Eigenwijs SOPHIE HELENE
A
SOCIAL DESIGNER De huidige problemen in de maatschappij van nu vormt de basis voor mijn zoektocht naar creatieve conceptuele oplossingen. Hierin staat sociale betrokkenheid en verbinding centraal.
MEMORY Dementie tast niet alleen je tijdelijke geheugen aan maar na mate de tijd vordert tast het ook je langer termijn geheugen aan. Wat is er nou erger dan het verliezen van je mooiste dierbaarste herinnering? Met dit persoonlijke memory spel kunnen dementerenden hun geheugen trainen door middel van hun eigen mooiste herinnering. De afbeeldingen op de memory kaartjes zijn tekeningen die de dementerende zelf hebben getekend om zo hun herinnering te verbeelden. Met dit memory spel train je niet alleen je geheugen maar blijf je je mooiste herinnering ook onthouden. Tegelijkertijd wordt de herinnering door gegeven aan je mede spelers. Hiermee wordt er een actieve houding aangenomen en gespreksstof gecreëerd. Dit spel is mede mogelijk gemaakt door de bewoners van verzorgingstehuis Humanitas.
Memory spel
Margarita met memory spel
Tekeningen Memory spel -Lings: Lenij van Leuteren -Rechts: Setney Lansheuvel
Doos memory spel
Memory kaartjes
21-11-1951 Setney Lansheuvel (86 jaar) beviel op de dag van haar trouwerij van haar tweeling Rinja & Lydia in Paramaribo. Haar bevalling verliep soepel. Later verhuisde zij naar Nederland omdat haar man daar werk had gevonden. Setney vind het fijn hier, “Het is hier altijd lekker fris, in Paramaribo was het altijd zo warm.”
1963 Margarita (90 jaar) vloog van Spanje naar Nederland om haar vakantie te vieren. In Nederland ontmoette zij haar grote liefde waar ze tot zijn dood een gelukkig leven in Rotterdam mee leed en een Spaans/Nederlandse dochter kreeg.
1960-1965 Plony Dekker, emigreerden met tientallen andere vrouwen naar Nieuw-Zeeland. Samen met haar gezin waren zij opzoek naar werk, geluk en liefde. Uiteindelijk hebben zij daar vijf jaar gewoond en zijn daarna weer terug verhuisd naar Nederland. Om hier hun leven weer verder op te bouwen. Dit verhaal is een van de verhalen van de Bride Flight.
1968 Gerard (62 jaar) zijn ogen beginnen weer te twinkelen ter wel hij zijn verhaal verteld. Zijn mooiste herinnering was zijn ontmaagding met Vera. Hij was toen 22 jaar oud en ontmoette haar via zijn werk. Voor dat de avond begon was hij al even langs de seksshop gelopen, alleen de condoom apparaten dezen het niet. Al snel kwam hij met een oplossing, een plasticzakje met een elastiekje er omheen zou ook wel moeten werken. Comfortabel was het niet maar het werkte. Het was een wilde nacht, de spullen die op zijn bed stonden vlogen alle kanten op. Helaas het is het nooit wat geworden tussen die twee.
1979 Lenij van Leuteren adopteerde met haar man haar 8 maanden oude zoon in Breda. Haar grootse droom kwam uit. Ze kan die dag zich nog goed herinneren, het was een mooie dag de zon scheen en de vogeltjes floten. We stapte met zijn tweeën in de auto en kwamen met zijn drieën weer thuis. Dat was de mooiste dag van mijn leven.
Memory kaartjes
07-02-1951 Joopie van Tammerijn (86 jaar) trouwde in een zacht blauwe zijde jurk met donker blauwe dingetjes en een wit puntig boeket. Haar man Bram Tammerihad had een grote mond en droeg een zwart pak met een donkerkleurige stropdas in het stadhuis aan de Coolsingel in Rotterdam.
Margarita met memory spel
VERGETEN (Video) Het trage tempo kruipt onder je huid. De verveling ligt op de loer. Het enige wat je nog hebt zijn de herinneringen, maar ook die vervagen langzaam door de dementie. De enige hoop die je nog hebt is een beetje aandacht van je familie. Maar vaak hebben zij het te druk met hun eigen leven. Familie gaat er van uit gaat dat hun dementerende opa of oma zich zelf wel vermaakt in het verzorgingstehuis. Echter staan deze ouderen te popelen voor een beetje aandacht. En voelen zich hierdoor weggestopt en vergeten.
Shot uit pamflet video
Shot uit pamflet video
Met de tekst “Vergeet mij maar” vraag ik aandacht voor de vergeten dementerende. De tekst staat op een raamscherm wat staat voor huiselijk, (oost west thuis best). Alleen dit is nou net wat er ontbreekt in het leven van een dementerende. Het scherm dient als vitrage en is veel te vinden bij de bejaarden thuis. Het lettertype van de slogan is persoonlijk en vertaalt de boosheid in een spontane woede uiting. De dementerenden zijn hier zelf niet meer toe in staat.
Shot uit pamflet video
Doordat het scherm voor het raam is geplaats, worden de voorbijgangers en bezoekers benaderd. De herhaling van de schermen versterkt dit statement. Het gaat niet om één oma of opa maar om een hele groep. Het verzorgingstehuis oogt grauw, vervallen en oud; net als de dementerende. Het zou net zo goed een gevangenis kunnen zijn. De enige herkenning zijn de kanten gordijntjes en de geraniums en als je goed kijkt een schim van de bewoners.
CONCEPT BINNEROTTE Het is 17:00 uur, de markt op de Binnerotte is net afgelopen. Het markt plein is er alleen niet veel leger op geworden. Overal ligt eten; van tomaten tot bananen, van uien tot sinaasappels. Daarbij dansen de plastic zakjes en kratjes om je oren. Dit kan toch niet waar zijn. Bijna al het eten wat op de grond ligt kan je nog gewoon eten, hier en daar zit misschien wel een beurs plekje maar dat is er makkelijk uit te snijden. Door middel van dit systeem kunnen de markt mannen het overtollige eten verzamelen in de manden en ophangen aan de lantarenpalen. Omdat het groente en fruit nu niet meer op de grond ligt kan iedereen het eten mee nemen zonder het idee te hebben dat je afval van de grond af raapt. Hierdoor ontstaat er ook nog sociale interactie tussen de mark lui en de lokale bevolking, je eet immers uit het zelfde mandje.
Hangsysteem mandjes Binnenrotte
CULINAIRE VERSPILD Een eigenwijs hapje met een bijzonder verassende achtergrond. samengesteld met restjes eten die je misschien in eerste instantie niet zo snel zou gebruiken. Dit hapje is namelijk gemaakt van schilletjes, kontjes en pitjes van het verspilde groente en fruit. Toch kan je het allemaal prima eten! Laat je fantasie de vrije loop en fantaseer over de smaak van deze hapjes.
Culinair aperitief
Culinair aperitief
ATTILLA ATTILLA, het magazine over voedselverspilling. Waarbij we in samenwerking met Roy Slootjes en AnneMarije Manting een opjectief beeld hebben neer gezet over dit actuele probleem. (Een selectie van het Magazine)
ATTILLA
1
Een magazine over voedselverspilling -Fotografie: Roy Slootjes -Casting: Sophie Dirven -Text: Sophie Dirven, Roy Slootjes -Lay out: Sophie Dirven -Styling: Anne-Marije Manting
€ 4,95
#2
Coffer: tijdschift “Atilla”
Walter (23), student Rechten
8
Tussen de menigte stond een jongen alle groenten en fruit aandachtig te keuren. Hij weet goed structuur te brengen in zijn boodschappen omdat hij het zonde vind om voedsel weg te gooien. Samen met zijn huisgenoten koken zij om de beurt. Wanneer hij moet koken zoekt hij eerst een recept op, bepaalt hij wat hij nodig heeft en stippelt dan een route uit. “Ik koop altijd eerst het vlees of de vis omdat ik dat het belangrijkste ingrediënt vind, daarna koop ik de rest van mijn ingrediënten.” Tijdens zijn inkopen let hij goed op de presentatie van de producten. “Kramen met een goede presentatie zullen ook wel zorgvuldig omgaan met hun producten.” Daarnaast let hij op de staat en prijs van de producten die hij koopt. Vanavond gaat hij kabeljauw met parmaham, asperges en aardappeltjes maken. Alle producten komen van de markt behalve de ham, die komt uit Little Italy.
MARKT Waarop baseren mensen hun keuze wanneer zij boodschappen gaan doen? Zijn zij bewust van de inhoud van hun koelkast of laten ze zich verlijden door hun zintuigen? Esmeralda, Walter en Filippo liepen over de markt en gaven drie bijzondere visies.
Filippo (22), student Audiovisueel
Esmeralda (30), Cultuur en Wetenschappen
Druk zat Filippo zijn buit te sorteren over de verschillende tasjes. Een vriendelijke jongen met een bijzonder concept wanneer het om eten gaat. Filippo koopt altijd alles op de markt en nooit iets in de super markt, want dat is te duur. “Ik heb voor elke week 10,- om te besteden aan mijn eten, niet meer en niet minder.” Wanneer hij boodschappen doet wilt hij letterlijk zoveel mogelijk voor zo weinig mogelijk kopen. Ten eerste moet alles goedkoper zijn dan 1,- daarnaast moet het ook veel en vullend zijn. Filippo gaat dan ook alleen naar de markt omdat het goedkoop is, het liefst nog naar de markt in Delfshaven want die is namelijk nog iets voordeliger. Hij let niet op welk eten hij goed kan combineren maar koopt op de bonnefooi wat hij tegenkomt voor een goede deal. Verspilling van eten vind Filippo heel erg, maar vooral omdat hij dan geld heeft verspild.
Even verder op liep Esmeralda verliefd om zich heen te kijken. Enthousiast liet ze zien wat ze gekocht had. De vangst van vandaag: vis, groenten, kaas en schoenen. “Ik wilde eigenlijk geen vis kopen maar de visboer zij dat de tonijn vandaag verrukkelijk was en nam mij helemaal mee in zijn beleving. Maar inmiddels ben ik wel een beetje de draad kwijt in mijn boodschappenlijstje.” Daarna toverde Esmeralda er nog een bonte paprika uit: “wel in drie kleuren! Die vind je niet in de supermarkt hoor!” Esmeralda vindt de markt fijn omdat er goedkope en eerlijke producten zijn. Een keer in de zo veel tijd verdiept ze zich in de nieuwtjes van koken. In een luie bui gaat ze soms ook wel naar de Albert Hein of de Groene Passage. Vaak maakt ze wel een boodschappenlijstje maar wijkt hier met liefde vanaf wanneer ze eten tegenkomt waar ze blij van wordt.
Artiekel: “Markt”, uit tijdschift “Atilla”
9
DIVE 18
Er zitten drie twintigers op een stoeprand van de Binnenrotte. Opvallend door hun relaxte houding en iets wat versleten kleding. Attilla (24), Eva (29) en Jeroen (25), dé skippers. “Kom er gerust bij zitten”, we ploffen samen op de grond en raken in gesprek. Enthousiast beginnen ze te vertellen over hun visie en levensstijl. Attilla, Eva en Jeroen leven met zo weinig mogelijk geld en bezittingen. De skippers zijn geïnspireerd door de Occupy en Detex. Attilla, Eva en Jeroen zijn van mening dat je met je hart de waarde van een daad of product kunt bepalen, hun motto is dan ook: ’geven en nemen’. Zo doen Attilla, Eva en Jeroen af en toe klusjes voor mensen en krijgen daar dan kleding of eten voor. De skippers hebben alles opgegeven om deze levensstijl aan te nemen. “Luister naar je gevoel niet naar je verstand.” Elke week gaan de skippers rond vijf uur de markt op om te skippen. Zij rapen het eten van de straat of halen het uit vuilnisbakken. Skippers voorkomen hiermee de verspilling van afgedankt voedsel. Het marktplein is rond deze tijd een zee van plastic tasjes, afgedankte groente, fruit en verpakkingen. Dit komt omdat alle kraampjes hun voedsel op straat achter laten. Helaas gebeurd dit elke week weer omdat het marktpersoneel de producten niet meer kunnen mee nemen. Deze producten zijn te rijp, hebben een beschadiging of het marktpersoneel is gewoon te lui om hun producten weer in te pakken. Dit vinden zij zonde aangezien deze producten soms nog vers zijn en ze nog makkelijk gebruikt kunnen worden. Het eten ligt dan letterlijk voor het oprapen. “We hebben de consumptie maatschappij helemaal niet nodig, de twee basis behoeften eten en slapen zijn gewoon op straat te vinden.”
Artiekel: “Dive”, uit tijdschift “Atilla”
19
Artiekel: “Dive”, uit tijdschift “Atilla”
De skippers vinden het voedsel niet alleen op de markt maar ook in afvalbakken van supermarkten en restaurants. Dit zijn meestal de wat kleinere supermarkten van Rotterdam zoals de Marqt. De grotere ketens zoals de Albert Hein, Jumbo, Dirk en C1000 mogen niks weggeven, omdat ze dan verantwoordelijk zijn voor het voedsel. Mocht de persoon die het afgeschreven voedsel eet ziek worden, dan is de supermarkt hier aansprakelijk voor. Dit risico nemen ze liever niet, dus wordt het voedsel weggegooid.
“Mensen zijn verward en vinden het smerig”
22
23
De kraampjes van de Arabieren zijn volgens Attilla, Eva en Jeroen het gulst. De Arabische ‘markt lui’ zetten speciaal eten klaar voor de skippers. In ruil daarvoor helpen zij de verkopers met het opruimen en platstampen van dozen.
Artiekel: “Dive”, uit tijdschift “Atilla”
Naam: Jeroen Leefdtijd: 25 jaar
24
25
Naam: Attilla Leefdtijd: 24 jaar Relatie: Eva Naam: Eva Leefdtijd: 29 jaar Relatie: Eva
Mensen zij verward en vinden het smerig als ze horen hoe de skippers aan hun eten komen. Anderen raken weer geïnspireerd, vooral als ze horen over de hoeveelheden. “Wij willen met zoveel mogelijk mensen onze levensstijl delen, de mensen die nu bij de AH kopen komen er vanzelf wel achter dat het ook anders kan, hun tijd komt nog wel”, aldus Jeroen. De skippers voelen totaal geen schaamte voor wat ze doen en zien het als een sociaal en energiek gebeuren. “Ik zie mezelf niet als een armoedzaaier, het ligt er dus dan pak ik het.” Artiekel: “Dive”, uit tijdschift “Atilla”
Attilla, Eva en Jeroen zijn niet de enige die skippen, er bestaat een hele community. Dit zijn vooral veel ouderen met weinig geld maar ook daklozen. Het valt op dat de oudere generatie niet zo van het delen is. Attilla:”We zien ze wel eens vechten als meeuwen om het eten, best heftig om te zien.” Er zit dus blijkbaar een groot verschil in generatie als je het hebt over de gun factor.
26
27
Het aanbod van het voedsel die de skippers vinden of krijgen zien ze niet als een beperking. Eva: “Je eet veel creatiever en gaat op een andere manier kijken naar de samenstelling van een gerecht. Als ik kook weet ik niet meer wat ik doe, Ik krijg een soort ingeving van boven en alles gaat vanzelf.” Momenteel zijn ze opzoek naar een plek waar ze kunnen koken met de overgebleven producten, om mensen te voeden die niet in staat zijn om in hun eigen voedsel te voorzien. “We moeten het met elkaar doen.”
Artiekel: “Dive”, uit tijdschift “Atilla”
Vaak hebben de skippers zoveel eten dat ze het zelf niet eens op kunnen. Attilla, Eva en Jeroen verdelen alles eerlijk over hun vrienden of andere skippers, hierdoor ontstaan mooie contacten en dit geeft hen een enorme energie boost. Helaas zijn er ook mensen die niet mee willen werken. Een voorbeeld hiervan zijn de kramen die expres hun eten verstoppen zodat dit niet meer bruikbaar of vindbaar is.
#oplossings gericht #doorzetter #creatief #uitdagingsgericht
#maatschappelijk betrokken #sociaal #connector #openbare ruimte #positief #verschil maken #samenwerken #zorg #ondersteunen #overheid #conceptueel #grenzeloos
#vrolijk #eigenwijs#sterk #gelukkig #nuchter #gericht #verassend #geduldig #krachtig #kleurrijk #verhalend #doorzetter
#minderheden #planologie #samenbrengen #gevoellig #sfeer #kleine ingreep groot effect
WWW.SOPHIEHELENEDIRVEN.NL
