Journal
Tribunal
de
ouderwets authentiek - hedendaags actueel
verschijnt 4x per jaar | editie 3 | jaargang 2 | voorjaar 2015
ee, m Neemw gratis !! jou plaar exem
.
W I J N V E R K O P E R S
S I N D S
1 9 7 7
* Geweldige kritieken in de pers, meerdere malen Wijn van het jaar, finalist wijnwinkel van het jaar en zo kunnen we nog even doorgaan.
Tongerseweg 15 6211 LT Maastricht
+31 (0)43 325 31 70 www.vojacek.nl
3
Journal de Tribunal
voorwoord / cartoon
Van de redactie: Een nieuw begin Sinds de vorige editie van dit ‘Journal’ is er al weer veel veranderd. Het jaartal om maar eens een voorbeeld te noemen, maar ook overigens blijft in deze jachtige tijd bijna niets meer zoals het was. Niet in de laatste plaats geldt dat voor het magazine van Café Tribunal: het zou niet goed zijn als je elk kwartaal dezelfde inhoud in een ander jasje gepresenteerd zou krijgen. Natuurlijk, sommige dingen zijn blijvend: denk aan de column van Twan, de cartoon van Ludie, het recept van George, de mode door Genevieve, de ‘wandverschijnselen’, de agenda en de cryptotrieb. Weliswaar allemaal terugkerend, maar toch steeds weer iets nieuws. Naar ons motto: ‘ouderwets authentiek, hedendaags actueel’. Maar gelukkig valt er ook steeds weer iets nieuws te vertellen. Dat ‘nieuws’ wordt vaak, zie het verhaal van Pierre Bokma in de vorige uitgave en de verhalen van Huub Stapel, Anne Wil Blankers en Carine Crutzen in deze uitgave, gevormd door herinneringen uit het verleden, maar zowel de oude als
de nieuwe gasten van de Trieb kunnen en zullen zich ermee vermaken. Vanaf deze uitgave verschijnt er ook telkens een ‘kinderpagina’ in het Journal. Vanuit het oogpunt van jou, de lezer, kunnen wij ons voorstellen dat sommige stukken vragen oproepen. In dat geval kan je altijd reageren via de website www.journaldetribunal.nl waarna we, indien mogelijk, je vragen zullen beantwoorden. Overigens kan je via dezelfde site of via
[email protected] ook zaken kwijt waarvan jij vindt dat ze publicatie in een volgende editie waard zijn. En uiteraard staan wij via dezelfde wegen ook open voor kritiek, zowel positieve als negatieve! Terug naar ‘het nieuwe begin’: Alles verandert, maar sommige dingen blijven; zijn vertrouwd! Dat geldt bijvoorbeeld voor de inrichting, ambiance en kwaliteit van de Tribunal. Dat is al meer dan een halve eeuw zo en als het aan ons ligt blijft dat zo. Jij werkt daar overigens voor een groot deel als gast aan mee! Waarvoor dank! De redactie
Cartoon Magnetische stenen, getekend door Ludie Haenen
voorjaar2015
.
Kunstlokaal
ontvang bij aankoop van een stuk gebak een gratis warme drank naar keuze. bij inlevering van deze bon, geldig t/m 18 april 2015
StudentFlatMaastricht is een gespecialiseerd verhuurmakelaarskantoor dat zich richt op studenten en expats. Bent u op zoek naar nieuwe huurders voor uw vastgoed zonder dat u daarvoor kosten wilt maken? Neem contact met ons op! Een aantal redenen om gebruik te maken van de diensten van StudentFlatMaastricht:
STUDENTFLAT MAASTRICHT
ROOMS | APARTMENTS | STUDIOS WWW.STUDENTFLATMAASTRICHT.COM
Deze uitgave kwam mede tot stand door de adverteerders en directie en staf van Café Tribunal. Verder werkten aan deze editie mee (alfabetisch): Bemmetje en Saar, Annaline Doelen, Leo Graus, Rianda Graus, Ludie Haenen, Servé Hermans, Joost Hilterman, Twan Kersten, Jacqueline Klingenstijn, Maarten van Laarhoven, Jan Muijs, Geneviève Op ‘t Roodt, Susanne Pycke, QD&M, Iris Romen, Eugène Schenk, Huub Stapel, George Taselaar, Tikus, Café ‘Tribunal’, Violien Voncks, Michiel van Zuijlen. Foto omslag: Leo Graus Eindredactie: Jeanette Bleijenberg
StudentFlatMaastricht Brusselsestraat 10 6211PE Maastricht +31 651 528982 www.studentflatmaastricht.com
• gratis bemiddeling • wij zijn het best vindbaar online (plaats 1 in Google, meer dan 2000 volgers op Facebook) • uw eigendom is sneller verhuurd met een hogere huuropbrengst. • wij zijn 7 dagen per week bereikbaar • gratis klusjesman om kleine mankementen aan uw woning te repareren.
Café Tribunal Leo en Rianda Graus Tongersestraat 1, 6211 LL Maastricht www.detribunal.nl dagelijks geopend vanaf 8.00u
Reacties/stukken voor de redactie:
[email protected] Opgave advertenties/advertentietarieven:
[email protected] Meer info: www.journaldetribunal.nl
Uitgever, acquisitie, vormgeving: Glissy Editors BV, Maastricht tel: 043-8500664
[email protected] | www.glissy.nl
©2015, Glissy Editors BV - Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar worden gemaakt door middel van druk, fotokopie, geluidsband, elektronisch of op welke wijze dan ook, zonder de schriftelijke toestemming van de uitgever.
Oplage: 1.000 Verspreiding: gratis verkrijgbaar bij café Tribunal of online lezen op www.journaldetribunal.nl
5
Journal de Tribunal
inhoud
in dit nummer
3
6
9
11
cartoon: magnetische stenen
Anne Wil Blankers en Carine Crutzen
wandverschijnselen: rode auto
recept: duif met linzen
12
18
21
25
de bijzondere verjaardag van Lou
foto's uit heden en verleden
limburgse wijnen zijn bijzonder
studententijd van Huub Stapel
27
31
32
33
modetips voor het voorjaar
Iris: Maastrichtse maakt furore in Duitsland
kunst op de achterkant: Meestreech aanders
kinderpagina Triebje
... inhoud ... 3 voorwoord / cartoon 5 inhoud 6 artikel blankers - crutzen 9 wandverschijnselen 11 recept 12 herinneringen aan de trieb 15 servé hermans 16 column twan kersten 17 bijzondere kunst 18 foto’s 21 pareltjes van annaline
22 wittebols & ligthert 23 verhaal: depri 25 huub stapel 27 modetips 28 activiteiten 31 iris romen 32 column susanne pycke 32 kunst op de achterkant 33 kinderpagina triebje 34 prijspuzzel 36 mestreech aanders
voorjaar2015
6
Journal de Tribunal
artikel blankers - crutzen
Anne Wil Blankers & Carine Crutzen Maastrichtse sterren samen op de planken
Anne Wil Blankers, foto: Carli Hermès
"Leike, dat heerlijke kleine jongetje"
Carine Crutzen, foto: Chantal Ariëns
"Dao höbste Greta Garbo"
Anne Wil Blankers en Carine Crutzen hebben twee dingen gemeen: Beiden studeerden aan de Toneelacademie in Maastricht én ze staan nu samen op de planken met de voorstelling 'Een Sneeuw' Speciaal voor Journal de Tribunal halen ze herinneringen op uit hun studententijd en de onlosmakelijk daarmee verbonden Tribunal. Carine Crutzen is zelfs in haar foto-archief gedoken om foto's uit die tijd te zoeken. 'Een Sneeuw' is 9 april a.s. te zien in het Theater aan het Vrijthof
2015voorjaar
7
Journal de Tribunal
artikel blankers - crutzen De opening in 1962
Ze was erbij toen Café Tribunal op dinsdag 20 november 1962 feestelijk werd geopend. ,,Van die dag herinner ik me elke seconde. Alles was destijds spiertjewit, de hele zaak zat goed in de verf. Wat nu allemaal bruin is, blonk toen als een spiegel.” Anne Wil Blankers (Rotterdam, 1940) studeerde in 1963 af aan de Toneelacademie Maastricht. De ‘grande dame van het Nederlandse toneel’ - na haar vertrek uit Maastricht bouwde ze aan een duizelingwekkende carrière met tientallen glansrollen in toneelstukken, speelfilms en tv-series - bewaart nog altijd warme herinneringen aan het café in de Tongersestraat. ,,Het was onze huiskamer. De eigenaren van Tribunal, Joke en Lou, waren zulke lieve mensen. We zijn altijd bevriend met hen gebleven. Ze zorgden erg goed voor ons. Wanneer je ook kwam binnenvallen, altijd hadden ze wel een kopje soep of een broodje voor je klaarstaan. En dan had je natuurlijk Leike (Leo, red.), dat heerlijke kleine jongetje. Goh, wat heb ik hem al lang niet meer gezien.”
Band met de Tribunal
,,Wie van de oud-studenten van de toneelacademie heeft geen band met Café Tribunal?”, lacht haar collega Carine Crutzen. Samen met Anne Wil Blankers trekt ze op dit moment het land door met de Nederlandse toneelklassieker Een Sneeuw van Willem-Jan Otten. In het stuk, een productie van het Amsterdamse toneelgezelschap 'Het Toneel Speelt,' draait alles om een familie die maar niet loskomt van een gezamenlijk verleden. Alle leden gaan er op hun manier onder gebukt: de ‘moeder’, mevrouw Quint (Anne Wil Blankers), bracht jaren door in een kamp in Indië, terwijl de ‘vader’ (Panda, gespeeld door Joop Keesmaat) het Duitse concentratiekamp overleefde. Maar er wordt, zoals gewoonlijk, niet over gepraat, wat voor tal van ongemakkelijke, pijnlijke maar ook komische situaties zorgt.
Greta Garbo
Carine Crutzen (die in Een Sneeuw de rol van Bibi, de voormalig schoondochter van mevrouw Quint speelt) behaalde haar diploma in 1984. Ook zij herinnert zich ‘Leike’ nog als de dag
van gisteren, als was het ‘lekkere kleine jongetje’ in haar tijd inmiddels uitgegroeid tot een prille twintiger die allerminst op zijn mondje was gevallen. ,,’Dao höbste Greta Garbo’”, zei hij altijd als ik binnenkwam. ,,Of ik op haar lijk? Geen idee, maar laat ik er maar vanuit gaan dat Leo het als een compliment bedoelde.”
Pindaschillen
Een groot deel van het sociale leven van de studenten van de Toneelacademie Maastricht speelde zich af in het café, herinnert Carine zich. ,,De saamhorigheid was groot. Er vloeiden regelmatig tranen, bijvoorbeeld als iemand een slechte beoordeling had gekregen, maar er werd ook veel gelachen. En er werd gedanst. Bovenop de tafels, al bleef ik zelf liever op de grond, wat ik zelf heel typisch vond, net als de onvermijdelijke pindaschillen op de vloer. De pindaschillen waren er een paar jaar geleden nog, maar de laatste keer dat ik er was heb ik ze geloof ik niet meer gezien.”
Een Sneeuw
Op 9 april staan Anne Wil en Carine in de Papyruszaal van het Theater aan het Vrijthof in Maastricht, de stad waar ze leerden zich in te leven in de karakters van verzonnen personages. In het stuk Een Sneeuw van Willem-Jan Otten zijn de personages levensecht. ,,Het is ontzettend moeilijk om je voor te stellen wat deze mensen hebben meegemaakt”, zegt de twee keer met een Theo d’Or bekroonde Anne Wil Blankers. In de voorbereidingen voor Een Sneeuw verdiepte ze zich in de gedachten en gevoelens van mensen met een kampverleden. ,,Soms wordt er door de buitenwacht wat lichtvaardig mee omgegaan. Het is allemaal zo lang geleden, hoor je dan. Maar dergelijke trieste herinneringen zitten diep ingemetseld in je hoofd, je hart en je buik. De afgelopen week hoorde ik op tv iemand vertellen over zijn herinneringen aan Auschwitz. Het heeft diepe indruk op me gemaakt en me opnieuw aan het denken gezet over mijn rol in het stuk Een Sneeuw. Of het voor mij aanleiding is om het stuk op details anders te spelen dan ik tot nu toe heb gedaan? Wellicht, al zal het publiek daar niet onmiddellijk iets van merken. Hooguit mijn medespelers zullen in de gaten hebben dat mijn benadering net iets anders is.”
Scenefoto’s uit 'Een Sneeuw,' op 9 april te zien in het Theater aan het Vrijthof. Foto's: Leo van Velzen
voorjaar2015
8
Journal de Tribunal
artikel blankers - crutzen Heftig maar ook komisch
,,Een Sneeuw is een gecompliceerd verhaal met veel lagen, maar glashelder wanneer je het als toeschouwer aan je ziet voorbijtrekken,” vult Carine Crutzen aan. Ondanks alle verdriet valt er volgens haar genoeg te lachen. ,,De dialogen en de verhaallijn zijn heftig maar ook komisch, al was het maar omdat het voor een belangrijk deel gaat om mechanismen binnen een familie die voor iedereen herkenbaar zijn. Maar toch komt de bizarre vraag wie nou het ergst heeft geleden steeds weer terug. Hoe vaker je het speelt en hoe meer je leert, des te beter het begint te voelen hoe het moet zijn geweest.”
Terug naar Maastricht
De beide oud-studentes hebben er wel oren naar om er op 9 april een mooie dag van te maken, geven ze na enige aarzeling toe. Anne Wil: ,,Maastricht is een heerlijke stad om te winkelen, of om - als de zon schijnt - lekker op een terrasje te gaan zitten. Weet je wat? Als mijn chauffeur de tijd heeft, dan vraag ik hem een paar uurtjes eerder te vertrekken, zodat ik nog even van de stad kan genieten voor de voorstelling begint.” Carine: ,,Ik weet het nog niet, maar ik ben geneigd om te zeggen: we maken er een mooie avond van en pakken een hotelletje dat zo dicht mogelijk bij de Tribunal ligt. Bijvoorbeeld Hotel Les Charmes in de Lenculenstraat.” Maarten van Laarhoven
Foto's uit het privé achief van Carine Crutzen. Van boven naar beneden: 1. uit "Maria Stuart" van Dacia Maraini, regie Ion Omescu, eindexamenvoorstelling met Ella van Drumpt 2. in de Tribunal 3. "God, wij en ikke" geschreven door onze klas olv Pieter Hoes foto met Har Smeets, Carine Crutzen en op de trap Nelleke Zitman
TONEELACADEMIE MAASTRICHT.NL GRATIS VOORSTELLINGEN PERFORMANCES FILMS EXPOSITIES
2015voorjaar
9
Journal de Tribunal
wandverschijnselen
Wandverschijnselen:
de rode auto
In feite zou dit wandverschijnsel ‘blauwe trapauto’ moeten heten: Zo’n dertig jaar geleden kwam het voor dat iemand zijn rekening bij café Tribunal niet kon betalen. In die tijd meer regel dan uitzondering gelet op de verhalen die de ronde doen. Om uiteindelijk met de waard tot een vergelijk te komen werd betaald door middel van een blauwe trapauto. Voordat hij een plekje in het café kreeg werd de trapauto rood geverfd. Die blauwe trapauto - nu dus de bekende rode trapauto - wordt vaak benoemd als speelgoed van Leo. Gelet op diens leeftijd dertig jaar geleden lijkt dit meer een uit de duim gezogen verhaal dan werkelijkheid.
Tijdens een veiling ten gunste van de slachtoffers van de tsunami, nu ruim 10 jaar geleden, is het speelgoed ooit aangeboden voor NLG. 1.500,=. Helaas, of gelukkig, werd hij niet verkocht. Helaas omdat de opbrengst van de veiling dus minder werd. Gelukkig omdat het kleinood nu nog altijd de wand van de Trieb siert. Daarna onderging het autootje een ‘grote beurt’ bij Autoservice Keer (die er geen gewoonte van maken speelgoedauto’s te onderhouden, maar toch) en sindsdien hangt hij weer vertrouwd aan de wand. Tijdens die veiling werd overigens wel het plakkaat uit de pissoir verkocht. Sindsdien is daar niet meer van vernomen. Wellicht weet een van de lezers waar dit plakkaat terecht is gekomen? (Meld het ons via
[email protected]) Sinds de veiling hangt de auto weer, zoals vertrouwd, aan de wand.
elfde met hetz ak em Autoservice Keer speelse g wij den Kerkstraat 38A onderhou to u 6267 ED Cadier en Keer ook úw a AUTOBEDRIJF
Calvariestraat 16 - Maastricht 043 - 321 3820
- verkoop gebruikte auto’s - reparatie / onderhoud alle merken - APK-keuringen benzine en diesel
T 043-4072727 F 043-4072733 www.autoservicekeer.nl
[email protected]
voorjaar2015
.
Ezelmarkt 4 | 6211 LJ Maastricht | Tel. +31 (0)43 321 23 59 | www.aucoin.nl
11
Journal de Tribunal
recept
Anjou duif met linzen ‘du Puy’ en pastinaak Een recept van George Taselaar, kok en eigenaar van Au Coin des Bons Enfants
Linzen
De linzen opzetten met koud water. Aan de kook brengen en afgieten. Sjalot, tijm knoflook en brunoise aanzweten in olijfolie. Linzen toevoegen. Gevogelte bouillon toevoegen en precies gaarkoken (ca. 20 min). De bouillon is nu opgenomen door de linzen.
Pastinaakpuree
Pastinaak samen met de aardappel gaarkoken. Afgieten. Direct m.b.v. een passe vite pureren. Op smaak brengen met olijfolie en zout.
Duif
Duif (laten) schoonmaken. De pootjes gaarkoken in ganzenvet (zeer laag vuur, anders wordt het frituren!) Ze zijn gaar als ze boven komen drijven. De borstjes op het karkas aanbraden in boter. In de oven (90 graden) mooi rosé garen (ca. 40 minuten) De borstjes van het karkas snijden. In de braadpan de restjes sjalot, tijm en de karkassen aanzweten. Afblussen met gevogelte jus. Even doorkoken en passeren.
Ingrediënten voor 4 personen: - 4 duiven - ganzenvet - gevogelte jus - gehakte tijm blaadjes - 2 gesnipperde sjalotten - 2 geplette en gehakte knoflookteentjes - wortel en 1 pastinaak in brunoise gesneden - ½ liter gevogelte bouillon - 300 gram linzen - ½ kg pastinaak en 250 gram aardappel - peper en zout
D uif met linzenP voorjaar2015
12
Journal de Tribunal
herinneringen aan de Trieb
Eénmalige verjaardagsaubade De volgende herinnering kwam bij de redactie van Journal de Tribunal binnen. Wij waren direct van mening dat dit relaas typerend is voor hoe ‘de Trieb’ was en is! Al vaak gezegd: een instituut. Lees hierna de herinnering van Eugene Schenk (die inmiddels in Montenegro woont) aan een memorabele gebeurtenis uit de beginjaren van ‘de Tribunal’. De ‘kern’ waarop de schrijver doelt - en waar hij deel van uitmaakte - werd, onder anderen, gevormd door (in alfabetische volgorde): Ton Bruls , Pollus van Hees, Nol Lips, Luigi Ritzen en Henk en Karel van de Voort. Lieden met een muzikale achtergrond!
Begin juli eind jaren zestig
Ergens begin juli, aan het eind van de jaren zestig, was de kern van wat later ‘Laat & Zaat’ zou worden ergens ‘op een tour geweest’; op gaan treden. Na afloop van een en ander zakten wij, traditiegetrouw, af naar ‘de Tribunal’ voor een rituele evaluatie. Daar vernam ik, de schrijver dezes, uit een afgeluisterd tweegesprek tussen het bedienend personeel dat Lou, de uitbater, de dag erna zou verjaren. Ik dus, ijlings naar Pollus van Hees met de volgende boodschap: “Morgen is Lou jarig, is dat geen aanlei-
Lou met als missaal dienstdoend telefoonboek onder de tafel, oftewel hemel, bij de start van de "processie"
2015voorjaar
ding voor een muzikale ochtendhulde?” Pollus keek me strak, lang en indringend aan .... “Jawel”, antwoordde hij, “maar alleen dan als de kern bij mij blijft overnachten, zodat ik hier morgenochtend niet in mijn uppie sta!!!” Hij kende zijn pappenheimers!
De brök euver
In beginsel kon dat makkelijk; de ouders van Pollus waren met vakantie dus plek te over. En ‘de kern’ was een stelletje studenten die wel alle tijd, maar niet al te veel geld had. Dus wij togen naar de Oeverwal voor
een ‘sleep-in’. Van slapen kwam natuurlijk weinig terecht. Bij het krieken van de volgende dag werd koffie gezet en werden de instrumenten gesmeerd. Om 8 uur ‘de brők euver’ (de brug over, red.); licht gekreun, weinig conversatie! Op weg naar de plek waar een en ander zich zou afspelen ontmoetten we voorbijgangers die zich met verwonderde blikken afvroegen of we op weg waren naar huis na een nachtelijke uitglijer! Bij de Tribunal aangekomen werd een sloot water door de kuismadam naar buiten geloosd. Dus even wachten!
13
Journal de Tribunal
herinneringen aan de Trieb Toen de nijvere schoonmaakster klaar, en dus de tijd daar was liepen we in een stille tocht diagonaal door het café naar de kleine binnencour. Maar waarom dit alles in de Tribunal vraagt u zich af?? Welnu, de familie Graus, uitbaters van beroep, woonde toentertijd boven het café, vandaar!
Aubade op de cour
Inmiddels, muisstil, op de cour gearriveerd werd op teken van Pollus uit volle borst het ‘Lang zal die leven’ ingezet, gevolgd door nog veel meer feestmuziek. Kort daarna werd op de eerste verdieping met kracht een raam opengegooid. Daar verscheen de verwilderde kop van Lou: “Iech, iech, iech kom zoe, neet weggoan....” (ik kom zo, niet weggaan; red) stotterde hij, verbijsterd als hij moet zijn geweest van het toeterende gezelschap op zijn binnenplaats op dit vroege tijdstip. Zijn reactie was een teken dat het wel snor zat met Lou! Hij had er wel zin in. Of hij zich terecht verheugde? Daar zou hij nog wel achter komen!!! Binnen no time was Lou beneden op de cour. Hij nam de gelukwensen in ontvangst onder het genot van een pot bier waarvan hij zichzelf en ons direct voorzag. Even later werd het drankgelag in het café voortgezet.
Werkontbijt
Joke, inmiddels ook beneden gearriveerd, zorgde met haar moederinstinct voor belegde pistolets en koffie. Anders kon ze niet voor onze gezondheid garant staan. Dit getuigde van een vooruitziende blik. Zelf noemde ze dat ‘beroepservaring’. Na het uitgebreide ‘werkontbijt’ werd een potpourri van deuntjes uit de collectie van ‘de Arbeidsvitaminen’ ten gehore gebracht. Ondertussen kwamen de eerste vaste gasten binnengedruppeld. Die hadden niet zo snel in de gaten wat hier aan de hand was. Maar dat duurde niet lang! Ongeveer net zo lang tot het moment waarop ze de eerste ‘consummatie -omniet’ voor hun neus gezet kregen door de jarige himself.
De stemming zat er al vlug goed in.
Processie
Na enige tijd dreigde er een punt van verzadiging en om dat te omzeilen moesten we naar buiten, de straat op. Nu moet ik even ‘n zijsprong maken: Een week voordien hadden Pollus en ik de processie van de ‘Wycker Broonk’ gevolgd. Wij bekeken die in de Rechtstraat. Toen ze ons passeerde zette de harmonie St.Michiel uit Heugem een plechtstatig gelouterde mars in die door Pollus, die aandachtig luisterde, ‘de processiemars’ werd gedoopt. Dit goede luisteren van vorige week zou ons nu goed van pas komen. We zouden in processieopstelling de Lenculenstraat afmarcheren en dan maar zien waar we terecht zouden komen. Als ‘hiemel’ werd een tafel uit het café naar buiten gesjouwd en door 4 stamgasten ten hemel gericht gedragen (zie foto). Daaronder werd Lou geplaatst. Hij werd voorzien van een sjaal om de schouders. Ook werd hem de telefoongids van de PTT als een soort missaal in z’n handen gedrukt. Door ons werd nu ‘de processiemars’ ingezet. Verbijstering alom!
Hemel en missaal
Toegestroomde toeristen en gouvernementsambtenaren aanschouwden met verbazing dit tafereel. Lou zocht onder zijn ‘hiemel’ de namen op van notoire wanbetalers en vergaf ze hun zonden (niet hun schuld!). Dit alles onder luid applaus van de omstanders. Aan het eind van de straat werd een ‘rustaltaar’ opgericht en werden rituele ceremonieën uitgevoerd. Omstanders drongen op en duwden ons foto’s in de handen die met de toen populaire ‘Kodak direct camera’ waren gemaakt. Ik heb mijn foto van de hemel verloren. (de foto bij dit artikel hebben we gevonden in de uitgebreide fotoverzameling van Rianda en Leo; red.) Na het intermezzo bij het ‘rustaltaar’ liepen we in snelmars - onder het spelen van hymnen als ‘Langs de zeikbak’ en ‘Sjiet aon de Luij’ - terug naar de Tribunal. Daar werd een lichte lunch van kip met
rijst, opgevrolijkt met een pinot noir, genuttigd. Na afloop van de lunch vroeg Lou : “Zouden jullie een serenade willen blazen voor mijn geëmigreerde oom (of vriend; daar ben ik, misschien mede als gevolg van de alcoholische versnaperingen, niet meer zeker van) die vanmiddag van vliegveld Beek vertrekt?” Zo gevraagd, zo gedaan!
Vliegveld
Taxi’s werden voorgereden en ‘de kern’ samen met Lou, op weg naar Beek. Maastricht Aachen Airport heette toen nog Vliegveld Beek. In de vertrekhal werd het Maastrichts volkslied en ‘Adieu, mein kleiner Gardeoffizier’ geblazen en toen, na nog een kleine versnapering tot ons te hebben genomen, weer terug naar de Tribunal. Daar ging bij Lou de knop nu volledig om! Per direct werden alle niet – dan wel zwakalcoholische dranken gratis geschonken! Dit was het begin van een bulderende stroom van mensen en emoties die deze middag, en de daarop volgende lange avond, ‘de Tribunal’ in z’n greep hield. De afloop laat ik met een gerust hart aan de verbeelding van de lezers over.
Het jaar daarna
Het daarop volgende jaar: Zelfde tijd, zelfde plaats. Weer gaven wij acte de présence. Maar Lou was toevallig (?) op vakantie in Zweden. Een teken aan de wand! Eenmalig.... zo was het, zo bleef het! Eugene Schenk, alias ‘tête jambon’
voorjaar2015
.
Uw lege woonruimte heeft onze volle aandacht!
.
elen……
ng huisvesti officiële e e g ig o n H e t, e ing is d aastrich ht hous rsiteit M ademie. Maastric laar voor Unive ac k e an Eyc bemidd en Jan v d y u Z l schoo & advies iddeling of medewerkers m e b s ti Gra ten n studen oningzoekers eden zij /l ew rs w e u rd ie Huu steem 3.000 n . a c s elingssy k d ij id m ig Jaarl e b eer nod telijk enties m Overzich rt e v d a arte Geen ap eden om
d De voor
ogelijkh ver de m uren ga naar: o n e t e verh eer w Wilt u m uimte via ons te om r n o ousing.c wo strichth
aa
www.m
Official Partner of:
trappen trapleuningen montage en service
Willems Trappenfabriek Industrieweg 13 6245 HW Eijsden Tel: 043-4091825 www.willemstrappenfabriek.nl
[email protected]
HO
uub 2 berjé
h2oservice.nl of bel voor meer info: 046-474 44 67
WAAR HET VLAKKE LAND GAAT PLOOIEN
TONEELGROEP MAASTRICHT
zaterdag 21 maart barst de lente los Toneelgroep Maastricht presenteert om 20.00 uur een nieuw geluid in Theater de Bordenhal, Maastricht.
Warmbloedig, muzikaal en spraakmakend Servé Hermans, Joke Emmers en de band HET ZUIdEN spelen Waar het vlakke land gaat plooien (tekst Jibbe Willems, regie Michel Sluysmans)
Van 18 maart t/m zaterdag 12 aprill www.toneelgroepmaastricht.nl
15
Journal de Tribunal
Servé Hermans
Voilà!!! THUIS. Naar huis
Het is 2004 en ik ben net afgestudeerd als acteur hier aan de Lenculenstraat. Ik speel een voorstelling in België en Ton Salvo komt kijken. Dat gebeurde nooit. Wie is Ton Salvo? Dat was de conciërge van de Toneelacademie. Hij kwam nooit naar theater. Maar we hadden een goede band en mij wilde hij wel eens aan het werk zien. Ik regelde kaartjes en hij zou mij als tegenprestatie naar huis brengen Servé Hermans (Maastricht, 1981) was met zijn auto. na zijn afstuderen van de ToneelacadeNa de voorstelling wist Ton weer mie als acteur o.a. in dienst bij NTGent. Sinds 1 januari 2015 is hij, samen met waarom hij nooit naar theater Michel Sluysmans, artistiek leider van ging, zo saai vond hij het. Maar dit Toneelgroep Maastricht. Ze maken warmterzijde. bloedig, spraakmakend en muzikaal Hij bracht me vanuit Hasselt naar theater gericht op de eigen regio, dat Maastricht. Halverwege realiseerde tot in alle uithoeken van Nederland en ik mij dat Ton helemaal niet wist België te zien zal zijn. waar ik woonde. Ik vroeg hem. Waar het vlakke land gaat plooien gaat Waar rijd je nu naar toe? op zaterdag 21 maart in première en is “Naar je huis!”, zei Ton. tot en met zondag 12 april exclusief in Theater de Bordenhal op Plein 1992 te Een kwartier later reed Ton me tot zien. aan de ingang van de Tribunal. Voilà!!! THUIS.
Kinderkopjes
Op de kinderkopjes aan de Lenculenstraat heb ik menige schoenzool kapot gelopen. Vaker dan mij lief was met alcohol in het bloed. Vaker dan mij lief was na dansen op tafels. En vaak met pijn in het hart nadat te vroeg het lied ‘c'est fini’ door de boxen schalde, waarna eigenaar Leo of barman Jo ons de kroeg uitgooide. Veel spijt en katers later zit ik hier weer.
Servé Hermans voor de deur bij de Tribunal foto: Michiel van Zuijlen
Terug in de stad
Nu, terug in de stad, met een nieuw doel. Dit café wordt bezet door Toneelacademie-studenten. Dat zal wel altijd zo blijven. Ik hoor hier niet meer. Niet meer ‘s nachts dronken. Ik mag hier als een heer een kopje koffie drinken of een colaatje, maar ik zal het licht hier niet meer uitdoen.
Toneelgroep Maastricht
Nu maak ik met Toneelgroep Maastricht ‘Waar het vlakke land gaat plooien’. Een voorstelling over de grond waarop ik geboren ben. Ook over de kinderkopjes van de Lenculenstraat en ook over de nachten dat we stenen door de ramen van rijke mensen wilden gooien. En over de geur van zweet en drank in de Tribunal. Het wordt een mooie voorstelling. Zo mooi dat ik Ton Salvo ga uitnodigen, denk ik. Dan moet hij me daarna naar huis brengen. Die avond zal het laat worden. Vanmiddag drink ik koffie. Servé Hermans
voorjaar2015
16
Journal de Tribunal
column Twan Kersten
Vastelaovend Ik vierde mijn carnaval in Noord Brabant en groeide op met carnavalsliedjes van Andre van Duin en dergelijke. Met een hoofdtelefoon van de - toen nog bestaande – walkman zit ik in de trein. Kedengedeng Kedengedeng. Kilometers spoor gleden onder mij door. Ik ben op weg naar jou want ik ben weg van jou. Een ‘carnavalskraker’ in Brabant, die ik maar niet terughoorde bij mijn aankomst in Maastricht. In geen enkel café! En de tekst was nog wel zo toepasselijk. Ik had mijn eerste vriendinnetje in de studententijd. Zij woonde in Tilburg en ik in Maastricht. Niets begreep ik ervan, maar wat een mooie herinneringen! Bij Tribunal mocht ik alle dagen werken: van vrijdag tot en met woensdagochtend. Glazen ophalen. Om mijn reputatie als Tarzan eer aan te doen, probeerde ik met twee rijen glazen tegelijk te lopen.
was het stervensdruk, maar geen onvertogen woord. Alleen Maastrichtse carnavalsnummers. Je was als buitenstaander wel welkom, maar aan deze polonaise van authentieke nummers moest je geloven. En dan op dinsdagavond naar het Vrijthof en huilen om het neerhalen van het Moaswief. Het eerste jaar keek je nog de ogen uit, maar de jaren erop dompelde je helemaal onder in de carnavalssfeer. Ik ben eraan begonnen en heb het nooit meer losgelaten. Dankjewel Tribunal. En sorry (na al die jaren) voor de stiekem gedronken ‘pelskes’. Twan Kersten Meesterwerk Advocaten & Mediators
Ik begon op vrijdag goedgemutst aan mijn eerste dag. Een paar vrolijke Mestreechteneren klampte me aan bij Tribunal tijdens mijn eerste ronde. “Of ik niet een pelske lustte”. Jong en overmoedig dronk ik per ronde twee ‘pelskes’. Stiekem achter het gordijn richting de toiletten. Dat ga je toch voelen na een ronde of 10. En steeds wankeler begon ik te lopen. Leo riep me even bij zich. Ondanks alle drukte hield zijn haviksoog alles goed in de gaten. Een gelegenheidcollega uit ’s-Gravenhage (die al jaren in Maastricht woonde) haalde ook de glazen mee op. Het was net de Dikke en de Dunne. Hij leerde mij een paar handigheidjes. Een klein zetje met de elleboog in de zij van een gast. Die schiet dan even opzij en dat is genoeg. Ik was een keer vergeten het wijnglas in plaats van op de voet omgekeerd op het dienblad te plaatsen. Het glas met nog een flinke scheut wijn viel op het hoofd van een gast. In Noord-Brabant loopt dat steevast uit op ruzie. Hoe onbedoeld de actie ook. Ik bereid mij voor om met enkele Karatekid-achtige moves mijn getergde vijand om te leggen. Niets van dat al. De man krabt wat op zijn hoofd en kijkt om. Doodgemoedereerd staart hij me aan en zegt zoiets als: “Het is hei get naaaat”. En ten slotte de spoedcursus Mestreechs. Er werd me uitgelegd hoe ‘minetten’ in het Maastrichts werd vertaald: ‘Lek miech dat ins oet’. Dat begreep ik natuurlijk aanvankelijk niet. Later werd het me snel duidelijk. Maar bovenal blijft me de herinnering bij van die fantastische carnavalssfeer. Aanvankelijk onverstaanbare en kolderieke liedjes als Sjeng aon de geng of Ruuttuututut de punaise polonaise. Inmiddels waarschijnlijk alweer Golden Oldies. Voor iedereen gold: in Tribunal was je welkom, al wil het rond carnaval nog wel eens voorkomen dat het chauvinisme onder enkele Mestreechteneren de overhand neemt. In de Tribunal 2015voorjaar
Soms moet u even uw tanden laten zien
Meesterwerkadvocatuur.nl Oprecht Betrokken Bruistensingel 126 | 5232 AC ’s-Hertogenbosch | 073 -744 01 01|
[email protected]
17
Journal de Tribunal
bijzondere kunst
Kunst maar dan anders In Maastricht, aan de Wilhelminasingel, ligt Ut Glaashoes; een bijzondere galerie, kunstuitleen, atelier en beeldentuin van stichting Radar. Een bezoekje meer dan waard.
Het ontstaan
In 1996 is een groep markante kunstenaars met een beperking gestart met het uitdrukken van hun belevingsen gevoelswereld in uiteenlopende vormen van kunst. Door succesvolle exposities bij gerenommeerde galerieën in Nederland en Vlaanderen is besloten een eigen atelier, expositieruimte en een kunstuitleen te beginnen in Maastricht. Voor en met werk van de kunstenaars. Een professioneel team van mensen uit de zorg- en kunstwereld ondersteunt, stimuleert en faciliteert deze groep zodat deze zich kunnen ontwikkelen tot volwaardige kunstenaars. Dit vanuit de overtuiging dat ‘outsider’ kunst een waardevolle bijdrage levert aan het kunstzinnige en creatieve klimaat van de stad.
de eigen tentoonstellingen, kunstuitleen, expositie buiten de galerie, samenwerking met beeldend kunstenaars en andere organisaties, zijn termen als participatie en integratie een vaste waarde en gewoon deel van het ‘open’ atelier. Joost Hilterman www.utglaashoes.nl
Galerie Atelier Ut Glaashoes
Kom eens kijken
In ‘Ut Glaashoes’ maakt u kennis met de kunstenaars, hun gedachten, het creatieve proces en unieke kunstvoorwerpen. Er werken ongeveer 24 kunstenaars, in de leeftijd van 18 tot 64, elk met hun eigen unieke zijn. Per jaar zijn er in de galerie zo’n 5 exposities te bezoeken. Vanaf 13 maart is er in de Galerie de expo ‘Spring is in the air’, een kleurrijke lente expositie. Er zijn regelmatig tentoonstellingen op verschillende locaties in Maastricht en in de (eu)regio. Dit jaar ook op de Affordable Art Fair. Samenwerking en uitwisseling met collega kunstenaars en galeries staan regelmatig op het programma. Via de kunstuitleen is er de mogelijkheid de werken ook te huren. U kunt altijd het atelier binnenlopen en het creatieve proces van de kunstenaars volgen, de tentoonstellingen in de galerie en beeldentuin bezoeken.
Ontwikkeling
Ut Glaashoes biedt de mogelijkheid voor de kunstenaars zich persoonlijk, sociaal en maatschappelijk te ontwikkelen, gebruik makend van creatieve middelen. Beeldende kunst als middel om persoonlijk te groeien. Door
Wilhelminasingel 67 6221 BG Maastricht T 088 - 350 50 66 E
[email protected] f Radar.UtGlaashoes www.utglaashoes.nl
Openingstijden ma t/m vr van 10.00 – 15.00 uur
voorjaar2015
18 foto’s
Foto’s
Foto collage
2015voorjaar
Journal de Tribunal
Journal de Tribunal
19 foto’s
Als je een verhaal hebt bij een van deze foto’s, stuur het aan
[email protected] voorjaar2015
.
I
n het hIstorIsche centrum van
maastrIcht wordt op de locatIe
van de voormalIge vermIcellIfabrIek de
looIershof
gerealIseerd.
door dIt exclusIeve nIeuwbouwproject, bestaande uIt
38 ruIme wonIn-
gen en ondergrondse parkeergelegenheId, wordt rustIek en exclusIef
h
wonen In hartje centrum dIcht bIj alle voorzIenIngen werkelIjkheId.
et plan bestaat uIt appartementen en grondgebonden
wonIngen.
de archItectonIsche
uItwerkIng van de locatIe ademt de sfeer van stIjlvolle romantIek en nostalgIe naar een rIjk IndustrIeel verleden.
m
ede door de hoogwaardIge buItenInrIchtIng en een on-
dergrondse
parkeergelegenheId
zal het gebIed een oase van groen en rust vormen.
monumentale
elementen zoals de
eerste stadsvestIngmuur, het laatste armenhuIsje van én
de
oude
maastrIcht
fabrIeksschoorsteen
zullen worden geïntegreerd In het plan.
het
vergunnIngstraject loopt In
de eerste helft van dIt jaar. de werkzaamheden zullen medIo 2015 starten, en de verwachte opleverIng Is vanaf eInd 2016.
“EEN OASE VAN RUST IN HET HISTORISCHE CENTRUM VAN MAASTRICHT” Kijk voor meer informatie op www.looiershof.com Looiershof is een ontwikkeling van Focus International Real Estate Parklaan 48 | 5613 BG Eindhoven | T 040 - 246 02 64 |
[email protected] | www.focus-on-quality.com
21
Journal de Tribunal
pareltjes van Annaline
Pareltjes van Annaline Limburgse wijnen zijn bijzonder! Regionale wijnen
Heeft u ooit al eens regionale wijnen geproefd? Ze zijn zeker de uitdaging waard! De wijncultuur in Nederland is namelijk nog helemaal niet zo oud vergeleken met andere wijn landen; er wordt pas 40 jaar wijn gemaakt in Limburg en inmiddels zelfs bijzonder goede wijnen! Hoe komt dat nu dat er inmiddels veel meer wijngaarden zijn in Limburg dan 40 jaar geleden vraagt u zich misschien af? Het juiste antwoord weet ik natuurlijk ook niet, maar het is wel een feit dat het echt niet makkelijker is geworden dan 40 jaar geleden. Op dit moment zijn er zeker 20 wijngaarden in Limburg die professioneel bezig zijn en dat wil zeggen dat zij er hun boterham mee moeten verdienen, dan zult u wel begrijpen dat dit zeer gepassioneerde mensen zijn die van hun passie een beroep/ambacht hebben gemaakt. Natuurlijk zijn zij ook niet zomaar begonnen. Zij zijn ook eerst in de leer gegaan bij andere professionals of laten zich nog steeds adviseren/begeleiden door professionals.
Passie en geduld
Het begint dus met passie, vervolgens met het stuk grond waar de wijngaard op aangeplant gaat worden. Dan moet er een keuze gemaakt worden met welke druivenrassen de wijnmaker wil gaan werken om over 4 jaar van het druivensap een wijn te kunnen maken. U begrijpt dat dit nogal een investering vergt, een heleboel lef, geduld en doorzettingsvermogen om uiteindelijk een
mooi natuur product in de fles te krijgen! Na de aanloopperiode van 4 jaar gaat het 'echte werk' beginnen. Dan moet de wijngaardenier opeens wijnmaker worden. De eerste 4 jaar is hij namelijk alleen met de planten in de weer geweest en heeft hij ze begeleid in het volwassen worden, zodat hij nu 1x per jaar de druiven kan oogsten om er wijn van te gaan maken. Ook daar heeft hij weer kennis voor nodig. Door de opkomst van internet heeft hij tegenwoordig heel snel de beschikking over verschillende soorten informatie die hij nodig heeft om zijn druivensap goed te kunnen begeleiden tot wijn.
Wijnvirus
Nu heb ik een wijnrestaurant en ben ik natuurlijk al heel lang geleden aangestoken door het ‘wijnvirus’. Afgezien dat ik het zelf erg lekker vind en het ook leuk vind om andere mensen ermee kennis te laten maken, heb ik veel respect voor al deze bijzondere wijnmakers uit onze regio!
mes amis Tongersestraat 5 tel: 043 325 78 66 www.mesamis.nl
Het is echt niet zo makkelijk en vanzelfsprekend en er kan gedurende het jaar een heleboel fout gaan. In de wijngaard door de invloed van het klimaat, maar ook in de kelder waar de wijn opgevoed wordt. En als ik dan de gelegenheid krijg om een eigen wijn uit onze regio zelf te maken in samenwerking met een wijnmaker uit Vijlen, dan laat ik die kans niet liggen!
Pareltjes van Annaline
Samen met Stan Beurskens van wijngaard St. Martinus hebben we eerst een wijn gemaakt van 3 verschillende blauwe druivensoorten. Die licht rosé kleurige wijn hebben we afgevuld in de originele Champagnefles en een jaar laten rijpen in de kelders, zodat de wijn de 2e alcoholische vergisting, (dit is het omzetten van suikers in alcohol en daarbij komt koolzuur vrij) op deze fles heeft ondergaan. Na een jaar heeft de wijn een hele fijne mousse gekregen net zoals in de Champagne. Het is een mousserende rosé wijn geworden uit Limburg met de naam “Pareltjes van Annaline”. Bent u nieuwsgierig geworden? Wij schenken u deze bijzondere wijn graag als huisaperitief! U bent van harte welkom voor de lunch en het diner! Annaline Doelen
Maastrichtse Toppers: meest gastvrije onderneming van Maastricht
voorjaar2015
22
Journal de Tribunal
wittebols & ligthert
Liefdeslied Onder het label Wittenbols & Ligthert bouwen schrijver Peer Wittenbols en regisseur Rob Ligthert aan een inmiddels imposant oeuvre over de maakbaarheid van onze samenleving en het dreigend menselijk faillissement. Net afgestudeerd aan de Toneelacademie Maastricht zijn ze hiermee ruim twintig jaar geleden gestart, eerst onder de vleugels van het Huis van Bourgondië, later als eigen gezelschap De Federatie. En ook nadat beiden de stad hadden verlaten hebben ze deze samenwerking voortgezet. Gelukkig maar!
ik als gevarieerd, veelzijdig en behoorlijk enerverend wil betitelen. In Maastricht leerde ik gericht kijken en luisteren. Leerde ik te leren. Mijn nieuwsgierigheid naar wat mensen tot mensen maakt, werd stevig gevoed. Ook kwam ik mezelf tegen. En ik ontmoette er Peer Wittenbols. De rest is verleden, heden en toekomst. Iech bin un Mestreechteneer.” (Rob Ligthert)
Sinds 1 december jl is Rob Ligthert opnieuw de buurman van de Tribunal, nu niet meer als student, maar als directeur.
In persoon kun je hem dus dagelijks in Maastricht tegen komen, voor zijn meest recente regie van de nieuwste tekst van Wittenbols, moet je dit keer echter naar Theater Heerlen gaan. In Liefdeslied regisseert Ligthert Anneke Blok, Paul R.
“De Toneelschool Maastricht was de basis voor een gezonde artistieke loopbaan die
2015voorjaar
Krooij, Beppie Melissen en Astrid van Eck in een confrontatie met de eindigheid en kwetsbaarheid van ieders leven en liefdes. Voer bij het boeken de code ‘Tribunal’ in, en ontvang € 5,- korting op de entreeprijs. Ben je student aan de Rob Ligthert toneelacademie, dan mag je voor € 7,50 naar de voorstelling. Gebruik hiervoor de code ‘toneelacademie’. Voor meer informatie, kijk op: www.parkstadlimburgtheaters.nl of bel 045-571 66 07. Violien Voncks wo 25 maart, 20u30, Theater Heerlen Liefdeslied - Wittenbols & Ligthert
Journal de Tribunal
23 verhaal: depri
Depri “Zo, heb je je vakantiegeld al binnen?”, vraagt de uitbater aan de, voor zijn doen, op een ongebruikelijke dag aanwezige stamgast. Normaal gesproken komt de man enkel op de zaterdagmiddag. “Houd op”, antwoordt de man, “die paar centen? Je zou dat bedrag elke maand erbij moeten krijgen, dan had je tenminste wat”. “Ja dat snap ik”, zegt de uitbater, “maar dat zou erop neerkomen dat je uitkering verdubbelt. Ik snap best dat jij dat wilt, maar zou je dat in deze tijd van recessie redelijk vinden”? Als ik naar de dodelijke blik van de man kijk die hij de waard toewerpt zie ik het antwoord in zijn ogen: hij wel! “Stop met je flauwekul en geef me maar een biertje”, zegt hij met norse stem. De waard doet er verder het zwijgen toe en zet een pilsje voor de norserik klaar. Uit de houding van de tapbaas blijkt duidelijk zijn ongenoegen. Op het gezicht van de man valt af te lezen dat dat wederzijds is. De gast kijkt strak voor zich uit, zijn gezicht op onweer. Echt zo’n vrolijke drinkebroer. Zijn haar ziet er wat onverzorgd uit en het lijkt mij onwaarschijnlijk dat hij door zijn vettige brillenglazen nog iets kan zien. Hij haalt zijn portemonnee uit zijn zak. Zou hij al weg gaan? Heeft hij er nu al genoeg van? Nee, hij controleert zorgvuldig de inhoud, zowel in het gedeelte voor het kleingeld als het vak voor het papiergeld. Hij maakt er bijna een studie van en je ziet hem in gedachten tellen. Hij stopt zijn portemonnee weer terug in zijn zak en zegt tegen de waard die op werk staat te wachten: “geef mij nog maar een biertje”. Zijn gezicht is duidelijk wat opgeklaard na het diepgaande onderzoek naar de inhoud van zijn geldbuidel. De kastelein zet hem het verse gerstenat zwijgend voor en net zo zwijgend zet hij het perfect getapte pilsje aan zijn lippen. Een flinke slok; zijn glas is half leeg als hij het terugzet. “Ja, ziet u”, wendt de man zich nu tot mij, “ik heb een uitkering, maar daar kan je tegenwoordig niet meer van rond komen. Daarbij word ik ook nog op mijn uitkering gekort”. Ik frons vragend mijn wenkbrauwen, hetgeen genoeg blijkt om hem verder te laten gaan: “Vroeger had ik ook een uitkering, maar toen ben ik er zwart bij gaan werken. Niks opgegeven dus. Is jaren goed gegaan totdat iemand mij heeft verraden. Nou, toen waren de poppen aan het dansen. Ik ben voor de Rechter moeten komen. Ik zeg nog tegen die man: ‘in vergelijking met wat u verdient heb ik met de combinatie van mijn loon en mijn andere inkomsten nog maar een schijntje’. Dat was niet zo hoor; ik beunde toentertijd een vorstelijk bedrag bij mijn uitkering elke maand. Ik ging in het weekend - ik ben altijd alleen geweest want een vrouw onderhouden vind ik te duur en de aanwezigheid te lastig - twee dagen achter elkaar boemelen en dan was ik op
een smakelijk kroegverhaal van Tikus
vrijdagavond na mijn werk ook al geweest”. Een wat vreemde definitie van gelukzaligheid dunkt mij, maar hij gaat verder: “Ik heb die Rechter precies uitgelegd hoe het zat, maar toen het vonnis kwam bleek dat toch in mijn nadeel. Blijkbaar had ik hem met mijn opmerkingen niet overtuigd. Ik werd veroordeeld tot een taakstraf en tot het terugbetalen van hetgeen ik onterecht aan uitkeringen had ontvangen. Waarvan? Hoe moest ik dat terugbetalen? Vanwege de weekends in de kroeg was alles eraan op gegaan. Ik had niks meer. Toen zijn ze mij op mijn uitkering gaan korten. Ik heb al het absolute bestaansminimum en daarvan moet ik dan ook nog elke maand een bedrag afstaan. Nou ja, afstaan, het wordt afgehouden. Ik krijg het niet eens. Weet u, begin dan maar eens. Je moet je huur, je gas, je water, je elektriciteit, je gemeentelijke belastingen en ga zo maar door betalen. Verzekeren? Daar doe ik niet meer aan. Ik heb een oude fiets en als ze hem jatten jat ik een andere terug. Een scooter - ik zou graag een scooter willen hebben want dan kan je wat verder erop uit - zit er niet in. Laat staan een auto. Nu heb ik nooit een auto gehad hoor. Ik heb ook geen rijbewijs. Mijn vroegere drankgedrag in combinatie met een rijbewijs zou ongetwijfeld mijn vroege dood tot gevolg hebben gehad. Niet dat ik bang zou zijn om dood te gaan hoor. Voor mij mag ’t morgen. Ik ben nu 62 en ik heb het wel gezien. Vroeger meneer, vroeger was alles beter. Ik heb nog een biertje gedronken voor 60 cent. Ja, en de echte centen hè, niet die eurocenten waarmee ze ons hebben opgezadeld. Echte centen. En moet je nu kijken. In de binnenstad kom ik niet meer. Er zijn plaatsen waar ze meer dan 2 euro voor een pilsje vragen. Ik ben toch niet gek?! Nee, dan maar aan de rand van de stad. Hier vind ik het met € 1,70 ook al te duur, maar het scheelt toch mooi meer dan € 0,30 op een pilsje! Op elke 6 drink je er dus meer dan een gratis”. Met zijn rekenvermogen zit het nog wel goed. “Ja, en nu heb ik dan vakantiegeld gekregen. Nou ja, vakantiegeld. Vakantiefooi kan je beter zeggen. Iets meer dan € 500,= en daar moet dan nog de korting vanaf waarover ik u vertelde. Schande toch, vindt u niet”? Zijn vraag is retorisch. Gelukkig wacht hij niet op een antwoord van mij. Hij neemt een slok uit zijn halflege glas waarmee hij het nu tot de bodem leegmaakt. Hij wenkt met zijn lege glas in de richting van de bierbaas, die deze geluidloze geste onmiddellijk oppakt en een vers pilsje voor hem begint te tappen. Met zijn lege glas wenkt hij ook nog een keer in de richting van de waard die zijn biertje aan het afschuimen is en dan in mijn richting. Ook die geste wordt door de tapper onmiddellijk begrepen want hij vraagt: “Wat wilt u nog drinken van meneer?”. “Doe mij ook maar een biertje”, is mijn antwoord, alhoewel ik mij na het geweeklaag van de gulle gever enigszins bezwaard voorjaar2015
24
Journal de Tribunal
verhaal: depri voel. Maar ja, hij biedt het zelf aan en hij heeft net nog uitgebreid gecheckt of het mogelijk was. Ik zal hem zo wel een consumptie terug geven. Na een proost over en weer gaat hij door: “Je zou elke maand € 500,= erbij moeten krijgen, dan kon je leuk leven. Ja, geen vetpot natuurlijk, maar toch een stuk aangenamer dan nu. Dan kon ik bijvoorbeeld een mobiele telefoon aanschaffen. Nou ja, niet dat ik hem nodig heb hoor. Ik word nooit gebeld en ik bel zelf ook nooit iemand. Maar ja, het is toch allemaal maar makkelijk om te hebben nietwaar?
Of je kon een abonnement op een betaald televisiekanaal nemen. Nee, de krant dat hoef ik niet meer. Ik kijk nieuws op televisie en volg de berichten op de teletekst, zowel de lokale als de landelijke. Ik blijf wel op de hoogte, maakt u zich maar geen zorgen. Of je zou eens een keer meer op stap kunnen gaan. Kijk, vandaag is een uitzondering, maar normaal kom ik alleen op zaterdagmiddag om een potje te kaarten. Niet om geld hoor, nou ja, eigenlijk wel, maar slechts om een cent per punt. Als je veel verliest ben je hooguit een paar euro kwijt. En die paar potjes bier die ik dan tussendoor drink. Als dat ook al niet meer kan?! Ja, met € 500,= extra in de maand kon ik wel wat vaker binnenkomen, maar nu gaat dat niet hè. Ik koop mijn eten bijvoorbeeld elke dag voor diezelfde dag. Nou ja, een brood en boter heb ik natuurlijk altijd wel in huis en een paar aardappelen ook. Maar voor de rest geen voorraad hoor. Dat zit er niet in. ’s Morgens loop ik in het winkelcentrum de supermarkten af om te kijken welke aanbiedingen ze hebben. Soms vind je
2015voorjaar
die ook al in de gratis weekkrantjes, maar daarnaast hebben ze ook nog altijd verse aanbiedingen. Ik denk de groentes die over zijn van de dag ervoor, maar dat proef je niet. En proeven he. Regelmatig vind je in zo’n supermarkt een standje waar je van een of ander nieuw product een hapje kunt nemen. Nou, dat laat ik niet liggen hoor. Ik heb wel eens zoveel ‘geproefd’ dat ik geen boodschappen meer hoefde. Ik had genoeg gegeten voor die dag. Maar normaal gesproken lukt dat niet. Ik ga dan voor de aanbiedingen. Die koop ik dan. En ik eet ook nog wel een stukje vlees hoor, maar biefstuk zit er niet in. Ja, als ik nou elke maand die € 500,= extra zou beuren, dan weer wel natuurlijk. Alhoewel, dan ook niet elke dag. Nou is rood vlees sowieso slecht voor je heb ik gehoord. Maar ja, moet ik me daar druk om maken? Het interesseert me toch niet als ik dood ga. Ik heb er ook niets voor geregeld. Als ze me vinden moeten ze maar zien wat ze met me doen. Ik ben er dan toch niet meer bij. Een plaatsje in de hemel zal er wel niet meer inzitten nu ik voor de Rechter ben moeten verschijnen, maar ik heb toch nog altijd stille hoop op een ‘vagevuurtje’”. Ik heb zijn relaas aangehoord en zit nu met gemengde gevoelens: natuurlijk ben ik tegenstander van misbruik van sociale voorzieningen maar anderzijds vind ik zijn verhaal wel aandoenlijk. “Geef meneer een biertje van mij”, zeg ik tegen de kastelein, en hem vraag ik: “Maar waarom drinkt u dan geen biertje thuis meneer? Dat is toch stukken goedkoper? Een flesje bier van het merk dat u hier drinkt kost in de aanbieding hooguit zo’n € 0,35. En daar zitten dan bijna twee glazen in?”. Hij kijkt me aan, proost met me met het hem zojuist voorgeschotelde biertje en zegt: “Ach ja meneer, dan mis ik de gezelligheid. Mag een mens dan helemaal niets meer hebben?”. Vervolgens haalt hij zijn portemonnee opnieuw tevoorschijn, haalt er een briefje van € 50,= uit en zegt tegen de kastelein: “Wil je dit wisselen voor de gokkast”? Ik schrok mijn biertje naar binnen en bestel gelijk een nieuwe. Daar ben ik aan toe van verbijstering. Tikus
tekening: Ludie Haenen dit verhaal is eerder verschenen in Spinsels I (www.tikus.nl)
25
Journal de Tribunal
huub stapel
Huub Stapel's herinneringen Herinneringen aan Het Tribunal. Ludo, Vic, Jelle, Ton Bindels, Gerrie Stevens, Rooie Pierre, potdomme, meneer Andre en al die andere markante cafe gangers voor en achter de bar.
'Boe blijven de lui!'
En dan heb ik het over het toneelschoolvolk niet eens gehad. En dan de padre en madre familias van dit ongeregelds. En meer of minder aangepast: Joke en Lou. Lou, vaak handschoentjes dragend tegen de reumatische pijn en Joke die de broek aanhad en de feitelijke baas was van dit kleurrijke cafe. En dan riep Lou: 'Boe blijven de lui!' Waaruit wij de conclusie moesten trekken dat dit markante etablissement dermate zieltogend was dat elk moment het faillissement kon worden uitgesproken. En dan gunde Lou ons een blik in het grote boek, het schuldenboek. Waaruit bleek dat de klanten van het Tribunal gezamenlijk voor meer dan vierhonderduizend gulden op de lat hadden staan. Eén van de grootste latters was Jerome Reehuis die met twaalf mile de kroon spande. Die rekening was door Jerome vanaf de zestiger jaren zeer zorgvuldig opgebouwd. En als hij het Tribunal binnenkwam en boven alles en iedereen uitriep; 'waard schenk de roemers nog eens vol!', dan wisten Joke en Lou met aan zekerheid grensende waarschijnlijkheid dat zij voor de kosten zouden opdraaien. De beroemde sigaar uit eigen doos. Mijn eigen schuld, 1042,93 gulden betaalde ik terug van mijn eerste salaris. Naar het schijnt bestudeerde Lou eenmaal per maand de culturele agenda van Maastricht om te checken wie waar optrad en of er niet toevallig een 'latter' tussen zat. Lou heeft menig maal aan de artiestenuitgang van de bonbonnière gestaan in de hoop Jerome Reehuis in de kraag te kunnen vatten. Maar zoals we allen inmiddels weten heeft Jerome al zijn geheimen, ook de financiële meegenomen naar gene zijde. Ik heb zelf weinig spectaculairs uitgehaald in het Tribunal, ik heb er in elk geval weinig herinnering aan, maar de ambiance en sfeer staan mij nog helder voor de geest. Ik wens het Tribunal nog eeuwen voorspoed. En ik hoop dat Leike net als zijn vader nog heel vaak uitroept: 'Boe blijven de lui!' Huub Stapel
Huub Stapel studeerde in 1981 af aan de Toneelacademie. Deze herinneringen komen zo uit zijn pen gevloeid. We hebben er niets aan gewijzigd. Ondanks dat hij zijn hele zolder heeft afgezocht, heeft hij geen enkele foto meer uit die tijd kunnen vinden. Een van de lezers wellicht? foto: Govert de Roos
voorjaar2015
Bloemen
.
Kicken Burg. Cortenstraat 87 6226 GR Maastricht
tel: 043-3621705 www.bloemenkicken.nl
Bloemen Kicken VOF, reeds 76 jaar een begrip in Maastricht. Voor al uw boeketten, bloemarrangementen en speciaal bloemwerk. Service staat bij ons op de 1e plaats. Vanaf eind april hebben wij weer een groot assortiment eenjarige buitenplantjes.
opticien
|
optometrie
|
contactlenzen
o.a. Anne et Valentin, Chanel, Lindberg, Mykita, Theo Stationstraat 19-21 Meerssen t (043) 364 39 27 Stationsstraat 58 Maastricht t (043) 711 22 16
www.mestrini.nl
extra service in het weekend (vr-za-zo): heerlijk gegrilde kip van de rotissoir om af te halen wel even vooraf bestellen
di-wo-do: plat du jour voor € 13,50
openingstijden: di wo-do vr za zo
12-14u 12-14u 12-14u 17-22u 17-20u
18-20.30u 18-22u
veel gerechten met groenten & lekkere soepen, & mooie boterhammen, & wekelijks wisselende menu’s & & & ...... K!cken & eten Tongersestraat 9, Maastricht tel: 043-3214609 www.kickenenetenmaastricht.nl
Journal de Tribunal
27
Geneviève
modetips
Modetips van
Wat brengt het voorjaar op modegebied? Geneviève 'praat' ons bij en geeft tips. door Geneviève Op ‘t Roodt
Nude
Lang-Langer-Langst
Wie de afgelopen winter veel ‘nude-kleuren’ heeft gedragen, heeft zijn garderobe al half gevuld,want we zien dit voorjaar veel zachte kleurtjes terugkomen. Veel roze, beige, ecru en zandtinten kunnen gewoon doorgedragen worden. De kleur ‘ciel’, oftewel lichtblauw, is een nieuwkomer in de rij van de ‘nude-kleuren’. In Parijs zagen we ook veel kant, ook zo’n blijvertje in de mode. Mooie kanten jurken,tuniques en zelfs kanten korte sokken (voor de echte fashionista!) En dat allemaal in pastelkleurtjes: Echte ‘hebbedingetjes’!
Over de lengte van de rok valt altijd te twisten: Wordt het de minirok? Of knielengte? Of toch beter tot aan de enkels? De lange rok en ook de lange jurk is lang weg geweest, maar je ziet hem her en der al bij de grote merken in verschillende stoffen en ook in leder. En eigenlijk heeft zo’n lange rok alleen maar voordelen: Hij slankt af door de lengte en bedekt de ‘lelijke’ knieën en de witte benen, want een kleurtje hebben we nog niet in het voorjaar. Wij hebben zelf een mooie lange rok in de collectie met een subtiel tijgerprintje erin. Onze klanten zijn alvast razend enthousiast! Trouwens, de dierenprints blijven ook weer in het modebeeld van 2015, zowel voor de zomer als voor de winter.
Jogging Nee, niet de jogging om te gaan joggen, maar zo’n mooie jogging in een aaibare stof, met strass-steentjes of kant afgewerkt, is een echte must-have! Dus ‘two thumbs up’ voor het joggingpak, dat geschikt is voor meer dan bankhangen alleen! Je kan er zo mee de straat op en met een sneaker eronder mag je echt gezien worden. Of je draagt enkel de broek met een stoere pump eronder en een wijde tunique: klaar om naar een feestje te gaan. Kortom, combineer hem met items uit je kleerkast en je hebt telkens een nieuwe outfit.
Zomer? Het seizoen is pas begonnen, maar ik ben benieuwd naar wat Parijs en Milaan ons nog te bieden heeft als het echt zomer wordt. Mooie tops, fleurige jurken en grafische prints zijn in aantocht. In het volgende nummer breng ik weer verslag uit.
Frits Franssen en Genevieve Op ‘t Roodt runnen samen, zoals zij dat noemen, ‘een kleine groothandel’ in dameskleding: F&L1989. Hun grote inspiratiebron - of ‘hoe het allemaal begon’ - is c.q. hebben zij te danken aan Letty, de moeder van Genevieve, die hen de ‘modemicrobe’ heeft door gegeven. Samen gaan ze maandelijks op zoek naar prêt-à-porter in Parijs en Italië. Die bieden ze dan aan in boetieks in het midden- en hogere segment. Hun sterkste punt is dus dat ze snel kunnen leveren en kunnen inspringen op de trend van nu.
voorjaar2015
28
Journal de Tribunal
activiteiten
Activiteiten in en rond de Tribunal medio maart - medio juni 2015 live muziek bij de Trieb: vrijdag 10 april Smartlappenfestival Alle 13 Jaanke aanvang 21:30 uur zaterdag 6 juni en zondag 7 juni
Jeker Jazz Art Live
muziek / cultuur / kunst
T HE AT E R M A A S T RICH T
D O 1 9 E N VR 2 0 M RT Toneelgroep Amsterdam – Koningin Lear DO 9 APR Het Toneel Speelt – Een Sneeuw DI 21 APR NTGent – Platonov DI 12 MEI Orkater & Cello8ctet Amsterdam – Een Pure Formaliteit
2015voorjaar
www.tahv.nl/theaterinmaastricht
IN
29
Journal de Tribunal
Studium Generale:
Verder te doen in de stad:
ma 16 mrt 20u Maastricht University Debating Championship - Debate (MBB) do 19 mrt 20u Een ontdekkingsreis door het brein - Temel Lezing (MBB) do 2 april 20u De esthetica van Schopenhauer - Vandenabeele - Lezing (MBB) wo 8 april 20u Start Lecture Series Sustainability (KD) do 9 april 20u Slaap en slapeloosheid - Cluydts - Lezing (MBB) ma 13 arpil 20u Online Social Network Data: What is the Economic Impact? - Goldstein - Lecture (TS-c) di 14 april 20u Building a Better World - Presentations (MBB) do 16 april 20u Multitasken bij mensen: kan dat? – Kirschner - Lezing (MBB) ma 20 april 20u Is the Eurocrisis over? - De Grauwe - Lecture (MBB) di 21 april 19:30u Start collegereeks Psychische stoornissen (KD) wo 22 april 20u Heideggers vraag naar de techniek - Visser Lezing (MBB) do 23 april 20u Nanoscopie-onderzoek: wat is het? - Peters Lezing (MBB) di 28 april 20u Armenian Genocide in Historical Perspective - Zürcher - Lecture (MBB) wo 29 april 20u Is the EU doomed? - Zielonka - Lecture (MBB) do 30 april 20u Auschwitz Mon Amour – De Kesel- Lezing (MBB) do 7 mei 20u The State of the EU-Russian Relations - Moshes - Schuman Lecture (TS-c) wo 27 mei 20u The Tragedy of Liberation - Dikötter - Lecture (MBB)
13-15 maart - Sint Janskerk Maastricht Antiquarian Book & Print Fair
KD Karl Dittrichzaal, Bonnefantenstraat 2 - MBB Aula Minderbroedersberg 4-6 - TS-c Collegezaal Tongersestraat 53 - TS-a Aula Tongersestraat 53
13-22 maart TEFAF 13-22 maart during TEFAF 20-22 maart - Vrijhof City Polo Maastricht 22 maart - Centre Céramique Groet Mestreechs Dictee 1 april - Theresiakerk Matthäus Passion 10-11 april - binnenstad Tunafestival
8-17 mei - Vrijthof Servaaskermis 10 mei Maasmarathon 10 mei Duckrace 14 mei - Stadspark El Dunya 15 mei - Cörversplein Wyck Live 15-17 mei - Decorfabriek D(esign)-Day 17 mei - binnenstad Sint Servaes Processie
15-19 april - Tapijn Affordable Art Fair
22-25 mei - Tapijn / binnenstad Kunsttoer
18-24 april - Musea Maastricht Museumweek
29-31 mei - Frontenpark Festival Secret Places
18-25 april - Markt o.a. Nationale Sport Week
Jan van Eyck Academie:
19 april - Markt Amstel Gold Race
7 maart - 3 april 2015 The Girl With The Sun In Her Head ma-vr 9.00 - 18.00 Groepstentoonstelling met nieuwe en recente werken
26 april - Stadspark Kingsnight 27 april Koningsdag 1 mei - Kommelplein o.a. Jour du Muguet 8 mei - Griend Summer Deejays
29-31 mei - Stadspark Food Truck Festival TREK 30 mei - 7 juni - binnenstad Week van de Amateurkunsten 31 mei - Markt Dancetour 6-7 juni - Jekerkwartier Jekerjazz Art Live 7 juni - start: Markt Maastrichts Mooiste 11-14 juni - Decorfabriek Fashionclash Festival
Heb je activiteiten (gratis toegankelijk) in de periode medio juni medio september, geef ze dan door via
[email protected]
voorjaar2015
.
Fysio Zuyd Jaspars Zorg die u beweegt
fysiotherapie manuele therapie bekkenfysiotherapie geriatriefysiotherapie oedeemtherapie dry needling
shockwave therapie echografie fysiofitness personal training Zwangerfit® osteopathie
Fysio Zuyd Jaspars Tongersestraat 18 6211 LN Maastricht
T 043 - 351 08 00
[email protected] www.fysiozuyd.nl
U kunt gratis parkeren achter onze praktijk, bereikbaar via de Patersbaan. FZ024_adv_tribunal_190x135mm_100914.indd 1
12-09-14 08:57
simply the best Kunst op de achterkant Op de achterpagina van deze ‘Journal’ nu eens geen advertentie, maar een vrolijk werk van de Maastrichtse kunstenares en uitbaatster Jacqueline Klingenstijn met als titel: ‘Mestreech Aanders’. Deze autodidact maakt al jarenlang bonte werken. Daarnaast verzorgde zij de wandversieringen ten behoeve van Carnaval voor een aantal Maastrichtse horecagelegenheden, waaronder haar eigen café, ‘de Bombardon’ aan de Annalaan. Zij viert dit jaar haar 3e lustrum als uitbaatster. Ook verzorgde zij voor het Jan Linders Fonds de carnavalsposter die terug te vinden is op de website van de supermarkt met dezelfde naam als het fonds. Als ze niet achter de bar van haar café te vinden is tapt zij, getuige haar werken, uit een heel ander vaatje!
WASSEN ALS MET DE H AND, MAAR DAN VéééL BETE R!
86$0DDV0HGLDDGY LQGG
31
Journal de Tribunal
iris romen
Iris Romen Maastrichtse zangeres maakt furore in Duitsland
Iris Romen is geboren en getogen in Maastricht. Zij studeerde er aan het conservatorium. Deze opvallende persoonlijkheid met een geheel eigen stijl (luister maar eens naar fragmenten op haar website: www.irisromen.com) komt niet voldoende voor het voetlicht in Maastricht naar onze mening. Vandaar dat wij haar vroegen om haar verhaal en haar ervaringen, met name voor wat betreft café Tribunal, voor ons op te schrijven.
Het zal zo’n jaar of tien geleden zijn dat ik, samen met Henry Schuler, contrabassist en mijn goede vriend, een kleine voorstelling gaf in een café in Maastricht (niet in de Tribunal helaas) ter ere van mijn, inmiddels overleden, vader. Ondanks dat ik al een hele tijd in Berlijn woon en (als zangeres, contrabassiste en zanglerares) werk heb ik nog altijd een warme herinnering aan Maastricht. Ik studeerde er aan het conservatorium en heb in die tijd wel eens een concert gegeven in ‘de Tribunal’. Trouwens niet enkel in die uitspanning - misschien moet ik hier ook wel ‘dat instituut’ schrijven - maar ook in andere cafés. Onder andere aan het Vrijthof in zaken als de Perroen kan ik me nog herinneren. Ik kwam - hoe kan het ook anders als je studeert aan het Conservatorium - ongetwijfeld regelmatig in de Trieb, maar specifieke en meldenswaardige gebeurtenissen kan ik mij niet herinneren. Terug naar het concert waarmee ik begon: Een van de aanwezigen in dat café heeft daarna contact met mij gezocht waarna ik in zijn woning een privéconcert heb verzorgd voor een man of 20. Ik werd weer begeleid door Henry Schuler. Na het optreden bleven we plakken bij het gezelschap. Alhoewel de gastheer, een vaste bezoeker van ‘de Tribunal’ ,
graag nog even met ons en het restant van het gezelschap naar het Quartier Latin zou zijn getogen gebeurde dat niet: alle aanwezigen, de hartelijke gastheer incluis, waren dermate onder de invloed van moeder alcohol dat een voorzetting elders onverantwoord was. Zoals gezegd woon ik al jaren in Berlijn. Een walhalla voor muzikanten! Ik treed regelmatig op in en rond Berlijn en andere Duitse steden. Incidenteel kom ik nog wel eens in Maastricht voor een optreden. Helaas, te weinig! (Helaas, heel zelden!) Onlangs heb ik mijn eerste CD uitgegeven: Vintage Gal Hour. Momenteel werk ik aan mijn tweede CD die, naar ik hoop en volgens planning, medio 2015 zal verschijnen. Het wordt overigens tijd dat ik weer eens een bezoek breng aan Maastricht. Zoals mijn vader altijd zei wordt het weer eens tijd voor „een rondje langs de velden”! IriS Romen voorjaar2015
32
Journal de Tribunal
column susanne pycke
Tribunaals bloed
Triebje Pour les Bons Enfants!
Er stroomt Tribunaals bloed door mijn aderen. Mijn Maastrichtse vader en Gulpense moeder hebben elkaar in Noorbeek leren kennen op een soort hooibalen-feest, althans zo stel ik me dat voor. Hun eerste afspraakje na die kennismaking was bij de Tribunal. Mijn moeder vond het best spannend en had aan een vriendin die ze in de bus zag, gevraagd om even mee te gaan. Maar toen ook die er vandoor moest, bevond mijn moeder zich in haar eentje aan de bar van de bruine kroeg. Ze is/was eigenlijk niet op haar mondje gevallen en dus raakte ze aan de praat met een andere man aan de bar. Ik vraag me nu voor het eerst af of mijn moeder nou zo vroeg was of mijn vader zo laat, dat er zoveel kon zijn gebeurd voordat de afspraak goed en wel was begonnen. Maar enfin, mijn vader kwam binnen en trof mijn moeder naast één van zijn kunstenaarsvrienden aan, die zich op zijn beurt natuurlijk eens even achter zijn oren zal hebben gekrabd. De afspraak bleek een succes, mijn vader en moeder zijn inmiddels meer dan 40 jaar getrouwd en hebben twee dochters, van wie er eentje in Utrecht is beland en de ander verdwaald rondloopt in Maastricht. Het hoeft geen verdere uitleg dat ik de dwalende ben. Terwijl het toch zo goed begon. Ik kan mij herinneren dat ik als kind tijdens Carnaval op een kachel stond met chips en cola en dat ik tot laat mocht dansen. Dat was bij de Tribunal. Dat we met ons vaste vriendinnenclubje van de rechtenfaculteit vanaf de lunch tot en met de borrel huiswerk maakten aan de tafel bij de deur naar het buitenerfje. Dat het gerucht ging dat er een jongen op de Toneelacademie zat die meedeed in de serie Oppassen. Dat ik die natuurlijk wilde aanspreken, maar dat mijn broek doormidden scheurde op het toilet en ik dacht: juist, dit is een perfecte anekdote, ik ga er voor. Hij vond het een prachtig verhaal en wilde best een avond met mij op stap. Toen kwam de serieuze liefde, die ik aan de ronde tafel in de hoek bij het raam aan mijn ouders heb voorgesteld. Daarna het verdriet van zijn overlijden. Met de hele familie aan de broodjes modder en scherpe tosti’s besloten we dat we net zo’n mooie uitvaart wilden als die van de vader van Leo, met fakkels. En zo geschiedde. Inmiddels staat mijn Utrechtse neefje van drie vragend naast de bar: “Meneer mag ik nog een keer aan de bel trekken? Tante Suus geeft wel een rondje.” Susanne Pycke 2015voorjaar
Uiteraard zijn kinderen bijzonder welkom in de Trieb. Sinds jaar en dag komen ouders met hun kinderen een kopje koffie drinken of de lunch gebruiken. Kinderen voelen zich ‘senang’ in café Tribunal, vooral vanwege de ongedwongen sfeer en de samenstelling van klanten en personeel. En kinderen zijn belangrijk! Zij vormen immers de maatschappij - en dus het potentiële cliënteel - van de toekomst. Wij vragen ons wel eens af hoeveel volwassenen nu tot de (vaste) klantenkring van de Trieb gerekend worden die er vroeger, aan het handje of in de kinderwagen, met hun ouders voor het eerst zijn binnengekomen. Ongetwijfeld velen! Totnogtoe bood JdT niets voor kinderen. Maar daar gaat met ingang van deze editie verandering in komen. Journal de Tribunal heeft met Bemmetje (9) en Saar (11) afgesproken dat zij de komende edities hun talenten gaan tonen - Bemmetje gaat schrijven en Saar verzorgt de illustraties bij de verhaaltjes - op de speciaal daarvoor gereserveerde ‘kinderpagina’: ‘Triebje’. Uiteraard hoeft de inhoud van de pagina zich niet te beperken tot hetgeen beide eerder genoemde (aanstaande) dames produceren: de redactie roept alle kinderen op een bijdrage te sturen aan het in colofon genoemde adres. Wij zullen daar elk kwartaal een selectie uit maken en de leukste bijdragen worden gepubliceerd. Doen hè! Veel plezier met het eerste ‘Triebje’!
rt u h g o Y
s e k a c cup
33
Journal de Tribunal
door
Bemmetje en Saar
kinderpagina triebje
e j b e i Tr
e es rstj j iet o fr akw ank kn isdr fr je ijs
M u m mie Frouke ligt te slapen totdat ze opeens geritsel hoort… Wat zou dat zijn? Opeens wordt ze uit bed gesleurd door een hele enge mummie. Alles wordt zwart voor haar ogen………… En na een paar uur wordt ze wakker. Ze ligt in een soort van zand gemaakte, puntige berg. Ze staat op en kijkt om zich heen. Brrrr, wat is het hier koud en donker! Ze loopt door de berg en bekijkt alles heel goed. Nu weet ze het: ze is in een piramide! Op de muur ziet ze allemaal verschillende goden. Twee van de goden kent ze: het zijn Seth en Osiris. Ze vindt ze best lelijk. Uit het donker komt opeens diezelfde mummie die haar uit bed had gesleurd. Nu lijkt ie nog enger. De mummie wenkt haar en ze komt naar de mummie toe: ze wordt meegenomen naar een donkere ruimte. Het ruikt hier naar bedorven kaas! Iiiiieeeeewwwww!!!!!!!!!!!!!! De mummie zegt: kijk hier maar even rond en hij rent weg.
Yoghurt cup cakes Benodigdheden voor 24 cakejes: Cakejes: 200 milliliter yoghurt 320 gram suiker 400 gram bloem 200 gram roomboter op kamertemperatuur 5 eieren 2 zakjes vanillesuiker 8 gram bakpoeder 100 gram chocoladestukjes
Glazuur: 2 theelepels warm water 100 gram poedersuiker Topping: rolfondant of marsepein
recept en foto van Saar
Bereiding: Verwarm de oven op 170-180°. Meng alle ingrediënten in een kom en mix ze goed door elkaar op de laagste stand. Verdeel het deeg over je bakvormpjes (eerst goed invetten). Bak de cakejes in de oven. Kijk na een half uur of ze gaar zijn door er met een prikker in te prikken. Laat ze goed afkoelen! Meng de ingrediënten van het glazuur. Je kunt met rolfondant of marsepein leuke figuurtjes maken of uitdrukken die je op de cup cake vastplakt met een beetje glazuur.
€ 7,50
voor kinderen tot 12 jaar
Ze kijkt om zich heen. Ze ziet allemaal kisten. Ze duwt er eentje open en……..Gadverdamme!!!!!!! Ze ziet een dode farao in de kist liggen. Ze duwt er meer open; er zitten allemaal dode farao’s in. Ze duwt de laatste open en wat ziet ze daar? Professor Bassius professorus? ‘Wat doet u hier?’, vraagt Frouke. ‘Ik ben hier op onderzz …zzz..oee…kkk.’ Zijn stem bibbert. Net alsof hij iets afschuwelijks zag. Dat komt wel vaker voor in Egypte. Maar volgens Frouke was er echt iets aan de hand. Op dat moment grijpt de enge mummie haar vast. Gruwelijk eng is hij! Drie redenen waarom hij eng is: 1. hij heeft overal bloed zitten, 2. hij heeft geen kleren aan! Nou ja, hij is gewikkeld in wc-papier (getver!), 3. hij stinkt! Frouke wordt door de mummie meegenomen en zit in een kamertje te piekeren totdat er op de deur wordt geklopt en de professor binnen komt. Hij klinkt opgewekt. Zou hij een verrassing voor haar hebben? De professor begint druk te praten over een plan of zo, maar Frouke luistert niet. Ze is te moe en wilt naar huis. De professor trommelt op zijn knieën. En zegt tadaaaaaaaaaa!!!!Hij laat een plattegrond zien waarop een piramide is getekend. Volgens hem is hij van de piramide waarin ze zitten. Hij legt zijn plan uit. Kijk, nu hebben we eens iets aan die domme professor! Op dat moment vliegt de deur open en staat Frouke’s vader in de deuropening. Hij zegt dat hij de mummie heeft gedood en de professor en Frouke komt redden. Zo loopt alles toch goed af!
Bemmetje (tekening van Saar) voorjaar2015
34
Journal de Tribunal
prijspuzzel
Cryptotrieb 1
T
2 3 4
S
P
R
D
F
T 5
L
L 6 7
P V
A
8
T 9
U
K
C
C 10
X
11
A
12 13 14 15
B 17
S M
D
I
K
N
K F
16
L
G B
L
S
S
V
1. Die vrouwtjeshondens ook. (6) 2. Menukaart met snert als keuze aan de muur. (8) 3. Pijnloos slechter horend. (8) 4. Stadsdeel met salsa-muziek voor optimaal vertier. (8, 5) 5. Eerstejaars aan de roulettetafel. (8) 6. Agressieve wagen als decoratie aan de muur? (8) 7. Manager geworden??? Nee maar! (8) 8. Steekt in het vlees, maar is niet gewelddadig. (11) 9. Aan de leiding tijdens een vakantie op zee in de auto? (13) 10. Vroegere druk? Nee, iets van jezelf. (9) 11. Bepaalt hij de hoogte van de elitetroepen? (9) 12. Math, Mike, maar ook Leo en Rianda; ze zitten er allemaal in. (9) 13. De behendigheid om in hokjes te plaatsen. (9) 14. De vakbroeders van Sonja die niet zo op de lijn letten. (12) 15. Van iemand houden als hobby. (11) 16. Deze soepweg leidt tot het doel. (14) 17. Fruit met elan! (12)
deze cryptotrieb© is vervaardigd door QD&M medewerkers van café Tribunal en de uitgever zijn uitgesloten van deelname
2015voorjaar
D
A
De dik omlijnde vakjes vormt de oplossing. Schrijf deze oplossing, samen met je naam en mailadres, op een bierviltje en geef dit aan een van de mensen achter de bar. Inleveren vóór 12 mei 2015. Mailen kan ook:
[email protected] Uit de goede oplossingen zal Notaris Vermeeren twee winnaars trekken die elk een prijs krijgen, te weten: - Een cadeaubon van Café Tribunal t.w.v. € 25,- Een boekenbon van Boekhandel Dominicanen t.w.v. € 20,Prijswinnaars krijgen persoonlijk bericht en worden vermeld in de volgende editie.
De oplossing van de vorige puzzel (wintereditie) is - beetje cliché, maar passend bij de tijd van verschijning - Prettige Feestdagen. Notaris Jos Vermeeren heeft uit de goede oplossingen twee winnaars getrokken. De gelukkige winnaars zijn: Remy Tomlow-Frantzen (cadeaubon Tribunal) en Karin Vermeulen & Theo Gardeniers (boekenbon Dominicanen).
Oplossing wintereditie: Prettige Feestdagen 1. paperclip, 2. zwangerschap, 3. verzekeraars, 4. trappisten, 5. Pathé, 6. serpentine, 7. bijgaand, 8. stereotype, 9. effen, 10. Hennis, 11. versturen, 12. Opstelten, 13. post scriptum, 14. overdadig, 15. Ezelmarkt, 16. Graus, 17. ranking.
.
TRACES oil paintings, sculptures, colored objects and photography
13 March to 31 May 2015
Yan Marczeswki, Paris Den Bar, Maastricht Jean-Marc Spaans, Rotterdam Rainer Tillmann, Gelsenkirchen Han de Vries, Amsterdam
Open: Friday to Sundag from 11 a.m. to 6 p.m. or by appointment Contact: Barend Fisser +31 (0)6 255 999 01 | arte @galeriemoa.nl Grote Looiersstraat 28a - 6211 JJ Maastricht - www.galeriemoa.nl
NOTARISKANTOOR
Vermeeren Bouillonstraat 6 6211 LH Maastricht Postbus 195 6200 AD Maastricht
T: +31 (0)43 321 30 62 F: +31 (0)43 321 69 62 I: www.notarisvermeeren.nl E:
[email protected]
5 1 0 2 r e zom Volgende editie:
vanaf 12 juni 2015 verkrijgbaar bij café Tribunal mis hem niet, want op=op Met o.a.: herinneringen van Hadewych Minis aan de Tribunal vooruitblik op het nieuwe theaterseizoen met Hugo Haeghens
foto: Monique Shaw
.
Mestreech aanders - Jacqueline Klingenstijn
