Eigenlijk wilden we eind april richting de zon gaan, maar de zeer aantrekkelijke aanbieding voor eind maart richting de Dominicaanse Republiek konden we niet laten lopen en van het voor eind april gereserveerde “reispotje” bleef nog genoeg over om eind april een lang weekendje weg te gaan. Zo zullen we onze trouwdag (de 7e alweer) dus in “Paris l'amour” vieren. Dit tripje hebben we op 18 februari al geboekt en toen waren de 2e klasse plaatsen, voor de Thalys met vertrek om 09:55 uur vanaf Rotterdam, allemaal al gereserveerd. Er waren nog wel 2e klas plekken voor de latere namiddag rit. In de 1e klasse ruim plek, dus treinen we op de heenreis in stijl. Donderdag 24-04-2014 De spulletjes zijn gepakt en nog even snel een hangslotje gekocht, om dat aanstaande zondag bij al die andere slotjes aan het hek op de Pont des Arts te hangen. Het weer voor de komende week in Parijs voorspelt helaas geen denderend weer, maar dat mag de pret niet drukken. Vrijdag 25-04-2014 We zijn bijtijds op Rotterdam CS, waar we eerst even het nieuwe station wilden bekijken, om dan de Thalys van 09:58 uur te nemen. De gekochte krentenbollen en flesjes fris voor de heenreis bleken niet nodig want we hebben nu het verschil 1e en 2e klasse ervaren. Vlak na vertrek uit Rotterdam kregen we een croissantje, een drankje en daarna nog eens een belegd broodje. Na “Bruxelles” werd dit nog eens herhaald. Luxe hoor!
Page 1 of 7
Een nadeeltje is dat de voor ons gereserveerde stoelen “achter uit” rijden en er geen plekjes over zijn. Nu maar hopen dat er na Antwerpen of Brussel stoelen in de rij richting vrij komen. In Antwerpen komen een aantal douaniers met een hond aan boord en een viertal kwebbelende, heel duidelijke aan dat vrolijke taaltje, Vlaamse dames. In Brussel komen er gelukkig voor Elly 2 stoelen tegenover elkaar vrij zodat zij in de rijrichting kan zitten. Bij aankomst op het Gare du Nord (bienvenue a Paris) regent het. Om 13:00 uur zijn we bij ons hotelletje en kunnen nog niet naar de kamer, maar “ce n’ést pas de problème”. De regenjacks uit de koffertjes, die we in een halletje kunnen stallen, gehaald en aan de wandel richting Galaries Lafayette. Die toko’s daar zijn allemaal zo exclusief, leuk om te zien, maar niet onze smaak. Bij binnenkomst kom je bijna gelijk op de parfumerie afdeling. Dit zijn op een open ruimte allemaal blokken met ieder zijn eigen merk. Heel veel bekende merken, waarvan je alleen al voor de naam een leuk bedrag kan neertellen. Wel mooi is natuurlijk die koepel en zijn galerij. Ook het dakterras met het uitzicht over Parijs is de moeite waard. Het regent niet echt hard, maar de jacks zijn wel nodig. We wilden niet aan de “plu’s”, omdat we onze handen vrij wilden houden met als gevolg dat we de regenjacks eigenlijk constant aan hebben. Met een beetje weeïg gevoel zoeken we een broodjes tent en zitten met een koppie thee aan een broodje bij Brioch Dorée” Verder aan de wandel, straatje in en straatje uit komen we, onbewust, recht tegenover de Moulin Rouge uit. Vandaar naar de Sacre Couer, waar we dit keer het liftje naar boven nemen. Ja het is zwak dat weten we, maar de kilometers die achter ons liggen laten zich al een klein beetje voelen. Bij de ingang van de kerk schuilen we even voor een pittig buitje. Op Place du Tertre dit keer wel veel schilders en tekenaars die, rondom het terrasje, hun creativiteit tonen en verkopen. Met het uitzicht vanaf de Place du Tertre over Parijs zien we welke kant we op moeten richting Gare du Nord. We gaan wel lopend naar beneden en als Elly goed geteld heeft (traptreden tellen is een tic van haar) zijn het 199 treden. De straatjes richting Gare du Nord, vanaf hier, zijn gelukkig aflopend, maar ook dat voelen de onderbenen. Eerst maar naar het hotel om de koffertjes naar de kamer te brengen. De kamer op vijf hoog is gelegen aan de straatkant en klein. De badkamer, nou ja een beetje gezet iemand zou zich er niet in kunnen wurmen. Wanneer je op de “pot” zit, zit je half onder de wasbak. Wanneer je de tanden een beetje gebukt boven de wasbak poetst, sta je met de kont tegen de deur. Wel een heerlijke douche, waar je je net in kan omdraaien. Afdrogen dus grotendeels maar in de kamer, . Hoogste tijd om het terrasje van La Maison Blanche, waar we 2 jaar terug ook steeds zaten, op te zoeken voor een wel verdiend drankje. Na een uurtje “borrelen” is het tijd voor een hapje. De keuze valt op Asia Express, waar je een aantal gerechten uitzoekt, die dan een magnetron in gaan. Geen “Michelin” kwaliteit, maar zeker niet slecht (veel voor weinig). Nog even een straatje Page 2 of 7
om, om uit te buiken. Dit straatje om werd toch weer een wandelingetje van een uur en dan vinden we het welletjes voor vandaag. Zaterdag 26-04-2014 Kwart voor zeven wordt Elly wakker en kijkt even verward om zich heen en beseft dan dat zij in het “IKEA hotel kamer bedje”, zoals zij dat noemt, ligt. We hebben in ieder geval goed geslapen en na een lekkere douche in de “niet je kont kunnen kerende ruimte” zitten we om 8 uur aan het ontbijt. Na het ontbijt richting metro, waar de passepartouts niet geactiveerd bleken te zijn. Een vriendelijke lokettiste loste dit voor ons op en dan is het weer even zoeken welke lijn we nodig hebben. Bij L’Ecole Militaire stappen we eruit en lopen dan richting de Eiffeltoren, waar deze hangertjes voor het telefoontje en fototoestel van Elly gekocht worden. Die “platte Eiffels” zijn alleen hier bij de Eiffeltoren te koop. Twee jaar terug en nu ook weer hebben we ze bij andere souvenirwinkeltjes niet gezien. Aan de overzijde op de Trocadero het mooie uitzicht op de Eiffeltoren, waar we als het even meezit van de week ’s avonds de verlichte toren willen fotograferen. Vanaf de Trocadero lopen we richting het Bois de Boulogne. Om niet helemaal buiten de “bewoonde wereld” te komen lopen we langs het Bois de Boulogne richting Avenue Foch, waar we de metro pakken richting Picale voor een koppie thee en en omelet. Al die tijd hebben we in de (niet al te harde) regen gelopen en is het wel even lekker om droog en een beetje warm te zitten. Omelet is hier alleen ei, met champignons, ham, of kaas met een blaadje groen en aardig veel frites. Terwijl wij rustig zitten te happen zien we met regelmaat clochards langskomen. We zien er zelfs één die gehuld is in lappen en zonder schoeisel. Die voeten zien er niet uit en een pedicure zou daar geen goed meer aan kunnen doen. Het spettert nog een klein beetje wanneer we weer naar buiten gaan en vatten het idee op om richting de Champs Elysees te gaan. De metro in en bij de Assemblée Nationale uitgestapt. Vandaar naar de Champs Elysees, die we tot aan de Arc de Triomphe op zijn “Hollands shoppend” aflopen. Een redelijk aantal winkels met ons bezoek vereerd en van recessie is hier toch weinig te merken. Bij de meeste winkels staan ze rijen dik voor de kassa’s. Bij een Disney winkel is het altijd leuk om even rond te neuzen, maar hier kon je over de hoofden lopen. Twee jaar geleden zijn we wel onder de Place Charles de Gaulle door gelopen om onder de Arc te staan, maar dit keer maar niet, want daar was het ook al druk. We zagen wel dat er veel bloemen lagen bij het graf van de onbekende soldaat. Op de hoek bij de Arc een poosje mensen zitten kijken. We zijn nu toch al een flink aantal uurtjes in touw en denken er over om de voeten maar richting hotel te brengen. De metro hier gepakt en bij La Chapelle uitgestapt. Vandaar is het toch nog een stief kwartiertje lopen naar het hotel. We geven de voeten al zittend / liggend Page 3 of 7
op bed een half uurtje rust voordat we ons terrasje opzoeken. Na het drankje hebben we beiden zoiets van “na de omelet van vanmiddag” is een belegde sandwich (dat zijn tenslotte halve stokbroden) eigenlijk wel genoeg. Dat broodje halen we aan de overkant bij een tokootje binnen het Gare du Nord. We zijn net binnen als het begint te gieten. Al etend wachten we het “buitje” af. Wanneer het weer een beetje droger wordt willen we nog wel een klein straatje om, maar de schoenzolen protesteren en dreigen in staking te gaan als we nog verder wandelen, dus zwichten we voor dit dreigement en gaan richting hotel . Zondag 27-04-2014 Met name deze dag wilden we in Parijs (de stad gebouwd op 7 heuvels) doorbrengen want het is onze 7e trouwdag en vandaag hangen we het slotje aan het hek van de Pont des Arts bij de Notre Dame. Bij het Gare du Nord en dat is ons nog niet eerder overkomen weten we even de weg in de metro niet meer. Waarschijnlijk hebben we een ingangetje gemist. Nou ja maakt niet uit pakken we toch een andere lijn en stappen wel ergens over.Bij Les Halles gaan we eruit en lopen richting de Notre Dame. Vorige keer zijn we niet naar binnen gegaan vanwege een begrafenis, maar nu is het een “gewone” zondag. De dienst wordt in het midden van de kerk gehouden, terwijl de bezoekers aan de zijkanten de kerk kunnen bezichtigen. Die glas in loodramen zijn mooi om te zien. Van die zware orgelmuziek wordt je niet bepaald vrolijk, maar tussendoor werd door 2 zangeressen gezongen en die prachtige stemmen maakten het een stuk minder zwaarmoedig. Buiten de kerk zien we een leuk momentje, namelijk een moeder eend met 10 kuikens. Die kleintjes kruipen door het hek, waar moeders niet doorheen kan. Zij drentelt maar van links naar rechts en dan weer terug. Die kleintjes lopen gewoon tussen de mensen door. Daarna gaan we ons slotje (lol) ergens ophangen, terwijl een lieftallige Amerikaanse jonge dame deze foto van ons neemt
Page 4 of 7
Hoogste tijd om wat warms te gaan drinken, want van het miezerige weer en de wind hebben we het een beetje koud gekregen. Maarten neemt thee en Elly warme chocolade melk. Apart hoor dat krijg je hier als een kannetje warme melk en een klein kannetje cacao. We hebben ook een sandwich du Jambon Paris besteld.
Het is ondertussen droog geworden, dus maar weer aan de wandel. We gaan willekeurige straatjes in en die lopen omhoog en omlaag. Na verloop van tijd begint het weer te regenen en zijn we allebei toch best wel moe geworden. De metro bracht ons niet waar we wezen wilden. Hadden ze vandaag de bordjes weggehaald of hebben wij ze steeds over het hoofd gezien. Ach bij de Opera er maar uit en dat laatse stuk naar het hotel gelopen. Hier nemen we een uurtje voor een “power nap”. Dan is het wel weer de hoogste tijd om ons te melden bij La Maison Blanche, waar we weer met een glimlach worden ontvangen. Bij de drankjes wordt dit keer een bakje popcorn geserveerd. Elly heeft dit zo leeg en Frederique komt gelijk met een 2e schaaltje “aanrennen”. Gegeten bij Buffalo Grill met een heerlijk mals biefstukje. Na de maaltijd en een flinke regenbui nog een (paar) straatje(s) om en hoeveel kilometer zouden we in die paar dagen al gelopen hebben? Maandag 28-04-2014 Hiep, hiep Maarten nog een jaartje en dan krijg je ook korting op je busritjes . We zijn net wakker wanneer een eerste felicitatie smsje “piept”. Buiten is het alweer een drukte van belang en de lucht is grauw/grijs. Wat gaan we doen? De naam “Paris Porte de Versailles” klinkt aanlokkelijk, dus waarom niet? Helaas het zijn expositie ruimtes in een vrij (voor Parijse begrippen dan) steriele omgeving. Eerst maar een warm kopje thee ergens gehaald en daar gelijk gebruik van gemaakt voor een sanitaire stop. De metro gepakt richting Mont Parnasse en daar eerst wat rond gestruind. Vandaar gelopen naar de Tombe van “Nappie”, het Musée de L’Armée, Hotel des Invalides. De mooie brug “Pont Alexandre III” over, waar altijd wel een bruidspaar op de foto gezet wordt, via de Jardin desTuileries naar het Louvre, waar vandaan je helemaal kunt kijken naar de Arc de Triomphe. Langs de “stalletjes” aan de Seine gelopen en dan iets verderop bij Rivoli op de metro gestapt, wel de goede kleur, maar de verkeerde kant op. Volgende halte eruit en hier was het heel makkelijk, want er is een “brug” naar de andere kant.
Page 5 of 7
Hoogste tijd om weer naar La Maison Blanche te gaan voor de drankjes. Hier worden we weer lachend begroet en Maarten hoeft alleen maar een gebaar te maken en komen ze met zijn “biertje” aanzetten voor Elly komen de schaaltjes popcorn op tafel. Zo’n “biertje” neemt wel enige tijd in beslag en in die tijd genieten wij van de langslopende mensen en het chaotische verkeer. Om de “lintwormen” tevreden te houden hebben we ze weer zo’n overheerlijke malse biefstuk bij Buffalo Grill beloofd. Na het eten pakken we de metro richting Ecole Miltaire om vandaar naar de Eiffeltoren te gaan. Met de schemering hebben we dit keer geluk dat dit keer de fonteinen beurtelings en ook tegelijk begonnen te sproeien en dat net voordat de toren verlicht wordt. Die momenten zijn niet alleen door ons, maar door heel veel andere toeristen gefotografeerd, waarbij men camera’s uitwisselde (wij ook natuurlijk) om maar op de foto gezet te worden.
Het stuk weer terug gewandeld naar Ecole Militaire om daar de metro richting Gare du Nord te pakken en zo eindigt hier onze laatste avond Parijs alweer. Dinsdag 29-04-2014 Dat we een vermoeiende dag achter de rug hadden blijkt wel uit het feit dat we een uur later wakkker worden dan de vorige ochtenden. Naar buiten kijkend geloven we onze ogen niet. Een mooi blauwe lucht met een paar onschuldige witte wolkjes. Na het onbijt onze koffertjes gepakt en uitgecheckt. De koffertjes kunnen we in het hotel tot vanmiddag laten staan. Vandaag slenteren we een heel stuk langs de Seine met als beginpunt de Eiffeltoren, die we nu blindelings met de metro weten te vinden. Hier langs de Seine is men heel druk met het creëren van terrasjes en zitjes om te kunnen verpozen. Er worden in een wisselend patroon bankjes en tafeltjes (met allerlei ingelegde spelborden) geplaatst, die worden afgeschermd met bakken vol planten en kleine bomen. De hele kade, waar wij 2 jaar geleden nog slaapplaatsen van clochards aantroffen is opgeknapt en een wordt omgetoverd tot een plek waar het nu al heerlijk wandelen is. Ook zijn er speelruimtes voor kinderen ingericht, zoals een (bescheiden) klimwand. Wij denken dat dit alles klaar moet zijn voor de “Quatorze Juillet”. Vanaf de Eiffeltoren geslenterd tot de Pont Neuf. Onderweg op de hoek bij Les Deux Musées even de inwendige mens verzorgd. Bij dit museum is een expositie van van Gogh gaande en er staan rijen voor de ingangen, die je bij een druk pretpark zou verwachten. Nog even op de Pont des Arts naar de slotjes gekeken en waar hing die van ons ook alweer? We hebben nog een paar uurtjes en besluiten, om nog even naar de Galaries Lafayette te gaan, dus de metro gepakt. Bij Lafayette lekker boven op het dak in het zonnetje kunnen zitten om de voetjes even te laten rusten voordat we lopend naar het hotel gaan om de Page 6 of 7
koffertjes op te halen. Bij het hotel vriendelijk afscheid genomen van de receptionist, die ons, afgelopen vrijdag, bij aankomst herkende van ons vorige bezoek en het wachten op de trein uit gezeten bij La Maison Blanche, waar Frederique Elly met geopende armen en 3 smakken ontving. Het laatste uurtje hier, onder het genot van de drankjes, weer genoten van de diversiteit van het menselijk ras en hoe het verkeer zich na elkaar vastgezet te hebben zich weer weet te ontrafelen. We nemen afscheid van Frederique en met zijn “bon voyage gaan we richting perron. Ons rijtuig nr. 17 staat helemaal buiten de overkapping en toen we aankwamen regende het en nu begint het ook weer. We zijn net binnen wanneer het echt gaat regenen. We hebben dit keer stoelen in de rijrichting al zullen we het moeten doen met de 2e klasse en met de zelf gekochte “croissants chocolate”. Aangekomen op Rotterdam denken we snel de aansluitende trein richting Leiden te kunnen pakken. Niet dus. Boven aan het perron is controle. Aangezien wij nog niet ingecheckt zijn zeggen ze tegen ons gauw inchecken daar en dan gaat het mis want het blijkt een “toeslag paaltje” te zijn voor de high speed trein. Uitchecken lukt niet, dus naar de balie om het afgeschreven geld terug te kunnen vorderen. Ons wordt verteld dat bij hetzelfde paaltje uitgecheckt kan worden. Waarom lukte ons dat niet? De baliemedewerker is zo vriendelijk om met ons mee naar het perron te lopen en hij krijgt daar wat moeilijkheden met die controleurs, waar hij alleen zijn schouders maar over ophaalt. Gouden vingers heeft die man uitchecken lukt nu wel. Goed na een handdruk en bedankje van onze kant moeten we weer naar de in-/uitgang van het station om daar in te checken voor de trein richting Leiden. Goed dat weten we dan ook weer dat je op Rotterdam niet boven op de perrons kunt inchecken. Op Leiden moesten we een kleine 20 minuten wachten op de bus en zo zijn we tegen 10 uur ’s avonds voldaan, maar kompleet versleten weer thuis. Tot Slot Parijs blijft een stad vol bezienswaardigheden en zonder bezoek aan de musea (wij zijn geen musea types) kun je er ook dagen rondslenteren. Ondanks het mindere weer hebben we volop genoten en gezien wat we wilden zien. Bij de verschillende musea was het ongelofelijk druk. Het verkeer is, hoe kan het ook anders, chaotisch en bij het minste geringste wordt er getoeterd. Dat wij slechts één botsing (bij een verkeerslicht achterop geknald) hebben meegekregen heeft ons verbaasd. Parijs, een prachtige stad, maar een AU
REVOIR zit er denken wij niet meer in.
Page 7 of 7
