Let op uw brievenbus!

Let op uw brievenbus!

em ee Ne TIS m

CRISIS? Subway denkt met u mee!

8

LEEUWARDER VOETBALKRANT

A GR r. n

DE-MIDDENSTIP

Voorwoord Column Gerry de Jonge, Als speler van Blauwwit ’34 heb ik hem als trainer gehad. In mijn voetbalperiode heb ik heel wat trainers meegemaakt. De een blijft je beter bij dan de ander en met de een heb je ook een betere klik dan met de ander. Een trainer waar ik van zeg dat vind ik een goeie is de huidige trainer van LVV Friesland. Wat is een goede trainer? Als ik naar mijzelf kijk is dat een die eerlijk is en die op een of andere manier het beste uit zijn spelers weet te halen en hier mee om weet te gaan. Gerry is zo’n trainer. Geen ellenlange wedstrijdbespreking of nabeschouwing, nee precies per persoon aangeven wat wel goed ging of datgene wat voor verbetering vatbaar was. En verder ieder in zijn waarde laten en ervoor zorgen dat op het moment dat het moest er een team stond dat voor elkaar knokte maar ook voor zijn trainer. Met Blauwwit maakte hij ons kampioen omdat hij ons voor hield dat we kampioen konden worden. Ik weet zeker dat dit ook met Friesland gebeurd is. Aan het begin van dit seizoen zei hij in de Middenstip al. “Ja ik ga Friesland dat zetje geven om te promoveren, ik maak ze kampioen. En wat doet dezetrainer, juist Friesland is kampioen. Ik heb de wedstrijd tegen Lemmer bekeken en ik zag daar een team staan wat niks weggaf en streed voor het kampioensschap. Omdat ze wisten dat het kon. Zelfverzekerd en met passie is het hem gelukt. Hij was enige tijd geleden gestopt maar gelukkig voor het Leeuwarder voetbal is hij weer op de velden te vinden. Friesland en Gerry van harte het is je gegund.

Het seizoen is voorbij en door de Leeuwarder verenigingen wordt straks nog gestreden om het kampioensschap van Leeuwarden tijdens het traditionele COTK- toernooi. Het toernooi waarbij de winnaar zich weer een jaar lang kampioen van Leeuwarden mag noemen. Uiteraard blikken we even terug over het afgelopen seizoen, maar niet voordat we alle vrijwilligers van het afgelopen seizoen namens alle verenigingen ontzettend willen bedanken voor hun inzet. Elke vereniging draait op vrijwilligers en vrijwilligers zijn de dragende krachten. Vandaar dat het thema aan het eind van het seizoen 2008-2009 “De vrijwilliger” is. Van elke vereniging hebben we een vrijwilliger genomen. Het is niet de vrijwilliger van de vereniging maar een van de zovele. We willen met klem benadrukken ook namens het bestuur van de Leeuwarder voetbalverenigingen dat elke vrijwilliger in welke hoedanigheid dan ook, ontzettend belangrijk is voor zijn of haar vereniging. Kijken we terug naar het afgelopen seizoen dan kunnen we alleen LVV Friesland als Leeuwarder vereniging feliciteren met het kampioensschap. Een klasse prestatie en wij wensen Friesland veel succes in de derde klasse. In de kelder van het amateurvoetbal neemt volgend seizoen Nicator ook een plaats in. Nicator degradeerde ook dit seizoen en zal volgend seizoen strijden in de zesde klasse. Erg jammer voor een vereniging met een roemruchte historie. Daarnaast wisten zowel CVV Blauw Wit’34 als SC Flamingo wist zich niet te handhaven en degradeerden respectievelijk naar de tweede en vierde klasse. LAC Frisia , Leeuwarder Zwaluwen en MKV’29 konden via de nacompetitie trachten promotie te bewerkstelligen helaas is dit voor alledrie niet gelukt. Rood Geel, Leeuwarden, FVC en Lions’66 wisten zich redelijk goed staande te houden in hun klasse, helaas deden ze dit seizoen niet mee om de prijzen. Voor een aantal verenigingen sportief gezien een teleurstellend seizoen, ondanks dit feit wensen we een ieder veel leesplezier met de Middenstip, dé voetbalkrant over alle Leeuwarder amateurverenigingen, waarbij het thema zoals gezegd ditmaal de vrijwilligers zijn. De Middenstip

John Weening

COTK-TOERNOOI 2009 Wie gaan we uitnodigen om de loting van het toernooi te laten verrichten en wie gaat de cheques op 3 april bij hoofdsponsor de “Friesland Bank” uitreiken? Goede raad was even duur, maar toen kwamen er twee namen uit de hoge hoed, waarmee de commissie voor de dag kan komen. De nieuwe voorzitter van de vereniging van Leeuwarder K.N.V.B.-clubs was direct bereid de kokertjes uit de beker met de grote oren te toveren. Ja, ook in Leeuwarden is er een prijs te verdienen die in voetballand niet misstaat. En dan de cheques, die voor de instellingen o zo belangrijk zijn. Een postbode was direct gevonden, maar wie zou ze uit gaan reiken? Er werd gedacht aan de man die elke dag het weer voorspelt. Pyt Paulusma zegde direct zijn medewerking toe. Nu eens geen buien, ijs of zon. Er was iets concreets, dat hij weg mocht geven. Een cheque met daarop bedragen, die alle instellingen de gelegenheid geven om hun cliënten blij te maken. Voor de één was dat een reisje of televisie, voor de ander een nieuwe bank of een meubel met allerlei toeters en bellen. Vanaf een uur of half acht druppelden de genodigden binnen en wie eerder binnen was, kreeg in de koepel de gelegenheid om een blik op Leeuwarden te werpen. Het was toen nog licht en iedereen kon een aantal markante gebouwen van de Friese hoofdstad onderscheiden. Later op de avond waren er duizenden lichtjes te zien, die een fraai schouwspel vormden. Mevrouw Koopmans had het druk met het bedienen van de lift en iedereen kon zien, dat ze zichtbaar genoot. En toen was het dan eindelijk zo ver. Nadat een drietal sprekers het woord hadden gevoerd, mochten de heren Bijlsma en Drijver de loting verzorgen. Op de website van de commissie kunt u zien wat ze er beiden van gemaakt hebben. Drie poules van vijf verenigingen die garant staan voor spectaculaire wedstrijden. Na de pauze mocht Paulusma de cheques uitreiken. Postbode Kuiper kreeg geen seconde rust, omdat de weerman het tempo stevig vasthield. Aan al die blijde gezichten was duidelijk te zien, dat iedereen zeer tevreden was met de bijdrage die men ontving. Voor het eerst kregen de spelers de gelegenheid om de openingsavond mee te beleven. Een aantal van hen maakte hier gebruik van. En ook zij genoten kenbaar. Ze weten waar ze zich tijdens het toernooi voor inzetten. bellen! WB Reklame nog Na afloop was er onder het genot van een hapje volop gelegenheid om na te praten. “Hoe gaan jullie de bijdrage besteden of waar gaat het reisje dit jaar naar toe?” was een veel gestelde vraag bij de instellingen. Bij de vertegenwoordigers van de voetbalclubs waren andere geluiden te horen. Het verloop van de competitie speelde uiteraard een grote rol. Op het moment dat dit stukje geschreven wordt, we zijn dan meer dan een maand verder, liggen de kaarten geschud op de tafel. Er is slechts één kampioen, de LVV Friesland, te bejubelen en Flamingo en Nicator zijn helaas gedegradeerd. Meerdere verenigingen strijden voor promotie en enkele om hun positie vast te houden. Dat het tijdens de eerste ronde van het toernooi spannend gaat worden, staat nu al vast. Er staan vele spetterende wedstrijden op het programma en geen enkele ploeg is zeker van de tweede ronde. Voor het volledige programma verwijst de commissie de lezers naar de website www.cotk.nl Hier wordt u op de hoogte gehouden van de laatste nieuwtjes en de uitslagen van de wedstrijden welke zoals altijd onder het motto “de Sterken voor de Zwakken” gespeeld worden. Iedereen een fijn toernooi toegewenst.

Grafische verzorging: Fotografie:

WB Reklame Marijke Talsma

Dit is een uitgave van Weening Communicatie

“Jongeren, de vrijwilligers van de toekomst ?”

Met de toegenomen individualisering is het minder vanzelfsprekend dat mensen vrijwilligerswerk doen. Om jongeren te stimuleren verder te kijken dan hun eigen thuis, school en vriendenkring, is de maatschappelijke stage door de overheid in het leven geroepen. Op deze manier leren jongeren zich belangeloos in te zetten voor een ander en ze komen in contact met mensen en zaken die niet vanzelfsprekend in hun eigen leefwereld voorkomen. De maatschappelijke stage is het doen van vrijwilligerswerk door leerlingen als onderdeel van hun schoolprogramma. De maatschappelijke stage is geen beroepsstage! Er zijn veel stageplaatsen nodig. Gelukkig zien de organisaties de voordelen van de maatschappelijke stage. Met de leerlingen komt de nieuwe generatie binnen: jongeren kijken anders tegen zaken aan en brengen frisse ideeën met zich mee. Leerlingen leren in de praktijk èn medewerkers steken iets van ze op.

Een project waar het Vrijwilligersservicepunt veel aandacht aan besteed is de Maatschappelijke stage, waar officieel sinds januari van dit jaar mee is gestart. “We willen samen met diverse organisaties leuke en interessante stageplekken creëren. Leerlingen kennis laten maken met vrijwilligerswerk en laten zien hoe belangrijk en leerzaam dit kan zijn.” Een van de betrokken projectmedewerkers Anne Meijs Schuurman legt uit. “Wij treden met het Vrijwilligersservicepunt op als makelaar. Alle leerlingen van het VMBO tot en met VWO zullen een maatschappelijke stage gaan lopen. Vanaf het schooljaar 2011-2012 zal deze maatschappelijke stage een verplicht onderdeel van 72 uur zijn tijdens de studie. Doel is een win-win situatie creëren voor zowel jonge personen, in dit geval leerlingen als voor organisaties en verenigingen waar vrijwilligerswerk wordt uitgevoerd. Momenteel is er veel contact met het middelbaar onderwijs, vrijwilligersorganisaties en diverse vrijwilligerscentrales in Friesland C.S.G Comenius, Gomarus College, Piter Jelles, AOC Groen en het Christelijk Gymnasium Beyers Naudé zijn hier in Leeuwarden de onderwijsinstellingen waar nauw mee wordt samengewerkt. Iedere Scholengemeenschap heeft een eigen coördinator maatschappelijke stage.” Wat kunnen verenigingen in dit geval hier aan hebben? ” Elke vereniging is gebaat bij goede en gemotiveerde vrijwilligers. Mede door dit project in samenwerking

met de diverse scholengemeenschappen, zijn er straks legio plekken die ingevuld kunnen worden. Het organiseren van leuke activiteiten bijvoorbeeld op de woensdagmiddag, een kantine dienst draaien of als assistent trainer aan de slag, misschien wel bij de verenging waar hij of zij zelf sport. Elk jaar zullen er zo’n 2000 nieuwe leerlingen in Leeuwarden instromen die een leuke plek zoeken om hun maatschappelijke stage uit te voeren. Op de website www.keiindemaatschappij. nl worden vacatures voor maatschappelijke stageplekken geplaatst. Leerlingen kunnen zich hierop inschrijven. Er wordt gekeken naar een match en mocht dit het geval zijn dan is er die winwin situatie die we hier mee willen bewerkstelligen. Alles is mogelijk. Belangrijk is dat de jongere,op een prettige maniier kennismaakt met het echte vrijwilligerswerk binnen een organisatie of vereniging.“ Kun je een voorbeeld geven? “Nou , kijk bijvoorbeeld naar SC Cambuur. Deze zet zich geweldig in voor KIKA, hier wordt wel eens een sponsorloop voor georganiseerd. Dit kan voor leerlingen een uitermate leuke en leerzame uitdaging zijn om zoiets mede te organiseren. We hebben nu bijvoorbeeld contact met VV Leeuwarden, deze vereniging heeft geïnventariseerd waar binnen hun vereniging behoefte en vacatures voor zijn. VV Leeuwarden gaat nu experimenteren met maatschappelijke stagiaires. Met FVC hebben we laatst ook samengewerkt.”

Veel verenigingen kunnen hier baat bij hebben? “Dat klopt. We komen graag in contact met verenigingen, organisaties en bedrijven om te kijken of wij gezamenlijk hier iets in kunnen betekenen. Bedrijven hebben bijvoorbeeld een schat aan ervaring, kennis, kunde, materiaal en…. een goed netwerk. Hier willen we graag mee samenwerken. Bijvoorbeeld middels een leuk bedrijfsuitje vrijwilligerswerk uit te voeren, daarmee wordt ook het maatschappelijk betrokken ondernemen weer gestimuleerd. “

Daarnaast heeft bijna elke vereniging wel vrijwilligers nodig. Sport,- wijk- en buurtverenigingen. Samen zien hoe we hier invulling aan kunnen geven. Wij zijn niet alleen oplossingsgericht, maar denken mee en hebben een adviserende rol. Met deze Maatschappelijke Stage kunnen we een samenwerking met elke vereniging realiseren. Het uiteindelijk doel is om jonge mensen bewust te laten worden van het belang en het besef dat vrijwilligerswerk heel leerzaam, leuk en erg belangrijk is. Jongeren zijn de vrijwilligers van de toekomst”.

Als men meer informatie wil? Men kan kijken op onze website www. vrijwilligerswerkleeuwarden.nl of www. keiindemaatschappij.nl. Daarnaast kan een ieder op werkdagen tussen 10.00 uur en 16.00 uur gerust binnen wandelen bij onze vestiging aan de Nieuweburen 121 te Leeuwarden. Telefonisch contact kan ook via telefoonnummer 058-2120617.

Edwin Ondersteijn: “De snelle rechtsbuiten van weleer”

Samen met zijn tweeling broer Robert stond hij vroeger in de aanvalslinie van Frisia. Vanaf de rechterkant werden de spitsen bediend door de snelle Edwin Ondersteijn. Vanaf links was het broer Robert die de spitsen wist te vinden. Beiden hebben nog steeds een belangrijke rol bij LAc Frisia. Als echte Frisiaan is Edwin wekelijks te vinden op sportpark de Magere Weide waar hij als een van de jeugdcoördinatoren zich volledig inzet voor LAC Frisia en alles zo vlekkeloos mopgelijk laat verlopen. “Edwin Ondersteijn is een van de vrijwilligers met een gouden randje”, aldus Sieb Bosma die wij tegen kwamen toen we Edwin op de Magere Weide interviewden. Edwin, in het dagelijks leven werkzaam bij Accon Avm als cliëntadviseur is bij Frisia een echte regelneef.

Edwin tijdens de warming up Frisia 1 - HODO 1 Je doet hier nog al eens wat bij Frisia? Edwin begint te lachen: “Ja officieel ben ik jeugdcoördinator van de C junioren. Daarnaast interim voor zowel de A als de B junioren. Tevens ben ik samen met Gerard Gremmé wedstrijdsecretaris en verzorg de wedstrijdschema’s en de planning voor de wedstrijden op zaterdag, dit zijn de jeugdwedstrijden. We hebben veel jeugd en er wordt hier nog al eens een wedstrijdje gespeeld op de zaterdag. Ik zelf ben hier zaterdagsmorgens vaak rond een uur of acht. Regelmatig komt het wel eens voor dat ik s’ochtends ook nog een wedstrijd van de jeugd fluit. Als je het zo op noemt dan doe ik hier nog al eens wat ja.” Een druk baasje dus en vanmiddag vlaggen bij het eerste? Edwin lacht weer. “Ja vanmiddag vlag ik bij het eerste. Ik ben bij het eerste geen vaste grensrechter, maar door omstandigheden kon de officiële grensrechter niet, dus heb ik vanmiddag de vlag in de hand”. Van alle markten thuis dus? “Ik vind alles erg leuk om te doen. Ik heb hier zelf ook altijd gevoetbald. Vanaf mijn zesde heb ik met een hele leuke lichting de jeugdselecties doorlopen. Ik kon ook wel aardig een balletje trappen”. zegt Edwin met enige trots. “Als tweede jaar B junior, ik was toen zestien heb ik mijn debuut in het eerste gemaakt. Helaas hebben mijn knieën nooit echt meegewerkt. Zowel mijn rechter als linker kruisband zijn al eens afgescheurd en regelmatig meniscusproblemen. In totaal heb ik zo’n acht knie- operaties gehad. Het moet wel leuk blijven.” Edwin attendeert ons er nog even op dat hij in éen seizoen in 9 verschillende teams heeft gespeeld bij Frisia, nadat hij herstellende was van de zoveelste knieblessure. “Volgens mij is dat een record hier. Ik kwam terug van een blessure en begon in het negende weer wat te

voetballen. In dat seizoen ging ik van het negende naar het achtste, zevende …tot en met het eerste. Dat heeft volgens mij nog niemand eerder gepresteerd en dat alles op vrijwillige basis.” Zegt hij lachend.

deel van uit te maken, en mij met name in te zetten voor de jeugd bij Frisia. Ik doe dit al een 22 jaar en nog steeds met heel veel plezier.” Edwin bedankt en succes vanmiddag!

Hoeveel tijd ben je met Frisia bezig? Edwin denkt even na. “Als ik alles bij elkaar op tel en in uren uitdruk kun je wel stellen dat ik zo’n 20 uur per week met Frisia bezig ben. Het grootste gedeelte van deze uren zit hem in de zaterdag wanneer ik hier rond een uur of acht op de Magere Weide aanwezig ben en niet voor 1800 uur weer vertrek. Nadat de jeugd op zaterdag gespeeld heeft moet alles aan het eind van de dag wel weer schoon en opgeruimd worden voor de zondag. Het is hier op zaterdag altijd druk met ongeveer 25 wedstrijden op één dag.” Hoe staat het thuisfront er tegen over? “Ik ben getrouwd en heb een dochtertje. Mijn vrouw is niet echt een voetballiefhebber maar weet wel dat ik dit wel ben en hier heel veel voldoening en plezier uithaal. Ik heb het geluk dat hier nooit problematisch over wordt gedaan hier ben ik erg blij mee. Natuurlijk houd ik hier rekening mee want alles was ik dag en nacht weel bij deze club te vinden”. zegt Edwin lachend. Voelt het wel eens als een verplichting? “Niet echt, of beter gezegd totaal niet een verplichting. Het is iets wat zo is gegroeid. We hebben hier een aantal mensen rondlopen waar je vaak op terug kunt vallen, nee geen verplichting een hele leuke hobby. Er loopt hier nog al eens iemand rond, dat is erg belangrijk voor een vereniging als Frisia, maar niet alleen voor Frisia elke vereniging wordt gerund door vrijwilligers. Kijk naar de bezetting van de kantine, het ( jeugd) bestuur, het clubblad, onderhoud en schoonmaak, de diverse activiteiten die georganiseerd worden. Zonder al deze vrijwilligers zou het echt niet kunnen. Vrijwilligers zijn zo ongelooflijk belangrijk voor een vereniging. Ik vind het mooi om hier

Rodney en Anne:

“Vrienden voor het leven dankzij Friesland”

Net als bij vele andere verenigingen zijn vrijwilligers bij LVV Friesland goud waard. Zo’n gouden duo loopt er ook rond bij Friesland. Het zijn de 38 jarige Rodney Geus in het dagelijks leven werkzaam op de Leeuwarder vliegbasis als specialist Avionica( dit had iets met techniek te maken ) en de 54 jarige Anne de Boer werkzaam bij Friesland Campina, het vroegere CCF . Dankzij Friesland hebben de beide mannen elkaar leren kennen en er is een hechte vriendschap ontstaan. Wij zijn erg benieuwd hoelang beide mannen zich al inzetten voor Friesland. Anne begint: “ Ik ben al lid vanaf mijn 7de. Ik heb altijd bij L.V.V. Friesland gevoetbald nooit erg hoog maar wel met heel veel plezier. Nadat ik stopte met voetballen, ben ik een tijdje scheidsrechter bij de KNVB geweest. Daarna nog zo’n 14 jaar grensrechter bij het eerste van Lvv Friesland. Door een vervelende knieblessure heb ik 2 jaar geleden dit stokje overgedragen aan Wim Jorna.” Rodney “Ik kom oorspronkelijk uit Den Helder en heb hier in de jeugd gevoetbald bij WGW, maar verder heb ook ik nooit echt hoog gespeeld. Ik ben hier bij Friesland momenteel wel aardig actief, dat vind ik het leuke aan het voetbal alle dingen om het voetbal heen. Sinds 2000 ben ik bij Friesland gekomen. Mijn zoontje ging hier voetballen en mijn vrouw werd jeugdleidster van zijn team. Daarnaast stond ze ook nog wel eens achter de bar en was erg enthousiast over deze vereniging”. Rodney begint te lachen: “ Dus ik dacht ik moet maar eens gaan kijken wat voor een vereniging dat is en wat daar allemaal gebeurd. Zo ben ik hier eigenlijk ook ingerold.” Wat is jullie functie? Rodney: “Ik zit in de kantinecommissie en regel hier de inkoop voor. Daarnaast ben ik zeer actief met de website van Friesland die ik in 2003 helemaal zelf heb opgebouwd.” zegt Rodney met gepaste trots.” Ik sta achter de bar, in de keuken en ben overal waar nodig wel inzetbaar. Ik ben hier bijna dagelijks te vinden.” Anne vult aan. “Rodney is een hele goeie en rustige vent, zeer technisch en kan elk klusje wel klaren. Daarnaast kun je altijd een beroep op hem doen. We zijn hier zaterdagsochtends altijd samen met onze vrouwen (die in het jeugdbestuur zitten). We

kunnen het goed met elkaar vinden en we zijn onderhand hele goede vrienden geworden. “

Altijd een hele gezellige avond. Het volledige bestuur wordt dan ook bediend, want dat zijn natuurlijk ook allemaal vrijwilligers.”

“Dat zelfde geldt voor Anne, hij is hier elke zaterdagochtend al om 8 uur. Als scheidsrechtersciooordinator regelt hij al deze formaliteiten. Hij fluit zelf wedstrijden, staat achter de bar in de kantine en is op zondag assistenst leider bij het eerste. Een echte clubman in hart en nieren waar je altijd op kunt bouwen.” Anne : “Maar behalve de vrijdagavond dan ben ik vaak ergens anders te vinden. Ik ben dan over het algemeen bij mijn andere grote liefde Cambuur te vinden.” Vrijwilligerswerk erg belangrijk? “Natuurlijk, elke club is hier afhankelijk van. Vrijwilligers zijn voor elke vereniging een must. Frieland gaat goed met haar vrijwilligers om en jaarlijks wordt er dan ook een vrijwilligersavond georganiseerd. Het mooie hiervan is dat leden van het naast gelegen kaatsverening O.G (Ons Genoegen) de barbezetting doen.

Zijn er voldoende vrijwilligers bij Friesland? “ De vereniging is groeiende en die groei zie je met name terug bij de jeugd. Dit houdt in dat mede door deze groei we, met name op zaterdag een paar aktieve personen kunnen gebruiken. Friesland organiseert de laatste tijd veel activiteiten ook voor de jeugd. Het zou mooi zijn als er een aantal ouders deze handschoen van vrijwilligers op zouden willen pakken. Hierdoor heb je als ouder ook meer betrokkenheid bij de vereniging van je kind en ook het Frieland gevoel versterken. Want we doen het hier met zijn allen. Eén grote familie waar iedereen zich thuis voelt. De betrokkenheid van de vrijwilligers hier is erg groot. Voor vrijwilligers geldt ook hoe meer zielen hoe meer vreugd. Mocht er iemand zijn die zoiets heeft van dat lijkt me wel wat, meld je aan zouden we zeggen.” Het voelt nooit als een verplichting? “Nee, we hebben hier de instelling niks moet en alles mag. Hierdoor voelt het niet als een verplichting, het is erg leuk om je in te zetten voor een vereniging.” Mannen hoe staat het thuisfront er tegenover. Beide beginnen te lachen: “Die zijn net zo fanatiek als ons en mischien nog wel fanatieker. Onze dames stoppen ook heel veel tijd in deze vereniging, zij staan er honderd procent achter en wij ook honderd procent achter hen. Zij doen net als vele anderen veel voor de club en verdienen zoals alle vrijwilligers een grote pluim.”

Sjonny Poelstra: “Ik ben trots op Lions ‘66“

Bij Lions’66 staat de drieëndertig jarige Sjonny Poelstra elke zaterdag als leider van het eerste aan de zijlijn. In het dagelijkls leven is Sjonny werkzaam bij de technische dienst van Palet maar daarnaast veel bij Lions’66 te vinden. Ooit bebonnen bij vv Leeuwarden in de jeugd,vandaar naar Rood Geel en later nog bij Nicator. Tenslotte kwam hij in 1992 bij de Lions terecht en hier hoeft hij echt nooit meer weg. “Lions is de dependance van Cambuur” zegt Sjonny lachend.” We hebben dezelfde clubkleuren en een ieder hier is fan van onze grote broer. Lions heeft een hele moeilijke periode achter de rug maar met name door een aantal gedreven personen staat de club er weer goed voor. “Het zou mooi zijn als we nu eens uit de kelder van het amateurvoetbal omhoog zouden kunnen klauteren”. aldus Sjonny Poelstra Hoe ben je hier zo terecht gekomen? “In 1992 zijn we hier met een hele groep vrienden die indertijd regelmatig in de Barones te vinsden waren naar toe gegaan. Een aantal jongens hebben toen de schouders er onder gezet en zo is de club langzamerhand weer op de rails gekomen. Alles wat hier gebeurd moeten we met zijn allen doen. Lions is een kleine vereniging waar je niet kunt putten uit veel mensen om zich verdienstelijk te maken. Iedereen doet hier bijna wel iets om alles zo goed mogelijk te laten verlopen. Vandaar dat er hier bij Lions ook een sfeer van met zijn allen er voor gaan heerst. Zelf hier ook gevoetbald? “Ik heb hier zelf ook gevoetbald ja. Helaas door een vervelende en ernstige knie blessure moest ik stoppen. Ik heb daarna een tijdje even niks gedaan, maar zoals altijd begint het dan toch weer te kriebelen. Zelf voetballen lukte echt niet meer en ik werd leider van ons tweede. Dit heb ik even gedaan want na verloop van tijd werd ik door de toenmalige trainer Tjalling Delgrosso en vanuit de groep gevraagd of ik niet het eerste wilde versterken en dan als leider. Nou als een hele spelersgroep dat graag wil wie ben ik dan om nee te zeggen. Dat vond ik erg mooi en als het valt te combineren dan heb je dat graag voor je club over”. Nog overige functies bij Lions? “Nee, op zich is leider zijn erg leuk, maar vergt ook wel veel tijd met voorbereiden van een aantal zaken. Ik doe daarnaast diverse dingen maar niet allemaal bij Lions. Met enige trots meldt Sjonny ons ook dat hij een colunmn heeft in het supportersmagazine van SC Cambuur “het Hertje.” Dit is ook erg leuk om elke keer weer iets in te schrijven. We zullen het vanaf nu zeker volgen Is het ook wel eens leider met lange IJ? “Nee, het is erg leuk om te doen. Ik vind het prach-

tig en sta tussen de spelers en de trainer in. Ik bedoel daarmee dat ik overal erg bij betrokken ben. Paul, de trainer overlegt veel met mij en daarnaast spreek ik veel met de jongens. Voor mij totaal geen leider met lange ij. Het is wel eens, maar dat komt doordat ik zelf graag voetbal en erg fanatiek ben, als ik langs de kant sta dat ik mij verbijt. Elke week heb ik dat gevoel wel dat ik nog heel graag in het veld zou willen staan. In dat geval is het wel eens met een lange ij maar dan met name omdat ik zelf ook nog heel graag zou willen voetballen.” Hoe staat het thuisfront er tegenover want je bent wel veel op de club? Sjonny lacht; “Ik ben mooi vrijgezel en happy alleenstaand zoals ze dat noemen. Dat houden we voorlopig ook wel even zo. Als ik een vriendin zou hebben dan zal ze moeten begrijpen de vrijdag-

avond voor Cambuur is en de zaterdag geheel voor Lions. Wat er ook gebeurd dat pakt niemand mij af. Dus ik heb wat dat betreft geen problemen met het thuisfront ik kan mooi mijn eigen gang gaan.” Hoe belangrijk zijn de vrijwilligers bij Lions? “De vrijwilligers bij ons zijn erg belangrijk. We hebben zoals iedereen weet en net al gezegd een kleine vereniging met een vaste kern en groep vrijwilligers die er altijd staan als er iets moet gebeuren. Doordat we niet zo groot zijn heerst er hier wel een groot saamhorigheidsgevoel. We hebben hier een aantal zeer goede mensen lopen waar Lions erg trots op mag zijn. En dat lukt ook goed want net als mij zijn er hier heel veel die erg trots op de Lions ’66 zijn. Daarnaast is de zaterdagmiddag hier aan de stamtafel altijd geweldig.” Nog ander hobbies? “Zeker ik ben zo goed als verslaafd aan fietsen. En niet zomaar fietsen maar op een mountainbike en dan helemaal kapot gaan heerlijk is dat. Bijna elke dag zit ik wel op de fiets en maak mijn kilometers. Nadat ik niet meer kon voetballen heb ik dit opgepakt en dat is geweldig. De 11-stedentocht staat weer voor de deur, dan ben ik zeker van de patij in Bolsward. Je moet toch bezig blijven hé. “zegt Sjonny lachend. En zo is het maar net.

Vrijwillig enzo... Een kwart van de nederlandse bevolking is actief als vrijwilliger. Dat zijn vier miljoen mensen. Bijna de helft is actief in de sport. Wij vinden dat heel gewoon, deze situatie is al heel lang stabiel. In het buitenland is dit nogal eens anders. Een afrikaans gezegde luidt:” vrijwillig werken is erger dan slavernij.” Een russische zegswijze: “men werkt zich eerder krom dan rijk.” En in zuid-amerika sprak Che Guevara:” In sommige gevallen is werk een beloning, in sommige een opvoedingsmiddel, maar nooit een straf”. Al met al is de ondertoon zo’n beetje: “je bent wel gek als je wat doet, en al helemaal als je het voor niets doet”. Vaak wordt ook gezegd dat zonder al deze inzet, in de sport, maar ook in de zorg, onderwijs, bibliotheken, kerken en culturele manifestaties, de nederlandse economie volkomen vast zou lopen. De economische waarde van vrijwilliggerswerk loopt in de miljarden! Het zal allemaal wel. Volgens mij is vrijwillgerswerk goed voor de volksgezondheid: miljoenen mensen die elke week een aantal uren belangeloos aan de slag zijn met wat ze leuk vinden om te doen voor hun club. Daar knap je van op. Of je de lijnen trekt, de glazen vult, het bestuur vormt, een jeudelftal leidt, het clubhuis verft, het krantje maakt: je doet het met elkaar en voor elkaar. Dat geeft contact, waardering, plezier en een goed gevoel. En mensen die zich goed voelen, die worden minder ziek. Zo hebben ze dat in Afrtika, Rusland en Zuid Amerika kennelijk nog niet gezien. (Wel goed dat we in Leeuwarden even geen uit-wedstrijd tegen Mexico op het programma hebben trouwens.) Leeft u in deze Middenstip even mee met de voetbalvrijwilligers van Leeuwarden? Voorbeelden genoeg! En meedoen mag waarschijnlijk ook nog wel: u knapt er vast van op.

Sierd van der Berg Vrijwilligers zijn vaak mensen die vanuit hun betrokkenheid een bepaalde functie vervullen binnen een (voetbalamateur)club. Ze stellen zich vaak beschikbaar voor diverse functies binnen de club. En veelal gebeurt dit kosteloos of voor een kleine vergoeding. Stelt u zich voor dat een club professionals in dienst moet gaan nemen. Dan zullen veel clubs geen bestaansrecht meer hebben. Mijn mening is dan ook dat deze vrijwilligers van eminent belang zijn om een club draaiende te houden. Veel trainers bij een amateurvoetbalclub zijn vaak vrijwilligers. Dus ook de keeperstrainers. Die zich ten dienst stellen om keepers te ondersteunen in hun ontwikkelen als keeper en het plezier te geven in hun ‘vak’. Om dit te bewerkstelligen moet dit uiteraard niet vrijblijvend zijn. Onze teammanager bij FC Zwolle (vrijwilliger) zegt dan ook vaak ‘de ondergrens van vrijwilligheid is 100 % ‘. Hij wil daarmee zeggen dat als je vrijwilliger bent,dat dit geen vrijbrief is om niet aan je afspraken/verplichtingen te voldoen. Men gaat dan vaak snel roepen ‘Ja maar ik ben maar vrijwilliger’. Er moet wel structuur zijn. Om deze structuur te krijgen dient men vanuit de club in,dit geval, (keeper) trainers te stimuleren en te motiveren in hun functie. Hiermee wil ik zeggen dat ze de mensen wel scholing moeten gaan aanbieden om zich in hun functie te kunnen ontwikkelen. Uiteraard dan op kosten van de club. Op mijn gebied als keeperstrainer zijn er niet veel van deze cursussen,vandaar dat we in het najaar ook voor het eerst een cursus heb georganiseerd voor mensen die zich in het vak als keeperstrainer willen ontwikkelen. Als laatste wil ik zeggen dat de waardering en het respect voor de vrijwilligers groot moet zijn. Nog te vaak gebeurt het dat de mensen die aan de ‘zijlijn’ staan hun commentaar hebben op deze mensen. Dit vindt ik dan wel heel erg gemakkelijk. Dan zal je dus zelf de (keeper) handschoenen moet oppakken of je mond houden, Mijn respect en waardering voor vrijwilligers is dan ook groot. Dit omdat ik besef wat de waarde van deze mensen voor een club zijn. Op naar de volgende middenstip Voor meer info Keeperschool www.Keeperscholen.nl [email protected]

Arend de Groot (fysiotherapeut Leeuwarden)

Verenigingen met vrijwilligers opgelet! Gemeente Leeuwarden verzekert alle vrijwilligers in de gemeente Leeuwarden Per 1 januari heeft de gemeente Leeuwarden via de Vereniging voor Nederlandse Gemeenten een vrijwilligersverzekering afgesloten waardoor alle vrijwilligers in de Gemeente Leeuwarden verzekerd zijn. In samenwerking met Centraal beheer Achmea is dit aanbod ontwikkeld. Hiermee wil de gemeente het maatschappelijk belang van vrijwilligerswerk benadrukken en voor vrijwilligersorganisaties de regeldruk verminderen.

Voor wie ?

De verzekering geldt voor iedere vrijwilliger die in enig organisatorisch verband onverplicht en onbetaalde werkzaamheden verricht ten behoeve van anderen en/of de samenleving waarbij een maatschappelijk belang wordt gediend. Dit kan zijn de voetbal of hockeyvereniging maar zeker ook andere organisaties waar vrijwilligerswerk wordt gedaan. De gemeente Leeuwarden heeft zowel een basis- als een pluspolis in het verzekeringspakket afgesloten.De verzekering heeft een secundaire werking, dit houdt in dat schade eerst op een reeds bestaande verzekering geclaimd moet worden. Is er geen dekking of helemaal geen verzekering dan is de vrijwilligersverzekering van toepassing.

Schade en wat dan te doen?

Op de website van het vrijwilligers|Servicepunt www.vrijwilligerswerkleeuwarden. nl kunt u het digitale schadeformulier downloaden. Het ingevulde formulier kunt u via de post of mail weer bij hen inleveren. Vandaar wordt het doorgestuurd naar Centraal Beheer Achmea. Van hieruit wordt gekeken of er eventueel op de eigen verzekering van de vrijwilliger een schadevergoeding kan worden verkregen. Mocht dit niet het geval zijn dan zal Centraal Beheer Achmea deze claim zelf in behandeling nemen. Geen regelwerk en bijkomende kosten meer De gemeente Leeuwarden heeft deze vrijwilligersverzekering afgesloten en het is voor organisaties en verenigingen niet meer nodig om zelf nog een aparte vrijwilligersverzekering af te sluiten. Vragen over deze vrijwilligersverzekering neem gerust contact op met het vrijwilligersservicepunt. Tel. 058-2120617. Mailen kan ook, verzekering@vrijwilligerswerkleeuwarden. Daarnaast kun ook gerust even binnenwandelen aan de Nieuweburen 121 te Leeuwarden.

Met keepersgroet, Sierd van der Berg (Keeperstrainer F.C. Zwolle)

Abma observeert Homo Sapiëns Agressorex Sport is goed voor de mens, maar niet volgens de hoogleraar rechtsgeschiedenis die ik vroeger had. Die deed niet aan sport, had er een hekel aan en nam liever een glas vloeibare zonneschijn. Nu ben ik daar ook niet vies van, maar ik schep er toch ook wel enig genoegen in het lichaam op gezette tijden in fysieke staat van opwinding te brengen. U zult wel begrijpen dat ik hierbij niet slechts aan een enkel lichaamsdeel refereer. Nu heb je sportieve opwinding in allerlei soorten en maten, actief en passief, met en zonder overdrukventiel. Helaas is niet iedereen met zo’n voorziening uitgerust, hetgeen toch eens bij de voortplanters onder de aandacht moet worden gebracht. Maar, hoe dit ook zij, ventiellozen kunnen wat mij betreft als kiespijn worden gemist, zowel binnen als buiten de lijnen. Natuurlijk mag het kroost hartstochtelijk worden aangemoedigd, maar beste ouder, waarom roept u bij herhaling dat het handige spillenbeentje van de bezoekende vereniging permanent verblijf moet houden onder de grasmat? Moet die grensrechter zijn vlaggenstok daar nu echt opbergen? En gelooft u nu werkelijk dat junior door de dubbele coaching beter gaat spelen? U weet wel beter en de ouders om u heen, die zich onmiskenbaar aan uw gedrag ergeren, maar u niet tot de orde roepen, ook. Zorg met z’n allen voor wat meer beschaving langs de lijn en breng dat ook over op uw kinderen. Straks denken ze nog dat wat u doet normaal is.

Reageren? Jan Albert Abma, Advocaat de Boer Egberts Advocaten [email protected]

Egbert Kuipers:

“Vrijwilliger zijn is een vorm van ontspanning”

Een van de grootste voetbalverenigingen van noord Nederland kan net als alle andere verenigingen niet zonder haar vrijwilligers. Vrijwilligers die dagelijks klaar staan voor de verenging zijn onmisbaar. Niet alleen de zaterdag maar alle dagen van de week behoudens de zondag is er bij Blauw-wit ’34 wel wat te doen op sportpark Wiarda. Een van deze vele vrijwilligers is de 56 jarige Egbert Kuipers, in het dagelijks leven conciërge bij de Leeuwarder Onderlinge en volgend jaar 25 jaar lid van Blauwwit. Hij werd indertijd eens gevraagd om bij te springen op de woensdag middag. “Ik was toen elke woensdagmiddag aanwezig om de verrichtingen van mijn oudste zoon te volgen. Dat is nu zo’n 25 jaar geleden, er is sindsdien wel het een en ander veranderd maar het plezier om mij in te zetten voor deze club is er nog steeds.” Wat is je functie momenteel binnen Blauwwit? “Ik ben beheerder van de kantine. Na het overlijden van Albert Visser, de toenmalige beheerder werd ik hier voor gevraagd. Ik was al regelmatig werkzaam achter de bar en veel op de club te vinden. Ik floot jeugdwedstrijden en trainde wat teams. Daarnaast had ik vroeger al wat in de horeca gewerkt en hierdoor enige ervaring opgedaan. Van het een kwam het ander en sindsdien ben ik beheerder van de kantine.” Daarnaast doe je nog het een en ander toch? Egbert begint te lachen: “Ja ik ben hier elke zaterdagsmorgen om 7:30 aanwezig en dan begint het hele circus. Ik fluit nog regelmatig een jeugdwedstrijd op de zaterdagochtend en ben s middags assistent scheidsrechter bij het eerste. Dit doe ik nu met een kleine break zo’n zeven jaar. Uit en thuiswedstrijden sta ik dus langs de lijn. Om elke zaterdag alles goed te laten verlopen moeten er wel wat voorbereidingen plaatsvinden. We hebben hier natuurlijk heel veel vrijwilligers lopen, niet alleen achter de bar maar ook bijvoorbeeld de theevoorziening, onderhoudsploeg, leiders van de jeugd noem maar op. Geweldig zoveel mensen er tijd in deze club stoppen.”

Voelt het soms als een verplichting, vrijwilliger zijn? “Ach, niet echt een verplichting maar ik ben hier wel vaak en dat heeft meer met mijn eigen verantwoordelijkheidsgevoel te maken. Ik heb het geluk dat mijn vrouw Akke er 100% achter staat en daar wordt het zeker niet moeilijker van. Als dit niet het geval zou zijn had ik hier ook niet zo veel tijd in kunnen stoppen. Vrijwilliger zijn doe je natuurlijk vrijwillig maar ook het thuisfront moet hier achter staan want je bent wel eens wat uurtjes van huis. Als ik kijk hoeveel enthousiaste vrijwilligers hier rondlopen mag je stellen dat een club als Blauwwit hier erg blij mee mag zijn. Blauwwit laat dit als vereniging ook merken. Elk jaar is er de vrijwilligersavond waarin de vrijwilligers bediend worden door spelers van de diverse teams. Blauwwit is een hechte verenging waarbij je ziet dat velen nadat ze stoppen met voetballen ook wel iets binnen de vereniging doen.” Zelf ook altijd gevoetbald? “Ik heb in een ver verleden zelf ook gevoetbald. Egbert begint te lachen: “Ik weet niet of iedereen binnen de vereniging dat weet, maar heel vroeger heb ik bij de Leeuwarder Zwaluwen gespeeld. Bij Blauwwit zelf heb ik nooit in competitieverband gevoetbald.”

Een bezige bij dus? “ Ik ben hier wel vaak te vinden en doe het met veel plezier. Ik doe het puur voor de vereniging en omdat ik het leuk vind om te doen. Clubgevoel vind ik erg belangrijk. Ik stop veel tijd in deze verenging maar ik krijg er in de zin als waardering en voldoening erg veel voor terug.”

Waar moet een beetje vrijwilliger aan voldoen? “Elke vrijwilliger is natuurlijk van harte welkom hier bij Blauwwit. Het zijn de steunpilaren binnen de vereniging. Je moet het leuk vinden om een steentje bij te willen dragen voor de vereniging die ook wat voor jou of voor je kinderen iets doet. De vereniging staat voorop je staat er voor de club. Als ik naar mij zelf kijk is het ook zeker een vorm van ontspanning”.

Hoeveel uur ben je met Blauwwit bezig? Egbert lacht even: “In mijn hoofd ben ik altijd met Blauwwit bezig. Om dat in uren uit te drukken per week dat ik daadwerkelijk aanwezig ben bij Blauwwit dan schat ik dat ik zo’n 25 uur per week hier wel actief ben.”

Ontspanning? Er komt nogal wat bij kijken? “Ontspanning zeker en dan met name s’middags vlaggen bij het eerste en s’ochtends een wedstrijd fluiten zie ik als echte ontspanning. Dit is heerlijk om te doen. Lekker buiten op het veld en bezig zijn, daar kan ik echt van genieten”.

Egbert Kuipers samen met zijn vrouw Akke Jullie zijn een grote vereniging, valt het allemaal nog wat te realiseren? “Het is bijna niet te vergelijken met een aantal jaren geleden. We hebben bijna een verdubbeling van het ledenaantal meegemaakt sinds de verhuizing hier naar Goutum. Maar het loopt door de inzet van de vele vrijwilligers erg goed. Het zou mooi zijn als er nog een aantal, met name voor de zaterdagmiddag in de keuken zich zouden aanmelden. Dat haalt de druk weer weg en dan kan een ander ook eens “vrij “ op de zaterdagmiddag. Vrijwilligers zijn cruciaal voor het goed laten lopen van een vereniging en erg belangrijk. Dus bij deze een oproep meldt je aan en we zien elkaar op de vrijwilligersavond. “

Fred van Dijk:

“Van maandag tot en met donderdag sta ik elke avond op het veld”

Ook bij de voetbalvereniging Leeuwarden zijn wekelijks tientallen vrijwilligers actief. Een van hen is de 46-jarige Fred van Dijk. In het dagelijks leven werkzaam als arbeidsdeskundige in dienst van het UWV en bij Cambuurvolgelingen bekend als een van de verslaggevers van de lokale omroep ‘Mercurius’ die wekelijks verslag doen van de verrichtingen van de plaatselijke B.V.O. Fred van Dijk is sinds een jaar of 7 actief als jeugdtrainer. Dat de voetbalvereniging Leeuwarden de club is waar hij deze activiteiten verricht is niet toevallig: „Ik ben geboren in de Honingboomstraat en woonde naast Wiebe Woudstra. Zijn vader was trainer bij Cambuur en was het hele weekend te vinden op de velden van v.v. Leeuwarden en Cambuur. Hij nam ons altijd mee en van jongs af aan heb ik mij thuis gevoeld bij zowel Cambuur als v.v. Leeuwarden. Toen mijn kinderen gingen voetballen heb ik ze hier dan ook aangemeld”. Voetbal jezelf nog steeds? “Ik ben nog steeds aktief voetballer, niet meer op het veld, ik speel nog wekelijks een potje in de zaal. Zaalvoetbal is de sport die ik ging beoefenen toen dit jaren geleden populairder werd en dit doe ik nog steeds met veel plezier” Je bent een echte clubman? “VV Leeuwarden is samen met SC Cambuur mijn club. Ik heb zelf altijd bij vv Leeuwarden gevoetbald en mijn beide zoons doen dit nu ook. Het is een hele fijne warme echte Leeuwarder vereniging, de sfeer bij Leeuwarden is in al die jaren niet veranderd. Het is een gemoedelijke vereniging met veel mensen die net als ik een ‘Oldehovegevoel’ koesteren. Mijn jongste begon al op 4 jarige leeftijd met trainen en werd letterlijk aan de hand van seniortrainer Henk Hoen het veld op gebracht. Zo’n man symboliseert het gevoel van welkom dat ik altijd bij deze vereniging heb gevoeld”. Elke avond op het veld te vinden? “Van maandag tot en met donderdag sta ik op het veld bij vv Leeuwarden. Een enkeling verklaart mij nog wel eens voor gek, maar ik vind het heerlijk. Ik ben begonnen met trainen toen mijn oudste bij de E-tjes trainde. Zo begon ik met 2 avonden per week training te geven. Dat aantal verdubbelde toen mijn jongste zoontje van 7 als F pupil alleen op woensdagmiddag trainde. Ik nam hem vervolgens ook mee naar de avondtrainingen van E1 die ik inmiddels verzorg(de) samen met Marco Rozendaal. Dat vond junior zo leuk dat hij ook de resterende avonden naar het trainingsveld wou en zo hebben we een aantal maanden ook nog meegetraind met D3. Ik vond dat toch wel wat te gek, maar dacht ook dat als ik dan toch op het veld stond, ik net zo goed aan zou kunnen bieden om ook zijn team te trainen en zo train ik sinds een aantal maanden samen met nog 3 enthousiaste ouders ook een combinatie van Leeuwarden F1 en F2. Daarnaast fluit ik ook nog regelmatig een wedstrijd van deze pupillen.” Pittig, maar erg leuk? “Het is prachtig om te doen. Ik heb ooit de P.A. (pedagogische academie) gedaan en de theorie die ik daar heb geleerd komt me nu van pas. De praktijk heb ik vooral geleerd van collega-trainer Marco Rozendaal die ik beschouw als een soort natuurtalent. Tijdens mijn

stages op de P.A. was het eerlijk gezegd meestal een beetje een chaos en van de aanpak van Marco leer ik hoe het in de praktijk moet – en het dus jaren geleden ook had gemoeten. Onze opvattingen zijn verder hetzelfde. Voetballen moet je als kind zelf leren en je trainer is daarbij een hulpmiddel. Niet de trainer maar het spelertje staat centraal en die moet gewoon plezier hebben.” Voelt het wel eens als een verplichting elke avond op het veld? “Totaal niet, ik vind voetbal leuk, en het is heerlijk om met de jeugd bezig te zijn. Verplichting nee geheel niet.” Zijn er meer van dit soort actievelingen bij Leeuwarden? “Er zijn zoals al eerder gezegd een aantal hele enthousiastelingen bij Leeuwarden. Ik ben hier samen met alle anderen die zich geheel belangeloos zich inzetten voor de club een ondereeel van. Er is wel eens uitgerekend dat 1 op de vier mensen bij de club aktief moet zijn wil het allemaal vlekkeloos verlopen. Ik vind ook dat hier een taak voor ouders ligt, bewust zijn

van het verenigingswerk. Als je kind gaat sporten, waar dan ook bij een vereniging vind ik dat hier wel consequenties van de ouders aan verbonden zijn. Je moet niemand verplichten, maar er bij stil staan en iets terug doen is echt niet verkeerd. Hoe staat het thuisfront erachter, je bent nog al eens op pad? “Het thuisfront,” zegt Fred lachend, “heeft er totaal geen problemen mee. Mijn vrouw is niet zo’n voetbalgek als mij, maar ook zij draagt haar steentje bij door af en toe met uitwedstrijden te rijden. Natuurlijk komt ze ook kijken naar de verrichtingen van haar kroost en ik kom echt niet elke avond pas om 23;00 uur thuis. Na de pupillentraining ga ik ook weer naar huis. Dus het valt mee.” Je gaat nog wel even door? Fred begint te lachen: “Voorlopig hoeven ze aan de Insulindestraat niet bang te zijn dat ik mijn trainersschoenen in de wilgen hang, ik droom er nog wel eens van om de opvolger te worden van Henk Hoen en als trainer bij het hek te staan om de binnenkomende nieuwe peuters te begroeten”.

Henk Toering:

“FVC, ik zou er niet zonder kunnen”

Als je het hebt over echte clubmannen dan vind je deze zeker bij FVC. Een van deze echte clubmannen is Henk Toering. Henk, lid van FVC vanaf zijn 6de en zal binnenkort de derde verhuizing van FVC meemaken. Vanaf de Borniastraat is Henk er al bij. Hiervandaan verhuisde FVC naar Nijlan en vandaar ging men naar de Hemrik, waar de laatste dagen momenteel in het teken staat van een nieuwe verhuizing namelijk naar het Wiardacomplex. FVC is samen met het vissen op karper zijn grootste hobby. Henk is dagelijks op het sportpark te vinden en doet hier samen met vele andere vrijwilligers diverse werkzaamheden. “We hebben qua vrijwilligers echte clubmensen een geweldige leuke ploeg. Met zijn allen zetten we de schouders er onder. FVC, ik zou er echt niet zonder kunnen.” Hoe ben je zo bij FVC terecht gekomen? “Ja hoe gaat zoiets, als zes jarig jongetje kwam ik bij FVC te voetballen. Sindsdien ben ik altijd bij de club gebleven en te vinden. Alle elftallen wel doorlopen bij FVC tot aan het eerste toe. Ik heb ruim negen jaar in het eerste van FVC gespeeld. Ik was een keiharde spits”, zegt Henk met enige trots” speelde samen met een aantal FVC Coryfeeën als, Adri Paassen, Corrie Meijer, Dicky Verbruggen. Trainers indertijd waren Joop de Ruiter en Jitse de Jong.” Wat is momenteel je functie? “Officieel ben ik bestuurslid wedstrijdsecretaris en daarnaast ben ik consul, sta wel eens achter de bar, vang de scheidsrechters zondags op, maak het programmaboekje voor de thuiswedstrijden en geef na de wedstrijd verslagen door aan de diverse pers. Ik kan de wedstrijd altijd goed vanuit mijn toren volgen alwaar ik ook nog wedstrijdomroeper ben. Ja ik doe hier nog wel eens wat”. zegt Henk lachend. Dat is ook het leukste om te doen in de toren? “Alles wat ik hier doe gebeurd met veel plezier. Daar is het omroepen vanuit de toren een van. Weet je wat zo mooi is als je daar zit, je kunt het hele complex overzien en hierdoor kun je alles mooi wat in de gaten kan houden.” Straks op het nieuwe complex ook een eigen toren? Henk lacht even; “Ik krijg daar wel een eigen ruimte alwaar ik het hele veld kan overzien en een draadloze microfoon. Zodat ik hiermee redelijk mobiel ben. Ik kan vandaar overal het omroepen verzorgen, maar een echte toren zoals deze is het niet.” Voelt vrijwilliger zijn ook wel eeens als verplichting? “Nee helemaal niet. Ik ben hier zowat zeven dagen in de week en doe dat geheel vrijwillig. FVC is zoals ik net al zei naast karper vissen een hele grote hobby

van mij. Ik mag graag vissen op de Groene Ster samen met mijn zwager Wil Hoen van vv Leeuwarden. Vaak doen we dat vlakbij onze camping, de Kleine Wielen. Mijn vrouw verzorgt dan de catering en brengt zo nu en dan wat eten en een biertje op zijn tijd. Mooi leven heb ik toch.” Je stopt veel tijd in je club hoe staat het thuisfront daar tegen over? Mijn vrouw staat er 100% achter. Zij is net als mij ook een echte FVC er. Als zij er niet achter zou staan was het allemaal niet zo vanzelfsprekend geweest. Nee daar heb ik het heel erg mee getroffen.” Is het moeilijk om vrijwilligers te krijgen? “Moeilijk, ik weet het niet. Op zich valt dat hier bij FVC volgens mij wel mee. We hebben hier een aantal mensen met een echt FVC hart die hun hele ziel en zaligheid in de club stoppen. Daarnaast zijn er vaak wel ouders die leider bij het team van hun zoon of dochter willen worden. We hebben daar op zich hier bij FVC geen klagen over. ` Hoe belangrijk zijn vrijwilligers? “Erg belangrijk. Geen vereniging kan hier zonder. Zonder vrijwilligers heeft geen club bestaansrecht. Vrijwilligers zijn vaak de mensen waar een club op draait. Van bestuur tot aan de onderhouds- en schoonmaakploeg het moet allemaal toch maar even gedaan worden. Wat ook belangrijk is dat een ieder dat inziet.” Wat is FVC voor een vereniging? “FVC is een pracht vereniging met vele echte clubmmensen. Een vereniging met de instelling allen de schouders eronder. Een reuze gezellige vereniging. Je ziet, nu het huidige bestuur er mee op houdt, die geweldig werk hebben verricht de afgelopen jaren, alle vacatures weer zijn ingevuld. Daar mag je als club erg dankbaar voor zijn.”

Waar haal je de meeste voldoening uit? “Dat alles lekker loopt en draait. De voorbereidingen beginnen op vrijdag avond al om alles wat in goede banen te leiden. Als alles naar wens verloopt en een ieder tevreden is kan ik hier echt van genieten.”

Alwien en Robbie: “Stoppen? geen denken aan!”

SC Flamingo heeft een aantal zeer enthousiaste vrijwilligers. Flamingo is niet een van de grootste verenigingen maar is altijd wel zeer actief. Om alles in goede banen te leiden zijn onder andere de zestigjarige Alwien Chanchal en de 53 jarige Robby Karamat hier mede verantwoordelijk voor. Alwien is bijna dagelijks op de club te vinden en rekent snel even uit dat hij wel veertig uur per week in zijn club stopt. Robby is vanaf de oprichting nauw betrokken bij SC Flamingo en is wekelijks de helft van Alwien, zo’n twintig uur met Flamingo bezig. Daarnaast presenteert Robby elke woensdagavond een radioprogramma bij Mercurius voor de Surinaamse gemeenschap in Leeuwarden. Twee personen die hun hele ziel en zaligheid stoppen in SC Flamingo. Hoe lang zijn jullie al bij Flamingo actief? Robby: “Ik ben een van de mede oprichters van SC Flamingo. Zolang de club bestaat ben ik betrokken bij Flamingo. Begonnen op het Bisschopsrak, een hele mooie tijd en toen via de Greuns zijn we uiteindelijk hier op dit prachtige complex terecht gekomen. Ik heb hier zelf ook nog gevoetbald maar moest stoppen na een vervelende blessure.” Alwien werd indertijd, nu zo’n 14 jaar geleden eens gevraagd om een bardienst te draaien. “Mijn zoon speelde hier in het tweede en ik kwam regelmatig eens kijken. Van het een kwam het ander en nu ben ik hier bijna niet meer weg te slaan. Robby vult aan. “Alwien is hier bijna dag en nacht, ik zeg soms wel eens gekscherend tegen hem dat hij hier maar een bed neer moet zetten. Als ik hier kom is Alwien al aanwezig. Alwien is voor Flamingo erg belangrijk. Hij is zeer stipt, altijd op tijd en nergens te beroerd voor. Als er iets moet gebeuren of geregeld moet worden kun je altijd een beroep op hem doen”. En Robby geldt daar hetzelfde voor? “Robby is hier ook veel en regelt hier van alles. Als hier iets te doen is dan zie je Robby ook. Op de vrijdagavond worden de lijnen door hem gekalkt, zaterdags staat al het materiaal klaar voor het eerste, de trainingspakken, ballen. Robby heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel en zorgt dat alles goed verloopt. Hij heeft een klein minpuntje zegt Alwien lachend: “Zijn horloge loopt altijd 5 minuten achter. Precies op tijd komen lukt hem niet.” Wat is Flamingo voor een vereniging? Flamingo is de vereniging waar beide heren hun hart aan hebben verpand. “Het is een warme club met veel fijne mensen. Een zeer sociale vereniging waarbij het familiegevoel zeer hoog aangeschreven staat. We hebben hier een diversiteit aan nationaliteiten maar er is heel veel respect voor elkaar. De onderlinge acceptatie is groot en iedereen kan en doet zo nu en dan een beroep op elkaar. Flamingo is een bijzondere vereniging waarbij alle verschillende nationaliteiten moeiteloos met elkander door een deur kunnen. Deze vereniging wordt net als vele andere verenigingen gerund door vrijwilligers. Het bestuur, de mensen achter de bar, onderhoudsploeg noem maar op. Alles in het belang van de vereniging. Er is een vaste groep vrijwilligers die elkaar perfect aanvult.” Wat gebeurt er als jullie zouden stoppen? Beide heren kijken even verbaasd? “Daar denken we niet eens aan zegt Robby. Stoppen dit is veel te leuk om te doen. Ik haal hier heel veel voldoening uit en ben dagelijks bezig met veel leuke mensen om mij heen. Naast vrijwilliger bij Flamingo ben ik ook nog voorzitter van Kleurrijk Beraad in Leeuwarden. Dit alles vergt veel tijd maar ik heb momenteel geen vaste baan. Dit is een

geweldige invulling. Zolang ik gezond blijf zal ik mij blijven inzetten voor Flamingo. Alwien beaamt dit.‘Voor mij geldt hetzelfde ik haal hier ook heel veel voldoening uit. Zolang ik dit lichamelijk kan blijven doen zal ik hier zeker al mijn energie in stoppen. Flamingo is onderhand mijn leven geworden. Ik zou mij op dit moment ook niet echt kunnen voorstellen dat ik hier bijvoorbeeld een maand niet zou zijn. We krijgen steeds meer aanwas van nieuwe en jongere vrijwilligers maar hoe meer vrijwilligers hoe beter en gezelliger natuurlijk. Stoppen denken de twee dus nog lang niet aan. De waardering die ze krijgen is enorm en de voldoening die er uit gehaald wordt zeer groot. Beiden hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Dit is volgens Robby en Alwien ook het woord voor de vrijwilliger in het algemeen. “Klaar staan voor de vereniging en jezelf zo nu en dan wegcijferen. “

Guus Fazzi:

“Genieten van de jeugd”

De nu 60 jarige Guus Fazzi begon als 10 jarig jongetje te voetballen bij MKV waar de thuisbasis nog op het Fonteinland was. Dat hij talent had bleek al snel want als 15 jarige junior maakte hij zijn debuut in het eerste van MKV’29. De vereniging waar hij zich helemaal thuis voelt en zich met veel plezier inzet voor zijn club. Niet alleen Guus, maar een legio aan vrijwilligers staat achter MKV’29. “Over vrijwilligers natuurlijk niks dan lof, iedereen die zich belangeloos inzet op de een of ander manier dat vind ik geweldig. Wij hebben hier een groot aantal enthousiaste vrijwilligers rondlopen die voor de vereniging geweldig werk doen.”

En een daar van ben jij, wat doe jij hier precies? “Guus lacht wat: “ Ik ben hier momenteel met heel veel plezier jeugdtrainer op de maandag en woensdagmiddag. Ik ben hoofdtrainer bij MKV, DTD en Jelsum geweest, maar op het veld bezig zijn met de jeugd kan mij eerlijk gezegd toch meer bekoren. Nou hebben we hier momenteel ook een hele leuke, goede en leergierige lichting.” Prachtig om te zien hoe enthousiast Guus raakt als hij het over de jeugd van MKV heeft. “ Daarnaast ben ik hier elke maandagochtend met de schoonmaakploeg. We maken de kantine schoon en ruimen alle achtergebleven koffiebekers en lege flesjes op die hier de zondag ervoor zijn blijven liggen. Het gehele complex wordt dan weer netjes. Tenslotte ben ik regelmatig samen met mijn zoon Sander en Jochum Walstra bezig met het onderhouden van de website van MKV. Nieuwe teksten en foto’s erop alles een beetje up to date houden”. Altijd bij MKV gezeten? “Zo voelt het wel maar ik heb heel vroeger eens een overstapje gemaakt naar de buren, Lvv Friesland. Zij speelden toen in de tweede klasse en Lippold was daar toen trainer en MKV speelde vierde klasse. Ik wilde het gewoon iets hogerop proberen. Ik heb daar een aantal jaren gespeeld maar veel gekwakkeld met blessures, met name de achillespees. Lippold was eigenlijk de man die mij toen stimuleerde om trainer te worden en trainingen te geven. Hij heeft mij er bij Atte Bouma die toen die cursus gaf mij er nog tussen weten te drukken.” Uiteindelijk weer MKV en hier blijf je ook? “Ik ga hier nooit met tegenzin heen, helemaal niet als

de jeugd getraind moet worden. Soms als het erg hard regent, moet de knop wel eens even om op de scooter te stappen” zegt Guus lachend,” maar als ik hier dan weer ben dat is dat fantastisch. En die kleine gasten genieten echt om in de regen te trainen. Nee, echt geweldig.” Het voelt nooit als een verplichting? “Ben je gek, helemaal niet. Ik doe dit puur vrijwillig en omdat ik het leuk vind. Zodra je er voor betaald zou krijgen zou het wel eens als een verplichting kunnen voelen. Maar je beslist zelf wat je wel en wat je niet doet. Totaal geen verplichting.”

Wat is MKV voor een vereniging? “Een zeer gemoedelijke vereniging waar plezier en prestatie aan elkaar gekoppeld zijn. Er worden hier altijd heel veel activiteiten, met name voor de jeugd georganiseerd. Al deze aktiviteiten zoals bijvoorbeeld het jaarlijkse tentenkamp met een BBQ en kampvuur wordt allemaal door vrijwilligers opgepakt, dit zijn vaak de ouders van deze jongens of meisjes. Prachtig om te zien, het regelt zich bijna vanzelf. Wij hebben geen problemen om hier vrijwilligers te krijgen, iedereen steekt snel de handen uit de mouwen. Laatst deden we een oproep voor bardiensten, binnen twee dagen hadden we elf personen. En enige tijd geleden hadden we hier van de KNVB pupillentrainerscursus. Komen toch weer 13 trainers uit eigen gelederen bij. Dan weet je wel een beetje wat voor een vereniging dit is. Vrijwilligers zijn ontzettend belangrijk daar kan geen vereniging zonder. Hier bij MKV wordt dat erg gewaardeerd door jaarlijks een vrijwilligersavond te organiseren waarbij het voltallige bestuur dan achter de bar staat. Moet je nagaan wat een geweldig bestuur wij hebben, want zij doen alles uiteraard ook op vrijwillige basis en staan dan met deze avond ook nog eens voor de vrijwilligers achter de bar. Tenslotte nog tijd voor andere hobbies?

En het thuisfront, staat die erachter? “Ik heb een vriendin en we hebben een LAT relatie en dat is ideaal. Ik ben veel onderweg maar heb mijn eigen huis en tijdindeling en precies om zes uur thuis voor de aardappels hoeft dus echt niet.” zegt Guus lachend.

“Ik mag graag schilderen op doek. Stillevens en oude gebouwen, daar kan ik veel van mij zelf in kwijt. Daarnaast mag ik graag schrijven dat doe ik bijvoorbeeld ook voor de website van MKV. Ik heb een heerlijke invulling van mijn dagen, maar dat had je al begrepen denk ik”. zegt Guus, de levensgenieter.

Harrie Herrema: “Elke vrijwilliger is belangrijk”

De 67 jarige Harrie Herrema beleefde gouden tijden bij Nicator. Hij heeft zowat alle functies bij Nicator wel bekleed in de afgelopen 45 jaar. Want Harrie is reeds 45 jaar aktief als vrijwilliger binnen de vereniging. Mede door zijn inzet in al deze jaren werd hij vorig jaar tijdens het jubileum van Nicator door de KNVB gehuldigd en onderscheiden met de gouden speld. Bescheiden maar trots op zijn onderscheiding “Ik hou niet van al te veel poespas, maar natuurlijk was ik zeker vereerd. Harrie verteld graag over de gloriejaren van Nicator en over de diverse functies die hij heeft (gehad). Gefeliciteerd met je onderscheiding. “Dank je wel. Ik was erg verrast toen ik dat ineens kreeg van de KNVB. Ik hoef niet zonodig op de voorgrond en ik had dat helemaal niet verwacht, het was een complete en leuke verrassing. “ Hoe ben je zo’n 45 jaar geleden bij Nicator terecht gekomen? “Hoe precies dat weet ik niet meer. Ik voetbalde zelf vroeger bij Rood Geel en ik weet nog dat ik werd gevraagd door de heren Piet Faber en Jan de Gries om iets bij Nicator te doen. Bij Nicator heb ik later ook nog gevoetbald maar nooit hoger dan het derde. Mijn talenten lagen toch meer in de derde helft. In eerste instantie werd ik leider van Nicator B 5. Moet je nagaan B 5 wij hadden in onze gloriejaren 5 B en 5 C elftallen. Daarnaast een drietal A junioren en het eerste draaide geweldig. Helaas is dit nu erg veranderd. We hebben weinig jeugd meer en het eerste is gedegradeerd naar de kelder van het zondagvoetbal. In en in triest”. Het gaat hem als echte Nicator man aan het hart. Dat merk je aan alles. De gedachten gaan even terug naar deze gouden periode van weleer, toen Nicator een vereniging was met aanzien en respect, met weemoed kijkt hij terug op deze periode. ‘Daarna werd ik leider van A1 en ben geruime tijd leider bij het eerste geweest. Ik ben jeugdvoorzitter geweest waarbij toen in totaal zo’n 50 personen zich wekelijks met de jeugd op allerlei wijze bezig hielden. Nicator was altijd een zeer bloeiende en levendige vereniging.” Wat is momenteel je functie bij Nicator? “Momenteel ben ik beheerder van de kantine. Hier komt van alles bij kijken. Inkoop, schoonmaak, barmedewerkers noem maar op. We hebben hier bij Nicator gelukkig een vaste groep met enthousiaste vrijwilligers waar ik een van ben. Allen zijn even belangrijk en we zijn blij met een ieder die zich inzet voor de club. Ik doe eigenlijk van alles wel een beetje en ben hier regelmatig te vinden.” Hoeveel tijd ben je met Nicator bezig? “Ik ben hier bijna altijd, tenminste als de kantine open is. Ik schat dat ik gemiddeld zo’n 25 tot 30 uur wel in Nicator stop. Zondag’s is in principe mijn vrije dag. Ik ontvang dan wel de scheidsrechter maar dat is het dan ook wel voor de zondag. Uiteraard ben ik hier zondag’s wel altijd aanwezig maar de zondag staat voor mij in het teken van de wedstrijd bij het eerste. Uit en thuiswedstrijden, ik sla geen een over. Soms moet ik wel eens bijspringen maar over het algemeen zijn er hier een geweldige groep dames die een bardienst draaien en dat helemaal zelfstandig doen. Daarnaast is er de onderhoudsploeg en de schoonmaak op maandag. We hebben niet de wereld aan vrijwilligers maar die we hebben zijn fantastisch.” Harrie vervolgt met een grote glimlach: “Vroeger was ik ook beheerder bij “Ons Doel” aan de M.H Trompstraat, dit was onze tweede kantine. Onze huidige kantine moest altijd om vijf uur smiddags al dicht, dan gingen we snel naar “Ons Doel “want die kon tot 19:00 uur open blijven. Ja een geweldige tijd.”

Kunnen jullie nog wat vrijwilligers krijgen? Harrie zucht even: ”Moeilijk en dat is erg jammer maar wel een feit. Het gaat

natuurlijk in sportief opzicht niet goed met de club. Op een of andere manier trekt dat dan ook niet. Zo nu en dan hebben we hier bij Nicator wel eens een feestavond en als ik dan zie hoeveel mensen hierop af komen denk ik wel eens, waren er maar 10 % van deze mensen die hier bij Nicator wat op vrijwillige basis zouden willen doen. Met name in het weekend een bardienst draaien bijvoorbeeld. Het komt vaak weer op dezelfden neer. Maar ja”, Harrie begint te lachen; “de meesten staan natuurlijk het liefst aan de ander kant van de bar. Nee het is zeker niet eenvoudig om vrijwilligers te vinden. Uiteraard hoop ik dat binnenkort toch een aantal zich geroepen voelen en eens bij willen springen. De waardering die je krijgt is enorm en je houdt er hele leuke contacten aan over.” Vrijwillig soms een verplichting? “Ja eerlijk gezegd soms wel. Ik zelf vind gewoon dat de kantine open moet zijn als er getraind wordt ook al is het maar voor eén team. Je moet voor de training een bakkie kunnen doen en na de training een biertje kunnen drinken. Het heeft meer met mijn eigen gevoel te maken. Als er getraind wordt dan moet hier iemand zijn en vaak ben ik dat. Het woord verplichting is op zich wel een zwaar woord hoor, want ik ben hier altijd met veel plezier.” Hoe staat het thuisfront er tegen over? “Ik heb gelukkig een vrouw die er helemaal achter staat, erg belangrijk. Zij heeft zelf ook jarenlang hier achter de bar gestaan maar is nu vrijwillig veel met de kleinkinderen bezig. Ze weet hoe belangrijk het is voor de vereniging en maakt er gelukkig nooit een probleem van. Wat dat betreft heb ik het erg getrioffen.” Het seizoen is voorbij en nu? “Lekker naar camping “de Kleine Wielen”. Heerlijk hier zitten we straks weer van mei tot en met september. Hef ik al weer zin in.”

Jan Hoog:

“Zwaluwen is een hele gezellige vereniging”

In het dagelijks leven is Jan Hoog werkzaam bij Staatsbosbeheer als hoofd van de administratie. Bijna niet zo verwonderlijk dat hij bij zijn eigen voetbalvereniging de Leeuwarder Zwaluwen ook een functie bekleed wat hier raakvlakken mee heeft. Samen met nog een aantal echte Zwaluw-mannen zit Jan in de beheerscommissie van de Leeuwarder Zwaluwen. Sinds anderhalf jaar doet hij de administratie van het clubhuis. In de beheerscommissie zitten bekende namen als Anthon Hendriks, Eduard van Breeden, Geert van Beieren en Rudolph Hendriks. Vanuit de beheerscommisie worden alle werkzaamheden geregeld die moeten plaatsvinden. “Je moet hierbij denken aan bijvoorbeeld de bezetting achter de bar , administratie , inkoop en diverse onderhoudswerkzaamheden. Allemaal hebben we zo onze eigen taakverdeling binnen de beheerscommissie van de Leeuwarder Zwaluwen.”

En jij regelt de administratie? `De administratie van het clubhuis ja. Iedereen heeft zo zijn eigen kwaliteiten en aangezien ik bij Staastbosbeheer de functie van Hoofd administrie bekleed kun je je voorstellen dat ik een soortgelijke functie bij Zwaluwen heb`. Lachend: “Voor het schilderen en andere klussen moet je echt bij een ander zijn.’ Heb je zelf ook altijd gevoetbald? `Ik heb vroeger altijd bij vv Leeuwarden gevoetbald. Hier ben ik in ieder geval begonnen met voetballen. Totdat ik in contact kwam met mijn huidige vrouw en via mijn zwager Nijenhuis, die van de loodgieters ja kwam ik bij Zwaluwen terecht. Nijenhuis is een grote familie,” zegt Jan lachend “dus ik had eigenlijk geen keus. Nee zonder dollen Zwaluwen voelt ook als een grote familie dus ik ben blij dat ik hier bij Zwaluwen zit.” Leuk om wat voor de club te kunnen doen? “Ja erg leuk. Ik ben altijd wel wat betrokken geweest bij de club. Als leider, speler en overige dingen. Er zijn altijd wel wat dingen die moeten gebeuren. Daarin gebeurt er hier bij Zwaluwen genoeg. Ik heb het idee dat we dat met alle vrijwilligers die hier altijd enthousist aanwezig zijn heel goed doen. Daarnaast train ik elke donderdag nog vrijwillig in ons veteranenteam, hier ben ik ook leider van. Trainen en daarna het nazitten is altijd erg gezellig.” Zwaluwen is ook een gezellige vereniging? `Vind ik wel. Wij noemen ons zelf altijd een echte familievereniging. Iedereen die hier komt of voetbalt

voelt zich hier snel op zijn gemak. Dit is helemaal mijn verenging.` Hoe belangrijk zijn vrijwilligers bij deze gezellige vereniging? `Dat weet iedereen, erg belangrijk natuurlijk. Iedereen weet dat geen vereniging hier zonder kan. Bij Zwaluwen is er altijd een vaste ploeg waar je een beroep op kunt doen. Deze groep is zo ontzettend belangrijk. Als je kijkt wat er allemaal gebeurd, al die mensen die zich elke keer weer inzetten zijn goud waard voor de club.` Is er iets dat beter zou kunnen? `Nou niet beter in de zin met huidige bezetting, maar ik mis wel eens de betrokkenheid van ouders waarbij hun kroost hier voetbalt. Je kunt niemand iets verplichten maar het rijden van uitwedstrijden lijkt mij iets wat logischerwijs door de ouders zelf opgepakt zou kunnen worden. Die betrokkenheid vind ik eigenlijk vanzelfsprekend maar niet iedereen heeft dat gevoel. Vaak komt het op de zelfde mensen neer. Hoe staat het thuisfront erachter? `Ik heb daar geen klagen over en mijn vrouw klaagt hier ook nooit over. Mijn vrouw ( Jet) staat er helemaal achter en vind het allemaal goed. Nou ben ik ook niet elke dag of elke avond op pad.Veel administratieve werkzaamheden kan ik natuurlijk thuis vanachter de computer doen. Ach, ik haal er veel voldoening uit en we doen het met veel plezier, dat is het belangrijkste.`

Nog andere hobby’s? `Mijn allergrootste hobby, dat zijn momenteel mijn twee kleinkinderen. Vrijdagmorgen is Opa Jan oppasopa. Dan pas ik op mijn kleinzoon. Hij is nog wat te jong maar nog even en dan rent hij hier op de velden van Zwaluwen rond. Volgens mij wordt het een hele goeie voetballer. De toekomstige spits van het eerste.` zegt Jan trots.

Jolanda de Linde:

“Zondagsavond maar een wijntje minder”

Wanneer de meeste mensen op zondagavond onderuitgezakt op de bank liggen is Jolanda de Linde op dat moment waarschijnlijk bezig om het twee wekelijkse clubblad, Rood-Geel Revue in elkander te zetten. Zowel de opmaak als de volledige redactie wordt geheel door haar verzorgd. Op maandag wordt het clubblad dan aangeleverd naar Nico en Ale, de drukkers van Rood Geel. Nadat het clubblad gedrukt is worden de verspreiders ingeschakeld, opdat ieder lid van Rood-Geel weer keurig “up to date” is. “Ik doe dit nu zo’n twee jaar, eerst samen met nog iemand maar tegenwoordig verzorg ik het gehele clubblad alleen.” Het is op zich ook niet zo verwonderlijk dat Jolanda verantwoordelijk is voor het clubblad, aangezien Jolanda in het dagelijks leven werkzaam is bij Multicopy in Leeuwarden. Naast het clubblad zit Jolanda samen met een aantal andere actievelingen in de organisatie van de familiedag van Rood Geel op 6 juni. Werken bij Multicopy, dat is ook de reden dat je het clubblad maakt? Jolanda begint te lachen: “Waarschijnlijk wel. Doordat ik ervaring heb in het opmaken ben ik zo’n twee jaar geleden hiervoor gevraagd om mee te helpen aan het clubblad. In eerste instantie om alles in elkaar te zetten, maar dat is geleidelijk aan overgegaan in de volledige redactie, het compleet opmaken en aanleveren naar de drukkers van Rood Geel. Ik vind het maken van het clubblad erg leuk en het geeft mij voldoening dat er elke twee weken weer bij alle leden de Revue op de mat.`

Hoe ben je zo bij Rood- Geel terecht gekomen? “Ik denk net zoals dat bij vele anderen gaat. Mijn zoontje ging hier vijf jaar geleden voetballen. Alle vriendjes zaten bij Rood Geel en hij wilde hier ook graag voetballen. Dan sta je dus op de zaterdagochtend langs de lijn en klets je met andere ouders of mensen van Rood Geel. Naarmate je hier wat vaker komt en mensen weten wie je bent en wat je doet wordt je wel eens gevraagd om iets te doen voor de vereniging. Van het een komt het ander. Ik vind het ook belangrijk dat mensen zich inzetten voor hun vereniging, hiermee raak je ook meer verbonden met de club en iedereen weet dat alles draait op vrijwilligers.” Die vrijwilligers zijn hier in grote getale aanwezig? Jolanda lacht even: “Nou in grote getale weet ik niet, maar het is momenteel erg goed en gezellig hier bij Rood Geel. De club heeft zowel op sportief als bestuurlijk niveau de wind aardig in de zeilen. Je merkt hierdoor dat er steeds meer mensen het leuk vinden om iets te regelen of te organiseren bij de vereniging. Jolanda begint te lachen: “Ik heb mijn man hier ook heen getrokken. Hij is nu leider van E1, het elftal waar onze zoon in voetbalt en doet daarnaast al redelijk wat voor de club.` Ik vind het altijd erg gezellig bij Rood Geel, mooi om te zien dat ouders betrokken zijn. Er wordt binnenkort bij Rood Geel weer een vrijwilligersavond georganiseerd heb ik gehoord.

Dat is er de afgelopen periode bij ingeschoten. Jolanda begint weer te lachen: “Zodra we genoeg vrijwilligers hebben om deze avond te organiseren gaan we los.” Dus het is een en al voetbal bij jullie thuis? “Ik vind voetbal gewoon leuk. Helemaal de sfeer die er altijd om wedstrijden heen hangt. Ik ging vroeger veel naar Cambuur bijvoorbeeld. Tegenwoordig lukt dat niet meer zo vaak, maar toen stond ik als jong meisje altijd op de tribune vlakbij de MI- Side, geweldig vond ik dat.”Jolanda begint weer even te lachen: “En dan gooien met kassaen toiletrollen fantastisch. Wat dat betreft ben ik wel aardig gecharmeerd van het voetbalspel. Als het even kan dan gaan we nog wel eens naar Cambuur, in ieder geval wordt er elke vrijdagavond naar de samenvatting op televisie gekeken.” Voelt vrijwilliger zijn wel eens als verplichting? “Niet echt als verplichting, maar op de zondagavond als ik het clubblad in elkaar zet moet ik natuurlijk wel een beetje het hoofd er bij houden. Het is niet een verplichting maar je moet er, wel rekening mee houden. Want iedereen verwacht de Revue natuurlijk wel op tijd. Dan drinken we op zondagavond maar een borreltje minder. “ zegt ze lachend. Conclusie ook Rood Geel kan niet zonder vrijwilligers? “Daar ben ik het helemaal mee eens. Er zijn hier veel mensen die zich op allerlei wijze inzetten voor deze club en dat is fantastisch.Vrijwilligers zijn de bouwstenen van elke vereniging. Oh ja ik wil graag nog even van de gelegenheid gebruik maken om alle ouders die wekelijks leuke foto’s van hun kroost maken deze foto’s te mailen naar mij. Ik zou het leuk vinden als er wat meer verslagen met wat fotootjes in de Revue komen te staan. Dus mailen die foto’s en een klein verslagje zou welkom zijn.” Jolanda bedankt en succes met de Revue en veel plezier 6 juni.

Amstel wil meer zijn voor voetbalverenigingen dan alleen leverancier. In het kader van samenwerking met diverse voetbalverenigingen organiseert Amstel regionale thema avonden voor verenigingen. Deze avonden zijn bedoeld om onderling contact tussen verenigingen te stimuleren en daarnaast aandacht besteden op de vraag “Wat kan Amstel voor uw vereniging betekenen. In zeer informele sfeer worden deze avonden georganiseerd en komen er middels stellingen, discussies op gang waar elke verenigingen mee te kampen heeft. Voorbeelden iervanh zijn - het hebben en behouden van voldoende vrijwilligers - Optimaal gebruik maken van sponsormogelijkheden - Respectvol klimaat binnen de vereniging en rondom de velden het nastreven en het goed inpassen van en voldoen aan nieuwe wet en regelgeving - Een plan en visie voor de club ontwikkelen voor de komende jaren Amstel realiseert zich heel goed dat er voor verenigingen hierin veel is te doen. Mede door dit soort thema avonden die gehouden worden komen ideeën maar zeker bepaalde problemen waar verenigingen tegen aanlopen naar voren. Eén zo’n thema avond werd onlangs gegeven in Euroborg te Groningen. Hier werden clubbesturen van diverse verenigingen uit het Noorden uitgenodigd om zo’n thema avond, die georganiseerd werd door Amstel in samenwerking met de KNVB bij te wonen. Nadat gast spreker Hans Nijland zijn visie had laten gaan over de overeenkomsten tussen betaald voetbal en het amateurvoetbal kwam er een interressante discussie op gang. (Zoals we die ook wel op televisie zien bij Het Lagerhuis van Marcel van Dam). Met deze discussiepunten werd later verder gewerkt. Tip: “Mocht u ooit een avond bijwonen waarbij Nijland als gastspreker optreedt, vraag hem naar het verhaal over de aankoop van Louis Suarez, het is een prachtig verhaal.” Het thema van deze avond was ‘Modern clubbestuur’, en de stelling deze avond luidde: “Het besturen van een voetbalverenigng is heel eenvoudig.” Amstel wil met dit soort thema avonden bereiken, verenigingen in te laten zien dat zij meer zijn dan alleen (bier)leverancier. Amstel wil graag partner zijn voor verenigingen en de ervaringen die zij hebben opgedaan bij overige verenigingen graag met ‘hun’ vereniging delen. Men beseft heel goed dat er bij een wedstrijdje voetbal meer komt kijken dan alleen de zaterdag- of zondagmiddag. De derde helft voor vele clubs enorm belangrijk om de gezelligheid binnen de vereniging te waarborgen, maar zeker ook een inkomsten stroom. Onder het motto “de derde helft” wil Amstel samen met voetbalverenigingen dit alles optimaliseren. Een geweldig project waarbij Amstel duidelijk aangeeft dat voor hen voetbal een sport is waar het merk Amstel graag mee wil worden geassocieerd. Het mag duidelijk zijn dat voetbalverenigingen in zijn totaliteit grote afnemers zijn van het goudgele gerstenat. Er zijn voor vereningen die Amstel schenken ontzettend veel mogelijkheden. Denk alleen maar eens aan vrijwilligers, de drijvende kracht binnen de vereniging. Als u die samen met Amstel zou kunnen belonen om naar een topwedstrijd te gaan en hen hiermee bedanken voor hun onmisbare inzet. Mocht u binnenkort uitgenodigd worden door Amstel om een thema avond bij te wonen of eens in gesprek te gaan met een van hen adviseurs, wij van de Middenstip willen u dit van harte aanbevelen. Wij hebben zo´n avond bij mogen wonen, mede door ons thema ‘De vrijwilliger van de vereniging’ Een leerzame en gezellige avond waarbij meer dan alleen bier ter sprake komt.

WB Reklame nog

bellen!