Bach 2014
DWORP OP SNEEUWKLASSEN Dinsdag 28 januari 2014
We hoopten op sneeuw en we kregen sneeuw. Ook gisterenavond sneeuwde het nog een beetje. Vijf moedigen liepen gisteren nog een viertal kilometer. De thuisblijvers speelden UNO. Na het ontbijt opnieuw op de skilatten. Het lukt iedere keer beter. Wanneer beginnen de Olympische Spelen? Boek alvast maar een ticket. Na het middageten, niets bleef op de borden liggen, kregen we middagrust. Lezen, slapen, ... Maar na een uurtje rust werd er verzameld. We stapten naar de natuurrodelbaan. Jammer genoeg mochten we niet van bovenaan starten. Te gevaarlijk. We namen geen risico en de glijbaan begon 50 meter lager. Geen probleem. We genoten met volle teugen. Als ervaren sleeërs daalden we meer dan 10 keer naar beneden. En als we vielen werd er volop gelachen. De tijd vloog voorbij. De meesters kenden een langere!!!! maar mooiere weg om terug ons huisje te bereiken. We kregen wat uitleg over Zimmer mit Früstuck en andere toeristische informatie. Het was al na zessen (dus donker) toen we aankwamen. Marnik had grote honger dus werd er flink doorgestapt. Na een verfrissing konden we aan tafel gaan. Avondactiviteit : de grote jaarquiz van 2O13 / spelmoment Weersverwachting : zonnig maar koud
De 17 van Bach.
Maandag 27 januari 2014
De quiz van gisteren was na editie 13 weer een succes. Nadenken, overleggen, luisteren, lachen,… De groep van Wout, Birte en Joey kaapte de eerste prijs weg. We mochten een kwartiertje langer slapen. De wekker liep om 8u. 15 af. Na het ontbijt namen we afscheid van onze bezoekers. Juf Veerle en Juf Marleen verlieten ons met spijt. Buiten begon het opnieuw lichtjes te sneeuwen. Bedankt voor jullie hulp. We kregen nu even les. Over hoogtelijnen. Buiten mochten we een berg maken en met draad hoogtelijnen leggen. Alles nauwkeurig meten. De volgende opdracht bestond erin om de meest originele sneeuwpop te maken. Ons werk werd bemoeilijkt door de hevige sneeuwval. Zaten we nog in Oostenrijk of was het Lapland? De sneeuwpop van Luna, Naïke en Zia werd als winnaar uitgeroepen. Proficiat. Na de fotosessie mochten we nog wat in de sneeuw ravotten. Dat we goed werk leverden merkten we door de interesse van de plaatselijke bevolking. Fototoestellen werden bovengehaald. Toch wel knap van ons. Morgen de krant lezen.
Na het eten bracht de bus ons naar de skipiste die er door de nieuwe sneeuwval goed bijlag. De 17 van Bach.
Zondag 26 januari 2014
Het sneeuwde de hele nacht, bij het opstaan lag er een sneeuwtapijt van wel 20 cm dik. De auto van juf Veerle was van kleur veranderd en moest worden uitgegraven. Enkele vrijwilligers klaarden de klus. Op zoektocht in een kasteel – het verhaal over een ridder die de liefde van zijn leven ontmoet, maar door de kruistochten uit haar leven verdwijnt – we volgen ridder Heinrich op de voet en beleven de middeleeuwen door de ogen van de kruisvaarders – na 10 jaar komt Heinrich opnieuw naar Ehrenberg om er te strijden voor de hand van zijn geliefde Maria. Na de middag trok de hele ploeg richting schaatsbaan. Schaatsen op natuurijs, ’t is eens iets anders. Veel pret op en naast het ijs. Nadien een moment om op te warmen in de chalet aan de ijsbaan, waar we genoten van een drankje.
De terugtocht werd aangevat … door de sneeuwval van vannacht lonkte de sneeuw ons om sneeuwballen te gooien (Dirk kan er van meespreken), te sleeën, te rollebollen … Met zo veel sneeuw kan het niet anders dat we er met volle teugen van genieten. Het avondmaal achter de kiezen, gaan we nu aan het schrijven in ons dagboek om ons daarna klaar te maken voor de grote Tirolerquiz. Kwestie van ook ons verstand aan de gang te houden.
De 17 (+2) van Bach.
Zaterdag 25 januari 2014
Belofte maakt schuld … eerst en vooral het relaas van het rodelen te Holzgau. Alle sleetjes op een rij, voortgetrokken door een grote tractor, naar het topje van de helling. Één voor één scheurden we naar beneden. De kunst is natuurlijk beneden te geraken zonder uit de bochten te vliegen. De ene pakt het natuurlijk voorzichtiger aan dan de andere, wat soms hilarische taferelen oplevert. Vanmorgen toen we opstonden, zaten er opeens 2 mensen meer aan het ontbijt. Juf Marleen en juf Veerle waren er dan toch eindelijk geraakt, niettegenstaande 5u file te doorstaan hebben. België en de buurlanden kregen te maken met monsterfiles door de vele ongevallen. Maar … dat hield hen niet tegen. Bedankt aan de ouders die nog wat meegaven als verrassing. Vanochtend stond het skiën op het programma. Mathijs had wat pech en wilde de bomen eens van dichterbij bekijken. Daarbij bezeerde hij zich. De skimonitor
wilde geen risico’s nemen en Mathijs werd volledig doorgelicht in het ziekenhuis van Reutte. Alles op en top in orde, enkel wat schrammen. Na het middageten konden we gaan ‘eisstockschieBen’. Vanavond volgen er nog een reeks spelletjes, een lekkere afsluiter en dan genieten van een goede nachtrust. De 17 (+2) van Bach.
Vrijdag 24 januari 2014
Gisteren hebben we onze wensballon de lucht ingelaten. Enkele wensen gingen al in vervulling : graag wat verse sneeuw. Ja hoor, toen we vanmorgen de gordijnen opentrokken lag er een laagje sneeuw. Het bleef nog stilletjes doorsneeuwen tot de middag. De ochtendopdracht was een oriëntatiewandeling doorheen Bach. Om de twintig minuten vertrok er een groepje. Werken met een kompas, muurtekeningen ontcijferen of de weg vinden waren enkele van de opdrachten. Een groepje vond het blijkbaar wat te kort en waren bijna tot in het volgend dorpje gewandeld. Ze hadden er wel van genoten. Een ander groepje stapte een hotel binnen en met een beetje Duits kregen ze toch een aantal antwoorden Dat is je plan trekken in het leven. De tafelgesprekken waren voldoende gevuld met hun belevenissen. De kookouders zijn nog steeds tevreden over de eetlust van onze kinderen. Er wordt voldoende bijgemaakt. Niemand gaat hier met honger van tafel. Koploper is en blijft Marnik. Wat kan die genieten van zijn eten!
Straks voor de tweede maal de skilatten aantrekken, wat buiten spelen en na het avondeten met de bus naar Holzgau om er te gaan rodelen. Hoe dat verliep lees je morgen. De voorspellingen : morgen wat zon en zondag … terug sneeuw!! De 17 van Bach
Donderdagavond 23 januari 2014
Onze eerste dag in Bach is voorbijgevlogen. We werden rond kwart voor 8 gewekt. De ontbijttafel stond al gedekt. Er werd stevig ontbeten. Dat was ook wel nodig. Er stond van alles op het programma. De bus bracht ons om negen uur naar Elbigenalp. Daar kregen we onze ski’s en schoenen. Alles werd er nauwkeurig afgesteld volgens je grootte en gewicht. Buiten werd er een laag sneeuw bijgespoten zodat we heerlijk naar beneden konden skiën. We werden in 2 groepen verdeeld, volgens je niveau van skiën. Het liefst van al bleven we liever in één groep samen, maar ja. De uurtjes vlogen voorbij en voor we het wisten zaten we al weer aan tafel. De kookouders zijn zeer tevreden over onze eetlust. Ze hebben al groepen gezien … Onze meesters kenden geen rust. We waren al weer onderweg toen de klok van de kerktoren tweemaal luidde. Het werd een stevige bergwandeling, soms op straat, soms op een smal bergpaadje. Op het einde van de wandeling namen we de stoeltjeslift waar we na 400 meter hoogteverschil een prachtig panorama mochten bewonderen. We konden er naar hartenlust zakglijden. Het begon na een tijdje snel af te koelen. De zon verdween. Grijze wolken kwamen tevoorschijn en een twintigtal sneeuwvlokjes dwarrelden naar beneden. Een gunstig teken?
’t Is bijna tijd om aan tafel te gaan. Straks nog brieven schrijven, dagboek invullen en …
De 17 van Bach
Woensdagavond 22 januari 2014
We hebben problemen met het internet en daarom via een andere weg toch proberen ons eerste berichtje door te sturen. Reeds vroeg in de ochtend stonden 15 ongeduldige sneeuwklassertjes te wachten om plaats te nemen in de bus richting Oostenrijk. We moesten onderweg een school van Sint-Pieters –Leeuw ook oppikken. Daar zij nog aan de ontbijttafel zaten vertrokken we later en reden Huizingen om half negen nog voorbij. (Wij zaten reeds anderhalf uur op de bus). Wij zwaaiden even en reden verder via Luxemburg Duitsland binnen. Geen spoor van sneeuw te zien. Ook het autocircuit van Hockenheim lieten we links liggen. Ik neem een andere autobaan, zei de buschauffeur. De meester zei wel op een bepaald ogenblik : kijk allen naar links, daar zie je het autocircuit van Hockenheim. En de chauffeur? Die reed lekker door en stopte een uurtje later. Gelukkig kende hij de rest van Duitsland en iets over zessen reden we Oostenrijk binnen. Als we een uurtje later ons aanmelden in Stanzach hoofdkwartier van Jeka) lag er toch wat sneeuw of beter gezegd ijs. Een halfuurtje later bereikten we ons huisje in Bach : uitladen, kamers betreden, eten en napraten. Morgenvroeg ski’s passen en de latten op. Verslag volgt later. Slaapwel. De 17 van Bach
Eerste telefonisch contact met ‘de bergen’; een korte neerslag die ook te vinden is op de blog van de zesde klas:
Beste iedereen, Na een vlotte reis met veel gezelligheid kwamen onze kinderen rond 19.45u aan in het huis in Bach. Alle valiezen werden onmiddellijk naar boven gebracht en de kinderen mochten om 20.00 aan tafel gaan bij een kookploeg die ook voor de begeleiders nieuw waren. Een beetje jammer is wel het weer. De zesdeklassers kunnen nu kijken naar een heldere zwarte hemel vol sterren. Heel mooi, maar zoiets voorspelt geen sneeuw. Het zou wel mogen sneeuwen, want voor het huis ligt er alleen een laagje ijs van 4cm (harde sneeuw); dus sneeuwmannen maken zit er morgen nog niet in. Hier en daar is zelfs een sprietje gras zichtbaar. Komaan sneeuwgod, doe je best voor onze kids. Morgen meer nieuws, groetjes van alle zesdeklassers
