RAADSBESLUIT De raad van de gemeente Hilversum, Gezien het voorstel van het college van burgemeester en wethouders d.d.
2012;
Gelet op: - artikel 147 van de Gemeentewet en; - artikel 36 en artikel 8, eerste lid onderdeel d van de Wet werk en bijstand; BESLUIT: vast te stellen de Verordening langdurigheidstoeslag Wet werk en bijstand gemeente Hilversum 2012
I. Algemene bepalingen Artikel 1 Begripsbepalingen 1. In deze verordening wordt verstaan onder: a. college: het college van burgemeester en wethouders; b. wet: de Wet werk en bijstand; c. bijstandsnorm: de norm als bedoeld in artikel 5 onder c van de wet; d. gezinsnorm: de norm van artikel 21 lid 1 van de wet; e. inkomen: het inkomen als bedoeld in artikel 32 van de wet, met dien verstande dat voor de zinsnede “een periode waarover een beroep op bijstand wordt gedaan” moet worden gelezen “de referteperiode”. Een bijstandsuitkering wordt, in afwijking van artikel 32 van de wet, voor de beoordeling van het recht op langdurigheidstoeslag als inkomen gezien. De in artikel 31, tweede lid van de wet genoemde vrijgelaten middelen worden voor het recht op langdurigheidstoeslag ook vrijgelaten. f. laag inkomen: een inkomen niet hoger dan de bijstandsnorm; g. referteperiode: een aaneengesloten periode van 60 maanden voorafgaand aan de peildatum; h. peildatum: de datum waarop in enig jaar het recht op de langdurigheidtoeslag ontstaat; i. WTOS: Wet tegemoetkoming onderwijsbijdrage en schoolkosten; j. WSF 2000: Wet Studiefinanciering 2000; k. vermogen: het vermogen als bedoeld in artikel 34 van de wet. 2. Begrippen die in deze verordening worden gebruikt en niet nader zijn omschreven, hebben dezelfde betekenis als in de wet.
II. Recht op langdurigheidstoeslag Artikel 2 Doelgroep langdurigheidstoeslag 1. Onverlet het bepaalde in artikel 36 van de wet komt voor de langdurigheidstoeslag in aanmerking de persoon van 23 jaar of ouder maar jonger dan 65 jaar die: a. gedurende de referteperiode aangewezen is geweest op een laag inkomen; b. op de peildatum een niet meer dan bescheiden vermogen heeft; c. geen uitzicht heeft op inkomensverbetering. De persoon dient op de peildatum woonachtig te zijn in Hilversum. Bij een gezin geldt het leeftijdscriterium van 23 jaar of ouder voor minstens één gezinslid en de voorwaarden van het voldoen aan de referteperiode en geen uitzicht op inkomensverbetering voor alle gezinsleden die voldoen aan het leeftijdscriterium. De overige voorwaarden, inclusief het leeftijdscriterium jonger dan 65 jaar, gelden voor alle gezinsleden.
1
2. Het inkomen dat gedurende de referteperiode gemiddeld hoger is dan de bijstandsnorm, maar waarvan dat meerdere is aangewend ter aflossing van een schuldenlast in het kader van een minnelijke schuldregeling of een opgelegde schuldregeling op grond van de Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen, wordt toch als laag inkomen aangemerkt. 3. Niet voor de langdurigheidstoeslag komt in aanmerking de persoon die: a. op de peildatum een opleiding volgt als bedoeld in de WTOS, dan wel een studie volgt als genoemd in de WSF 2000; b. naar het oordeel van het college gedurende de referteperiode onvoldoende heeft getracht algemeen geaccepteerde arbeid te verkrijgen en aanvaarden. c. deel uitmaakt van een gezin waarvan één of meer gezinsleden 65 jaar of ouder is of zijn. Artikel 3 Hoogte van de langdurigheidstoeslag 1. De hoogte van de langdurigheidstoeslag is afhankelijk van de gezinssituatie op de peildatum. 2. De langdurigheidstoeslag bedraagt per jaar: a. voor een gezin : € 519 b. voor alleenstaande ouders : € 467 c. voor alleenstaanden : € 366 3. Indien één van de gezinsleden op de peildatum is uitgesloten van het recht op langdurigheidstoeslag op grond van artikel 13 eerste lid van de wet, of geen rechthebbende is op grond van artikel 11 van de wet, waardoor slechts één van de gezinsleden recht op langdurigheidstoeslag heeft, komt dit gezinslid in aanmerking voor een langdurigheidstoeslag die voor hem als alleenstaande of alleenstaande ouder zou gelden. 4. Bij een gezin waarvan slechts één gezinslid aan het leeftijdscriterium als bedoeld in artikel 2, lid 1, van deze verordening voldoet en dit gezinslid op de peildatum uitgesloten is van het recht op grond van artikel 13 of geen rechthebbende is op grond van artikel 11 bestaat er voor het hele gezin geen recht op langdurigheidstoeslag. 5. De in het tweede lid genoemde bedragen worden elk jaar per 1 januari aangepast met een percentage dat overeenkomt met het procentuele verschil tussen de gezinsnorm per 1 januari van dat jaar en de gezinsnorm van het daaraan voorafgaande jaar. Artikel 4 Overgangsrecht Voor degenen die op 31 december 2011 algemene bijstand ontvingen en voor wie de huishoudinkomenstoets pas per 1 juli 2012 gaat gelden, geldt ook voor de langdurigheidstoeslag een overgangsperiode tot 1 juli 2012, waarbij de inkomenstoets van vóór 1 januari 2012 wordt gehandhaafd. Artikel 5 Uitvoering Het college kan ten behoeve van de uitvoering van deze regeling nadere beleidsregels vaststellen. Artikel 6 Onvoorziene gevallen Het college kan in bijzondere gevallen afwijken van de bepalingen in deze verordening, als toepassing daarvan tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.
III. Slotbepalingen Artikel 7 Citeertitel Deze verordening kan aangehaald worden als : Verordening langdurigheidstoeslag Wet werk en bijstand gemeente Hilversum 2012. Artikel 8 Inwerkingtreding 1. Deze verordening treedt met terugwerkende kracht in werking ingang van 1 januari 2012. 2. De Verordening langdurigheidstoeslag Wet werk en bijstand gemeente Hilversum 2009, vastgesteld op 18 maart 2009, wordt met ingang van 1 januari 2012 ingetrokken.
2
Aldus vastgesteld in de openbare vergadering datum De griffier,
De voorzitter,
3
Toelichting Verordening Langdurigheidstoeslag WWB 2012 Algemeen Als gevolg van het afschaffen van de bijstand voor inwonenden en het vervangen van de toets op het inkomen van de partner door een toets op gezinsniveau (huishoudinkomenstoets) is aanpassing van de verordening noodzakelijk. Op grond van artikel 8, lid 1, onder d, en lid 2, onder b, van de Wet werk en bijstand dient de gemeenteraad bij verordening regels vast te leggen met betrekking tot het verlenen van een langdurigheidstoeslag. Deze regels dienen in ieder geval betrekking te hebben op de hoogte van de langdurigheidstoeslag en de wijze waarop invulling wordt gegeven aan de begrippen langdurig en laag inkomen, zoals die in artikel 36 van de Wet werk en bijstand lid 1 worden gebruikt. De rechtvaardiging van de langdurigheidstoeslag is dat mensen die langdurig van het sociaal minimum afhankelijk zijn, over het algemeen geen mogelijkheden meer hebben om te reserveren voor (onverwachte) hoge kosten. Deze voorziening staat in beginsel open voor iedereen met een minimum inkomen, dus ook voor werkenden. Door de zinsnede in de wet ”geen uitzicht heeft op inkomensverbetering” wordt gewaarborgd dat bepaalde groepen met een goed arbeidsmarktperspectief, zoals studenten, niet in aanmerking komen voor de langdurigheidstoeslag. Personen van 65 jaar en ouder zijn uitgesloten van het recht op een langdurigheidstoeslag. Als gevolg van de al gerealiseerde inkomensverbetering voor personen van 65 jaar en ouder (hogere norm) blijft deze doelgroep buiten het bereik van de regeling. Het college verleent de langdurigheidstoeslag op aanvraag. Dit sluit de mogelijkheid voor ambtshalve toekenning uit. De langdurigheidstoeslag wordt voor één jaar toegekend en in één belastingvrij bedrag uitbetaald. Bepaald is, dat een persoon ten hoogste éénmaal binnen 12 maanden in aanmerking komt voor een langdurigheidstoeslag. De verstrekking is echter niet gebonden aan die periode van 12 maanden. Het kan zijn dat per 12 maanden meerdere malen langdurigheidstoeslag wordt verstrekt, indien de verstrekking ziet op een recht dat in een voorgaand jaar is ontstaan, maar pas later is aangevraagd. Artikelgewijze toelichting Artikel 1. In dit artikel worden definities gegeven van begrippen die in de verordening voorkomen en waarvan het van belang is dat er telkens hetzelfde onder wordt verstaan. In een aantal gevallen wordt verwezen naar definities in de wet om ervoor te zorgen, dat er zoveel mogelijk aansluiting blijft bij de wetgeving die van toepassing is. Artikel 2. De doelgroep is in feite iedereen die aan de criteria voldoet welke in deze verordening nader zijn ingevuld. Door uitbreiding van het begrip van ’gezin’ in de wet vanwege invoering van de huishoudinkomenstoets evenals het leeftijdscriterium bij de langdurigheidstoeslag, is nadere precisiering noodzakelijk. Lid 1. Het leeftijdscriterium geldt bij een gezin voor minstens één gezinslid. De voorwaarden van het voldoen aan de referteperiode gelden voor alle gezinsleden die aan het leeftijdscriterium voldoen. Hiermee wordt onder andere voorkomen dat gezinnen met inwonende kinderen jonger dan 23 jaar niet in aanmerking kunnen komen voor een langdurigheidstoeslag. Dit betekent eveneens dat een (on)gehuwd paar waarvan een persoon jonger is dan 23 jaar in aanmerking kan komen voor een langdurigheidstoeslag naar de norm van een gezin. Onder langdurig wordt een termijn van 60 maanden verstaan. Nadat betrokkene vijf jaar op een minimum inkomen is aangewezen, is er over het algemeen niet veel reserveringsruimte over. Onder een laag inkomen wordt verstaan een (gezamenlijk) inkomen dat niet hoger is dan 100 % van de van toepassing zijnde bijstandsnorm. Onder de bijstandsnorm wordt verstaan de wettelijke norm inclusief de gemeentelijke toeslag of verlaging en de vakantietoeslag. Voor het recht op een langdurigheidstoeslag wordt geen andere invulling aan het begrip inkomen gegeven dan voor het recht op algemene bijstand. Dit betekent, dat de vrijgelaten middelen als bedoeld 4
in artikel 31, lid 2, van de Wet werk en bijstand eveneens buiten beschouwing moeten blijven bij het recht op een langdurigheidstoeslag. Marginale overschrijdingen van deze 100 % grens dienen genegeerd te worden (zie de uitspraken van de CentraleRaad van Beroep d.d. 19 aug. 2008, LJN: BE8918 en d.d. 15 febr. 2011, LJN: BP5532). Het enkele feit dat het netto inkomen van een belanghebbende met een inkomensvoorziening op minimumniveau, in bepaalde maanden binnen de referteperiode - uitsluitend als gevolg van een technisch verschil in berekeningswijze in het bruto/netto traject enkele euro's hoger uitvalt dan de van toepassing zijnde bijstandsnorm, staat toekenning van een langdurigheidstoeslag niet in de weg. Lid 2. Deelnemers aan een wettelijk schuldsaneringstraject of een minnelijke schuldregeling bij de Kredietbank lossen in het algemeen drie jaar af op een schuldsaneringskrediet. De aflossing wordt zodanig vastgesteld dat zij van hun inkomen, ook als dat hoger is dan de bijstandsnorm, minder overhouden dan het sociaal minimum. Deze groep wordt, indien zij aan de overige voorwaarden waaronder de referteperiode voldoen, tot de doelgroep berekend. Lid 3 onderdeel a. Bij studenten wordt ervan uitgegaan, dat zij arbeidsmarktperspectief en uitzicht op inkomensverbetering hebben. Onderdeel b. Het spreekt voor zich dat degene die in onvoldoende mate heeft getracht algemeen geaccepteerde arbeid te verkrijgen en aanvaarden, niet moet worden “beloond” met een langdurigheidstoeslag. Het college stelt hieromtrent nadere regels vast. Onderdeel c. Als één van de gezinsleden deel uitmaakt van een gezin waarvan één of meer gezinsleden 65 jaar of ouder zijn, hebben alle gezinsleden geen recht op langdurigheidstoeslag. De langdurigheidstoeslag is bedoeld voor belanghebbenden die langdurig een minimum inkomen ontvangen en geen uitzicht hebben op inkomensverbetering. Omdat dit voor gezinsleden van 65 jaar of ouder altijd geldt, is hun norm verhoogd. Deze verhoogde norm geldt ook voor gezinsleden waarvan één gezinslid 65 jaar of ouder is en één gezinslid jonger is dan 65 jaar. Gesteld kan worden dat de langdurigheidstoeslag al verrekend is in de norm die een dergelijk gezin ontvangt. Om die reden is onderdeel c aan artikel 2 toegevoegd. Artikel 3. Lid 3. In lid 3 wordt een regeling getroffen in overeenstemming met artikel 24 van de Wet werk en bijstand voor situaties waarbij binnen een gezin slechts één gezinslid aan het leeftijdscriterium voldoen en een van hen op de peildatum is uitgesloten van het recht op langdurigheidstoeslag op grond van artikel 11 of artikel 13, lid 1, van de Wet werk en bijstand. De wet voorziet immers niet in een afwijzingsgrond voor het enig overblijvend rechthebbend gezinslid, terwijl echter het toekennen van het bedrag voor een gezin in dergelijke situaties ook niet opportuun is. Met nadruk wordt erop gewezen, dat het hier betreft een uitsluitingsgrond als bedoeld in artikel 11 of artikel 13, lid 1, van de Wet werk en bijstand. Indien een van de gezinsleden niet in aanmerking komt voor het recht op langdurigheidstoeslag wegens het niet voldoen aan de voorwaarden als genoemd in artikel 36 WWB of in deze verordening, hebben alle gezinsleden geen recht op langdurigheidstoeslag. Het recht op langdurigheidstoeslag komt gezinsleden immers gezamenlijk toe. Zij moeten daarom ook allen, zowel afzonderlijk als gezamenlijk aan de voorwaarden voldoen. Lid 5. Om niet jaarlijks de verordening voor de bedragen te hoeven aanpassen is gekozen om de hoogte jaarlijks automatisch mee te laten bewegen met het minimumloon waaraan ook de bijstandsnormen zijn gekoppeld. Omdat de bijstandsnormen in beginsel twee maal per jaar worden geïndexeerd en de langdurigheidstoeslag slechts éénmaal, wordt steeds een vergelijking gemaakt met de langdurigheidstoeslag per 1 januari van het voorafgaande jaar. Artikel 4. Het overgangsrecht langdurigheidstoeslag is bedoeld om degenen die tot 1 juli 2012 voor de uitkering WWB of WIJ onder het overgangsrecht vallen ook nog aanspraak te kunnen laten maken op een langdurigheidstoeslag onder de voor 1 januari 2012 geldende voorwaarden. Dit wil zeggen dat de huishoudinkomenstoets in die gevallen voor de langdurigheidstoeslag ook nog niet wordt toegepast. Artikel 5.
5
Dit artikel geeft het college de bevoegdheid om als dat nodig is binnen de kaders van deze verordening (aanvullende) beleidsregels vast te stellen. Doel hiervan is om beleidsmatig accuraat te kunnen inspelen op gewijzigde omstandigheden. Artikel 6. Dit artikel geeft het college de bevoegdheid om in individuele schrijnende gevallen naar redelijkheid en billijkheid te kunnen afwijken van één of meerdere bepalingen van deze verordening. Het van toepassing zijn van de hardheidsclausule moet zowel uit de rapportage als uit de beschikking blijken. Artikel 7. Dit artikel behoeft geen nadere toelichting. Artikel 8 Dit artikel behoeft geen nadere toelichting.
6
