Een vakantieverhaal in Klaverblaadje 143, door Bob Dijkers Wij zijn deze zomer naar Italië geweest met de GT. Het was nog spannend of dat wel ging lukken want zo’n 2 weken voor vertrek begonnen de aandrijfas, en naar later bleek ook de versnellingsbak, verontrustende geluiden te produceren. De aandrijfas was snel vervangen maar toen bleek dat de versnellingsbak gedeeltelijk gereviseerd moest worden werd het wel erg kort dag. We hadden al vervangend vervoer geregeld, voor het geval dat. Gelukkig kreeg Rom van Vlimmeren de klus 3 dagen voor het geplande vertrek geklaard. De reis kon beginnen. Mijn vriendin, Brenda, is nogal fan van Queen en dit jaar zijn we via Zwitserland naar Italië gereden. We hadden een hotel in Lausane geboekt en hebben aan het einde van de eerste dag het Freddie Mercury statue in Montreux bezocht. Het beeld bleek verassend eenvoudig te vinden. Het staat op een gezellige boulevard aan het meer van Geneve. Na de nodige foto’s geschoten te hebben zijn we, om alvast in de Italiaanse sferen te komen, wat gaan eten bij een Italiaans restaurant. Dat was zo’n 100 meter voorbij het beeld van Freddie en had uitzicht op het meer. De volgende dag na het ontbijt richting Italië vertrokken. Ik had de route ingegeven in de TomTom app. op m’n iPhone en die stuurde ons over een hele fraaie bergpas. Onderweg natuurlijk even gestopt voor wat foto’s met de GT.
De grensovergang lag midden in de berg. Het was een warme dag en tegen het einde van de middag hadden onze eerste bestemming in Italië bereikt: Cinquale aan de Toscaanse kust, waar we vier dagen zouden verblijven. Het fraaie klassieke 4 sterren hotel zat nog niet helemaal volgeboekt en ik kon de GT kwijt op een mooie plaats op het parkeerterrein. Daar bleken ook een (nieuwe) Duitse Giulietta en een Zwitserse 166 te staan. Prima hotel dus. Het ontbijtbuffet was schandalig uitgebreid.. Tijdens ons verblijf in Cinquale gingen we ‘s avonds meestal met de GT naar het nabijgelegen, bekendere Viareggio om wat te eten.
Daags voor de aardbeving hebben we nog een bezoekje aan het prachtige plaatsje Lucca gebracht. Brenda kocht een lederen tasje bij een winkel die door een Chinees gerund werd die ook nog een beetje Nederlands sprak. Hij werd dolenthousiast toen ik hem in het Chinees begroette. Hopelijk heeft hij niet te veel overlast gehad van de aardbeving.. Ons tweede hotel was in Cattolica, vlakbij Rimini aan de Adriatische kust, 327 km oostwaarts. Onze hotelkamer leek wel een ontwerp van Jan des Bouvrie. Alles was wit, zelfs de TV. Praktisch was het niet maar wel mooi. Dit hotel had voornamelijk Italiaanse gasten maar op het parkeerterrein stond één Nederlandse auto: een zwart GT in Blackline uitvoering met opvallende badge onder de zijknipperlichten. Misschien wel een lid van Scarb of het GT register?? Cattolica, waar wij vijf dagen verbleven, was wat toeristischer met winkeltjes en restaurantjes te over op loopafstand. In één van die winkeltjes werden serieuze modelauto’s verkocht. Er was een zeer ruime keuze uit Alfa’s en bijzonder was dat er een aantal Nederlandse uitvoeringen bij zaten, waaronder een 75 in race uitvoering van Bob van der Sluis. Ik heb mijn 1:43 collectie uitgebreid met een 147 GTA, een Giulia in Carabinieri uitvoering en een oranje groene GTAm met Transavia Holland reclame. Op het doosje staat verder “Zandwoord (grappig) 1970 – B. Slotemaker”. Erg leuk winkeltje voor de liefhebber waar ook stickers van de Italiaanse vlag te koop zijn. In alle soorten en maten. Ze hebben een website: www.lacittadeibalocchi.com Vanuit Cattolica hebben wij een bezoek gebracht aan het Monumento Ayrton Senna op het circuit van Imola.
Dat is mijn grote F1 held en ik was zeer onder de indruk. Er hangen daar, 19 jaar na zijn door, nog steeds verse bloemen en allerlei persoonlijke boodschappen van fans van over de hele wereld. Het was er doodstil en wij waren de enige bezoeker op dat moment. Ik heb er mijn zelfgemaakte filmpje (tribute to Ayrton Senna) afgespeeld. Kippenvel kreeg ik toen we vertrokken. Achter ons begonnen ineens blaadjes uit een boom te dwarrelen.. Voor vertrek nog even een foto gemaakt van de GT bij de Ayrton Senna tribune, met een levensgrote afbeelding van Senna op de achtergrond.
We zijn ook naar San Marino geweest. Leuke route over kronkelweggetjes naar de top. Daar heerlijk gegeten op een terras met prachtig uitzicht. Ook in San Marino bleek een winkeltje te zitten waar miniatuurauto’s verkocht worden. Bijzonder was de enorme collectie van Senna materiaal. Volgens mij hadden ze een modelletje van werkelijk alle auto’s waarin Ayrton Senna ooit heeft gereden. Schandalig hoge prijzen, maar wel leuk om te zien. Ik heb ook daar wat kunnen afdingen en vier Alfa miniaturen gekocht: een Giulietta SS, een 1750, een 156 GTA en een prachtige oranje Giulia met wit dak, zwaailicht en een zwarte biscione op de motorkap. Mijn vakantie kon niet meer stuk. Enkele dagen later vertrokken we naar ons derde en laatste hotel in Bardolino aan het Gardameer. Daar komt mijn vriendin al sinds haar jeugd en ik sinds ik haar ken. Het was een rit van 290 km over de saaie snelweg. We hadden een leuk hotel met eigen terras en uitzicht op het meer op nog net te lopen afstand van het centrum. De eerste avond dat we richting centrum liepen hoorde ik gedonder in de verte aankomen. Ik herkende het geluid en pakte mijn iPhone om foto’s te maken. Er kwam een hele stoet Ferrari’s voorbij gereden. Dat was waarschijnlijk ons welkomstcomité. De GT was ondertussen wel aan een wasbeurt toe en bij de plaatselijke Eni (voorheen Agip) pomp werd dat prima geregeld. De schone GT moest natuurlijk weer op de foto.
We hebben weer een rondje Gardameer gedaan met stops in Salò, Maderno en Riva del Garda. Op de terugweg de GT weer op de foto gezet met het Gardameer op de achtergrond.
We hebben het weer reuze naar ons zin gehad in Bardolino. Modelauto’s heb ik niet meer gevonden. Wel ontdekte ik nog dat de eigenaar van de woning tegenover ons hotel ook een GT had. In mijn (voor de GT) favoriete kleur Grigio Stromboli. Na een verblijf van 7 dagen moesten we weer richting huis. Maar onderweg verbleven we een paar dagen in het hotel in Niederau Oostenrijk waar mijn schoonouder ook waren. Bij de plaatselijke (Opel, Mitsubishi en) Alfa Romeo dealer stond o.a. een zwarte GT te koop. Niederau lag op 947 van huis. Er werd begin juli nog vrij veel gewerkt aan de Duitse autobahn. Jammer want de GT is het meest in z’n element bij een kilometertje of 170 per uur. Dat is 180 op de teller. Zonder problemen bracht de GT ons weer veilig thuis. Totaal hebben we zo’n 4.000 km afgelegd. Het gemiddelde (diesel) verbruik was 1:14,5. Dat is eigenlijk altijd het gemiddelde dat de boordcomputer aangeeft.
