INHOUDSOPGAVE. Gyazette juni 2012

Gyazette juni 2012 Verenigingsorgaan der A.G.S.R. Gyas

2

Redactioneel

3

De beslissing

4

Uit de eigen schaduw stappen

6

Reupen in Amsterdam

7

Interview EJZ

8

INHOUDSOPGAVE

Voorwoord

Gyas presents Jolmer

10

Randstad

12

Vieze varkens worden niet vet

13

Kandidaatsbestuur Streef

15

Tweezonder, mijn nummer

17

Flowchart

20

De Gyas Types uitgelegd

22

SRG & Loodsfeest

24

Ode aan de Gyas site

25

Amélie & Anne-hilde

27

“Het leven van een superheld”

30

Uurtje bestuurtje; CompoCom

32

Drieluik: Een verhaal van 3 steden

34

Interview met de kandidaatspeases

36

Invulverhaal

38

Dag boek!

40

Colofon Hoofdredacteur: Jos Luttjeboer Eindredacteur: Jolinda Tukker Abactis: Petra Westerhuis Redactie: Adriaan van der Graaf Cameron Ouwens Jofram Jansma Kyra Degenaar Marieke Voppen Martijn Dresscher Bestuur: Marije Sibma ([email protected]) Petra Westerhuis ([email protected]) Job Luitjens ([email protected]) Rosine van Velzen ([email protected]) Bob van der Steen ([email protected]) Vreneli Boerlage ([email protected]) Freek Apperloo ([email protected]) Nino Wieferink ([email protected]) A.G.S.R. Gyas Postbus 1438 9701 BK Groningen Bootenhuysch Hoornsediep w.z. 199 Bestuurslijn : 050-526 74 45 http://www.gyas.nl De Gyazette is het onafhankelijke verenigingsorgaan dat zes keer per jaar verschijnt en gratis aan de lezers wordt bezorgd. Kopij inleveren via [email protected] Oplage: 800 Druk: WM Veenstra Druk omslag: Reclameland.nl Omslag ontwerp: Floppy Lay-out: Harm Hermsen Met dank aan: FotoCie en GrafiCie

Verenigingsorgaan

Voorwoord Door: Petra Westerhuis

En dan is daar… De laatste Gyazette van het jaar. Alhoewel het voor de Gyazette-lezers waarschijnlijk niet zo voelt. Want de Gyazette valt gewoon elke twee maanden in de bus. Voor mij is dit echter de laatste keer dat ik de Gyazette naar de drukker stuur, een eerstejaarsploegje laat weten dat ze naast ‘Gyas voor jou’ nog een klein dingetje moeten doen; de Gyazette vouwen, nieten of rondbrengen. En dan de mailtjes achteraf van mensen die deze keer (weer) de Gyazette niet hebben ontvangen. Kortom in de bestuurskamer groeit het besef dat het dan nu toch echt bijna afgelopen is, de laatste borrels, wedstrijden en BHM’s. Ook de laatste bestuursvergaderingen zijn op twee handen te tellen. Inmiddels staat mijn

2

opvolgster te trappelen, ze wil alles weten over ALV’s, de website, het ledenbestand en wat nou eigenlijk een Knorrendiner is. Maar gelukkig is het seizoen nog op volle toeren, Gyas roeit en Gyas roeit hard! Het ene weekend een blik en het andere weekend sleept Vreneli taarten binnen op de compowedstrijden. We hebben nog veel momenten om te genieten en trots te zijn dat wij aan het roer van onze mooie vereniging mogen staan. Inmiddels waagt onze Praes zich ook af en toe weer op Gyas. Hopelijk kan zij ook nog de laatste Gyas-momenten pakken tot we het stokje overgeven… En dan; op naar de Olympische Spelen, de kaarten voor het roeien en Holland Heineken House zijn binnen! 

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

Redactioneel Door: Jos Luttjeboer

Onlangs was onze vereniging jarig. Oude vedettes, die onze wedstrijdsectie jarenlang glans gaven waren met een leuke smoes weer naar de vereniging gelokt. Een avondje terug op het warme nest, waar eenieder toch zeker een beetje trots is lid te zijn van een vereniging met zulke goede roeiers! Ik hoop dat het bestuur Streef of bestuur Stoffels, het is nog afwachten wat het wordt, ook lukt om deze prima donna’s weer naar Gyas te krijgen op onze volgende verjaardag. Over prima donna’s geschreven; Nanne, onze nieuwe supermegavette actieroeier (ja Rogier, roem is vergankelijk) is in de pen geklommen om zijn strijd voor een Olympisch ticket te beschrijven. Ook andere wedstrijdroeiers komen aan bod, we hebben namelijk wederom eerstejaars geïnterviewd, dit maal de EJL, EJZ en de EJD4+. Naast Nanne heeft ook Dieke de Boer, oud-abactis, zich gekwalificeerd. Ze heeft een plekje weten te bemachtigen in de EJD van Skoll, daarover meer in haar stuk. Naast het wedstrijdroeien komt ook het competitieroeien weer aan bod in deze Gyazette. Redacteur Jofram beschrijft de wedstrijden

juni 2012

in Tilburg, Amsterdam en Groningen. Deze editie hebben we ook tijd besteed aan wat interactie met onze lezer buiten de gebruikelijke artikelen om. We hebben een flow-chart gemaakt, te vinden in de centerfold, waar u kunt achterhalen wat voor type Gyaan u nu eigenlijk bent. Naast dit identificatieproces is er een invulverhaal in deze Gyazette te vinden. Niet heel moeilijk, wel heel leuk. Uiteraard valt er ook weer wat te roddelen en wie anders dan onze vaste roddeltantes kunnen deze taak vervullen? Zoals ik hierboven al schreef is het afwachten welk bestuur er volgend jaar ons clubje regeert. Martijn Dresscher heeft een stuk geschreven over het tegenbestuur Streef, een zeer ervaren groep Gyanen, die er zo maar eens met de ambtsblikken van door kunnen gaan op de overdrachts-ALV. Tot slot wil ik u lezers er op wijzen dat de Gyazette Redactie op zoek is naar versterking! Houd je van schrijven of heb je gewoon wat te vertellen? Schroom niet en neem contact op met de hoofdredacteur van de Gyazette of stuur een e-mail naar [email protected]. 

3

Verenigingsorgaan

De beslissing Door: Adriaan de Graaf

Een Discipel in het wedstrijdroeien maakt elk jaar de keuze of de ingeslagen route doorgezet moet worden. Eenmaal deze route ingeslagen zullen ze als schapen de route volgen die door hun herder wordt ingezet. Maar eens in het jaar is er een in- of uitstap moment. Tussen juli en september zal de gelovige het besluit maken om door te gaan met deze ingeslagen weg, of verder gaan in het grote geheel. Het besluit om het volgende jaar een wedstrijdroeier te blijven. De discipel zal verschillende beweegredenen hebben. De activiteiten naast het geloven zijn vaak de grootste aanleiding. Ook een gebrek aan overtuiging voor de goede zaak is een vaak genoemde reden. Maar de herder, degene die het geloven in grote banen leidt kan een factor zijn. Een gebrek aan overtuiging bij deze grote leider is ook simpelweg een reden om te (moeten) stoppen. Op het eerste gezicht is er een hele grote groep mensen die er niet aan moet denken om zoveel tijd kwijt te zijn aan triviale dingen als een peddel door een kanaal heen te spetteren. Een stelregel in mijn religieuze overtuiging is dat men drie uur per training kwijt is aan klaarmaken, naar de kerk fietsen, de waterweg beminnen, terugfietsen en rusten. Met een frequentie van zes tot twaalf keer per week komt dat neer op een

“Zonder overtuiging geen inspanning” heel stuk van je leven. Omdat het leven niet alleen uit geloven kan bestaan, we leven niet in Sharia-gereguleerd Pakistan, moet er nog een economische activiteit tegenover staan. Studeren is wat wij in onze kerk ernaast doen. Maar omdat zoiets niet oneindig mag duren,

4

moet je er soms wel wat meer tijd aan besteden dan het landelijk gemiddelde van twee contacturen per week. Discipelen die dit lot ondergingen blijven vaak gelovigen. Ze zullen er alleen wat minder tijd in steken. Tot ze na verloop van tijd een vaste baan krijgen en het echte leven in moeten. Dan houdt het geloven op, of ze kiezen een burgerkerk.

“Een grote factor is de herder” Overtuiging is nodig om 20 tot 40 uur per week de waterweg fysiek lief te hebben. De wedstrijdsectie is in principe een groep mensen die zonder twijfel in het hoofd ergens een afwijking heeft. Niet erg, de andersdenkenden zijn degenen die de veranderingen teweegbrengen. Maar zonder overtuiging is er ook geen inspanning. Op een bepaald punt beslist een roeier dat de hoeveelheid tijd en het opgeven van bepaalde dingen niet meer opweegt tegen de opbrengsten van het blikken of het genieten van het bevaren van een spiegeltje met zonsopkomst. Dan is de logische conclusie dat er gestopt wordt met roeien. Dit komt voor bij alle lagen. Na verloop van tijd zullen veel discipelen het geloven weer oppakken, maar nu willen ze naar het ‘gewone’ leven. Halverwege het seizoen is er sprake van reflectie, er is door de gelovige zelf, zijn of haar herder, maar ook door de rest van de vereniging een denkbeeldige rangorde gemaakt van alle geloofsgroepen en hun prestaties op allerlei geloofsmetingen. Het is niet dat deze rangorde ook maar iets uitmaakt, maar het stelt wel vast wat voor een prestaties er worden uitgevoerd, en wat realistisch is in het volgende seizoen. Grote talenten zullen

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

minder hinder ondervinden aan deze twijfels, maar degenen die weinig vooruitgang boeken des te meer. Dat is in principe niet erg, in de eerste seizoenen middelmatige gelovigen bleken tot Olympische prestaties in staat. Een grote factor in deze beslissing is de herder. Als deze coach geen geloof heeft in zijn kudde, dan moeten er mensen worden geselecteerd, en dan vallen er gelovigen af.

juni 2012

Aan het eind van het jaar heb je een uitstroom, maar ook een grote instroom. Een natuurlijk proces dat niet anders is geweest. Veel ex-wedstrijdroeiers blijven binnen de muren van de kerk, maar vervullen andere functies. Vaak om het roeien juist weer te faciliteren. 

5

Verenigingsorgaan

Uit de eigen schaduw stappen Door: Jos Luttjeboer en Martijn Dresscher

Dat ook kleine meisjes hard kunnen roeien en zo nu en dan de kelder van het Nederlandse roeien ontstijgen, wordt bewezen door onze eerstejaars dames 4+. In het langebaanseizoen trokken zij meerdere malen blik in de vier danwel in een combinatieacht. Wederom zijn de goedgemutste reporters van de Gyazette op een ploma, in dit geval zelfs speciaal voor ons georganiseerd. We hopen maar dat we op de kleine kabouterstoelen kunnen zitten. Op de vraag waarom zij denken dat ze hard gaan, blijft het een beetje stil. Dan roept onze middelbare scholier Jolanda dat massa nou eenmaal traag is. Jolanda roeit nu bij Gyas omdat ze graag in een eerstejaars acht wilde, wat niet mogelijk geweest zou zijn als ze voor de Hunze, waar zij voorheen roeide, een klasserend blik had getrokken. Net als haar ploeggenotes vindt ze het niet erg dat ze nu in de EJD 4+ zit, terwijl de acht zoveel blikken trekt dat ze van het eremetaal een nieuwe rigger kunnen laten smeden. De dames zijn zeker niet jaloers op de acht. Ze hebben erg veel plezier in het roeien, wat voor hen het hoogste goed is. Hoofdcoach Jan Willem Snippe legt er bij de dames zoals gebruikelijk de zweep erover. Ondanks dat Jan Willem van wanten weet, vinden ze hem een lieve trotse (groot)vaderfiguur. Om de dames in het gareel te houden, wat erg moeilijk is bij losgeslagen kippen, is Anne van Sluijs de manager die het tijdschema strak in de gaten houdt. Totdat Thomas van der Leij een baan kreeg in de Randstad, was het coachkader compleet volgens de dames. Ze missen het lieve dikkerdje, dat zijn meiden graag aanspoorde met: ‘En nu roeien met die dikke kadavers’ of ‘Nu niet gaan huilen, maar roeien’. Gijs probeert nu Thomas weg is ook zo nu en dan onaardig te doen.

6

Op de vraag of de dames ook bijnamen hebben blijkt dat Yvette eigenlijk haar eigen naam al heeft ingeleverd voor de bijnaam “Midget”, het is waarschijnlijk beter om haar hiermee aan te spreken. Als de dames op een wedstrijd rondlopen ziet men Yvette wel eens aan voor de stuur van de ploeg, terwijl zij in de realiteit de winnende acht in het langebaanseizoen voorsloeg. De dames komen over als een gezellige groep die samen vol goede moed in een wedstrijdjaar zitten. De groep is dan ook grotendeels extravert. Alleen Anne-Maud noemt zichzelf lichtelijk autistisch, maar ook hierin is een spottende ondertoon te horen. Het onderwerp verschuift vervolgens naar het scoorgedrag van de dames. Is iedereen vrijgezel? Alleen Petra heeft een relatie, dat is zelfs facebook official. Linde heeft voor het laatst gescoord met Joris. Pijs? Nee was het maar zo. Ze vallen allemaal op zwaar, behalve Linde dus. Goede smaak. Het onderwerp eindigt met een opmerking van Anne-Maud: “Plaats voor ons maar een contact advertentie”. Scoren in een wedstrijdjaar is moeilijker dan je denkt! Tot slot vroegen we ze hoe ze gezien willen worden. Het antwoord was simpel; We zijn geen schaduwviertje, we zijn gewoon awesome! De term schaduwviertje geeft een negatieve lading aan hun inspanningen, die stempel willen ze niet hebben. Deze avond stond er kip tandoori op het menu, zonder crème fraîche. Een bewuste keuze? We hebben het niet gevraagd, maar in de roeisport is elke gram tijd waard. De dames gaan verder, ze genieten van al het moois dat een wedstrijd jaar met zich meebrengt en blijven strijden voor hun blikken. Vergeet niet een biertje met deze gezellige dames te drinken op hun blikfeest danwel bij de uittraining! 

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

Reupen in Amsterdam Door: Dieke de Boer

Omdat met de verhalen van Nanne en Rogier de indruk kan ontstaan dat er in Amsterdam alleen geseatraced wordt en iedere Amsterdammer een Olympische droom heeft, aan mij de eer om te vertellen dat er in Amsterdam ook ouderwets gereupt wordt. Alweer ruim anderhalf jaar terug verruilde ik het mooie Groningen voor de Grote Stad Amsterdam en werd ik lid bij Skøll. Behalve dat iedereen je raar aankijkt als je het over ‘ploma’s’ en ‘outingen’ hebt, zijn de verschillen tussen Gyas en Skøll heus niet zo groot. Ook op Skøll moeten de eerstejaars schoonmaken, ga je op kamp naar Appelscha en lig je in een kledinglijn als Kamer 1 langskomt om het drentschen uit te leggen. Het was even terugschakelen, maar ik heb het inmiddels erg naar mijn zin op de AASR. Roeien op de Amstel is in ieder geval prachtig. Ik was de laatste tijd wat aan het dubbeltweeën met een vriendinnetje en tegen onze verwachtingen in blikten we zowaar op de Skøll Cup. Mijn eerste taart ooit leek me een mooi moment om te stoppen met het roeien van 2k’s, tot ik twee dagen later een telefoontje kreeg. Ik ving iets op over een EJD, de Hollandia, invallen, doe je mee? Omdat ik in de afgelopen jaren vaker een acht had gestuurd dan geroeid, was mijn eerste gedachte dat ze me als stuur vroegen. Ik vond het een mooie grap en antwoordde dat ik ze helaas moest teleurstellen, omdat ik niet bepaald op gewicht was (en dat ook niet meer zou worden) en ik een acht niet rechtdoor kan sturen. De grap werd echter nog mooier: het ging erom of ik wilde meeroeien met de dames van de EJD! De coaches herhaalden zo’n twintig keer dat er ‘niets te verliezen’ was en tja, ik was wel fit omdat ik aan het trainen was voor de Batavierenrace. (In de woorden van H. Zegers: Trainen voor de Bata en starten op de Hollandia, het verhaal van hoe een koe een konijn vangt.) Een dag later zat ik in de boot voor

juni 2012

mijn eerste training. Ik was zo bezig met het spelletje Ontwijk de Snoek dat ik gelijk mijn handen kapot kneep voor de rest van de week. Met minder trainingen in de benen dan het aantal 2k’s dat ik dat weekend zou gaan roeien, was het moment daar en brak het weekend van de Hollandia aan. Een heus ‘strijdplan’ in mijn mailbox, kilometers lang in- en uitroeien, hele dagen eten en nog honger, eindeloos voorbespreken van het voorbespreken van het voorbespreken en het leeggooien van de bidons voor de start; er ging werkelijk een wereld voor me open. Het roeien was helaas een verhaal van shinen op de verkeerde momenten, namelijk op zaterdagmiddag in de B-finale en zondagochtend in de voorwedstrijd. Zondagochtend ging het echt lekker en er ging die middag zelfs een moment de gedachte door me heen dat ik misschien wel een Bartelootje van den Berg zou kunnen gaan doen. Helaas, zo mooi werd het niet. We werden vierde. Hoewel de andere dames vooral baalden van Nereus aan het erevlot, trok ik het eigenlijk nog slechter dat we verloren van Aegir. Jammer, het weekendje wedstrijdroeien was voorbij en met een paar zere benen - en ik geef toe minstens even zere armen - kon ik weer naar huis. Dank voor de Gyassers die met me meefietsten en me aanmoedigden, hartstikke leuk! Want hoewel ik er voor een weekend uitzag als een doorgewinterde Skøllie moet ik toegeven dat ik het Skøll-lied nog steeds moet playbacken en dat ik van ‘Skøøøøø-øøøøll’ niet zo hard ga trappen als van ‘Allez Gyas!’. Tot in Grunn! 

7

Verenigingsorgaan

Interview EJZ

Door: Kyra Degenaar en Adriaan de Graaf Na een knuffel van Gijs loopt een delegatie van de zware heren de commissiekamer in. Verrassend rustig. Ook al is Niels jarig, nog veel gebeurt er niet. Zwaren horen toch bralbazen te zijn? De coaches kijken angstvallig naar de vragen. Na ze even doorgelezen te hebben suggereren ze nog een extra vraag. ‘Vraag maar waarom ze nog niet gewonnen hebben!’ Deze suggestie laten wij natuurlijk niet lopen. De eerste vraag wordt erin gegooid. ‘Wat is jullie geheim?’ Meteen barst het los. ‘Door elke training het kanaal wat leger te maken!’ ‘Dat we elke jarige een pornofilm geven!’ Niels kijkt verbaasd op. ‘Casino anaal!’ Na wat verontschuldigingen richting de vrouwelijke interviewster gaan we door. ‘Omschrijf jullie zelf eens in drie woorden?’ ‘Super maximaal mooi!’ ‘Aan elkaar?’ Meteen wordt er door elkaar gekrijst. Tot de uiteindelijke conclusie komt; ‘’Maximaalmooi aan elkaar’, dat zijn drie woorden!’ Na nog wat heen en weer gepraat komt de volgende vraag op tafel. ‘Hoe zit het met jullie eten?’ Volgens Montyn is dit ‘lekker en veel’, waarna Sjoerd zegt ‘Nee! Niet!’Ook komt er ook nog een ‘je praat poep!’ tussendoor vliegen. Volgens Gijs is het ‘10 kilo lekker en een pondje veel’. Deze mannen hebben dan ook niet voor niets een speciaal recept, wat ze ook met hun stunt hebben laten zien. “30 euroknaller-hamburgers van de MacDee, vier kilo rundergehakt, zes kilo bacon, één flesje, met nadruk op ‘je’, cognac, een halve kilo zout, twee kilo kaas, vijf liter saus” Dit hebben we bij elkaar gegooid, uurtje in de oven, en dan kan het opgediend worden.”“We houden voor elke maaltijd altijd wel even een minuutje stilte.” “Niet wegens religie of zo, maar we voelen ons toch verbonden met de Lichte Pikken, en moeten er dankbaar voor zijn dat wij wel mogen eten!” Genoeg over eten. ‘Hoe zit het met de alcohol?’ Volgens de heren zijn zij niet als ‘de laffe EJD’ die om de twee weken een biertje ach-

8

terover tikken. Ze zijn volledig intraining. Pas op de NSRF gaat het helemaal los! Dit is ook de reden dat ze niet blikken, de heren zijn zo toegewijd aan het intraining zijn dat ze tot de NSRF gewoon niet willen drinken. Intraining zijn is ook gewoon mooi. Na een vraag over wie de ploegslet zou zijn, komen er een paar stemmen op, en uw trouwe interviewers beginnen driftig met het wegschrijven van al deze sappige informatie, totdat de realisatie van de consequenties bij een aantal zwaren voorkomt. “Dat kan je echt niet opschrijven” zegt Montyn, en tevens kandidaats-praeses. De interviewers zijn helaas aan deze censuur onderworpen. En hoe zit het met jullie en de coaches en het stuurtje?’ ‘Ze leven nog.’ Wel een wonder voor Jorieke, komt er achteraan. Daarnaast is Daan gestopt. ‘Maar we mogen hem nog wel!’ is de snelle toevoeging van Niels. ‘No hard feelings’ komt er uit een andere hoek van de tafel. Waarna er gekscherend klinkt; ‘Nou een beetje wel..’ Opeens klinkt er een kreet ‘Oh en Jorieke moet nog een keer maxxen, ze gaat voor de 8 minuten plat! En dat moet voor de NSRF! En nu staat het op papier dus moet het ook!’ ‘Wat moet Gyas van jullie weten?’ ‘Teveel.’ Sjoerd begint te praten maar bedenkt zich dan. ‘Nee, ik ga niet zeggen wat ik wilde zeggen.’ Dus vult Niels hem maar aan ‘bommen, zwemmen, bodyfitten..’ ‘En er komt een tegenbestuur zwaar ’12!’ Waarop Montyn antwoord ‘Ik voel me nu toch een beetje buitengesloten. ‘ Wat meteen een weerwoord oproept van Gerard ‘Ja, wij voelen ons ook een beetje buitengesloten van jouw bestuur!’ Een lach klinkt door de commissiekamer. Dan is het moment toch echt aangebroken voor de gesuggereerde vraag van de coaches.. ‘Hoe komt het dat jullie nog niet gewonnen hebben?’ ‘We willen het veld een kans geven’. ‘Nee man, laf antwoord!’’Omdat

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

wij intraining zijn mooi vinden en graag vol willen houden tot de NSRF’ ‘Wij blikken pas als Trix zelf komt kijken op de NSRF. ‘ KOMT TRIX OP DE NSRF?!’ ‘Nee man!’ Waarna hard gelachen wordt. Dan doet de jarige opeens zijn been omhoog en komt er een daverende scheet uit zijn hoek. ‘Jongen! Ook echt met dat been omhoog!’’Ja dat geeft extra echo!’ De EJZ heeft het ook niet over scheten, maar over pufjes. Pufjes en drukjes. Na deze fijne onderbreking willen we toch wel erg graag weten hoe ze dan willen gaan blikken op de NSRF. Nou blijkt deze creatieve echo-scheet latende ploeg een formule te hebben; Y=X+4. En blikken op de NSRF? Dan veranderen ze de formule gewoon! Blikken op de NSRF is Y=1. Dat is simpel! Na heel wat gebral en gelach gooien we er een serieuze vraag in. ‘Kijken jullie nu anders tegen een wedstrijdjaar aan dan aan het begin?’ Opeens wordt het stil, kijken de jongens peinzend voor zich uit en komen er ook serieuze antwoorden. De intensiteit van een wedstrijdjaar ligt gewoon veel hoger dan een competitie jaar. Je leert wanneer je rust moet nemen. Montyn vertelt ook dat het pas deze week tot hem doordrong dat hij al sinds september 6 keer per week traint. Gijs legt ook uit dat je in een competitie jaar niet met dezelfde intensiteit traint als nu. ‘Dan was je nerveus om een 1k te trappen, omdat je niet op diezelfde intensiteit trainde. Nu wel.’ De mannen zijn het erover eens dat ze nu anders naar een wedstrijdjaar kijken. Volgens Sjoerd is het ook het samenwerken, tijdens het roeien, maar ook erbuiten. De communicatie binnen een ploeg moet ook goed zijn. Het is meer dan roeien. ‘Het is je levensstijl’ concludeert hij. Wat weer opmerkingen oproept; ‘Wat een dooddoener!’ ‘Ja lekker huilen!’ Over huilen gesproken.. Is er wel eens gehuild? Nee dames, hier zitten geen watjes, niet de gevoelige man. Er is niet gehuild. Waarna

juni 2012

de volgende vraag over tafel vliegt; ‘Is er wel gekotst?!’ Een luide kakofonie van stemmen komt op, Bijna iedereen heeft weleens een plakaat gelegd. “Sjoerd heeft de vuilnisbak in het ergohok wel geraped. Na elke intensieve duur training ging daar wat in. Die stukjes bij de laatste keer waren echt vies!” “Oh, en de Hollandia. Wie zat daar niet te kotsen.” “Ik niet. Komt er uit een hoek van de comissiekamer.” “Ja, maar je hing wel te kokhalzen buiten je boord.” ‘Wie is de grootste sloopkogel?’ Vage gezichten worden getrokken, dus de vraag wordt anders geformuleerd ‘Wie is het meest banaal?’ De verwarde uitdrukking verdwijnt niet van de gezichten van de jongens. ‘Banaal?’ Blijkbaar snapt de ploeg de vraag niet. De interviewer beginnen met een uitleg, maar voordat ze klaar zijn worden ze al met een excuus afgewimpeld. ‘Wij zijn niet zo intelligent, wij wijzen en grommen alleen maar!’ Volgens de interviewer is het niet zozeer dat er iemand banaal is, maar de hele ploeg als geheel. “Als je ons apart neemt zijn we hele normale jongens hoor” Vertelt Gijs “Maar als we dan echt iemand uit moeten kiezen, dan zou het Gerard moeten zijn. Want dat is volgens Sido (de coach) zo.” En de Grootste viezerik dan? “Gijs” is het eenduidige antwoord. “Een kwartier zitten kakken met de deur open op de slaapzaal in Brugge. Je hoorde de plonsjes…” Bijnamen blijken er niet te zijn. ‘maar we noemen elkaar wel chickie of lekkerding of pop!’ ‘Ja maar dat is terecht!’ Verder willen de jongens ook een stukje met ‘overige opmerkingen’. Dus bij deze: Sido is de winnaar. Ouwe legerjas. Ergometers drijven misschien toch (volgens sommigen de beste prestatie tot nu toe). Ook wordt er met veel enthousiasme gevraagd wanneer dit uitkomt, zodat er nog aanvullingen gegeven kunnen worden. Kom maar op guys! 

9

Verenigingsorgaan

Gyas presents Jolmer Naam: Jolmer Tuinstra Ploeg: EJL 2012 Lid sinds: 2011 1. Waarom ben je lid geworden bij Gyas? Mijn ouders hebben allebei bij Gyas geroeid, mijn zus roeit bij Gyas dus ik dacht, origineel als ik ben; ik ga bij Gyas roeien. Ik ben ook in de keiweek langs geweest om te kijken of het me een beetje leuk leek. Er hing wel een leuke sfeer; Lekker weer, beetje roeien en daarna wat bier drinken. 2. Het liefst roei jij in een: Ik roei het liefst in een 8, omdat dit lekker hard gaat. Stayeren is wat minder leuk, maar opzetjes doen in een 8 is heel gaaf, daar doe je het voor. Dat kan ik iedereen aanraden. Ik heb eigenlijk ook niet in veel andere boten gevaren. C4 is natuurlijk verschrikkelijk, tijdens de afroeiperiode weet je nog niet beter en is het wel prima, maar daarna hoeft het nooit weer. Ik heb één keer geskifft, dat was best leuk, maar boordroeien vind ik toch leuker, en bovendien kan je als het wat minder gaat niet iemand anders de schuld geven en ligt het altijd aan jezelf. 3. Het gemiddelde bedrag op jouw streeprekening: Dit was eerst heel veel. Wedstrijdkleding en trainingsweekenden kosten veel geld, wat ik bespaar op het bier drinken. Kort geleden is dit voor het laatst gestreept en sindsdien wordt er bij mij alleen nog Snelle Jelle gestreept. 4. Dé roeiwedstrijd komt eraan. Jij moet en zal blikken, maar de hele week is jouw boot al bezet. Hoe los je dit origineel op? Met een mooi trainingskamp in de Franse Alpen. Er is niets mooier dan lekker wielrennen en wandelen in de bergen. Elke dag ontbijten met een baguette met pepersalami en

10

een glas jus d’orange. De ideale brandstof om goed op te trainen. Bovendien kun je in de frisse berglucht de zuurstofverzadiging in je bloed optimaliseren. En om ook nog even wat bootgevoel te krijgen, kan er natuurlijk altijd geraft worden, om ook de in- en uittik en gelijkheid wat te trainen voor een wedstrijd. 5. Jouw grootste Gyas-glorie moment is? Ik denk de 1 miljoen views die wij hebben behaald met onze stunt KOLAVERI DI. Maar een echt gloriemoment moet nog komen in de vorm van een blik. 6. Liever met bloed, zweet en tranen dat gratis biertje of zonder kleerscheuren strepen? Fustvechten is facking mooi, alleen als lichte vereist het wel een tactiek die ik nog onder de knie moet zien te krijgen. Desalniettemin zou ik gaan voor dat gratis biertje. Die tactiek zal wel, net als bij het roeien, met de jaren komen. 7. De grootste Gyas blunder (van jou of van iemand anders) is: Blunders heb ik nog niet meegemaakt. Wel dat ik mijn gyas tenue te drogen heb gelegd op een gaskachel, waardoor mijn thermo meer een panterthermo met koeienstront achterop is geworden. Dit is natuurlijk niet echt een blunder, maar een manier vinden die niet goed werkt. 8. Aan wie geef je deze vragenlijst door? Het is goed dat deze vragenlijst wordt ingevuld door mensen van het mooiste ras op aarde: Het Friese ras. Vandaar dat de vragenlijst in handen blijft van een Fries, bovendien ploeggenoot van de beste afroeiploeg en mede selectant van de EJL 2012. Ik heb het over Martijn Akkerman. 

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

juni 2012

11

Verenigingsorgaan

Randstad Door: Sabine Silbeek Beste mede Gyanen, Het studentenleven is één van de mooiste tijden van je leven, waarbij studeren, sporten en een sociaal leven worden gecombineerd. Op Gyas en in de stad zijn veel dingen te beleven. Helaas is het ook een hele dure periode: collegegeld, huur, boeken, Gyaslidmaatschap, elke week een nieuwe fiets met hangslot, Iphone, streeprekeningen van 500 euro en ga zo maar door! Omdat je waarschijnlijk geen geldboompje hebt, heeft Gyas in samenwerking met Uitzendbureau Randstad een oplossing hiervoor gevonden. Vanaf 2005 hebben Gyas en Randstad een unieke samenwerking. Op dit moment werk ik, Sabine Silbeek, als Gyas consulent bij Randstad om de leukste bijbanen door te spelen naar Gyanen. Voor ieder uur dat een Gyaan werkt via Randstad ontvangt Gyas een sponsorbedrag. Voor Randstad is het een makkelijke manier om snel in contact te komen met een grote groep studenten en (toekomstig) hoog opgeleiden. Om een beeld te schetsen van de werkzaamheden die je van Randstad kan verwachten, is hieronder een lijstje van bijbanen en klanten van Randstad waar Gyanen aan het werk zijn: - Horeca (Euroborg, TT-circuit Assen, Oosterpoort, Lowlands) - Gemeente Groningen (o.a. telefonisten, verkeerstellers en medewerkers milieustraat) - Noordhoff (o.a. data entry en receptie werkzaamheden) - Callcenter (Postbank, KPN, Belastingdienst, DUO) - Schoonmaakbedrijven (ISS)

gen. Dit kan je als volgt instellen: Ga naar je eigen account, voorkeuren, vink ‘Randstad Werkacties’ aan onder ‘Homepage blokken’. Je kunt hier ook andere homepage blokken instellen zoals ‘verjaardagen’, ‘KNRB nieuws’, NLroei en ‘Nu.nl nieuws’. Dus wil je helemaal op de hoogte zijn van al het nieuws én natuurlijk alle leuke vacatures van Randstad, stel dan snel jouw persoonlijke Gyas voorpagina in! Ben je op zoek naar een leuke bijbaan? Reageer dan op de geplaatste vacatures door een mail te sturen of even te bellen naar onderstaand telefoonnummer of spreek mij een keertje aan op Gyas. Hopelijk tot snel! Groetjes, Sabine Silbeek Contact gegevens: Mail: [email protected] Telefoon: (050) 595 27 45 Adres: Gedempte Zuiderdiep 12 (Let op: dit is een gewijzigd adres) 9711 HG Groningen Wanneer ik niet aanwezig ben kun je vragen naar Hieke van der Streek aangezien zij ook studenten naar een bijbaan bemiddelt. 

Alle vacatures worden gepubliceerd op de Gyas site onder ‘Werkacties’. Er is sinds kort ook de mogelijkheid om de vacatures van Randstad op je voorpagina van Gyas te krij-

12

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

Vieze varkens worden niet vet Door: Porcus

Zo nu en dan wordt onze zachtmoedige vereniging opgeschrikt door lawaai dat voor ons uit onbekende kelen komt. Deze kelen zitten aan lichamen, die toebehoren aan het GSC Vindicat atque Polit. U kent ze wel, die jongens en meisjes van het ‘handhaaft en beschaaft’. Een spreuk door het corps zelf aangewend om de studenten aan te sporen zich een beetje te gedragen. Welnu, dit ging allemaal vrij goed totdat besloten werd dat studenten ook zonder lidmaatschap van het corps lid mochten worden van Aegir. Een vrijbrief voor vrijgevochten jongeren, die zich onder het juk van de normen en waarden van hun ouders vandaan proberen te wurmen. Bij Aegir bleek je alles voor elkaar te kunnen krijgen als je je grote bek maar ver genoeg opentrok omdat het aanzien binnen de vereniging evenredig is met het stemgeluid. Het is algemeen bekend in Groningen dat Vindicat erover nadenkt om Aegir subclub af te maken. Dan maar geen lid meer van de Algemene Senaten Vereniging. Een oudGyaslid vertelde mij dat in zijn tijd het hardnekkige gerucht rondging dat Vindicat Aegir voor Gyas in zou willen ruilen. Maar nu het winnen van de Varsity in de nabije toekomst ons niet meer kan ontgaan, lijkt dit plan in de kiem te smoren daar Vindicat geen zin heeft een kroegjool te organiseren.

“Ze hebben lak aan Emke” Gyas groeit, niet alleen in ledenaantal, maar ook in het roeien. We lijken een beetje te professionaliseren. Een beetje inderdaad. Op allerlei vlakken werken Gyanen hard samen om Gyas beter te maken, naar een hoger plan te tillen zoals dat zo mooi heet. Gyas heeft zelfs twee professionele coaches in dienst. Dat klinkt allemaal heel hip en dat is het ook. Om-

juni 2012

dat het merendeel van de lezers geen idee heeft wie dit zijn zal ik er eentje uitlichten. Mark Emke heeft zelf dertien wereldkampioenschappen geroeid en was na zijn roeicarrière coach van de zilveren Athene acht en de Holland vier met onze eigen Jan-Willem Gabriëls. Als u dit zo leest dan hoef ik u niet meer te overtuigen van de competenties van deze coach. Toch zijn er, hoe ongelofelijk ook, mensen binnen de gelederen van Gyas, die lak hebben aan wat Emke te vertellen heeft en lekker hun eigen gang gaan. Klaarblijkelijk leven zij in de veronderstelling dat we een nar aangetrokken hebben om te coachen en geen topcoach. Aardig schofferend! Om een open deur in te trappen; Gyas is een roeivereniging. Onze kernbezigheid blijft ondanks alle secundaire bewegingen, roeien. Wordt het niet eens tijd dat we onze primaire bezigheid eens verbeteren, nu er in al die jaren voldoende goede randvoorwaarden zijn geschapen? We hebben een mooie vloot, een nieuw gebouw, veel goede ergometers, een krachthonk, een krachttrainer etc. Nu rest ons niets dan hard roeien. En toch zijn we nog steeds niet het ‘Ajax van het Noorden’, zoals onze wedstrijdcoördinator het zo mooi wenst te zeggen. Een en hetzelfde haalbeeld binnen de vereniging zal al een hele verbetering zijn. Iedereen weet dan waar het roeien heen moet, waar we roeitechnisch staan en roeiers hoeven niet hun halen aan te passen aan een nieuw haalbeeld omdat ze een andere coach hebben. De tijd die mensen binnen Gyas doorbrengen is kort, zelfs als je meerdere jaren intraining gaat. Een uniform technisch beleid lijkt dan ook niet meer dan redelijk, om zo weinig van die kostbare tijd te verspillen en alle energie te richten op het trainen van zo goed mogelijke roeiers. De vrijheidstrijders onder u, de stem van

13

Verenigingsorgaan

binnenin, vraagt zich af of mensen nog wel willen coachen als ze hun visie op het roeien niet meer kwijt kunnen omdat dat niet past binnen het uniforme haalbeeld dat binnen Gyas gepredikt zal (kunnen) worden. Allereerst gaat coachen om het leren van de coach zelf om de roeier iets bij te brengen,

“Sluit ze op tot er witte rook is ” dat blijkt al jaren een kunst op zich. Mocht je dit nu aardig onder de knie hebben, wat heeft het dan voor zin om ze een haal aan te leren, die ze het jaar erop weer moeten afleren? De noodzaak van één haalbeeld op Gyas lijkt me duidelijk. Het bereiken van een uniforme Gyashaal blijkt aardig moeilijk, anders hadden we dat immers al gehad. Het wordt tijd dat Gyas over zijn eigen schaduw heen stapt, als we echt een topclub willen worden. De oplossing lijkt vrij simpel. Zet ieder-

14

een die vindt dat hij of zij enigszins iets van roeien weet binnen Gyas in een hok. Laat hen discussiëren over welke roeihaal er gemaakt moet worden op Gyas en laat hen het hok pas uit als er witte rook uit de schoorsteen komt. Een aantal mensen zal zich niet kunnen verenigingen met het haalbeeld en niet meer willen coachen. Dat is spijtig, maar onvermijdelijk. Er zijn altijd individuen die geofferd worden bij veranderingen. En dat is niet erg mits de gehele populatie er maar beter van wordt. Misschien moeten we Emke ook bij deze besprekingen uitnodigen, hij heeft naar verluid ook een beetje verstand van roeien. Laten wij open en eerlijk tegen elkaar zijn. De lange tenen moeten worden opgeborgen, meningsverschillen de wereld uit worden geholpen en misschien moeten we eens in de hete brij roeren, zoals een echte topclub dat hoort te doen. Misschien dat we dan nog eens het Mutua Fides, het wederzijds vertrouwen, bereiken. 

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

Kandidaatsbestuur Streef Door: Martijn Dresscher

Zoals iedereen eigenlijk wel weet vindt er elk jaar een wissel van besturen plaats. Dit jaar hebben we bestuur Sibma, vorig jaar Bestuur Wiggers, het jaar daarvoor bestuur van de Berg enzovoort. Volgend jaar zal er dus een nieuwe leider op de troon van de A.G.S.R. Gyas moeten plaats nemen. Gelukkig hebben ook dit keer weer een kandidaat gevonden: Peter Streef. Peter is vijfdejaars student Geneeskunde en is dus bezig met coschappen. Echter is hij bereid om voor ons, voor Gyas, zijn studie tijdelijk naast zich neer te leggen om onze vereniging naar een hoger niveau te tillen. In 2007 werd Peter lid van Gyas. Toen is hij gaan roeien met Peddellus Maximus. Dat Peter een roeier is in de meest succesvolle competitieploeg in de geschiedenis van Gyas is geen toeval. Het jaar daarop is Peter gaan roeien in EJZ 2009. Door vijf maal onder de 6:00 te varen is deze ploeg constant hard gegaan, wederom ongeëvenaard in de geschiedenis van onze mooie vereniging. Het jaar daarop roeide Peter in MGZ 2010, een jaar waarin ook geblikt is en wat werd bekroond met deelname aan de Henley Royal Regatta. Het derde jaar van de wedstrijdroeicarrière werd voortgezet binnen het RTC. Hier werd Peter Nederlands kampioen samen met ondergetekende in de SB2- en heeft hij genoeg blikken binnen gehaald om SA-1 te worden. Iedereen die Peter kent heeft het volle vertrouwen in zijn vaardigheden. Laten we ook wel zijn, het klinkt toch goed.. Bestuur STREEF, liever dat dan.. Bestuur STOFFELS. Lijkt me duidelijk. Naast de functie van Praeses heeft het bestuur uiteraard nog wat meer functies. Hierbij een kleine vooruitblik op wat ik denk dat een goede kandidaat voor een functie zou zijn. Weet jij wie ik bedoel?

juni 2012

Abactis: Een abactis moet goed weten wat er gebeurt op een vereniging, een geheugen hebben als geen ander, goed kunnen schrijven en ook een soort bijzondere interesse hebben voor kleine wetenswaardigheden. Ik denk eigenlijk dat het hierboven geschetste profiel alleen past bij zevendejaars geschiedenisstudenten die al vijf jaar rond lopen op Gyas en een zeer opvallende haarkleur hebben. Fiscus: Boekhoudkundig inzicht is een vereiste, het liefst iemand die op dat gebied studeert en al een tijd bij de vereniging rondloopt. Dit is een zeer geschikte functie voor een Twentenaar die Finance studeert en praat alsof hij 100 kilo weegt maar feitelijk dichter bij de helft daarvan zit. Wedstrijd commissaris: Iemand met veel ervaring in het wedstrijdroeien, het liefst zowel als roeier en als coach. Weten wat er in roeiers omgaat en wat ze nodig hebben om het beste uit zichzelf te halen. Een disciplinair meester die anderen kan inspireren om dezelfde discipline op te brengen. Dit profiel past bij een echte oost Groninger die opgegroeid is tussen de lammetjes en later het wol voor stapels papieren heeft ingeruild. Algemeen adjunct: Iemand met een vlotte babbel en die overal een centje uit weet te trekken, dat is de algemeen adjunct. Enkel iemand die opgegroeid is in de straten van Groningen en die zijn halve inboedel inclusief auto uit het niets tevoorschijn heeft getoverd kan deze functie vervullen. Materiaal commissaris: Heeft de sleutels in handen, een zeldzame fascinatie voor hoe dingen werken en een oneindige hoeveelheid geduld om alles goed op orde te krijgen. De man die ik hiervoor in gedachte heb komt uit Bennekom is wordt tegenwoordig nog

15

Verenigingsorgaan

zelden gespot op onze vereniging. Hij schijnt zangtalenten te hebben als tenor en als men hem ziet wordt de vergelijking met een tovenaar wel eens getrokken. Competitie commissaris: Hier is er maar één mogelijkheid. Hij kan hard rennen, heeft een gigantische spanwijdte en zet zich al jaren in voor competitie roeiend Gyas. Een inspirerend individu voor onze vereniging vanwege zijn passie en zijn altijd sociale en geïnteresseerde houding. Misschien wel een van de meest miskende personen die onze vereniging kent.

16

Botenhuysch commissaris: Brengt de leuke feestjes en de vervelende schoonmaakklussen met zich mee, moet alles weten van verschillende chemische goedjes en elektronische installaties om zijn taak tot een optimaal succes te brengen. Voor deze functie moet de perfecte kandidaat zich nog melden, misschien is deze wel voor die ene die overblijft. Hoe het ook loopt, ik heb vertrouwen in bestuur Streef. Voor de menschen! 

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

Twee zonder, mijn nummer Door: Nanne Sluis

Na twee jaar roeien met Rogier in het mooiste nummer wat er is, roeiden we dit jaar voor het eerst tegen elkaar in verschillende boten, op hetzelfde boord nog wel. Maar daar was ik niet zo bang voor. Eigenlijk was ik voor niets en niemand bang en dat was een lekker gevoel. Het najaar ging voorspoedig, voor het eerst voelde ik me na een internationaal seizoen erg fit en trok ik in oktober met relatief gemak een pr op de ergometer. Ook op de 30 minuten test in laag tempo eindigde ik in het linker rijtje en ging met vertrouwen de winter in. Een periode van veel trainingskampen, weinig roeitrainingen maar vooral ‘gewoon’ lekker trainen. Zowel in de tweetjes als de viertjes waarin ik roeide ging het lekker en ook de achten waarin ik op boeg zat wonnen we de meeste afstandjes. Het laatste kamp voor de selecties in Portugal ging iets minder voorspoedig. Ik zat met Boaz in de twee, maar omdat hij een longontsteking had gehad konden we de trials niet starten en werden we onderaan geplaatst in de viertjes die op kamp voeren. Hierin deden we het niet slecht maar het vertrouwen liep wel een deuk op. Daarmee werd voor mij nog eens extra duidelijk wat er op het spel stond, nam de bewijsdrang toe dus ik zou er alles aan doen om te laten zien dat ik wel in die acht hoorde. Door onder de zes minuten te trappen op de ergo en keihard te tweeën met Boaz. Beide is niet helemaal gelukt. Wel weer een pr op de ergo maar niet het gevoel dat ik had laten zien wat ik kon en dat er een ander moment meer in gezeten had. Een paar dagen later was ik ziek dus opnieuw was ook geen optie. Op naar Varese voor de selectie races. Hier bleek dat ik met Boaz hard kon tweeën. Toch kwamen we in de finale net wat gemak te kort om in de hoge golven de race echt hard te maken en we werden vierde, wel bij de beste acht dus. Dit was het minimale waar

juni 2012

we wilden eindigen. Weer geen uitzonderlijk resultaat en om in de acht te komen had ik dat nodig. Ik zat wel weer beter in mijn vel, was fit en had zin om te racen. Ik hoopte om in ieder geval een kans te krijgen om te racen voor de acht maar met Rogier op boeg wist ik dat het erg lastig zou worden, helaas werd ik hierin dan ook niet erkend en mocht ik racen voor de vier. De vier. Hard roeien is mooi, of het nou in de vier, de acht, de twee of de skiff is, hard roeien is echt heel mooi. Helemaal aan gort gaan, meer van jezelf vragen dan je denkt te kunnen en het gevoel van snelheid op het water, heerlijk. Dat gevoel heb ik in Varese nooit gevonden in de vier. Ik vond dat ik op boeg in de viertjes ook niet op mijn plek zat. Natuurlijk wilde ik graag in de vier, dat betekende dat de selecties voorbij zouden zijn, eindelijk duidelijkheid en ik verwachtte in de vier de meeste medaille kansen (ik wist inmiddels hoe zwaar het in de twee was). Daar kwam wel bij dat ik het erg lastig vond om zo’n instap vier lekker en hard te laten roeien. Ook in de seatraces waren er tussen Mechiel, David en mijzelf geen duidelijke verschillen in snelheid. En als je het verschil niet maakt, dan geef je de selectie uit handen aan de coaches. Na mijn laatste race in de vier vond ik het ook pas echt spannend worden want ik kon er zelf in ieder geval niets meer aan doen. Toen ik hoorde dat ik niet in de vier zat was ik er behoorlijk ziek van, hoewel ik vond dat ik daar niet mijn beste roeien had laten zien vond ik toch dat die boegplek in de vier mijn plek was. Ik was vierde geworden in de twee, heb heel het jaar laten zien dat ik sterk ben, fit ben en hard kan roeien maar blijkbaar was het niet genoeg. Ik heb een playstation gekocht, heb heel de nacht zitten gamen en ben de volgende dag weer de boot in gestapt. Knop om en gaan.

17

Verenigingsorgaan

Schijt aan alle onzekerheid, schijt aan de vier, niet meer omkijken en alles op de twee, mijn twee. De twee. Tijdens de selectieraces had David het hardst geroeid met Derk in de twee dus ‘moest’ ik met Meindert. Ik had de week ervoor al een keer met Meindert geroeid, en ik wist dat deze twee potentie had. Ik wist nog geen tijden maar het roeide al wel lekker dus ik mijn voorkeur ging uit naar deze twee. En eerlijk is eerlijk, in de twee voelde ik me veel meer op mijn plek dan in de vier, ik denk dat dat het ook wel makkelijker maakte om te schakelen. We begonnen met mij op slag, dit roeide, vooral in laag tempo, erg lekker en ook de tijden waren goed. Met bandje om de boot roeiden we iedereen naar huis maar boven tempo 26 verloren we teveel gemak en lagen we naast de andere tweetjes in plaats van ervoor. Met Meindert op slag ging het niet direct harder maar kwam er wel iets meer rust in de halen op hoog tempo. Het vertrouwen groeide en de eerste plannen werden al gemaakt voor als wij straks ‘de twee’ waren. Op de NK stelden we ons ticket voor de wereldbeker veilig. Veel meer was het ook niet. Door diverse omstandigheden in de finale konden we niet de race varen die we wilden en moesten we genoegen nemen met een derde plek. Dat Jonkman ons op NLRoei daarna voor de wereldbeker nog steeds achter David en Derk plaatste was een beetje jammer maar voor ons geen issue. Wij wisten dat wij de beste waren en ik werd steeds meer doordrongen van het gevoel dat het MIJN twee was. IK had die twee gekwalificeerd op de WK en ik zou nu ook dat ticket voor de spelen bemachtigen. En dit zeg ik niet omdat ik denk dat ik het alleen gedaan heb en alleen ging doen maar omdat ik in de boot zat die het gedaan had en zeker wist dat

18

ik nu in de boot zat die het ging doen, dat dat zonder Rogier niet gelukt was moge duidelijk zijn. Maar die zekerheid gaf enorm veel vertrouwen en rust. Op de wereldbeker voeren we met verbazingwekkend gemak vooraan in de voorwedstrijd. Van tevoren spreek je diverse scenario’s door. Één daarvan was dat we ver voor zouden liggen maar die deed ik af als onmogelijk. Dat David en Derk in de herkansing 6:29 voeren was voor ons alleen maar een bevestiging dat wij dat ook konden. En het voelt echt goed als je zo je halve finale in kan gaan, met vertrouwen, het zou onze race worden. Met slecht roeien en keihard rammen trokken we de boot als derde over de streep. Elf seconden voor onze concurrenten. ‘Yes! We gaan naar de spelen’, zei Meindert. Even drong het tot me door maar ik wilde het nog niet geloven. Alles leuk en aardig, maar morgen eerst maar eens de finale roeien en dan wachten op wat de coaches ervan vinden. Ik had het afgelopen jaar wel geleerd om alles te verwachten en daarmee vooral niet te vroeg te juichen. Na een redelijke finale, een goede afsluiting van het weekend maar nog genoeg ruimte voor progressie voor de rest van het seizoen stapten we met een voldaan gevoel het vliegtuig in. Toch bleef het knagen dat de kogel nog niet door de kerk was. Maandag middag kwam eindelijk het verlossende woord. De coach David McGowan belde: “I’ll keep it short; I think it’s quite obvious but you are the Olympic pair. Congratulations. Well done.” ‘Ok, thanks’ was mijn antwoord. Ik hing op en sprong een gat in de lucht. Met een onuitwisbare grijns en een gevoel van opluchting (eindelijk). We hebben het gedaan, de twee, na drie jaar toch een beetje mijn nummer, en ook nog steeds een beetje ons nummer. Rogier zit dan wel op mijn plek in de acht (een

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

betere vervanger is er niet), maar eigenlijk hoort hij gewoon op de bok in de twee die nu met recht voor mij een twee zonder heet. En dit niet om mijn maatje af te vallen, want met deze jongen ga ik harder varen dan ik

met Rogier ooit gevaren heb, als je dan toch naar de Spelen mag, dan ga je daar natuurlijk niet heen om finale te varen, of onder het motto meedoen is belangrijker dan winnen. We gaan om te winnen. 

HOORNSEDIEP . GRONINGEN

DE GROOTSTE HARDLOOPWINKEL

es tb aa n.. .... ....

VAN HET NOORDEN!

DESKUNDIG ADVIES OVER HARDLOOPSCHOENEN: • (Blote) voetenscan m.b.v. dynamische drukanalyse

1

De t

• Beoordeling oude hardloopschoenen (o.a. slijtage)

• Video-opname op onze indoortestbanen (3 banen van 36m lang)

2

• Analyse dynamische voetafwikkeling (o.a. door unieke software) • Testen van de verschillende merken en modellen om de juiste hardloopschoen te adviseren

3

TOT 15% KORTING VOOR LEDEN! VRAAG NAAR DE VOORWAARDEN.

WWW.RUNNERSWORLDGRONINGEN.NL Runnersworld Groningen • Hoornsediep 127a 9727 GH Groningen T (050) 5261001 • E [email protected]

juni 2012

Advertentie Runnersworld A5 1

07-11-2011 13:36:15

19

Verenigingsorgaan

20

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

juni 2012

21

Verenigingsorgaan

De Gyas Types uitgelegd De facilitair medewerker Als facilitair medewerker ben jij het meubilair van de AQSF Gyas. Je regelt dingen en mensen. Je kunt je eigen functioneren afleiden aan de hand van de hoeveelheid die je regelt. Dit is omgekeerd evenredig. Je bent een 10/13 in het gras als niemand zijn steeksleutel bij zich heeft, je bent de poncho als we door de stortregen moeten roeien, je bent het dakje bij het schoonmaken, het glas bier om de dorst te lessen. Behalve zij, die besturen voor hun cv, daar heeft dé Peter Streef niks mee. Peter Streef voor de menschen! Wat andere menschen leuk aan je vinden: Je scoort zo makkelijk. Wat anderen minder leuk aan jou vinden: CV-barries. Valkuil: Na een tijdje kunnen mensen je daadwerkelijk als meubilair over het hoofd zien. Wat je mist: Niks, je bent de Privé van Gyas. Wat je ervoor terugkrijgt: Niets, noppes, nada, je hebt misschien niet je ziel (CV-barries), maar wel je lichaam voor een jaar verhuurd aan de A.G.S.R. De barhanger Vrijdag elf uur, of je wilt invallen met roeien. Met hoofdpijn en een nieuwe aanwinst naast je, zet je je telefoon uit. Je bent geen lid van Gyas op vrijdag voor twaalf uur. Je slaat je arm om je aanwinst heen en denkt tevreden terug aan de vorige nacht. Hoe elk lid van de ExploCie toch je naam en vaste bestelling kent en er bij de fiscus en BH-com grote grijnzen verschijnen bij jouw streeprekening. Elke donderdag is vaste prik voor jou, welke verplichtingen ook,het doel van de donderdag is de avond. De bar heeft twee uitgesleten plekken recht voor de tap, waar jouw ellebogen precies in passen. Het bier schreeuwt

22

jouw naam en de dansvloer is alleen voor jou. Wat nou roeien, aanriggeren, diëten? Doe jou nog maar een vloeibare bruine boterham! Wat andere mensen leuk aan je vinden: Je consumeert voor Gyas, ieder zijn taak! Wat anderen minder leuk aan jou vinden: Dat je wel eens lid zou kunnen zijn van Das Boot. Valkuil: Als je teveel zuipt, mis je de scherpte om op tijd naar huis te gaan. En sta je weer naast de BH-com lege bekertjes op te vegen. Wat je mist: Een deel van je geheugen. Wat je ervoor terugkrijgt: Iets aan je lever. De mooiweerroeier Je stapt naar buiten en je voelt iets kouds bij je nek naar beneden lopen. Je kijkt omhoog en ziet een donkere, lekkende wolk voor de zon schuiven. Acuut draai je je om en loop je weer naar binnen, pakt je telefoon erbij en checkt ‘buienradar’. De komende drie uur is er grote kans op regen. De groepsWhatsapp wordt aangeslingerd en je meldt dat je liever gaat ergometeren en dat het even kan duren voordat je op Gyas bent, want het regent. Je bent best een actieve Gyaan, maar dan moet het wel een beetje mooi weer zijn. Wat andere mensen leuk aan je vinden: Als jij er bent schijnt de zon! Wat anderen minder leuk aan jou vinden: Als er maar één verdwaalde druppel neerdaalt op jouw kruin, kom je niet roeien. Valkuil: Als je buienradar niet checkt, kun je nog wel eens chagrijnig uit de boot stappen. Wat je mist: Doorzettingsvermogen of een lichaam van vlees en bloed in plaats van suiker. Wat je ervoor terugkrijgt: Een bruine teint.

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

De fanatiekeling Elke ochtend spring jij om zes uur je bed uit om te gaan roeien. Het liefst zit je elk vrij uurtje in de skiff en als je niet op het water te vinden bent dan zit je wel op de ergometer of je uit te sloven in het krachthonk. Een afspraak plannen moet al een maand van tevoren omdat je hele agenda al vol staat met trainingen. Als lichte volg je een slablaadjesdieet en als zware prop je je elke dag weer vol met herstelvoedsel. Zo rond een uurtje of tien kruip je weer onder de wol om de volgende ochtend weer fris om zes uur op te staan. En dat allemaal voor een paar felbegeerde blikken!

juni 2012

Wat anderen leuk aan jou vinden: Lekker gespierd (mannen), strak in je vel (vrouwen). Wat anderen minder leuk aan jou vinden: Ze zien je nooit meer dronken. Valkuil: Overdrijf het trainen niet, voor je het weet ben je overtraind en kun je niks meer... Wat je mist: Alle mooie feestjes en borrels na twaalven. Wat je ervoor terugkrijgt: Fitheid, spieren, nooit meer brakke dagen, en als het goed is een paar blikken. 

23

Verenigingsorgaan

SRG & Loodsfeest Door: Martijn Dresscher

Harkstede, een slechte naam voor een onguur oord als je het mij vraagt. De gemeente probeert er nog wat van te maken met het project Meerstad, een paar hippe huizen die daar uit de grond getrokken worden voor een berg euro’s die we niet kunnen missen om uiteindelijk gewoon leeg te blijven staan op de troosteloze vlakte. Een paar kleine statistieken: Op Harkstede regent het 200 dagen per jaar, het waait er 300 dagen per jaar en het is ongeveer 60 dagen winters weer. In de winter waait het niet zo hard dus dan blijven er 5 dagen over waarbij je in het zonnetje en zonder wind kan roeien. Een ideale plek voor de SRG dus. Ook dit jaar hebben we weer aan het rad van fortuin gedraaid en ook dit jaar was er weer regen en wind. Jammer, de kansen waren zo goed. Dat terwijl het ook echt heel mooi kan zijn, vorig jaar zijn we er met het RTC

“Harkstede, een slechte naam voor een onguur oord” zwaar op trainingskamp geweest zonder een wolkje aan de hemel en geen briesje in de molens. Dan doet Portugal er niet aan onder hoor. Enfin, nadat alles was opgebouwd waren als eerste de eerstejaars C4+’en aan de beurt, 1000m was de afstand en de omstandigheden waren dus niet mals. Ondanks dat was het nog steeds verbazingwekkend dat de Nereïden een C4 hebben laten zinken. Is dat mogelijk, überhaupt? Kennelijk wel. Vanuit de toren klonk het slechte commentaar van Aegir balletjes, pijnlijk om naar te luisteren. Niet omdat ze de G van Gijas niet kunnen uitspreken, wat tot een soort gggGGgggGijas leidde maar des te meer omdat het gewoon slecht commentaar was. Ondanks alle moeite die er door de SRG-commissie, de kamprech-

24

ters en het Time-Team in was gestoken kon de SRG 2012 helaas niet een succes worden. Alle nummers na 13:00 waren afgelast vanwege de harde wind.. Tja, Harkstede. Gelukkig was er die avond het loodsfeest op onze mooie club. Omdat dit feest tijdens

“Een echte SRG: veel wind, weinig roeien” onze 45ste verjaardag nog tot een fustenrecord heel geleid waren ook nu de verwachtingen hoog gespannen. Het was dan ook een succes, de verlichting was fijn, de muziek deed het gewoon en de hitjes zorgden voor een hoop gebras en gedans. Een avond als dat gaat altijd gepaard met een paar bezoekjes aan het ziekenhuis door een nuchter bestuurslid met een soort dronken halfje aan een lijntje, maarja… Je moet er wat voor over hebben hè? De eerste hulp heeft ook in elk geval geweten dat Gyas een feestje hield. Al met al was het een echte SRG, veel wind, weinig roeien maar gelukkig probeerde heel roeiend Nederland wel ’s avonds Gyas af te breken. Bedankt Harkstede. 

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

Ode aan de Gyas site Door: Jolinda Tukker

Deze keer geen ode aan een boot, een ploeg of iets anders materieels. Nee, dit maal een ode aan iets ontastbaars, de Gyas site. Want wees eens eerlijk, wat zouden wij zijn zonder dit medium? Bij het plannen van een outing zou er elke keer een afgevaardigde op en neer moeten fietsen om een boot te reserveren. Hetzelfde geldt voor de lebberlijst. Bovendien zou het dan een stuk lastiger zijn om de anonimiteit te kunnen waarborgen. Handschriften kunnen worden herkend en de aanwezige Gyanen kunnen je zelfs met eigen ogen de lebber zien plaatsen. Dit zou de verloedering van de lebberlijst in de hand werken, waar we natuurlijk niet op zitten te wachten. Fijn dat dit allemaal heel gemakkelijk, snel en discreet via internet kan. Wat is er verder allemaal mooi aan de site? Een aantal Gyanen denkt nu natuurlijk aan de verjaardagen die tegenwoordig op de homepage staan. Het kostte deze leden tot voor kort nog heel veel moeite om erachter te komen wie de jarigen van de dag waren. Nu zijn deze in één oogopslag zichtbaar en kan er direct worden doorgeklikt naar de betreffende profielen, zodat er binnen luttele seconden een verjaardags-sms gestuurd kan worden. Ook niets dan lof voor de andere zaken die sinds enkele weken op de homepage kunnen staan. ‘Kunnen’ omdat je dit zelf

“Soms is er geen behoefte aan verandering” mag beslissen. Op deze manier komen er ook geen klachten over dingen die worden opgedrongen, ook wel bekend als het ‘timelineeffect’. Soms is er namelijk geen behoefte aan verandering, of alleen als ervoor gekozen kan worden. Dan wordt het gevoel gecreëerd dat men de verandering zelf in de hand heeft,

juni 2012

waar in zekere zin wel iets in zit, maar wat toch misleidend is. Enfin, terug naar de homepage. Nu.nl zorgt ervoor dat we toch nog wat meekrijgen van wat er buiten het studentenleven van Groningen allemaal speelt. NLroei en de KNRB informeren ons over al de belangrijke roeigerelateerde gebeurtenissen en de weer-gadget is ontzettend handig als je bijvoorbeeld hebt gepland te gaan skiffen. Een blik op de homepage en je weet; windkracht 4 met regen, toch die skiff maar even uitschrijven. Allemaal goed en wel, maar het mooiste van de Gyas site moet nog komen, namelijk het forum. Het forum is fantastisch (persoonlijke mening). Het is een geweldig medium om gratis meerdere mensen tegelijk te kunnen bereiken. De hele ploeg, de hele commissie of zelfs de hele vereniging. Voorwaarde hierbij is wel dat de anderen het forum ook regelmatig checken. Door de komst van Whatsapp wordt helaas niet altijd meer aan deze voorwaarde voldaan. Mensen die met hun ploeg een Whatsapp hebben, lijken er niet meer bij stil te staan dat het ook wel eens nuttig kan zijn om het Gyas forum ook nog even te bekijken. Oftewel, niet de mensen zónder Whatsapp missen wat (hooguit wat irrelevante weetjes zoals wie op welk tijdstip zijn of haar tanden poetste), maar de mensen mét Whatsapp. Lieve Gyanen, het is nog niet te laat; verban de Whatsapp en kom terug naar het forum! Want zoals ik al zei; mensen hebben niet altijd behoefte aan verandering, en al helemaal niet als deze wordt opgedrongen. Het begint erop te lijken dat men tegenwoordig (bijna) wordt gedwongen door de maatschappij om te gaan Whatsappen, in plaats van dat het een bewuste eigen keuze is. Meest gebruikte argument; ‘Het is handig’. En ja, wat handig is moet natuurlijk ook wel goed voor je zijn, dus trapt iedereen er met open ogen in… Maar

25

Verenigingsorgaan

kijk nu eens naar het forum, is dat niet handig dan? Je kunt er alles mee; outings plannen, ploma’s afspreken, vergaderdata prikken en niet te vergeten; soggen. Misschien is dat wel de enige valkuil van de site; eigenlijk is het één grote berg aan sog-materiaal. Van de

“De Gyas site: één grote berg sog-materiaal” geschiedenis van Gyas tot de notulen van de laatste bestuursvergadering, een archief vol Gyazettes, wedstrijdverslagen en een eindeloze reeks foto’s, het houdt niet op. En dus de sog-topics. Ik zal niet ontkennen dat ik die misschien wel het leukste vind van de site en ik plaats hier dan ook behoorlijk veel berichten in. Het zou me niet verbazen als ik mede

26

daardoor nu al, in mijn tweede jaar, in de top forum posters aller tijden sta. Een feit waar ik me overigens niet voor schaam. Ik lees het forum namelijk op een manier zoals ik ook met iemand zou praten in real life; ik geef altijd antwoord. Als je met iemand praat laat je toch ook niet iemand zijn of haar verhaal doen om je vervolgens zonder iets te zeggen om te draaien en weg te lopen? Dat bedoel ik. Als je dat doet weet diegene niet eens of je de boodschap überhaupt hebt meegekregen en het wordt als zeer onbeleefd, om niet te zeggen asociaal, ervaren. Waarom vindt men dit op fora dan ineens normaal? Dat begrijp ik niet, net als zoveel andere dingen. Maar heeft het zin om daarbij stil te staan? Geen idee. Heeft het zin om de Gyas site nog een keer te checken? Ja. 

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

Amélie & Anne-hilde Door: Amélie la Roi en Anne-hilde Savenije Hiep hiep hoera! Gyas is weer jarig geweest en heeft de respectabele leeftijd van 48 jaar bereikt. Al meer dan 17532 mooie dagen, 420768 onvergetelijke uren en honderdduizenden liters bier lang is Gyas onmisbaar in Groningen. Er ligt inmiddels een berg blikken voor de deur waar de Himalaya u tegen zegt en verschillende koppels hebben al een Gyasbaby op de wereld gezet. Iedereen van harte gefeliciteerd, dat we nog maar lang mogen bestaan! Over twee jaar ziet Gyas Abraham en hiermee kunnen we gelijk een oplossing aandragen omtrent het beleidspunt “ledenbinding”. Blijf sowieso nog twee jaar lid, want een lustrumjaar is mooi! Ons voorstel aan de CVB is om alle mensen die Abraham heten een gratis lidmaatschap aan te bieden in het lustrumjaar. Helaas hebben we momenteel nog geen lid met deze naam (praeses to be), dus we weten wat de Cie400 te doen staat! Nu Gyas wat ouder wordt beginnen ook de eerste rimpels en andere ouderdomskwalen op te treden.. Het is ons opgevallen dat er tegenwoordig soms niet zo prettig met elkaar wordt omgegaan. Zo werd onze WedCom de afgelopen tijd een paar keer flink uitgescholden via het forum. Als je een probleem met zijn manier van werken hebt, solliciteer dan lekker zelf voor WedCom volgend jaar. Een ander alternatief is samenkomen met de ZeikCie om op maandagochtend lekker elkaars humeur vergallen met gezeur. Dan hoeven wij in ieder geval niet te lezen hoe jullie Bob publiekelijk afzeiken. En óh ja! We hadden nog een alternatief. Als iets je niet bevalt kun je ook altijd iemand persoonlijk even aanspreken. Inhoud mensen, in-houd. Op het – magnifieke – SRG feest – hulde voor de organisatie – ging het er ook niet altijd even netjes aan toe. Aan het eind van de avond moesten de restjes van sommige Gyanen van de vloer worden geschraapt omdat ze tijdens barovernames soms niet eens

juni 2012

omhoog werden geholpen. Een aantal imitaties van “De Marije” werd succesvol volbracht waarbij de koppies stevig de vloer raakten. Uiteraard is de menselijke dweil een mooie uitvinding, maar pas wat beter op elkaar en zorg dat Gyas ook komende jaren een vereniging blijft waar we trots op kunnen zijn! Tot zover de moraliserende woorden, belangrijkere zaken: pret met geslet! Er staat een aantal personen te springen om opgenomen te worden in de ScoorCie. Onze Lieve(lingesscoorder) verdient eigenlijk al een oeuvrepijs voor al haar verrichte werkzaamheden. Maar we willen meer goede verhalen! Na een periode van betrekkelijke schijnbare rust, is ook Laurien back on track en laat ze vol overgave zien dat ze een prima kandidate is. Een tipje om je winstkansen te optimaliseren: spreid je kansen nog íets meer en blijf niet te lang hangen bij één persoon. Pepping heeft ineens ontdekt dat er best wel wat mannen op Gyas rondlopen die langer zijn dan zij en scoort er lustig op los. Marije Oude Alink kon er na Reint ook geen genoeg meer van krijgen en is hard op weg naar een plekje in de ScoorCie. We hebben het vermoeden dat ze Reint probeert te imponeren door te sletten en zo de titel Das Boot slet op te eisen. Hulde daarvoor, to be continued! Een nieuwe naam aan het front, Angela de Jonge? Graag zien we meer van je. Ook aan mannelijke aanwas geen gebrek, we voegen graag een Barry toe aan onze collectie. De testosteronmeter draait overuren wanneer hij een ruimte binnenkomt. Dan een noemenswaardige lebber: Rogier en onze Praes! Terwijl zij ons laat geloven dat haar hersens wat door elkaar zijn geschud, is het in feite Rogier die met zijn Olympische lichaam Marijes hoofd op hol brengt. We snappen best waarom hij voor haar heeft gekozen, naast dat ze uiteraard awesome is.

27

Verenigingsorgaan

Ten eerste is ze een invloedrijk persoon binnen Gyas. Zijn coaches zien hem zijn energie tot na de OS misschien liever puur en alleen richten op roeien, eten en slapen. Doordat Marije momenteel niet veel aanwezig kan zijn kan hij bij haar ongemerkt zijn slag slaan. Wanneer zijn coaches er dan tóch achter zouden komen, kan hij dit nog wijten aan “binding met de praes van roeivereniging” bla, etc. Mogelijk probeert hij óók nog gebruik te maken van haar geheugenverlies, zodat alle sporen van zijn daden worden uitgewist. Marije we hopen dat je gauw weer op Gyas te vinden bent. Indien Rogier een positieve bijdrage levert aan je herstel, roepen we die krachtpatser bij deze op om je wat vaker een bezoekje te brengen. Rogier vangt niet alleen een chick, maar ook een blik. We hopen dat hij weet dat je, in tegenstelling tot je blik, NIET je chick kunt verkopen. Gelukkig moet hij het in Londen doen met zijn buddy Nanne, die ook heeft bewezen zijn mannetje te staan en zich hopelijk niet laat verhandelen. Nu er twee Gyas-roeiers een ticket naar de Spelen hebben weten te bemachtigen, kan het niet anders dan dat het een cognackleurig feestje wordt op de Londense wateren. Heel veel succes mannen, gogogo! Over feestjes gesproken: wat is er gebeurd met de blikfeesten op Gyas? Aan een gebrek aan blikken kan het niet liggen, want Bob’s blikkenteller nadert momenteel al grote hoogtes. We kunnen ons nog een aantal mooie (blik)feestjes met onze coaches van Licht ‘09 herinneren, waarbij we ze uiteraard compleet lam probeerden te krijgen. Tim wou alleen nog maar kannetjes en gaat als een speer in de 4x en Joost is inmiddels al meervoudig Nederlands kampioen, mede door toediening van een flesje Malibu. Waar denken jullie dat die jongens anders zo sterk

28

van zijn geworden? Onze lieve coaches veranderden in wilde mannen en we leerden hoe je je wedstrijddas kunt gebruiken om er voor te zorgen dat je beoogde scoorobject geen kant op kan. Het argument dat er geen blikfeestjes mogen worden gevierd, omdat dat de prestaties niet ten goede komt is, we verwijzen weer naar o.a. Tim en Joost, significant grote onzin gebleken. Verruim jullie blik van een korte naar een lange termijn visie! We durven te wedden dat Rogier ook niet zo groot en sterk is geworden door alleen maar suikervrije ranja te drinken! Met een EJD die elke week minstens één blik trekt zien we mooie tijden in het verschiet liggen. Dus dames, ga eens héél hard bier drinken en gekke dingen doen! Misschien zitten de mannen meer dan jullie te wachten op liters bier, dus als zij blikken kunnen we daar ook wel mee leven. De tijd vliegt, ook voor bestuur Sibma. Terwijl zij aan het chillen waren was bestuur Wiggers weer in control. Iedereen waande zich weer in hun oude prominente functie, wat inhield dat alles weer zo naakt mogelijk moest worden gedaan.. Het geouwehoer was niet van de lucht en even hadden we het gevoel weer terug te zijn in het jaar van de inhoud, dat voelde goed zeg! We weten inmiddels dat wanneer Marije en co volgend jaar hun Heimweek hebben, Bestuur Stoffels ergens ligt bij te komen. Met het oog op deze strandvakantie selecteert Montijn uiteraard louter op bikini-proofheid, met Linda, Floor, Joni en Meike aan zijn zijde. Tot nu toe dus alleen maar vrouwen, we zijn benieuwd naar de rest. Zou het zo kunnen zijn dat Montyn niet uit is op ‘’gewoon’’ een goed bestuur, maar dat dit een schijnaanstelling is, zodat hij over een aantal jaren zijn burgerlijke staat kan aanpassen en zich nu verzekert van een ruime keuze aan vrouwen?

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

Omdat wij niet op de zaken vooruit willen lopen, wachten wij de laatste bestuursleden nog even af. Dit neemt niet weg dat wij voor Montyn nog een tip hebben: een vrouwelijke MatCom zou awesome zijn!

den. We verzoeken alle leden om een poging te doen Petra te versieren. Ook Freek zijn Lebberratio kent tegenwoordig een significant dieptepunt, de drooglegging van de VS in de jaren twintig is er niks bij.

Zoals de Diësweek een bucketlist kende, willen we bij deze een aantal bestuursleden even herinneren aan een aantal dingen dat nog moet worden gedaan, waarin zij helaas nogal aan het falen zijn. Ten eerste: Petra. Je hebt aan het begin van het jaar aangegeven random (graag en veel, red.) te willen scoren, maar dit kunnen wij jammer genoeg nog niet in de statistieken van de Lebberlijst terugvin-

Voor de komende tijd hopen wij op veel mooi weer met zonnige outingen, Olympische medailles, schitterende nachten incl. scoren op het platje, BBQ’s, een nieuw vlot, vliegensvlugge records, succesvolle wedstrijden en niet te vergeten: genieten van het leven en veel pasta eten! 

juni 2012

29

Verenigingsorgaan

“Het leven van een superheld” Door: Jofram Jansma en Jolinda Tukker Een interview met de EJL Één voor één komen de heren van de EJL tevoorschijn uit de keuken, ze nestelen zich op de banken in de sapjeskamer terwijl wij ook een goed plekje bemachtigen om deze Lichten aan wat vragen te onderwerpen. Ook hun stuur Minke, deel van de ploeg, is aanwezig. Bij de vraag wat ze van de andere eerstejaarsploegen vinden barst het gelijk los; ‘De zwaren zijn neppo’s, barry’s: ze zijn wel sympathiek maar gewoon niet echt zwaar. Eigenlijk zouden ze licht willen zijn, maar dat zijn ze dus net niet.’ Minke: ‘Iedereen kan zwaar zijn, als lichte moet je meer doen. De Lichten worden ondergewaardeerd.’ Over de dames zeggen ze het volgende; ‘Ze zijn veel te goed! Verder kunnen we niet zoveel over ze zeggen want ze zijn al weg voordat we er erg in hebben, maar we zijn wel trots op ze hoor.’ Over hun eigen ploeg kunnen ze kort zijn; ‘Leuk, grappig, sympathiek, aardig, maar vooral gezellig!’ Ergens anders klinkt: ‘Dibs alle positieve eigenschappen!’ Het is een gezellig zooitje, die naast hun mening over andere wedstrijdploegen, ook genoeg over hun eigen leden te zeggen hebben. Le Charpentier (Erik Timmermans) ‘trekt alle vrouwen aan’, Abolf Knippler (Abel Knipping) is ‘gewoon vet sterk’, Joris ‘weet alles’ en Tolmer Juinstra (Jolmer Tuinstra) ‘leeft zo efficiënt mogelijk’. Dit blijkt een subtiele manier om te vertellen dat hij noch kookt, noch de afwas doet, iets waar maar weinig mensen mee wegkomen. In het geval van Tolmer misschien wel begrijpelijk dat ze hem niet laten koken, als je zijn recept voor avondeten hoort; ‘Kook pasta, schil mandarijnen, doe de mandarijnen bij de pasta en eet het op. Eten is brandstof’ Spiritueel leider van de groep is Marinus, door de psycholoog geïdentificeerd als de natuurlijke leider, al zijn er verbaal sterker aanwezigen. Naar eigen zeggen komt het

30

waarschijnlijk doordat hij één van de twee extraverte persoonlijkheden in de groep is. Het leven van een lichte roeier wordt omschreven als ‘hard roeien, lekker lijf, elke gram is er voor het roeien, geen overbodig vet’ en wordt door Robbert (ook wel ‘Kakafonix’ genoemd) pakkend samengevat in één woord: ‘HONGER!’ En verder: ‘Dan kom je net uit de boot, zie je iedereen Ben en Jerry’s eten!’ Dit beeld wordt gelukkig wel enigszins genuanceerd door de woorden ‘Alles wat je eet is echt goddelijk. Elke boterham is lekker, en yoghurtkwark met aardbeiensmaak gaat nooit vervelen.’ Hoewel je het niet zou verwachten eten lichten de hele dag door. Ze werken zo’n acht tot tien boterhammen per dag naar binnen. Helaas heeft dit af en toe wel nare gevolgen; zodra één roeier te zwaar is voor een wedstrijd moet iedereen crashen. Zo hebben ze voor een wedstrijd wel eens drie kilo moeten afvallen met z’n allen. Ondertussen ploft Viktor ook op een bank. Op de vraag of hij nog iets te vertellen heeft, heeft ‘opa Vik’ ‘niks toe te voegen’. Gyas roeit, en onze wedstrijdploegen zijn pronkjuwelen, maar Gyas is natuurlijk ook een studentenroeivereniging. Hoe zit het dan met het studeren? De meningen zijn eensgezind over bepaalde aspecten: ‘Jullie zijn studenten…’ begint de inleiding van een vraag. ‘Knappe studenten!’ stelt Kakafonix als ad rem repliek, die bij de Lichten goed aarde kan vinden. Rick Winning/Whining (Rick Weening, afhankelijk van zijn toestand, niet te verwarren met de andere Rik; Kleining): ‘Wedstrijdroeien vraagt veel discipline, maar hoe je daarbuiten omgaat met dingen als studie is voor iedereen verschillend. Sommigen trekken die discipline door naar de studie, maar anderen vinden het wel genoeg discipline met alleen het roeien. Wij zijn daarin ook gewoon studenten.’

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

Na wat heen en weer gepraat over wie wel en niet bezig is met zijn studie komen we terecht bij het onderwerp coaches. “Onderling hebben ze misschien wel eens een creatief meningsverschilletje, maar wij hebben een goede band met al onze coaches. Ze zijn een deel van ons team, ze horen bij de ploeg en zijn goed in het overbrengen van hun kennis. De prestaties van de Lichten, zo zal de at-

juni 2012

tente Gyaan weten, vallen helaas wat tegen. Wanneer dan ook gevraagd wordt naar hoe ze herinnerd willen worden, luidt het antwoord tweeledig: enerzijds: ‘Als de ploeg die de laatste wedstrijd wél won.’, anderzijds: ‘Legendarisch!’ We zullen zien wat de toekomst deze lichten brengt… 

31

Verenigingsorgaan

Uurtje bestuurtje; Competitie Commissaris Ze is het aanspreekpunt voor competitie roeiend Gyas, een gezellige dame met een eeuwige lach. Met veel trots stellen we aan jullie voor, de compomama van de vereniging: Vreneli Boerlage! Stel jezelf eens voor in 5 woorden. Pragmatisch, implementair, flagrant, fluxdebouche, schrander. Hoe ben je bij Gyas gekomen? Toen ik naar Groningen kwam,ben ik tijdens de KEIweek op de Sportmarkt overal langs gelopen, want ik kon niet kiezen uit al die sporten. Op een of andere manier ben ik met een paar mensen van m’n groepje langs Gyas gegaan, kan me niet eens meer herinneren waarom. Hier op Gyas werd ik overgehaald en heb ik me meteen ingeschreven. Leukste commissie die je hebt gedaan en waarom? De leukste commissie is sowieso de CoCo’s, oftewel de Competitie Coördinatoren! Deze commissie is zo mooi omdat je heel betrokken bent bij de competitieploegen. Je houdt ze in de gaten via het forum en belt af en toe iemand van de ploeg, helpt ze met de voorbereiding van wedstrijden, zorgt dat ze alles weten wat ze moeten weten, lost de problemen op, beantwoordt alle vragen, gaat een keer gezellig langs bij een ploma en natuurlijk drink je een paar biertjes met ze tijdens de borrels! En hoe voelt dat nou, bestuur? Geweldig!! Het is een heel druk en vol jaar, maar dat maakt het juist zo mooi, je stort je er helemaal in. Gelukkig is er ook genoeg tijd om te genieten, het is heerlijk om een jaar niet te studeren en je niet druk te maken om tentamen en colleges. Waarom wilde je de functie doen die je gaat doen in het bestuur? Omdat Compe-

32

titie Commissaris zonder twijfel de mooiste functie van het bestuur is! De competitieroeiers zijn namelijk de grootste en gezelligste groep op de vereniging. Uiteenlopend van fanatiek elke dag in de boot tot feestend in de vroege uurtjes op de borrel, comporoeiers zijn altijd overal aanwezig en te vinden op Gyas. Ook de competitiewedstrijden zijn fantastisch: de ploegen maken er een gezellig ploegweekend van, iedereen zit de hele dag naast de baan te chillen, niemand doet moeilijk over bier en Skøllburgers voor een wedstrijd en er zijn altijd grote feesten met de verenigingen van heel Nederland. Wat ik zo leuk vind aan compocom zijn, is dat je zo betrokken bent bij de leden, alle feestjes kan en mag meepakken en ook het organiseren van de wedstrijdweekenden, zodat alles soepel verloopt is prachtig. Zelf ben ik ook een echte comporoeier en heb daar altijd van genoten! Drie jaar lang heb ik ervaring met competitieroeien: één jaar C4+, één jaar B4+ en één jaar gladde vier. Ik gun iedereen zulke mooie compojaren op Gyas en daarom ben ik deze functie gaan doen. Beschrijf Freek eens. Freek kan lekker radicaal doen, bijvoorbeeld in z’n oranje morphsuit, achter het stuur van de bestuursauto of tijdens de avonden met de MatCie en Radikaal. Daarnaast houdt Freek van orde in de loods en boten die er goed bij liggen. Verder is hij sportief, gaat graag even ‘gymmen’ . Wat iedereen waarschijnlijk al weet, is dat Freek veel scoort! Ik heb hem vaak gespot in de loods, op de lebberlijst gezet en ook eens gestreept met een volle kan water. Ik weet niet hoeveel hij er ondertussen heeft gehad, maar hij is zeker de topscoorder van ons bestuur! Freek is binnen het bestuur de handigste persoon. Als er weer eens iets kapot is, wordt meteen Freek erbij geroepen. Hij is ook de enige mannelijke chauffeur, alle andere man-

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

nen uit het bestuur falen daarin.. Leukste Gyas moment tot nu toe? Als ik ga nadenken over het leukste moment, schiet me eigenlijk van alles te binnen, ik kan niet kiezen! Maar als ik dan toch moet kiezen, dan is dat mijn eigen borrel op Gyas. Op mijn verjaardag kwam ik naar Gyas en daar kreeg ik allemaal lieve cadeautjes en mocht zelfs een fust leegtappen, wat een fantastische avond! Wat zou er gebeuren als je met het bestuur op een onbewoond eiland zit? Marije kan het felle licht niet aan en zou onder een palmboom gaan liggen met haar pet en zonnebril op. Rosine gaat hardlopen en op zoek naar fruit. Freek bouwt een boomhut en voor iedereen een kano. Petra maakt een enorm kampvuur en start een limbodans competitie. Bob gaat vissen vangen en zorgt voor genoeg eten. Nino zou bang zijn voor alle kleine diertjes die daar rondlopen en gaat al zijn moppen vertellen. Job bedenkt een manier waarop we toch het EK kunnen volgen en blesseert zichzelf daarbij, waardoor hij weer een paar weken gespalkt is. Ik zou alles wat ik heb geleerd van Ultimate Survival tips van Bear in de groep gooien, komt het toch eens van pas. Hoeveel denk je te gaan scoren nu je in het bestuur zit? We zullen zien.. Wat weten wij nog niet van jou en moeten wij echt weten? Dat ik fan ben van rapmuziek! En dan met name natuurlijk de hitjes van mijn naamgenoot Nelly. Voel je je al een echte mama van de vereniging? Ja! Met zoveel ouderejaars, eerstejaars en lenteleden heb je genoeg te doen en te regelen. Als iedereen op een wedstrijdweekend mij zoekt, belt en van alles vraagt voel ik me inderdaad echt een compomama!

juni 2012

Is de bestuursmobiel ook met jouw oor vergroeid aan het eind van het jaar? Denk het wel, fijn dat hij bestaat! We zijn hem wel eens kwijt en dan stijgen mijn telefoonrekeningen echt boven mijn streeprekening uit. Blijft Briljant! nu nog een jaar langer bij Gyas? Briljant! blijft zeker nog een jaar actief op Gyas. Met Rianne in de BAC, Anne in de AlmanakCie en als coach van de EJD4+, Wilma in de Supervisoren en StatistiCie, Amélie in de CompetiCie en ze schrijft ook met AnneHilde de beruchte column voor de Gyazette. Samen met Lisette starten mijn ploeggenoten in de combinatieploeg Bros weer het competitieseizoen. Wat ik erg gezellig vind tijdens de competitiewedstrijden. Best bijzonder, een vierdejaars competitieploeg. Maar waarom ook niet? Roeien op Gyas is mooi en daar moet je zoveel mogelijk van genieten! Jammer genoeg is mijn ploeg niet meer bij elke borrel, omdat ze serieus aan de studie zijn. Maar op de mooie feesten komen ze me zeker vergezellen! Kiezen; Bestuursmobiel/IPhone Streng/Lief Eerstejaars/Ouderejaars Zware bal/ Lichte pik Bruin/Blond Sturen/Roeien Bier/Wijn Frans Duijts/Frans Bauer Random scoren/ relatie Circuit/Ergometer Slapen/Feesten Negende Cirkel/Blauwe Engel Overdag/’s Nachts Zomer/Winter Loods/Platje 

33

Verenigingsorgaan

Drieluik: Een verhaal van drie steden Door: Jofram Jansma

Tilburg De zon kwam heiig op over het zaterdagse Wilhelminakanaal –al kan ik het zaterdagse moeilijk van het zondagse Wilhelminakanaal onderscheiden– en het beloofde een mooie dag te worden. Het was eind maart, de meteorologische lente was net begonnen. Voor kampeerders betekende dit dat ze slechts door hun matje en wat tentzeil gescheiden waren van de kille ondergrond, en zich slechts door moeheid in slaap konden laten sussen, de aangename warmte van een kamer zou het niet doen. Voor mensen die een huisje hadden kunnen reserveren betekende dit dat ze konden schrijven dat de zon heiig opkwam, dat het beloofde een mooie dag zou worden. Stalen rossen hinnikten enthousiast aan de overkant van het kanaal, in ontzag voor de vele ploegen die uit het ganse land hiernaartoe waren gekomen. Ze waren gekomen in de hoop te blikken in poules, waarvan ze niet wisten hoe goed de tegenstanders waren. Velen kwamen zo verslagen aan wal, de wal had het schip gekeerd, of in ieder geval hun verwachtingen getemperd. Het doorleefde botenhuis van Vidar keek tevreden naar beneden op alle langslopende mensen, oproeiende boten en knipoogde nog even naar de finaletoren. De loofbomen hadden nog geen bladeren, het gras was nog winters kort en op het water finishte een ploeg van Gyas onterecht, omdat een boot van Proteus-Eretes in de eerste honderd meter van de wedstrijd op een boot van Nereus invoer. Met het verloop van de rest van dag had dit incident vrij weinig te maken: het bleef mooi weer. Voor het ploegje in kwestie, dat in de net-nieuwe ploegshirts was gestoken, die ze hadden gewonnen in de Vloterij, voor dát ploegje was het toch wel een kleine domper dat ze weer alles moesten geven, na alles al eenmaal gegeven te hebben. En toch, iedereen herinnert het zich als een leuk weekend

34

Amsterdam “AMSTERDAMSE UITJES!!!” Waar men zich eerder op de Bosbaan nog kon verbazen over het frequent gebruik van de zinsnede –ik schrijf het met pijn in mijn hart, want ik

“Stalen rossen hinnikten enthousiast aan de overkant van het kanaal” vind dat te veel eer voor, wat lijkt, een vrij willekeurig samenraapsel van lettergrepen te zijn– de zinsnede “WC-PAPIER”, kon men zich nu verwonderen over de samenstelling van de Skøllburger. De AMSTERDAMSE UITJES (in bariton reclamestem) waren echter niet het hoofdingrediënt, zo werd ons verteld, maar sinds lange tijd al 100% VLEES. Enfin, zo u dit leest om een summier verslag te verwachten, zo was ik daar om te roeien, niet voor een hamburger. Het kwam mij niet goed uit, geen van ons echt. We zaten midden in tentamenperiodes en waren de nacht daarvoor dan ook niet losgegaan op het botenhuis van Skøll, maar in plaats daarvan vandaag, zondag, pas aan het eind van de ochtend naar Amsterdam gegaan. We moesten ons melden, wachtten geduldig. Ik had boterhammen mee, een ploeggenoot was hongerig. Misschien aangespoord door de baritonstem, ging hij skøllburgers halen met AMSTERDAMSE UITJES. Hij zei later dat hem dat beroerde, en niet op een goede manier. Het scheen hem even zwart voor de ogen te worden bij het verroeien van de eerste 1000 meter, al weet ik niet of dat kwam door de 100% VLEES of de AMSTERDAMSE UITJES. We waren door naar de A-finale, zo bleek, die zouden we zeker wel roeien, al duurde het nog wel een poos voordat die kon starten. Er rest mij nu nog van deze dag het verslag van die A-finale: Weer een prachtige pres-

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

tatie van de Gyanen was op de Olympische Bosbaan in Amsterdam. De strategie van de Gyanen was weer hetzelfde. Ze stapten in en roeiden op vanaf die vlotten aan de kop van de baan, verzamelden zich op de startlijn en wachtten op het schrille geluid van de kamprechter om hun palen in beweging te brengen naar de finishlijn, vanwaar ze vertrokken op die 15e april. Eenmaal achter de finishlijn verzamelden ze zich weer op de vlotten en AMSTERDAMSE UITJES vertrokken AMSTERDAMSE UITJES gezamenlijk naar AMSTERDA.. AMSTERDAMSE UITJES de AMSTERDAMSE UITJES AMSTERDAMSE UITJES. Groningen “BLEGH” deed nummer twee over één van de boorden. “Haha” klonk het door de andere roeiers, enigszins beschonken. “Ik zei toch dat je uit moest kijken met die beco-shit zo laat!” “Houdt die boot recht!” maande de stuur de afgeleide roeiers. Mompelend gingen ze weer in een goede positie zitten, terwijl de wind, iets schuin op de baan staand, hen af deed drijven naar de kant. Nummer twee kon zijn aandacht toch niet echt bij het stabiliseren van de boot houden en gooide al gauw weer een plakkaat

“AMSTERDAMSE UITJES” over de andere boord. “Gatver, doe dat de volgende keer niet over mijn riem heen, sjappie!” zie de persoon die, men kan het raden, het braaksel over zijn paal heen kreeg. De stuur worstelde: “Ik heb het al moeilijk genoeg met die wind en het water zonder dat jullie gaan lopen klooien. OPHOUDEN!” Toen nummer twee voor de derde keer kokhalsde, of in ieder geval geluiden van zulks soort maakte, had de boot geen vaart meer,

juni 2012

behoudens die, waarin de wind hem duwde. De roeiers waren afgeleid door de dronken doldraaier. De stuur was chagrijnig, al kon dat de mannen in de C4 niet meer schelen. Een paar golven en een paar windvlagen later kon het de stuur ook al niet meer uitmaken dat hij chagrijnig was. Een normale –dus winderige– dag op Harkstede, hoorde ik van gewoon een veteraan. “Het spijt me” zei ik. “Je kunt er niks aan doen” “Maar ik vind het toch jammer, dan organiseer je zoiets, en dan wordt het afgelast.” “Ja, ik vind het vooral jammer voor de commissie: je bent een lange tijd bezig het te organiseren, en dan komen mensen van andere verenigingen je zeggen dat ze niet meer willen roeien, dat het onverantwoord is. En dan moet je naar de kamprechters toegaan…” Korte tijd later melde ik me in de achterhoede. Majoor de Heus deelde orders uit in het midden van het gewoel: “Blijf daar staan. Blijf DAAR staan” klonk het. Soortgelijke kreten werden over de hele linie gebazuind en veelal braaf opgevolgd, terwijl regiment na regiment op de voorhoede stuitte. Veilig achterin stond maarschalk Wieferink, in conclaaf met zijn generaals. Men zag ze praten, soms zag men generaal Luijtjens naar deze zijde wijzen en wees generaal Apperloo weer naar gene zijde, en ze zagen dat het goed ging. De tros achterin werd beschermd door de enthousiaste cavalerie, die af en toe charges uitvoerde, en de artillerie die granaten, gelijkende 1-liter frisdrankflessen, onaflatend op hun vijanden loslieten. Vlagen katoen, polyester en bloed spatten op de achterhoede, terwijl hun eigenaars in de voorhoede onverlet hun vijanden het oogwit toonden. Sussende woorden van de maarschalk naar de vredesmacht: “Nee, dit hoort zo, niks aan de hand.” Gyas had stand gehouden, de tros was beschermd. Gyas had stand gehouden. Jofram 100% VLEES Jansma 

35

Verenigingsorgaan

Interview met de kandidaatspraeses Door: Adriaan de Graaf

Interview met de kandidaatspraeses Montyn Stoffels Dinsdag om 9 uur op een bijna leeg Bootenhuys en in de stoffige commissiekamer. Ik was er vanwege een afspraak met Montyn. Ik wilde graag een interview met hem om zijn standpunten en visie over Gyas te horen. Ook een beetje omdat ik hem uit de tent te kunnen lokken en een voorproefje te nemen over het beleid wat hij graag uit wilde stippelen. Na een korte groet begonnen we met de eerste vraag: Hoe ben je voor de functie benaderd? Montyn reageerde rustig met lange en genuanceerde standpunten. “Ik werd de maandag voor de Winterwedstrijden opgebeld door Marije Sibma, of ik niet wilde overwegen om praeses te worden in het volgende jaar. Ik wilde het wel overwegen. Ik ging met een paar mensen praten om mijn gedachten op orde te brengen. Met mijn coaches van de eerstejaars zware ploeg, met Jorieke, mijn stuur. Ik vroeg me af wat voor een invloed dit zou hebben op mijn toekomst. Wat betreft mijn studie tandheelkunde, de tijd die ik kwijt ben aan andere dingen en natuurlijk het wedstrijdroeien. Als ik praeses wil worden, dan moet ik het wedstrijdroeien wel opgeven. Ik besloot uiteindelijk door te gaan met de sollicitatie, dat vond ik hele prettige gesprekken over de toekomst van Gyas. De sollicitatie was met Marije, Dick Wiggers en Harmen Zegers. Hier werd gezegd dat mijn passie wel echt in de sollicitatie zat. Een paar dagen na de sollicitatie kreeg ik een belletje van Marije met de vraag of ze even langs kon komen. Natuurlijk kon ze langskomen! Ze zou er om 17:00 uur zijn, het bleek 17:20 te worden. Toen ik de deur opendeed feliciteerde ze me al met mijn nieuwe functie!”

36

Nu je benaderd bent ben je een bestuur aan het samenstellen. Wat wil je uiteindelijk bereiken in je bestuur? “Ik wil eigenlijk drie dingen bereiken. Ten eerste wil ik Gyas en de Universiteit meer met elkaar samen laten werken. Daarnaast wil ik Gyas zo klaarmaken dat ze een hoog ledenaantal aan zou kunnen komen. Ook wil ik graag dat er meer wedstrijdroeiers de stap naar de bond kunnen maken. Ook heb ik andere ideeën over het bestuur, maar deze wil ik graag eerst met mijn mede bestuursgenoten uitwerken.” Wat bedoel je precies met de samenwerking met de Universiteit? “Het is belangrijk om te erkennen dat er minder tijd in Gyas kan worden gestoken door de invoering van het BSA, de studieboete van 3000 euro en misschien ook nog andere kabinetsplannen. Omdat Gyas op dit moment een erg grote vereniging is, kunnen we leden helpen met de studie. Dat wil ik bewerkstelligen in mijn bestuursjaar. ” En het aankunnen van een hoog ledenaantal dan? Hoe wil je dat bereiken? “Ik geloof dat we kunnen groeien, maar dan moeten we dezelfde open cultuur die er op het Botenhuys is vasthouden. We moeten ervoor blijven zorgen dat het contact tussen jaarlagen blijft behouden. Zo zorg je ervoor dat de vereniging niet een kleine plaats is, maar dat het altijd gezellig blijft. ” Het klinkt niet heel erg duidelijk. Hoe komt dat? “Ik heb nu nog geen beleid gemaakt met de andere bestuursleden, Ik kan niet zeggen hoe ik alles op dit moment aan wil gaan pakken. Daar moet ik het eerst over hebben met mijn andere bestuursleden. Ik heb wel ideeën, maar het is een group effort.”

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

Goed, Nu klaar met het gezeik over beslissingen en beleid. Nu over wat echt belangrijk is! Hoe vaak sta je op de lebberlijst? “Een aantal keer, ik heb niet geteld. Jelle Vos zet me er meestal op. Ik vind het wel grappig aan Gyas dat er een middelbare school sfeer heerst over de relaties van leden, iedereen wil weten wie wie intressant vind. Dat het ook heel goed gedocumenteerd wordt door de leden is wel een bevestiging van die sfeer. Maar elke keer dat ik erop sta is waar.”

juni 2012

Heb je een vriendin? “Nee” Scharrel? “Nee” Fuck Buddy? “Ghehe, ook niet” U hoort het dames, Mocht u nog een praeses aan de haak willen slaan, het kan! 

37

Verenigingsorgaan

Invulverhaal

Door: Kyra Degenaar en Jolinda Tukker Bedenk eerst de woorden en vul ze dan in. 1. Insect: 2. Tijdstip: 3. Vervoersmiddel: 4. Geur: 5. Lid van Gyas 1: 6. Uitroep: 7. Activiteit (ww): 8. Kledingstuk: 9. Ander kledingstuk: 10.Hoofddeksel: 11.Gestuurd type roeiboot: 12.Mate van bekwaamheid(bijv. nw.): 13.Gevaarlijk dier: 14. Lid van Gyas 2: 15. Aantal: 16. Bestuurslid: 17. Speelgoed waarmee je je kunt voortbewegen: 18. Gemoedstoestand: 19. Je eigen ploegnaam: 20. Etenswaar: 21. Drankspelletje 22. Vervoersmiddel: 23. Voorwerp: 24. Drankje: 25. Plaats op Gyas: 26. Bijvoeglijk naamwoord: 27. Attribuut of lid van Gyas: 28. Lichaamsdeel: 29. Bijvoeglijk naamwoord: Een mooie dag op Gyas Je schrikt op van een … (1) die over je heen kruipt. Je moet in slaap gevallen zijn. Onee, het is al … (2)! Tijd om naar Gyas te gaan. Nadat je je ... (3) in het kanaal hebt geparkeerd loop je de sapjeskamer binnen die ruikt naar … (4). Hier tref je ... (5) aan, die jou luidruchtig begroet met .... (6). Je spreekt af om de volgende dag samen te gaan .... (7). Je loopt door naar de kleedkamer waar je jouw... (8) omruilt voor een ... (9). Vervolgens zet je nog een ... (10) op, en je bent klaar om te water te

38

gaan in een ...(11). De outing verloopt fantastisch omdat je ploeggenoten echt ....(12) roeien. Plotseling zie iets naast je bewegen! Het blijkt een ...(13) te zijn die het voorzien heeft op jullie stuurtje ... (14) Jullie blijken ineens ontzettend hard te kunnen roeien en met ....(15) kilometer per uur vliegen jullie over het water. De/het ... (13) zit jullie op de hielen en bijt een gat in de boot! Langzaam maar gestaag zinken jullie. Gelukkig komt daar ...(16) met geweldige snelheden aan op een ...(17). Met bijzondere krachten trekt diegene jullie uit het water en zet jullie op de/het ...(17). ….(18) komen jullie terug bij het vlot en het gevaarlijke beest is gelukkig nergens meer te bekennen. Na deze spannende outing ben je klaar voor je ploma met je ploeg …(19) en de borrel. Na ..(20) genuttigd te hebben en het spelletje … (21) met je ploeg te hebben gespeeld ga je aangeschoten met de/het …(22) naar Gyas. Onderweg kom je een ... (23) tegen en je besluit dit mee te nemen als attribuut voor de borrel. Eenmaal op de borrel nuttig je meer .. (24) dan je voor had genomen. Bij elk drankje kom je meer los en je vermaakt je uitstekend. Je …(23) raak je al snel kwijt. Maar ach, dat ding was toch niks waard. Je hebt je oog inmiddels op iets dat veel interessanter is laten vallen, potentieel regelmateriaal! Voor je het door hebt ben je al op het slachtoffer afgelopen en binnen luttele minuten lopen jullie samen naar de/het… (25) Na een tijdje worden jullie echter verstoord in jullie innige bezigheden omdat de sapjeskamer leeg is en moet worden schoongemaakt. Dit doen jullie dan maar, om vervolgens richting huis te gaan. Wanneer je wakker wordt vraag je je eerst af of het allemaal een ... (26) droom was, maar dan zie je een ... (27) naast je liggen , voel je de pijn in je ... (28) en komen de gebeurtenissen van de nacht één voor één bovendrijven. Wat een ... (29) nacht was dat! 

Gyazette

der A.G.S.R. Gyas

DE BARBERSHOP VAN GRONINGEN....

WESTERSINGEL 9, GRONINGEN TEL: 050 3131032 MAAK ONLINE UW AFSPRAAK OP:

WWW.BARBERSHOPBYCAPELLI.NL juni 2012

39

Dag Boek, Door: Noach Zo, daar zit je dan, moet je weer een stukje tikken. Vorig stukje, zeer geslaagd, al zeg ik het zelf. Lat ligt hoog. Waarover ga je schrijven? Over al die mensen die klagen over het weer, dat alles verschrikkelijk is, dat het leven eigenlijk alleen maar kut is? Het is een optie. Ik heb er zelf ook een handje van. Iets met een kwakkelwinter, mensen die niets meer kunnen (wat overigens gewoon waar is), smartphones die de mensen tot eenzamen der aarde maken…. Of over dat de mensheid steeds meer afgestompt wordt door wat er om hen heen gebeurt? Zeer goede mogelijkheid, want ook dat is waar. Klein voorbeeldje: ‘De ergste tsunami uit mensheugenis in Sri Lanka kostte tienduizenden mensen het leven. De enorme vloedgolven gaan ruim drie kilometer het land in om mens, natuur en alles wat de mens daar heeft opgebouwd aan diggelen te slaan. Echter is er iets opmerkelijks aan de hand. Tussen al die lijken en omgeslagen bomen en huizen is geen dier te vinden.¨Het bizarre is dat we geen dode dieren hebben gezien¨, zegt H.D. Ratnayke, directeur van het Nationaal Wildlife Department in Sri Lanka. Geen olifant, konijn of zelfs maar een rat is dood gevonden in de aangerichte ravage.’ Die dieren schijnen met hun zintuigen de ramp al aangevoeld te hebben en zijn toen weggetrokken. Wij kunnen dat niet meer. We zijn gevoelloos, intuïtieloos, zintuigloos geworden. Afgestompt. Natuurlijk zijn we onze zintuigen natuurlijk niet van het ene op het andere moment kwijt geraakt. Vroeger trokken wij ook van plek naar plek en ik vermoed dat wij daarbij ook meer intuïtief aanvoelden of er wat ging gebeuren of niet. Elk moment kon je worden aangevallen of was er de mogelijkheid om zelf in de aanval te gaan. Dit zorgde er ook voor dat we menig natuurramp niet meemaakten, omdat we toch maar aan het rondtrekken en wegtrekken waren en intuïtief aanvoelden dat we daar niet in de buurt moesten zijn. Om te jagen en om te vluchten hadden we zintuigen nodig. Maar vanaf het moment dat wij ons ergens gingen settelen ging het mis. We verbouwden ons eigen eten en waren niet meer afhankelijk van onze omgeving. We hoefden niet meer te voelen, niet meer te luisteren, niet meer te kijken. We hadden alles wat ons hartje begeerde in de ruimte om ons heen. Tenminste, dat dacht men... Misschien is dit wel een mooie metafoor naar het studentenleven. Je trekt wat rond, jaagt wat, je hebt de tijd van je leven. Maar op het moment dat je gaat settelen en aan de arbeid gaat, gaat het met rappe schreden bergafwaarts. Je wordt langzaam oud en vertieft en rot weg op een plek waar je vroeger nooit had willen zijn. Dus je neemt maar een smartphone om nog een beetje met de wereld in contact te komen, waarbij je je doodsvonnis definitief getekend hebt. Hmm... Gelukkig schijnt het zonnetje, waait de wind verfrissend door mijn haren, staan de bomen en planten in bloei en heb ik zelden de vogels zo vrolijk horen fluiten. Valt er toch nog wat te voelen en genieten...