En dan ben je dus voorzitter ja en dan?

En dan ben je dus voorzitter … ja en dan? Als golfer, die vooral bezig is met het in zo weinig mogelijk slagen de cup te bereiken, sta je normaal gesproken nauwelijks stil bij hetgeen er allemaal nodig is om een club als De Texelse draaiende te houden. Tot heden bevond ik mij ook vooral in deze categorie. Maar ja, als voorzitter kom je daar niet mee weg, dus ‘tandje bij’ en even verder kijken dan de bal rond is. De afgelopen twee maanden heb ik mij zo goed mogelijk ingelezen, georiënteerd, geluisterd en gekeken. Hoe is de organisatie in de werkelijke praktijk georganiseerd, dat was de vraag die ik voor mijzelf beantwoord wilde hebben. Conclusie: ‘De Texelse’ draait en er zit goeie olie in de ‘machinekamer’. Ik zie en voel gedrevenheid bij de zeven commissies die onze club rijk is. Dat werpt al jarenlang vruchten af en dat is mooi om te constateren. Veranderingen Er zijn dit jaar al vele veranderingen doorgevoerd, maar … we zijn er nog niet. Met clubhandicap 54 wordt de drempel om te gaan golfen verder verlaagd. Met het negen stappenplan bepaalt elke golfer hoe hij of zij zichzelf wil ontwikkelen. En om het golfplezier te verhogen is de mogelijkheid gecreëerd om zelf te bepalen vanaf welke tee er wordt afgeslagen. Schuijlhut-Trofee Het door de familie Schuijl opgezette zeer succesvolle Schuijlhut-Trofee concept wordt dit jaar, onder dezelfde naam, voortgezet door Mediabureau Langeveld & De Rooy en NBC | Eelman & Partners accountants en adviseurs. Naast een waardevol evenement voor De Texelse is dit een prachtige ondersteuning voor het doel namelijk de jeugdcommissie.

Voorpret Sint Maarten Drie november is de dag dat het, in 2011 met veel succes georganiseerde, kampioensfeest plaatsvinden mag. Houdt deze datum vooral vrij. De commissie, onder leiding van Marijke en Hans de Beer plus Josje en Ed Eelman, is al volop bezig met de voorbereidingen. Senioren De commissie senioren blinkt uit door populariteit. Ook dit jaar was de seniorenreis weer volgeboekt en zeer geslaagd. Als mede senior heb ik geconstateerd dat er in het clubhuis nog dagelijks nagenoten wordt van de trip naar Gut Düneburg. Golfshop in andere handen Nu u de moeite heeft genomen dit stukje te lezen kan ik u melden dat, voor zover nog niet bekend, de exploitatie van de Golfshop is overhandigd aan de Golfbaan. Maar wees gerust, veel zal er niet veranderen. Het advies en de ondersteuning door de Pro’s bij aanschaf van bijvoorbeeld nieuwe clubs blijven gewoon hetzelfde. Tenslotte De Texelse staat aan de top in Nederland als het gaat om de verscheidenheid van de natuur en de diversiteit aan o.a. vogels die in ‘ons gebied’ leven. Om de ‘balgeoriënteerde’ golfers erop te wijzen dat er op de golfbaan nog veel meer is dan een wit, of anderskleurig, rond dingetje organiseert de NGF ook jaarlijks een vogelteldag. Met vriendelijke groet, Wim Eelman. P.S. “je krijgt nooit een tweede kans voor je eerste slag”

Inhoud pagina Clubkampioenschap senioren 2 2de Negen – spelen in 2013 5 Regelprobleempje 10 Jeugd op golfkamp 13 Clubkampioenenfeest 14 Regelvraag 15 – hole 4 16 Bar en Boos nr. 37 19 Veranderingen alom 19 Wedstrijdcommissie nieuws 20 Van de overkanter – top of the bill 23 Golfen in Duitsland – Gut Düneburg 24 Maandbeker SIBO 27 Landelijke winnaar 27 Van de bestuurstafel 28 Tipje van David 28 Wedstrijdkalender 31 Wedstrijduitslagen 32

De redactie van dit blad behoudt zich het recht voor aangeboden kopij te herschrijven, al of niet te plaatsen en datum van plaatsing te bepalen. Uw volgende clubblad verschijnt in december Inleverdatum kopij 10 november

16de jaargang, september 2012

5 Druk Drukkerij Langeveld & de Rooy, Den Burg

Clubkampioenschap

senioren 2012 Door Wieke Leenstra Het waren twee fantastische dagen. De ene zonovergoten, de andere bewolkt, maar van een heerlijke zwoelheid, vrijwel zonder een zuchtje wind. Eindelijk zomer. Het was dan ook een feest om door de baan te lopen, of, zoals in mijn geval, te rijden. Gezellig met Janneke aan het stuur of aan de andere zijde, geflankeerd door, respectievelijk, Abe en Lot. En dan het spel. Abe speelde de sterren van de hemel en eindigde vlak achter Rein op dag 1 als tweede. Hoewel Janneke twee dagen steen en been klaagde over haar slagen, eindigde ze op dag 1 als tweede en op dag 2 als gedeeld tweede. Lot haar nieuwe set gaf haar vleugels en bracht haar op diezelfde tweede plaats. Ik zelf begon, na een schitterende afslag met nog een paar meter te gaan, in een miezerig hoopje groen, taai gras aan de overkant van de green. Dit leverde mij 5 extra slagen op – uitgaande van de prachtige birdie die ik anders natuurlijk gemaakt zou hebben ☺. Een 8 dus. Prima, dan is de druk gelijk van de ketel en kan ik genieten van het spel van de anderen, de prachtige omgeving, het zonnetje en de sappige anekdotes die Janneke tussen de slagen door vertelde. De geringe verwachtingen van mijn eigen spel werden versterkt doordat er geen putt van meer dan een halve meter in ging. Ik was dan ook zeer verbaasd te merken dan ik

met 90 slagen op de eerste plaats stond. Dan dag 2. Die had zo haar eigen verrassingen. Na een goede start kwam ik op baan 4 in de bunker. Het zware, natte zand hielp me een score neer te zetten van 10 slagen. Joppie. Het geringe verschil in slagen met Janneke en Lot was meteen te niet gedaan. Maar gelukkig vonden we verloren gewaande ballen op het nippertje en kwamen er een paar birdies langs. Het werd dus toch weer spannend. Op de 18e maakte ik nog weer een 8 na een formidabele drive, die

echter geland was in een diepe divot. Daarna waterbal. Ach, zo hadden we allemaal onze geniale slagen en formidabele missers. Het verschil tussen de kampioen dames en de tweede plaats was maar 3 slagen. We hebben dus genoten, niet in de laatste plaats van het rondje terras, aangeboden door Reijn, de kampioen van de heren. De plaquette krijgt een mooi plaatsje in ons Texelse huis, de ballen komen goed van pas en het aangeboden etentje bij DE ROG was voortreffelijk.

2de Negen

Eind 2013 een rondje op de nieuwe 9 holes Interview met Alan Rijks door Alain Hirschler. “Ik denk dat we eind 2013 een rondje op de nieuwe 9 holes kunnen spelen” Lang hebben we moeten wachten op uitbreiding van De Texelse naar 18 holes, maar het geduld van de leden wordt vanaf 15 oktober eindelijk beloond, want dan gaat, na jaren vertraging en uitstel volgens golfbaanarchitect, Alan Rijks, begonnen worden met de aanleg van de tweede 9 holes. ‘De uitbreiding zal door heuvels en modulatie golftechnisch moeilijker worden dan de huidige negen holes”. Het is woensdagochtend rustig in het café van NH hotel, Jan Tabak, te Bussum, alwaar ik met Alan Rijks, Nederlandse golfbaanarchitect, tevens single handicapper, heb afgesproken voor een interview over de aanstaande uitbreiding van De Texelse. De door Rijks gekozen locatie ligt praktisch op steenworpafstand van zijn kantoor, net gelegen in de aanpalende gemeente Naarden. Anderhalf uur heeft hij de tijd want hij is een druk bezet man. Meer dan 65 gerealiseerde projecten heeft Alan Rijks Golf Course Design er inmiddels op zitten. Niet alleen in Nederland, ook internationaal. Zo vliegt hij de vrijdag daarop naar Azerbeidzjan, maar ook in Spanje, Turkije en China zijn er banen van zijn signatuur. Golfen op Texel begon in de jaren negentig met Martin Warnaar, de voormalige directeur van De Krim. Die wilde ter meerder vermaak van zijn gasten naast het vakantiepark een golfbaan aanleggen.

“Warnaar was een unieke opdrachtgever. Hij wist eigenlijk niets van golfen af, maar had wel het vermogen om vooruit te kijken en te bedenken dat golf een trekpleister zou kunnen zijn voor De Krim.” Aldus werd Rijks, samen met landschapsarchitecten Van Empelen & Van Aalderen, te Heemstede, uitgenodigd door Warnaar om op Texel te komen kijken. “Hij nam ons mee naar een kaal stuk landbouwgrond naast het park waar de baan moest komen, maar ik zag die mooie duinen verderop liggen en wilde

Zo gezegd, zo gedaan. 13 Juni 1997 werden de eerste negen holes in gebruik genomen. Wat is het verschil tussen toen en nu? “Er was niet genoeg geld. We moesten met minimale middelen een baan bouwen. Het was bovendien ook nog maar de vraag of golf zou aanslaan. Het was een gok die goed is uitgepakt en dat is onwijs leuk. In de negentiger jaren hadden we geen grond om de baan mee te moduleren, vandaar dat het een vlakke baan is, terwijl er nu al 80.000 kuub ligt voor de aanleg van de nieuwe holes. We krijgen er nog grond bij en als we zo meteen dan ook nog de waterpartijen uitgraven, hebben we ruim 120.000 kubieke meter grond ter beschikking voor heuvels en hellingen. Dat zijn unieke omstandigheden.” En wat krijgen we dan?

het liefst daar de baan aanleggen. Dat was natuurlijk ten strengste verboden, maar toen heb ik wel gezegd dat ik een duinbaan wilde bouwen. Warnaar had volgens mij toen al een 18 holes baan in zijn hoofd. En ook de voormalige manager van De Texelse, Reijnier de Graaff was er al mee bezig. De Graaff is de motor geweest voor Warnaar en heeft De Texelse op de kaart gezet. Dat is zeker een compliment waard.”

“Een par 72 golfbaan met drie par-3 holes, drie par-4 holes en drie par 5 holes die golftechnisch zwaarder zullen zijn dan de eerste negen door modulatie, dat wil zeggen dus met hoogteverschillen. De tweede negen wordt omringd door water en er komt water middendoor. De par-3 tiende is nog vlak, maar daarna zal de baan steeds meer gemoduleerd zijn. Iwan Groothuis, de huidige directeur van Vakantiepark De Krim, wilde op hole 16 het liefst een Tee-box met uitzicht op De Slufter, maar dan hadden we naar zeventien meter hoogte gemoeten en dat lukt niet. We gaan de afslag daar nu op zes meter hoogte bouwen en dat is dan al een hele klim voor sommige mensen.” Vervolg bladzijde 6

2de Negen

Eind 2013 een rondje op de nieuwe 9 holes – BIELZEN Is het contrast met al die modulatie niet te groot ten opzichte van de huidige negen holes? “Ik vind het zelf wel mooi dat mensen naar een iets ander gebied gaan. Vooral in het achterste gedeelte kom je in een ongelooflijk mooi duinlandschap. Dat wijkt weliswaar van de bestaande baan af, maar is mijns inziens daardoor juist wel aantrekkelijk. Iwan Groothuis wilde het nog ruiger hebben, maar je moet niet te veel afwijken van de bestaande baan. Het moet niet te extreem, maar ook niet te tam. Dus we gaan een mix vinden. Ik mag veel. Er komt een bielzen bunker van 25 meter bij 15 meter op de laatste hole. Dat is niet goedkoop, maar van Iwan mag het. We gaan niet die enorme bunker op de vierde hole van Royal St. Georges in Engeland kopiëren, maar we gaan het wel zo maken dat je hole 18 op De Texelse niet vergeet. Menig beker zal daar verloren worden.”

tie. Dat testen we altijd. Daarom gaan we niet dieper dan een meter, meestal maar zestig centimeter om niet door de kleilaag te gaan die het zout tegenhoudt. Het zoete water komt van de duinen. Hole tien, elf, dertien gedeeltelijk en veertien blijven vlak, maar aan de westkant van de sloot gaat de baan veel meer omhoog. Dat maakt niet zoveel uit, want we gaan natuurlijk een goede humuslaag aanleggen en er komt een beregeninginstallatie. Maar je moet een ding goed begrijpen, bij een echte links-course, en De Texelse is echt een van de weinige in Nederland, bepaald de weersgesteldheid de speelbaarheid van de baan. Ik vind het mooi dat de fairways meegaan met de weersgesteldheid. Dat vergeet je als bezoeker nooit meer.”

vervolg

“Iwan heeft ingezien dat een goede beregeningsinstallatie nodig is omdat er niet of nauwelijks gesproeid mag worden. Er komt een bassin voor de opvang van regenwater. Ook de regenafvoer van de huisjes op De Krim die nog niet zijn aangesloten op de riolering worden daarop aangesloten. Het is een duur systeem, maar zo meteen kan je op elke plek water geven als het echt moet. Het is van cruciaal belang om deze opvang zo snel mogelijk aan te leggen, want dan hebben we meteen profijt van het water dat in de winter en het voorjaar valt.” RAZEND Wanneer gaat het beginnen?

Ik had begrepen dat de baan juist zou worden afgegraven om zo dichter bij het grondwater te komen en zo de uitdroging beter tegen te gaan?

“15 Oktober. Dan gaan de bulldozers het terrein in. De Ridder Civiel & Cultuurtechniek uit Soesterberg is de hoofdaannemer. Dit bedrijf was ook al verantwoordelijk voor de aanleg van de huidige negen holes. Het is een familiebedrijf met waanzinnig veel ervaring op het gebied van de aanleg van golfbanen. Het Texelse aannemingsbedrijf Tatenhove BV te Oudeschild en De Vries & Van de Wiel uit Schagen zullen De Ridder assisteren. Er moet 120.000 kubieke meter grond worden verzet. Eerst wordt de toplaag gefreesd, eraf gehaald en bewaard, want die moet later weer terug. Daarna worden de waterpartijen uitgegraven en dan moet al die grond naar de juiste locaties worden gereden.” “We hopen dan in drie maanden alle grond op haar plek te krijgen en dan is het inmiddels winter. Daar hebben we de vorige keer veel plezier van gehad, want dan heeft de wind vrij spel waardoor de baan gedeeltelijk op een natuurlijk manier haar vorm krijgt.”

“Het grondwater is licht brak, een frac-

Vervolg bladzijde 9

Er waren bij de aanleg van de eerste 9 holes financiële beperkingen, wat had je anders gedaan als dat niet zo was geweest? “Dan had ik 100.000 kuub grond gekocht en de baan gemoduleerd. Het liefst zou ik, nadat het nieuwe gedeelte af is, de huidige baan dicht doen en helemaal op de schop nemen, maar dat kan niet. We hebben nu wel 20.000 kuub beschikbaar om aanpassingen te doen.”

Ik hoorde dat er een groot waterreservoir komt?

2de Negen

Eind 2013 een rondje op de nieuwe 9 holes – En na de winter? “Dan heeft de wind 2,5 maand vrij spel gehad. Het is normaal gesproken het beste om in het najaar te zaaien, maar de laatste jaren is het vooral het voorjaar vochtiger. Vandaar dat we in maart gaan zaaien. De baan krijgt dan een heel andere kleur, lichtblauw of groen. Dat graszaad wordt er, als een soort prut, samen met kunstmest en een middel die het graszaad vasthoudt door een machine opgespoten. Hydroseeding heet dat. Daardoor kun je met minimaal water gras in een razend tempo laten groeien. Dat hebben ze ook net gedaan op de nieuwe baan van Donald Trump, de Trump International Golflinks, in Aberdeen, Schotland. De architect van die baan en de uitvoerder waren allemaal lyrisch over het spul.” “En daarna moet de natuur het gaan bepalen. Als er veel water valt, zoals in de afgelopen jaren, dan zal de baan aan het einde van de zomer helemaal groen zijn. Maar als het een kurkdroge zomer wordt, dan moet je vanuit het bevoorradingswater de hele baan bedienen. En of we daar dan voldoende water voor hebben, moet we dan afwachten. Geduld is in ieder geval een vereiste. Elk grasje moet zijn plek vinden. De mensen moeten wel bedenken dat het twee jaar zal duren vooraleer je overal dezelfde snelheid van de fairways en greens hebt en het zal in ieder geval drie tot vijf jaar duren voordat de rough zich ontwikkeld heeft. We gaan daar helmgras en Rood Zwenk gebruiken, een grasje met hele mooie pluimpjes waar je altijd je bal in vindt.” In de clubvisie over het nieuwe ontwerp wordt opgemerkt dat er in de routing van hole 11 naar hole 12 gevaarlijke situaties kunnen ontstaan. Heb je wel ruimte genoeg?

“De vraag is over hoeveel ruimte je kan beschikken en hoe je in die ruimte een zo logisch mogelijke route kan maken met voldoende variatie. Er is een keer een ander ontwerp gemaakt en daar zaten ook haken en ogen aan. Ik ben van mening dat elke golfbaan wel een gevaarlijk plekje heeft. Het is duidelijk dat als je 100 hectare hebt, je een veiliger baan kunt maken. Dit nieuwe gedeelte is ongeveer 32 hectare, de totale baan ongeveer 55. Ik ben met Iwan naar St. Andrews gegaan om daar te kijken. Als je dan ziet hoe smal die baan is en waar de Tee-boxen en greens liggen, Iwan was ook helemaal verbaasd. Ik durf zelfs te beweren dat St. Andrews een vierde smaller is dan De Texelse. Er worden daar 60.000 rondjes per jaar gespeeld zonder ongelukken. Ik heb alle commentaar en kritiek doorgelezen en Iwan een verslag geschreven wat ik er van vind. En daarnaast heeft de golfer natuurlijk ook zelf verantwoordelijkheid.” Rondom de baan is water en er loopt ook water tussendoor. Is daar bewust voor gekozen? “Water is het resultaat van grondwinning, maar we proberen het water wel vast te zetten, te zorgen dat het zo lang mogelijk bij ons blijft en niet wegloopt naar buiten. Daarnaast is het een natuurlijke barrière om te zorgen dat wandelaars niet op de baan komen. Op hole 13 steek je een keer water over met een tweede slag en op hole 14 met je Tee-shot. Verder kom je weinig water tegen. Ik houd van lengtewater. Je moet er gewoon langs lopen. Ik haat water wat je niet ziet want tussenslootjes zie je meestal nooit, pas als je er vlak bij bent. Maar in dit geval moet je een keer oversteken.”

vervolg

VERDWAALT Er zijn weinig bunkers op De Texelse en eigenlijk allemaal potbunkers, waarom? “Veel linkscourses hebben vaak alleen maar potbunkers. Als je dat niet doet, zuigt de wind het zand eruit. Daarom zijn er op de huidige baan maar twee kleine fairwaybunkers, op hole 1 en hole 4. Anders verdwaalt het zand en komt het overal op de baan terecht, behalve in de bunker. Overigens is het geheim van een potbunker dat hij mooi hol moet zijn, zodat de bal altijd naar het midden rolt.” “Wij gaan nu wel een paar zodenbunkers maken. Het nadeel is wel dat je die om de vijf jaar helemaal moet renoveren. Door het plaatsen van sproeiers kunnen we wat vocht toedienen, dat helpt. Daarnaast wil je de speelkant ook niet op het zuiden hebben omdat de bunkers dan te snel uitdrogen. De temperatuur in een bunker kan zo maar 40 ˚C worden en dan verdampt water snel.” “En grasbunkers zijn natuurlijk ook mooi, maar dit soort bunkers moet je met de hand maaien, de grote machines kunnen er niet in, omdat je dan teveel beschadigd. Dus dat is allemaal weer bewerkelijker en daardoor duurder.”

Vervolg bladzijde 10

2de Negen

Eind 2013 een rondje op de nieuwe 9 holes Jij houdt rekening met het budget voor de onderhoudskosten? “Toen ik klaar was met mijn studie, heb ik zelf twee jaar in het bouwen en onderhouden van golfbanen gezeten. Ik kan alle machines bedienen, groot en klein en dan weet je wat voor tijd alles kost. De Texelse is moeilijk te onderhouden door het zoute karakter van de omgeving en de weergesteldheid. Tegenwoordig heb je drie à vier greenkeepers op 18 holes, maar als de leden er voor willen betalen is er natuurlijk meer mogelijk. Kijk maar naar The Dutch in Spijk, daar hebben ze zeventien man in dienst en is er geen onkruidje te zien.” Over onkruid gesproken, er zit veel straatgras in de huidige greens….. “Dat hoort er gewoon bij. Er zijn ook banen die hun green met 100% straatgras hebben gemaakt. Onder je golfschoenen neem je altijd zaadjes en grasjes mee naar de green. En dat is nu net de plaats waar je het langst staat en waar ook regelmatig water gegeven wordt. Trouwens, op St. Andrews zit ook straatgras in de greens.”

te kort bent, loopt de bal van de voorgreen af. Je moet er dus echt voor gaan.” Zijn de holes nu langer gemaakt omdat golfers door het betere materiaal verder zijn gaan slaan? “Niet bepaald. Alleen het dogleg-punt ligt wat verder. Vroeger lag dat op 230 meter van de backtee, dat ligt nu tussen de 250 en 270 meter. De baan is niet extreem lang. Ik ben van mening dat het beter is om een interessante baan te maken dan een lange baan.” En wanneer kunnen we spelen? “Als alles meezit, dan zou het mogelijk kunnen zijn om begin oktober 2013 op de nieuwe holes te spelen, maar ik zeg er wel bij, ik heb liever een paar maanden later met een goede grasmat dan dat het open gaat met een dunne grasmat die stuk wordt gelopen. Ik denk wel dat we het rondje in 2013 kunnen spelen, maar je weet het nooit.”

Regelprobleempje

En hoe zien de nieuwe greens er uit?

Van Aleid Kemper

“Ook die worden iets meer gemoduleerd dan de huidige negen. Ik wil er iets meer beweging in brengen. En ze worden iets kleiner. Op de huidige baan hebben we een paar hele grote greens en de nieuwe worden allemaal rond de 550 vierkante meter. Een par 3 zal iets groter zijn vanwege het bereik en de par 5 holes wat kleiner. De green van de par 5 15-de komt hoog te liggen met een mooi verval van twee meter voor de green. Dus als je

Op de tweede dag van The Greenbrier Classic wilde Mickelson zijn bal merken op de green en de merker viel uit zijn hand op de bal, die daarbij bewoog. Of, Mickelson wilde zijn bal terugplaatsen op de green en die viel uit zijn hand op de merker, die daarbij bewoog. Het was niet geheel duidelijk wat er nou precies gebeurde. In beide gevallen krijgt een speler een strafslag en moet hij de marker of de

bal terugplaatsen. Zie Regel 20-1 voor de beschrijving van zoiets. En het komt voort uit het oerprincipe dat bij Regel 18 wordt beschreven, stilliggende bal bewogen. Mickelson meende dat de regel in de loop der tijden was aangescherpt, maar dat is onjuist. Het is altijd de bedoeling van de regelbewakers geweest om een speler de gelegenheid te bieden zo zuiver mogelijk te plaatsen of te merken. Als daarbij door botsing van vinger, marker en/of bal, iets verandert aan de positie van marker of bal, mag dat straffeloos hersteld worden. Denk aan het onder de bal schuiven van de marker tot hij die raakt. Doe je dat iets te hard, dan verrolt de bal een pietsie. Terugplaatsen dan. Denk aan het weghalen van de onder de bal liggende marker als de bal precies tegen die rand van de marker was geschoven. Mocht je vinger nu de bal een zetje geven, niets aan de hand, terugplaatsen. Je ziet hoeveel zinnen ik nodig heb om deze scenario’s enigszins beeldend te beschrijven. Dit alles voor de zgn. ‘gratis’ correcties. En het zal duidelijk zijn dat in Mickelsons geval, in beide gevallen, hij nog helemaal niet toe was aan dat precieze schuifgedoe. Vandaar de strafslag. Waarom dacht Mickelson nu dat de regel was veranderd? Vroeger was Regel 20-1 heel simpel, geen straf als bal of balmerker ‘per ongeluk’ wordt bewogen bij het merken, opnemen of terugplaatsen. Dat werd al snel een rekbaar begrip. Vandaag staat er dan ook een hopelijk juridisch dichtgetimmerd stukje proza bij diezelfde Regel 20-1, waardoor je geen straf krijgt als het bewegen ‘rechtstreeks is toe te schrijven aan de specifieke handeling van’ het merken, opnemen of terugplaatsen.

Jeugd Golfkamp Door Desiré Wassenaar Dinsdag 14 augustus was het zover, het eerste golfkamp op de Texelse golfclub. Maar voor de kinderen arriveerden moest er natuurlijk wel het een en ander worden geregeld… Want bedenken dat je wilt gaan kamperen is één, maar doen…. is een heel ander verhaal. Laten we bij het begin beginnen, want waar ga je slapen en stel het wordt slecht weer dan moeten we ook binnen kunnen zitten “Roland ziet ons al aankomen, sorry, het regent we komen met z’n dertigen gezellig bij jullie binnen zitten” dus er moest een grote tent geregeld worden.. Gelukkig mochten we de tent van de Lubertischool lenen, maar voordat die op z’n plek stond had wel wat voeten in de aarde, onze voorzitter heeft hem met bloed, zweet en tranen in de aanhanger weten te krijgen en samen met 2 handige ouders en iemand van de technische dienst van de Krim, hebben ze de kolos van ruim 10 bij 5 meter omhoog weten te hijsen. En wat gaan we eten en drinken en hoeveel… Ik ben altijd bang dat ik te kort heb, dus werden de boodschappenwagens volgegooid, maar waar laat je ver-

volgens zo’n enorme hoeveelheid eten en drinken (dat werd de koeling van de Boschrand) waarna vervolgens alles weer in de auto moest worden geladen richting het Hanenhuus. Rond 14.00 uur arriveerden de eerste kids, ze mochten allemaal zelf kiezen of slapen in de grote tent of zelf een tent opzetten. En na een kop koffie en een lekkere “smeltende” chocoladekoek vertrokken de ouders richting huis en waren wij (Elda, Astrid, Meline en ik) opeens de ouders van 28 zeer energieke en verhitte kinderen “we hadden geloof ik geen warmere dagen kunnen uitzoeken”. Dus gauw met z’n allen richting het zwembad en klimpark op de Krim. Na een verkoelend bad gevolgd door een pittig potje voetbal konden we genieten van een Oosters buffet aangevuld met patat, kipnuggets, frikadellen en ijs na. Bij de tent terug aangekomen werden de lichtgevende armbanden en kettingen in elkaar gezet en de teams verdeeld want het was tijd voor een potje nachtgolf… Nooit geweten dat dit zo ontzettend leuk is, het leek wel vuurwerk toen al die ballen door de lucht vlogen. Na de wedstrijd werden de broodjes worst en warme chocomelk met slagroom verorberd en in het kampvuur werden de marshmallows gepoft. Nu zou je denken dat de jeugd uitgeput in slaap zou vallen (dat was tenminste waar wij op hadden gehoopt) maar het was pas tegen 2.00 uur echt stil. Nu geef ik eerlijk toe dat ik geen avontuurlijk type ben en liever in een bed slaap dan op een matje maar ik heb heerlijk geslapen, kort.. maar heerlijk. Waarna ik rond 6.30 uur stiekem in joggingbroek met ontploft kapsel richting clubhuis ben geslopen, blij dat ik niemand onder ogen kwam… Na een heerlijk ontbijt, nou ja… de kin-

deren hebben heerlijk ontbeten, warme broodjes, yoghurtjes enz. Wij hadden het daar nog iets te druk voor, Wedstrijdinformatie uitdelen, drinken ronddelen, broodjes snijden en ruim 20 kinderen moesten worden ingesmeerd en tegen de tijd dat we een broodje pakten was het tijd om de jeugd weg te starten. Gelukkig was Roland zo vriendelijk om nog even een kopje thee te brengen. De jeugdspelers waren in groepjes van 4 verdeeld en speelden 9 holes Texas scramble op de grote en kleine baan. Na de wedstrijd heeft de jeugd nog lekker geknutseld, gevoetbald en gekaart tot de voorzitter met twee enorme pannen macaroni en grote dozen ijs langs kwam. De eerste ouders kwamen al weer aangereden en na het inpakken van 28 luchtbedden, slaapzakken, golftassen en een aantal tenten moesten Elda en ik alle meegebrachte spullen weer in onze eigen auto’s proberen te proppen. De voorzitter kwam weer met zijn aanhangwagen aangereden en 24 uur nadat de eerste kinderen arriveerden kon je niet zien dat er een kamp had plaatsgevonden. Wat ons rest zijn de enorme hoeveelheid foto’s en geweldige herinneringen…

Regelvraag 15

Hole 4 Van de Regel & Handicap commissie Zowel bij de dames- als herenafslag op hole 4 kan het gebeuren dat je bal verdwijnt achter de heuvel rechts, die als het ware als een landtong uitsteekt naar de Krim. Hoe te handelen? Antwoord: Je mag er daarbij niet vanuit gaan dat de bal verdwenen is in de waterhindernis, die zich achter de heuvel bevindt. Je hebt immers niet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid de bal in het water zien verdwijnen....geen plons gehoord, geen opspattend water gezien. Je loopt naar de heuvel en kunt je bal niet vinden, wat dan? Er is maar één mogelijkheid, je gaat

terug naar de afslagplaats en slaat een tweede (voor drie) bal. Of je had het ook anders kunnen aanpakken: Je zou kunnen aankondigen dat je een provisionele bal speelt, ervan uitgaande dat je bal anders dan in de waterhindernis verloren gegaan is, of dat je hem niet zult kunnen vinden. Dan volgen er enkele mogelijkheden: ‐         Je vindt je bal inderdaad niet en speelt verder met de provisionele bal, die is immers de bal in het spel geworden. ‐         Je vindt je oorspronkelijke bal wel, buiten de waterhindernis, en dan vervalt je provisionele bal en speel je verder met de oorspronkelijke bal.

‐        Je treft je bal aan binnen de waterhindernis. Dan is die bal de bal in het spel en dien je daarmee verder te spelen. Kies je er toch voor door te spelen met de provisionele bal, dan speelt je domweg de verkeerde bal met alle gevolgen van dien. Het is dus altijd van belang vooruit te denken en proberen te voorzien wat zou kunnen gebeuren en hoe je zou moeten/kunnen handelen. Daarbij komt ook nog dat de speelsnelheid bevorderd wordt als je niet helemaal terug moet lopen naar de afslagplaats….

Bar en Boos

nummer 37 Goedemorgen, Jan. Goedemorgen, Jan. Je ziet er een beetje benard uit, pik! Benard? Of je je laatste oortje versnoept hebt. Is niet zo. Ik snoep niet. Ik drink. Wat zit je dwars? Ik ben mijn sandwedge kwijt. Dan hoef je toch niet zo bescheten te kijken? Bunkerslagen zijn niet direct jouw specialiteit. Daar heb je gelijk in. Hoe lang istie al zoek? Sinds het senioren strokeplay kampioenschap. Lang geleden. En niemand heeft hem gevonden? Waar moest dat ding liggen? Bij de bunker van hole 4 links. Lag je daarin? Ja. En zo’n ding is dan gewoon zoek. Iemand moet hem toch gevonden hebben, want toen ik de tweede ronde langskwam was hij weg. Weet je zeker dat je hem niet zelf in het water gegooid hebt? Zie ik zo bleek? Misschien heeft iemand hem in zijn tas gestopt en vergeten af te geven. Ja, dat kan, maar dan kom je hem toch de volgende drie weken wel tegen? Nou ja, mensen vergeten weleens wat. Hé, geen lullige dingen zeggen over senioren, he? Geen haar op mijn hoofd die dat zou denken. Misschien heb ik die stok inderdaad in het water gegooid. Was het zo erg? Ja, man. Vierde slag, een enorme hoek. Wil ik niet over praten. Wat maakte je? Een twaalf. Hahahahahahmpfhohohohahaha, Sorry, ik wilde niet lachen. Lul! Laten we aannemen een tweeputt. Tien min vier, dus je had zes slagen nodig om

uit die bunker te komen. Mag ik een biertje? Dan snap ik niet dat je die putter nog terug wilt hebben. Callaway Big Bertha, man! Peperdure putter. Dan zou ik eens een tweedehandse nepper kopen.

de site oppoetsen. Meer interactief, een nieuwe uitstraling, social media en het is de bedoeling dat we een gezamenlijk portaal krijgen met de baan en de golfschool. Dat is beter voor alle betrokkenen. Verder gaan we de Texelse over op het nieuwe EGA tee programma. Dat betekent dat de heren straks ook van rood of blauw mogen afslaan en de dames ook

Veranderingen alom Door Ed Eelman We gaan het zien gebeuren. De 2de negen komt in beweging en er is een kleine belofte dat we eind van het komende jaar misschien wel een baantje op de “nieuwe” kunnen proberen. Zouden we dan toch 18 holes kunnen golfen die de Texelse heet voordat het gross van de senioren achter de rollator rent. We zien er halsreikend naar uit. Een positieve verandering. Als men op andere banen in contact KK komt met golfers dan GM leeft onze uitbreiding bij heel veel mensen. De KK RG Texelse wordt volwassen KE B KE en is als links baan heel aantrekkelijk. Het clubblad gaat ook het komende jaar veranderen. De bedoeling is dat we van 6 uitgaven naar 4 gaan. De wedstrijdverhalen gaan meer naar de website en het blad gaat meer inhoudelijke golfverhalen krijgen. De website gaat ook op de schop. Na ruim 10 jaar is het nu voor de tweede keer nodig dat we

van geel. De Regel en Handicap commissie zal u daarover gaan inlichten. Volgend jaar gaan we naast de vogelteldag de nesten ook tellen. Dit jaar hebben we reeds meegedaan aan een NGF proef, maar zoals het er nu naar uitziet gaat dit een vervolg krijgen. Kortom we gaan ons niet vervelen de komende tijd.

MK BS KK K K

MK KE

K

Sc KK

G Sc

Fu RG

Sc

Tj KK

KE

Sc W

BB KK

Sc KK

RG

Nest gevonden

BS

Fa

KK KK

WE KE

Sc

Nest indicerende waarneming

Sc

Sc

MK Sc

Sc KK GP

Sc

MK WE WE

KK BE KK

Sc

MK

BE

WKw Fa

MK

P

Nesten telling zomer 2012 Afkortingen volgens SOVON

Wedstrijdcommissie

Nieuws Door Jan Bloem, voorzitter wedstrijdcommissie. Sponsoring. Op zondag 5 augustus is de RABO-bank maandwedstrijd gespeeld. Niks bijzonders zou u zo zeggen. Sinds vele jaren heeft de RABO-bank onze golfclub Texel geholpen door het beschikbaar stellen van ballen voor de dames- en herenmiddag, prijzen voor maandbekers en het adverteren in ons clubblad. Helaas moet ik melden dat de genoemde RABO-bank maandwedstrijd voorlopig de laatste was. De RABObank heeft besloten om de sponsorkoers te wijzigen en de sponsoring van de maandwedstrijd te staken. Ik wil de RABO-bank danken voor alle bovengenoemde hulp. Dit betekent ook dat er voor de maandbekerwedstrijd augustus in de golfkalender 2013 ruimte is voor een nieuwe sponsor. Kandidaten kunnen zich uiteraard bij mij melden! Mexican Scramble. In onze wedstrijdkalender 2012 staat op zondag 14 oktober een wedstrijd met de exotische naam “Mexican Scramble” vermeld. Ik ben al diverse malen aangesproken door doorgewinterde wedstrijdspelers over wat voor soort wedstrijd dit nou in hemelsnaam is. Misschien iets met een ontbijt met srambled eggs? Of weer een verkleedpartijtje op zijn Mexicaans? Neen, vrienden. Uw wedstrijdcommissie wilde eens een wedstrijd organiseren waarbij zoveel mogelijk spelers zonder de stress van een individuele prestatie, dus volledig ontspannen, een mooie golfdag kunnen beleven. In teams van 5 personen slaat ieder-

een af. Vervolgens slaat iedereen vanaf de plek van de beste bal af en zo verder totdat de bal in de hole geslagen is. De team playing – Hcp is gewoon het gemiddelde van de playing Hcp van de individuele teamleden. Men schrijft individueel in. De wedstrijdleiding formeert de teams zodanig dat de longhitters evenredig over de teams verdeeld worden en de teamhandicaps zo dicht mogelijk bij elkaar komen. Een eerste reactie zou kunnen zijn dat deze spelvorm met zoveel mensen erg lang duurt. Dat is niet zo. De birdies rammelen eruit!! De geschetste spelvorm wordt namelijk al een paar jaar gespeeld tijdens de door Jan Heemskerk georganiseerde dorpenwedstrijd. Stablefordscores van bijna 70 !! zijn geen uitzondering. Onze verwachtingen voor deze golfdag zijn hooggespannen☺. Kampioenenfeest. Zaterdag 3 november 2012 organiseren we voor de 2e keer een kampioenenfeest. Dit feest is het slotstuk van de maandbekerwedstrijd waarbij ook onze nieuwe leden van harte welkom zijn. Het programma voor die dag in telegramstijl: 10.30 uur: Melden wedstrijd Nieuwe Leden en de Maandwedstrijd. 11.00 uur: Briefing. 11.30 uur: All tee start (9 groot & 9 klein). 15.30 uur: Wedstrijd over. 16.00 uur: Start muziek door de band “Always late” (geniet alvast op youtube!). 16.30 uur: Prijsuitreiking wedstrijd en welkomstwoord – niet wedstrijdspelers Borrelhapjes, Vingerhapjes; voor de kinderen: patat met bijbeho-

ren. Ca.18.00 uur: Welkomstwoord voorzitter & Kampioenen huldiging door voorzitter. 20.00 uur: Sluiten. Voor onze jeugdleden wordt nog een eigen activiteitenprogramma gemaakt. Deelname van onze jeugd in het programma vinden wij erg belangrijk. Door een mooie financiële bijdrage van ons bestuur en uit de wedstrijdcommissiekas kunnen wij volstaan met een sympathieke eigen bijdrage van de wedstrijdspelers van € 4 pp. Het kinderprogramma inclusief eten kost niets. De wedstrijdspelers krijgen 2 consumptiemuntjes. Met uitzondering van limonade voor de kids zijn de overige drankjes voor eigen rekening. Een spetterend golffeest ligt weer in het verschiet. Reserveer de datum van dit festijn alvast in uw agenda!! Wij rekenen op een massale opkomst.

Van de Overkanter

The top of the bill door Meinard Carper “Stinkend rijk!”, dacht ik vroeger vaak hardop, als ik in Scheveningen de Mets banen passeerde. Ik doelde dan op de mensen die ik daar tussen het struikgewas in, gehuld in lange broeken en rokken, de bal heen en weer zag slaan met een netje ertussenin. Achterop de fiets van mijn vader, riep hij dan: “Neen, dat zijn the happy few!” Later werd het gewoontjes om net zo bevoorrecht te zijn en op een tennisbaan te mogen spelen. Van golf had ik toen nog in het geheel geen benul, verscholen als alle banen van toen lagen in bos of duin, met een enorme toegangsdreef richting een soort kasteel, wat later het clubhuis werd genoemd. Inmiddels zijn beide sporten gepopulariseerd, iets voor het gewone volk geworden, en dat is maar goed ook. Bij golf echter is er toch nog steeds iets elitairs blijven hangen: er zijn clubs waar de leden zich nog echt lid van een society rekenen, hangen naar respect, een persoonlijke behandeling wensen, met alle egards willen worden ontvangen. Je vindt ze eigenlijk niet op Texel, en dus ook niet op de golfbaan de Texelse, waar de grutter, slager, bankman, burgemeester, visser, huisjesmelker en horecamens gemoedelijk en zonder pretenties spelen om de winst van een golfballetje bij een wedstrijd. Wel aan de overkant, als we onze loep even richten op initiatieven als The Dutch en The International. Greenfeespelers kent men er niet, wel invitées. Van horen zeggen weet ik dat je auto voor je wordt geparkeerd, je tas in de buggy wordt gezet, de ballen zijn gekuist, de schoenen in blinkende staat gebracht en als je dan een ronde golf hebt gespeeld, wacht je een business-omgeving, waar het goed toeven is. The Dutch heeft het allemaal al, The International moet het nog uit de

grond stampen; er zijn al toiletgebouwtjes. Het moet een ontmoetingsplek worden waar je exclusief en in grote stijl je zakenrelaties kunt coifferen, via een haute-cuisine diner verleiden tot een pennenstreek onder een deugdelijk contract al of niet met een potje golf. Ok, het kost een paar centen, ruim 40 mille voor de entree en een jaarfee van 2750 euro; naar verluidt nog een schijntje bij wat “the happy few” in

helm, gladde greens, weinig bos. Je vraagt je af waarom ze voor The Dutch Colin Montgomery en voor The International Ian Woosnam nodig hadden; één oversteek met de Teso was voldoende geweest, maar dat ter zijde. Nu wij straks op onze nieuwe negen mogen spelen, en later op de vernieuwde oude negen mogen we ons best meten aan deze 2 ambitieuze overkantse clubs. Ok, er staat dan maar geen valet-service, geen Ylona of Marit met witte handschoentjes, Roland met een poetsdoek of Jan met een Michelinster op zijn koksmuts, maar als de sfeer maar zo blijft als die was. Dat je een handeltje kunt drijven met een lokale schilder, hazen laten stropen, oesters rapen, bungalowtje verpatsen, bouwtekeningetje opstellen en dat onder het genot van een Skuumkoppe. Maar dat mag dan ook niet veel meer kosten dan nu, Zeker niet het dubbele en met een gelijk speelrecht, dezelfde leuke wedstrijden. Dat noem ik nou The top of the bill. Carper® Diem

Scotland en “l’elite en France” voor een dito behandeling neertelt. Een kijkje op het speelveld, de baan zelf, leert me dat men eigenlijk wat basis elementen van de Texelse heeft geadopteerd; ik zie het licht golvend terrein (wat wij straks ook pregnanter zullen zien op de eigen baan), wuivende

Golfen in het buitenland

Gut Düneburg 23 augustus Door Rita Praagman De meesten nemen de boot van 8 uur en dan vertrekken we richting Haren - Gut Düneburg in Duitsland. Rond 11 uur arriveren we. We worden onthaald op koffie met een heerlijke "torte" prachtig weer 25° met een windje 2/3. En al dat fraais op een prachtige brede bosbaan, eitje. Dit ziet er goed uit, we gaan het maken. Fluitend gaan we van start en om na 5 ½, uur om de laatste tevens de moeilijkste bal af te slaan. In de diepte ligt de green in een vijver. Wij, die bij hole 9 thuis al schrikken van een sloot!. De uitdaging kostte de meesten 2 ballen. Morgen beter....En dan een heerlijk koud biertje op het terras, met een hapje. Die Duitsers die weten hoe je die moet serveren. Er verschenen 3 boten van schalen met een onwaarschijnlijke hoeveelheid hapjes. Geen last meer van trek, hoe moet dat straks aan tafel. Na een heerlijke douche gaan we aan tafel. We werden in een totaal leeg restaurant een zaal ingedreven en de deur werd gesloten. Binnen was een helse akoestiek, je kon je buurman niet verstaan. Maar Corjan gelukkig wel, alhoewel “verstaan” hij sprak ons aan in “steinkolen Deutsch”, het sloeg aan dit werkte onmiddellijk op de lachspieren. Hij mocht uit naam van de De fam. Peetoom 6 flessen rode wijn als prijs uitreiken, er volgde een groots applaus. Corjan kwam op stoom kreeg er lol in en “steinkoolde” maar door. De zaal ging plat. De hoogste scores waren 30 en de laagste 7. Hij wilde het liefst iedereen weer terug zetten op 54 zo slecht was er gespeeld. Toen werd duidelijk waarom wij apart gezet waren. Wat een kabaal kunnen Hollanders maken. Tot slot werd d.m.v. een loting (leutung) de flight (fleut) indeling be-

...ontvangst koffie met GEBA kend gemaakt voor de volgende dag. Na een heerlijke maaltijd met veel lachen kwam de avond aan z’n eind. Tikje vermoeid verscheen iedereen aan het ontbijt, je kon elkaar goed verstaan in dezelfde zaal. De temperatuur was 20° en in de ochtend bewolkt. Uitstekende golf temperatuur, een heerlijke golfdag begon. De resultaten waren iets beter maar het leek maar zo dat voor de meesten de baan een maatje te groot was. Na een drankje op het terras volgde er nog een afscheidsmaaltijd met originele schnitzels. Twee… de Duitsers

K….

zijn echt niet krenterig. Corjan schitterde voor de laatste maal, een beetje hees, met z’n ‘steinkool’ en deed de prijsuitreiking. Irene nodigde ons uit om ons in te schrijven voor volgend jaar, want zij had al mooi weer geregeld! Bijzondere vrouw die Irene. Tevens schijnt Corjan zijn Frans nog beter te zijn!? We willen Irene en Corjan hartelijk danken voor de heerlijke en goed verzorgde dagen.

Maandbeker

Schiphorst Interieurbouw en Ontwerp Door Gerbrand Zoetelief Op zondag 9 september werd de Schiphorst Interieurbouw en Ontwerp maandbeker gespeeld. Het was een heerlijke nazomerdag met weinig wind, een fantastische golfdag! Ik zat in een erg leuke flight met Rob Maaswinkel en Maricus van de Wetering. Vind het zelf erg fijn om een driebal te spelen omdat het spel dan wat sneller gaat. Op Hole 1 had ik een drive van 30 meter en een slechte 2e slag van 100 meter een lekker begin! Gelukkig kwam ik er met een bogey vanaf. Na de peptalk van Rob ging het de volgende holes veel beter. Op hole 3 kon ik mijn eerste birdie van de dag maken. Op Hole 9 sloeg ik mijn 2e slag veel te ver op links, net naast het terras… Rob, Maricus en ik bekeken de bal en dachten dat deze nog net niet out of bounce lag, omdat die ene paal die daar stond/staat voor ons geen duidelijkheid gaf. Later op het terras werd er door menigeen nog over gepraat, maar volgens Ed is het op de goede manier gegaan?? Tot op heden is voor mij en ook voor anderen onduidelijk wat nu out of bounce is en wat niet…... De eerste negen holes had ik 44 slagen nodig, maar met 8 slagen op hole 7 en 7 slagen op hole 9 was dat nog wel een goede score. Hole 10 en Hole 11 begon ik beide met birdie, daarna volgden alleen nog maar parren tot hole 16, daar maakte ik mijn eerste bogey van de ronde. Na een par op 17 wist ik dat ik wel aardig wat stableford punten had verzameld en ging ik maar eens tellen. Rob zei toen nog: “niet doen Gerbrand“, maar ja zo eigenwijs als ik ben had ik berekend dat ik met 1 puntje op hole 18 genoeg punten zou hebben om een sin-

gle handicapper te worden. Na 3 misslagen op hole 18 lag ik na een goede 4e slag 4 meter van de vlag, met dus nog 2 putts had ik dat ene puntje te pakken. Je raadt het misschien al.... had dus 3 putts nodig….. Teleurgesteld liep ik het clubhuis in omdat ik er zo van baalde dat het niet gelukt was om onder de handicap 10 te komen, maar met een 2e ronde van 38 slagen met een triple op hole 18 was dit mijn beste ronde ooit!! Graag wil ik ook nog op deze manier SIBO bedanken voor de mooie prijzen en het doosje ballen, die iedereen gekregen heeft. Hans van Maldegem en Jan van Andel wil ik bedanken voor het aanmelden en het starten, deze mannen zijn al een paar uur eerder op de baan om alles goed te laten lopen. En natuurlijk alle vrijwilligers die voor en achter de schermen veel voor de club doen om deze wedstrijden mogelijk te maken. En tot slot wil ik Lot van Schelt nog bedanken voor het lopen van de kleine baan op zaterdag, deze gezamenlijke training heeft ons beide een dag later laten vlammen!

Landelijk winnaar Door Thea Bakker Op diverse golfclubs in Nederland wordt de Old Grand Ma wedstrijd gespeeld. De opbrengst van deze wedstrijden wordt geschonken aan een goed doel; de SOS kinderdorpen. Dit jaar is er ca. 8.000,euro opgehaald voor dit goede doel. De finale werd donderdag 2 augustus gespeeld op Landgoed Welderen, in de buurt van Elst (Gelderland). Van de Texelse golfclub gingen Gerda Bloem, Thea Bakker en Gerrie Bolier naar de finale van de Old Grand Ma. Na een hartelijke ontvangst van de dames van golfclub Welderen werd de wedstrijd gespeeld met de finalisten. De golfbaan lag er goed verzorgd bij en was een plezier om te spelen. Met een prachtige score van 84 strokes en met 7/8 handicap verrekening 37 stableford punten werd ik de landelijke winnaar.

van de Bestuurstafel door Hélène van Wijhe – Secretaris De notulen van onze bijzondere algemene ledenvergadering van 10 juli staan op de site en alvast voor in uw agenda: onze volgende ALV vergadering is op maandag 12 november 2012. Goed om te weten: Onze club heeft een hospitality met onderstaande banen: de Zaanse, Westwoud, de Groene Ster, Oogduyne en de Beemster. De prijs voor een daggreenfree bedraagt per 01-01-2012 € 35,00 van maandag t/m vrijdag.(excl. Feestdagen). Daar wij nu geautomatiseerd zijn wordt het ledenbestand één maal in de week, op zondagavond, aan de NGF verzonden. Uw actuele HCP is dan op maandag op de NGF site bijgewerkt. www.ngfhandicap.nl Op dit moment hebben we 420 leden. A-leden 156 B-leden 70 C-leden 104 D-leden 42 Jeugdleden 48 Deze leden wonen op/in: Texel 225 Nederland 175 Duitsland 13 België 2 Spanje 1 Hong Kong 1 Engeland 3 Ons oudste lid is 81 jaar en ons jongste lid is 6 jaar. Opzegging van het lidmaatschap voor 2013 dient u schriftelijk, t.a.v. het

Colofon secretariaat, voor 3 december 2012 te worden gedaan.

Tipje van Dave Dave – u kent hem wel, spreekt goed Nederlands, onopvallend – komt door zijn lengte...ja die! David heeft de redactie een aantal tips en moppen aan de hand gedaan. Hier is het eerste “tipje van Davie Speel met de wind! Als je tegenwind hebt, probeer dan niet om harder te slaan dan gebruikelijk. Dat is namelijk precies het tegenovergestelde van wat je moet doen. Want als je hard slaat zal de bal meer spin krijgen, sneller stijgen, maar daardoor krijgt de wind er meer grip op. Kortom, je bal zal minder ver terecht komen. Sla je rustiger dan komt er minder spin op de bal, die gaat minder hoog maar wel verder. Met de wind mee moet je hiervan juist gaan profiteren door vooral met de korte ijzers de bal veel backspin te geven en dus veel hoogte waardoor de bal als het ware optilt door de lucht en verder draagt dan gebruikelijk.

Adres golfclub – secretariaat De Texelse Golfclub Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 06-22973229 [email protected] www.gc-detexelse.nl Adres Golfbaan Golfbaan De Texelse Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 0222 316 539, fax. 316 019 Golfshop/golfpro Joost Brieko tel. 0222 316 805 [email protected] Bestuur Wim Eelman, Rob Maaswinkel, Hélène van Wijhe, Fred Klok, Marjan v/d Ploeg,

voorzitter vice voorzitter secretaris penningmeester lid

Wedstrijdcommissie Jan Bloem, tel. 318 632 Regel- en Handicap commissie Ad Waverijn, tel. 312 016 [email protected] GVB-examen commissie Peter Boorsma, tel. 317 362 Jeugdcommissie Cees Boks, tel. 327 712 Baancommissie Vacant, Computercommissie Ed Eelman, tel. 317 378 Evenementencommissie Margreet de Graaff, tel. 322 745 Handicartcommissie Janneke Kampstra, tel. 318 295 Redactie clubblad Eindredactie Ed Eelman, tel. 317 378 [email protected] Pijpersdijk 33, 1796 MH De Koog

Wedstrijdkalender Oktober Datum Zo 7

wedstrijd Van Tatenhove maandbeker

hcp 0-36

starttijd 08.30-13.00

Zo 14

Mexican Scramble Max 60 inschrijvers. Individueel inschrijven. Commissiedag

0-36

08.30-13.00

Zo 21

Bijzonderheden Cat. 1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford 12 teams van 5 personen

14.30-16.30

All tee start.!! Op uitnodiging Bijzonderheden All tee start! 9 holes grote baan stableford. 9 holes kleine baan tegen par Clubhuis 9 holes kleine en grote baan Funwedstrijd; alleen clubleden

November Datum Za 3

wedstrijd Maandbeker Nieuwe leden

hcp 0-36

starttijd 11.30-15.00

Za 3 Zo 11 Do 15

Kampioenenfeest/seizoenafsluiting Snertwedstrijd* 0-36 Jaarafsluiting damesmiddag 0-36

16.00 11.00-13.00 13.00-14.30

Za 17

Start winter Matchplay

0-36

Vr 23

Jaarafsluiting Herenmiddag

0-36

12.00-15.30

9 holes grote baan stableford. 9 holes kleine baan tegen par. Alleen voor clubleden. All tee-start Bijzonderheden 9 holes grote baan stableford. 9 holes kleine baan tegen par. 9 holes grote baan stableford. 9 holes kleine baan tegen par. All tee-start

18 holes matchplay met handicap verrekening

December Datum Zo 2

wedstrijd Maandbeker

hcp 0-36

starttijd 10.00-12.30

Do 27

Gezamenlijke Dames- & Herenmiddag

0-36

11.30-15.30

hcp 0-36

starttijd 11.00-15.30

Bijzonderheden All tee start! Crosscountry; grote & kleine baan

hcp 0-36

starttijd 10.00-12.30

Bijzonderheden 9 holes grote baan stableford. 9 holes kleine baan tegen par.

Januari 2013 Datum Zo 6

wedstrijd Nieuwjaarswedstrijd

Februari 2013 Datum Zo 3

wedstrijd Maandwedstrijd

Wedstrijduitslagen Clubkampioenschappen Strokeplay

Clubkampioenschappen Strokeplay Senioren

Heren Bruto 1. Thomas Wassenaar 146 slagen 2 Mike van der Haas 161 slagen 3. Jan Blancke 163 slagen Dames Bruto 1. Annabel Groothuis 164 slagen 2. Maeike van der Schaaf 174 slagen 3. Lise van Zuilekom 178 slagen Longest drives: Kevin van Zuilekom & Lise van Zuilekom Neary’s: Gerbrand Zoetelief & Maeike van der Schaaf

Heren Bruto 1. Reijnier de Graaff 2 Ed Eelman 3. Wil Homan Dames Bruto 1. Wieke Leenstra 2. Lot van Schelt 3. Janneke Kampstra

Foursome Clubkampioenschappen

Heren Bruto 1. Cees Boks & Thomas Wassenaar 83 slagen 2. Jan Blancke & Martijn Former 84 slagen 3. Mike van der Haas & Laurens Groothuis 85 slg. Dames Bruto 1. Lise van Zuilekom & Annabel Groothuis 80 slg. 2. Maeike van der Schaaf & Gerdi Reijers 89 slg. 3. Marijke de Beer & Lot van Schelt 90 slg.

Clubkampioenschappen Matchplay Heren 1. Thomas Wassenaar 2. Jan Blancke Dames 1. Lise van Zuilekom 2. Annabel Groothuis

Maandbeker Rabobank augustus Categorie 1 1. Antoine Kersten 66 slagen 2. Ed Eelman 69 slagen 3. Alain Hirschler 70 slagen Categorie 2 1. Martin Siebbeles 34 stf 2. Ivor van Onzen 34 stf 3. Harriet Bödicker 34 stf Categorie 3 1. Willem Hoogendijk 39 stf 2. Hans van Maldegem 37 stf 3. Erhard Schulze 37 stf Longest drives: Casper Schiphorst & Gerdi Reijers Neary’s: Martijn Former & Marijke de Beer

172 slagen 177 slagen 178 slagen 180 slagen 183 slagen 183 slagen

Longest drives: Ed Eelman & Wieke Leenstra Neary’s: Dave Platts & Carla Kager

Handicart Voorronden 1. 2. 3.

Tonny van Koppen & Maricus van de Wetering 37 stf Brigitte van der Velden & Eric Bongartz 37 stf Lia Kuip & Piet W. Schuijl 36 stf

Golfjournaal Beker

1. Hans de Beer 41 stf 2. Piet Schuijl 40 stf 3. Leo Saal 40 stf 4. Solveig Rip 37 stf 5. Mike van der Haas 36 stf Longest drives: Maeike van der Schaaf & Hans de Beer Neary’s: Maeike van der Schaaf & Piet Schuijl

Maandbeker Schiphorst Interieur Bouw & Ontwerp september Categorie 1 1. Gerbrand Zoetelief 70 slagen 2. Martijn Former 71 slagen 3. Lot van Schelt 71 slagen Categorie 2 1. Martin Land 39 stf 2. Marijke de Beer 38 stf 3. Gerri Bolier 38 stf Categorie 3 1. Jos Bosma 36 stf 2. Hans van Maldegem 35 stf 3. Josje Eelman 35 stf Longest drives: Maeike van der Schaaf & Martijn Former Neary’s: Gerri Bolier & Leo Saal