Deel 3 Ik ben afgedwaald, terug naar 1977. Op 15 november vindt de Algemene Ledenvergadering plaats. Er zijn onvoldoende leden aanwezig om de statutenwijziging in stemming te brengen. Wel worden 3 nieuwe Bestuursleden gekozen. Twee leden van het oude Bestuur blijven aan. Namens de B.V. zullen mijn man en ik deel uitmaken van het Bestuur. Een Bestuur met 7 leden dus. Op 23 november 1977 heeft de volgende Algemene Ledenvergadering plaats en worden de gewijzigde Statuten en Huishoudelijk Reglement aangenomen. De eerste Bestuursvergadering van het nieuwe Bestuur heeft plaats op 13 december 1977. In deze vergadering word ik benoemd tot Vice-voorzitter (Noch mijn man, noch ik ambieerde een andere functie dan gewoon “Lid” van het Bestuur!) In deze vergadering wordt afgesproken dat brieven gezonden vanuit Vereniging die iets met betrekking tot de baan vermelden eerst met de Baandirectie besproken zullen worden. (In het vervolg zal gesproken worden over Baandirectie als de B.V. wordt bedoeld.) Er is een wedstrijd programma opgesteld dat wordt goedgekeurd. Voor de geplande Presidentscup stelt de Voorzitter een cup ter beschikking. De Professional stelt een cup ter beschikking voor een wedstrijd tegen de Pro en mijn man zal een beker ter beschikking stellen voor het (toen alleen nog gespeelde strokeplay) clubkampioenschap. De Ken Jackson cup. Aan dames werd niet gedacht met betrekking tot het clubkampioenschap! Er wordt besloten dat bij een “hole in one” een karikatuur gemaakt zal worden van de persoon die de hole in one heeft geslagen. (Er is slechts één “karikatuur” gemaakt en wel van Woutje Vullinghs die de allereerste hole-in-one heeft geslagen op Haviksoord. Dit portret -dat in het clubhuis hangt- bleek zo kostbaar te zijn dat is afgezien om nog andere te laten maken.) Al bladerend door agenda’s en ordners kom ik nog een aantal dingen tegen die het vermelden waard zijn. Op 11 juni 1976 is de Gemeenteraad te gast op de golfbaan. In november 1976 wordt voor Hfl. 200,00 een oud Dafje aangeschaft. Veel jongelui hebben in dat Dafje en de opvolgende Dafjes, NSUtjes, enz. hun eerste rijervaring opgedaan. Inclusief hun eerste aanvaring met een boom of iets dergelijks. Ook werden deze oude auto’s gebruikt om “door” een hooiberg te rijden. (In die tijd werd er namelijk gehooid op de golfbaan.) Begrijpelijk dat dit gebeurde als mijn man niet in de buurt was en dat ook pas veel later deze capriolen zijn opgebiecht. Op de golfbaan werd gehooid omdat er schapen waren verschenen. Voorraad voor de winter was nodig en er was genoeg “rough” om te hooien. De schapen zijn een verhaal apart. Eén schaap wist exact hoe zij de elektrische omheining kon manipuleren en dus uit te breken. Zoals het gezegde aangeeft “Als één schaap over de dam is volgen er meer” zo volgden hier alle schapen. Dan was het vangen geblazen. Op 25 ha en zonder hond was dit een hele kunst. Los laten lopen was geen optie. De keutels konden de golfspelers niet bekoren, de lammetjes daarentegen wel. Tweemaal hadden wij een Moederschaap dat niets wilde weten van haar tweeling. Ik kon Moederschaap melken, lammetjes met de fles voeren en ze dan ook nog mee naar huis nemen. Heb toen trouwens uitgevonden dat je van melken een “tennisarm” kunt krijgen.
Volgens mijn agenda is de allereerste wedstrijd op Haviksoord gespeeld op 16 oktober 1977. Jammer genoeg heb ik hierover nergens iets naders kunnen terugvinden. Noodzakelijke attributen voor op de baan hebben wij in Engeland gekocht. Ik heb het dan over bijvoorbeeld vlaggen, vlaggenstokken, holecups, hole cutter, hole cutter board, tee-balls, drag mat, ball cleaners, enz. Voor de meeste leden heb ik hier iets neergeschreven wat waarschijnlijk toelichting nodig heeft. Daarom: Hole cutter: Toestel waarmede een mooie ronde pol uit de grond wordt gehaald. Hole cutter board: Een plank waarmede de grond rondom die hierboven omschreven pol op zijn plaats wordt gehouden. Hole cup: De ronde houder die precies past in het door de hole cutter gemaakte gat en waarin uw bal moet verdwijnen. De hierboven omschreven pol past precies in het gat waar de houder uitgehaald wordt als de vlaggenstokken worden verzet. Drag mat: Een mat die gebruikt wordt om dressing in te slepen. Tee balls: De merktekens waarmede de afslagplaats wordt aangegeven. Ball cleaner: Ballenwasser. In augustus/september 1977 is zoals hiervoor reeds geschreven een houten machineloods geplaatst. Nu blijft deze loods nog maar met moeite overeind en wordt ook niet meer gebruikt voor het inmiddels zeer uitgebreide machinepark. ( Anno 2002 is de loods weer bruikbaar en toonbaar gemaakt. ) Eens was deze loods het lijdend voorwerp van een voorval dat hoge ogen zou hebben gegooid in een wedstrijd om de beste video opname. Eén van de greenkeepers, net in het bezit van zijn rijbewijs, gebruikte Tony’s auto die voor één van de (open) deuren van de loods stond. In plaats van de versnelling in achteruit te zetten werd de versnelling in vooruit gezet. Een schrikreactie had tot gevolg dat niet rem, maar gaspedaal werd ingedrukt. Enkele machines werden moeiteloos vooruitgeduwd en een zware ijzeren kachel achter deze machines zorgde voor zoveel effect dat deze pal door de achterkant van de loods naar buiten schoot. Jammer genoeg was er geen camera om dit alles te registreren. Gelukkig kwam de chauffeur met de schrik vrij en het hilarische had voorrang op de veroorzaakte schade (zelfs bij Tony). Er treedt in 1977 een jongeman in vaste dienst voor de werkzaamheden op de baan. Ook werken jongelui parttime, zoals het iedere dag handmatig rapen van de ballen op de driving range. Of zoals omschreven op één van de werkbonnetjes: “Kuiltjes met zand gevuld en zand op de afslag gemikt”. 1 januari 1978 is de eerste nieuwjaarsreceptie. Geen drukke bijeenkomst, maar dat kan ook niet bij een totaal ledenbestand van 90. Normaal is er alleen koffie en frisdrank uit automaten. Onze vergunning om bier en wijn te schenken is plotseling ingetrokken. Bier en wijn wordt speciaal voor de nieuwjaarsdag aangevoerd. ‘s Avonds bij het inladen van de overgebleven drank kom ik ongelukkig ten val en breek mijn enkelband, wat ± een maand op krukken oplevert. Normaliter al geen pretje, maar in de winter dubbel ongemak. Anderzijds heeft het een voordeel. Ik hoef even niet te hollen, rennen, vliegen. Nu 24 jaren later kan ik rustig stellen dat het de enige maand is geweest dat ik “rust” had. Echtgenote, Moeder, huisvrouw, zakenvrouw en manusje van alles is een combinatie die heel wat goochelen vereist, regelmatig tijdnood oplevert en je leert prioriteiten te stellen, wat niet altijd tot ieders tevredenheid is. Haviksoord Nieuws van januari 1978 begint als volgt: “Haviksoord Golfbaan is een privébaan die samen met de Haviksoord Clubhuis-faciliteiten, de vorm heeft van een Besloten Vennootschap, onder de naam “HAVIKSOORD GOLF CLUB”. Het gebruik van de Haviksoord Golfbaan en Clubhuis faciliteiten is voorbehouden aan de leden van “HAVIKSOORD GOLF CLUB” en onder bepaalde voorwaarden aan leden van de Nederlandse Golf Federatie of leden van overeenkomstige buitenlandse verenigingen.
Alle leden van Haviksoord Golf Club betalen individueel hun Entrée en, op jaarbasis, het abonnement voor het recht om de Haviksoord Golfbaan en Clubhuisfaciliteiten te gebruiken. De “Leender Golf Club Haviksoord” is een autonome Vereniging opgericht met het doel het doen beoefenen en het bevorderen van de golf sport. Zij tracht dit doel te bereiken door onder meer wedstrijden en evenementen op het gebied van de golfsport te organiseren.” Het eerste officiële wedstrijdprogramma staat gepubliceerd. Voor het hele jaar 1978 staan 24 wedstrijden gepland. Iedere maand 2. Wat opvalt is dat de eerste 6 wedstrijden bruto strokeplay zijn! De scorekaarten werden gebruikt om een handicap te bepalen. Er wordt melding gemaakt dat wij “aangesloten” lid mogen worden van de N.G.F. en dat de aanvraag tot gewoon lid in de volgende Algemene ledenvergadering zal worden behandeld. Consequentie is dat de leden van de vereniging in 1978 geen N.G.F. lidmaatschap- en handicapkaart kunnen krijgen. Er is een speciale N.G.F. regeling die het mogelijk maakt dat het Bestuur van een club die niet gewoon lid is, dan wel de beheerder van een openbare golfbaan, een speler die regelmatig scores maakt van 24 of minder kan voordragen aan de N.G.F. voor de toekenning van een handicap. Daarna volgt de uitleg van de te volgen procedure. (Opvallend is dat ook de beheerder van een openbare golfbaan een dergelijke voordracht kan doen.) In april 1978 verschijnt de volgende uitgave van Haviksoord Nieuws. De Voorzitter van de Wedstrijd Commissie heeft een artikel geschreven en één advies uit dat artikel wil ik u niet onthouden: Eén oefenswing is normaal, er zijn echter leden die 5, 6 of meer oefenswings maken en daardoor het spel van anderen ophouden. Probeert u zich tot één oefenswing te beperken. In 2001 is dit advies even toepasselijk als in 1978. Verder staat in deze uitgave te lezen dat vanaf 1 mei 1978 de zomer greens en tees weer gebruikt mogen worden en dat het ook niet langer nodig is om op te teeën op de fairways. (Moet leuk golfen zijn geweest, iedere bal vanaf een tee slaan.) Op 15 april 1978 beleeft Haviksoord de eerste hole in one. Een uitleg van een aantal spelvormen is opgenomen, zoals “Long and short Tournament”. Eén speler doet het lange werk, eén speler het korte werk. Ook wordt in deze uitgave uitgebreid aandacht besteed aan wat wel en wat niet te doen op een golfbaan als onweer zich aandient. Op 9 maart 1978 vindt een volgende bijeenkomst plaats van “Openbare banen”. Negen banen zijn vertegenwoordigd in een variërende soort van “openbaarheid”. Bij een aantal aanwezigen bestaat onduidelijkheid over het doel van deze bijeenkomsten. Men vindt naam, doel en opzet onduidelijk. Eén van de aanwezigen zegt dat hij bang is dat men bezig is een tweede groep te maken. Dit is echter zeker niet de bedoeling. In 1978 brengt de N.G.F. een folder uit die begint met” Wat ze zeggen over golf...... “Golf is elitair, duur, snobistisch en heeft enorm veel ruimte nodig” zeggen ze In 2002 zegt de meerderheid van de “ze” dit nog steeds. De financiering in eind zeventiger begin tachtiger jaren van de verschillende openbare banen is om jaloers op te worden. De knipbeurs van de overheid is rijkelijk gevuld en gaat royaal open. Nadeel in de aanvangsfase is het feit dat deze golfbanen toegankelijk zijn voor iedereen, golfspeler of niet.
Zo kon men op een van de banen plotseling op een green een tent ontwaren. Was toch een erg mooi stukje gras om je tent op te zetten. Aantekeningen van mijn man geven aan dat verschillende aanpassingen aan de baan moeten geschieden, zoals het planten van bomen, meer bunkers, een putting green, grotere tees, enz. Een overzichtje van beschikbare machines geeft o.a. de reeds genoemde Landrover, 3 Ransome getrokken kooimaaiers + 1 reserve, 1 cirkel maaier 2 m breed voor rough, 1 kleine cirkelmaaier voor rond bomen en bunkers,1 bosmaaier, 2 greenmaaiers, 1 Ford Dextra tractor. Op het verlanglijstje staat een leshut en uitbreiding van het clubhuis. Er is dus genoeg te wensen, te verwezenlijken en uit te proberen zoals b.v. 3 soorten afslagmatten om uit te vinden wat de beste soort is qua gebruik en levensduur. Op 18 maart 1978 is er grote gezinsuitbreiding op de golfbaan. Niet minder dan 7 lammetjes worden op die dag geboren, waaronder één van de eerder genoemde tweelingen. Wij hebben een lid dat aan de lopende band holes-in-one zegt te maken 15 mei, 21 mei en 18 juni 1978 om exact te zijn. Het Bestuur van L.G.C.H. besluit naar aanleiding hiervan om stringente regels te stellen om een hole-inone erkend te krijgen. De eerste Clubkampioenschappen (strokeplay) vinden plaats op 10 en 11 juni 1978 en er wordt voor de eerste maal gestreden om de hoogste eer. Voor de heren was al in december 1977 besloten dat er een beker zou zijn, beschikbaar gesteld door ons, met de naam Ken Jackson Cup. Ter elfder ure kwam er op mijn voorstel ook een beker voor de dames, eveneens door ons beschikbaar gesteld, die dan de Sina Jackson Cup moest heten. Deze beker was in mijn ogen een ondergeschoven kindje, het symbool dat de golfsport voor mannen was. Misschien moet ik hier zelfs niet de verleden tijd gebruiken! Op de avond van 10 juni 1978 bieden wij spelers en aanhang een barbecue aan. (N.B. Overal waar “spelers” staat worden zowel mannen als vrouwen bedoeld.) Deze barbecue is de eerste van vele die volgen, inmiddels een specialiteit op Haviksoord. Het Clubkampioenschap strokeplay 1978 bij de heren wordt gewonnen door Jan v.d. Helm, die een achterstand van 11 punten op no. 1 van de eerste dag op dag 2 wist om te buigen naar een winst van 8 punten op die no. 1 van de eerste dag. Klasse! Bij de dames won mevrouw Kuijsters. Op 26 juni vindt een Algemene Ledenvergadering plaats zonder hoogtepunten en zonder dieptepunten. Ik vraag om tekst voor Haviksoord Nieuws en als iemand vervaardiging van een krantje wil uitvoeren dan graag mededeling hiervan. Een dergelijk verzoek heb ik daarna nog een aantal malen gedaan, zonder enige respons, dus ben ik inmiddels 26 jaren redacteur, hoofdredacteur zelfs. Gelukkig is tegenwoordig één Haviksoord Nieuws per jaar voldoende, zodat ik wat dat betreft niet overwerkt zal raken. Overigens is die ene Haviksoord Nieuws per jaar wel een lang leven beschoren, zo ± 10 maanden. Op 1 augustus 1978 treedt onze zoon Tony bij ons in dienst. Al ruim 23 jaar bepaalt hij mede het gezicht van Haviksoord. Al jaren op dezelfde wijze als zijn Vader deed. Op 23 en 24 september 1978 (Presidents Cup) zorgen wij voor een gratis lunch, staat in mijn agenda. Zo staat ook in mijn agenda dat op 14 september bij ons een bijeenkomst plaatsvindt van “Openbare Banen”. De vorige bijeenkomst is afgesproken dat geen verslag meer wordt gemaakt van dergelijke bijeenkomsten, dus zal ik er het zwijgen toedoen.
Uit het feit dat op 22 november 1978 een tosti apparaat van Hfl. 324,50 wordt aangeschaft, leid ik af dat vanaf die tijd iets van etenswaar te verkrijgen is. De golfbaan krijgt officiële N.G.F. kwalificaties, onder het voorbehoud van hermeting. (Meting is door ons gedaan.) De gegevens zijn als volgt: Heren Dames SSS 70 SSS 72 Par 71 Par 72 Lengte 5788 m Lengte 5392 m De eerste 9 worden precies hetzelfde gespeeld als de tweede 9. Makelaarskantoor De Wilde is de eerste sponsor die Haviksoord kent, nl. de sponsor van de nieuwe scorekaarten. Er wordt een pitch en putt baan aangelegd tussen de afslagplaatsen van baan 7 en 9. Niettegenstaande het feit dat het een hele wandeling is om er te komen, wordt er vanaf het begin veelvuldig gebruik van gemaakt. Een (oude) niet zo naburige golfclub deelt mede dat onze leden slechts één maal per jaar geïntroduceerd mogen worden, niet lang daarna gevolgd door een (oude) naburige golfclub. Deze maatregel zal een zeer lange adem blijken te hebben, tot op de dag van vandaag in feite, zij het niet voor al onze leden. De President Commissaris van de Verzekeringsmij. en mijn man zijn tot overeenstemming gekomen betreffende het huren van het huis(je) op no. 9 en op 1 oktober 1978 krijgen wij de beschikking hierover. Ook over de verbouwingen komen de beide heren tot overeenstemming. De bedoeling is dat no. 9 voorlopig dienst gaat doen als clubhuis, terwijl het clubhuis op no. 11 drastisch zal worden verbouwd en aanzienlijk uitgebreid. De bouwvergunning hiervoor is net verleend. No. 9 moet echter geschikt gemaakt worden om als clubhuis dienst te doen, dus moet eerst hier worden verbouwd. De Secretaris van L.G.C.H. heeft te kennen gegeven dat hij als gevolg van tijdgebrek bij de volgende Algemene Ledenvergadering van L.G.C.H. op 28/11/’78 zal aftreden. Er moet dus een nieuwe Secretaris gevonden worden en die liggen niet voor het oprapen. Als niemand gevonden wordt die geschikt is, zal ik het Secretariaat overnemen. Eind van het liedje is dat ik per 28 november 1978 Secretaresse wordt. Het nieuw gekozen Bestuurslid wordt Vice-Voorzitter. In diezelfde Algemene Ledenvergadering wordt gestemd over een clubembleem. Alhoewel de uitslag 31 tegen 15 is, is dit niet het einde van het embleemverhaal. Er wordt eveneens gestemd over de kleur van een blazer, met als resultaat 21 x donkerblauw en 15 x zwart. Er zijn 52 leden aanwezig, dus wat de blazers betreft onthouden zich 16 personen van stemming. Achteraf hadden zij het bij het rechte eind, want er kwam geen zwarte blazer, er kwam geen blauwe blazer, er kwam helemaal geen blazer. Ook vraagt in die vergadering iemand of de oprijlaan verbeterd kan worden, waar wij dan net Hfl. 2000,= aan hebben uitgegeven voor onderhoud. Op 8 december 1978 is er een feestavond in een horecagelegenheid in Maarheeze, waar het is toegestaan om een zelf klaargemaakt warm/koud buffet te serveren. Tony wordt 19 jaar op die dag en heeft een “drukke” verjaardag. Mijn man heeft nog regelmatig problemen met zijn hart. De behandeling van een liesbreuk heeft hij voor zich uitgeschoven. Op 10 december moet hij er niettemin aan geloven en wordt hij geopereerd. Gezien zijn hartconditie een zorgelijke tijd. Gelukkig mag hij na 8 dagen weer naar huis en kunnen wij als gezin een rustige Kerstmis vieren.
Het golfjaar 1978 zal op 31 december afgesloten worden met een champagne wedstrijd. Het echtpaar Vromans zal zorgen voor de champagne. De weergoden hebben echter andere plannen. Het begint 31 december ‘s morgens te sneeuwen en spelen op de baan is onmogelijk. De prijzentafel rijkelijk voorzien van flessen champagne moet echter leeg. Dus wordt er op ± 100 m afstand van de leshut een autoband op de driving range gelegd en moet men vanuit de leshut trachten zo kort mogelijk bij of in die band te slaan. Op deze wijze komt een “uitslag” tot stand en kunnen de flessen worden verdeeld. (U begrijpt dat de gewenste leshut er inmiddels is gekomen.) De gestaag vallende sneeuw heeft gezorgd voor een dik pak, wat maar gelukkig is, daar de sneeuw noopt tot stapvoets rijden. Gezien de slinger van champagnekurken boven de bar is het stapvoets rijden zo hier en daar geen overbodige luxe. Gezegd moet worden dat het een super de luxe afsluiting van het jaar 1978 was. Een rustig jaar. De eerste 2 weken van 1979 is Haviksoord een wintersport oord. Er wordt geschaatst, gesleed en ook langlaufen is mogelijk op een speciaal daartoe gemaakte route. Na 2 weken volgt kwakkelweer, doch zodanig dat de sneeuw niet echt verdwijnt. Golfen is niet mogelijk. Begin februari zijn enkele fairways sneeuwvrij en deze worden onmiddellijk bevolkt door de echte fanatiekelingen onder de golfers. Niet voor lang echter, want het gaat opnieuw sneeuwen en deze sneeuw blijft tot eind februari liggen. Het wedstrijd programma voor 1979 omvat 35 wedstrijden en 2 wedstrijden niet opgenomen in het programma die wel worden vermeld. Deze wedstrijden zijn voor leden met een handicap van 24 en minder. Dit zijn in maart 1979 exact 8 heren. Over exclusief baangebruik gesproken!! De laagste dames handicap is 32. Later komen er nog de delCourt beker, Lucas Bols Trofee en de Golf Beker bij. Inmiddels is een Wedstrijdreglement in elkaar gezet en dat wordt in Haviksoord Nieuws gepubliceerd. Ook een artikeltje over “Golfer van het jaar” die vanaf 1979 zal worden gekozen. Eén persoon dus. De beste 9 bruto scores van 12 bij naam genoemde wedstrijden zullen tellen. Gezien de handicaps komt hier geen dame voor in aanmerking. (Het begrip golfer en golfster -want die komt er ook- van het jaar spreekt zo weinig aan dat er al jaren geen golfer en golfster van het jaar meer zijn op Haviksoord.) Op de Algemene Ledenvergadering van de N.G.F. van 30 maart 1979 wordt unaniem besloten L.G.C.H. toe te laten als gewoon lid van de N.G.F. Vanaf dat moment heet ik Secretaris van L.G.C.H.. Secretaresse zou een “verlaging” van funktie kunnen betekenen en dit zijn niet mijn woorden. In 1978 zijn bij wedstrijden handicaps gehanteerd tot 44 voor de dames en 40 voor de heren. In 1979 besluit de Handicap Commissie dat er verschillende categorieën zullen worden gevormd, zodat de meer ervaren spelers geen hinder zullen hebben bij het wedstrijdspelen van de minder ervaren spelers. Alle spelers met handicap 36 hebben aangetoond dat zij hun handicap kunnen spelen. Er komt een handicap 36D (Domestic). Alle spelers die een kaart gespeeld over 9 holes inleveren met een score van 62 bruto of minder krijgen deze handicap aangeboden.
Zij mogen deze handicap weigeren. Wanneer zij echter drie maal een kaart met bruto 62 of minder over 9 holes hebben ingeleverd, krijgen zij 36D. Alvorens zij handicap 36D krijgen moeten zij ook een regelexamen afleggen. Buiten Haviksoord mag handicap 36D niet gebruikt worden. Met deze 36D handicap mogen zij meespelen in wedstrijden voor handicaps tot en met 36. Voor non-handicappers worden 9 holes wedstrijden georganiseerd op zaterdagen. Aan deze wedstrijden mogen de handicappers 36D buiten mededinging meedoen. Hun kaarten worden wel verwerkt door de Handicap Commissie. De Handicap Commissie maakte voor de non-handicappers regels, gebaseerd op “trial and error”. Ons eerste nationaal succes werd behaald door Tony Jackson. In de landelijke finale van de Del Court Beker op 26 en 27 mei 1979 wordt hij in een spannende Matchplay finale 2e. De enige die niet verbaasd was over Tony’s overwinningen op zaterdagmorgen, zaterdagmiddag en zondagmorgen tegen handicappers 8, 7 en 14 -met handicap verrekening en Tony spelend van handicap 18- was Jan v.d. Helm die Tony met raad en daad bijstond. Een nieuwe dames-tee verschijnt om de dames ook par 4 te geven op baan 1. Er wordt overwogen om baan 2 out of bounds te maken als men speelt op baan 1. Massaal wordt over baan 2 gespeeld om het vennetje links op baan 1 te vermijden. De eerste Bols wedstrijd op onze baan eindigt in een meer dan vrolijke boel. Voor het eerst en zeker niet voor het laatst, worden leden door ons naar huis gebracht. In de Pro-cup wedstrijd moet zo lang gestreden worden dat per fiets glazen bier worden rondgebracht. Een heel apart schouwspel, op de fiets met een blad volle bierglazen de heuvel van 9 afracen. Het lange gebouw waarin nu o.a. de lockerroom is ondergebracht, was in 1979 nog in gebruik als kippenhok. Eéndags kuikens die met lampen en heel veel voer in zes weken tijd “kippen” werden met een slachtgewicht van 1 kg. Het kippenhok is een doorn in het oog van ons en alle golfers, maar uitkopen behoort niet tot de mogelijkheden want het woord “golfbaan” maakt de prijs voor uitkopen onbetaalbaar. Het woord golfbaan wordt automatisch geassocieerd met rijkdom. Dat het alles behalve vetpot is met nog geen 150 leden, kun je niemand aan zijn verstand brengen. Het betekent dat constant moet worden onderhandeld over alles wat geen vastgestelde prijs heeft. Ook zijn er leden die met de regelmaat van de klok onbetaalbare wensen naar voren brengen. Helaas zijn er altijd mensen die niet kijken naar wat er wel is, maar alleen maar wat er niet is. Eén van de leden is het zodanig oneens met zijn (rechtmatige) handicap verlaging dat mijn man slechts met moeite kan voorkomen dat deze persoon handtastelijk wordt tegenover de Voorzitter van de Handicap Commissie. Deze affaire gecombineerd met al of niet gemaakte holes in one zorgt er voor dat dit een probleem lid aan het worden is. Als Secretaris krijg ik de taak schriftelijk en mondeling orde op zaken te stellen. Een lastige taak en daarom is iedereen blij dat die naar mij gedirigeerd kan worden. Op 28 augustus 1979 deelt de Voorzitter van de Wedstrijd Commissie mede dat hij de Wedstrijd Commissie met onmiddellijke ingang zal verlaten. Als reden voert hij aan mijn inmenging in een aantal beslissingen die zijn genomen in een knock-out wedstrijdenreeks. Naar mijn mening is het uit den boze om speciaal bij nieuwe wedstrijdvormen zonder gegronde redenen te diskwalificeren of ongenuanceerd op te treden.
Omdat het wedstrijdgebeuren tot dan toe door een kleine groep personen is bepaald, leek het mij niet onverstandig om voor inlichtingen bij de N.G.F. aan te kloppen. Op 10 september 1979 gaat een brief naar de N.G.F. met 21 vragen over de werkwijze van een wedstrijd commissie. De betreffende vragen waren als volgt: 1. Hoeveel personen heeft een wedstrijd commissie. 2. Zijn dit allen ervaren golfspelers of zijn hier ook minder ervaren spelers bij betrokken. 3. Is een wedstrijd commissie autonoom of wordt gehandeld in overleg met bestuur en/of secretaris. 4. Is de regelexpert lid van de wedstrijd commissie. 5. Is de voorzitter van de wedstrijd commissie lid van het bestuur. 6. Is er voor elke wedstrijd een wedstrijdleider en zo ja, is dit iedere keer een andere persoon en is deze lid van de wedstrijd commissie. 7. Speelt de wedstrijdleider mee. 8. Worden de scores steeds door dezelfde persoon genoteerd. 9. Wie beslist wanneer tot diskwalificatie moet worden overgegaan. 10. Zijn er bij sommige of iedere wedstrijd waarnemers en/of scheidsrechters. 11. Wat wordt gedaan met spelers waarvan wordt verteld dat zij oneerlijk spelen, alhoewel niemand een officieel protest indient. 12. Wordt de indeling van spelers gedaan door middel van loting. 13. Aan welke wedstrijden mogen non-handicappers deelnemen. 14. Zijn er ook wedstrijden voor uitsluitend handicap 24 en daar beneden. 15. Worden ook gebruiksvoorwerpen als prijzen ter beschikking gesteld. 16. Worden er ook geregeld prijzen voor beste bruto score gegeven. 17. Moeten de spelers de scorekaarten zelf helemaal invullen, inclusief bruto score, aftrek handicap en netto score, of stableford telling, etc. 18. Wie bepaalt de verschillende soorten wedstrijden. 19. Is er voor wedstrijden die spelers onderling regelen, b.v. knock-out competitie, een persoon die, ook ongevraagd, bemiddelend optreedt. 20. Hebben de dames een aparte wedstrijd commissie. 21. Kunnen de dames voor dameswedstrijden een hogere handicap dan 36 toegewezen krijgen. In een mondeling onderhoud ten kantore van de N.G.F. worden deze vragen beantwoord door een lid van een N.G.F. club in het midden van het land. In oktober 1979 bezoek ik voor het eerst een N.G.F. Secretarissenvergadering. Gezien het feit dat ik regelmatig informatie moet inwinnen over allerlei verenigingszaken, zoals bv. de brief van 10 september aantoont, vraag ik in deze vergadering of het mogelijk is een boekwerkje samen te stellen met een overzicht van alle gegevens die een nieuwe club nodig heeft om adequaat te opereren. De reactie is er een van opperste verbazing. Zoiets is absoluut niet nodig. Iedereen weet toch hoe alles reilt en zeilt! Gelukkig voor de vele clubs na ons is er, in etappes, een vademecum gekomen zoals wij dat nu kennen. In juli 1979 waren er bij mij al alarmbellen gaan rinkelen. Mijn dubbelfunktie -deel Baandirectie en Club Secretaris- was een doorn in het oog van een aantal leden. Niet de uitvoering van werkzaamheden was het probleem, maar de veronderstelde “macht”. In een Bestuursvergadering heb ik in oktober 1979 duidelijk gesteld dat naar mijn mening slechts weinig leden tegen mij waren, maar dat de tegenstanders speciaal gezocht moesten worden in Bestuur en Commissies. De betreffende personen hadden -aldus mijn verklaring- geen bezwaar tegen mijn werkzaamheden zolang ik deze als secretaresse uitvoerde, zonder eigen inbreng. Maar op het moment dat ik eigen initiatief gebruikte ging ik te ver in hun ogen. Ik wil daarom aftreden als Secretaris. Er wordt openheid toegezegd (die er, zoals u begrijpt, niet was) en ik besluit uiteindelijk aan te blijven op voorwaarde dat deze toegezegde openheid ook in praktijk wordt gebracht. Wij zitten vlak voor een Algemene Ledenvergadering waarin 2 Bestuursleden, waaronder de Voorzitter, zullen aftreden en 2 nieuwe Bestuursleden zullen aantreden en niemand die de secretariaatswerkzaamheden kan of wil overnemen.
Ook dit laat ik meewegen in mijn beslissing om aan te blijven als Secretaris. Jammer, jammer, maar dat weet ik dan nog niet. Vanaf 1980 zullen bij alle wedstrijden 18 holes achter elkaar gespeeld worden. Tot eind 1979 werd er na 9 holes gepauzeerd en zorgde de Baandirectie voor (gratis) hapjes, wat gezien het steeds stijgende aantal wedstrijd deelnemers aardig in de papieren begon te lopen.
Er zal in 1980 voor het eerst worden deelgenomen aan de landelijke N.G.F. heren competitie. Er zijn in totaal 8 spelers beschikbaar met handicaps variërend van 10 tot en met 26. Aan de N.G.F. wordt gevraagd of er een playing of non-playing Captain moet zijn en of wordt verwacht dat de spelers in blazer met clubembleem verschijnen. Normale gang van zaken is dat de ontvangende club zorgt voor de lunch en dat de bezoekende club greenfeevrij speelt. De Baandirectie zegt toe geen greenfee te zullen vragen. Overigens, het mag een playing of een non-playing Captain zijn en een blazer met clubembleem is niet vereist. Een clubembleem zou trouwens moeilijk zijn geweest omdat er nog steeds geen clubembleem is, mede omdat de fabrikant die het embleem zou maken de opdracht heeft teruggegeven. Helaas is het verbouwen van het clubhuis op no. 11 niet gegaan zoals de bedoeling was. Eerst was het Vadertje Winter die tot eind maart 1978 roet in het eten gooit. Dan is er weer veel tijd nodig om de baan in orde te houden. Ook is er sprake van ziekte. De verbouwing wordt door eigen medewerkers uitgevoerd. Pas in de laatste maanden van 1979 komt er schot in de verbouwing. Met het aantal leden, eind 1979 zijn het er 160, kunnen geen bokkensprongen gemaakt worden. Greenfeespelers zijn er slechts weinig. Er moet zorgvuldig worden afgewogen wat prioriteit heeft qua budget en qua werkuitvoering. Enkele omgevallen bomen die in de rough liggen en geen onredelijk obstakel vormen vinden wij geen prioriteit, tot grote ergernis van enkele leden. Diezelfde leden hebben ook aanmerkingen op de bunkers, wat ons tot de volgende mededeling brengt: ”Ook zult u zich moeten realiseren dat een golfbaan met opzet moeilijke obstakels heeft en dat een bunker bijvoorbeeld geen met zand bedekte green is, doch een met opzet gemaakte hindernis”. Mijn man heeft het hele jaar zijn handen vol gehad met allerlei veranderingen aan de baan, zoals het vergroten van de tees (die bij de aanleg veel te klein waren uitgevoerd), vergroten van enkele greens, uitbreiding van beregening zodat ook stukken fairway beregend kunnen worden. Haviksoord ligt in een gebied dat om de een of andere reden minder regen krijgt dan de omgeving. Op Haviksoord kan het kurkdroog zijn als in het dorp Leende de regen met bakken naar beneden komt. Raar, maar waar. Onze hoge zandgrond baan is ook om die reden een droge baan. Dit heeft het voordeel dat wij slechts zelden gesloten zijn als gevolg van wateroverlast. Aan de andere kant bezorgt een warme zomer ons droge dorre fairways. Vandaar dat mijn man de beregening uitbreidt naar de meest kwetsbare droge stukken. Inmiddels is mijn man golfartikelen zelf gaan importeren. Eerst alleen voor eigen golfshop, later ook voor verkoop aan andere golfshops. Dit wordt hem niet in dank afgenomen door de bestaande import organisatie. Speciaal als blijkt dat het mijn man geen enkele moeite kost om in zijn “home country”de vertegenwoordiging van diverse bekende merken te krijgen. Het onderwerp “importeren” brengt het volgende voorval in herinnering: Er komt een douane beambte op bezoek. Hij heeft een verkoopbon bij zich, op het oog afkomstig van ons, waarop de verkoop van een (dure) golfset staat geregistreerd. Of wij in onze administratie deze verkoop willen laten zien. Dit is niet mogelijk, want wij hebben die set niet verkocht.
Het blijkt dat een van onze leden terugkomend uit de Verenigde Staten op Schiphol is gecontroleerd en dat de nieuwe golfset die hij bij zich had is ingenomen. Met een namaak verkoopbon van ons probeert deze persoon aan te tonen dat de set bij ons is gekocht en niet in de V.S. Gelukkig had de douane onmiddellijk argwaan en worden wij zonder enige aarzeling geloofd als wij zeggen dat deze bon gefabriceerd is en niet van ons afkomstig is. Dat de betreffende persoon ons daarna verwijten maakt, kunnen wij echt niet volgen.
Op 3 december 1979 bezoekt St. Nicolaas met een van zijn Pieten voor het eerst Haviksoord. Met paard en een wagen volgeladen met cadeautjes en niet te vergeten van die leuke kleine flesjes drank, is het een waar feest. Voor iedereen een met zorg gekozen cadeautje met bijbehorend gedicht. Mijn man Ken kreeg een Engels-Nederlands woordenboek met het volgende gedicht: Van onze big boss, busy Ken Is Sinterklaas een grote fan Het is jammer echter voor zijn volk Dat wij hebben “gene tolk” Want al dat Engels dat hij brouwt Daar zijn wij niet zo mee vertrouwd Misschien, dachten nu zijn vrinden Kunnen wij hier wel wat op vinden Wij zijn gaan looken overal Wat of het nu wel worden zal Geassisteerd door Zwarte Piet Kochten we dit, zoals je ziet Met regelboekje in de tas Komt dit bij spraakverwarring goed van pas Vanaf het ontstaan van het idee “golfbaan” tot eind 1979 zijn 5 jaren verlopen. Turbulente jaren dachten wij, maar dat hadden wij mis. De echte turbulente jaren moeten nog komen.
