Berichten van de Werkhofgemeenschap

Berichten van de Werkhofgemeenschap Kopij voor dit nummer inleveren

Zomer Is wat je ziet een plat vlak met kleuren, vormen, patronen? Is zomer meer dan al bekend, meer dan een verlangen? Zomer Heeft zomer nog iets van lente, draagt hij de kiemen van wat straks komen gaat? Zomer Misschien is zomer, als we nog eens goed kijken, proeven, ruiken wel een verrassend ongekende wereld. Zomer Willem van Erp Schilderij gemaakt door Tieneke Brobbel. Gedicht gekozen door Tieneke Brobbel. Fotografie Stieneke Harms Het volgende nummer komt uit op 19 juli en loopt tot 20 september. Kopij voor dit nummer inleveren voor 3 juli. Op e-adres: [email protected]

Jaargang 37 / juni – juli 2015

Van de Redactie Ook de voorkant van deze editie wordt weer gekleurd door een prachtig schilderij van Tieneke Brobbel. Daarbij een toepasselijk gedicht van Willem van Erp, vol vragen over wat zomer bij hem en wellicht ook bij ons oproept. Twee WHG-ers hebben onlangs een koninklijk lintje ontvangen laat Cor Spithoven ons weten. Zowel Anton Zandbelt als Mieke Tollenaar herdenken zuster Theresia. Ook is er een: In Memoriam over Cees Roelofs, maatje van Bep Peeman.

AGENDA di. di. ma. zo. ma. ma. zo. di. wo. ma.

26 26 1 7 15 29 5 7 15 20

mei mei juni juni juni juni juli juli juli juli

14.30 14.30 19.30 16.30 14.30 14.30 16.30 14.30 14.30 19.30

uur uur uur uur uur uur uur uur uur uur

Voorbereiden met Tina Geels voor 31 mei Voorbereiden met Egbert Schroten voor 7 juni Voorbereiden met Paul Clement voor 14 juni Wake detentiecentrum kamp Zeist Voorbereiden met Rebecca Onderstal voor 28 juni Voorbereiden met Henk Kroon voor 12 juli Wake detentiecentrum kamp Zeist Voorbereiden met Nine Meynen voor 19 juli Voorbereiden met Martine Bakema voor 26 juli Voorbereiden met Joop Smit voor 2 augustus

WERKHOFTAFEL Zomerreces Tijdens de maanden april tot en met augustus 2015 is de Werkhoftafel gesloten. Vrijdag 25 september openen we de tafel weer voor het nieuwe seizoen.

Betalen abonnementsgeld Berichten Als u geen lid bent van de Werkhofgemeenschap maar wel geabonneerd op de Berichten betaalt u abonnementsgeld. Graag verzoeken wij u het abonnementsgeld voor de Berichten van € 20 per jaar aan ons over te maken. Een aantal van u heeft al betaald. In dat geval kunt u dit bericht natuurlijk negeren. Het abonnementsgeld kan worden overgemaakt naar onze rekening bij de ING: NL37 INGB 0000 179677 t.n.v. Werkhofgemeenschap.

Verzoek Samaya Ons verzoek is of de WHG er op toe wil zien dat de haak van de voordeur af is wanneer de zondagsdienst begint, om te voorkomen dat er mensen ongezien het gebouw binnenlopen. Dit is eerder voorgekomen, tijdens een rondleiding, wat natuurlijk niet wenselijk is. Mirjam van Oord aanspreekpersoon van Samaya voor de WHG.

Kerstcollecte Kamp Zeist 2014 De Kerstcollecte voor telefoonkaarten voor de gedetineerde asielzoekers is Kamp Zeist heeft € 564 opgebracht, dit bedrag werd overgemaakt. De WHG ontving de volgende reactie: 2

Bericht van de Stichting Steuncomité Asielzoekers en Vluchtelingen in Zeist. Het is prachtig zoals jullie de ingeslotenen blijven steunen! Ook deze Pasen kunnen wij alle mensen een kaart van € 10 geven. Daarnaast is door de geestelijke verzorging extra geld aangevraagd om in noodsituaties tussendoor mensen te kunnen helpen met een telefoonkaart van € 5. Er wordt deze week weer € 2300 overgemaakt. Tot nu toe komen we aardig uit met wat voor telefoonkaarten binnenkomt en uitgaat. Maar veel overhouden doen we niet. Dus zeer welkom! Corja Menken

VAN DE LITURGIEGROEP 'Wegens familie-omstandigheden' ditmaal een andere verslaggever dan u gewend bent. Hij heeft het gemakkelijk, want wij waren slechts één maal bij elkaar.

Een terugblik Wij vragen ons wel eens af of het inderdaad zinvol is een lied aan te reiken voor heel de advents- of veertigdagentijd. Dit jaar voelen wij ons daarin bevestigd. 'Uw lichtend spoor' (lied 62) werd niet alleen gezongen, maar vaak ook becommentarieerd, wat weer bijdroeg tot de continuïteit. Een sterk lied geeft inspiratie en werkt verbindend. De vieringen van de Goede Week waren krachtig. Aandachtspunten zullen er altijd blijven. Maar wat relevant is voor dit jaar is volgend jaar weer niet van toepassing en wat volgend jaar extra aandacht zal kunnen gebruiken, is nu nog niet te voorzien. Pasen was prachtig, sprankelend, geïnspireerd. Met name de intieme lichtprocessie maakte een warme indruk. En ook na Pasen: vieringen waar je blij van wordt.

Lectoren? De reactie van de ALV op ons voorstel ter wille van de verstaanbaarheid en de kwaliteit van de lezing lectoren aan te stellen was gemengd; er waren ook kritische geluiden, dat de lat te hoog zou worden gelegd, is niet iedereen welkom? Ja, in onze vieringen en in de voorbereiding daarvan is iedereen welkom. Ieder met zijn of haar eigen talenten. Waar talenten ingezet worden gaat selectie meestal vanzelf, omdat mensen zich aangetrokken voelen tot dat wat hen het beste ligt. Die talenten willen we zo goed mogelijk tot hun recht laten komen. Er komt, waarschijnlijk aan het begin van het nieuwe seizoen een training 'vertellend lezen,' voor voorbereiders en andere geïnteresseerden. Desgewenst kan een beroep worden gedaan om iemand die niet bij de voorbereiding was. Zo zouden met name mensen die graag een lezing doen maar geen voorbereider zijn, ook aan bod komen. Wij vinden het dus niet persé nodig dat de lector ook bij de voorbereiding is geweest. Ook lijkt het ons niet noodzakelijk dat beide lezingen door twee verschillende mensen gedaan worden, zodat niemand zich genoodzaakt hoeft te voelen te lezen terwijl hij of zij dat eigenlijk liever niet doet.

Alternatieve lezingen? Vorig jaar hadden we in het najaar een cyclus over Abraham. Dit jaar hadden we wel weer 'iets leuks' gewild. Maar dan zouden we de lezing van het Marcus-evangelie, die na 3

Pinksteren wordt hernomen en loopt tot het eind van het kerkelijk jaar, doorbreken. Dit jaar dus geen cyclus of, als u wilt: een Marcus-cyclus. Charles Steur

Dag van de Verbinding Op zondag 19 april 2015 vond in de Hooglandse kerk te Leiden de ‘Dag van de Verbinding’ plaats, georganiseerd door de Leidse Studenten Ekklesia. Deze dag wilden zij samen met andere oecumenische bewegingen vieren. Ook de Werkhofgemeenschap was uitgenodigd. Volgens de folder stond verbinden op die dag voor: •

• •

Verbinding tussen alle groepen in Nederland waar vanuit de christelijk traditie gezocht wordt naar nieuwe manieren om vorm te geven aan verdieping en zingeving. Verbinding tussen alle mensen van goede wil, in of buiten kerkelijk verband. Verbinding tussen verwondering en eerbied voor wat ons begrip overstijgt en de praktische aanpak van onrecht en armoede.

Namens de WHG hebben ondergetekende en Tieneke Brobbel die dag voor een groot deel meegemaakt. We kwamen later omdat we die dag eerst de Zondagmorgen Andersviering wilden meemaken over het thema ‘Jezus, een mythe’. Daar waren we blij om, want het was een mooie inspirerende viering! De dag begon met een Oecumenische viering. Verder was er een lunchbuffet, een Goededoelen-markt, kinderactiviteiten en een door prof. Dr. Hans Opschoor (milieu-econoom) geleid gesprek over ‘Idealisme Nieuwe Stijl’ met korte toespraken. Het geheel werd afgerond door ‘verbindend zingen’ met steun van de Schola Cantorum onder leiding van Wim de Ru. Het werd ons jammer genoeg niet duidelijk welke andere oecumenische bewegingen er waren, behalve wat mensen uit Apeldoorn. We zijn niet aan elkaar voorgesteld. Een gemiste kans. Voor het overgrote deel waren er naar ons gevoel insiders. Heel inspirerend vonden we het gesprek over ‘Idealisme Nieuwe Stijl.’ Het ging over nieuwe vormen van Aktie voeren. Gedreven door mededogen en barmhartigheid moeten we vooral doen. De wereld is aan het veranderen. Het gaat om mensen in plaats van grenzen. Waarden gaan door bestaande systemen heen. In plaats van grote stichtingen ontstaan er steeds vaker pragmatische kleine initiatieven. De sociale media spelen daarbij een steeds grotere rol. Veel dingen moeten zelf georganiseerd worden met minder subsidie. Crowdfunding wordt steeds belangrijker. Wat citaten: • •

4

We moeten oefenen in ontvankelijkheid. Wij mensen verhouden ons met elkaar en daarbij leeft ieder vanuit zijn/haar eigen beelden. Je kan je laten raken door de spiritualiteit van de ander. Door de ander te begrijpen leer je meer over jezelf.

•

• •

Onder idealisme ligt wat ons ten diepste raakt en beweegt. Door zelfinzicht kunnen we ons dieper verbinden met de ander. Daarbij gaat het om wederkerigheid. Samenwerking is nodig. Daarbij is het goed om vooroordelen te benoemen. Het is belangrijk om netwerken te bouwen tussen mensen. Ook tussen kerken.

We zijn geïnspireerd ten aanzien van ‘aktie voeren nieuwe stijl’. Heel belangrijk! Helaas was er geen uitwisseling betreffende nieuwe manieren om vorm te geven aan verdieping en zingeving. Daar hadden we meer van verwacht. Er was een sterke betrokkenheid van de aanwezigen merkbaar bij de gesprekken en op de markt van goede doelen. Er waren veel kramen, onder andere van Amnesty International, Schuldhulpmaatje, Zulu Aid, Stichting leergeld Leiden, Vluchtelingenwerk Nederland, International Justice Mission. Er was een kraam van een klein vrijwilligersproject van Leidse studenten in voormalig Joegoslavië, et cetera. De jaren 70/80 herleefden voor ons. Dat was heel stimulerend! Samen ergens aan gaan staan: betrokkenheid, inspiratie, omzien naar elkaar. Stieneke Harms

BIJ HET AFSCHEID VAN ZUSTER THERESIA Afscheid woorden namens de WHG op 13 april 2015 “Ik heb de weg van de trouw gekozen” Zo lezen we boven het bericht van zuster Theresia 's afscheid. Hoe geef je trouw vorm in een blijvend veranderende wereld rondom je? Voor zuster Theresia werd het een levensthema. Hoe geef je en blijf je inhoud geven aan de zoektocht tussen je ideaal en de werkelijkheid. Onze Werkhofgemeenschap, die in taalgebruik de WHG heet, kon ontstaan vanuit de inspirerende mogelijkheden die de zusters Augustinessen op priorij Gods Werkhof ons boden. Als geen ander herkent onze gemeenschap die zoektocht van trouw zijn. Het vraagt vooral aanwezig zijn, alert blijven, vertrouwen en flexibiliteit. Mee bewegen in een veranderende wereld en toch trachten trouw te blijven aan je idealen. Hoe zuster Theresia haar trouw vorm gaf binnen de kloostergemeenschap, is voor ons, als buitenstaanders, minder bekend. Wij leerden haar kennen als heel betrokken op ons zoeken. Zij deed waar mogelijk mee aan onze activiteiten. Daarbij benutte zij ten volle haar Brabantse aard van volhouden en humor. Toen het bestaan van de kloostergemeenschap op de priorij ten einde kwam, en ook zuster Theresia daar afscheid moest nemen, bleef zij zeer geïnteresseerd in de voortgang van de Werkhofgemeenschap. Hoe die gemeenschap bij de priorij bleef voortgaan, trouw bleef aan het Augustijnse gedachtegoed en eigen vormen van bestaan vond. 5

Graag maakte zuster Theresia nog bijeenkomsten van de gemeenschap mee. Daarnaast behield en onderhield zij, nu bijna 20 jaar, haar persoonlijke contacten. Soms vonden wij een enveloppe met haar prachtige handschrift op onze deurmat. Zo hebben wij haar verbondenheid ervaren. Trouw tot aan dit afscheid. Ik wil eindigen met enkele citaten uit brieven van haar: “De jaartjes zitten te sputteren. Als ik vleugels had, ik zou het wel weten. Nu nog effen zonder “ “Maar als ik op Gods Werkhof ben, dan ben ik er met alle heimwee … op de koop toe.” “Ik blijf in hartelijke verbondenheid met jullie “ Anton Zandbelt

Lieve Theresia Je was erbij, toen ik in 1998 de sleutel van jouw geliefde priorij Gods Werkhof van zuster Gertrudis mocht overnemen. Jullie konden er niet meer blijven wonen en moesten die plek waar je zo van hield, loslaten. Maar je bleef komen, in het begin, zo vaak je kon. In Beukenstein bleef je aan ieder die het maar horen wilde, vertellen over Gods Werkhof. En als het even kon, leidde je ze zelf rond, om ze iets te laten ervaren van hoe jij daar geleefd hebt en hoe veel je van die plek hield. Zelfs tot een half jaar geleden nog, toen je het eigenlijk bijna niet meer kon, gaf je persoonlijk een rondleiding door het gebouw. ‘Kijk dat is mijn kamer. Kijk daar zaten altijd uilen in de boom. Wat was het toch mooi hè? Ik hoor het je nóg zeggen. Vanaf het moment dat ik de verdere zorg voor de priorij op me nam en verder ging met Samaya, heb je voor de priorij, voor Samaya en voor mij gebeden. Er ging geen gelegenheid voorbij of je schreef me lieve briefjes waarin je me dat liet weten. Maar ik las in je briefjes ook de pijn van het heimwee naar Gods Werkhof,en je vraag of het allemaal niet voor niets was geweest. Maar als ik weer eens langs kwam voor een kopje koffie en vertelde over Samaya en over wat de plek nog altijd met mensen doet, dan hoorde ik je telkens weer zeggen: ‘O, wat ben ik daar toch blij om, het is allemaal niet voor niets geweest hé? Het gaat door!” Zo vaak zei je dat vol vreugde: “Het gaat door!” En dan hield je op je eigen manier even mijn hand vast. Een stevige hand. Een blije en liefdevolle hand. Toen we in 2010 een boek maakten over de priorij ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de plek waar je zo van hield, toen kon dat boek dan ook maar één titel hebben: ‘Het gaat door!’ Lieve Theresia. Dankjewel voor je vertrouwen, voor je voortdurend gebed. Al die jaren dat ik je gekend heb en voor de priorij mocht zorgen, heb ik me door jou gedragen geweten. Jouw leven in Gods Werkhof, jouw liefde voor mensen, jouw gebed: het is allemaal niet voor niets geweest. Het gaat door, op de plek waar je zo van hield. Ook na vandaag. Mieke Tollenaar, directeur van Conferentiecentrum Samaya, voorzitter Stichting Gods Werkhof 6

IN MEMORIAM CEES ROELOFS In januari 2010 zei Cees: ‘Ik voel me moe, een moeheid die niet bij mij past. Er volgde vele onderzoeken, behandelingen en operaties om de endeldarmkanker, inclusief uitzaaiingen in de longen te bestrijden. Helaas vielen de resultaten iedere keer tegen. Hij doorstond dit alles goed. Maar na weer een serie van 13 bestralingen in januari van dit jaar voelde hij dat zijn energie sterk afnam. De laatste weken voerde hij: ‘een luchtgevecht’. Op 20 april is Cees in het bijzijn van zijn kinderen en mij, ontstegen aan de aarde en de tijd om naar het Licht te gaan. Zijn vrouw Truus die op 47 jarige leeftijd aan maagkanker overleed, was zijn grote voorbeeld hoe met zo’n ziekte om te gaan. Ook hij noemde de dingen bij de naam en klaagde niet. Regelmatig hield hij zichzelf en ons voor: ‘Ik heb een mooi leven gehad; ik heb een lieve vrouw en lieve kinderen, het gaat goed met hen. En ik heb een leeftijd (82 jaar) bereikt waarop het niet ongewoon is om afscheid van het leven te moeten nemen, ook zonder kanker. Het is goed zo.’ ’We leerden elkaar in november 1983 kennen. Cees: net 51 jaar geworden en vader van drie kinderen. Ik bijna 44 en al enige jaren alleen na een scheiding. Beiden een heel eigen leven geleid met min of meer vaste visies en gewoontes. Een pittige opgave om op elkaar af te stemmen en tot harmonie te komen. Alhoewel Cees me de ruimte er voor gaf werd het spannend toen ik naar de vieringen in Gods Werkhof ging en cursussen volgde om me te verdiepen in de Bhagavad Gita: de bijbel van de Hindoes die dateert al vanaf 3000 jaar vóór Christus. Maar we bleven kiezen voor elkaar en gingen er voor. We zijn aan elkaar gegroeid; het heeft ons leven verrijkt. En zo vierden we in september 2013 ons 25-jarig samenzijn met een gezellig dagje uit in Amersfoort met het hele gezin. Heel fijn en zeker iets om heel dankbaar voor te zijn. Op zijn eigen wijze stond Cees in het leven. Na zijn pensioen raakte hij intens betrokken bij kwesties van maatschappelijk onrecht, zoals het bedrog van Legio-Lease en de rol van de rechtspraak hierin. Met grote bevlogenheid praatte hij over hetgeen hem zo ter harte ging. Het werd een soort missie en leidde tot het schrijven van een boek, gevolgd door een studie over het pensioenvraagstuk. Heel veel instanties heeft hij hierover persoonlijk benaderd en ook de voorzitters van de politieke partijen. Zelfs in zijn laatste dagen praatte hij nog vol vuur over de gevolgen van het huidige zorgstelsel. Hij was een denker en een doener. Hij had groene vingers en werkte met hart en ziel in de sier- en moestuin. Wat een verbinding met moeder aarde! Voor zijn kinderen stond hij altijd klaar; trouwens voor wie niet? Toen hij voelde dat hem niet veel tijd meer restte heeft hij, soms al ver boven zijn krachten, rondom en in het huis nog menig grote klus aangepakt om het voor mij comfortabeler te maken! Cees was trots op zijn drie kinderen en had een warme band met hen; ook met de partners, de kleinkinderen en hun relaties. Alle 14 kwamen hem in de laatste maanden vaak bezoeken. Hij keek er naar uit; het maakte zijn ziekzijn zoveel dragelijker. Het onderlinge contact ook met mij, werd er inniger door. Daar voel ik me heel dankbaar voor. 7

Dankbaar ben ik ook voor de vele blijken van belangstelling en oprecht meeleven in deze vijf jaren. Van familie, vrienden, buren, mensen van diverse contactgroepen. Van een aantal leden van de WHG die vanaf het begin steeds meegeleefd heeft. Heel fijn dat er WHG-ers aanwezig waren op de condoleance-avond en de afscheidsviering. En dat zo velen belden, mailden of kaarten stuurden met welgemeende woorden van compassie, steun en troost voor en na zijn heengaan. Ja, zo ervaar je dat de WHG een hechte, betrokken gemeenschap is en je er toe doet. Ontroerend en hartverwarmend: allen heel veel dank hiervoor! Ik geloof dat Cees’ ziel in de hemelse sferen vertoeft en ik zo met hem verbonden blijf. Maar in het hier en nu leef ik verder zonder hem. Het is niet anders. Ik weet en voel me gedragen door de kinderen, door jullie en andere lieve mensen. Ik voel me begenadigd dat ik Houvast heb. Dat ik dit pad niet alleen hoef te gaan. Dank U wel! Ik vertrouw en hoop te blijven vertrouwen op de Al-Ene, de liefdevolle God,`die voor mensen geweest is een weg uit het duister, die nog met ons meegaat.’ Ik koester de zo specifieke woorden van Cees. Net als hij zeg ook ik: Het is goed zo. Bep Peeman

LINTJES Ter gelegenheid van koningsdag zijn twee uit ons midden lid geworden van de orde van Oranje-Nassau: Co Baas kreeg zijn lintje als waardering voor zijn inzet in de Schalkwijkse samenleving. Hij is al ruim 34 jaar zeer actief in Schalkwijk als vrijwilliger in vele organisaties. Hij is sinds 1980 secretaris van de sporthal en was ook jarenlang voorzitter van het bestuur van de Sint Michielschool. Namens het kerkbestuur nam hij in 2000 zitting in de groep die zich heeft ingezet voor het nieuwe dorpshuis De Wiese. Op dit moment is hij verantwoordelijk voor de contacten en de afstemming met de vaste huurders. Sinds 2006 zit Co Baas in het parochiebestuur, waar hij zich met het beheer van de gebouwen bezig houdt. In die hoedanigheid stond hij aan de wieg van het Lucashuis. Onder zijn leiding is het kerkhof achter de Michaëlkerk verdubbeld en was hij nauw betrokken bij de aanleg van het kerkplein. Rien Verbeek kreeg de versierselen opgespeld omdat hij zich ruim 45 jaren onafgebroken bijzonder verdienstelijk maakt voor het culturele leven in Wijk bij Duurstede en omstreken. Zijn vele persoonlijke, extra verdiensten als musicus zijn gericht op het begeleiden, leiden, inspireren en stimuleren van mensen in hun muziekuitoefening en beleving. Al 45 jaar is hij vaste organist in de Maartenskerk te Doorn, 30 jaar dirigent van het koor KCOV Halleluja in Rotterdam. Bij het Wijks Vocaal vierde Rien afgelopen jaar zijn 25-jarig jubileum als dirigent. Co en Rien van harte proficiat. Cor Spithoven 8

LEVENSFASEN In deze levensfase, op weg naar het einde word ik wegwijs gemaakt door drie wegwijzers. De eerste: als ik met mijn kop tegen de muur loop, is er altijd nog wel een open venster, waardoor ik in de verte kan zien. De tweede: als ik mijzelf er op betrap een “senex loquax” (een praatgrage oude man!) te zijn dan kan ik beter zwijgen. De derde: geldt van de wieg tot het graf. Mijn wieg stond in de hervormde pastorie te Egmond aan de Hoef, alwaar ook een Benedictijnen klooster. Ik verbleef daar eens een week. Dat maakte diepe indruk tot op de dag van vandaag. De wegwijzer is de spreuk op de poort van het gebouw: Deo Vacare: maak je vrij voor God. Gerard Spelberg

NIEUWS VAN STICHTING GODS WERKHOF De zusters, ere-leden van de WHG, gaan verhuizen Het verzorgingshuis in Driebergen, waar de laatste twee monialen Augustinessen wonen, gaat sluiten. Op 1 juni gaan de zusters Gabriel en Maria Clara verhuizen naar het klooster van de paters Augustijnen in Eindhoven. Een mooie kloostertafel, ontworpen door zuster Theofoor, waar de zusters zoveel jaren aan gewerkt, gelezen en gebeden hebben, komt terug naar Gods Werkhof. Hij krijgt een mooie plek in de oostelijke gang. We zijn uiteraard erg blij met die tafel maar de zusters in Driebergen zullen we missen.

Rondleidingen door de tuin Ben je nog nooit in onze prachtige voormalige kloostertuin geweest? Wil je het verhaal horen hoe het was toen de zusters hier nog woonden? Of zou je er na zoveel jaar wel weer eens een kijkje willen nemen? Op zondag 31 mei en op zondag 14 juni, beide dagen om 13.30 uur, zijn er weer rondleidingen door onze tuin. Vanaf 13 uur staat de koffie klaar. Meer informatie op www.samaya.nl. Mieke Tollenaar, voorzitter

NIEUWS VAN SAMAYA Het gaat weer beter met Samaya. Er is weer wat ruimte om te investeren. Op het voorterrein zag u al een fijne zitbank voor wie even moet wachten op vervoer. Ook zijn er hortensia’s geplant langs de voorgevel. In de grote binnentuin komen nieuwe stoelen en ook in het interieur worden deze zomer wat zaken vernieuwd. U leest daar volgende keer meer over.

Na de viering met een paar mensen blijven lunchen? Wilt u na een zondagse kerkdienst om 12.30 uur een keer gezellig bij ons lunchen? Of voorafgaand aan één van de rondleidingen op zondag 31 mei of zondag 14 juni? Kom voor € 16,25 pp. genieten van ons uitgebreide lunchbuffet met soep, salade, diverse soorten brood, melk, koffie, thee. Graag uiterlijk drie dagen van te voren reserveren via 0343-552332. 9

‘Delen is het nieuwe hebben’ Van 7 t/m 13 juni doet Samaya mee aan de ‘Global Sharing Week’: een week waar het niet gaat om betalen met ‘monetair kapitaal’ (geld) maar om betalen met ‘sociaal kapitaal’ (een wederdienst of opbouw van relatie). Samaya biedt in die week diverse activiteiten aan zoals een gratis plek om met maximaal vier personen te werken in het huis of buiten in de tuin of een lekkere maaltijd in ruil voor een paar uur werken in onze tuin. Meer activiteiten in die week vind je op www.samaya.nl in de agenda of kijk op www.seats4silence.nl . De Sharing Week is een mooi initiatief en een goede gelegenheid om kennis te maken met Samaya voor wie de sfeer en de mogelijkheden van de plek een keer wil komen ervaren. Mieke Tollenaar, directeur

LET OP: EVEN NOTEREN: ZONDAG 5 JULI Op zondag 5 juli valt het een en ander samen: het is de laatste zondag dat het koor vóór de vakantie zingt, de gouddelversgroep zal de nieuwe website presenteren. En ik mag die dag mijn vijftigjarig ambtsjubileum vieren. Na de viering en de koffie wordt ieder, Werkhofgemeenschap en gasten, uitgenodigd weer samen te komen in de kapel. Daar zullen beelden van de website en van de geschiedenis van Gods Werkhof omlijst worden door verbindende teksten en zang van het koor: een multimediaal gebeuren! Mede namens de gouddelversgroep en het koor: van harte welkom. Cor Spithoven

VIERINGEN IN JUNI EN JULI Citaten uit: De Eerste dag

31 mei: Drie en Een – vurige namen Exodus 3,1-6 en Johannes 3,1-16 De zondag van het uitroepteken. En van de dubbele punt. Na alles wat er is gevierd en beleden, van Advent tot en met Pinksteren, van geboorte via besnijdenis en doop tot sterven, opstaan, hemelvaart, in en door de Geest, nu dan een bekrachtiging van het leven van Christus met een lofzang op de Vader(Kerst), Zoon(Pasen) en Geest (Pinksteren).

7 juni: De Geest die Jezus bezielde Rechters 12,1-6 en Marcus 3,20-35 Een thema zou de identiteitsvraag kunnen zijn: bij wie hoor je eigenlijk? Jezus moet zich verdedigen tegen de beschuldiging dat hij een satanist is. Zijn familie gaat op weg om hem op te halen, desnoods onder dwang. Maar dat komt er niet van. Hij maakt duidelijk waar hij staat: zijn familie is ieder die naar Gods wil leeft.

14 juni: Het wonder van de groeikracht Ezechiël 17,22-24 en Marcus 4,26-34 Het is een ervaring die ook moderne mensen kunnen hebben: het besef van de eigen nietigheid in vergelijking met de kracht van de natuur. Natuurgeweld, maar ook het 10

kijken naar majestueuze bomen of verwondering van de snelle groei van gewassen kunnen deze reactie oproepen. Daarin verschillen we niet van de mensen uit de tijd van de Bijbel, alle technische ontwikkelingen en moderne inzichten ten spijt.

21 juni: ZondagMorgenAnders 28 juni: Over geloof en redding Jesaja 3,25–4,6 en Marcus 5,22-43 Vanwege de hoogdringendheid van Jaïrus’ smeekbede lijkt Jezus’ vraag ‘Wie heeft mij aangeraakt?’ tijdverspilling. Maar Marcus laat Jezus de tijd nemen en beschrijft dit zo dat het duidelijk wordt: nee, het is niet mogelijk om de ene te redden ten koste van de andere. Het goede nieuws van bevrijding van Godswege is voor allen bestemd: volk en leiders, jong en oud, hellenistisch of traditioneel.

5 juli: Kracht in zwakheid Ezechiël 2,1-7 en Marcus 6,1-6 Mooi, die twee botsende zinshelften in Marcus 6,2-3: ’de wonderen die zijn handen doen. Hij is toch die timmerman?’ Geven ze de verwarring van deze zondag niet goed weer? De profeet past niet in het profiel. Ezechiël proefde dat al, en het is in Marcus alsof hier profeet Ezechiël II staat. Doorns en distels op het pad van Jezus.

12 juli: Uitgezonden om gebrokenheid te helen. Jesaja 52,1-6 en Marcus6,6b-13 In de Jesajatekst van vandaag is duidelijk iemand aan het woord die het einde van de ballingschap meemaakt. Jeruzalem wordt hersteld. De teloorgang van Jeruzalem was, gezien eerdere delen van Jesaja, te wijten aan de verdeeldheid onder het volk en aan het feit dat het volk geen recht betrachtte. En recht betrachten heeft in Bijbels perspectief altijd concreet te maken met het doen van barmhartigheid aan de minste mensen: weduwen, wezen en vreemdelingen. Dat zal ook de opdracht zijn die leerlingen van Jezus meekrijgen.

19 juli: Hij begint hun vele dingen te leren Jeremia 23,1-6 en Marcus 6,30-44 ‘Geven jullie hun te eten.’ Daarmee is de diaconale taak van de gemeente aangegeven. Wij nemen die taak serieuzer dan ooit. Met veel dingen zijn we verlegen, maar op dit punt lopen we ons het vuur uit de sloffen. Wij willen onze naasten helpen. Marcus geeft ons een bevrijdende verheldering van onze taak.

26 juli: Zo vader, zo zoon. Jesaja 63,7-14 en Marcus 6,45-52 Het verhaal van ‘Jezus gaande over het meer’ gaat over de reddende kracht van Gods aanwezigheid. Wat als een rode draad door de tekst heen loopt, is het motief van het op zichzelf aangewezen zijn van de leerlingen en de afwezigheid van Jezus. Maar Jezus ziet net als God in Jesaja, de nood van de zijnen en wil bij zijn leerlingen komen en hen redden. Cor Spithoven

11

Oecumenische vieringen elke zondag 10.00 uur COLOFON

VERENIGING WERKHOF GEMEENSCHAP HOLLENDEWAGENWEG 20 3985 SG WERKHOVEN

www. werkhofgemeenschap.

31 mei

Trinitatis Voorganger Lezingen Orgel/piano Patiozaal

ds. Tina Geels Exodus 3,1-6 en Johannes 3,1-16 Martin Lorijn Wereldwinkel

7 juni

Voorganger Lezingen Orgel/piano

ds. Egbert Schroten Rechters 12,1-6 en Marcus 3,20-35 Frits de Zwaan

14 juni

Voorganger Lezingen Orgel/piano

p. Paul Clement Ezechiël 17,22-24 en Marcus 4,26-43 Bas Jongeling (geen koor)

21 juni

ZondagMorgenAnders Thema: Gaan op onbekende wegen Voorbereiders Josephine Boevé, Willy Elshout, Rudolfa Visser Orgel/piano Bas Jongeling Patiozaal Schrijven voor Amnesty

28 juni

Voorganger Lezingen Orgel/piano Patiozaal

ds. Rebecca Onderstal Jesaja 3,25–4,6 en Marcus 5,22-43 Martin Lorijn Wereldwinkel

5 juli

Voorganger Lezingen Orgel/piano

p. Cor Spithoven Ezechiël 2,1-7 en Marcus 6,1-6 Bas Jongeling

12 juli

Voorganger Lezingen Orgel/piano

p. Henk Kroon Jesaja 52,1-6 en Marcus 6,6b-13 Fokke de Vries (geen koor)

19 juli

Voorganger Lezingen Orgel/piano

ds. Nine Meynen Jeremia 23,1-6 en Marcus 6,30-44 Bas Jongeling (geen koor)

26 juli

Voorganger Lezingen Orgel/piano Patiozaal

ds. Martine Bakema Jesaja 63,7-14 Marcus 7,1-23 Martin Lorijn Wereldwinkel

nl BANKNUMMER: NL37 INGB 0000 179677 De Werkhofgemeenschap is een ANBI instelling

Druk: Den Hoed Wijk bij Duurstede Vormgeving: Joris de Leeuw Redactie: Bep Peeman Anne van der Velden Wim de Leeuw Kopij inleveren bij Wim de Leeuw Liefst per e-mail naar [email protected] Leden ontvangen de berichten gratis. Belangstellenden kunnen zich abonneren voor € 20,- per jaar op het postadres of via het e-mailadres: secretariaat@ werkhofgemeenschap. nl

Na zondag 5 juli gaat het koor op vakantie