Fdvbeps! Fo! Hbmbqbhpt!

Fdvbeps! Fo! Hbmbqbhpt! Van 5 tot 20 juli Reisverslag

Leo Jo Estercam

2

Heenvlucht naar QUITO: 1 nacht -> autocar naar OTAVALO: 2 nachten -> autocar naar PUNTA AHUANO: 2 nachten -> autocar naar RIOBAMBA: 2 nachten -> autocar naar CUENCA: 2 nachten -> autocar naar GUAYAQUIL: 2 nachten -> vlucht naar de GALAPAGOS: 3 nachten en terugvlucht

3

4

5

Vlag Ecuador

6

7

8

9

Dag 1 – Donderdag 5 juli Heenvlucht naar Quito BRU – MADRID MADRID – GUAYAQUIL GUAYAQUIL – QUITO

IB 3207 LA 1733 LA 1743

08:00 > 10:25 16:20 > 21:10 22:10 > 23:05

9,008 km

VERSLAG “Bij het inchecken in Zaventem leek het er al op dat er iets mis ging lopen : de bagage mocht niet tot in Quito gaan maar moest stoppen in Guayaquil. Vreemd maar er werd gezegd dat dat nieuwe regelingen waren komende van Ecuador. Ge zien we over Madrid vlogen dachten we even in de metropool te kunnen afzakken maar gezien de korte tijd (4 uur) hebben we toch maar beslist in de luchthaven te blijven [in het vervolg toch naar Madrid gaan want in de luchthaven is echt niets]. Bij het inschepen op de LAN vlucht werd ons groepje van 6 al samengebracht: vier ander Vlamingen zijn vlug te zien tussen al die Spanjaarden en Ecuadorianen! Een koppel mix van Gent en Tienen, en een moeder (66) en zoon (41) uit Brugge. Dan de lange vlucht Madrid Guayaquil waar we naar gewoonte veel geslapen hebben. Op het vliegtuig toch even nagetrokken hoe dat zit met de bagage en er werd ons aangeraden om het grondpersoneel in Guayaquil aan te spreken. Na ontschepen heb ik gedaan wat gevraagd werd en er werd ons verzekerd dat de bagage ging volgen – wat ze niet vertelden was wanneer. Na een korte vlucht van 20 minuten landen we in Quito en kijk: geen bagage natuurlijk. Dan begint het Kafka-avontuur van papieren, fotokopies van paspoorten, grondpersoneel van LAN-Airways die ineens geen Engels meer verstaan enz. Uiteindelijk na meer dan anderhalf uur hebben een papier in handen zodat onze bagage zal overkomen naar Quito. Ondertussen zagen we eenzame koffers met VTB-labels die bijeen gezet werden zonder dat passagiers ze meenamen; dat deed ons onmiddellijk denken dat wij niet de eerste waren en dat al dat gedoe van die lieftallige dames gewoon larie en apekool was. Wachten was dus de boodschap en als bestemmingsadres konden we niet Quito opgeven gezien we daar maar één nacht bleven, dus moest alles naar Otavalo. [Wat later duidelijk werd is, is dat men eerste een wet aanpast naar Amerikaans model en daarna pas gaat kijken wat de gevolgen zijn; één uur overstap kan dus niet maar ja, te laat dus, en misschien zal men dat binnen een paar maanden wel bijsturen, ondertussen zijn alle internationale passagiers die over Guayaquil naar Quito moeten dus de pineut!] Eindelijk door de douane en daar stond de lokale touroperator ons op te wachten. De luchthaven van Quito is nog steeds hetzelfde als in 1980: klein, vuil en rommelig. De nieuwe luchthaven, die al moest in gebruik zijn, zal pas open gaan eind 2012 maar … er is nog geen weg naartoe. Detail natuurlijk. Dan intrek in Hotel Grand Mercure Alameda waar we steevast een tandenborstel, tandpasta en scheermes vragen.”

10

Er is - 7 uur tijdsverschil in de zomer en - 8 uur op de Galagaposeilanden.

Dag 2 – Vrijdag 6 juli Quito – Mitad del Mundo (29km) – Otavalo (103km) (134 km) Voormiddag: Ontdekking van het koloniale Quito. De hoofdstad van Ecuador ligt op 2800 m hoogte en wordt van noord naar zuid omringd door vulkanen. U bezoekt er het museum van het Banco Central dat met een schat aan illustraties en voorwerpen de geschiedenis van het land tot op heden vertelt. De hoofdstad van Ecuador en een stad met rond de twee miljoen inwoners. Voor veel bezoekers is dit het beginpunt van de reis door Ecuador. Door de centrale ligging is het ook goed mogelijk om vanuit hier Ecuador in te trekken. Het is ook mogelijk om vanuit de stad korte trips de omgeving in te maken er zijn genoeg interessante bezienswaardigheden in de omgeving. De stad ligt in een smalle vallei tussen, in het westen, de vulkaan Pichincha en de vallei van de Machángara rivier in het oosten. Quito is een indrukwekkende stad met klassieke koloniale architectuur en moderne gebouwen in contrast met de bossen en vulkanen die de stad omringen. Zeker één van de mooiste hoofdsteden van Zuid Amerika. In Quito is vooral het centrum de moeite waard om te bezoeken. Het historisch centrum met vele oude kerken, enkele goede musea, winkels, cafés en restaurants 11

zijn zeker de moeite waard. Quito is het bruisende hart van Ecuador en zonder een bezoek aan deze stad is je bezoek aan Ecuador niet compleet. VERSLAG Na een korte nacht op 2800 m komt de echte gids, de Best-Tour gids, ons opwachten in de lobby, een Nederlander Remco genaamd die zeer verward overkomt; hij woont in Ecuador en is getrouwd met een Ecuadoraanse Veronica die tandarts zou zijn. De facultatieve uitstappen rekenen we af en we vertrekken met nog 5 andere mensen (3 Zwitsers en 2 Fransen ) en een Ecuadoraanse gids Carlos vergezeld van zijn twee nichtjes (15 en 17 jaar op vakantie ? wat doen die er bij?) om Quito te verkennen. We bezoeken het historisch centrum in het koloniale Quito met de kathedraal en wandelen naar placa Major met de residentie van de president waar we de aflossing van de wacht meemaken en kunnen verder rustig rond wandelen op het plein. Als afsluiter rijden naar het museum van de “Banco Central” waar we de geschiedenis van het land kunnen zien en een mooie collectie gouden voorwerpen. Het komt al vlug over dat de Ecuadoraanse gids Carlos enkel in het Frans gidst, dat Remco geen woord frans verstaat (of bijna niet) en tevens ook niet officieel mag gidsen maar enkel bijkomende informatie verstrekt. We kunnen allemaal frans dus is er geen probleem en de uren van afspraak geven we in het nederlands door aan Remco ... Namiddag: rit naar het ’Mitad del mundo’ (22 km ten noorden van Quito op 2,483m) waar de evenaarlijn werd getrokken. Rondleiding in het etnografisch museum. Tijdens deze uitstap ‘tussen 2 halfronden’ kunt u van een traditionele Ecuadoraanse drank proeven.

Vervolg van de rit richting Otavalo tot in San Pablo del Lago (prov. Imbabura).

Intrek in het Hacienda Cusín & El Monasterio. (San Pablo del Lago)

Hacienda Cusín is a restored, 17th-century Andean estate at 8,500ft/2,600m in Ecuador. This very personal hotel & its 38 attentive staff are close to the Equatorial Line and the famous market town of Otavalo.

12

VERSLAG We genieten van een lunch in een typisch steak restaurant en vertrekken dan naar het plaatsje “Mitad del Mundo”, zo'n 20 km ten Noorden van de stad. Dit is één van de vele plaatsen waar men de evenaar kan zien lopen maar het is wel interessant om het Frans paviljoen te bezoeken met de meetinstrumenten die destijds gebruikt werden om te bepalen of de aarde nu rond was of een pompelmoes vorm had; het werd dus afgeplat aan beide polen. Daarna terug richting Quito tot aan de Pan-Americano en dan richting Noorden tot in San Pablo del Lago nabij Otavalo waar we intrekken in de Haciënda Cusin. Hoe dichter we bij de Otavalo regio komen des te meer we plantages zien van rozen. Deze regio heeft bijna geen werkloosheid dank zij die plantages. Pas 's avonds na 23 uur zouden we iets te weten komen over de bagage dus maakte noch het lokaal reisagentschap noch de Remco zich druk; bij ons gezessen werd het nog niet te druk over gedaan.

13

Dag 3 – Zaterdag 7 juli Otavalo 2,580m Voormiddag: Bezoek aan de markt van Otavalo, de bekendste markt van het land. ’s Ochtends worden de steegjes en pleinen er reeds overspoeld door marktkramers. Typische klederdracht: Witte broek, blauwe poncho, lang haar in tres envilten Panamahoed, Lange blauwe rok met laterale opening waar witte stof uit komt,, kantwerk op de borst en halssnoeren rond de nek in rood en goud. Vervolg van de uitstap naar Cotacachi, gekend voor zijn leder en zijn muziekschool. Cotacachi had de eerste indiaanse burgermeester, Auki Tituña in 1996.

Lunch.

14

Namiddag: Rit naar de lagune van Cuicocha. Dit kratermeer van de Cotacachivulkaan ligt op 3070 m hoogte. U maakt er een boottocht en sluit de dag af met een bezoek aan een privéreservaat met condors. Opletten : geen blauwe bessen eten uit het meer. Rit naar het indianendorp Peguche. In Peguche bekijken we een weefatelier. Typisch avondmaal bij de dorpsbewoners gevolgd door een muziekvoorstelling van de streek. VERSLAG De volgende dag werd Remco dan wakker en begon stilaan te bellen naar LAN-Airways maar het enige dat we te horen kregen was dat de koffers in Chili zaten; een beetje later waren ze ineens toch op weg naar Quito. Versta daar maar iets van. Enfin het reisagentschap, Remco en ook Marco die Remco inschakelt, beginnen in actie te schieten en van het ene kwam het andere. Uiteindelijk kregen bevestiging rond de middag dat de koffers in Quito waren maar dat enkel de eigenaars ze mochten ophalen en geen derden. Opnieuw een rimram van telefoons en dan zouden we een décharge moeten tekenen, één per persoon uiteraard en in zwarte inkt, dat een zekere Anna van het agentschap ze zou mogen komen ophalen. Al de zes papieren moesten per fax naar LAN-Airways wiens fax natuurlijk niet werkt zodat ze uiteindelijk per eMail vanuit een cybercafé dan toch in Quito zijn geraakt. Dan weer de problemen van hoe de koffers van Quito naar Otavalo moesten komen en als je dan weet dat de Best-Tour gids een Hollander is kan je wel voorstellen hoe dat die op zijn centen zit terwijl in feite LAN-Airways daar moet voor zorgen. Ze wistenn er dus helemaal niets van af. Eerst zou het 300$ kosten, dan zouden we de dag daarna naar Quito zelf moeten gaan en uiteindelijk kwam het op 80$ om ze naar Otavalo te brengen. En ja, 's avonds kwam het agentschap naar San Pablo met de zes koffers ! Remco was volledig van zijn melk op één dagje door dit voorval; sukkelaar kan met moeite één ding tegelijk doen. Ik was 's morgens voor dag en douw wakker en begon met een wandeling door het park van de haciënda en daarna naar het dorpje San Pablo zelf waar stilaan het leven op gang kwam: de meeste mensen werken in deze regio op de rozenplantages welke een enorm export product zijn van Ecuador naar de USA en ex-Rusland. De Amerikanen willen hele dikke rozen en de ex-Russen rozen op een steel van 1,50 meter. Er worden een tiental variëteiten geteeld. Naast de rozencultuur is de streek gekend voor zijn weefkunst met alpaca wol wat de basis was van al het artisanaal erfgoed: poncho's, truien, tafelkleden, bedspreien enz. 's Morgens bezoeken we de folkloristische markt in Otavalo waar ik een alpaca trui kocht en we beiden een hoed kochten (ik een Panama). Op de 15

kruidenmarkt vond ik steranijs. Gezien we vroeg op de markt waren was het nog rustig en met weinig toeristen die pas rond 11 uur van Quito toekomen zodat het ook fotografisch erg aantrekkelijk was. Afdingen is de boodschap maar niet te veel: de echte prijs is zo'n 75% van de vraagprijs dus begin je op 50% en dan stijg jij terwijl zij dalen tot de 75% er is. Hoeden en trui gingen allemaal voor 17$ 't stuk! Vervolgens via Cotacachi naar het kratermeer Laguna Cuicocha op 3070m, van de Cotacachi vulkaan, waar we een vervaarlijke rondvaart op het meer doen in een zeer smalle kano die door de bootsman tot zijn plezier en ons gegil heel veel gaat hellen als hij bochten maakt. De zon staat hel aan de hemel en het is aangenaam warm. Het is bij de terugkomst dat we de décharge moeten opmaken ! Vervolgens richting Cotacachi voor de lunch en daarna (terwijl de gids aan het faxen was) rondwandelen in het dorpje dat gekend staat voor zijn leder. Voor Chris een nieuw armbandje gevonden voor haar uurwerk bij een muzikant/zanger waar we dus eveneens konden genieten van zijn muziek en verhalen van vroeger; prettige woordenwisseling en spaand en engels door elkaar om uiteindelijk toch verstaanbaar te zijn. Nu gaat het richting een reservaat van roofvogels, uitgebaat door een Nederlander die zich bezig houd met het rehabiliteren van zogezegde huisdieren om ze daarna eventueel, als het nog mogelijk is, terug in de natuur los te laten. We zien condors, valken, uilen en gieren. Op een platform geeft hij een show waarbij de vogels kunnen vrij vliegen; zeer indrukwekkend gezien de stilte waarmee deze grote roofvogels langs onze hoofden vliegen. Bij valavond keren we terug naar de Haciënda om ons om te kleden (we hebben nu koffers!) en daarop trekken we naar Peguche om bij een gezin een typisch avondmaal mee te maken. Wat houdt dat in : papa's (aardappelen) van verschillende soorten, gekookte maïs, tuinbonen(labbonen) en andere bonen, ananas en één cavia (het beestje is al klein en dan nog eens voor 9 man!). Daarna werd er gespeeld op de typische instrumenten van de streek door de familie. Al bij al wel aangenaam.

16

Dag 4 – Zondag 8 juli Otavalo – Papallacta (126km) – Baeza (33km) – Archidona (9km) – Tena (23km)- Misahualli (80km)- Punta Ahuano (260 km) • Rit naar het oosten, richting het Amazonewoud. U doorkruist de streek van Papallacta met haar overweldigende decors van rotsen en ander natuurschoon. Papallacta (prov. Napo) is een klein dorpje op 64 kilometer ten Oosten van Quito, langs de Interoceánica (dat is de weg tussen Quito en het Amazonegebied). Het ligt tegen de oostelijke flanken van de Andes, waar de páramo overgaat in vochtig nevelwoud. Je vindt in deze streek prachtige thermale baden en het vlakbij gelegen natuurreservaat Cayambe-Coca biedt goede mogelijkheden om ongerept hoogland te leren kennen. Bij helder weer zijn de besneeuwde toppen van de Cayambe (5 790 m) en de vlakbij gelegen Antisana (5 752 m) te zien. Papallacta is een ideale plaats om heerlijk te relaxen. Overdag kun je wandelingen maken door het deels met nevelwoud begroeide bergland in de omgeving en 's avonds kun je vanuit kleine tegen de berghelling gebouwde natuurlijke warme bronnen genieten van de sterrenhemel. Zelfs als het regent of sneeuwt is het zeer aangenaam toeven in het warme water dat overal langs de berg naar beneden stroomt.

Sommige hotels hebben heuse spa's met therapeutische baden, jacuzzi en massage. Alles zeer hygiënisch en ontspannend. Vervolg van de rit naar Punta Ahuano. We zijn tot op 400m afgedaald! Oversteek van de Napo-rivier per kano en intrek in het Jungle Lodge La Casa del Suizo. Lunch in de lodge. Verkenning van het dorp Punta Ahuano en kennismaking met een indianenfamilie. U krijgt er een demonstratie van de traditionele jachtmethode met blaaspijpen en komt te weten hoe de ‘chicha’ (indianendrank) gebrouwen wordt (degustatie voor de liefhebbers).

17

La Casa de Suizo is a quiet Amazonian Lodge located on the shore of Ecuador's majestic Napo River and a stone's throw away from the eastern slopes of the Andes Mountains - therefore, at the beginning of the jungle. Perched comfortably above the riverbank and the small Quichua Indian village of Ahuano, La Casa de Suizo overlooks vast expanses of the surrounding tropical rainforest environment. Each of the modern rooms provides full electricity, hot water and ceiling fans to make your stay more comfortable in the jungle, and an exquisite view which may be peacefully absorbed from the privacy of one's own terrace. With a magnificent panorama of the Napo, you may enjoy the swimming pool, the outdoor dining area and a pool bar, which offers an array of delicious tropical drinks. The hotel's dining rooms offer a wide variety of both Ecuadorian and international dishes, and the buffets cater to vegetarians. Each morning you may trek, paddle and hike through the lush, primary rainforest which surrounds the lodge. The native guides posses vast knowledge of the diverse jungle fauna and flora, as well as the medicinal uses of many plants. Don't miss out on this amazing Amazon adventure! Avondmaal in de lodge. VERSLAG Vandaag gaan we naar het oosten richting Amazonewoud. Hierbij moeten we tot tweemaal Andesgebergte ruggen oversteken via twee passen om in Papallacta aan te komen. Nog een laatste blik op de Cayambe vulkaan en dan richting Quito. Aan de 'nieuwe' luchthaven gaan we Oostwaarts richting Andesgebergte. Een korte stop als we voor de laatste maal de evenaar oversteken en hier goed kunnen zien hoe de evenaar over de met sneeuw bedekte vulkaantop loopt van de Cayambe met rechts van ons de Cotapaxi. We houden even halt in El Quince: hier is er markt en de viering van de heilige madonna “Santa Maria”, weldoenster voor veilig autorijden en allerlei andere dingen. We wandelen op de overdekte markt waar overal eten wordt klaar gemaakt (echt smakelijk en aanlokkelijk) en nemen een kijkje in de kerk om de madonna te zien maar deze was slechts nu en dan zichtbaar en wachten zat er niet in. Naast de kerk staan mensen met hun nieuwe auto in de rij te wachten voor de zegening van de wagen.

18

Al verder rijdend zien we het biotoop veranderen: andere boomsoorten komen, kleinere, nemen de plaats in van de grotere, vegetatie aan de grond verandert en op de passen zelf is alles kaal. Langs de weg zien we de pijpleiding lopen voor ruwe olie die ontgonnen wordt in het amazone woud en de verschillende tussenstations voor het oppompen ervan over de bergen. Papallacta is een klein dorpje met veel thermische baden die je van ver kan zien aan de opstijgende dampen. In Baeza is de splitsing én controlepost voor doorgaand verkeer naar Colombia; wij gaan Zuidwaarts naar Tena tot aan de Napo rivier die we even stroomafwaards volgen tot aan Puerto Napo waar we het busje achter laten en met een piroque de Napo rivier afvaren tot aan de lodge “La Case Suizo” in Punta Aguano gelegen op 400 meter hoogte. Rond 14:00 zijn we ter plaatse en kunnen rustig lunchen in het zonnetje aan het zwembad. 's Namiddags gaan met een piroque stroomafwaarts naar een eiland om kennis te maken met een indianen familie waar we een demonstratie krijgen van hun jachtmethode met blaaspijp en mogen drinken van de 'chicha'. Onderweg komen we bananen- en maniokplantages tegen. Bij valavond keren we terug naar het dorpje om een pottenbakkerij te bezoeken en kunnen genieten van het mooie avondlicht. Gezien het aangename weer en temperatuur kan er een zwemmertje af.

19

Dag 5 – Maandag 9 juli Punta Ahuano • Vertrek per kano voor een ontdekkingstocht door het Amazonewoud. Wandeling door de jungle (over aangelegde paden). Lunch in de lodge. Bezoek aan een rehabilitatiecentrum waar men probeert dieren in hun natuurlijke habitat te verzorgen. Avondmaal in de lodge. VERSLAG Ditmaal gaan we met de piroque naar een zijarm van de Napo rivier en maken een wandeling door het oerwoud. Een lokale gids geeft ons veel informatie over de bomen, vruchten, geneeskundige sappen, we proeven van limoenmieren en vers gesneden palmhart. Bij het oversteken van een beek komen we een gifadder tegen! We zien o.a. de telegraafboom, de wandelende boom, cacaoboom, enz. Na de wandeling gaan we naar een rehabilitatiecentrum waar men probeert dieren terug in hun natuurlijke habitat te verzorgen. Hier zien we, met een Finse gids, de Kaaimannen, ara papegaaien, veel soorten apen, schildpadden, wilde katten en wilde zwijnen. Om alles af te sluiten varen we de zijrivier over en keren te voet over een ander eiland. Ook hier komen we koffie- en bananenplantages tegen, een 'echt' ttz minder toeristisch dorpje, processierupsen, 'Stincky Bird' die zo noemt omdat hij bladeren eet en ze laat rotten in zijn krop om zo andere dieren af te schrikken door zijn slechte geur. Er zijn ook bomen die zich met een soort van naalden op de stam verdedigen om zo andere dieren te beletten er in te klimmen. Iedereen beschermt zich in het regenwoud ! Op het einde van de rit nemen we de piroque terug om naar de Casa te gaan voor de lunch. De namiddag wordt rustig gehouden met wat wandelen in de tuin, wat zwemmen en genieten van het uitzicht op het oerwoud.

20

Dag 6 – Dinsdag 10 juli Punta Ahuano – Puyo (80km) - Baños (89km) – Riobamba (47km) (225 km) • Kanotocht over de Napo-rivier richting Puyo. Bezoek aan een balsa-atelier. Puyo, also known as El Puyo, is the capital of Pastaza. Puyo is located at an altitude of approximately 950 m by the Puyo River, a tributary of the Pastaza River, which eventually leads into the Amazon River. True to its name, derived from the Kichwa word for "cloudy", the local climate (22 à 28°C) is a wet one and the weather is often overcast.

The main street of Puyo, circa 1900

Puyo was founded in 1899. Located between Baños, and the Amazonian cities of Tena and Macas, Puyo is the commercial, cultural and political capital of the region. Lunch in de omgeving van Baños. Bezoek aan dit stadje dat bekend staat om haar vulkanische warmwaterbronnen. Baños is een kleine stad op 1,800m met 16.000 inwoners ingeklemd tussen hoge bergen (prov. Tungurahua). Het stadje staat bekend om zijn warmwaterbaden gevoed door de vulkaan Tungurahua (‘kleine hel’ in Quecha). Daarnaast wordt er in de omgeving zeer veel suikerriet verbouwd dat wordt verwerkt tot sapjes en aguardiente (één van de ingrediënten van canelazo). Er zijn enkele markten en vele winkeltjes. Baños geniet een grote belangstelling bij de Ecuadorianen zelf, met name in het weekend. Tot 's avonds laat kan het erg gezellig zijn in de winkelstraat en in de relatief veel barretjes. Transfer naar Riobamba (Prov. Chimbarosa). (2,750m) Intrek in het Hostería La Andaluza Riobamba.

21

VERSLAG We verlaten de lodge met de piroque tot aan Puerto Napo en nemen de bus via Napo naar Puyo de hoofdstad van Pastaza. Hier gaan we een balsa atelier bezoeken: vanuit het ruwe maar zachte en hyper lichte hout gaat het tot alle soorten van kunstvoorwerpen zoals papegaaien, bloemen ed. Puyo is ook bekend om zijn suikerriet plantages en zijn derivaten als suikerriet drank, snoep en de zogenaamde Rum (niet echt legaal...). Vanaf Puyo volgen we de Pastaza rivier het Andesgebergte in langs het dorpje Shell (waar olieontginningen plaats vonden maar nu stop gezet zijn tot er 22

een nood komt) en voor Baños nuttigen we een lunch in een typische forellenrestaurant gelegen in een mooie tuin. Vervolgens komen we aan in Baños in de provincie Tungurahua en zijn nu reeds op 1800 meter hoogte maar een druilerige lucht. Na het bezoek aan de kerk en zijn heilige klaart de hemel uit en kunnen we verder naar een atelier van vegetarisch ivoor 'tagua'. De uitbater laat de vruchten zien van de palmboom (een ei groot) en dan de verwerking ervan tot kleine en grotere kunstwerken. We wagen het er ook op een fles Rum te kopen voor 3$ per liter, zogezegd 'certified' maar door wie ! We rijden vervolgens rond de Tungurahua vulkaan (5,023 m) richting Ambato om dan Zuidelijk naar Riobamba verder te stijgen tot aan de “Hosteria La Andaluz” gelegen op 2,900 meter.

23

Dag 7 – Woensdag 11 juli Riobamba hoogteligging: 2800 m. Aantal inwoners: 125 duizend ‘Sultan van de Andes’ is de bijnaam van Riobamba, de hoofdstad van de provincie Chimborazo. Een middelgrote en rustige stad die deze bijnaam met ere draagt. Niet alleen door het kalme karakter van de stad, maar ook door de magnifieke omgeving. Riobamba heeft niet één specifieke trekpleister maar is boeiend door z’n verscheidenheid. Mooie koloniale gebouwen, veel parken en pleinen, interessante musea, excursies in de omgeving en uiteraard heeft ook Riobamba – net als de meeste hoogland stadjes – een wekelijkse markt (zaterdag). De stad ligt aan de voet van de Chimborazo, de hoogste berg van Ecuador en vormt een prima uitvalsbasis voor verschillende excursies zoals de treinreis over de Nariz del Diablo (duivelsneus), een excursie tot aan de gletsjers van de 'Chimbo', of het lopen van bijvoorbeeld de inca-trail van Achupallas naar Ingapirca. • Rit naar de Chimborazovulkaan, de hoogste van Ecuador (6310 m). Onderweg bezoek aan een reservaat waar o.a. lama’s, alpaca’s en vicuña’s leven. Eerste hut op 4,800m (Carrel) Chimborazo vulkaan De Chimborazo is als hoogste berg van Ecuador natuurlijk een gewild excursiedoel. Voor fysiek zeer fitte reizigers is het mogelijk een toppoging te wagen maar voor de meesten zal een rit naar de berghut net onder de gletsjers van berg het hoogst haalbare zijn. Een bezoek wordt vaak gecombineerd met een tocht door hetChimborazo wildreservaat. Dit natuurpark is van vrij recente oorsprong en is opgericht om de herintroductie van wilde vicuña's op de hogere delen van de Chimborazo succesvol te laten verlopen. En van een succes kan wel worden gesproken. De vicuña's op de Chimborazo planten zich goed voort en zijn regelmatig vanaf de weg te zien.

Lunch in een dorp waar alpaca’s worden gefokt. Terugkeer naar Riobamba en bezoek aan een atelier waar voorwerpen uit ‘tagua’ (‘vegetarisch ivoor’) worden vervaardigd. VERSLAG Onze gids Remco geeft forfait vandaag wegens ziekte. Vandaag staat een bergtocht op het programma. We rijden op de 24

Chimborazovulkaan naar de eerste berghut op 4,800 meter. Onderweg komen veel lama's (lange nek en oren), alpaca's (korte dikke net en kop met kleine oortjes) tegen en eens boven de 4000 meter zijn het nog alleen maar Vicunia's (kleinere en fijnere lama's). Het weer zit niet echt mee want de vier toppen van rond de 6,310 meter zitten in de wolken. De hut zelf baadt in de gesluierde zon. Nu begint de klim langs een klein pad naar de tweede hut gelegen op 5,000 meter. Na een klim van een uur bereiken we volledig buiten adem ons doel: een eerste keer te voet op 5,000 meter! Al de mannen van de groep en Chris hebben de hut bereikt. Volgens Ecuadorianen is de Chimborazo de hoogste berg ter wereld en sta je het dichtst bij de zon als je het ten minste berekend vanuit het middelpunt van de aarde; de Mt. Everest zou dus lager zijn gezien zijn ligging ten opzichte van de evenaar. Als je het meet ten opzichte van de zeespiegel is het een ander verhaal. Na deze overwinning keren we terug richting Riobamba voor een lunch in een lama-restaurant; echt lekker is wat anders, nogal taai. Om af te sluiten bezoeken we nog even Riobamba zelf (2800 m), waar echter niets te beleven valt: veel leegstand, rond hangende mensen en niettegenstaande het met zon overgoten is, geeft het een trieste aanblik.

25

Dag 8 – Donderdag 12 juli Riobamba – Guamote (47 km) - Alausi (46 km)– Devil's Nose trein – Ingapirca (87 km)- Cuenca (84 km) (244km)

• ‘s Ochtends vertrek naar Guamote (prov. Chimbarosa) om er de pittoreske markt (donderdag) te verkennen (GDR p. 164). Diep verscholen in het Andesgebergte, op een plek waar de tijd blijkt te hebben stilgestaan, vinden we Guamote, een onterecht vergeten kleine rurale stad op 3056m hoogte, waar niet veel toeristen komen. Een doodse stad op een doordeweekse dag, maar elke donderdag getransformeerd tot 'the place to be' voor álle omliggende bergdorpen en gemeenschappen. De mensen hier komen aan, na uren wandelen met zwaar beladen alpaca, paard of ezel met de door hen geproduceerde goederen en installeren zich in de straten van Guamote, dat op dat moment één grote markt is (de grootste rurale markt van Ecuador!). Alles kan je hier vinden... In deze streken dragen ze, helaas als één van de laatsten in het land, nog steevast 26

de authentieke kledij. Iedereen ziet er op zijn best uit! We zijn getuige van de markt op deze unieke plek en kuieren rustig mee door de straten. De locals kijken soms eens raar naar die vreemd uitziende gringo`s, maar laten ons verder gerust en onderhandelen vervolgens druk verder over hun koopwaar Nog wat markt

Nieuwsgierige kinderen

Transfer naar het treinstation van Alausi (Prov. Chimbarosa), klein wit bergstadje. U gaat er aan boord van de Andestrein (trein rijdt enkel indien de weersomstandigheden goed zijn [Alausi 11:00 Nariz 12:30 Alausi 13:30]) die Andeslandschappen en verschillende typische dorpjes doorkruist. (GDR p. 166)

Alausí & the Devil's Nose Train Ride Alausí is the railway town at the top of the famous Nariz del Diablo, or Devil's Nose, section of Ecuador's train line. It's also a pretty little town in its own right, watched over by a large statue of St. Peter. Attractive old houses, some of the original adobe construction, line the steep streets. Alausi is best visited during the dryer months of the year, i.e. June to December. During the rainy season it can be shrouded in clouds which obscure the otherwise magnificent views. Up Alausí's steep hill you'll find St. Peter's statue, great views, a city map and lots of huge but harmless rhinoceros beetles. The railway station houses stalls selling handicrafts and railway souvenirs - a warm hat could be a good investment before the train-ride. For some reason there are also a wide range of hand-knitted finger puppets, ideal gifts for children. The stationers' shop up the hill beside the railway line (shown in the top photo) sells old-fashioned, home-made icecreams - try the tangy taxo fruit flavour. Devil's Nose train income and jobs remain in Quito or Riobamba, according to the people of Alausí, leaving them feeling exploited by the famous railway. You can help by spending time and money in their town. There are various places to eat and sleep in Alausi. One day and one night is probably sufficient time here, but it is 27

a pleasant place to relax and wander, provided that the weather is dry. Bring warm clothes for the train ride and at night - Alausi is at an altitude of over 2340 metres. Ecuador's railway line was was slow to develop - not surprisingly, since it was at the time renowned as the most difficult railway construction in the world due to the sheer rock wall known as the Nariz del Diablo, below Alausi. Plans were started in 1874, but work only began in 1899 on the coast in Guayaquil and the train track zigzagged up to Alausi in 1902. The Devil's Nose is so steep that the train has to reverse up alternate bits of track up the zigzag in order to climb around 800 metres up to Alausi at a gradient of 1 in 18 - then considered almost impossible in railway engineering. The railway line continued through Riobamba and reached Quito in 1908, a century ago. Rit naar Ingapirca (prov. Cañar) waar u een archeologische incasite op de ruïnes van het Cañari-koninkrijk bezoekt (i2). (3,230m). Open van 9:00 tot 17:30 (laatste ingang om 16:50).

Ingapirca (Kichwa: Inkapirka, "Inca wall") is a town in Cañar Province, Ecuador and the name of an Incan archeological site just outside the town. The town was named after the Inca palace and temple site.

28

These are the largest known Inca ruins in Ecuador. The most significant building is the temple of the sun, an elliptically shaped building constructed around a large rock. The building is constructed in the Incan way without mortar. The stones were carefully chiseled and fashioned to fit together perfectly. The temple of the sun was positioned so that on the solstices, at exactly the right time of day, sunlight would fall through the center of the doorway of the small chamber at the top of the temple. Most of this chamber has fallen down. The Incas were not the first inhabitants of Ingapirca. It had long been settled by the Cañari indigenous people, who called it Hatun Cañar. After the King of the Incas died in Peru, the oldest son took over the kingdom. The younger brother decided to find a place and kingdom of his own. He took his family and followers to the coast of Peru and followed the coastline north to Ecuador. He found his way into the Andes to Hatun Cañar. After much fighting and killing, the Inca dominated the Cañari, but they decided to settle their differences and live together peacefully. They renamed the city and kept most of their individual customs separate. Although the Inca were more numerous, they did not demand that the Cañari give up their autonomy. Eventually they merged into one group. On his trip from Macchu Picchu to Ingapirca, the younger son developed a taste for fresh fish from the coastal towns. He liked it so much that he had relay runners 29

bring him fresh fish on a daily basis from the coast. At Incapirca they developed a complex underground aqueduct system to provide water to the entire compound. The people had numerous ritual celebrations. Gallons of a local fermented drink were used in these festivals. As sun and moon worshippers, they tried to be as close to their gods as possible. The weather changes there are usually within minutes of each other, calm and sunny one minute and within fifteen minutes rainy, windy and cold. This climate volatility is typical year round. The people felt strongly that this was the place where the gods had led them, regardless of the climate. Verderzetting van de rit naar Cuenca [84 km] (prov. Azuay). Intrek in Hotel El Dorado.

VERSLAG Remco geeft het nu volledig op; zijn vrouw is hem komen ophalen in de haciënda en ze verlaten de groep. Da-ag Best-Tour Gids na 5 dagen ! 's Morgens kunnen we de Chimborazo nu goed zien zonder wolken in het mooie ochtendlicht. De vier toppen zijn met sneeuw bedekt en steken prachtig af tegen de blauwe hemel. De bus brengt ons terug naar Riobamba, waar de vrouw van de chauffeur ons verlaat, om dan verder te rijden naar Guamote (3056 m hoog) waar donderdag een lokale markt voor de indianen plaats vindt; wij wandelen er rond maar horen niet bij het schouwspel, wel mogen we foto's maken op de veelkleurige veemarkt en daarna op de open markt in het stadje zelf rond het toekomstig treinstation. Volgende halt is Alausi met zijn imposant standbeeld van Sint Pieter, nog steeds in de provincie Chimborazo, waar we om 11:00 de trein nemen naar 'Naris del Diablo'. Het dorpje zelf is niets meer sinds de treinstellen vernieuwd zijn en de daarbij horende prijzen; nu komen er geen Ecuadorianen noch hippies er op af. Spijtig want een groot deel van de attractie was nu juist de oude open 30

treinstellen en mensen die op het dak konden plaats nemen; nu staat er gloed nieuwe Spaanse trein waar geen venster maar open kan zodat al de charme vergaat. Enfin, de trein brengt ons tot aan zijn eindstation aan de voet van de 'Naris del Diablo'. Spectaculair is wel de manier om hoogte te winnen via een zig-zag methode; nog nooit eerder gezien. Het is een ¾ uur heen dan een uurtje vertoeven ter plaatsen en dan terug naar Alausi waar we rond 1:30 toekomen. Lunch in het enige restaurantje dat nog leeft het “Mesón del Tren”. Nu wacht ons een 2 ½ uur tocht naar Ingapirca in de provincie Cañar waar we de enige, kleine, Inca site van Ecuador bezoeken op 3230 m hoogte. Ons einddoel is nog 1 ½ uur verderop, Cuenca in de provincie Azuay maar het verkeer gaat vlot en rond 19:00 kunnen we in het centrum van de stad ons hotel binnen gaan. 's Avonds gaan we met z'en 4-en eten in een restaurantje uit de GDR Raymipampa en tevens een aanrader van Carlos: heerlijk!

31

Dag 9 – Vrijdag 13 juli Cuenca

Bezoek aan de koloniale stad en haar marktjes. Hoewel Cuenca op 2.500 m hoogte gelegen is, geniet de stad het hele jaar door van een zacht klimaat. Rondleiding in het interessante museum voor volkskunst dat o.a. een knappe collectie maskers van de verschillende indianen gemeenschappen van Ecuador tentoonstelt. U neemt tenslotte ook nog een kijkje in een fabriek van Panamahoeden.

32

Geschiedenis Op de plaats van het huidige Cuenca stond aan het begin van de 16e eeuw een Incastad genaamd Tomebamba. De Incaleider Túpac Yupanqui had omstreeks 1500 op die plaats in een bloedige veldslag de Cañari-Indianen verslagen. Hij bouwde vervolgens de stad Tomebamba, die de stad Cuzco moest overtreffen in praal en luister. Toen in 1547 de Spanjaarden het gebied bereikten was Tomebamba echter volledig verwoest, als gevolg van de strijd tussen keizer Atahualpa in Quito, en zijn broer Huáscar in Cusco. De Cañari-Indianen hadden de zijde van Huascar gekozen, hetgeen in de regio van Cuenca tot hevige strijd leidde. Van de stad Tomebamba zijn uitsluitend een paar muurresten overgebleven aan de oevers van de rivier. Op 12 april 1557 werd Cuenca onder de naam Santa Ana de los Cuatro Ríos de Cuenca gesticht door de toenmalige gouverneur van Quito: Gil Ramírez Dávalos. De opdracht daartoe was gegeven door Andrés Hurtado de Mendoza , die tot 1555 gouverneur van het Spaanse Cuenca was. Op 3 november 1820 verklaarde Simón Bolívar de stad Cuenca onafhankelijk van Spanje. Omstreeks 1860 kwamen rond 2000 Franse Jezuïeten naar Cuenca. Deze kloosterorde is tot op heden in de stad aanwezig. Cuenca wordt ook wel het Athene van Ecuador of Athene van de Andes genoemd. In 1999 werd het stadscentrum opgenomen op de Werelderfgoedlijst. Tegenwoordig staat Cuenca bekend vanwege de fabricage van panamahoeden, en vanwege een omvangrijke keramiek industrie. VERSLAG Vandaag bezoeken we Cuenca met Carlos die de stad op zijn duimpje kent. We beginnen met een bezoek aan een fabriekje van Panamahoeden. Hier zien we hoe een hoed die gemaakt werd op het platte land rond Montechristi (in de provincie Manabí) (en op bestelling) verder afgewerkt wordt tot een eindproduct. Op de Parque Calderón staat de imposante “Catedral de la Inmaculada” van de hand van een Belg met marmer uit Italië enz. Daarna gaat het richting “Monasterio de las Conceptas” en het stadsleven op de marktjes [rond de Placa Francisco] met een zeer speciaal evenement nl de tovenarij om genezing te verkrijgen vooral van kindjes. Ze staan daar in rij op hun beurt te wachten tot de Chaman de nodige rituelen uitvoert. [iemand uit de groep heeft in de Amazone ook zo'n Chaman gaan opzoeken en is vandaag de dag nog niet in orde … moet kunnen, 't mens was op ziektepensioen en dan gaan experimenteren met dampen, kruidendrankjes en dergelijke brengt geen relaas; het was tevens hier dat Remco eveneens ziek werd, geen wonder dus]. Daarna richting Rio Tomebamba die we volgen om via de Puente Mariana Moreno de trappen op te gaan naar het Museo de las Culturas Arborigenas voor de lunch en vervolgens het bezoek zelf. 's Namiddags trekken we naar de Plaza 9 de Octobre waar we eventueel vrouwen zouden kunnen zien die hoeden aan het weven zijn en typisch indiaans houtwerk (lepels ed.) maar naast nog meer Chaman's en vrouwtjes 33

van plezier is daar niets te beleven. Dan terug richting centrum om eens polshoogte te gaan nemen waar we vanavond kunne gaan eten. Enkele leuke plekken gevonden uit de GDR én een Micro Brouwerij “La Compañana” waar we eindelijk eens echt bier zoals stout en Irish Red kunnen drinken. Wat slenteren en terug richting hotel om te verfrissen en dan met Stefaan naar la Viña, een door een Italiaan uitgebuite pizzeria aangepast aan ZuidAmerika. Als we uit het restaurant komen is het na 9 uur 's avonds en de stad loopt stilaan leeg, geen leven meer, dus naar het hotel.

34

Dag 10 – Zaterdag 14 juli Cuenca - Guayaquil (172 km) • Bezoek aan het museum van folkloristische kunst en gebruiksvoorwerpen. De verschillende indianenculturen tot de 16de eeuw komen er aan bod. Transfer naar Guayaquil (prov. Guayas), de economische hoofdstad van het land en ook een van de belangrijkste havens van de Stille Oceaan. Facultatief avondmaal op basis van streekgerechten in een lokaal restaurant. Intrek in het Grand Hotel Guayaquil.

VERSLAG 's Morgens bezoeken we het museum van folkloristische kunst waar de focus ligt op de verschillende etnische groepen die in Ecuador aanwezig zijn; het museum is mooi ingedeeld en gezien we de meeste etnieën onderweg reeds hebben gezien komt hier het plaatje bij elkaar. Indrukwekkend zijn de verkleinde hoofden en hun werkwijze om er toe te komen. Na het museum gaan we nog langs de “Mirador de Turi” met een mooi panorama over de stad Cuenca en een bekende ceramiek werker “El Vega”. We verlaten Cuenca en klimmen terug de Sierra in om in Puente Rio Quenta op 3000 m een lekkere verse forel te nuttigen in de “Dos Chorreras”. Nu nog hoger op om de Sierra over te steken langs de “Col de las 3 Crucas” op 4165m en dan de 170km lange afdaling naar de vlakte van Guayaquil. Eerst zitten we volledig in de wolken en al naargelang we afdalen komen er openingen en kunnen we de verandering van vegetatie waarnemen en ook de stijging van de temperatuur. Rond 17:00 bereiken we Guayaquil. 's Avonds hebben we het afscheidsdiner gezien de Zwitserse mensen niet mee gaan naar de Galápagos eilanden. Na het eten trekken we er op uit om eens langs de beroemde Malecón te flaneren naast de Rio Guayas; heel levendig en aangenaam, het is hier nu eenmaal tropisch dus een ander temperament dan op 3000m.

35

Dag 11 – Zondag 15 juli Guayaquil Bezoek aan Guayaquil. U ontdekt er o.a. het ‘Parque Histórico’, het leguanenpark, de Klokkentoren, het Paleis van de Gouverneur, de kathedraal, de San Franciscokerk en de prachtige koloniale buurt ‘Las Peñas’. Guayaquil (officieel Santiago de Guayaquil) is de grootste stad van Ecuador. De stad zelf heeft ongeveer 2.385.000 inwoners, de hele gemeente (inclusief dorpen buiten de stad zelf) wordt op ruim 3 miljoen inwoners geschat. Toch is het niet de hoofdstad van Ecuador, dat is Quito. Guayaquil ligt ongeveer 250 kilometer zuidwestelijk van die stad, op een afstand van 50 kilometer ten noorden van de Golf van Guayaquil aan de Guayas-rivier. De stad is de hoofdstad van de provincie Guayas. Het klimaat in Guayaquil is tropisch. Het jaar is verdeeld in een droge tijd (“zomer”) van juli tot december en een natte tijd (“winter”) van januari tot juni. De stad is het centrum van de visserij in Ecuador en is tevens de meest geïndustrialiseerde stad van Ecuador.  De rest van de dag bent u vrij.

Bezienswaardigheden Ondanks het feit dat er meer zakenmensen dan toeristen zijn die de stad bezoeken, heeft Guayaquil zeker een aantal bezienswaardigheden die de moeite waard zijn: De oude wijk “Las Peñas” is het enige deel van de stad waar de houten huizen niet tijdens branden verwoest zijn. Je kunt er een beeld krijgen van het oude pitoreske koloniale Guayaquil. Je kunt ook een wandeling maken langs de rivier, waar de omgeving een flinke opknapbeurt heeft gehad tijdens het project “Malecón 2000”. Je vindt er een winkelcentrum en een park met verschillende historische monumenten (het gebied is geopend tot 24:00 uur. Verschillende kerken in Guayaquil zoals “La Merced” en “San Francisco”, de prachtige begraafplaats onder “Cerro el Carmen”, verschillende musea en parken (het Bolivia Park voor de cathedraal wordt bevolkt door tamme leguanen) zijn allemaal het bezoeken meer dan waard.

36

VERSLAG Vandaag bezoeken we Guayaquil te voet gezien het hotel net achter de Catedral Católica gelegen is. De hemel is vol met sluierbewolking wat normaal is (cfr. Lima in Peru) en de temperatuur is zwoel rond de 24°C. Eerst gaan we naar het Parco Seminario met het standbeeld van Simón Bolivar maar vooral beter gekend voor zijn landleguanen die daar leven en onderhouden worden door de stad. Vervolgens naar het Palacio Municipal en daar tegenover het gouvernement van Guayaquil. Op het centrale plein staat het standbeeld van Mariscal Sucre en tussen beide gebouwen het monument “Fragua del Vulcano” dat langs één kant de denkers en aan de andere kant de roepers uitbeeld, centraal staat de gouverneur die voor een vrij Guayaquil streeft. Verder richting Rio Guayas om de Malecón 2000 af te wandelen. Eerst komen we de Torre Morisca tegen, een Moorse toren. Het is zondag en er wordt een estafette marathon (Competencia atlética) gelopen op de Malecón: groepjes van 5 (minimum één vrouw) nemen het tegen elkaar op over land, door het water en de trappen op van de Cerro Santa Anna. Al wandelend komen we de verschillende groepen tegen bij hun proeven wat voor een toffe atmosfeer zorgt. Ter hoogte van de Nueve de Octobre staat het monument van de bevrijders Bolivar en San Martin. Verder gaat het langs botanische tuinen waar elk biotoop van Ecuador aan bod komt en zien we de 'Ornero' een vogel met oranje veren die een nest maakt als een zwaluw maar dan in een boom. 37

We gaan aan het einde van de Malecón de 415 trappen op naar het uitzichtpunt Cerro Santa Anna en zien halverwege de marathon deelnemers de trappen oplopen maar meestal wordt de vrouw gedragen door dappere helden van het team. De trappen lopen langs wat vroeger de favela waren maar nu helemaal gerestaureerd zijn en herschapen in kunstateliers à la Mont-Martre; ieder huisje heeft een andere kleur en op de gevel prijkt een foto van hoe het er vroeger uitzag. Het geheel is zeer kleurrijk. Als je echter verder kijkt dan zie op de andere heuvel er achter en deels ook beneden nog de echte favela. We dalen af langs de rivierkant waar nog een reeks koloniale huizen in hout staan die de verschillende branden hebben overleefd of in ere hersteld werden. Deze buurt staat gekend om zijn schilders. Daarna keren we terug langs de Malecón waar inmiddels de marathon ten einde is gekomen en plaats heeft geruimd voor de massa mensen die een middagwandeling komen maken. We nemen afscheid van Carlos en zijn twee nichtjes en eveneens van de 3 Zwitsers die deze namiddag reeds terugkeren. De GDR geeft ons aan te gaan eten in “la Parrilla del Ñato” gekend om zijn gegrild vlees; niet slecht maar veel te veel natuurlijk. De rest van de namiddag slenteren we de Malecón verder af tot aan de “Mercado Artesanal”. Dan maar terug tot aan de 9° oktober laan, de hoofdstraat van de stad, die we afgaan tot aan het Plaza del Centenario: “speakers corner” ! Genoeg geslenterd en goesting naar een pint maar helaas beidt de GDR geen oplossing dus dan maar richting hotel (daar is bier én bij het zwembad lekker fris). Rond 17:00 begint de hemel uit te klaren en zien we blauw. Vanavond begint het Galápagos verhaal met een welkom diner.

38

Dag 12 – Maandag 16 juli Transfer naar de luchthaven en vlucht van Guayaquil naar Baltra. (Seymour Norte)

Verwelkoming door de bemanning van het schip. Transfer naar de haven en inscheping aan boord van de M/V Galápagos Legend.

39

VERSLAG Om 09:30 inschepen voor de vlucht naar Baltra op de Galápagos eilanden voor een vlucht van 1h30. Alles verloopt naar wens en rond 11:30 gaan we de Zodiac's in om naar de Galápagos-Legend te varen die iets verder voor anker ligt. Na de verwelkoming aan boord gaat alles volgens een klok : 12:00 lunch en vertrek naar het eiland Santa Cruz waar we rond 15:00 aan wal gaan aan Ponte Alfa om de reuze schildpadden te bewonderen. Een korte busrit brengt ons naar het hoogste punt van het eiland vanwaar we te voet (met botten) de brousse intrekken om die dieren bezig te zien. Het dier staat op de eerste plaats, mens is bijzaak, vandaar dat ze de mens zien als een ander dier dat hun geen kwaad doet. Na de schildpadden rijden we naar de lavatunnels en bezoeken er eentje van binnen: het is een lange kronkelende buis door de rotsen waar tijdens de laatste eruptie de lava doorstroomde zo'n 9 km ver. 's Avonds varen we naar Santiago Island “

40

Dag 13 – Dinsdag 17 juli Santiago Island & Bartolome Island VERSLAG Vandaag twee activiteiten op twee eilanden. Op Santiago Island doen we eerst een wandeling naar de rustplaats van zeerobben, pelikanen en krabben en vervolgens kunnen we zwemmen en snorkelen aan Puerto Egas. Na de lunch varen we naar Bartolome Island. 's Namiddags maken we een wandeling naar een top op Bartolome Island met mooie zichten op Pinackle Rock. De Zodiac brengt ons dan naar een iets verder gelegen strand waar we terug kunnen snorkelen en zwemmen tussen zeerobben en pinguïns. Dag 14 – Woensdag 18 juli Santa Cruz & Seymour Norte VERSLAG De boot vaart naar Santa Cruz waar me 's morgens “Dragon Hill” gaan opzoeken met zijn landleguanen. Tijdens de lunch vaart hij naar Seymour Norte waar we aan wal gaan om de Fregatvogels, Boobies en zeerobben te bewonderen.

41

Dag 15 – Donderdag 19 juli Baltra - Guayaquil & terugvlucht VERSLAG Vandaag de grote terugkeer naar Europa. Eerste vlucht 1 ½ uur van Baltra naar Guayaquil om 11:20, vervolgens om 17:50 de 11 uur durende vlucht naar Madrid en als laatste hop om 16:00 naar Brussel waar we aankomen rond 18:45. GUAYAQUIL – MADRID

LA 1730

17:50 > 12:15 (+1)

IB 3214

16:00 > 18:20

Dag 16 – Vrijdag 20 juli MADRID – BRU

FLIGHT SCHEDULE FOR July 19, 2012 Direct Flights: Daily 5:50p Guayaquil (GYE) 12:10p+1 Barajas, Madrid (MAD) 4S LA 1730 Non-stop Boeing 767-300 (763) 11:20 Effective May 29 through Oct 26

Aankomst Brussel.

42

Algemeen Trip 1 Heenreis 2 Quito-Otavalo 3 Otavalo 4 Otavvalo-Punta Ahuana 5 Punta Ahuano 6 Punta Ahuano-Baños-Riobamba 7 Riobamba 8 Riobamba-Cuenca 9 Cuenca 10 Cuenca-Guayaquil 11 Guayaquil 12 Galapagos heen 13 Galapagos heen 14 Galapagos 15 Galapagos terug 16 Terugreis

Weekdag Datum Extra's donderdag 05/07/12 vrijdag 06/07/12 40,00 € f1 zaterdag 07/07/12 60,00 € f2; f3 zondag 08/07/12 20,00 € f4 maandag 09/07/12 50,00 € f5 dinsdag 10/07/12 woensdag 11/07/12 30,00 € f6; geen f7 donderdag 12/07/12 50,00 € f8 vrijdag 13/07/12 35,00 € f9 zaterdag 14/07/12 45,00 € f10; f11 zondag 15/07/12 15,00 € f12 maandag 16/07/12 dinsdag 17/07/12 woensdag 18/07/12 donderdag 19/07/12 vrijdag 20/07/12 3.885,00 € 345,00 € 8.460,00 €

De 345,00 € wordt ons verrekend aan 460 $ ( 1 € = 1,333 $ ). De uitstappen gevolgd door de vermelding (i) zijn inbegrepen. De facultatieve uitstappen (f) dienen ter plaatse gereserveerd en betaald te worden in USD. Het cruisetraject en de bezochte eilanden op de Galápagos-eilanden variëren in functie van uw vertrekdatum van de rondreis.

Er werd een toegangskost verrekend van 100 $ per persoon voor de toegang tot het Galapágos NP, wat niet vermeld staat in de Best-Tours broshure ! Voltage In Ecuador is het voltage 110 Bagage : 23 kg PRIJS Inbegrepen : Vluchten (H/T) in economy class met de LAN Airways. Het vervoer van uw bagage binnen de limiet voorzien door de luchtvaartmaatschappij. De accommodatie in de vermelde hotels met ontbijt. De inbegrepen uitstappen (i) zoals vermeld in het programma. De transfers alsook de verplaatsingen tussen etappes per trein, boot, minibus of autocar. Begeleiding ter plaatse door een Nederlandstalige BEST tours tour-Rep. De taksen en surcharges (luchthaven-, veiligheids-, solidariteits-, brandstof-, BTW) zoals gekend op het moment van de reservering. 43

De Protections Unlimited annuleringsverzekering. De BEST tours prijsgarantie: geen prijswijziging in geval van schommelende wisselkoers en of brandstof na de reservering. BEST tours is verzekerd tegen financieel onvermogen bij de VSR.

Niet inbegrepen : De facultatieve reisbijstand Protections Plus. De kosten voor paspoort, visum, inentingen en andere reisformaliteiten. De facultatieve uitstappen (f). De persoonlijke uitgaven, gelden voor kruiers, niet voorziene transportkosten, de kosten die het gevolg zijn van de vertraging van het transportmiddel (wegens technisch defect, weersomstandigheden, verkeersoverlast, stakingen, uurwijzigingen, enz...), de fooien ter plaatse alsook alle kosten die rechtstreeks of onrechtstreeks met de reis verbonden zijn. De rondreis ‘Grote Rondreis van Ecuador + De Galápagos-eilanden’ wordt u ook in een kortere versie aangeboden, zonder de Galápagos-eilanden. Rondreis 12 dagen, vlucht heen en terug inbegrepen

44

Verdere informatie Fooien De rekening in het restaurant is inclusief 10% bedieningsgeld. Toch is het gebruikelijk om daarboven 10% fooi te geven. Kamermeisjes verwachten een fooi. Kruiers in de hotels verwachten ongeveer USD 0,50 per stuks bagage fooi. Taxichauffeurs echter rekenen niet op een fooi. Maakt u een cruise naar de Galápagos Eilanden moet u rekenen op ongeveer USD 12 per dag fooiengeld. Ook uw chauffeur en reisleider werken in de dienstensector en hun loon is gebaseerd op het systeem van fooien. Een richtlijn voor fooien voor de chauffeur is USD 2 per persoon per dag en voor uw reisleider USD 3 per persoon per dag. Chauffeur : Gids : Galapagos :

44 $ (11 dagen) 60 $ (5 dagen !!) --> 12 $ per dag pp

30 $ 84 $

45

Bevolking: Ongeveer 40 procent is indiaans, 40 procent bestaan uit mestizos (mengeling indiaans - Europees bloed) en de overige 20 procent zijn de oriollos (in Ecuador geboren Europeanen) en Morenos (afstammelingen van zwarte Afrikanen en Caribs). Er bestaat grote verschillen zowel in uiterlijk als in temperament tussen de bewoners van de Costa, de Sierra en de Oriente.

De munteenheid: Sinds 2000 is de oorspronkelijke Ecuadoraanse munt, de Sucre, vervangen door de Amerikaanse dollar.

46

47