Gemeentegids Grace Communion International Nederland en Vlaanderen. november-december 2014

Gemeentegids

Grace Communion International Nederland en Vlaanderen

november-december 2014

Job 37 5b-7

Wij kunnen de omvang van Zijn macht niet bevatten. Want Hij geeft sneeuw en regen opdracht om op de aarde te vallen. Dan ligt al het menselijke werk stil, zodat men overal Zijn macht kan zien.

Brief van de landelijk voorganger 1/2 Vervolg vorige gemeentegids…..

B

estaat God wel en wie is Hij dan?

Hier gaan we verder met de overdenking van dit vraagstuk. Gods onafhankelijkheid en Gods volledigheid of volmaaktheid. In het begin was het Woord en Het Woord was met God. De Vader en de Zoon leven van aangezicht tot aangezicht, met een liefde die glorieus was, dynamisch en gericht op de ander. Gods onafhankelijkheid Dat brengt ons naar het derde aspect: de doctrine van de drie-eenheid helpt ons de onafhankelijkheid van God te begrijpen. Hij had het niet nodig om een wereld te scheppen, om iets voor Zijn eigen interesse, of een mens, gemaakt naar Zijn beeld om een “ uitlaatklep” voor Zijn liefde te voorzien. Er was in Hem geen defect of noodzaak om iets te scheppen wat het goed zou maken. De gemeenschap van de Vader, Zoon en Heilige Geest was reeds afdoende. Ieder had niet alleen Zichzelf maar de anderen. Er was de volheid van God om lief te hebben en de volheid van God om te genieten. Tegen deze achtergrond zien we de beslissing om te scheppen als een handeling van louter genade waarin God kiest om de cirkel van Zijn wezen, gemeenschap en liefde uit te breiden boven of buiten Zichzelf. Gods volledigheid of volmaaktheid Op dezelfde manier helpt de doctrine van de drie-eenheid ons de Bijbel te begrijpen als deze over de gelukzaligheid van God spreekt. 1 Tim. 1:11 11 die in overeenstemming is met het evangelie dat mij is toevertrouwd, het evangelie over de majesteit van de gelukzalige God. Het algemene idee is dat God gelukkig is. Hij is vrij van alle stress, angst en onzekerheid, van iets missen en ontevredenheid, in plaats daarvan is er vrede, harmonie, en vervulling. Zoals dingen nu zijn, is Gods gelukzaligheid in een bepaalde mate af te leiden aan Zijn schepping. Na Zijn werk van de schepping bijvoorbeeld heeft God diepgaande voldoening met de afgelopen zes dagen, wat geregistreerd staat: het was zeer goed! Gen 1:31 en rustte Hij. 31 En God zag alles wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de zesde dag. Hij drukte ook zijn vreugde uit in het werk van Zijn Zoon de bemiddelaar: Mark.1:11 11 en er klonk een stem uit de hemel: ‘Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde.’ En als Hij Zichzelf aan ons presenteert met volmaaktheid doet Hij dat met vreugde Judas 24. 24-25 De enige God, die de macht heeft u voor struikelen te behoeden en u onberispelijk en juichend van vreugde voor zijn majesteit te laten verschijnen, die ons redt door Jezus Christus, onze Heer, hem behoort de luister, de majesteit, de kracht en de macht, vóór alle eeuwigheid, nu en tot in alle eeuwigheid. Amen

2

Brief van de landelijk voorganger 2/2 Maar de ware gelukzaligheid van God is te vinden in de drie-eenheid van het Goddelijke leven. Wat waar is van de Christen is zelfs veel prachtiger van God. Als te leven voor ons Christus is Filipp. 1:21 Want voor mij is leven Christus en sterven winst. Als Hij ons gehele verlangen is Psalm 73:25 Wie buiten u heb ik in de hemel? Naast u wens ik geen ander op aarde. Als onze harten rust in Hem vinden, Matth. 11:28 Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Hoeveel te meer is dit waar van God de Vader? Als wij volheid in Christus genieten Col. 2:10 en omdat u één bent met Hem, het hoofd van alle machten en krachten, bent ook u van die volheid vervuld, hoeveel te meer zullen de ”personen” van de drie-eenheid volheid in elkaar vinden! Geciteerd uit Donald McLeod getiteld “What is the Trinity and what does it matter?”: Het is het model van de manier waarop we zouden moeten leven, specifiek in onze relatie tot elkaar. De Bijbel onderwijst duidelijk over de relatie tussen Vader, Zoon en Heilige Geest.Volledig begrijpen en bevatten zal altijd wel boven ons uitgaan, het is tenslotte een Goddelijk mysterie, maar we kunnen het beter begrijpen en het is van kritiek belang dat we dat doen, want als ons begrip van God onjuist is, volgt daaruit dat onze andere ideeën ook verkeerd kunnen zijn. De doctrine van de drie-eenheid is niet eenvoudig weg iets om te geloven, maar iets dat onze levens diepgaand moet beïnvloeden.

Ik bid u de zegen en genade toe van de liefdevolle en Almachtige God. Hartelijke groet, Frans Danenberg Landelijk voorganger Grace Communion International Nederland en Vlaanderen

“De doctrine van de drieeenheid is niet eenvoudig weg iets om te geloven, maar iets dat onze levens diepgaand moet beïnvloeden.”

3

Uit de gemeente Wist u dat… (Humor) Bij opgravingen in de Russische bodem tot op een diepte van 100 meter hebben Russische wetenschappers resten gevonden van koperdraden, met een geschatte leeftijd van 1000 jaar. De Russen trokken hieruit de conclusie dat hun voorouders reeds 1000 jaar geleden beschikten over een koperen communicatienetwerk. Om niet achter te blijven zijn Amerikaanse wetenschappers ook hun bodem gaan afgraven waarbij ze op een diepte van 200 meter resten van glasvezels aantroffen. Deze vezels bleken na onderzoek zo n 2000 jaar oud te zijn, waaruit de Amerikanen concludeerden dat hun voorouders reeds 2000 jaar geleden al een zeer geavanceerd digitaal glasvezel netwerk in gebruik hadden. En dat zo`n 1000 jaar vóór de Russen… Een week later hebben de Twentse archeologen het volgende rapport gepubliceerd: Bij opgravingen in de Twentse bodem, tot op een diepte van 500 meter hebben Twentse archeologen helemaal niets gevonden. De Tukkers concluderen hieruit dat 5000 jaar geleden de oude Tukkers reeds beschikten over een draadloos netwerk…

Vertalingen van de Bijbel in onze wereld De Bijbel in gewone taal is gepubliceerd en verkrijgbaar. De grootste uitdaging Bijbelvertaalwerk moet nog komen! Hoeveel mensen hebben een Bijbel in hun eigen taal? Op de wereld leven zo een 7 miljard mensen. Ongeveer 4,9 miljard hebben toegang tot de Bijbel in hun eigen taal. In ruim 2800 talen is de Bijbel beschikbaar. Hier zitten talen bij als Mandarijn en Engels en recent Iraans. Voor 1,9 miljard mensen wordt op dit moment gewerkt aan een Bijbelvertaling. Dit betreft nog 2167 talen. Nog nooit is er met zoveel mensen aan zoveel verschillende talen gewerkt als op dit moment. Toch moet het moeilijkste deel nog komen. Voor de laatste 180 miljoen mensen wordt nog niet aan een vertaling gewerkt. Dit wordt de grootste uitdaging. Het gaat om volken die letterlijk in de uithoeken van deze wereld wonen. Informatiebron: Wycliff magazine.

Laatste nieuws: Bijbel in eigen taal voor twee Afrikaanse landen Twee landen in Afrika krijgen een Bijbel in de eigen taal. De vertaling in het Mooré, veel gesproken in Burkina Faso, is onlangs gepresenteerd. Dat meldt het Nederlands Dagblad. Het eerste exemplaar in het Mina, voor inwoners van Togo, wordt zaterdag uitgereikt. De vertaling in het Gun, gesproken in buurland Benin, had ook klaar moeten zijn, maar heeft vertraging opgelopen gepubliceerd vrijdag 5 december 2014 16:35 door Rik Bokelman 4

Uit de gemeente Tilburg Blog

5

Uit de gemeente Op bezoek bij Emmy Muskee November2014. Het is altijd weer een gezellig als we (Frans en ik) bij Emmy binnenkomen. Er is koffie en soep. Emmie is geboren in Den Haag, in 1932. Niet lang na haar geboorte vertrokken haar ouders met Emmy naar Indonesië. Hier werkten haar ouders voor het Leger Des Heils. Haar vader was officier bij het Leger des heils. Een van zijn taken was om de boekhouding van een kindertehuis te controleren en op orde te houden. Haar ouders waren ook betrokken bij het zendingswerk. Geen gemakkelijke taak. Een werk dat gedaan werd met veel gebeden. In de jaren die volgden, kreeg Emmy vier broers. In de wereldoorlog maakte het gezin een zware tijd mee. Gescheiden van elkaar moesten vader en moeder, en later ook een broer in gescheiden kampen verblijven. De vrouwen met de kleinere kinderen en de mannen leefden gescheiden van elkaar. Pas na de tweede wereldoorlog bleek, dat iedereen in het gezin het overleefd had. Emmy vertelde, dat er ook mensen na de oorlog overleden als gevolg van teveel eten. Door de honger en verzwakking moest je het eten voorzichtig opbouwen. Sommigen begonnen meteen normaal te eten. Het lichaam kon dat niet aan en zo overleden er helaas ook mensen. Emmy en haar familie overleefde de kampen. Haar ouders bleven werken in Indonesie. Tussendoor kregen ze een half jaar verlof. Hun verloftijd brachten ze door in Nederland. Emmy moest als kind Nederlands leren van haar moeder, zodat ze in de verloftijd naar de Nederlandse school kon. Emmy sprak in Indonesië Maleis. In de jaren 50 besloot Emmy dat ze verpleegster wilde worden. Emmy volgde een opleiding in het Diaconessen Ziekenhuis in Amsterdam. Ze verbleef bij haar familie, totdat ook haar ouders weer in Nederland kwamen. De opleiding was niet altijd even gemakkelijk. Emmy was recht door zee en was het niet altijd eens met de strenge onredelijke eisen. Wat ze dan ook duidelijk liet merken. Het gevolg was, dat de directrice in de cijfers knoeide bij haar eindbeoordeling. Blijkbaar vond de directrice, dat het rebelse meisje het nog maar een jaar over moest doen. Maar gelukkig kon Emmy aantonen, dat het oneerlijk spel was. En haar vader, inmiddels weer terug in Nederland, sprak de directrice er boos op aan. Emmy slaagde. Emmy’s ouders wilden heel graag, dat Emmy ook officier zou worden. Maar Emmy wilde niet dat haar toekomstige gezin uitgezonden zou worden naar telkens weer een andere plaats. Emmy zelf groeide op in Indonesië. Nog steeds voelt ze zich verbonden met dit land. Maar ze bouwde een eigen leven op in Nederland. Hier trouwde ze, bracht haar kinderen groot en werkte jaren lang in de verpleging. Na hun pensionering kwamen de ouders van Emmy in Nederland wonen. Toen haar vader overleed zorgde Emmy voor haar moeder. Deze woonde dan wel zelfstandig, maar had zeker de steun van haar dochter nodig. Ze heeft ook altijd contact gehouden met haar broers. Door het werk van haar ouders werden de kinderen uitgezonden naar verschillende families voor hun opleidingen. Twee broers groeiden op in Australië, waar zij ook hun leven opbouwden. Bij een bezoek aan een van deze broers kwam Emmy in contact met het tijdschrift van onze kerk. Ze las het blad en wilde meer weten. Terug in Nederland zocht Emmy contact op met de Nederlandse kerk. Sommige wegen kunnen vreemd lopen. Vanuit Nederland naar Australië weer terug naar Nederland en zo bij ons in de kerk. En hier ontdekte Emmy, dat ze heel dicht bij het toenmalige Nederlandse kantoor woonde. Emmy woont nu in een woonzorg-complex appartement. Ze heeft een paar lieve zorgzame verpleegsters, die haar goed in de gaten houden. Ze heeft kinderen, kleinkinderen en een rijk verleden. Nog steeds is Emmy actief. Lichamelijk mag het dan wat minder gaan, maar Emmy gaat een keer per week naar de sport(fysio) en ze heeft altijd wel een leesboek waarover ze wil praten. Emmy weet, dat ik haar eigengemaakte soep een traktatie vind. Ik houd van soep. Dat weet ze. Dus stuurde ze mij een pakje cup a soup op, als voorproefje op haar soep. Bedankt Emmy, ik kom zeker weer eens langs. Al was het maar voor jouw soep! Lamberta

6

Gemeentenieuws Kerstviering

Kerstviering in Almere Nobelhorst 2014 In de nieuwe wijk Nobelhorst heeft de Kompas gemeente de geboorte van Christus gevierd, in de Buurtschuur, een houten schuur voorzien van alle voorzieningen met strobalen en een houtkachel. We hadden uitnodigingen rondgedeeld in de nieuwe wijk, we hadden twee gasten die zich welkom voelden. Na de viering hebben we samen gezellig een eenvoudige maaltijd gebruikt. Een stagiaire van den Haag Kunstacademie kwam foto’s maken voor haar opdracht, en nam ook deel aan de viering. Zij wilde ook het kerkzijn in Nobelhorst vastleggen (geen kerkgebouw in 2014 maar wel vieringen in een buurtschuur). Het is mooi om de Naam van Jezus Christus bekend te maken in een nieuw woongebied, waar volgens plan 4000 woningen gebouwd gaan worden. Verslag door Frans Danenberg

7

Overdenking De man in een kuil De man in een kuil. Een man viel in een kuil en kon er niet uit komen. Een subjectief persoon kwam voorbij en zei: “ik voel met je mee, dat je in de kuil bent gevallen.” Een objectief persoon kwam voorbij en zei: “het is logisch dat iemand in die kuil is gevallen.” Een scientoloog kwam voorbij en zei: “je denkt alleen maar dat je in die kuil bent.” Een triomfantelijke Christen kwam voorbij en zei: “proclameer gewoon dat je niet in een kuil bent.” Een farizeeër kwam voorbij en vertelde de man in de kuil: “alleen een slecht persoon zou in een kuil vallen.” Boeddha gaf commentaar: “uw kuil is alleen een mentale staat waarin u verkeert.” Een Hindu passeerde en vertelde hem: “die kuil; is er om u te reinigen en u perfect te maken.” Confucius zei: “als je naar mij geluisterd had, zou je nooit in die kuil gevallen zijn.” Een evolutionist verklaarde: “u bent uit de ontwikkelende cyclus gestoten. U zult sterven in die kuil zodat u geen inferieure nakomelingen voortbrengt die in deze kuil zullen vallen.” Een persoon die altijd klaagt over zijn situatie kwam voorbij en zei: “je hebt nog geen kuil gezien, als je de mijne niet gezien hebt.” Een journalist kwam voorbij en vroeg: “kan ik het exclusieve verhaal hebben van uw val in de kuil?” Daarna kwam een belasting inspecteur voorbij en vroeg aan de man in de kuil: “heeft u wel belasting betaald?” En realist zei tegen de man in de kuil: “dit is een kuil” Een idealist kwam voor bij en zei: “er zouden geen kuilen in deze wereld moeten zijn.” Een optimist zei: “dingen kunnen erger zijn.” Een pessimist zei: “dingen zullen erger worden.” Toen Jezus de man in de kuil zag, nam Hij hem in Zijn armen en bracht hem in veiligheid uit de kuil. Dan zei Hij tegen de man: “Broeder, volg Mij nu en help mij anderen uit hun kuil te halen.”

Van een onbekend auteur.

8

Studie Wat gebeurt er als we sterven? 1/4

We zeggen vaarwel...... Maar wat gebeurt er eigenlijk als we sterven?

Artikel door (wijlen) John Halford

Een zeer geliefd familielid was overleden. "Van dagen verzadigd", zoals de (Herziene) Statenvertaling dat nogal ouderwets omschrijft. Familie en vrienden verzamelden zich in het uitvaartcentrum om afscheid te nemen. Begrafenissen met open kist zijn de traditie in onze regio. Dus zaten we treurend bij het stoffelijk overschot van onze geliefde overledene. De plechtige muziek van een bekend gezang verzorgde een passende achtergrond voor het geluid van het gesnuif en ingeslikte tranen van de rouwenden. "Dat was haar favoriete lied", zei iemand. "Ze zou dat mooi hebben gevonden". En toen opeens kwam de tekst van een oud Beatles-nummer in me op. “You say goodbye, but I say hello. Hello, hello. I don’t know why you say goodbye, I say hello.”

“Je zegt tot ziens, maar ik zeg hallo. Hallo, hallo. Ik weet niet waarom je afscheid neemt, maar ik zeg hallo.”

Ik moest een lachje onderdrukken. Begrafenissen zijn serieuze aangelegenheden en zeker een tijd om iemands gevoel voor humor in toom te houden. Een nummer van de Beatles zou niet in goede aarde zijn gevallen. Maar, vroeg ik me af, zouden die woorden weerspiegelen wat er feitelijk gebeurde? God wist, uiteraard, wel waarom we afscheid namen. De dood lijkt zo definitief. Het vakkundig opgemaakte stoffelijk overschot van onze geliefde, zij was het niet ècht. Zij was gegaan. De dood is een grens en dat is er één die we terecht vrezen te benaderen, laat staan te overschrijden. Hij is, zoals Paulus schreef, een vijand en we houden die zo lang mogelijk op afstand. Maar uiteindelijk overwint hij ons allemaal. Maar wat daarna? De meeste mensen hebben een soort van geloof dat de dood niet het einde is. De mensen die zich verzameld hadden om "vaarwel" te zeggen, kwamen vanuit vele religieuze overtuigingen en het was duidelijk, in gesprekken met hen achteraf, dat ze verschillende ideeën hadden over wat er met hun overleden geliefde gebeurde. Sommigen waren ervan overtuigd dat ze in de hemel was met Jezus. Anderen geloofden dat ze in slaap was, in afwachting van de opstanding. Misschien geloofden sommigen dat ze in het vagevuur verbleef (maar zeker niet lang, omdat ze een toegewijde en oprechte christen was.) En wat het interessante is, ieder van ons heeft ons eigen idee over het leven na de dood uit de Bijbel, of in ieder geval denken we dat te hebben. Dus wie heeft er gelijk? Wat, precies, heeft God ons verteld wat er met ons gebeurt als we sterven?

9

Studie Wat gebeurt er als we sterven? 2/4 Het antwoord is niet wat je zou verwachten. Weet je, God heeft ons niet precies verteld wat er gebeurt onmiddellijk na onze dood. Hij heeft ons genoeg verteld zodat we er ons geen zorgen over hoeven te maken. Hij vertelt ons dat wij door Jezus, de overwinning op de dood hebben verkregen. Hij verzekert ons dat Hij er voor ons naar verlangt om samen met Hem het leven te ervaren op een manier die we ons niet eens kunnen beginnen voor te stellen en Zijn belofte is dat het voor eeuwig zal duren. Maar buiten dat, is de Bijbel frustrerend vaag over de details. Vooral over de details van wat er gebeurt onmiddellijk na onze dood. Vele ideeën "Wacht eens even! Vertelt de Bijbel niet in...?" Ik hoor je protesteren, als jij een voor jou vertrouwde passage wilt opzoeken om je eigen geloof te versterken. Ja, dat klopt. Maar op andere plaatsen vertelt de Bijbel ons iets dat in tegenspraak hiermee lijkt, of het in ieder geval lijkt aan te passen. Het is belangrijk om specifiek en dogmatisch te zijn, waar God specifiek en dogmatisch is. Maar is Hij dat niet - en met dit onderwerp is Hij dat niet - dienen we het onderwerp voorzichtig te benaderen in alle nederigheid. Het kan verrassend zijn erachter te komen, dat de Bijbel heel weinig specifieks te vertellen heeft over wat er gebeurt onmiddellijk na onze dood. (Let op, ik blijf zeggen "onmiddellijk", dat is belangrijk.) Door de nadruk te leggen op een aantal teksten boven andere, kun je een zaak opbouwen voor elk van de verschillende gezichtspunten. Het resultaat kan echter een theologisch kaartenhuis zijn. Sommige Schriftgedeelten suggereren dat de doden veilig "in slaap" zijn en niets weten tot het moment van de opstanding als Jezus terugkomt. Maar andere suggereren dat ze op een bepaalde manier bij bewustzijn zijn Het is belangrijk om specifiek en dogmatisch te zijn, waar God en emoties ervaren. Paulus was niet bang voor de specifiek en dogmatisch is. Maar is Hij dat niet, dienen we het onderwerp voorzichtig te benaderen in alle nederigheid. dood. Hij had, op een bepaald moment in zijn veelbewogen leven, een "bezoekerspas" naar de hemel gekregen en dit had zijn wereldbeeld veranderd. Het leven "hier beneden" was zwaar en hij stond te popelen om aan de volgende stap te beginnen. "Zolang ik leef, zal ik Christus dienen", schreef hij aan de Filippenzen. "Wat zou ik het beste vinden? Dat kan ik niet zeggen, want ik wil het allebei. Het liefste wil ik sterven, zodat ik bij Christus zal zijn. Dat is natuurlijk het beste." (Filippenzen 1:22-24, Bijbel in Gewone Taal) Maar wat bedoelde hij met "bij Christus"? Hij weidt er niet over uit. Een andere Bijbelschrijver met een “dagkaart” naar de hemel, was Johannes, de schrijver van Openbaring. Hij vertelt ons: "Toen het lam het vijfde zegel verbrak, zag ik onder het altaar de zielen van de gedode christenen. Ze waren gedood omdat ze over God en Jezus gesproken hadden. Nu riepen ze: ‘Heilige en betrouwbare Heer! Wanneer komt u om recht te spreken over de mensen op aarde? Wanneer gaat u de mensen straffen die ons gedood hebben?’ Er werd tegen de zielen gezegd dat ze nog een korte tijd geduld moesten hebben. Want eerst zouden er nog meer christenen gedood worden. Zo had God het bepaald. Maar elke ziel onder het altaar kreeg nu al witte kleren." (Openbaring 6:9-11 Bijbel in Gewone Taal) Afgezien van de vraag hoe letterlijk hij deze dingen zag, is het punt dat hij niet de dood beschrijft als zijnde slapend en onbewust. Hij zou toch zeker geen analogie bedenken, waarvan hij wist dat het ketterij was. Raadselachtig, of niet dan? Als iemand het zou moeten weten, was het Jezus. Vlak voordat Hij stierf, vroeg Hij de Vader "in Uw handen leg Ik mijn geest". En kort daarvoor, deed Hij een belofte aan de berouwvolle dief die naast Hem gekruisigd was. Hij was de eerste persoon in de geschiedenis om op te kijken naar de stervende Verlosser en om hulp te vragen. Die man was overtuigd dat bij het sterven, goede mensen naar "het paradijs" gaan. Maar hij was geen goed mens geweest. Hij realiseerde zich dat Jezus dat wel was, dus hij smeekte Hem om Zich hem te herinneren in wat er ook hierna zou komen. Jezus stelde hem gerust: "Ik verzeker je nog vandaag zul je met Mij in het paradijs zijn." Wat bedoelde Hij daarmee? In het Nederlands kun je spelen met de interpunctie en die manipuleren om verschillende ideeën te ondersteunen. Maar de oorspronkelijke taal waarin Jezus deze woorden sprak en die waarin zij werden vertaald, had geen dergelijk onderscheid. Geheimzinnig of niet, het is het beste om het te beschouwen, zoals het er staat .

10

Studie Wat gebeurt er als we sterven? 3/4 Dood en begraven De Bijbel geeft geen echt antwoord op de vraag wat er met ons gebeurt onmiddellijk na onze dood. We kunnen met vertrouwen zeggen dat vanuit ons oogpunt, de doden zijn "heen gegaan". Een fase van het leven is, goed of slecht, definitief voorbij. Het boek Prediker herinnert ons eraan om er het beste van te maken in dit leven: "...want er zijn geen daden en gedachten, geen kennis en geen wijsheid in het dodenrijk. Daar ben je altijd naar op weg." (Prediker 9:10 NBV) Het punt wat de schrijver maakt, is dat je fysieke dood een afsluitpunt is. Een fase van je bestaan is definitief voorbij. Waar of wat er dan ook verder gebeurt, is anders. Je hoeft niet verder te gaan waar je gebleven was. Dus de heidense volkeren hebben het helemaal mis als ze voedsel, geld, pijlen en bogen, potten en pannen, enz. mee begraven, met hun doden. Maar christenen hebben het ook verkeerd als ze zich zelf gerust stellen dat de rechtvaardige doden naar de hemel gaan, en de rest naar de hel. De Bijbel leert dat niet precies op die manier. In feite staat de bijbel niet stil bij de details van wat er op korte termijn gebeurt met de overledenen. Het is alsof God zegt: "Maak je er geen zorgen over. Laat het maar aan Mij over. Ik heb de dingen onder controle. De dood is een vijand, maar het is de laatste waar jij ooit mee zult worden geconfronteerd". Integendeel, de nadruk van de Schrift over wat er gebeurt als we sterven, ligt op iets wat veel spannender is: De opstanding van het lichaam van wat theoloog NT Wright heeft genoemd "Het leven na het leven na de dood" in een nieuwe hemel en een nieuwe aarde (zie begeleidend artikel www.gci.org/CO/between). Jezus als eerste Toen Jezus stierf aan het kruis, "ontving" de Vader "Zijn geest", samen met, een beetje later, die van de berouwvolle dief. "Wat ook vervolgens gebeurt", gebeurde met hen en het gebeurt nog steeds voor de dief. Maar na drie dagen, is Jezus opgestaan. Hij was opgestaan met een lichaam. Een echt, herkenbaar lichaam, met echte lichaamsdelen, niet een wazige, etherische manifestatie die eruit zou kunnen zien als een lichaam, wanneer Hij zichzelf zichtbaar moest maken. Dit geestelijk lichaam was een nieuwe levensvorm, een permanente, eeuwige versie van die Hij eerder had - een mens eeuwig gemaakt. Niet langer meer door de beperkingen van tijd en ruimte gebonden, kon Jezus heen en weer bewegen van de dimensies die wij ervaren, naar diegene die op dit moment buiten ons bereik zijn, hoewel niet per se buiten onze verbeelding. Niet langer gebonden door de beperkingen van ruimte Met de verbazingwekkende bewijzen die wij ontdekken en tijd, kon Jezus heen en weer bewegen tussen de diover de aard van de werkelijkheid, zijn we misschien beter toegerust dan ooit tevoren om dit idee te overwe- mensies die wij ervaren, naar die, welke momenteel buiten ons bereik liggen. gen. We weten dat er dimensies zijn, die wij niet kunnen ervaren, dingen die wij niet kunnen zien, en "donkere materie", die buiten het bereik van onze zintuigen ligt en van de instrumenten die we hebben ontwikkeld om ze te versterken. Theoretische fysici spelen met begrippen die nog maar een generatie geleden zouden hebben geleken als science fiction. Hoe meer we peilen, hoe vreemder en toch schitterender het allemaal lijkt. Fysicus Freeman Dyson merkte eens op, "Het universum is niet alleen vreemder dan we denken. Het is vreemder dan we ons kunnen voorstellen". In een tijdperk waarin parallelle universa, tijdreizen en de snaartheorie serieus worden genomen, lijkt het niet meer zo belachelijk te suggereren dat deze aarde niet alles is, wat er bestaat en dat deze aarde nog niet alles is wat het ooit zal zijn. Of dat er een nieuwe schepping binnen deze is, die wacht om geboren te worden. Eenvoudigweg pogen om deze ideeën onder woorden te brengen die ons logisch lijken, brengen ons, zoals theoloog en wetenschapper John Polkinghorne het uitdrukte, tot aan "de grenzen van de taal". We kunnen dus mensen uit andere tijden geen schuld geven voor het niet hebben van woorden om zulke dingen uit te drukken, hoewel Paulus er dicht kwam in zijn brief aan de Romeinen: "De hele schepping ziet gespannen uit naar het moment waarop God onthult wie Zijn kinderen zijn. Want de schepping is veroordeeld tot een zinloos bestaan. Niet omdat ze het zelf wilde, maar omdat God haar daartoe veroordeeld heeft. Maar er is hoop. Want ook de schepping zal bevrijd worden uit de slavernij van de vergankelijkheid en delen in de glorierijke vrijheid van de kinderen van God. Want we weten dat de hele schepping nog altijd kreunt en steunt als een vrouw die moet baren. Maar de schepping niet alleen – ook wij, die toch de Geest ontvangen hebben als een voorschot op wat we nog krijgen. Ook wij zuchten diep, zolang we uitzien naar het moment waarop God ons voorgoed tot Zijn kinderen maakt en ons hele bestaan bevrijdt." (Romeinen 8:19-23, Groot Nieuws Bijbel) 11

Studie Wat gebeurt er als we sterven? 4/4 De Bijbel vertelt ons, in niet mis te verstane bewoordingen, dat wat er met Jezus gebeurde, ook zal gebeuren met ons. "Vrienden, we zijn nu al kinderen van God en wat we zullen zijn, is nog niet onthuld. Maar wel weten we, dat we na Zijn verschijning aan Hem gelijk zullen zijn en Hem zullen zien zoals Hij is." (1 Johannes 3:2). Dit is waar de Bijbel zich op richt als hij ons vertelt over het leven na de dood. Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde Er zit veel meer vast aan het eeuwige leven dan alleen maar voor eeuwig leven. De eeuwigheid zal niet worden doorgebracht in een soort van wazig schimmenrijk, dat zo volkomen vreemd is aan alles wat we hebben meegemaakt en alles waar we van genieten. Niemand ziet toch ècht uit naar een "eeuwige rust" van het zitten op een wolk en het spelen op een harp, wèl? Na vijf minuten zouden de meesten van ons het wel weer voor gezien houden. Wij moeten onze ideeën over “eeuwige rust” bijstellen. Gelukkig is dat is één van onze fantasieën, niet die van Er is veel meer over eeuwig leven te zeggen, dan alleen God. Hij biedt ons een bestemming met een nieuwe maar voor altijd leven. Het zal vol activiteiten zijn, ervahemel en een nieuwe aarde, met dieren, bomen, vrienringen, projecten en veel meer. den, liefde en plezier. We moeten onze ideeën over "eeuwige rust" bijstellen. Het zal zeker een stilstand zijn van angst, gevoelens van schuld en de beperkingen van onze broze lichamen. Maar het zal worden gevuld met activiteiten, ervaringen, projecten, alles wat je maar wilde in dit leven en nog véél, véél, véél meer. “Wat het oog niet heeft gezien en het oor niet heeft gehoord, wat in geen mensenhart is opgekomen, dat heeft God bestemd voor wie Hem liefheeft.", schreef Paulus aan de Korintiërs (1 Korintiërs 2:9 NBV). En hij voegde eraan toe: "God heeft ons dit geopenbaard door de Geest" (vers 10). Hij geeft ons tenminste wat opwindende glimpen. Die nieuwe wereld zal nog niet in zijn volheid tot stand komen, totdat Jezus terugkomt en we weten niet wanneer dat zal zijn. Maar we kunnen er voorproefjes van krijgen als wij werkelijk prachtige dingen in ons leven dat we nu leven, meemaken. Menselijke liefde, zwaarbevochten prestaties, diepe vriendschappen en daden van echte onbaatzuchtigheid, die momenten waarop we denken, "Ik wou dat het leven altijd zo was", geven ons "flitsen vooraf" van een ander soort bestaan. Het is de manier zoals we hadden moeten leven, de manier waarop de wereld had kunnen zijn en op een dag zal zijn. Ze moedigen ons aan om mee te doen met Jezus Christus in het werken ervoor met, zoals Paulus het noemde: "vreugdevolle verwachting". Dus, zou het kunnen dat die vreugdevolle verwachting onmiddellijk na onze fysieke dood in zekere zin blijft? Waarom niet? Hoewel we er niet dogmatisch over moeten zijn, is er voldoende in de Schrift aan te wijzen, dat dit heel goed mogelijk is. Op de parkeerplaats Hier is een analogie die zou kunnen helpen. Als je ooit eens met de kinderen een van de grote pretparken in een weekend tijdens de vakantie hebt bezocht, zult je weten dat de reis om er te komen het moeilijkste gedeelte is: overvolle snelwegen, een hete auto, verhitte gemoederen. Maar uiteindelijk, rijd je de parkeerplaats op. De parkeerplaats is nog steeds niet het themapark, maar je hebt het gevoel dat je er eindelijk bent. Er komt vrolijke muziek uit de luidsprekers en er zijn behulpzame medewerkers om je te begeleiden naar een parkeerplaats en het vervoer te regelen naar de hoofdingang. Een paar honderd meter verderop zie je de bovenzijden van enkele van de attracties en hoor je de geluiden van mensen die ervan genieten. Het is een voorproefje van wat jullie binnenkort zelf zullen ervaren. Je bent nog niet aangekomen op de eindbestemming, maar je staat niet meer buiten. Het zwaarste deel van de reis is voorbij. Misschien sta je te popelen om te beginnen en je kinderen trekken aan je armen, en vragen, net zoals die zielen onder het altaar die Johannes zag in Openbaringen, "Kunnen we nu naar binnen?" En het antwoord is "Als God de tijd vervuld acht". Op Gods tijd, zal de nieuwe hemel en de nieuwe aarde worden onthuld. Er kunnen enkele verrassingen zijn, maar er zullen zeker geen teleurstellingen zijn voor degenen die reikhalzend hebben uitgekeken naar de vervulling van onze bestemming. Dit ging er door mijn hoofd, terwijl de uitvaart vorderde. We namen afscheid van een geliefde. Maar zou het kunnen zijn dat er ergens op een plaats buiten ons bereik en ervaring, God zei: "Hallo. Welkom, niet in jouw eeuwige rust, maar in de rest van de eeuwigheid?" 12

Overdenking Het leven en delen van het Evangelie Het leven en delen van het Evangelie. Hoe kan je het goede nieuws delen met nietgelovigen? Misschien ontmoet je regelmatig mensen kan je een verhaal over Jezus bespreken. We gebruiken hiervoor als tool de Zeven wonderen van Jezus. Johannes 20:30,31 zegt: "Jezus nu heeft in aanwezigheid van Zijn discipelen nog wel veel andere tekenen gedaan, die niet beschreven zijn in dit boek, maar deze zijn beschreven, opdat u gelooft dat Jezus de Christus is, de Zoon van God, en opdat u, door te geloven, het leven zult hebben in Zijn Naam." De Heilige Geest zegt dus dat de wonderen van Jezus die Johannes beschreven heeft geschreven zijn, zodat mensen gaan geloven dat Jezus de Zoon van God is. Zeven wonderen van Jezus Johannes 2:1-12 Veranderen van water in wijn Johannes 4:46-54 De genezing van de zoon van de hoveling Johannes 5:1-14 De genezing van de verlamde bij het bad in Bethesda Johannes 6:1-14 De spijziging van de 5000 Johannes 6:15-25 Jezus loopt op het water Johannes 9:1-41 De genezing van de man die vanaf zijn geboorte blind was Johannes 11:1-46 De opwekking uit de dood van Lazarus Wanneer een groep of iemand meer wil weten van Jezus, dan vertel je het verhaal en stel je hierbij de volgende 4 vragen: Wat zegt dit verhaal over mensen? Wat zegt dit verhaal over Jezus? Wat zegt dit verhaal tegen jou? Wie heeft het nodig om ook dit verhaal te horen? Van hieruit kan een gesprek op gang komen. Een aantal tips: De tool dient ook als filter om te kijken of je een persoon van vrede hebt. Is hij of zij echt open? Wil hij of zij zijn sociale cirkel met je delen? Wanneer mensen meer willen weten, vertel je de volgende keer een nieuw verhaal. Vertel het verhaal zoveel mogelijk trouw aan de bijbel, maar niet woord voor woord. Oefen met vertellen. Blijf zo dicht mogelijk bij het verhaal, vertel het in je eigen woorden, leer het verhaal uit je hoofd. Als mensen afwijken stel de vraag: Wat zegt dit verhaal? Gebruik zo weinig mogelijk religieus klinkende woorden als kerk, genade, zonde. Praat over Jezus, De Heilige Geest heeft deze volgorde van verhalen gekozen. Probeer je aan deze volgorde te houden. Van landelijk voorganger Frans Danenberg

13

Studie Bazuinen 1/2 Bazuinen: een feest vervuld in Christus Geliefde Broeders en Zusters in Christus, September is een drukke maand! Naast terug-naar-school activiteiten zijn er ook feestdagen voor allerlei soorten dingen. In de V.S., is 15 september de Nationale Kaas Pizza Dag en de eerste maandag van de maand is Labor Day, waarop de prestaties van werknemers gevierd worden en dat het onofficiële einde van de zomer inluidt. In Australië, lid van het Gemenebest van Naties, wordt de september verjaardag van de Koningin gevierd met een feestdag. In september wordt ook het Joodse feest “Rosh Hashanah” gevierd, wat in het Hebreeuws betekent “het hoofd van het jaar.” Een aantal tradities die de Joden op die dag onderhouden, zijn het eten van het hoofd van een vis, als symbool voor het hoofd van het jaar en elkaar begroeten met “L’shanah tovah,” wat betekent “voor een goed jaar.” Rosh Hashanah hangt volgens de traditie ook samen met de zesde dag van de schepping, toen God de mensen naar Zijn beeld maakte. In de Hebreeuwse tekst van Leviticus 23:24 wordt de dag “Zikhron Teru’ah” genoemd, wat betekent “een herdenking met het blazen van hoornen.” En daarom wordt de dag in het Nederlands vaak het Feest van de Bazuinen genoemd. Veel rabbi’s leren dat op Rosh Hashanah, minimaal 100 keer op een sjofar (een trompet gemaakt van de hoorn van een ram) werd geblazen, inclusief een serie van 30 tonen die de hoop op de komst van de Messias aangaven. Ik heb een sjofar en ik kan je vertellen dat het moeilijk is om er ook maar enig geluid uit te krijgen als je erop blaast. Ik heb gelezen dat het gebruikelijk was om bij Rosh Hashanah vieringen, een tweede getrainde persoon achter de hand te hebben voor het geval de eerste niet in staat was de taak van het zoveel keren blazen op de sjofar te volbrengen. Joodse bronnen laten zien dat er die dag drie soorten noten werden geblazen: Tekiah Een lange ononderbroken toon die symbool stond voor de hoop op de kracht van God en lof voor wie God is Shevarim Drie kortere, meer onderbroken geluiden, die het geklaag en de zorg over de zonde en de gevallen mensheid weergaven Teruah Negen snelle, staccato noten (zoals het geluid van een wekker) die stonden voor de gebroken har ten van diegenen die tot God komen Over Teruah zegt de Talmoed dit: “Als er een oordeel is van beneden, is er geen oordeel van boven nodig.” Rabbi Moshe Ben Maimon (bekend als Maimonides), misschien wel de grootste Joodse geleerde en leraar van de Middeleeuwen, voegt er deze belangrijke kwalificatie aan toe: “Het is niet genoeg dat God alleen mijn Koning is. Als de hele mensheid God niet erkent als Koning, dan mist er iets in mijn eigen relatie met God. Een deel van mijn liefde voor de Almachtige, is alle mensen te helpen naar een waardering voor Hem. Natuurlijk is dit voor een groot deel een uiting van mijn diepe zorg voor anderen. Maar het heeft ook invloed op mijn eigen gevoel van Gods allesomvattende Koningschap.” Het oude Israël gebruikte aanvankelijk ramshoorns als trompetten, maar tegen de tijd van Numeri hoofdstuk 10, werden de trompetten gewoonlijk gemaakt van zilver. Het gebruik van trompetten wordt 72 keer genoemd in het Oude Testament. Ze werden gebruikt voor verschillende redenen: om een nationale crisis aan te kondigen, om het volk te roepen tot een plechtige samenkomst, om mededelingen te doen, en als een roep tot aanbidding. In tijden van oorlog, instrueerden de trompetten de soldaten hoe ze zich moesten voorbereiden om vervolgens de strijd in te gaan. Trompetten kondigden ook de komst van de koning aan.

14

Studie Bazuinen 2/2 In onze tijd, zien sommige Christen het Feest van de Bazuinen als een verplichte dag van aanbidding, als een dag die wijst naar toekomstige gebeurtenissen – Jezus’ tweede komst of de opname van de kerk. Hoe goedbedoeld deze interpretaties van het feest ook mogen zijn, ze zien voorbij aan hoe het wijst naar wat Jezus al heeft gedaan. Zoals we weten, was het oude verbond, waaronder het Feest van de Bazuinen, tijdelijk, gegeven om mensen te wijzen op de komende Messias die Profeet, Priester, Wijze en Koning is. Het blazen van de trompetten op Rosh Hashanah markeerde niet alleen het begin van een nieuwe cyclus van jaarlijkse aanbidding in Israël, maar het verkondigde de feestelijke boodschap, “onze Koning komt eraan!” Het meest betekenisvolle element van het Feest van de Bazuinen voor mij is hoe het wijst naar en is vervuld in Jezus’ eerste komst door zijn menswording, verzoenende bediening, dood, opstanding en hemelvaart. Door deze “Christelijke gebeurtenissen”, vervulde God niet alleen zijn verbond met Israël (het oude verbond), maar veranderde Hij alle tijden, voor altijd. Jezus is het hoofd van het jaar – het hoofd van alle tijden, in het bijzonder omdat Hij de tijd schiep. Hij is onze tabernakel en wij hebben nieuw leven in Hem. Zoals Paulus schreef, “Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen.” (2 Corinthiërs 5:17). Jezus is de nieuwe (de tweede) Adam. Hij volbracht waar de eerste Adam niet in slaagde. Jezus is ons Pascha, ons Ongezuurde Brood en onze Verzoening. Hij is de Ene (en Enige) die onze zonden wegneemt. Jezus is onze Sabbat, waarin wij rust hebben van zonde. Als het hoofd van alle tijden, leeft Hij nu in ons, en al onze tijd is heilig omdat we het nieuwe leven leiden dat van ons is in eenheid met Hem. Jezus, onze Koning, onze Heer en Meester, heeft de bazuin voor eens en altijd geblazen!

Levend in Hem, Joseph Tkach

15

Overdenking Onderweg Onderweg met Jezus en met u, Greg Williams, mede directeur, Kerk Bestuur en Ontwikkeling, Grace Communion International, Glendora, USA, uit Equipper Oktober 2014. Beste Christen op missie met Jezus: Als het gaat om deelname aan de missie met Jezus, is de persoonlijke uitnodiging een krachtig werktuig. Ik ben gezegend met veel uitnodigingen in mijn leven: meedoen met gespreksgroepen, werken aan meerdere taken en in verschillende leidinggevende posities. De beste uitnodiging van allemaal kwam van mijn ouders―om een persoonlijke relatie met onze Heer en Heiland, Jezus Christus aan te gaan. De kracht van het uitnodigen van mensen naar de kerk te komen is bevestigd door verschillende studies. Iemand deed onderzoek bij 10.000 kerkgangers, met deze vraag: "Wat was de belangrijkste factor die uw beslissing beïnvloedde om tot Christus en naar de kerk te komen, die jullie nu bezoeken?" Hier zijn de resultaten van de enquête: 6% noemde de voorganger 5% zei de zondagsschool 3% vertelde dat het de kerk programma's waren 3% zei dat ze "zomaar binnen waren komen lopen" (een goede herinnering aan het belang van goede aanduidingen, zie bijvoorbeeld links, waar een kerk genaamd Emmaüs een bord neerzette aan de voorzijde van een gehuurde zaal) 2% zei dat het een speciale behoefte was, die ze hadden En 79% zei dat het was op uitnodiging van een vriend of familielid Er zit kracht in een persoonlijke uitnodiging! Laat u uw leden anderen regelmatig uitnodigen? Zo niet, waarom niet? Misschien denken zij dat hun kerk te klein is of misschien onbeduidend. Als u dit doorspreekt met uw leiders, overweeg dan eens de volgende kansen voor aansluiting die vaak leiden tot mogelijkheden om uit te nodigen: Familie: Johannes de Doper (Jezus' neef) nodigde zijn volgeling Andreas uit, om Jezus te volgen en Andreas op zijn beurt, nodigde zijn broer Petrus uit om hetzelfde te doen. (Johannes 1:35-42) Vrienden en buren: Toen de Samaritaanse vrouw Jezus had ontmoet bij de waterput, nodigde zij de rest van het dorp ook uit om Jezus te ontmoeten. (Johannes 4:7-30) Collega's: De apostel Paulus, die samen met Priscilla en Aquila tenten maakte, nodigde zijn collega's uit tot een relatie met Jezus. (Handelingen 18:1-3; 25-26) Kennissen: Wanneer Paulus een stad binnenkwam, bezocht hij dagelijks dezelfde plaatsen (Handelingen 17), waar hij veel tijd doorbracht, wat dan weer leidde tot het ontwikkelen van relaties op basis van vertrouwen, vervolgens naar de kansen om evangelie-uitnodigingen te doen. Terwijl we onderweg zijn: In de evangeliën zien we vaak dat Jezus boeiende mensen tegenkwam, terwijl Hij rondreisde. Met hoeveel mensen komen wij in contact in ons dagelijks leven? Met hoeveel mensen brengen wij tijd door? Hoeveel mensen nodigen wij dan uit Jezus te leren kennen en met ons naar de dienst te gaan? Mijn gebed is dat we allemaal meer bewust worden van de mogelijkheden om te verbinden, relaties op te bouwen, en dan persoonlijke uitnodigingen aan te bieden om Jezus te ontmoeten en Zijn gemeenschap, de kerk binnen te gaan.

16

Overdenking Wanneer kleiner beter is. Wanneer kleiner beter is door Karl Vaters Het onderstaande artikel is een uittreksel (met toestemming) uit een interview met kerkpastor Karl Vaters die het boek schreef "The Grasshopper Myth." Je kunt het volledige interview lezen op www.buildingchurchleaders.com/ articles/2014/when-smaller-is -better.html. Ik begon in de bediening in de vroege jaren 1980, net toen onderwijs voor kerkgroei begon te ontstaan.... Ik begon te lezen, te studeren en naar conferenties te gaan om te proberen erachter te komen hoe we door de “200 bezoekers barrière” konden breken. We kwamen tot ongeveer 400 bezoekers... Na ongeveer een jaar op dat niveau, begonnen de aantallen snel terug te lopen, heel snel.... We krompen zo hard, dat het niet leuk meer was en ik stopte met tellen toen we waarschijnlijk al ver onder de 100 zaten. Ik voelde me geestelijk en emotioneel niet goed en probeerde om erachter te komen wat er gaande was. Ik volgde alle regels, maar het werkte niet. Een voormalige pastor die nu een counselor is, doorliep met mij dat lange seizoen. Hij zei: "Karl, je moet er achter zien te komen hoe je succes kunt herdefiniëren." Toen hij dat zei, wilde ik hem wel op z'n gezicht slaan! Ik dacht dat wat hij bedoelde was: Je hebt geprobeerd over een 3-meter lat te springen, maar je kwam slechts tot 2,75 meter, dus verlaag de lat tot 2,75 meter en noem het een succes. Ik kon dat niet. Maar hij zei: "Vergeet dat hoogspringen! Je moet succes leren herdefiniëren. Het gaat niet meer om over de lat te springen. Succes voor jou betekent wat anders gaan zien dan bezette stoelen. Je moet erachter komen wát dat is." Het kostte me een tijdje om dat in me op te nemen. Maar zodra dat gebeurd was, besefte ik dat hij gelijk had. God had ons een kleine gemeente gegeven en de hoeveelheid werk dat het zou kosten om een grote gemeente te worden, zou ten eerste mijn capaciteiten te boven gaan en ten tweede zou het misschien niet eens zijn waar God ons wilde hebben. En als we dan een kleine gemeente zouden moeten zijn, zouden we de beste kleine gemeente worden, die we mogelijk konden zijn... Als je rond kijkt, hebben 80 procent van de kerken in de wereld minder dan 100 personen en 90 procent onder 200 mensen. Stel je voor dat dit een onderdeel is van een strategie die God wil gebruiken, in plaats van een probleem dat God wil oplossen? Ik aarzel om te zeggen dat God sommige gemeenten klein houdt, omdat deze bediening van mij, kleine kerken te propageren, nog steeds kan klinken alsof ik mij er bij neerleg: Dit is alles wat we zijn bedoeld om te worden. Maar er is een andere set van vaardigheden nodig voor boven de 200 barrière dan onder die 200 barrière. Wat als uw stijl van leidinggeven meer herder en minder “manager” is? Meer pastor en minder leider? Dat is voor mij het geval.... Diegenen die kleine gemeenten leiden moeten dat, op zich zelf, als een geldige bediening erkennen. Dat was stap nummer één voor mij. Ik kwam op het punt van het verachten van mijn gemeente en mijzelf, en boos op God te worden, omdat de kerk klein gebleven was. Toen ik echter begon met het herdefiniëren van succes, vroeg ik me af, waarom ben ik eigenlijk boos op God voor het mij geven van een prachtige, gezonde, levendige kleine gemeente? Dat is op zich al waardevol.... Iedereen moet erkennen dat er bepaalde dingen zijn die kleine kerken kunnen doen, wat grotere kerken niet kunnen.... Er zijn een heleboel mensen die gewoon niet van het bedrijfsmatige, enigszins onpersoonlijk gevoel van een grotere kerk houden. Ze willen naar een kleinere kerk, maar niet een die het met minder moet doen. Ze willen geen plaats waar de verf afbladdert en waar de toiletten rieken en het er uitziet alsof er niets is opgeknapt sinds 1987. Ze zouden echter wel naar een restaurantje in Boheemse stijl in het centrum van San Francisco willen, of naar een kunst galerie in het centrum van Manhattan, dat een kerk achterin herbergt. Geen van deze kerken zullen groot worden, omdat het gedeelte van de mensen die ze bereiken maar klein is. Maar als die mensen zouden kunnen gaan naar een kerk waar mensen eruit zien en klinken als zijzelf en op een plek die voor hen plezieriger aandoet, dan gaat dat gewoon werken. Dat is een deel van de innovatie die we nodig hebben als kerkleiders: we moeten beginnen de kerk op andere manieren te visualiseren dan we van oudsher hebben gedaan.

17

Overdenking Het leven als een treinreis Het leven is als een reis met de trein... met al zijn stations... en met wijzigingen van de routes... en met ongelukken! We gaan aan boord van deze trein als we geboren worden en onze ouders zijn degenen die ons kaartje kopen. Wij denken dat zij altijd samen met ons zullen meereizen op deze trein. Echter, op een bepaald station stappen onze ouders uit de trein en laten ons alleen op deze reis. Naarmate de tijd verstrijkt, zullen andere passagiers op de trein stappen, van wie velen belangrijk voor ons zullen zijn. Onze broers en zussen, vrienden, kinderen en zelfs de liefde van ons leven. Velen zullen uitstappen tijdens de reis en laten een permanente leegte achter in ons leven. Velen zullen dusdanig onopgemerkt blijven, dat we niet eens in de gaten hadden, dat ze hun plaats verlieten en uit de trein zijn gestapt! Deze treinreis zal vol zijn van vreugde, verdriet, fantasie, verwachtingen, begroetingen, een tot ziens en vaak een afscheid. Een goede reis is behulpzaam, liefdevol, heeft een goede relatie met alle medepassagiers... en zorgt ervoor dat wij ons best doen om hun reis prettiger te doen verlopen. Het mysterie van deze fantastische reis is: We weten niet op welk station wijzelf gaan uitstappen. Dus, moeten we op de beste manier leven: Aanpassen, vergeten, vergeven en het beste geven van wat we hebben. Het is belangrijk om dit te doen, want als de tijd voor ons komt om onze stoel te verlaten... dienen we mooie herinneringen achter te laten voor degenen die verder reizen met de trein van het leven. Dank je wel om een van de belangrijke passagiers op mijn trein te zijn... ik weet niet wanneer mijn station zal komen... en ik wil niet vergeten te zeggen: "Dank je wel".

18

Woordzoeker Abraham

19

Kleurplaat Jezus is de goede Herder!

20

Feestdagen GCI 2015 Feestdagen 2015 Grace Communion International Nederland en Vlaanderen. Avondmaalsviering in alle gemeenten, vieren van het offer van Jezus Christus. Datum: zaterdag 28 maart of zondag 29 maart Aanvang: plaatselijk te bepalen tijden (zie contactgegevens). Pasen: viering van de opstanding van Jezus Christus Datum: zondag 5 april, aanvang 11:00 uur. Almere en Zwolle samen viering in het Kompas te Almere. Met collecte. Zaterdag 4 april geen dienst in Zwolle. Hemelvaartsdag (donderdag 14 mei) Datum: zaterdag 16 mei of zondag 17 mei viering met een dienst in dat thema. Een Bijbelstudie op donderdag 14 mei is ook een mogelijkheid om er aandacht aan te besteden. Met collecte. Pinksterfeest: viering van uitstorting van de Heilige Geest Datum: zondag 24 mei 2015 gecombineerde dienst met alle gemeenten te Kerk-Avezaath. Aanvang 11:30 uur. Met collecte. Kerst: geboorte van Christus viering Datum: vrijdag 25 december. Aanvang 11:00 uur. In Tiel op donderdagavond 24 december 18:00 uur. Met collecte. Collectes: offeranden 5 april Pasen/opstandingsfeest, 16/ 17 mei Hemelvaartsdag viering, 24 en 25 mei Pinksteren, 3 en 4 oktober herfstcollecte, kerstviering

Overige data Moederdag 10 mei 2015 Vaderdag 21 juni 2015 Zomertijd: 29 maart Wintertijd: 25 oktober

21

Gebedspunten

Elke 14 dagen zitten de mannen van Tiel in een garagebox te midden van een wijk waar overwegend islamieten wonen. We mogen bidden dat we mogen oogsten wat de Heilige Geest heeft voorbereid. We mogen bidden voor geestelijk groei en eenheid binnen de GCI. Onze kinderen en met name tieners hebben het niet makkelijk om te geloven en hiervoor uit te komen op school. We mogen bidden voor een goede ontwikkeling van hun geloof, bescherming en wijsheid. Veel gezinnen hebben momenteel moeite om financieel gezond te blijven. We mogen bidden dat God voorziet in wat nodig is en dat Gods werk niet door financiën belemmerd wordt.

Heeft u gebedspunten? Geef ze door aan de redactie.

1 Tessalonicenzen 5 16 Wees altijd verheugd, 17 bid onophoudelijk, 18 dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat hij van u, die één bent met Christus Jezus, verlangt.

22

Contactgegevens Algemeen Grace Communion International Postbus 1505

1300 BM Almere [email protected] Gemeente Almere Voorganger Frans Danenberg Adres: P.C. Basisschool Het Kompas Binnenkruierstaat 5 1333 EC Almere Buiten Diensten: elke zondag 11:00 Tel: 0365304645 [email protected] Gemeente Zwolle Pastoraal coördinator Gerrit Kemna Adres: De Bazuin Jupiterlaan 8a 8022 RK Zwolle Diensten: elke zaterdag 14:30 Tel: 0612787422/0575520862 [email protected] Gemeente Tilburg Pastoraal coördinator Ada Hoes Adres: Zorgcentrum Joannes Zwijsen Burg. Brokxlaan 1401 5041 RR Tilburg Diensten: elke zondag 10:00 Tel: 0134670761 [email protected]

Gemeente Antwerpen Voorganger Ivo Cuypers Adres: Gebouw Het Spieken, Hanegraefstraat 5, Linkeroever, Antwerpen Diensten: elke zaterdag 10:30 Tel: 003211541482 [email protected] Gemeente de Hoeksteen Voorganger J.R.A de Moei, Adres: Zalencentrum “De Avezathen” Daver 46, Kerk-Avezaath Diensten: elke zondag van 10.00 tot 11.30 Tel: 0344624177 [email protected] Gemeente Leeuwarden Matendo Makoti, Voorganger Jesus Victory Celebration Center Gebouw Oase Weideflora 142 8935 GV Leeuwarden Diensten: elke zondag van 14.30 tot 16.30 Redactie ‘de Gemeentegids’ Joël Meedendorp [email protected] 0615960271 Frans Danenberg [email protected] 0640153293

23

Dit blad wordt periodiek uitgegeven voor en door Grace Communion International Nederland en Vlaanderen.

24