Clubblad van OKC Onder Ons, Oosterbeek
1 december 2014 – Jaargang 92 – nr. 04 COLOFON
OSV Onder Ons Opgericht: 7 juni 1911 Sporten: Conditiesport 50+ Dynamic Run Hardlopen Jeu de Boules Nordic walking Sportief wandelen Secretariaat: Postbus 122 6860AC OOSTERBEEK Website: www.osv-onderons.nl Contributie: IBAN NL65 INGB 0005 5524 88 tnv OSV ONDER ONS SPORT Oosterbeek Clubhuis/Veld: Sportpark Hartenstein J.J. Talsmalaan 9 6862 BZ Oosterbeek Tel.: 026-333 22 79 Bezorging: Beb Zwartendijk Pietersbergseweg 1, 6862 BS Oosterbeek, tel.: 026-3334155
INHOUD:
Vol verwachting…
Verslag van de Zevenheuvelenloop.
Winterstop Jeu de Boules.
Stamppotavond 15 november.
Clinic sportief wandelen.
Derde kerstdag wandeling.
Laatste training van de maand voor de daggroepen Nordic.
Op naar de Marathon van New York.
Impressie van de Nordic Walking groep.
Uitnodiging nieuwjaarsborrel.
Agenda.
1 december 2014 – Jaargang 92 – nr. 04
Vol verwachting…
Eind deze week is de goedheiligman jarig en dat betekent voor velen onder ons een spannende tijd met het maken van surprises en gedichten. Oh, kom er eens kijken… Maakt u zich niet ongerust op 8 december is het weer voorbij. En dat kun je nu al heel lang zien in de tuincentra en vanaf komende week in de winkels “Ho Ho Ho!!’’. Ondertussen gaat het sporten gewoon door, tot 20 december, dan begint de kerstvakantie. Het is opkomende maan en als ik dit schrijf is het ’s nachts al flink koud, maar de weersverwachtingen zijn toch niet zodanig dat we al in actie moeten komen om de kantine om te bouwen tot koek en zopie voor een ijsperiode. Mar ja, je weet maar nooit! Vol verwachting... Traditiegetrouw is er op 27 december een derde kerstdagloop en op de eerste zondag van het nieuwe jaar de Nieuwjaarsborrel. Tja, aangezien het clubblad maar eens per maand verschijnt en de volgende Toorts dus pas op 5 januari 2015, kan ik er niet omheen om jullie, mede namens de andere bestuursleden, allemaal alvast goede kerstdagen en een voorspoedig begin van het nieuwe jaar toe te wensen. Gerard Hoekema
1 december 2014 – Jaargang 92 – nr. 04
Verslag van de Zevenheuvelenloop . Vorig jaar was ik te laat met aanmelden en kon ik dit mooie parcours niet meelopen. Dat zal me nu niet gebeuren, dacht ik en had dus op tijd een startbewijs bemachtigd. Helaas waren die zondag de weergoden ons, lopers, niet welgezind; de regen kwam ’s morgens met bakken de lucht uit. Met de trein naar Nijmegen, waar Anne-Marie mij al opwachtte. Ik sprong achterop de fiets en zo gingen we samen op weg naar de sporthal, waar we ons konden verkleden. We waren er bijna, toen in een smal straatje met geparkeerde wagens, een grote auto ons tegemoet kwam. Ik sprong van de fiets af, omdat anders mijn benen eraf gereden zouden worden. Au, mijn knie! Ik gleed uit op de natte bladeren van het wegdek en verdraaide mijn knieband. Geen goed begin, maar de knie deed het nog wel gelukkig; het buigen en strekken kon ik nog. In de sporthal zag Anne-Marie een heleboel bekenden van haar werk en konden we iets te drinken pakken en de onvermijdelijke plakken ontbijtkoek lagen ook al klaar. Dit was natuurlijk super geregeld door de gemeente Nijmegen voor haar werknemers, zo dicht bij de startvakken. En ik had mazzel, dat ik met Anne-Marie mee naar binnen kon, want buiten was het nat en koud. We gingen na het omkleden eerst bij de start van de prominenten kijken, omdat we toch tijd genoeg hadden. Overigens kwamen we net iets te laat om het begin van de start mee te maken. Bekenden (snelle jongens van de groep van Piet) konden we niet ontdekken. Het regende nog wel, maar niet meer zo hard. Op het Sumatraplein hingen we onze oude bovenkleding op aan een van de hekken en schoven onopvallend in het bruine startvak (illegaal, want we hoorden eigenlijk in het rode!). Om ongeveer kwart voor twee passeerden we de startstreep op de Groesbeekseweg en begonnen we ieder aan onze eigen loop na elkaar succes te hebben gewenst. Het was heel druk, maar dat wist ik natuurlijk van tevoren. Veel mensen langs de kant met paraplu’s en overal muziek. Mijn knie voelde stijf aan, maar ik hoopte, dat ik het er wel uit zou lopen. In ieder geval moest ik rustig beginnen, want het parcours ging omhoog (vals plat) de eerste kilometers op de Nijmeegse baan. Voor mijn gevoel kwam ik vrij snel op het 5 kilometerpunt en klokte 26.57. Dat was aardig op schema en nu moest ik proberen iets te versnellen, wat mij lukte. Mijn knie voelde ik helemaal niet meer; die was gelukkig warm gedraaid. Op de Derde baan langs de Golfbaan was de weg vlak en na een bocht volgde de Zevenheuvelenweg met de klimmetjes. Ik voelde, dat het goed ging en probeerde meestal links te passeren. Dat lukte niet altijd, want sommige lopers bleven naast elkaar lopen en door regenplassen langs die kant van de weg werd het ook bemoeilijkt. Rechts passeren ging eigenlijk beter, hoewel je soms je er letterlijk tussen moest wurmen. Na 10 km (53.05) kwam de meest steile klim aan het begin van de Postweg. Met de heuveltraining van Willem achter de rug viel ie best mee! Bij Berg en Dal was er nog 4 km te gaan en enkele enthousiastelingen riepen: “zet ‘m op, het laatste stuk alleen maar omlaag!” Het was toen een tegenvaller, dat er toch nog een laatste hindernis genomen moest worden, de Kwakkenberg. Maar kop op, die was ook te doen en daarna was het inderdaad alleen maar dalen langs de Gelderselaan. De muziek en de aanmoedigingen maakten het voor mij gemakkelijker en toen ik bij het bordje van 2 km kwam, dacht ik, dat moet binnen 10 minuten kunnen! De Groesbeekseweg weer op en daar was de finish in de verte. Ik probeerde nog even aan te zetten, want ik wilde graag 1.18 halen. Het werd uiteindelijk 1.18 en 14 seconden. Hoera! Op weg naar de sporthal begon mijn knie weer op te spelen, maar dat maakte mij nu niet meer uit. Iets later stapte Anne-Marie enthousiast binnen; ze was weliswaar niet zo tevreden met haar tijd, maar ze had lekker ontspannen gelopen. Dat is eigenlijk altijd het belangrijkste, vonden we alle twee. Weer terug op het station kregen we een zonnige, gele bloem (gerbera) aangeboden van de NS. Nou, ondanks de regen kon onze dag niet meer stuk en we reden samen gezellig terug in de overvolle trein. Nel
1 december 2014 – Jaargang 92 – nr. 04
Winterstop Jeu de Boules. Zaterdag 29 november 2014 stoppen we met Jeu de Boules en gaan we genieten van de winterslaap tot zaterdag 16 februari. Mocht het zo zijn dat het weer het toelaat, dan beginnen we wellicht eerder! Tot nader bericht in een van de volgende `Toortsen’. Jaap Roorda
Stamppotavond 15 november. Zaterdag, 15 november was het zover, het stamppottenbuffet. Voor vrijwilligers, maar ook door vrijwilligers en natuurlijk het bestuur. Ontvangst met een drankje naar keuze. En de keuze was groot. Een sapje, koffie, thee, witte wijn, rode wijn, rosé, bier, cola. En dan ben ik vast nog wel wat vergeten. En dan wordt het heerlijke eten binnengebracht, verzorgd door de Gasterije. Nou die hebben wel een Michelinster verdiend, wat zeg ik, wel twee! Het was weer smullen van de boerenkool, zuurkool en hutspot. En dan de overheerlijke hachee, worst, gehaktballen en spekjes. Peertjes, appelmoes en het nodige zuur en mosterd ontbraken ook niet. En dan schudt het bestuur nog de heerlijke ijstoetjes uit hun mouw. Koffie of thee na, het kon niet op. Tussen door even de mededeling van onze voorzitter Gerard dat er een nieuwe voorzitter wordt klaargestoomd gedurende het komende jaar. Mag Gerard eindelijk van zijn rust genieten, nou ja rust! Even terug naar de stamppotten. Er was natuurlijk ruim voldoende en wat overbleef gooi je niet weg, stel je voor zeg! Nee, dat werd keurig in bakjes verdeeld, door onze super-vrijwilligers zodat velen een "doggybag" mee mochten nemen en zondag niet hoefden te koken. Op zo'n vereniging mogen we toch trots zijn en dat ben ik ook! Bedankt lieve sportvrienden! En nog een reactie na de stamppottenvond….. Wanneer ik schrijf dat deze avond voor 100 % geslaagd is dan overdrijf ik niet en is iedere `deelneemster; het ongetwijfeld mee eens Drie soorten met bijlagen stonden er op het menu en men bleef maar opladen! Intussen vermeldde Gerard Hoekema nog even dat er een opvolger voor hem `in beeld is’. Geweldig! Reiniers Weers
1 december 2014 – Jaargang 92 – nr. 04
Clinic sportief wandelen. De clinic sportief wandelen op maandagochtend die in september j.l. is gestart, is een groot succes geworden. Daarom heeft de sportcommissie besloten om vanaf 1 december een nieuwe clinic sportief wandelen aan te bieden. Dus bent u nog op zoek naar een leuk en origineel cadeau voor sint of kerst: biedt een clinic sportief wandelen aan. Maar iemand tippen dat wij een clinic geven op maandagochtend van 10-11 uur, of zelf komen mag natuurlijk ook. Meer informatie bij Wiljanne:
[email protected] of bij Miriam 026 3337356 De sportcommissie
Derde kerstdag wandeling. Ook voor dit jaar hebben we op derde kerstdag weer een mooie wandeling uitgestippeld. De wandeling is voor alle leden van Onder Ons met hun introducee. Derde kerstdag valt dit jaar op zaterdag. Na de gezellige kerstdagen is het heerlijk om een frisse neus te halen en een stevige wandeling te maken. De hardlopers hebben dan hun loop op Valkenhuizen. De overige leden van Onder Ons zijn dan om 10.30 uur welkom in de kantine voor de start van de wandeling. We hebben twee tochten uitgezet: een kortere van ongeveer 8 km en een langere van 12 km. Beide tochten hebben halverwege een koffiestop. Hiervoor hebben we weer een gezellige ambiance gevonden. Neem dus klein geld mee voor een kop koffie of thee evt. met iets lekkers erbij. Bij terugkomst in de kantine, zo rond 13 uur, staat er een heerlijke kop erwtensoep op ons te wachten. Koffie, thee en glühwein zijn dan voor eigen rekening. Voor de Nordiccers: neem je doppen mee. We lopen het grootste deel onverhard, maar een klein stukje weg kunnen we niet vermijden. De sportcommissie
wordt dit de koffiestop?
Laatste training van de maand voor de daggroepen Nordic. We hebben besloten om in de winter de laatste training van de maand gewoon vanuit onze kantine op Sportpark Hartenstein te laten vertrekken. Met het weer kan het alle kanten op gaan en dan is lopen vanuit de kantine toch de beste mogelijkheid. In het voorjaar komen we weer met ideeën voor andere vertrekpunten. Wilma, Jaap, Fred en Miriam
1 december 2014 – Jaargang 92 – nr. 04
Op naar de Marathon van New York. Het Besluit. Ooit nam ik die beslissing: de marathon van New York lopen. Hoe Cool zou dat niet zijn!! En dan is het zover. Na maanden trainen, weer of geen weer, schoenen aan en op pad, in de startblokken voor de marathon van New York. Nou, ja in de startblokken….voordat het zover was, viel er nog wel het een en ander te trotseren. Uiteindelijk op weg met mijn vriendin Marlies Schellekens. Marathons International. http://www.marathonsinternational.nl/TCS+New+York+City+Marathon.aspx Op het moment van schrijven wordt dit mijn vierde marathon en degene met de meeste impact na afloop. Ik heb mijn boeking onder gebracht bij Marathons International te Rotterdam waarmee ik het contact vanaf het begin als plezierig heb ervaren. Op alle mogelijke vragen kwam een antwoord. Ruim 6 weken van tevoren was er een informatieavond in Houten waar alle deelnemers met veel enthousiasme werden ontvangen. De papieren werden daar gecontroleerd en iedereen kreeg de meest opvallende groene trui die je je kunt bedenken. Na tips over trainingsschema’s, eten, rust en de komende reis ging ik daar in Houten met een echte booster weg. We gingen het doen, het zat er echt aan te komen. De laatste trainingen van de lange afstanden stonden nu te gebeuren, 26 km, 29 km, 32 km, het leek niet op te houden. Ik ben door die loopafstanden op heel wat plekjes gekomen waar ik normaal niet zou zijn geweest. Startnummer. Donderdag 30 oktober 2014 was het dan zover. Om 12.50 uur vertrok ons vliegtuig uit Amsterdam en eenmaal aangekomen in Newark was het wachten op de bus die ons naar Fairfield Inn & Suites zou brengen, gelegen in 181 3rd Ave Brooklyn, NY 11217. Ons hotel lag op loopafstand van de metro en allerlei Vintage winkeltjes op 4rd en 5rd Avenue. Het was een prima hotel en met een goed ontbijt vertrokken we op vrijdagochtend naar het grote conferentiecentrum om onze startnummers op te halen. Het inchecken voor de startnummers verliep verder voorspoedig en met niet alleen een startnummer maar ook nog enkele sporttruitjes voor het thuisfront en een enorme adrenalinestoot, verlieten we de grote hal en trokken we naar het centrum van de stad. We bezochten Ground Zero en waren onder de indruk van het Memorial Museum van 09/11. Zaterdag hadden we ingezet als een complete dag om rust te nemen. Gelukkig werd ons dat ook gegund want het miezerde de hele dag. Meer Nederlands weer kon het niet zijn. Echter, na een aantal uren, trotseerden we de voor ons bekende regen en togen we naar de gezellige winkelstraat op 5 Ave. Dan de grote dag. De Verrazano Bridge naar Staten Island wordt vanaf 06.45 is gesloten en dat betekent voor ons om 05.00 uur op zodat we op tijd klaar stonden voor de bus die ons naar Staten Island zou brengen. Het was waterkoud en de extra kleding die we aan hadden was meer dan welkom. De grond bij de Military Army was grotendeels bekleed met stro en beschut tegen de muur van een groot gebouw hebben Marlies en ik daar samen met nog een aantal anderen 3,5 uur in de kou gezeten, gehuld in plastic, geprobeerd om warm te blijven. Wat maakt dat je dit doet?? Deze vraag werd beantwoord door te kijken naar de mensen om ons heen, de sfeer en de uitdaging die voor ons lag. Om 10.00 uur was het dan zover. We konden ons klaar maken voor de start. De extra kleding die we achter zouden laten, ging in enorme grote kartonnen dozen, die naar een goed doel zou gaan. Een andere keus is afgeven van je eigen kleding die je na afloop weer keurig kunt ophalen. Een 0,5 uur voor de
1 december 2014 – Jaargang 92 – nr. 04 start dronken Marlies en ik nog een proteïnen drankje. Dat bleek later niet handig omdat een toiletbezoek ons uit ons ritme haalde. Anderzijds gaf het me de gelegenheid om de horde aan mensen voorbij te zien trekken, ontroerd door hun inzet en aangemoedigd door een steeds voortdurend enthousiasme van het publiek. Dit kent Nederland niet. De start Van tevoren wisten we precies waar en hoe laat we moesten starten. Telkens als er een groep aan de ‘grote tocht’ begon, ging er een wave door de groep deelnemers die nog stonden te wachten. Onze start om 10.30 uur ging voorspoedig en, zeer gestructureerd. We kregen er steeds meer zin in. Zodra we de Verrazano Bridge naderde voelden we de enorme koude wind die ons enigszins terugblies. Wat waren we blij met onze extra jasjes. Zodra we de brug over waren ging die echter uit en we waren daarin niet de enige. Opnieuw veel kleding op de grond: mutsen, handschoenen, shawls, truien en vesten. Vanaf nu was het goed concentreren, je energie sparen en rustig blijven lopen. Maar wat een beleving onderweg. Muziek, toeters, enthousiaste mensen die je blijven aanmoedigen. Bandjes die zulke lekkere muziek maakte dat ik wilde dansen in plaats van lopen. Maar goed daar kwam ik niet voor. Soms wilde ik me meer kunnen concentreren en was de stilte over een brug zonder jubelende toeschouwers even fijn. Dan hoorde ik alleen de concentratie van de lopers die zich een doel hadden gesteld en lukte het om van de prachtige skyline te genieten van New York die ons zo maar werd aangeboden. Een blauwe hemel, een prachtig zonnetje, wat wil je nog meer. Hoe fantastisch is het om door zo’n grote stad te mogen lopen. Dat valt met geen pen te beschrijven. Het jezelf gunnen om daarvan te mogen genieten, kost even moeite maar ik krijg er zeker wat voor terug. Via 4 Ave kwamen we in Brooklyn, die vervolgens plaats maakte voor de Lafayette Ave, Bedford Ave, Manhattan Ave, McGuinness Blvd, Pulaski Bridge, 11th St. Vernon Blvd, via de Queensboro Bridge naar First Ave die we als heel erg lang hebben ervaren. Dan eindelijk via de Fifth Ave prijkt in de verte Central Park. We zijn dan door vijfstadsdelen gelopen: Staten Island, Brooklyn, Queens, The Bronx en Manhattan. Het is ook onvoorstelbaar om dat met één van je beste vriendinnen te doen, die verbinding zet iets liefdevols vast voor de eeuwigheid. Eenmaal in het park aangekomen was het echter nog 6,4 km voor de finish. Ik heb dat als zwaar ervaren en ik voelde dat mijn hamstrings meer dan wenselijk aanwezig waren. Volledige concentratie maakte het goed en het lukte. En ik focuste me volledig op mijn kinderen Laura, Iris en Frank die me dit zo gunde en ik wist dat ze meekeken vanuit Nederland en bijna elke meter konden volgen. Voor hen en voor mezelf ging ik door!!
1 december 2014 – Jaargang 92 – nr. 04 Marlies finishte op 4.29.28 uur en ik kwam met 4.34 minuten en 25 seconden over de finish. Aanvankelijk waren we beide teleurgesteld in onze tijd want we wisten dat 4.30 het maximum was om in de New York Times te komen. En dan komt het land van mogelijkheden. Gezien de omstandigheden maar de inspanningen die door de lopers van tevoren zijn geleverd, worden de tijden iets verruimd. Wat waren we trots: beiden hebben we een vermelding in de New York Times gekregen. We waren trots op de grote ronde medaille die we kregen opgehangen, enorm moe maar zeer voldaan. Na afloop. Hoe mensen zich kunnen voelen na afloop van een marathon kan je zien (echt de moeite waard) op een filmpje op Youtube Trying to Walk After the 2014 New York City Marathon https://www.youtube.com/watch?v=JL0TxvKRmaU Ons is dit gelukkig niet overkomen. Na afloop kregen we liefdevol een prachtige blauwe met fleece gevoerde keep omgehangen die van ons een groep smurfen maakte. De cape wordt alleen gegeven aan de lopers die geen bagage achter laten!!! Wat maakt nu deze marathon zo bijzonder? Is het de sfeer, is het New York, is het de beste vriendin die met je meegaat, het thuisfront dat je achterlaat….ook dat allemaal maar nog meer de toeschouwer die zegt “You dit it”. Wat deze marathon en wellicht Amerika bijzonder maakt is ‘niet zeuren’ en handen uit de mouwen, er samen iets van maken, niet terugkijken maar zien wat je kan doen. Het is land van mogelijkheden waar ik in ieder geval tijdens deze marathon door ‘gepakt’ ben, dat past in ieder geval bij mij. Dat stemt positief. We kunnen nog veel leren van het ‘omkeren’ wat zij doen: kijken naar mogelijkheden. Erica Gasseling
Impressie van de Nordic Walking groep. De Nordic Walking groep op maandagmorgen onder de enthousiaste leiding van Jaap, Fred en Wilma is een groep gezellige mensen die geniet van deze dynamische sport in de schitterende natuur rondom ons. Deze gezonde manier van bewegen is altijd weer een geweldig begin van de week. Hier is een foto gemaakt tijdens onze laatste wandeling in het landgoed Warnsborn waar de nevel nog laag over het veld zweeft. Jan Vierdag
1 december 2014 – Jaargang 92 – nr. 04
UITNODIGING OSV Onder Ons organiseert voor ereleden, leden, oud-leden, ouders van jeugdleden, bevriende verenigingen en belangstellenden in haar clubgebouw op sportpark Hartenstein weer de welbekende
Nieuwjaarsborrel op zondag 4 januari 2015 van 16:00 - 18:00 uur. Van harte welkom Let wel: alles ijs en weder dienende. De “borrel” gaat niet door als er geschaatst wordt! Het telefoonnummer van de kantine is 026-333 2279
Agenda: 1-12 : 10.00 uur – 11.00 uur start Clinic Sportief wandelen 27-12: vanaf 12.00 uur 3e Kerstdagloop Sportcentrum Valkenhuizen 27-12: 10.30 uur 3e kerstdag wandeling Kantine OnderOns 4-1-2015: 16.00 18.00 uur Nieuwjaarsborrel
Kopij voor de volgende Toorts insturen voor 31 december 17.00 uur naar
[email protected]
