovereniging aangesloten bij de Nederlandse Ski Vereniging Den Haag.

2

Inhoudsopgave Adressen en telefoonnummers van bestuur en trainers Van de voorzitter Jellie Bazuin De eerste voorzitter van Kring Friesland, Dick Monsma Er was eens, Klaas Rozema Ab van Acquoij en Skivereniging Fryslân Jubilerende Skivereniging Fryslân, Willem Roelants Terugblik, terug in de tijd, Neeltje Valkhof De kring/vereniging Hoogtepunten 40 jaar Skivereniging 1974 – 2014 Rolskien Buitentraining in Oranjewoud met foto’s van de groepen Wist u dat? Lars Schotanus Interview Geertje Douna Seizoensopening Nieuwjaarscross en borrel Snertloop Het jongste lid Wilbert Wisman Gedicht Buitentraining in Tytsjerk, Bos van Ypey met groepsfoto Chocoloop Jeroen de Graaf trainer in het Bos van Ypey Stanialoop Interview met ons oudste lid Aad Riemers Buitentraining Sparjebird Hemrik met groepsfoto Kerstloop Trainer Sjoerd Kramer aan het woord Uit de Leeuwarder Courant: Fit naar de sneeuw Neveneffecten van SneeuwFit; Marathonneurs Binnentraining Leeuwarden met groepsfoto’s Interview met Johan van der Schoot Achter het scherm SneeuwFit Interview met oud trainer Henk Volbeda Johan Robijn trainer van het eerste uur Busreizen Coopertest Ledental en overzichten SneeuwFit cursussen Uitnodiging jubileum Lijst van adverteerders Stania State – Oentsjerk Intersport Luxen Active – Leeuwarden Golden Tulip Tjaarda – Oranjewoud De Copieerderij – Heerenveen Sporthuis A.P. van der Feer – Bolsward

3

2 4 6 8 10 12 14 18 20 22 26 28 31 32 34 36 38 40 42 43 44 46 50 52 54 55 57 59 62 64 65 68 70 73 76 78 80 82 13 17 35 49 84

Van de voorzitter Skivereniging Fryslân bestaat 40 jaar! Zij werd opgericht op 7 april 1974 als organiek onderdeel, ofwel 'kring' van de Nederlandse Ski Vereniging en werd in 1996 omgezet in een vereniging met volledige rechtsbevoegdheid. De populariteit van het skiën en de vergroting van de mogelijkheden om buiten club- of verenigingsverband skiconditie op te bouwen en op skivakantie te gaan, hebben eerst gezorgd voor groei en later voor krimp van de vereniging, maar heeft de levensvatbaarheid van de vereniging niet kunnen aantasten. Een veertigjarig bestaan verdient het om gevierd te worden. We hebben gezocht naar een mogelijkheid om een zo groot mogelijk aantal leden bij de viering te betrekken en daartoe een jubileumcommissie benoemd. Een reünie of receptie werd overwogen en wellicht is dat een idee voor een volgende lustrumviering. Vanwege de diversiteit in leeftijd en de redelijkerwijs te verwachten sportieve prestaties van de leden, is gekozen voor een laagdrempelige activiteit met een feestelijk tintje, waaraan elk van de huidige leden kan deelnemen. Een boottochtje met lunch bood de mogelijkheid gezellig samen te zijn met de leden van de vaste eigen trainingsgroep, maar ook met die van de andere groepen. Dat is zeer enthousiast ontvangen. Want niet alleen het aantal deelnemende leden aan de gezamenlijke activiteiten, inclusief de ledenvergadering, is duidelijk gestegen. Voor het te organiseren feest werd rekening gehouden met iets meer deelnemers dan het gemiddelde aantal bij een gezamenlijke activiteit, maar dat werden er meer dan twee keer zoveel! Dat had niemand durven dromen en het kan alleen maar betekenen dat de betrokkenheid van onze leden onverminderd groot is en dat de jubileumcommissie haar werk goed gedaan heeft. Via ons verenigingsorgaan, vroeger Kringbulletin, thans Lattenpraat, blijft u, ondermeer door de verslagen van de leden van de verenigingsactiviteiten en de niet aflatende stroom van foto's van actieve leden, die ofwel voortdurend rondspringen bij de binnentrainingen, dan wel ononderbroken door het bos hollen, volledig op de hoogte van wat er zoal bij Skivereniging Fryslân gebeurt. De commissie heeft een aantal leden en oud-leden, trainers en oudtrainers, bestuurders en oud-bestuurders betrokken bij het samenstellen van een speciaal ter gelegenheid van het 8e lustrum uit te brengen Lattenpraat, deze LattenPraatSpecial.

4

Daartoe werd gezocht in archieven, die bij deze en gene die bij de vereniging betrokken was en/of is, op zolders aanwezig bleken te zijn. Wie bewaart heeft wat, niet waar, ook al is het soms wat stoffig geworden. Dozen met leuke dingen uit het verleden en foto's werden gezocht en soms gevonden, hier en daar aangevuld, en gebruikt bij het samenstellen van dit boekje. Om zoveel mogelijk informatie over de geschiedenis van onze vereniging boven water te halen, werden ook bijvoorbeeld trainers geïnterviewd, en hun bijdrage vindt u ook in deze LPS. Ik sluit niet uit, dat niet alle informatie helemaal juist is of in de juiste context gebruikt wordt, alleen al omdat herinneringen aan het verleden plegen te worden ingekleurd door de wijze waarop een ieder een en ander beleefd heeft. Het resultaat is een boekje, dat naar mijn idee leuk is om te lezen én te bewaren. Wellicht inspireert het u om, naar eigen keuze meer of minder actief, betrokken te blijven bij onze vereniging. De enthousiaste deelname in groten getale aan het boottochtje op 5 april 2014 en de inhoud van deze LattenPraatSpecial geeft mij vertrouwen dat wij, met elkaar, over 5 jaar, in 2019 weer een jubileum vieren, het 9e lustrum van Skivereniging Fryslân! Jellie Bazuin

Het bestuur van Skivereniging Fryslân 20 februari 2014 Van links naar rechts: Berend Oosterveld, Elly Müller, Gerrit de Jong, Jellie Bazuin en Marten Rosier

5

De eerste voorzitter van Kring Friesland Dick Monsma was medeoprichter van Kring Friesland, nu Skivereniging Fryslân. Hij was de eerste voorzitter (1974-1987) en erelid van onze vereniging. In november 2012 ontving het bestuur bericht van zijn overlijden. Herinneringen uit die periode zijn opgetekend door Marijke Monsma.

Skigymnastiek seizoen 1978/1979 in de gymzaal van de RSG in Heerenveen. Linksvoor staat docent Lex Speelman. Hoog op de bank Dick Monsma en voor hem staat Marijke Molenmaker. Dick en Marijke hebben elkaar op de skigym ontmoet en zijn in 1981 getrouwd.

De zondag buitentraining in Oranjewoud, rond 1980. Er was toen nog maar één binnen- en buitentraining locatie!

6

In 1984 heb ik de redactie van Lattenpraat overgenomen van Jorissa Zijlstra, rechts op foto. Dit werk heb ik 10 jaar gedaan tot oktober 1995. Een aantal seizoenen is Lattenpraat vervangen door een Ski bulletin Noord, in samenwerking met de Kring Drenthe. De opmaak en digitalisering (voor toen nieuw) werd verzorgd door een professioneel bureau in Raalte. De naam “Lattenpraat” is door mij bedacht! Naast het redactie werk heb ik zelf ook trainingen gegeven en hebben Dick en ik samen de locaties Bos van Ypey en Sparjebird opgestart tot de groep groot/stabiel genoeg was om een docent in te zetten. Ik ben van 1978 tot 1996 (verhuizing naar Meppel) bij de vereniging betrokken geweest. Begonnen op de Locatie Heerenveen/Oranjewoud, daarna in Leeuwarden/Bos van Ypey en ten slotte, toen we in Oosterwolde woonden, Drachten/Sparjebird (Hemrik). Succes en groeten, Marijke Monsma-Molenmaker

7

Er was eens, Ja, beste lezers van dit jubileumnummer, ik weet wel dat er vaak sprookjes zo beginnen. Maar als je de pensioengerechtigde leeftijd nadert en je wordt door Neeltje gebeld om een stukje te schrijven over het verleden, dan denk je zelf ook wel eens zo. Herinneringen ophalen uit de tijd dat ik voorzitter was van de kring Friesland van de Nederlandse Ski Vereniging. Dan denk je in eerste instantie, dat is niet zo moeilijk, doen we even. Maar dan zit je achter je laptop en moet er wat geproduceerd worden.

De voorzittershamer wisselt van Dick Monsma naar Klaas Rozema. Thijs Zwart, jarenlang penningmeester, kijkt lachend toe. Twee termijnen van drie jaar mocht ik voorzitter zijn van een prettige en relaxte vereniging. Als opvolger van de legendarische Dick Monsma, leek dat geen gemakkelijke opgave. Maar terugkijkend op die zes jaar, is het erg mee gevallen. Inderdaad was het allemaal erg gemoedelijk. Afspraken maken met de leraren over de vergoedingen, ging nog op een ontspannen wijze. Kopje koffie en wat later een glaasje bier en de deal met Johan Robijn en Jan Braaksma werd gesloten. Nog later werden de verhoudingen wat formeler, want toen kreeg je een soort werknemer-werkgever situatie.

8

Het bezoeken van de jaarvergaderingen van de landelijke bond was altijd een feestdag. Ik herinner mij dat Trees en ik na afloop van de jaarvergadering in Utrecht op een terras aan het water zaten. Er was een dixieland weekend in Utrecht en wij genoten van de muziek, zodat we in een zeer hoog tempo naar de trein moesten hollen. Als voorzitter van een vereniging, val je vaak terug op het bestuurslid met als hoofdtaak schrijven en organiseren. In mijn tijd ben ik begonnen met Joke, waarna Rigt haar afloste en tot slot Trees. Ik ben deze dames veel dank verschuldigd, want ik had nogal een directe manier van leidinggeven aan vergaderingen en zij wisten er altijd weer een mouw aan te passen. Maar na zes jaar heb ik de voorzittershamer aan Ab van Acquoij overgedragen en heb ik wat afstand genomen van de Kring Friesland. Wintersporten doen we nog steeds en denken, vooral bij deze gelegenheid met plezier terug aan mijn periode van voorzitter zijn van de Kring Friesland. Ik wens de Kring Friesland (tegenwoordig Skivereniging Fryslân) nog vele gezonde jaren. Klaas Rozema, voorzitter 1987-1993

LC februari 2005; Bos van Ypey

9

Ab van Acquoij en Skivereniging Fryslân Wij genieten van het mooie weer in Spanje als ik dit op verzoek van Neeltje opschrijf. Ook nu ben ik bezig met iets te doen voor een wintersportvereniging onder zomerse condities. Dit is weer als vanouds: in mijn bestuursperiode waren we ook midden in de zomer, als de mussen van het dak vallen van de warmte, bezig met het samenstellen van het winterprogramma van Kring Fryslân van de NSkiV en later in mijn periode: het programma voor Ski Vereniging Fryslân, een zelfstandige vereniging binnen de NSkiV. Voor deze verzelfstandiging heeft het toen zittende bestuur veel werk verricht. Om een paar punten te noemen: statuten opstellen, inschrijven bij Kamer van Koophandel, WA verzekering afsluiten voor bestuur, alle leden in Fryslân op de hoogte houden, etc. Een stukje over mijn bestuursfuncties van de Skivereniging Fryslân: Als gewoon lid werd ik door een aftredend lid van de Activiteiten Commissie gevraagd hem op te volgen en ik heb mij laten overhalen. Dat was voor mij een boeiende periode, als onervaren bestuurslid, een zeer gemotiveerde Activiteiten Commissie te leiden. Ik heb daar goede herinneringen aan. Na een tijd in het bestuur te hebben mee gedraaid, werd ik door de aftredende penningmeester gevraagd zijn taak over te nemen. Een nieuwe uitdaging. Van mijn voorganger kreeg ik o.a. een stapel tabellarische kasboeken. Een computerprogramma was niet aanwezig en de aanschaf ervan was te duur. Wat overbleef was om zelf een computer programma te maken. Eerst bij een kennis, een gepensioneerd boekhouder, een spoedcursus boekhouden gevolgd. Het principe van tabellarisch boekhouden heb ik toen gebruikt voor het maken van een computer programma. Dit programma heb ik jaren gebruikt en verder uitgebreid. Liesbeth mijn opvolgster heeft dit programma ook gebruikt en ook Liesbeth heeft het programma verder uitgebreid. Door de toenmalige voorzitter Klaas werd ik gevraagd het voorzitterschap van hem over te nemen. Ook dit was voor mij weer een nieuwe uitdaging, ik had weinig ervaring met spreken in het openbaar. Ik herinner mij goed de eerste ledenvergadering in mijn nieuwe functie. Ik had alles wat ik wilde gaan zeggen in steekwoorden met grote letters uitgeprint. Na afloop van de vergadering kwam een bekend oud bestuurslid Anneke naar me toe en gaf mij positieve feedback. Dat deed mij op dat moment heel goed. Johan was voor mij een grote steun als er in vergaderingen mededelingen moesten worden gedaan.

10

Jongelui, zo begon Johan en iedereen werd stil. In mijn inleiding heb ik een belangrijke taak in mijn periode als voorzitter al aangehaald: het omvormen van Kring naar een zelfstandige vereniging binnen de NSkiV. Dit proces is geslaagd door de grote inzet van het toen zittende bestuur. Samen met een vormgever heb ik het pompebled logo ontworpen, dat tot op de dag van vandaag nog steeds wordt gebruikt. Samen met een lid van het hoofdbestuur en onze rolski docent Roel, hebben we gesprekken met de besturen van de kunstskibanen in Fryslân gevoerd en is de samenwerking met deze banen weer op gang gekomen. In de ledenvergaderingen deed ons erelid Dick verslag van de vergaderingen van het hoofdbestuur, waar hij deel aan nam. Dit was informatief voor de aanwezigen. Samen met Groningen en Drenthe hebben we een clubblad opgezet. Toen dit blad een te grote concurrent voor het landelijke Ski magazine werd, dit volgens het hoofdbestuur, werden wij in een door dit hoofdbestuur belegde vergadering, gedwongen met dit blad te stoppen. Met Roel samen gesprekken met de drie sportzaken in Fryslân gevoerd, om via advertentie- inkomsten het oude clubblad Lattenpraat in betaalbare vorm weer te kunnen gaan rondzenden. Hierop kregen wij van de leden positieve reacties. Chris heeft het organiseren van reizen weer nieuw leven in geblazen. Samen met Chris en Roel hebben we ski- en langlaufreizen naar diverse bestemmingen georganiseerd. Samen met Henk gesprekken met de SneeuwFit docenten gevoerd en het functioneren van SneeuwFit in rustiger vaarwater gebracht. Later hebben we de administratie en betaling van de SneeuwFit docenten uitbesteed en uiteindelijk een goede partij hiervoor gevonden. Naast de bestaande Snertloop en Nieuwjaarsloop, hebben we met Lydia de loop in het Bos van Ypey opgezet. De deelnemers aan deze loop werden na afloop door Lydia verwend met chocolademelk, slagroom en us slokje (naar wens). Sindsdien wordt deze loop de Chocoloop genoemd. In de zomer trainden een aantal deelnemers door in Oranjewoud. Johan nam op vrijwillige basis de leiding op zich van deze trainingen. Als afsluiting van het zomerseizoen organiseerde Johan een fietstocht voor de deelnemers. Na de fietstocht met als afsluiting een diner met toespraken en elk jaar weer een origineel cadeau voor Johan. Later traden de beide Jannen toe tot het organiserend comité. Ab van Acquoij, voorzitter 1993-1999

11

Jubilerende Skivereniging Fryslân Terwijl ik dit schrijf is mijn vrouw bezig met het inpakken van de caravan, om volgende week te vertrekken naar het skigebied Port du Soleil in Frankrijk, waar wij gedurende de winter een flink aantal weken hopen door te brengen om te skiën en te wandelen. Wij staan al gedurende vele jaren op de zelfde camping. Het was daarom dat ik vaak de Nieuwjaars receptie moest missen. Ik wil hiermee aangeven dat skiën nog steeds een van onze hobby’s is, die ons vele ontspannen uurtjes brengt. In mijn tijd, van bestuurslid onder leiding van Ab van Acquoij en later zelf als voorzitter (tot 2002), waren de grootste problemen het volledig bezet krijgen van de sportzalen en de openlucht locaties met leraren en sporters. Dat dit altijd weer goed kwam, was mede te danken aan de vele enthousiaste vrijwilligers, die onze club rijk was en waarschijnlijk nog steeds is. Met veel enthousiasme denk ik terug aan de sinterklaasfeesten in de gymzaal. De toenmalige Sinten brachten de aangeschoven leden altijd in volle vervoering.

Willem (midden) tijdens de Chocoloop 2003

12

De gezamenlijk testen in het Bos van Ypey of in Oranjewoud waren jaarlijks een waarlijk festijn, steeds goed georganiseerd door de toenmalige docenten. Na afloop bewaar ik nog fijne herinneringen aan de samenkomsten in hotel E10 en hotel Tjaarda waar de lekkere warme chocolademelk mij nog steeds bij staat. Tijdens de wekelijkse bijeenkomsten in hotel E10 na afloop van de zaterdagmorgentraining vlogen de moppen met vreugde over de tafel, waarbij de leden elkaar prima aanvulden. De Skivereniging kan nog jaren vooruit, mensen willen altijd skiën. Ik wens de verenging daarom nog veel voorspoed. Willem Roelants, voorzitter 1999-2002

13

Terugblik Het is 2001, ik richt me vooral op mijn werk als onderzoek medewerker bij de afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie van het UMCG. Een fijne afwisseling is de training op zaterdagmorgen, lopen bij Skivereniging Fryslân in het Bos van Ypey. Lekker buiten, prima voor de conditie en heel gezellig. Dan valt de Lattenpraat in de bus, men zoekt iemand voor het innen van lesgelden. Dat lijkt me wel wat, een klus achter de computer op een moment dat mij schikt en geen bestuurlijke verplichtingen. Dat wil ik zeker doen voor de Skivereniging, die me na aan het hart ligt. Al voor dat ik deze taak op me neem is het duidelijk, dat ik deel zal uit maken van het bestuur. Er gaat veel geld om bij het innen van de lesgelden, dat moet binnen de verantwoording van het bestuur vallen. Het komt er op neer dat ik de bestuursvergaderingen bijwoon, je wilt weten wat er speelt bij de vereniging waarvoor je de lesgelden int. Na een jaar besluit de voorzitter Willem Roelants zich niet meer verkiesbaar te stellen voor een volgende periode. Naarstig wordt naar een opvolger gezocht, echter zonder resultaat. Tijdens de algemene vergadering oktober 2002 is er geen kandidaat voor het voorzitterschap. Uiteindelijk sluit de vertrekkende voorzitter de vergadering met de mededeling dat het bestuur zich zal beraden op de ontstane situatie. Op de volgende bestuursvergadering moeten we een beslissing nemen. Deze vereniging verdient een volledig bestuur en ik vind dat je zaken die op je pad komen niet altijd uit de weg moet gaan, ik stel me daarom kandidaat voor het voorzitterschap. Het bestuur kan zich daar in vinden en zo ben ik ineens voorzitter. Tot mijn spijt is er niemand om het innen van de lesgelden van me over te nemen, ik krijg dus een dubbelfunctie. Het is de tijd dat we denken aan groei van het aantal leden. In 2003 willen we een nieuwe trainingslocatie toevoegen en wel in Gaasterland. Tot onze spijt lukt dat niet, het maximale aantal deelnemers bleef steken bij drie, ze kwamen nooit alle drie tegelijk trainen. Ook de samenwerking met de skibaan in Leeuwarden kwam jammer genoeg niet van de grond. Skivereniging Fryslân was natuurlijk niet de enige vereniging die te kampen had met een teruglopend ledental. De Nederlandse Ski Vereniging haakte hier op in met het verzorgen van de workshop Strategische Marketing. We stappen er vol enthousiasme in. We maken

14

een plan van aanpak. Als eerste stap richten we ons op het behoud van onze leden. Men moet zich betrokken voelen bij de vereniging. We starten het trainingsseizoen met de gezamenlijke Seizoensopening in Oranjewoud en sluiten het seizoen af met de Stanialoop in Oentsjerk. Na de loop/wandeling drinken we samen koffie en genieten van appelgebak. Leden, die hun mailadres doorgeven aan de secretaris, ontvangen de digitale nieuwsbrief en zijn daardoor goed op de hoogte van activiteiten waar men aan kan deelnemen. Zo wordt de Kerstloop in de Hemrik voor het eerst bezocht door leden van andere trainingslocaties.

Chocoloop 2004 samen met penningmeester Freek van Leeuwen De tweede stap, die gezet moet worden, is ledenwerving. Doordat het bestuurslid, dat de motor achter deze stap is, zich moet terugtrekken in verband met gezondheidsproblemen, komt stap twee op dat moment niet van de grond. Het vinden van een nieuw bestuurslid PR en Marketing lukt niet. Spontaan ontstaat er tijdens de Algemene Vergadering van 2007 de commissie “ledenwerving”. We gaan weer aan de slag! Er worden folders gedrukt en ruim verspreid. Onze website die stamt uit 2003, wordt vervangen. In samenwerking met een aantal adverteerders staan we op diverse beurzen. Op die beurzen vertonen we de video over onze vereniging, die door een van de bestuursleden is gemaakt en delen folders uit. Ook nemen we deel aan een actie van De Friesland. Al deze inspanningen leiden echter niet tot het gewenste resultaat.

15

We hebben zelfs enkele trainingen moeten stoppen vanwege te weinig belangstelling. Blijkbaar heeft men nu geen belangstelling voor het trainen in verenigingsverband. Het bestuurswerk voor Skivereniging Fryslân vond ik leuk om te doen. Er waren echter ook moeilijke momenten. Tijdens mijn voorzitterschap overleed een aantal van onze leden. Vaak na een langdurige ziekte. Het moeilijkste moment voor mij was het spreken tijdens de uitvaartplechtigheid van Annie Kramer, mede bestuurslid en goede vriendin. Toch vond ik het een eer dat ik dit mocht doen. Werd ik in 2002 “per ongeluk” voorzitter, voor de tweede en derde periode van ieder drie jaar, heb ik bewust gekozen. Ik heb het altijd als een voorrecht gezien jullie voorzitter te mogen zijn. Het contact met de diverse trainingsgroepen heb ik enorm gewaardeerd. Ook de samenwerking binnen het bestuur was altijd prima. Toch was na tien jaar bestuurswerk het enthousiasme wat teruggelopen en leek het me beter om te stoppen. Het was hartverwarmend dat ik tijdens de laatste Algemene Vergadering tot erelid werd benoemd. Dank voor het in mij gestelde vertrouwen, Neeltje Valkhof, voorzitter 2002-2011

16

17

Training Oranjewoud december 1981

18

De kring/vereniging Augustus 1982 Kringblad - Nieuws Bulletin wordt Lattenpraat. Als de latten praten konden dan .... is kopij niet nodig. Het kringblad van kring Friesland trekt een nieuwe jas aan. In het nieuw gestoken wordt het kringblad voortaan aangesproken met Lattenpraat. De couturier van dit moois is Marijke Monsma. Het nieuwe tenue heeft al ruim 32 jaar stand gehouden. Als dat geen kwaliteit is! Seizoen 1993/1994 Kring Friesland houdt op te bestaan. Gelijktijdig ontstaat de Skivereniging Fryslân. De vereniging bepaalt en regelt zelf, is eigen baas. Professionele ondersteuning kan bij NSkiV. worden gehaald. Op 18 april 1996 is de verzelfstandiging een feit. De salarisadministratie van de sneeuwfitdocenten is uitbesteed aan Sport Friesland in Leeuwarden. Vele Lattenpraten zijn nodig om het lidmaatschap duidelijk te maken. Start van de eerste website was op 16 mei 2001. Seizoen 2010/2011 De nieuwe website is een feit. Wat communicatie met haar leden betreft kan de vereniging mee doen in het web- gebeuren. De site www.sneeuwfit.info brengt de bezoeker op de hoogte van het nieuws, laat zien en lezen wat de Skivereniging Fryslân te bieden heeft en op welke wijze de bezoeker lid kan worden. Uw wintersport begint in Friesland op het Woutersbergje. Oproep, oproep, oproep, oproep, oproep, oproep Deze tekst is met enige regelmaat in de Lattenpraat te lezen. De vacatures van bestuursfuncties zijn daar debet aan. Het lijkt heel moeilijk om de vacatures vervuld te krijgen. Door de jaren heen, om precies te zijn al veertig jaar, verdwijnt het probleem vaak als sneeuw voor de zon. Soms laat de zon lang op zich wachten. Het bestuur roeit met de riemen, die bij de hand zijn. Bij de hand zijn, heb je als bestuur dan wel nodig. Busreizen De Skivereniging had af en toe een periode, waarin busreizen georganiseerd werden. In dit blad worden er al een paar genoemd o.a. naar Sillian; maar in het seizoen 97-98 werd er een reis naar Tignes georganiseerd: deelnemers: 1. In de krokusvakantie 2 reizen naar Crans Montana. Deelnemers respectievelijk 10 en 8.

19

Hoogtepunten April 1984 Kring Friesland bestaat op 4 april 1984 tien jaar. De kring Friesland startte met 43 leden. Tien jaar later is het ledental 1493. Het 10-jarige lustrum wordt gevierd in de Oranjezaal van het restaurant Tjaarda. Het aantal feestvierders is een 100-tal leden inclusief genodigden. De festiviteiten werden opgesmukt door een koud buffet, omlijst met dans muziek o.a. de sneeuwbaldans. De gezelligheid werd verhoogd met sketches gebracht door leden. Seizoen 2000/2001 Skivereniging Fryslân viert, dat het 5 jaar geleden is, dat afscheid genomen werd van de naam Kring Friesland. Het wordt een speciaal lustrumfeest bij Aeolus in Sexbierum. Ruim 40 leden kwamen naar Sexbierum. Men kon deelnemen aan techno golf, muziek en geluid om zelf te experimenteren. Een koud en warm buffet bestaande uit allerlei gerechten met een toetje als afsluiting complementeerde het geheel. Oktober 2011 Op de jaarvergadering, treedt voorzitter Neeltje Valkhof af. Haar opvolgster, Jellie Bazuin, is dan al bekend. Neeltje heeft er dan 10 jaren op zitten. De vereniging, dat zijn alle leden, heeft niet alleen voor de lange periode, maar ook de wijze waarop zij heeft gefunctioneerd, alle waardering. Deze waardering kreeg inhoud door haar tot erelid te benoemen. Als blijvende herinnering voor Neeltje werd haar, naast de boekenbon, een spiegel met het fraaie logo van de Skivereniging Fryslân met daarin de inscriptie "erelid" aangeboden. Zo nu en dan een blik in deze spiegel werpen, zal herinneringen bij haar doen oproepen. Zo blijft haar betrokkenheid levendig. Haar activiteiten zijn ook bij de Nederlandse Skivereniging opgevallen en die heeft besloten haar de zilveren waarderingsspeld toe te kennen. April 2014 De Skivereniging Fryslân bestaat op 4 april 2014 veertig jaar. De kring Friesland startte met 43 leden. Veertig jaar later is het ledental 182 Het 40-jarige lustrum wordt gevierd op de rondvaartboot de Frisian Queen. Het aantal feestvierders is een 130-tal leden inclusief aanhang en genodigden. De festiviteiten werden opgesmukt door een koud en warm buffet, omlijst met vertrouwde muziek gebruikt bij de binnentraining en samengesteld door de 2 J's.

20

Trainers 1986, rechts Jan Braaksma

Uit de Leeuwarder Courant: Training in Oranjewoud 1982

21

40 jaar Skivereniging 1974 – 2014 De beginjaren Het was een warme zomeravond in augustus 1981, echt weer om aan de wintersport te denken… Wij waren al enkele jaren lid van de Nederlandse Ski Vereniging, maar hadden nog nooit een ledenvergadering van de Kring Friesland (de Friese afdeling) bijgewoond. Dit was onze eerste ledenvergadering in het Motel in Joure. Maar wat schetste onze verbazing toen de toenmalige voorzitter van de Kring, Rob Dros, met de mededeling kwam dat hij er geen heil meer in zag en voorstelde de Kring maar op te heffen! Verbazing en verbijstering alom. Opheffen? Kom nou! Mooi niet! Gelukkig waren er nog een paar andere leden die er net zo over dachten en het heft in handen namen. Dick Monsma uit Leeuwarden, Anneke Broerse uit Joure en ondergetekende, Jorisa Zijlstra uit Sneek, meldden zich aan. Dick werd voorzitter, Anneke penningmeester en Jorisa secretaris. De meeste leden uit het oude bestuur bleven voorlopig: John Kielstra, Tiny Heida, Liesbeth Michielen, Thijs Zwart en Aad Riemers. De vergadering ging akkoord en zo was de Kring van de ondergang gered.

Kring bestuur rond 1986 Van links naar rechts: Dick Monsma, Thijs Zwart, Lies de Vries, Jens Bootsma en ??

22

Nieuwe bezems Zoals dat gaat met een nieuw bestuur gingen we voortvarend aan de slag. Nieuwe bezems vegen immers schoon. We bedachten allerlei nieuwe activiteiten, de skigymnastiek werd professioneel aangepakt en de financiën werden op orde gebracht. En het ledenblaadje ging op de schop. Ook timmerden we aan de weg met een groot artikel in de Leeuwarder Courant en persberichten in diverse kranten. (zie bijbehorende persfoto van de training in Oranjewoud op pagina 21 ). Het ledental verdubbelde in het eerste jaar na de wederopstanding tot ruim 1000. Commissies Er werden verschillende commissies geformeerd: Een activiteitencommissie: behalve de skigymnastiek waren er weinig activiteiten, die de leden samen konden ondernemen. Wel ging men in de eerste jaren een paar keer gezamenlijk naar de sneeuw. We organiseerden een SKI-IN met o.a. een tweedehands skikledingbeurs (omzet 10.000 gulden). Ervaren skiërs gaven informatie over allerlei zaken en geliefde skioorden. De eerste keer ging dat evenement in het Motel in Joure door de grote toeloop van belangstellenden bijna aan zijn eigen succes ten onder, maar de jaren daarna hadden we in de Frieslandhal (het huidige WTC) meer ruimte. Ik herinner me van de SKI-IN van 1985 dat Johan van der Schoot zenuwachtig rondliep, een poosje verdween en toen terug kwam met de mededeling dat hij vader geworden was! Behalve de SKI-IN organiseerden we jaarlijks een Familiedag voor jong en oud in de Oorsprong in Sint Nicolaasga. Hier kwamen ook de minder actieve leden met aanhang. Het was een dag met spelletjes, een Coopertest, Glühwein en veel gezelligheid en tot slot de onvolprezen stamppotten van John Kielstra, die in die tijd op de Oorsprong als kok werkzaam was. De eerste zondag na de kerstvakantie dronken we (alweer) Glühwein op het nieuwe Jaar. De Nieuwjaarsborrel staat nog elk jaar op het programma. Langlauf was toch eigenlijk een beetje het stiefkindje van de Skivereniging. Dat moest anders! Er werd daarom een langlaufcommissie opgericht. Jaarlijks werd een langlaufavond georganiseerd, een lezing met dia’s over goede langlaufgebieden en informatie over langlauf materiaal. Onze grootste wens was, om in Appelscha of Beetsterzwaag en omstreken bij flinke sneeuwval in Friesland nog eens een loipe uit te zetten. Ter voorbereiding daarvan schreven we een langlaufdraaiboek, maakten we wandeltochten in die omgeving en brachten de route voor de toekomstige langlauf loipe in kaart. Ik kan me niet herinneren dat het er ooit van gekomen is… Bij gebrek aan sneeuw bedachten we een list: Rolskien.

23

De commissie skigymnastiek (sinds de reorganisatie van de Nederlandse Ski Vereniging heet dat SneeuwFit) reorganiseerde de trainingen in de zaal en de buitentraining. Het aantal groepen werd uitgebreid, dus ook het aantal leraren. Was er in de beginjaren slechts één leraar voor de Kring Friesland werkzaam, Lex Speelman, al gauw waren er totaal 8 groepen zaaltraining in Leeuwarden, Drachten, Sneek en Heerenveen onder leiding van 4 leraren, Theo Kersten, Johan Markus, Johan Robijn en Jan Braaksma. Concurrentie van sportscholen was er nog niet. Het aantal deelnemers, waar onder ook jonge mensen, groeide gestaag: Winter 1982 waren het er 220, jaarlijks nam het aantal met 15 % toe. Tussen Sinterklaas en Kerst werd in Oranjewoud de Snertloop gehouden, die nu 30 jaar later nog altijd op het programma staat. Voor de leden uit Leeuwarden e.o. werd de Chocoloop in februari in het leven geroepen. De Kerstloop met koek-en-zopie en de Stanialoop zijn later toegevoegd Het kringbulletin was bijna ter ziele. Met het uitschrijven van een prijsvraag voor een nieuwe naam bracht de nieuwe redactie weer leven in de brouwerij. Lattenpraat werd de nieuwe naam. Met een nieuwe, frisse omslag plofte het blad 4x per jaar, in augustus, oktober, december en maart bij de leden op de mat. Ik mocht als redacteur van Lattenpraat een tweedehands IBM typemachine aanschaffen. Let wel: dit was het pre-digitale tijdperk! Met dit wonder van vernuft kon de kopij bij de drukker worden aangeleverd. Waar de machine gebleven is, mag Joost weten. Naar de kringloop?

Tjaarda Oranjewoud 1990

24

Het kringbestuur vergaderde zo’n tien keer per jaar. Het precieze aantal kan ik me niet herinneren, wel dat het vaak gebeurde. Aanvankelijk bij één van de bestuursleden thuis; om het vergaderen wat te ‘professionaliseren’ zaten we daarna geregeld bij Tjaarda. Het restaurant Tjaarda was een soort thuisbasis voor de Kring Friesland. Na de sloop van het karakteristieke Tjaarda en de bouw van het Golden Tulip hotel verdween er toch iets van de oude sfeer, waar de heer Oosting verantwoordelijk voor was. Twee keer per jaar hadden we overleg met andere Noordelijke kringen. Ook reisden we geregeld mee met Anders Bouma, de regiovertegenwoordiger Noord naar de landelijke vergaderingen. In die tijd beleefde de N Ski V een structuurverandering, waarbij de Kringen werden omgevormd tot zelfstandige clubs. Kring Friesland werd Skivereniging Fryslân. Het lidmaatschap was niet meer inclusief de skiverzekering. In 40 jaar is er veel gebeurd. Verschillende (bestuurs)leden die de beginjaren hebben meegemaakt, zijn niet meer onder ons. Nog slechts enkelen die eind jaren 70, begin 80 al van de partij waren, lopen de buitentraining nog altijd mee (Huite Zijlstra, Klaas Heida, trainer Johan van der Schoot om een paar te noemen.) De vereniging vergrijst. Helaas is er niet of nauwelijks jonge aanwas. Toen Anneke Broerse en ik herinneringen ophaalden uit de beginjaren van de Skivereniging, lazen we in de verslagen dat een steeds weerkerend item op de agenda van bestuursvergaderingen ‘Het potje’ was. Potje? Wat zat daar in? Wie vulde dat? Tot onze geruststelling lazen we in een verslag van een jaar later, dat de voorzitter de gezellige avond ter besteding van ‘ons potje’ memoreerde. We zullen er wel een keer van uit eten zijn geweest. Jorisa Zijlstra

Rolskien op de Posbank 1986, rechts voor de trainer

25

26

1986 Posbank: gediplomeerd rolskier Läuft langer. Zonder loipe. Rolskier, waar zijn ze gebleven?

27

Buitentraining in Oranjewoud Dit is de oudste locatie van de buitentraining. Nog steeds wordt hier met veel enthousiasme getraind. Er worden op donderdag en vrijdag trainingen verzorgd door Geertje Douna, op zaterdag door Lars Schotanus en op zondagmorgen staan Johan van der Schoot en Sjoerd Kramer voor de groep. Na afloop van de training wordt er gezamenlijk koffie gedronken in de Oranjerie van hotel Tjaarda. Het dorp Oranjewoud ligt midden in de prachtige bossen nabij Heerenveen. Het bosgebied van Oranjewoud heeft, hoewel er hier en daar ook duidelijk de sporen van het productiebos te zien zijn, een vriendelijk, parkachtig karakter, met slingerende paadjes, waterpartijen en veel variatie in bomen, struiken en planten. Het woud is onderverdeeld in een aantal bossen; Reigerbos, Tjaarda ‘s bos en Overtuin. Het Reigerbos heeft een gevarieerde samenstelling. U vindt er zowel loof- als naaldbomen en soms staan er eiken en beuken in mooie lanen. Tjaarda is in deze contreien een bekende naam voor hotel, speeltuin en doolhof. Het tegenover het hotel gelegen bos heet Tjaarda‘s bos. In het bos liggen ook percelen akkers en weilanden. De Overtuin is een parkachtig bos. Oranjewoud is ook de locatie voor de jaarlijkse Seizoensopening, de Nieuwjaarscross en de Nieuwjaarsborrel. Het weer Wolken drijven, verdrijven elkaar Drijven, verdrijven elkaar boven Oranjewoud Ervaring leert dat bijna elke zondagmorgen het niet regent

28

Trainingsgroepen Oranjewoud De groepen onder leiding Van Geertje en Rinze Douna

Donderdaggroep

Geertje zit midden boven op de trap

Vrijdaggroep Links boven Rinze Douna in het rode jack

29

Zaterdaggroep onder leiding van Lars Schotanus

Zondaggroep met trainers Sjoerd Kramer en Johan van der Schoot

30

Wist u dat? Lars Schotanus onze jongste trainer is? Hij ook onze nieuwste trainer is? Zijn oom een sportschool heeft in Leeuwarden? Ex-voorzitter Neeltje Valkhof daar deelneemt aan de fitness? Dit geen toeval is? Lars ook judolessen geeft? De hobby van Lars deelnemen aan Survival Runs is? Hij ook survival training geeft? Hij op zaterdagmorgen met veel enthousiasme les geeft in Oranjewoud? We hopen dat hij dat nog heel lang blijft doen?

31

Onze vrouwelijke trainer Geertje Douna In 1994 heb ik samen met Rinze (mijn man) de opleiding voor leraar skigym gedaan. Daarvoor had ik, na mijn CIOS-opleiding, de cursus Meer Bewegen Voor Ouderen gevolgd. Skigym voor ouderen! Dit leek mij een leuke combinatie en deze combinatie is nog steeds heel leuk. Mijn eerste ski-ervaring was langlaufen in Noorwegen in 1979, samen met Rinze. De jaren daarop alpineskiën in Oostenrijk en vervolgens een aantal jaren naar Zwitserland. In 1984 werd onze dochter Anna geboren en in 1985 en 1987 onze zonen Leo en Martijn. Dus even geen skivakantie! Nadat onze tweeling Krista en Reinier (1988) ruim een jaar was, zijn we voor het eerst met het hele gezin gaan skiën. Samen met een collega hadden we een stacaravan op een camping in het Sauerland. Elke Kerst- en voorjaarsvakantie konden we daar skiën. Na verloop van een aantal jaren gingen we weer naar Oostenrijk en vervolgens naar Frankrijk en Zwitserland. Meestal huurden we dan een appartement of huis. We gingen vaak met meerdere families op pad. Op dit moment weer met z’n tweeën, maar nu als opa en oma. De skigym voor 50+ers is gestart in 1994. Ik begon toen met een groep op de woensdagochtend. Mede dankzij een radio-interview steeg het aantal deelnemers gelijk van 11 naar 27 deelnemers, afkomstig uit heel Friesland. Dus in 1995 een 2e groep gestart op de donderdagochtend. En 2 jaar daarna een 3e groep op de vrijdagochtend. Destijds was de training gericht op de mensen die gingen skiën en langlaufen, dus voorbereiden op de wintersport. Later gingen we ons, naast de skiërs en langlaufers, ook richten op diegenen, die niet naar de sneeuw gingen. Voor wandelaars, maar ook voor mensen, die graag op een gezellige en verantwoorde manier hun conditie wilden verbeteren of op peil wilden houden. In die periode heb ik de cursus sportief wandelen en de cursus body walk gevolgd. Nog veel later, in 2005, heb ik (samen met Johan van der Schoot, Jan Post en Rinze) de cursus Nordic Walking gedaan. Alle deelnemers van de woensdag, donderdag- en vrijdaggroep hebben toen de introductiecursus van 4 lessen gevolgd. Binnen deze groepen zijn er meerdere deelnemers, die iedere week hun Nordic Walking “stokken” meenemen en hierdoor makkelijker mee kunnen doen.

32

De laatste jaren richten we ons, naast de bekende skiimitatieoefeningen en het “hard” lopen, meer op het doen van algemene oefeningen zoals lenigheid, coördinatie en spierversterking. Het doel van de lessen is de oudere (winter)sporter de kans te geven in een eigen leeftijdsgroep zijn of haar vaardigheden te verbeteren of te onderhouden. Mijn oudste deelnemer is 84 jaar en gaat nog steeds naar de wintersport. Een van onze talenten binnen de groep. Dus leeftijd is niet bepalend of je nog mee kunt doen. Wel de fitheid.

Nordic walking in de sneeuw, Geertje met rode muts Het sociale gebeuren is heel belangrijk. Samen trainen, wandelen en sporten in de fraaie bossen van Oranjewoud. Het delen van wel en wee, na de les gezellig koffie drinken, snertloop, Nieuwjaarscross, picknick in het bos (laatste les), uit eten, choco/glühwein bij sneeuw en ijs, Nordic Snow Walking (bij veel sneeuw) enz. Al met al is het iedere donderdag- en vrijdagochtend een positief en gezellig gebeuren. Sinds januari 2014 doen Rinze en ik de vrijdagtraining samen (27 deelnemers). De groep is erg groot en bestaat uit wandelaars en hardlopers. Het is een combinatie van hardlopen en wandelen. De oefeningen doen we weer samen. Op deze manier is er extra individuele aandacht en kan iedereen op zijn of haar niveau bezig zijn. We hopen dat we de komende jaren nog veel sportplezier met elkaar zullen beleven!

33

Seizoensopening Het Sneeuwfitseizoen starten we met een gezamenlijke training in de prachtige bossen van Oranjewoud. Deze training staat in het teken van het weerzien van de trainingsmaatjes van het vorige seizoen en het kennis maken met nieuwe leden. De trainers verzorgen een speelse training, waaraan iedereen mee kan doen. Het maakt niet uit of u binnen of buiten gaat trainen of u een matige of uitstekende conditie heeft, u zult veel plezier beleven aan deze gezamenlijke training. Belangstellenden zijn van harte uitgenodigd. Verslag Seizoensopening september 2011 Al vroeg word ik wakker op zondag ……….Hé, dan is er zeker iets bijzonders aan de hand vandaag. Ja… klopt: “ opening skiseizoen” in Oranjewoud. Een paar keer achter elkaar lukte het me niet er heen te gaan. Nu ga ik wel en ik heb er zin in! Buiten is het nog een wazige lucht, maar het is ook nog vroeg. De weersverwachting is prima, zonnig en mooie temperaturen en dat zal ook waarheid worden. Er is toch al meer verkeer dan ik dacht. Waarschijnlijk door het mooie weer. Als 1 van de eersten rijd ik het parkeerterrein op. Hoe zal het gaan met de belangstelling? Misschien wordt er wel te mooi weer voorspeld. Ik ben benieuwd wie er komen. Zijn er ook mensen van het Bos van Ypey waar ik train? Na het zomerseizoen is het altijd weer leuk die te ontmoeten. De meeste deelnemers blijken toch van de locatie Tjaarda te komen. Van de kant van mijn trainingsgroep is er helaas weinig animo. Al met al zijn we met een man of veertig. Een paar nieuwe dames komen het “proberen”. Lekker ingelopen onder leiding van Sjoerd en op naar het park. Fijn dat Jan Post er toch weer staat. We hadden eigenlijk al een beetje afscheid van hem genomen. Johan van der Schoot is er natuurlijk ook om mede het parcours te organiseren en alles in goede banen te leiden. We verwelkomen ook de nieuwe trainer voor Oranjewoud Lars Schotanus.

34

Het weer is heerlijk om te sporten en met veel plezier werken de groepjes van 4 de verschillende opdrachten af. De oefeningen doen ons waarschijnlijk voor het eerst na de zomer denken aan het waarom het hier eigenlijk voor de meesten gaat namelijk SKIËN! Alleen de temperatuur doet ons er helemaal nog niet aan denken. Kou en sneeuw lijken ver weg. Tegen twaalven zitten we allemaal aan de koffie met appeltaart en slagroom. Een heerlijke traktatie. Een misser voor de thuisblijvers. Het was een zeer geslaagde start van het trainingsseizoen van Skivereniging Fryslân. Organisatie bedankt en tot volgend jaar! Lydia Terpstra.

35

Nieuwjaarscross en borrel In de bossen van Oranjewoud is een cross-parcours uitgezet. De lengte van het parcours is zodanig dat iedere deelnemer de afstand kan lopen die bij hem of haar past. In de bossen van Oranjewoud zijn voor wandelaars diverse gemarkeerde wandelingen uitgezet. Na afloop is er de Nieuwjaarsbijeenkomst in de Oranjerie. Met een glas Glühwein brengen we een toast uit op het nieuwe jaar.

Verslag Nieuwjaarscross 2013 Via de mail van Gerrit de Jong kregen we een uitnodiging voor de Nieuwjaarscross met na afloop koffie met appelgebak. Aangekomen op de parkeerplaats bij Tjaarda bleek dat er sprake was van een grote opkomst. Zo’n 50 leden stonden te trappelen om na hun nieuwjaarswensen de nodige calorieën te verbranden. Rustig inlopend onder leiding van Sjoerd Kramer richting Overtuin! Vanuit de Overtuin startte de door Johan van der Schoot uitgezette route in de vorm van een 8: 1,6 Km in het Tuimelaarsbos en daarna een slingerende route door de Overtuin van 2 kilometer.

De wereld was mooi wit en de temperatuur van rond de -3 graden! Onderweg werden er foto’s gemaakt door Neeltje Valkhof. Als eerste finishte Knilles gevolgd door Ria en als derde kwam Gerrit over de finish. Een aantal onder ons deden de ronde nog een keer! Een andere groep pakte er nog het lusje bij van het Tuimelaarsbos. Daarna rustig uitlopen richting Tjaarda, waar we koffie met appelgebak kregen aan geboden. Nadat iedereen, inclusief trainers, aanwezig was, deed de voorzitter van de Skivereniging Jellie Bazuin een Nieuwjaarsgroet.

36

En na een klein ongemak (vallend dienblad met glazen glühwein) kon het glas worden geheven op een sportief en fit 2013! Al met al een sportief en gezellig geslaagde morgen!

Gretha de Ruiter

37

Snertloop November 2011. De snertloop is er nog steeds en heeft aan glorie niets verloren. Dit gold niet voor de snert. Het alternatief voor de snert was snel gevonden. De snert, roggebrood met spek, gebakken speklapje, brood met kruidenboter maken, dat beide weer een glorieuze eenheid vormen. Locatie vanaf 2011: Oudeschoot, De Drie Pilaren In de nabijgelegen bossen is een aantrekkelijk parcours uitgezet dat bestaat uit een grote en een kleine lus. Hierdoor kan de deelnemer zelf kiezen hoever hij of zij wil lopen. De route is ook geschikt voor wandelaars. Na afloop eten we snert in De Drie Pilaren. Verslag Snertloop november 2011 Op een koude zondagochtend, 20 november 2011, probeerde ik mij warm te fietsen naar het startpunt van de Snertloop bij het Café De Drie Pilaren in Oudeschoot. Omdat dat niet helemaal lukte, was ik erg blij dat het Café al open was en ik even op kon warmen in de (voor)kamer, waar het al snel volliep met mensen, die stonden te trappelen om te gaan lopen.

Henk en Wietske Meibos, de uitbaters van het café, waren even bang dat niet alle mensen zouden komen opdagen, want zij hadden al een afzegging gehad van iemand uit Leeuwarden, die het te mistig vond om de weg op te gaan. Ik weet niet wie het was, maar zeker is, dat die persoon wel wat gemist heeft. Er was toch nog een redelijke opkomst en het werd tijd dat we gingen lopen. Nadat Sjoerd ons de kerk van Oudeschoot een paar keer van alle kanten had laten zien en wij nog twee laatkomers hadden opgepikt, konden we door het tunneltje onder de snelweg door naar het begin van het parcours, dat Johan voor ons had uitgezet. Het was 3,6 km lang en we mochten het zo vaak lopen als we wilden.

38

Ik weet niet meer precies wat ik toen dacht, maar bij mij is het bij een keer rennen en nog een halve ronde uitwandelen gebleven en of ik mijn snert helemaal verdiend heb weet ik dus niet. Onderweg zag ik Jan Meijer driftig foto’s maken (van de voorbij rennende meute), die waarschijnlijk al op de website zijn te bewonderen. Het parcours was goed te belopen en gevarieerd, dus een pluim voor Johan is op zijn plaats.

Hoe iedereen het er van afgebracht heeft weet ik niet, maar het café zat al aardig vol toen ik aanschoof voor de koffie. Na de koffie kregen wij allen een kop erwtensoep ingeschonken, waar je lepel rechtop in bleef staan (echt waar, zie foto). Het was wat je noemt een voedzaam soepje.

Het roggebrood met katenspek smaakte me ook goed en al met al had ik na twee koppen soep zoveel op, dat ik 's avonds geen warm eten meer hoefde te eten. Henk en Wietske waren ook tevreden, er bleken wel 36 mensen te zijn gekomen om van hun snert te genieten. Ik vind deze snertloop voor herhaling vatbaar! Jullie ook? Yonka Slagter

Wist u dat: Snertloop, geen snert loop is, alleen het weer kan snert zijn.

39

Het jongste lid van de vereniging aan het woord Dit verhaal begon reeds 5 jaar geleden, anno 2008. Datum: ma 10-11-2008 15:13 Hallo Elly, ik lees in Wintersport Magazine, dat er een Skivereniging is met activiteiten in Heerenveen. Wil je mij terugbellen op 628285 te Heerenveen? (ps. ik heb de conditie van een krant, ik zit altijd op kantoor) En Elly belde terug. "Ja hoor! Kom langs en train een keer mee. Hartstikke leuk, tot ziens". Om niet opgehelderde redenen duurde 'tot ziens' tot januari 2012 voor ik mij bij een winterloop in het bos van Tjaarda meldde. De Nieuwjaarscross ging van start. Hijgend en puffend als een stoomlocomotief met astma kwam ik na 3,5 kilometer over de finish. De twee mannen met het witte haar en elk een stopwatch in de hand prezen mijn tijd: zeer goede rondetijd hoor! (ha, ha, ha) Ik dacht: ja voor mijn Opa zeker! Dat moet beter. Ik heb mij aangemeld en ben aan de slag gegaan. De looptraining viel mij in het begin niet mee. Ik streefde wel naar verbetering van het lopen, maar een drukke baan door de week in Utrecht en de looptraining op zondag, het resulteerde op zondagmiddag regelmatig in een technische K.O. Ook stond ik de eerste maanden regelmatig bij de drogist voor de blarenpleisters. De rechter binnen voet liep ik tijdens een training steevast open. Een blaar van 4 bij 3cm is niet fijn. Ik vroeg om raad. We zijn Wilbert kwijt. Het kwam in 2012 wel eens voor dat trainer Johan even moest uitblazen op een warm eiland. Op dat moment heeft de club echt mazzel: want of Jan P. laat de groep 10x van de Woutersberg af wedeln, daarbij een serieus gezicht trekkend van "maar wedeln is echt heel gezond hoor". Dit is methode Jan P., de Enige Ware Skitraining. Als Jan B. met de groep aan de slag gaat, zijn de rapen helemaal gaar. De laatste heeft het niet zo op met dat "gehups op de Woutersberg"methode. Jan B. is meer van de duurloop, dus dan doen we 'even' de Mildamster polder of 'even' rondje buitenom...(waar dat ook heen gaat). Voor beide Jannen geldt: je leert wel lopen van ze! Dat heb ik in het begin wel geweten. De eerste keer dat ik met Jan B. mee ging en een mijl op 7 van Tjaarda was, voelde ik na drie kwartier wat kriebelen: de rechtervoet voelde niet goed, schoen uit, ai , ai, sok vochtig... sok uit, Oh nee! Blaar geknapt, de vellen hingen erbij. Shit! Waar is de groep? Oh, daar loopt iemand. Mevrouw, welke richting is Tjaarda en hoe ver

40

ongeveer denkt u? Die kant op? Hoeveel kilometer zei u?! Dan maar voorzichtig lopen. Na enige tijd: wat zie ik nou? De groep komt mij tegemoet! Wauw, ze zijn me gaan zoeken! Jan B. voorop. Ja Wilbert, we misten je. Gerrit is de weg terug gegaan en wij langs deze kant... voelde wel raar: ik was blij ondanks de blaar. Johan, de trainer, adviseerde mij de sportwinkel opnieuw te bezoeken. Daar aangekomen stuurde Veneboer mij naar Joop, de sportpodoloog. Dat schijnt echt een beroep te zijn. Hij legde mijn voetafwikkeling met camera vast en adviseerde mij met een strenge blik: "wat jij doet met die voet, jongen, daar kan die schoen niet tegen! Heeft Veneboer jou dit verkocht? Ongelofelijk..." Afijn, ik terug naar de winkel, nieuwe schoenen met versterkte middenzool gekocht en de speciale sportzooltjes van Joop erin. Ik loop sindsdien met plezier op passende schoenen. De locomotief is gereviseerd: hij loopt inmiddels 10 kilometer per uur en vindt dat nog leuk ook. Zondagochtend training. Mijn vaste training is op zondagochtend. Wat mij trekt aan Oranjewoud? Het is de groep. Leuke, warme, geïnteresseerde mensen, met wie je het goed kunt uithouden. Er wordt veel gelachen, er is aandacht voor elkaar, en de nazit met koffie en koekjes, als je daar bij wilt zijn, is heel gezellig. De Oranjewoud-club kent een hechte en open sfeer, wie mee wil doen is welkom. Daarnaast biedt de groep het jaar rond een weekritme in de training door het fenomeen 'zomerlopers'. Dus tussen einde en start van het winterseizoen blijft een deel van de groep doortrainen. Door aan de zomerloop mee te doen, hoef je niet in de herfst de agenda erbij te pakken om tijd en zin in te plannen voor voldoende voorbereiding op de wintersportreis van maanden later. De wekelijkse training levert een goede basisconditie en met een beetje krachttraining erbij kun je zo een week lang alle dagen op de ski. Ik denk elke week na de training weer: dit is voor herhaling vatbaar! Wilbert Wisman. Tip: Heb je dit stukje als niet-lid onder ogen gekregen, en wil je meedoen? Bel Elly Müller, maar je hoeft niet 4 jaar te wachten.

41

Gedicht SneeuwFit buiten in de bossen Bijpraten, gewoon lekker kletsen Tussendoor een mop Sneeuwfitten zonder mop Is fit zijn zonder sneeuw Warming up en dan begint het Trainen C'est le ton, qui fait la musique Waggelend voortbewegen Roept vragen op bij buitenstaanders Wij weten beter. Het is kruispassen voorwaarts Let op en luister Uitleg en huiver Lijntrekken door de trainer Een slecht teken Vrees is ons deel Doen, doen alsof, let op je houding Kanten is het parool Zonder kantjes er van af te lopen Loopscholing, lopen Een tandje erbij Geen probleem met tandartsen in ons midden Rennen, tempo 1, 2 en 3 Meer soorten tempo's zijn er niet Behalve voor hen, die differentiëren Honderd kniebuigingen, om beurten op één been Stilte, concentratie, stilte Cooling down Einde les Na genieten Koffie, koekjes Après-SneeuwFit Geheimen Après-SneeuwFit geeft ze prijs Voldaan huiswaarts keren is wat rest Jan Post

42

Buitentraining in Tytsjerk, Bos van Ypey Het Bos van Ypey, officieel Park Groot Vijversburg, ligt ten zuiden van Rijksstraatweg N355 van Leeuwarden naar Groningen. Het prachtige park beslaat 15 hectare en is voor het grootste deel in de 19e eeuw aangelegd. Het ontwerp is van Lucas Pieters Roodbaard (1782 - 1851) een Nederlands tuinarchitect.

Op zaterdagmorgen wordt hier getraind onder leiding van Jeroen de Graaf. De groep heeft 22 leden. Eens per maand drinkt men na de training gezamenlijk koffie bij van der Valk in Hurdegaryp.

In februari wordt de Chocoloop georganiseerd. Het prieeltje is dan het middelpunt van het bos, daar wordt de chocolademelk verwarmd en geserveerd met slagroom en ….. Natuurlijk moet er eerst een prestatie worden geleverd in de vorm van een aantal ronden (hard)lopen. Hoe het er toe kan gaan tijdens de Chocoloop leest u in het volgende verslag over de loop in 2011.

43

Verslag Chocoloop in het Bos van Ypey 2011 Windvlagen van 80 km/uur joegen de wolken uiteen, takken braken af en Schiphol kampte met vertraagde vluchten. Maar de deelnemers aan dit wereldberoemde festijn lieten zich niet afschrikken door een beetje wind. Het gerucht ging, dat Lydia Terpstra al om 6 uur s ’morgens in het pikkedonker uit Dokkum was vertrokken met zo’n 1000 liter chocolademelk aan boord plus 20 flessen Beerenburg. Ja, ze wilde beslist op tijd zijn …. lekke band….. overstekend wild….., je weet het maar nooit. Zij had per slot van rekening jaren geleden deze loop bedacht en voelde zich volledig verantwoordelijk. Het was intussen 09.20 uur die ochtend en er hadden zich nog maar een stuk of drie chocolopers gemeld. Wat te doen met al die chocolademelk ……en niet te vergeten de Beerenburg? Was dat toch niet een beetje veel allemaal….? Ze werd er zenuwachtig van.

Afijn, uiteindelijk verzamelden zich gelukkig toch nog zo’n zeventien enthousiastelingen, die de elementen gingen trotseren. Jan Post en Jeroen de Graaf hadden de route in het vertrouwde bos uitgezet, keurig gemarkeerd met pijlen, zodat niemand kon verdwalen. Want het schijnt een keer gebeurd te zijn dat een chocoloper het hele weekend in het bos heeft rondgedoold, tot hij gelukkig de kippenren ontdekte en prompt de weg weer wist! Dit in gedachten houdende besloot Jeroen dan ook om eerst een verkennend proefrondje te draaien met de deelnemers. In het paviljoentje was intussen een opstelling gemaakt van waar het allemaal om ging: de hete chocolademelk met slagroom, heerlijke plakken cake, koffie enz. Het gasstel brandde al en de dampen sloegen uit de pan. Het rook heerlijk en de Beerenburg stond er verleidelijk naast. Zorgvuldig bewaakt door de bediening die, zoals elk jaar, uitgevoerd werd door twee heel vriendelijke dames en die later zichtbaar plezier hadden in het serveren aan bezwete en hijgende atleten/atletes. Maar deze laatsten hadden eerst nog wat voor de boeg! Het traject, dat was uitgezet, besloeg 2.3 km en het was aan een ieder zelf te bepalen hoeveel keer hij dit wou ronden.

44

Jan klokte regelmatig en liep de route af om een bemoedigend woordje tot de zwetende en hijgende deelnemer te spreken. De geroutineerde lopers liepen met gemak (?) drie of vier rondes en de rest vond het prettig om een of twee keer het traject al dravend nog eens te bekijken. Ja, en dan na afloop met zijn allen heerlijk genieten van de traditionele chocolademelk al dan niet met slagroom en/of Beerenburg. Het zou prachtig zijn als volgend jaar nog meer lopers en loopsters aan dit evenement zouden kunnen deelnemen. Ze weten niet wat ze gemist hebben! Al met al een zeer geslaagde ochtend, waarbij een woord van dank op zijn plaats is aan de organisatoren, de beide trainers en de dames van de “ bediening”. Jacob Posthumus

45

Jeroen de Graaf trainer in het bos van Ypey Jeroen is 24 jaar en één van onze jongste trainers en daarom vroeg ik hem hoe hij zo bij onze Skivereniging terecht is gekomen? Eén van onze leden was aan het lessen op de skibaan in Leeuwarden. Toeval wilde, dat de vader van Jeroen daar ook les had. Aan hem werd verteld, dat de Skivereniging een trainer zocht. Misschien is dat wel iets voor mijn zoon, die een sportopleiding heeft gevolgd. Jeroen zelf dacht toen zijn vader het hem vertelde dat het een looptraining betrof. Toen hij ging informeren bij de voorzitster hoorde hij van haar dat het om een training voor skiën ging. “Kom een keer mee trainen met de zomertraining in Oranjewoud en bekijk hoe dat lijkt”. Johan van der Schoot zwaait daar al heel lang de scepter en ziet absoluut kans een prima voorbeeldtraining in elkaar te zetten. Zo kwam Jeroen terecht bij zijn zaterdagmorgengroep in het Bos van Ypey en hij vindt het leuk om te doen. Jeroen heeft natuurlijk wel een link met sporten. Hij heeft de CIOS-opleiding afgerond in 4 jaar. In het 1e jaar werd er algemene theorie gegeven, het 2e jaar deed hij richting fitness en na afronden van het 3e jaar ben je bewegingsleider en na 4 jaar ben je sport en bewegingscoördinator. Na zijn opleiding moest Jeroen jammer genoeg met verdere sportactiviteiten stoppen. Hij speelde topbasketbal. Beide knieën bleken daardoor overbelast en hij mocht 3 jaar lang niet meer springen. Pech - maar dan kun je die sport wel vergeten. Gelukkig hoef je niet altijd te wanhopen, want tot zijn grote vreugde is hij sinds een week of 6 weer op basketbaltraining. Wedstrijden spelen is er nog niet bij. Misschien in de toekomst recreatief spelen. Behalve de interesse voor de wedstrijden in de M.B.A.( basketbal ) staat voetbalclub Cambuur nu het in de Eredivisie speelt ook in de picture. Straks in februari zijn de Olympische spelen in Sotsji. Waar ga je beslist naar kijken? Naar snowboarden en freestyle skiën. Schaatsen interesseert me niet zo. Er wordt vaak op vreemde tijden uitgezonden en ik ga er geen slaap voor missen. Het belang van skitraining kan hij onderstrepen. Vooral spierversterkende oefeningen zijn belangrijk en het is uitstekend voor je vitaliteit; zeker voor mensen, die helemaal niet aan sport doen. Heeft hij een idee waarom er steeds minder enthousiasme is voor de skitraining? De jeugd zit veel op teamsporten, die ook vaak op zaterdagmorgen zijn. Hardlopen staat volop in de belangstelling en zaterdag- of zondagmorgen is voor veel mensen ook een uitslaapmorgen.

46

Je traint een groep met nogal oudere deelnemers. Is dat ook lastig? “Eigenlijk niet. Wel realiseer ik me, nadat er tijdens een training iemand een beroerte kreeg, dat er eerder iets met ouderen gebeuren kan en dat jij het bent, die op zo’n moment moet handelen” zegt Jeroen. Op de herhalingscursus E.H.B.O. werd dat nog eens onderstreept. Jeroen gaat graag op een snowboard de berg af. Hij zou dit elk jaar willen doen, maar dat zit er op het moment niet in. Hij ging voor het eerst naar de sneeuw toen hij 4 jaar oud was en later naar Neukirchen met zijn klasgenoten toen hij ca. 15 jaar oud was. Op zijn 16e ging hij samen met zijn vader een weekendje naar Winterberg. Les had hij van een vrind op “Zoetermeerpiste” gehad. Op zijn 17e werd het La Joue du Loup en met zijn 18e Val Thorens, daarna volgde twee maal Trois Vallées Het heden betekent voor Jeroen studie HRM (Human Resource Management). Hij zit in het 4e tevens laatste jaar hiervan en hoopt een stageplek te bemachtigen. De studie biedt heel veel mogelijkheden en Jeroen hoopt dat zijn toekomstige baan ook in de sportieve sfeer zal liggen. Toen hij aan deze studie begon, was er volop kans om na slagen een baan te vinden. De kans bedroeg wel 80% en is nu helaas gereduceerd tot 20%.Naast de training in het bos geeft hij 4 ½ uur fitness les per week en hij werkt 5 uur bij zijn vader in de slagerij. Jeroen heeft een aantal hobby’s en ze liggen niet alleen op sportief terrein. Hij speelt elektrische en akoestische gitaar en heeft sinds 1½ jaar les op die instrumenten. In de zomer gaat hij skeeleren, mountainbiken en zeker ook windsurfen. “Mooie” herinneringen heeft hij ook. Hij werd gefopt door de groep. Tijdens de 2e training, die hij gaf, liepen 2 groepen elk van een andere kant komend naar elkaar toe. Opeens was er een hele groep weg, de bekende grot in. Jeroen was hiermee nog niet bekend. Grote hilariteit natuurlijk toen ze weer tevoorschijn kwamen.

47

Een fors litteken op zijn kin herinnert hem aan een Freestyle route in Frankrijk. Wat de toekomst betreft. Jeroen hoopt natuurlijk dat hij werk zal vinden in de sfeer die bij hem en zijn opleiding past. Hij blijft zolang hij in Leeuwarden woont en geen fulltime baan van 40 uur heeft zeker trouw aan de zaterdagmorgentraining. Gelukkig maar!!

Jeroen thuis en Jeroen als SneeuwFit-trainer in het Bos van Ypey

48

49

Stanialoop

De eerste Stanialoop is 29 maart 2003. Uitstapjes naar Griekenland en Turkije zijn binnen loopbereik. De Stanialoop brengt voor de buitensneeuwfitters gemengde gevoelens met zich mee. Enerzijds vertolkt hij het einde van een seizoen - het sneeuwfitten is al weer afgelopen - en anderzijds kunnen de sporters nog eenmaal alles uit de kast halen, wat er tijdens de trainingen door de trainers met zorg en toewijding in is gestopt. Elke sneeuwfitter heeft zo zijn of haar eigen voorkeur. Wat vaststaat is, dat het seizoen wordt afgesloten. Einde seizoen, alvast leve het nieuwe seizoen. De historie van de Stanialoop dateert overigens niet uit zo'n ver verleden. Hij werd in 2003 op initiatief van Sjoerdtje gestart. De leden van Skivereniging Fryslân deelgenoot maken van sportieve activiteiten op de paden door het fraaie door Roodbaard ontworpen Staniapark en op de paden door het lommerrijke gebied daarbuiten, dát was de inzet van haar plan met als slagroom op de taart: koffiedrinken in Brasserie Stania State. Het uitzetten van het parcours is elk jaar een terugkerend ritueel. De eerste keer deed dit bij wandelaars uit de buurt soms enige verbazing opwellen. De man, die met Sjoerdtje in het bos liep, kenden ze immers niet. Maar wat hadden die twee een gek wieltje bij zich. Het leek wel of ze de paden aan het meten waren ... De volgende keren was de verbazing verdwenen. Het is inmiddels heel gewoon, dat Sjoerdtje eind maart niet met haar Foeke in het bos is te zien, maar met de trainer om samen met hem de route voor de Stanialoop uit te zetten. Onderweg wordt nauwkeurig bijgehouden waar welke pijl - linksaf, rechtsaf of rechtdoor - op de dag van de loop gebruikt moet worden. Zo kunnen de pijlen van te voren al op volgorde worden gelegd. Het parcours begint en eindigt in het Staniapark.

50

Op de dag dat de loop wordt gehouden en nadat een ieder is gefinisht, staat er in Stania State een welverdiend kopje koffie met appeltaart klaar, aangeboden door het bestuur. Daar gaat op de dag suprême overigens nog wel het een en ander aan vooraf, want in alle vroegte wordt de uitgezette route gemarkeerd; vroeger met pijlen aan de bomen, tegenwoordig ook met ringen in vrolijke kleuren. De bewegwijzering moet natuurlijk duidelijk en op afstand zichtbaar zijn. Verdwalen van deelnemers dient immers vermeden te worden. En toch is het één keer gebeurd: een eenzame loper, een twijfelende loper, waar ben je... Hoe kom je terug naar Stania State, wordt nu de eerste opdracht. Een snelle tijd of een PR zit er niet meer in. Een herkansing komt pas een jaar later. Verwarring in de bovenkamer maakt het vinden van de weg terug er niet gemakkelijker op. De achterblijvers zoeken, zoeken en zij zullen vinden. Maar niet heus. De voorzitter was daardoor uit haar doen. Voelde zij zich verantwoordelijk of was zij betrokken of beide? Gelukkig kwam de verdwaalde na enige tijd afgemat aan. De koffie met appeltaart en slagroom zal hem/haar na uitvoerig te hebben uitgelegd wat de oorzaak van dit ongemak was, hopelijk goed hebben gesmaakt. Wel was het vreemd, dat er volgens de verdwaalde onderweg geen pijlen aan bomen langs de paden te zien zouden zijn. De oorzaak was wellicht dat hij/zij een pijl over het hoofd had gezien. De voorzitter, inmiddels weer terug in haar goede doen, kon het seizoen afsluiten en een ieder een goede zomer toewensen. Daarnaast sprak ze de hoop uit een ieder graag met de start van het nieuwe seizoen in goede gezondheid terug te zien. Sjoerdtje Mulder en trainer b.d.

Pijlen, volgers. Geen pijlen, geen volgers. Verdwaald.

51

Interview met ons oudste lid Aad Riemers Aad Riemers was één van de eerste leden van Skivereniging Fryslân. Hij kwam in 1974 uit Zwijndrecht naar Friesland. Hij werkte bij het Hoger Technisch Beroepsonderwijs in Rotterdam en kwam met zijn gezin naar Goutum, waar hij directeur werd van het Nederlands Genootschap tot Opleiding van leraren voor het Beroepsonderwijs (NGOLB) te Leeuwarden. Aad was een groot sportliefhebber. Hij tenniste, speelde waterpolo, korf- en voetbal. Eenmaal in Friesland kon schaatsen op rondrijders echt niet meer en werden er al snel hoge noren aangeschaft. Niet schaatsen maar skiën werd echter zijn grootste hobby en liefhebberij. Ze oefenden en beoefenden het skiën destijds in Duinrell op een baan van dennennaalden. De ouderen onder de lezers kennen dat principe ook nog wel. Liever niet vallen! Op zeer jonge leeftijd gingen zijn kinderen al mee de skibaan op. Jong geleerd is altijd nog oud gedaan. Eenmaal gesetteld wilde Aad graag weer gaan trainen, maar tot zijn verbazing was er geen afdeling van de Nederlandse Ski Vereniging. Wilde je trainen dan moest je toch echt wel naar Groningen. Gelukkig werd er in 1974 in Friesland een tak van de Nederlandse Skivereniging opgericht waar zijn goede vriend Dick Monsma een groot aandeel in had. Er verscheen een advertentie in de krant: Skitraining in Oranjewoud. Aad en zijn vrouw reageerden onmiddellijk en werden lid van een 25 koppige groep, die in Heerenveen in het welbekende bos van start ging. Enthousiast werd er getraind en de groep die bijzonder hecht werd, ging na afloop steevast koffiedrinken in restaurant Tjaarda. In 1978 ging men voor het eerst daadwerkelijk met elkaar wintersporten en wel in Oostenrijk naar Brixen im Thale. De reis werd georganiseerd door de Nederlandse Ski Vereniging, die toen algemeen als expert op dat gebied gold. Verder maakte de groep uitstapjes met elkaar van wadlopen tot skûtsjesilen. Aad en zijn vrouw wisten toen nog niet dat ze daar zo vaak zouden skiën en dat Brixen altijd een belangrijke plaats zou innemen in hun leven. Ze hadden namelijk het idee opgevat om een appartement of huis in een skigebied te kopen Ze skieden wel in Lech keken daar rond en ook in Seefeld werd er gezocht. Een goede vriend zei: “kom toch liever naar Oostenrijk daar zijn best mogelijkheden en kijk eens rond in Brixen”. Daar werd gebouwd en er was nog een dubbel appartement ter beschikking. Met aanpassingen werd het tot 1 grotere woning

52

omgevormd en werd een 2e thuis. In de winterperiode gingen Aad en familie daar op vakantie en ook wel in de herfstvakantie, maar dan werd er geskied op de gletsjer van Kaprun. Later eenmaal met pensioen (57 jaren jong) werd de reis naar hun vakantieoord meermaals ondernomen en Aad verbleef er dan ook menig jaar van december tot en met april. In het begin werden er ski’s gehuurd, maar al snel was het aantrekkelijker eigen ski’s te hebben. Rossignol werd zijn favoriete merk. De bergen van Frankrijk, Zwitserland en Italië werden op sneeuwechtheid getest door deze grote skiliefhebber en zijn vrouw. Nadat de Skivereniging in Heerenveen flink gegroeid was, werd er tot uitbreiding besloten in het Bos van Ypey in Zwartewegsend. Dit was de trainingsplek van de Friese politie en daar trainde Dick Monsma. De sportinstructeur daar was Johan Robijn en die werd benaderd om de Skitraining op die mooie locatie te geven. Dat gebeurde ook. Aad is daar altijd trouw blijven trainen tot boven de 80 en werd daarmee het oudste actieve lid. Hij stopte pas met skiën toen hij in 2010 het advies van zijn huisarts kreeg, dat het nu mooi geweest was. Hij was toen 83 jaar. Aad je was een fantastisch voorbeeld voor je medesporters in het Bos van Ypey. Heel graag willen en wilden we de training ook zo lang volhouden en nog actief zijn op sportief gebied. Nu is de tijd van actief sporten gestopt. Aad is inmiddels 86 jaar en dat is een respectabele leeftijd. Het is meer de tijd voor herinneringen en hij bewaart de mooiste beslist aan het skiën. Met een groep lessen en samen tochten maken op het hoogste niveau. Op de vraag of hij nog wel eens van skiën droomt, want geloof me hij was een echte kei in die sport, was zijn antwoord “Sporadisch”. Hij hoopt, dat Skivereniging Fryslân nog lang zal blijven bestaan, maar mocht het niet zo zijn, gezien het sterk teruglopend aantal leden, dan is het toch heel mooi dat dit 40 jarig jubileum gevierd wordt.

53

Buitentraining Sparjebird Hemrik Sparjebird (Fries: Sparjeburd) is een buurtschap in de Friese gemeente Opsterland en behoort tot het dorpsgebied van Hemrik. Sparjebird is ook de naam van bosgebied ten oosten van Hemrik. De training is op zaterdagmorgen om 10.00 uur onder leiding van Sjoerd Kramer. Omdat hier geen restaurant in de buurt is voor de koffie na de training, wordt de catering door de groep verzorgd.

De groep in Hemrik Kerstloop In het bos van Sparjebird is een leuke route uitgezet van ongeveer 1200 meter. Als warming-up verkennen we de route onder leiding van de trainer. Daarna kunnen de deelnemers het parcours zo vaak lopen als ze kunnen en willen. Natuurlijk zijn wandelaars hier ook welkom. Neem warme kleding mee, want na afloop verzorgen de vaste leden van de Hemrik de koffie op de parkeerplaats. En het blijft echt niet bij koffie alleen.

54

Aanloop naar de Kerstdagen 2011 Ja, als je even niet oplet is de periode van de buitentraining alweer bijna op de helft en staan de Kerstdagen weer voor de deur. Zo ook de jaarlijkse kerstloop in de Hemrik. In de voorloop van die week had het al aardig geregend en volgens de weersverwachtingen zou het die zaterdag ook niet droog blijven. Maar als je ervaring hebt als kernploeg lid van de Hemrik dan weet je gewoon dat er zaterdag tussen 10 en 12 altijd een droge periode is, dus vol goede moed op naar de Hemrik. Daar aangekomen leek het toch een beetje crisis. Want wat was het geval, geen sneeuw! Alle voorgaande jaren, had het organiserend comité gezorgd voor een dik pak sneeuw. Het is tenslotte een SneeuwFit event. Ik kan mij nog twee jaar geleden herinneren dat de bestelling iets verkeerd was (uit)gevallen. Op de bestelling stonden cm’s maar er werden inches gebracht. Gelukkig was de gemeente gewillig en bracht een shovel uitkomst, zodat iedereen toch kon parkeren. De kerstloop is toen een heel gezellige kerstwandeling door de diepe sneeuw geworden.

Hoe anders was het dit jaar. Bestelling was kennelijk niet doorgekomen. Het leek wel een herfstloop en omdat het zo geregend had werden de paden moeilijk begaanbaar. De vele onverteerde bladeren, die op paden liggen maken dat je soms spontaan de binding met de ondergrond verliest.

55

Het loop-bosje is helaas niet zo groot en uitwijk mogelijkheden zijn daardoor beperkt. Maar ja, dan is er onze super coach, in de belichaming van Sjoerd. Die heeft een talent om altijd een droog en veilig parcours uit te zetten. Zo ook deze dag. Samen met Wim had Sjoerd een route uitgezet!

Nu meende ik, dat ik alle paden, in de meest willekeurige volgorde al eens had gehad, maar deze routering was weer compleet nieuw voor mij. Goed dat er aanwijzingen waren, nee geen tomtom, maar een SjoerdSjoerd of WimWim met duidelijke pijlen. Dat je toch moest blijven opletten bij het lopen, vanwege de bladrijke gladde ondergrond, werd ook duidelijk gemaakt, het waren ‘zwarte’ pijlen. Een zwarte piste! Geen sneeuw dus, maar ook geen regen! Het was zaterdag na 10 uur! Iedereen ging, sommigen goed ‘gemutst’, aan de loop om later op de meet de tijd te vernemen en een persoonlijke attentie van Sjoerd in ontvangst te nemen. Na het lopen werden diverse tafeltjes uit de auto’s gehaald, waarop naast koffie, banketstaven ook hapjes, drankjes en Glühwein werden uitgestald. Het bosje in de Hemrik mag dan ‘Sparjebird’ heten, wat misschien deze tijd van economische onzekerheden onderstreept, maar deze voedselbank was goed gevuld. Is de sneeuw dit keer dan de grote afwezige en ook al sta je niet in de skibindingen op de piste, het werd weer erg gezellig na afloop en dat onderstreept maar weer eens dat het fijn is, dat je een binding met zo’n vereniging hebt. Namens de kernploeg Hemrik wens ik iedereen een voorspoedig en gezond 2012. Henry Kuipers

56

Trainer Sjoerd Kramer aan het woord In het jaar 2002 is mijn echte carrière als sneeuwfitdocent begonnen. Toen er leraren vertrokken, ik was ongeveer 20 jaar lid, ben ik benaderd door het bestuur om officieel les te geven. Voor die tijd was ik met dispensatie van Nederlandse Ski Vereniging al in functie. Ik was al bezig met de zomertraining met Ypey- lopers en zo rol je er in. Door het tekort aan sneeuwfitdocenten heeft het toenmalig bestuur van de Skivereniging Fryslân ons, ik, Annie, Johan van der Schoot en Jan Post gevraagd om de cursus SneeuwFit van de Nederlandse Skivereniging te volgen. Dit ging niet het ene oor in en het andere weer uit: wij gingen de opleiding tot sneeuwfitdocent volgen. Weekenden in Zeist, examens, stages, oefeningen bedenken, doceren werden ons deel. Na het behalen van drie certificaten en een scriptie, die door een rijks gecommitteerde werd beoordeeld en goed bevonden, konden we als gediplomeerd docent SneeuwFit het geleerde in praktijk brengen. Het geleerde in de praktijk brengen is voor mij een uitdaging. Een uitdaging, die in een enthousiaste groep niet zwaar valt. Integendeel het stimuleert me om voor elke cursist op haar/zijn niveau gerichte oefeningen te bedenken met als doel, dat elke cursist aan het einde van het seizoen een goede conditie, een goede skihouding heeft, wat het genot van een wintersportvakantie, minder of in het geheel geen spier pijn, verhoogt. Voor een weekje wintersport heb je toch wel wat conditie nodig wil je wat prettig skiën. Het leuke is de response van de cursisten, dat ze tijdens de wintersportvakantie weinig problemen met spierpijn hebben gehad. Daar doe je het voor. Aan het lesgeven gaat een voorbereiding vooraf. De volgende les moet een voortzetting zijn van de voorafgaande lessen. In de lessen moet een opbouw zitten. Alle vormen van training, die de cursisten op het door mij gewenste niveau moeten brengen, waarbij rekening gehouden moet worden met het niveau van de cursisten. Zo moet over elke oefening nagedacht worden welke differentiatie mogelijkheden er zijn en toegepast kunnen worden. Je bent met de voorbereiding nog al even bezig. De wintersport, met de voorkeur in Oostenrijk, vanwege de gezelligheid, stond voor ons elk jaar weer op het programma. Onze bestemming is het dorp Hinterstoder, waar we 30 jaar te gast waren en ereburgers zijn geworden met oorkonde en toespraak van de burgemeester. Kinderen en kleinkinderen komen er nog graag net als wij met Kerst en Pasen. We hebben ook een uitstapje naar Andorra gemaakt, niet goed bevallen.

57

Gezelligheid ontbreekt en niet te vergeten de afstand, meer kilometers. De langere rijtijd, gaat ten koste van de tijd op de latten. Andorra staat niet meer op mijn lijstje van skioorden. Wij zijn begonnen met langlaufen. Is ook leuk hoor. Veel met vrienden, kinderen en kleinkinderen geskied. Wij hebben altijd geskied, maar sinds de operatie niet meer. Mijn vriendin heeft het geprobeerd, maar geen succes. Zij zoekt liever de warmte van Frankrijk, Gran Canaria op. Ik mis het skiën wel, maar verandering van spijs doet ook eten. Het smaakt ook nog goed. De herinneringen, zien hoe de kleinkinderen zich hebben ontwikkeld in die jaren, blijven. Opmerkingen als "opa weet een leuk weggetje dat kun je ook wel" blijven. Ben nu (2013) nog 68 jaar. In januari hoop ik 69 jaar te worden. Naast het lesgeven ben ik druk met het huishouden en de tuin. Het werken, vooral het contact met mensen mis ik erg. Gelukkig is daarvoor de zaterdag in Hemrik en de zondag in Oranjewoud. Dit maakt het verzorgen van de trainingen leuk. Ik hoop het nog wel even vol te houden. Groetjes Sjoerd Kramer

58

Het artikel “Fit naar de sneeuw” is overgenomen uit de Leeuwarder Courant van 16 november 2002

59

60

61

Neven effecten van SneeuwFit Waartoe SneeuwFit trainingen kunnen leiden. Het zijn de marathons, die de trainingen een extra dimensie geven. Hulde aan de marathonneurs. Hulde voor jullie topprestatie, het volbrengen van een marathon. Jullie hebben er veel voor moeten doen en er veel voor moeten laten. De verhalen over de marathon van New York hebben jullie aangemoedigd en uitgedaagd en geïnspireerd. De oude Grieken wisten het al: een gezonde geest in een gezond lichaam. of is het: verstand op nul en de blik op oneindig? of geestelijke ontspanning door lichamelijke inspanning? Hoe het ook zij. Het vooruitzicht, het uit lopen van een marathon, hield jullie stevig overeind en hoe! Trainen en nog eens trainen. Vooral niet verzaken. Jullie werden er deel van. Straten, wegen, paden, Weiden, sloten, plassen. Jullie werden er deel van. Wind, zon, regen, Geraas van het verkeer Jullie werden er deel van. Inspanning, hartfrequentie, verzuring, Schema’s en veel drinken. Kilometer, na kilometer. Jullie werden er deel van. New York, Staten Eiland, 5 bruggen, Central Park, de finish. Jullie werden er deel van. Na de finish, het genot, de marathon te hebben volbracht. Alle ontberingen vergeten. Het maakt jullie trots. Een trots om met anderen te delen. Jullie waren er deel van.

62

Wie waren het? Simon Andringa Klaas Muller Jurjen Stellingwerf Edzard Oldenziel Wim van Oosten Berend Oosterveld Jan Post Eddie van der Wal Allen zijn door hun mede SneeuwFitters gehuldigd door het opspelden van medailles en het ten gehore brengen van het Wilhelmus.

Klaas en Simon

Jan en Berend

Wim

Jurjen

Eddie

Edzard met de handen omhoog

63

Binnentraining Leeuwarden In Leeuwarden wordt op maandag- en dinsdagavond getraind in de sportzaal van O.S.G. Piter Jelles aan de dokter Botkeweg 3. Onder leiding van Johan van der Schoot en op vrolijke muziek werkt u hier, net als buiten, aan uw conditie, spierkracht en coördinatie.

Gezelligheid is belangrijk voor de leden van de binnentraining, dat blijkt uit de gezamenlijke “nazit” en het diner ter afsluiting van het seizoen.

64

Interview met Johan van der Schoot Sinds 1978 ben ik lid van de Skivereniging en ging in de kerstvakantie van dat jaar voor het eerst skiën. De jaren daarvoor hield ik mij in de kerstvakantie enthousiast bezig met mijn leerlingen, die deelnamen aan het Kersthandbaltoernooi van de basisscholen. Ik organiseerde het, maar dat jaar was het toernooi op verzoek van de schooldirecties net afgeschaft. Mijn vrouw was toen al ervaringsdeskundige en daarom ging ik op skigym in de zaal bij Theo Kersten in de hts. Ook nam ik 10 lessen op de borstelbaan bij Wezeperbrug bij Dora uit Maurach, opdat ik mijn vrouw wat zou kunnen bijhouden, wat niet lukte. Tot mijn ontsteltenis werd zij bij het voorskiën in Saalbach ingedeeld in de Renngruppe en ik bij een lagere categorie bij de oude Walther. Enfin, we konden na de après-ski in elk geval onze verschillende ervaringen en belevenissen met elkaar delen. De tweede week ging het samen heerlijk in de sneeuw. Ik was gevallen voor de wintersport en volgde het seizoen daarop zowel de binnen- als buitentraining. Het was eind jaren 80 dat ik me op een zondag aansloot bij een klein groepje zomerlopers van Dick Monsma en nog een paar anderen. We gaven om de beurt les. Na een tijdje deed ik dat lesgeven steeds vaker. Volgens mijn archief ben ik april 1990 voor het eerst met de enthousiastelingen van de wintergroep de hele zomer doorgegaan. De lesstof haalde ik uit atletiekboekjes over lopen en putte uit de ervaringen van de wintertrainingen. In latere jaren verving ik op verzoek wel eens een vaste leerkracht en draaide zelfs een heel seizoen in Ypey. Het was altijd weer fijn om de mensen enthousiast mee te zien doen aan de diverse oefeningen, iedereen was altijd weer positief en dat maakt je zelf ook nog enthousiaster. Zo rond 2000 werd het steeds moeilijker voor de Skivereniging leraren te vinden voor de trainingen. Om problemen in de toekomst te voorkomen gingen Sjoerd en Annie Kramer, Jan Post en ik de opleiding Skigymnastiek doen. In november 2002 hebben we het officiële diploma gehaald en zijn we bevoegd trainer. Mijn motivatie voor de trainingen haal ik uit mezelf, sportles geven aan mijn leerlingen vroeger en nu aan volwassenen is heel leuk. Daarnaast krijg ik altijd positieve en enthousiaste reacties van de cursisten, van wie ik de meesten al jaren ken. Je krijgt een band met ze

65

De lessen in de zaal duren een uur, maar daar aan vooraf heb ik nog 20 minuten nodig om alles klaar te zetten. ‘s Middags bereid ik thuis de les voor en zoek de muziek uit voor bij de oefeningen. De buitenlessen duren zo’n 75 minuten, ik hecht aan een langere warming up voor onze groep. Trainen voor je skivakantie vind ik zinvol, omdat je daarmee je conditie vergroot, de spieren van je lichaam traint: armen, buik, rug, benen ter voorbereiding op je spiergebruik bij het skiën. Dit alles onder het kopje concentratie, lenigheid, uithoudingsvermogen, snelheid en kracht. Deze aspecten komen bij de trainingen aan de orde. Het is leuk om dat allemaal met elkaar in groepsverband te doen en ook om ervaringen uit te wisselen over skigebieden, materiaal enz. Iedereen doet op zijn eigen niveau mee, het deelnemen is geen wedstrijd en je luistert naar je eigen lichaam. Door een goede voorbereiding door de SneeuwFit training verklein je de kans op blessures en begin je fitter aan de skivakantie. Response van de leden krijg ik na de lessen en van zij die van de wintersport terugkomen: Johan, het ging heel goed, ik heb helemaal geen spierpijn gehad enz. Plagend zeg ik dan wel eens: Je hebt zeker vaak aangestoken voor Apfelstrudel of een “gele jongen” of iets sterkers. De mooiste response krijg ik altijd na de laatste les als ze zeggen dat ze weer terugkomen in het nieuwe seizoen en of ik er dan weer ben. Naast de training speelt ook het sociale aspect een niet onbelangrijke rol, gezellig nazitten in de zaal met Nieuwjaar en de afsluitings les, bij Tjaarda na de buitentrainingen, afsluitingsdiner, enz. Johan privé: Ik ben nog steeds actief skiër, daarnaast loop ik 2 ochtenden in de recreantengroep van Lionitas en ben daar vrijwilliger en jureer/help bij wedstrijden. Ook ben ik verkeersregelaar en breng clubbladen rond. Ik ben trouw aan mijn ski’s en volg de ontwikkelingen rond het materiaal. Ik ben een recreatieve skiër, het plezier en de veiligheid staan voorop. Vroeger ging ik naar Val Gardena, daarna meestal Kirchberg, waar mijn zoon vanaf zijn 4e jaar skiles heeft gevolgd tot zijn 17e. We gingen dan in de kerstvakanties, daar was ik aan gebonden door het onderwijs. Diverse paasvakanties heb ik doorgebracht in Sölden, Zillertal en, Bellwald. Oostenrijk is mijn favoriete land, gemakkelijk te bereiken, zeker Kirchberg, dat ik goed ken en waar ik vaak bekenden tref.

66

Ik ski met mijn vrouw met Kerst, er is dan geen training en soms komt onze zoon over, die daarnaast ook nog met studievrienden later in het seizoen elders gaat skiën. In Kirchberg skiën we ook met vrienden.

Hoe oud ik ben? Ik dateer van 5 januari 1942, dus reken maar uit. Ik ben al een tijd met pensioen en verveel me nooit, ik ben een beweeglijk type, hou van buiten zijn en af en toe een verre reis maken. Mijn werk met de kinderen mis ik niet, ik heb er leuke “oude(re)’’ voor in de plaats gekregen aan wie ik graag les geef en samen altijd weer enthousiast mee beweeg: je bent zo oud als je je voelt! Het les geven vind ik erg leuk en ik zeg wel tegen de cursisten dat zolang zij komen ik er ook zal zijn, bij leven en welzijn. Zelf bekijk ik het van jaar tot jaar.

67

Achter het scherm SneeuwFit Het is de avond vooraf gaand aan een binnentraining op een locatie ergens in Friesland. De les wordt voorbereid. Voor het maken van een les volgt de trainer een vast patroon. Eerst vaststellen wat de kern van de les wordt. Het wordt de vierde les. Een conditietraining (zie uitvoeringsschema) staat op het programma. De les wordt volledig gedocumenteerd.

Gedurende het seizoen wordt de les herhaald met het verschil, dat de intensiteit toeneemt. De duur en de intensiteit worden vast gesteld. Passende muziek wordt geselecteerd, waarbij de duur van de muziek langer moet zijn dan de duur van de conditie test. Altijd rekening houden met uitloop.

68

De oefeningen van de warming-up worden afgestemd op de conditietraining. Voorafgaand aan de conditietest worden ski-imitaties en oefeningen uit de voorafgaande les herhaald. De cursisten zijn bekend met de oefeningen en kunnen deze dan ook zonder al te veel inspanning uit voeren. Op deze wijze zijn de cursisten goed geprepareerd voor de hoofdkern, de conditietest. Het parcours is zo ingericht, dat telkens opnieuw moet worden aangezet. De aanzet wordt gevolgd door lopen op een valmat, sprongen van mat tot mat en sprongen over banken. Dit vergt de nodige inspanning van de cursisten en dat is de bedoeling. De trainer onderstreept dit in gedachten "beter hier pijn dan op de piste". De cursisten worden uitgenodigd op eigen tempo te lopen, maar wel proberen vol te houden en zoveel mogelijk rondjes te lopen. De muziek inspireert en nodigt uit. Enkele minuten (3 minuten) na het einde van de test wordt de hartslag opgenomen. Na nog eens drie minuten later wordt wederom de hartslag opgenomen. Hoe lager de laatst gemeten hartslag t.o.v. de eerste meting is, hoe sneller de cursist is hersteld van de inspanning. Dit is een globale maat voor de conditie van de cursist. De hartslagen van elke cursist worden vastgelegd, zodat de cursisten na afloop van de cursus geïnformeerd kunnen worden over hun conditie. De trainer houdt deze gegevens over meerdere jaren vast. De les wordt afgesloten met cooling-down oefeningen. De trainer hoopt, dat de cursisten de les zullen waarderen, dan is de voorbereiding niet voor niets geweest. De volgende les zal hij navraag doen om te vernemen of de hoop werkelijkheid is geworden. Zeker input, uitspraken van de cursisten, voor de volgende lessen, want Skivereniging Fryslân wenst tevreden klanten te hebben.

69

Interview met oud trainer Henk Volbeda De Skivereniging Fryslân bestaat volgend jaar 40 jaar en dat gaan we vieren! Henk als eerste wil ik je wat vragen over het vak trainer. Ben je eigenlijk nog trainer Henk? Nee, straks in november is het 3 jaar geleden dat ik gestopt ben met les geven. Ik ben dus met pensioen. Ik geef nog wel kaatstraining aan een damesgroepje en dat doe ik met veel plezier. In het Bos van Ypey heb ik trainingen gegeven van 1995 tot 2003, slechts 1 jaar heb ik verstek moeten laten gaan.

Wat was je beroep? Ik was gymleraar aan het A.O.C. in Leeuwarden. De laatste jaren op school begeleidde ik ook leerlingen op MBO niveau. Ik werkte 4 dagen en later nog maar 3. Je bent lang trainer geweest Henk. Waar haalde je de motivatie steeds weer vandaan? Voor zover ik je meegemaakt heb, ben je altijd enthousiast en positief bezig geweest. Mijn aard is optimistisch en stimulerend. Je hebt een leuke groep en je gaat met plezier training geven en het is dan niet moeilijk om dat vol te houden.

70

Hoeveel tijd nam of het lesgeven totaal in beslag en heb je zowel binnen- als buiten training gegeven. Ik was 2 uur met de training bezig en voor binnen was ik invaller. Ik was met de gymnastieklessen al binnen en daarom op zaterdag veel liever lekker buiten. Hoe belangrijk vind jij training voor een skivakantie? Geef daar eens je mening over en heb je ook wel eens response gehad van de leden over jouw lessen. Nog steeds vind ik training super belangrijk en ik sta ik er compleet achter, dat het prima is om voor het skiën te gaan trainen. Je moet er lichamelijk klaar voor zijn. Je bovenbenen sterk en ook een goed spierkorset is belangrijk. Ik denk wel, dat er eens gezegd is, dat die goede conditie plezierig was bij het skiën en weinig spierpijn eveneens. Waar volgde je je opleiding Henk? De kennis voor lesgeven heb ik opgedaan op de Academie voor lichamelijke Opvoeding in Groningen. Ik neem aan dat je zelf graag skiet. Ben je nog steeds actief? En ben je trouw aan je merk ski's of houd je ervan steeds de nieuwste types te proberen? Ja, ik ga graag naar de sneeuw. Meestal twee maal per jaar samen met mijn vrouw Hinke. De 1e keer dat ik ging zat ik nog op de PABO. Ik werd gevraagd mee te gaan skiën. In 1995 ging ik met een klas van A.O.C. uit Drachten en de liefde voor de sport is gebleven. Ik ga nog steeds op mijn eigen carve ski’s en heb die al weer een jaar of zes. Ik verander niet zo gauw. Na mijn heupoperatie van twee en een half jaar terug was het enorm wennen. Toen er weer geschaatst kon worden, kon ik me gewoon niet voorstellen, dat ik toch echt drie keer een Elfstedentocht heb uitgereden. Wat is je favoriete land om te wintersporten Henk? Beslist Oostenrijk en dan naar het Vorarlgebergte, Damüls. Dit is nog altijd een mooi klein gebiedje waar je de kinderen vrij kon laten gaan en lekker sneeuwzeker ook en het is niet te ver rijden. Ideaal voor heel veel jaren. Heel af en toe gaan we ergens anders heen. Ga je met vrienden skiën of met vrouw en kinderen? Samen met mijn vrouw, met vrienden, later met onze kinderen en nu volgend jaar weer met kinderen en kleinkinderen. Dat is mooi drie generaties. Ben je nog actief sporter Henk? We wandelen veel en boven hebben we ons eigen trainingscentrum met diverse apparatuur. Twee maal in de week zijn we daar te vinden. Kardinale vraag Henk “mag ik naar je leeftijd vragen” In september word ik 65 jaar.

71

Je bent nu dus met pensioen. Is het plezierig om niet meer te werken en meer vrije tijd te hebben. Ja, het is genieten. Soms mis je het werk wel eens. Mijn vrouw had het 1e jaar een kinderopvang thuis en dat vond ik ook heel gezellig en positief en dan ben je met iets nieuws bezig. Je levensritme verandert wel enigszins en soms blijf je wat langer liggen. We genieten volop van onze kleinkinderen, passen 1 dag in de week op. Daarnaast zijn we actieve watersporters. We hebben een motorboot en aanhangende zeilboot zorgt voor de sportieve kant. We vinden het ook mooi om af en toe een museum te bezoeken. Henk, heb je nog plannen voor de toekomst? Zijn er dingen die je beslist nog wilt doen? Ja, ik zou nog wel eens naar Nieuw Zeeland willen. Mijn vrouw voelt er niet zo veel voor, dus dat blijft een vraagteken. Tot slot wat is je mooiste herinnering aan de Skivereniging of aan één van je vakanties in de sneeuw? Het wordt de angstigste ervaring. Het was in Trois Vallées, waar het van het ene op het andere moment zo mistig werd, dat je echt niet meer wist waar de piste was. Vanaf dat moment stapvoets naar beneden. Dat vergeet je nooit meer. Dank je wel voor dit interview “met heel veel plezier gedaan.”

72

Johan Robijn trainer van het eerste uur In de jaren 79 - 80 begon Johan Robijn van beroep leraar lichamelijke opvoeding met lesgeven voor de Skivereniging in Leeuwarden. In de gymzaal van de H.T.S. Wat startte met een uurtje lesgeven groeide uit tot meerdere uren en wel 5 groepen met maximaal 25 deelnemers per groep. Op maandag lesgeven van 7-8, op dinsdag van7-8, 8-9 en 9-10 uur en op donderdag nog eens van 7-8. Dit waren toch wel topdeelnames waar we nu met enige jaloezie naar kijken. In Oranjewoud bestond toen al jaren de buitentraining van de Skivereniging en daar gaf Johan af en toe als invaller les. 1983 kwam Johan naar het Bos van Ypey om de deelnemers daar eens flink te laten zweten. Er liepen op een bepaald moment wel 60 mensen en er waren 3 trainers voor de groep. Jan Braaksma, Johan Markus en Johan Robijn. Ongeveer 6 jaar heeft hij met veel enthousiasme de trainingen gegeven. Tot hem het noodlot trof. Herseninfarct in de sportzaal. Niet meteen geconstateerd, maar later werd het allemaal duidelijk wat er aan mankeerde. Ruim een jaar duurde zijn revalidatie. Gelukkig kon hij praktisch genezen weer aan het werk gaan en zijn leven weer oppakken. Hij heeft goede herinneringen aan de tijd in het bos en zeker ook aan het koffiedrinken na afloop in E 10. Wat was dat gezellig met de groep rond de grote tafel en sterke verhalen vertellen natuurlijk. Gaan skiën was toen nog niet zo algemeen als nu. Op mijn vraag: waar hij zijn enthousiasme voor de lessen mee voedde was het antwoord: “Je oefent je vak uit en het is logisch, dat je dat zo goed mogelijk brengt en je moet iets uitstralen. Op de response die je van de mensen krijgt, ga je verder. Hoe arbeidsintensief dit vak soms kon zijn, werd me duidelijk toen Johan vertelde, dat hij echt wel uren bij de radio heeft gezeten om muziek voor de zaaltraining uit te zoeken en op te nemen. Het ritme kwam er vanzelfsprekend op aan want het moest bij de oefeningen passen. Hij had zelf een installatie gekocht met volumeboxen en moest ook elk jaar de muziek weer vernieuwen. Skitraining vóór de wintersport vindt Johan heel belangrijk. Je spieren moeten goed voorbereid zijn voor de inspanning. Ondersteunend verhaal hierbij is wat een vriend van hem overkwam. De vriend kwam aan op wintersportbestemming ging meteen skiën op zondag, de maandag ook en dinsdag zat hij bij de fysiotherapeut want hij barstte van de spierpijn. Een hele dag verlies. Nadat hij een seizoen op de zaaltraining was geweest, is dat hem niet meer overkomen. Dit soort reacties van deelnemers houd je zonder meer enthousiast. De jeugd doet tegenwoordig veel meer aan verschillende sporten en heeft minder

73

belangstelling voor een skitraining. Ze doen vaak individuele trainingen op sportschool en ook hardlopen staat in de belangstelling. Erger dan geen training, ja wat gewoon een ramp is, is dat de mensen zo snel denken dat ze wel kunnen skiën. Ze nemen een paar lessen en vinden het zo wel goed. De verschillende technieken worden niet meer geleerd, iets dat je in een zaal training toch nog wel kon imiteren. Ze gaan vaak ver boven hun macht bij een afdaling en zijn een gevaar op de piste. Johan organiseerde ook wintersportreizen per bus. Deze kwamen tot stand via een Sportofficier van de Vliegbasis Leeuwarden. Johan verkocht voor o.a. Joy Tours uit Den Haag de overgebleven busplaatsen door aan de leden. Hij zette een stukje in Lattenpraat, hij plakte een plakkaat op zijn auto en bezocht ook mensen thuis. De reizen gingen naar bestemmingen in Oostenrijk en later ook naar Italië. Voor hedendaagse begrippen waren ze spot goedkoop. Na een paar jaar adviseerde het bestuur van de NSkiV afd. Friesland hem te stoppen met de busreizen, omdat een adverteerder in de Lattenpraat dreigde gerechtelijke stappen te ondernemen wegens onbevoegd verkopen van reizen. Er gingen via Johan en de Vliegbasis meer mensen met deze reizen naar Oostenrijk dan dat deze adverteerder verkocht. Op één van de reizen naar Sillian zat een gemengd gezelschap waaronder veel opgroeiende jeugd. Ze wisten elkaar wel te vinden achter in de bus tijdens zo’n reis en er bloeiden mooie liefdes op. Eén daarvan werd later beklonken met een huwelijk. De dochter van Etty trouwde met haar vakantieliefde. Zelf gaat Johan nog regelmatig naar de sneeuw om er samen met zijn vrouw te skiën. Vroeger gingen de kinderen ook mee en leerden uiteraard skiën. Meestal gaat de reis naar Oostenrijk vanwege de gezelligheid, het mooiste vindt Johan toch de Dolomieten, die zijn ongetwijfeld super en dan volgt Frankrijk, mooi en groot doch ongezellig. Toen zijn vrouw leerde skiën, zijn ze samen meerdere keren naar dezelfde plek in Söll geweest. Als je leert, zegt Johan kun je dat het beste op een bekende plek doen en daarna kun je eigenlijk overal heen gaan. Dat doen ze dan ook steeds, iets nieuws onder de zon in de sneeuw.

74

Sportief is Johan ook nog op een ander terrein. Samen met zijn vrouw speelt hij golf. Hij doet fitness op de vliegbasis en is daar ook lid van de schietclub. Op zijn 58e jaar kon Johan stoppen met werken. Eerst met prepensioen en sinds vorig jaar helemaal met pensioen. Hij wou heel graag stoppen en was dan ook in 5 minuten afgekickt van het werk en geniet van zijn vrijheid. In zo een lange periode naar de sneeuw zijn er natuurlijk skiherinneringen. Eén van die gebeurtenissen op de piste, die hem heel goed is bijgebleven, is de volgende: “uitstappen uit de lift in Serfaus” voor velen( herkenbaar), je staat meteen op de piste. Hij skiede weg, zijn vrouw gleed meteen uit en riep:” hé, Johan we staan hier wel op een stijl stuk. Toen zagen ze het bord staan: zwarte piste. Aanscherpen, controle en naar beneden. In Sillian op hotel Post moesten we een keer wegens een aanstaande verbouwing vervroegd de kamers uit. De bus was er nog niet. We stonden beneden en het hotel hield opruiming. De matrassen en bedden werden zo het raam uitgekieperd. Ook zag ik daar 2 militairen van de vliegbasis, die onder een boom lagen te slapen. De thermoskan met koffie stond naast hen. Niet te geloven! Wat de toekomst betreft Johan en zijn vrouw kijken niet zo ver vooruit. “we zijn niet zulke planners”. Graag maken we nog buitenlandse reizen met of zonder caravan en natuurlijk gaan we elk jaar skiën.

75

76

Maart 1989 De originele aanbieding voor de reis naar Sillian. Jammer genoeg is deze aanbieding nu niet meer geldig.

77

Testen. Nee, toch! Ja, fijn. Gewenst. Cooper test. In 12 minuten een zo'n groot mogelijke afstand af te leggen. De afgelegde afstand is de maat voor de conditie van de deelnemer. De conditie is afhankelijk van leeftijd en geslacht. De onderstaande tabel geeft de afhankelijkheid weer. Opvalt dat er nog geen rekening gehouden is met de vergrijzing van de sneeuwfitters. Leeftijd

30 tot 39

40 tot 49

50+ (+,+, ….)

Slecht

1500 m 1400 m

1400 m 1200 m

1300 m 1100 m

Redelijke

1900 m 1700 m

1700 m 1500 m

1600 m 1400 m

Goed

2300 m 2000 m

2100 m 1900 m

2000 m 1700 m

Zeer goed

2700 m 2500 m

2500 m 2300 m

2400 m 2200 m

Resultaat

Cursief genoteerde afstanden gelden voor dames. Afstand 2050 2000 1950 1900 1850 1800 1750 Afstand

1999

2000

2002

2003

2004

2006

2007

2008

2009

2010

2048

1900

2040

2000

1990

1861

1950

1900

1900

1904

Door Lydia Terpstra gelopen afstanden, locatie Bos van Ypey

78

Ledenaantal De parkeerplaats bij Tjaarda is vol. Het is op een zondagmorgen. Het zijn drie groepen sneeuwfitters, die de veroorzakers zijn van de bezetting van het parkeerterrein. Oproep of andere acties voor het werven van leden is nog niet nodig. Seizoen 1995 In 1995 hadden we in Tytsjerk en in Oranjewoud grote groepen deelnemers. In Tytsjerk bedroeg dat aantal 60 en in Oranjewoud 59. Seizoen 1991/1992 Het aantal leden neemt af. Er wordt een enquête onder de leden gehouden om de vinger op de zere plek te kunnen leggen. Een oplossing is een dynamischer uitvoering van de trainingen. Seizoen 2013/2014 Het aantal leden neemt af. In het verleden hebben PR-activiteiten niet tot aanwas van leden geleid. Een enquête is niet nodig. De vergrijzing is het antwoord op de reden van de terugloop van het aantal leden. Wij worden oud. Het wordt grijs om ons heen. Sommigen proberen met een kleurtje het tij te keren. Uitzonderingen bevestigen de regel. In Oranjewoud en Tytsjerk hebben jongeren, gemeten naar de leeftijd van de groep, zich aangemeld en nemen deel aan SneeuwFit. De nieuwelingen zijn zeer enthousiast en vol bewondering.

Zomerlopers zijn mooi weer fietsers

79

Sneeuwfitcursussen Overzicht trainingen in het jaar 1996 Binnentraining. Plaats

Adres

Dag

Tijdstip

Drachten

Lyceum Torenstraat 12

Dinsdag

18.00 – 19.00

Heerenveen

Gymzaal Buitenlaan 1

Dinsdag

19.00 – 20.00

Heerenveen

Gymzaal Buitenlaan 1

Dinsdag

20.00 – 21.00

Leeuwarden

Pieter Jelles Dr. Botkeweg 3

Maandag

19.00 – 20.00

Leeuwarden

Pieter Jelles Dr. Botkeweg 3

Dinsdag

19.00 – 20.00

Leeuwarden

Pieter Jelles Dr. Botkeweg 3

Dinsdag

20.00 – 21.00

Leeuwarden

Pieter Jelles Dr. Botkeweg 3

Dinsdag

21.00 – 22.00

Sneek

Bogerman College Hemdijk 2

Maandag

19:30 - 20:30

Buitentraining Plaats

Locatie

Dag

Tijdstip

Hemrik

Sparjebird

Zaterdag

10.00 – 11.00

Oranjewoud

Tjaarda

Woensdag

10.00 – 11.00

Oranjewoud

Tjaarda

Donderdag

10.00 – 11.00

Oranjewoud

Tjaarda

Vrijdag

10.00 – 11.00

Oranjewoud

Tjaarda

Zaterdag

Oranjewoud

Tjaarda

Zondag

Tytsjerk

Bos van Ypey

Zaterdag

80

9.30 – 10.30 10.00 – 11.00 9.30 – 10.30

Overzicht trainingen in het jaar 2014. Binnentraining. Plaats

Adres

Dag

Tijdstip

Leeuwarden

Pieter Jelles Dr. Botkeweg 3

Maandag

19.00 – 20.00

Leeuwarden

Pieter Jelles Dr. Botkeweg 3

Dinsdag

19.30 – 20.30

Buitentraining Plaats

Locatie

Dag

Tijdstip

Hemrik

Sparjebird

Zaterdag

10.00 – 11.00

Oranjewoud

Tjaarda

Donderdag

10.00 – 11.00

Oranjewoud

Tjaarda

Vrijdag

10.00 – 11.00

Oranjewoud

Tjaarda

Zaterdag

Oranjewoud

Tjaarda

Zondag

Tytsjerk

Bos van Ypey

Zaterdag

9.30 – 10.30 10.00 – 11.00 9.30 – 10.30

Door het afnemen van het aantal leden neemt ook de deelname aan de SneeuwFit-trainingen af. Het aantal locaties, waar de SneeuwFit -trainingen worden gegeven, zijn dientengevolge ook verminderd. De onderstaande grafiek het verloop van het aantal leden van 1999 tot en met 2014:

81

Uitnodiging jubileum. Wat Waar we 's winters gebruik maken van water in kristal- of ijsvorm, gaan we voor het jubileum op 5 april 2014 gebruik maken van water in de oorspronkelijke vorm. We gaan varen, en wel met de raderboot Frisian Queen. Waar De aanlegplaats van de Frisian Queen It Stalt 1, Akkrum Tel. 0566 650 030 Route vanaf Zwolle Komt u uit de richting Zwolle, volg dan de snelweg A32 richting Leeuwarden. Neem de afslag Akkrum, vervolgens rechts afslaan. Hierna kiest u de afslag Akkrum Oost. Op het einde van de weg links afslaan, richting viaduct. Zodra u onder het viaduct doorrijdt direct rechts afslaan. U bevindt zich dan op de oprijlaan van de Frisian Queen. Route vanaf Leeuwarden Vanuit richting Leeuwarden volgt u de snelweg A32 richting Heerenveen. Neem de afslag Akkrum, vervolgens linksaf slaan onder de snelweg door. Daarna kiest u afslag Akkrum Oost. Op het einde van de weg links afslaan, richting viaduct. Zodra u onder het viaduct doorrijdt direct rechts afslaan. U bevindt zich dan op de oprijlaan van de Frisian Queen. Hoe De onderdelen van het programma zijn voor velen vertrouwd terrein.

Jubileum “Abfahrt” 5 april 2014

82

Programma zaterdag 5 april 2014 11:00 – 11.15 Warming up 11.15 – 11.30 Kern 11:30 – 13:15 13:15 – 14:30 14:30 – 15:30 15:30 – 16:00 Cooling down 16:00 – 16:45 17:00

Verzamelen koffie met energie invulling “oefeningen” naar eigen keuze buffet stappen in Grou: advies tempo 1, er mag gedifferentieerd worden passieve rust 1 x koffie met BB bonbon Afsluiting

Muziek samengesteld door de 2J's

Afspraak. Wilt u met ons het jubileum vieren dan gaarne aandacht voor het onderstaande: • de uiterste datum van inschrijving is 01-02-2014; • de uiterste datum van afmelding is 21-03-2014. Dit zijn praktische afspraken, omdat de Skivereniging Fryslân na 21-03-2014 financiële verplichtingen aangaat. Afzeggen na 21-03-2014 gaat uw vereniging geld kosten. Om dit nadeel te vermijden ziet het bestuur zich genoodzaakt de kosten bij de afzeggers na 21-03-2014 in rekening te brengen. Het moge duidelijk zijn, dat dit niet geldt ingeval van overmacht.

Veel dank gaat uit naar Neeltje Valkhof (samenstelling LPS), Jan Meijer (foto's), Johan van der Schoot (muziek op 5 april) en alle anderen die met zoveel enthousiasme hebben bijgedragen aan het tot stand komen van deze LPS en de organisatie van het lustrum, waaronder de commissie bestaande uit Jan Post, Lydia Terpstra, Jan Melles, Saskia Boom en Jellie Bazuin.

83

84