2
15
KLETS MAIL e-mail nieuwsbrief van roeivereniging de meije nieuwkoop
meijer
www. rvdemeije.nl redactie:
[email protected]
Update Bouwcommissie
De afgelopen maanden is de gezamenlijke bouwcommissie van de Roei - en IJsvereniging diverse malen bij elkaar geweest voor overleg en om te bespreken hoe we nu precies de uitbouw gaan uitvoeren. We delen het project op in hele concrete kleine deelprojecten die we in detail uitwerken en waarvoor we ‘bestek’ maken. Commissieleden en uitvoerders zetten hun netwerk in om de benodigde materialen zo scherp mogelijk in te kopen en als de materialen binnen zijn, volgt de planning om het werk uit voeren.
Vanuit IJsvermaak Zuideinde zijn Harry Pieterse en Ben van Lammeren aangeschoven om Stephan Krimpenfort te versterken. Vanuit de Meije blijven ondergetekende, Jan Willem, Henk en Peter de bouw begeleiden. De bouwcommissie heeft Simon van de Loo en Tod Aardman bereid gevonden de uitvoer te begeleiden. Simon heeft 40 jaar ervaring bij Vink + Veenman en Tod is een zeer ervaren bouwer. De bouwcommissie overlegt met dit zeer ervaren tandem wat de volgende stappen in het project zullen zijn en houdt het financiële overzicht.
Deze aanpak werk fantastisch. De eerste zware klus, zaterdag 11 april was een groot succes. Met vereende krachten was in een paar uur tijd de grond bouwrijp gemaakt. Het bouwwerk is lees verder op pagina 2
Alvast in de agenda: Dauwroeien 14 mei
Op 14 mei is er weer Dauwroeien! De tocht en de gebakken eiereren met spek worden dit keer voorbereid door de Vrijdagochtend Instuif Ploeg. Meer informatie volgt nog.
Dubbeldikke KletsMail
a
Dit keer een dubbeldikke KletsMail. Maar u moet er dan ook extra lang mee doen... Want de redactie is tot eind september afwezig. Zij wensen u een mooi zomerroeiseizoen. 1
Kees’ Kollum
Blaas de soep….
Als fanatiek Asterixlezer kwam ik deze zin vaak tegen: “Het was een manier om vrijwilligers te krijgen voor de naarste klusjes. Er kwamen dan tientallen Romeinse soldaten aangerend en in plaats van soep kregen ze dan van hun Centurie een plaats voor in het gelid aangewezen…” Ik kwam terug van vakantie en las in Kees’ column dat onze ploeg aangewezen was om hem op te volgen cq af en toe te vervangen. Alles overziende en de sfeer in de ploeg respecterende dus toch maar begonnen aan deze klus. Ja hoe moet dat nou en waarover moet het gaan. Ik dacht ‘zo af en toe terugkijken is zo gek nog niet.’ Toen ik een jaar of tien bij de ploeg kwam had ik natuurlijk wel de nodige roeilessen versleten maar dat wil nog niet zeggen dat je er dan bent. Het was de tijd dat we allemaal nog werkten... en dan was de roeizaterdag een welkome afwisseling. Toen ik in de ploeg kwam was het af en toe nog wel eens verwarrend. Dan zat je weer te diepen of te vlaggen en dan werd er weer te snel opgereden en tijdens het roeien werd er meer college gegeven dan geroeid. Langzamerhand is dat steeds beter gegaan en naarmate de jaren verstrijken gaat het naar het gevoel steeds beter. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het perfect gaat maar daar blijven we aan werken. Goed is het dat ook om en tijdens de roeibezigheden ook het dagelijks nieuws wordt besproken. Je hoort nog eens wat en daarom kom je altijd weer anders thuis dan dat je weg gaat. Het is een rariteit aan gebeurtenissen als ik al de jaren zo overzie. Van alles maak je mee. Ziet de ploeg ouder worden. En inmiddels is de OPA ploeg bijna compleet. En zo werden ook de geboorten van alle nazaten vermeld en zien we ook de roei instelling veranderen. Het mag niet te hard waaien en het moet vooral niet te koud zijn… Maar we halen de schade in de zomer wel weer in… dan roeien we extra in de avond… Ja daarover gesproken. We passeerden een luxe jacht bij Tijsterman. De bezitter had zijn luxe huisje afgemeerd en had een pilsje in zijn hand. Hij stak het omhoog en riep : Zo, lekker he, moet je er ook een? Door onze fantastische snelheid had hij natuurlijk niet verwacht dat we zouden stoppen…Ik heb onze captain nog nooit zo hard HOUDEN BEIDE BOORDEN horen roepen..De man keek ons schaapachtig en wierp een paar blikjes over boord naar ons. Proost. Op de volgende column! Team Kees
a
vervolg pag. 1
ook hopen te mogen gebruiken voor het transport van de stalen funderingsbalken die deze week zullen worden vervoerd. Rotvrije Trespa planken voor de onderste rij wandplanken en een partij dakbalken zijn ook al ingekocht. Kortom de samenwerking loopt voortvarend en we boeken mooie resultaten. uitgezet, de tegels zijn verwijderd en het zand is afgegraven zodat de weg vrij is de stalen funderingsbalken aan te brengen. Zand en tegels zijn naar de kop van het terrein gebracht omdat deze later, als de uitbouw staat, weer nodig zijn om het terrein op te hogen zodat de tegels aansluiten op de vloer van de uitbouw. Voor het eerste deelproject hebben Simon en Tod de exacte maten van de funderingsbalken ingemeten. Jan van de Voorn heeft de balken al geleverd gekregen en gaat ze op ons terrein aan
elkaar en op de fundering lassen. Na de funderingsbalken starten we ook met de vloer. Simon, Tod en ik hebben de opties voor balken en een vloer in kaart gebracht onder de houthandelaren in de omgeving. De inkoopprijs viel niet helemaal mee. Maar met dank aan een geweldige ingeving van Harry hebben we uiteindelijk onze vingers weten te krijgen achter het hout van de Meije pad zwemsteiger. Dit hout is in goede staat, kan nog jaren mee en hebben we voor een scherp bedrag kunnen inkopen voordat het naar de handel ging. Het transport hebben we weten op te lossen door een oude dekschuit te lenen die we
Zo hebben beide heren achten dit weekend hun schouders onder het transporteren van de grote partij hout voor de vloer gezet en was er weer een klus geklaard! Jullie inzet is onmisbaar. Het is geweldig om te zien hoe dit project groeit. We willen graag de positieve energie en inzet vasthouden zodat we ook aan het einde van het project nog steeds met even veel plezier aan de uitbouw blijven werken. Daarom zal ik binnenkort jullie een mail sturen met het verzoek aan te geven of je mee wilt en kunt helpen met timmerklussen als vloer en wanden aanleggen, dakpannen leggen, dakbedekking branden, en elektra aanbrengen. We hoeven dan niet op alle leden steeds een beroep te doen, maar kunnen dan met kleinere voor de taak best uitgeruste teams werken. Timing en planning vraagt om flexibiliteit Het zoeken naar goed 2e hands bouwmateriaal en lenen van middelen als de oude dekschuit, is noodzakelijk om binnen het budget te blijven. Maar het betekent ook dat we ad hoc snel moeten kunnen schakelen en vaak pas op hele korte termijn een verzoek kunnen doen of je inzetbaar bent voor de uitvoer van een projectje. Soms zelfs pas een dag van te voren. We realiseren ons dat we dan een groot beroep op je flexibiliteit doen. Maar door de klussen in kleine projecten op te delen, materiaal in de 2e hands handel op te snorren, en deze flexibele inzet, houden we het overzichtelijk, behapbaar en ontstaat er iets moois! Ieders inzet en flexibiliteit wordt heel erg op prijs gesteld. Rioolput en Watertappunt Tijdens de voorbereidingen hebben we ook met de gemeente besproken wat de beste oplossing is voor de rioolput en het elektrahuisje. De gemeente is langs geweest om de situatie te bekijken. We hebben kunnen afspreken dat het de voorkeur heeft het elektra huisje en de rioolput te verplaatsen naar de hoek van de huidige loods aan de kant 2
van de oude steiger. Tijdens dit bezoek is een aannemer opgeroepen om een offerte op te stellen. Doelstelling is de verenigingen deze kosten niet door te belasten. Binnenkort hoor ik of dit lukt. Voor wat betreft het watertappunt is er ook goed nieuws. We hebben kunnen afspreken dat deze voor volgend seizoen weggehaald wordt. Dit heeft als voordeel dat passanten geen water hoeven te tappen aan een steiger waar ‘verboden af te meren’ bordjes staan en dat wij de steiger exclusief voor onze roeiactiviteiten kunnen gebruiken. We houden jullie op de hoogte, Namens de bouwcommissie
Haico
allemaal tegelijk) zijn er lieden van de pulpbladen die daar, hoe schandelijk, het woord “cougar” voor zouden gebruiken. (Hetgeen de jonge mannen dan direct het stempel “toy boy”” zou geven.) Kortom, door zomaar wat te roepen wordt de betovering van de relativiteit verbroken en wordt absoluut gemaakt wat niet absoluut gemaakt wil worden. Maar ja, als we dan toch bezig zijn wil ik best een steentje bijdragen aan dit absolutisme met enkele absolute kenmerken van jonge mannen: - Die roeien de Head onder de 30 minuten - Dragen strakke roeipakjes om het goddelijke lichaam en geen op een pyjama lijkend clownspak - Minimaal 50% van de Meije-stuurvrouwen wil daar best een bus slagroom op leeg spuiten en vanaf likken - Werken tot minimaal 67 en de VUT is slechts bekend vanuit de geschiedenisboeken - Zijn gewend om pas na gedane arbeid koffie te drinken en dat ook zelf te zetten als de pot leeg is - Zijn soms kalend maar er groeit geen haar uit allerlei gaten - Skiffen
Naast het wel en wee van RV De Meije houden ook diverse wetenschappelijke theorieën mij regelmatig in hun greep. Zo is daar de evolutietheorie met mijn speciale interesse voor de ontstane verschillen tussen mannen en vrouwen, maar daarover meer in een latere Kletsmail. Deze keer wil ik het hebben over de relativiteitstheorie in de letterlijke betekenis dat alles relatief is. Zo waren de 3 “Headploegen” na afloop van deze prestigieuze race aan het eten bij het van harte aan te bevelen restaurant “Thuis”. De relatief jonge, relatief aardige en relatief aantrekkelijke stuurvrouw van de relatief oudere veteranen 8 vond het toen ineens nodig om, als donderslag bij heldere hemel, te declameren dat het afgelopen moest zijn om de relatief jonge mannen van de jonge mannen 8 jonge mannen te noemen. Nou ben ik zelf ook niet vies van boude beweringen en ferme stellingnames maar weet daardoor ook dat dat soms meer kapot maakt dan je lief is, zeker als het totaal onnodig is. Zo ook hier, want als de jonge mannen zich geen jongens kunnen noemen, kunnen ze ook nooit meer, de relativiteitstheorie in acht nemende, naar de vrouwen 8 kijken alsof er meisjes in zitten. Sterker nog, als deze “meisjes” het met de jonge mannen 8 aan zouden leggen (niet per se
Wat relatief is moet relatief blijven
Eigenlijk is jong zijn geen kwestie van getal maar van een combinatie van eigenschappen en natuurlijk van “goed kauwe, zodat het eten gelijkmatig in het bloed komp”.
Materiaalcommissie De MC heeft eind maart eens bij elkaar gezeten om het een en ander te bespreken. Dit was gezien het koude weer niet in de loods, maar lekker bij een van de leden thuis in de warmte met koffie en koek. Wat staat er zo’n beetje in de planning. 1. Aanpassen design van onze roeibladen. Zie verslagje elders in de Kletsmail. 2. De botenwagen. In het kort: Hij is veel te kort. Hij is wettelijk niet meer in orde om de wedstrijd 8, de wedstrijd 4 en C-4 te vervoeren. Dit is eigenlijk al vrij lang het geval, maar nu is er aandacht aan besteed. We willen dat ieder, die de botenwagen vervoert, dit ook veilig en zonder problemen kan doen. Er zijn 3 opties. A. We kopen een nieuwe (of 2e hands) goedgekeurde botenwagen. Helaas, daar is nu nog geen voorziening voor en met de nieuwbouw en inrichting zal dat nog even duren. B. We lenen er ergens een als we naar een wedstrijd of toertocht gaan. Alphen en Uithoorn zouden hierin uitkomst kunnen bieden. Daar zullen we contacten mee gaan onderhouden. C. We gaan onze botenwagen aanpassen. Resultaat: Vervoer van de gedeelde acht en gedeelde vier zullen we voorlopig nog toestaan, gezien het geringe lengteverschil. Bij vervoer van C-4 gaan we zien of we een botenwagen kunnen lenen. Ondertussen gaan we na of en hoe we onze botenwagen kunnen verlengen. lees verder op pagina 4 a 3
a
vervolg pag. 4
3. We gaan een bord met informatie over onze vereniging plaatsen bij het toegangshek. Er komen veel mensen wandelend langs. Wie weet willen ze meer van onze vereniging weten, en dan is het gemakkelijk als ze weten met wie ze contact kunnen leggen. Tevens zal er een bordje komen met “Verboden toegang voor onbevoegden”. Als dit er niet staat, dan is zelfs de politie niet bevoegd om op te treden bij ongeregeldheden. Gelukkig is tot nu toe niets gebeurd, maar je weet maar nooit. Met de toenemende drukte op het Meijepad moeten we overal rekening mee houden. Ook zullen er rondom onze steigers bordjes geplaatst gaan worden met. “Niet afmeren – eigendom roeivereniging” (of iets van die strekking). 4. Nieuwe steiger. We zijn er al mee begonnen. Versteviging van de toegang tot de nieuwe steiger d.m.v. grasplaten. Helaas in dit veengebied zullen de kanten altijd wel drassig blijven. Met deze platen hopen we iets meer stevigheid te bereiken en met gras ook de grond een beetje beter vast te kunnen houden. De steiger is niet breed genoeg voor onze riemen, en dit strookje gras is dan aangenamer voor de bladen. Aan de steiger zal nog een stevige ‘tuinslang’ worden gemonteerd die als stootband gaat fungeren. Ook komt er nog een lat op de steiger, zodat we C-boten gemakkelijker en zonder schade in het water kunnen laten glijden. 5. Reparaties e.d. We hadden wat klachten ontvangen over de schoenen in de wedstrijdboten. Vooral (grote) herenmaten zijn gemonteerd. En de dames zitten vaak met extra schoenen in de schoenen. Daar slijten de herenschoen dan weer extra van. Kleinere maat schoenen zijn besteld en ontvangen, en Peter gaat deze op extra voetenborden monteren. Er wordt nog naar een oplossing gezocht om het klittenband te vervangen wat bij veel schoenen afgesleten is. RV De Meije was op 17 april te gast bij de Zeilen Roeivereniging De Goudsche.
6. Het Snorhok zal niet worden opgebouwd. Er wordt gedacht om deze net als de IJsvogel in het midden van de loods te leggen. Een steun moet nog worden gemaakt. Dan kan de Zwarte Stern weer op de plek van de Snor, en is er ruimte voor de C-1. Het skiffseizoen nadert weer, en deze boot verdient het om weer gebruikt te worden. Waarschijnlijk zullen we afscheid gaan nemen van 2 oefenskiffs die of lek, of niet meer compleet zijn.
Verder zijn er nog veel meer ideeën, maar dat is voor later. Eerst dit maar eens afronden. Verder zal de Materiaalcommissie waar nodig ook de bouwcommissie ondersteunen. Conclusie: ER IS NOG WERK GENOEG TE DOEN. En we zullen zo af en toe een beroep op jullie doen. Noteer maar vast: zaterdag 20 juni is het GROTE KLUSDAG, en met zijn allen wordt het vast heel leuk.
Midweek roeitocht op de Reeuwijkse Plassen
Buiten: helder en koud, dus pet op. Redelijk veel wind, N/O. Een behoorlijk groot gezelschap van in het rood geklede roeisters en 1 roeier stond al klaar toen ik kwam aanfietsen. Er waren ruim voldoende auto’s om iedereen te vervoeren, een paar auto’s kon dus blijven staan. Nog even wachten op de laatste deelnemer en het gezelschap kon vertrekken. Blijkbaar kende iedereen de weg naar Reeuwijk want sommigen gingen linksom en de anderen rechtsom. In de watersport is dit geen onbekend fenomeen. In het clubhuis van de Zeil- en Roeivereniging De Goudsche werden wij welkom geheten door Rob, Peter, nog een Peter, Octave, Lockje, Marianne en
het kan zijn dat ik nog wèl het gezicht herken van allen die er waren, maar vergeef mij dat de naam erbij mij is ontschoten. Hulde reeds aan allen die deze dag tot een succes brachten! Rob was de organisator van deze roeitocht. Per boot was een stuurman/vrouw aangewezen, het Nieuwkoopse 4
gezelschap gaf hij hoffelijk de kans de bootindeling zelf te regelen. Vervolgens gaf Rob uitleg over het clubhuis waarvan de renovatie over de afgelopen 12 jaar met hulp van vele vrijwilligers en zuinig beleid dit jaar is afgerond. Het clubhuis is prachtig, het uitzicht over de plassen schitterend! Op het moment dat iedereen dan wilde opstaan om de handen aan de boorden te slaan nam ‘onze’ Karin schielijk het van Rob over en overhandigde hem na een korte doch warme toespraak een doos met wijnen uit Nieuwkoop, ZuidAfrika. Eindelijk dan naar buiten. Eerst even langs de toiletten want op de plassen is er in dit jaargetijde nog te weinig begroeiing om in privacy een plas te doen, zo werd ons gewaarschuwd. De bootindeling: hapsnap, lukraak. lees verder op pagina 5
a
a
vervolg pag. 4
Achteraf had een wisseling tijdens de pauze de krachtverhoudingen mogelijk meer in balans gebracht. Er werd namelijk geroeid in 2 dubbelvieren en 3 dubbeltweeën. Het woei soms hard, met schuimstrepen en dan is het voor een D2-paar zwaar roeien met een, of soms 2 stuurlieden. Enfin, onderschat nooit de taaie wil van De Meijeroeisters. Alles was dus OK. Enig materiaalpech kwam van een manchet van een van mijn riemen. Geen gereedschap, geen schroevendraaier. Dan gebruik je dus de riemen die je hebt. Vier man, een mes (géén zwitsers), een koperen plaatje en deskundig toegepast geweld met het blad van een riem bleek voldoende om het euvel te verhelpen. Ik heb daarna lekker geroeid met Carlo, Maya en Marion met als stuurman Peter, type zeezeiler, die zich als een vis in het water voelde. Naarmate de dag vorderde kwamen we beter in het juiste ritme om tenslotte op de terugweg in het zonnetje op de ‘automaat’ metersook te trekken. Halverwege de tocht was een pauze gepland. Voor mij vormde deze wat ik de ‘aankleding’ van het roeien beschouw: het vermaak buiten de boot. Voor zover ik kon zien, “ergens”, meerden alle boten aan aan een weilandje met bomen, struiken en brandnetelbegroeiing. Daar was tijd voor een boterham, drinken, stukjes kaas, komkommer, tomaatjes een privé wandelingetje om bloempjes te begieten en naar de verhalen, weetjes en anekdotes van Ron te luisteren. Onvermoeibaar legde Rob uit hoe het oorspronkelijk aanzien van de Reeuwijkse plassen dankzij veel geld en inzet naar de situatie van 1920 wordt hersteld. Het water is nu op sommige plaatsen helder tot de bodem en rondom eilandjes zijn honderden larikspalen geslagen tegen golfslag. Uit
die palen komt loog vrij en zwemt er daar geen vis.... De Reeuwijkse plassen zouden oorspronkelijk drooggelegd worden maar puin en zand verdween in diepe gaten zodra het werd gestort. Dit, plus het oprukkend gevaar van brak water door kwel, leidden anno 1920 tot het besluit het gebied tot plassengebied in te richten. De Loosdrechtse plassen waren anno 1911 als eerste als plassengebied aangelegd. Dankzij Rob weet ik nu dat ‘Ree’ van Reeuwijk scheiding van twee gebieden betekend en ‘wijk’ sloot. Reeuwijk blijkt ook historisch van belang. Het weiland waar wij pauzeerden is historische grond omdat dit ooit het grensgebied vormde van Holland, toendertijd eigendom van de Nassaus en van Utrecht, eigendom van de bisschop van Utrecht. Er liggen nog resten van een versterking, in die tijd bestaande uit een opgehoogde aarden wal, douaneposten en met wat speurwerk kan je nog over de oorspronkelijke smokkelpaden lopen. Wie had dat gedacht. Tegenwoordig is het gebied eigendom van Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten Over ‘vroeger’ wist Rob nog 2 anekdotes te vertellen. Vorige eeuw, zo rond 1950, behoorde het gebied waar wij pauzeerden toe aan een vereniging met als doelstelling van de natuur te genieten en wel ongekleed, oftewel bloot, een naturistenvereniging. 5
De reacties van het gezelschap op Rob zijn gave van het woord waren een genoegen om te zien. Voor kleine en grotere jongetjes moet het spannend zijn geweest de natuuraanbidders te besluipen. Met de kans op ontdekking... Bloot buiten van de natuur genieten mag dan fijn zijn, gaandeweg kreeg men wel behoefte aan enige voorzieningen al was het maar om te schuilen voor kou of regen. Dit strookte natuurlijk niet met regels van overheden en zo is deze vorm van vrijetijdsbesteding enige kilometers elders voortgezet. Na de natuuraanbidders kwam een andere vereniging als eigenaar in beeld, een die het hogere aanbad. Een vereniging met een charismatische voorganger of zelfbenoemde dominee met een schare trouwe gelovigen. Naar zeggen hield deze voorganger hagepreken, over, zo stel ik mij voor, doem en verdommenis. Volgens mij leert de geschiedenis dat dit soort goedgelovigen door de duivel wordt bezocht. En ja, de voorganger bezweek voor diens verleidingen en op zíjn beurt verleidde hij een aantrekkelijke goedgelovige, nam haar èn het geld en verdween met de noorderzon. Ook aan verhalen komt een eind. Hoewel, bijna was er nóg een verhaal bijgekomen: toen er wel werd ingestapt maat niet gelijk. Het bleef bij een tijdelijk verhoogde hartslag. De terugtocht naar het clubhuis ging snel, soepel en met veel zon. Na het ‘stallen’ van de boten dronken we nog een laatste glaasje op het zonovergoten terras. Nog een paar herinneringsfoto’s en: “Bedankt voor alles en tot ziens!” Een mooi dag om op terug te kijken, een mooi gebied om naar terug te keren. Sjef
brug werden ingelopen. Maar Over bakboord, eerste wat er daarna gebeurde was bijzonder. werden niet opnieuw ingehaald, inhalen op de We laat staan in de tang genomen zoals in Brugge. Nee, er kwam geen enkele ploeg aanstalten maken om Marijke opzij te Amstel dwingen. Dat heerlijke, vrije, gevoel gaf de acht mannen duidelijk vleugels. bleek zelfs mogelijk om een andere en over het Het ploeg te overtroeven. Dit was ongekend tot een euforie die tot aan de verdwijnen enfinishleidde in Ouderkerk stand hield. Er werd een bijna-recordtijd van 32:10.9 geklokt. van een Voor het eerst sinds deelname zo’n 8 jaar Onze eigen Mad Man Draper, die hadden we een ploeg ingehaald! Angstgegner geleden gelukkig meer snoept dan dat hij rookt, Dat brengt een superioriteitsgevoel Er was afgelopen winter geen schaatsijs te zien in Nieuwkoop. IJsgang en harde wind verhinderden weliswaar een aantal trainingen, maar dat nam niet weg dat er toch vaker in eenzelfde samenstelling werd geroeid dan eerdere jaren. Soms wierp dat vruchten af ‘hij liep lekker’, soms was het resultaat van al die kilometers onzichtbaar. Dieptepunt was wellicht de ervaring op het Waggelwater. Het is natuurlijk makkelijk om de schuld af te schuiven op die idiote stuurman uit Belfast, maar misschien hadden we gewoon beter moeten roeien.
kwam tot het briljante besluit om die eeuwige kankeraar maar eens van slag af te halen. In een tijdsbestek van een paar weken dienden we over te schakelen op Bilthovense ritmes. En het bleek al snel dat de heren de cadans van de zandvlakte wel beviel. Tijdens de Head werd de eenheid in de ploeg ook nog eens vergroot doordat de riemen opnieuw waren afgesteld. Bij het klaarmaken van de boot op vrijdagmiddag viel het ineens op dat de manchetten op uiteenlopende plaatsen op de kraag waren bevestigd. Tussen de uitersten werd een verschil van wel 5 cm gemeten. Het was niet duidelijk of dit verschil van recente datum was of dat er een aantal roeiers (nee, geen namen) al lange tijd had zitten flierefluiten. De weersomstandigheden op zaterdag
21 maart waren niet onaardig. Het eerste lentezonnetje was mager -het was gewoon nog fris- maar het was droog en de wind hadden we in de rug. En dat is natuurlijk een voordeel voor een ploeg met mannen met zulke brede schouders. Door de gewoonlijke drukte op het water bij Poseidon was het niet mogelijk om een goede warming-up te doen. Dit verklaart misschien de relatief langzame start waardoor we al vrij snel na de
6
met zich mee (Yes, we can), waar de meeste roeiers nog aan moeten wennen, maar dat zeker een goede basis legt voor toekomstig succes. Wat in ieder geval het moreel een vertrouwen heeft gegeven is dat niemand zich nog afvroeg of we wel ‘sneller waren dan de damesacht’. Deze Angstgegner -in ieder geval voor een aantal heren- bestaat niet meer. Wel hebben de dames nog een groot voordeel: ze dragen strakke pakjes. Als de heren hier ook toe overgaan (en hun lijn verder stromen) zullen ze helemaal niet meer te stuiten te zijn. Dan valt het ook helemaal niet meer op dat er toch wel een grijsaardig aantal Dreestrekkers in de boot zit. Tot slot, ja de techniek nog: tijdens de race lag de boot toch wel (een beetje) over bakboord.
uit de
stuurstoel
Voortgang uitbouw Uiteraard is de voortgang van de uitbouw altijd
een belangrijk punt op de bestuursvergadering. We zijn erg onder de indruk van de werkwijze en vorderingen van de bouwcommissie. Hulde! (Zie het verslag elders in deze KletsMail) Voorzitter In verband met de afwezigheid van Carla tot oktober, zal Nick Bliekendaal als vice-voorzitter/ penningmeester haar bestuurstaken waarnemen: mailto:nick_bliekendaal@ hotmail.com Karin zal zorgdragen voor de communicatie rond de activiteiten en de uitnodigingen daarvoor versturen. Lever dus bijtijds je input aan bij Karin zodat we op een grote opkomst voor de activiteiten kunnen blijven rekenen. Mailadres Karin:
[email protected] Financiën Alle leden hebben inmiddels de contributie betaald en het financiële plaatje ziet er goed uit. Ook zijn er op dit moment zo’n 10 aspirant-leden. Als zij allen lid worden geeft dat nog een extra financiële boost.
Materiaalcommissie Ook de materiaalcommissie heeft de afgelopen periode veel werk moeten verrichten en er staat nog heel wat te gebeuren (zie een verslag elders in deze KletsMail). Wedstrijdcommissaris Na een Head die wisselend succesvol is verlopen, komt er voor een aantal teams een uitdaging van een andere orde aan: De Elfstedentocht( 15/16 mei). En ook tijdens de Spaarne-Lente Race zal onze vereniging weer goed vertegenwoordigd zijn. Promotie Onze vereniging is weer aardig in het nieuws geweest met een artikeltje in de Recreatiekrant en met een vermelding in Nieuwkoop Nieuws en op de site van de gemeente in het kader van de Nationale Sportweek. Willen we overigens nog meer nieuwe leden kunnen aannemen dan zullen er echt meer coaches bij moeten komen. Dit is een belangrijk aandachtspunt voor het bestuur.
KNRB De KNRB heeft informatieve leskaarten uitgegeven. Het boekje is handig voor coaches en komt in de kantine te liggen. De leskaarten staan ook op de website van de KNRB, onder ‘informatie voor coaches en instructeurs’. In de loods liggen ook een aantal exemplaren van het jaaroverzicht 2015 van de KNRB. Kunt u zich op de hoogte stellen van de activiteiten. Bokkesprongen Ook uw bestuur maakt wel eens rare sprongen. Zo heeft ze de donatie van een schitterende wherry door de oud-Nieuwkopers Els en Nico Brouwer graag aanvaard. We denken dat de wherry straks veel gebruikt zal gaan worden en prachtig past binnen ons ‘historisch erfgoed’. In verband met de uitbouw blijft de wherry voorlopig in een stalling tot wij er ruimte voor hebben. Hierbij alvast een voorproefje.
Ploegenlijst Nu er weer in de avond geroeid kan worden is er, met dank aan Bagge, weer een nieuwe zomerploegenlijst opgesteld en in de loods opgehangen. Graag mutaties/ omissies doorgeven aan Bagge:
[email protected]
Zaterdagmorgen 11 april organiseerden Marian, Peter en Lennaert een bijzondere instructie-ochtend.
kleding te dragen met strepen op de zijkant werd enthousiast opgevolgd. Veel roeiers gingen in de weer met afplakband zodat de instructeurs hun perfecte houding in de boot goed konden waarnemen. De filmopnamen zijn inmiddels voor elk team beschikbaar en zullen ook in een latere instructiebijeenkomst besproken worden. Een geweldig initiatief met dank aan Marian, Peter en Lennaert die met hun kritisch, maar opbouwend commentaar erg inspirerend waren. Graag nog eens zo’n ochtend. Carla
Die ochtend lieten een aantal coaches/stuurlieden en hun teams zich filmen. Marian, Peter en Lennaert waren op de filmboot aanwezig en gaven adviezen over technische en houdingsaspecten van het roeiteam. De animo was groot. Het advies van de instructeurs om
7
Nieuw
Maar tevens is het door de bond niet toegestaan. Hoe is dit dan zo gekomen? We hebben opheldering gevraagd bij de roeibond en gevraagd of De Helling niet iets anders op zijn bladen kon verzinnen. Wij waren in de veronder-stelling de oudste rechten te hebben.
d e s i g n Ja, jullie zien het goed. N.R.V. de Meije gaat over naar een nieuw design van de roeibladen. Je zult je afvragen, waarom. Wat we hebben is toch mooi? Je ziet het goed en van grote afstand. Het is niet te ingewikkeld, etc. etc. Maar, kennelijk zijn wij niet de enige vereniging die zo dacht. Velen is het misschien niet opgevallen, maar de wedstrijdroeiers weten het wel. Vereniging “De Helling” in Culemborg roeit met hetzelfde design en dezelfde kleuren. En dat is wel eens lastig als je met beide verenigingen aan een wedstrijd meedoet. We moeten dan goed oppassen, dat we onze eigen riemen altijd meenemen.
De bond heeft daarop haar administratie geraadpleegd, en daar kwam het volgende uit. Vroeger, heel lang geleden, was het toegestaan, dat voor- en achterblad verschilden van design. De Meije had toen stuurboord voor helemaal geel en achter helemaal rood en bakboord andersom - of andersom, dat weten de oudere leden misschien nog. Op enig moment heeft de bond besloten dat dit voor de jury’s en kamprechters toch lastig was om al deze wirwar aan designs uit hun hoofd te leren en waarschijnlijk waren er nog vele andere redenen. Toen is besloten, dat de bladen zowel voor als achter hetzelfde moesten zijn. En ook stuur- en bakboord hetzelfde. En dat moest worden vastgelegd. Intussen bestond ook De Helling al als roeivereniging. Toen is het ergens fout gegaan. De roeibond heeft van “De Helling” officieel de aanvraag ontvangen voor het design waar wij ook mee roeien, en kan van “De Meije” hierover helemaal niets terugvinden. Op de een of andere manier is ons
8
design toch opgenomen en is bij de bond ‘vergeten’ om hiertegen bij ons te protesteren. En zo is het dan gekomen. Conclusie: De Helling heeft dus administratief gezien de oudste rechten. De bond heeft ons nu vriendelijk verzocht of wij ons design zouden willen aanpassen. Hierover hebben we in de materiaalcommissie overlegd, naar alle bladen van andere verenigingen gekeken en wat getekend. En dit is uit de creatieve koker gekomen. Gewoon weer heel eenvoudig. De kleuren blijven hetzelfde. Maar nu is het wel meer in lijn met ons wedstrijdshirt. Nog steeds duidelijk zichtbaar en naar onze mening niet saai. Voor de bond moet je als vereniging herkenbaar zijn op minimaal 100 meter. Intussen heeft de bond bevestigd, dat dit design nog niet in gebruik is en voor ons gereserveerd. Er komt dus een leuk klusje aan: Bladen opnieuw schilderen en ja, we hebben heel wat riemen. Maar het kan gerust in fases. Als eerste de bladen voor de wedstrijden, en de rest komt er dan in delen achteraan. Dus wie graag wil schilderen, kom op de grote klusdag op zaterdag 20 juni a.s. De gedachten gaan uit naar het geheel geel schilderen van het blad, en dan met watervaste tape een rode band erover te plakken. Dat scheelt veel afplakwerk.