Hypnotisch Herkaderen De kracht van het herkaderen van een probleem Auteur: Edwin Selij Dat was dinsdag dan. En donderdag moest ze naar Maastricht rijden. En ik had net de gevoelomdraaitechniek gedaan. Zo was ze gaan zoeken. Dus ik weer de gevoelomdraaitechniek gedaan. Maar nu met veiligheid. Want ik had aan haar gevraagd, wat levert het je dan op? Ze zegt: “ik krijg zo’n onveilig gevoel nu ik dit niet meer heb.” Wat gek. Je zou denken dat als mensen hun fobie kwijt zijn. Dan voelen ze zich helemaal goed. Maar nee, zij raakte hem kwijt en zegt: “o jee, nu voel ik mij onveilig.” Dus heb ik weer de gevoelomdraaitechniek gedaan met veiligheid erin en zeg wat gebeurt er nu als je in die auto zit? En er was niets aan de hand. En het grappige is, dus kreeg ik die kaart die bij die DVD staat en die kwam uit Zeeland en dat was toen mijn logootje ook, beetje van die vliegende meeuwen had ik zo’n flyer. En ik denk, wie stuurt me nou die kaart? Keek ik achterop. Groeten uit Zeeland. Ja, ik ben ook meteen maar naar Zeeland gegaan. Dus die was naar Maastricht gereden en toen haar broer gechartert om naar Zeeland… daar had ze ook nog familie. Groningen is ze geloof ik nog geweest. Zij heeft heel Nederland gezien zonder te hoeven stoppen bij al die tankstations. Dat is wel cool. En die kaart heb ik er altijd staan, denk o ja, dat is altijd wel leuk. Maar goed, de gevoelomdraaitechniek, ik gebruik hem wel eens met mensen met fobieën en meestal als ik zin heb om wat anders te doen. Meestal ben ik bezig en denk ik, o ja, weer iemand met een fobie. Als ik het druk heb, kan ik die bioscooptechniek doen. Of ik kan dit doen. Maar soms wil je ook wel eens wat meer lol hebben hè met mensen. En ook voor jezelf om je als coach en therapeut… dit was een leuke sessie in plaats van, o man, ok, het is gelukt, lekker gevoel, maar je wilt ook wel eens wat lol. Dus er kwam een keer een vrouw binnen. Het was een wat oudere mevrouw. In ieder geval had ze heel veel rimpels. Ze komt binnen en zegt: “ja, ik heb een fobie.” Ok, dit wordt de gevoelomdraaitechniek. Had ik al het idee. “Ik heb een fobie voor roltrappen. Dus als ik een roltrap zie raak ik in paniek. Ik ga ook zeker niet met een roltrap. Dus ik ga of met de lift als die er is. Als die er niet is, blijf ik op de begane grond. Dan moet iemand anders maar heen en weer.” Dus ik zeg, wat gebeurt er als je de roltrap ziet? Ze maakte een beeld zag ik, en die kijkt hier ergens heen, waarschijnlijk ziet ze een hele roltrap. En ze doet ook dit, dus ik zie een beeld en ik krijg daar een gevoel bij. Dus ik dacht, nu kan ik met dat beeld aan de slag, maar ik denk, nou… ik had toevallig iets gelezen over Bandler wat hij wel eens doet met cliënten. Ik dacht, dat ga ik ook maar eens doen. Ik zeg: “mevrouw, gaat u maar even zitten. Denk maar even aan de roltrap en wat voor gevoel heeft u erbij?” “Een heel naar gevoel.” “Waar zit dat gevoel?” Ze zegt: “in mijn lichaam.” Ik zeg: “waar in uw lichaam?“ “Hier in mijn buik en het gaat omhoog.” En ik zeg: “hoe draait het?” Ze zegt: “zo.” … De gevoelomdraaitechniek doen. Ik weer terug. Op dat moment raakt ze wel in een goede hypnose. En hoe zag ik dat? Haar ogen begonnen te flikkeren. Ik denk die spieren begonnen te ontspannen. En ik denk dit gaat de goede kant op. Dus ik zeg: “ok, een moment dat je heel veel plezier had.”Dus ik vroeg niet eens wat zou je willen bij die roltrap? Had ik kunnen doen, maar deed ik niet. Dus ik zei plezier. Toen zei ik, moment dat je heel erg moest lachen. Dus ik ankerde dat ook. Op dat moment was ze echt in een, ja in een goede hypnose. En toen zei ik tegen die mevrouw. Ik denk ok, kijken wat dit voor effect heeft in het gezicht. Dat kun je kalibreren. Ik dacht eerlijk gezegd, dacht ik van, kan ik deze rimpels in één keer wegkrijgen? Dat is wat ik dacht. Echt eerlijk. Kan ik Oil of Olaz van de troon stoten met één simpele opmerking? Dus ik zeg tegen haar. Ik zeg denk aan het moment net voor je meest heftige orgasme, dus in één keer whoooop, was weg. De rimpels waren weg. Dus ik yes dat gevoel, verdubbel dat gevoel. Nou dat was intens. Ik zeg: “denk nu aan de roltrap.” En ik zeg: “hoe hoger je gaat, hoe sterker dit gevoel wordt.” Ik zeg: “stap erop, hup, de roltrap op.” Het werd
Hypnotisch Herkaderen De kracht van het herkaderen van een probleem Auteur: Edwin Selij natuurlijk helemaal intens. Dus wij dat een paar keer herhaald. Soms heb ik gewoon het idee ok, dan komt er iemand binnen en dan denk ik nou, die kan wel wat meer plezier gebruiken. Dat heb ik gewoon. Dan komt er iemand binnen, zo chagrijnig, ah mens. Kom op joh. Een beetje sjeu in je leven, denk ik dan. En ik moet ook toegeven, ik was al een tijdje bezig ook die dag en het was druk. En ik dacht, kom op joh een beetje lol. Heb ik het lef of heb ik het niet? Dat was een beetje… dus ik denk ik doe het gewoon. Kijken wat de reactie is. Als het niet wordt aangenomen dan popt iemand er zelf wel uit. Als iemand zegt: “dat doe ik niet.” Dus in ieder geval in dezelfde week werd ik gebeld door een klant en die zei: “ik heb een groot probleem.” Dat was woensdag. Nee, het was dinsdag. En vrijdag moest hij het ziekenhuis in, of ik nog even tussen de tijd had. Ik zat midden in een opleiding, in een NLP opleiding. Ik zeg: “tijd, woensdagavond heb ik nog wel tijd. Na de opleiding heb ik die avond nog wel even tijd.” Hij zegt: “ik heb een groot probleem, want ik heb kanker. Maar dat is niet het probleem hoor, dat gaat wel weg. Die chemotherapie die ik krijg, word ik misselijk van. Dat is het probleem.” Wow, voor mijn model van de wereld is het wel andersom hè. Dat je denkt, kanker is toch het probleem? En chemo is toch de oplossing? Maar goed, hij vond van niet. Want hij had, hé goedemorgen, hij had emetofobie. En emetofobie is de angst om over te geven. En bang zijn om misselijk te worden, waardoor je misschien gaat overgeven. Dan raakt hij in paniek. En de dokter had gezegd… ik zei tegen hem: “hoe weet je dat je misselijk wordt van die chemo?” Hij zegt: “dat heeft de dokter gezegd.” Ik zeg: “hoe weet de dokter dat?” “Nou ja, die had gezegd tegen mij van ok, je krijgt nu een cocktail aan chemo’s, vijf verschillende door elkaar heen, want het is weer teruggekomen. Kanker was weer teruggekomen. Hij zou gaan emigreren. Dat ging niet door. “Nou, en ik oh, voordat ik ga emigreren doe ik nog even een checkup.” Boem, was weer teruggekomen. En hij zo van dat gaat wel weg. Dat is geen probleem. Maar die chemo hè. Dat is het probleem. Want ik moet vijf dagen in het ziekenhuis, krijg ik continu die therapie via een infuus. Hij zegt: “dat wordt niets joh. Dan word ik zeker misselijk.” Dus ik zeg: “hoe weet je dat?” Hij zegt: “dat heeft de dokter gezegd.” “O, is de dokter ook helderziend geworden tegenwoordig?” Ik weet niet, dokters hebben dat over hun. Dat ze niet geloven in een zesde zintuig, maar dat dan wel pretenderen zo van hier wordt jij misselijk van. Ik vraag me dan af, hoe weet je dat? Ja, want anderen hebben dat ook. O ok, dus ik ook. Dus ik zei tegen hem: “is er misschien één iemand die er niet misselijk van is geworden?” Is altijd goed om een counter example te geven. Toevallig, dat had de dokter ook gezegd. Dat was hij even vergeten. Er was één iemand die was niet misselijk geworden. Sterker nog, die had niet eens haaruitval gehad, wat ook normaal was. Die had nergens last van. Maar goed dat was één iemand. “O,” zeg ik, “dat was één iemand.” Dus ik wijs hem alvast aan om alvast het onderbewustzijn in te seinen van, precies joh er was één iemand die dat ook niet had. Hij denkt, wat doe hij nou de hele tijd met die vinger? Zo’n beetje zo. Maar het onderbewustzijn weet dan wel… dat bedoel ik. Maar goed, ik begin… ik zeg wat interessant. Ik zeg: “weet je wat ik heb gelezen?” Ik lees veel bladen. Libelle, Margrieten en Privé’s, ik lees van alles joh. Van wetenschappelijke dingen tot maakt mij niet uit. Als het maar… Mijn geheim, dat is ohh mijn geheim, leuk. Dus ik lees van alles. Soms kun je zomaar geïnspireerd worden door één of ander blad. Dus ik had de Libelle opengeslagen. Ik kijk zo, ik denk hé, er stond een verhaal in van een man die had chemotherapie gehad en er was niets aan de hand qua misselijkheid, qua haaruitval, helemaal niets. En wat hij die man zichzelf aangepraat, die had gezegd, maar chemotherapie, het is helemaal geen chemotherapie. Het is mijn levenswater en mijn levenswater maakt mij schoon. Van chemo kun
Hypnotisch Herkaderen De kracht van het herkaderen van een probleem Auteur: Edwin Selij je best misselijk worden, maar levenswater niet. Maakt je schoon. Dus ik vertelde dat verhaal en die man zit me zo aan te kijken. Hij was nogal sceptisch twee uur lang hoor. Tenminste qua… Dus ik begon te vertellen. Chemo, daar heeft de dokter helemaal gelijk in, daar word je misselijk van. Maar jij krijgt helemaal geen chemotherapie. Jij krijgt levenswater. Net als die andere man, levenswater. Het maakt je helemaal schoon. Dus die man zat het zo eens aan te horen en we hebben het helemaal niet meer over chemotherapie gehad. Ik heb het alleen over levenswater gehad. En nog een paar oefeningen gedaan. Eén belangrijke oefening die je ook kunt doen met mensen in hypnose wanneer ze angst hebben is wanneer iemand angst heeft, dan is 99 van de 100 keer, misschien zelfs wel 100 keer, is dat ze focussen op iets. En die focus creëert angst. Dus als je zegt ok, als je denkt aan het ziekenhuis, wat zie je dan? Dus dan kijken ze hierheen en dan kijken ze naar één bepaalde plek. Dan kun je vragen, waar heb je dan je aandacht op? In zijn geval was dat, als hij eraan dacht zag hij het infuus. Meer niet. Hij zag meer niet van het hele ziekenhuis niet. Dat ziekenhuis is een grote plek. Er vallen heel veel leuke dingen te zien. Behalve een infuus. Je kunt van mij aannemen dat het is een probleem, de angst is een probleem, omdat je hier je aandacht op hebt en vast hebt gezet. En al het andere, wat er te zien is, wat er te horen is, te voelen is, dat laat je weg. Want als je dat zou toelaten was er geen probleem. Want dit is het probleem. En het is een probleem, omdat je het kunt refereren aan al het andere wat het niet is. Want anders was het geen probleem. Als je geen vergelijk zou kunnen hebben. Dus wat ik deed bij hem en wat je ook zou kunnen doen en dat is één van de beste strategieën om mensen met angsten te helpen, is dat je zegt: “waar heb je je aandacht op?” En als iemand bijvoorbeeld zegt: “ik zie een infuus.” ”Ok, je ziet een infuus. Wat is dan al het andere op dat moment wat je niet ziet, maar wel zou kunnen zien?” Ik zou ook kunnen zien de verpleegster. Ik zou ook kunnen zien het bed. Ik zou ook dit kunnen zien. Maar op dat moment dat ze het opnoemen gaan ze dat beeld invullen. Dus ze maken het perifeer meer, meer breedbeeld. Meer detail. Meer kleur. Meer helderheid. Dat soort dingen. Dus je zegt: “ok, wat gebeurt er nu als je dat allemaal ziet?” “Dan is het minder.” “Ok, dan is het minder.” En dat kun je bijvoorbeeld ook doen met zintuigen. “Ok, terwijl je dat zo allemaal ziet, wat is dan op dat moment al het andere wat je niet hoort, maar wel zou kunnen horen nu?” Ik zou kunnen horen degene daar ruzie heeft daar aan de overkant in dat bed. Met zijn vrouw. Ik zou kunnen horen dat daar een verpleegster binnenkomt met een blad. “Als je dat allemaal hoort en je denkt nu aan het ziekenhuis, wat gebeurt er nu terwijl je alles ziet?” “Het is weg. Het is weg.” Opeens ergens gaat die angst weg. Omdat er veel meer is om op te letten. Mensen met angsten zeggen altijd: “als ik afgeleid ben dan heb ik er geen last van.” Waardoor zijn ze afgeleid dan? Door al het andere. Ze hebben dit niet meer, dus al het andere… dus als jij dat voor ze doet, bijvoorbeeld in trance, in hypnose, en je gaat het invullen, hé weet je wat er nog meer te zien is in een ziekenhuis? Ja, dat bed tegenover je. Kijk wie daarin ligt. Die is erg hè. En moet je die zien. En je gaat dat bijvoorbeeld invullen. Dan opeens whoop, wordt dat beeld breedbeeld voor ze en dan is er zoveel te zien, behalve dit. Dit is ook te zien, maar nog veel meer. Dan is er opeens geen angst meer. In 99 van de 100 gevallen werkt dit het beste, is dit de beste manier. Al het toevoegen van meer zintuigen en vooral visueel. Dat is ook wat ik bij hem heb gedaan. Het grappige is dat op een gegeven moment… dit is de manier waarmee ik werk met angsten. En ook over de telefoon. Dan belt iemand op, laatst nog een mevrouw die had rijangst. Het eerste wat ik vraag is: “als je denkt aan de auto waar heb je dan je aandacht op?” “Ja op de weg.” “Ok, wat zie je nog meer dan alleen de weg?” “Ik zie alleen de weg. Daar moet ik op letten. Ik zie ook water. O ja,
Hypnotisch Herkaderen De kracht van het herkaderen van een probleem Auteur: Edwin Selij dat water.” Boem, dat water is dus waarschijnlijk een probleem. En dan zeg ik: “ok, terwijl je dat zo ziet, wat is op dat moment al het andere wat je niet voelt daar, maar wat je wel zou kunnen voelen nu.” “Ik zou ook blijheid kunnen voelen.” “Ok, hoe is het om blij te zijn?” ”Dat voelt goed.” “En als je met dit gevoel denkt aan de auto, wat gebeurt er nu?” Dan ben ik de hele tijd aan het spinnen en steeds iets erbij aan het voegen. Totdat het op een gegeven moment geen probleem meer is. Totdat iemand zegt: “ja, als ik nou zo in de auto zit, dan is het ok.” En ik weet dat iedere keer als iemand een herinnering ophaalt, dat die vloeibaar wordt. Dus al het andere wat ik daarbij gooi, of wat die ander doet is al een verandering. Misschien niet de verandering, maar op de lange termijn wel. Er is een onderzoek geweest naar mensen… misschien heb ik dat al verteld over die mensen met dwanghandelingen? Die lieten ze een scan maken van hun brein. Wat ze nou deden. Die waren 24 uur per dag bezig met dwang. O ja, dat moet dat. Zo moet het staan. Dat moet dat. Of schoonmaken. Smetvrees. Dat soort dingen… mensen. Hadden ze een scan gemaakt van het brein. Het enige wat ze hadden gedaan qua therapie, iedere keer als je het gevoel krijgt van dwang ga je in de tuin werken. Iedere keer. Je wilt niet weten hoe die tuinen eruit zagen denk ik. Daar heb ik geen beeld bij, maar ik kan het me zo voorstellen. Als je daar 24 uur mee bezig bent. Weer dat gevoel, moet ik weer in die tuin. Dan gingen ze in de tuin werken. kwamen ze na een week weer bij die dokter. Zeiden ze: “dit helpt helemaal niet joh. In de tuin werken… ik heb nog steeds exact hetzelfde gevoel.” Ok, PET‐scan maken, netwerk nog steeds actief van die dwang. Ander netwerk… ligt iets anders op in het brein. Dat is wel apart. Dat was daarvoor niet. Ok, twee weken later nog steeds dat gevoel. Weer een PET‐ scan maken. Andere netwerk werd wat groter, andere netwerk nog steeds actief. Vier weken later, nog steeds hetzelfde gevoel hadden ze. Maar die PET‐scan… dit netwerk werd minder. Dit netwerk werd groter. Na zes weken zeiden ze: “ik heb nou wel het idee. Ik heb het gevoel dat er iets veranderd. Niet veel, maar wat. En deden ze een PET‐scan, die netwerken even groot. En dat andere was echt groter geworden. Dat kon je duidelijk zien. Toen was het pas voelbaar voor die mensen. Na zes weken. Dan hebben we het over therapie, ok, je voelt dat… gaan we wat anders doen. Dat is niet eens echt therapie, dat is gewoon ok, je voelt dat, ga in de tuin werken. Zelfs dat werkte al. Dus kun je nagaan als je heel gericht gaat werken met de kennis die je hebt van ok, iemand haalt het op. Ok, ik ga meer zintuigen toevoegen. Meer visueel, meer geluiden, meer gevoelens. Dan verandert er nog sneller wat. En die ene mevrouw die ik toen aan de lijn had, met die rijangst, die zei na een week… Meestal heb ik na een week contact. Ze zegt: “er is helemaal niets veranderd. Het is precies hetzelfde nog. Dit werkt niet.” Ik zeg: “ok, wat gaat er beter?” Dat is een goede vraag om te stellen. Ja, wat er beter gaat. Ok, ik ben daarheen geweest. Ik heb dat gedaan. Dat had ik ook al jaren niet gedaan. Dat heb je allemaal gedaan? Ja, maar dat is nog niet wat ik wil. Ok, dat is wat anders. Maar er zit verbetering in. En je hebt het nog niet eens bewust in de gaten, zodat ik het vraag. Nog een sessie, nog een sessie. Die zit bij mij in een persoonlijk traject. Dat duurt lang tussen haakjes, want ik heb haar al vier keer gesproken. Maar nu werkt ze weer sinds vier jaar en rijdt ze weer heen en weer naar de stad en terug. Het gaat nog niet heel goed, maar wat ben ik trots op mezelf. En whoop, gaat er ook een switch drive van zie je wel, ik ben niet goed genoeg. Zie je wel, ik kan het niet. Ik ben nog niet goed genoeg. Dan rijd ik daarheen, o kijk, ik ben niet goed genoeg. Nu reed ze daarheen, heeft ze het gevoel van kan mij het schelen man. Boem. En opeens begint er wat te veranderen. Ik denk dat ik nog één sessie nodig heb om het even nog een keer te verhalen. En dan is het klaar. En heb ik haar vijf keer gesproken. Dat is dus voor mij langdurig. Ja? […] Trance, de manier waarop ik werk…
Hypnotisch Herkaderen De kracht van het herkaderen van een probleem Auteur: Edwin Selij kijk als ik zeg tegen bijvoorbeeld, zeg bijvoorbeeld: snelweg. “Ik heb angst voor de snelweg.” “Ok. Je hebt angst voor de snelweg.” En wat zijn dan… ik zeg “ok, voorbij die angst, wat zijn dan al die andere gevoelens waar je nog niet aan hebt gedacht, die je wel zou kunnen voelen als ze snel weg zijn?” “Huh? Die begreep ik niet. Kun je die herhalen? “ Ja wat ik net zei. Whoop. Over trance, inductie gesproken. Dat is er één. En als je dan daardoor gaat… vraagt of je herhaalt het. Of je zegt ok, inderdaad en naast dat idee, waar je net nog niet eens aan hebt gedacht wat zomaar de oplossing zou kunnen zijn. Wat zijn dan al die andere dingen die je nog niet hebt overwogen over dat probleem wat zomaar een goed gevoel zou kunnen geven? Ik heb geen idee man. Dat is één wat ze kunnen zeggen. Het andere is, nou dat en dat. Als ze dat kunnen, is knap hoor. Dat is heel knap. Sommige mensen die kunnen nog antwoord geven. Prima, doen ze ook iets anders. En als ze geen antwoord kunnen geven, zitten ze hier in het veld van alle mogelijkheden. Vanuit die verwarring zeg ik altijd: “ok hoe voelt je lichaam nu? ““Mijn lichaam voelt eigenlijk wel goed.“ Dus dan maak ik het bewustzijn, omdat dit is bewust ik ben geen idee. Het onderbewustzijn is de reactie van het lichaam ik voel me goed. “Dus je voelt je goed?” “Hoe vind jij dat dat je je goed voelt en je hebt geen idee? Dus je maakt het bewust onbewust weer connectie. Dat is apart hè?” En zo leer je ook nog eens iemand met onzekerheid om te gaan als bonus. Dus alles wat dan onzeker is in het leven is ok. Dat krijgen ze op een gegeven moment ook mee. Dus als ze dan op de snelweg zit en ze krijgt weer dat gevoel, o onzeker, maar dat is wel ok. Verwarring is prima. Want het meeste in je leven is onzeker. Je weet niet wat er morgen gebeurt. Overmorgen. Volgend jaar. Als je dat prima vindt, en je voelt je daar prima bij, dan heb je een beter leven. Dus dat geef ik dan mee als bonus. Dat is het hypnotisch coachen, wat ik tegenwoordig alleen maar doe over de telefoon. Je kunt ook heel veel NLP technieken gebruiken door de telefoon, maar dat is de manier waarop ik werk. Maar als je één op één werkt… de kern is waar iemand zijn aandacht op heeft dat willen we verschuiven naar iets anders. Dus bijvoorbeeld de techniek nieuwe manieren vinden laat je onderbewustzijn is ook dit. Nieuwe manieren vinden. Dus alles komt daarop neer op een gegeven moment. Dat iemand gewoon iets anders gaat doen dan wat hij deed. En hoe je dat voor elkaar krijgt, dat maakt niet zoveel uit. Het gaat om het resultaat. Dus ik stel bijvoorbeeld vragen, maar je kunt het ook letterlijk zeggen. Ok, wat ik toen deed bij die man jaren geleden, toen deed ik dit nog niet, toen zei ik gewoon ok, je ziet dat. Ok, terwijl je zo kijkt naar het infuus zie je ook dat bed daar links? En zie je ook die zonneschermen daar? Zie je buiten de vogels? Ik ging het letterlijk invullen voor hem. Hij zei ja, ja ja. Toek toek toek toek, ging ik dat invullen. En opeens zag hij dingen, ging het bewegen als een film, alsof het echt was en was het ook niet meer spannend. En de vrijdag op Hyves, kreeg ik een bericht van hem. Het enige wat er stond: het levenswater stroomt punt punt punt punt. Helemaal te gek vond ik dat. Ik denk yes man. Dus dat was blijven hangen. Dat was leuk. Nog leuker was na twee weken, hij belde mij op en zegt: “ik ben helemaal niet misselijk geworden van die chemo.” Hij zegt: “sterker nog. Ik kwam binnen, ik moest in een apart kamertje, omdat ik er vijf dagen moest liggen.” Hij zegt: “wie denk je dat uit dat kamertje komt?” Ik zeg: “ik weet het al. Zeg het maar.” Hij zegt: “die jongen waar ik het over had die ook niet misselijk was geworden. Die ene. Die kwam zo uit het kamertje lopen. Terwijl ik erin ging.” Ik zeg: “man, dat kamertje. Daar word je ook niet misselijk.” “Inderdaad man.” Dus dat kreeg hij ook nog. Het is nu een paar jaar geleden. Ik heb nog wel eens contact met hem. Hij is geëmigreerd. Het gaat allemaal prima. Dat soort dingen. Dus dat is te gek. Maar het enige wat ik heb
Hypnotisch Herkaderen De kracht van het herkaderen van een probleem Auteur: Edwin Selij gedaan is dit ingevuld. Meer zien, dat deed ik toen. En de herkadering gegeven. Jij krijgt geen chemo, het is levenswater. Dat kan heel goed helpen.