In deze Wijsneus ondermeer: - My name is bond, jane bond. - Het goede van italië en verkenners... - groen vermaakt zich weer best Clubblad Scoutinggroep Buys Ballot Epe / Heerde Seizoen 2004 / 2005, 1e editie
Op de binnenkant Beste lezers, De eerste Wijsneus van het nieuwe seizoen! Met dit keer verslagen van de welpen en kabouters (groen is in!) en van de verkenners en padvindsters (wit is nog meer in!). Ook ontbreekt de Nessmukstam uiteraard niet en de rubriek Hersenspinsels is ook weer van de partij. We zijn dringend op zoek naar redactieleden en nieuwe rubrieken! Heeft u ideeën voor een nieuwe rubriek, en/of wilt u in de redactie plaats nemen, mail dan even naar het redactieadres! Veel leesplezier, De redactie
. P.S. Bijdragen kunt u nog steeds kwijt op het redactieadres of (het liefst per e-mail) naar:
[email protected]
Let op: volgende inleverdatum copy Wijsneus: 4 december 2004!
1
Colofon: De wijsneus, 36e jaargang nr. 1, november 2004. Een uitgave van Scoutinggroep “Buys Ballot”, Epe/Heerde Verschijnt 5 maal per scoutingseizoen. Redactieleden: (Vacant!!) Eric Folst: Robert Jan Bauling: Dirk Frederiks: Redactieadres:
Redactie Lay out + Internet Distributie Illustraties "De Wijsneus" Kooiweg 8a 8181 PB Heerde
[email protected]
Internet Buys Ballot homepage: of: e-mail:
groep: webmaster:
http://www.scoutingbuysballot.nl http://www.scoutingbuysballot.tk
[email protected] [email protected]
Drukwerk: Koppel Epe, tel 0578-676767 Advertentietarieven: - Advertenties van speltakken of de groep: Gratis - Advertentiekosten prive (ook voor leiding) of van derden: op aanvraag. Opgave advertenties via het correspondentieadres. Spelregels ingezonden stukken (Rubriek "Dat wilde ik effe kwijt!!") * plaatsing betekent niet dat de redactie met de inhoud instemt. * artikelen vertegenwoordigen de mening van de schrijver, niet van de redactie of de groep. * anonieme stukken worden alleen dan geplaatst, wanneer de naam van de auteur bij de redactie bekend is. * stukken met kwetsende of grove passages, danwel stukjes waar iemand persoonlijk (op naam) wordt aangevallen, worden niet geplaatst, danwel aangepast. * de redactie houdt zich het recht voor om stukjes niet te plaatsen (onder opgaaf van redenen). 2
Hallo Neuslezers, Het nieuwe seizoen is al weer een tijdje bezig, er is dus alweer veel gebeurd. 4 september zijn we, fris en uitgerust van de zomervakantie, begonnen aan het nieuwe seizoen met een opkomst vol spelletjes. De week hierna zijn we samen op Famka geweest. Ook dit jaar (het 14e Famka) was het weer een spetterend weekend. Heeft u het gemist? Erg jammer, maar geen nood, in 2006 is er weer een Famka (dus houd de eerste weekenden van september 2006 vast vrij!). De zaterdag na Famka zijn er maarliefst 6 welpen overgevlogen van de Mowglihorde naar de Verkenners. Thijs, Wim, David, Niels, Rudy en Pieter we vonden jullie hele gezellige welpen en we gaan jullie missen. Maar we wensen jullie vooral veel plezier toe bij de Verkenners! Natuurlijk zijn er ook nieuwe Mowgliwelpen bijgekomen. Vanuit de Bevers zijn Robin, Sebastiaan en Max naar onze horde overgevlogen. Ook is Paul weer terug. Hij was vorig jaar gestopt met scouting, maar miste ons zo erg (wat wij natuurlijk heel begrijpelijk vinden) dat hij nu weer terug is. Ook Ron is een nieuwe welp, hij is met Jan meegekomen en we denken dat ook hij bij onze horde blijft. Jongens, welkom allemaal! We gaan jullie 30 oktober installeren. Behalve die nieuwe welpen hebben we er ook nieuwe leidingleden bij gekregen. Raksha, Misa en Hathi zullen het komende seizoen samen met Akela en Singum voor 3
de programma’s en kampen gaan zorgen. Zo’n nieuw leidingteam betekent ook een heleboel nieuwe ideeën. Zo heeft Misa de afgelopen weken al hard gewerkt aan de Mowgli-internetsite. Op deze site zullen we de brieven, de planning, alle foto’s en een heleboel andere info zetten. De Mowgli-site zal binnenkort bereikbaar zijn via de internetsite van onze groep, of direct via: www.mowglihorde.scoutingbuysballot.nl. Niet alleen de internetsite is nieuw. We zijn namelijk ook druk bezig met het maken van een nieuw insignesysteem. De afgelopen twee jaar hebben we bij de mowglihorde al aan insignes gewerkt. We hebben ieder seizoen met alle welpen een insigne gehaald. Maar zeer binnenkort kunnen de welpen ook helemaal zelfstandig insignes gaan halen. Ze kunnen dan voor de opkomst naar scouting toekomen om onder onze begeleiding aan insinges te werken. Dit lijkt dus een beetje op het sterren-systeem wat we vroeger bij de welpen hadden en wat nu weer bij de Jorishorde wordt gedaan, alleen dan met insignes in plaats van met sterren. Hoe dit allemaal precies in zijn werk zal gaan, dat horen jullie nog van ons en zodra het af is zal het vast op onze site worden uitgelegd. U hoort het, we zijn alweer druk aan de gang. Maar dit is nog niet alles. Ons lokaal is namelijk ook wel aan een opknapbeurtje toe. Dus als we klaar zijn met onze internetsite en met het insignesysteem, dan zullen er in ons lokaal ook wat dingen gaan veranderen. Maar goed, ondertussen gaan de opkomsten natuurlijk ook gewoon door. Inmiddels hebben we onder leiding van Raksha al een EHBO-opkomst gehad. We hebben wat ongelukken nagespeeld en samen bedacht hoe je die zou moeten oplossen. Ook hebben we een brancardestafette gedaan en geoefend met het verbinden, door elkaar in een mummie te veranderen. De week hierna zijn we echte ridders geworden door het riddertoernooi van Lancelot, de ridder van de ronde tafel, te doen. En natuurlijk hebben we samen met de nieuwe welpen de Rimboe verkend met een opkomst vol spelen met de dieren uit het jungleboek. Ook de komende weken staan er een heleboel leuke dingen gepland. Zo is er de JOTA, we gaan installeren en begin november hebben we ons eerste kamp van dit seizoen. Je leest het allemaal in de volgende neus. Goede jacht, De Mowglileiding.
4
Lieve wijsneuslezers,
De zomervakantie is voorbij en de kabouters hebben alweer veel beleefd op scouting. Er zijn helaas wat leidingleden weggegaan. Jiggeltje en Miege zijn overgevlogen naar de verkenners en Vlitter volgt een jaar een studie in het buitenland. De kabouters zullen ze missen! Knagertje is gelukkig gebleven en Kristar, Driems, Fili, Resse en Moppie zijn er nieuw bijgekomen. Natuurlijk moesten deze nieuwe leidingleden ook door de modderbak bij het overvliegen, net zoals de kabouters die overvlogen naar de padvindsters. Meiden, veel plezier daar!!! De eerste opkomst na het overvliegen hebben we lekker gekletst. Zo kwamen we er achter wie iedereen was en wat iedereen leuk vindt om te doen. Zo hebben we een paar kinderen die gitaar spelen en een aantal die bijvoorbeeld goed kunnen dansen, dus dat beloofd wat voor de bonte avonden op kampjes! Na het voorstelrondje deden we het spelletje krantenmep, zodat we even alle namen van de kabouters en leidingleden konden oefenen. We hebben hierna bekend gemaakt wie de hoofd- en hulpkabouters zijn voor dit scoutingjaar en elk volkje mocht een mascotte maken die geluk brengt het komend jaar. De volkjes hebben erg hun best gedaan en het resultaat was dus ook prachtig! Na zo’n tijd binnen te hebben gezeten, zijn we het bos ingegaan om buskruit te spelen. Een gezellige eerste opkomst! Het thema van de tweede opkomst was: dierendag. Zo hebben we rupsen gemaakt van lapjes stof, kraaltjes en een draadje wol. Sommige kabouters hebben de rupsen een naam gegeven en zelfs baby rupsjes gemaakt! Hierna hebben we een actief spel gedaan. Het heette herten en jagers. Een spannend spelletje trefbal! Vandaag ( 9 oktober) was het een super leuke opkomst. We begonnen met: kip en boerin. Er was een kring met kabouters (kippen) en achter elke kabouter stond een tweede kabouter (boerinnen). 1 Stoeltje in de kring was leeg, dus deze boerin had geen kip. Door te knipogen naar een kip van een andere boerin 5
kon de boerin zonder kip, een kip naar zich toe laten komen. De boerin van deze kip wil natuurlijk niet dat zijn kip ervan door gaat dus probeert zij dit te voorkomen door de kip vast te pakken. Dit was best lastig want de boerinnen moesten hun handen op hun rug houden tot hun kip weg wou lopen. Hierna zijn we naar het bos gegaan. We maakten 4 groepjes. Elk groepje moest een burcht maken van takken en daarin een afwasborstel, een theedoek, een bekertje, een haring en een bord leggen. Deze voorwerpen moesten beschermd worden. Dit moesten de kabouters doen door kinderen te tikken die in de buurt kwamen van de burcht. Was je getikt dan moest je je leven afgeven (touwtje) en weer terug naar je eigen burcht om een nieuw leven te halen. De bedoeling was dat je van een voorwerp vier dezelfde kreeg, zodat je een kwartet had. Omdat we dorst hadden gekregen van al dit rennen zijn we wat gaan drinken. We hebben ook wat scoutingliedjes gezongen. Het liedje: s’ avonds in de keuken bij Dina was erg geliefd! Na het drinken hebben we in het padvindsters lokaal een kringspel gedaan. Iedereen kreeg een kaart. Je moest de kleur van de kaart goed onthouden. Toen het spel begon trok Driems een kaart. Was deze rood en moest jij deze kleur onthouden dan moest je 1 plaatsje naar rechts en was hij zwart dan moest je 1 plaatsje naar links als dit de kleur van jou kaart was. De stoel naast je was soms bezet en dan moest je op de schoot van het leidinglid of kabouter die er al zat. Deze zat dan vast en kon als haar kleur genoemd werd niet weg. Dit was erg jammer, want als je de kring 1 keer helemaal rond was dan had je gewonnen! Het is Irene en Nicole allebei een keer gelukt! Als laatste hebben we corvee gedaan. Joepie, er waren nieuwe bezems! Dit was het stukje voor deze wijsneus! Over een tijdje leest u zeker meer over de avonturen van de kabouters! Kaboutergroetjes namen de leiding van de kabouters, Moppie
6
Beste scouts, Bij de eerste opkomst van het nieuwe scoutingseizoen hebben de welpen olympische ringen, die uit het Olympische dorp waren gestolen, weer terug gesmokkeld. Hierbij moesten ze uit kijken voor de bewakers, die deze ringen graag terug wilden hebben. Uiteindelijk zijn er gelukkig genoeg ringen terug gehaald, zodat over vier jaar de Olympische spelen in Peking (China) gewoon door kunnen gaan. Ook zijn er welpen met hun dappere ouders mee op Famka geweest, dit evenement wordt om de twee jaar gehouden. Dit jaar was het op het terrein van de Ada´s Hoeve in Ommen. Het thema was “De wereld expeditie”, en de groene speltakken deden mee aan de expeditie naar de Oceaan. Famka was zeer geslaagd en we willen graag de commissie van harte bedanken voor de goede organisatie! Een andere traditie bij de Buys Ballot is het overvliegen. Bij dit overvliegen moeten de oudste bevers een hindernisbaan afleggen om naar de welpen te gaan. Wij hebben daarmee drie welpen erbij gekregen die van de bevers kwamen: Thymen, Dave en Jurgen. Ook hebben wij twee nieuwkomers erbij gekregen, Bram en Marijn. Voor al deze nieuwkomers: hartelijk welkom bij de welpen! Dit jaar is er ook bij de leiding veel veranderd; Mysa (Mirjam) is naar de kabouters overgevlogen en Kaa (Evert) heeft door studie verplichtingen afscheid moeten nemen van de welpen. Er zijn in de plaats van Kaa en Mysa een Rowan en Sherpa naar de welpenleiding overgevlogen. Baloe (Corine) en Hathi (Tjerk) welkom bij de leiding! Elk jaar is het ook weer spannend wie in welke nest komt te zitten, en wie de gidsen en helpers worden. De nestindeling werd bekend gemaakt door een spel waarin vier liedjes in vijf stukjes waren verdeeld (er zijn 20 welpen). Op een liedstukje stond een naam, bijvoorbeeld bij Quinten stond er “rood met witte stippen” op. Nu was het de bedoeling dat de kinderen eerst het liedstukje met hun naam erop vonden, deze waren natuurlijk goed verstopt in het bos. En eenmaal gevonden moesten ze proberen groepjes te vormen van welpen die een 7
In de schoolvakanties is de Scout Shop gesloten!!
U kunt nu ook pinnen!
Alle dagen op afspraak
8
stukje hadden van hetzelfde liedje. Diegene die hetzelfde liedje hadden, zitten komend jaar bij elkaar in het nest. Nadat de nesten bekend waren, hebben we een tocht gelopen met drie verschillende tochttechnieken. Dit waren bolletje pijltje, smiley´s en de strippenkaart. Gedurende de tocht zijn ze ook vijf meerkeuze vragen tegen gekomen, die ze moesten beantwoorden, zoals “wat voor een dier is Baloe ”? Gelukkig wisten alle welpen dat Baloe een bruine beer was. Ook hebben we een opkomst gedaan, waar we bedreigde diersoorten, zoals de reuze schilpad, panda en de zeehond, moesten zien te bevrijden uit de handen van stropers. De dieren konden worden bevrijd door voedsel (kaartje) naar de dieren te smokkelen en dan door middel van een paperclip aan het plaatje van het dier te bevestigen. Nu was het wel belangrijk dat het juiste soort eten naar de dieren werden gesmokkeld. Een panda eet natuurlijk bamboe, waar een schilpad zeewier eet en de zeehond vis. De horde werd in drie bevrijdergroepen verdeeld. Om te kijken welke bevrijdergroep het beste was hadden de groepen verschillende kleuren voedselkaartjes. Ondanks de stropers, die voedsel probeerde te onderscheppen, hebben de welpen veel dieren kunnen redden! Wat hoort nog meer bij scouting? Inderdaad “pionieren”. Daarbij is het natuurlijk zeer belangrijk om eerst de knopen goed te leren, want je hebt er knopen voor nodig zoals de “platte knoop” en de “mastworp”. Na een tijdje knopen oefenen gingen de kinderen enthousiast bezig met het pionieren van een familie schommel, waar we dan met z’n allen tegelijk op kunnen schommelen. Helaas hebben we de familie schommel niet in één opkomst afgekregen, dus in de volgende wijsneus is misschien wel te lezen hoe de schommel het deed.
Tot de volgende wijsneus, De leiding van de St Joris Horde Akela (wolf) Baloe (bruine beer) Hathi (olifant) Sona (zwarte beer)
9
Zomerkamp Padvindsters 2004: BOND-girls Hierbij een selectie van het verslag van ons zomerkamp, geschreven door de padvindsters zelf in het logboek. (Irene) Allo! 10 Juli was het zover, het BOND-girls zomerkamp. Met z’n allen aangekomen in Overasselt werden de rondes bekend gemaakt. We kregen een plek toegewezen en begonnen met opbouw van keuken en tent. Toen alles redelijk recht stond begonnen we met nasi koken. Halfgaar en klef, maar wel eetbaar. Toen heeft de leiding de introductie op het kampthema gedaan met Bassie, Adriaan & 007, vet kaas! Toen werd het spel uitgelegd dat het hele kamp doorgaat. Iedereen moet 1 opdracht per dag uitvoeren, maar er zit ook een slechterik in het spel die overal probeert achter te komen. (Judith) De 1e ochtend kregen we uitleg over het zondagochtend spel. Dat was een serieus spel. Iedereen moest 2 briefjes schrijven met ‘ wat zou je doen in een moeilijke situatie’ vragen. (Tahnee) De volgende dag werd ons uitgelegd dat we onze spullen in een pedaalemmerzakje moesten inpakken. Toiletspullen, pyjama, iets te drinken, dat moest in de broek van je ouders die als tas diende. Blijkbaar sliepen we op een andere plek. Daar aangekomen legde de leiding uit dat we zelf een tent moesten maken met een zeil en daarin gingen we de nacht slapen. We kookten niet, maar we deden aardappel, erwtjes, worteltjes en spekjes in aluminiumfolie en dat gooide je in de as van het vuur. (Jolien, Tannie) Na een dag hiken, gingen we zwemmen! Toen we heerlijk hadden gezwommen, bubbelbadderen en Turks stoombaden gingen we terug met de auto naar het terrein. Bij het avondeten hadden we als toetje SAROMA, JAMMMMM!!!Vanavond gaan we gezellie bij het kampvuur zitten en we zijn er zeker van dat het nachtspel vanavond ook is! (Steffanie) Vanavond is Tante Trudy langs geweest, ze praatte veel over vroeger. We gingen bij het kampvuur een spel doen waarbij je in tweetallen moest werken. Je moest dan allebei een verhaal vertelen en 1 van die verhalen moest waar zijn en de ander gewoon verzonnen. Het bleek dat sommige mensen wel heel goed kunnen liegen en andere weer helemaal niet. We gingen ook nog allemaal liedjes zingen, erg gezellig. (Marieke) Vandaag hadden we het uitje. We gingen naar Kernwasser Wunderland. Je kon de hele dag door frietjes, ijs en drinken pakken, gratis! Er was een achtbaan en een wildwaterbaan waar je echt heel nat van wordt. De 10
achtbaan bleef ook nog een keer stilstaan toen er een paar padvindsters in zaten. (Tannie) Gisteren hadden we nachtspel. Het spel ging over een legende die zich afspeelde op dit terrein. Het ging over een boswachter (uit 1658) en zijn vrouw en 13 dochters. Hij had ook nog een zoon die elk jaar een groot feest op z’n verjaardag wilde houden. Vanaf z’n 10e werden zijn zussen op z’n verjaardagsfeest opgehangen. Wij (padvindsters) waren de 13 zusjes, en Adri ook. Bassie was mama, Mike was houthakker, Arno was de zoon van de boswachter en Hubald was de boswachter en tevens vader. Wij moesten uitzoeken wie de moordenaar was. Onderweg kon je bepaalde personen tegenkomen die je konden vermoorden. Leuk spel! Adri bleek de moordenaar te zijn, omdat ze liep aan te pappen met de houthakker en die ging volgens haar te veel met haar zussen om…de vermoorde ze ons maar….snik. (Irene) Vanmorgen moesten we weer in uniform want we gingen naar Nijmegen, SHOPPEN! Daarna hadden we in een wijk het luciferspel gedaan( lucifers ruilen voor eten). (Eileen) Na het luciferspel zijn we naar het kampeerterrein gebracht om te kijken wat we allemaal bijelkaar gesprokkeld hadden. Echt heel veel, en het was erg lekker! (Tanja) We hebben een groepsfoto gemaakt, en daarna fluitenkoorden geknoopt, erug ingewikkeld maar toch goed gelukt. We zijn nu bezig met het voorbereiden van de bonte avond. (Dione) De bonte avond was erg leuk. Per ronde hebben we een stukje gedaan. Ronde Tannie: liedje over de leiding. Ronde Irene: weekend-BOND- miljonairs. Jolien, Irene, Tannie en Judith: een leuk dansje. Jacobien een kwis (erugh leuk). Leiding: liedje over ons allen (zien hieronder). Oftewel, het zomerkamp is wederom een groot succes geworden. Vol goede moed zijn we ondertussen begonnen aan het nieuwe seizoen, en we zijn blij dat Martine, Susanne Haasjes en Suzanne Dul bij de padvindsters gekomen zijn. Helaas hebben wij ook afscheid moeten nemen van Irene, Tahnee en Steffanie. 11
Meiden, veel plezier bij de sherpa’s!!! We zullen jullie missen. Houden jullie ons wel op de hoogte van nieuwe vriendjes en de nieuwste roddels? Tot de volgende Wijsneus! A&H&A
Kamplied BOND-girls 2004: (melodie: en Julia is zo schoon) Dione is zo lief Ze vindt arno’s benen harig Ze geeft iedereen een zoen En is steeds morgen jarig (hieper de piep) Irene wordt te dik Ze is niet meer te stoppen In wunderland Zit ze zich vol te proppen (v’ark-en) Carmen is zo moe De hike was iets te lang Het nachtspel was zo spannend En Carmen was zo bang (slapie doen) Steffannie was zo druk Ze moest veel briefjes schrijven In elke slaapzak één Om in het spel te blijven (pennen) Jacobien die is zo blind En kan niet meer recht lopen Loopt tegen elke boomstronk En heeft de drombo geslopen (drombo) Tahnee is niet zo snel Heeft moeite om te drijven Ging steeds kopje onder Kon moeilijk boven blijven (blub)
12
Judith’s kont is groot En zwaait nu in ’t rond Verleidt elke man En in ’t bijzonder James Bond (wiebelkont) Tannie is snel verliefd Heeft sjans met alle mannen Daarom heeft ze geen tijd Voor het afwassen van de pannen (mooie man) Ingeborg is zo blond Ze hoeft haar haar niet meer te kleuren Ze heet zelfs Ingeblond Elke spion weet zij te bespeuren (ingeblond) Jolien die is zo dom Hoorde Hubald schijten Bedacht zich geen moment Om de deur open te smijten (dikke stront)
Verkennersnieuws Een goede morgen/middag/avond/nacht, We pakken de draad weer op en zullen in deze bijdrage vooral het zomerkamp belichten. Zoals de naam al vermeld, vond dit kamp in de zomer plaats en wel in de eerste helft van juli. Het gedeelte van de zomer dat natter dan warm was, en dat was te merken ook. Dit keer waren we op Ada’s Hoeve neergestreken (alvast het gebied verkennen voor de Famka?) en die hebben leuke bospaadjes 13
14
dat met regen meer op een tankgracht lijkt. Lekkâh baggere dus. Al gebied de eerlijkheid mij wel te zeggen dat de meeste regen viel als we er toch geen last van hadden (tijdens koken of ’s nachts) en dat we ook droge dagen hebben gehad. Het thema van dit kamp was “La Bella Italia” oftewel al het goede van Italië. Dit varieerde van de oude Romeinen en Gladiatoren tot het moderne rollende materieel uit de diverse renstallen van Ferrari, Alfa Romeo en Lamborchini. Ook het feit dat in Italië door de jaren heen veel wetenschap werd bedreven, werd niet vergeten. Kortom, een gevarieerd thema met gevarieerde patrouilles. De tocht naar Ommen gebeurde per (Hollandse) stalen ros, dat door de wind achter snel afgelegd werd. Op Ada’s Hoeve was het na de tankbaan hindernis tijd om het territorium af te bakenen (tentje opzetten, keukentje bouwen etc.). Uiteraard moest hiervoor de nodige piopalen versleept worden, maar die waren door de wat vroeg aanwezige leiding al richting het veld verplaatst. Uiteraard mocht de hike ook niet ontbreken. Als moderne scouts hadden we beschikking over geavanceerde techniek: de GPS. Ook hier geldt dat goed opletten een noodzaak is om de tocht niet onnodig langer te maken. En zelfs een GPS kan je verkeerd aflezen, met alle gevolgen van dien, daar heeft één patrouille nu wel ervaring mee… De hike zelf verliep droog, en dat wel wel zo lekker. Ook was deze niet al te lang (naar Verkenner maatstaven dan), en had als eindpunt Eerde. Hier bevindt zich een klein labelterrein van Scouting, waar we de koepeltjes neer konden zetten. Omdat we ook de beschikking over de “schaapskooi” hadden, konden we dit keer luxe dineren gezeten op banken aan tafels. De terugreis was ongeveer even lang als de heen-hike, ook al wisten nu ook weer enkele equipes de tocht weer wat langer te maken. Leuk was dat de gelopen tocht door de GPS opgeslagen wordt (ook nu gebruikten we dus weer de GPS) en we later konden zien hoe ver en waar iedereen was omgelopen (en waar men had gelopen waar het niet mocht….) Het uitje op het kamp bestond dit keer uit zwemmen in Hardenberg. Het snelst kwam men daar per trein, wat voor sommigen een hele sensatie 15
was (en voor sommigen van die sommigen een extase….). Het water was lekker nat en warm (en koud in het buitenbad) dus vermaakten we ons prima. Na het water spektakel was het tijd om Hardenberg City nog even onveilig te maken met het bekende maar o zo leuke ‘voor een appel en een ei’. Dit is een ruilspel waar je met een klein voorwerp (theezakje of een balpen) begint, en dit moet proberen te ruilen tegen steeds duurdere zaken. Al gauw had men al een aardige verzameling opgebouwd, die later het kamp onder de verkenners verloot werd. Die avond hadden we een radio-vossenjacht. Gewapend met peildoosje was het de bedoeling om de diverse radio zenders die verspreid over Ada’s Hoeve waren verstopt, te vinden. Elk zendertje had zijn eigen melodietje, variërend van “Pippi Langkous” tot “Stille Nacht”. Over het algemeen waren ze lastig te vinden, zeker omdat de een sterker was dan de ander, en je soms nog 100 meter meer moest lopen dan gedacht. Maar lol hadden we wel en dit was ook een zeer geslaagd programma. Ook vonden er tijdens het kamp nog de diverse spelen plaats, zodat de verkenners hun energie wel kwijt konden. Al blijven er verkenners bestaan die op Duracell lopen en over een schier onuitputtelijke energiebron schijnen te bezitten. Als je dan ook nog de leiding gaat uitdagen, kan dat resulteren in een “Vecht doop”. Maken we een sprongetje in de tijd, en komen we terecht bij de Famka. Hier gingen niet al te veel verkenners naar toe, zodat we een gezellige, maar kleine verkennerafdeling op het Famka hadden. Ook deze verkenners slaagden erin om het examen van Expert van de wereld af te leggen, dus het nuttige was zeker met het aangename verenigd. Na het Famka was het overvlieg tijd, waar we een aantal verkenners uitzwaaiden die bij de Rowans hun heil gingen zoeken. Uiteraard kregen we er een aantal welpen voor in de plaats, en zelfs bij de leiding werd er geschoven: Chris werd vervangen door 16
Miriam en Jacob. Dus al met al zijn we lekker op ‘oorlogs’sterkte. Dat belooft wat. De opkomsten tot aan de herfstvakantie werden gevuld met het bijbrengen en herhalen van basistechnieken, zoals pionieren (origineel en leuk, zo’n werkende Chinese oversteek), kaart en kompas (dit keer zonder GPS) en vuur stoken (altijd fun). Het kamperen werd geoefend in een weekendkampje met een korte hike, het voorbereiden en opeten van de maaltijd en natuurlijk de patrouille tent opzetten. Ook nog wat spelletjes, zoals het grote cd spel en kippen voetbal (nee, als een kip, niet met een kip…). Het slapen ging prima, al was dat om-5:30-welpen-tijdwakker-worden-en-herrie-maken *geen* optie… Als maaltijd hadden we dit keer de onvolprezen “Hike Bom”, dus makkelijk te bereiden en lekker voedzaam. In zo’n bom gaan: aardappelen, winterpeen en (shoarma)vlees; het geheel in alu folie vouwen en dan ongeveer een minuutje of 20 in het kampvuur. Succes verzekerd! Voor het kamp begon zijn we ook nog even bij de Jota wezen kijken, waar zelfs enkele verkenners met diverse andere groepen hebben gebabbeld. Helaas hadden sommigen microfoonvrees en sloegen dicht toen ze de mike van Mike voor hun snufferd kregen. Maar goed, went vanzelf zullen we maar zeggen. Wat komt er binnenkort nog aan: het installeren, een uitje en nog veel meer. Maar daarover meer in een volgende Neus. Een stevige linker, Vaandrig P.
Daar zijn we weer, Een nieuw seizoen, een nieuwe wijsneus en ook de Nessmukstam staat er weer in. Dit gaat misschien wel een kort stukje worden. We zijn met stam na Famka aan ons nieuwe seizoen begonnen en omdat we eens in de twee weken opkomst hebben, hebben we nu nog maar één opkomst gehad. Deze opkomst hebben we een moordachtig goed cluedo-spel gedaan. Misschien is het wel leuk om te zien of u, de lezer van onze ‘Wijsneus’, een goede speurneus heeft. Ik zal hieronder vertellen wat we hebben gezien, kan jij zeggen wie de moordenaar is? “We zijn druk bezig met de puntjesronde en de koffie als Rob wat gaat pakken 17
in het Joris-lokaal. Daar vindt hij een lijk. Het lijk hangt aan een strop aan het plafond en er ligt een afscheidsbriefje op de tafel, met in rode letters de tekst: ‘Het was een ongeluk, maar ik kan zo niet verder. Vaarwel, Kees.’ We bekijken Kees eens goed. Behalve dat hij wat blauw is aangelopen, heeft hij een wond op zijn hoofd. Kan iemand zichzelf een gat in zijn hoofd slaan? Of is het toch geen zelfmoord? Op de tafel, naast het afscheidsbriefje ligt een tocht. Blijkbaar was Kees een tocht aan het uitzetten. We zijn benieuwd of we aanwijzingen kunnen vinden en besluiten de tocht te lopen. Als we een tijdje onderweg zijn vinden we een tas. In de tas zit de agenda van Angelique. Angeliques agenda is niet erg vol, er staan wel twee dingen in: Famka en een afspraak met Menno, deze avond. Om de naam van Menno heeft Angelique zeer creatief wat hartjes getekend… hmmm… Angelique en Menno? Een eindje verder op vinden we een andere aanwijzing. Op de grond ligt een opgevouwen envelop met inhoud. In de envelop vinden we een foto met daarop een jongen en een meisje in een innige omhelzing. Achter op de foto staat geschreven: ‘Lieve Angelique, ik vond het fantastisch vorige week. Ik bel je snel, Kees. Angelique heeft wat met onze dode Kees? We zijn op driekwart van de tocht en daar vinden we een tweede tasje. In dit tasje zit zeep, een natte washand met wat rode vlekken en een handdoekje. Verdacht…. We lopen een eind verder en komen daar Menno tegen. Hij is volledig van slag en in paniek. Hij vraagt ons wat we gezien hebben, wacht niet op een antwoord en vertelt zijn verhaal. Hij heeft net gezien hoe zijn lieve vriendin Angelique de dood vond. Kees heeft het gedaan, het was een ongeluk en Kees is er snel vandoor gegaan, in de richting die wij ook op moeten. Kees en Angelique hadden een afspraak en waren samen (!) in het bos wat hout aan het hakken. Terwijl Kees hakt, pakt Angelique de gehakte blokken en loopt daarbij onder de 18
bijl door. De bijl hakt daarbij haar schedel door en Angelique is er geweest. Menno laat ons de bijl zien. Kees rende de kant op waar wij vandaan kwamen en nam Angelique mee. Menno weet niet waar hij nu is. Menno heeft wel een foto van Angelique. Hij pakt hem uit zijn portemonnee en laat daarbij een zakdoek en een rode stift uit zijn zak vallen. Angelique blijkt het meisje op onze foto te zijn. Kortom de vriendin van Menno ging vreemd met Kees en nu zijn ze allebei dood. We gaan verder en komen als laatst Rob tegen. Rob heeft een blonde, niet al te grootte jongen met een bril zien graven. Hij ging er snel vandoor toen Rob eraan kwam, in de richting waar wij vandaan kwamen. We kijken met Rob mee. De jongen probeerde een bebloede knuppel te begraven. Een stompe knuppel. Angelique is vermoord met een bijl. Kees had een wond, maar hij is lang en donker, dus heeft niet deze knuppel begraven..” Weet je het al? Wie de moordenaar is? Misschien wist je het meteen al, misschien is het wat lastig. Sommige aanwijzingen waren zo subtiel dat ze alleen te zien waren en die kon ik hier niet geven. Ik zal vertellen wat er die avond echt gebeurd is. Angelique is de vriendin van Menno, maar ging vreemd met Kees. Menno ontdekte dit en vatte dat niet licht op. Hij maakte voor deze stamavond een afspraak met Angelique en met Kees. Hij nam Angelique mee in het bos en toen zij verklaarde van Kees te houden, vermoorde Menno haar met een bijl. Toen kwam Kees eraan, erg boos natuurlijk. Menno sloeg hem in paniek op het achterhoofd en hing zijn lijk op in het Joris-lokaal. Hij hoopte dat iedereen zou geloven dat kees per ongeluk Angelique had vermoord en daarna zelfmoord had gepleegd. Maar de volgende aanwijzingen spraken hem tegen: • Menno vertelt dat Angelique een afspraak had met Kees, maar in haar 19
• • • • • •
agenda stond een afspraak met Menno De zeep en de handdoek zijn door speciaal door iemand verstopt om daarmee bloed van de handen te wassen. Dit wijst op een moord met voorbedachten rade. Menno is gezien bij het begraven van de knuppel Hij heeft ook een rode stift in zijn zak, waarmee het briefje van Kees was geschreven Hij zegt eerst dat Kees naar rechts rende een daarna dat hij er naar links vandoor ging, kortom zijn verhaal klopt niet. Vlak voor de puntjes, zat iedereen te wachten, terwijl Menno even weg was. In die tijd heeft hij Kees kunnen ophangen. Menno had een motief.
Kortom, alle aanwijzingen wijzen in zijn richting.. Voor straf hebben we hem laten afwassen. Tot de volgende Neus, De Nesmukstam
Herinnering: Op vrijdag 5 november houdt de Buys Ballotgroep weer een ouderavond. Start: om 19:45 uur op het clubhuis Einde: rond 21:30 De koffie staat klaar!
Vlgones een ozdrdeeok op een Eglnese uvinretsiet mkaat het neit uit in wlkee vloogdre de ltteers in een wrood saatn, het einge wat blengnaijrk is is dat de eretse en de ltaatse ltteer op de jiutse patals saatn. De rset van de ltteers mgoen wllikueirg gpletaast wdoren en je knut vrelvogens gwoeon lzeen wat er saatt. Dit kmot odmat we niet ekle ltteer op zcih lzeen maar het wrood als gheel. 20
Nog een annekdote: Een herder hoedt zijn kudde schapen op een veld ver en verlaten als hij een nieuwe blinkende BMW in een stofwolk ziet naderen. De bestuurder, een jongeman elegant gekleed in een pak van Versace, schoenen van Gucci, een bril van Ray Ban en stropdas van Yves Saint Laurent, stopt en leunt uit het raam: “Als ik jou precies vertel hoeveel schapen je hebt, krijg ik er dan eentje van je?”, vraagt hij aan de herder. De herder kijkt de yup aan en zegt : “Oke, waarom niet”. De yup trekt onmiddellijk zijn laptop van Dell op schoot en verbindt deze met zijn mobieltje van AT&T. Hij maakt verbinding met Internet, surft naar een website van NASA en selecteert een navigatiesysteem om zijn exacte positie te bepalen. Hij stuurt vervolgens de data naar een andere satelliet van NASA, die het hele gebied scant en hem een ultrascherpe foto stuurt. De yup opent Adobe Photoshop en stuurt de foto naar een laboratorium in Hamburg dat hem na enkele seconden een e-mail stuurt op zijn Palm Pilot met de bevestiging dat de foto is bewerkt en opgeslagen. Via een ODBC connectie maakt hij verbinding met een MS-SQL database en in een sheet van Excel met honderden ingewikkelde formules laadt hij alle data via de e-mail van zijn Blackberry. Na enkele minuten genereert het programma een antwoord van 150 pagina’s in kleur en de yup drukt deze af op zijn mini HP laserjet. Hij kijkt de herder aan en zegt: “Je hebt exact 1586 schapen.” “Dat klopt”, zegt de herder. “Je mag dus een schaap uitzoeken.” De yup stapt uit, zoekt een dier uit en doet hem in zijn achterbak. Dan zegt de herder: “He, als ik jouw beroep raad, geef je me dan het dier terug?” De yup denkt even na en zegt.”Oke, waarom niet.” De herder zegt: “Je bent een account manager.” “Ongelooflijk”, zegt de yup. “Hoe weet je dat?” “Da’s niet zo moeilijk”, zegt de herder. “Je verschijnt terwijl niemand daarom gevraagd heeft. Je stelt een vraag waar niemand op zit te wachten en je wilt betaald worden voor het antwoord, terwijl ik dat antwoord al weet en ....je begrijpt geen flikker van mijn werk. Dus geef mijn hond terug !”
Depressieve computers (door Hans Frederiks) Voor de zoveelste keer zit ik achter de pc van mijn zoon. Voor de zoveelste keer voelt de machine zich niet lekker. De lijst van ziekteverschijnselen is uitgebreid. Start steeds langzamer op. Probeert af en toe ergens in te bellen terwijl het 21
modem al lang niet meer is aangesloten. Verliest regelmatig contact met het wireless basisstation. Weigert ondanks herhaaldelijk installeren van Nero nog langer cd’s te branden. Walgend kijk ik naar de computer, alsof het een blikje wriemelende maden is, een oud blikje kattenvoer dat te lang heeft open gestaan. Een bron van virale infecties... Ik onderdruk de neiging om meteen de harde schijf te formatteren en Windows opnieuw te installeren. Zoon smeekt om een back-up van waardevolle bestanden, anderhalve gigabyte aan gedownloade - hoogstwaarschijnlijk zwaar geïnfecteerde - mp3’s. Maar hoe doe je dat als de brander dienst weigert? Als de netwerkverbinding afgesneden is? Het wissen van de harde schijf stellen we dus nog even uit. We kiezen voor een poging om de draadloze netwerkverbinding nieuw leven in te blazen. Het verrichten van een wonder, als het ware. In gedachten zie ik treinen vol zieke pc’s onderweg naar Lourdes op zoek naar wonderbaarlijke genezing. Pc’s gezegend met Lourdeswater, die op miraculeuze wijze ineens weer contact willen maken met hun basisstations. Niet afdwalen, aan het werk. Er hangt een Sweex Wireless usb-adaptertje aan. De cd met de drivers biedt geen soelaas: de patiënt lust deze drivers niet, of niet meer. Op de site van Sweex download ik vanaf mijn Powerbook, die nog wel verbinding heeft met de buitenwereld en nog wel kan branden, de drivers voor de usb-adapter. De recentste drivers voor alle versies van Windows! Als het bestandje ontzipt is, heet het mapje met drivers WINXP; dat stemt niet hoopvol als op de patiënt Windows ME draait. Zoals gevreesd: de zieke knapt er niet van op. Een vertwijfelde noodgreep dan maar: veel van die usb-adapters gebruiken binnenin dezelfde chip, dus waarom niet de drivers van een andere fabrikant proberen? Op mijn Powerbook gaan we met Google op zoek naar drivers voor de Amtel-chipset van de usb-adapter. Ik typ in ‘Wireless driver USB Amtel’. Google probeert behulpzaam te zijn en vraagt of ik niet eigenlijk ‘Atmel’ bedoel. Bemoei je er niet mee, Google! In de zoekresultaten zie ik Amtel en Atmel door elkaar gebruikt. Ook krijg ik als zoekresultaat heel veel pagina’s met oplossingen voor Linux-bakken. Die lijken het qua Wireless drivers misschien nog wel moeilijker te hebben dan de gemiddelde Windows-gebruiker. Ik voeg de term ‘Windows ME’ aan de zoekregel toe. Een hit! Actiontec gebruikt dezelfde chipset, noemt die echter Atmel. Ik weet inmiddels echt niet meer of het Atmel of Amtel is, download toch de drivers en de utility, brand die op een cd en tien minuten later is deze kwaal genezen en heeft de patiënt weer verbinding met internet! Een mirakel! Ik wil niet weten waarom deze drivers en deze utility het doen: vraag niet hoe het kan, maar profiteer er van. Ik blij, zoon blij en meteen kan MSN weer aan. Mijn blijdschap over de genezing van de pc slaat om in somberheid als ik de volgende dag de kop ‘Chattend kind vaker depressief’ op pagina twee in de Volkskrant zie. Het artikel citeert uit een onderzoek naar leefwijzen en 22
verslaving dat scholieren die buitensporig veel gebruikmaken van internet en chatboxen ‘aangeven last te hebben van depressiviteit’. De ene patiënt genezen, de andere patiënt depressief door MSN... This is the modern world. Vol zieke pc’s, depressieve kinderen en ziekte door spam... Waar zijn Dr Norton, Dr Watson, Dr Freud, de huisdokter en de pc-dokter als je ze nodig hebt? Nergens... Zou mijn ziektekostenverzekering een pelgrimstocht voor ons naar Santiago de Compostela vergoeden?
JAARAGENDA EPE / HEERDE
BUYS BALLOTGROEP 2004 / 2005
November 2004 05 nov Ouderavond 06 nov Klussendag (ouders/verzorgers) 06 nov Verkoop kerstbakken tot 13 nov. Geen opkomst 13 nov Inleveren kerstbakkenlijsten 13 nov Evaluatie met nieuwe leiding 17 nov Vergadering GB en DBS December 2004 04 dec Sinterklaas 04 dec WIJSNEUS 11 dec Ontruimingsoefening 18 dec Jaarafsluiting 25 dec* Kerstvakantie (25 dec t/m 9 jan) Januari 2005 01 jan Nieuwjaarsinstuif stam 01.00 uur 08 jan Eerste opkomst 2005 28 jan GROEPSRAAD-3 28 jan STICHTING-2 (jaarrekening)
Alle met een * gemerkte data zijn zaterdagen/vakanties welke zonder meer verhuurd kunnen worden. Andere verhuurdagen / avonden gaan in overleg met groepsvoorzitter en betrokken speltakken.