getale van alle door hen georganiseerde activiteiten hebben kunnen genieten

Van de voorzitter Wanneer dit clubblad voor U ligt, heeft U de oliebollen alweer ruimschoots achter de kiezen. Alle overpeinzingen die nu in deze laatste dagen van het jaar 2011 bij mij opkomen heeft U al achter de rug. U verkeert misschien inmiddels zelfs in winterse sferen. Ik kijk nog met heel veel plezier terug naar mooie momenten, terwijl de voor deze wereld gebruikelijke ellende me evengoed niet onberoerd laat. Daartegen afgezet is het wel en wee van onze golfclub een genoegen om naar te kijken en deel van uit te maken. Ook hier zijn emoties die nu eenmaal bij sport en hobby's horen ons niet vreemd, maar zoals voor onze club te doen gebruikelijk heeft de wijsheid uiteindelijk gezegevierd. Een groot compliment gaat dan ook uit naar de wedstrijd commissieleden, die weer een heel jaar lang alle golfkoppen in een zak hielden, en er tevens voor gezorgd hebben dat onze leden in groten

Inhoud

getale van alle door hen georganiseerde activiteiten hebben kunnen genieten. Dat is rijkdom voor een club, en jammer genoeg niet altijd een vanzelfsprekendheid. Onze baan zelf geeft ook geen aanleiding voor zorgen de komende winter. Zelfs de wintergreens liggen er mooi bij. Grotere cups, schelpenpaden...… en greenkeepers die met hun eerste klas materiaal in staat zijn het zo te houden. Chapeau! De verdere ontwikkelingen aangaande de 2de negen hebben nog steeds 2012 als startjaar. Wanneer provincie en gemeente met de daarbij behorende moeilijke agenda's ons welgezind blijven, dan hoop ik U in het volgende voorwoord een vaste datum toe te kunnen zeggen. Ik wil U en de Uwen voor het jaar 2012 alle geluk, gezondheid en veel golfgenoegen toewensen en zie U graag zo spoedig mogelijk in een baan lopen ten zuiden van het clubhuis. Uw voorzitter Paul Kuip Czn.

pagina Een lesje clubgooien SIBO – Schiphorst maandbeker Sinterklaaswedstrijd Zo kan ik nog wel even doorgaan Herenmiddagweer Witte paaltjes met een groene kop Onze clubkleding Mist en regen, westenwind Van de Overkanter Snertwedstrijd Bar en Boos – 33 Handicart DVD Regelvraag – 12 Laatste Schuijlhut met engeltjes Roeiboot Wedstrijdcommissie nieuws Dames en Heren Regelveranderingen Cross country Van de bestuurstafel Texelse Sint Colofon Wedstrijdkalender Wedstrijduitslagen

2 5 5 6 9 10 10 13 14 16 19 19 19 20 20 23 24 24 27 28 28 28 31 32

De redactie van dit blad behoudt zich het recht voor aangeboden kopij te herschrijven, al of niet te plaatsen en datum van plaatsing te bepalen. Uw volgende clubblad verschijnt eind maart Inleverdatum kopij 10 maart

16de jaargang, januari 2012

1 Druk Drukkerij Langeveld & de Rooy, Den Burg

Een lesje clubgooien: “dubbele Rietberger” Door Alain Hirschler Dit voorjaar moest ik een oefening doen van onze pro in Amsterdam, de helaas te vroeg overleden Peter Ackerley. De klad was in mijn swing gekomen en ik had een les geboekt bij Peter. Deze kwam, zag, overpeinsde de situatie, mompelde “wait a minute” en liep naar een schuurtje op het Borchland terrein, verdween naar binnen en kwam even later terug met een grote hoeveelheid oude clubs. “This is what I want you to do”. Hij ging in de golfhouding staan op de negende hole van de lege par 3 baan, zonder bal, maakte een golfswing en wierp de club soepel en beheerst recht vooruit. Een meter of vijftien, twintig. “Now, I want you to do the same”. ‘Nou’, dacht ik, dat is een fluitje van een cent. Gooien met clubs, dat had ik wel vaker gedaan. Ik nam mijn stand in, swingde, maar in de doorzwaai realiseerde ik me een fractie te laat dat ik de club moest loslaten, weggooien. Met een woeste boog belandde de club links voor me, hoog en onzichtbaar in een boom. Peter had al gewaarschuwd dat dit kon gebeuren. Een tweede poging lukte beter, maar een derde club vloog schuin links, stijl omhoog, maakte een dubbele Rietberger en nestelde zich met de kop in de mazen van het afscheidingsnet tussen de par 3 baan en de driving-range, onbereikbaar voor welke huis-, tuin- en keukenladder dan ook. Peter kwam niet meer bij, dit had hij nog nooit meegemaakt. Het deed me denken aan een zelf veroorzaakt akkefietje, een paar jaar geleden, op de afslag van de veertiende (de vijfde) tijdens een heren-

middag. Twaalf magere stableford punten prijkten er op mijn, met strepen doorspekte, scorekaart. Ik was net bezig mij te concentreren op de afslag, toen Piet Heijman gezellig kwam aankeuvelen met zijn flightgenoten. “Fore”, riep ik luid, duidelijk en geagiteerd. Ik onderbrak mijn voorbereiding en keek kwaad naar de heren die, vanuit mijn standpunt, vanachter de bosjes gemoedelijk in het zicht verschenen. Ietwat bevreemd keken ze mij aan – het betrof hier toch een gezellige herenmiddag en niet een deelname aan het British Open? Het viertal was een moment stil en zag toe hoe ik mij opnieuw voorbereidde op de Moeder aller slagen. Ik deed een opzichtige, krampachtige oefenswing, plaatste mij achter de bal, concentreerde me op het ronde, witte, pokdalige monster, opgeteed voor me op de grond, haalde adem en sloeg. ‘Pok’! Niet swoosh en ‘ping’. Nee, ‘pok’! Twintig miezerige meters, veel verder hobbelde mijn ProV1, met grote oranje initialen AH, niet. Het bloed trok weg uit mijn slapen, mijn hart bonkte en iedereen was stil, muisstil. Zelfs de vogels hielden een moment hun snavel…….behalve Piet, die sprak monter en lachend; “zo, Alain, dat gaat goed!” Piet sprak, op het verkeerde moment, althans voor mij. Mijn club, een bij Joost gekochte Callaway Hybride 4, gaf ik al vloekend en tierend een zwieperd, rechts, richting sloot. De flight van Piet maakte zich verontwaardigd mompelend uit de voeten, richting de green van hole nummer 13. Mijn eigen flight moest deze schandelijke vertoning vanzelfsprekend even verwerken. Met het schaamrood op de kaken liep ik, boos, bozer, boost, richting sloot. Geen club te zien, geen

club te vinden, niet in de sloot en in de gauwigheid ook niet op het aanpalende vakantiepark. Ik sloeg hier en daar kwaad en nog steeds geïrriteerd wat riet weg. Geen club. ‘Boontje komt om zijn loontje’, dat was duidelijk. Mijn flightgenoten stonden er vertwijfeld bij. ‘Wat een idioot’!, zag ik ze denken. We liepen uiteindelijk door, de club en de hole latend voor wat het was. Streep. Een paar holes verder heb ik mijn zwager gebeld, toevallig vlakbij wonend op de Hollandseweg, of hij laarzen in de auto bij het clubhuis kon afleveren….Ik zou het later wel uitleggen…… Direct na afloop ben ik met een buggy naar de plaats des onheil gereden, de borrelende herenmiddag beschaamd mijdend, om gelaarsd de zompige sloot te betreden alwaar mijn club zich zou moeten bevinden. Hij kon niet ver zijn, gooien kon ik toen nog niet…… Staand in de blubber van de sloot probeerde ik mij de clubvlucht te herinneren. Een hook, een slice? Ik boog hier en daar riet opzij en vond, in plaats van mijn hybride, een nestje met een broedende rietzanger. De bewoner keek mij met grote ogen angstig aan, wachtend op wat er nu weer ging komen, nog niet zo lang geleden immers opgeschrikt toen een golfclub rakelings zijn hoofd voorbij kwam stuiteren. Gelukkig vond ik een paar minuten later alsnog mijn Callaway, als een rietstengel fier rechtopstaand in de sloot, geen wonder dat ik het ding niet direct vond. Snel reed ik terug naar het clubhuis alwaar ik een nog steeds beduusde flight van Piet aantrof. Een verzachtend rondje mijnerzijds deed niet gelijk wonderen, dat snapt u, maar wees gerust, mijn heren, dit zal mij niet meer overkomen…ik heb inmiddels geleerd om met clubs te gooien……

SIBO – Schiphorst Maandbeker Door Gerbrand Zoetelief Op zaterdag nog even naar de golfbaan om wat ballen te slaan, omdat ik na mijn eerste winst op de maandbeker van september wel mijn parkeerplaats moest verdedigen. De afgelopen week raakte ik de ballen niet zo goed en ging aan Pro’s Joost en Robbert-Jan vragen of ze naar mijn swing wilde kijken. Ik kreeg een paar tips van beiden en begon ze weer goed te raken. Op zondag morgen op tijd naar de golfbaan om nog te kijken of de swing tips van de Pro’s nog werkten. Met mijn flightgenoten Gerdi, Antoine en Rein gaan we van start op deze zeer winderige dag. Voor de eerste 4 Holes had ik 18 slagen nodig, dit ging dus heel erg goed. Met als uitschieter een birdie put van buiten de green op Hole 4! Daarna ging het iets minder maar op Hole 9 was een uitschieter van 8 slagen!! Mijn zwakke kant in mijn golfspel was nu wel bereikt en ik begon te mopperen, omdat 2 keer in het water op Hole 9 wel een beetje overdreven was. Ik kwam met 47 slagen door naar de eerste 9 Holes. Ik begon na een peptalk van mijn flightgenoten redelijk ontspannen aan de laatste 9 Holes waar ik 5 holes in par liep en 3 bogeys en 1 double bogey. 41 slagen over de laatste 9 Holes is voor mijn doen heel erg goed!! Uiteindelijk kwam ik met 88 slagen bruto en 71 netto terug in het clubhuis. Bij de prijsuitreiking was onze flight goed in de prijzen. Gerdi had de neary geslagen en Antoine de longest en ik had mijn parkeerplaats verdedigd!! De prijzen waren mogelijk gemaakt door SIBO. Dit bedrijf is gespecialiseerd in het maken van meubels, keukens en inrich-

tingen, zo heb ik ook even een beetje reclame gemaakt voor mijn zwager. Al met al was het een erg leuke maandbeker. Ik bedank de wedstrijdleiding, de sponsor, het clubhuis en mijn flightgenoten voor deze mooie herfstgolfdag.

Sinterklaaswedstrijd Door Desiré Wassenaar Het is inmiddels alweer een tijdje geleden, maar ook voor de jeugd was er voor de winter nog een gezellige wedstrijd. Het toeval wilde dat ook de wat ouderen onder de leden (in vergelijking met de jeugd dan) op deze zelfde dag de snertwedstrijd speelden, dus het was een gezellige boel in het clubhuis. Voor de jeugdleden was duidelijk waar ze zich moesten melden voor deze Sinterklaaswedstrijd; het achterste deel van het clubhuis was versierd met vlaggetjes, de tafels waren in stijl gedekt en er stond een leuk aangeklede prijzentafel, alles voorzien van afbeeldingen van Sinterklaas en Zwarte Piet! De jongste jeugd werd al wel wat zenuwachtig, dus werd maar snel de wedstrijdvorm uitgelegd: Texel Scramble. Na de start ging de oudste jeugd elk als teamcaptain met drie jongere kinderen de baan rond om samen zo weinig mogelijk slagen te maken. Omdat er een koude wind stond en het voor sommige kinderen zelfs de eerste keer in de grote baan was (!) speelden we vandaag maar 9 holes. Terwijl de toppers hun wedstrijd op de grote baan speelden, was er voor het allerjongste talent een soortgelijk wed-

strijdje op de kleine baan, waar zoals altijd enthousiaste ouders zich opwierpen als begeleiding! Ondertussen kwamen er bij het clubhuis 2 Pieten aan, deze waren als verrassing alvast vooruitgestuurd omdat de Sint nog niet aangekomen was op Texel. Op een handicart gingen de Pieten de baan in om een bezoek te brengen aan de kinderen…. Het was een enorme verrassing!!!! De Pieten hadden nog andere bezigheden, dus die moesten helaas weer weg, maar bij binnenkomst stond er voor alle kinderen nog limonade of warme chocomelk met allemaal lekkere dingetjes klaar. Natuurlijk was er nog een prijsuitreiking: voor alle kinderen was er een zakje met wat leuks en wat lekkers van de prijzentafel en voor de groepjes met de meeste punten was er kinderchampagne. Nadat ook de prijzen voor de neary”s en de longest drives waren verdeeld ging iedereen moe maar voldaan weer naar huis…… Een dag die zeer zeker voor herhaling vatbaar is!!!!

Zo kan ik nog wel even doorgaan

“Magistrale 6e hole op de Texelse” Door Rob Maaswinkel Ik kreeg een paar weken geleden een mail waarin ik werd uitgenodigd om een brainstormsessie over de toekomst van de Texelse golfbaan bij te wonen. Vanwege het vertrouwelijke karakter daarvan, werd mij gevraagd om hier vooraf niet met anderen over te praten. Ik ben gegaan en ik doe u hierbij verslag van die bijeenkomst. De uitkomst van de brainstorm was verrassend, om niet te zeggen bizar. De bijeenkomst werd verzorgd door een jongen uit de reclamewereld, die hiervoor kennelijk betaald werd (door belanghebbenden?). Naast mij waren nog 3 leden aanwezig, die hun naam niet in deze column genoemd wilden hebben, er was een bekende Nederlandse baanarchitect en er was een blonde vrouw. De reclamejongen stelde zichzelf voor, hij noemde zichzelf een ‘idea-preneur’, gaf een korte presentatie over ‘out of the box denken’ en leidde de bijeenkomst. Ik was uitgenodigd omdat ik me in het verleden via twitter wel eens kritisch had uitgelaten over de komst van 18 holes. We begonnen met een korte inventarisatie van de huidige stand van zaken: ‘de status quo-briefing’, zoals de reclamejongen dat noemde. Een paar kreten uit dit 1e deel van de sessie (die u wel zult herkennen): Texel is een club van en voor gewone mensen, de baan is iets te makkelijk vergeleken bij andere banen in Nederland, het is gezellig druk, mooie natuur, 9 holes zijn meer dan voldoende, geen vervelende zakenmannen op het terras, ook geen kwebbelende huisvrouwenclubjes, geen diner mogelijkheden, een afzichtelijke inrichting en (over de baan) een paar mooie, maar ook een paar saaie

holes (5, 6, 8 en 9). Vervolgens werden de onderwerpen door de ‘idea-preneur’ gecategoriseerd en daarna kregen we de opdracht om, in groepjes van 3, via het ‘out of the box’ denken tot nieuwe inzichten te komen. Deze inzichten werden aan het eind van de avond aan elkaar gepresenteerd en bediscussieerd. En, beste mensen, we zijn tot nieuwe inzichten gekomen! En wat voor! De conclusie: er moeten niet negen holes bij, maar er moeten er drie af! Een mooie en uitdagende 6 holes golfbaan zou qua uitstraling veel beter voor Texel zijn dan een saaie 18 holes golfbaan. Het lijkt erop dat mensen liever 3 x achter elkaar zes hele mooie en uitdagende holes lopen, dan 18 verschillende, maar saaiere holes. Bovendien zou Texel met een prachtige 6 holes baan een USP (Unique Selling Point) hebben t.o.v. andere vakantiebestemmingen met 18 holes. Zeker gelet op de komst van de grote meute grijze babyboomers zou een 6 holes baan beter ‘scoren’ dan een lange en vermoeiende 18 holes baan! Onder leiding van de baanarchitect werd vervolgens besproken hoe de baan zou moeten worden aangepast. Iedereen was het erover eens dat de huidige holes 8 en 9 vervangen moesten worden door één lange par 5, met een dogleg naar rechts. Je moet de bal dan opleggen rondom de green van de huidige 8e, om vervolgens met houten 3 naar het groentje voor het water te slaan voor het laatste klapje naar de green. Deze laatste en zesde hole van De Texelse zou de naam “illusie” krijgen, zoals alle holes

overigens namen zouden krijgen. Een Illusie om een birdie te spelen, tenzij je afsteekt vanaf de teebox via het out of bounds grondstuk. Over zo’n sluitstuk van onze golfbaan zouden redacteurs van golfbladen nog eens iets te schrijven hebben. “Magistrale 6e Hole op de Texelse”, zou op de cover van het golfmagazine prijken. Aldus de reclamejongen, die dit ‘free publicity’ noemde. Een aantal holes zouden gerestyled worden, hole 1 en 4 worden aanzienlijk langer en Hole 5 en 6 komen simpel weg te vervallen. Bij de Schuijlhut komt een extra terras voor spelers en kijkers. De Krim zou hier al interesse voor hebben getoond in verband met uitbreidingsplannen van het park. Het bestuur krijgt binnenkort een rapport aangereikt met de conclusies en aanbevelingen. We gaan hier dus meer van horen. Maar weet u wat mij nu nog het meest intrigeert? Wat deed die blonde vrouw er nou bij?

…..hole 6 af- of over(ge)dreven….

Parren, birdies en dames bij herenmiddagweer Door de commissieleden Herenmiddag We mochten een paar feestjes bouwen op het einde van het jaar. Eerst de jaarafsluiting van de Herenmiddag en op de valreep van het oude jaar ook nog de gezamenlijke Dames-Herenmiddag. Zoals “gebruikelijk” op een Herenmiddag was het ook tijdens de jaarafsluiting heerlijk golfweer met af en toe een aangenaam zonnetje en een verkwikkend briesje. We hebben besloten om dit weertype voortaan gewoon “Herenmiddagweer” te noemen. Voorafgaand aan de feestelijkheden van deze dag moest er eerst nog gewerkt worden uiteraard. Maar na een jaar lang ploeteren om die handicap op een acceptabel niveau te krijgen vonden we dat het deze dag wel wat luchtiger mocht. We deden Best-ball in combinatie met twee heel mysterieuze vosjes. Bestball is een zeer geschikte spelvorm om iedereen in topstemming aan het feest te laten beginnen want zoveel parren als tijdens een spelletje Best-ball had je vast het hele jaar nog niet gemaakt. Het werd dan ook een gezellige bijeenkomst waar ook de allerbeste heren van het hele jaar werden gehuldigd. Leo Saal werd overall winnaar 2011 op de voet gevolgd door een zeer verbaasde Jan Heemskerk en op een mooie derde plaats stond Martin Land. Ook dit jaar hadden we alle birdies bijgehouden en Antoine Kersten had er 12 op zijn naam gezet, voldoende om het klassement te winnen en hievoor een superbirdie in ontvangst te mogen nemen in de vorm van een smakelijk uitziende kalkoen. Ter afsluiting van deze dag hebben we nog genoten van een fantastisch diner verzorgd door het team van het Hanenhuus. En wat een mazzel op onze eerste Mixed Herenmiddag, alles zat mee, de opkomst, het weer (Herenmiddagweer)

maar zeker ook de goede sfeer die gelijk al duidelijk aanwezig was. Rond elf uur kwamen de eerste deelnemers het Hanenhuus binnen. Ze werden onthaald op koffie met een oliebol. Al snel was het gezellig druk en werd waar nodig de laatste informatie over de wedstrijd verstrekt. We speelden Chapman-foursome in flights van 2 dames tegen 2 heren. (voor zover er dames beschikbaar waren uiteraard). Beide spelers van een team mogen daarbij allebei afslaan. Hierna sla je de bal van je maatje en dan kies je de beste bal waarmee om en om verder geslagen moest worden. De computer had zijn best gedaan om de flights zo passend mogelijk in te delen en je staat er versteld van hoe zo’n apparaat dat allemaal zo kloppend voor elkaar weet te krijgen. Klokslag 12.00 uur klonk de luchthoorn en gingen we allemaal tegelijk van start op hole 1 t/m 9 van zowel de grote als de kleine baan. Nadat iedereen 18 holes had gespeeld moesten alle scorekaarten worden ingevoerd wat de nodige drukte opleverde bij de touchscreens want er kwamen 72 deelnemers met 36 kaarten allemaal tegelijk binnen. Maar met behulp van nog twee extra computermachinisten was het invoeren zo gepiept. De computer wist al spoedig welke teams de eerste, tweede en derde plaats hadden behaald. Alleen de winnaars van de strijd tussen de dames en de heren moest nog even apart uitgerekend worden. Onder het genot van de nodige hapjes en drankjes wachtte iedereen in spanning het resultaat af. Vorig jaar hadden de dames hun eerste overwinning gevierd en ze waren vast zeer benieuwd of het dit jaar opnieuw gelukt

was om de heren voor te blijven. De individuele winnaars van vandaag waren in ieder geval Piet Schuijl en Jos Bosma op de eerste plaats met 40 Stablefordpunten hetgeen hen ieder een heerlijke fles champagne opleverde, tweede werden met 37 punten Reijnier de Graaff en Jan Blancke, goed voor een lekker flesje rood. Maar ook de dames lieten zich van hun beste kant zien door met een mooie score van 36 punten op een derde plaats te eindigen. Joke Geldorp en Harriët Bödicker waren hier verantwoordelijk voor en dat was weer goed voor een aangenaam flesje rosé. Iedereen die de uiteindelijke longest drives zag staan wist gelijk dat Antoine Kersten ook weer meedeed maar dat een dame zo ontzettend ver kon slaan konden we bijna niet geloven, toch deed Marijke de Beer het maar even. Het leverde hen mooi ieder 3 Raboballen op. En wat te denken van de 2 neary’s. Absoluut vakwerk afgeleverd door Nel Kuip en Erhard Schultze. Mede met behulp van de Golfshop konden we ze daar ook iets leuks voor geven (naadloos van schapenwol is dit jaar letterlijk helemaal hot). Het totale resultaat van deze golfdag bleek uiteindelijk toch weer in het voordeel van de heren. Met een paar stablefordpuntjes meer dan de dames wisten we de tussenstand naar 4-1 te brengen. Maar waar het eigenlijk allemaal om draaide deze dag was helemaal gelukt, een heel gezellige leuke golfdag ervan te maken. Wij wensen alle golfers van de Texelse het komende jaar veel damesmiddag-, seniorenochtend- en herenmiddagplezier. En dames, we verheugen ons nu al op jullie editie.

Witte paaltjes met een groene kop Door Ton Hendriks Op onze mooie golfbaan gelden, zoals op andere banen, regels. Als hulpmiddel van deze regels wordt o.a. gebruik gemaakt van paaltjes, zoals we die kennen geel voor waterhindernis, rood voor laterale waterhindernis, blauw voor G.U.R. en wit voor out of bounds. Nu hebben we op de Texelse nog een

ander paaltje, wit met een groene kop. Mij is onder andere tijdens het marshallen gebleken dat vele golfers, ook onze eigen leden, de betekenis van deze paaltjes niet weten. Deze paaltjes staan aan de rechterzijde van hole 8 en aan de rechterzijde van hole 9. Deze paaltjes bakenen een natuurgebied af tussen hole 8 en hole 9. Dit natuurgebied is out of bounds en de groene koppen op de paaltjes geven aan dat je dit gebied niet mag betreden. Dus als je bal bij een afzwaaier, en wie van ons overkomt dat niet eens, in dit gebied terecht komt, dien je deze bal als verloren te beschouwen. Dus niet gaan zoeken!! Waarom is dit natuurgebied nou zo apart? Daarvoor heb ik navraag ge-

daan bij een van de vogeldeskundigen van onze vereniging, Ed Eelman. Het gebied is het

Onze clubkleding Het heeft enige tijd geduurd, maar uiteindelijk is het een resultaat wat er mag wezen. We hebben onze clubkleding. Onze teams die spelen in de NGF competitie zijn bijna allemaal gesponsord en zullen in deze kleding verschijnen. De broek is optioneel en kaki kleedt ook heel goed af.

broedgebied voor een aantal vogels, zoals de krakeend, de bergeend en graspiepers. Daarnaast broedt daar ook de torenvalk die wij vaak kunnen bewonderen als die boven dit mooie gebied staat te bidden, loerend op zijn prooi. U zult begrijpen dat het verstoren van de rust in dit gebied deze vogels zal verjagen. Daarom nogmaals……bal in het afgebakende gebied met witte paaltjes met groene kop is een verloren bal. Er dient een nieuwe bal gespeeld te worden van dezelfde plaats als waarvan de eerste bal werd gespeeld, uiteraard met een strafslag.

Het logo van de Texelse staat er keurig op geborduurd. Alle kledingstukken zijn voor iedereen te koop in de Golfshop.

“MIST EN REGEN, WESTENWIND” en vooral veel warmte Door Hans Witte Een toepasselijke zin uit het lied ‘Terug naar de kust’ geschreven door eilandgenoot Teun de Winter. De afgelopen tijd hebben we meer dan genoeg van dit alles gehad. In november een week lang mist en geen wind. Vreemde gewaarwording en in combinatie met zachte temperatuur niet gunstig voor het gras op de greens. Dit zijn namelijk ideale omstandigheden voor ontwikkeling van schimmels die altijd latent aanwezig zijn en bij deze gunstige factoren de kop opsteken. Ondanks preventief spuiten met een bestrijdingsmiddel is dit onder deze omstandigheden moeilijk tegen te houden. Bovendien worden de schimmelsporen door betreding heel makkelijk verspreid. De schade herstelt bij groei weer snel en tot die tijd zullen we bij droge omstandigheden bezanden om de greens zo vlak mogelijk te houden. De zachte temperatuur maakte ook dat we eind december alle onderdelen van de baan nog een keer konden maaien. In de 15 jaar dat ik hier rond loop heb ik dit niet eerder meegemaakt. Zo zie je maar weer, er is geen jaar hetzelfde en je wordt steeds weer verrast. Zo ging de eerste week van 2012 gepaard met enorm veel neerslag en zware storm. In een tijd van 3 dagen viel er 51,6 mm op de baan. Met tot gevolg dat zelfs op onze baan de fairways blank stonden en de grote baan om die reden gesloten was. En het lijkt bij het uitzicht op de landerijen waar de tweede 9 komt of de waterpartijen al klaar zijn! Wij als greenkeepers staan dan ook te trappelen om dan de rest van de uitbreiding ook maar op te starten. Prachtige uitdaging om de bouw van de tweede 9 vanaf het begin mee te maken en je ideeën daarin ook te kunnen verwerken.

Regelmatig worden de koffiepauzes gevuld met gesprekken en discussies over de nieuwe 9. De “overkantse gedachten” die in het voorlopige bestek beschreven zijn bekijken wij met de nodige kritische “Texelse boerenblik”. De omstandigheden zijn hier immers heel anders dan bij aanleg van een baan in de Flevopolder. Ikzelf heb sterk de indruk dat er in veel gevallen met hetzelfde plan gewerkt wordt en er veel te weinig naar de plaatselijke omstandigheden geïnformeerd wordt bij de laatste gebruikers. Vanachter een PC in een kantoor wordt er een plan geschreven zonder dat de bedenker hiervan met zijn voeten op het land heeft gestaan waar de baan moet komen en de vorige gebruiker heeft uitgehoord. Ik vind dat een groot gebrek aan kennisvergaring. Daardoor worden er in sommige gevallen verkeerde besluiten genomen. Gelukkig kunnen we daar nu zelf invloed op uit oefenen door ervaring met de oude 9. Met de uitbreiding in zicht kijken we ook naar ons machinepark en spelen hier qua investeringen op in. Zo hebben we onze oude roughmaaier ingeruild voor een goede gebruikte machine. Deze heeft een bijna dubbele capaciteit. Moesten we eerder 2 rondjes semirough maaien om de fairway, nu doen we dat in 1 werkgang. Verder zijn we nu bezig met onderhoud en klaar maken van de machines zodat we weer een goede start kunnen maken in het voorjaar. Maaikooien worden gedemonteerd en weggebracht naar Perfors om geslepen te worden. Alle maaiers krijgen verder een grote

onderhoudsbeurt en aan sommige machines worden de nodige aanpassingen gepleegd. Kortom, het voorjaar lonkt alweer maar voor hetzelfde geld vliegen we in februari nog dik de winter in. Voor de structuur van de grond is dit niet verkeerd trouwens maar u als golfer zit hier niet op te wachten, denk ik. Als laatste punt vraag ik nogmaals uw aandacht om met zorg met de baan om te gaan. Respecteer witte lijnen en GUR op de wintergreens. Te vaak zien wij sporen in nat gras van golfers die dwars over lijnen gaan en zelfs over de greens. Bovendien komen we vaak plaggen tegen die bijna als toupet dienst kunnen doen. U wilt een hoge kwaliteit van de baan en kunt daar zelf ook aan bijdragen. Iedereen weet wat hier bij hoort maar voert het lang niet altijd uit en wijst te vaak naar een ander. Verbeter de baan, begin bij uzelf.

Ik wens iedereen weer een mooi golfjaar toe met vooral veel geluidoverlast van graafmachines en alles wat nodig is voor uitbreiding baan!

Van de Overkanter

De yips, de kwaal en de kuur: "Zing, bid, huil, werk, ." Door Meinard Carper Waarom moest ik zo aan Ramses Shaffy denken? Ik had net een hele pagina over sportwetenschap tot mij genomen uit de NRC van Michiel van Nieuwstadt. Hij pleitte voor een slagvoorbereiding door terug te tellen en te zingen. Met mijn allang bekende en erkende kwaliteiten als rekenen en zang – steeds uitblinkende cijfers op mijn schoolrapport - was ik geobsedeerd mijn slagenrepertoire in de breedte te verbeteren. De handicapcommissie zou zich kunnen voorbereiden op heuglijke tijden en gunstige berichten als:" Het heeft de commissie behaagd uw handicap voor het komende jaar...etc.". Helaas verder lezend bleek ik last te hebben van de yips, “krijg nou de hip”: dacht ik kort, want dat betekent dat ik botweg blokkeer, zelfs bij de eenvoudigste puttjes. Ik denk aan teveel andere zaken, of het nou de crisis is, zorg over de tarieven van de TESO, de winnende swing van Joost Luiten in vertraagde vorm, het sleutelen van Tiger Woods aan zijn polsbeweging, de eerste spade voor de uitbreiding naar 18 holes…. Professoren zeggen in het artikel dat het focussen op de swing en de puttslag naar alle waarschijnlijkheid de oorzaak is van mijn falen in de golfsport. Het ware beter mij te concentreren op de bal. En hoe doe je dat? Juist ja, met terugtellen en met zingen. Toen dacht ik aan Ramses, die op dit moment in alle theaters furore maakt, alle harten steelt van oude en nieuwe fans met " Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder". Nu de kwaal bekend is, ga ik er aan werken. Net zo bezeten als Shaffy ons

deelgenoot maakte van zijn worsteling met het echte leven gaat deze mede-Overkanter de stress te lijf met de gebiedende wijs van Ramses. Zing. Op de altijd lastige vijfde, stroke 1 aangekomen, moet ik richting strand slaan, de duinen zijn de enige sta-in-de-weg voor een wijde blik op het zonovergoten strand onder Paal 28. La Fanette, daar ligt ze, zoals Brel bezingt, “sur la plage, la plage etait deserte et dormait sous juillet ..... Ik werp nog een laatste blik op de bal, sluit de ogen en sla en La Fanette is in een slag 200 meter dichterbij. Vecht. Kan ik het helpen dat die bal altijd en altijd in een kuiltje belandt krap naast de fairway op hole 3? Doet me denken aan The Boxer van Simon & Garfunkel, ..... " every glove that laid him down...but the fighter still remains" Ik neurie het deuntje na, mep hem er uit en ga met Lie la lie, lie la lie... kort maar heftig uit mijn dak. Huil. Een striemend koude oostenwind teistert de afslagplaats van de zevende. Het is vechten geblazen tegen de tranen die het zicht op de bal ontnemen. Wrijven helpt ook al niet. Wel Tears for Fears met de opwekkende topper Shout...come'on,... let it out. Ik schud de jongste traan weg van het gezicht, de driver neemt een aanloopje, het slotakkoord valt samen met een wel klinkende ping tegen het balletje. Bid. Muisstil hangt die daar in de lucht, de torenvalk, met telescopische nauwkeurigheid speurt hij naar de rondhuppelende veldmuis. Als een soort angry bird is hij meester over

het veld, ziet mijn slecht geraakte bal al van verre op ruime afstand het doel, de green, voorbijschieten. Ik dreun nog eens het irritante deuntje in de kop en zie mijn bal vlak naast de hole landen, tegelijk met de finale van de duikvlucht van de valk. Lach. Een pesthekel heb ik aan lippen, bij het putten natuurlijk. Probeer allereerst de schuld te leggen bij de slecht gestoken rand, de stok die door de wind een deuk in de rand heeft geslagen, om toch vervolgens schuld te bekennen; niet goed gelezen. Therapie wordt André van Duin door “Dag, Dag heerlijke lach” in mijn hoofd te prenten, terwijl ik het oog boven de bal houd. Grim- of glimlach? Werk. Er is me niets te dol alles aan de golfswing en de putt te verbeteren. Zijn de weersomstandigheden op de Texelse wederom allerbelabberdst, voel ik me in mijn element ze te trotseren; een overwinnaarsmentaliteit maakt zich van me meester, want ik heb het in mijn kop gezet " It's been a hard days night, and I have been working like a dog" Een dampend hete chocolademelk wacht me op de negentiende. Bewonder. " Ik wou dat ik dat kon!", borrelt in me op als ik vol ontzag een longest drive, een neary of soepele bunkerslag nastaar. " Die mensen hebben het ook ooit geleerd", denk ik wel, meteen gevolgd door John Lamers enige tophit uit een grijs verleden: " Ik bewonder jou..." Ik haal het stof van de ouwe lp. Ik tel nog mijn zegeningen, begin te neuriën, zachtjes te zingen, de beat dreunt in mijn kop, ik sla of putt, ver-yipt, het werkt. Carpe(r) Diem

Snertwedstrjd maar waar was het snertweer? Door Gerdi en Joost We gaan terug naar zo maar een dag ergens in november. Regen, windkracht 6+ en erwtensoep, 10 stablefordpunten over 18 holes, dat zijn snertwedstrijden maar met een zacht briesje uit het oosten, stralende zon, een graadje of 10, leek het er niet eens op. Of we spelen volgend jaar de snertwedstrijd in juni of juli of we zoeken een andere naam. Over naar de wedstrijd. Samen met Rijkie en Wimmie, althans zo noemden ze elkaar, de baan in. Nog nooit hadden we samengespeeld, sterker nog, het was onze eerste ontmoeting. Niet zo gek als je bedenkt dat onze handicaps meer dan 25 punten verschillen. Diep onder de indruk van elkanders slagen, wat waren we goed ;-), bereikten we het Haanenhuus. Resultaat: de

eerste prijs. Ging het nu zo gemakkelijk? Ja, eigenlijk wel. Slechts een kleine rimpeling op hole 5: de drive was goed voor Skuumkoppen, slag 2 voor de ingang, slag 3 een stokje te weinig en 4 op de green op 1,5 meter en dan nog drie puttjes van elk een meter, goed voor een triple bogey en een near DSQ, maar gelukkig hadden we Rijkie nog. Blijkbaar mag je toch niet ALLES delen als partners, in ieder geval niet een putter. Gelukkig mochten we eerst naar Tineke van Maldegem. Door Tine-

ke, vergezeld door de Heer Fazant, konden we alles vergeten en met chocomelk, rum en rookworst geheel aangesterkt vervolgden we onze weg verder op hole 6. In het clubhuis achteraf was het ook heerlijk zitten in de zon, omringd met Skuumkoppen en sportieve, leuke mensen. Iedereen mocht van de prijzentafel een cadeau uitkiezen. Kortom een fantastische dag met een TOPorganisatie. Winny, Margreet en Hans bedankt!

Bar en Boos 33 Dag Mijndart, ook weer eens op het eiland? Ach, nieuwe seizoen, nieuwe kansen. Kansen op wat? Nou, om ook eens wat te winnen. Ik zag dat jij in 2011 tweede bent geworden van alle herenmiddagen. Ja, een vliegende kraai vangt altijd wat. Ik hoorde dat je na de prijsuitreiking apart moest zitten met Wan en Tand. Ja, die waren nummer één en drie, he? En? Hoezo? Was dat leuk, met Want en Tand? Tuurlijk was dat leuk. Gezellig zitten praten. Zijn dat nou echt homo’s, die twee? Wat kan jou dat nou schelen? Niks eigenlijk, maar ik dacht, misschien kwamen ze bij jou wel uit de kast. Wil je trouwens een biertje? Okay. Hoe kom jij d’r nou bij dat die jongens homo zouden zijn? Oh, statistisch gezien moeten er op de herenmiddag 17,8 homo’s zijn. Dus waarom zij niet? Waarom zij wel? Eh, nou ja, ze spelen altijd samen, onafscheidelijk, dan denk je wel eens... Mijn hond en ik zijn ook onafscheidelijk. Dronken ze bier of wijn? Wijn, denk ik. Rood of rosé? Man, lul niet zo. Weet je hoever die Want slaat? En dat zou een homo zijn? John Daly slaat nog veel verder. Is Daly homo? Dat zeg ik niet. Wat bedoel je nou, man? Dat weet ik niet meer. Mag ik jou eens wat vragen? Ja, Jan, vraag maar. Waarom zei jij vorige keer, dat je zo graag mijn balletje wilde opteeën?

Handicart DVD DVD voor Handicart pashouders. Tijdens gesprekken bij het ontwikkelen van de Toekomstvisie is het idee ontstaan om een educatieve DVD te maken voor alle handicartpashouders. De bedoeling is om informatie te geven over het juiste gebruik van de handicart in de baan. Het is een komisch filmpje geworden hoe het wel en.......ook hoe het niet moet. Dit jaar krijgen alle handicartpashouders hun nieuwe pas, maar ook de DVD toegestuurd. Het doel om te laten zien hoe de baan het beste gespaard kan blijven van sporen van de carts. Het geeft hopelijk ook een positief beeld naar de baancommissie en de greenkeepers. Het filmpje is ook op de website van de handicartstichting te zien. Ik hoop dat we een goed golf jaar mogen hebben en een schadevrij seizoen. Uw consul Mvr. J. Kampstra

Regelvraag 12 Het kan je gebeuren, je bent goed (te goed?) geconcentreerd, je bereidt je voor en slaat te gespannen af en dan…. Sla je in de grond en de bal valt van de tee en komt net naast de tee tot stilstand. Vervelend, een “air” swing, bal terug op de tee en voor je tweede slag verder (en nu is de afslag natuurlijk prachtig). Klopt dit? Nee, dus. Je mag weliswaar opnieuw opteeën (uiteindelijk is dat de plek, vanwaar de eerste bal geslagen werd), maar dat kost je dan wel één slag extra. Derhalve ga je weg voor de derde slag. (zie Decision 18-2a/2 en 27-1a) Heb je toch volgens het eerste scenario gehandeld en lever je die kaart in, dan volgt onherroepelijk een DSQ omdat je een te lage score hebt genoteerd op je kaart.

Laatste Schuijlhuttrofee met engeltjes Door Abe Keijser Engelen bestaan echt Of het nu die mooie rode pet van Piet is geweest, die de aandacht van het engeltje heeft getrokken, ik weet het niet maar op het moment dat Piet zei: “Nou Abe , laat maar eens zien wat je kan “ is een engeltje op mijn golftas gaan zitten . Zeker wist ik het niet, want ik liep al met mijn driver naar de teebox. Maar na die eerste slag vond ik de bal pas terug, net voorbij het afwateringsputje (Hans Montag 15 cm verder) en wist ik zeker dat er een engel op mijn tas was gaan zitten. Daar zat ze met de benen verleidelijk gekruist over mekaar, als je goed keek kon je een beetje engelenhaar zien want engeltjes hebben geen slipje, anders zouden ze geen engeltje heten. Indien zij de broek aan hebben heten ze anders: “Petra, Josje, Nel, Toos, Marijke… enz. Sorry, moet wel bij mijn verhaaltje blijven, Martin en ik hebben tenslotte de laatste Schuilhut trofee gewonnen, maar zonder dit hiervoor genoemde engeltje zou het toch echt niet gelukt zijn: 78 slagen bruto en 18 punten kleine baan . Zo nu en dan sprong het engeltje ook naar de tas van Martin of eigenlijk op de putter want hij maakte o.a. twee prachtige birdies op de kleine baan. De laatste negen holes zat ze gewoon weer bij mij op de tas, alleen had ze de benen anders gekruist, vond ik niet erg, het resultaat bleef hetzelfde. Nee.. ik bedoel niet het engelenhaar maar het goede spel van mij, geloof nou dat ik een veer ergens voel… In ieder geval, die laatste trofee is naar ons gegaan vraag wel af wat er met

dat engeltje gebeurd is…. ze zit zeker niet meer op mijn tas en ook niet op die van Martin of..…. Ze zou toch niet op dat gewonnen golftas(je) zitten… ga zo op zolder kijken

Roeiboot ...omgeslagen... Door Janneke Kamstra Slappe lach op de baan Er stond een beste wind de zon scheen en we wilden een balletje slaan. Een starttijd geboekt en op een mooie zonnige middag konden we op pad. Het leuke van golf is dat je met iedereen samen kunt spelen. Geweldig dat er op onze club altijd wel jeugd op de baan aanwezig is. Zo ook deze middag, Sjoerd Koopman kwam naar ons toe met de vraag; mag ik meelopen? Dit was natuurlijk geen probleem, dus samen op naar de eerste hole. Het is altijd een genoegen om te zien hoe de jeugd swingt. Onze lijven doen wel een poging, maar daar blijft het bij. Nou ja, we timmeren ook nog wel een balletje weg. Alleen ziet het er niet meer zo soepel uit. Geeft niks, we hebben veel plezier. De trolleys zijn elektrisch geworden, dus we maken het

ons iets gemakkelijker. Hole twee en drie hebben we maar overgeslagen, je moest een roeiboot meenemen. Dat kunnen we helemaal niet meer, het in en uitstappen is levensgevaarlijk. Je zal het meemaken: “omgeslagen op de golfbaan“. Brandweer en hulpdiensten opgeroepen om twee senioren dames te komen ontzetten. Over ongelukken op de golfbaan gesproken. Een van de dames heeft een kar die, als je op een bepaald knopje drukt tien meter vooruit gaat. Je moet hem dan in de goede richting zetten dan komt hij op de plek uit die tien meter verder is. Als je niet goed mikt gebeurt er dit, midden in de bunker van hole vier. Drie man de slappe lach en de dag kon niet meer stuk.

Wedstrijdcommissie - nieuws Maandwedstrijden – Bijzondere wedstrijden en het Kampioenenfeest Door Jan Bloem Vorig jaar rond deze tijd lag onze golfbaan er winters wit bij. Sommige pessimisten voorspelden toen dat de nieuwe ijstijd vervroegd was begonnen en dat we binnen niet al te lange tijd ijsberen, poolvossen en aanverwante zoogdieren konden verwachten. Wat een verschil met januari 2012: de madelieven, sneeuwklokjes en hazelaars staan volop in bloei! Net voor de Kerst was Hans Witte nog druk bezig met het maaien van de fairways…. Hoewel het natuurlijk aantrekkelijk is om nu nog op de grote baan en zomergreens” te kunnen spelen is naar mijn mening een kanttekening op zijn plaats. Mogelijk geeft een rustperiode de mogelijkheid om deze greens weer in topconditie voor het seizoen te brengen. De voorbereidingen voor het wedstrijdseizoen 2012 van onze Golfclub zijn afgerond. Het overleg met de exploitant over de wedstrijdkalender was ronduit constructief. Een paar zaken uit deze kalender wil ik nader toelichten. Maandwedstrijden. Evenals vorig jaar worden alle “zomerse” maandbekerwedstrijden gesponsord. De wedstrijdcommissie is zeer erkentelijk voor deze sponsoring. De prijzendiversiteit was hierdoor zeer aantrekkelijk. Meer dan eens opperden onze wedstrijddeelnemers de vraag waarom de wintermaandwedstrijden geen sponsoren hadden. Tsja….waarom eigenlijk niet? Aspirant-sponsoren kunnen zich altijd bij mij melden.

De maandbekerwedstrijden van maart t/m september starten rond de middag. Met een prettig menu als afsluiting draagt ook de exploitant aangenaam bij om van deze golfwedstrijd een gezellig clubevenement te maken. Sinds jaar en dag was het maximaal aantal deelnemers voor de maandwedstrijden vastgesteld op 39 personen. Gelukkig groeit het aantal leden dat o.a. aan de maandwedstrijden wil deelnemen. In 2011 hebben we gekeken of er geen rek in het maximum was om zodoende aan de “wedstrijdvraag” te kunnen voldoen. Met een beetje goede wil en begrip is het mogelijk om op onze 9-holes baan met 48 personen te starten. Dit getal hanteren we als norm voor de maandwedstrijden. Bijzondere wedstrijden. De kwalificatieronde voor de KLM Open Pro-Am Series wordt gelijk met de maandwedstrijd mei gespeeld. We hopen dat onze leden ook dit jaar weer een aansprekend resultaat (Lot!) neer weten te zetten. In 2011 is De Telesport Laureus Links Challenge op het laatste moment geannuleerd door het afhaken van sponsoren. Op 17 juni 2012 houden we een kwalificatiewedstrijd voor plaatsing in de halve finales van de Telegraaf Dunhill Golf Trophy. Winnaars van de landelijke finales gaan naar St. Andrews! Op zondag 14 oktober organiseren we een “Mexican Scramble”wedstrijd. Dit is hetzelfde als Texas Scramble maar het klinkt zo exotisch☺. Deze spelvorm is afgelopen jaar bij diverse wedstrijden als erg leuk en uitdagend ervaren. Er kunnen bovendien veel leden meedoen.

“Liefdadigheidswedstrijden” Wij hebben afgelopen herfst en winter diverse uitnodigingen gekregen om voor allerlei instellingen fund raising via golfwedstrijden te organiseren. In principe natuurlijk eerbaar ware het niet dat de uitnodigende partij regelmatig meldt dat slechts een deel van de opbrengst naar de genoemde instelling gaat. Het andere deel verdwijnt als onkosten in de zakken van de tussenpartij. Zulke uitnodigingen verdwijnen direct in de papierversnipperaar. Kampioenenfeest. Op zaterdag 3 november 2012 sluiten we het seizoen weer af met een leuke wedstrijd en aansluitend kampioenenfeest. Noteer deze datum alvast in uw agenda!! Accountantskantoor B & B- accountants sponsort ook in 2012 het drukken van de wedstrijdkalender. Onze hartelijke dank daarvoor! Tenslotte hoop ik dat we ook in 2012 weer swingende golfwedstrijden met elkaar mogen beleven.

stress in de kofferbak? Door Jos Bosma Op vrijdag 30 december was de zonnige gezamenlijke dames & herenmiddag. Ontvangst was er met koffie en smakelijke oliebollen, een goed begin. Ik had mezelf een dagje vrij gegeven( in overleg met mijn compagnon, haha!). Voor het begin sloeg ik nog

even in op de drive-in range om op te warmen. Om half twaalf was de briefing van de dag. Het spel bestond uit negen holes op de grote baan en negen holes op de kleine baan. Waarbij gezamenlijk gestreden werd met koppels van twee. De bedoeling van het spel was eerst allebei afslaan, dan elkaars golfbal verder te spelen en met de best liggende bal om en om verder te gaan. De vorm van het spel geeft de mogelijkheid tot mijn vermaak veel punten. Bij de loting werd ik gekoppeld aan Piet Schuijl uit de Koog. Om twaalf uur startten we op hole 7, samen met Maaike en Petra, hartstikke gezellig. De eerste afslag sloeg ik 10 meter links, gelukkig had ik Piet nog.

Piet zei:'geen stress, die ligt in de kofferbak van de auto'. Piet sloeg een perfecte afslag recht over de duinen heen. We kwamen weg met par, een goed begin. Het liep zeg maar lekker wat resulteerde in een opgetelde kaart van veertig punten. De kaart zetten we aan het einde van de rit in de computer, waar deze verwerkt werd en we onze weg vervolgden naar de prijsuitreiking. Het bleek geen half werk geweest, de eerste prijs werd in de wacht gesleept voor Piet Schuijl en bovengetekende. Een mooie fles champagne, gezondheid en tot volgend jaar. Piet bedankt, het was top!

Regel veranderingen Door Ed Eelman mede namens de R&Hcie Adresseren van een bal De speler heeft de bal geadresseerd wanneer hij de club direct vlak voor of achter de bal op de grond heeft gezet, ongeacht of hij zijn stand heeft ingenomen. Dit houdt dus in dat je in een waterhindernis nooit je stand kan innemen omdat je daar de club nooit op de grond mag zetten (testen van de ondergrond)

Starttijd Onverlet het wedstrijdreglement is het toegestaan om nog te starten binnen 5 minuten na de originele starttijd met 2 strafslagen bij strokeplay en verlies van de hole bij matchplay. Als aanvulling heeft ons eigen wedstrijdreglement: Een speler dient zich uiterlijk 30 minuten voor zijn starttijd te melden bij de Wedstrijdleiding om het startgeld te voldoen en zijn scorecard in ontvangst te nemen en te controleren. 30 minuten voor de starttijd van de laatste flight kan niet meer worden aangemeld en vervalt het recht om deel te nemen aan de wedstrijd. Reserves dienen zich 30 minuten voor aanvang van de wedstrijd te melden bij de Wedstrijdleiding. Bal bewogen na adresseren De regel is aangepast zodat nadat de speler geadresseerd heeft en de bal beweegt buiten de schuld van de speler – bijvoorbeeld een windvlaag – er geen straf volgt. Er dient verder gespeeld te worden vanaf de nieuwe positie! Spelen van een verkeerde plaats in strokeplay. Indien een speler van een verkeerde plaats speelt dan is de maximale straf 2 strafslagen zelfs wanneer meerdere overtredingen plaats vonden in dezelfde situatie. Hole-in-one prijzen De prijs die er staat op een hole-in-one valt niet onder de normale prijslimiet voor amateurs. Het winnen van een auto hoeft niet meer een belemmering zijn!! Meer informatie en video clips op www. randa.org

cross country en weer won hij door Jos Bosma zondag 8 januari Cross country 9 holes groot & 9 holes klein. Om 10.00 uur was het ontvangst met koffie en hoornderring altijd lekker!! 10.45 uur briefing: flights van 4, strokeplay bruto score minus aantal slagen mee is de netto score en bepaalt de uitslag vrouwen en mannen categorie, de captains v/d flight kregen een beschrijving van alle holes + een plattegrond erg handig ! 11.30 all tee start na de toeter. Wij starten op hole 8 met onze flight bestaand uit Elly – Lise - Dave en ik zei de gek (hole 5 grote baan) afslag op het duin, uitholen op green 4 hartstikke gaaf, soms uitholen in een net dan weer op een tee-box veel variatie en soms geen uitzicht op de vlag! Je kijkt weer eens anders de baan in. Mij maakt het trouwens niet uit waar die vlaggen staan ha ha ........ aanvallen is

het motto !! Onder prima weersomstandigheden (gestolen v/d herenmiddag) een heerlijke golfmiddag. Prijsuitreiking was door Josje & Ed. “Hij komt niet vaak”: zei Ed, maar als ie er

is............ Organisatie bedankt!!!!! Bij de dames won Annabel en dat is met haar lage handicap een hele goede prestatie.

Winnaars Nieuwjaarswedstrijd

Van de Bestuursta-

Texelse Sint

door Hélène van Wijhe – Secretaris

Mien beste Co,

De nieuwe pasjes zijn aangevraagd. De pasjes worden toegezonden nadat het speelrecht en contributie zijn voldaan. U kunt nu al uw nieuwe handicap opzoeken op www.ngf.nl onder "zoek uw handicap" . Staat er achter uw handicap een sterretje* dan heeft u een actieve handicap.

"Kiek", seid mien tesselse Sworte Piet toen ie lest oppe draffie na binne liep. "Nou heèw ik'm sien, hee wos in 't gemeentehuus en hee praatte za merakels as wos ie bee Neeltje thuus.

Als u een inactieve handicap heeft dan kunt u deze actief maken door vier kaarten (9 of 18 holes) in de brievenbus bij de balie van het clubhuis te deponeren. Dhr. Jo Oosterhuis zal uw handicap dan activeren. De pasjes van 2012 zijn geldig t/m 31 januari 2013. Daar wij nu geautomatiseerd zijn, wordt het ledenbestand één maal in de week, op zondagavond, aan de NGF verzonden. Uw actuele HCP is dan op maandag op de NGF site bijgewerkt. 47 leden hebben opgezegd maar, onze nieuwe leden zijn: naam woonplaats R. Beris Weert M. Koorn Den Burg We hebben op dit moment 404 leden. Opzegging van het lidmaatschap voor 2013 dient schriftelijk voor 3 december 2012 te worden gedaan.

Over de geskiedenis ging't ollegaar". "Maar"' vroeg ik Piet, is ie don'n echte Tesselaar? Wont in 't geslachteboek staat Vinken met 'n N geskreve, dus wéér is don sien foorgeslacht gebleve?" "Dot weet ik niet", seid Piet, "maar wèl dot ie de skoffel op 't boetje gooid het en ok dot ie nag amper on tied foor Neel het in bed. 'T is bee de knorhane of, altóós maar op drievende kiel, kienders, theater, gollef, Strend, 't sit ollegaar in sien ziel". "Nou", seid ik teuge Piet, "op Neeltje is ie aars puur gróós en as ie d'r uutpoetereteert met d'r bloeme is se hélegáár niet boos". Dus wees gerust mien beste Co, omdat je dut nou zo skoftig mooi foorlese het, kreg je fon mee as echte Tesselaar het tesselse brevet. De iênige echte tesselse Sunderklaas PS 'T brevet is of te hale bee de burregemeester en as die niet thuus is, bee de historische fereniging en as die d'r niet benne, maakje d'r sellef maar iên.

Colofon Adres golfclub – secretariaat De Texelse Golfclub Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 06-22973229 [email protected] www.gc-detexelse.nl Adres Golfbaan Golfbaan De Texelse Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 0222 316 539, fax. 316 019 Golfshop/golfpro Joost Brieko tel. 0222 316 805 [email protected] Bestuur Paul Kuip Czn., Henk v.d. Veer, Hélène van Wijhe, Fred Klok, Els Postma,

voorzitter vice voorzitter secretaris penningmeester lid

Wedstrijdcommissie Jan Bloem, tel. 318 632 Regel- en Handicap commissie Ad Waverijn, tel. 312 016 [email protected] GVB-examen commissie Peter Boorsma, tel. 317 362 Jeugdcommissie Cees Boks, tel. 327 712 Baancommissie Henk van der Veer, tel. 310 129 Computercommissie Ed Eelman, tel. 317 378 Evenementencommissie Margreet de Graaff, tel. 322 745 Handicartcommissie Janneke Kampstra, tel. 318 295 Redactie clubblad Eindredactie Ed Eelman, tel. 317 378 [email protected] Pijpersdijk 33, 1796 MH De Koog

Wedstrijdkalender Februari Datum Zo 5 Zo 12 Maart Datum Zo 4 Zo 11 Zo 25

wedstrijd Maandbeker Wintercompetitie Jeugd Clubs Noord Holland Wintercompetitie Jeugd wedstrijd Maandbeker

Do 29

Finale Wintermatchplay Coutinho trofee Seizoenopeningswedstrijd NGF competitie Dames senioren

Vr 30

NGF competitie Heren senioren 1

April Datum Zo 1 Do 5

wedstrijd NGF competitie Dames standaard NGF competitie Dames senioren

Zo 15 Vr 20

NGF competitie Heren 2 reserve NGF competitie Heren senioren 2

Zo 22 Ma 30

NGF competitie Heren standaard Meierbliswedstrijd*

Mei Datum Zo 6

Ma 7 Di 15 Di 22 Za 26

hcp 0-36

starttijd 10.00-12.30

0-36

09.00-17.00

Bijzonderheden 9 holes grote baan stableford. 9 holes kleine baan tegen par. 18 holes

par3

11.00-13.30

all tee start 11.00 uur

hcp 0-36

starttijd 10.00-12.30

0-36

13.00-17.00 12.00-17.00

2 (2 x 9)

11.30 10.30

hcp

starttijd 09.00 10.30 09.00 10.30

0-36

09.00 12.30-16.30

wedstrijd hcp starttijd Proeflokaal van Texel 0-36 12.30-17.00 Maandbeker. Tevens kwalificatieronde van de KLM Open Pro-Am Series 2012 Start maandagavond Par-3 competitie, 16.00-18.00 Old Grand Dad 0-36 09.30-13.30 Oma Golfdag 0-36 09.30-13.30 Luilakwedstrijd* 0-36 06.00-10.00

Bijzonderheden 9 holes grote baan stableford 9 holes kleine baan tegen par Funwedstrijd Par 3 baan Cat.1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford. Baan gesloten 11.00-16.50 uur Geen damesmiddag Baan gesloten 10.00-17.50 uur Geen herenmiddag Bijzonderheden Baan gesloten 08.30-17.50 Baan gesloten 10.00-17.50 Geen damesmiddag Baan gesloten 08.30-17.50 Baan gesloten 10.00-17.50 Geen herenmiddag Baan gesloten 08.30-17.50 Vlaggenwedstrijd Bijzonderheden Cat. 1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford Hcp tot 24.0 2 x 9 Par-3 Stableford 18 holes. Stableford 18 holes All Tee start

uur uur uur uur uur

Wedstrijduitslagen Maandbeker December Categorie 1 1. Kevin van Zuilekom 2. Antoine Kersten 3. Gerdi Reijers Categorie 2 1. Jan van Andel 2. Maricus van der Wetering 3. Leo Saal Categorie 3 1. Theres de Bruijn 2. Paul van Spiegel 3. Joost Verhagen

30 stf 29 stf 29 stf 32 stf 29 stf 27 stf 26 stf 23 stf 23 stf

Longest drives: Theres de Bruijn & Arnold Boomstra Neary’s: Gerda Bloem & Jan van Andel Hole in one: Par 3 Gerdi Reijers (Hole 3)

Nieuwjaarswedstrijd Heren:

1. 2. 3.

Dames: 1. 2. 3.

Jos Bosma Sjoerd Koopman Jan Heemskerk

53 slagen 54 slagen 56 slagen

Annabel Groothuis Gerda Bloem Dieuwke Wiersma

63 slagen 65 slagen 68 slagen

Longest drives: Toos Boks & Mike van der Haas Neary’s: Manty Wijsman & Ton Hendriks