Het moesappel avontuur
Je hebt een volkstuin en als je even niet oplet regent het ineens appels. Moesappels volgens de buurtjes. OK, wat doen we daar dan mee? Uitdelen aan iedereen die maar enigszins geïnteresseerd is in appelmoes maken. Dat werkt aardig totdat het echt handen in het haar wordt. Weggooien is een beetje jammer, dus hoppa, rapen en mee naar huis. Opeens horen we de kreet appelcider. Hoor, daar zit muziek in! Een medetuinder legt kort uit hoe het werkt en waar op internet je je spullen kunt bestellen. Es geht los Meine freunden! Badkuip vol en na wat noeste arbeid schone appeltjes. Héél veel appeltjes. Op marktplaats naar een vruchtenpers gekeken en een sapcentrifuge 2e hands gespot. 1000 Watt in roestvast staal en voor net onder de 50 euries. Zelfde prijs nieuw bij de Neckermann, dus die wordt het na een kleine uitstap naar kieskeurig en vergelijk.nl. De volgende dag gaat Marion met onze aanwinst aan de slag. Vastlopers, warmlopers, noem maar op, maar desalniettemin twee liter sap. Hoezee! We besluiten de appels te laten rijpen en dan te kijken of het beter gaat. Ondertussen mogen we aan de slag met gist, pecto-enzymen, gistactivator, citroenzuur en suiker. Onze ervaren medetuinder heeft zakjes van elk aangeleverd met de juiste hoeveelheden. Op internet hebben we een bruikbaar recept gevonden zodat we weten hoeveel suiker er bij mag. Onze bestelling bij brouwmarkt.nl is gearriveerd, dus we hebben heerlijk op tijd onze gistingsflessen met rubber stop en waterslot.
Een week of twee later ga ik een poging wagen. Met moed, beleid, intuïtie en wat technies gevoel lukt het me in een uurtje of 7 twee ¾ volle kratten appels om te zetten in 10 liter sap met slechts één warmloper. Als toetje vang ik 2 liter appelmoes in het kaasdoek. Not bad, not bad, not bad at all! Nu nog ff schoonmaken... Tijd voor De Truuk van Het Vrouwtje met de gist, starters en wat enziempjes. Ik kan je verzekeren dat die truuk heel leuk werkt en dat de kreet “overkoken” van onze Adviseur heel beeldig een “aha!” Erlebnis oplevert als één van de twee watersloten schuim gaat blazen net als een op hol geslagen blikje bier na een stevige stuiter op de plavuizen. Maar geen twijfel: het gist als een jekker.
Stilte voor de storm.
De prut uit het zeefgebeuren die te lekker rook om weg te tieften een dik kwartier gekookt met een op smaak afgemeten hoeveelheid suiker en een idem hoeveelheid kaneel. Lekkkker!!
Oma's appelmoesjes in weckflessen van de Blokker.
Een week of twee drie verder zijn de drie vijf liter flessen zo goed als uitgeraasd en ziet de kers verse cider er heerlijk helder uit met een prima laag bezinksel op de bodem.
De vlokken vliegen ons om de oren.
Wij zijn d'r klaar voor!
Na een week of drie ligt de gist met indigestie op de bodem en kunnen we weer door de flessen heen kijken. De borrels vergen zwaar geduld om van A naar B te reizen en de gistjes vinden het blijkbaar genoeg geweest voor dit jaar. Misschien volgt er een Return of the Living Dead na het voeren van een bergje suiker; we gaan zien...
10-01-14
Het is al een tijdje stil in het borrelglaasje en Moi besluit dat het tijd wordt voor hevelen. De Grolsch beugels zijn vers uit de afwasmachine, de hevelgistingfles en slang net uit de soda, ons ben r klaar veur! Ik frummel de rubber stop van de eerste gistingfles en heb gelijk mijn neus vol van een voor mij heerlijk vol en diepe Appel Cider met vette megadikke hoofdletters. En ik mag een lepeltje gaan halen om heel snel de gistingprut uit de hals van de fles te regelen voordat het in het heldere sap glijdt. De kleur is een allemachtig prachtig goud met een mooie touch koper-bruin. Wonderfull! De neus is krachtig aromaties. Hij smaakt nu al helemaal top. Schijnt lang niet altijd zo te zijn. Nix meer aan doen!! Dus... Mevrouw laten proeven, te droog. Ideaal voor Meneer! Bottelen die hap!...
Hier kan de Phoenix leuk in rondspitten.
PS: een Ingewijde met alcoholmeter mat 7 procentjes. Wich is good. Maar nog niet echt spetterend.
We blijven bio: de kleinste rietsuikerklontjes passen net an door de hals van de Grolsch beugel. De helft bottel ik met een rietsuikerklontje in de fles en de andere helft gaat zo als ie is la bouteille in. Hot damn! Lekker man!
Uiteindelijk een kratje Bubbelicious in the making en een bijna kratje Super Dry. Yum yum yummi!
Tip: hou een stel dweiltjes bij de hand, want de kans dat je wat morst tijdens het hevelen en bottelen is soort van 100% aanwezig. (Niet dat de hond het erg vind.)
De Closer Examination van gistingfles no.1 na het overhevelen en bottelen. DS9, wurmhole. Iets voor op aluminium aan de muur.
Zoals U ziet nog iets van een maanstofje op de bodem, maar verder heerlijk helder. Klaar voor een jaartje rijping op fles. Blijkbaar was dit de laatste, want ik vul ze bij voorkeur tot aan de laatste kneep in de hals.
Een half jaartje later...
Het werd tijd om de met een rietsuikerklontje verrijkte versie te ontploppen. Het ontkurkt heerlijk spannend (pijnlijke duim) en mijn oor krijgt zeekust visioenen. Schuim bruist over de hals. Zizzel, zizzel, sssshhhhhhh.......... Bruisend op de tong en mijn alcohol sensoortjes neigen richting de 10, 11 maybe 12%. Net ff wat zweeter dan de non sugared version. Beter. En definitly meer kick. Dit is per deze De Methode der Desiderius Ciderius Perfectus.
Proost!
