Inhoudsopgave. 1

1

2

Inhoudsopgave Inhoudsopgave 1 Voorwoord 3 Agenda 6 Terugblik Thema-avonden 8 Tweespan 11 Terugblik BBQ 15 Terugblik Corsong 16 In de bek gekeken 19 Terugblik Corso zonder grenzen 29 Op ‘t hobbelpaard 30 Sponsors Bs. de Lent 32 Terugblik Beachvolley 37 In de Wei 39 Ontwerpers aan het woord 42 In de Stijgbeugel 44 Seniorenmiddag 51 Terugb. vanuit onder de wagen 52 Hoefijzer van 54 K-wis-tie 59 Aangespoord 63 Redactieadres: Pomponstraat 3 4884 AH Wernhout Tel. 076-8500462 [email protected]

Schrijvers: Jordi Domen Nicole Jacobs De Duwers en Bewegers John Vriends John Peeters Caroliene de Bruijn Marina Hereijgers Minoesch Schrauwen Toon de Bruijn Niek Oostvogels Martijn Pinxteren Ilse Frijters Tim Vriends Sanne Peeters Redactie: Harriët Kerstens Ilse Frijters Caroliene de Bruijn Marina Hereijgers Sanne Peeters Tim Vriends Vormgeving: Erwin Leenaerts Tim Vriends

Uitgave van: Stichting buurtschap de Lent Kalmthoutsebaan 30 4884 MH wernhout 06-22200364 [email protected] www.buurtschapdelent.nl

‘t Perdje wordt 3 keer per jaar verspreid onder buurtgenoten, sponsors en begunstigers van de buurtschap. De oplage is 280 boekjes.

www.buurtschapdelent.nl

31

4

4

Stichting Buurtschap de Lent - ‘t Perdje

Voorwoord Buurtgenoten, Wat was het weer genieten corso 2013. Mooi weer en een prachtig vlot trekkende optocht met onze Lastminute als 1 van de 20 creaties in het grootste Dahliacorso van de wereld. Met de ervaringen van de afgelopen jaren hadden we besloten om in 2013 een wagen te gaan bouwen met een duidelijk herkenbaar beeld, niet te groot en daarbij veel aandacht te besteden aan de afwerking. Dit alles hebben we kunnen realiseren. De gehaaste man, rennend over de klokken en voortgeduwd door de klok in zijn rug was heel herkenbaar en samen met de titel had deze wagen verder geen uitleg nodig. De wagen was strak afgewerkt en de bloemen waren heel netjes getikt. Mijn complimenten voor de tikbegeleiding en natuurlijk alle tikkers want dit was gewoon perfect. De kleurkeuze was ook heel sterk. Vooraf hadden velen nog twijfels of de wagen niet te wit zou worden maar Harry en Eddy hebben er precies voldoende paars en zwart ingebracht om een fris en helder beeld weg te zetten zonder er een bonte kermis van te maken. De beweging en het geluid maakten de wagen dynamisch en speels. Bij het begin van de optocht werkte alles zoals gewenst maar helaas vielen er gedurende de optocht en de maandag enkele bewegingen uit.


55

We hebben erg veel complimenten gekregen over onze wagen en ook de jury kon hem waarderen met een 10e plek. Een klassering waar we allemaal heel blij mee zijn. De rode lantaarn heb ik op maandagavond aan de voorzitter van buurtschap Helpt elkander mogen overhandigen. De bouw van de wagen is redelijk relaxed verlopen. De eerste maanden misschien wel iets te relaxed waardoor we er in augustus toch nog wel even aan moesten trekken. Op een paar probleemhoekjes bij de koffers na stond de wagen echter op donderdagavond klaar om te tikken. We hadden van begin af volop bloemen waardoor ook het tikweekend heel ontspannen is verlopen. Rond 1 uur ‘s nachts was de wagen bijna helemaal getikt. Er zaten echter een paar rothoeken in, waar slechts een paar man tegelijk bij kon zodat het uiteindelijk toch nog half zes werd. Ons bloemenveld was dit jaar ook een juweeltje. Door het uitblijven van extreme regenval en geleerd van de tegenvallers van vorig jaar is de veldploeg er in geslaagd om 1 van de beste bloemenvelden van Zundert weg te leggen. Zoals gezegd hadden we hierdoor tijdens ons eigen corso volop bloemen maar daarnaast hebben we ook in de andere weken heel veel bloemen kunnen leveren (en helaas ook veel weggooien). Bij het schrijven van dit stukje zijn we samen met buurtschap Klein Zundert nog in de race wie dit jaar het meeste bloemen gaat leveren. Dit is voor een kleine buurtschap als de onze , met geen heel groot bloemenveld, natuurlijk een geweldige prestatie. We hebben dit jaar voor het eerst meer dan 1.000.000 (1 miljoen) bloemen geleverd. Ook hier mijn complimenten aan iedereen die hier aan meegewerkt heeft.

6

6


In dit voorwoord heb ik me nu erg gefocust op de bouw en het bloemenveld maar ik weet als geen ander dat er nog veel meer komt kijken om een buurtschap draaiende te houden. Daarom wil ik iedereen: Ontwerpers, bouwers, plakkers, tikkers, plukkers, stekers, lassers, kartonners, duwers, bewegers, koffiezetters, schilders, tempexers, mechaniekers, electriekers, bestuursleden, commissieleden, knollenzetters, pokeraars, touwentrekkers, hakkers, sponsors, corsongers, fotografen, opruimers, poetsers, cateraars enz, enz.. , kortom alle buurtgenoten, hartelijk bedanken voor jullie inzet in 2013 en complimenteren met dit succes. Een jaar waar we met zijn allen heel trots op mogen zijn. Met het corso hebben we al lekker gefeest, laten we dit met het buurtfeest en de seniorenmiddag nog maar een keer gaan doen. John Vriends Voorzitter.


77

Agenda • •

8

8

7 November: Seniorenmiddag 15 December: Bingo



99

Terugblik thema-avonden Elk jaar krijgt de AC het weer voor elkaar om een paar verassende themaavonden te organiseren. Na het bouwen wat langer blijven hangen in de sfeer van het thema, altijd leuk! Er waren twee thema-avonden tijdens het corsoseizoen. Het eerste thema was heel toepasselijk “last minute”. Een gezellige avond waarin ook de corsong van de Lent voor het eerst ten gehore werd gebracht. Als je niet op deze avond bent geweest dan kun je de sfeer ervan nog proeven door het filmpje van onze corsong op youtube te bekijken. De beelden uit onze tent zijn tijdens deze avond opgenomen. En dan het tweede thema, de Spaanse avond. Dat was absoluut geen last-minute! Er werden offertes aangevraagd voor een stier (inl. vechter), duizenden kg tomaten, flamencodansers etc. maar….dat was helaas boven het budget van de AC. De dames waren zoals altijd heel inventief. Gekleed in super vrolijke Spaanse jurken deelden ze tapas uit. Sangria werd geserveerd in emmers met heeeeeeeeeeeeeeeeele lange rietjes. Om het buurtgevoel te vergroten mochten we met zijn allen uit een emmertje drinken. Dat ging de aanwezigen goed af. De sangria moest regelmatig aangelengd worden. De Spaanse traditie om met tomaten te gooien werd vervangen door het gooien met waterballen. Het eerste slachtoffer was Alex Vriends. Hij mocht als eerste plaatsnemen achter de Spaanse dame (heel mooi geschilderd door Harry) en werd bekogeld met waterballen. Nadat iedereen zijn angst had overwonnen volgden velen zijn voorbeeld wat tot veel hilariteit zorgde. Olé!!!

10

10 Stichting Buurtschap de Lent - ‘t Perdje

11 www.buurtschapdelent.nl 11

12


Tweespan We hebben voor deze editie van het tweespan twee zussen aan de tand gevoeld. Sanne en Anouk Peeters. We hebben Sanne geïnterviewd en Anouk mocht in de huid kruipen van Sanne. Omdat Jelle toevallig(?) ook in de tent was hebben wij hem ook maar meteen ondervraagd. Dit werd dus een mooie onderlinge wedstrijd wie kent zijn/haar zus het beste. Sanne is 22 jaar en heeft dit jaar de HBO-studie Sociaal Pedagogisch Medewerkster afgerond. In september is ze begonnen aan een studie Sociaal Werk in Antwerpen. Daarnaast werkt ze bij Amarant als oproepkracht. Anouk is 19 jaar en volgt het laatste jaar bloem en design aan het Prinsentuincollege in Breda. Op zaterdag werkt ze in Meerle bij Passie en Vorm. Jelle is 18 en leert voor bakker. Hij loopt stage en werkt bij bakkerij Ooms in Zundert. Vraag 1 Wat vind je het leukste om te doen rondom het corso Sanne: Het allerleukste moment vind ik in het laatste weekend het uurtje tussen half 6 en half 7. Dan is het even rustig, we heb ben de middagdrukte gehad en het is dan even stilte voor de storm van ’s avonds. Samen genieten we dan van de sfeer in de tent. Anouk: De thema-avonden van de AC. Jelle: De catering voor de AC. Vraag 2 Wat vind je de meest teleurstellende wagen ooit? Sanne: Tenminste houdbaar tot van Helpt-Elkander. Ik had er veel van verwacht maar het was helaas niets. Anouk: Solden. Jelle: De haai van Helpt-Elkander. Anouk vond het een moeilijke vraag en sloeg deze eerst even over. Langer nadenken heeft helaas niet geholpen.


Vraag 3 Wat wil je later worden? Sanne: Ik wil het liefst een eigen bureau voor ouders met kinderen met gedragsproblemen. Een tussenstap is het centrum voor jeugd en gezin Anouk: Iets met moeilijk opvoedbare kinderen. Jelle: Sociaal pedagogisch medewerkster. Vraag 4 Wat is je lievelingsmuziek? Heb je een favoriet corsonummer? Sanne: De Band zonder Banaan (tenminste dat gaat volgens mij Anouk antwoorden). Mijn favoriete corsonummer is Im flying high to the sky. De naam van de band weet ik niet. Anouk: De BZB, de band zonder banaan. Eigenlijk houdt ze wel van alle muziek zoals Train… en wat ze zeker niet zal durven zeggen “Tomatenplukkers”. Jelle: Diverse muziek vooral Nederlandstalig Rowen Héze. Favoriet corsonummer Sorry lieve schat van buurtschap Schijf. We hebben even op youtube gekeken en denken dat het nummer wat Sanne bedoeld Flying High van Captain Hollywood Project is. Tomatenplukkers van DJ Jan is weer van een hele andere orde. Allemaal even luisteren!!!

14


Vraag 5 Wie brengt de meeste uren in de tent door jij of Anouk? Sanne: Anouk brengt de meeste uren door in de tent. De meeste uren voor de buurt maak ik. Anouk: Ik. Sanne doet er wel meer om heen. Jelle: Sanne Vraag 6 Wat is de leukste activiteit die jullie met het AC georganiseerd hebben? Sanne: Het buurtfeest bij het 5-jarig bestaan. We hebben toen een speciale taart laten maken. Alle thema’s van de wagen en de verhuizing hadden we als AC verwerkt in een toneelstukje. Dit was heel leuk om te doen. Anouk: Het buurtfeest bij het 5-jarige bestaan. Jelle: Het buurtfeest t.g.v. het 5-jarige bestaan. Vraag 7 Tosti’s, hamburgers of pannekoeken? Sanne: Tosti’s. Die smaken altijd heerlijk na de corsong. Anouk: Tosti’s. Jelle: Hamburgers. Vraag 8 Wat is het mooiste Lentshirt? Sanne: De groene van kiekebos. Anouk: Het paarse shirt van lab. Jelle: Het shirt van dit jaar. Iedereen heeft zo toch zijn eigen voorkeur zie je wel. Vraag 9 Wie denk je dat er dit jaar eerste wordt? Sanne: Laer-Akkermolen Anouk: Na lang nadenken…. L-A of Veldstraat, doe dan maar Veld straat. Jelle: Laer-Akkermolen. Inmiddels weten we dat Sanne er kijk op heeft.


Vraag 10 Waar wil je ooit nog eens op vakantie? Sanne: Ooit zou ik wel naar Australië willen. Anouk: Ver buiten Europa volgens mij Amerika. Jelle: Ver weg in ieder geval buiten Europa. Sanne gaf aan dat ze hoopt dat haar zus haar kent (ze wist niet dat Jelle ook mee deed). Anouk scoort een voldoende (6)dus dat zit wel goed. Broer Jelle, die onaangekondigd heeft meegedaan, is iets minder op de hoogte van het reilen en zeilen van zijn zus maar scoort nog net een afgeronde voldoende (5,5). Het zit wel goed in huize Peeters! De eindstand blijft dus:

Tweespannen van de Lent Minoesch Schrauwen en Femke Smits Jac en Els Kustermans Mark en Hans Hereijgers Jac en Toon Schrauwen Femke en Esther de Waard

16


9 pt. 9 pt. 8,5 pt. 8,5 pt. 8 pt.

Terugblik BBQ Op zaterdag 24 augustus was het weer tijd voor onze jaarlijkse BBQ. Het laatste weekend voor het corso, de avond voor de doorwerkzondag. Wederom georganiseerd door onze AC, met de BBQ verzorgd door Slagerij Billet. Na een paar uurtjes lekker en gezellig BBQen was het tijd voor het spelelement van de avond. Een vakkundig georganiseerde en gepresenteerde quiz door Esther en Sanne waarin de kennis van algemene zaken, maar vooral van corso getest werd. Na 6 spannende ronden kwam uiteindelijk de winnaar uit de bus. Het bleek dat “team spanband” de beste algemene en corsokennis had. Zij mochten, als winnaar, een enorme pot chocolademousse opeten. Hoewel ze niet tot de bodem van deze bak gekomen zijn zullen ze de volgende dag toch zeker buikpijn gehad hebben. Een geslaagde avond die zeker voor herhaling vatbaar is. Chapeau AC.


Terugblik op de Corsong Miep en haar fiets Als je de winnaar bent van de corsong van het vorige jaar dan kun je er niet onderuit om weer met een lied voor de dag te komen. De druk ligt dan wel hoger. Het viel niet mee om een leuke tekst te maken op een goed in het gehoor liggend lied. (Aan een eigen gecomponeerd lied wagen we ons maar niet). Na vele avonden naar allerlei feestnummers te hebben geluisterd werd, na een tip van een bekende, het lied gevonden. En toen nog de tekst. Uiteindelijk was het weer gelukt en kon het lied door De Schatjes worden opgenomen in de studio van Ludwig Antonissen. Roger Bastiaansen zorgde weer voor een hele mooie clip en de lancering op youtube was een feit. Het was leuk om te zien dat in de weken daarna alle buurten hun corsong op youtube/facebook/twitter etc. zetten. Er waren vele goede reacties op ons lied dus we waren benieuwd hoe het lied op de avond zelf zou scoren. Tijdens de wedstrijd zongen De Schatjes, gekleed in toepasselijke shirts, de longen uit hun lijf en ook de danseresjes op de achtergrond deden super hun best. De supporters van onze buurtschap kregen de hele zaal mee door hun enthousiasme. Het niveau van de deelnemers lag dit jaar veel hoger dan in voorgaande jaren. Ook het geluid van de optredende artiesten was veel beter. Maar toen de dames van de Heikant hun lied inzetten was al snel duidelijk dat dit de corsong van 2014 werd. Wij werden beloond met een hele mooie tweede plaats waar wij met zijn allen trots op kunnen zijn. Een mooie afsluiter van een hele gezellige avond.

18



20


In de bek gekeken Bloemencommissie Het is onvoorspelbaar, vorig jaar hadden we een heel nat voorjaar waardoor de knollen wegrotten. Dit jaar was het een heel koud voorjaar waardoor de knollen heel laat uit kwamen en niet wilden groeien. Vorig jaar konden we met hakken het vuil niet klein krijgen. Het groeide achter ons weer net zo hard door. Dit jaar hebben we bijna niet hoeven te hakken en wat we met de hak raakten ging kapot. Vorig jaar hadden we met het plukken alles zo af, en kwamen we bijna nooit aan de geschatte aantallen. Dit jaar hadden we vanaf het begin volop bloemen en werden de schattingen bijna iedere keer overtroffen. Vorig jaar hadden we met ons eigen corso 350 kisten bloemen geplukt. Dit jaar gingen we over de 1000 kisten. Vorig jaar was het hele weekeinde corsostress van komen de goede bloemen wel en wanneer komen die. Dit jaar was het rustig hadden we alle bloemen bijna zelf en op tijd. Vorig jaar hadden we in totaal 558.000 bloemen geleverd het laagste aantal van al de jaren dat we bloemen leveren. Dit jaar zitten we als jullie dit lezen over de 1.000.000, wat een record voor ons is. En als laatste, vorig jaar moesten we tegen plukkers zeggen je hoeft niet te komen want de bloemen zijn af. Dit jaar hebben we iedereen kunnen gebruiken die tijd en zin had om te plukken, en hebben zelfs nog een blik uit de tent open moeten trekken toen het nodig was. Hiervoor nog bedankt want met jullie hulp hebben we het gered en kijken we terug op een heel mooi bloemen jaar. Wat is de natuur toch mooi.


Bouwcommissie “Shit! Het stukje voor ’t Perdje nog schrijven…… ”. Ondanks alle goede voornemens en herinneringen toch weer op het laatste moment, weer last minute. Dezelfde last-minute als van onze vriend Sikmans met zijn klokken en koffers. Na de eerste vluchtige kennismaking afgelopen februari met de bijzondere man werd duidelijk dat er met spoed een tent gebouwd moest gaan worden om hem deze zomer te laten kamperen op de Lent. Dus de bouwcommissie ging aan de slag met de voorbereidingen zodat Sikmans helemaal tot rust kon komen. Er werd vergaderd over hoe we hem weer helemaal bij de tijd konden krijgen met de nieuwste klokken, wekkers en koffers. Om het helemaal af te maken kreeg Sikmans ook nog een klokhoed cadeau. Begin mei arriveerde Sikmans bij zijn tent en kon het relaxen beginnen. De eerste mensen kwamen kennismaken en begonnen aan een constructie om Sikmans te ondersteunen. Ook werden er steigers gebouwd om overal goed bij te kunnen en er was er op vrijdag steevast gezelschap van een groep Lentenaren die een lascursus kregen. Na een paar weken zag Sikmans allerlei gebogen stukken buis de tent in komen maar hij had nog geen idee wat daar de bedoeling van was. Ook het gefrunnik van die 2 mannen aan zijn gezicht was wennen maar het zou wel ergens goed voor zijn. Nadat bleek wat de bedoeling was van al die gebogen buizen en alle die andere vreemde vormen van ijzer begon Sikmans zich helemaal thuis te voelen op de Lent. Wel jammer was dat er maar weinig nieuwe gezichten in de tent kwamen maar dat zou vast ook wel goed komen, zo rond augustus. Al met al kwam hij steeds meer tot rust en werd dan ook steeds duidelijker aanwezig in de tent. Zoals verwacht kwamen er eind juli steeds meer nieuwe mensen in de tent die allemaal op hun eigen manier kennis maakte met Sikmans, de ene ging nog met ijzer vormen, de ander was aan de weer met karton of papier en lijm en weer een ander ging aan de gang met een klokmechanisme of was anderen aan het aansturen. De laatste week van augustus kregen Sikmans en zijn kleren, klokken en koffers steeds meer kleur. De laatste dagen van augustus was het niet meer bij te houden

22


met nieuwe gezichten en wat er allemaal gebeurde, het hoogtepunt was natuurlijk de vele bloemen die geprikt en getikt werden. Onze vriend begon gewoon te stralen van trots. Op de eerste zondag van september was het mooi geweest, om ook nog een beetje cultuur te snuiven werd toch weer met een behoorlijke vaart koers gezet richting Zundert. Na een km of 3 was het tijd voor een korte pauze waarin onze vriend nogal aandachtig bestudeerd werd door een groepje eigenaardige snuiters. Hij voelde zich nogal bekeken en besloot een plekje in de zon op te zoeken om nog snel even wat kleur op te doen. Vanzelfsprekend duurde de pauze niet lang en na het van de weg jagen van een varken werd er richting het centrum van Zundert gesneld. Althans dat was de bedoeling, maar door de vele fotomomentjes werd Sikmans behoorlijk opgehouden. Eenmaal op de Markt werd een groep oude bekenden gespot en was hij het getreuzel zo beu dat hij besloot ze eens goed te laten merken dat hij haast had. Het hielp niet echt, de fotocamera’s bleven maar komen. Bij het 2de keer passeren van de Markt zag Sikmans nogmaals het groepje bekenden, die hem nu een prijs gaven. Een totaal onverwachte 10de prijs nog wel. Onze vriend merkte snel dat dit reden voor een feest was en het was opeens gedaan met de haast. “Voor een feestje maak ik tijd! En zo kan ik mooi even bij buurten met mijn koude vriend Ötzi” zei hij. Zo gebeurde het dat hij nog tot dinsdagmorgen in Zundert bleef. Laatst sprak ik Sikmans nog even vluchtig, maar net lang genoeg om te zien dat hij helemaal geen sik heeft. Hij had een fantastische tijd gehad op de Lent en vroeg of ik iedereen wilde bedanken voor alle hulp en de gezelligheid. Voor ik kon vragen of we hem nog eens terug zouden zien was de vogel alweer gevlogen en hoorde ik alleen nog maar het tikken van zijn klokken.

23

www.buurtschapdelent.nl 23

24


25


Financiën. Het corsoseizoen 2013 zit er al weer op. We kunnen weer terug kijken op een gezellige bouwperiode en een mooi corso. En met de 10e plaats voor Lastminute ook op een fantastisch resultaat. Naast het bouwen van de wagen is de commissie financiën in de afgelopen maanden ook weer bij onze sponsors langs geweest. We zijn erg blij dat we elk jaar weer veel steun mogen ontvangen van onze sponsors. Het geslaagde bouwseizoen is dan ook mede hieraan te danken. Vanaf deze plaats willen we alle sponsors bedanken die ons dit jaar hebben gesteund om onze deelname aan het Zundertse bloemencorso mogelijk te maken. We hopen dat we ook in 2014 weer op de steun van onze sponsors mogen rekenen. De komende periode kunnen we gebruiken om te evalueren en terug te blikken. En dan weer op naar corso 2014!

26


Activiteitencommissie Onze eerste vergadering na het corso zit er alweer op. Vele corso foto’s zijn de revue gepasseerd met daarbij een uitgebreide evaluatie over het afgelopen corsojaar. Wij als AC kijken terug op een geslaagd en relaxt corsojaar, met daaropvolgend een zeer mooie prijs! Relaxt was het zeker, want we begonnen onze eerste thema-avond met een ‘Last-Minute’ bingo avond. De hapjes, prijzen en zelfs de bingoballen waren op het thema aangepast. Vele bingoballen hadden namelijk geen cijfer meer en de hamvraag van elke ronde was: “Is dit nu een 6 of een 9?” De tweede thema-avond was wat beter voorbereid: de Spaanse avond. De Spaanse flamenco jurken werden uit de kast getrokken, de sangria en tapas kwamen op tafel en zelfs de deur was niet opgewassen tegen de tekenkunsten van Harry. Met denkbeeldige tomaten (waterballen), een beschilderde deur met daarin een gat en vele luidruchtige buurtgenoten (die al genoeg sangria genuttigd hadden), kon het ‘tomaten’ gooien beginnen. Daarnaast is de kennis over het Corso bij onze buurtgenoten flink op de proef gesteld. Na de jaarlijkse BBQ in de tent volgde er een corsoquiz. Het werd een nek aan nek race, maar uiteindelijk waren het de jeugdleden van de buurt die de quiz hadden gewonnen. De hoofdprijs was de zelfgemaakte schaal opgeleukte chocolademoes die iets te machtig was uitgevallen. Zelfs de hongerige jeugd kon deze schaal niet baas. Ook de kinderen van de buurt hoefden zich niet te vervelen tijdens de kinderavonden. Er werden klokken gemaakt en shirts beschilderd. Geheel in het thema van de corsowagen.


De buurt was warm gemaakt voor HET corsoweekend. Tijdens het corsoweekend draaide de frietpannen en de koffiezetapparaten op volle toeren en zorgde de koelkasten voor een koud pilske na het bouwen. Ook nu, net na het corso, zitten wij als AC niet stil. Voor elke generatie volgt er nog wat wils. Zo is er op 5 oktober ’s middags een kinderbuurtfeest, met daarop volgend het buurtfeest. 7 November volgt de seniorenmiddag/ avond. Wij zien jullie graag op een van deze dagen terug, zodat er nog vele herinneringen opgehaald kunnen worden! Tevens willen wij onze zogenoemde ‘flexwerkers‘ erg bedanken voor hun goede hulp tijdens het corsoseizoen! Nicole Jacobs, namens de activiteitencommissie.

28


Redactie Hij is er weer. Perdje nummer 3 van Jaargang 8. Boordevol allerlei leuke interviews, terugblikken en vooral foto’s van de afgelopen periode. Na het opruimen en de laatste bloemen plukken heeft de redactie altijd weer de eer om nog een keer eens goed na te denken over het afgelopen bouwseizoen, wist-u-datjes te verzinnen en prominent aanwezige personen te interviewen. Met een goed bouwseizoen en perfect bloemenveld en een zeer goed corsofeest achter ons kan het dus niet misgaan met dit Perdje. Veel leesplezier, wij gaan weer werken aan het Perdje van februari 2014.

29


30


Terugblik Corso zonder grenzen

Op zondag 23 juni organiseerde buurtschap Klein Zundert voor de derde keer corso zonder grenzen. Natuurlijk mocht hier een team van De Lent niet ontbreken. Aan het begin leek het weer ons niet mee te zitten. Maar al bij al is dit toch meegevallen. We begonnen met sponswerpen uiteraard won De Lent dat spel. Daarna moesten we corsomunten verzamelen of te wel eendjes vissen. Dit ging ons wat minder goed af. Het volgende was “blomkiste stapelen” na 2 keer hebben we de hoogte van 16 kisten bereikt. Toen gingen we “schuivend door Zundert” oftewel het bekende buikschuiven. Toen iedereen goed en wel opgedroogd was gingen we verder met de optocht. Daar kreeg je een tijd en dan moest je het onderstel naar de eind streep duwen zo dicht mogelijk in de buurt van de tijd dus niet te snel en niet langzaam. Wij waren hier helaas veel te langzaam bij. “Til je rot”, dat was de naam van het volgende spel. Daar was het gewoon de bedoeling om zoveel mogelijk zandzakken om een steiger buis heen te gooien. Daarna gingen we verder met “zoek zoek zoek”. Dat hield in dat er iemand een blind doek om kreeg en dat de rest van het team hem aanwijzingen moest geven om tennisballen te rapen en in een emmer te gooien. “Breng de gij hem thuis” was het volgende spel. Daar moest je een pop over de hordes heen gooien en weer opvangen. Daarna kreeg je “het gevoel van maandagmorgen”, dit was eigenlijk gewoon een stormbaan. En als laatste moesten we oberen. Oftewel met een dienblad vol met bekers over de hindernissen. Toen kwam het finalespel. Het finalespel was een estafette maar niet zomaar één. Je moest namelijk in een schuimbak. En dan moest je daar Mickey Mouse of Donald Ducks zoeken. Een Mickey was 1 punt. Een Donald 2. Uiteindelijk eindigden we op een gedeelde 20e plaats. Maar al bij al was het weer een gezellige middag


Op ‘t hobbelpaard

32



Sponsors Bs. de Lent SUPERSPONSORS

• • • • • •

Jack Roovers Dranken & Verhuur BHV Expogroep Lodders Boomkwekerijen BV Boomkwekerij Jochems van Opstal BV Uitgeverij en Drukkerij Vorselmans Goodmorning

HOOFDSPONSORS • • • • • • • • • • • • •

34

Aardbeienbedrijf C. Raats Café de Valk Imtech J & W Elektro J.C.A. b.v. Jacobs Elektro BV Loonbedrijf W. Huijbregts Schildersbedrijf J. Bastiaansen Slagerij Billet Snepvangers Installatiewerken Verdaasdonk Hoogwerkers Verhuurbedrijf A. Jaspers Van Aert Transport

• Van den Buijs Sanidrôme • Suiker Unie Specialiteiten Roosendaal • Adrie Lauwerijssen Verhuur • Boomkwekerij de Krochten • Café de Kerel • Café van T • Klusbedrijf E. Kerstens • LLT Lucien Lastechniek • Traycon Projecten BV • TZN • Werner’s Hout • Rodeko Elektrotechniek • Jan Jochems Handel & Transport • Perfetti Van Melle Benelux


SPONSORS • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •

BEGUNSTIGERS

• Autodemontagebedrijf Joko • Bergamo & Havando • Bloembinderij De Blauwe Regen • Dave Mutsters Autoservice • Favo Reclame • Laptop Plus Zundert • Loonbedrijf Karl Tax v.o.f. • Loonbedrijf Kustermans • Studio 115 • Tax Transport Achtmaal • Vlammend BV • Autoschade van Hasselt • De Bolle Buiken Teletronika Kabelsystemen De Witte Toren Electro Jochems Gommers Grondwerken Bakkerij van Hassel BIP Holland BV Boomkwekerij Domen - Weijgers VOF Boomkwekerij F. Daems Boomkwekerij Henny Tax Buiks Boomkwekerijen De Bruijn Mechanisatie BV De Levensboom Grand Café de Bocht Jack van Hoijdonck Tweewielers Marvo BV Metsel, tegel en lijmwerken F. Quirijnen NED Personeel Nuiten Grondwerken Proton Graphics Stan van Eekelen BV

Multimate Zundert Bois Douce Boomkwekerij De Rutven Boomkwekerij Huijbregts Boomkwekerij Ron van Opstal BV Boomkwekerij Van Beek - Meyvis CLTV Zundert Coop Compact Van Bedaf Grondverzetbedrijf Jansen BV Van der Veeken Weegoplossingen Woodhouse Mon Amie Mts. Daems - van Wijk


36 36



38


Terugblik Beachvolley Het beachweekend Schijf stond weer voor de deur en, om onze titel te verdedigen, hebben we (Esther, Ivonne, Jelle, Jordi en Sanne) ook dit keer meegedaan aan het beachvolley-toernooi. De avond van tevoren bleken we nog steeds maar met 3 personen te zijn, dus snel werden Jelle en Jordi nog ingeroepen op ons te versterken. Twee lange sterke mannen, hadden we (nog vol goede moed) bedacht. Het TaLenten team was compleet. Na een avondje bij den Bels kwamen we, iets minder fris en fruitig dan gehoopt, al vroeg het veld opgelopen. Zo konden we de concurrentie alvast bekijken. Aah, dat zal wel moeten lukken, van dat ene team zouden we toch echt wel gaan winnen. Een mooi roulatiesysteem en een goede service van één van de mannen zouden er voor moeten zorgen dat we tenminste één wedstrijd zouden winnen. Eerste wedstrijd tegen onze eigen Lentenaar Barry. Ja Barry die zou ons wel laten winnen. Wat bleek, onze eigen Lentenaar Barry zat al jaren lang met een clubje op volleybal. En nee, hij wilde ons maar niet laten winnen. Helaas wilden de andere teams dit ook niet. Gebrek aan enthousiasme was het niet! Vol goede moed gingen we elke wedstrijd aan, en mede door het drassige veld hebben we meerdere keren met onze knieën in de modder gelegen om wat ballen te redden. Ook aan de supporters heeft het niet gelegen. De aanwijzingen werden ons van alle kanten toegeroepen door Lentenaren die kwamen kijken. Het mocht helaas niet baten, maar een gedeelde laatste plaats mocht de pret niet drukken. Afspraken voor een trainingsschema als voorbereiding op volgend jaar zijn al gemaakt! Versterking is natuurlijk altijd welkom. namens Volleybalclub de TaLenten, Groetjes, Sanne


40


In de wei Moppentrommel Er komt een cowboy bij een ranch die een paard wil huren. Dat kan en de eigenaar zegt tegen de cowboy: “Als je ‘poeh’ zegt stopt ie en als je ‘poehpoeh’ zegt gaat ie lopen.” De cowboy stijgt op en rijdt weg. Hij zegt “poeh” en het paard staat stil. Hij zegt “poehpoeh” en het paard gaat weer lopen. Dan komen ze opeens bij een ravijn. De cowboy herinnert zich net op tijd hoe hij het paard moest stoppen en roept “poeh!!!”. Het paard staat net voor de rand stil. Zegt de cowboy: “Poeh poeh, dat scheelde niks!!!” “Een cowboy stopt bij een café en bestelt voor zijn paard een grote emmer bier. Als het paard de emmer heeft leeg gedronken, brengt de cowboy de emmer weer terug. “Wilt u zelf niets drinken?” vraagt de man achter de bar. “Nee” is het antwoord. “Ik moet nog rijden.”


Kleurplaat

Ons perdje is helemaal gek van de klokken van de wagen. Kleur hem zo mooi mogelijk in.

42



Ontwerpers aan het woord Hallo buurtschap de Lent. Hier een woordje van Harry en Eddy. Het ontwerp Lastminute was goed gelukt, de wagen zag er fris uit, was duidelijk en overtuigend, veel wit met paars en zwart maakten de wagen strak. Dat kwam ook door het artistiek concept, wat we blijvend consequent hebben aangehouden, de eenvoud, de kunst van het weglaten, niet veel versieringen die een ontwerp vaak rommelig maken. Het was een haastig persoon met een tijdloos karakter, met de tijdsdruk op zijn hoofd en een klok in zijn rug wat het geheel vormde van de stress van deze tijd. Het functioneren van de lopende wekkers, de secondewijzers, de draaiende sleutels op het geluid en muziek, gaven een grote toegevoegde waarde, kortom het was compleet. Compleet was ook de werkende buurt waar wij ons thuis voelden, voor herhaling vatbaar. Jong, oud, groot en klein er zit veel dynamiek in de Lent, en zeker voor een feest op 5 oktober a s. Tot ziens.

44



In de stijgbeugel Hallo allemaal! Ik ben Minoesch Schrauwen. Ik ben geboren op 5 oktober 1995 en wordt dit jaar dus 18!! (met het buurtfeest). In het dagelijkse leven ga ik naar school. Ik zit op de KSE, Havo 5. Ik werk bij de Dirk van den Broek als caissière en bij Cafe van T. Verder zit ik bij de fanfare in Wernhout. Daar speel ik klarinet. Thuis speel ik ook gitaar en piano. Ook zit ik op turnen bij Olympia in Wernhout. Afgelopen zomer is mijn droom uitgekomen!! Van 17 juli tot en met 13 augustus heb ik vrijwilligerswerk gedaan in Jinja. Dit ligt in Oeganda in Afrika. Hier zou ik jullie graag meer over vertellen. Ik had al het een en ander opgezocht en via via geprobeerd om aan informatie te komen. Onze buurtgenoot Anny Verheyen vertelde dat een vriendin van haar, Julienne, samen met Brian 2 jaar geleden een organisatie heeft opgezet. Deze organisatie heet “Blessings 4 You Uganda”. Ik heb contact opgenomen met Julienne en ben zo aan mijn vrijwilligerswerk gekomen. Toen was het dan zo ver!! In het familiehuis zitten 5 jongens en 5 meisjes tussen de 6 en 13 jaar. Er is ook nog een jongen die elke avond naar zijn eigen huisje gaat. Hij woont in de sloppenwijk, maar mag dus met de weeskinderen naar school en krijgt te eten. In het familiehuis werken verschillende mensen. Brian is de baas van het familiehuis en heeft dus de organisatie samen met Julienne opgestart. Hij regelt het contact met school en gaat geregeld naar bijeenkomsten. Ook houdt hij contact met Julienne. Aidah is een soort van moeder voor de kinderen. Zij is de contactpersoon van het familiehuis. Zelf heeft Aidah een zoontje van anderhalf jaar die ook in het familiehuis woont. Lukiya kookt en Scovia poetst. Scovia is een arme vrouw. Ze woont in een sloppenwijk, haar woning heeft zelfs geen deur! Ze heeft 7 kinderen waarvan er eentje aids heeft en in de aidskliniek zit. Een ander kind zit bij ons in het familiehuis.

46


Het gebeurt wel vaker dat bij arme gezinnen een kind in een weeshuis wordt opgenomen. Het familiehuis was niet arm, voor de begrippen in Oeganda hebben ze best veel luxe. Ze krijgen gelukkig veel gesponsord en dat helpt. In het familiehuis heb ik de kinderen geholpen met school, ik maakte huiswerk met ze en hielp ze met lezen. Ik heb Lukiya en Aidah ook veel meegeholpen door te helpen wassen, koken of boodschappen te doen. Ik heb zelf een paar keer Nederlands gekookt. Dit viel heel goed in de smaak Ook heb ik natuurlijk veel gespeeld, vooral voetbal vonden ze erg leuk. Op zondag keken we vaak een voetbalwedstrijd op tv. Hun grote idool was Robin van Persie! Ik maakte ook muziek samen met de kinderen om ze muzikaliteit bij te brengen. Verder deed ik verschillende keren uitstapjes met de kinderen. We zijn een keertje bij een Nederlands restaurant gaan eten. Dit was erg leuk! Hier kon ik gewoon Nederlands praten, was wel apart. De kinderen hebben er frietjes met vissticks op. Ze vonden het erg lekker! Ze wilden ook alles proeven, zelfs alle sausjes waaronder sambal.

Lekker smullen in het Nederlands restaurant.

Het bezoek aan school en de geliefde muziekklas.


Ik heb ze ook veel foto’s van thuis laten zien.Andere uitstapjes maakte ik met Aidah. Zo ben ik met haar naar de oorsprong van de Nijl geweest. De kinderen gingen elke zondag naar de kerk. Ze zijn daar erg gelovig. Ze geloven daar in God, alles wat hij doet is goed en willen ze nastreven. Ook moesten we altijd bidden voor het eten. Ze willen de kinderen daar een Christelijk geloof meegeven. De kinderen en de mensen in het familiehuis kunnen allemaal goed Engels! Het was ook heel goed voor mij om mijn Engelse taal wat bij te schroeven. Zoals ik al vertelde regelt Brian school voor de kinderen. Zo ben ik een keertje meegegaan toen Brian naar school ging. Daar kwamen we in gesprek met de muziekleraar en de muziekklas. Dit was erg leuk en ben daarom vaker terug gegaan naar de muziekklas. Ik heb daar ook muziek gemaakt. Dit vonden ze erg bijzonder en hadden graag dat ik nog vaker kwam om de kinderen te helpen. De kinderen van de muziekklas deden mee aan een muziekcompetitie. Voor deze muziekcompetitie waren de kinderen muziekstukjes aan het instuderen. Voor de competitie heb ik met de kinderen muziek gemaakt dan waren ze goed opgewarmd voor de competitie. Het heeft goed gedaan want ze zijn bij de kwalificatie 1e geworden! Dus mochten ze verder bij district, waar ze jammer genoeg net niet geplaatst waren voor de regionale competitie, want ze werden 3e. Ook erg goed natuurlijk! Als we naar de kerk liepen moesten we door de sloppenwijk. Daar was echt veel armoede. Mensen met kapotte kleren, die daar rondliepen op 1 schoen. Sommige “huisjes” hadden niet eens een voordeur! Ik liep ook nooit alleen door de sloppenwijk, want soms werd ik lastig gevallen. Doordat ik blank ben dachten ze dat ik veel geld zou hebben. Ze schooiden ook echt om geld. Ik heb zelfs huwelijksaanzoeken gehad! Gelukkig was Brian of Aidah er wel eens bij en hielpen ze me of deden zij net alsof ik al een vriend had, dat hielp want dan gingen ze gelijk weg. Het is soms wel erg heftig om te zien, die sloppenwijk. Ik had er trouwens een andere naam: Muzungu. Dat betekend “blanke”.

48


Zo werd ik genoemd als ik over straat liep. In het weeshuis heb ik nog een verjaardag meegemaakt. Brian en Manuel waren jarig. Dat werd alleen maar gevierd met een taart en een cadeautje en toen ging iedereen weer verder met zijn dagelijkse bezigheden. Erg apart, dat zijn wij thuis niet gewend. Happy Birthday to Brian en Manuel.

Eventjes afkoelen is altijd lekker en zeker met 30 graden en midden in Afrika.

Het laatste weekend ben ik met de kinderen gaan zwemmen. Dit was erg leuk! De kinderen waren echt blij met alles, zo dankbaar! Ik had ook verteld dat ik het jammer vond dat ik geen wilde dieren had gezien tijdens mijn verblijf. Na het zwemmen liepen we terug naar de Boda Boda’s (een taxiscooter) om terug naar het familiehuis te gaan en opeens zagen we in de verte een groep apen. We konden op een paar meter afstand bij ze komen! Echt heel gaaf! Ze sprongen overal de bomen in en renden erg snel. De apen waren niet heel groot, er zaten ook een paar jonkies bij.

49


Uiteindelijk zagen we ze dan! Op een weiland waren heel veel apen. Het afscheid was erg moeilijk doordat ik een heftige band had met de kindjes. Ik zou heel graag terug willen komende zomer. Ik hoop dat mijn gitaar dan wel mee mag met het vliegtuig, dan kan ik nog meer muziekles geven. Ik zou dan ook meer verantwoordelijkheid in het huis willen. Nu was het natuurlijk ook de eerste keer, en heb ik eigenlijk iedereen mee mogen helpen. Ik heb nu nog 3 keer per week mailcontact met Aidah en Julienne over de kinderen. Zo blijf ik goed op de hoogte van wat er allemaal speelt. Als ik 18 ben, mag ik officieel in het bestuur van de organisatie. Of ik dat ga doen hangt een beetje af van mijn tijd, want ik ga natuurlijk ook beginnen met rijles en ga dit jaar examen doen. Maar ik zou wel heel graag willen! Ik houd veel contact met de organisatie. Ik verkoop ook regelmatig spulletjes om geld in te zamelen voor het familiehuis. Ik heb bijvoorbeeld op de markt gestaan bij het dorpsfeest in Achtmaal. Ook vertel ik veel over de organisatie, zodat heel veel mensen ervan af weten en ook kunnen sponsoren. Verder willen we bekendheid met de Goede Doelendag op verschillende scholen uitbreiden. Het is erg fijn

50


dat de organisatie er is en zulk goed werk doet. Er zijn heel wat weeskinderen in Afrika. Zoals iedere organisatie kan ook Blessings4you-Uganda alle steun gebruiken. Ik verkoop sieraden en je kan oom of tante worden van een bepaald kind. Ook kun je natuurlijk de organisatie gewoon sponsoren. Meer vragen of interesse, stuur dan een mail naar [email protected] of bel me op 0652166077. Het was een erg bijzondere ervaring. Wat een lieve mensen en kinderen heb ik mogen leren kennen! Minoesch Schrauwen

Foto’s maken viel goed in de smaak bij de kinderen en deze mag natuurlijk niet missen in mijn verzameling foto’s.

51


52


Seniorenmiddag

Wanneer: 7 november Waar: Café de Valk Aanvang: 14.30uur Kosten: €15,- per persoon (u krijgt 2 consumptiebonnen voor het drinken gratis bij betaling, koffie en thee zijn gratis) Opgeven via: [email protected] Of via één van de bestuursleden. Mocht u opgehaald willen worden, meld dit dan bij het bestuur dan komen wij u ophalen. Tot 7 november!

53


Terugblik vanuit onder de wagen niet zo was dit jaar Het duwen rijdt gezellig en je rg e n e r a a zw rijs. zo’n super p dan ook nog ig ld e as een gew Ik zeg het w corsojaar!!

Ik vond het heel leuk in de wagen om te bewegen. Het was heel gezellig en ho e dichter we bij de markt kwamen hoe zenuwach tiger iedereen werd. Dit was een top jaar om te bouwen en een top feest en een mo oie 10e plek. Heja de Lent de bewegen in Ik vond het bben e h e uk, w le r e p su n e wag agen. had in de w veel leut ge g gen of ik no Als ze me vra ekend in de we eventjes een ja u ik meteen wagen wil, zo ke u le een super zeggen. Was ervaring.

Dit was echt een geweldig corso. Tijdens de optocht was de sfeer in de wagen supergoed en ik zou het volgend jaar heel graag weer willen doen. Bedankt iedereen voor corso 2013! Ik mocht dit jaar de wagen rond sturen dit was een hele ervaring. Je rijd toch met een lengte van 16 meter door de straten en je ziet nagenoeg niets als alleen de strepen op de straat die onder je door gaan. Eigenlijk is het heel simpel, je hoeft alleen maar te doen wat de rondprater zegt. Dat dit wel eens verwarrend is hoort er bij zo van naar links links links, o nee rechts rechts rechts. Ik vond het prachtig om te doen.

54


Na deze geweldige prestatie kan en zal ik met trots blijven zeggen: IK BEN BIJ DE LENT! Want zoals het Last Minute klokje bij de Lent tikt, kunnen ze allemaal wat van leren. Alle Lentenaren bedankt en heel graag tot volgend jaar. Ik vond dat we een mooie groep hadden en volgend jaar weer 10 plekken stijgen! en, rond te duw m o n e g a w e leuk en. Het Dit jaar een zetje te gev n e e m o te was wel genoeg ruim van dit jaar rs e w u d e d r de o jammere vo d, waardoor n o st id lu rg ek e erder tikte dat de muzi inder was. V m t a w e ti a communic ed rond. de wagen go

Het be wegen was he gezelli el g. gen gin En het bewe g er stee vanzelf tot d at ds mee r dinge uitviel n en.

Dit jaar wa s het bewe gen heel erg leuk. W e hadden e en g lige groep e n goede ple ezelkken om te zitten. O ok vond ik h et fijn dat het figu reren op de veiling vroeger wa s, zo kon ik lekker met de groep fe esten.

Ik vond het duwen een hele leuke ervaring. Het was ook heel gezellig onder de wagen en soms natuurlijk ook een beetje zwaar maar dat viel mij best mee. Het was erg gezellig onder de wagen, maar ook wel erg zwaar . En ik ben ook erg blij met de 10e plek.

e t d ute . a d n m d tmi na n vo las rlijk k . I an tte Ps urm l le e u st l he we

55


Het hoefijzer van Alpe d’Huzes (door Toon de Bruijn) Hoe kom je er bij om mee te doen aan de Alpe d’Huzes? Dat is een vraag die vele keren aan mij is gesteld. Iedereen heeft volgens mij wel een lijst met dingen die hij ooit in zijn leven wil doen. De Alpe was er voor mij één van. Ik sport graag. Ondertussen maak ik het helaas steeds meer mee dat mensen in mijn omgeving kanker krijgen, hiertegen strijden of de strijd op moeten geven. Als buitenstaander sta je machteloos. Door mijn deelname aan de Alpe d’Huzes hoop ik een kleine bijdrage te hebben geleverd in de strijd en overwinning op kanker. Nadat ik mij eind 2012 had aangemeld begon een drukke tijd van trainen, trainen en nog eens trainen en natuurlijk geld op halen voor het goede doel. Trainen deed ik door zelf kilometers te maken en met mijn ploegmaatjes van team Vida grote tochten te rijden in Limburg en de Ardennen. Ook ben ik met de Trappistentrappers naar de Vogezen geweest om van de echte bergen te proeven. Soms zag ik geen witte maar groene sneeuw. Het geld inzamelen heb ik, met ondersteuning van de leden van de Rustige 5, voor elkaar gekregen door overal muziek te maken. Hiervoor alle luisteraars en donateurs nog hartelijk bedankt! Deze optredens stonden soms haaks op mijn trainingsschema want onze optredens duurden soms tot in de kleine uurtjes (aan wie zou dat nu liggen). En toen was het zover. Op 2 juni zijn we naar de Alpe gereden. Wij verbleven in een huis langs de route. Op maandag en dinsdag heb ik de berg wat verkend. Ik was me er meteen van bewust dat het een hele uitdaging zou worden. Woensdag gingen de eerste deelnemers aan de Alpe d’Huzes van start. Deze groep bestond uit vrijwilligers, BN-ers en anderen die de berg maar 1 x zouden bedwingen. Peter en ik hebben deze deelnemers muzikaal aangemoedigd. Dat was al een belevenis op zich.

56


En toen DE DAG. Wat een happening was het toch. Ik heb heel veel indrukken opgedaan. Een gebeurtenis die mij heel mijn leven zal bij blijven. De tocht begon in het donker. Met zijn allen die berg af. Spannend ook want je hoorde soms een band klappen (te hard opgepompt en dan remmend naar beneden). Als je met een lekke band in het donker komt te staan terwijl er duizenden mensen afdalen, dat wil je niet hebben. Daarna de eerste beklimming. Dan voel je de vermoeidheid al. Bij de tweede beklimming kreeg ik kramp maar gelukkig kon onze Fred, de masseur, het er uit masseren. Daarna de derde en vierde. Zwaar in de benen, ik was al kapot. Ik moest eten en drinken, maar eigenlijk krijg je dat dan al niet meer weg. De vijfde ging iets soepeler. Daarna de zesde samen met Jos van Bergen. Keikapot maar we hebben elkaar naar de top geholpen. Heel mooi om dat samen te kunnen doen. Het was gigantisch mooi en indrukwekkend. Al die mensen aan de kant die je aanmoedigen. De zieke mensen die je ziet en waarvoor je het doet. De kaarsjes in de bochten en het hele team dat achter je staat. Dankzij hen en de steun van alle mensen die op één of andere manier hebben bijgedragen (ook de mensen van buurtschap de Lent) is de berg weer een klein beetje verzet!!! En ondanks de negatieve berichten van de afgelopen tijd blijf ik in het project geloven. Er is veel meer positiefs dan negatiefs te melden. Met niets doen komen we niet verder. We moeten er voor blijven gaan totdat de strijd tegen kanker is gewonnen. Opgeven is geen optie!


58


59


Op 27 september zijn bu urtgenoten Judith en Martin getrouw d. Een groot hart van Lentse da hlias heeft hun feestelijke dag nog een extra fleurig tintje gegeven.

60

lding Een speciale eervolle verme van BS voor de oudste buurtgenoot derom de Lent. Mvr Frijters heeft we e genoten van het corso (en onz wagen natuurlijk)


K-wis-tie Eddy v.d. Broek…... Gefeliciteerd met de 1e prijs van de kwistie van mei. Jij hebt hiermee bewezen dat je alle corsolocaties kent. Hiermee bombarderen wij jou tot corsotentenlocatiekenner van de Lent! En dan nu op naar de kwistie van oktober 2013. Het corso is weer voorbij. Iedereen kan er met een goed gevoel op terug kijken. Fijn gebouwd, een mooie uitslag, een uitstekend bloemenveld, prachtig weer tijdens de corsodagen en twee geweldige feestdagen, wat wil je nog meer. Met deze kwis-tie willen jullie geheugen testen. We hebben details gefotografeerd van de wagens. Het eerste vakje correspondeert met de eerste foto. Als je de acht foto’s met aanwijzingen hebt gevolgd komt er een woord uit. Mail dit woord voor 15 November naar [email protected] en ga voor de eeuwige roem.

1 2 3 4 5 6 7 8

2

1

De 3e letter van het buurtschap die deze wagen heeft gebouwd.

De 5e letter van de titel van deze wagen.


4

3

De 3e letter van de titel van deze wagen

5

De 6e letter van deze buurtschap

6



8

7

De 4e letter van dit buurtschap

62


De laatste letter van de titel van deze wagen


Een beetje lastig te zien op de foto, maar hier staat de kist met de miljoenste bloem van ons veld. En dat moet gevierd worden!

64


Aangespoord Vele jaren voordat de Lent de herstart maakte, was ik al besmet met het virus wat corsokoorts heet. Als Klein Heikants tijgerinnetje viel ik toen in de Heischoorstraat onder het geklop van hamers in slaap. Opvallend is wel, dat de jaren zoals ik die meemaakte in mijn jeugdjaren bij de Heikant, niet zo veel verschillen van de jaren die we nu hebben beleefd sinds de herstart van de Lent, met 8 creaties verder. Je ziet dan toch wel bepaalde stromingen op dezelfde manier voorbij komen gaandeweg. Bij de Heikant reden we in die jaren ook meer mee met de laatste prijs, dan in de top 10 en waren we een kleine buitenbuurt, waar met enkele trouwe buurtbewoners de wagen gemaakt werd. Totdat we in 3 jaar tijd, 2 keer eerste werden met de wirwar van giraffennekken en Moeders kroost, wat nog steeds door velen de wagen der wagens genoemd wordt. Zoals dat daarvoor met de wagen Oogst van de Berk ook het geval was. Die stamde uit het jaar 1990, wat ook een corsojaar in het teken van Vincent van Gogh was, in de vorm van de korenschoof van de Berk, met de mensen aan het werk afgebeeld met de streepjestechniek van het schilderen door v Gogh. Den Heikant maakt dat jaar de Levensboom, waar wij zelf als aardappeleters figureerden en ook nog de figurantenprijs wonnen. Ook bij de Lent mocht ik figureren in 2008 op de 3e wagen na de herstart: “Kermisz Katastrofka” en eindigden we op de 5e plaats. We reden ons hiermee in de kijker en groeiden enorm in ledental. Dat was ook bij Den Heikant het geval na 2 keer winnaar van het corso, en dat is dan best even wennen. In de jaren dat Den Heikant het moeilijk had om de eindjes aan elkaar te knopen, wilde niemand er iets mee en nu ineens was onze fijne buurtschap allemans bezit. Dan moet je de regels aanscherpen, of je nu wilt of niet en dat gebeurde ook, maar ik voelde me misschien juist daardoor minder thuis?


Ook bij de Lent is te zien, dat de mensen die de eerste jaren actief de kar mee trokken, nu misschien toch wat afstand hebben genomen of zelfs niet meer meebouwen. Tijden veranderen nu eenmaal en dus ook de mensen veranderen mee. Zelf ben ik van Den Heikant overgestapt naar De Lent, door bij de herstart nauw betrokken te zijn. We zijn een hechte buurt en door de gemoedelijkheid voel ik me er thuis en blijkbaar maakt ook dat de toegankelijkheid groter voor anderen om erbij te komen. We groeien immers nog steeds en we zijn dus al lang geen kleine buurt meer, maar Den Heikant ook niet. Laten we dat vooral vast houden en ook na 2 keer een laatste prijs, zijn we nu de hoogste stijger. Gezeten op de hoogste steiger in het tikweekend, zag ik ons als mierenvolkje ijverig bezig. Wat een familie en saamhorigheid, jong en oud, schouder aan schouder, iedereen doet gewoon zijn ding… We hebben weer fijn gebouwd en de 10e plek geeft weer de juiste motivatie voor volgend jaar en verdient een compliment voor iedereen. Maar 1 groep binnen de buurt in het bijzonder, want al ben ik mijn hele leven al met corso verbonden, nog niet eerder wist ik wat er voor de bloemen gedaan werd. Pas nu ik er met mijn neus echt bovenop woon, zie ik hoe vaak onze bloemenboys af en aan rijden, al ver voordat wij nog maar denken om naar de corsotent te gaan, zijn zij er al razend druk mee. En nog lang nadat de tent is afgebroken en de bouwers in het zwarte gat vallen, zijn zij er nog steeds druk mee. Dat mag best eens gezegd! Zeker nu ze voor het eerste jaar sinds onze herstart de magische grens van 1 miljoen bloemen leverden! En dan nog te bedenken hoeveel dahlia’s er niet verder kwamen dan het “miesplentje” bij ons achter. Dat is altijd een lelijk beeld van afval, maar was nu regelmatig een kleurrijk plaatje om te zien, in de dahlia’s! Mannen, we zullen jullie gezellig praatje en pilsje weer missen, met de groeten van Eddy en Marina.

66


67

68

Inhoudsopgave. 1

Recommend Documents